ФЕВАРИН 0,1 N15 ТАБЛ

Лекарственная форма

Қабықпен қапталған таблеткалар, 100 мг



Таблетки, покрытые оболочкой, 100 мг

Состав

Бір таблетканың құрамында:

• белсенді зат - флувоксамин малеаты 100 мг
• қосымша заттар - маннитол (Е421)
• жүгері крахмалы
• желатинденген крахмал
• натрий стеарил фумараты
• сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы
• опадри ақ 03F28509 (гипромеллоза
• макрогол 6000
• тальк
• титанның қостотығы)

Одна таблетка содержит

активное вещество - флувоксамина малеат, 100 мг,

вспомогательные вещества:

• маннитол (Е421)
• крахмал кукурузный
• крахмал прежелатинизированный
• натрия стеарил фумарат
• кремния диоксид коллоидный безводный
• состав оболочки: опадри белый 03F28509 (гипромеллоза
• макрогол 6000
• тальк
• титана диоксид (Е171))

Описание

Исследования по связыванию с рецепторами показали, что флувоксамин – мощный ингибитор обратного захвата серотонина как in vitro, так и in vivo с минимальной аффинностью к подтипам серотониновых рецепторов.

Флувоксамин обладает слабой способностью связывания с ?-адренергическими, ?-адренергическими, гистаминергическими, мускариновыми, холинергическими и допаминергическими рецепторами.

Флувоксамин обладает высокой аффинностью к сигма-1 рецепторам, где он действует как агонист в терапевтических дозах.

Фармакокинетика

Абсорбциясы

Флувоксамин ішу арқылы қабылдағанда толық сіңеді. Қан плазмасындағы ең жоғары концентрациялары қабылдағаннан кейін 3-8 сағаттан соң білінеді. Бауырдағы алғашқы метаболизмі салдарынан абсолютті биожетімділігі орташа 53% құрайды. Тамақпен бір мезгілде қабылдағанда флувоксамин фармакокинетикасы өзгермейді.

Таралуы

Флувоксаминнің плазма ақуыздарымен байланысуы 80% құрайды (іn vitro). Таралу көлемі - 25 л/кг.

Биотрансформациясы

Флувоксамин бауырда экстенсивті метаболизмге ұшырайды. CYP2D6 - флувоксамин метаболизміне in vitro тартылған негізгі изофермент. Алайда, CYP2D6 метаболизмі төмендеген тұлғаларда қан плазмасындағы препарат концентрациялары метаболизм функциясы жоғары тұлғалардағыдан сәл ғана жоғары. Бір реттік дозаны қабылдағаннан кейін қан плазмасынан орташа жартылай шығарылу кезеңі 13-15 сағат құрайды және көп реттік қабылдау кезінде біршама ұзақтау (17-22 сағат), ал қан плазмасындағы тепе-тең концентрациясына, әдетте, 10-14 күн ішінде жетеді.

Флувоксамин, ең алдымен, тотығу деметилдену жолымен, кем дегенде, бүйрек арқылы шығарылатын тоғыз метаболитке дейін бауырда биоөзгеріске ұшырайды. Негізгі екі метаболиттің болымсыз фармакологиялық белсенділігі бар. Басқа метаболиттер іс жүзінде фармакологиялық тұрғыдан белсенді емес. Флувоксамин CYP1А2 және CYP2С19 қуатты тежегіші, әрі CYP2С9, СYР2D6 және CYP3А4-ті орташа тежейді.

Дозаға тәуелділігі (дозаға тәуелсіздігі)

Флувоксамин бір реттік дозасының дозаға байланысты фармакокинетикасымен сипатталады. Плазмадағы тұрақты концентрациялары бір реттік доза деректерінен алынған есепті мөлшерінен жоғары және едәуір жоғары тәуліктік дозаларда пропорционалды емес жоғары.

Пациенттердің ерекше топтары

Дені сау ересек адамдарда, егде жастағы және бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде флувоксамин фармакокинетикасы бірдей болады. Бауыр аурулары бар пациенттерде флувоксамин метаболизмі төмендеген.

Флувоксаминнің плазмадағы тұрақты концентрациялары балаларда (6-11 жастағы) жасөспірімдердегіден (12-17 жастағы) екі есе жоғары. Жасөспірімдердің қан плазмасындағы препарат концентрациялары ересектердегі осындаймен ұқсас.



Всасывание. После приёма внутрь флувоксамин полностью всасывается из желудочно-кишечного тракта. Максимальные концентрации в плазме крови отмечаются через 3-8 часов после приема. Абсолютная биодоступность составляет в среднем 53 % после первичного метаболизма в печени. Фармакокинетика флувоксамина не изменяется при одновременном приеме Феварина с пищей.

Распределение. Связывание флувоксамина с белками плазмы составляет около 80% (in vitro). Объем распределения - 25 л/кг.

Метаболизм. Флувоксамин подвергается экстенсивному метаболизму в печени. CYP2D6 – главный изофермент, вовлеченный в метаболизм флувоксамина in vitro. Однако концентрации препарата в плазме крови у лиц со сниженным метаболизмом CYP2D6 не намного выше, чем у лиц с высокой метаболической функцией. Средний период полувыведения из плазмы крови, после приема однократной дозы, составляет 13-15 часов и несколько дольше при многократном приёме (17-22 часа), а равновесная концентрация в плазме крови, как правило, достигается через 10-14 дней.

Флувоксамин подвергается биотрансформации в печени, главным образом, путем окислительного деметилирования, как минимум до девяти метаболитов, которые выводятся через почки. Два основных метаболита обладают незначительной фармакологической активностью. Прочие метаболиты практически фармакологически неактивны. Флувоксамин - мощный ингибитор CYP1А2 и CYP2С19, и умеренно ингибирует СYP2С9, CYP2D6 и CYР3А4.

