ФИНЛЕПСИН РЕТАРД-ТЕВА 0,4 N50 ТАБЛ

Лекарственная форма

Босап шығуы ұзартылған таблеткалар, 400 мг



Таблетки с пролонгированным высвобождением, 400 мг

Состав

Дәрілік препараттың құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - карбамазепин 400 мг,

қосымша заттар:

• эудрагит RS 30D-аммоний метакрилат кополимері (В типі) дисперсиялы
• триацетин (глицерол триацетаты)
• тальк
• эудрагит L 30D-55 - метакрил қышқылы-этилакрилат кополимері (1:1) дисперсиялы 30%
• кросповидон
• сусыз коллоидты кремний
• магний стеараты
• микрокристалды целлюлоза

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Дөңгелек, бүйір бетінде 4 кертігі және екі жағында сындырылатын крест тәрізді сызықтары бар, жалпақ беткейлі, шеттері қиғашталған беде жапырағы пішінді ақ немесе сарғыш түсті таблеткалар.



Состав лекарственного препарата

Одна таблетка содержит

активное вещество - карбамазепина 400 мг,

вспомогательные вещества:

• эудрагит RS 30D-аммония метакрилата кополимер (тип В) дисперсионный
• триацетин (глицерола триацетат)
• тальк
• эудрагит L 30D-55- метакриловая кислота-этилакрилата кополимер (1:1) дисперсионный 30%
• кросповидон
• кремний коллоидный безводный
• магния стеарат
• целлюлоза микрокристаллическая

Описание внешнего вида, запаха, вкуса

Таблетки белого или желтоватого цвета, округлые, плоские, в форме четырехлистника, с крестообразными линиями разлома на обеих сторонах и 4-мя зарубками на боковой поверхности, со скошенными неповрежденными краями.

Побочные действия

Карбамазепинді жеке тағайындағанда (монотерапия ретінде), жағымсыз әсерлері эпилепсияға қарсы басқа препараттармен (біріктірілген ем) біріктірілгенге қарағанда сирек байқалды.

Көптеген жағымсыз әсерлердің әсіресе емдеудің басында пайда болуы дозаға байланысты. Негізінен, олар дозаны уақытша төмендеткеннен кейін 8-14 күн өткен соң жоғалады. Сондықтан, Финлепсин ретард-Тева бастапқыда шағын дозаларда тағайындалып, кейіннен оңтайлы дозаға дейін біртіндеп арттырылуы тиіс.

Жағымсыз реакциялардың жиілігін анықтау мынадай критерийлерге сәйкес жүргізіледі:

• өте жиі (≥ 1/10), жиі (≥ 1/100-ден <
• 1/10-ға дейін), жиі емес (≥ 1/1000-нан <
• 1/100-ге дейін), сирек (≥ 1/10000-нан <
• 1/1000-ға дейін), өте сирек (<
• 1/10000), белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес)

Өте жиі

- лейкопения

- атаксия, бас айналу, ұйқышылдық

- құсу, жүрек айнуы

- ауыр тері аллергиясы болуы мүмкін есекжем

- шаршау

- гамма-глутамилтрансферазаның жоғарылауы (бауыр ферменттерінің индукциясы салдарынан), әдетте, клиникалық маңызы жоқ

Жиі

- тромбоцитопения, эозинофилия

- ісіну, сұйықтықтың іркілуі, дене массасының жоғарылауы, гипонатриемия және сирек жағдайларда сумен уыттануға әкелетін антидиурездік гормонға (АДГ) ұқсас әсерге байланысты қанның осмолярлығының төмендеуі, сылбырлықпен, құсумен, бас ауырумен, сананың шатасуымен, неврологиялық бұзылулармен бірге жүреді

- диплопия, бас ауыруы.

- аккомодацияның бұзылуы (мысалы, көрудің бұлыңғырлануы)

- ауыздың құрғауы, суппозиторийлерді қолданған кезде тік ішектің тітіркенуі туындауы мүмкін

- қандағы сілтілік фосфатазаның жоғарылауы

Жиі емес

- аномальді еріксіз қозғалыстар (мысалы, тремор, астериксис, дистония, тик), нистагм

- диарея, іш қату

- эксфолиативті дерматит

- трансаминазаның жоғарылауы

Сирек

- лейкоцитоз, лимфаденопатия

- қызбамен, бөртпемен, васкулитпен, лимфаденопатиямен, жалған-лимфомамен, артралгиямен, лейкопениямен, эозинофилиямен, гепатоспленомегалиямен кейінге қалдырылған көп ағзалық аса жоғары сезімталдық, бауырдың функционалдық тестілерінің бұзылуы және әртүрлі біріктірілімде пайда болатын өт жолдарының жоғалу синдромы (ішек жолдарының бұзылуы және жоғалуы).Басқа ағзалардың (мысалы, бауыр, өкпе, бүйрек, ұйқы безі, миокард, тоқ ішек) зақымдануы мүмкін.

- фолаттардың тапшылығы, тәбеттің төмендеуі

- елестеу (көзге елестеген немесе құлаққа естілген), депрессия, озбырлық, қозу, мазасыздық, сананың шатасуы.

- дискинезия, көз қозғалысының бұзылуы, сөйлеудің бұзылуы (мысалы, дизартрия немесе түсініксіз сөйлеу), хореоатетоз, шеткері нейропатия, парестезия және парез

- жүрек өткізгіштігінің бұзылуы

- артериялық гипертензия немесе гипотензия

- іштің ауыруы

- холестаздық, паренхиматозды (гепатоцеллюлярлық) немесе аралас типті гепатит, жойылып бара жатқан өт жолының синдромы, сарғаю

- жүйелі қызыл жегі, қышыну

- бұлшықет әлсіздігі

Өте сирек

- агранулоцитоз, апластикалық анемия, панцитопения, шынайы эритроциттік аплазия, анемия, мегалобластты анемия, ретикулоцитоз, гемолиздік анемия

- анафилаксиялық реакция, ангионевроздық ісіну, гипогаммаглобулинемия

- галакторея, гинекомастия

- жедел порфирия (жедел интермиттирлейтін порфирия және аралас порфирия), жедел емес порфирия (кеш тері порфириясы).

- психоздың белсенділенуі

- қатерлі нейролептикалық синдром, миоклониямен шеткері эозинофилиясы бар асептикалық менингит, дисгевзия

- көз бұршағының бұлдырауы, конъюнктивит.

- естудің бұзылуы, мысалы, құлақтағы шуыл, гиперакузия, кереңдік, дыбыс жоғарылығын қабылдауды өзгерту

- аритмия, естен танумен атриовентрикулярлық блокада, брадикардия, іркілісті жүрек жеткіліксіздігі, жүректің ишемиялық ауруының өршуі

- тамыр жеткіліксіздігі, эмболия (мысалы, өкпе эмболиясы), тромбофлебит

- өкпелік аса жоғары сезімталдығы, мысалы, қызбамен, ентігумен, пневмониямен сипатталады

- панкреатит, глоссит, стоматит

- бауыр жеткіліксіздігі, бауырдың гранулематозды зақымдануы

- Стивенс-Джонсон синдромы*, уытты эпидермальді некролиз, жарыққа сезімталдық реакциясы, мультиформалы эритема, түйінді эритема, пигментацияның бұзылуы, пурпура, акне, гипергидроз, алопеция, гирсутизм

- сүйек алмасуының бұзылуы (қандағы кальций плазмасының және 25-гидроксихолекальциферолдың төмендеуі), бұл остеомаляцияға/остеопорозға, артралгияға, миалгияға, бұлшықеттің түйілуіне әкеледі

- тубулоинтерстициальді нефрит, бүйрек жеткіліксіздігі, бүйрек функциясының бұзылуы (мысалы, альбуминурия, гематурия, олигурия және мочевина/азотемия), несеп іркілу, несеп шығарудың жиілеуі

- сексуалдық бұзылулар/эректильді дисфункция, сперматогенездің бұзылуы (сперматозоидтар санының және/немесе қозғалғыштығының төмендеуі)

- көзішілік қысымның жоғарылауы, қандағы холестерин деңгейінің жоғарылауы, жоғары тығыздықтағы липопротеидтер деңгейінің жоғарылауы, қандағы триглицеридтердің жоғарылауы.Қалқанша безінің дисфункциясы:

• L -тироксин деңгейінің төмендеуі (бос тироксин
• тироксин
• триодотиронин) және қандағы тироотропты гормон деңгейінің жоғарылауы
• әдетте клиникалық көріністерсіз
• қандағы пролактин деңгейінің жоғарылауы
  
  Белгісіз
  
  - сүйек кемігі қызметінің бәсеңдеуі
  
  - эозинофилиямен және жүйелі көріністеулермен дәрілік бөртпе (DRESS-синдром)
  
  - адамның 6 герпес вирусы инфекциясының реактивациясы
  
  - седация
• жадының нашарлауы
  
  - колит
  
  - жедел жайылған экзантематозды пустулез (ЖЖЭП)**
• лихеноидты кератоз
• онихомадезис
  
  - сыну
  
  - сүйек тығыздығының төмендеуі
  
  - құлау (Финлепсин ретард-Тева препаратымен емдеумен байланысты
• атаксиядан
• бас айналудан
• ұйқышылдықтан
• гипотензиядан
• сананың шатасу жай-күйден
• седациядан туындаған)
  
  - гипераммониемия
  
  
  
  При назначении карбамазепина отдельно (в качестве монотерапии)
• побочные действия наблюдались реже
• чем при его комбинировании с другими противоэпилептическими препаратами (комбинированная терапия)

Возникновение многих побочных действий зависит от дозы, в особенности, в начале лечения.В основном, они исчезают спустя 8-14 дней после временного понижения дозы.Поэтому, Финлепсин ретард-Тева изначально должен назначаться в небольших дозах, с последующим постепенным повышением до оптимальной дозы.
Определение частоты нежелательных реакций проводится в соответствии со следующими критериями:

• очень часто (≥ 1/10), часто (≥ от 1/100 до <
• 1/10), нечасто (≥ от 1/1000 до <
• 1/100), редко (≥ 1/10000 до <
• 1/1000), очень редко (<
• 1/10000), неизвестно (невозможно оценить на основании имеющихся данных)

Очень часто

-лейкопения

-атаксия, головокружение, сонливость

-рвота, тошнота

-крапивница, которая может быть тяжелой кожной аллергией

-усталость

-повышение гамма-глутамилтрансферазы (вследствие индукции печеночных ферментов), обычно не имеет клинического значения

Часто

- тромбоцитопения, эозинофилия

-отеки, задержка жидкости, увеличение массы тела, гипонатриемия и снижение осмолярности крови обусловленное эффектом, сходным с антидиуретическим гормоном (АДГ), приводящим в редких случаях к водной интоксикации, сопровождающейся вялостью, рвотой, головной болью, спутанностью сознания, неврологическими расстройствами

