СЕРЕТИД ЭВОХАЛЕР 25/125 МКГ 120 ДОЗ АЭРОЗОЛЬ

Лекарственная форма

Дозаланған ингаляцияға арналған 25/125 мкг, 120 доз



Аэрозоль для ингаляций, дозированный 25/125 мкг, 120 доз

Состав

Препараттың бір дозасының құрамында

белсенді зат:

• 36.3 мкг сальметерол ксинафоаты (25 мкг сальметеролға баламалы) және 50 мкг немесе 125 мкг немесе 250 мкг флутиказон пропионаты
• қосымша заттар- 1
• 1
• 1
• 2-тетрафторэтан (пропеллент HFA-134a)
• озонға қауіпсіз

• сальметерола ксинафоата 36.3 мкг (эквивалентно 25 мкг сальметерола) и флутиказона пропионата 50 мкг или 125 мкг или 250 мкг
• вспомогательное вещество - 1
• 1
• 1
• 2-тетрафторэтан (пропеллент HFA-134a)
• озонобезопасный

Фармакокинетика

Одновременное ингаляционное введение сальметерола и флутиказона пропионата не влияет на фармакокинетику каждого из этих веществ.

Сальметерол

Сальметерол действует местно на уровне легких, таким образом, его уровень в плазме не определяет терапевтический эффект. Данные по фармакокинетике сальметерола ограничены, так как технически трудно определить очень низкие концентрации препарата в плазме (200 пикограмм/мл или менее) после его ингаляционного введения в терапевтических дозах. При регулярном ингаляционном применении сальметерола ксинафоата в системном кровотоке определяется гидроксинафтоевая кислота в концентрациях до 100 нг/мл. Эти концентрации приблизительно в 1000 раз ниже стационарных концентраций, выявленных во время токсикологических исследований. Не выявлено нежелательных эффектов препарата при его долгосрочном применении в регулярном режиме (более 12 месяцев) у пациентов с обструкцией дыхательных путей.

В исследованиях in vitro было показано, что сальметерол метаболизируется преимущественно при помощи системы цитохрома P450 3A4 (CYP3A4) до ?-гидроксисальметерола.

Совместное назначение с кетоконазолом (400 мг) на протяжении 7 дней вызывает значительное увеличение экспозиции сальметерола в плазме без последующей кумуляции (см. раздел «Особые указания» и «Лекарственные взаимодействия»).

Флутиказона пропионат

После ингаляционного введения абсолютная биодоступность флутиказона пропионата составляет примерно 7.8 % в зависимости от системы доставки препарата. У пациентов с астмой и хронической обструктивной болезнью легких (ХОБЛ) наблюдается более низкое системное действие флютиказона пропионата при ингаляционном введении.

Системная абсорбция происходит преимущественно в легких. Часть вдыхаемой дозы может проглатываться, но ее системное действие минимально вследствие интенсивного метаболизма при первом прохождении через печень. Биодоступность флутиказона пропионата при приеме внутрь составляет менее 1 %. Существует прямая зависимость между величиной ингалированной дозы и системным действием флутиказона пропионата.

Флутиказона пропионат имеет большой объем распределения (300 л), связь с белками плазмы высокая – 91 %.

Флутиказона пропионат быстро выводится из системного кровотока, главным образом вследствие биотрансформации до неактивного производного с помощью фермента CPY3А4 системы цитохрома Р450. Следует соблюдать осторожность при одновременном назначении флутиказона пропионата и ингибиторов фермента CPY3А4, так как системное действие флутиказона пропионата может усиливаться.

Флутиказона пропионат имеет высокий плазменный клиренс (1150 мл/мин).

Период полувыведения составляет приблизительно 8 ч. Почечный клиренс флутиказона пропионата незначителен (менее 0,2 %), и менее 5 % метаболита выводится с мочой.

Побочные действия

Төменде препараттың әрбір белсенді компонентіне - сальметерол мен флутиказон пропионатына жағымсыз реакциялар берілген. Осы препараттар біріктірілімінің жағымсыз реакцияларының бейіні әрбір компонентке жеке-жеке реакцияларға ұқсас.

Өте жиі 10-нан ≥ 1, жиі 100-ден ≥ 1 және 10-нан < 1, жиі емес 1000-нан ≥ 1 және 100-ден < 1, сирек 10000-нан ≥ 1 және 1,000-нан < 1; өте сирек 10000-нан < 1.

