ПАНТАП 0,04 N14 ТАБЛ

Лекарственная форма

Ішекте еритін қабықпен қапталған таблеткалар, 40 мг



Таблетки, покрытые кишечнорастворимой оболочкой, 40мг

Состав

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 45.10 мг натрий пантопразолы сесквигидраты (40.00 мг пантопразолға баламалы)

қосымша заттар:

• сусыз натрий фосфаты
• IsoMalt LM-PF
• натрий карбоксиметилцеллюлозасы 7MXF
• кросповидон CL
• натрий стеарил фумараты
  
  үлбірлі қабық: гидроксипропилметилцеллюлоза 603 Вт (Pharmacoat 603 White)
• повидон К25
• №9 үлбірлі жабынға арналған материал (Sepisperse AP3232 Juane Yellow)
  
  ішекте еритін үлбірлі жабын: метакрил қышқылының этилакрилат сополимері (Eudragit L30D-55 (30%))
• триэтилцитрат (Цитрофлекс)
• симетикон эмульсиясы 30%
  
  №9 үлбірлі жабын құрамы (Sepisperse AP3232 Juane Yellow): гидроксипропилметилцеллюлоза (Е464)
• пропиленгликоль
• титанның қостотығы (Е 171)
• темірдің (III) сары тотығы (Е 172)

• натрия кроскармеллоза, микрокристаллическая целлюлоза PH 102, кукурузный крахмал (сухой), магния карбонат, силикагель коллоидный (аэросил), тальк, магния стеарат,
  
  предварительное покрытие: гидроксипропилметилцеллюлоза (фармакоат 603), тальк, спирт этиловый 96 % (36, 43 мл) *, вода очищенная *
• кишечнорастворимое покрытие: эйдрагит L 30 Д -55 (30%), триэтилцитрат (цитрофлекс), макрогол 6000 (ПЕГ 6000), сеписперс АП 3232 джон желтый (гидроксипропилметилцеллюлоза, титана диоксид (Е171), железа оксид желтый (Е 172), пропилпарагидроксибензоат, метилпарагидроксибензоат, натрия бензоат), эмульсия симетикона 30 %, вода очищенная*
  
  *-испaряется в процессе производства

Фармакодинамика

Пантопразол париетальді жасушалардың протонды помпасын спецификалық бөгеумен асқазандағы тұз қышқылының секрециясын тежейтін орын басқан бензимидазол түрінде болады.



Пантопразол париетальді жасушалардың қышқылды ортасында белсенді түрге ауысады, онда Н + , К +-АТФаза ферментін тежейді, яғни асқазанда тұз қышқылы түзілуінің соңғы сатысы. Тежелісі дозасына байланысты және негіздік те, көтермеленген де секрецияға ықпал етеді. Пациенттердің көпшілігінде симптомдардың жеңілдеуіне 2 апта ішінде жетеді. Протон помпасының және Н2-рецепторларының басқа тежегіштері жағдайындағы сияқты, пантопразолмен емдеу асқазан сөлі секрециясының төмендеуіне және гастрин деңгейінің қышқылдылықтың төмендеуіне пропорционал жоғарылауына алып келеді. Гастрин деңгейінің жоғарылауы қайтымды. Пантопразол жасушалық рецепторлар деңгейінен ажыратылған ферментпен байланысады, ол басқа заттармен (ацетилхолин, гистамин, гастрин) көтермеленуіне қарамастан тұз қышқылының секрециясына ықпал етуі мүмкін. Ішке немесе вена ішіне қабылдау кезіндегі әсері бірдей.



Фармакодинамикалық әсерлері



Аш қарындағы гастрин деңгейлері пантопразол енгізуден кейін артады. Қысқа мерзімде пайдалану үшін, әдетте, олар бақыланатын жоғарғы шегінен асып кетпейді. Гастрин деңгейі, әдетте, ұзақ уақыт емдегенде екі еселенеді. Алайда, шамадан тыс артуы сирек болады. Нәтижесінде, пациенттердің аз санында асқазанды ұзақ уақыт емдеу кезінде (қарапайым аденоматоидты гиперплазия) асқазандағы спецификалық эндокринді жасушалар (ECL) санының аздап немесе бірқалыпты артуын байқауға болады. Алайда, көп жылдық зерттеулер деректері бойынша, адамнан жануарларда жүргізілген зерттеулерде сипатталған карциноид ізашарларының (атипті гиперплазия) немесе асқазан карциноидтарының түзілуі анықталмады (5.3 бөлім).

