Служба обработки заказов: +7-700-911-5555 ((С 08:30 до 17:30 (пн-пт)))
Пункты доставки

КО-ВАЛОДИП 0,001/0,16/0,0125 N30 ТАБЛ П/О

Рецептурный препарат
Купить КО-ВАЛОДИП 0,001/0,16/0,0125 N30 ТАБЛ П/О цена
Внешний вид товара может отличаться от изображённого на фотографии
КО-ВАЛОДИП 0,001/0,16/0,0125 N30 ТАБЛ П/О
-КРКА-РУС ООО

Цена:

6027.00 тнг.
Количество:
Вид товара: Лекарственные средства
Действующие вещества: Валсартан+амлодипин+гидрохлоротиазид
Производитель: -КРКА-РУС ООО
Страна происхождения: Словения
Форма выпуска и упаковка: Ламинацияланған полиамид/алюминий/поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 10 таблеткадан салынады.

Пішінді ұяшықты 3 қаптама медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.



По 10 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки ламинированной полиамидной/алюминиевой/поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.

По 3 контурных ячейковых упаковок вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в пачку из картона.
Беречь от детей: Да
Все аналогичные товары
Купить КО-ВАЛОДИП 0,001/0,16/0,0125 N30 ТАБЛ П/О цена
Внешний вид товара может отличаться от изображённого на фотографии
Инструкция по применению

Ко-валодип инструкция по применению

Лекарственная форма

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 10 мг/160 мг/12,5 мг;



Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 10 мг/160 мг/12,5 мг

Состав

10 мг/160 мг/12,5 мг:

  • белсенді заттар: амлодипин бесилаты 13
  • 88 мг (10 мг амлодипинге баламалы)
  • валсартан 160 мг
  • гидрохлоротиазид 12
  • 5 мг

    қосымша заттар: микрокристалды целлюлоза
  • повидон К25
  • натрий кроскармеллозасы
  • натрий лаурилсульфаты
  • маннитол
  • сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы
  • магний стеараты
  • үлбірлі қабық: поливинил спирті
  • макрогол 3350
  • титанның қостотығы (E171)
  • тальк
  • темірдің қызыл тотығы (E172) - тек 10 мг/160 мг/12
  • 5 мг үшін
  • темірдің сары тотығы (E172) - тек 10 мг/160 мг/25 мг үшін



    активные вещества: амлодипина бесилат 13
  • 88 мг (эквивалентно амлодипину 10 мг)
  • валсартан 160 мг
  • гидрохлоротиазид 12
  • 5 мг
вспомогательные вещества:
  • целлюлоза микрокристаллическая
  • повидон К25
  • натрия кроскармеллоза
  • натрия лаурилсульфат
  • маннитол
  • кремния диоксид коллоидный безводный
  • магния стеарат
  • пленочная оболочка: спирт поливиниловый
  • макрогол 3350
  • титана диоксид (E171)
  • тальк
  • железа оксид красный (E172)

Побочные действия

Егер сізде осы дәріні қабылдағаннан кейін келесі жағымсыз әсерлердің қандай да бірі пайда босла, дереу дәрігерге қаралыңыз:

  • Жиі (10 адамның 1-еуін зақымдауы мүмкін)

    - бас айналу

    - артериялық қысымның төмендеуі (жүрек айну
  • бас айналу
  • кенеттен естен тану)

    Жиі емес (100 адамның 1-еуін зақымдауы мүмкін)

    - диурездің күрт төмендеуі (бүйрек функциясының бұзылуы)

    Сирек (1000 адамның 1-еуін зақымдауы мүмкін)

    - өздігінен қан кету

    - аритмия

    - бауыр ауруы

    Өте сирек (10 000 адамның 1-еуін зақымдауы мүмкін)

    - кенеттен ентігу
  • кеудедегі ауырсыну
  • ентігу немесе тыныс алудың қиындауы

    - қабақтың
  • беттің немесе еріннің ісінуі

    - тыныс алуда қатты қиындықтар туғызатын тіл мен тамақтың ісінуі

    - айқын тері бөртпесін қоса терінің қатты реакциясы
  • есекжем
  • бүкіл денеде терінің қызаруы
  • қатты қышу
  • күлдіреуіктің түзілуі
  • терінің қабыршақтануы және ісінуі
  • шырышты қабаттардың қабынуы (Стивенс-Джонсон синдромы
  • уытты эпидермальді некролиз) немесе басқа аллергиялық реакциялар

    - миокард инфарктісі

    - ұйқы безінің қабынуы
  • ол өзін нашар сезінумен қатар жүретін іштің және арқаның қатты ауыруын туғызуы мүмкін

    - әлсіздік
  • гематомалар
  • дене температурасының көтерілуі және жиі инфекциялар

    - құрысулар



    Басқа жағымсыз әсерлерге мыналар кіруі мүмкін:



    Өте жиі (10 адамның 1-еуін зақымдауы мүмкін)

    - қанда калий деңгейінің төмендеуі

    - қанда липидтер мөлшерінің жоғарылауы

    Жиі (10 адамның 1-еуін зақымдауы мүмкін)

    - ұйқышылдық

    - жүрек қағысының жиілеуі (жүрек қағуын сезіну)

    - қан тебу

    - ісінулер (ісіну)

    - іш ауруы

    - тамақ ішкеннен кейінгі асқазандағы жайсыздық

    - шаршағыштық

    - бас ауруы

    - несеп шығуының жиілеуі

    - қанда несеп қышқылы деңгейінің жоғарылауы

    - қанда магний деңгейінің төмендеуі

    - қанда натрий деңгейінің төмендеуі

    - бас айналуы
  • тұрған кезде естен тану

    - тәбеттің төмендеуі

    - жүрек айнуы
  • құсу

    - қышыну
  • бөртпе
  • бөртпенің басқа түрлері

    - эрекцияға жетуге немесе ұстап тұруға қабілетсіздік

    - вирустық инфекция

    Жиі емес (100 адамның 1-еуін зақымдауы мүмкін)

    - жылдам жүрек қағуы

    - айналу сезімі

    - көрудің бұзылуы

    - асқазандағы жайсыздық

    - кеудедегі ауырсыну

    - қандағы мочевина азотының
  • креатинин және несеп қышқылы мөлшерінің жоғарылауы

    - қандағы кальций
  • липидтер немесе натрий деңгейінің жоғарылауы

    - қандағы калий мөлшерінің төмендеуі

    - ауыздан иіс шығу

    - диарея

    - ауыз құрғауы

    - салмақтың артуы

    - тәбеттің болмауы

    - дәм сезудің өзгеруі

    - арқаның ауыруы

    - буындардың ісінуіы

    - бұлшықеттердің құрысуы/әлсіздігі/ауыруы

    - аяқ-қол ұшының ауыруы

    - тұруға немесе жүруге қабілетсіздік

    - әлсіздік

    - қимыл-қозғалыс үйлесімінің бұзылуы

    - тұрған кезде немесе жаттығу жасаудан кейін бас айналуы

    - қажығыштық

    - ұйқының бұзылуы

    - шаншу немесе ұйып қалу

    - нейропатия

    - сананың кенеттен
  • уақытша жоғалуы

    - тұрған қалыптағы артериялық қысымның төмендігі

    - жөтел

    - ентігу

    - тамақтың жыбырауы

    - қатты тершеңдік

    - қышыну

    - вена бойымен ісіну
  • қызару және ауыру

    - терінің қызаруы

    - дірілдеу

    - көңіл-күйдің түсуі

    - үрейлену

    - депрессия

    - ұйқысыздық

    - дәм сезіудің ауытқуы

    - естен тану

    - ауыр сезімінің төмендеуі

    - көрудің бұзылуы

    - көріністелуінің бұзылуы

    - құлақтың шыңылдауы

    - мұрынның шырышты қабығының қабынуынан (ринит) туындаған түшкіру/тұмаурату

    - дефекация ырғағының өзгеруі

    - іш өтуі

    - шаштың түсуі

    - терінің қышынуы

    - түсінің өзгеруі

    - несеп шығарудың бұзылуы

    - түнде несеп шығарудың жиілеуі

    - несеп шығарудың жиілеуі

    - ерлерде омырау безінің жайсыздығы немесе үлкеюі

    - ауыру

    - жай-күйдің нашарлауы

    - салмақ төмендеуі

    - жоғарғы тыныс жолдарының инфекциялары
  • фарингит
  • синусит

    Сирек (1000 адамның 1-еуіне дейін зақымдауы мүмкін)

    - қандағы тромбоциттер деңгейінің төмендігі (кейде қан кетумен немесе теріасты гематомаларымен)

    - несепте қант болуы

    - қандағы қант деңгейінің жоғарылығы

    - диабет кезінде метаболизм жағдайының бұзылуы

    - іштегі жайсыздық

    - іш қатуы

    - терінің
  • көздің сарғаюымен немесе несептің қараюымен (гемолиздік анемия) бірге туындауы мүмкін бауыр аурулары

    - теріде күлгін түсті дақтардың пайда болуы

    - бүйрек аурулары

    - мәңгіру

    - бас айналуы

    Өте сирек (10 000 адамның 1-еуіне дейін зақымдауы мүмкін)

    - қандағы лейкоциттер санының азаюы

    - қандағы тромбоциттер санының азаюы
  • бұл кенеттен қан құйылуға немесе қан кетуге алып келуі мүмкін (эритроциттердің зақымдануы)

    - қызыл иектердің ісінуі

    - іш кебуі (гастрит)

    - бауырдың қабынуы (гепатит)

    - терінің сарғаюы (сарғаю)

    - бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы

    - бұлшықет ширығуының жоғарылауы

    - қантамырлардың қабынуы
  • көбінесе тері бөртпесімен

    - жарыққа сезімталдық

    - сіресуді
  • треморды және/немесе қимыл-қозғалыс бұзылуларын қамтитын бұзылыстар

    - дене температурасының жоғарылауы
  • таматың ауыруы немесе ауыздағы ойық жаралар
  • инфекциялардың жиілеуі (лейкоциттердің бомауы немесе деңгейі төмендеуі)

