ОРВИКОЛД 0,325/0,02/0,01 N10 ПОРОШОК Д/ПРИГ Р-РА Д/ПРИЕМА ВНУТРЬ ЛИМОН

Временно нет в наличии

Вид товара:	Лекарственные средства
Действующие вещества:	Парацетамол+фенирамина малеат+фенилэфрина гидрохлорид
Производитель:	-ЛЕКФАРМ СООО
Страна происхождения:	Беларусь
Форма выпуска и упаковка:	10 г ұнтақтан біріктірілген материалдан жасалған пакетте (мөлдір полиэтилентерефталатты үлбір, ақ полипропиленді үлбір, фольга, мөлдір полиэтиленді үлбір). 10 пакеттен медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады. 10 г ұнтақтан біріктірілген материалдан жасалған пакетте (мөлдір полиэтилентерефталатты үлбір, ақ полипропиленді үлбір, фольга, мөлдір полиэтиленді үлбір). 10 пакеттен медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.
Хранить в сухом месте:	Да
Беречь от детей:	Да
Хранить в защищенном от света месте:	Да

Купить ОРВИКОЛД 0,325/0,02/0,01 N10 ПОРОШОК Д/ПРИГ Р-РА Д/ПРИЕМА ВНУТРЬ ЛИМОН цена

Инструкция по применению

Орвиколд инструкция по применению

Лекарственная форма

Ішке қабылдау үшін ерітінді дайындауға арналған ұнтақ (лимон).

Порошок для приготовления раствора для приема внутрь (лимон)

Состав

Дәрілік препараттың құрамы

Бір пакеттің ішінде (ішке қабылдау үшін ерітінді дайындауға арналған ұнтақ (лимон)):

белсенді заттар: парацетамол 325.0 мг
фенирамин малеаты 20.0 мг
фенилэфрин гидрохлориді 10.0 мг

Қосымша заттар:

Сусыз лимон қышқылы
қант

«Лимон» хош иістендіргіші (хош иістендіргіштер:

хош иісті өнімдер
хош иісті заттар
табиғи хош иісті заттар.Басқа құрамдас бөліктер: мальтодекстрин
гуммиарабик (Е 414))

белсенді заттар: парацетамол 325.0 мг
фенирамин малеаты 20.0 мг
фенилэфрин гидрохлориді 10.0 мг.Қосымша заттар:

Сусыз лимон қышқылы
қант

«Лимон» хош иістендіргіші (хош иістендіргіштер:

хош иісті өнімдер
хош иісті заттар
табиғи хош иісті заттар.Басқа құрамдас бөліктер: мальтодекстрин
гуммиарабик (Е 414))

Побочные действия

Жиі

˗ ұйқышылдық

˗ жүрек айнуы, құсу.

Жиі емес

˗ эритематозды тері реакциясы, есекжем және терінің қызаруы

Сирек

˗ аллергиялық тромбоцитопения (кейде көгеру және қан кету пайда болады)

˗ лейкопения, агранулоцитоз, панцитопения, нейтропения,

˗ гемолитикалық анемия

˗ Квинке ісінуі (ангионевроздық ісіну) сияқты аллергиялық реакциялар

˗ ентігу

˗ бронхоспазм

˗ тершеңдік

˗ артериялық қысымның төмендеуі, шок

˗ ацетилсалицил қышқылы немесе ацетилсалицил қышқылын көтереалмаушылықтың басқа көріністерінен туындаған демікпемен ауыратын пациенттердің аз бөлігі (5-10%) парацетамолға (анальгетикалық демікпе) ұқсас әсер етуі мүмкін

˗ сылбырлық

˗ бас ауыруы

˗ қозу жай-күйі

˗ ұйқының бұзылуы

˗ тахикардия, жүрек соғуы

˗ артериялық гипертензия

˗ ауыздың құрғауы

˗ іш қату, диарея немесе іштің кебуі

˗ бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы

˗ бөртпе, терінің қышынуы.

Өте сирек

˗ Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермальді некролиз (Лайелл синдромы) сияқты күрделі тері реакциялары.

Белгісіз

˗ анафилаксиялық реакциялар.

Часто

˗ сонливость

˗ тошнота, рвота.

