НУПЕНТА 0,04 N1 ФЛ

Рецептурный препарат

Временно нет в наличии

Вид товара:	Лекарственные средства
Действующие вещества:	Пантопразол
Производитель:	-IMMACULE LIFESCIENCES PRIVATE LIMITED
Страна происхождения:	Индия
Форма выпуска и упаковка:	Препарат бромбутилкаучукты тығынмен тығындалған, «бұралып жабылатын» алюминий қалпақшамен және «FLIP OFF» пластикалық қақпақпен жабылған мөлдір шыны құтыға салынады. 1 құтыдан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады. Препарат помещают в прозрачный стеклянный флакон, укупоренный бромбутилкаучуковой пробкой, закрытой алюминиевым колпачком «под обкатку» и пластиковой крышкой «FLIP OFF». По 1 флакону вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в пачку из картона.
Все аналогичные товары

Инструкция по применению

Нупента инструкция по применению

Лекарственная форма

Вена ішіне енгізу үшін ерітінді дайындауға арналған лиофилизат, 40 мг

Лиофилизат для приготовления раствора для внутривенного введения, 40 мг

Состав

Дәрілік препараттың құрамы

Бір құтының ішінде

белсенді зат - 45.11 мг натрий пантопразолы сесквигидраты (40 мг пантопразолға баламалы),

қосымша зат:

натрий гидроксиді

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Ақ түстен ақ дерлік түске дейінгі лиофилизацияланған ұнтақ.

Состав лекарственного препарата

Один флакон содержит

активное вещество - пантопразола натрия сесквигидрат, 45.11 мг (эквивалентно пантопразолу 40 мг),

вспомогательное вещество:

натрия гидроксид

Описание внешнего вида, запаха, вкуса

Лиофилизированный порошок от белого до беловатого цвета.

Побочные действия

Қан және лимфа жүйесі тарапынан бұзылулар

Сирек:

агранулоцитоз

Өте сирек: тромбоцитопения
лейкопения
панцитопения

Иммундық жүйе тарапынан бұзылулар

Сирек: аса жоғары сезімталдық (оның ішінде анафилаксиялық реакциялар және анафилаксиялық шок)

Зат алмасу және тамақтану тарапынан бұзылулар

Сирек: гиперлипидемия және липидтер (триглицеридтер
холестерин) деңгейінің жоғарылаулары
дене салмағының өзгеруі

Белгісіз: гипонатриемия
гипомагниемия («Қолданған кездегі қажетті сақтандыру шаралары» бөлімін қараңыз)
гипокальциемия1
гипокалиемия

Психика тарапынан бұзылулар

Жиі емес: ұйқының бұзылулары

Сирек: депрессия (өршулерін қоса)

Өте сирек: бағдардан адасу (өршулерін қоса)

Белгісіз: елестеулер
сананың шатасуы (әсіресе осыған бейім пациенттерде
сондай-ақ осы симптомдары емдеу басталғанға дейін болған болса
олардың өршуі)

Жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар

Жиі емес: бас ауыруы
бас айналу

Сирек: дәм сезудің бұзылуы

Белгісіз: парестезия

Көру мүшесі тарапынан бұзылулар

Сирек: көрудің бұзылуы/бұлыңғыр көру

Асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулар

Жиі: асқазан түбінің безді полиптері (қатерсіз)

Жиі емес: диарея
жүрек айнуы/құсу
іштің кебуі және метеоризм
іш қатуы
ауыздың құрғауы
іштегі жайсыздық және ауыру

Белгісіз: тұрақты сулы диареяға әкелетін тоқ ішектің қабынуы (микроскопиялық колит)

Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан бұзылулар

Жиі емес: бауыр ферменттері (трансаминазалар
гамма-глютамилтранспептидаза) белсенділігінің жоғарылауы

Сирек: билирубин деңгейінің жоғарылауы

Белгісіз: гепатоцеллюлярлық зақымданулар
сарғаю
бауыр жасушасы жеткіліксіздігі

Тері және тері асты тіндері тарапынан бұзылулар

Жиі емес: бөртпе / экзантема/бөртпелер
қышыну

Сирек: есекжем
Квинкке ісінуі

Белгісіз: Стивенс-Джонсон синдромы
Лайелл синдромы
мультиформалы эритема
фотосезімталдық
терінің жеделге жуық қызыл жегісі