    - терінің бозаруы
  • қажу
  • ентігу
  • несептің қараюы (гемолиздік анемия
  • қантамырларда немесе дененің басқа бөіктерінде эритроциттердің аномальді ыдырауы)

    - сананың шатасуы
  • астения
  • бұлшықеттердің тартылуы және түйілулері
  • тыныс алудың жиілеуі (гипохлоремиялық алкалоз)

    - дененің жоғарғы бөлігінің айқын ауыруы (ұйқы безінің қабынуы)

    - жоғары температурамен
  • жөтелмен
  • сырылдармен
  • ентігумен жүретін тыныс тарылуы (респираторлық дистресс
  • өкпенің ісінуі
  • пневмонит)

    - беттің бөртуі
  • буындардың ауыруы
  • бұлшықеттердің бұзылыстары
  • қызба (қызыл жегі)

    - қантамырлардың бөртпе
  • қанқызыл дақтар
  • қызба (васкулит) сияқты симптомдармен жүретін қабынуы санының азаюы

    - бөртпемен
  • терінің қызаруымен
  • ерінде
  • көзде немесе ауызда күлбіреуіктердің түзілуімен
  • терінің қабыршықтануымен
  • дене температурасының жоғарылауымен (уытты эпидермальық некролиз) қатар жүретін
  • терінің ауыр зақымдануы

    - терінің күн сәулесіне сезімталдығының жоғарылауы

    - жедел респираторлық дистресс-синдром (ЖРДС)

    Белгісіз (жиілігін қолда бар деректер бойынша бағалау мүмкін емес)

    - қан талдауларындағы
  • бүйрек функциясына тән өзгерістер
  • қандағы калий мөлшерінің жоғарылауы
  • эритроциттер деңгейінің төмендеуі

    - эритроциттер талдауларының өзгеруі

    - қандағы лейкоциттер мен тромбоциттердің белгілі бір типтері деңгейінің төмендеуі

    - қандағы креатинин деңгейінің жоғарылауы

    - бауыр ферменттерінің аномальді талдаулары

    - диурездің айқын төмендеуі

    - қантамырлардың қабынуы

    - әлсіздік
  • қанталаулар және инфекциялардың жиілеуі (аплазиялық анемия)

    - көру қабілетінің төмендеуі немесе қысымының жоғарылауына байланысты көздің ауыруы (көздің тамырлы қабатында сұйықтық жинақталуының ықтимал белгілері (хориоидальді жалқық) немесе жедел жабықбұрышты глаукома)

    - ентігу

    - диурездің күрт төмендеуі (бүйрек функциясы бұзылуының немесе бүйрек жеткіліксіздігінің ықтимал белгілері)

    - бұлшықет түйілуі

    - дене температурасының жоғарылауы (пирексия)

    - теріде күлбіреуіктердің түзілуі (буллездік дерматит деп аталатын жағдайдың белгісі)

    - терінің бөртпемен
  • терінің қызаруымен
  • ерінде
  • көзде немесе ауызда күлбіреуіктердің түзілуімен
  • терінің қабыршықтануымен
  • дене температурасының жоғарылауымен (мультиформалы эритема) қатар жүретін ауыр зақымдануы
  • тері мен еріннің обыры (терінің меланомалы емес обыры)



    Жекелеген жағымсыз реакциялардың сипаттамасы

    Терінің меланомалы емес обыры: эпидемиологиялық зерттеулердің қолда бар деректерінің негізінде гидрохлоротиазидті қабылдау мен терінің меланомалы емес обырының арасында жинақталған дозаға тәуелді өзара байланыс білінді
Часто (может поражать до 1 человека из 10)

- головокружение

- пониженное артериальное давление (тошнота, головокружение, внезапная потеря сознания)

Нечасто (может поражать до 1 человека из 100)

- резкое снижение диуреза (нарушение функции почек)

Редко (может поражать до 1 человека из 1000)

- самопроизвольное кровотечение

- аритмия

- заболевание печени

Очень редко (может поражать до 1 человека из 10 000)

- внезапная одышка, боль в груди, одышка или затрудненное дыхание

- отек век, лица или губ

- отек языка и горла, вызывающий сильное затруднение дыхания

- тяжелые кожные реакции, включая выраженную кожную сыпь, крапивницу, покраснение кожи по всему телу, сильный зуд, образование волдырей, шелушение и отек кожи, воспаление слизистых оболочек (синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз) или другие аллергические реакции

- инфаркт миокарда

- воспаление поджелудочной железы, которое может вызывать сильную боль в животе и спине, сопровождающуюся ухудшением самочувствия

- слабость, гематомы, повышение температуры тела и частые инфекции

- скованность

Другие побочные эффекты могут включать в себя:
  • Очень часто (может поражать более 1 из 10 человек)

    - низкий уровень калия в крови

    - повышение содержания липидов в крови



    Часто (может поражать до 1 из 10 человек)

    - сонливость

    - учащенное сердцебиение (осознание своего сердцебиения)

    - приливы

    - отеки (отек)

    - боль в животе

    - дискомфорт в желудке после еды

    - усталость

    - головная боль

    - учащенное мочеиспускание

    - высокий уровень мочевой кислоты в крови

    - низкий уровень магния в крови

    - низкий уровень натрия в крови

    - головокружение
  • обморок при вставании

    - снижение аппетита

    - тошнота
  • рвота

    - зуд
  • сыпь
  • другие виды сыпи

    - неспособность достичь или поддерживать эрекцию

    - вирусная инфекция

    Нечасто (может поражать до 1 из 100 человек)

    - быстрое сердцебиение

    - ощущение вращения

    - расстройство зрения

    - дискомфорт в желудке

    - боль в груди

    - повышение содержания азота мочевины
  • креатинина и мочевой кислоты в крови

    - высокий уровень кальция
  • липидов или натрия в крови

    - снижение содержания калия в крови

    - запах изо рта

    - диарея

    - сухость во рту

    - увеличение веса

    - потеря аппетита

    - изменение вкуса

    - боль в спине

    - отечность суставов

    - мышечные судороги/слабость/боль

    - боль в конечностях

    - неспособность стоять или ходить

    - слабость

    - нарушение координации

    - головокружение при вставании или после тренировки

    - утомляемость

    - нарушение сна

    - покалывание или онемение

    - нейропатия

    - внезапная
  • временная потеря сознания

    - низкое артериальное давление при стоянии

    - кашель

    - одышка

    - першение в горле

    - повышенное потоотделение

    - зуд

    - отек
  • покраснение и боль вдоль вены

    - покраснение кожи

    - дрожь

    - перепады настроения

    - тревожность

    - депрессия

    - бессонница

    - аномалии вкуса

    - обморок

    - снижение болевой чувствительности

    - расстройство зрения

    - визуальные нарушения

    - звон в ушах

    - чихание/насморк
  • вызванные воспалением слизистой оболочки носа (ринит)

    - изменение ритма дефекации

    - неустойчивый стул

    - выпадение волос

    - кожный зуд

    - изменение цвета

    - нарушение мочеиспускания

    - учащенное ночное мочеиспускание

    - учащенное мочеиспускание

    - дискомфорт или увеличение грудной железы у мужчин

    - боль

    - ухудшение самочувствия

    - снижение веса

    - инфекции верхних дыхательных путей
  • фарингит
  • синусит

    Редко (может поражать до 1 на 1000 человек)

    - низкий уровень тромбоцитов крови (иногда с кровотечением или подкожными гематомами)

    - сахар в моче

    - высокий уровень сахара в крови

    - нарушение метаболического состояния при диабете

    - дискомфорт в животе

    - запор

    - заболевания печени
  • которые могут возникать вместе с пожелтением кожи
  • глаз или потемнением мочи (гемолитическая анемия)

    - появление фиолетовых пятен на коже

    - заболевания почек

    - заторможенность

    - головокружение

    Очень редко (может поражать до 1 из 10 000 человек)

    - снижение количества лейкоцитов в крови

    - снижение количества тромбоцитов в крови
  • что может привести к внезапному кровоизлиянию или кровотечению (повреждение эритроцитов)

    - отечность десен

    - вздутие живота (гастрит)

    - воспаление печени (гепатит)

    - пожелтение кожи (желтуха)

    - повышение уровня печеночных ферментов

    - повышенное мышечное напряжение

    - воспаление кровеносных сосудов
  • часто с кожной сыпью

    - чувствительность к свету

    - расстройства
  • сочетающие ригидность
  • тремор и/или двигательные нарушения

    - повышение температуры тела
  • боль в горле или язвы во рту
  • частые инфекции (отсутствие или низкий уровень лейкоцитов)

    - бледность кожи
  • утомляемость
  • одышка
  • потемнение мочи (гемолитическая анемия
  • аномальное разрушение эритроцитов в кровеносных сосудах или в других частях тела)

    - спутанность сознания
  • астения
  • мышечные подергивания и спазмы
  • учащенное дыхание (гипохлоремический алкалоз)

    - выраженная боль в верхней части живота (воспаление поджелудочной железы)

    - затрудненное дыхание с высокой температурой
  • кашлем
  • хрипами
  • одышкой (респираторный дистресс
  • отек легких
  • пневмонит)

    - сыпь на лице
  • боли в суставах
  • мышечные расстройства
  • лихорадка (красная волчанка)

    - воспаление кровеносных сосудов с такими симптомами
  • как сыпь
  • пурпурно-красные пятна
  • лихорадка (васкулит)

    - тяжелое поражение кожи
  • сопровождающееся сыпью
  • покраснением кожи
  • образованием волдырей на губах
  • глазах или во рту
  • шелушением кожи
  • повышением температуры тела (токсический эпидермальный некролиз)

    - повышенная чувствительность кожи к солнечному свету

    Неизвестно (частота не может быть оценена по имеющимся данным)

    - изменения в анализах крови
  • характеризующих функцию почек
  • повышение содержания калия в крови
  • низкий уровень эритроцитов

    - изменение анализов эритроцитов

    - низкий уровень определенных типов лейкоцитов и тромбоцитов крови

    - повышение уровня креатинина в крови

    - аномальные анализы печеночных ферментов

    - выраженное снижение диуреза

    - воспаление кровеносных сосудов

    - слабость
  • кровоподтеки и частые инфекции (апластическая анемия)

    - снижение зрения или боль в глазах из-за высокого давления (возможные признаки накопления жидкости в сосудистом слое глаза (хориоидальный выпот) или острая закрытоугольная глаукома)

    - одышка

    - внезапное снижение диуреза (возможные признаки нарушения функции почек или почечной недостаточности)

    - мышечный спазм

    - повышение температуры тела (пирексия)

    - образование волдырей на коже (признак состояния
  • называемого буллезным дерматитом)

    - тяжелое поражение кожи
  • сопровождающееся сыпью
  • покраснением кожи
  • образованием волдырей на губах
  • глазах или во рту
  • шелушением кожи
  • повышением температуры тела (мультиформная эритема)
  • рак кожи и губ (немеланомный рак кожи)



    Описание отдельных нежелательных реакций

    Немеланомный рак кожи: на основании имеющихся данных эпидемиологических исследований была выявлена кумулятивная дозозависимая взаимосвязь между приемом гидрохлоротиазида и развитием немеланомного рака кожи

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Гипертониялық криз кезіндегі амлопиннің қауіпсіздігі және тиімділігі анықталған жоқ.