Жануарларда жүргізілген зерттеулер нәтижелері бойынша қалқанша бездің эндокриндік көрсеткіштеріне 1 жылдан артық уақытқа созылған пантопразолмен ұзақ емдеудің ықпалын толық жоққа шығаруға болмайды.



Антисекреторлық препараттармен емдеу кезінде қышқыл секрециясының төмендеуіне жауап ретінде сарысудағы гастрин деңгейлері артады. CgA деңгейлері де асқазан қышқылдылығының төмендеуі салдарынан артады. Жоғарылаған CgA деңгейлері нейроэндокриндік ісіктер скринингіне кедергі келтіруі мүмкін.



Қолда бар жарияланған деректер протон помпасы тежегіштерін қабылдауды CgA өлшеуінен 2-5 апта бұрын тоқтату керектігін айғақтайды. Бұл ППТ емінен кейін жасанды арттырылуы мүмкін CgA деңгейлерінің референстік мәндеріне оралуы үшін жасалды.



ПАНТАП ® 40 содержит активное вещество пантопразол, который при-надлежит к группе замещенного бензамидазола, ингибирующего конечный этап в продуцировании соляной кислоты, посредством образования ковалентной связи с (Н+ - К+) АТФ-азной ферментной системой на секреторной поверхности париетальных клеток.

Длительность подавления активности соляной кислоты пантопразолом более 24 часов. Кислотная секреция нормализуется в течение 3-5 дней после приема последней дозы ПАНТАП ® 40.

При применении препарата наблюдается повышенный уровень сывороточного гастрина, который нормализуется после прекращения лечения.

Фармакокинетика

Сіңірілуі

Пантопразол тез сіңеді, ал плазмада жоғарғы шекті концентрацияларына бір реттік пероральді 40 мг қабылдаудан кейін жетеді. Сарысуда 2-3 мкг/мл жоғарғы шекті концентрацияларына енгізуден кейін шамамен 2,5 сағат өткен соң жетеді және осы мәндер көп рет енгізуден кейін тұрақты күйде қалады.

Фармакокинетикасы бір рет немесе көп рет енгізуден кейін өзгермейді. Плазмадағы пантопразол кинетикасы 10-нан 80 мг дейінгі дозалар диапазонында пероральді енгізуден кейін де, вена ішіне енгізуден кейін де дозаға байланысты күйде қалады.

Таблетканың абсолютті биожетімділігі 77% жуық көрсетілді. Бір мезгілде ас ішу AUC шамасына, сарысудағы ең жоғары концентрациясына немесе биожетімділігіне ықпал етпейді. Бір мезгілде ас ішу тек сіңу уақытының өзгергіштігіне ықпал етеді.

Таралуы

Пантопразол сарысу ақуыздарымен 98% байланысады. Таралу көлемі 0,15 л/кг жуық құрайды.

Биотрансформациясы

Препарат негізінен бауырда метаболизденеді. Негізгі метаболизм жолы сульфатты конъюгацияға ұласатын CYP2C1 деметилденуі болып табылады, басқа метаболизм жолы CYP3A4 тотығуы болып табылады.

Элиминациясы

Соңғы жартылай шығарылу кезеңі шамамен 1 сағатқа созылады, ал клиренсі - шамамен 0,1 л/сағ./кг. Элиминация кідірісінің бірнеше жағдайы болды. Пантопразолдың париетальді жасушалардың протонды сорғыларымен спецификалық байланысуы салдарынан жартылай шығарылу кезеңі мейлінше көп әсер ету ұзақтығымен өзара байланысты болады (қышқыл секрециясының тежелісі).

Бүйрек экскрециясы пантопразол метаболиттерінің (80% жуық) негізгі шығарылу жолы болып табылады, ал қалған бөлігі нәжіспен шығарылады. Сарысудағы да, несептегі де негізгі метаболиті сульфатпен конъюгацияланған десметилпантопразол болып табылады. Негізгі метаболиттің жартылай шығарылу кезеңі (шамамен 1,5 сағат) пантопразолдың жартылай шығарылу кезеңінен ұзақ емес.