- диплопия, головная боль.- нарушения аккомодации (например, помутнение зрения)

- сухость во рту, при использовании суппозиториев может возникнуть раздражение прямой кишки

- повышение щелочной фосфатазы в крови.Нечасто

- аномальные непроизвольные движения (например, тремор, астериксис, дистония, тики), нистагм

- диарея, запор

- эксфолиативный дерматит

- повышение трансаминазы

Редко

- лейкоцитоз, лимфаденопатия

- отложенная полиорганная гиперчувствительность с лихорадкой, сыпью, васкулитом, лимфаденопатией, псевдо-лимфомой, артралгией, лейкопенией, эозинофилией, гепатоспленомегалией, нарушение функциональных тестов печени и синдромом исчезновения желчных протоков (разрушение и исчезновение внутрипеченочных желчных протоков), возникающим в различных сочетаниях.Возможно поражение других органов (например, печень, легкие, почки, поджелудочная железа, миокард, толстый кишечник)

- дефицит фолатов, снижение аппетита

- галлюцинации (зрительные или слуховые), депрессия, агрессия, возбуждение, беспокойство, спутанность сознания.- дискинезия, нарушение движения глаз, нарушения речи (например, дизартрия или невнятная речь), хореоатетоз, периферическая невропатия, парестезия и парез

- нарушения сердечной проводимости

- артериальная гипертензия или гипотензия

- боль в животе

- гепатит холестатического, паренхиматозного (гепатоцеллюлярного) или смешанного типа, синдром исчезающего желчного протока, желтуха

- системная красная волчанка, зуд

- мышечная слабость

Очень редко

- агранулоцитоз, апластическая анемия, панцитопения, стинная эритроцитарная аплазия, анемия, мегалобластная анемия, ретикулоцитоз, гемолитическая анемия

- анафилактическая реакция, ангионевротический отек, гипогаммаглобулинемия

- галакторея, гинекомастия

- острая порфирия (острая интермиттирующая порфирия и смешанная порфирия), неострая порфирия (поздняя кожная порфирия)

- активизация психоза

- злокачественный нейролептический синдром, асептический менингит с миоклонией и периферической эозинофилией, дисгевзия

- помутнение хрусталика, конъюнктивит

- нарушения слуха, например шум в ушах, гиперакузия, тугоухость, изменение восприятия высоты звука

- аритмия, атриовентрикулярная блокада с обмороком, брадикардия, застойная сердечная недостаточность, обострение ишемической болезни сердца

- сосудистая недостаточность, эмболия (например, легочная эмболия), тромбофлебит

- легочная гиперчувствительность характеризующаяся, например, лихорадкой, одышкой, пневмонией или пневмонией

- панкреатит, глоссит, стоматит

- печеночная недостаточность, гранулематозное поражение печени

- синдром Стивенса-Джонсона*, токсический эпидермальный некролиз, реакция светочувствительности, мультиформная эритема, узловатая эритема, нарушение пигментации, пурпура, акне, гипергидроз, алопеция, гирсутизм

- нарушения костного обмена (снижение уровня кальция плазмы и 25-гидрокси-холекальциферола в крови), что ведет к остеомаляции / остеопорозу, артралгии, миалгии, мышечным спазмам

- тубулоинтерстициальный нефрит, почечная недостаточность, нарушение

функции почек (например, альбуминурия, гематурия, олигурия и

мочевина/ азотемия крови), задержка мочи, учащение мочеиспускания

- сексуальные нарушения/эректильная дисфункция нарушение сперматогенеза (с пониженным количеством сперматозоидов и/или подвижностью)

- повышение внутриглазного давления, повышение уровня холестерина в крови, повышение уровня липопротеидов высокой плотности, повышение триглицеридов в крови.Нарушение функции щитовидной железы:

• снижение уровня L-тироксина (свободного тироксина
• тироксина
• трийодтиронина) и повышение уровня тиреотропного гормона в крови
• обычно без клинических проявлений
• повышение уровня пролактина в крови
  
  Неизвестно**
  
  - подавление деятельности костного мозга
  
  - лекарственная сыпь с эозинофилией и системными проявлениями (DRESS-синдром)
  
  - реактивация инфекции вируса герпеса человека 6
  
  - седация
• ухудшение памяти
  
  - колит
  
  - острый генерализованный экзантематозный пустулез (ОГЭП)**
• лихеноидный кератоз
• онихомадезис
  
  - перелом
  
  - снижение плотности костей
  
  - падение (связанное с лечением препаратом Финлепсин ретард-Тева
• вызвано атаксией
• головокружением
• сонливостью
• гипотензией
• спутанным состоянием
• седацией)
  
  -гипераммониемия

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Қан тарапынан өзгерістер

Финлепсин ретард-Тева қабылдау кезінде агранулоцитоз және апластты анемия дамуы мүмкін; алайда, бұл жағдайлар өте сирек кездесетіндіктен, Финлепсин ретард-Тева үшін олардың қауіптілігінің нақты мәндерін есептеу қиын. Ем алмаған жалпы популяциядағы агранулоцитоздың жалпы даму қаупі жылына 1 млн. тұрғынға 4,7 жағдайды, ал апластты анемияны - жылына 1 млн. тұрғынға 2,0 жағдайды құрайтыны белгілі.

Финлепсин ретард-Теваны қолдану кезінде тромбоциттер немесе лейкоциттер санының төмендеуі әр түрлі жиілікте өте сирек кездеседі. Дегенмен, емдеуді бастар алдында, сондай-ақ емдеу процесінде мезгіл-мезгіл қанның клиникалық талдауын, оның ішінде тромбоциттер мен мүмкін ретикулоциттер санын есептеуді, сондай-ақ қан сарысуындағы темір деңгейін анықтауды жүргізу керек.

Пациенттер мен олардың туыстарына ықтимал гематологиялық бұзылуларға тән уыттылықтың ерте белгілері, сондай-ақ тері жабындысы мен бауыр тарапынан болатын симптомдар туралы ақпаратты жеткізу қажет. Пациентті қызба, тамақтың ауыруы, бөртпе, ауыз қуысындағы ойықжаралар, гематомалардың себепсіз пайда болуы, петехиялар немесе пурпура түріндегі геморрагиялар сияқты жағымсыз реакциялар пайда болған жағдайда дереу дәрігерге қаралу қажеттігі туралы хабардар етеді.

Емдеу кезінде лейкоциттер немесе тромбоциттер санының төмен деңгейі (немесе олардың төмендеу үрдісі) байқалған жағдайларда пациенттің жай-күйін және егжей-тегжейлі клиникалық қан талдауының көрсеткіштерін мұқият бақылау керек. Алайда, егер пациентте ауыр, үдемелі болып табылатын немесе клиникалық көріністермен, мысалы, қызбамен немесе тамақтың ауыруымен қатар жүретін лейкопения дамыса, Финлепсин ретард-Тевамен емді тоқтату керек. Егер сүйек кемігінің елеулі бәсеңдеу белгілері анықталса, Финлепсин ретард-Теваны тоқтату керек.

Бауыр функциясы

Емдеу басталғанға дейін және процесінде бауыр функциясын, әсіресе анамнезінде бауыр аурулары туралы мәліметтері бар пациенттерде, сондай-ақ егде жастағы пациенттерде зерттеу жүргізу қажет. Бауыр функциясының бұзылуы күшейген жағдайда немесе бауырдың белсенді ауруы пайда болған кезде препаратты дереу тоқтату керек.

Карбамазепинге бауырдың ауыр реакциясы өте сирек кездеседі. Бауыр функциясының бұзылу немесе бауырдың белсенді ауруының белгілері мен симптомдары пайда болған кезде қорытынды алынғанға дейін шұғыл түрде бағалау жүргізу және Финлепсин ретард-Тевамен емдеуді тоқтата тұру қажет.

Суицидтік ойлар/мінез-құлық

Эпилепсияға қарсы препараттарды қолдануды бақылауды талдау суицидтік ойлар мен мінез-құлық қаупінің аздап жоғарылағанын көрсетті. Бұл қауіптің механизмі белгісіз және қолда бар деректер карбамазепин үшін жоғары қауіп мүмкіндігін жоққа шығармайды.

Сондықтан суицидтік ойлар мен мінез-құлық белгілерінің болуына пациенттердің жай-күйін бақылау, сондай-ақ тиісті емдеу қажеттілігін қарастыру керек. Пациенттерге (және пациенттерге күтім жасайтын адамдарға) суицидтік ойлар немесе мінез-құлық белгілері пайда болған жағдайда медициналық көмекке жүгінуге кеңес беру керек.

Тері реакциялары

Уытты эпидермальді некролизді (УЭН:

• Лайелл синдромы деп те аталады) және Стивенс-Джонсон синдромын (СДС) қоса алғанда
• ауыр дерматологиялық реакциялар Финлепсин ретард-Тева препаратын қабылдаған кезде өте сирек байқалды

Күрделі тері реакциясы бар пациенттерге ауруханаға жатқызу қажет болуы мүмкін, өйткені бұл жағдайлар өмір үшін қауіпті болып және өлімге әкелуі мүмкін.СДС/УЭН жағдайларының көпшілігі Финлепсин ретард-Тева препаратымен емдеудің алғашқы бірнеше айында пайда болады.Бұл реакциялар, бағалау бойынша халқы негізінен европеоидті нәсілді адамдардан тұратын елдерде дәрілік затты алғаш қабылдаған 10 000 пациентке шаққанда 1-6-да байқалады, бірақ кейбір Азия елдерінде қауіп шамамен 10 есе жоғары болады.Ауыр тері реакцияларын көрсететін белгілер мен симптомдар (мысалы, СДС, Лайелл/УЭН синдромы) пайда болған кезде Финлепсин ретард-Теваны дереу тоқтатып, баламалы емді қарастыру керек.

Ханьдықтар, тайлықтар және басқа да азиялық популяциялардағы HLA-B *1502 аллелі

Пациенттердің иммундық жағымсыз реакцияларға бейімділігінде әртүрлі HLA аллельдерінің рөлі туралы көбірек дәлелдер бар.

Шығу тегі ханьдық және тайлық адамдарда HLA-B*1502 болуы карбамазепинмен емдеу кезінде Стивенс-Джонсон синдромы (СДС) деп аталатын ауыр тері реакцияларының даму қаупімен тығыз байланысты екендігі көрсетілді.HLA-B *1502 тасымалдауының таралуы хань және тай популяцияларында шамамен 10%-ды құрайды.Мүмкіндігінше, мұндай пациенттер карбамазепинмен емдеуді бастар алдында осы аллельдің болуына скринингтен өтуі тиіс.Егер осы сынақтың нәтижелері оң болса, карбамазепинмен емдеуді басқа емдеу нұсқалары болмаған жағдайда ғана бастау керек.Пациенттерде HLA-B*1502 болуына тесттің теріс нәтижелері кезінде СДС даму қаупі төмен болып табылады, дегенмен мұндай реакциялар сирек жағдайларда да байқалуы мүмкін.