Қаңқа-бұлшықет және дәнекер тіндер тарапынан бұзылулар

Жиі емес:

санның
білезіктің немесе омыртқа бағанының сынуы

Сирек: артралгия
миалгия

Белгісіз: бұлшықеттердің түйілуі2

Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан бұзылулар

Белгісіз: тубулоинтерстициальді нефрит (бүйрек жеткіліксіздігіне дейін үдеуі мүмкіндігімен)

Ұрпақ өрбіту жүйесі мен сүт безі тарапынан бұзылулар

Сирек: гинекомастия

Жалпы бұзылыстар және енгізген жердегі бұзылулар

Жиі: инъекция орнындағы тромбофлебит

Жиі емес: астения
шаршау және дімкәстану

Сирек: дене температурасының жоғарылауы
шеткері ісінулер

Нарушения со стороны кровеносной и лимфатической системы

Редко: агранулоцитоз

Очень редко: тромбоцитопения
лейкопения
панцитопения

Нарушения со стороны иммунной системы

Редко: гиперчувствительность (в том числе анафилактические реакции и анафилактический шок)

Нарушения со стороны обмена веществ и питания

Редко: гиперлипидемия и повышение уровней липидов (триглицеридов
холестерина)
изменение массы тела

Неизвестно: гипонатриемия
гипомагниемия (см.Раздел «Необходимые меры предосторожности при применении»)
гипокальциемия1
гипокалиемия

Нарушения со стороны психики

Нечасто: нарушения сна

Редко: депрессия (включая обострения)

Очень редко: дезориентация (включая обострения)

Неизвестно: галлюцинации
спутанность сознания (в особенности у предрасположенных к этому пациентов
а также обострение этих симптомов при их существовании до начала терапии)

Нарушения со стороны нервной системы

Нечасто: головная боль
головокружение

Редко: нарушение вкуса

Неизвестно: парестезия

Нарушения со стороны органов зрения

Редко: нарушение зрения/затуманивание зрения

Нарушения со стороны желудочно-кишечного тракта

Часто: железистые полипы дна желудка (доброкачественные)

Нечасто: диарея
тошнота/рвота
вздутие живота и метеоризм
запор
сухость во рту
дискомфорт и боли в животе

Неизвестно: воспаление толстой кишки
которая приводит к постоянной водянистой диарее (микроскопический колит)

Нарушения со стороны печени и желчевыводящих путей

Нечасто: повышение активности печеночных ферментов (трансаминаз
гамма-глютамилтранспептидазы)

Редко: повышение уровня билирубина

Неизвестно: гепатоцеллюлярные повреждения
желтуха
печеночно-клеточная недостаточность

Нарушения со стороны кожи и подкожных тканей

Нечасто: сыпь/экзантема/высыпание
зуд

Редко: крапивница
отек Квинке

Неизвестно: синдром Стивенса-Джонсона
синдром Лайелла
мультиформная эритема
фоточувствительность
подострая кожная красная волчанка

Нарушения со стороны скелетно-мышечной и соединительной ткани

Нечасто:

перелом бедра
запястья или позвоночника

Редко: артралгия
миалгия

Неизвестно: спазм мышц2

Нарушения со стороны почек и мочевыводящих путей

Неизвестно: тубулоинтерстициальный нефрит (с возможным прогрессированием до почечной недостаточности)

Нарушения со стороны репродуктивной системы и молочной железы

Редко: гинекомастия

Общие расстройства и нарушения в месте введения

Часто: тромбофлебит в месте инъекции

Нечасто: астения
утомляемость и недомогание

Редко: повышение температуры тела
периферические отеки

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Асқазанның қатерлі жаңа түзілімдері

Пантопразолға симптоматикалық жауап асқазанның қатерлі жаңа түзілімдері симптомдарын бүркемелеуі және диагностиканы кідіртуі мүмкін.

Үрейлі симптомдар болған кезде (мысалы, әдейілеп емес елеулі салмақ жоғалту, қайта-қайта құсу, дисфагия, қан аралас құсу, анемия немесе мелена) және асқазанның ойық жарасы болғанда немесе күдік болған кезде қатерлі үдерісті жоққа шығару керек.

Симптомдар сақталған жағдайда, жүргізілген емге қарамастан, қосымша тексеру жүргізу керек.