Флувоксамин характеризуется линейной фармакокинетикой однократной дозы. Устойчивые концентрации в плазме выше, чем расчетные от данных однократной дозы, и непропорционально выше при более высоких суточных дозах.

Особые группы пациентов

Фармакокинетика флувоксамина одинакова у здоровых людей, пожилых и пациентов с почечной недостаточностью. Метаболизм флувоксамина снижен у пациентов с заболеваниями печени.

Стабильные концентрации флувоксамина в плазме вдвое выше у детей (в возрасте 6-11 лет), чем у подростков (в возрасте 12-17 лет). Концентрации препарата в плазме крови подростков сходны с таковыми у взрослых.

Побочные действия

Жиі

- күйгелектік, үрей, қозу, ұйқысыздық немесе ұйқышылдық, тремор, бас айналуы, бас ауыруы

- жиі жүрек қағуы, тахикардия

- ауыздың құрғауы, жүрек айнуы, құсу, іштің ауыруы, іш қатуы, диарея, диспепсия

- анорексия, астения, дімкәстік

- гипергидроз

Жиі емес

- елестеу, сананың шатасуы, агрессия

- атаксия, экстрапирамидалық бұзылу

- (ортостаздық) гипотензия

- артралгия, миалгия

- баяу эякуляция

- терінің аса жоғары сезімталдық реакциялары, оның ішінде қышыну, бөртпе, ангионевроздық ісіну

Сирек

- мания

- құрысу

- бауыр функциясының бұзылуы

- галакторея

- фотосенсибилизация реакциялары

Жиілігі белігісіз

- дене салмағының жоғарылауы және төмендеуі, гипонатриемия

- қан кету, оның ішінде асқазан-ішектен, гинекологиялық, экхимоз, пурпура

- антидиурездік гормон секрециясының бұзылуы, гиперпролактинемия

- серотониндік синдром, қатерлі нейролепсиялық синдромға ұқсас жағдайлар, акатизия/психомоторлық мазасыздық, парестезия, дәм сезудің бұзылуы

- суицидтік идеация, суицидтік мінез-құлық

- глаукома, мидриаз

- сүйек сынуы*

- несеп шығару бұзылысы, оның ішінде, несептің кідіруі, поллакиурия, ноктурия, несепті ұстай алмау, энурез

- аноргазмия, менструалдық функцияның бұзылысы (аменорея, гипоменорея, метроррагия, меноррагия)

- препаратты тоқтату синдромы, препаратты неонатальді тоқтату синдромын қоса

- босанудан кейінгі қан кету

-Стивенс-Джонсон синдромы/уытты эпидермальді некролиз, мультиформалы эритема



Часто (частота 1-10 %)

- нервозность, тревога, возбуждение, бессонница или сонливость, тремор, головокружение, головная боль

-сердцебиение, тахикардия

- сухость во рту, тошнота, рвота, боль в животе, запор, диарея, диспепсия

- анорексия, астения, недомогание

- потливость

Не часто (частота <1 %)

- галлюцинации, спутанность сознания, агрессия

- атаксия, экстрапирамидные нарушения

- постуральная (ортостатическая) гипотензия

- артралгия, миалгия

- замедленная эякуляция

- кожные реакции гиперчувствительности, в том числе сыпь, зуд, ангионев-ротический отек

Редко (частота <0.1 %)

- мания

- судороги

- нарушение функции печени (повышение уровня печеночных трансаминаз)

- галакторея

- реакции фотосенсибилизации

Побочные эффекты, зарегистрированные в постмаркетинговой практике (частота не известна)

- повышение и уменьшение массы тела, гипонатриемия

- кровотечения, в том числе желудочно-кишечное, вагинальное, экхимоз, пурпура

- синдром недостаточной секреции антидиуретического гормона, гиперпролактинемия

- серотонинергический синдром, состояния, подобные злокачественному нейролептическому синдрому, акатизия/психомоторное беспокойство, парестезия, нарушения вкусовых ощущений

- суицидальная идеация, суицидальное поведение

- глаукома, мидриаз

- переломы костей

- расстройства мочеиспускания, в том числе, задержка мочи, поллакиурия,

никтурия, недержание мочи

- аноргазмия, расстройства менструальной функции (аменорея, гипоменорея, метроррагия, меноррагия)

- синдром отмены препарата, включая неонатальный абстинентный наркотический синдром

Побочные эффекты, характерные для препаратов данного класса

Эпидемиологические исследования, включавшие лиц в возрасте старше 50 лет, показали повышение риска переломов костей у пациентов, принимавших препараты из группы ингибиторов обратного захвата серотонина и трициклические антидепрессанты. Механизм повышения данного риска не известен.

Симптомы отмены при прекращении лечения

Прекращение приема флувоксамина (особенно резкое) часто вызывает симптомы отмены. Рекомендуется постепенное снижение дозы Феварина, когда требуется отмена препарата.

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Суицид/суицидтік ойлар немесе клиникалық нашарлау

Депрессия суицидтік ойлар, өзіне-өзі зиян келтіру және суицидтің өзінің (суицидпен байланысты оқиғалар) қауіпті жоғарылауымен байланысты. Бұл қауіп орнықты оңалу басталғанша сақталады. Пациенттер емнің алғашқы бірнеше немесе одан астам аптасы ішінде жақсару туындамауы мүмкін болғандықтан жай-күйлері жақсарғанша мұқият бақылауда болуы тиіс. Клиникалық тәжірибе суицид қаупінен айығудың ерте сатыларында ұлғаюы мүмкін.

Емдеу үшін флувоксамин тағайындалатын басқа психиатриялық бұзылыстар да суицид оқиғаларына байланысты қауіптің жоғарылауымен сипатталады. Ол өз алдына, мұндай ахуалдар ауқымды депрессиялық бұзылыстармен қатар жүруі мүмкін. Сондықтан басқа психиатриялық бұзылыстары бар пациенттерді емдегенде олар мұқият бақылауда болуы тиіс. Анамнезінде суицидпен байланысты оқиғалары бар және емдеу басталғанға дейін суицидтік идеациясының дәрежесі жоғары пациенттерді емдеудің бүкіл кезеңі бойына, мұқият бақылау керек. Пациенттерге және әсіресе жоғары қауіп тобына жататындарға дәрімен емдеу аясында, әсіресе ем басында және дозаны өзгерткенде мұқият бақылау керек.

