ЗИТМАК 0,2/5МЛ 16,0 ПОР Д/ПРИГ СУСП 15МЛ

Лекарственная форма

Ішке қабылдау үшін суспензия дайындауға арналған ұнтақ 200 мг/5 мл



Порошок для приготовления суспензии для приема внутрь 200 мг/5 мл в комплекте с водой очищенной

Состав

белсенді зат - азитромицин дигидраты 628.93 мг немесе 1257.86 мг (600 мг немесе 1200 мг азитромицинге баламалы) - 200 мг/5 мл доза үшін.

қосымша заттар:

• қант (қант ұнтағы)
• сусыз натрий фосфаты
• гидроксипропилцеллюлоза (Клуцел HXF)
• ксантан шайыры
• банан хош иістендіргіші
• шие хош иістендіргіші

активное вещество - азитромицина дигидрат 628.93 мг, эквивалентно 600 мг азитромицина .

вспомогательные вещества:

• сахар (сахарная пудра)
• натрия фосфат безводный
• гидроксипропилцеллюлоза (Клуцел EXF)
• ксантановая камедь
• банановый ароматизатор
• вишневый ароматизатор

Фармакодинамика

ЗИТМАК азалидтер тобына жататын макролидті антибиотик болып табылады. Молекула А эритромициннің лактондық сақинасына азот атомын енгізу нәтижесінде қалыптасады. Азитромициннің химиялық атауы 9-дезокси-9а-аза-9а-метил-9а-гомоэритромицин А. Молекулалық массасы 749.0. Азитромициннің әсер ету механизмі рибосомалардың 50S-суббірлігімен байланыстыру және пептидтердің транслокациясын бәсеңдету есебінен бактериялық ақуыз синтезін басудан тұрады.

Әсер ету механизмі

Азитромицин рибосоманың 50S суббірлігінің 23S рРНҚ-мен байланысады. Азитромицин белок синтезінің транспептидация/транслокация фазасын тежеу және 50S рибосомалық суббірлігінің жиналуын тежеу арқылы ақуыз синтезін блоктайды.

Жүректің электрофизиологиясы

Азитромицинді (500 мг, 1000 мг және 1500 мг дозада) хлорохинмен бір мезгілде қолдану

(1000 мг дозада) QTc аралығының препараттың дозасы мен концентрациясына тәуелді дәрежеге дейін ұзаруымен қатар жүрді. Азитромицинді 500 мг, 1000 мг және 1500 мг дозада біріктіріп қолданғанда хлорохинмен монотерапиямен салыстырғанда QTc аралығының ең жоғары орташа ұзаруы 5 (10) мс, 7 (12) мс, 9 (14) мс, тиісінше.

Резистенттілік механизмі

Азитромицинді қоса, макролидтерге төзімділіктің екі жиі белгілі механизмі мақсатты модификация (өте жиі 23S рРНҚ метилденуі арқылы) және белсенді экструзия болып табылады. Бұл қарсылық механизмдерінің құрылуы әр түрге қарай өзгереді, ал түр ішінде қарсыласу жиілігі географиялық орынға байланысты өзгереді.

Макролидтермен байланысуының төмендеуін анықтайтын рибосомалардың негізгі модификациясы erm генімен (эритромицин рибосомалық метилаза) кодталған 23S рРНҚ метилазалармен A2058 нуклеотидінде (E. coli нөмірлеу жүйесі) адениннің посттранскрипциялық (N)-6-деметилденуі болып табылады. Рибосомалардың модификациялары көбінесе рибосомаларды байланыстыру орындары макролидтер:

• линкосамидтер (соның ішінде клиндамицин) және В типті стрептограминдер (мысалы
• хинупристиндік компонент/хинупристинді қамтиды) сәйкес келетін антибиотиктердің басқа класстарына (MLSB фенотипіне) айқаспалы төзімділікке әкеледі

.Әртүрлі эрм гендер бактериялардың әртүрлі түрлерінде, атап айтқанда стрептококктар мен стафилококктарда болады.Макролидтерге сезімталдыққа A2058 және A2059 нуклеотидтерінде, 23S рРНҚ-ның кейбір басқа позицияларында немесе рибосоманың негізгі суббірлігінің L4 және L22 ақуыздарында сирек кездесетін мутациялар да әсер етуі мүмкін.