Бауыр жеткіліксіздігі

Бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде препаратпен емдеу кезінде бауыр ферменттерінің деңгейін бақылау керек. Бауыр ферменттерінің деңгейі жоғарылаған жағдайда емдеуді тоқтату керек («Қолдану жөніндегі нұсқаулар» бөлімін қараңыз).

АИТВ протеаза тежегіштерімен бірге қолдану

Пантопразолды сіңуі асқазанішілік pH байланысты АИТВ протеаза тежегіштерімен, мысалы атазанавирмен бірге, олардың биожетімділігі айтарлықтай төмендегендіктен ("Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі" бөлімін қараңыз) бірге қолдануға болмайды.

Бактериялардан туындаған асқазан-ішек инфекциялары

Нупента препаратымен емдеу Salmonella, Campylobacter немесе C. difficile сияқты бактериялардан туындаған елеусіз гастроинтестинальді инфекцияларға әкелуі мүмкін.

Натрий

Бұл дәрілік препараттың құрамында бір реттік дозада 1 ммольден (23 мг) аз натрий бар, яғни ол іс жүзінде натрий жоқ препарат болып саналады.

Гипомагнемия

3 айдан кем емес, ал көп жағдайда жыл бойы протонды сорғы тежегіштерін (ПСТ) алған пациенттерде ауыр гипомагниемияның дамуы туралы хабарламалар бар. Гипомагниемияның шаршау, тетания, делирий, құрысулар, бас айналу және қарыншалық аритмия сияқты елеулі көріністері байқаусыз басталуы және қайта қаралуы мүмкін. Гипомагниемиясы бар пациенттердің көпшілігінде ол магний препараттарымен орын басу емінен және протон сорғысы тежегішін (ПСТ) тоқтатқаннан кейін азаяды.

Ұзақ ем қабылдауы тиіс пациенттер немесе протонды сорғы тежегіштерін дигоксинмен немесе гипомагниемия туындатуы мүмкін дәрілік заттармен (мысалы, диуретиктер) бірге қабылдайтын пациенттерде протонды сорғы тежегіштерімен емдеуді бастар алдында және емдеу кезінде мезгіл-мезгіл магний деңгейін анықтап отыру ұсынылады.

Сүйектердің сынуы

ЖТС, әсіресе жоғары дозаларды пайдалану кезінде және ұзақ уақыт (>1 жыл) бойы, көбінесе егде адамдарда немесе басқа да жалпылама танылған қауіп факторлары болған кезде ортан жілік, білезік сүйектерінің және омыртқаның сынуы қаупін орташа арттыра алады. Бақылау зерттеулерінің деректері ПСТ сынудың жалпы қаупін 10-40%-ға арттыратынын көрсетеді. Кейбір жағдайларда мұндай жоғарылау басқа қауіп факторларының болуымен байланысты болуы мүмкін. Остеопороздың даму қаупі бар пациенттер қолданыстағы клиникалық нұсқауларға сәйкес ем алуы тиіс және D дәрумені мен кальций жеткілікті мөлшерін алуы тиіс.

Жеделге жуық терідегі қызыл жегі (ЖТҚЖ)

ПСТ емдеу кезінде ЖТҚЖ дамуы өте сирек байқалады. Зақымданулар туындаған кезде, әсіресе күн сәулесінің әсеріне ұшыраған тері бөліктерінде, сондай-ақ қосымша артралгия болған жағдайда, пациент дереу медициналық көмекке жүгінуі тиіс және медицина қызметкері Нупента препаратымен емдеуді тоқтату қажеттілігін бағалауы тиіс. ПСТ алдыңғы емдеуден кейін ЖТҚЖ туындауы басқа ПСТ-мен емдеу кезінде ЖТҚЖ даму қаупін арттыруы мүмкін.

Зертханалық зерттеулермен өзара әрекеттесу

Хромогранин А (CgA) деңгейінің жоғарылауы нейроэндокринді жаңа түзілімдерді зерттеуге кедергі келтіруі мүмкін. Бұл кедергіні болдырмау үшін Нупента препаратымен емдеуді CgA зерттеуге дейін кемінде 5 күн бұрын тоқтату керек. Бастапқы зерттеуден кейін CgA және гастрин деңгейі қалыпқа келмесе, ПСТ емін тоқтатқаннан кейін талдауларды 14 күннен кейін қайталау керек.

Злокачественные новообразования желудка

Симптоматический ответ на пантопразол может маскировать симптомы злокачественного новообразования желудка и может задержать диагностику.