Пантопразол быстро всасывается в желудочно-кишечном тракте после однократного или многократного перорального применения. Абсолютная биодоступность приблизительно 77 %. Максимальная концентрация (Сmax) в крови 2,09 мкг/мл, время достижения максимальной концентрации (tmax) в крови 2,8 часа.

Сывороточное белковое связывание пантопразола составляет около 98 %, главным образом с альбумином.

Период полувыведения пантопразола около 1,2-1,3 часа. Несмотря на короткий период полувыведения, после того как пантопразол ковалентно свяжется с (Н+ - К+) АТФ-азой, антисекреторная активность сохраняется более 24 часов.

Объем распределения пантопразола около 0,34л\кг. Пантопразол метаболизируется в основной метаболит десметилпантопразол и другие вещества в печени посредством изофермента CYP2C19 системы Р450 с последующей сульфатацией. Метаболиты пантопразола не обладают значимой фармакодинамической активностью. Около 80 % пероральной дозы выводится с мочой и 20 % с фекалиями. В моче не выявляется неизмененный пантопразол.

Плазменный клиренс пантопразола может снижаться незначительно или умеренно у пожилых людей.

Побочные действия

Жиі

- асқазан түбінің безді полиптері.

Жиі емес

- ұйқы бұзылыстары, бас ауыру, бас айналу

- диарея, жүрек айну/құсу, іштің кебуі, іш қату, ауыз кеберсуі, іштің ауыруы және жайсыздану

- бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы (трансаминазалар, y-GT)

- бөртпе/экзантема/бөрту, қышыну

- жамбастың, қол басының немесе омыртқа бағанының сынуы

- астения, шаршау және нашар хал-ахуал

Сирек

- агранулоцитоз

- аса жоғары сезімталдық (анафилаксиялық реакциялар мен анафилаксиялық шокты қоса)

- гиперлипидемия және липидтер деңгейінің жоғарылауы (триглицеридтер, холестерин)

- салмақтың өзгеруі

- депрессия (және барлық нашарлау күйі), дәм сезудің бұзылуы

- көрудің бұзылуы/көрудің бұлыңғырлануы

- билирубин деңгейінің жоғарылауы

- есекжем, ангионевроздық ісіну

- артралгия, миалгия

- гинекомастия

- дене температурасының көтерілуі

- шеткері ісіну

Өте сирек

- тромбоцитопения, лейкопения, панцитопения

- бағдардан жаңылу

Белгісіз

- гипонатриемия, гипомагниемия, гипомагниемиямен байланысты гипокальциемия, гипокалиемия

- елестеулер, сананың шатасуы (әсіресе, осыған бейім пациенттерде, егер олар бұрын бар болса, осы симптомдардың нашарлауы)

- парестезия, микроскопиялық колит

- гепатоцеллюлярлы зақымдану, сарғаю, гепатоцеллюлярлық жеткіліксіздік

- Стивенс-Джонсон синдромы, Лайелл синдромы, мультиформалы эритема, фотосезімталдық, жеделге жуық терінің қызыл жегісі

- бұлшықеттер түйілуі (электролиттік бұзылыс салдары ретінде)

- интерстициальді нефрит (бүйрек жеткіліксіздігіне дейін болжамды үдеуімен).



Редко:

• - тошнота
• боли в животе
• метеоризм
• временная диарея
• - недомогание
• головная боль
• нечеткость зрения
  
  - кожная сыпь
• зуд
• жар
• отек

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Бауыр жеткіліксіздігі

Бауыр функциясының ауыр бұзылулары бар пациенттерде, әсіресе, пантапразолды ұзақ уақыт қабылдап жүрген пациенттерде бауыр ферменттерінің деңгейіне жүйелі бақылау жүргізу ұсынылады. Бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауында препаратты қабылдауды тоқтату керек.

Біріктірілген ем

Біріктірілген ем жағдайында тиісті дәрілік заттардың қысқаша сипаттамаларын жетекшілікке алу қажет.

Асқазанның қатерлі жаңа түзілімі

Пантопразол асқазанның қатерлі жаңа түзілімінің симтомдарын бүркемелеп, соның салдарынан диагностикасын кідіртуі мүмкін.

Егер қандай да бір сақтандыратын белгілер (мысалы, салмақтың көздеусіз қатты түсіп кетуі, қайталамалы құсу, дисфагия, қан аралас құсу, анемия немесе нәжістегі қан) туындаса және асқазан ойық жарасы күмән тудырса немесе диагностикаланса, қатерлі жаңа түзілім жоққа шығарылу керек.