Пациенттерге және оларды күтіп-бағатын адамдарға аурудың кез келген клиникалық нашарлауы, суицидтік ойлар немесе суицидтік мінез-құлық пайда болған және мінез-құлықта әдеттен тыс өзгерістер байқалған жағдайда дереу емдеуші дәрігерден кеңес алу керек екені жөнінде нұсқау берілуі тиіс.

Педиатриялық популяция

Флувоксаминді ОКБ-мен науқастарды есептемегенде, 18 жасқа толмаған балалар мен жасөспірімдерге тағайындалмайды. Клиникалық тәжірибенің болмауына орай, Феварин® препаратын балалардағы депрессияны емдеу үшін ұсынуға болмайды. Емдеу туралы шешім қабылданатын клиникалық қажеттілік жағдайларында науқасты суицидтік симптомдар пайда болуы тұрғысынан мұқият қадағалау керек.

Оның үстіне, балалар мен жасөспірімдерде өсуі, жетілуі, когнитивті және мінез-құлықтық дамуына қатысты препараттың қауіпсіздігі туралы ұзақ мерзімдік деректер жоқ.

18-24 жастағы пациенттер

Антидепрессанттарды психикалық бұзылыстары бар ересектерде қолдану плацебо алғандармен салыстырғанда антидепрессанттар қабылдаған 25 жасқа дейінгі пациенттерде суицидтік мінез-құлықтың жоғары қаупін көрсетті. Дәрі-дәрмекпен емдеу, әсіресе жоғары қауіп тобында, әсіресе емнің басында және дозаны өзгерту уақытында пациенттерді мұқият қадағалаумен қатар жүруі тиіс.

Пациенттер (және айналасындағылар) жағдайдың клиникалық нашарлауын, суицидтік көзқарастардың/мінез-құлықтың және мінездегі кез келген қалыптан тыс өзгерістердің дамуын бақылау қажеттілігі туралы хабардар болуы, сондай-ақ бұл симптомдар туындаған жағдайда дереу медициналық көмекке жүгінулері тиіс.

Егде жастағы пациенттер

Егде жастағы пациенттерде тәуліктік дозаны азайту қажет емес, дегенмен дозаны титрлеу баяу және үнемі абайлап жүргізіледі.

Акатизия/психомоторлық мазасыздық

Флувоксамин қабылдағанда акатизия дамуы мүмкін, ол науқастың қозғалуды қажетсінетін субьективті жағымсыз мазасыздығымен сипатталады, бұл көбіне науқастың тыныш отыруға немесе тұруға қабілетсіздігімен қатарлас жүреді. Бұл симптомның туындау ықтималдығы емдеудің алғашқы бірнеше апталарында пайда болады. Мұндай симптомдар дамыған пациенттерде дозаны арттыру зиянды болуы мүмкін.

Бүйрек және бауыр жеткіліксіздігі

Бауыр немесе бүйрек функциясының бұзылуы бар науқастарды емдеу ең аз дозадан және қатаң дәрігерлік бақылаумен басталу керек. Флувоксаминмен емдегенде сирек жағдайларда клиникалық белгілермен қатар жүретін бауыр трансаминазалары деңгейінің жоғарылауы байқалады.

Бұл жағдайларда емді тоқтату керек.

Неврологиялық бұзылыстар

Флувоксамин анамнезінде құрысулар көрсетілген науқастарға абайлап тағайындалады. Тұрақсыз эпилепсиясы бар науқастарға флувоксамин тағайындаудан аулақ болу керек. Тұрақты эпилепсиясы бар науқастарға флувоксамин сақтықпен және қатаң бақылаумен тағайындалады. Құрысулар пайда болғанда және жиілегенде емдеу тоқтатылады.

Басқа серотонинергиялық және/немесе нейролептикалық препараттармен, немесе бупренорфинмен немесе бупренорфин/налоксон біріктірілімінде әсіресе біріктірілген флувоксаминмен емдеу кезінде серотониндік синдром және нейролептикалық қатерлі синдромға ұқсас жай-күйлер дамитын сирек жағдайлар сипатталған. Бұл синдромдар өмірге зор қауіп төндіретін ахуалдарға алып келетіндіктен бұндай (гипертермия, сіресулер, миоклонус, өмірлік маңызды параметрлердің болжамды ауытқулары, ашушаңдықты, сананың шатасуын, делирийлік бұзылыстарға ұласа үдейтін ажитацияның артуын және команы қоса, ментальді статус өзгерістері болатын вегетативтік жүйке жүйесінің тұрақсыздығы сияқты симптомдар тобы пайда болуымен сипатталатын) жағдайлар пайда болғанда флувоксаминмен емдеуді тоқтату және симптомдарына қарай тиісінше емдеуді бастау керек.

Метаболизм және тамақтану бұзылыстары

Серотонинді кері қармайтын басқа селективті тежегіштермен емделген кездегідей, сирек жағдайларда флувоксамин қабылдау аясында гипонатриемияның дамуы мүмкін, ол препаратты тоқтатқаннан кейін жоғалады. Кейбір жағдайлары антидиурездік гормон сөлінісінің бұзылуы синдромымен байланысты болуы мүмкін. Негізінен бұл құбылыстар егде жастағы пациенттерде байқалған.

Қандағы глюкоза деңгейін бақылау, әсіресе, емдеудің ерте сатыларында бұзылуы мүмкін (гипогликемия, гипергликемия, глюкозаға төзімділіктің төмендеуі). Флувоксамин қант диабетімен науқастарға тағайындалғанда диабетке қарсы препараттардың дозаларын реттеу қажет болады.

