ПРОТЕКТОПАЗА 0,04 N1 ФЛ

Лекарственная форма

Инъекция үшін ерітінді дайындауға арналған лиофилизацияланған ұнтақ, 40 мг



Порошок лиофилизированный для приготовления раствора для инъекций, 40 мг

Состав

Бір құтының ішінде

белсенді зат - 45.10 мг (40.00 мг) пантопразол натрий сесквигидраты (пантопразолға баламалы),

қосымша заттар:

• динатрий эдетаты
• натрий гидроксидінің 0.1 М ерітіндісі

• динатрия эдетат
• натрия гидроксида 0.1 М раствор

Побочные действия

Жиі

- асқазан түбіндегі безді полиптер (қатерсіз)

- инъекция жасалған жерде тромбофлебит

Жиі емес

- ұйқының бұзылулары

- бас ауыру, бас айналу

- диарея, жүректің айнуы, құсу, метеоризм, іштің кебуі, іш қату, ауыз ішінің құрғауы, жайсыздану және іштің ауыруы

- бауыр ферменттері (трансаминазалар, ГГТП) деңгейлерінің жоғарылауы

- бөртпе, экзантема, дерматит, қышыну

- ортан жіліктің, білезік сүйектерінің немесе омыртқаның сынуы

- астения, қажығыштық, дімкәстік

Сирек

- агранулоцитоз

- анафилаксиялық реакцияларды және анафилаксиялық шокты қоса аса жоғары сезімталдық

- гиперлипидемия және липидтердің (триглицеридтердің, холестериннің)

концентрациясының жоғарылауы, дене салмағының өзгеруі

- депрессия (өршуін қоса)

- дәм бұзылыстары

- көрудің бұзылуы/көрудің бұлыңғырлануы

- билирубин деңгейінің жоғарылауы

- есекжем, ангионевроздық ісіну

- артралгия, миальгия

- гинекомастия

- дене температурасының жоғарылауы, шеткері ісіну

Өте сирек

- тромбоцитопения, лейкопения, панцитопения

- бағдардан адасу (өршуді қоса)

Белгісіз

- гипонатриемия, гипомагниемия, гипокальциемия1, гипокалиемия

- елестеулер, сананың шатасуы (әсіресе осыған бейім пациенттерде, сондай-ақ емдеуді бастағанға дейін болған осы симптомдардың ықтимал өршуі)

- парестезия

- гепатоцеллюлярлы зақымданулар, сарғаю, гепатоцеллюлярлы жеткіліксіздік

- Стивенс-Джонсон синдромы, Лайелл синдромы, мультиформалы эритема, жарыққа сезімталдық, терінің баяу өрбитін қызыл жегісі

- бұлшықет спазмы2

- интерстициальді нефрит (бүйрек функциясының жеткіліксіздігіне дейін өршуі мүмкін болатын)

- микроскопиялық колит

1 гипомагниемиямен біріккен гипокальциемия

2 электролиттік теңгерім бұзылуларының салдары ретінде бұлшықет түйілуі



Часто

- железистые полипы (доброкачественные) дна желудка

- тромбофлебит в месте инъекции

Нечасто

- нарушения сна

- головная боль, головокружение

- диарея, тошнота, рвота, метеоризм, вздутие живота, запор, сухость во

рту, дискомфорт и боли в животе

- повышение уровня ферментов печени (трансаминаз, ГГТП)

- сыпь, экзантема, дерматит, зуд

- перелом бедра, запястья, или позвоночника

- астения, утомляемость, недомогание

Редко

- агранулоцитоз

- гиперчувствительность, включая анафилактические реакции и анафилактический шок

- гиперлипидемия и повышенная концентрация липидов (триглицеридов, холестерина), изменение массы тела

- депрессия (включая обострения)

- расстройства вкуса

- нарушения зрения/затуманивание зрения

- повышение уровня билирубина

- крапивница, ангионевротический отек

- артралгия, миальгия

- гинекомастия

- повышение температуры тела, отек периферический

Очень редко

- тромбоцитопения, лейкопения, панцитопения

- дезориентация (включая обострения)

Неизвестно

- гипонатриемия, гипомагниемия, гипокальциемия1, гипокалиемия

- галлюцинация, спутанность сознания (особенно, у предрасположенных к этому пациентов, а также возможное обострение этих симптомов при их существовании до начала терапии)