Өте жиі

- бас ауыруы

- назофарингит

Жиі

- ауыз қуысы мен жұтқыншақтың кандидозы

- пневмония (ӨСОА бар пациенттерде)

- бронхит

- ауыз-жұтқыншақтың шырышты қабығының тітіркенуі

- гипокалиемия

- дауыстың қарлығуы, дисфония

- бұлшықет құрысуы, сынулар,

- гематомалар

- синусит

- тремор

Жиі емес

- терінің аллергиялық реакциялары

- ентігу

- жүректің жиі соғуы, тахикардия,

Сирек

- өңеш кандидозы

Өте сирек

- парадоксальді бронхоспазм

- жүрекшелер фибрилляциясы

- гипергликемия

- катаракта, глаукома

- анафилаксиялық реакциялар (анафилаксиялық шокты қоса)

- ангионевроздық ісіну (әсіресе бет пен ауыз-жұтқыншақтың ісінуі)

- Кушинг синдромы, кушингоидты бет әлпеті, бүйрекүсті безі функциясының бәсеңдеуі, балалар мен жасөспірімдерде өсудің тежелуі, сүйек тінінің минеральды тығыздығының төмендеуі

- мазасыздық, ұйқының бұзылуы, мінез-құлықтың өзгеруі, оның ішінде жоғары белсенділік пен ашуланшақтық (әсіресе балаларда)

- депрессия, озбырлық (әсіресе балаларда)

- жүрек ырғағының бұзылуы (қарыншаүстілік тахикардия мен экстрасистолияны қоса)

- артралгия, миалгия

Кейбір жағымсыз әсерлердің сипаттамасы.

β2-агонистерімен емдегенде жағымсыз әсерлер туралы айтылды, мысалы, тремор, жүректің соғуын субъективті сезіну, бас ауыруы, бірақ олар әдетте өтпелі болып табылады және тұрақты қолданумен олардың ауырлығы төмендейді.

Серетид Эвохалер препаратының құрамындағы флутиказон пропионаты кейбір пациенттерде дауыстың қарлығуын және ауыз қуысы мен тамақтың кандидозын тудыруы мүмкін. Дауыстың қарлығуы мен кандидоз көріністерінің жиілігін ингаляторды қолданғаннан кейін ауыз бен тамақты сумен шаю арқылы төмендетуге болады. Симптоматикалық кандидозды Серетид Эвохалер препаратын қолдануды тоқтатпай, жергілікті зеңге қарсы препараттармен емдеу қажет

Балалар жасындағы пациенттер.

Балалар мен жасөспірімдерде Кушинг синдромы, кушингоид белгілері, бүйрекүсті безі функциясының тежелуі, балалар мен жасөспірімдерде өсудің тежелуі сияқты жүйелі әсерлер болуы мүмкін. Балаларда мазасыздық сезімі, ұйқының бұзылуы және мінез-құлықтың өзгеруі, соның ішінде аса жоғары белсенділік пен қозудың туындауы мүмкін.



Ниже перечислены побочные реакции на каждый активный компонент препарата - сальметерол и флутиказона пропионат. Профиль побочных реакций комбинации данных препаратов аналогичен реакциям на каждый компонент по отдельности.

Очень часто ≥ 1 из 10, часто ≥ 1 из 100 и < 1 из 10, нечасто ≥ 1 из 1000 и < 1 из 100, редко ≥ 1 из 10000 и < 1 из 1,000; очень редко < 1 из 10000.

Очень часто

- головная боль

- назофарингит

Часто

- кандидоз полости рта и глотки

- пневмония (у пациентов с ХОБЛ)

- бронхит

- раздражение слизистой оболочки ротоглотки

- гипокалиемия

- осиплость голоса, дисфония

- мышечные судороги, переломы,

- гематомы

- синусит

- тремор

Нечасто

- кожные аллергические реакции

- одышка

- учащенное сердцебиение, тахикардия,

Редко

- кандидоз пищевода

Очень редко

- парадоксальный бронхоспазм

- фибрилляция предсердий

- гипергликемия

- катаракта, глаукома

- анафилактические реакции (включая анафилактический шок)

- ангионевротический отек (особенно отек лица и ротоглотки)

- синдром Кушинга, кушингоидные черты лица, угнетение функции надпочечников, задержка роста у детей и подростков, снижение минеральной плотности костной ткани

- беспокойство, нарушение сна, изменение поведения, включая повышенную активность и раздражительность (особенно у детей)

- депрессия, агрессивность (особенно у детей)

- нарушение сердечного ритма (включая наджелудочковую тахикардию и экстрасистолию)

- артралгия, миалгия

Описание некоторых побочных действий.

Сообщали о побочных эффектах при лечении β2-агонистами, таких как тремор, субъективное ощущение сердцебиения, головная боль, однако они обычно преходящие и их выраженность уменьшается при регулярном применении.

Флутиказона пропионат, содержащийся в препарате Серетид® Эвохалер, может вызвать охриплость голоса и кандидоз полости рта и горла у некоторых пациентов. Частота проявлений охриплости и кандидоза может быть снижена полосканием рта и горла водой после применения ингалятора. Симптоматический кандидоз необходимо лечить топическими противогрибковыми препаратами, не прекращая при этом применение препарата Серетид® Эвохалер

Пациенты детского возраста.

У детей и подростков возможны системные эффекты, включающие синдром Кушинга, кушингоидные признаки, угнетение функции надпочечников, задержку роста у детей и подростков. У детей могут также возникать чувство тревоги, нарушения сна и изменения поведения, включая гиперактивность и возбуждение.