Кейбір деректер басқа азиялық популяциялардағы елеулі карбамазепинмен астасқан УЭН/СДС жағдайларының жоғары қаупін көрсетеді.Осы аллельдің басқа азиялық популяцияларда таралуына байланысты (мысалы, Филиппин мен Малайзияда 15%-дан жоғары) HLA-B*1502 бар болуына генетикалық қауіпке ұшырайтын популяцияларға талдау жүргізу мүмкіндігін қарастыру керек.

HLA-B *1502 аллелінің таралуы шығу тегі еуропалық, африкалық және латынамерикандық популяциялардағы үлгілерде, сондай-ақ жапондар мен корейлер арасында (<1%) шамалы.

HLA-А* 3101 аллелі - шығу тегі еуропалық және жапондық пациенттердің популяциялары

Кейбір деректер бойынша HLA-A*3101 шығу тегі еуропалық және жапондық адамдарда карбамазепин туындатқан тері жағымсыз реакцияларының, соның ішінде СДС, УЭН, эозинофилиясы және жүйелік симптомдары бар дәрілік бөртпе (DRESS-синдром) немесе онша ауыр емес жедел жайылған экзантематозды пустулез (ЖЖЭП) және макулопапулезді бөртпе қаупінің жоғарылауымен байланысты деп болжанады.

HLA-A*3101 аллелін анықтау жиілігі этностық популяциялар арасында айтарлықтай өзгереді.HLA-A*3101 аллелінің таралуы еуропалық популяцияларда 2-ден 5% - ға дейін және жапондық популяцияда шамамен 10% құрайды.

HLA-A*3101 аллелінің болуы карбамазепинмен индукцияланған тері реакцияларының даму қаупін арттыруы мүмкін (көбінесе ауырлығы аз), шығу тегі еуропалық адамдар арасында жалпы халықтың 5,0% - дан 26,0% - ға дейін, ал оның болмауы қауіпті 5,0% - дан 3,8% - ға дейін төмендетуі мүмкін.

Карбамазепинмен емдеуді бастар алдында HLA-A*3101 болуына скрининг жүргізу туралы ұсынымның пайдасына деректер жеткіліксіз.

Егер еуропалық немесе жапондық пациенттерде HLA-A*3101 аллелінің бар-жоғын тексеру нәтижесі оң екені белгілі болса, карбамазепинді қолдану пайда қауіп-қатерден асқан жағдайда ғана мүмкін болады.

Генетикалық скринингтің шектелуі

Генетикалық скрининг пациентті мұқият бақылауды алмастыра алмайды, өйткені HLA-B*1502 аллелінің тасымалдаушысы болып табылатын көптеген пациенттерде СДС/УЭН дамымайды, бірақ екінші жағынан, генетикалық қауіп тобына жатпайтын пациенттерде СДС/УЭН дамиды.Карбамазепинмен ем қабылдап жүрген HLA-А*3101 аллелін алып жүретін пациенттерде де осындай жағдай.Бұл пациенттерде СДС/УЭН, DRESS-синдром, ЖЖЭП немесе макулопапулезді бөртпе дамымауы мүмкін.Алайда, HLA-А*3101 тасымалдаушысы болып табылмайтын пациенттерде терінің күрделі жағымсыз реакциялары дамуы мүмкін.Доза, емдеу режимін сақтау, қатарлас препараттар және терінің осы жағымсыз реакцияларының пайда болуына ықпал ететін қатарлас аурулар сияқты басқа факторлардың рөлі әлі зерттелген жоқ.

Басқа дерматологиялық реакциялар

Әлсіз айқындалған тері реакциялары, мысалы, оқшауланған макулярлы немесе макуло-папулезді экзантема, көп жағдайда транзиторлық және ауыр емес болып табылады.Әдетте емдеуді жалғастырған кезде немесе препарат дозасын төмендеткеннен кейін де бірнеше күн немесе апта ішінде өтеді.Аса ауыр тері реакцияларының ерте белгілерін жеңіл өтпелі реакциялардан ажырату қиын, сондықтан егер реакция ұзақ уақыт қолданғанда нашарласа, пациент препаратты дереу тоқтатуды ескере отырып, мұқият бақылауда болуы тиіс.

HLA-B*1502 аллелі карбамазепинге терінің аз ауыр жағымсыз реакцияларының, мысалы, HLA-А*3101 аллелімен байланысты құрысуға қарсы аса жоғары сезімталдық синдромы немесе макулопапулезді бөртпе қаупін болжай алмайтындығы анықталды.

Аса жоғары сезімталдық

Финлепсин ретард-Тева аса жоғары сезімталдық реакцияларын, оның ішінде эозинофилиямен және жүйелік симптомдармен (DRESS-синдром) дәрілік бөртпені, DRESS-синдроммен байланысты HHV6 реактивациясын, қызбамен, бөртпемен, васкулитпен, лимфаденопатиямен, жалған лимфомамен, артралгиямен, лейкопениямен, эозинофилиямен, гепатоспленомегалиямен, әр түрлі біріктірілімде пайда болуы мүмкін бауырдың функционалдық тестілерінің бұзылуымен және өт жолдарының жойылу синдромымен (бауырішілік өт жолдарының бұзылуы және жойылуы) кейінге қалдырылған көп ағзалық аса жоғары сезімталдықты туындатуы мүмкін.Басқа ағзалардың (мысалы, өкпе, бүйрек, ұйқы безі, миокард, тоқ ішек) зақымдануы мүмкін.

Әдетте, аса жоғары сезімталдық реакциясын көрсететін белгілер мен симптомдар пайда болған кезде Финлепсин ретард-Теваны дереу тоқтату керек.

Карбамазепинге аса жоғары сезімталдық реакциясы бар пациенттер пациенттердің 25-30% - ында окскарбазепинге аса жоғары сезімталдық реакциясы болуы мүмкін екендігі туралы хабардар етілуі тиіс.

Карбамазепин мен ароматты эпилепсияға қарсы препараттар (мысалы, фенитоин, примидон және фенобарбитал) арасында айқаспалы аса жоғары сезімталдық болуы мүмкін.

Финлепсин ретард-Тева әдеттегі және атипиялық абсанстарды қамтитын аралас ұстамаларына шалдыққан пациенттерде сақтықпен қолдану керек.Барлық осы жағдайларда Финлепсин ретард-Тева ұстамаларды күшейтуі мүмкін.Ұстамалар асқынған жағдайда Финлепсин ретард-Тева қабылдауды тоқтату керек.

Ұстамалар жиілігінің артуы пероральді препараттан суппозиторийлерге ауысу кезінде орын алуы мүмкін.

Дозаны төмендету және тоқтату әсері

Финлепсин ретард-Тева қабылдауды кенеттен тоқтату эпилепсиялық ұстамаларды туындатуы мүмкін, сондықтан карбамазепинді тоқтату біртіндеп болуы тиіс.Егер эпилепсиясы бар пациенттерге Финлепсин ретард-Тева емін күрт үзуге тура келсе, бұл жағдайда осындай жағдайларда көрсетілген препаратты жамылып, басқа эпилепсияға қарсы дәріге ауысуды жүзеге асыру қажет.

Эндокринологиялық әсерлер

Финлепсин ретард-Тева препаратымен бір мезгілде пероральді контрацептивтер қолданылған жағдайларда етеккір арасындағы кезеңде әйелдерде қан кетулердің пайда болуы туралы хабарламалар белгілі.Финлепсин ретард-Тева пероральді контрацептивтік препараттардың емдік әсерін айтарлықтай төмендетуі мүмкін, сондықтан бала тууға қабілетті әйелдерге емдеу кезеңінде Финлепсин ретард-Тева жүктіліктен сақтанудың баламалы әдістерін қолдану керек.

Финлепсин ретард-Тева қабылдайтын және гормональді контрацепцияға мұқтаж әйел пациенттер құрамында кемінде 50 мкг эстроген бар препаратты қабылдауы тиіс немесе контрацепцияның қандай да бір баламалы гормональді емес әдісін пайдалану мүмкіндігін қарастыру керек.

Қан плазмасындағы карбамазепин деңгейінің мониторингі

Препарат дозасының шамасы мен қан плазмасындағы карбамазепин деңгейі, сондай-ақ қан плазмасындағы карбамазепин деңгейі мен оның клиникалық тиімділігі немесе төзімділігі арасындағы өзара байланыс өте мардымсыз болғанымен, плазмадағы деңгейді жүйелі түрде анықтау мынадай жағдайларда пайдалы болуы мүмкін:

• ұстамалар жиілігінің күрт артуы кезінде
• пациенттің препаратты тиісті түрде қабылдағанын тексеру үшін
• жүктілік кезінде
• балаларды немесе жасөспірімдерді емдеу кезінде
• препараттың сіңірілуінің бұзылуына күдік туындаған кезде
• егер пациент бірнеше дәрілік заттарды қабылдаған жағдайда уытты реакциялардың дамуына күдік болған кезде

Гипонатриемия

Карбамазепинді қабылдаған кезде гипонатриемияның дамуы мүмкін екені белгілі.Карбамазепинмен емдеу басталғанға дейін қан сарысуындағы натрий деңгейін натрийдің төмен умөлшерімен байланысты бүйрек аурулары бар пациенттерде немесе натрий деңгейін төмендететін препараттарды бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде (мысалы, диуретиктер, АДГ-ның талапқа сай емес секрециясымен байланысты дәрілік заттар) өлшеу керек.Содан кейін қан сарысуындағы натрий деңгейін емдеудің алғашқы үш айында немесе клиникалық қажеттілікке сәйкес шамамен екі аптадан кейін және ай сайын өлшеу керек.Бұл қауіп факторлары әсіресе егде жастағы пациенттерге қатысты болады.Клиникалық көрсетілген жағдайларда судың шектелуі гипонатриемияның дамуындағы маңызды қарсы шара болып табылады.
Гипотиреоз

Карбамазепин ферменттерді индукциялау арқылы қан сарысуындағы тиреоидты гормондардың концентрациясын төмендетуі мүмкін, бұл гипотиреозы бар пациенттерде тиреоидты орын басу ем дозасын арттыруды талап етеді.Қалқанша безінің функциясын тиреоидты орын басу емнің дозасын түзету үшін бақылау ұсынылады.
Антихолинергиялық әсерлер

Финлепсин ретард-Тева әлсіз антихолинергиялық белсенділікке ие.Сондықтан препаратты жоғары көзішілік қысымы және несептің іркілуі бар пациенттерде қолданған жағдайда пациенттің жай-күйін тұрақты бақылау қажет.
Психиатриялық әсерлер

Латентті ағымдағы психоздарды активациялау мүмкіндігін, ал егде жастағы пациенттерде бағдардан адасудың немесе қозудың даму мүмкіндігін назарға алу керек.