- парестезия

- гепатоцеллюлярные повреждения, желтуха, гепатоцеллюлярная недостаточность

- синдром Стивенса-Джонсона, синдром Лайелла, мультиформная эритема, светочувствительность, подострая кожная красная волчанка

- мышечный спазм2

- интерстициальный нефрит (с возможной прогрессией до почечной недостаточности)

- микроскопический колит

1 гипокальциемия в сочетании с гипомагниемией

2 мышечный спазм как следствие нарушения электролитного баланса

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

18 жасқа дейінгі пациенттер үшін Протектопаза препаратын қолдану ұсынылмайды.

Асқазанның қатерлі жаңа түзілімдері

Пантопразолға симптоматикалық реакция асқазанның қатерлі ісігін бүркемелеуі және диагностиканы кідіртуі мүмкін. Кез келген үрей тудыратын симптомдар (мысалы, салмақтың әдейі емес едәуір жоғалуы, қайталанатын құсу, дисфагия, гематемезис (қан құсу), анемия немесе мелена) бар болғанда және асқазанның ойық жара ауруы, қатерлі ісікке күдіктенгенде немесе бар болғанда, олар жойылуы тиіс.

Егер симптомдар адекватты емдеуге қарамастан сақталса, диагнозды нақтылау үшін әрі қарай зерттеулер жүргізу қажет.

Бауыр функциясының жеткіліксіздігі

Бауыр функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерді емдеу кезінде бауыр ферменттерінің деңгейін бақылау керек. Бауыр ферменттерінің деңгейлері жоғарылаған жағдайда емдеуді тоқтату керек.

АИТВ протеаза тежегіштерімен бірге қолдану

Пантопразолды, биожетімділігінің едәуір төмендеуі салдарынан, олардың абсорбциясы асқазан ішіндегі қышқылдың рН-на байланысты, АИТВ протеаза тежегіштерімен (атазанавир сияқты) бірге қолдану ұсынылмайды.

Бактериялар әсерінен туындаған асқазан-ішектік инфекциялар

Пантопразолмен емдеу, мысалы, Salmonella, Campylobacter немесе C. difficile сияқты бактериялардың әсерінен туындаған асқазан-ішектік инфекциялар мөлшерінің аздап артуына әкелуі мүмкін.

Натрий

Протектопазаның құтысында 1 ммольден азырақ натрий (23 мг) бар, яғни натрий іс жүзінде жоқ.

Гипомагниемия

Протонды сорғы тежегіштерімен (ПСТ) кем дегенде үш ай бойы, ал көптеген жағдайларда жыл бойы ем қабылдаған пациенттерде ауыр гипомагниемияның дамығаны жөнінде мәлімделді. Гипомагниемияның, мысалы, шаршау, тетания, сандырақтау, құрыслар, бас айналу және қарыншалық аритмия сияқты көріністері туындауы мүмкін, бірақ олар білінбей басталуы және ескерілмеуі мүмкін. Көптеген науқастарда гипомагниемия магнийді тағайындағаннан және ПСТ тоқтатқаннан кейін жақсарды.

Ұзақ емдеу күтілетін немесе дигоксинмен немесе гипомагниемияны туындатуы мүмкін дәрілік заттармен (мысалы, диуретиктер) бірге ПСТ қабылдап жүрген пациенттерге ПСТ-пен емдеуді бастамас бұрын және емдеу кезінде мезгіл-мезгіл магний деңгейін өлшеп отыру ұсынылады.

Сүйектердің сынулары

Протонды сорғы тежегіштері, әсіресе, егер олар жоғары дозаларда және ұзақ уақыт бойы (> 1 жыл) пайдаланылса, әсіресе егде жастағы адамдарда немесе басқа да белгілі қауіп факторлары бар болғанда ортан жіліктің, білезік сүйектерінің немесе омыртқаның сыну қаупін едәуір арттыруы мүмкін. Зерттеулер ПСТ сынудың жалпы қаупін 10-40%-ға арттыра алатындығын көрсетеді. Кейбір арттырулар басқа да қауіп факторларымен байланысты болуы мүмкін. Остеопороз қаупі бар пациенттер емдеуді ағымдағы клиникалық нұсқауларға сәйкес қабылдауы тиіс және олар D дәруменін және кальцийді адекватты түрде пайдалануы тиіс.