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Аурудың өршуі

Серетид Эвохалер препаратын жедел және қысқа әсер ететін бронходилататорларды қажет ететін демікпенің жедел симптомдарын емдеу үшін қолдануға болмайды. Пациенттерге жедел демікпе ұстамасын жеңілдету үшін ингалятордың әрқашан қолында болуы ұсынылады.

Пациенттерге асқыну кезінде немесе егер оларда демікпе айтарлықтай нашарласа немесе күрт нашарласа Серетид тағайындауға болмайды.

Серетидпен емдеу кезінде демікпемен байланысты ауыр жағымсыз әсерлер мен асқынулар пайда болуы мүмкін. Пациенттерден емдеуді жалғастыруды сұрау керек, бірақ егер демікпе симптомдары бақыланбайтын болса немесе Серетидті қабылдағаннан кейін нашарласа, медициналық көмекке жүгіну керек.

Жедел көмектесетін препараттарды қолдану қажеттілігінің жоғарылауы (қысқа әсер ететін бронходилататорлар) немесе жедел көмектесетін дәрілерге реакцияның төмендеуі бақылаудың нашарлауын көрсетеді және пациенттерді дәрігер тексеруі керек.

Демікпені бақылаудың кенеттен және үдемелі нашарлауы өмірге қауіп төндіруі мүмкін, сондықтан пациент шұғыл медициналық тексеруден өтуі керек. Кортикостероидтармен емді ұлғайту мүмкіндігін қарастыру керек.

Демікпе симптомдары басылғаннан кейін Серетид дозасын біртіндеп төмендету мүмкіндігін қарастыруға болады. Емдеуді тоқтатқан кезде пациенттерді үнемі тексеріп отыру маңызды. Серетидтің ең төмен тиімді дозасын пайдалану керек.

Серетидпен емдеуді асқыну қаупіне байланысты бірден тоқтатуға болмайды. Терапияны дәрігердің бақылауымен азайту керек.

Құрамында кортикостероидтары бар барлық ингаляциялық препараттар сияқты Серетидті өкпенің белсенді немесе жасырын туберкулезі бар, сондай-ақ зең, вирустық немесе тыныс алу жолдарының басқа инфекцияларымен ауыратын пациенттерге сақтықпен тағайындау керек. Көрсетілімдер болған кезде осы жағдайларды тиісті емдеуді дереу бастау қажет.

Сирек жағдайларда Серетид жүрек аритмиясын тудыруы мүмкін, мысалы, қарыншаүстілік тахикардия, экстрасистолия және жүрекшелер фибрилляциясы, сондай-ақ жоғары терапиялық дозаларда қан сарысуындағы калий деңгейінің аздап уақытша төмендеуі. Серетидті жүрек-қантамырдың ауыр бұзылулары немесе жүрек ырғағының бұзылулары бар пациенттерге, сондай-ақ қант диабеті, тиреотоксикоз, түзетілмеген гипокалиемиясы бар пациенттерге немесе қан сарысуындағы калий деңгейі төмен пациенттерге сақтықпен қолдану керек.

Қандағы глюкоза деңгейінің жоғарылауы туралы өте сирек хабарламалар болды және анамнезінде қант диабеті бар пациенттерге препаратты тағайындау кезінде осыны ескеру керек.

Басқа ингаляциялық терапия сияқты, парадоксальді бронхоспазм препаратты қабылдағаннан кейін сырылдың және ентігудің жедел күшеюі түрінде пайда болуы мүмкін. Парадоксальді бронхоспазм тез әсер ететін бронходилататорлармен емделеді және жедел емдеуді қажет етеді. Серетид Эвохалер препаратын дереу тоқтату, пациентті тексеру және қажет болған жағдайда баламалы ем тағайындау керек.

Бета-2 рецепторларының агонистерімен емдеудің фармакологиялық жағымсыз әсерлері туралы хабарланды, мысалы, тремор, жүрек соғуы және бас ауыруы, бірақ олар уақытша және тұрақты ем қолданғанда азаяды.

Жүйелі әсерлер кез келген ингаляциялық кортикостероидты, әсіресе ұзақ уақыт бойы тағайындалатын жоғары дозаларды қабылдаған кезде пайда болуы мүмкін. Бұл әсерлер пероральді кортикостероидтарды қолданғанға қарағанда әлдеқайда сирек пайда болады. Ықтимал жүйелі әсерлер Кушинг синдромын, кушингоид белгілерін, бүйрек үсті безі функциясының тежелуін, сүйектің минералды тығыздығының төмендеуін, катаракта және глаукома және сирек психомоторлы аса жоғары белсенділік, ұйқының бұзылуы, мазасыздық, депрессия немесе озбырлықты (әсіресе балаларда) қоса бірқатар психологиялық немесе мінез-құлық әсерлерін (балалар мен жасөспірімдердегі ингаляциялық кортикостероидтардың жүйелі әсерлері туралы ақпаратты төмендегі «педиатрия» тақырыпшасынан қараңыз) қамтиды. Сондықтан пациент үнемі тексерілуі және ингаляциялық кортикостероидтардың дозасы демікпені тиімді бақылау сақталатын ең төменгі дозаға дейін төмендеуі маңызды.