При наличии тревожных симптомов (например, значительная непреднамеренная потеря веса, повторяющаяся рвота, дисфагия, рвота с примесью крови, анемия или мелена) и при наличии или подозрении на язву желудка, следует исключать злокачественный процесс.

При сохранении симптомов, несмотря на проводимое лечение, следует провести дополнительное обследование.

Печеночная недостаточность

У пациентов с тяжелой печеночной недостаточностью следует контролировать уровень печеночных ферментов во время лечения препаратом. В случае повышения уровня печеночных ферментов лечение следует прекратить (см. раздел «Рекомендации по применению»).

Совместное применение с ингибиторами протеазы ВИЧ

Пантопразол не рекомендуется применять вместе с ингибиторами протеазы ВИЧ, всасывание которых зависит от внутрижелудочной pH, например, с атазанавиром, из-за существенного снижения их биодоступности (см. раздел «Взаимодействия с другими лекарственными препаратами»).

Желудочно-кишечные инфекции, вызванные бактериями

Терапия препаратом Нупента может привести к незначительной гастроинтестинальной инфекции, вызванной такими бактериями, как Salmonella, Campylobacter или C.difficile.

Натрий

Этот лекарственный препарат содержит натрий менее 1 ммоль (23 мг) в разовой дозе, т.е. считается препаратом, свободным от натрия.

Гипомагниемия

Имеются сообщения о развитии тяжелой гипомагниемии у пациентов, получавших ингибиторы протонового насоса (ИПН) в течение не менее 3-х месяцев, а в большинстве случаев в течение года. Серьезные проявления гипомагниемии, такие как усталость, тетания, делирий, судороги, головокружение и желудочковая аритмия могут начинаться незаметно и могут быть просмотрены. У большинства пациентов с гипомагниемией она уменьшается после заместительной терапии препаратами магния и отмены ингибитора протонового насоса (ИПН).

Пациентам, которые должны применять длительную терапию, или пациенты, которые принимают ИПН вместе с дигоксином или лекарственными средствами, которые могут вызвать гипомагниемию (например, диуретики), рекомендуется определять уровень магния перед началом лечения ИПН и периодически во время лечения.

Переломы костей

ИПН, особенно при использовании высоких доз и в течение длительного времени (>1 года), могут умеренно повышать риск возникновения переломов бедренной кости, костей запястья и позвоночника, преимущественно у пожилых людей или при наличии других общепризнанных факторов риска. Данные наблюдательных исследований показывают, что ИПН могут увеличивать общий риск переломов на 10-40%. В некоторых случаях такое повышение может быть обусловлено наличием других факторов риска. Пациенты с риском развития остеопороза должны получать лечение в соответствии с действующими клиническими руководствами и достаточное количество витамина D и кальция.

Подострая кожная красная волчанка (ПККВ)

При лечении ИПН очень редко отмечается развитие ПККВ. При возникновении повреждений, особенно на участках кожи, подвергшихся воздействию солнечных лучей, а также при наличии сопутствующей артралгии, пациент должен немедленно обратиться за медицинской помощью, и медработнику следует оценить необходимость прекращения лечения препаратом Нупента. Возникновение ПККВ после предшествующего лечения ИПН может повысить риск развития ПККВ при лечении другими ИПН.

Взаимодействие с лабораторными исследованиями

Повышение уровня хромогранина А (CgA) может помешать исследованиям нейроэндокринных новообразований. Для того, чтобы избежать эту помеху, лечение препаратом Нупента следует прекратить как минимум за 5 дней до исследования CgA. Если CgA и уровень гастрина не приходят в норму после начального исследования, анализы следует повторять через 14 дней после прекращения лечения ИПН.

