Ішке қабылдау үшін ерітінді дайындауға арналған ұнтақ (орман жидектері)
Порошок для приготовления орального раствора (лесные ягоды)
Бір пакеттің ішінде
белсенді заттар:
Сирек
- бас ауыруы, қатты қажу, жоғары қозғыштық, бас айналуы, тремор, гиперкинезия, тері бөртпесі, қышыну, есекжем болуы мүмкін.
7 күннен астам ұзақ қабылдағанда асқазан мен он екі елі ішектің шырышты қабығы зақымдануы, диспепсия, ауыз құрғауы, жүрек айнуы, анорексия, метеоризм, диарея, агранулоцитоз, лейкопения, тромбоцитопения, нейтропения, анемия болуы мүмкін.
Редко
- головная боль, повышенная утомляемость, повышенная возбудимость, головокружение, тремор, гиперкинезия, возможны кожная сыпь, зуд, крапивница.
При длительности приёма более 7 дней возможны повреждения слизистой оболочки желудка и двенадцатиперстной кишки, диспепсия, сухость во рту, тошнота, анорексия, метеоризм, диарея, агранулоцитоз, лейкопения, тромбоцитопения, нейтропения, анемия.
рецептурные
Емдеуді аурудың бірінші симптомдары білінген соң 48 сағаттан кешіктірмей бастау керек.
Қолдану ұзақтығы - 5 күннен аспау керек. Ұзақ уақыт қолданғанда (7 күннен астам) созылмалы қатарлас аурулардың асқынуы мүмкін, артериялық гипертензиясы бар егде пациенттерде геморрагиялық инсульт даму қаупі жоғарылайды (дәрілік заттың құрамына кіретін римантадин есебінен).
Анамнезінде эпилепсия және римантадин қолдану аясында жүргізілетін құрысуға қарсы ем көрсетілгенде эпилепсиялық ұстама дамуының қаупі жоғарылайды.
Алкогольдік гепатозы бар науқастарда қабылданғанда бауыр зақымдану дамуының қаупі бар.
Плазмадағы глюкоза мен несеп қышқылын мөлшерлік анықтағанда зертханалық зерттеулердің көрсеткіштерін бұрмалайды (парацетамол).
Аскорбин қышқылының кортикостероидты гормондар синтезін стимуляциялайтын әсеріне байланысты бүйрек үсті безінің функциясын және артериялық қысымды қадағалау керек. Аскорбин қышқылы қалыпқа келтіргіш ретінде әртүрлі зертханалық тестердің нәтижесін бұрмалауы мүмкін (қанда глюкоза, билирубин болуы, "бауыр" трансаминазалары және лактатдегидрогеназа белсенділігі).
Метастаздалатын ісіктер болғанда қолдануға болмайды.
Бауырға зақым келтіруінің болжамды әсерінен аулақ болу үшін, асқазан-ішек қан кетулері даму қаупі жоғарылауына байланысты, препарат қабылдау кезеңінде алкоголь қолдануға болмайды.
Сирек тұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығы аурулары, глюкоза/галактоза мальабсорбция синдромы немесе сахараза-изомальтаза жеткіліксіздігі бар пациенттерде сақтықпен қолдану керек.
Препарат құрамында фенилаланин көзі болып табылатын аспартам болғандықтан, фенилкетонуриясы бар пациенттерде сақтықпен қолдану керек.
Педиатрияда қолдану
Инфекциядан кейінгі иммунитет қалыптасуы үшін 12 жасқа дейінгі балаларды емдеуге қолдану ұсынылмайды.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Басқа дәрілік заттармен бірге қабылдау қажет болғанда алдын ала дәрігермен кеңесу керек.
Парацетамол мен римантадинді бірге қабылдау римантадиннің ең жоғары
концентрациясының және AUC шамамен 11 %-ға төмендеуіне алып келеді.
Аскорбин қышқылы римантадиннің Cmax 10%-ға төмендетеді.