Экструзиялық сорғылар бірқатар түрлерде, соның ішінде Haemophilus influenzae (мұнда олар MIC жоғары мәндерге әкелуі мүмкін) және стафилококктар сияқты грамтеріс түрлерде бар.Стрептококктарда және энтерококктарда 14 және 15 атомды макролидтерді (соның ішінде эритромицин мен азитромицинді, тиісінше) танитын экструзиялық сорғы mef(A) гендерімен кодталады.

Азитромицинге бактериялардың in vitro сезімталдығын анықтау әдісі

Сезімталдық сынағы Клиникалық және Зертханалық Стандарттар Институты (CLSI) сипаттағандай стандартты зертханалық әдістерді қолдану арқылы жүргізілуі керек.Оларға сұйылту әдісі (MIC анықтау) және дискінің сезімталдық әдісі жатады.CLSI және микробқа қарсы сезімталдықты сынау жөніндегі Еуропалық комитет (EUCAST) осы әдістерді түсіндіру критерийлерін береді.

Бірқатар зерттеулердің негізінде қоректік ортаның физиологиялық рН деңгейін қамтамасыз ету үшін азитромициннің белсенділігін in vitro аэробты ортада сынау ұсынылады.Стрептококктар мен анаэробты бактериялар үшін, кейде басқа түрлер үшін жиі қолданылатын СО2 жоғары қысымы ортаның рН төмендеуіне әкеледі.Бұл азитромициннің және басқа макролидтердің тиімділігіне елеулі теріс әсер етеді.

EUCAST сонымен қатар MIC анықтауға негізделген азитромициннің тоқтау нүктелерін белгіледі.EUCAST сезімталдық критерийлері төмендегі кестеде келтірілген

EUCAST сәйкес типтік бактериялық патогендер үшін азитромицин сезімталдығын бақылау нүктелері:

• Микроорганизмдер ЕТТК, мг/л
  
  Сезімтал (≤) Тұрақты (>
• )
  
  Staphylococcus spp

1 2

Streptococcus groups A, B, C and G 0.25 0.5

Streptococcus pneumoniae 0.25 0.5

Haemophilus influenzae 0.12 4

Moraxella catarrhalis 0.25 0.5

Neisseria gonorrhoeae 0.25 0.5

Сезімталдық

Жүре пайда болған төзімділіктің таралуы оқшауланған түрлер үшін орналасқан жері мен уақытқа байланысты өзгеруі мүмкін, сондықтан төзімділік туралы жергілікті ақпарат әсіресе ауыр инфекцияларды емдеуде қажет.Қажет болған жағдайда, резистенттіліктің жергілікті таралуы препараттың кем дегенде кейбір инфекция түрлерін емдеудегі тиімділігі күмән тудыратындай болса, білікті кеңес алуға болады.


Азитромицин эритромицинге төзімді грам-позитивті микроорганизмдерге айқаспалы төзімді.Жоғарыда сипатталғандай, кейбір рибосома модификациялары рибосоманы байланыстыру орындары макролидтерді байланыстыру орындарымен:

• линкосамидтер (соның ішінде клиндамицин) және В типті стрептограминдер (мысалы
• хинупристин құрамдас бөлігі хинупристин/далфопристин кіреді) сәйкес келетін антибиотиктердің басқа кластарымен айқаспалы төзімділікті тудырады.Уақыт өте келе макролидтерге сезімталдықтың төмендеуі байқалды
• атап айтқанда Streptococcus pneumoniae және Staphylococcus aureus
• сондай-ақ виридесцентті стрептококктар мен Streptococcus agalactiae

Азитромициннің бактерияға қарсы ауқымы:

• Әдетте сезімтал түрлер
  
  Аэробты грамоң бактериялар
  
  Staphylococcus aureus
  
  Метициллинге сезімтал
  
  Streptococcus pneumoniae
  
  Пенициллинге сезімтал
  
  Streptococcus agalactiae
  
  Streptococcus pyogenes (А тобы)
  
