ГЕПАРИН 5000ЕД 5МЛ N5ФЛ СИНТЕЗ

Лекарственная форма

Инъекцияға арналған ерітінді 5000 ХБ/мл



Раствор для инъекций, 5000 МЕ/мл

Состав

Дәрілік препарат құрамы

Бір құтының ішінде

белсенді зат - гепарин (натрий гепарині түрінде), 25000 ХБ (5 мл көлем үшін) немесе 50 000 ХБ (10 мл көлем үшін),

қосымша заттар:

• бензил спирті
• натрий хлориді
• инъекцияға арналған су

1 мл раствора содержит

активное вещество:

• гепарин натрия 5000 МЕ
• вспомогательные вещества: бензиловый спирт - 9
• 0 мг
• натрия хлорид
• вода для инъекций

Фармакодинамика

Гепарин тікелей әсер ететін антикоагулянт болып табылады. Орташа молекулалық гепариндер тобына жатады, фибриннің түзілуін баяулатады. Антикоагулянттық әсер in vitro және in vivo анықталады, тікелей вена арқылы қолданғаннан кейін туындайды. Гепариннің әсер ету механизмі, ең алдымен, оны қан ұюының белсендірілген факторларының тежеуішімен - III антитромбинмен байланыстыруға негізделген:

• тромбин
• IXa
• Ха
• ХІа (тромбинді және белсендірілген Х факторын тежеу қабілеті ерекше маңызды болып табылады)

Бүйрек қанағымын арттырады; ми қантамырларының кедергісін арттырады, ми гиалуронидазасының белсенділігін азайтады, липопротеинлипазаны белсендіреді және гиполипидемиялық әсерге ие.Өкпеде сурфактант белсенділігін төмендетеді, бүйрекбезі қыртысында альдостеронның шамадан тыс синтезін басады, адреналинді байланыстырады, аналық бездердің гормондық стимуляцияға реакциясын модуляциялайды, паратгормонның белсенділігін күшейтеді.Ферменттермен өзара әрекеттесу нәтижесінде ми тирозингидроксилазасының, пепсиногеннің, ДНҚ-полимеразаның белсенділігін арттыруы және миозиндік АТФазаның, пирваткиназаның, РНҚ-полимеразаның, пепсиннің белсенділігін төмендетуі мүмкін.

Жүректің ишемиялық ауруы бар науқастарда (ацетилсалицил қышқылымен біріктіріп) коронарлық артериялардың жіті тромбоздарының, миокард инфарктісінің және кенеттен туындайтын өлімнің даму қаупін төмендетеді.Миокард инфарктісін бастан кешірген науқастарда инфарктінің қайталану жиілігін және өлім-жітімді азайтады.Жоғары дозаларда өкпе артериясының тромбоэмболиясы мен веналық тромбозда, шағын - веналық тромбоэмболияның алдын алу үшін, оның ішінде хирургиялық операциядан кейін тиімді.

Вена ішіне енгізу кезінде қанның ұюы бірден баяулайды, бұлшықет ішіне салғанда - 15-30 минуттан кейін, тері астына - 20-60 минуттан кейін, ингаляциядан кейін ең жоғары әсерді - тәуліктен кейін; антикоагуляциялық әсердің ұзақтығы тиісінше - 4-5, 6, 8 сағ және 1-2 апта, терапиялық әсер - тромбоз түзілуінің алдын алу - едәуір ұзағырақ сақталады.Плазмада немесе тромбоз орнында антитромбин ІІІ тапшылығы гепариннің тромбозға қарсы әсерін төмендетуі мүмкін.



Антикоагулянт прямого действия, относится к группе среднемолекулярных гепаринов, замедляет образование фибрина.Антикоагулянтный эффект обнаруживается in vitro и in vivo, наступает непосредственно после внутривенного применения.