Құлау

Финлепсин ретард-Тева препаратымен емдеу атаксиямен, бас айналумен, ұйқышылдықпен, гипотониямен, сананың шатасуымен, седациямен байланысты болды, бұл құлауға, демек сынуларға немесе басқа жарақаттарға әкеп соғуы мүмкін.Аурулары, жай-күйі бар пациенттер үшін немесе осы әсерлерді күшейтуі мүмкін препараттарды қолданған кезде құлау қаупін толық бағалау Финлепсин ретард-Тева препаратымен ұзақ емдеген кезде жүйелі түрде қаралуы тиіс.
Натрий мөлшері

Бұл дәрілік препараттың құрамында бір таблеткаға кемінде 1 ммоль натрий (23 мг) бар, яғни ол «натрийсіз» болып табылады.
Ұрпақ өрбіту қабілеті бар әйелдер

Карбамазепин жүкті әйел қолданған кезде шаранаға зиян тигізуі мүмкін.Карбамазепиннің пренатальді әсері туа біткен ақаулардың және дамудың басқа да жағымсыз әсерлерінің қаупін арттыруы мүмкін.
Карбамазепинді емдеудің баламалы нұсқаларынан потенциалды пайда/қауіп басым болатын жағдайларды қоспағанда, ұрпақ өрбіту жасындағы әйелдерге қолданбаған жөн.Ұрпақ өрбіту жасындағы әйелдер, егер олар жүктілік кезінде карбамазепин қабылдаса, шарана үшін потенциалды қауіп туралы толық хабардар болуы тиіс.
Карбамазепинмен емдеуді бастар алдында фертильді жастағы әйелдерге жүктілікке тест жүргізу мүмкіндігін қарастыру керек.
Ұрпақ өрбіту жасындағы әйелдер емдеу кезінде және емдеуді тоқтатқаннан кейін кем дегенде екі апта ішінде тиімді контрацепцияны қолдануы керек.Ферменттердің индукциясына байланысты карбамазепин гормоналды контрацептивтердің емдік әсерінің бұзылуына әкелуі мүмкін, сондықтан фертильді жастағы әйелдер контрацепцияның басқа тиімді әдістерін қолдану туралы кеңес алуы керек.
Ұрпақ өрбіту жасындағы әйелдер жүктілікті жоспарлағаннан кейін контрацепция тұжырымдамасы мен тоқтатылғанға дейін балама емдеуге ауысуды талқылау үшін дәрігермен кеңесу керек.
Ұрпақ өрбіту жасындағы әйелдерге жүкті болса немесе жүкті болуы мүмкін деп ойласа және карбамазепин қабылдаса, дереу дәрігерге қаралуға кеңес беру керек.
Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Эпилепсияға қарсы дәрілік заттарды (ЭДЗ) қолданумен байланысты жалпы қауіп.
Эпилепсияға қарсы ем қабылдайтын ұрпақ өрбіту жасындағы барлық әйелдерге, әсіресе жүктілікті жоспарлаған әйелдерге және жүкті әйелдерге шарана үшін құрысулар мен эпилепсияға қарсы емнің потенциалды қаупі туралы медициналық кеңестер беру керек.
ЭДЗ емдеуді кенеттен тоқтатудан аулақ болу керек, өйткені бұл әйел мен туылмаған бала үшін ауыр зардаптарға әкелуі мүмкін.
Мүмкін болса, жүктілік кезінде эпилепсияны емдеу үшін монотерапияға артықшылық беріледі, өйткені бірнеше ЭДЗ емдеу туа біткен ақаулардың жоғары қаупімен байланысты болуы мүмкін.
Карбамазепинмен байланысты қауіптер

Карбамазепин плаценталық бөгет арқылы өтеді.Карбамазепиннің пренатальді әсері туа біткен ақаулардың және дамудың басқа да жағымсыз әсерлерінің қаупін арттыруы мүмкін.Жүктілік кезіндегі карбамазепиннің әсері жалпы популяцияға қарағанда 2-3 есе ауыр даму ақауларының жоғарылауымен байланысты, оның жиілігі 2-3% құрайды.Жүктілік кезінде карбамазепин қабылдаған анада шарананың жүйке түтігінің ақаулары, ерін/таңдай жарығы, жүрек-қантамыр ақаулары, гипоспадия, саусақ гипоплазиясы және шарана организмінің әртүрлі жүйелеріне әсер ететін басқа да ауытқулар сияқты ақаулар туралы хабарланды.Дамудың осы кемшіліктерін мамандандырылған антенатальді бақылау ұсынылады.Эпидемиологиялық деректер жүктілік кезінде карбамазепинді қабылдау ақыл-ойдың дамуына, баланың қалыпты дамуына немесе аутизм симптомдары мен диагнозына теріс әсер ететінін растамайды.Егер емдеудің балама нұсқаларын мұқият қарастырғаннан кейін пайдасы басым деп танылмаса, карбамазепинді жүктілік кезінде әйелдерге қолдануға болмайды.Әйелге жүктілік кезінде карбамазепин қабылдау қаупі туралы толық ақпарат берілуі керек.
Дәлелдер карбамазепинді қолдану кезінде даму ақауларының пайда болу қаупі дозаға байланысты болуы мүмкін екенін көрсетеді, мысалы, тәулігіне 400 мг-ден аз дозада жүктілік кезінде карбамазепиннің жоғары дозаларын қабылдауға қарағанда даму ақауларының жиілігі төмен.Егер мұқият бағалау негізінде емдеудің пайдасы/қаупі және баламалы нұсқасы жарамсыз болса және карбамазепинмен емдеу жалғаса берсе, монотерапияны және карбамазепиннің ең төменгі тиімді дозасын қолдану керек және қан плазмасындағы карбамазепин концентрациясын бақылау ұсынылады.Ұстаманы бақылауды сақтау үшін плазмадағы концентрацияны емдік ауқымның төменгі бөлігінде 4-тен 12 мкг/мл-ге дейін сақтауға болады.
Карбамазепин сияқты кейбір ЭДЗ қан сарысуындағы фолат деңгейін төмендетеді деп хабарланды.Бұл тапшылық эпилепсиямен ауыратын анадағы шарананың туа біткен ақауларының жиілігін арттыруға көмектеседі.Жүктілікке дейін және кезінде фолий қышқылын қабылдау ұсынылады.Нәрестедегі қан ұюының бұзылуын болдырмау үшін жүктіліктің соңғы апталарында аналарға, сондай-ақ жаңа туған нәрестелерге К1 дәрумені беру ұсынылады.
Егер әйел жүкті болуды жоспарласа, жүктілікке және контрацепцияны тоқтатқанға дейін тиісті балама емге ауысу үшін барлық күш-жігерді жұмсау керек.Егер әйел карбамазепинді қабылдау кезінде жүкті болса, оны емдеу әдісін бағалау және балама нұсқаларды қарастыру үшін маманға жіберу керек.
Жаңа туған нәрестеге әсері

Аналары Финлепсин ретард-Теваны басқа құрысуға қарсы препараттармен бір мезгілде қабылдаған жаңа туған нәрестелерде эпилепсиялық ұстамалардың және/немесе тыныс алудың бәсеңдеуінің бірнеше жағдайлары сипатталған.Сонымен қатар, аналардың Финлепсинді ретард-Теваны қабылдауына байланысты жаңа туған нәрестелерде құсу, диарея және/немесе аз тамақтану жағдайлары туралы хабарланды.Мүмкін, бұл реакциялар жаңа туған нәрестелердегі тоқтату синдромының көріністерін білдіреді.
Бала емізу

Карбамазепин емшек сүтіне бөлінеді (қан плазмасындағы концентрацияның шамамен 25-60%).Емшек емізудің артықшылықтары баланың ұзақ мерзімді жағымсыз әсерлерінің мүмкіндігімен салыстырылуы керек.Финлепсинді ретард-Тева қабылдаған аналар емшек емізуді, бірақ егер нәресте ықтимал жағымсыз әсерлердің (мысалы, айқын ұйқышылдық, аллергиялық тері реакциялары) дамуына қатысты бақылау орнатылса, жалғастыра алады.Босанғанға дейін және/немесе бала емізу кезеңінде карбамазепиннің әсеріне ұшыраған нәрестелерде холестаздық гепатит туралы бірнеше хабарлама алынды.Сондықтан карбамазепин алған аналардың емшектегі балаларын бауыр тарапынан жағымсыз реакциялардың болуын мұқият бақылау керек.
Ұрпақ өрбіту жасындағы әйелдер

Карбамазепинді емдеудің баламалы нұсқаларынан потенциалды пайда/қауіп басым болатын жағдайларды қоспағанда, ұрпақ өрбіту жасындағы әйелдерге қолданбаған жөн.Жүктілік кезінде карбамазепин қабылдаған кезде әйелге толық ақпарат беріліп, шарана үшін потенциалды қауіпті түсіну керек, сондықтан жүктілікті алдын-ала жоспарлау маңызды.Карбамазепинмен емдеуді бастар алдында ұрпақ өрбіту жасындағы әйелдерде жүктілікке тест жүргізу мүмкіндігін қарастыру керек.
Ұрпақ өрбіту жасындағы әйелдер емді тоқтатқаннан кейін кемінде екі апта бойы және кезінде тиімді контрацепцияны пайдалануы тиіс.Ферменттердің индукциясына байланысты карбамазепин гормоналды контрацептивтердің емдік әсерінің бұзылуына әкелуі мүмкін, сондықтан ұрпақ өрбіту жасындағы әйелдер контрацепцияның басқа тиімді әдістерін қолдану туралы кеңес алуы керек.Ең болмағанда контрацепцияның бір тиімді әдісін (мысалы, жатырішілік) немесе бөгеу әдісін қоса, контрацепцияның екі қосымша түрін пайдалану керек.Контрацепция әдісін таңдау кезінде пациентті талқылауға тарта отырып, жеке мән-жайларды бағалау керек.
Контрацепция

Ферменттердің индукциясы салдарынан карбамазепин құрамында эстроген және/немесе прогестерон бар пероральді контрацептивтік препараттардың емдік әсерінің төмендеуіне әкелуі мүмкін.Бала туу қабілеті сақталған әйелдерге карбамазепинмен емдеу кезінде контрацепцияның баламалы әдістерін қолдану ұсынылады.

Фертильділік

Қазіргі уақытта ерлердің фертильділігінің бұзылуы және/немесе сперматогенездің бұзылуы туралы жеке хабарламалар тіркелген.
Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Финлепсин ретард-Тева қабылдайтын пациенттің әсіресе емнің басында немесе дозаны таңдау кезеңінде жылдам реакцияға қабілеттілігі бас айналуды, ұйқышылдықты, атаксияны, диплопияны, аккомодацияның бұзылуын және көрудің бұлыңғырлануын қоса, құрысулар мен жағымсыз реакцияларға әкелетін медициналық жай-күйлермен бұзылуы мүмкін.Сондықтан көлік жүргізу немесе механизмдерді басқару кезінде пациент абай болу керек.