Ингаляциялық кортикостероидтардың жоғары дозаларымен пациенттерді ұзақ емдеу бүйрекүсті безі функциясының бәсеңдеуіне және бүйрекүсті безінің жедел кризіне әкелуі мүмкін. Сондай-ақ, 500-ден 1000 микрограммға дейінгі флутиказон пропионатының дозалары кезінде бүйрекүсті бездері функциясының тежелуі және бүйрекүсті бездерінің жедел кризінің өте сирек жағдайлары сипатталған. Бүйрекүсті безінің жедел кризін тудыруы мүмкін жағдайларға жарақат, операция, инфекция немесе дозаның кез келген жылдам төмендеуі жатады. Симптомдар әдетте көмескі және анорексия, іштің ауыруы, салмақ жоғалту, шаршау, бас ауыруы, жүрек айну, құсу, гипотензия, сананың төмендеуі, гипогликемия және құрысуларды қамтуы мүмкін. Стресс немесе жоспарлы хирургиялық араласу кезеңінде жүйелі кортикостероидтарды қосымша қабылдау мүмкіндігін қарастыру керек.

Флутиказон пропионатымен ингаляциялық терапияның артықшылығы пероральді стероидтарға қажеттілікті барынша азайтуы керек, бірақ пероральді стероидтардан ауысатын пациенттер бүйрекүсті безі резервінің бұзылу қаупі тобында айтарлықтай уақыт қалуы мүмкін. Сондықтан мұндай пациенттерді аса сақтықпен емдеу және бүйрекүсті безі қыртысының функциясын үнемі бақылау керек. Бұрын кортикостероидтардың жоғары дозаларымен жедел терапияны қажет еткен пациенттерге де қауіп төнуі мүмкін. Қалдық нашарлаудың бұл мүмкіндігін әрдайым төтенше жағдайларда және стресс тудыруы мүмкін жоспарлы жағдайларда ескеру керек және кортикостероидтармен тиісті емдеуді қарастыру қажет. Бүйрекүсті безінің зақымдану дәрежесіне байланысты жоспарлы емшаралар алдында маманның кеңесі қажет болуы мүмкін.

Ритонавир плазмадағы флутиказон пропионатының концентрациясын едәуір арттыруы мүмкін. Демек, егер пациент үшін әлеуетті пайдасы кортикостероидтардың жүйелі жағымсыз әсерлерінің қаупінен аспаса, бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек. Сондай-ақ, флутиказон пропионаты басқа күшті CYP3A тежегіштерімен үйлескен кезде жүйелі жағымсыз әсерлердің қаупі артады (4.5-бөлімді қараңыз).

Дәрігерлер ӨСОА бар пациенттерде пневмонияның ықтимал дамуына қатысты қырағылық танытуы керек, өйткені мұндай инфекциялардың клиникалық белгілері ӨСОА асқыну симптомдарымен сәйкес келеді.

Жүйелі кетоконазолды бір мезгілде қабылдау сальметеролдың жүйелі әсерін едәуір арттырады. Бұл жүйелі әсерлердің жиілігінің жоғарылауына әкелуі мүмкін (мысалы, QTc аралығының ұзаруы және жүрек соғуы). Демек, кетоконазолмен немесе басқа да күшті CYP3A4 тежегіштерімен бір мезгілде емдеуден, егер пайдасы сальметеролмен емдеудің жүйелі жағымсыз әсерлерінің ықтимал жоғары қаупінен аспаса, аулақ болу керек.

Көру қабілетінің бұзылуы

Кортикостероидтарды жүйелі және жергілікті қолданғанда көру қабілетінің бұзылуы байқалуы мүмкін. Егер пациентте көрудің анық еместігі немесе көрудің басқа да бұзылулары сияқты симптомдар байқалса, жүйелі және жергілікті кортикостероидтарды пайдаланғаннан кейін хабарланған катаракта, глаукома немесе орталық серозды хориоретинопатия (ЖСХРП) сияқты сирек ауруларды қамтуы мүмкін себептерді бағалау үшін пациентті офтальмологқа жіберу мүмкіндігін қарастыру керек.

Балалар

Флутиказон пропионатының жоғары дозаларын (әдетте ≥ 1000 мкг / күн) қабылдайтын балалар мен <16 жастағы жасөспірімдер ерекше қауіпке ұшырайды. Жүйелі әсерлер, әсіресе ұзақ уақыт бойы жоғары дозаларды тағайындағанда пайда болуы мүмкін. Ықтимал жүйелі әсерлерге Кушинг синдромы, кушингоид белгілері, бүйрекүсті безі функциясының тежелуі, жедел адреналдық криз және балалар мен жасөспірімдерде өсудің тежелуі және сирек психомоторлық аса жоғары белсенділік, ұйқының бұзылуы, мазасыздық, депрессия немесе озбырлықты қоса бірқатар психологиялық немесе мінез-құлықтық әсерлер жатады. Баланы немесе жасөспірімді тыныс алу ағзаларының аурулары жөніндегі балалар маманына респираторлық маманға жіберу мүмкіндігін қарастыру керек.