Показания

Ересектерде қолдануға арналған:

гастроэзофагеальды рефлюкс ауруы (ГЭРА)

асқазан мен он екі елі ішектің ойық жара ауруында

Золлингер-Эллисон синдромы және жоғары секрециямен қатар жүретін басқа да патологиялық жағдайлар

Показан для применения у взрослых:

гастроэзофагеальная рефлюксная болезнь (ГЭРБ)

язвенная болезнь желудка и двенадцатиперстной кишки

синдром Золлингера-Эллисона и другие патологические состояния
сопровождающиеся повышенной секрецией

Противопоказания

белсенді затқа, бензимидазолмен орын алмасқандарға немесе препараттың қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

пантопразолды атазанавирмен бірге қолдану

18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер

жүктілік және емшек емізу кезеңі

гиперчувствительность к активному веществу, к замещенным бензимидазолам или к любому из вспомогательных веществ препарата

совместное применение пантопразола с атазанавиром

детский и подростковый возраст до 18 лет

период беременности и кормления грудью

Лекарственное взаимодействие

Сіңірілу фармакокинетикасы рН тәуелді дәрілік препараттар

Асқазан сөлі секрециясының терең және ұзақ тежелуіне байланысты пантопразол басқа препараттардың абсорбциясын қиындатуы мүмкін, олар үшін асқазанның рН мысалы, кетоконазол, итраконазол, позаконазол және эрлотиниб сияқты кейбір азольді зеңге қарсы дәрілер үшін биожетімділіктің маңызды детерминанты болып табылады.

АИТВ протеаза тежегіштері

Пантопразолды сіңуі олардың биожетімділігінің айтарлықтай төмендеуіне байланысты асқазанішілік pH тәуелді болатын АИТВ протеаза тежегіштерімен, мысалы, атазанавирмен бірге қолдануға ұсынылмайды.

Егер ПСТ-мен АИТВ протеаза тежегішін біріктіріп пайдалану қажет деп есептелсе, мұқият клиникалық бақылау жүргізу ұсынылады (мысалы, вирустық жүктемені анықтау). Пантопразол дозасы күніне 20 мг аспауы тиіс. АИТВ протеаза тежегішінің дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Кумариндік қатардағы антикоагулянттар (фенпрокоумон немесе варфарин)

Пантопразолды фенпрокоумон немесе варфаринмен бірге қолданғанда клиникалық мәнді өзара әрекеттесуі айқындалмаған. Дегенмен, варфаринмен немесе фенпрокоумон ПСТ қабылдаған пациенттерде ХҚҚ және протомбин уақытының ұзару жағдайлары белгілі болғандағын атап өту керек. ХҚҚ және протомбин уақытының ұзаруы патологиялық қан кетуге және тіпті өлімге әкелуі мүмкін. Пантопразол және варфарин немесе фенпрокоумон қабылдайтын пациенттер ХҚҚ және протомбин уақытының ұзаруын дер кезінде айқындау мақсатында дәрігердің бақылауында болулары тиіс.

Метотрексат

Жоғары дозаларда (мысалы, 300 мг) ПСТ-мен бір мезгілде қолданғанда кейбір пациенттерде қандағы метотрексат деңгейінің жоғарылағаны туралы хабарлар бар. Сондықтан метотрексаттың жоғары дозаларын, мысалы, псориазы және қатерлі жаңа түзілулері бар пациенттерге пайдаланғанда пантопразолды уақытша тоқтату туралы мәселені қарастыру қажеттілігі туындауы мүмкін.

Басқа өзара әрекеттесу зерттеулері

Пантопразол белсенді P450 цитохромының ферменттік жүйесінің көмегімен бауырда метаболизденеді. Метаболизмнің негізгі жолы CYP2C19 изоферменті көмегімен деметилдену болып табылады, метаболизмнің басқа жолдары арасында CYP3A4 изоферментінің көмегімен тотығу атап өтіледі. Осы изоферменттердің (карбамазепин, диазепам, глибенкламид, нифедипин және левоноргестрел және этинилэстрадиол бар пероральді контрацептивтер) көмегімен метаболизденетін басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесу зерттеулерінде клиникалық маңызды өзара әрекеттесулер анықталған жоқ.

Пантопразолдың сол ферменттік жүйенің көмегімен метаболизденетін басқа да дәрілік препараттармен немесе заттармен өзара әрекеттесуін жоққа шығаруға болмайды.

Әртүрлі өзара әрекеттесу зерттеулерінің нәтижелері пантопразолдың CYP1A2 (мысалы, кофеин, теофиллин), CYP2C9 (мысалы, пироксикам, диклофенак, напроксен), CYP2D6 (мысалы, метопролол), CYP2E1 изоферменттері (мысалы, этанол) көмегімен метаболизденетін белсенді заттар метаболизміне әсер етпейтінін және p-гликопротеинмен байланысты дигоксиннің сіңуіне араласпайтынын көрсетіп отыр.