Пациентам, у которых в анамнезе имеются сведения о заболеваниях сердца, печени, почек, побочных гематологических реакциях на другие лекарственные средства или об отмене ранее проводившегося лечения препаратом Финлепсин ретард-Тева, препарат следует назначать только после тщательного анализа соотношения ожидаемого эффекта лечения и возможного риска терапии и при обеспечении внимательного и регулярного контроля.

Рекомендуется исследование общего анализа мочи и уровня мочевины в крови.


Изменения со стороны крови

Во время приема Финлепсин ретард-Тева может развиться агранулоцитоз и апластическая анемия; однако в связи с тем, что эти состояния возникают очень редко, трудно рассчитать конкретные значения их риска для Финлепсин ретард-Тева.Известно, что суммарный риск развития агранулоцитоза в общей популяции, не получавшей лечения, составляет 4,7 случаев на 1 млн.населения в год, а апластической анемии - 2,0 случая на 1 млн.населения в год.

Во время применения Финлепсин ретард-Тева с различной частотой от очень редких до частых отмечается снижение числа тромбоцитов или лейкоцитов.Тем не менее, перед началом лечения, а также периодически в процессе лечения следует проводить клинические анализы крови, включая подсчет числа тромбоцитов и, возможно, ретикулоцитов, а также определять уровень железа в сыворотке крови.

Необходимо довести до сведения пациентов и их родственников информацию о ранних признаках токсичности, свойственных вероятным гематологическим нарушениям, а также о симптомах со стороны кожных покровов и печени.Пациента информируют о необходимости немедленно обратиться к врачу в случае появления таких нежелательных реакций, как лихорадка, боли в горле, сыпь, язвы в полости рта, беспричинное возникновение гематом, геморрагий в виде петехий или пурпуры.

В тех случаях, когда во время лечения отмечен низкий уровень числа лейкоцитов или тромбоцитов (или тенденция к их снижению), следует внимательно наблюдать за состоянием пациента и показателями развернутого клинического анализа крови.Однако, лечение Финлепсин ретард-Тева следует прекратить, если у пациента развивается лейкопения, которая является тяжелой, прогрессирующей или сопровождается клиническими проявлениями, например лихорадкой или болью в горле.Если выявлены признаки значительного угнетения костного мозга, Финлепсин ретард-Тева следует отменить.
Функция печени

До начала и в процессе лечения необходимо проводить исследование функции печени, особенно у пациентов, в анамнезе которых имеются сведения о заболеваниях печени, а также у пациентов пожилого возраста.В случае усиления уже имевшихся нарушений функции печени или при появлении активного заболевания печени, препарат следует немедленно отменить.
Тяжелые печеночные реакции на карбамазепин возникают очень редко.При появлении признаков и симптомов нарушения функции печени или активного заболевания печени необходимо срочно провести оценку и приостановить лечение Финлепсин ретард-Тева до получения результатов.
Суицидальные мысли/поведение

Анализ наблюдений применения противоэпилептических препаратов показал небольшое повышение риска суицидальных мыслей и поведения.Механизм этого риска неизвестен, и имеющиеся данные не исключают возможности повышенного риска для карбамазепина.

Поэтому следует контролировать состояние пациентов на наличие признаков суицидальных мыслей и поведения, а также рассматривать необходимость соответствующего лечения.Пациентам (и лицам, осуществляющим уход за пациентами) следует рекомендовать обратиться за медицинской помощью в случае появления признаков суицидальных мыслей или поведения.
Кожные реакции

Серьезные дерматологические реакции, включая токсический эпидермальный некролиз (ТЭН:

• также известный как синдром Лайелла) и синдром Стивенса Джонсона (ССД)
• отмечались очень редко при приеме препарата Финлепсин ретард-Тева.Пациентам с серьезными кожными реакциями может потребоваться госпитализация
• так как эти состояния могут быть опасны для жизни и привести к летальному исходу.Большинство случаев ССД/ТЭН появляются в первые несколько месяцев лечения препаратом Финлепсин ретард-Тева.Эти реакции
• по оценкам
• наблюдались у 1-6 на 10 000 пациентов
• впервые принимающих лекарственное средство
• в странах с преимущественно европеоидным населением
• но риск в некоторых азиатских странах
• по оценкам
• примерно в 10 раз выше.При появлении признаков и симптомов
• указывающих на тяжелые кожные реакции (например
• ССД
• синдром Лайелла/ТЭН)
• Финлепсин ретард-Тева следует немедленно отменить и рассмотреть альтернативную терапию

Аллель HLA-B *1502 у ханьцев, тайцев и в других азиатских популяциях

Существует все больше доказательств роли различных аллелей HLA в предрасположенности пациентов к иммунно-опосредованным побочным реакциям.Продемонстрировано, что наличие HLA-B*1502 у лиц ханьского и тайского происхождения тесно связано с риском развития тяжелых кожных реакций, известных как синдром Стивенса-Джонсона (ССД), при лечении карбамазепином.Распространенность носительства HLA-B *1502 составляет около 10% в ханьской и тайской популяциях.По возможности, такие пациенты должны пройти скрининг на наличие этого аллеля перед началом лечения карбамазепином.Если результаты данного теста положительные, терапию карбамазепином следует начинать только в случае, если не имеется иных вариантов терапии.При отрицательных результатах теста на наличие HLA-B*1502 у пациентов риск развития ССД является низким, хотя такие реакции могут все же наблюдаться в редких случаях.Некоторые данные свидетельствуют о повышенном риске серьезных карбамазепин-ассоциированных случаях ТЭН/ССД в других азиатских популяциях.Из-за распространенности этого аллеля в других азиатских популяциях (например, выше 15% на Филиппинах и в Малайзии) следует рассмотреть возможность проведения анализа генетически подверженных риску популяций на наличие HLA-B*1502.Распространенность аллеля HLA-B*1502 незначительна в выборках популяций европейского происхождения, африканского и латиноамериканского происхождения, а также среди японцев и корейцев (<1%).Аллель HLA-А*3101 - популяции пациентов европейского и японского происхождения

По некоторым данным предполагается, что HLA-A*3101 связан с повышенным риском кожных побочных реакций, вызванных карбамазепином, включая ССД, ТЭН, лекарственную сыпь с эозинофилией и системными симптомами (DRESS-синдром) или менее тяжелый острый генерализованный экзантематозный пустулез (ОГЭП) и макулопапулезную сыпь у людей европейского и японского происхождения.
Частота выявления аллеля HLA-A*3101 сильно варьируется между этническими популяциями.Распространенность носительства аллеля HLA-A*3101 составляет от 2 до 5% в европейских популяциях и около 10% в японской популяции.
Наличие аллеля HLA-A*3101 может увеличить риск развития кожных реакций, индуцированных карбамазепином (в основном менее тяжелых), с 5,0% в общей популяции до 26,0% среди лиц европейского происхождения, в то время как его отсутствие может снизить риск с 5,0% до 3,8%.Недостаточно данных в пользу рекомендации о проведении скрининга на наличие HLA-A*3101 перед началом лечения карбамазепином.Если известно, что у пациентов европейского или японского происхождения результат теста на наличие аллеля HLA-A*3101 является положительным, применение карбамазепина возможно только, если польза превышает риск.Ограничение генетического скрининга

Генетический скрининг не может заменить тщательное наблюдение за пациентом, поскольку у многих пациентов, являющихся носителями аллеля HLA-B*1502, ССД/ТЭН не развивается, но, с другой стороны, у пациентов, не входящих в группу генетического риска, развивается ССД /ТЭН.Аналогичная ситуация у пациентов-носителей аллеля HLA-A*3101, получающих лечение карбамазепином.У этих пациентов может не развиться ССД/ТЭН, DRESS-синдром, ОГЭП или макулопапулезная сыпь.Однако у пациентов, не являющихся носителями HLA-A*3101, могут развиваться серьезные побочные кожные реакции.Роль других факторов, таких как доза, соблюдение режима лечения, сопутствующие препараты и сопутствующие заболевания, способствующих возникновению этих серьезных побочных кожных реакций, еще не исследовались.Другие дерматологические реакции

Слабо выраженные кожные реакции, например, изолированная макулярная или макуло-папулезная экзантема, в большинстве случаев являются транзиторными и нетяжелыми.Обычно проходят в течение нескольких дней или недель даже при продолжении лечения или после снижения дозы препарата.Ранние признаки более серьезных кожных реакций от легких преходящих реакций отличить затруднительно, поэтому пациент должен находиться под пристальным наблюдением с учетом немедленной отмены препарата, если реакция ухудшится при продолжительном применении.Обнаружено, что аллель HLA-B*1502 не предсказывает риск менее тяжелых побочных кожных реакций на карбамазепин, таких как синдром противосудорожной гиперчувствительности или макулопапулезная сыпь, которые связаны с аллелем HLA-A*3101.Гиперчувствительность

Финлепсин ретард - Тева может вызывать реакции гиперчувствительности, в том числе лекарственную сыпь с эозинофилией и системными симптомами (DRESS-синдром), реактивацию HHV6, связанную с DRESS-синдромом, отложенную мультиорганную гиперчувствительность с лихорадкой, сыпью, васкулитом, лимфаденопатией, псевдо-лимфомой, артралгией, лейкопенией, эозинофилией, гепатоспленомегалией, нарушением функциональных тестов печени и синдромом исчезновения желчных протоков (разрушение и исчезновение внутрипеченочных желчных протоков), которые могут возникать в различных комбинациях.Возможно поражение других органов (например, легкие, почки, поджелудочная железа, миокард, толстый кишечник).Как правило, при появлении признаков и симптомов, указывающих на реакцию гиперчувствительности, Финлепсин ретард-Тева следует немедленно отменить.Пациенты с реакцией гиперчувствительности к карбамазепину, должны быть проинформированы о том, что у 25-30% пациентов возможны реакции гиперчувствительности к окскарбазепину.Возможна перекрестная гиперчувствительность между карбамазепином и ароматическими противоэпилептическими препаратами (например, фенитоином, примидоном и фенобарбиталом).Финлепсин ретард-Тева следует применять с осторожностью у пациентов со смешанными приступами, которые включают в себя типичные и атипичные абсансы.При всех этих состояниях Финлепсин ретард-Тева может усиливать приступы.В случае обострения приступов прием Финлепсин ретард-Тева следует прекратить.Увеличение частоты приступов может произойти при переходе от перорального препарата к суппозиториям.Снижение дозы и эффект отмены

Внезапное прекращение приема Финлепсин ретард-Тева может спровоцировать эпилептические приступы, поэтому отмена карбамазепина должна быть постепенной.Если приходится резко прервать лечение Финлепсин ретард-Тева пациента с эпилепсией, в этом случае необходимо осуществлять переход на другое противоэпилептическое средство под прикрытием показанного в таких случаях препарата.Эндокринологические эффекты