Ингаляциялық кортикостероидтармен ұзақ ем алатын балалардың өсуін ұдайы бақылау ұсынылады. Ингаляциялық кортикостероидтардың дозасын демікпені тиімді бақылау сақталатын ең төменгі дозаға дейін азайту керек.



Обострение болезни

Серетид Эвохалер не следует применять для лечения острых симптомов астмы, при которых требуются бронходилататоры быстрого и короткого действия. Пациентам следует рекомендовать всегда иметь под рукой ингалятор для облегчения острого приступа астмы.

Пациентам не следует назначать Серетид во время обострения или если у них значительно ухудшается или резко ухудшается астма.

Во время лечения Серетидом могут возникать серьезные побочные эффекты и обострения, связанные с астмой. Пациентов следует попросить продолжить лечение, но обратиться за медицинской помощью, если симптомы астмы остаются неконтролируемыми или ухудшаются после начала приема Серетида.

Повышенная потребность в применении скоропомощных препаратов (бронходилататоры короткого действия) или снижение реакции на скоропомощных лекарства указывают на ухудшение контроля, и пациенты должны быть обследованы врачом.

Внезапное и прогрессирующее ухудшение контроля над астмой потенциально опасно для жизни, и пациенту следует срочно пройти медицинское обследование. Следует рассмотреть возможность увеличения терапии кортикостероидами.

После того, как симптомы астмы будут купированы, можно рассмотреть возможность постепенного снижения дозы Серетида. Регулярный осмотр пациентов по мере прекращения лечения важен. Следует использовать самую низкую эффективную дозу Серетида.

Лечение Серетидом не следует прекращать резко из-за риска обострения. Терапию следует снижать под наблюдением врача.

Как и все ингаляционные препараты, содержащие кортикостероиды, Серетид следует назначать с осторожностью пациентам с активным или латентным туберкулезом легких, а также с грибковыми, вирусными или другими инфекциями дыхательных путей. При наличии показаний необходимо незамедлительно начать соответствующее лечение этих состояний.

Редко Серетид может вызвать сердечную аритмию, например наджелудочковая тахикардия, экстрасистолия и фибрилляция предсердий, а также легкое преходящее снижение уровня калия в сыворотке крови при высоких терапевтических дозах. Серетид следует с осторожностью применять пациентам с тяжелыми сердечно-сосудистыми нарушениями или нарушениями сердечного ритма, а также пациентам с сахарным диабетом, тиреотоксикозом, нескорректированной гипокалиемией или пациентам, предрасположенным к низкому уровню калия в сыворотке крови.

Были очень редкие сообщения о повышении уровня глюкозы в крови, и это следует учитывать при назначении препарата пациентам с сахарным диабетом в анамнезе.

Как и при другой ингаляционной терапии, парадоксальный бронхоспазм может возникать в виде немедленного усиления хрипов и одышки после приема препарата. Парадоксальный бронхоспазм поддается лечению быстродействующими бронходилататорами и требует немедленного лечения. Серетид Эвохалер следует немедленно прекратить, обследовать пациента и при необходимости назначить альтернативную терапию.

Сообщалось о фармакологических побочных эффектах лечения агонистами бета-2 рецепторов, таких как тремор, сердцебиение и головная боль, но они имеют тенденцию быть временными и уменьшаются при регулярной терапии.

Системные эффекты могут возникать при приеме любого ингаляционного кортикостероида, особенно в высоких дозах, назначаемых в течение длительного времени. Эти эффекты возникают гораздо реже, применении пероральных кортикостероидов. Возможные системные эффекты включают синдром Кушинга, признаки кушингоида, угнетение функции надпочечников, снижение минеральной плотности костей, катаракту и глаукому и, реже, ряд психологических или поведенческих эффектов, включая психомоторную гиперактивность, нарушения сна, беспокойство, депрессию или агрессию (особенно у детей), (информацию о системных эффектах ингаляционных кортикостероидов у детей и подростков см. в подзаголовке «Дети»). Поэтому важно, чтобы пациент регулярно обследовался и доза ингаляционных кортикостероидов снижалась до самой низкой дозы, при которой сохраняется эффективный контроль астмы.

Длительное лечение пациентов высокими дозами ингаляционных кортикостероидов может привести к угнетению функции надпочечников и острому надпочечниковому кризу. Также описаны очень редкие случаи подавления функции надпочечников и острого криза надпочечников при дозах флутиказона пропионата от 500 до менее 1000 микрограммов. Ситуации, которые потенциально могут вызвать острый криз надпочечников, включают травму, операцию, инфекцию или любое быстрое снижение дозировки. Симптомы обычно расплывчаты и могут включать анорексию, боль в животе, потерю веса, усталость, головную боль, тошноту, рвоту, гипотензию, снижение уровня сознания, гипогликемию и судороги. В периоды стресса или планового хирургического вмешательства следует рассмотреть возможность дополнительного приема системных кортикостероидов.