Циметидин римантадиннің клиренсін 18 %-ға төмендетеді.
Римантадин эпилепсияға қарсы дәрілердің тиімділігін төмендетеді.
Парацетамол урикозуриялық дәрілік заттардың тиімділігін төмендетеді.
Бауырдағы микросомальді тотығу индукторлары (фенитоин, этанол, барбитураттар, рифампицин, фенилбутазон, трициклдық антидепрессанттар), этанол және гепатоуытты препараттар гидроксилденген белсенді метаболиттер өнімін арттырады, бұл тіпті аздаған артық дозалануында ауыр уыттану дамуы мүмкіндігін шарттайды. Барбитураттарды ұзақ пайдалану парацетамол тиімділігін төмендетеді. Этанол жедел панкреатит дамуына ықпал етеді. Микросомальді тотығу тежегіштері (оның ішінде циметидин) гепатоуыттылық әсері қаупін төмендетеді. Дәрілік затты және басқа да қабынуға қарсы стероидты емес дәрілерді ұзақ бірге пайдалану "анальгетикалық" нефропатия және бүйректің папиллярлық некрозының, бүйрек жеткіліксіздігінің терминальді сатысының басталуы дамуының қаупін арттырады. Дифлунисал парацетамолдың плазмалық концентрациясын 50%-ға жоғарылатады - гепатоуыттылық даму қаупі. Миелоуытты дәрілік заттар дәрілік заттың гематоуыттылығы білінулерін күшейтеді.
Аскорбин қышқылы қандағы бензилпенициллиннің және тетрациклиннің концентрациясын жоғарылатады; тәулігіне 1 г дозада этинилэстрадиолдың (оның ішінде пероральді контрацептивтердің құрамына кіретін) биожетімділігін арттырады. Гепариннің және тікелей емес антикоагулянттардың тиімділігін төмендетеді. Салицилаттармен және әсері қысқа сульфаниламидтармен емдегенде кристаллурия дамуының қаупін арттырады, бүйрекпен қышқыл шығарылуын баяулатады, сілтілік реакциялары бар дәрілік заттардың (оның ішінде алкалоидтар) шығарылуын арттырады. Өз кезегінде организмдегі аскорбин қышқылының концентрациясын төмендететін этанолдың жалпы клиренсін жоғарылатады. Бір мезгілде қолданғанда изопреналиннің хронотроптық әсерін азайтады. Барбитураттар және примидон аскорбин қышқылының несеппен шығарылуын арттырады. Фенотиазин туындылары-нейролептиктердің емдік әсерін, амфетаминнің және трициклды антидепрессанттардың өзекшелік реасорбциясын азайтады.
Дәрілік затты теофиллинмен (әсіресе егер теофиллин дозасы 400 мг асып кетсе) бірге тағайындағанда сарысудағы концентрациясы артуы және клиренс төмендеуінен цетиризиннің салыстырмалы артық дозалануы бақылануы мүмкін.
Миелоуытты дәрілік заттар цетиризиннің гематоуыттылығының білінуін күшейтеді.
Дәрілік затты ұйықтататын және тыныштандыратын дәрілермен, алкогольмен бірге қолданғанда ерекше сақтық жасау керек.
Арнайы сақтандырулар
Жүктілік:
Қолданылуы
- ересектер мен 12 жастан асқан балаларда тыныс алу жолдарының вируспен зақымдануы салдарынан болатын тұмауды, жедел респираторлық вирустық инфекцияларды, қызба жай-күйлерін симптоматикалық емдеуде
- симптоматическое лечение гриппа, острых респираторных вирусных инфекций, лихорадочных состояний вследствие вирусного поражения дыхательных путей у взрослых и детей старше 12 лет
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- препарат компоненттеріне жоғары сезімталдық
- асқазан-ішек жолдарының асқыну сатысындағы эрозиялы-ойық жаралы зақымданулары
- асқазан-ішектен қан кетулер
- гемофилия
- геморрагиялық диатез
- гипопротромбинемия
- бүйрек жеткіліксіздігі
- бүйректің жедел аурулары (жедел гломерулонефрит, жедел пиелонефрит)
- бауырдың жедел аурулары (жедел гепатит)
- порталды гипертензия
- жүктілік және лактация кезеңі
- 12 жасқа дейінгі балалар
- тиреотоксикоз
- созылмалы алкоголизм.