Известны сообщения о возникновении у женщин кровотечений в период между менструациями в случаях, когда одновременно с препаратом Финлепсин ретард-Тева применялись пероральные контрацептивы.Финлепсин ретард-Тева может существенно снижать терапевтический эффект пероральных контрацептивных препаратов, поэтому женщинам, способным к деторождению, в период лечения Финлепсин ретардом-Тева следует применять альтернативные методы предохранения от беременности.Пациентки, принимающие Финлепсин ретард-Тева, и нуждающиеся в гормональной контрацепции, должны получать препарат, содержащий не менее 50 мкг эстрогена, или следует рассмотреть возможность использования какого-либо альтернативного негормонального метода контрацепции.Мониторинг уровня карбамазепина в плазме крови

Хотя взаимосвязь между величиной дозы препарата и уровнем карбамазепина в плазме крови, а также между уровнем карбамазепина в плазме крови и его клинической эффективностью или переносимостью весьма незначительна, тем не менее, регулярное определение уровня в плазме может оказаться полезным в следующих ситуациях:

• при резком повышении частоты приступов
• для того, чтобы проверить, принимает ли пациент препарат должным образом
• во время беременности
• при лечении детей или подростков
• при подозрении на нарушения всасывания препарата
• при подозрении на развитие токсических реакций в случае, если пациент принимает несколько лекарственных средств.Гипонатриемия
  
  Известно, что при приеме карбамазепина возможно развитие гипонатриемии.До начала терапии карбамазепином уровень натрия в сыворотке крови следует измерить у пациентов с уже имеющимися заболеваниями почек, связанными с низким содержанием натрия, или у пациентов, одновременно получающих препараты, снижающие уровень натрия (например, диуретики, лекарственные средства, связанные с неадекватной секрецией АДГ).Затем, уровень натрия в сыворотке крови следует измерить примерно через две недели и далее ежемесячно в течение первых трех месяцев терапии или в соответствии с клинической потребностью.Эти факторы риска особенно относятся к пожилым пациентам.В клинически показанных случаях ограничение воды является важной контрмерой при развитии гипонатриемии.Гипотиреоз
  
  Карбамазепин может снижать концентрацию тиреоидных гормонов в сыворотке крови путем индукции ферментов, что требует увеличения дозы заместительной тиреоидной терапии у пациентов с гипотиреозом.Рекомендован мониторинг функции щитовидной железы для корректировки дозы заместительной тиреоидной терапии.Антихолинергические эффекты
  
  Финлепсин ретард-Тева обладает слабой антихолинергической активностью.Поэтому в случае применения препарата у пациентов с повышенным внутриглазным давлением и задержкой мочи, необходим постоянный контроль за состоянием пациента.Психиатрические эффекты
  
  Следует принимать во внимание возможность активации латентно протекающих психозов, а у пациентов пожилого возраста - возможность развития дезориентации или возбуждения

Падения

Лечение препаратом Финлепсин рета

Показания

- эпилепсия - жайылған тонустық -клонустық және ішінара эпилепсиялық ұстамалар. Әсер етуі ұзартылған Финлепсин ретард-Тева жақында диагноз қойылған эпилепсиясы бар пациенттерге және бақылаудың жоқтығы немесе ағымдағы құрысуға қарсы емге төзімсіздігі бар пациенттерге көрсетіледі.

Ескертпе:

• Карбамазепин әдетте шағын ұстамалар/petit mal
• абсанс/және миоклонустық ұстамалар үшін тиімсіз

Сонымен қатар, жеке деректер атипиялық абсанстары бар пациенттерде ұстамалардың өршуі туралы куәландырады.

- үш тармақты жүйке невралгиясы кезінде ұстама тәрізді ауырсыну

- литиймен емдеуге жауап бермейтін пациенттерде маниакальді-депрессиялық психоздың профилактикасы.



- эпилепсия - генерализованные тонико-клонические и парциальные эпилептические приступы.Финлепсин ретард-Тева пролонгированного действия показан пациентам c недавно диагностированной эпилепсией и пациентам с отсутствием контроля или непереносимостью текущей противосудорожной терапии.

Примечание:

• Карбамазепин обычно неэффективен при малых приступах/petit mal
• абсанс/ и миоклонических приступах.Более того
• отдельные данные свидетельствуют об обострении приступов у пациентов с атипичными абсансами

- приступообразная боль при невралгии тройничного нерва

- профилактика маниакально-депрессивных психозов у пациентов, не реагирующих на терапию литием.


Режим дозирования

Финлепсин ретард-Тева с пролонгированным высвобождением принимают внутрь, как правило, в той же общей суточной дозе, что и обычные лекарственные формы Финлепсин, но в двух разделенных дозах.У некоторых пациентов при переходе с других пероральных лекарственных форм препарата Финлепсина на Финлепсин ретард-Тева с пролонгированным высвобождением, общая суточная доза может быть увеличена, особенно при политерапии.Начальная доза Финлепсин ретард-Тева с пролонгированным высвобождением при монотерапии составляет 100-200 мг один или два раза в сутки.Затем доза медленно повышается до достижения наилучшего ответа, часто составляет 800-1200 мг в сутки.В некоторых случаях может потребоваться доза 1600 мг или 2000 мг в сутки.Прежде чем принимать решение о начале лечения, пациенты китайского и тайского происхождения должны по возможности пройти скрининг на HLA-B*1502, поскольку этот аллель предсказывает риск развития тяжелого карбамазепин-ассоциированного синдрома Стивенса-Джонсона.
Эпилепсия

Доза карбамазепина должна быть скорректирована с учетом потребностей конкретного пациента для достижения адекватного контроля приступов.Определение уровня в плазме крови может помочь в подборе оптимальной дозы.При лечении эпилепсии обычно требуется доза карбамазепина до достижения 4-12 мкг/мл (17- 50 мкмоль/л) общей концентрации карбамазепина в плазме.
Взрослые

Для всех лекарственных форм Финлепсин ретард-Тева рекомендуется схема постепенного повышения дозы, которая должна быть скорректирована в соответствии с потребностями конкретного пациента.

Пациенты пожилого возраста (65 лет и старше)

Учитывая лекарственное взаимодействие, пациентам пожилого возраста дозы Финлепсин ретард-Тева следует подбирать с осторожностью.
Дети и подростки

Для всех лекарственных форм Финлепсин ретард-Тева рекомендуется схема постепенного повышения дозы, которая должна быть скорректирована в соответствии с потребностями конкретного пациента.Финлепсин ретард-Тева не рекомендуются для применения у детей до 6 лет

Стандартная доза составляет 10-20 мг/кг веса тела ежедневно в нескольких разделенных доз.
Возраст до 6 лет:

• Таблетки с пролонгированным высвобождением
  
  Финлепсин ретард-Тева не рекомендуются
  
  6-10 лет: 400-600 мг ежедневно
  
  11-15 лет: 600-1000 мг
  
  >
• 15 лет: 800 до 1200 мг ежедневно (взрослая доза)
  
  Максимальная рекомендуемая доза
  
  Возраст до 6 лет : 35 мг/кг/день
  
  6-10 лет: 1000 мг/день
  
  11-15 лет: 1200 мг/день

Там, где это возможно, Финлепсин ретард-Тева с пролонгированным высвобождением следует назначать в виде монотерапии, но если он используется в политерапии, рекомендуется та же схема дозирования.В том случае, когда Финлепсин ретард-Тева добавляют к уже имеющейся противоэпилептической терапии, это следует делать постепенно, при этом дозы применяемых препаратов не меняют или, при необходимости, корректируют.Невралгия тройничного нерва

Начальная доза составляет 200-400 мг/сут, которую медленно повышают до исчезновения болевых ощущений (обычно до дозы по 200 мг 3-4 раза/сут).У большинства пациентов дозировка 200 мг 3 или 4 раза в сутки достаточна для поддержания состояния без боли.В некоторых случаях может потребоваться доза 1600 мг Финлепсин ретард-Тева в сутки.После достижения ремиссии, дозировку следует постепенно снизить до минимально возможного поддерживающего уровня.Максимальная рекомендуемая доза составляет 1200 мг / сут.После купирования боли, рекомендуется постепенно отменить терапию до нового приступа.Пациенты пожилого возраста (65 лет и старше)

Дозировка при невралгии тройничного нерва

Учитывая лекарственное взаимодействие и различную фармакокинетику противоэпилептических препаратов, пациентам пожилого возраста дозы Финлепсин ретард-Тева следует подбирать с осторожностью.У пожилых пациентов рекомендуемая начальная доза составляет 100 мг два раза в сутки.Начальную дозу 100 мг дважды в сутки медленно повышают ежедневно до исчезновения болевых ощущений (обычно по 200 мг 3-4 раза в сутки).Затем дозировку постепенно понижают до минимальной поддерживающей.Максимальная рекомендуемая доза составляет 1200 мг / сут.После купирования боли, рекомендуется постепенно отменить терапию до нового приступа.Для профилактики маниакально-депрессивного психоза у пациентов, не реагирующих на терапию литием

Начальная доза составляет 400 мг ежедневно, в разделенных дозах, с постепенным повышением до контроля симптомов или достижения общей дозы 1600мг, в разделенных дозах.Обычный диапазон доз составляет 400-600 мг ежедневно, в разделенных дозах.Особые группы пациентов

Печеночная недостаточность/почечная недостаточность

Данные о фармакокинетике карбамазепина у пациентов с нарушением функции печени или почек отсутствуют.Метод и путь введения

Таблетки Финлепсин ретард-Тева с пролонгированным высвобождением (целую таблетку или половину в зависимости от назначения врача) следует проглатывать целиком, не разжевывая, запивая небольшим количеством жидкости.Препарат можно принимать во время, после еды или в промежутках между приемами пищи.Делимые таблетки позволяют получить гибкость в дозировании.Длительность лечения

Продолжительность лечения определяется лечащим врачом.Противоэпилептическое лечение всегда является долгосрочным.При лечении эпилепсии, такие вопросы, как стабилизация и продолжительность лечения Финлепсин ретард-Тева должны решаться индивидуально опытным специалистом.Решение о сокращении дозы и прекращении приема препарата не должно приниматься прежде, чем у пациента прекратятся припадки в течение двух или трех лет.
Для прекращения лечения, необходимо постепенно сокращать дозу в течение года или двух лет.При лечении детей, возможно отхождение от схемы применения дозы в зависимости от веса тела вместо применения дозы в соответствии с их возрастом, хотя показатели ЭЭГ не должны ухудшаться.
При лечении невралгии тройничного нерва достаточно продолжение лечения в течение нескольких недель с приемом поддерживающей дозы для поддержания безболезненного состояния, наличие спонтанной регрессии выявлялось при осторожном сокращении дозы.
При возобновлении приступов боли, лечение продолжать с применением обычной поддерживающей дозы.