Бірге қабылданған антацидтермен өзара әрекеттесу байқалмады.

Сондай- ақ пантопразолдың тиісті бірге қабылданған антибиотиктермен (кларитромицин, метронидазол, амоксициллин) өзара әрекеттесуі зерттелді. Клиникалық маңызды өзара әрекеттесуі анықталған жоқ.

CYP2C19 изоферменті белсенділігін бәсеңдететін немесе күшейтетін дәрілік препараттар:

- флувоксамин сияқты CYP2C19 изоферменті белсенділігінің тежегіштері пантопразолдың жүйелік экспозициясын арттыруы мүмкін

Дозаны төмендету пантопразолдың жоғары дозаларымен ұзақ емделіп жүрген пациенттерге немесе бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге қажет болуы мүмкін.

- рифампицин және шайқурай (Hypericum perforatum) сияқты CYP2C19 және CYP3A4 изоферменттері белсенділігінің индукторлары плазмада осы ферменттік жүйенің көмегімен метаболизденетін ПСТ концентрациясын төмендетуі мүмкін.

Лекарственные препараты, фармакокинетика всасывания которых зависит от pH.

Ввиду глубокого и длительного ингибирования секреции желудочного сока, пантопразол может затруднять абсорбцию других препаратов, для которых рН желудка является важной детерминантой биодоступности, например для некоторых азольных противогрибковых средств, таких как кетоконазол, итраконазол, позаконазол и др.такими как эрлотиниб.

Ингибиторы протеазы ВИЧ

Пантопразол не рекомендуется применять вместе с ингибиторами протеазы ВИЧ, всасывание которых зависит от внутрижелудочной pH, например, с атазанавиром, из-за существенного снижения их биодоступности.

Если комбинированное использование ингибитора протеазы ВИЧ с ИПН считается все же необходимым, рекомендуется проводить тщательный клинический контроль (например, определение вирусной нагрузки).Доза пантопразола не должна превышать 20 мг в день.Может потребоваться корректировка дозировки ингибитора протеазы ВИЧ.

Антикоагулянты кумаринового ряда (фенпрокоумон или варфарин)

При совместном применении пантопразола с фенпрокоумоном или варфарином, не было выявлено клинически значимых взаимодействий.Тем не менее, нужно отметить, что известны случаи увеличения МНО и протромбинового времени у пациентов, получавших ИПН с варфарином или фенпрокоумоном.Увеличение МНО и протромбинового времени может привести к патологическим кровотечениям и даже к смерти.Пациенты, получающие пантопразол и варфарин или фенпрокоумон, должны находиться под наблюдением врача с целью своевременного выявления увеличения МНО и протромбинового времени.

Метотрексат

Имеются сообщения о повышении уровня метотрексата в крови у некоторых пациентов при его совместном применении в высоких дозах (например, 300 мг) с ИПН.Поэтому при использовании высоких доз метотрексата, например, у пациентов со злокачественными новообразованиями и с псориазом, может возникнуть необходимость в рассмотрении вопроса о временной отмене пантопразола.

Другие исследования взаимодействия

Пантопразол активно метаболизируется в печени с помощью ферментной системы цитохрома P450.Основным путем метаболизма является деметилирование с помощью изофермента CYP2C19, а среди других путей метаболизма отмечается окисление с помощью изофермента CYP3A4.В исследованиях взаимодействия с другими лекарственными препаратами, которые также метаболизируются с помощью этих изоферментов (карбамазепин, диазепам, глибенкламид, нифедипин и пероральные контрацептивы, содержащие левоноргестрел и этинилэстрадиол), не было выявлено клинически значимого взаимодействия.

Нельзя исключить взаимодействия пантопразола с другими лекарственными препаратами или веществами, которые метаболизируются с помощью то же ферментной системы.

Результаты различных исследований взаимодействия показывают, что пантопразол не влияет на метаболизм активных веществ, метаболизируемых с помощью изоферментов CYP1A2 (например, кофеин, теофиллин), CYP2C9 (например, пироксикам, диклофенак, напроксен), CYP2D6 (например, метопролол), CYP2E1 (например, этанол) и не мешает всасыванию дигоксина, связанному с p-гликопротеином.

Взаимодействия с совместно принимавшимися антацидами не наблюдалось.

Также проводились исследования взаимодействия пантопразола с соответствующими совместно принимавшимися антибиотиками (кларитромицин, метронидазол, амоксициллин).Клинически значимого взаимодействия о6наружено не было.