- повышенная чувствительность к компонентам препарата
- эрозивно-язвенные поражения желудочно-кишечного тракта в фазе обострения
- желудочно-кишечные кровотечения
- гемофилия
- геморрагический диатез
- гипопротромбинемия
- почечная недостаточность
- острые заболевания почек (острый гломерулонефрит, острый
пиелонефрит
- острые заболевания печени (острый гепатит)
- портальная гипертензия
- беременность и период лактации
- детский возраст до 12 лет
- тиреотоксикоз
- хронический алкоголизм.
При необходимости совместного приема с другими лекарственными средствами предварительно проконсультируйтесь с врачом.
Совместное применение парацетамола и римантадина приводит к
снижению максимальной концентрации и AUC римантадина примерно на 11 %.
Аскорбиновая кислота снижает Cmax римантадина на 10%.
Циметидин снижает клиренс римантадина на 18%.
Римантадин снижает эффективность противоэпилептических средств.
Парацетамол снижает эффективность урикозурических лекарственных средств.
Индукторы микросомального окисления в печени (фенитоин, этанол, барбитураты, рифампицин, фенилбутазон, трициклические антидепрессанты), этанол и гепатотоксические препараты увеличивают продукцию гидроксилированных активных метаболитов, что обусловливает возможность развития тяжелых интоксикаций даже при небольшой передозировке. Длительное использование барбитуратов снижает эффективность парацетамола. Этанол способствует развитию острого панкреатита. Ингибиторы микросомального окисления (в том числе, циметидин) снижают риск гепатотоксического действия. Длительное совместное использование лекарственного средства и других нестероидных противовоспалительных средств повышает риск развития "анальгетической" нефропатии и почечного папиллярного некроза, наступления терминальной стадии почечной недостаточности. Дифлунисал повышает плазменную концентрацию парацетамола на 50 % - риск развития гепатотоксичности. Миелотоксические лекарственные средства усиливают проявления гематотоксичности лекарственного средства.
Аскорбиновая кислота повышает концентрацию в крови бензилпенициллина и тетрациклинов; в дозе 1 г/сут повышает биодоступность этинилэстрадиола (в том числе входящего в состав пероральных контрацептивов). Снижает эффективность гепарина и непрямых антикоагулянтов. Увеличивает риск развития кристаллурии при лечении салицилатами и сульфаниламидами короткого действия, замедляет выведение почками кислот, увеличивает выведение лекарственных средств, имеющих щелочную реакцию (в том числе алкалоидов). Повышает общий клиренс этанола, который в свою очередь снижает концентрацию аскорбиновой кислоты в организме. При одновременном применении уменьшает хронотропное действие изопреналина. Барбитураты и примидон повышают выведение аскорбиновой кислоты с мочой. Уменьшает терапевтическое действие нейролептиков - производных фенотиазина, канальцевую реасорбцию амфетамина и трициклических антидепрессантов.
При одновременном назначении лекарственного средства с теофиллином (особенно если дозы теофиллина превышают 400 мг) может наблюдаться увеличение концентрации в сыворотке и относительная передозировка цетиризина из-за сниженного клиренса.
Миелотоксические лекарственные средства усиливают проявления гематотоксичности цетиризина.
Следует соблюдать особую осторожность при совместном применении лекарственного средства со снотворными и седативными средствами, алкоголем.
Ближайшие к вам пункты доставки в Алматы вы можете посмотреть здесь.