Флувоксаминмен емдеудің аясында кейде құсумен қатар жүретін жүрек айну көбірек жиі байқалады. Әдетте бұл симптомдар емдеудің алғашқы екі аптасында азаяды.

Көру бұзылыстары

Серотонинді кері қармаудың селективті тежегіштерімен, соның ішінде флувоксаминмен емдегенде мидриаз жағдайлары сипатталған. Сондықтан көзішілік қысымы жоғары пациенттерге немесе жедел жабық бұрышты глаукома болғанда флувоксаминді тағайындаған кезде ерекше сақ болу керек.

Гематологиялық бұзылыстар

Серотонинді кері қармайтын селективті тежегіштерді қолданғанда экхимоздар мен пурпура түріндегі тері ішіне қан құйылулар, сондай-ақ асқазан-ішектік және гинекологиялық қан кетулер сияқты өзге де қанағыштық көріністері байқалған. Сондықтан флувоксаминді серотонинді кері қармайтын селективті тежегіштерді қабылдайтын пациенттерге, әсіресе егде жастағы пациенттерге және тромбоциттер функциясына әсер ететін препараттарды пациенттерге (мысалы, атипиялық антипсихоздық дәрілер мен фенотиазиндер, көптеген трициклді антидепрессанттар, ацетилсалицил қышқылы, қабынуға қарсы стероидты емес дәрілік заттар) немесе қан кетулердің даму қаупін арттыратын препараттарды бір мезгілде алатын пациенттерге, сондай-ақ анамнезінде қан кетулері бар пациенттерге және соған бейім жай-күйдегі тұлғаларға (мысалы, тромбоцитопенияда немесе коагуляция бұзылуында) сақтықпен тағайындалады.

Серотонинді кері қармайтын селективті тежегіштер (СКҚСТ)/ серотонинді-норэпинефринді кері қармайтын селективті тежегіштер (СНСКҚТ) босанудан кейінгі қан кету қаупін арттыруы мүмкін.

Жүрек-қантамыр бұзылыстары

Флувоксаминмен бір мезгілде қабылдағанда қан плазмасындағы терфенадин, астемизол немесе цизаприд концентрациялары жоғарылауы мүмкін, бұл QТ/Torsade de Pointes аралығының ұзару қаупін арттырады. Сондықтан флувоксамин бұл препараттармен бірге тағайындалмайды. Флувоксамин қабылдау кезінде жүректің жиырылу жиілігі мардымсыз азаюы (минутына 2-6 рет соғатындай) мүмкін.

Электроқұрысу емі (ЭҚЕ)

ЭҚЕ мен флувоксаминді бірге қолдану тәжірибесі шектеулі, сондықтан осындай біріктірілім қолданған кезде сақтық шарасын қадағалауға кеңес беріледі.

Тоқтату синдромы

Флувоксамин қабылдауды тоқтатқанда тоқтату реакциялары пайда болуы мүмкін, алайда қолда бар клиникаға дейінгі және клиникалық деректер бұл ем тәуелділік тудырады деп болжамайды. Препаратты тоқтатқан кезде мынадай симптомдар көбірек байқалады:

• бас айналу
• сезім мүшелері функциясының бұзылулары (парестезия
• көру бұзылыстарын
• электр тоғының соққысын сезінуді қоса)
• ұйқы бұзылыстары (ұйқысыздық пен түстерді көп көруді қоса)
• ашушаңдық
• ажитация
• сананың шатасуы
• эмоционалды орнықсыздық
• бас ауыру
• жүрек айну және/немесе құсу
• диарея
• тершеңдік
• жүрек қағуы
• тремор және үрей

Бұл симптомдар, әдетте, әлсіз немесе орташа білінеді және өз бетінше басылады, алайда кейбір пациенттерде олар ауыр түрде көрініс беруі және/немесе ұзаққа созылуы мүмкін.Әдетте, тоқтату белгілері емдеуді тоқтатқаннан кейін алғашқы бірнеше күнде көрініс береді.Сондықтан флувоксамин дозасын пациенттің қажеттілігіне сай емдеуді аяқтай келе біртіндеп азайту ұсынылады.

Мания/Гипомания

Флувоксамин анамнезінде мания/гипомания бар пациенттерде сақтықпен пайдаланылады.Пациент мания фазасына ауысқанда флувоксамин қабылдауды тоқтату керек.

Тері тарапынан бұзылулар

Феваринді қолдану кезінде, кейбіреулері өліммен аяқталатын ауыр тері реакциялары байқалған, соның ішінде көп формалы эритема, Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермальді некролиз.Бұл жанама әсердің пайда болу қаупі емдеудің алғашқы кезеңдерінде жоғары.Тері реакциялары пайда болған кезде пациентке мұқият бақылауды орнатып, Феваринді қабылдауды дереу тоқтату қажет.

Жыныстық дисфункция

СКҚСТ сексуалдық дисфункция симптомдарын туындатуы мүмкін.ССКҚТ тоқтатуға қарамастан симптомдар жалғасқан ұзақ жыныстық дисфункция туралы хабарламалар болды.



Как и при применении других психотропных препаратов, во время лечения Феварином не рекомендуется потреблять алкоголь.

Суицид/суицидальное настроение или клиническое ухудшение

Депрессия характеризуется повышенным риском суицидального настроения, нанесения вреда самому себе и собственно суицида (суицидальное поведение).Этот риск существует до наступления стойкой ремиссии.Пациенты должны находиться под тщательным наблюдением до улучшения состояния, которое может наступить через несколько недель от начала терапии.Клинический опыт показывает, что риск суицида повышается в ранние стадии выздоровления.

Другие психиатрические расстройства, для лечения которых назначают флувоксамин, также характеризуются повышенным риском суицидальных попыток и настроений.Более того, эти состояния могут сопровождаться большими депрессивными расстройствами.Поэтому предупреждения и предосторожности в отношении больных с другими психиатрическими расстройствами такие же, как и для больных с депрессией.