Терінің баяу өрбитін қызыл жегісі (ТБҚЖ)

(ТБҚЖ) Өте сирек жағдайлары протонды сорғы тежегіштерін қолданумен байланысты. Терінің көріністері, әсіресе күн сәулесінің әсерінен зақымданған жерлерде, пайда болса, және егер олар артралгиямен қатар жүрсе, пациент шұғыл түрде медициналық жәрдем алуға жүгінуі және дәрігер пантопразолды қолдануды тоқтату жөніндегі мәселені қарастыруы тиіс. Бұдан бұрын протонды сорғы тежегішімен емдеуден кейін протонды сорғының басқа тежегіштерін қолданғанда ТБҚЖ қаупі ұлғаюы мүмкін.

Зертханалық тестілер

ПСТ қабылдаған кезде хромогранин А (CgA) концентрациясы жоғарылауы мүмкін. Хромогранин А (CgA) жоғары деңгей нейроэндокриндік ісіктерді анықтауға арналған зерттеу нәтижелеріне ықпалын тигізуі мүмкін. Осы ықпалға жол бермеу үшін Протектопазамен емдеуді CgA-ны өлшеуден, ең жоқ дегенде, 5 күн бұрын тоқтатқан жөн. Егер CgA және гастрин деңгейлері алғашқы өлшеуден кейін бақылау ауқымына оралмаса, онда өлшеуді протонды сорғы тежегішімен емдеуді тоқтатқаннан кейін 14

күннен соң қайталау керек.

Фертильділік

Пантопразолды енгізгеннен кейін фертильділіктің нашарлағанына дәлелдер жоқ.

Педиатрияда қолданылуы

18 жасқа дейінгі балаларда в/і пантопразолдың қауіпсіздігі және тиімділігі анықталған жоқ. Демек, 18 жасқа дейінгі пациенттер үшін Протектопаза препаратын қолдану ұсынылмайды.

Жүктілік және лактация кезеңі

Ұсынылмайды.

Препараттың көлік құралдарын немесе потенциалды қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Протектопаза көлік құралдарын немесе потенциалды қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне ықпалын тигізбейді немесе болмашы әсер етеді. Препараттың бас айналу және көрудің бұзылуы сияқты жағымсыз реакциялары туындауы мүмкін. Егер осы реакциялар пайда болса, онда пациенттер көлік құралдарын немесе қауіпті механизмдерді басқармауы тиіс.



Применение препарата Протектопаза для пациентов в возрасте до 18 лет не рекомендуется.

Злокачественные новообразования желудка

Симптоматическая реакция на пантопразол может маскировать симптомы злокачественной опухоли желудка и может задержать диагностику. При наличии любого тревожного симптома (например, как значительная непреднамеренная потеря веса, рецидивирующая рвота, дисфагия, гематемезис (кровавая рвота), анемия или мелена) и при подозрении или наличии язвенной болезни желудка, злокачественная опухоль должна быть исключена.

Если симптомы сохраняются, несмотря на адекватное лечение, необходимо провести дальнейшее обследование для уточнения диагноза.

Печеночная недостаточность

У пациентов с тяжелой печеночной недостаточностью во время терапии следует контролировать уровень ферментов печени. В случае повышения уровня печеночных ферментов лечение следует прекратить.

Совместное применение с ингибиторами протеазы ВИЧ

Не рекомендуется совместное применение пантопразола с ингибиторами протеазы ВИЧ (как атазанавир), абсорбция которых зависит от кислотного внутрижелудочного рН, вследствие значительного снижения их биодоступности.

Желудочно-кишечные инфекции, вызванные бактериями

Лечение пантопразолом может привести к незначительному увеличению количества желудочно-кишечных инфекций, вызванных бактериями, такими как Salmonella, Campylobacter или C. difficile.

Натрий

Протектопаза содержит менее 1 ммоль натрия (23 мг) на флакон, то есть практически не содержит натрий.