  Аэробты грамтеріс бактериялар
  
  Haemophilus influenzae
  
  Haemophilus parainfluenzae
  
  Bordetella pertussis
  
  Legionella pneumophila
  
  Moraxella catarrhalis
  
  Neisseria gonorrhoeae
  
  Pasteurella multocida
  
  Анаэробты бактериялар
  
  Clostridium perfringens
  
  Fusobacterium spp

Prevotella spp.Porphyromonas spp.Басқа микроорганизмдер

Chlamydia trachomatis

Borrelia burgdorferi

Chlamydophila pneumoniae*

Mycoplasma pneumoniae*,

Treponema pallidum

Ureaplasma urealyticum



Активное вещество препарата ЗИТМАК® - азитромицин является антибиотиком широкого спектра действия, первым представителем новой подгруппы макролидных антибиотиков – азалидов.Обладает бактериостатическим действием, но при создании в очаге воспаления высоких концентраций оказывает бактерицидный эффект.Азитромицин подавляет синтез белка в чувствительных микроорганизмах, проявляя активность в отношении большинства штаммов грамположительных, грамотрицательных, анаэробных, внутриклеточных и других микроорганизмов:

• Mycoplasma pneumoniae, Haemophilus ducreyi, Moraxella catarrhalis, Propionibacterium acnes, Gardnerella vaginalis, Actinomyces species, Bordetella pertussis, Borrelia burgdorferi, Mobiluncus species
• Haemophilus influenzae, Streptococcus pyogenes, Haemophilus parainfluenzae, Streptococcus pneumoniae, Legionella pneumophila, Streptococcus agalactiae, Neisseria meningitides, Streptococcus viridans, Neisseria gonorrhoeae, Streptococcus group C, F, G, Helicobacter pylori, Peptococcus species, Campylobacter jejuni, Peptostreptococcus, Pasteurella multocida, Fusobacterium necrophorum, Pasteurella haemolytica, Clostridium perfringens, Brucella melitensis, Bacteroides bivius, Bordetella parapertussis, Chlamydia trachomatis, Vibrio cholerae, Chlamydia pneumoniae, Vibrio parahaemolyticus, Ureaplasma urealyticum, Plesiomonas shigelloides, Listeria monocytogenes, Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus aureus* (*эритромицин – чувствительный штамм)
• Escherichia coli, Bacteroides fragilis, Salmonella enteritidis, Bacteroides oralis, Salmonella typhi, Clostridium difficile, Shigella sonnei, Eubacterium lentum, Yersinia enterocolitica, Fusobacterium nucleatum, Acinetobacter calcoaceticus, Aeromonas hydrophilia

Фармакокинетика

Сіңуі

Азитромицин асқазанның әртүрлі рН-дағы эритромицинмен салыстырғанда тұрақты. Адамдарда пероральді қабылдағаннан кейін азитромицин жылдам әрі бүкіл организмге кеңінен таралады; плазмадағы ең жоғары деңгейге жету үшін 2-3 сағат қажет.

Таралуы

Жануарларға жүргізілген зерттеулерде фагоцитарлы жасушаларда азитромициннің жоғары концентрациясы байқалды. Сонымен қатар, эксперименттік модельдерде азитромициннің жоғары концентрациясы белсенді емес фагоциттермен салыстырғанда белсендірілген фагоциттермен шығарылады. Бұл құбылыс жануарлар моделінде инфекция ошағында азитромициннің жоғары концентрациясын анықтайды.

Адамдағы фармакокинетикалық зерттеулер тіндердегі азитромицин деңгейінің плазмаға қарағанда жоғары екенін көрсетті (плазмада байқалатын ең жоғары концентрациядан 50 есе жоғары), бұл препараттың тіндермен байланысуының жоғары дәрежесін көрсетеді. Өкпе, бадамшабездер және қуықасты безі сияқты нысана ағзалардағы концентрациялар 500 мг бір рет пероральді қабылдағаннан кейін ең көп таралған қоздырғыштар үшін ЕТТК90 мәнінен асады.