Гипонатриемиясы бар және/немесе айналымдағы қан көлемі төмендеген пациенттер

Асқынбаған орташа және ауыр дәрежедегі артериялық гипертензиясы пациенттерде амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид препаратын тәуліктік ең жоғары (10 мг/320 мг/25 мг) дозада қолданғанда, валсартан/гидрохлоротиазидті (320 мг/25 мг) дозада қабылдаған пациенттердің 1,8%-мен, амлодипин/валсартанды (10 мг/320 мг) дозада қабылдаған пациенттердің 0,4%-мен және гидрохлоротиазид/амлодипинді (25 мг/10 мг) дозада қабылдаған пациенттердің 0,2%-мен салыстырғанда, 1,7% жағдайда ортостатикалық гипотензияны қоса, айқын артериялық гипотензияның дамуы байқалды.

Диуретиктердің жоғары дозаларын қабылдап жүрген, гипонатриемиясы бар және/немесе айналымдағы қан көлемі төмендеген пациенттерде амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид препаратымен емдеуден кейін симптоматикалық гипотензия дамуы мүмкін. Амлодипин/валсартан/ гидрохлоротиазид препаратын мұның алдындағы натрий тапшылығын және/немесе айналымдағы қан көлемін түзеткеннен кейін ғана қолдану керек.

Егер амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид препаратын қолдану кезінде айқын артериялық гипотензия туындаса, пациентті көлденең қалыпты ұстау және, қажет болса, натрий хлоридінің 0,9% ерітіндісімен вена ішіне инфузия жүргізу керек. Емдеу артериялық қысым тұрақтанғаннан кейін жалғастырылуы мүмкін.

Қан сарысуындағы электролиттер деңгейлерінің өзгеруі

Амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид

Амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид біріктірілімінде 320 мг доза валсартанның және 25 мг доза гидрохлоротиазидтің сарысулық калийге ықпал ететін қарама-қайшы әсерлері көптеген пациенттерде бірін-бірі шамамен теңдестірді. Басқа пациенттерде екі әсердің біреуі басым болды. Ықтимал электролиттік теңгерімсіздікті анықтау мақсатында тиісті аралықта сарысудағы электролиттердің мөлшерін мезгіл-мезгіл жүргізу қажет.

Қан сарысуындағы электролиттердің және әсіресе калийдің деңгейлерін мезгіл-мезгіл анықтауды, әсіресе бүйрек функциясының бұзылуы, басқа дәрілік препараттармен емделу және электролиттік теңгерімсіздіктің анамнезде болуы сияқты қауіп факторлары бар пациенттерде ықтимал электролиттік теңгерімсіздіктің алдын алу үшін тиісті уақыт аралығында жүргізу керек.

Валсартан

Құрамында калий бар қоспалармен, калий жинақтайтын диуретиктермен, құрамында калий бар тұз алмастырғыштармен, немесе калий деңгейін арттыруы мүмкін басқа препараттармен (мысалы, гепаринмен) бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Қажет болған кезде калий деңгейін бақылау керек.

Гидрохлоротиазид

Амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид препаратымен емдеуді тек гипокалиемияны және қатар жүретін гипомагниемияны түзеткеннен кейін ғана бастау керек. Тиазидтік диуретиктер гипокалиемияның дамуына түрткі болуы немесе бұрыннан бар гипокалиемияны ушықтыруы мүмкін. Тиазидтік диуретиктерді калийді жоғалтудың жоғарылауымен қоса жүретін, мысалы, электролиттің жоғалуымен қоса жүретін нефропатия, және бүйрек функциясының преренальді (кардиогендік) бұзылу жағдайлары бар пациенттерге сақтықпен қолдану керек. Егер гидрохлоротиазидпен емделу кезінде гипокалиемия дамыса, амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид препаратын қолдануды калий теңгерімі тұрақты түзелгенге дейін тоқтата тұру қажет.

Тиазидтік диуретиктер гипонатриемияның және гипохлоремиялық алкалоздың дамуына түрткі болуы немесе бұрыннан бар гипонатриемияны өршітуі мүмкін. Неврологиялық симптомдармен (жүректің айнуы, үдемелі бағдардан адасу, апатия) қоса жүретін гипонатриемия байқалды. Гидрохлоротиазидпен емдеуді бұрыннан бар гипонатриемияны түзеткеннен кейін ғана бастау керек. Амлодипин/ валсартан/гидрохлоротиазид препаратымен емдеу кезінде натрий деңгейі тез төмендеген немесе гипонатриемияның ауыр түрлері дамыған жағдайда емдеуді натрий деңгейі қалыпқа келгенге дейін тоқтата тұрған жөн.

Тиазидтік диуретиктер қабылдап жүрген барлық пациенттерде электролиттердің, әсіресе калийдің, натрийдің және магнийдің деңгейлеріне мезгіл-мезгіл мониторинг жүргізу қажет.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Тиазидтік диуретиктер бүйректің созылмалы ауруы бар пациенттерде азотемияны туындатуы мүмкін. Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид препаратын қолданған кезде, қан сарысуындағы электролиттердің (соның ішінде калийдің), креатининнің және несеп қышқылының деңгейін мезгіл-мезгіл бақылау ұсынылады.

Бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге немесе диализде жүрген пациенттерге амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид қолдануға болмайды.

Ауырлығы жеңіл және орташа дәрежелі бүйрек жеткіліксіздігі бар (ШСЖ >30 мл/мин/1,73 м2) пациенттер үшін амлодипин/ валсартан/гидрохлоротиазид препаратының дозасын түзетудің қажеті болмайды.

Бүйрек артерияларының стенозы

Амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид препаратын бүйрек артерияларының бір жақты немесе екі жақты стенозы бар немесе жалғыз бүйректің стенозы бар пациенттерде артериялық гипертензияны емдегенде, мұндай пациенттерде қан мочевинасыны және сарысу креатинині деңгейлерінің артуы мүмкін екендігін ескеріп, сақтықпен қолдану керек.

Бүйрек трансплантациясы

Амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид препаратын жуық арада бүйрек трансплантациясын бастан өткерген пациенттерде қауіпсіз қолданудың осы сәтте тәжірибесі жоқ.

Бауыр функциясының бұзылуы

Валсартан негізінен өзгермеген күйінде өтпен бірге шығарылады. Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде амлодипиннің жартылай шығарылу кезеңі ұзарады, ал AUC көрсеткіші жоғары; Дозалауға қатысты нұсқаулар анықталған жоқ. Ауырлығы жеңіл және орташа дәрежелі бауыр жеткіліксіздігі бар, холестазбен қоса жүрмейтін пациенттер үшін валсартанның ұсынылатын ең жоғары дозасы 80 мг құрайды, осы себепті амлодипин/валсартан/ гидрохлоротиазид препараты пациенттердің осы тобы үшін қолданылмайды.

Ангионевроздық ісіну

Тыныс алу жолдарының обструкциясына және/немесе беттің, еріннің, жұтқыншақтың және/немесе тілдің ісінуіне әкелетін, көмейді, және дауыс саңылауының ісінуін қоса, ангионевроздық ісіну валсартанмен емнен өткен пациенттерде білінді. Осы пациенттердің кейбіреулерінде анамнезінде басқа препараттар, соның ішінде АӨФ тежегіштері болды. Амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид препаатын, егер пациенттерде ангионевроздың ісіну дамыса, дереу тоқтату керек, мұндайда қайталап қолдану ұсынылмайды.

Жүрек жеткіліксіздігі және жүректің ишемиялық ауруы/миокард инфарктісін басынан өткергеннен кейінгі жағдай

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің бәсеңдеуі салдарынан бейім пациенттерде бүйрек функциясында өзгерулер күтілуі мүмкін. Жүрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар, бүйрек функциясы ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің белсенділігіне байланысты болатын пациенттерде АӨФ тежегіштерімен және ангиотензинді рецепторлардың антагонистерімен емдеу олигуриямен және/немесе үдемелі азотемиямен (сирек жағдайларда), бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігімен және/немесе өліммен аяқталумен астасты. Ұқсас нәтижелер валсартанға қатысты мәлімделді. Жүрек жеткіліксіздігі бар немесе инфарктен кейінгі жай-күйдегі пациенттердің жағдайына баға беру әрдайым бүйрек функциясы жағдайына баға беруді қамтуы тиіс.

Этиологиясы ишемиялық емес жүрек жеткіліксіздігі (NYHA (Нью-Йорк кардиологиялық ассоциациясы) бойынша III-IV функциональді класс) бар пациенттерде амлодипинді қолдану, плацебомен салыстырғанда, жүрек жеткіліксіздігінің асқыну жиілігінде сенімді айырмашылықтар жоқ болған жағдайда, өкпеде ісінудің даму жағдайлары жиілігінің артуымен астасты.