Гипомагниемия

Сообщалось о развитии тяжелой гипомагниемии у пациентов, получавших лечение ингибиторами протонной помпы (ИПН) в течение не менее трех месяцев, а в большинстве случаев, в течение года. Могут возникать серьезные проявления гипомагниемии, такие как усталость, тетания, бред, судороги, головокружение и желудочковая аритмия, но они могут начаться незаметно и не учитываться. У большинства больных гипомагниемия улучшилась после назначения магния и отмены ИПН.

Пациентам, которых ожидает длительное лечение или которые принимают ИПН с дигоксином или лекарственными средствами, которые могут вызвать гипомагниемию (например, диуретики), рекомендуется измерять уровень магния до начала лечения ИПН и периодически во время лечения.

Переломы костей

Ингибиторы протонного насоса, особенно, если они используются в высоких дозах и в течение длительного времени (> 1 года), могут незначительно увеличить риск перелома бедра, запястья или позвоночника, преимущественно у пожилых людей или при наличии других определенных факторов риска. Исследования показывают, что ИПН могут увеличить общий риск перелома на 10-40%. Некоторые увеличения могут быть связаны с другими факторами риска. Пациенты с риском остеопороза должны получать лечение в соответствии с текущими клиническими рекомендациями и они должны иметь адекватное потребление витамина D и кальция.

Подострая кожная красная волчанка (ПККВ)

С применением ингибиторов протонного насоса связаны очень редкие случаи (ПККВ). При появлении кожных проявлений, особенно на участках, подверженных воздействию солнечных лучей, и если они сопровождаются артралгией, пациент должен немедленно обратиться за медицинской помощью и врач должен рассмотреть вопрос о прекращении применения пантопразола. ПККВ после предыдущего лечения ингибитором протонного насоса может увеличить риск ПККВ применении других ингибиторов протонного насоса.

Лабораторные тесты

При приеме ИПН возможно повышение концентрации хромогранина А (CgA). Повышенный уровень хромогранина А (CgA) может оказывать влияние на результаты обследований для выявления нейроэндокринных опухолей. Для предотвращения этого влияния, лечение Протектопаза следует прекратить, по крайней мере, за 5 дней до измерения CgA. Если уровни CgA и гастрина не вернулись к контрольному диапазону после первоначального измерения, то измерение следует повторить через 14 дней после прекращения лечения ингибитором протонного насоса.

Фертильность

Нет доказательств ухудшения фертильности после введения пантопразола.

Применение в педиатрии

Безопасность и эффективность в/в пантопразола у детей в возрасте до 18 лет не установлены. Следовательно, применение препарата Протектопаза для пациентов в возрасте до 18 лет не рекомендуется.

Во время беременности или лактации

Не рекомендуется.

Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Протектопаза не влияет или оказывает незначительное влияние на способность управлять транспортными средствами или потенциально опасными механизмами. Могут возникнуть побочные реакции препарата, такие как головокружение и нарушения зрения. Если данные реакции появляются, то пациенты не должны управлять транспортными средствами или опасными механизмами.

Показания

ДП 18 жастан бастап ересектерде қолдануға арналған:

• асқазанның және он екі елі ішектің ойық жаралы ауруында
  
  рефлюкс-эзофагитте
  
  Золлингер-Эллисон синдромында немесе патологиялық асқазан гиперсекрециясымен сипатталатын басқа да жағдайларда
  
  
  
  ЛП показан к применению у взрослых в возрасте от 18 лет
  
  язвенная болезнь желудка и двенадцатиперстной кишки
  
  рефлюкс-эзофагит
  
  синдром Золлингера-Эллисона или другие состояния
• характеризующиеся патологической желудочной гиперсекрецией

Противопоказания

− препараттың белсенді затына, алмастырылған бензимидазолға, немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

− пантопразолды атазанавирмен бірге қолдану

− 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде

− жүктілік және лактация кезеңі



− гиперчувствительность к активному веществу препарата, замещенный бензимидазол или к любому из вспомогательных веществ

− совместное применение пантопразола с атазанавиром

− детский и подростковый возраст до 18 лет

− беременность и период лактации

Лекарственное взаимодействие

Пантопразолдың басқа дәрілік препараттардың сіңуіне ықпалы

Тұз қышқылы секрециясының терең және ұзақ уақыт тежелуіне байланысты, пантопразол басқа дәрілік заттардың сіңуіне кедергі жасауы мүмкін, онда асқазан рН-ы препаратты, мысалы, кетоконазол, итраконазол, позаконазол сияқты кейбір зеңге қарсы азолды заттарды және эрлотиниб сияқты басқа дәрілік заттарды пероральді түрде қабылдағанда биожетімділігінің шешуші факторы болып табылады.