Пациентов с суицидальным поведением в анамнезе и высокой степенью суицидальной идеации в момент назначения лечения следует отнести к группе повышенного риска по суициду и тщательно наблюдать на про-тяжении всего лечения, особенно в начале и при изменении дозы.

Пациенты и лица, осуществляющие уход за ними, должны быть проинструктированы о том, что в случае клинического ухудшения заболевания и/или появления суицидальных мыслей и суицидального поведения (у больного) или других изменений в поведении, необходимо немедленно обратиться к лечащему врачу за консультацией.

Дети и подростки от 8 до 18 лет

Феварин® не назначают детям и подросткам младше 18 лет, за исключением больных с ОКР.Из-за отсутствия достаточного клинического опыта, Феварин® не может быть рекомендован для лечения депрессии у детей.В клинических исследованиях у детей, получавших флувоксамин, чаще, чем у получавших плацебо, наблюдалось суицидальное поведение (попытки суицида и суицидальные мысли), а также агрессивное и конфликтное поведение и гнев.В ситуациях клинической необходимости, когда принято решение о лечении подростка Феварином, больного следует тщательно наблюдать на предмет появления признаков суицидального поведения.

Более того, отсутствуют данные об отдаленной безопасности препарата у детей и подростков в отношении роста, созревания, когнитивного и поведенческого развития.

Пациенты в возрасте 18-24 лет

По данным мета-анализа плацебо-контролируемых исследований, у больных младше 25 лет, получавших антидепрессанты по поводу психических расстройств, существует повышенный риск суицидального поведения по сравнению с теми, кто получал плацебо.

Пожилые

Не требуется уменьшения суточной дозы у пожилых пациентов, однако титрование дозы проводят медленнее и всегда с осторожностью.

Акатизия/психомоторное беспокойство

При приеме флувоксамина возможно развитие акатизии, которая характеризуется постоянным или периодически возникающим неприятным чувством внутреннего двигательного беспокойства, внутренней потребности двигаться или менять позу, и проявляющаяся в неспособности больного долго сидеть спокойно в одной позе или долго оставаться без движения.Этот симптом возникает в первые недели лечения.У таких пациентов повышение дозы может привести к ухудшению состояния.

Почечная и печеночная недостаточность

Лечение больных, страдающих печеночной или почечной недостаточностью, следует начинать с минимальной дозы и под строгим врачебным контролем.В редких случаях при лечении Феварином наблюдается повышение уровня печеночных трансаминаз, которое сопровождается клиническими симптомами.В этих случаях надо отменить Феварин®.

Неврологические расстройства

С осторожностью назначают Феварин® больным с указаниями на судороги в анамнезе.Следует избегать назначения Феварина больным с нестабильной эпилепсией.С осторожностью и под строгим контролем назначают Феварин® больным с контролируемой эпилепсией.При возникновении или учащении припадков лечение прекращают.

Описаны редкие случаи развития серотонинергического синдрома или со-стояния, подобного нейролептическому злокачественному синдрому, во время лечения Феварином в комбинации с другими серотонергическими и/или нейролептическими препаратами.Поскольку эти синдромы могут привести к потенциально опасным для жизни состояниям, лечение прекращают.При появлении соответствующих симптомов, таких как гипертермия, миоклонус, нестабильность вегетативной нервной системы с возможными колебаниями жизненно важных параметров, изменениями ментального статуса, включая раздражительность, спутанность сознания, повышенную ажитацию, прогрессирующую в делириозные расстройства и кому, необходимо начать соответствующее симптоматическое лечение.

Расстройства метаболизма и питания

Как и при лечении другими селективными ингибиторами обратного захвата серотонина, в редких случаях на фоне приема Феварина возможно развитие гипонатриемии, которая исчезает после отмены препарата.Некоторые случаи связаны с синдромом недостаточной секреции антидиуретического гормона.В основном эти явления наблюдались у пожилых пациентов.

Может нарушаться контроль уровня глюкозы в крови (гипогликемия, гипергликемия, снижение толерантности к глюкозе), особенно на ранних стадиях лечения.При назначении Феварина больным с сахарным диабетом может потребоваться коррекция доз антидиабетических препара-тов.

Тошнота, иногда сопровождающаяся рвотой, наиболее часто наблюдается в начале лечения Феварином.Однако эти симптомы уменьшаются в первые недели лечения.

Расстройства зрения

При лечении ингибиторами обратного захвата серотонина, в том числе, флувоксамином, были описаны случаи мидриаза.Поэтому следует соблюдать осторожность при назначении Феварина пациентам с повышенным внутриглазным давлением или прри наличии риска закрытоугольной глаукомы.

Гематологические расстройства

При применении селективных ингибиторов обратного захвата серотонина наблюдались внутрикожные кровоизлияния, такие как экхимозы и пурпура, а также другие проявления кровоточивости, такие как, желудочно-кишечное или вагинальное кровотечения.Поэтому Феварин® с осторожностью назначают пожилым, а также пациентам с кровотечениями и предрасполагающими состояниями (например, при тромбоцитопении или нарушениях коагуляции) в анамнезе, или пациентам, одновременно получающим препараты, влияющие на функцию тромбоцитов (например, атипичные антипсихотические средства и фенотиазины, большинство трициклических антидепрессанты, ацетилсалициловая кислота, нестероидные противовоспалительные лекарственные средства) или препараты, увеличивающие риск развития кровотечений.

Сердечно-сосудистые расстройства

При одновременном приеме с Феварином концентрации терфенадина, астемизола или цисаприда в плазме крови могут повышаться, что увеличивает риск удлинения интервала QТ и/или развития синдрома желудочковой тахикардии (Torsade de Pointes).Поэтому Феварин® не следует назначать вместе с этими препаратами.При приеме Феварина может незначительно снижаться частота сердечных сокращений (на 2-6 ударов в минуту).

