ДОПЕГИТ 0,25 N50 ТАБЛ

Лекарственная форма

Таблеткалар, 250 мг

Состав

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - сусыз метилдопа 250 мг (282 мг метилдопа сесквигидратына баламалы),

қосымша заттар:

• жүгері крахмалы
• этилцеллюлоза
• тальк
• натрий крахмалы гликоляты (А типі)
• стеарин қышқылы
• магний стеараты

Описание

Активное вещество препарата - метилдопа - является антигипертензивным средством центрального действия. Механизм его действия в настоящее время полностью ещё неизвестен. Образующийся в центральной нервной системе активный метаболит (?–метилнорадреналин) стимулирует центральные тормозные пресинаптические ?2-адренорецеторы, снижая симпатический тонус; замещает в качестве ложного нейромедиатора эндогенный допамин в допаминергических нервных окончаниях; снижает активность ренина плазмы и уменьшает сопротивление периферических сосудов; подавляет фермент допа-декарбоксилазу, тем самым снижая синтез норадреналина, дофамина, серотонина и концентрацию норадреналина и адреналина в тканях.

Допегит не оказывает прямого влияния на функцию сердца, не снижает минутный объем крови, не вызывает рефлекторную тахикардию, а также не снижает скорость клубочковой фильтрации, почечный кровоток, фильтруемую фракцию. В некоторых случаях снижается частота сердечных сокращений. Препарат снижает артериальное давление при положении пациента как лежа, так и стоя и лишь в редких случаях вызывает ортостатическую гипотензию.

Фармакокинетика

Всасывание метилдопы из желудочно-кишечного тракта непостоянно. После приема внутрь биодоступность составляет 25%. Максимальная концентрация в плазме достигается через 2-3 часа. Связывание с белками плазмы крови - менее 20%. Место основного и интенсивного метаболизма метилдопы - печень. Активный метаболит препарата - альфа-метилнорадреналин - происходит из центральных адренергических нейронов. Кроме того, известны многие другие метаболиты, экскретируемые с мочой.

Примерно 2/3 метилдопы выводится с мочой в виде метилдопы или сульфатного конъюгата, а остальное количество выводится с калом в неизменном виде. Выведение носит двухфазный характер. При нормальной функции почек период полувыведения равен 1,8 ± 0.2 часов. Активный компонент препарата полностью выводится из организма в течение 36 часов.

Метилдопа выводится при гемодиализе. Шестичасовой гемодиализ может вывести из циркулирующей крови 60% всосавшейся дозы метилдопы, а перитонеальный диализ в течение 20 - 30 часов выводит примерно 22 - 39%.

Метилдопа проникает через плацентарный барьер и выделяется в грудное молоко.

Максимальное снижение артериального давления происходит через 4 - 6 часов после приема одной дозы внутрь и длится 12 - 24 часов.

После повторного приема максимальный гипотензивный эффект развивается в течение 2 - 3 дней. После отмены препарата АД возвращается к исходному уровню в течение 1 - 2 дней.

При почечной недостаточности выведение метилдопы замедляется в соответствии со степенью снижения функции почек. При тяжелом нарушении (без гемодиализа) период полувыведения метилдопы удлиняется в 10 раз.

Побочные действия

Сирек:

• -гемолиздік анемия
• лейкопения
• гранулоцитопения
• тромбоцитопения
  
  Өте сирек:
  
  -паркинсонизм
  
  - стенокардияның күшеюі
  
  -панкреатит
  
  - гепатит
• бауыр некрозы
  
  Жиілігі белгісіз:
  
  -сілекей бездерінің қабынуы
  
  - сүйек кемігінің бәсеңдеуі
• эозинофилия
  
  - васкулит
• дәрілік заттарды қабылдаумен шартталған қызба
  
  - гиперпролактинемия
  
  - әдетте айқын емес қорқынышты түстер көру
• өтпелі психоз немесе депрессия
  
  - бет жүйкесінің шеткері парезі
• сылбырлық
• ырықсыз хореоатетозды қимылдар
• ми қанайналымы жеткіліксіздігінің симптомдары (гипотензиямен байланысты болуы мүмкін)
• бас ауыруы
• седация (әдетте өтпелі)
• бас айналуы
• парестезия
• психикалық белсенділігі нашарлауы
  
  - іркілген жүрек жеткіліксіздігі
• каротидті синус сезімталдығының жоғарылауы
• АВ блокадасы
• синустық брадикардия
• миокардит
• перикардит
  