Нечасто

˗ эритематозные кожные реакции, крапивница и покраснение кожи

Редко

˗ аллергическая тромбоцитопения (иногда с образованием синяков и кровотечений),

˗ лейкопения, агранулоцитоз, панцитопения, нейтропения,

˗ гемолитическая анемия

˗ аллергические реакции, такие как отек Квинке (ангионевротический отек)

˗ одышка

˗ бронхоспазм

˗ потливость

˗ падение артериального давления, шок

˗ небольшая часть (5-10%) пациентов с астмой, вызванной ацетилсалициловой кислотой, или другими проявлениями так называемой непереносимости ацетилсалициловой кислоты, могут аналогичным образом реагировать на парацетамол (анальгетическая астма)

˗ вялость

˗ головная боль

˗ возбужденное состояние

˗ нарушения сна

˗ тахикардия, сердцебиение

˗ артериальная гипертензия

˗ сухость во рту

˗ запор, диарея или вздутие живота

˗ повышение уровня ферментов печени

˗ сыпь, кожный зуд.

Очень редко

˗ серьезные кожные реакции, такие как синдром Стивенса-Джонсона и токсический эпидермальный некролиз (синдром Лайелла).

Неизвестно

˗ анафилактические реакции.

Особенности продажи

Отпускается без рецепта

Особые условия

Ұсынылған дозадан асырмаңыз немесе препаратты қатарынан 3 күннен артық қабылдауға болмайды.

Мына жағдайларда дәрігермен кеңесу керек:

- бүйрек және / немесе бауыр жеткіліксіздігі

- глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы (гемолитикалық анемияға әкелуі мүмкін)

- бауыр ферменттерін потенциалды индукциялайтын препараттарды бір мезгілде қолдану

- жүрек-қантамыр аурулары

- пилородуоденальді бітелу

- стеноздық ойық жара ауруы

- қант диабеті (1 пакеттің ішінде шамамен 10 г қант бар)

- бүйректегі қайталамалы ураттық тастар

Ұсынылған дозалардан асыру, бауырдың күрделі зақымдануына әкелуі мүмкін.Бауыр зақымдануының клиникалық белгілері, әдетте, парацетамолмен артық дозаланудан 1-2 күн өткен соң байқалады.Бауырдың ең жоғары зақымдануы әдетте 3-4 күннен кейін байқалады.Антидотпен емді мүмкіндігінше тезірек бастау керек.

Парацетамолды қабылдағаннан кейін, әдетте бауыр функциясының бұзылуымен және гепатоуыттылықпен жедел панкреатит туралы хабарланды.

Өте сирек жағдайларда парацетамол өлімге әкелуі мүмкін терінің күрделі реакцияларын тудыруы мүмкін (мысалы, Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермальді некролиз).Пациенттерге терінің ауыр реакцияларының симптомдары туралы және тері реакциялары немесе аса жоғары сезімталдықтың басқа белгілері алғаш пайда болған кезде препаратты қабылдауды тоқтату қажеттігі туралы хабардар ету керек.

Алкогольді шамадан тыс тұтынған жағдайда абай болу керек.Алкоголь парацетамолдың гепатоуыттылығын күшейтуі мүмкін, әсіресе диета және сусызданумен қатар келген кезінде.Бұндай жағдайларда тіпті парацетамолдың емдік дозасы бауырдың зақымдануына әкелуі мүмкін.

Алкогольді сусындарды ішуден аулақ болу керек, өйткені парацетамолмен үйлесімде алкоголь бауырдың зақымдануына әкелуі мүмкін.

Пациенттің назарын ауырсынуды басатын дәрілерді дәрігердің рецептісінсіз ұзақ уақыт бойы тұрақты қабылдауға болмайтындығына аудару керек.Ұзақ ауыру дәрігердің тарапынан қосымша бақылауды қажет етеді.Препараттарды ұзақ қабылдау, әсіресе бірнеше ҚҚСД біріктірілгенде, бүйрек жеткіліксіздігі (анальгетикалық нефропатия) қаупімен бүйректің қайтымсыз зақымдануына әкелуі мүмкін.

Пациентке ҚҚСД созылмалы қолдану бас ауруына әкелуі, бұл қайта қолдануға, осылайша бас ауруының ұзаруына әкелуі мүмкін (ауырсынуды басатын бас ауруы деп аталады) екенін хабарлау керек.

Глутатион сарқылуы бар пациенттерде, мысалы, сепсисте, парацетамолды пайдалану метаболизмдік ацидоз қаупін арттыруы мүмкін.