Электросудорожная терапия (ЭСТ)

Опыт совместного применения Феварина и ЭСТ ограничен, поэтому реко-мендуется соблюдать осторожность при применении такой комбинации.

Реакция отмены препарата

При прекращении приема Феварина возможно возникновение реакций, связанных с отменой препарата.Наиболее часто при отмене препарата наблюдаются следующие симптомы:

• головокружение
• нарушения функции органов чувств (включая парестезию
• расстройства зрения
• ощущения электрошока)
• расстройства сна (включая бессонницу и интенсивные сновидения)
• раздражительность
• тревожность
• спутанность сознания
• эмоциональную нестабильность
• головная боль
• тошнота и/или рвота
• диарея
• потливость
• пальпитация
• тремор и тревога.Обычно эти симптомы выражены слабо или умеренно и прекращаются самостоятельно
• однако у некоторых пациентов они могут проявляться в тяжелой форме и протекать длительно.Обычно симптомы отмены проявляются в первые дни после прекращения лечения.Поэтому рекомендуется постепенно уменьшать дозу Феварина
• при завершении лечения согласно потребности пациента

Мания/Гипомания

Феварин® используют с осторожностью у пациентов с анамнезом мании и/или гипомании.При вступлении пациента в фазу мании следует отменить прием Феварина.
Беременность

Эпидемиологические данные свидетельствуют о повышении риска персистирующей легочной гипертензии у новорожденных (ПЛГН), если матери принимали во время беременности ингибиторы обратного захвата серотонина, особенно в поздние сроки.Данный риск составляет примерно 5 случаев на 1000 беременностей по сравнению с 1-2 на 1000 в общей популяции.
Феварин® не следует применять во время беременности, если только клиническое состояние женщины требует лечения только Феварином.

Были описаны отдельные случаи развития синдрома отмены у новорожденных после использования флувоксамина в конце беременности.У некоторых новорожденных наблюдались симптомы затруднения сосания и дыхания, судороги, нестабильность температуры тела, гипогликемия, тремор, изменения мышечного тонуса, постоянный плач, цианоз, раздражительность, летаргия, сонливость, рвота, затрудненное засыпание и синдром повышенной нервно-рефлекторной возбудимости, что может потребовать продления госпитализации.

Грудное вскармливание

Флувоксамин проникает в грудное молоко в небольших количествах.В связи с этим, препарат не следует назначать женщинам, кормящим грудью ребенка.
Фертильность

Исследования по изучению репродуктивной токсичности показали, что флувоксамин отрицательно влияет на репродуктивную функцию как самцов, так и самок.Клиническое значение этих находок не известно.Поэтому Феварин® не следует применять у пациентов, которые стремятся к зачатию, если только их клиническое состояние не требует применения только лишь Феварина.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Феварин® в дозе до 150 мг в сутки не влияет или оказывает незначительное влияние на способность к управлению автомобилем или работе с механизмами у здоровых добровольцев.Однако во время лечения Феварином возможна сонливость, поэтому рекомендуется проявлять осторожность до окончательного определения индивидуальной реакции на лечение.

Показания

- ауқымды депрессиялық көріністе

- обсессиялық-компульсиялық бұзылыстарда (ОКБ)



- большой депрессивный эпизод

- обсессивно-компульсивные расстройства (ОКР)

Противопоказания

- препараттың белсенді затына немесе қосымша заттардың кез келгеніне жоғары сезімталдық

- тизанидинмен және моноаминоксидаза (МАО) тежегіштерімен бір мезгілде қабылдау. Флувоксаминмен емдеуді қайтымсыз МАО тежегішін қабылдауды тоқтатқаннан кейін кемінде 2 апта өткен соң барып немесе қайтымды МАО тежегіштерін (моклобемид, линезолид) қабылдауды тоқтатқаннан кейін келесі күні бастауға болады. Феварин® препаратын қабылдауды кез келген МАО тежегішімен емдеу басталуынан кемінде 1 апта бұрын тоқтату керек

- пимозидпен және рамелтеонмен бір мезгілде қабылдау



- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер (үлкен депрессиялық эпизод кезінде)

- 8 жасқа дейінгі балалар (обсессиялық-компульсиялық бұзылыс (ОКБ) кезінде



- одновременный прием с тизанидином и ингибиторами моноаминоксидазы (МАО). Лечение флувоксамином может быть начато не ранее, чем через 2 недели после прекращения приема необратимого ингибитора МАО или на следующий день после прекращения приема обратимого ингибитора МАО (моклобемид, линезолид). Прием Феварина следует прекратить не менее чем за 1 неделю до начала терапии любым ингибитором МАО.

- одновременный прием с рамелтеоном

- повышенная чувствительность к активному веществу или к любому из вспомогательных веществ

- нестабильная эпилепсия

- детский возраст до 8 лет при ОКР и детский и подростковый возраст до 18 лет при депрессии

- беременность и грудное вскармливание

Лекарственное взаимодействие

Моноаминоксидаза тежегіштері

Феварин® препаратын серотониндік синдром қаупі себебіне орай, линезолидті қоса, моноаминооксидаза тежегіштерімен біріктіріп қолдануға болмайды.

Флувоксаминнің өзге дәрілік заттардың тотығу метаболизміне ықпал етуі

Флувоксамин Р450 цитохромының изоэнзимдерімен (CYP) метаболизденетін дәрілік заттар метаболизмін бәсеңдетеді. Флувоксамин CYP1А2 және CYP2С19, әрі аз дәрежеде CYP2С9, CYP2D6 мен CYP3А4 күшті тежегіші болып табылады. Осы изоферменттермен едәуір дәрежеде метаболизденетін препараттар флувоксаминмен бір мезгілде тағайындалған жағдайда белсенді зат/метаболит плазмада жоғары/төмен (мысалы, Клопидогрель сияқты ізашар дәрі жағдайында концентрацияларда болады. Осы препараттарды флувоксаминмен біріктіру қажет болғанда жоғарғы тиімді дозасына қарағанда ең азымен ем бастайды немесе түзетеді. Емдеу үдерісінде бір мезгілде тағайындалатын дәрілік преапраттардың плазмадағы концентрациясы, емдік жауабы және жағымсыз әсерлері қадағаланады, ал қажет болса, препараттардың дозаларын азайтады/ұлғайтады. Бұл, әсіресе, емдік диапазоны тар препараттар үшін маңызды.