Элиминациясы

Плазмадан жартылай шығарылудың соңғы кезеңі тіндерден жартылай шығарылу кезеңін дәл көрсетеді (2-ден 4 күнге дейін). Дозаның шамамен 12% несеппен өзгермеген түрде 3 күн ішінде, басым бөлігі - алғашқы 24 сағатта шығарылады. Өзгермеген препаратты пероральді қабылдағаннан кейін өтпен шығарылу негізгі шығарылу жолы болып табылады. Өзгермеген препараттың өте жоғары концентрациясы адамның өтінде 10 метаболитпен бірге табылды, соңғысы N - және одеметилизация, дезозамин мен агликон сақинасының гидроксилденуі және кладиноза конъюгаттарының бөлінуі нәтижесінде пайда болады. Осы метаболиттердің тіндердегі концентрациясын бағалау үшін ТЖСХ және микробиологиялық әдіспен жүргізілген зерттеулер олардың азитромициннің микробқа қарсы белсенділігінде ешқандай рөл атқармайтындығын көрсетті.

Дозаға тәуелдігі/ тәуелсіздігі

Ақпарат жеткіліксіз.

Пациенттердің ерекше топтарындағы фармакокинетикасы

Егде жас

Жас еріктілермен (<40 жас) салыстырғанда 5 күн енгізілгеннен кейін егде жастағы еріктілерде (>65 жас) біршама жоғары AUC мәндері байқалды, бірақ бұл мәндер клиникалық тұрғыдан маңызды болып саналмады, сондықтан дозаны түзету ұсынылмайды.

Бүйрек жұмысының бұзылуы

Жеңіл немесе орташа дәрежедегі бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде 1 г-ға тең азитромицин дозасын ішке бір рет қабылдағаннан кейін препараттың фармакокинетикалық көрсеткіштері өзгерген жоқ (шумақтық сүзілу жылдамдығы 10-80 мл/мин). Бүйрек функциясының ауыр бұзылулары бар топ (ГСЖ< 10 мл/мин) мен бүйрек функциясы қалыпты топ арасында айтарлықтай статистикалық айырмашылықтар анықталды:

• AUC0-120 (8
• 8 мкг/мл қарсы 11
• 7 мкг/мл)
• қан плазмасындағы ең жоғары концентрация (1
• 6 мкг/мл - 1
• 0 мкг/мл) және бүйрек клиренсі (CLr) (0
• 2 мл/мин/кг - 2
• 3 мл/кг)

Бауыр жұмысының бұзылуы

Сарысудағы азитромициннің фармакокинетикалық қасиеттері бауыр функциясында жеңіл (А класы) және орташа (В класы) бұзылулары бар пациенттерде және бауыр функциясы қалыпты адамдарда ерекшеленетіні туралы ешқандай дәлел жоқ.Бұл пациенттерде азитромицин клиренсінің жоғарылағанын анықтауға болады, ол бауыр клиренсінің азаюын өтей алады.



Азитромицин быстро всасывается при пероральном приеме, что обусловлено его устойчивостью в кислой среде и липофильностью.После однократного приема внутрь всасывается 37% азитромицина, а пик концентрации в плазме (0,41µg/мл) регистрируется через 2-3 часа.Объем распределения Vd составляет примерно 31 л/кг.Азитромицин хорошо проникает в дыхательные пути, органы и ткани урогенитального тракта, предстательную железу, в кожу и мягкие ткани, достигая от 1 до 9 µg/мл в зависимости от вида ткани.Высокая концентрация в тканях (в 50 раз выше, чем концентрация в плазме) и длительный период полураспада обусловлен низким связыванием азитромицина с белками плазмы крови, а также его способностью проникать в эукариотические клетки и концентрироваться в среде с низким рН, окружающей лизосомы.Способность азитромицина накапливаться в лизосомах особенно важна для элиминации внутриклеточных возбудителей.Фагоциты доставляют азитромицин в места локализации инфекции, где он высвобождается в процессе фагоцитоза.Но, несмотря на высокую концентрацию в фагоцитах, азитромицин не оказывает влияние на их функцию.Терапевтическая концентрация сохраняется 5-7 дней после приема внутрь последней дозы.При приеме азитромицина возможно транзиторное повышение активности печеночных ферментов.Выведение половины дозы из плазмы крови отражается на уменьшение половины дозы в тканях в течение 2-4 дней.После приема препарата в интервале от 8 до 24 часов период полувыведения составляет 14-20 часов, а после приема препарата в интервале от 24 до 72 часов – 41 час, что позволяет принимать ЗИТМАК 1 раз в сутки.Основной путь выведения – с желчью.Приблизительно 50% выводится в неизмененном виде, другие 50% - в форме 10 неактивных метаболитов.Примерно 6% принятой дозы выводится почками.