  - ортостатикалық гипотензия (бұл кезде дозаны төмендету ұсынылады)
• ісінулер
• дене салмағының артуы

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Қан тарапынан бұзылулар

Құрамында метилдопа бар препараттармен емдеу үдерісінде сирек жағдайларда гемолиздік анемия дамуы мүмкін. Гемолиздік анемияға нұсқайтын симптомдар дамыған жағдайда гематокрит пен гемоглобин деңгейін анықтау керек. Анемия расталған жағдайда, әрі қарай гемолизді дәлелдейтін зерттеулер жүргізу керек. Егер гемолиздік анемия расталса, метилдопаны қабылдауды дереу тоқтату керек. Препаратты қабылдауды тоқтатқаннан кейін гемолиздік анемия кортикостероидтармен емдеу көмегімен немесе онсыз тез қайтады. Алайда сирек жағдайларда өліммен аяқталу оқиғалары байқалды. Егер гемолиздік анемия метилдопа қабылдаудан туындаса, пациент әрі қарай осы препаратты қабылдауына болмайды. Метилдопаны ұзақ уақыт қабылдағанда кейбір пациенттерде Кумбстің оң тестісі байқалуы мүмкін. Кумбстің оң тестісі әдеби деректер бойынша осы препаратты қабылдайтын 10 - 20% пациентерде болуы мүмкін. Кумбстің оң тестісі емдеудің алғашқы 6 айының ішінде сирек кездеседі. Егер ол 12 ай ішінде дамымаса, осы препаратты әрі қарай қабылдағанда оның даму мүмкіндігі төмен. Кумбстің оң тестісі дозаға байланысты, тәулігіне 1 г-нан аз дозада оның даму мүмкіндігі ықтималдығы аз. Метилдопамен емдеу аясында дамыған Кумбстің оң тестісі препаратты қабылдауды тоқтатқаннан кейін тек бірнеше аптадан немесе айдан кейін теріс болуы мүмкін.

Емдеу курсын бастар алдында, сондай-ақ метилдопамен емдеудің 6 және 12 айында қанның формалық элементтерінің санын тексеру және Кумбстің тікелей тестісін жасау керек.

Бұрын Кумбстің оң тестісінің болуы немесе оның емдеу аясында пациентте дамуы метилдопамен емдеу үшін өз алдына қарсы көрсетілім болып табылмайды. Егер Кумбс тестісі Допегит препаратымен емдеу аясында оң болса, гемолиздік анемияның барын және Кумбстің оң тестісінің клиникалық мәнін тексеру керек.

Кумбстің оң тестісінің бары туралы ақпарат қанның үйлесімділігіне айқаспалы сынаманы бағалауда көмектеседі. Метилдопа қабылдайтын пациентке қан құю керек болғанда Кумбстің тікелей және тікелей емес тестісін жасау керек. Гемолиздік анемия болмаған жағдайда әдетте тек Кумбстің тікелей тестісі оң болады. Өздігінен Кумбстің оң тестісі қанның айқаспалы үйлесімділігіне немесе типке бөлінуіне әсер етпейді. Егер Кумбстің тікелей емес тестісі оң болса, гематолог немесе трансфузиолог маманның кеңесі керек. Емдеу кезінде лейкопения, гранулоцитопения және тромбоцитопенияның сирек жағдайлары болуы мүмкін. Әдетте гранулоциттер саны метилдопаны қабылдауды тоқтатқаннан кейін қалпына келеді. Тромбоцитопения да өтпелі сипатқа ие.

Бауыр тарапынан бұзылулар

Кейбір жағдайларда, емдеудің алғашқы үш аптасы ішінде, эозинофилия және бауыр функциясының бұзылуымен қатар жүретін қызба дамуы мүмкін. Сондай-ақ температураның жоғарылауымен немесе онсыз сарғаю дамуы мүмкін. Осы симптомдар әдетте емнің 2-ші - 3-ші айларында дамиды. Кейбір жағдайларда симптомдардың холестазбен байланысты болғаны анықталды. Сирек жағдайларда өліммен аяқталатын бауыр некрозының дамуы туралы хабарланды.

Бауыр функциясының бұзылуы бар кейбір пациенттерде биопсия алынды. Гистологиялық зерттеулер аса жоғары сезімталдық реакциясына тән микроскопиялық фокальді некрозды анықтады.

Метилдопамен емді бастар алдында және емдеу курсының алғашқы 6-12 аптасы бойы, сондай-ақ этиологиясы белгісіз қызба дамығанда кез келген уақытта бауыр функциясын анықтауға тестілер, сондай-ақ қанның сапалық және сандық талдауын жасау ұсынылады (4.8 бөлімін қараңыз).