Противопоказания

- карбамазепинге немесе құрылымдық жағынан ұқсас препараттарға (мысалы, трициклді антидепрессанттарға) немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық.

- атриовентрикулярлық блокадасы бар, анамнезінде сүйек кемігінің қан түзілуін басу көріністерін немесе бауыр порфириясы туралы мәліметтер (мысалы, жедел интермиттелетін порфирия, аралас порфирия, кеш тері порфириясы) бар пациенттерге.

- моноаминоксидаза тежегіштерімен (МАОТ) бірге

- құрамында шілтер жапырақты шайқурай (Hypericum perforatum) бар препараттар.



гиперчувствительность к карбамазепину или структурно родственным препаратам (например, трициклическим антидепрессантам) или любому из вспомогательных веществ

пациенты с атриовентрикулярной блокадой, наличием в анамнезе эпизодов подавления костномозгового кроветворения или сведений о порфирии печени(например, острая интермиттирующая порфирия, смешанная порфирия, поздняя кожная порфирия).

в сочетании с ингибиторами моноаминоксидазы (ИМАО)

препараты, содержащие зверобой продырявленный (Hypericum perforatum).

Лекарственное взаимодействие

Р450 3А4 цитохромы (CYP 3A4) белсенді карбамазепин 10, 11-эпоксид метаболитінің түзілуін қамтамасыз ететін негізгі фермент болып табылады. Финлепсин ретард-Тева CYP3A4 тежегіштерімен бір мезгілде қолдану плазмадағы карбамазепин концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін, бұл өз кезегінде жағымсыз реакцияларды тудыруы мүмкін. CYP3A4 индукторларын бірге қолдану Финлепсин ретард-Тева метаболизмінің жеделдеуіне және, осылайша, карбамазепин концентрациясының плазмада ықтимал төмендеуіне, демек, емдік әсер айқындылығының ықтимал төмендеуіне алып келуі мүмкін.

Сол сияқты, CYP3A4 индукторларын тоқтату карбамазепиннің биотрансформация жылдамдығын төмендетуі және соның салдарынан қан плазмасындағы карбамазепин деңгейінің жоғарылауына әкелуі мүмкін.

Карбамазепин CYP3A4 және бауырдағы I фаза мен II фазаның басқа ферменттік жүйелерінің қуатты индукторы болып табылады, сондықтан олардың метаболизмін индукциялау арқылы негізінен метаболизденетін CYP3A4 қатарлас препараттарының плазмасындағы концентрациясын төмендетуі мүмкін.

Қарсы көрсетілімді өзара әрекеттесулер

Финлепсин-Тева препаратын қолдану моноаминоксидаза тежегіштерімен (МАОТ) біріктірілімде қарсы көрсетілген; егер клиникалық жағдай мүмкіндік берсе, МАОТ қабылдауды Финлепсин ретард-Тева препаратымен емдеу басталғанға дейін кемінде 2 апта немесе одан ұзақ бұрын тоқтату керек (Қолдануға болмайтын жағдайларды қараңыз).

Қан плазмасындағы карбамазепин деңгейін жоғарылататын препараттар

Плазмадағы карбамазепиннің жоғары деңгейі жағымсыз реакцияларды туындатуы мүмкін болғандықтан (мысалы, бас айналу, ұйқышылдық, атаксия, диплопия), Финлепсин ретард-Тева дозасын төменде сипатталған заттармен бір мезгілде қолданған кезде тиісті түрде реттеу және/немесе плазмадағы препарат деңгейін бақылау керек:

• Анальгетиктер
• қабынуға қарсы препараттар: декстропропоксифен
• ибупрофен

Андрогендер:

• даназол

Антибиотиктер:

• макролидті антибиотиктер (мысалы
• тролеандромицин
• джозамицин
• эритромицин
• кларитромицин)
• ципрофлоксацин

Антидепрессанттар:

• флуоксетин
• флувоксамин
• пароксетин
• тразодон.Эпилепсияға қарсы дәрілер: вигабатрин
• стирипентол.Зеңге қарсы препараттар: азолдар (мысалы
• итраконазол
• кетоконазол
• флуконазол
• вориконазол).Эпилепсияға қарсы баламалы препараттар вориконазол қабылдайтын пациенттерге ұсынылады.Антигистаминді препараттар: лоратадин
• терфенадин

Нейролептиктер:

• оланзапин, локсапин, кветиапин.Туберкулезге қарсы препараттар: изониазид.Вирусқа қарсы препараттар: АИТВ-ны емдеуге арналған протеаза тежегіштері (мысалы, ритонавир).Карбоангидраза тежегіштері: ацетазоламид.Жүрек-қантамыр препараттары: дилтиазем, верапамил.Асқазан-ішек препараттары: мүмкін циметидин, омепразол.Миорелаксанттар: оксибутинин, дантролен
  
  Тромбоциттер агрегациясының тежегіштері: тиклопидин
  
  Басқа өзара әрекеттесулер: грейпфрут шырыны, никотинамид (тек жоғары дозада).Қан плазмасындағы карбамазепин-10,11-эпоксидтің белсенді метаболитінің деңгейін жоғарылататын дәрілер
  
  Қан плазмасындағы карбамазепин-10,11-эпоксид деңгейінің жоғарылауы жағымсыз реакцияларға (мысалы, бас айналу, ұйқышылдық, атаксия, диплопия) әкелуі мүмкін болғандықтан, карбамазепин дозасын тиісінше түзету және/немесе оның қан плазмасындағы деңгейін мынадай заттармен бір мезгілде қолданған кезде бақылау керек: эпилепсияға қарсы дәрілер - прогабид, вальпрой қышқылы, вальноктамид, вальпромид, примидон, бриварацетам, кветиапин, локсапин.Қан плазмасындағы карбамазепин деңгейін төмендететін препараттар
  
  Төменде сипатталған заттармен бір мезгілде қолданғанда Финлепсин ретард-Тева дозасын түзету қажет болуы мүмкін:
  
  Эпилепсияға қарсы дәрілер: окскарбазепин, фенобарбитал, фенитоин (фенитоинмен улануды және карбамазепиннің субемдік концентрациясын болдырмау үшін карбамазепинді қоспас бұрын, қан плазмасында фенитоин концентрациясын 13 мкг/мл дейін түзету ұсынылады) және фосфенитоин, примидон және деректер ішінара қарама-қайшы болса да, мүмкін клоназепам.Ісікке қарсы препараттар: цисплатин немесе доксорубицин.Туберкулезге қарсы препараттар: рифампицин.Бронходилататорлар немесе демікпеге қарсы препараттар: теофиллин, аминофиллин.Дерматологиялық препараттар: изотретиноин.Басқа өзара әрекеттесулер: Құрамында шайқурай (Hypericum perforatum) бар өсімдік тектес препараттар.Мефлохин карбамазепиннің эпилепсияға қарсы әсерін төмендетеді, бұл карбамазепин дозасын түзетуді талап етеді.Финлепсин ретард-Теваның плазмадағы қатарлас препараттардың деңгейіне әсері
  
  Карбамазепин кейбір препараттардың плазма деңгейін төмендетуі немесе тіпті олардың әсерін тоқтатуы мүмкін.Келесі препараттардың дозасы клиникалық талаптарға сәйкес түзетілуі мүмкін:
  
  Анальгетиктер, қабынуға қарсы дәрілер: бупренорфин, метадон, парацетамол (карбамазепин мен парацетамолды (ацетаминофен) ұзақ уақыт қолдану гепатоуыттылықпен байланысты болуы мүмкін), трамадол.Антибиотиктер: доксициклин, рифабутин.Антикоагулянттар: пероральді антикоагулянттар (мысалы, варфарин, аценокумарол).Карбамазепинді тікелей әсер ететін пероральді антикоагулянттармен (ривароксабан, дабигатран, апиксабан және эдоксабан) бір мезгілде қолдану қан плазмасындағы концентрацияның төмендеуіне әкелуі мүмкін, бұл тромбоз қаупін тудырады.Егер бір мезгілде қолдану қажет болса, тромбоз белгілері мен симптомдарын анағұрлым мұқият мониторингтеу ұсынылады.Антидепрессанттар: бупропион, циталопрам, миансерин, сертралин, тразодон, трициклді антидепрессанттар (мысалы, имипрамин, амитриптилин, нортриптилин, кломипрамин).Құсуға қарсы дәрілер: апрепитант.Эпилепсияға қарсы дәрілер: клобазам, клоназепам, этосуксимид, ламотриджин, фелбамат, эсликарбазепин, окскарбазепин, примидон, тиагабин, топирамат, вальпрой қышқылы, зонисамид.Фенитоинмен уланудың және карбамазепиннің субемдік концентрациясының алдын алу мақсатында карбамазепинді емге қоспас бұрын плазмадағы фенитоин концентрациясын 13 мкг /мл дейін түзету ұсынылады.Қан плазмасындағы мефенитоин деңгейінің жоғарылауы туралы сирек хабарламалар алынды.Зеңге қарсы препараттар: итраконазол, вориконазол, кетоконазол.Эпилепсияға қарсы баламалы препараттар вориконазол немесе итраконазол қабылдайтын пациенттерге ұсынылады.Гельминттерге қарсы дәрілер: альбендазол, празиквантел.Ісікке қарсы дәрілер: иматиниб, циклофосфамид, лапатиниб, темсиролимус.Нейролептиктер: клозапин, галоперидол және бромперидол, оланзапин, кветиапин, рисперидон, арипипразол, палиперидон, зиправидон.Вирусқа қарсы препараттар: АИТВ-ны емдеуге арналған протеаза тежегіштері (мысалы, индинавир, ритонавир, саквинавир).Анксиолитиктер: алпразолам, мидазолам.Бронходилататорлар немесе демікпеге қарсы препараттар: теофиллин.Контрацептивтер: гормональді контрацептивтер (контрацепцияның баламалы әдістерін қарастырған жөн).Жүрек-қантамыр препараттары: кальций өзекшелерінің блокаторлары (дигидропиридин тобы), мысалы, фелодипин, дигоксин, симвастатин, аторвастатин, ловастатин, церивастатин, ивабрадин.Кортикостероидтар: мысалы, преднизолон, дексаметазон.Эректильді дисфункция үшін қолданылатын препараттар: тадалафил.Иммуносупрессанттар: циклоспорин, эверолимус, такролимус, сиролимус.Тиреоидты заттар: левотироксин.Басқа дәрілік өзара әрекеттесулер: құрамында эстрогендер және/немесе прогестерондар бар өнімдер.Ерекше қарастыруды талап ететін біріктірілімдер
  