Мына жағдайларда дәрігердің кеңесі қажет:

- егер пациентте демікпе
эмфизема немесе созылмалы бронхит сияқты тыныс алумен проблемалар болса

- егер аурудың симптомдары 3 күн ішінде жақсармаса немесе жоғары температурамен
қызбамен
3 күннен артыққа созылатын
бөртпе немесе тұрақты бас ауруымен қатар жүрсе

Нельзя превышать рекомендуемую дозу или принимать препарат дольше 3 дней подряд.

Следует проконсультироваться с врачом в следующих случаях:

- почечная и / или печеночная недостаточность

- дефицит глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы (может привести к гемолитической анемии)

- одновременное применение препаратов
потенциально индуцирующих печеночные ферменты

- сердечно-сосудистые заболевания

- пилородуоденальная непроходимость

- стенозирующая язвенная болезнь

- сахарный диабет (1 пакетик содержит около 10 г сахара)

- рецидивирующие уратные камни в почках

Дозы, превышающие рекомендованные, могут привести к очень серьезному повреждению печени.Клинические симптомы поражения печени обычно проявляются через 1-2 дня после передозировки парацетамолом.Максимальное повреждение печени обычно наблюдается через 3-4 дня.Лечение антидотом следует начинать как можно скорее.Сообщалось об остром панкреатите, обычно с нарушением функции печени и гепатотоксичностью, после приема парацетамола.В очень редких случаях парацетамол может вызывать серьезные кожные реакции (например, синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз), которые могут быть фатальными.Пациентов следует проинформировать о симптомах тяжелых кожных реакций и о необходимости прекратить прием препарата при первом появлении кожных реакций или других признаков гиперчувствительности.Следует соблюдать осторожность в случае чрезмерного употребления алкоголя.Алкоголь может усилить гепатотоксичность парацетамола, особенно при одновременной диете и обезвоживании.В таких случаях даже терапевтическая доза парацетамола может привести к повреждению печени.Следует избегать употребления алкогольных напитков, так как алкоголь в сочетании с парацетамолом может вызвать повреждение печени.Следует обратить внимание пациента на то, что обезболивающие препараты нельзя принимать регулярно в течение длительного времени без назначения врача.Длительная боль требует дополнительного мониторинга со стороны врача.Длительный прием препаратов, особенно при сочетании нескольких НПВС, может привести к необратимому поражению почек с риском почечной недостаточности (анальгетическая нефропатия).Пациенту следует сообщить, что хроническое применение НПВС может привести к головным болям, которые могут привести к повторному применению и, таким образом, к пролонгации головной боли (так называемая головная боль с обезболивающим).У пациентов с истощением глутатиона, например, при сепсисе, использование парацетамола может увеличить риск метаболического ацидоза.Консультация врача необходима в следующих случаях:

- если у пациента проблемы с дыханием
такие как астма
эмфизема или хронический бронхит

- если симптомы заболевания не улучшаются в течение 3 дней или сопровождаются высокой температурой
лихорадкой
продолжающейся более 3 дней
сыпью или постоянной головной болью

Показания

Қолданылуы

- қызба мен қалтырауды, бас ауыруын, тұмаурату, мұрынның бітелуін, түшкіру мен дененің ауыруын қоса, тұмау мен суық тиюдің қысқа мерзімді симптоматикалық емі.

- кратковременное симптоматическое лечение гриппа и простуды, включая лихорадку и озноб, головную боль, насморк, заложенность носа, чихание и боль в теле.

Противопоказания

- әсер етуші затқа (заттарға) немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- бауырдың ауыр дисфункциясы (цирроз және асцит) / жедел гепатит немесе декомпенсацияланған белсенді бауыр ауруы

- бүйректің ауыр жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі <30 мл/мин)

- тұқым қуалайтын конституциональді гипербилирубинемия (Мейленграхт синдромы)

- ауыр жүрек-қантамыр аурулары

- гипертензия

- феохромоцитома

- гипертиреоз

- қалдық несеппен қуық асты безінің қатерсіз гиперплазиясы

- гемолитикалық анемия

- жабық бұрышты глаукома,

- алкогольді шамадан тыс тұтыну

- МАО тежегіштерімен бір мезгілде емдеу немесе оларды қолдануды тоқтатқаннан кейін 2 аптадан аспайтын ем

- трициклді антидепрессанттармен бір мезгілде емдеу

- бета-адреноблокаторлармен бір мезгілде емдеу

- басқа симпатомиметиктермен бір мезгілде емдеу

- эпилепсия

- тұқым қуалайтын фруктоза көтере алмаушылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы (препарат құрамында қант бар)

- жүктілік және бала емізу кезеңі

- 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер және балалар.