Егер симтомдар сақталса, тиісті емдеуге қарамастан, одан әрі тексеруден өту мәселесін қарастыру керек.

АИТВ протеазасы тежегіштерімен бірге қолдану

Пантопразолды сіңірілуі асқазан ішіндегі қышқыл рН-ортасына тәуелді болатын АИТВ протеазасы тежегіштерімен (атазанавир сияқты) қолдану, олардың биожетімділігінің төмендеуіне орай, ұсынылмайды.

B12 дәруменінің сіңуіне әсері

Золлингер-Эллисон синдромы және ұзақ емдеу қажет болатын басқа патологиялық гиперсекреторлық жай-күйлері бар пациенттерде пантопразол, қышқылды бөгейтін барлық препараттар сияқты, гипо- немесе ахлоргидрия салдарынан, B12 дәруменінің (цианокобаламин) сіңірілуін төмендетуі мүмкін. Бұл B12 дәруменінің организмдегі қорлары азайған немесе ұзақ уақыт емдегенде B12 дәруменінің сіңуін төмендететін қауіп факторлары бар пациенттерде немесе тиісті клиникалық симптомдар болғанда ескерілу керек.

Ұзақ мерзімді емдеу

Ұзақ уақыт емдегенде, әсіресе, егер ол 1 жылдан асып кетсе, пациенттер жүйелі қадағалауда болуы тиіс.

Бактериялар туғызған асқазан-ішек жолының инфекциялары

ПАНТАП® 40, барлық протонды сорғы тежегіштері сияқты, әдетте, асқазан-ішек жолында болатын Salmonella, Campylobacter немесе C.difficile сияқты асқазан бактериялары санының сәл көбеюіне әкелуі мүмкін.



Жүктілік немесе лактация кезінде

Сақтану шарасы ретінде, жүктілік кезінде ПАНТАП® 40 препаратын пайдаланудан аулақ болған дұрыс.

Бала емізуді тоқтату немесе пантопразолмен емдеуді үзу шешімін қабылдағанда сәби үшін ана сүтін емудің пайдасын және әйел үшін пантопразолмен емнің пайдасын есепке алу керек.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Пантопразол көлік құралын басқару қабілетіне әсер етпейді немесе мардымсыз әсер етеді.

Егер сіз бас айналу немесе көрудің бұлыңғырлануы сияқты жағымсыз әсерлерді сезінсеңіз, сіз көлік басқармауға немесе механизмдермен жұмыс істемеуге тиіссіз.





Гипомагниемия

Үш айдан бір жылға дейінгі кезеңде протонды помпа тежегіштерін алған пациенттерде ауыр гипомагниемия дамуы мәлімделді.

Шаршау, тетания, сандырақтау, құрысулар, бас айналу және қарыншалық аритмия сияқты гипомагниемияның күрделі көріністері кенет немесе елеусіз көрініс беруі мүмкін. Гипомагниемия гипокальциемияға және/немесе гипокалиемияға әкелуі мүмкін. Гипомагниемия бар пациенттердің көпшілігінде магниймен орын басу емін тағайындаудан және протонды помпа тежегіштерін тоқтатудан кейін жай-күй жақсарды.

Ұзақ уақыт ем қолдануы тиіс пациенттерге немесе протонды помпа тежегіштерін дигоксинмен немесе гипомагнемияны тудыруы мүмкін дәрілік заттармен (мысалы, диуретиктер) бірге қабылдап жүрген пациенттерге протонды помпа тежегіштерімен емдеуді бастар алдында және емдеу кезінде мезгіл-мезгіл магний деңгейін анықтау ұсынылады.

Сүйектер сынуы

Протонды помпа тежегіштері, әсіресе, үлкен дозаларда және ұзақ уақыт қолданғанда (>1 жыл) көбінесе егде жастағы адамдарда немесе басқа қауіп факторлары болғанда жамбас, білезік және омыртқа сынуының туындау қаупін біршама арттыруы мүмкін. Зерттеу деректері протонды помпа тежегіштерінің жалпы сыну қаупін 10-40% арттыруы мүмкін деп болжауға мүмкіндік береді. Кейбір қауіптер басқа қауіп факторларымен де байланысты болуы мүмкін. Остеопороз дамуына бейім пациенттер қолданыстағы клиникалық ұсынымдарға сәйкес ем алып, D дәрумені мен кальцийдің жеткілікті мөлшерін қабылдауы тиіс.