Қызба пайда болған жағдайда, бауыр ферменттерінің белсенділігі өзгергенде немесе сарғаюда метилдопамен емдеуді дереу тоқтату керек. Егер осы жағдай аса жоғары сезімталдық реакциясымен туындаса, температураның жоғарылауы және зертханалық параметрлерінің өзгеруі препаратты қабылдауды тоқтатқаннан кейін қайтады. Осындай пациенттерге бұдан былай метилдопаны тағайындауға болмайды.

Анамнезінде бауыр ауруы немесе функциясының бұзылуы бар пациенттерге аталған препаратты аса сақтықпен тағайындау керек.

Анестезия

Допегит қабылдайтын пациенттерге анестетиктердің дозасын төмендету қажет болуы мүмкін. Егер анестезия кезінде гипотензия пайда болса, оны түзету үшін қантамырларды тарылтатын препараттарды енгізуге болады. Адренергиялық рецепторлар метилдопаны қолданғанда сезімталдықты сақтайды.

Ісінулер

Кейбір пациенттерде Допегит препаратын қабылдау кезінде ісінулер немесе дене салмағының артуы пайда болуы мүмкін; осындай жағдайларда диуретиктер тағайындау керек. Метилдопамен емдеуді ісінулер күшейгенде немесе жүрек жеткіліксіздігі симптомдары дамыған жағдайларда жалғастыруға болмайды.

Қауіптілігі жоғары топ

Бүйрек жеткіліксіздігінде метилдопа дозасын азайту керек. Метилдопа диализ кезінде шығарылады. Сондықтан осы емшарадан кейін гемодиализдегі пациенттерде артериялық қысым жоғарылауы мүмкін.

Егде жастағы пациенттерде неғұрлым төмен дозаларды қолдану керек, өйткені олардың сезімталдығы басым (синкопе).

Ми қантамырларының ауыр екі жақты зақымдануы бар пациенттерде сирек жағдайда ырықсыз хореоатетозды қимыл пайда болуы мүмкін. Бұл жағдайда емді тоқтату керек.

Метилдопамен емдеуден кейін депрессияның дамуы туралы хабарламалар болды. Пациенттерді депрессия симптомдарының дамуы тұрғысынан, әсіресе олардың анамнезінде депрессия болған кезде, байқау қажет.

Зертханалық талдаулар нәтижелері

Метилдопа фосфовольфрамқышқылды әдіспен несептегі несеп қышқылының құрамын, сілтілі-пикратты әдіспен сарысу креатининін анықтау және АСТ ферментін колориметриялық анықтаудың талдауларының нәтижелерін өзгертуі мүмкін. Қазіргі уақытқа дейін метилдопаның АСТ анықтаудың спектрофотометриялық нәтижесін өзгерткені туралы деректер жоқ.

Метилдопа катехоламиндермен бірдей толқын ұзындығында флуоресценцияға ие болғандықтан, метилдопаны қолдану феохромоцитома немесе параганглиома сияқты катехоламиндер шығаратын ісіктерді диагностикалауды қиындатуы мүмкін.

Метилдопа несептегі ВМК (ванилилминдаль қышқылы) өлшеу нәтижелеріне әсер етпейді.

Сирек жағдайларда ауада жанасқан кезде несеп түсінің қараюы байқалады, бұл, шамасы, метилдопаның және оның метаболиттерінің ыдырауымен байланысты.

Емдеу кезінде алкоголь пайдалануға тыйым салынады

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Эксперименттік деректер тератогендік әсерді анықтаған жоқ.

Жүктілік кезіндегі гипертензияны емдеу үшін метилдопаны қолдану мұқият бақыланды.

Қолда бар деректер ұрықтың даму ауытқуының немесе фетоуытты әсерлердің белгілерін анықтаған жоқ.

Метилдопаны жүктіліктің барлық триместрлері кезінде қолдану туралы әдебиет деректері негізінде, шарананың зақымдану ықтималдығы өте аз тәрізді.

Тератогенділігі туралы бірдей деректердің болмауына қарамастан, тек эпидемиологиялық деректердің негізінде ғана шарананың зақымдану мүмкіндігін жоққа шығаруға болады.