Механизм действия гепарина основан прежде всего на связывании его с антитромбином III - ингибитором активированных факторов свертывания крови:

• тромбина
• IXа
• Xа
• XIа
• XIIа (особенно важной является способность ингибировать тромбин и активированный фактор Х).Гепарин нарушает переход протромбина в тромбин
• угнетает тромбин и останавливает образование фибрина из фибриногена
• а так же в некоторой степени уменьшает агрегацию тромбоцитов

Увеличивает почечный кровоток; повышает сопротивление сосудов мозга, уменьшает активность мозговой гиалуронидазы, активирует липопротеинлипазу и обладает гиполипидемическим действием.
Гепарин снижает активность сурфактанта в легких, подавляет чрезмерный синтез альдостерона в коре надпочечников, связывает адреналин, модулирует реакцию яичников на гормональные стимулы, усиливает активность паратгормона.В результате взаимодействия с ферментами может увеличивать активность тирозингидроксилазы мозга, пепсиногена, ДНК-полимеразы и снижать активность миозиновой АТФазы, пируваткиназы, РНК-полимеразы, пепсина.
У больных с ишемической болезнью сердца (в комбинации с ацетилсалициловой кислотой) снижает риск развития острых тромбозов коронарных артерий, инфаркта миокарда и внезапной смерти.Уменьшает частоту повторных инфарктов и летальность больных, перенесших инфаркт миокарда.
В высоких дозах эффективен при тромбоэмболиях легочной артерии и венозном тромбозе, в малых - для профилактики венозных тромбоэмболий, в т.ч.после хирургических операций.При внутривенном введении свертывание крови замедляется почти сразу, при внутримышечном - через 15-30 мин, при подкожном - через 20-60 мин, после ингаляции максимум эффекта - через сутки; продолжительность антикоагуляционного эффекта соответственно - 4-5, 6, 8 ч и 1-2 нед, терапевтический эффект - предотвращение тромбообразования - сохраняется значительно дольше.

Дефицит антитромбина III в плазме или в месте тромбоза может снизить антитромботический эффект гепарина.

Фармакокинетика

Сіңуі

Тері астына енгізгеннен кейін қан плазмасында ең жоғары концентрацияға қол жеткізу уақыты - 4-5 сағат.

Таралуы

Плазма ақуызымен байланысуы - 95% - ға дейін, таралу көлемі өте кішкентай -0,06 л/кг (плазма ақуызымен қатты байланысуына байланысты қантамыр арнасын тастап кетпейді). Плацента арқылы және емшек сүтіне өтпейді. Эндотелий жасушалары мен мононуклеар-макрофаг жүйесінің жасушалары (РЭҚ жасушалары) қарқынды ұстайды, бауыр мен көкбауырда концентрацияланады. Ингаляциялық әдіс кезінде альвеолалық макрофагтар, капиллярлардың эндотелиі, үлкен қантамыр және лимфатамырлары сіңіреді:

• бұл жасушалар гепаринді сақтауға арналған негізгі орын болып табылады
• ол плазмадағы қажетті концентрацияны сақтай отырып
• бірте-бірте босатылады

Метаболизм

Бауырда гепариннің метаболизміне кейінгі кезеңдерде қосылатын тромбоциттердің гепариназасының және N-десульфамидазаның қатысуымен метаболизденеді.IV тромбоциттік фактордың (антигепарин факторының) метаболизміне қатысу, сондай-ақ гепаринді макрофагтар жүйесімен байланыстыру жылдам биологиялық инактивацияны және әсердің қысқа мерзімділігін түсіндіреді.Бүйрек эндогликозидазасы әсерінен сульфатсыздандырылған молекулалар төмен молекулалы фрагменттерге айналады.

Шығару

Жартылай шығарылу уақыты - 1-6 сағат (орташа 1,5 сағат); семіздік, бауыр және/немесе бүйрек функциясының жеткіліксіздігі кезінде артады; өкпе артериясының тромбоэмболиясы, инфекциялар, қатерлі ісіктер кезінде азаяды.Бүйрекпен, көбінесе белсенді емес метаболиттер түрінде бөлінеді және жоғары дозаларды енгізген кезде ғана өзгермеген түрде шығарылуы мүмкін (50% - ға дейін).Гемодиализ арқылы шығарылмайды.