Жеделге жуық жүйелі қызыл жегі (ЖҚЖ)

Протонды сорғы тежегіштерімен емдеу кезінде жеделге жуық жүйелі қызыл жегінің дамуы өте сирек білінеді. Егер зақымданулар, әсіресе, күн сәулесінің әсеріне шалдыққан тері бөліктерінде туындаса және егер осы құбылыс артралгиямен қатар жүрсе, пациент дереу медициналық көмекке жүгінуі тиіс, ал медициналық қызметкер препарат қабылдауды тоқтату мүмкіндігін қарастыруы тиіс. Осының алдында протонды помпа тежегіштерімен емдеуден кейінгі жеделге жуық ЖҚЖ протонды сорғының басқа тежегіштерімен жеделге жуық ЖҚЖ қаупін арттыруы мүмкін.

Зертханалық зерттеулер нәтижелеріне әсері

Хромогранин А (CgA) деңгейінің жоғарылауы нейроэндокриндік жаңа түзілімдерді тексеруден өткізуге кедергі келтіруі мүмкін. Оны болдырмау үшін ПАНТАП® 40 препаратымен емдеуді хромогранин А (CgA) өлшеулерін өткізуден, кем дегенде, 5 күн бұрын тоқтату керек. Егер бастапқы зерттеуден кейін хромогранин А (CgA) деңгейі және гастрин деңгейі қалып шегіне келмесе, протонды помпа тежегішімен емдеуді тоқтатудан кейін 14 күн өткен соң талдаулар қайта жасалу керек.

Натрий

Препарат құрамында құтысына 1 ммоль мөлшерінен аз натрий бар (23 мг), ол клиникалық мәнді емес.



Перед началом лечения необходимо исключить возможность злокачественного новообразования в желудке и пищеводе.

Применение в педиатрии

Из-за недостаточного количества данных по безопасности и эффективно-сти, не рекомендуется применение препарата у детей младше 12 лет при рефлюкс-эзофагите.

Данных о применении препарата ПАНТАП ® 40 у детей и подростков до 18 лет при язвенной болезни желудка и двенадцатиперстной кишки, эрадикации Helicobacter pylori и синдроме Золлингера-Эллисона не имеется.

Беременность и период лактации

Адекватных данных об использовании пантопразола при беременности нет. Исследования на животных свидетельствуют о репродуктивной ток-сичности препарата. Потенциальный риск для человека неизвестен. ПАНТАП ® 40 не должен применяться во время беременности, если в этом нет очевидной необходимости.

Лактацию на период лечения препаратом прекращают.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Учитывая побочные действия препарата необходимо соблюдать осторожность при управлении транспортным средством и работе с потенциально опасными механизмами.

Показания

Ересектер мен 12 жастан бастап және одан асқан балаларда мыналарды емдеу үшін қолдануға көрсетілген:

• рефлюкс-эзофагит
  
  Ересектерде қолдануға көрсетілген:
  
  асқазан және он екі елі ішектің ойық жарасы
  
  Золлингер-Эллисон синдромы және жоғары секрециямен қатар жүретін басқа патологиялық жай-күйлер
  
  Helicobacter pylori (H

• рефлюкс-эзофагит
  
  Показан к применению у взрослых при:
  
  язва желудка и двенадцатиперстной кишки
  
  синдром Золлингера-Эллисона и другие патологические состояния
• сопровождающиеся повышенной секрецией
  
  эрадикация Helicobacter pylori (H.pylori)
• в комбинации с соответствующей
  
  антибактериальной терапией
• при язве двенадцатиперстной кишки и желудка
• ассоциированной с Н.pylori

Противопоказания

- препараттың белсенді компоненттеріне, алмастырылған бензимидазолдарға, қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- 12 жасқа дейінгі балалар



- гиперчувствительность к любому составляющему компоненту препарата

- нарушение функции почек и печени

-совместное применение пантопрозола с атазанавиром

Лекарственное взаимодействие

рН-тәуелді сіңірілу фармакокинетикасы бар дәрілік заттар

Аталған препараттардың сіңірілу өзгерісіне орай, сіңуі рН-тәуелді болатын препараттармен, мысалы, кетоконазол, итраконазол, позаконазол, эрлотинибпен, оның ішінде емдеу курсына дейін аз уақыт бұрын тағайындалған препараттармен бір мезгілде қабылдауға көңіл бөлу керек.