Рамелтеон

Күніне 16 мг рамелтеонның бір реттік дозасын және дереу босап шығатын флувоксамин малеаты таблеткаларын параллель тағайындағанға дейін дереу босап шығатын таблеткалар түріндегі флувоксамин малеаты 3 күн бойы күніне 2 рет 100 мг дозада қабылдау тек рамелтеон тағайындалғандағымен салыстырғанда рамелтеонның AUC көрсеткіші шамамен 190 есе ұлғайған және С макс шамамен 70 есе артқан.

Емдік диапазоны тар препараттар

Флувоксамин және емдік диапазоны тар препараттарды (такрин, теофиллин, метадон, мексилетин, фенитоин, карбамазепин және циклоспорин сияқты) бір мезгілде қабылдағанда пациенттер мұқият бақылануы тиіс, өйткені бұл препараттар флувоксаминмен тежелетін тек немесе цитохром изоферменттерінің біріктірілімімен метаболизмге ұшырайды. Қажет болғанда бұл препараттардың дозасын түзету ұсынылады. Пимозидтің тар емдік диапазонына және оның QT аралығын ұзартатын белгілі қабілетіне байланысты пимозид пен флувоксаминді бір мезгілде қабылдауға болмайды.

Трициклды антидепрессанттар және нейролептиктер

Флувоксаминді бір мезгілде қолданғанда Р450 1А2 цитохромы арқылы едәуір дәрежеде метаболизденетін трициклді антидепрессанттардың (кломипрамин, имипрамин, амитриптилин) және нейролептиктердің (клозапин, оланзапин, кветиапин) бұрынғы тұрақты деңгейлерінің жоғарылауы байқалды. Осыған орай, флувоксаминмен ем бастағанда бұл препараттардың дозаларын азайтуды ұсынуға болады.

Бензодиазепиндер

Флувоксаминмен триазолам, мидазолам, алпразолам және диазепам сияқты тотығу метаболизміне ұшырайтын бензодиазепиндерді бір мезгілде тағайындағанда олардың плазмадағы концентрациялары жоғарылауы мүмкін. Флувоксамин қабылдау кезінде бұл бензодиазепиндердің дозаларын азайту керек.

Плазмадағы концентрация жоғарылайтын жағдайлар

Флувоксаминмен бір мезгілде қабылдағанда плазмадағы ропинирол концентрациясы жоғарылауы мүмкін, бұл артық дозалану қаупін арттырады. Мұндай кезде бақылау жасап, немесе қажет болған жағдайда, флувоксаминмен емдеу кезінде және оны тоқтатқаннан кейін ропиринол дозаларын азайту ұсынылады.

Флувоксаминмен бір мезгілде қабылдағанда плазмадағы пропранолол концентрациясы жоғарылауы мүмкін, бұл пропранолол дозасын азайтуды талап етеді.

Флувоксаминді варфаринмен біріктіріп қолданғанда қан плазмасындағы варфарин концентрациясының едәуір жоғарылауы және протромбин уақытының ұзаруы байқалған.

Жағымсыз әсерінің күшею жағдайлары

Флувоксамин мен тиоридазин бір мезгілде қабылданғанда кардиоуыттылықтың бірлі-жарым жағдайлары жөнінде хабарланған.

Флувоксамин қабылдау кезінде плазмадағы кофеин деңгейі көтерілуі мүмкін. Осылайша, құрамында кофеин бар сусындарды көп мөлшерде ішетін пациенттер тремор, жүрек қағу, жүрек айну, мазасыздық, ұйқысыздық сияқты кофеиннің жайсыз әсерлері байқалса флувоксамин қабылдау кезеңінде оларды тұтынуды азайту керек.

Терфенадин, астемизол, цисаприд, силденафил:

• «Айрықша нұсқауларды» қараңыз

Глюкуронизациялану

Флувоксамин плазмадағы дигоксин концентрациясына ықпалын тигізбейді.

Бүйрекпен бөлінуі

Флувоксамин плазмадағы атенолол концентрациясын өзгертпейді.

Фармакодинамикалық өзара әрекеттесулері

Флувоксаминнің серотонинергиялық әсерлері серотонинергиялық әсері бар басқа препараттармен (триптандар, трамадол, бупренорфин, бупренорфин/налоксон, серотонинді кері қармаудың селективті тежегіштері, шайқурай шөбі препараттары) біріктірген кезде күшеюі мүмкін және өмірге қауіп төндіретін жай-күйге әкелуі мүмкін.

Флувоксамин фармакотерапия нашар даритын ауыр науқастарды емдеу үшін литий препараттарымен біріктіріліп қолданылды.Литийдің (әрі, мүмкін, триптофан да) флувоксаминнің серотонинергиялық әсерлерін күшейтетінін ескеру керек.Сондықтан мұндай біріктірілім фармакотерапияға төзімді ауыр депрессиясы бар пациенттерде сақтықпен қолданады.

Ішуге арналған антикоагулянттар мен Флувоксаминді бір мезгілде қабылдағанда қан кетулердің даму қаупі артуы мүмкін.Мұндай пациенттерді мұқият бақылау керек.

Басқа психотропты препараттарды қолданған кездегі сияқты, флувоксамин қабылдағанда емдеу кезінде алкоголь тұтынудан тартыну қажеттігі жайында пациенттер хабардар болулары тиіс.