Лекарственные препараты, которые подавляют или усиливают активность изофермента CYP2C19:

- такие ингибиторы активности изофермента CYP2C19
как флувоксамин
могут повышать системную экспозицию пантопразола.Снижение дозы может понадобиться пациентам
получающим длительное лечение высокими дозами пантопразола
или пациентам с печеночной недостаточностью

- такие индукторы активности изоферментов CYP2C19 и CYP3A4, как рифампицин и зверобой (Hypericum perforatum), могут снижать концентрации в плазме ИПН, которые метаболизируются с помощью этих ферментных систем.

Ближайшие к вам пункты доставки в Алматы вы можете посмотреть здесь.

Способ применения

Дозировка

Дозалау режимі

Асқазан мен он екі елі ішектің ойық жарасы, гастроэзофагеальды рефлюкс ауруы (ГЭРА)

Ұсынылатын венаішілік доза күніне Нупента препаратының 1 құтысын (40 мг пантопразол) құрайды.

Золлингер-Эллисон синдромы және жоғары секрециямен қатар жүретін басқа да патологиялық жағдайлар

Золлингер-Эллисон синдромын және жоғары секрециямен қатар жүретін басқа да патологиялық жағдайларды ұзақ емдеу үшін емді Нупента препаратының 80 мг тәуліктік дозасынан бастау керек. Содан кейін, қажет болған жағдайда, дозаны асқазан сөлінің қышқылдық көрсеткіштеріне байланысты арттыруға немесе азайтуға болады.

Препаратты 80 мг-нан астам тәуліктік дозада қолданған жағдайда, дозаны бөлу және күніне екі рет қабылдау керек. Нупента препаратының 160 мг-нан артық тәуліктік дозасы уақытша ұлғайтылуы мүмкін, бірақ қышқылдықты бақылау үшін қажетті мөлшерден артық қолдануға болмайды. Егер қышқылдықты жылдам бақылау қажет болған жағдайда, Нупента препаратының 2×80 мг бастапқы дозасы көптеген пациенттерде бір сағат ішінде қышқылдықты қалыпқа түсіру (<10 мЭкв/сағ) үшін жеткілікті болып табылады.

Пациенттердің ерекше топтары

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде пантопразолдың тәуліктік дозасы күніне 20 мг-нан аспауы тиіс (40 мг дозасы бар пантопразол құтысының жартысы) ("Қолдану кезіндегі қажетті сақтық шаралары" бөлімін қараңыз).

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерге дозаны түзету талап етілмейді. Егде жастағы пациенттер

Егде жастағы пациенттерге дозаны түзету қажет емес.

Балалар

Инъекция үшін ерітінді дайындауға арналған ұнтақ түріндегі 40 мг дозада Нупента препаратын қолданудың қауіпсіздігі мен тиімділігі 18 жасқа толмаған балаларда анықталмаған. Сондықтан инъекция үшін ерітінді дайындауға арналған ұнтақ түріндегі 40 мг дозада Нупента препаратын 18 жасқа толмаған пациенттерге пайдалануға болмайды.

Енгізу әдісі мен жолы

Препаратты 2-15 минут ішінде вена ішіне енгізу керек.

Инъекцияға арналған ерітіндіні дайындау үшін ұнтағы бар құтыға оны еріту мақсатында 10 мл 0,9% (9 мг/мл) инъекцияға арналған натрий хлоридінің ерітіндісін қосады. Сұйылтылғаннан кейін дайын ерітінді мөлдір және сарғыш болуы тиіс. Бұл ерітіндіні тікелей немесе 100 мл 0,9% (9 мг/мл) инъекцияға арналған натрий хлоридінің ерітіндісімен немесе 5% (55 мг/мл) инъекцияға арналған глюкоза ерітіндісімен араластырғаннан кейін енгізуге болады. Сұйылтылған препаратты ерітінді дайындалғаннан кейін бірден қолдану керек. Құтының ішіндегісі тек бір рет пайдалануға арналған.

Нупента препаратын жоғарыда көрсетілмеген қандай да бір еріткіштермен дайындауға немесе араластыруға болмайды.

Қабылдау уақыты көрсетілген қолдану жиілігі

Ұсынылатын венаішілік доза күніне бір рет қолданылады.