АИТВ протеазасы тежегіштері

Пантопразол сіңуі рН-тәуелді болатын АИТВ протеазасының тежегіштерімен (мысалы, атаназавир) бірге қолдануға, олардың биожетімділігінің елеулі төмендеуі салдарынан, ұсынылмайды.

Егер АИТВ протеазасының тежегіштері мен протонды помпа тежегіштерін бірге қолдану бәрібір қажет болған жағдайда, мұқият клиникалық бақылау жүргізу (мысалы, вирустық жүктемені анықтау) ұсынылады. Осындай жағдайларда пантопразол дозасы күніне 20 мг-ден аспауы тиіс. АИТВ протеазасы тежегішінің дозаларын түзету де қажет болуы мүмкін.

Кумаринді антикоагулянттар (варфарин немесе фенпрокумон)

Пантопразолды фенпрокумон немесе варфаринмен бірге қолданғанда клиникалық мәнді өзара әрекеттесулері анықталмады. Дегенмен де, протонды помпа тежегіштерін варфарин немесе фенпрокумонмен қабылдаған пациенттерде ХҚҚ артуы және протомбин уақытының ұзаруы жағдайларының белгілі екенін атап өту керек. ХҚҚ артуы және протомбин уақытының ұзаруы өмірге қауіпті патологиялық қан кетулерге әкелуі мүмкін. Осыған байланысты, ондай пациенттер ХҚҚ артуын және протомбин уақытының ұзаруын дер мезгілінде анықтау мақсатында дәрігердің қадағалауында болуы тиіс.

Метотрексат

Кейбір пациенттерде протонды помпа тежегіштерімен метотрексатты жоғары дозаларда (мысалы, 300 мг) бірге қолданғанда оның қандағы деңгейінің жоғарылауы жөнінде хабарламалар бар. Сондықтан метотрексаттың жоғары дозаларын пайдаланғанда, мысалы, қатерлі жаңа түзілімдер, псориаз бар пациенттерде пантопразолды уақытша тоқтату мәселесін қарастыру қажеттілігі туындауы мүмкін.

Дәрілік өзара әрекеттесулерінің басқа зерттеулері

Пантопразол P450 цитохромы ферменттік жүйесінің көмегімен бауырда белсенді метаболизденеді. Негізгі метаболизм жолы CYP2C19 изоферментінің көмегімен деметилдену болып табылады, ал басқа метаболизм жолдары арасында CYP3A4 изоферментінің көмегімен тотығуы білінеді.

Арнайы зерттеулерде препараттың кофеин, карбамазепин, диазепам, этанол, диклофенак, глибенкламид, напроксен, метопролол, нифедипин, фенитоин, пироксикам, теофиллин, құрамында левоноргестрел мен этинилэстрадиол бар ішуге арналған контрацептивтермен клиникалық мәнді өзара әрекеттесуі анықталмады.

Пантопразолдың басқа дәрілік препараттармен немесе сол ферменттік жүйенің көмегімен метаболизденетін заттармен өзара әрекеттесуін жоққа шығаруға болмайды.

Әртүрлі өзара әрекеттесу зерттеулерінің нәтижелері пантопразолдың CYP1A2 (мысалы, кофеин, теофиллин), CYP2C9 (мысалы, пироксикам, диклофенак, напроксен), CYP2D6 (мысалы, метопролол), CYP2E1 (мысалы, этанол) изоферменттерінің көмегімен метаболизденетін белсенді заттар метаболизміне ықпал етпейтінін көрсетеді. Пантопразол дигоксиннің p-гликопротеинге тәуелді сіңірілуін бұзбайды.

Антацидтермен бірге қолдану кезіндегі өзара әрекеттесуі анықталмады.

Кларитромицин, амоксициллин сияқты антибиотиктермен, метронидазолмен бір мезгілде қабылдау кезінде өзара әрекеттесуі анықталмады.

CYP2C19 тежейтін немесе индукциялайтын препараттар

Флувоксамин сияқты CYP2C19 тежегіштері пантопразолдың жүйелі экспозициясын ұлғайтуы мүмкін. Пантопразолдың жоғары дозаларын ұзақ уақыт қабылдайтын пациенттерде немесе бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде дозаны төмендетуді қарастыруға болады.

