Атенолол-Тева в Уральске

• Показания к применению
• Противопоказания

Атенолол-Тева показания к применению

Атенолол-Тева 25 мг: - функционалдық кардиоваскулярлық бұзылуларда (гиперкинетикалық кардиальді синдром, артериялық қысым реттелуінің функционалдық бұзылулары) Атенолол-Тева 25 мг: - функциональные кардиоваскулярные нарушения (гиперкинети¬ческий кардиальный синдром, функциональные нарушения регуляции артериального давления)

Атенолол-Тева противопоказания

- атенололға, басқа бета-адреноблокаторларға немесе басқа қосымша заттарға жоғары сезімталдық - жедел жүрек жеткіліксіздігі - кардиогенді шок - II және III дәрежедегі атриовентрикулярлық блокада - синустық түйіннің әлсіздік синдромы - синоатриялық блокада - синустық брадикардия (емдеуді бастар алдындағы тамырдың минутына 50-ден аз соғуы) - артериялық гипотония (систола қысымы сын. бағ. 90 мм аз) - метаболизмдік ацидоз - бронх демікпесі - емделмеген феохромоцитома - шеткері қан айналымы бұзылуының кешеуілдеген сатылары - моноаминоксидаза (МАО) тежегіштерін бір мезгілде қабылдау (МАО-В тежегіштері бұған қосылмайды) - верапамил және дилтиазем, немесе басқа антиаритмитиктер сияқты, кальций өзекшелерінің блокаторларын (мысалы, дизопирамид) бір мезгілде вена ішіне енгізу. Қарқынды емдеу бөлімдеріндегі науқастар бұған қосылмайды. - повышенная чувствительность к атенололу, другим бета-адреноблокаторам или к другим вспомогательным веществам - острая сердечная недостаточность - кардиогенный шок - атриовентрикулярная блокада II и III степени - синдром слабости синусового узла -синоатриальная блокада - синусовая брадикардия (пульс менее 50 ударов в мин перед началом лечения) - артериальная гипотония (систолическое давление меньше, чем 90 мм рт ст) - метаболический ацидоз - бронхиальная астма - нелеченная феохромоцитома - поздние стадии нарушения периферического кровообращения - одновременный прием ингибиторов моноаминоксидазы (МАО) (исключением являются ингибиторы МАО-В) - одновременное внутривенное введение блокаторов кальциевых каналов, как верапамил и дилтиазем, или других антиаритмиков (например, дизопирамид). Исключение составляют больные, находящиеся в отделениях интенсивной тера¬пии.