Серотонин синдромының туындау қаупіне байланысты флувоксамин линезолидті қоса, моноаминооксидаза тежегіштерімен қолданбаған жөн.

Арнайы ескертулер

Жүктілік немесе лактация кезеңінде

Жүктілік

Туғанға дейін бір ай бұрын ССРИҚ / ССРИҚ әсерін қолданғаннан кейін босанғаннан кейінгі қан кетудің жоғары қаупі (2 еседен кем) бар.

Флувоксаминді әйелдің клиникалық жағдайы флувоксаминмен емдеуді талап ететін жағдайларды қоспағанда, жүктілік кезінде қолдануға болмайды.

Емшек емізу

Флувоксамин аздаған мөлшерде емшек сүтіне өтеді.Осыған байланысты, препаратты балаға емшек емізетін әйелдерге тағайындамаған жөн.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Флувоксамин тәулігіне 150 мг дейінгі дозада автомобильді басқару немесе механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне әсер етпейді немесе елеусіз әсер етеді.Алайда флувоксаминмен емдеу кезінде ұйқышылдық туралы хабарланған, сондықтан емдеуге дербес реакцияны түпкілікті анықтауға дейін сақтық таныту ұсынылады.



Ингибиторы моноаминооксидазы

Феварин® нельзя применять в комбинации с ингибиторами моноаминооксидазы, включая линезолид, по причине риска серотонинового синдрома.

Влияние Феварина на окислительный метаболизм других лекарственных сердств

Флувоксамин может подавлять метаболизм лекарственных средств, который обусловлен изоэнзимами (CYP) цитохрома Р450.В лабораторных и клинических исследованиях продемонстрировано мощное подавление CYP1А2 и CYP2С19, и в меньшей степени - CYP2С9, CYP2D6 и CYP3А4.Препараты, которые в значительной мере метаболизируются этими изоферментами, медленнее выводятся и могут иметь более высокие концентрации в плазме крови, в случае одновременного назначения с Феварином.При необходимости комбинации этих препаратов с Феварином лечение начинают и корректируют с наименьшей эффективной дозы.В процессе лечения отслеживают концентрации в плазме, терапевтический ответ и нежелательные действия, и при необходимости дозы препаратов снижают.Это особенно значимо для препаратов, которые имеют узкие терапевтические показания.

Рамелтеон

Существуют сообщения о повышении максимальной концентрации (до 70 раз) и площади под кривой (до 190 раз) рамелтеона при приеме дозы 16 мг однократно до приема Феварина в дозе 100 мг два раза в день в течение 3 дней, что представляет собой угрозу передозировки.

Препараты с узким терапевтическим диапазоном

При одновременном приеме Феварина и препаратов с узким терапевтическим диапазоном, (таких как такрин, теофиллин, метадон, мексилетин, фенитоин, карбамазепин и циклоспорин), пациенты должны тщательно наблюдаться, так как эти препараты подвергаются метаболизму исключительно или комбинацией изоферментов цитохрома, которые тормозятся флувоксамином.При необходимости рекомендуется коррекция дозы этих препаратов

Трициклические антидепрессанты и нейролептики

При одновременном применении Феварина наблюдалось повышение ранее стабильных уровней трициклических антидепрессантов (кломипрамин, имипрамин, амитриптилин) и нейролептиков (клозапин, оланзапин, кветиа-пин), которые в значительной степени метаболизируются цитохромом Р450 1А2.В связи с этим, может быть рекомендовано снижение дозы этих препаратов.

Бензодиазепины

При одновременном назначении с Феварином бензодиазепинов, которые подвергаются окислительному метаболизму, таких как триазолам, мидазо-лам, алпразолам и диазепам, возможно повышение их концентрации в плазме.Дозировку этих бензодиазепинов следует уменьшить на время приема Феварина.

Случаи повышения концентрации в плазме

При одновременном приеме с Феварином может повышаться концентрация ропинирола в плазме, что может увеличивать риск передозировки.В таких случаях рекомендуется контроль, или, в случае необходимости, снижение дозировки ропинирола на время лечения Феварином и после его отмены.

Может повышаться концентрация пропранолола в плазме при одновременном приеме с Феварином, что может потребовать снижение дозы пропранолола.

При применении Феварина в комбинации с варфарином наблюдалось значимое повышение концентраций варфарина в плазме крови и удлинение протромбинового времени.

Усиление побочного действия

Сообщалось о единичных случаях кардиотоксичности, при одновременном приеме флувоксамина и тиоридазина.

Во время приема Феварина уровень кофеина в плазме может повышаться.Таким образом, пациенты, которые потребляют большое количество напитков, содержащих кофеин, должны снизить их потребление на период приема Феварина, когда наблюдаются неблагоприятные эффекты кофеина, такие как тремор, сердцебиение, тошнота, беспокойство, бессонница.

Терфенадин, астемизол, цисаприд, силденафил:

• см.«Особые указания»

Глюкуронизация

Феварин не оказывает влияние на концентрацию дигоксина в плазме.
Почечная экскреция

Феварин не изменяет концентрацию атенолола в плазме.
Фармакодинамические взаимодействия

Серотонинергические эффекты Феварина могут усиливаться при комбинации с другими препаратами, обладающими серотонинергическим эффектом (триптаны, трамадол, ингибиторы обратного захвата серотонина, препараты травы зверобоя) (см.«Особые указания»).
Феварин® применялся в комбинации с препаратами лития для лечения тяжелых больных, плохо поддающихся фармакотерапии.Следует учитывать, что литий (и, возможно, также триптофан) усиливает серотонинергические эффекты Феварина.Поэтому такую комбинацию у пациентов с тяжелой, резистентной к фармакотерапии депрессией, проводят с осторожностью.
При одновременном приеме пероральных антикоагулянтов и Феварина может увеличиться риск развития кровотечений.Таких пациентов следует тщательно наблюдать.