Рифампицин және шілтер жапырақты шайқурай (Hypericum perforatum) сияқты CYPP2C19 және CYP3A4 ферменттерінің индукторлары плазмада осы ферменттік жүйелермен метаболизденетін ППТ концентрациясын төмендетуі мүмкін.



Лекарственные средства с рН-зависимой абсорбционной фармакокинетикой

Следует обратить внимание на одновременный прием с препаратами, всасывание которых является рН-зависимым, например кетоконазолом, итраконазолом, позаконазолом, эрлотинибом, в том числе с препаратами, назначавшимися незадолго до курса лечения, ввиду изменения абсорбции данных препаратов.

Ингибиторы протеазы ВИЧ

Пантопразол не рекомендуется применять вместе с ингибиторами протеазы ВИЧ, всасывание которых является pH-зависимыми (например, атаназавир) из-за существенного снижения их биодоступности.

В случае, если совместное применение ингибиторов протеаз ВИЧ и ингибиторов протонной помпы все же необходимо, рекомендуется проводить тщательный клинический контроль (например, определение вирусной нагрузки). Доза пантопразола в подобных случаях не должна превышать 20 мг в день. Также может потребоваться корректировка дозировки ингибитора протеаз ВИЧ.

Кумариновые антикоагулянты (варфарин или фенпрокумон)

При совместном применении пантопразола с фенпрокумоном или варфарином, не было выявлено клинически значимых взаимодействий. Тем не менее, нужно отметить, что известны случаи увеличения МНО и протомбинового времени у пациентов, получавших ингибиторы протонной помпы с варфарином или фенпрокумоном. Увеличение МНО и протомбированного времени может привести к патологическим кровотечениям опасным для жизни. В связи с этим, такие пациенты должны находиться под наблюдением врача с целью своевременного выявления увеличения МНО и протромбинового времени.

Метотрексат

Имеются сообщения о повышении уровня метотрексата в крови у некоторых пациентов при его совместном применении в высоких дозах (например, 300 мг) с ингибиторами протонной помпы. Поэтому при использовании высоких доз метотрексата, например, у пациентов со злокачественными новообразованиями, псориазом, может возникнуть необходимость в рассмотрении вопроса о временной отмене пантопразола.

Другие исследования лекарственных взаимодействий

Пантопразол активно метаболизируется в печени с помощью ферментной системы цитохрома P450. Основным путем метаболизма является деметилирование с помощью изофермента CYP2C19, а среди других путей метаболизма отмечается окисление с помощью изофермента CYP3A4.

Специальные исследования не выявили клинически значимого взаимодействия препарата с кофеином, карбамазепином, диазепамом, этанолом, диклофенаком, глибенкламидом, напроксеном, метопрололом, нифедипином, фенитоином, пироксикамом, теофиллином, оральными контрацептивами, содержащими левоноргестрел и этинилэстрадиол.

Нельзя исключить взаимодействия пантопразола с другими лекарственными препаратами или веществами, которые метаболизируются с помощью той же ферментной системы.

Результаты различных исследований взаимодействия показывают, что пантопразол не влияет на метаболизм активных веществ, метаболизируемых с помощью изоферментов CYP1A2 (например, кофеин, теофиллин), CYP2C9 (например, пироксикам, диклофенак, напроксен), CYP2D6 (например, метопролол), CYP2E1 (например, этанол). Пантопразол не нарушает p-гликопротеинзависимую абсорбцию дигоксина.

Взаимодействия при совместном применении с антацидами не обнаружено.

При одновременном приеме с антибиотиками, такими как кларитромицин, амоксициллин, метронидазол, взаимодействия не выявлено.

Препараты ингибирующие или индуцирующие CYP2C19

Ингибиторы CYP2C19, такие как флувоксамин, могут увеличивать системную экспозицию пантопразола. Снижение дозы может быть рассмотрено у пациентов, длительно получающих высокие дозы пантопразола, или у пациентов с печеночной недостаточностью.

Индукторы ферментов CYPP2C19 и CYP3A4, такие как рифампицин и зверобой продырявленный (Hypericum perforatum), могут снижать концентрацию в плазме ИПП, которые метаболизируются этими ферментными системами.