После подкожного введения ТCmax- 4-5 ч.Связь с белками плазмы крови - до 95 %, объем распределения очень маленький - 0,06 л/кг (не покидает сосудистое русло из-за сильного связывания с белками плазмы крови).Гепарин не проникает через плаценту и в грудное молоко.Интенсивно захватывается эндотелиальными клетками и клетками мононуклеарно-макрофагальной системы (клетками ретикуло-эндотелиальной системы), концентрируется в печени и селезенке.При ингаляционном способе введения (вдыхании) поглощается альвеолярными макрофагами, эндотелием капилляров, больших кровеносных и лимфатических сосудов:

• эти клетки являются основным местом депонирования гепарина
• из которого о постепенно высвобождается
• поддерживая необходимую концентрацию в плазме крови

Метаболизируется в печени с участием N-десульфамидазы и гепариназы тромбоцитов, включающейся в метаболизм гепарина на более поздних этапах.Участие в метаболизме тромбоцитарного фактора IV (антигепаринового фактора), а также связывание гепарина с системой макрофагов объясняют быструю биологическую инактивацию и кратковременность действия.Десульфатированные молекулы под воздействием эндогликозидазы почек превращаются в низкомолекулярные фрагменты.Период полувыведения гепарина - 1-6 ч (в среднем - 1,5 ч); увеличивается при ожирении, печеночной и/или почечной недостаточности; уменьшается при тромбоэмболии легочной артерии, инфекциях, злокачественных опухолях.Выделяется почками, преимущественно в виде неактивных метаболитов, и только при введении высоких доз возможно выведение (до 50 %) в неизмененном виде.Не выводится посредством гемодиализа.

Побочные действия

Өте жиі

- қан кету

Жиі

- қандағы тромбоциттердің төмен деңгейі

- препаратты енгізген жерде тітіркену, ауырсыну, қызару, көгеру және ойық жаралану

Жиі емес

- қан құрамында эозинофилдер санының артуы

- аллергиялық реакциялар:

• терінің қызаруы
• қызба
• есекжем
• мұрын бітелуі
• тері қышуы және табанның ысу сезімі
• бронхылардың спазмы
  
  - альдостерон гормоны деңгейінің жоғары болуы (ұзақ қолданғанда)
  
  - бас айналу
• бас ауыруы
  
  - артериялық қысымның жоғарылауы
  
  - жүрек айнуы
• құсу
• диарея
• тәбеттің төмендеуі
  
  - бауыр ферменттерінің белсенділігінің артуы (ұзақ қолданғанда)
  
  - шаштың уақытша түсуі (ұзақ қолданғанда)
  
  - сүйектердің тығыздығының азаюы (остеопороз)
• сүйектердің кенеттен сынуы (ұзақ қолданғанда)
  
  - қандағы бос май қышқылдары концентрациясының артуы
  
  - қандағы тироксин гормоны деңгейінің артуы
  
  - қандағы калийдің жоғары деңгейі
  
  - калийдің қайтымды іркілуі
  
  - гепаринді тоқтатқаннан кейін қандағы май деңгейінің артуы
  
  - холестерин деңгейінің жалған төмендеуі
  
  - қандағы глюкоза концентрациясының жалған артуы
  
  - бромсульфалеин тестінің нәтижесіндегі қателер
  
  Өте сирек
  
  - анафилаксиялық шок
  
  Жиілігі белгісіз
  
  - буындардағы ауырсыну
  
  - жұмсақ тіндерде кальцийдің жиналуы
  
  - тұрақты және ауырсынатын эрекция
  
  
  
  Часто:
  
  тромбоцитопения тип I
  
  Редко:
  
  Тромбоцитопения тип II
• вероятно иммуноаллергической природы

В некоторых случаях тромбоцитопения типа II сопровождается венозной или артериальной тромбозами.