Амлодипинді қоса, кальций өзекшелерінің блокаторларын декомпенсацияланған жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге сақтықпен қолдану керек, өйткені жүрек-қантамыр асқынуларының даму және болашақта өліммен аяқталу қаупі ұлғаюы мүмкін.

Жүрек жеткіліксіздігі және жүректің ишемиялық ауруы бар пациенттерге, әсіресе амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид препаратының ең жоғары 10 мг/320 мг/25 мг дозаларын сақтықпен қолдану ұсынылады, өйткені препаратты пациенттердің осы тобына қолдануға қатысты деректер шектеулі.

Аортальді және митральді клапандардың стенозы

Басқа да вазодилататорларды қолдану кезіндегідей, препаратты митральді стенозы немесе жеңіл, орташа және ауыр дәрежелі аортальді клапандарының стенозы бар пациенттерде аса сақтықпен қолданады.

Жүктілік

Жүктілік кезінде АРА II (ангиотензин II рецепторларының антагонистерін) қабылдауды бастамау керек. АРА II емдеу қажетті деп саналған жағдайларды қоспағанда, жүкті болуды жоспарлап жүрген пациенттер гипотензиялық баламалы емге ауыстырылуы тиіс, жүктілік кезінде қолдану кезінде оның бекітілген бейіні болуы тиіс. Жүктілік фактісі айғақтарлған жағдайда АРА II емдеуді дереу тоқтату және, қажет болса, баламалы емді бастау керек.

Алғашқы гиперальдостеронизм

Алғашқы гиперальдостеронизмі бар пациенттерде ангиотензин II антагонисі валсартанмен қолданбаған жөн, өйткені оларда ренин ангиотензин жүйесі белсенділендірілмеген. Сондықтан амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид препаратын пациенттердің осы тобы үшін ұсынылмайды.

Жүйелік қызыл жегі

Гидрохлоротиазидті қоса, тиазидтік диуретиктер жүйелік қызыл жегіні өршітуі немесе белсенділендіруі мүмкін екендігі туралы мәлімдемелер бар.

Метаболизмнің басқа да бұзылулары

Гидрохлоротиазидті қоса, тиазидтік диуретиктер глюкозаға толеранттылықтың өзгеруін туындатуы және қан сарысуында холестериннің, триглицеридтердің және несеп қышқылының деңгейін арттыруы мүмкін. Қант диабеті бар пациенттерде инсулиннің немесе пероральді гипогликемиялық заттардың дозасын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Препараттың құрамында гидрохлоротиазид бар болғандықтан, амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид біріктірілімін жүйелі гиперурикемия кезінде қолдануға болмайды. Гидрохлоротиазид несеп қышқылы клиренсінің төмендеуі салдарынан қан сарысуындағы несеп қышқылының деңгейін арттыруы мүмкін және гиперурикемияның өршуін туындатуы, сондай-ақ сезімтал пациенттерде подаграның асқынуын туындатуы мүмкін.

Тиазидтер кальцийдің несеппен бірге шығарылуын төмендетеді және кальций метаболизмінің белгілі бұзылулары жоқ болған жағдайда қан сарысуындағы кальций деңгейінің мезгіл-мезгіл және аздаған жоғарылауын туындатуы мүмкін. Амлодипин/валсартан/ гидрохлоротиазид препараты гиперкальциемиясы бар пациенттерге қолдануға болмайды, препаратты мұның алдындағы гиперкальциемия түзетілгеннен кейін ғана қолдану керек. Амлодипин/валсартан/ гидрохлоротиазид препаратымен емдеу кезінде гиперкальциемия дамыған жағдайда емдеуді тоқтату керек. Тиазидтермен емделу кезінде қан сарысуындағы кальций деңгейлерін мезгіл-мезгіл бақылаған жөн. Айқын гиперкальциемия жасырын гиперпаратиреозды айғақтауы мүмкін. Тиазидтерді қолдануды қалқанша маңы бездерінің функцияларына тест жүргізгенге дейін тоқтату керек.

Фотосезімталдық

Тиазидтік диуретиктерді қолданған кезде фотосезімталдық реакция жағдайлары туралы мәлімделді. Егер фотосезімталдық реакциялары амлодипин/валсартан/ гидрохлоротиазид препаратын қабылдау кезінде туындаса, емдеуді тоқтату ұсынылады. Егер диуретикті қайта қолдану қажет деп саналса, дененің ашық жерлерін күн сәулесінен немесе жасанды ультракүлгін сәулеленуден қорғау ұсынылады.

Хориоидальді лықсу, жедел миопатия және қайталанған жабық бұрышты глаукома

Құрамында сульфонамид немесе сульфонамид туындылары бар препараттар көру өрісінің түсуімен, өтпелі миопатиямен және жедел жабық бұрышты глаукомамен хориоидальді лықсуға әкелетін идиосинкразиялық реакцияны туындатуы мүмкін. Симптомдар көру өткірлігінің төмендеуінің жедел басталуын немесе көздің ауыруын қамтиды, бұл әдетте препаратты қабылдауды бастағаннан кейін бірнеше сағаттан аптаға дейінгі аралық ішінде байқалады. Бастапқы емдеу дәрілік затты қабылдауды дереу тоқтату болып табылады. Бақыланбайтын көзішілік қысымында дереу медициналық немесе хирургиялық емдеу қажет болуы мүмкін. Жедел жабық бұрышты глаукоманың дамуының қауіп факторлары анамнезде сульфонамидке немесе пенициллинге аллергиялық реакциялардың болуын қамтуы мүмкін.

Жалпы сақтандырулар

Препаратты бұрын ангиотензин II рецепторларының басқа антагонистеріне аса жоғары сезімталдық байқалған пациенттерде сақтықпен қолданады. Гидрохлоротиазидке мұндай аса жоғары сезімталдық реакциялардың туындауы аллергиясы және бронх демікпесі бар пациенттерде көбіре ықтимал.

Егде жастағы (65 жас және одан үлкен) пациенттер

Препаратты егде жастағы, әсіресе амлодипин/валсартан/ гидрохлоротиазид препараттарының ең жоғары 10 мг/320 мг/25 мг дозаларын сақтықпен тағайындау ұсынылады, өйткені пациенттердің осы тобында препаратты қолдануға қатысты деректер шектеулі. Мұндай пациенттерде артериялық қысымды жиі бақылау қажет.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы

АӨФ тежегіштерін, ангиотензин ІІ рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді бір мезгілде қолдану артериялық гипотензияның, гиперкалиемияның даму, бүйрек функциясының бұзылу (соның ішінде бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігі) қаупін арттыратындығын айғақтайтын дәлелдер бар. Сондықтан АӨФ тежегіштерін, ангиотензин ІІ рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қолдану арқылы РААЖ қосарлы блокадасы ұсынылмайды.

Қосарлы блокада емін қолданудың аса қажеттілігі жағдайында оны маманның бақылауымен ғана жүргізу және бүйрек функциясын, электролиттер деңгейін және артериялық қысымды ұдайы бақылау керек. Диабеттік нефропатиясы бар пациенттерге АӨФ тежегіштерін және ангиотензин ІІ рецепторларының блокаторларын бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Терінің меланомалы емес обыры

Гидрохлоротиазидтің жиынтық өте жоғары дозаларын қолданудан кейін терінің меланомалы емес обырының (ТМЕО) [базальді-жасушалы карцинома (БЖК) және жалпақ жасушалы карцинома (ЖЖК)] жоғары даму қаупі айқындалды. Гидрохлоротиазидтің фотосенсибилизациялайтын әсерлері ТМЕО дамуының ықтимал механизмі ретінде көрінуі мүмкін. Гидрохлоротиазид қабылдап жүрген пациенттерді ТМЕО даму қаупі туралы, тері жабындарын жаңа ошақтардың бар-жоқтығын ұдайы тексеру туралы және теріде күмәнді кез келген жаңа түзілімдерді дереу мәлімдеп отыру туралы хабардар ету керек. Тері обырының даму қаупін төмендету үшін пациенттерге күн сәулесінің және УК сәулеленудің әсерін шектеу сияқты ықтимал профилактикалық шаралар туралы, ал әсер еткен жағдайда тері жабындарын адекватты қорғау туралы айту керек. Қысқа мерзім ішінде биопсиялық материалды гистологиялық зерттеуді қоса, тері жабындарының күмәнді зақымдануларын тексеру қажет. Бұрын ТМЕО басынан өткерген пациенттерде сондай-ақ гидрохлоротиазидті қолдану қайта қарауды қажет етуі мүмкін.

Тыныс алу жолдарының жедел токсикологиялық зақымдануы

Гидрохлортиазидті қабылдағаннан кейін жедел респираторлық дистресс синдромын (ЖРДС) қоса, тыныс алу жолдарының жедел уытты зақымдануының өте сирек ауыр жағдайы туралы хабарланды. Өкпе ісінуі әдетте гидрохлортиазидті қабылдағаннан кейін бірнеше минут пен сағат ішінде дамиды. Басында симптомдарға ентігу, қызба, өкпенің нашарлауы және гипотензия жатады. Егер ЖРДС диагнозына күдік болса, препаратты тоқтатып, тиісті ем тағайындау керек.

Гидрохлортиазидті гидрохлортиазидті қабылдағаннан кейін бұрын ЖРДС ауырған пациенттерге тағайындамаған жөн.



Безопасность и эффективность амлодипина при гипертоническом кризе не установлена.

Пациенты с гипонатриемией и/или сниженным объёмом циркулирующей крови

При применении препарата амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид в максимальной суточной дозе (10 мг/320 мг/25 мг) у пациентов с неосложненной артериальной гипертензией средней и тяжелой степени в 1,7% случаев наблюдалось развитие выраженной артериальной гипотензии, включая ортостатическую гипотензию, по сравнению с 1,8% пациентов, получавших валсартан/гидрохлоротиазид в дозе (320 мг/25 мг), с 0,4 % пациентов, получавших амлодипин/валсартан в дозе (10 мг/320 мг) и 0,2% пациентов, получавших гидрохлоротиазид/амлодипин в дозе (25 мг/10 мг).