Преимущества ингаляционной терапии флутиказона пропионатом должны минимизировать потребность в пероральных стероидах, но пациенты, переходящие с пероральных стероидов, могут оставаться в группе риска нарушения резерва надпочечников в течение значительного времени. Поэтому таких пациентов следует лечить с особой осторожностью и регулярно контролировать функцию коры надпочечников. Пациенты, которым в прошлом требовалась экстренная терапия высокими дозами кортикостероидов, также могут подвергаться риску. Эту возможность остаточного ухудшения всегда следует учитывать в экстренных случаях и в плановых ситуациях, которые могут вызвать стресс, и необходимо рассмотреть соответствующее лечение кортикостероидами. В зависимости от степени поражения надпочечников перед плановыми процедурами может потребоваться консультация специалиста.

Ритонавир может значительно увеличить концентрацию флутиказона пропионата в плазме. Следовательно, следует избегать одновременного применения, если только потенциальная польза для пациента не превышает риск системных побочных эффектов кортикостероидов. Также повышается риск системных побочных эффектов при сочетании флутиказона пропионата с другими мощными ингибиторами CYP3A.

Врачам следует сохранять бдительность в отношении возможного развития пневмонии у пациентов с ХОБЛ, поскольку клинические признаки таких инфекций совпадают с симптомами обострений ХОБЛ.

Одновременный прием системного кетоконазола значительно увеличивает системное воздействие сальметерола. Это может привести к увеличению частоты системных эффектов (например, удлинение интервала QTc и сердцебиение). Следовательно, следует избегать одновременного лечения кетоконазолом или другими мощными ингибиторами CYP3A4, если только польза не перевешивает потенциально повышенный риск системных побочных эффектов лечения сальметеролом.

Нарушения зрения

При системном и местном применении кортикостероидов могут наблюдаться нарушения зрения. Если у пациента проявляются такие симптомы, как нечеткость зрения или другие нарушения зрения, следует рассмотреть возможность направления пациента к офтальмологу для оценки возможных причин, которые могут включать катаракту, глаукому или редкие заболевания, такие как центральная серозная хориоретинопатия (ЦСХРП), о которой сообщалось после использования системных и местных кортикостероидов.

Показания

Серетид біріктірілген препаратты (ұзақ әсер ететін бета-2 агонисті және ингаляциялық кортикостероид) пайдалану қажет болғанда демікпені тұрақты емдеу үшін көрсетілген:

• -ингаляциялық кортикостероидтармен және бета-2 агонистерімен тұрақты емнің көмегімен демікпені жеткілікті бақыламайтын пациенттерде қажеттілік бойынша немесе
  
  -ингаляциялық кортикостероидтардың және ұзақ әсер ететін бета-2 агонисттердің көмегімен демікпені бақылайтын пациенттерде
  
  
  
  Серетид показан для регулярной терапии астмы
• когда необходимо использование комбинированного препарата (бета-2 агонист длительного действия и ингаляционный кортикостероид):
  
  - у пациентов
• недостаточно контролирующих астму с помощью регулярной терапии ингаляционными кортикостероидами и бета-2 агонистами короткого действия по потребности или
  
  - у пациентов
• уже контролирующих астму с помощью ингаляционных кортикостероидов и бета-2 агонистов длительного действия

Противопоказания

- әсер етуші заттарға немесе 6.1-бөлімде берілген қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- 4 жасқа дейінгі балалар



- гиперчувствительность к действующем веществам или к любому из вспомогательных веществ

- детский возраст до 4 лет

Лекарственное взаимодействие

Пациентке аса қажет болатын жағдайларды қоспағанда, селективті емес және селективті бета-адреноблокаторларды қолданудан аулақ болу керек.

Құрамында басқа бета-адренергиялық препараттар бар дәрілік заттармен бірге қолдану әлеуетті β2-аддитивті әсерге ие болуы мүмкін.

Флутиказон пропионаты

Әдеттегі жағдайларда флутиказон пропионатының ингаляциясы ішекте және бауырда Р450 3А4 цитохромының әсерінен «бірінші» өту кезінде қарқынды метаболизмнің және жоғары жүйелі клиренстің салдарынан плазмадағы оның төмен концентрациясымен ілесе жүреді. Осының арқасында флутиказон пропионатының қатысуымен клиникалық маңызды өзара әрекеттесу екіталай.