Препаратты жүкті әйелдерге, жүктілікті жоспарлаған әйелдерге және жүкті болу мүмкіндігі бар әйелдерге, тек емнің күтілген пайдасы болуы мүмкін қауіптен артық болған жағдайда ғана тағайындауға болады

Лактация

Метилдопа плацента арқылы өтеді және кіндікбау қанында және емшек сүтінде елеусіз мөлшерде анықталады. Допегитті бала емізетін аналарға тек емнің күтілген пайдасы мен болуы мүмкін қаупін мұқият салыстырғаннан кейін тағайындауға болады.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Допегит седативті әсер иеленуі мүмкін, ол әдетте өтпелі болады және емнің басында немесе дозаны жоғарылатқанда байқалуы мүмкін. Егер пациентте седативті әсерінің дамуын көрсететін симптомдар дамыса, онда оларға көлік құралдарын басқаруға және зейінді қоюды қажет ететін жұмыстарды істеуге тыйым салынады.



В процессе лечения препаратами, содержащими метилдопу, в редких случаях может развиться гемолитическая анемия. При развитии симптомов, указывающих на гемолитическую анемию, необходимо определить гематокрит и уровень гемоглобина. При подтверждении анемии, следует провести дальнейшие исследования, подтверждающие гемолиз. Если подтверждается гемолитическая анемия, необходимо немедленно отменить прием метилдопы. После отмены препарата гемолитическая анемия быстро прекращается без или с помощью лечения кортикостероидами. В редких случаях наблюдались случаи с летальным исходом. Если гемолитическая анемия вызвана приемом метилдопы, пациент не должен в дальнейшем получать этот препарат.

У некоторых пациентов, при длительном приеме Допегита, может наблюдаться положительный тест Кумбса. Положительный тест Кумбса, по литературным данным, может быть у 10 - 20% пациентов, получающих этот препарат. Положительный тест Кумбса редко наблюдается в течение первых 6 месяцев лечения. Если он не развивается на протяжении 12 месяцев, то его развитие маловероятно при дальнейшем применении этого препарата. Положительный тест Кумбса дозо-зависим, его развитие маловероятно при дозах менее 1 г/сутки. Положительный тест Кумбса, развившийся на фоне лечения Допегитом, может стать отрицательным лишь через несколько недель или месяцев после отмены препарата.

Перед началом курса лечения, а также на 6 и 12 месяц лечения Допегитом следует исследовать количество форменных элементов крови, и выполнить прямой тест Кумбса.

Само по себе наличие предыдущего положительного теста Кумбса или его появление у пациента на фоне лечения не является противопоказанием к терапии Допегитом. Если тест Кумбса становится положительным на фоне лечения Допегитом, следует проверить наличие гемолитической анемии и степень клинической значимости положительного теста Кумбса.

Информация о наличии положительного теста Кумбса помогает при оценке перекрестной пробы на совместимость крови. При необходимости переливания крови пациенту, получающему Допегит, следует выполнять прямой и непрямой тесты Кумбса. При отсутствии гемолитической анемии обычно бывает положительным только прямой тест Кумбса. Сам по себе прямой тест Кумбса не влияет на типирование или перекрестную совместимость крови. Если непрямой тест Кумбса также положителен, необходима консультация специалиста гематолога или трансфузиолога.

Во время лечения возможны редкие случаи лейкопении, гранулоцитопении и тромбоцитопении. Обычно количество гранулоцитов нормализуется после отмены метилдопы. Тромбоцитопения также носит обратимый характер.

В некоторых случаях может возникнуть лихорадка, сопровождающаяся эозинофилией и нарушениями функции печени. Также может развиться желтуха с или без повышения температуры. Эти симптомы обычно развиваются на 2-ом – 3-ем месяце лечения. В некоторых случаях было установлено, что симптомы были обусловлены холестазом. У некоторых пациентов с нарушениями функции печени брали биопсии. Гистологическое исследование выявило фокальный некроз, характерный для реакции гиперчувствительности.

Перед началом лечения Допегитом и на протяжении первых 6–12 недель курса лечения, а также в любой момент времени при развитии лихорадки неизвестной этиологии, рекомендуется проведение тестов на определение функции печени, а также качественный и количественный анализ крови.

Поэтому при возникновении лихорадки, изменении активности печеночных ферментов или желтухи курс лечения Допегитом следует немедленно прекратить. Если это состояние вызвано реакцией гиперчувствительности, повышение температуры и изменения лабораторных параметров проходят после отмены препарата. Таким пациентам в дальнейшем нельзя назначать Допегит.

Пациентам с заболеванием или нарушением функции печени в анамнезе данный препарат следует давать с крайней осторожностью.

Пациентам, получающим Допегит, может потребоваться снижение доз анестетиков. Если во время анестезии возникает гипотензия, для ее коррекции можно вводить сосудосуживающие препараты. Адренергические рецепторы сохраняют чувствительность при применении метилдопы.