АИТВ протеаза тежегіштері

Пантопразолды, биожетімділігінің едәуір төмендеуі салдарынан асқазан ішіндегі рН қышқылдылығына байланысты АИТВ протеаза тежегіштерімен (мысалы, атазанавир) бірге енгізу ұсынылмайды.

Егер АИТВ протеаза тежегіштерін протонды сорғы тежегішімен бірге енгізу қажет болып табылса, тиянақты клиникалық бақылау (мысалы, вирус жүктемесін анықтау) ұсынылады. Пантопразолдың дозасы күніне 20 мг-ден аспауы тиіс. АИТВ протеаза тежегішінің дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Кумариннің антикоагулянтты препараттары (фенпрокумон немесе варфарин)

Пантопразолды варфаринмен немесе фенпрокумонмен бірге қолдану варфариннің, фенопрокумонның фармакокинетикасына немесе ХҚҚ-ға ықпалын тигізген жоқ. Дегенмен, протонды сорғы тежегіштерін (ПСТ) және варфаринді немесе фенопрокумонды бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде ХҚҚ және протромбин уақытының артқаны жөнінде мәлімделді. ХҚҚ және протромбин уақытының артуы аномальді қан кетуге және тіпті өлімге әкелуі мүмкін. Пантопразолды және варфаринді немесе фенпрокумонды қабылдап жүрген пациенттерде, мүмкін, ХҚҚ және протромбин уақытының артуын бақылау қажет болады.

Метотрексат

Метотрексаттың жоғары (мысалы, 300 мг) дозаларын және протонды сорғы тежегіштерін бір мезгілде қолдану кейбір пациенттерде метотрексаттың деңгейін арттыратыны мәлімделді. Сондықтан метотрексаттың жоғары дозалары пайдаланылған жағдайларда, мысалы, қатерлі жаңа түзілімдерде және псориазда пантопразол қабылдауды уақытша тоқтата тұру қажет етілуі мүмкін.

Дәрілік өзара әрекеттесуіне басқа да зерттеулер

Пантопразол бауырда Р450 цитохромының ферменттік жүйесімен белсенді түрде метаболизденеді. Негізгі метаболизмдік жолы CYP2C19 деметилдену болып табылады, ал басқа метаболизмдік жолы CYP3A4 жәрдемімен тотығуды қамтиды.

Карбамазепин, диазепам, глибенкламид, нифедипин және осындай жолмен метаболизденетін, құрамында левоноргестрел және этинилэстрадиол бар оральді контрацептивтер сияқты дәрілік заттармен өзара әрекеттесуіне жүргізілген зерттеулер клиникалық тұрғыдан маңызды өзара әрекеттесулерді байқаған жоқ.

Пантопразолдың басқа дәрілік заттармен немесе сол ферменттік жүйені пайдаланумен метаболизденетін қосылыстармен өзара әрекеттесуін жоққа шығаруға болмайды.

Пантопразол CYP1A2 (мысалы, кофеин, теофиллин сияқты), CYP2C9 (пироксикам, диклофенак, напроксен сияқты), CYP2D6 (метопролол сияқты), CYP2E1 (этанол сияқты) метаболизденетін белсенді заттардың метаболизміне ықпалын тигізбейді немесе p-гликопротеинмен байланысты дигоксиннің сіңуіне кедергі жасамайды.

Антацидтермен бірге қолданған кезде өзара әрекеттесулер болған жоқ.

Сондай-ақ пантопразолды антибиотиктермен (кларитромицин, метронидазол, амоксициллин) бірге қолдануға зерттеулер жүргізілді - клиникалық тұрғыдан маңызды өзара әрекеттесулер байқалған жоқ.

CYP2C19 тежейтін немесе индукциялайтын дәрілік препараттар

CYP2C19 тежегіштері, мысалы, флувоксамин сияқты, пантопразолдың жүйелік әсерін

күшейтуі мүмкін. Протектопаза дозасын төмендету пантопразолдың жоғары дозаларын ұзақ уақыт бойы қабылдап жүрген пациенттерге, немесе бауыр функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерге керек болуы мүмкін.