- повышенная чувствительность к компонентам препарата

- тяжелая сердечно-сосудистая недостаточность

- тяжелая печеночная недостаточность

- тяжелая почечная недостаточность

- врожденная гипербилирубинемия

- артериальная гипертензия

- феохромоцитома

- тиреотоксикоз

- аденома простаты с затрудненным мочеиспусканием

- обструкция шейки мочевого пузыря

- заболевания крови

- пилородуоденальная обструкция, стенозная язва желудка и двенадцатиперстной кишки

- сахарный диабет

- заболевания легких (включая бронхиальную астму)

- глаукома

- дефицит глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы, наследственная непереносимость фруктозы или мальабсорбция глюкозы-галактозы

- эпилепсия

- алкоголизм

- сопутствующее лечение ингибиторами МАО и в течение 2 недель после прекращения их применения

- беременность и период лактации

- детский и подростковый возраст до 18 лет.

Лекарственное взаимодействие

Парацетамол

Гепатоуытты заттар парацетамолдың жиналу және артық дозалану қаупін арттыруы мүмкін. Фенобарбитал, фенитоин, карбамазепин, изоникотин қышқылының гидразиді (ХПА:

Изониазид) және рифампицин сияқты бауыр ферменттерінің индукторлары парацетамолдың гепатоуыттылығын арттырады

Алкоголь:

созылмалы және алкогольді шамадан тыс тұтыну парацетамолдың гепатоуыттылығын арттыруы мүмкін

Асқазанның босатылуын баяулататын дәрілік препараттар (мысалы, пропантелин) сіңірілу жылдамдығын төмендетеді.
Асқазанның босатылуын тездететін дәрілік заттар (мысалы, метоклопрамид) парацетамолдың сіңу жылдамдығын жоғарлатады және оның плазмадағы ең жоғары деңгейін арттырады.Сол сияқты домперидон парацетамолдың сіңу жылдамдығын арттыра алады.
Хлорамфеникол:

левомицетиннің жартылай шығарылу кезеңі парацетамол есебінен 5 есе артады

Ламотриджин:

парацетамол бауырдағы метаболизмді стимуляциялау арқылы ламотриджиннің биожетімділігін төмендетуі және оның әсерін әлсіретуі мүмкін.Салициламид парацетамолдың жартылай шығарылу кезеңін ұзартады және бауырға уытты метаболиттердің өндірілуін арттырады.Хлорзоксазон: парацетамол мен хлорзоксазоны бір мезгілде қолданған кезде екі заттың да гепатоуыттылығы артады.Зидовудин: зидовудин мен парацетамолды бір мезгілде қолдану нейтропенияға бейімділікті арттырады.Пробенецид глюкурон қышқылымен парацетамолдың конъюгациясын басады және осылайша парацетамол клиренсінің төмендеуіне әкеледі.Қабылдау кезінде парацетамолдың дозасын азайту керек.Холестирамин: егер холестирамин бір мезгілде енгізілсе, парацетамолдың сіңуі төмендеуі мүмкін.Сондықтан холестираминді 1 сағат кейінірек қабылдау керек.Варфарин мен басқа кумариндердің антикоагулянттық әсері парацетамолды ұзақ уақыт күнделікті қабылдағанда айқынырақ болып, сол арқылы қан кету қаупін арттыруы мүмкін.Бірлі-жарым қолдану жағдайлары айтарлықтай әсер көрсетпейді.Фенирамин малеаты

Фенирамин сияқты антигистаминді препараттар трициклді антидепрессанттар, МАО тежегіштері, алкоголь, Паркинсон ауруын емдеуге арналған препараттар, барбитураттар және нейролептиктер сияқты басқа заттардың орталық депрессиялық әсерін күшейтуі мүмкін.Препаратты тыныштандыратын дәрілермен бір мезгілде қабылдаған кезде сақтықпен қабылдау керек.Кумарин туындыларының әсері фенирамин малеатын қабылдау аясында азаюы мүмкін.Фенилэфрин

Фенилэфрин МАО тежегіштерінің әсерін күшейтуі және гипертониялық криз тудыруы мүмкін.Фенилэфринді басқа симпатомиметиктермен немесе трициклді антидепрессанттармен (мысалы, амитриптилин) бір мезгілде қолдану жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан жағымсыз әсерлер қаупін арттыруы мүмкін.Фенилэфрин бета-адреноблокаторлардың және басқа да гипотензивті препараттардың (мысалы, дебризохин, гуанетидин, резерпин, метилдопа) әсерін төмендетуі мүмкін
сондай-ақ гипертензия немесе жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан басқа жанама әсерлердің қаупі ұлғайуы мүмкін.Фенилэфринді дигоксинмен немесе басқа жүрек гликозидтерімен бір мезгілде қабылдау аритмия немесе жүрек ұстамасы қаупін арттыруы мүмкін.Қастауыш алкалоидтарымен (эрготамин, метисергид) бір мезгілде қолдану эрготизм қауіпін арттыруы мүмкін