У некоторых пациентов во время приема Допегита могут возникнуть отеки или увеличение веса тела; при этих состояниях следует назначить диуретики. Лечение Допегитом нельзя продолжать при нарастании отеков или развитии симптомов сердечной недостаточности.

Метилдопа выводится при диализе. Поэтому после этой процедуры артериальное давление у пациентов, находящихся на гемодиализе, может повышаться.

У пациентов с тяжелым двусторонним поражением мозговых сосудов в редких случаях могут возникнуть непроизвольные хореоатетозные движения. В таком случае следует отменить лечение.

Чрезвычайная осторожность требуется при назначении Допегита пациентам с печеночной порфирией или их близким родственникам.

Допегит может изменить результаты анализа на содержание мочевой кислоты в моче фосфовольфрамокислотным методом, на определение креатинина сыворотки щелочно-пикратным методом и на колориметрическое определение фермента АСТ. До настоящего времени отсутствуют данные о том, что метилдопа изменила результаты спектрофотометрического определения АСТ.

Поскольку метилдопа имеет флуоресценцию на той же длине волны, что и катехоламины, применение Допегита может дать псевдопозитивные результаты, в моче могут обнаруживаться высокие концентрации катехоламинов, что препятствует диагностике феохромоцитомы. Однако метилдопа не влияет на результаты измерения ВМК (ванилилминдальной кислоты) в моче.

Во время лечения не рекомендуется употребление алкоголя.

Беременность и период лактации

При артериальной гипертензии у беременных препарат следует назначать после тщательного медицинского контроля. Имеющиеся данные не выявили признаков повреждения плода или новорожденного.

Препарат можно назначать беременным, женщинам, планирующим беременность и женщинам, у которых имеется возможность беременности, только в случаях, когда ожидаемая польза лечения превосходит возможный риск. Метилдопа проходит через плаценту и определяется в крови пупочного канатика и в грудном молоке. Допегит можно назначать кормящим матерям только после тщательного сопоставления ожидаемой пользы лечения и возможного риска.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством и потенциально опасными механизмами

Допегит может обладать седативным эффектом, который, обычно, является преходящим и может наблюдаться либо в начале лечения, либо при повышении дозы. Если у пациентов развиваются симптомы, указывающие на развитие седативного эффекта, то им запрещено управление транспортным средством и выполнение работ, требующих концентрации внимания.

Противопоказания

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- белсенді немесе қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- анамнезіндегі дәрілік препарттардан туындаған гепатит немесе метилдопаны бұрын қолданумен байланысты бауыр функциясының бұзылуы

- бауыр ауруының белсенді сатысы (белсенді гепатит немесе белсенді цирроз)

- моноаминооксидаза тежегіштерімен қатарлас емдеу

- ауыр депрессия

- катехоламиндер түзіп шығаратын ісіктер:

• феохромоцитома немесе параганглиома
  
  - порфирия
  
  -гемолиздік анемия
  
  - 18 жасқа дейінгі балалар жасында

Лекарственное взаимодействие

Допегит нельзя применять одновременно с ингибиторами моноаминооксидазы.

Одновременное применение со следующими препаратами требует особой осторожности:

• • Препараты
• снижающие гипотензивный эффект препарата Допегит:
  
  - симпатомиметики
  
  - трициклические антидепрессанты
  
  - фенотиазины (в то же время возможен и аддитивный гипотензивный эффект) - пероральные препараты железа (сульфат и глюконат железа/II) (могут снижать биодоступность метилдопы)
  
  - нестероидные противовоспалительные препараты
  
  - эстрогенные препараты
  
  • Препараты
• усиливающие гипотензивный эффект препарата Допегит:
  
  - другие антигипертензивные препараты (возможна суммация гипотензивных эффектов)
  
  - анестетики
  
  Допегит и следующие препараты могут изменить эффекты друг друга:
  
  - препараты лития (возможно развитие интоксикации литием)
  
  - леводопа (снижение противопаркинсонического действия и усиление нежелательного действия на центральную нервную систему)
  
  - этанол и другие препараты
• угнетающие центральную нервную систему (усиление угнетения центральной нервной системы)
  
  - антикоагулянты (усиление антикоагулянтного эффекта
• опасность кровотечения)
  
  - бромокриптин (возможно нежелательное влияние на концентрацию пролактина)
  
  - галоперидол (возможно нарушение когнитивных функций - дезориентация и спутанность сознания)