Побочные действия

Өте жиі

- диарея, іштің ауыруы, жүрек айнуы, метеоризм, іштегі жайсыздық, іш қату

Жиі

- анорексия

- бас айналу, бас ауруы, парестезия, дисгевзия

- бұлыңғыр көру

- кереңдік

- құсу, диспепсия

- терінің қышуы және бөртпе

- артралгия

- шаршау

- лимфоциттер санының азаюы, эозинофилдердің көбеюі, қандағы бикарбонат мөлшерінің азаюы, моноциттер мен нейтрофилдердің көбеюі

Жиі емес

- кандидоз, ауыз қуысының кандидозы

- ринит, тыныс алудың бұзылуы

- гастроэнтерит

- бактериялық инфекция, фарингит

- қынаптық инфекция

- пневмония

- зеңді инфекция

- лейкопения, нейтропения, эозинофилия

- анорексия

- ангионевроздық ісіну, аса жоғары сезімталдық

- гипоестезия, ұйқышылдық, ұйқысыздық

- көрудің бұзылуы

- құлақ аурулары, шуылдау

- тахикардия

- гастрит, іш қату

- гепатит

- ысыну

- ентігу, мұрыннан қан кету

- Стивенс-Джонсон синдромы, фотосезімталдық реакциялары

- кеудедегі ауырсыну, ісіну, әлсіздік, астения

- аспартатаминотрансфераза (АСТ) деңгейінің жоғарылауы, аланинаминотрансфераза (АЛТ) деңгейінің жоғарылауы, қандағы билирубин деңгейінің жоғарылауы, қандағы мочевина деңгейінің жоғарылауы, қандағы креатинин деңгейінің жоғарылауы, қандағы калий деңгейінің өзгеруі

- процедурадан кейінгі асқынулар

- дизурия, бүйректің ауыруы

- остеоартрит, миалгия, арқадағы ауырсыну, мойын ауруы

- бөртпе, қышу, есекжем, дерматит, құрғақ тері, гипергидроз

- іш қату, метеоризм, диспепсия, гастрит, дисфагия, кебулер, ауыздың құрғауы, кекіру, ауыз қуысының жаралары, сілекейдің гиперсекрециясы

Сирек

- ажитация

- бауыр функциясының бұзылуы, холестаздық сарғаю

- жедел жайылған экзантематозды пустулез (ЖЖЭП), эозинофилиясы және жүйелі көріністері бар дәрілік бөртпе (DRESS-синдром), фотосезімталдық реакциялары

Белгісіз

- жалғанжарғақшалы колит

- тромбоцитопения, гемолитикалық анемия

- анафилаксиялық реакция

- озбырлық, үрей, елестеулер

- естен тану, конвульсиялар, психомоторлы аса жоғары белсенділік, құрысулар

- аносмия, агевзия, паросмия, миастения гравис

естудің нашарлауы, оның ішінде кереңдік және/немесе құлақтағы шуыл

- «пируэт» типті қарыншалық тахикардия, қарыншалық тахикардияны қоса, аритмия, артериялық гипотензия

- панкреатит, тіл түсінің өзгеруі

- бауыр жеткіліксіздігі (сирек өліммен аяқталатын), фульминантты гепатит, бауыр некрозы

- артралгия

- Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермальді некролиз, мультиформалы эритема

- бүйрек жеткіліксіздігі, жедел интерстициальді нефрит

- электрокардиограммадағы QT аралығының ұзаруы



Часто (>1/100, < 1/10)

- тошнота, рвота, диарея, боль в животе

Не часто(>1/1000, < 1/100)

- жидкий стул, метеоризм, расстройство пищеварения, потеря аппетита

Редко(>1/1000, < 1/100)