- тромбоцитопения

- некроз кожи

- артериальные тромбозы, сопровождающиеся развитием гангрены, инфаркта миокарда, инсульта

- кальцификация мягких тканей

- остеопороз, спонтанные переломы костей

- гипоальдостеронизм

- преходящая алопеция

- увеличение активности «печеночных» трансаминаз

- бронхоспазм,

- коллапс,

- ангионевротический отек и анафилактоидные реакции

Иногда:

• - головокружение
• - головная боль
• - тошнота
• - снижение аппетита
• - рвота
• - диарея
  
  - гиперемия кожи
• - лекарственная лихорадка
• - крапивница
• - конъюнктивит
• - ринит
• - астма
• - цианоз
• - ощущение угнетения
• - лихорадка
• - озноб
• - кожный зуд и ощущение жара в подошвах
• - местные реакции: раздражение
• боль
• гиперемия
• гематома и изъязвления в месте введения
• кровотечение (риск может быть сведен до минимума при тщательной оценке противопоказаний
• регулярном лабораторном контроле свертывания крови и точной дозировке)
  
  - кровотечение из желудочно-кишечного тракта и мочевых путей
• в месте введения
• в областях
• подвергающихся давлению
• из операционных ран
• а также кровоизлияния в других органах (надпочечники
• желтое тело
• ретроперитонеальное пространство)

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

С осторожностью:

• лицам
• страдающим поливалентной аллергией (в т.ч

бронхиальная астма); артериальной гипертензией, при стоматологических манипуляциях, сахарном диабете, эндокардите, перикардите, при наличии внутриматочного контрацептива (ВМК), активном туберкулезе, лучевой терапии, печеночной недостаточности, хронической почечной недостаточности, пожилом возрасте (старше 60 лет, особенно у женщины).

ГЕПАРИН нельзя вводить внутримышечно, так как возможно образование гематом в месте введения.

Раствор гепарина может приобрести желтый оттенок, что не меняет его активности или переносимости.

При назначении гепарина в лечебных целях его доза подбирается в зависимости от значения АЧТВ (активированное частичное тромбопластиновое время).

Во время применения гепарина не следует вводить внутримышечно лекарственные средства и проводить биопсию органов.

Для разведения гепарина используют только 0,9 % раствор натрия хлорида.

Хотя гепарин не проникает в грудное молоко, назначение его кормящим матерям в отдельных случаях вызывало быстрое (в течение 2-4 нед) развитие остеопороза и повреждение позвоночника.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

При применении препарата ГЕПАРИН могут возникать:

• головокружение
• головная боль
• тошнота
• в связи с этим на время лечения следует воздержаться от управления транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Показания

Қолданылуы

- тромбоз, тромбоэмболия профилактикасы және емдеу;

- веналық және артериялық жедел тромбоэмболияларды антикоагулянт дәрілер ретінде емдеу (миокард инфарктісін және тұрақсыз стенокардияны ерте емдеуді қоса алғанда);

- экстракорпоралдық қанайналымы процесінде қан ұюының профилактикасы (жасанды қанайналымы аппараты мен гемодиализді пайдалану кезінде).



- лечение тромбоэмболических нарушений, таких как тромбоз глубоких вен, острая артериальная эмболия или тромбоз, тромбофлебит, эмболия коронарных сосудов

- профилактика тромбоза глубоких вен

- профилактика тромбоэмболии коронарных артерии у больных подверженных данной патологии

- профилактика свертывания крови во время операций с использованием экстракорпоральных методов кровообращения, при проведении гемодиализа

Противопоказания

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- гепаринге немесе препараттың басқа компоненттеріне аса жоғары сезімталдық;

- анамнезден белгілі, сондай-ақ гепаринмен емдеу аясында тромбоцитопения немесе артериялық және/немесе веналық тромбоэмболиялық асқынулардың белгілері сияқты клиникалық бақылаулар негізінде болжанатын гепарин-индукцияланған ІІ типті иммундық тромбоцитопения;

- коагулопатия, тромбоцитопения, бауырдың, бүйректің және ұйқыбезінің ауыр аурулары, бауыр паренхимасының ауыр зақымдануы, бауырдың қатерлі ісіктері сияқты геморрагиялық диатезбен байланысты бұзылыстар;

- қантамырларының жоғары өткізгіштігі, мысалы,Верльгоф ауруы кезінде;

- анамнезінде орналасқан жеріне байланыссыз қайталанатын қан кетулер;

- қантамырларының зақымдануы мүмкін аурулар, мысалы:

• асқазан-ішек жолдарының ісікпен немесе ойықжаралық зақымдануы
• Крон ауруының өршуі
• диастолалық артериялық қысымы 105 мм с.б