Дәрілік өзара әрекеттесулерді зерттеу ритонавир (Р450 3А4 цитохромының жоғары белсенді тежегіші) қан плазмасындағы флутиказон пропионатының концентрациясын едәуір арттыруы мүмкін, соның салдарынан сарысулық кортизолдың концентрациясы едәуір төмендейді. Ингаляциялық флутиказон пропионатына қатысты мұндай ақпарат жоқ, бірақ қан плазмасындағы флутиказон пропионаты деңгейінің айтарлықтай жоғарылауы күтіледі. Флутиказон пропионаты мен ритонавирді бір уақытта қабылдаған пациенттерде клиникалық маңызды дәрілік өзара әрекеттесулер туралы хабарламалар бар. Бұл өзара әрекеттесулер Кушинг синдромы және бүйрекүсті безі функциясының тежелуі сияқты жағымсыз әсерлерді тудырды. Жоғарыда айтылғандарды ескере отырып, флутиказон пропионаты мен ритонавирді, пациент үшін ықтимал пайдасы ГКС жүйелі жағымсыз әсерлерінің қаупінен асатын жағдайларды қоспағанда, бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек.

Цитохромның күші азырақ тежегіші Р450 3A4 кетоконазолмен сау еріктілердің қатысуымен жүргізілген шағын зерттеудің деректері бойынша флутиказон пропионатының экспозициясы 1 ингаляциядан кейін 150%-ға артты, бұл флутиказон пропионатын өз бетінше қолданумен салыстырғанда қан плазмасындағы кортизол деңгейінің төмендеуіне әкелді. Басқа күшті цитохром Р450 3A4 тежегішімен (итраконазол сияқты) бірге қабылдау флутиказон пропионатының жүйелі экспозициясын және жүйелі жағымсыз әсерлердің пайда болу қаупін арттырады деп күтіледі. Сақ болу және мүмкіндігінше осындай дәрілік заттармен ұзақ уақыт емделуден аулақ болу ұсынылады.

Сальметерол

Күшті CYP Р450 3A4 тежегіштері

15 дені сау еріктілерде 7 күн бойы кетоконазолды (тәулігіне 1 рет 400 мг пероральді) және сальметеролды (тәулігіне 2 рет 50 мкг ингаляциялық) бірге қабылдау сальметеролдың плазмалық экспозициясының едәуір ұлғаюына (1,4 есе Cmax және 15 есе AUC) әкелді. Бұл сальметеролды немесе кетоконазолды өз бетінше қолданумен салыстырғанда сальметеролмен емдеудің басқа жүйелі әсерлері жағдайларының көбеюіне (мысалы, Q-T аралығының ұзаруы және жүрек соғуының күшеюі) әкелуі мүмкін. Артериялық қысымға, жүректің жиырылу тазалығына, қандағы глюкоза деңгейіне және қандағы калий деңгейіне айтарлықтай клиникалық әсері анықталған жоқ. Кетоконазолмен біріктіріп қолдану сальметеролдың T½ немесе қайта қолданған кезде сальметеролдың аккумуляциясын арттырған жоқ. Кетоконазолмен бір мезгілде қолданудан, егер қолданудың пайдасы сальметеролмен емдеу кезінде жүйелі жағымсыз әсерлердің пайда болуының әлеуетті қаупінен аспаса, аулақ болу керек. Р450 3A4 цитохромының басқа күшті тежегіштерімен (мысалы, итраконазол, телитромицин, ритонавирмен) өзара әрекеттесудің ұқсас қаупі болуы мүмкін.

Орташа CYP3A4 тежегіштері.

15 дені сау еріктілерде 6 күн ішінде эритромицинді (тәулігіне 3 рет 500 мг пероральді) және сальметеролды (тәулігіне 2 рет 50 мкг ингаляциялық) бірге қолдану сальметеролдың плазмалық экспозициясының аздап және статистикалық тұрғыдан елеусіз ұлғаюына (1,4 есе Cmax және 1,2 есе AUC) әкелді. Эритромицинмен бір мезгілде қолдану қандай да бір жағымсыз әсерлердің пайда болуымен байланысты болмады.



Следует избегать применения неселективных и селективных бета-адреноблокаторов, за исключением тех случаев, когда они крайне необходимы пациенту.

Совместное применение с лекарственными средствами, содержащими другие бета-адренергические препараты, может иметь потенциальный β2-аддитивный эффект.

Флутиказона пропионат

В обычных ситуациях ингаляции флутиказона пропионата сопровождаются его низкими концентрациями в плазме вследствие интенсивного метаболизма при «первом» прохождении и высокого системного клиренса под влиянием цитохрома Р450 3А4 в кишечнике и печени. Благодаря этому, клинически значимые взаимодействия с участием флутиказона пропионата маловероятны.

Исследование лекарственных взаимодействий показало, что ритонавир (высокоактивный ингибитор цитохрома Р450 3А4) может значительно повысить концентрации флутиказона пропионата в плазме крови, вследствие чего существенно снижаются концентрации сывороточного кортизола. Такой информации относительно ингаляционного флутиказона пропионата нет, но ожидается заметное повышение уровня флутиказона пропионата в плазме крови. Есть сообщения о клинически значимых лекарственных взаимодействиях у пациентов, которые одновременно получали флутиказона пропионат и ритонавир. Эти взаимодействия вызывали такие побочные эффекты, как синдром Кушинга и угнетение функции надпочечников. Учитывая сказанное, следует избегать одновременного применения флутиказона пропионата и ритонавира, кроме тех случаев, когда потенциальная польза для пациента превышает риск системных побочных эффектов ГКС.