У пациентов с гипонатриемией и/или сниженным объёмом циркулирующей крови, получающих высокие дозы диуретиков, после начала лечения препаратом амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид может развиться симптоматическая гипотензия. Амлодипин/валсартан/ гидрохлоротиазид следует применять только после коррекции предшествующего дефицита натрия и/или объема циркулирующей крови.

Если при применении препарата амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид возникает выраженная артериальная гипотензия, пациенту следует принять горизонтальное положение и, при необходимости, провести внутривенную инфузию 0,9% раствора натрия хлорида. Лечение может быть продолжено после стабилизации артериального давления.

Изменения уровней сывороточных электролитов

Амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид

В комбинации амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид противоположные эффекты валсартана в дозе 320 мг и гидрохлоротиазида в дозе 25 мг, оказываемые на сывороточный калий, приблизительно сбалансировали друг друга у многих пациентов. У других пациентов преобладал один из двух эффектов. Необходимо выполнять периодическое определение содержания электролитов в сыворотке в соответствующие интервалы с целью определения возможного электролитного дисбаланса.

Периодическое определение уровней электролитов и калия в сыворотке крови следует проводить в соответствующие промежутки времени для предупреждения возможного электролитного дисбаланса, особенно у пациентов с такими факторами риска, как нарушение функции почек, лечение другими лекарственными препаратами и электролитный дисбаланс в анамнезе.

Валсартан

Одновременное применение с калийсодержащими добавками, калийсберегающими диуретиками, заменителями соли, содержащими калий, или другими препаратами, которые могут повышать уровень калия (например, с гепарином), не рекомендовано. Необходим соответствующий мониторинг уровня калия.

Гидрохлоротиазид

Лечение препаратом амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид следует начинать только после коррекции гипокалиемии и сопутствующей гипомагниемии. Тиазидные диуретики могут ускорить наступление гипокалиемии или усугубить уже существующую гипокалиемию. Тиазидные диуретики следует применять с осторожностью у пациентов с состояниями, сопровождающимися повышенной потерей калия, например, нефропатии, сопровождающиеся потерей электролитов, и преренальные (кардиогенные) нарушения функции почек. Если, во время терапии гидрохлоротиазидом, развивается гипокалиемия, применение препарата амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид необходимо прекратить до стабильной коррекции баланса калия.

Тиазидные диуретики могут ускорить наступление гипонатриемии и гипохлоремического алкалоза или усугубить уже существующую гипонатриемию. Наблюдалась гипонатриемия, сопровождающаяся неврологическими симптомами (тошнота, прогрессирующая потеря ориентации, апатия). Лечение гидрохлоротиазидом следует начинать только после коррекции уже существующей гипонатриемии. В случае быстрого снижения уровня натрия или развития тяжелой формы гипонатриемии во время терапии препаратом амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид, лечение следует прекратить до нормализации уровня натрия.

У всех пациентов, получающих тиазидные диуретики, необходимо проводить периодический мониторинг уровня электролитов, особенно калия, натрия и магния.

Нарушение функции почек

Тиазидные диуретики могут вызывать азотемию у пациентов с хроническим заболеванием почек. При применении препарата амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид у пациентов с нарушением функции почек, рекомендуется периодически контролировать уровень электролитов (в том числе калия), креатинина и мочевой кислоты в сыворотке крови.

Амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид противопоказан пациентам с тяжелой почечной недостаточностью, анурией или пациентам, находящимся на диализе.

Коррекция дозы препарата амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид для пациентов с нарушением функции почек от легкой до умеренной степени тяжести (СКФ >30 мл/мин/1,73 м2) не требуется.

Стеноз почечной артерии

Амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид следует применять с осторожностью при лечении артериальной гипертензии у пациентов с односторонним или двусторонним стенозом почечной артерии или стенозом единственной почки в виду возможного увеличения уровня мочевины крови и сывороточного креатинина у данных пациентов.

Трансплантация почки

На данный момент опыт относительно безопасности применения препарата амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид у пациентов, недавно перенесших трансплантацию почки, отсутствует.

Нарушение функции печени

Валсартан, главным образом, выводится в неизмененном виде с желчью. Период полувыведения амлодипина удлиняется, а показатель AUC выше у пациентов с нарушением функции печени; рекомендации относительно дозировки не установлены. Для пациентов с нарушениями функции печени легкой и средней тяжести, не сопровождающихся холестазом, максимальная рекомендуемая доза валсартана составляет 80 мг, по этой причине препарат амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид не показан для данной группы пациентов.

Ангионевротический отек

Ангионевротический отек, включая отек гортани и голосовой щели, приводящий к обструкции дыхательных путей и/или к отеку лица, губ, глотки и/или языка, отмечался у пациентов, проходивших терапию валсартаном. Некоторые из этих пациентов имели в анамнезе ангионевротический отек при применении других препаратов, в том числе ингибиторов АКФ. Препарат амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид следует немедленно отменить, если у пациентов развивается ангионевротический отек, при этом повторное применение не рекомендуется.

Сердечная недостаточность и заболевания коронарных артерий/ состояние после перенесенного инфаркта миокарда

Вследствие угнетения ренин-ангиотензин-альдостероновой системы у пациентов с повышенной чувствительностью могут ожидаться изменения функции почек. У пациентов с тяжелой сердечной недостаточностью, у которых функция почек может зависеть от активности ренин-ангиотензин-альдостероновой системы, лечение ингибиторами АКФ и антагонистами ангиотензиновых рецепторов ассоциировалась с олигурией и/или прогрессирующей азотемией (в редких случаях) с острой почечной недостаточностью и/или летальным исходом. О подобных результатах сообщалось в отношении валсартана. Оценка состояния пациентов с сердечной недостаточностью или постинфарктным состоянием всегда должна включать оценку состояния почечной функции.

У пациентов с сердечной недостаточностью (III-IV функциональный класс по NYHA (Нью-Йоркская кардиологическая ассоциация)) неишемической этиологии применение амлодипина ассоциировалось с увеличением частоты случаев развития отека легких при отсутствии достоверной разницы в частоте обострения сердечной недостаточности по сравнению с плацебо.

Блокаторы кальциевых каналов, включая амлодипин, следует применять с осторожностью у пациентов с декомпенсированной сердечной недостаточностью, так как возможно увеличение риска развития сердечно-сосудистых осложнений и летального исхода.

Рекомендуется с осторожностью применять препарат у пациентов с сердечной недостаточностью и заболеваниями коронарных артерий, особенно в максимальной дозе препарата амлодипин/валсартан/ гидрохлоротиазид 10 мг/320 мг/25 мг, поскольку данные относительно применения препарата в этой группе пациентов ограничены.

Стеноз аортального и митрального клапанов

Как и при применении других вазодилататоров, с особой осторожностью применяют препарат у пациентов с стенозом митрального или стенозом аортального клапанов легкой, умеренной и тяжелой степени.

Беременность

Во время беременности не следует начинать приём АРА II (антагонисты рецепторов ангиотензина II). За исключением случаев, когда продолжение лечения АРА II считается необходимым, пациентки, планирующие беременность, должны быть переведены на альтернативное антигипертензивное лечение, которое должно иметь установленный профиль безопасности для применения во время беременности. При подтверждении факта беременности, лечение АРА II следует немедленно прекратить и, при необходимости, начать альтернативное лечение.

Первичный гиперальдостеронизм

У пациентов с первичным гиперальдостеронизмом не следует применять антагонисты ангиотензина II валсартаном, поскольку у них не активирована ренин ангиотензиновая система. Поэтому препарат амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид не рекомендуется для этой группы пациентов.

Системная красная волчанка

Имеются сообщения о том, что тиазидные диуретики, включая гидрохлоротиазид, могут обострять или активизировать системную красную волчанку.

Другие нарушения метаболизма

Тиазидные диуретики, включая гидрохлоротиазид, могут вызывать изменение толерантности к глюкозе и повышать уровень холестерина, триглицеридов и мочевой кислоты в сыворотке крови. Может возникнуть необходимость в коррекции дозы инсулина или пероральных гипогликемических средств пациентам с сахарным диабетом.

Поскольку препарат содержит гидрохлоротиазид, комбинация амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид противопоказана при системной гиперурикемии. Гидрохлоротиазид может повышать уровень мочевой кислоты в сыворотке крови вследствие снижения клиренса мочевой кислоты и может вызвать обострение гиперурикемии, а также усиливать подагру у восприимчивых пациентов.

Тиазиды снижают выведение кальция с мочой и могут вызывать периодическое и незначительное повышение уровня кальция в сыворотке крови при отсутствии известных нарушений метаболизма кальция. Амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид противопоказан пациентам с гиперкальциемией, препарат следует применять только после коррекции предшествующей гиперкальциемии. В случае развития гиперкальциемии во время терапии препаратом амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид, лечение следует прекратить. Уровень кальция в сыворотке крови следует периодически контролировать во время лечения тиазидами. Выраженная гиперкальциемия может свидетельствовать о скрытом гиперпаратиреозе. Применение тиазидов следует отменить до проведения тестов на функцию паращитовидной железы.

Фоточувствительность

О случаях реакций фоточувствительности сообщалось при применении тиазидных диуретиков. Если реакции фоточувствительности возникают в течение приема препарата амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид, рекомендуется прекратить лечение. Если восстановление применения диуретика считается необходимым, рекомендуется защищать открытые участки тела от солнечных лучей или искусственного ультрафиолетового облучения.