Препаратты 80 мг-нан астам тәуліктік дозада қолданған жағдайда, дозаны бөлу және күніне екі рет қабылдау керек.

Емдеу ұзақтығы

Вена ішіне енгізу препаратты таблетка түрінде ішке қабылдау мүмкін болмаған жағдайда ғана ұсынылады. 7 күн бойы венаішілік қолдану бойынша деректер бар. Сондықтан пероральді қолдану мүмкін болған жағдайда Нупента препаратымен венаішілік емді тоқтату қажет және венаішілік дәрілік түрдің орнына пантопразолдың 40 мг пероральді дозасын тағайындау керек.

Режим дозирования

Язвенная болезнь желудка и двенадцатиперстной кишки, гастроэзофагеальная рефлюксная болезнь (ГЭРБ)

Рекомендуемая внутривенная доза оставляет 1 флакон препарата Нупента (40 мг пантопразола) в день.

Синдром Золлингера-Эллисона и другие патологические состояния, сопровождающиеся повышенной секрецией

Для длительного лечения синдрома Золлингера-Эллисона и других патологических состояний, сопровождающихся повышенной секрецией, лечение следует начинать с суточной дозы 80 мг препарата Нупента. Затем, при необходимости, дозу можно повышать или уменьшать, в зависимости от показателей кислотности желудочного сока.

В случае применения препарата в суточной дозе свыше 80 мг, дозу следует разделить и принимать дважды в день. Возможно временное увеличение суточной дозы свыше 160 мг препарата Нупента, но не следует применять дольше необходимого для контроля кислотности. В случае, если необходим быстрый контроль кислотности, начальная доза препарата Нупента 2 × 80 мг является достаточной для снижения кислотности до нормы (<10 мЭкв/час) в течение одного часа у большинства пациентов.

Особые группы пациентов

Пациенты с печеночной недостаточностью

У пациентов с тяжелой печеночной недостаточностью суточная доза пантопразола не должна превышать 20 мг в день (половина флакона пантопразола с дозой 40 мг) (см. раздел «Необходимые меры предосторожности при применении»).

Пациенты с почечной недостаточностью

Пациентам с нарушенной функцией почек коррекции дозы не требуется. Пациенты пожилого возраста

Пожилым пациентам не требуется коррекции дозы.

Дети

Безопасность и эффективность применения препарата Нупента в виде раствора для инъекций в дозе 40 мг у детей в возрасте младше 18 лет не установлена. Поэтому препарат Нупента в виде лиофилизата для приготовления раствора для инъекции в дозе 40 мг не рекомендуется использовать у пациентов в возрасте младше 18 лет.

Метод и путь введения

Препарат следует вводить внутривенно в течение 2-15 мин.

Для приготовления раствора для инъекций во флакон с порошком с целью его растворения добавляют 10 мл 0,9% (9 мг/мл) раствора хлорида натрия для инъекций. Готовый раствор после разведения должен быть прозрачным и иметь желтоватый цвет. Этот раствор можно вводить непосредственно или после смешивания с 100 мл 0,9% (9 мг/мл) раствора хлорида натрия для инъекций или 5% (55 мг/мл) раствора глюкозы для инъекций. Разведенный препарат следует использовать сразу же после приготовления раствора. Содержимое флакона предназначено только для однократного использования.

Нупента не следует приготавливать или смешивать с какими-либо другими не указанными выше растворителями.

Частота применения с указанием времени приема

Рекомендуемая внутривенная доза применяется один раз в день.

В случае применения препарата в суточной дозе свыше 80 мг, дозу следует разделить и принимать дважды в день.

Длительность лечения

Внутривенный прием рекомендуется только при невозможности приема препарата внутрь в таблетированной форме. Имеются данные по внутривенному применению в течение 7 дней. Поэтому внутривенное лечение препаратом Нупента необходимо отменить, как только станет возможно пероральное применение, и вместо внутривенной лекарственной формы следует назначить пероральную дозу пантопразола 40 мг.

Передозировка

Симптомдары: белгісіз

Емі: артық дозалануға күдіктенген жағдайда демеуші және симптоматикалық ем жүргізу керек. Препарат гемодиализ арқылы шығарылмайды.

Симптомы: неизвестны

Лечение: при подозрении на передозировку рекомендуется проведение поддерживающей и симптоматической терапии. Препарат не выводится посредством гемодиализа.

Сертификаты