По данным небольшого исследования с участием здоровых добровольцев с менее сильным ингибитором цитохрома Р450 3A4 кетоконазолом, экспозиция флутиказона пропионата после 1 ингаляции увеличивалась на 150%, что вызывало большее снижение уровня кортизола в плазме крови по сравнению с применением флутиказона пропионата самостоятельно. Ожидается, что совместный прием с другим сильным ингибитором (таким как итраконазол) цитохром Р450 3A4 увеличит системную экспозицию флутиказона пропионата и риск возникновения системных побочных действий. Рекомендуется соблюдать осторожность и по возможности избегать длительного лечения такими лекарственными средствами.

Сальметерол

Сильные CYP Р450 3A4 ингибиторы

Совместный прием кетоконазола (400 мг перорально 1 раз в сутки) и сальметерола (50 мкг ингаляционно 2 раза в сутки) у 15 здоровых добровольцев в течение 7 дней привело к существенному увеличению плазменной экспозиции сальметерола (в 1,4 раза Cmax и в 15 раз AUC). Это может приводить к увеличению количества случаев других системных эффектов от лечения сальметеролом (например, удлинение интервала Q-T и усиленное сердцебиение) по сравнению с применением сальметерола или кетоконазола самостоятельно. Существенного клинического влияния на артериальное давление, чистоту сердечных сокращений, уровень глюкозы в крови и уровень калия в крови не выявлено. Сочетанное применение с кетоконазолом не увеличивало T½ сальметерола или аккумуляцию сальметерола при повторном применении. Одновременного применения с кетоконазолом следует избегать, если только польза от применения не превышает потенциальный риск возникновения системных побочных действий при лечении сальметеролом. Вероятно, существует похожий риск взаимодействия с другими сильными ингибиторами цитохрома Р450 3A4 (например, итраконазолом, телитромицином, ритонавиром).

Умеренные CYP 3A4 ингибиторы.

Совместное применение эритромицина (500 мг перорально 3 раза в сутки) и сальметерола (50 мкг ингаляционно 2 раза в сутки) у 15 здоровых добровольцев в течение 6 дней привело к небольшому и статистически несущественному увеличению плазменной экспозиции сальметерола (в 1,4 раза Cmax и в 1,2 раза AUC). Одновременное применение с эритромицином не ассоциировалось с возникновением каких-либо побочных эффектов.

Специальные предупреждения

Дети

Особому риску подвержены дети и подростки <16 лет, принимающие высокие дозы флутиказона пропионата (обычно ≥ 1000 мкг / день). Могут возникнуть системные эффекты, особенно при назначении высоких доз в течение длительного времени. Возможные системные эффекты включают синдром Кушинга, признаки кушингоида, подавление надпочечников, острый адреналовый криз и задержку роста у детей и подростков и, реже, ряд психологических или поведенческих эффектов, включая психомоторную гиперактивность, нарушения сна, беспокойство, депрессию или агрессию. Следует рассмотреть возможность направления ребенка или подростка к детскому специалисту по болезням органов дыхания респираторному специалисту.

Рекомендуется регулярно контролировать рост детей, получающих длительное лечение ингаляционными кортикостероидами. Дозу ингаляционных кортикостероидов следует уменьшить до самой низкой, при которой сохраняется эффективный контроль астмы.

Фертильность

Нет достоверных данных о влиянии на фертильность у людей. Тем не менее, опыты, проведенные на животных, не выявили влияния на фертильность после применения препарата Серетид Эвохалер.

Во время беременности и лактации

После применения препарата Серетид Эвохалер в период беременности (от 300 до 1000 случаев) не установлено нарушения эмбрионального развития и возникновения пороков у плода, в течение первого триместра беременности. Во время исследований, проводившихся на животных, после введения агониста β2-адренорецепторов и кортикостероидов отмечали репродуктивную токсичность.

Для лечения беременных назначают низкие эффективные дозы флутиказона пропионата для поддержания адекватного контроля симптомов бронхиальной астмы.

Применение препарата во время беременности оправдано лишь в том случае, когда ожидаемая польза для матери превышает любой возможный риск для плода или ребенка.

Так как при ингаляционном введении препарата Серетид Эвохалер в рекомендованных дозах его концентрация в плазме чрезвычайна низка, предполагается, что уровень сальметерола и флутиказона в грудном молоке также незначителен, однако клинических подтверждений этим данным не существует. Применение препарата в период лактации оправдано лишь в том случае, когда ожидаемая польза для матери превышает любой возможный риск для плода или ребенка.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Исследования по влиянию на способность управлять автомобилем и использовать оборудование не проводились. Следует соблюдать общепринятые меры предосторожности при управлении транспортным средством или работе с движущимися механизмами.