Хориоидальный выпот, острая миопия и вторичная закрытоугольная глаукома

Препараты, содержащие сульфонамид или производные сульфонамида, могут вызвать идиосинкратическую реакцию, приводящую к хориоидальному выпоту с выпадением поля зрения, преходящей миопией и острой закрытоугольной глаукомой. Симптомы включают острое начало снижения остроты зрения или боль в глазах, что обычно наблюдается в течение нескольких часов до недель с момента начала приема препарата. Отсутствие лечения острой закрытоугольной глаукомы может привести к необратимой потере зрения. Первичное лечение заключается в срочном прекращении приема лекарственного средства. При неконтролируемом внутриглазном давлении может потребоваться немедленное медицинское или хирургическое лечение. Факторы риска развития острой закрытоугольной глаукомы могут включать в себя наличие в анамнезе аллергических реакций на сульфонамид или пенициллин.

Общие предостережения

С осторожностью применяют препарат у пациентов, у которых ранее наблюдалась гиперчувствительность к другим антагонистам рецепторов ангиотензина II. Возникновение реакций гиперчувствительности к гидрохлоротиазиду более вероятно у пациентов с аллергией и бронхиальной астмой.

Пациенты пожилого возраста (65 лет и старше)

Рекомендовано с осторожностью применять препарат у пациентов пожилого возраста, особенно максимальные дозы препарата амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид 10 мг/320 мг/25 мг, поскольку данные относительно применения препарата в этой группе пациентов ограничены. У таких пациентов необходимо чаще контролировать артериальное давление.

Двойная блокада ренин-ангиотензин-альдостероновой системы (РААС)

Существуют доказательства, свидетельствующие о том, что одновременное применение ингибиторов АКФ, блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена повышает риск развития артериальной гипотензии, гиперкалиемии, нарушение функции почек (в том числе острой почечной недостаточности). Поэтому, двойная блокада РААС посредством комбинированного применения ингибиторов АКФ, блокаторов рецепторов ангиотензина ІІ или алискирена не рекомендуется.

В случае особой необходимости в применении терапии двойной блокады ее следует проводить только под наблюдением специалиста и регулярно проверять функцию почек, уровни электролитов и артериального давления. Пациентам с диабетической нефропатией не рекомендуется одновременно применять ингибиторы АКФ и блокаторы рецепторов ангиотензина ІІ.

Немеланомный рак кожи

Был выявлен повышенный риск развития немеланомного рака кожи (НМРК) [базальноклеточной карциномы (БКК) и плоскоклеточной карциномы (ПСК)] после применения более высоких суммарных доз гидрохлоротиазида. Фотосенсибилизирующие действия гидрохлоротиазида могут выступать в качестве возможного механизма развития НМРК. Пациентов, принимающих гидрохлоротиазид, следует проинформировать о риске развития НМРК, о необходимости регулярной проверки кожных покровов на наличие новых очагов и о незамедлительном предоставлении сообщений о любых подозрительных новообразованиях на коже. Для снижения риска развития рака кожи пациентам следует сообщить о возможных профилактических мерах, таких как ограничение воздействия солнечного света и ультрафиолетовых лучей, а в случае воздействия лучей, пациентам рекомендуется наносить соответствующую защиту, чтобы минимизировать риск развития рака кожи. Необходимо в кратчайшие сроки обследовать подозрительные поражения кожных покровов, включая гистологическое исследование биопсийного материала. У пациентов, ранее перенесших НМРК, также может потребоваться пересмотреть применение гидрохлоротиазида.

Применение в педиатрии

Данные о применении препарата Ко-Валодип у детей и подростков в возрасте до 18 лет по показанию эссенциальная артериальная гипертензия отсутствуют.

Во время беременности или лактации

Амлодипин

Безопасность применения амлодипина при беременности у человека не установлена. В исследованиях на животных отмечена репродуктивная токсичность при введении высоких доз. Применение при беременности рекомендуется только в случаях отсутствия более безопасной альтернативы и когда заболевание несет больший риск для матери и плода.

Валсартан

Применение антагонистов рецепторов ангиотензина II (АРА II) не рекомендовано во время первого триместра беременности. Применение АРА II противопоказано во втором и третьем триместрах беременности.

Эпидемиологические данные относительно риска тератогенного действия при применении ингибиторов АКФ в течение первого триместра беременности не были убедительными; однако небольшое повышение риска не исключено. Несмотря на отсутствие контролируемых эпидемиологических данных о риске, связанном с применением антагонистов рецепторов ангиотензина II, аналогичные риски могут существовать и для данного класса лекарственных препаратов. За исключением случаев, когда продолжение лечения антагонистами рецепторов ангиотензина II считается необходимым, пациентки, планирующие беременность, должны быть переведены на альтернативную гипотензивную терапию с установленным профилем безопасности при применении во время беременности. В случае установления наступления беременности терапия антагонистами рецепторов ангиотензина II (АРА II) должна быть немедленно прекращена и при необходимости должна быть начата альтернативная терапия.

Известно, что воздействие терапии антагонистов рецепторов ангиотензина II во втором и третьем триместрах вызывает фетотоксичность (снижение функции почек, олигогидрамниоз, задержку окостенения черепа) и неонатальную токсичность (почечная недостаточность, гипотензия, гиперкалиемия).

В случаях применения антагонистов рецепторов ангиотензина II в течении второго триместра беременности, рекомендуется проведение УЗИ функции почек и черепа.

Новорожденных, матери которых в период беременности принимали антагонисты рецепторов ангиотензина II, следует наблюдать для своевременного выявления и коррекции артериальной гипотензии.

Гидрохлоротиазид

Существует ограниченный опыт применения гидрохлоротиазида во время беременности, особенно во время первого триместра. Исследования на животных являются недостаточными.

Гидрохлоротиазид проникает через плацентарный барьер. На основе фармакологического механизма действия гидрохлоротиазида, можно ожидать, что его применение во втором и третьем триместре беременности может нарушить фетоплацентарное кровоснабжение и вызвать у новорожденного младенца такие нарушения, как желтуха, нарушение электролитного баланса и тромбоцитопению.

Амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид

Опыт применения амлодипина/валсартана/гидрохлоротиазида у беременных женщин отсутствует. На основании существующих данных отдельных компонентов препарата, применение амлодипина/валсартана/ гидрохлоротиазида не рекомендуется в первом триместре и противопоказано во втором и третьем триместре беременности.

Период лактации

Амлодипин выделяется с грудным молоком. Доля материнской дозы, получаемой младенцем, оценивалась в интерквартильном диапазоне от 3% до 7%, с максимумом 15%. Влияние амлодипина на грудных детей неизвестно.

Данные о применении валсартана во время грудного вскармливания отсутствуют.

Гидрохлоротиазид выделяется с грудным молоком в небольшом количестве. Тиазиды в высоких дозах, вызывающие интенсивный диурез, могут ингибировать выработку молока.

Применение амлодипина/валсартана/гидрохлоротиазида в период грудного вскармливания не рекомендовано. Если амлодипин/валсартан/ гидрохлоротиазид применяется в период грудного вскармливания, то дозы препарата должны быть максимально низкими. Пациенток следует перевести на альтернативную терапию лекарственными препаратами с хорошо изученным профилем безопасности при грудном вскармливании, особенно, если ребенок новорожденный или недоношенный.

Натрий

Данное лекарственное средство содержит менее 1 ммоль натрия (23 мг) в одной таблетке, покрытой пленочной оболочкой, то есть, практически не содержит натрия.

Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Пациенты при приеме амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазида при управлении автотранспортом и работе с потенциально опасными механизмами должны учитывать возможное развитие головокружения или слабости.

Амлодипин может слабо или умеренно влиять на способность управлять транспортными средствами и механизмами. Если пациенты при приеме амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазида отмечают появление головокружения, головной боли, усталости или тошноты, то способность реагировать может быть нарушена.

Показания

- артериялық қысымы жекелеген үш дәрілік препарат түрінде, немесе, олардың біреуі біріктірілген, қалғаны екі препарат түрінде қабылданатын амлодипин, валсартан және гидрохлоротиазид біріктірілімімен бақыланатын, ересектерде эссенциальді артериялық гипертензияны емдеу үшін орнын басатын ем ретінде



- лечение эссенциальной артериальной гипертензии у взрослых в качестве заместительной терапии, артериальное давление которых контролируется комбинацией амлодипина, валсартана и гидрохлоротиазида, принимаемых либо в виде трех отдельных лекарственных препаратов или в виде двух препаратов, один из которых является комбинированным

Противопоказания

- амлодипиннің, валсартанның, гидрохлоротиазидтің белсенді субстанцияларына, сульфонамидтің басқа туындыларына, дигидропиридиннің туындыларына немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- бауыр жеткіліксіздігі, бауыр циррозы немесе өт холестазы

- тұқым қуалайтын ангионевроздық ісіну немесе АӨФ тежегіштерімен немесе ангиотензин ІІ рецепторларының антагонисімен алдында емдеу кезіндегі ангионевроздық ісіну

- бүйректің ауыр жеткіліксіздігі (шумақтық сүзіліс жылдамдығы <30 мл/мин/1,73 м2), анурия, гемодиализдегі пациенттер

- қант диабеті немесе бүйрек жеткіліксіздігі (ШСЖ <60 мл/мин/ 1,73 м2) бар пациенттерде Ко-Валодип препаратын ангиотензин II рецепторларының блокаторларымен (АРБ ІІ) немесе құрамында алискирен бар препараттармен бір мезгілде қолдану

- рефрактерлі гипокалиемия, гипонатриемия, гиперкальциемия және симптоматикалық гиперурикемия

- ауыр артериялық гипотензия

- шок (кардиогенді шокты қоса)

- сол жақ қарыншадан шығу жолының шығарылу обструкциясы (гипертрофиялық обструктивті кардиомиопатияны және клиникалық елеулі аорта стенозын қоса)

- жедел миокард инфарктісінен кейін гемодинамикалық тұрақсыз жүрек жеткіліксіздігі

- жүктілік және лактация кезеңі

- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерге



- гиперчувствительность к активным субстанциям амлодипина, валсартана, гидрохлоротиазида, к другим производным сульфонамида, производным дигидропиридина или любому из вспомогательных веществ

- печеночная недостаточность, цирроз печени или желчный холестаз

- наследственный ангионевротический отек или ангионевротический отек при предшествующем лечении ингибитором АКФ или антагонистом рецепторов ангиотензина II

- тяжелая почечная недостаточность (скорость клубочковой фильтрации <30 мл/мин/1,73 м2), анурия, пациенты на гемодиализе

- одновременное применение Ко-Валодип с блокаторами рецепторов ангиотензина II (БРА) или с препаратами, содержащими алискирен у пациентов с сахарным диабетом или почечной недостаточностью (СКФ <60 мл/мин/ 1,73 м2)

- рефрактерные гипокалиемия, гипонатриемия, гиперкальциемия и симптоматическая гиперурикемия

- тяжелая артериальная гипотензия

- шок (включая кардиогенный шок)

- обструкция выносящего тракта левого желудочка (включая гипертрофическую обструктивную кардиомиопатию и клинически значимый стеноз аорты)

- гемодинамически нестабильная сердечная недостаточность после острого инфаркта миокарда

- беременность и период лактации

- детский и подростковый возраст до 18 лет

Лекарственное взаимодействие

Специальных исследований взаимодействия препарата амлодипин/ валсартан/гидрохлоротиазид с другими лекарственными средствами не проводилось. Поэтому в данном разделе представлена только информация о взаимодействии каждого отдельного активного вещества с другими лекарственными средствами.