CYP2C19 және CYP3A4 изоферменттері белсенділігінің, мысалы, рифампицин және кәдімгі шайқурай (Hypericum perforatum) сияқты индукторлары осы ферменттер жүйесінің жәрдемімен метаболизденетін ПСТ-нің плазмадағы концентрациясын төмендетуі мүмкін.



Влияние пантопразола на поглощение других лекарственных препаратов

Из-за глубокого и длительного торможения секреции соляной кислоты, пантопразол может препятствовать всасыванию других лекарственных средств, где рН желудка является решающим фактором биодоступности при пероральном введении препарата, например некоторые азоловые противогрибковые средства, такие как кетоконазол, итраконазол, позаконазол и другие лекарственные средства, такие как эрлотиниб.

Ингибиторы протеазы ВИЧ

Не рекомендуется совместное введение пантопразола с ингибиторами протеазы ВИЧ, всасывание которых зависит от кислотного внутрижелудочного рН (например, атазанавир), вследствие значительного снижения их биодоступности.

Если совместное введение ингибиторов протеазы ВИЧ с ингибитором протонного насоса является необходимым, рекомендуется тщательный клинический контроль (например, определение вирусной нагрузки). Доза пантопразола не должна превышать 20 мг в день. Может потребоваться корректировка дозировки ингибитора протеазы ВИЧ.

Антикоагулянтные препараты кумарина (фенпрокумон или варфарин)

Совместное применение пантопразола с варфарином или фенпрокумоном не влияло на фармакокинетику варфарина, фенопрокумона или МНО. Тем не менее, сообщалось об увеличении МНО и протромбинового времени у пациентов, получающих ингибиторы протонного насоса (ИПН) и варфарин или фенопрокун одновременно. Увеличение МНО и протромбинового времени может привести к аномальному кровотечению и даже к смерти. Пациентам, получающим пантопразол и варфарин или фенпрокумон, возможно, необходимо будет следить за увеличением МНО и протромбинового времени.

Метотрексат

Сообщалось, что одновременное применение метотрексата в высоких дозах (например, 300 мг) и ингибиторов протонного насоса повышает уровень метотрексата у некоторых пациентов. Поэтому в тех случаях, когда используются высокие дозы метотрексата, например, при злокачественных новообразованиях и псориазе, может потребоваться временная отмена пантопразола.

Другие исследования лекарственного взаимодействия

Пантопразол активно метаболизируется в печени ферментной системой цитохрома Р450. Основным метаболическим путем является деметилирование CYP2C19, а другой метаболический путь включают окисление с помощью CYP3A4.

Исследования взаимодействия с лекарственными средствами, такими как карбамазепин, диазепам, глибенкламид, нифедипин, и оральные контрацептивы, содержащие левоноргестрел и этинилэстрадиол, которые также метаболизируются этими путями, не выявили клинически значимых взаимодействий.

Нельзя исключать взаимодействие пантопразола с другими лекарственными средствами или соединениями, которые метаболизируются с использованием той же ферментной системы.

Пантопразол не влияет на метаболизм активных веществ, метаболизируемых CYP1A2 (таких как кофеин, теофиллин), CYP2C9 (таких как пироксикам, диклофенак, напроксен), CYP2D6 (такие как метопролол), CYP2E1 (такие как этанол), или не мешает всасыванию дигоксина, связанному с p-гликопротеином.

Не было взаимодействий при совместном применении с антацидами.

Также проводились исследования одновременного применения

пантопразола с антибиотиками (кларитромицин, метронидазол, амоксициллин) - клинически значимых взаимодействий не обнаружено.

Лекарственные препараты, которые ингибируют или индуцируют CYP2C19

Ингибиторы CYP2C19, такие как флувоксамин, могут усилить системное действие пантопразола. Снижение дозы Протектопаза может понадобиться пациентам, длительно получающим высокие дозы пантопразола, или пациентам с печеночной недостаточностью.

Индукторы активности изоферментов CYP2C19 и CYP3A4, такие как рифампицин и зверобой обыкновенный (Hypericum perforatum), могут снижать концентрацию в плазме ИПН, которые метаболизируются с помощью этих ферментных систем.