жоғары артериялық гипертензия, бақыланбайтын ауыр артериялық гипертензия, бассүйекішілік қан кету, бассүйекішілік қан құйылуға күдіктену, жақында болған геморрагиялық инсульт (6 айға дейінгі); ОЖЖ зақымдануы немесе нейрохирургиялық араласулар, бассүйекішілік артериялық аневризма, ретинопатия (оның ішінде диабеттік ретинопатия), шыны тәрізді денеге қан кету; офтальмологиялық хирургиялық араласулар, бас, мойын, құлақ аймағындағы операциялар; инфекциялық эндокардит;

- сәулемен емдеу жүргізу, қант диабетінің ауыр формалары, шок жағдайлары;

- түсік түсу қаупі, босану (оның ішінде жақын уақыттағы), жатырішілік жүктілікке қарсы құралдарды пайдалану;

- жұлын, эпидуральдық анестезиясы, люмбальді пункция, жұлын пункциясынан кейінгі жағдай;

- ағзалардың геморрагиялық диатезге байланысты зақымдануы;

- алкоголизм;

- қуықастыбезіне, бауырға және өт жолдарына жақында жасалған хирургиялық араласулар;

- туберкулездің белсенді формасы;

- жедел және созылмалы лейкоз;

- аплазиялық және гипоплазиялық анемия;

- жүректің жедел дамыған аневризмасы, веналық гангрена;

- жүктілік;

- лактация кезеңі;

- 3 жасқа дейінгі балалар (құрамында бензил спиртінің болуына байланысты).



- гиперчувствительность к гепарину

- склонность к кровотечениям (например, гемофилия, тромбоцитопения, васкулит

- аневризма сосудов головного мозга, расслаивающая аневризма аорты

- геморрагический инсульт

- антифосфолипидный синдром

- травма (особенно черепно-мозговая)

- неконтролируемая артериальная гипертензия

- пролиферативная диабетическая ретинопатия

- активная форма туберкулеза

- острый и хронический лейкоз

- апластическая и гипопластическая анемии

- эрозивно-язвенные поражения желудочно-кишечного тракта

- цирроз печени, сопровождающийся варикозным расширением вен пищевода

- менструальный период

- угрожающий выкидыш

- роды (в т.ч.недавние)

- недавно проведенные хирургические вмешательства на глазах, мозге, предстательной железе, печени и желчных путях

- состояние после пункции спинного мозга

- беременностьи и период лактации

- недоношенным

- новорожденным и детям до 3 лет

Лекарственное взаимодействие

Антикоагулянты прямого и непрямого действия усиливают действие гепарина. Антигистаминные препараты и препараты наперстянки, тетрациклины, никотин, нитроглицерин, кортикотропин, тироксин ослабляют антикоагулянтное действие препарата. Средства, уменьшающие агрегацию тромбоцитов (ацетилсалициловая кислота, декстрин, фенилбутазон, ибупрофен, метиндол, дипиридамол, гидроксихлорохин, фибринолитики, аскорбиновая кислота, алкалоиды спорыньи, индометацин, сульфинпиразон, пробенецид, цефалоспорины, кеторомолак, епопростинол, клопидогрел, тиклопидин, стрептокиназа, введение пенициллинов, этакриновой кислоты, цитостатиков), при одновременной терапии с гепарином могут вызывать кровоизлияния, поэтому их необходимо применять очень осторожно. Риск кровоизлияний также повышается при комбинированной терапии гепарина с ульцерогенными, иммунодепрессивными и тромболитическими препаратами.

ГЕПАРИН может вытеснять фенитоин, хинидин, пропранолол, бензодиазепины и билирубин из мест связывания с белками плазмы. При одновременном применении щелочные лекарственные средства, энаприлат, трициклические антидепрессанты могут связываться с гепарином, что приводит к взаимному снижению эффективности.

Ингибиторы АПФ, антагонисты ангиотензина II:

• возможно развитие гиперкалиемии

Алкоголь:

• одновременное употребление спиртных напитков может значительно повысить риск развития кровотечений

Нельзя смешивать в одном шприце с другими лекарственными средствами.