- головная боль, головокружение, сонливость, судороги

- тромбоцитопения

- агрессивность, возбуждение, беспокойство, нервозность, бессонница

- парестезии и астения

- нарушение слуха, глухота и шум в ушах

- сердцебиение, аритмия с желудочковой тахикардией, удлинение

интервала QT

- изменение цвета языка, запор, псевдомембранозный колит

- транзиторный подъем уровня аминотрансфераз печени, билирубина,

холестатическая желтуха, гепатит

- реакции гиперчувствительности (покраснение, кожная сыпь, зуд,

крапивница, ангионевротический отек, фоточувствительность),

мультиформная эритема, синдром Стивенса-Джонсона и токсический

эпидермальный некролиз

- артралгия

Очень редко (>1/10000, < 1/1000)

- интерстициальный нефрит, острая почечная недостаточность

- усталость, конвульсии

- изменение вкуса и обоняния

- артралгии

- вагиниты, кандидоз, суперинфекции

- анафилактический шок в том числе отек (в редких случаях приводящий к

смерти)

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

ЗИТМАК® 200 мг/5 мл предназначен для применения у детей с массой тела свыше 14 кг, а также у взрослых пациентов.

Длительность применения препарата не должна превышать сроки, указанные в инструкции.

Следует с осторожностью принимать препарат при нарушениях функции печени и почек; больным, имеющим нарушения или предрасположенным к аритмиям и удлинению интервала QT.

Беременность и лактация

Безопасность применения ЗИТМАК® у беременных не установлена, поэтому его не рекомендуется назначать в период беременности.

Азитромицин проникает в грудное молоко, поэтому женщинам, кормящим грудью, не следует назначать ЗИТМАК® .

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Учитывая побочные действия лекарственного средства следует соблюдать осторожность при управлении автотранспортом и потенциально опасными механизмами.

Показания

азитромицинге сезімтал микроорганизмдер туындатқан келесі инфекциялық ауруларды емдеу үшін:

• - фарингит / тонзиллит, синусит, ортаңғы отитті қоса алғанда, жоғарғы тыныс алу жолдарының инфекцияларында
  
  - созылмалы бронхиттің жедел өршуін, ауруханадан тыс пневмонияны қоса алғанда, төменгі тыныс алу жолдарының инфекцияларында
• - одонтогенді инфекцияларда
• - тері мен жұмсақ тіндердің инфекцияларында
• - Chlamydia trachomatis және Neisseria gonorrhoeae туындатқан жыныс мүшелерінің асқынбаған инфекцияларында

Азитромицин показан для лечения следующих инфекций, которые установлены или могут быть вызваны одним или несколькими чувствительными микроорганизмами:

• - бронхит
  
  - внебольничная пневмония
  
  - синусит
  
  - фарингит/тонзиллит
  
  - острый средний отит
  
  - инфекции кожи и мягких тканей
  
  - неосложненные половые инфекции
• вызванные Chlamydia trachomatis и Neisseria gonorrhoeae
  
  Следует принять во внимание официальные рекомендации по надлежащему применению антибактериальных препаратов

Противопоказания

повышенная чувствительность к азитромицину, эритромицину, к другим антибиотикам группы макролидов или кетолидным антибиотикам или к любому из вспомогательных веществ

тяжелые нарушения функции печени и почек

тяжелая форма сердечно-сосудистой недостаточности

период лактации, I- триместр беременности

редкие наследственные формы непереносимости фруктозы, дефицит сахарозы-изомальтазы или синдром глюкозо-галактозной мальабсорбции (из-за содержания сахара)

детский возраст до 3 лет

Лекарственное взаимодействие

Антациды в значительной степени уменьшают всасывание ЗИТМАКА® суспензии, поэтому препарат следует принимать за один час до или через два часа после приема этих препаратов. Макролидные антибиотики взаимодействуют с дигоксином, циклоспорином, астемизолом, триазоламом, мидазоламом или альфентанилом. Рекомендуется проводить тщательное наблюдение при одновременном приеме этих препаратов.

Азитромицин не связывает цитохром Р-450 и потому не взаимодействует с теофиллином, терфенадином, варфарином, карбамазепином, метилпреднизолоном и циметидином.

При одновременном применении азитромицина и антикоагулянтов непрямого действия возможно кровотечения. Поэтому при этом необходимо проводить контроль протромбинового времени.

Рифабутин:

• совместное применении азитромицина и рифабутина не изменяло их плазменную концентрацию

Однако при этом наблюдалась нейтропения.