Однако важно учитывать, что амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид может усиливать гипотензивный эффект других антигипертензивных препаратов.



Одновременное применение не рекомендуется

Отдельные компоненты препарата амлодипин / валсартан / гидрохлоротиазид Известны взаимодействия со следующими средствами Эффекты при взаимодействии с другими лекарственными препаратами

Валсартан и гидрохлоротиазид Литий Об обратимом повышении концентрации лития в сыворотке крови и токсичности сообщалось при одновременном применении лития с ингибиторами АКФ, антагонистами рецепторов ангиотензина II, в том числе валсартана или тиазидов. Поскольку почечный клиренс лития снижается тиазидами, риск токсичности лития, вероятно, может увеличиваться при применении препарата амлодипин/ валсартан/гидрохлоротиазид. В связи с этим рекомендуется проводить тщательный мониторинг уровня лития в сыворотке крови во время совместного применения препаратов.

Валсартан Калийсберегающие диуретики, добавки калия, заменители соли, содержащие калий и другие вещества, которые могут повышать уровни калия Если необходимо применение лекарственного препарата, влияющего на уровень калия, в комбинации с валсартаном, рекомендуется часто проверять уровень калия в плазме крови.

Амлодипин Грейпфрут или грейпфрутовый сок Применение амлодипина с грейпфрутом или грейпфрутовым соком не рекомендуется, поскольку у некоторых пациентов его биодоступность может повышаться и приводить к более значительному эффекту снижения повышенного артериального давления.

Одновременное применение, требующее осторожности

Амлодипин





Ингибиторы CYP3A4 (такие как кетоконазол, итраконазол, ритонавир) Одновременное применение амлодипина с сильными или умеренными ингибиторами CYP3A4 (ингибиторы протеазы, противогрибковые азолы, макролиды, такие как эритромицин или кларитромицин, верапамил или дилтиазем), может привести к значительному увеличению воздействия амлодипина. Клинические последствия этих фармакокинетических взаимодействий могут быть более выраженными у людей пожилого возраста. Таким образом, может потребоваться клиническое наблюдение и коррекция дозы.

Индукторы CYP3A4 (противосудорожные препараты [такие как карбамазепин, фенобарбитал, фенитоин, фосфенитоин, примидон], рифампицин, препараты зверобоя продырявленного) Данные о влиянии индукторов CYP3A4 на амлодипин отсутствуют. Одновременное применение индукторов CYP3A4 (например, рифампицин, препараты зверобоя продырявленного) может приводить к снижению концентрации амлодипина в плазме крови. Вместе с индукторами CYP3A4 амлодипин следует применять с осторожностью.

Симвастатин Одновременное применение многократных доз 10 мг амлодипина с 80 мг симвастатина приводило к увеличению экспозиции симвастатина на 77 % по сравнению с применением только симвастатина. Рекомендовано снижать суточную дозу симвастатина до 20 мг пациентам, которые применяют амлодипин.

Датролен (инфузии) Наблюдались летальные случаи вентрикулярных фибрилляций и кардиоваскулярных коллапсов в связи с гиперкалиемией после применения верапамила и дантролена внутривенно. Из-за риска гиперкалиемии рекомендуется избегать совместного применения блокаторов кальциевых каналов, таких как амлодипин, пациентам, чувствительным к злокачественной гипертермии, и при лечении злокачественных гипертермий.

Валсартан и гидрохлоротиазид Нестероидные противовоспалительные препараты (НПВП), включая селективные ингибиторы циклооксигеназы-2 (ингибиторы ЦОГ-2), ацетилсалициловую кислоту (>3 г/сутки) и неселективные НПВП НПВП могут ослаблять антигипертензивный эффект как антагонистов ангиотензина II, так и гидрохлоротиазида при одновременном применении. Кроме того, одновременное применение препарата амлодипин/ валсартан/гидрохлоротиазид и НПВП может приводить к нарушению функции почек и повышению уровня калия в сыворотке крови. Поэтому рекомендуется проводить мониторинг функции почек в начале лечения, а также обеспечивать соответствующую гидратацию пациента.

Валсартан Ингибиторы переносчика накопления (рифампицин, циклоспорин) или эфлюксного переносчика (ритонавир) Результаты исследований in vitro на ткани печени человека показали, что валсартан является субстратом печеночного переносчика накопления ОАТР1В1 и печеночного эфлюксного переносчика MRP2. Одновременное применение ингибиторов переносчика накопления (рифампицин, циклоспорин) или эфлюксного переносчика (ритонавир) могут увеличивать системную экспозицию валсартана.

Гидрохлоротиазид Алкоголь, барбитураты и наркотические средства Одновременное применение тиазидных диуретиков и веществ, которые также оказывают гипотензивный эффект (например, снижают активность симпатической части центральной нервной системы или оказывают прямое сосудорасширяющее действие), может усиливать ортостатическую гипотензию.

Амантадин Тиазиды, включая гидрохлоротиазид, могут повышать риск развития побочных реакций, вызванных амантадином.

Антихолинергические средства и другие лекарственные средства, влияющие на перистальтику желудка Биодоступность диуретиков тиазидного типа могут повышать антихолинергические препараты (например, атропин, бипериден), очевидно вследствие снижения желудочно-кишечной перистальтики и скорости опорожнения желудка. В отличие от этого, предполагается, что прокинетические вещества, такие как цизаприд, могут снизить биодоступность диуретиков тиазидного типа.

Антидиабетические препараты (например инсулин и пероральные антидиабетические средства) Лечение тиазидами может снижать толерантность к глюкозе. Может возникнуть необходимость в коррекции дозы антидиабетического лекарственного средства.

Метформин Метформин следует применять с осторожностью, поскольку существует риск развития лактоацидоза, индуцированного возможной функциональной почечной недостаточностью, связанной с применением гидрохлоротиазида.

Бета-блокаторы и диазоксид Одновременное применение тиазидных диуретиков, включая гидрохлоротиазид, с бета-блокаторами может повышать риск развития гипергликемии. Тиазидные диуретики, включая гидрохлоротиазид, могут усиливать гипергликемический эффект диазоксида.

Циклоспорин Одновременное лечение с циклоспорином может повышать риск развития гиперурикемии и осложнений подагрического типа.

Цитотоксические препараты Тиазиды, включая гидрохлоротиазид, могут снижать почечную экскрецию цитотоксических препаратов (например, циклофосфамида, метотрексата) и усиливать их миелосупрессивные эффекты.

Гликозиды наперстянки Тиазид-индуцированная гипокалиемия или гипомагниемия могут возникнуть как нежелательные эффекты, способствующие развитию дигиталис-индуцированной сердечной аритмии.

Йодсодержащие контрастные средства В случае диуретик-индуцированной дегидратации существует повышенный риск развития острой почечной недостаточности, особенно при высоких дозах препаратов йода. Перед применением у пациентов следует провести регидратацию.

Ионообменные смолы Абсорбцию тиазидных диуретиков, в том числе гидрохлоротиазида, снижает холестирамин или колестипол, что может привести к субтерапевтическим эффектам тиазидных диуретиков. Однако, регулирование дозирования гидрохлоротиазида и смол, при котором, гидрохлоротиазид применяется, по крайней мере, за 4 часа до или 4-6 часов после применения смол, потенциально минимизирует взаимодействие.

Лекарственные препараты, влияющие на уровни калия в сыворотке Гипокалиемический эффект гидрохлоротиазида могут усиливать калийуретические диуретики, кортикостероиды, слабительные средства, адренокортикотропный гормон (АКТГ), амфотерицин, карбеноксолон, пенициллин G и производные салициловой кислоты. Если такие препараты назначают с комбинацией амлодипин/валсартан/ гидрохлоротиазид, рекомендуется проводить мониторинг уровня калия в плазме крови.

Лекарственные препараты, влияющие на уровни натрия в сыворотке Гипонатриемическое действие диуретиков может быть усилено при совместном применении с такими препаратами, как антидепрессанты, антипсихотики, противоэпилептические препараты и т.д. Необходимо соблюдать осторожность при длительном применении данных препаратов.

Лекарственные препараты, способные вызывать пируэтную желудочковую тахикардию Из-за риска развития гипокалиемии необходимо соблюдать осторожность при одновременном применении гидрохлоротиазида и лекарственных препаратов, способных вызывать пируэтную желудочковую тахикардию, особенно, антиаритмических препаратов класса Ia и класса III и некоторых антипсихотических средств.

Лекарственные препараты, применяемые для лечения подагры (пробенецид, сульфинпиразон и аллопуринол) Может возникнуть необходимость в коррекции дозы урикозурических лекарственных препаратов, поскольку гидрохлоротиазид может повышать уровень мочевой кислоты в сыворотке крови. Может возникнуть необходимость в повышении дозы пробенецида или сульфинпиразона.

Одновременное применение тиазидных диуретиков, включая гидрохлоротиазид, может повышать частоту возникновения реакций гиперчувствительности к аллопуринолу.