  Карбамазепин мен леветирацетамды бір мезгілде қолдану карбамазепин туындатқан уыттылықты арттыратыны хабарланды.Карбамазепин мен изониазидті бір мезгілде қолдану изониазидтен туындаған гепатоуыттылықты арттыратыны хабарланды.Литий мен карбамазепиннің біріктірілімі қан плазмасындағы литий концентрациясы емдік ауқымда болғанына қарамастан, жоғары нейроуытты әсер етуі мүмкін.Карбамазепинді метоклопрамидпен немесе негізгі транквилизаторлармен, мысалы, галоперидолмен, тиоридазинмен бірге қолдану неврологиялық жағымсыз әсерлердің жоғарылауына әкелуі мүмкін.Финлепсин ретард-Тева және кейбір диуретиктермен (гидрохлоротиазид, фуросемид) қатар емдеу симптоматикалық гипонатриемияға әкелуі мүмкін.Карбамазепин деполяризацияланбайтын бұлшықет релаксанттарының әсеріне қарсы тұра алады (мысалы, панкуроний).Дәрілік заттардың осындай комбинациясын қолданған жағдайда көрсетілген миорелаксанттардың дозасын арттыру қажеттілігі туындауы мүмкін
• пациенттерді мұқият бақылауды жүзеге асырған жөн, өйткені миорелаксанттардың әсері күтілгеннен тезірек тоқтатылуы мүмкін.Карбамазепин, басқа психотропты препараттар сияқты, алкогольге төзімділікті төмендетуі мүмкін.Осыған байланысты пациентке алкогольді тұтынудан бас тарту ұсынылады.Серологиялық тестілеуге әсері
  
  Карбамазепиннің әсері ВЭЖХ талдауында перфеназиннің жалған оң концентрациясына әкелуі мүмкін.Карбамазепин метаболиті және 10,11-эпоксид флуоресцентті-поляризацияланған иммуноталдауда трициклді антидепрессанттың жалған оң концентрациясын тудыруы мүмкін

Цитохром Р450 3А4 (CYP 3A4) является основным ферментом, обеспечивающим образование активного метаболита карбамазепина 10, 11-эпоксида.Одновременное применение с Финлепсин ретард-Тева ингибиторов CYP3A4 может привести к повышению концентрации карбамазепина в плазме, что, в свою очередь, может вызвать нежелательные реакции.Совместное применение индукторов CYP3A4 может привести к ускорению метаболизма Финлепсин ретард-Тева и, таким образом, к возможному снижению концентрации карбамазепина в плазме, а, следовательно, к возможному уменьшению выраженности терапевтического эффекта.Аналогично, отмена индукторов CYP3A4 может снижать скорость биотрансформации карбамазепина и, как следствие, приводить к повышению уровня карбамазепина в плазме крови.Карбамазепин является мощным индуктором CYP3A4 и других ферментных систем фазы I и фазы II в печени, и поэтому может снижать концентрацию в плазме сопутствующих препаратов, главным образом метаболизируемых CYP3A4, путем индукции их метаболизма.Противопоказанные взаимодействия

Применение Финлепсин-ретард-Тева противопоказано в комбинации с ингибиторами моноаминоксидазы (ИМАО); прием ИМАО следует прекратить как минимум за 2 недели или дольше до начала лечения с Финлепсин-Тева, если позволяет клиническая ситуация (см.противопоказания).Препараты, которые могут повышать уровень карбамазепина в плазме крови:

• Поскольку повышенный уровень карбамазепина в плазме может вызвать побочные реакции (например, головокружение, сонливость, атаксию, диплопию), дозу Финлепсин ретард-Тева следует соответствующим образом регулировать и / или контролировать уровень препарата в плазме при одновременном применении с веществами, описанными ниже:
  
  Анальгетики, противовоспалительные препараты: декстропропоксифен, ибупрофен.Андрогены: даназол.Антибиотики: макролидные антибиотики (например, тролеандромицин, джозамицин, эритромицин, кларитромицин), ципрофлоксацин.Антидепрессанты: флуоксетин, флувоксамин, пароксетин, тразодон.Противоэпилептические средства: вигабатрин, стирипентол.Противогрибковые препараты: азолы (например, итраконазол, кетоконазол, флуконазол, вориконазол).Альтернативные противоэпилептические препараты рекомендованы пациентам, получающим вориконазол.Антигистаминные препараты: лоратадин, терфенадин.Нейролептики: оланзапин, локсапин, кветиапин.Противотуберкулезные препараты: изониазид.Противовирусные препараты: ингибиторы протеазы для лечения ВИЧ (например, ритонавир).Ингибиторы карбоангидразы: ацетазоламид.Сердечно-сосудистые препараты: дилтиазем, верапамил.Желудочно-кишечные препараты: возможно циметидин, омепразол.Миорелаксанты: оксибутинин, дантролен
  
  Ингибиторы агрегации тромбоцитов: тиклопидин
  
  Другие взаимодействия: сок грейпфрута, никотинамид (только в высокой дозировке).Средства, которые могут повышать уровень активного метаболита карбамазепин-10,11-эпоксида в плазме крови:
  
  Поскольку повышение уровня карбамазепина -10,11-эпоксида в плазме крови может привести к нежелательным реакциям (например, головокружение, сонливость, атаксия, диплопия), дозу карбамазепина следует соответственно откорректировать и/или контролировать его уровень в плазме крови при одновременном применении со следующими веществами: противоэпилептические средства - прогабид, вальпроевая кислота, вальноктамид, вальпромид, примидон, бриварацетам, кветиапин, локсапин.Препараты, которые могут снизить уровень карбамазепина в плазме крови:
  
  Возможно потребуется коррекция дозы Финлепсин ретард-Тева при одновременном применении с веществами, описанными ниже:
  
  Противоэпилептические средства: окскарбазепин, фенобарбитал, фенитоин (во избежание интоксикации фенитоином и субтерапевтических концентраций карбамазепина рекомендуется перед добавлением карбамазепина, скорректировать концентрацию фенитоина до 13 мкг /мл в плазме крови) и фосфенитоин, примидон и, хотя данные частично противоречивы, возможно, также клоназепам.Противоопухолевые препараты: цисплатин или доксорубицин.Противотуберкулезные препараты: рифампицин.Бронходилататоры или противоастматические препараты: теофиллин, аминофиллин.Дерматологические препараты: изотретиноин.Другие взаимодействия: растительные препараты, содержащие зверобой (Hypericum perforatum).Мефлохин снижает противоэпилептическый эффект карбамазепина, что требует корректировки дозы карбамазепина.Влияние Финлепсин ретард-Тева на уровни сопутствующих препаратов в плазме
  
  Карбамазепин может снижать уровни в плазме некоторых препаратов или даже прекращать их действие.Дозировка следующих препаратов может быть скорректирована в соответствии с клиническими требованиями:
  
  Анальгетики, противовоспалительные средства: бупренорфин, метадон, парацетамол (длительное применение карбамазепина и парацетамола (ацетаминофена) может быть связано с гепатотоксичностью), трамадол.Антибиотики: доксициклин, рифабутин.Антикоагулянты: пероральные антикоагулянты (например, варфарин, аценокумарол,).Одновременное применение карбамазепина с пероральными антикоагулянтами прямого действия (ривароксабан, дабигатран, апиксабан и эдоксабан) может привести к снижению их концентрации в плазме крови, что несет риск тромбоза.Если одновременное применение необходимо, рекомендуется более тщательный мониторинг признаков и симптомов тромбоза.Антидепрессанты: бупропион, циталопрам, миансерин, сертралин, тразодон, трициклические антидепрессанты (например, имипрамин, амитриптилин, нортриптилин, кломипрамин).Противорвотные средства: апрепитант
  
  Противоэпилептические средства: клобазам, клоназепам, этосуксимид, ламотриджин, фелбамат, эсликарбазепин, окскарбазепин, примидон, тиагабин, топирамат, вальпроевая кислота, зонисамид.В целях предотвращения интоксикации фенитоином и субтерапевтических концентраций карбамазепина, рекомендуется перед добавлением карбамазепина к лечению скорректировать концентрацию фенитоина в плазме до 13 мкг /мл.Получены редкие сообщения о повышении уровня мефенитоина в плазме крови.Противогрибковые препараты: итраконазол, вориконазол, кетоконазол.Альтернативные противоэпилептические препараты рекомендованы пациентам, получающим вориконазол или итраконазол.Антигельминтные средства: альбендазол, празиквантел.Противоопухолевые средства: иматиниб, циклофосфамид, лапатиниб, темсиролимус.Нейролептики: клозапин, галоперидол и бромперидол, оланзапин, кветиапин, рисперидон, арипипразол, палиперидон, зиправидон.Противовирусные препараты: ингибиторы протеазы для лечения ВИЧ (например, индинавир, ритонавир, саквинавир).Анксиолитики: алпразолам, мидазолам.Бронходилататоры или противоастматические препараты: теофиллин.Контрацептивы: гормональные контрацептивы (следует рассмотреть альтернативные методы контрацепции).Сердечно-сосудистые препараты: блокаторы кальциевых каналов (дигидропиридиновая группа, например, фелодипин), дигоксин, симвастатин, аторвастатин, ловастатин, церивастатин, ивабрадин.Кортикостероиды: например, преднизолон, дексаметазон.Препараты, используемые при эректильной дисфункции: тадалафил.Иммунодепрессанты: циклоспорин, эверолимус, такролимус, сиролимус.Тиреоидные вещества: левотироксин.Другие лекарственные взаимодействия: продукты, содержащие эстрогены и / или прогестероны.Комбинации, требующие особого рассмотрения:
  
  Сообщалось, что одновременное применение карбамазепина и леветирацетама повышает токсичность, вызванную карбамазепином.Сообщалось, что одновременное применение карбамазепина и изониазида повышает гепатотоксичность, вызванную изониазидом.Комбинация лития и карбамазепина может вызывать повышенную нейротоксичность, несмотря на то, что концентрация лития в плазме крови находится в терапевтическом диапазоне.Комбинированное применение карбамазепина с метоклопрамидом или основными транквилизаторами, например, галоперидолом, тиоридазином, также может привести к увеличению неврологических побочных эффектов.Сопутствующее лечение Финлепсин ретард-Тева и некоторыми диуретиками (гидрохлоротиазид, фуросемид) может привести к симптоматической гипонатриемии.Карбамазепин может противодействовать эффектам недеполяризующих мышечных релаксантов (например, панкуроний).В случае применения такой комбинации лекарственных средств может возникнуть необходимость в повышении дозы указанных миорелаксантов
• следует осуществлять внимательное наблюдение за пациентами, т.к.возможно более быстрое, чем ожидалось, прекращение действия миорелаксантов.Карбамазепин, так же, как и другие психотропные средства, может снижать переносимость алкоголя.В связи с этим пациенту рекомендуется отказаться от употребления алкоголя.Воздействие на серологическое тестирование
  
  Влияние карбамазепина может привести к ложноположительным концентрациям перфеназина в анализе ВЭЖХ.Метаболит карбамазепин и 10,11-эпоксид может спровоцировать ложноположительную концентрацию трициклического антидепрессанта в флуоресцентно-поляризованном иммуноанализе