Метилдопа Имеются некоторые данные о развитии гемолитической анемии при одновременном применении гидрохлоротиазида и метилдопы.

Недеполяризующие релаксанты скелетных мышц (например тубокурарин) Тиазиды, включая гидрохлоротиазид, усиливают действие производных кураре.

Другие антигипертензивные лекарственные средства Тиазиды усиливают антигипертензивное действие других антигипертензивных препаратов (например, гуанетидина, метилдопы, бета-блокаторов, вазодилататоров, блокаторов кальциевых каналов, ингибиторов АКФ, блокаторов рецепторов ангиотензина II и прямых ингибиторов ренина [ПИР]).

Прессорные амины (например, норадреналин, адреналин) Гидрохлоротиазид может снизить ответ на прессорные амины, например, норадреналин. Клиническая значимость данного эффекта неоднозначна и недостаточна для исключения их применения.

Витамин D и соли кальция Применение тиазидных диуретиков, включая гидрохлоротиазид, с витамином D или солями кальция может повышать уровень кальция в сыворотке крови.

  • Состав и инструкция по применению Ко-валодип.
  • Купить Ко-валодип в аптеке в Алматы с доставкой.
  • Цена на Ко-валодип - 6027.00.

Ближайшие к вам пункты доставки в Алматы вы можете посмотреть здесь.

Способ применения

Дозировка

Ко-Валодиптің ұсынылатын дозасы тәулігіне, дұрысы таңертең, бір таблетканы құрайды.

Ко-Валодип препаратын қолдануға ауысу алдында пациенттің жағдайы тәуліктің белгілі бір уақытында қабылданатын монопрепараттардың тұрақты дозаларын қабылдаумен бақылануы тиіс. Ко-Валодип препаратының дозасы препаратты ауыстыру сәтінде қолданылатын біріктірілімнің жекелеген компоненттерінің дозаларына негізделуі тиіс.

Амлодипиннің/валсартанның/гидрохлоротиазид ұсынылатын ең жоғары дозасы 10 мг/320 мг/25 мг құрайды.

Пациенттердің ерекше топтары

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Препараттың құрамына гидрохлоротиазид кіретін болғандықтан, Ко-Валодип препаратын ануриясы және ауыр бүйрек жеткіліксіздігі бар (шумақтық сүзілу жылдамдығы (ШСЖ) <30 мл/мин/ 1,73 м2) пациенттерге қолдануға болмайды.

Ауырлығы жеңіл және орташа дәрежелі бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін бастапқы дозаны түзетудің қажеті жоқ.

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

Препараттың құрамына валсартан кіретін болғандықтан, Ко-Валодип препаратын ауыр бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге қолдануға болмайды. Холестазбен қоса жүрмейтін, ауырлығы жеңіл және орташа дәрежелі бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін валсартанның ұсынылатын ең жоғары дозасы 80 мг құрайды, сол себепті Ко-Валодип препараты пациенттердің осы тобында қолданылмайды. Бауыр функциясының ауырлығы жеңіл және орташа дәрежедегі бұзылулары бар пациенттер үшін амлодипинді дозалау жөніндегі нұсқаулар анықталған жоқ. Артериялық гипертензиясы бар және бауыр функциясы бұзылған пациенттерді Ко-Валодип препаратын қабылдауға ауыстырғанда амлодипин компонентінің ең төмен дозасын қолдану керек.

Жүрек жеткіліксіздігі және жүректің ишемиялық ауруы

Амлодипин/валсартан/гидрохлоротиазид препаратын, әсіресе ең жоғары дозаларда қолдану тәжірибесі жүрек жеткіліксіздігі және жүректің ишемиялық ауруы бар пациенттерде шектеулі. Препаратты жүрек жеткіліксіздігі және жүректің ишемиялық ауруы бар пациенттерде, препараттың әсіресе ең жоғары 10 мг/320 мг/25 мг дозасын сақтықпен қолдану ұсынылады.

Егде жастағы (65 жастағы және одан үлкен) пациенттер

Егде жастағы пациенттерде препаратты, әсіресе препараттың ең жоғары 10 мг/320 мг/25 мг дозаларын сақтықпен қолдану ұсынылады, өйткені препаратты пациенттердің осы тобында қолдануға қатысты деректер шектеулі. Мұндай пациенттерде артериялық қысымды жиі бақылау қажет. Артериялық гипертензиясы бар егде жастағы пациенттерді Ко-Валодип препаратын қабылдауға көшірген кезде амлодипин компонентінің ең төмен дозасын қолдану керек.

Балалар

Ко-Валодип препаратын көрсетілімдері бойынша эссенциальді артериялық гипертензиясы бар 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде қолдану туралы деректер жоқ.

Енгізу әдісі және жолы

Ішке қабылдауға арналған.

Ко-Валодипті тамақ ішу уақытына қарамай-ақ қабылдай беруге болады.

Таблетканы тәуліктің белгілі бір уақытында, дұрысы таңертең, аздаған су мөлшерімен ішіп, тұтастай жұту керек.

Артық дозаланған жағдайда қолдану қажет шаралар

Ко-Валодип препаратының дозасын әдетте тағайындағаннан артық қабылдаған жағдайда тез арада дәрігерге қаралу керек. Мүмкін медициналық көмек қажет болуы ықтимал.



Рекомендуемая доза Ко-Валодипа составляет одна таблетку в сутки, желательно утром.

Перед переходом на применение препарата Ко-Валодипа состояние пациента должно контролироваться приемом стабильных доз монопрепаратов, принимаемых в одно и то же время суток. Доза препарата Ко-Валодипа должна основываться на дозах отдельных компонентов комбинации, применяемых на момент смены препарата.

Максимальная рекомендуемая доза амлодипина/валсартана/ гидрохлоротиазида составляет 10 мг/320 мг/25 мг.

Особые группы пациентов

Пациенты с почечной недостаточностью

Поскольку в состав препарата входит гидрохлоротиазид, препарат Ко-Валодип противопоказан пациентам с анурией и тяжелыми нарушениями функции почек (скорость клубочковой фильтрации (СКФ) <30 мл/мин/ 1,73 м2).

Коррекция начальной дозы для пациентов с легкой и средней степенью нарушения функции почек не требуется.

Пациенты с печеночной недостаточностью

Поскольку в состав препарата входит компонент валсартан, препарат Ко-валодип противопоказан пациентам с нарушениями функции печени. Для пациентов с нарушениями функции печени легкой и средней тяжести, не сопровождающихся холестазом, максимальная рекомендуемая доза валсартана составляет 80 мг, по этой причине препарат Ко-валодип не показан для данной группы пациентов. Для пациентов с нарушением функции печени легкой и средней степени тяжести рекомендации по дозировке амлодипина не установлены. При переводе пациентов с артериальной гипертензией и с нарушением функции печени на приём препарата Ко-Валодип, следует применять минимальную дозу компонента амлодипина.

Сердечная недостаточность и заболевания коронарных артерий

Опыт применения препарата амлодипина/валсартана/гидрохлоротиазид, особенно, в максимальных дозах, у пациентов с сердечной недостаточностью и заболеваниями коронарных артерий ограничен. Рекомендовано с осторожностью применять препарат у пациентов с сердечной недостаточностью и заболеваниями коронарных артерий, особенно, максимальную дозу препарата 10 мг/320 мг/25 мг.

Пациенты пожилого возраста (65 лет и старше)

Рекомендовано с осторожностью применять препарат у пациентов пожилого возраста, особенно, максимальные дозы препарата 10 мг/320 мг/25 мг, поскольку данные относительно применения препарата в данной группе пациентов ограничены. У таких пациентов необходимо чаще контролировать артериальное давление. При переводе пациентов пожилого возраста с артериальной гипертензией на приём препарата Ко-Валодип, следует применять минимальную дозу компонента амлодипина.

Дети

Данные о применении препарата Ко-Валодип у детей и подростков в возрасте до 18 лет по показанию эссенциальная артериальная гипертензия отсутствуют.

Метод и способ введения

Для приема внутрь.

Ко-Валодип можно принимать независимо от времени приема пищи.

Таблетки следует проглатывать целиком, запивая небольшим количеством воды, принимая в одно и то же время суток, желательно утром.

Передозировка

Ко-Валодип препаратының дозасын әдетте тағайындағаннан артық қабылдаған жағдайда тез арада дәрігерге қаралу керек. Мүмкін медициналық көмек қажет болуы ықтимал.



В случае приема дозы препарата Ко-Валодип больше, чем назначено, следует немедленно обратиться к врачу. Вероятно, может потребоваться медицинская помощь.
Сертификаты

Аналогичные товары

Популярные товары

Купить БЕПАНТЕН 5% 30,0 КРЕМ цена

-ГП ГРЕНЦАХ ПРОДУКЦИОНС ГМБХ

Страна производитель: Германия

Действующие вещества: Декспантенол

Цена
2531.11
2278.00 тнг.
Купить БЕПАНТЕН 5% 30,0 МАЗЬ цена

-ГП ГРЕНЦАХ ПРОДУКЦИОНС ГМБХ

Страна производитель: Германия

Действующие вещества: Декспантенол

Цена
2346.67
2112.00 тнг.
Купить БЕПАНТЕН 5% 50,0 МАЗЬ цена

-ГП ГРЕНЦАХ ПРОДУКЦИОНС ГМБХ

Страна производитель: Германия

Действующие вещества: Декспантенол

Цена
3183.33
2865.00 тнг.
Купить ЗОВИРАКС 5% 2,0 КРЕМ цена

-GlaxoSmithKline Consumer Healthcare Sp. z o.o

Страна производитель: Великобритания

Действующие вещества: Ацикловир

Цена
1860.00 тнг.

Вы смотрели

В приложении ещё удобнее и быстрее!

Установить

Спасибо, в другой раз

apteka.com
ул. Муратбаева 23/1050026КазахстанАлматы
+7-700-911-5555
apteka.com
ул. Муратбаева 23/1050026КазахстанАлматы
+7-700-911-5555