Парацетамол

Гепатотоксические вещества могут увеличить риск накопления парацетамола и передозировки.Индукторы печеночных ферментов, такие как фенобарбитал, фенитоин, карбамазепин, гидразид изоникотиновой кислоты (МНН:

Изониазид) и рифампицин, увеличивают гепатотоксичность парацетамола.Алкоголь: хроническое и чрезмерное употребление алкоголя может увеличить гепатотоксичность парацетамола.Лекарственные препараты, замедляющие опорожнение желудка (например, пропантелин), снижают скорость абсорбции.Лекарственные препараты, ускоряющие опорожнение желудка (например, метоклопрамид), увеличивают скорость абсорбции парацетамола и повышают его максимальный уровень в плазме.Точно так же домперидон может увеличивать скорость абсорбции парацетамола.Хлорамфеникол: период полувыведения левомицетина увеличивается за счет парацетамола в 5 раз.Ламотриджин: парацетамол может снизить биодоступность ламотриджина за счет стимуляции метаболизма в печени и, возможно, ослабить его действие.Салициламид продлевает период полувыведения парацетамола и увеличивает выработку метаболитов, токсичных для печени.Хлорзоксазон: при одновременном применении парацетамола и хлорзоксазона гепатотоксичность обоих веществ возрастает.Зидовудин: одновременное применение зидовудина и парацетамола увеличивает склонность к нейтропении.Пробенецид подавляет конъюгацию парацетамола с глюкуроновой кислотой и тем самым приводит к снижению клиренса парацетамола.Во время приема следует уменьшить дозировку парацетамола.Холестирамин: абсорбция парацетамола может быть снижена, если холестирамин вводится одновременно.Поэтому холестирамин следует принять на 1 час позже.Антикоагулянтный эффект варфарина и других кумаринов может стать более выраженным при длительном ежедневном приеме парацетамола и тем самым увеличить риск кровотечения.Случаи единичного применения не оказывают существенного влияния.Фенирамина малеат

Антигистаминные препараты, такие как фенирамин, могут усиливать центральное депрессивное действие других веществ, таких как трициклические антидепрессанты, ингибиторы МАО, алкоголь, препараты для лечения болезни Паркинсона, барбитураты и нейролептики.Препарат следует принимать с осторожностью при одновременном приеме седативных средств.Эффект производных кумарина может быть уменьшен на фоне приема фенирамина малеата.Фенилэфрин

Фенилэфрин может усиливать действие ингибиторов МАО и вызывать гипертонический криз.Одновременное применение фенилэфрина с другими симпатомиметиками или трициклическими антидепрессантами (например, амитриптилином) может увеличить риск побочных эффектов со стороны сердечно-сосудистой системы.Фенилэфрин может снижать действие бета-адреноблокаторов и других гипотензивных препаратов (например, дебризохина, гуанетидина, резерпина, метилдопы)
риск гипертензии или других побочных эффектов со стороны сердечно-сосудистой системы может быть также увеличен.Одновременный прием фенилэфрина с дигоксином или другими сердечными гликозидами может увеличить риск аритмий или сердечного приступа.Одновременное применение с алкалоидами спорыньи (эрготамин,

метисергид) может повысить риск эрготизма

Ближайшие к вам пункты доставки в Алматы вы можете посмотреть здесь.

Способ применения

Дозировка

Дозалау режимі

Ең жоғары тәуліктік дозаны арттыруға болмайды. Артық дозалану қаупін болдырмау үшін, бір мезгілде қабылданатын басқа препараттардың құрамында парацетамол жоқ екеніне көз жеткізу керек.

Ересектер мен 18 жастан асқан жасөспірімдер - бір реттік доза: 1 пакет.

Тәуліктік доза - әр 4-6 сағат сайын 1 пакеттен.

Ең жоғары тәуліктік доза: тәулігіне 3 пакет.

Дозалау жөніндегі арнайы нұсқаулар:

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде қабылдаудың ең аз аралығын мына кестеге сәйкес түзету керек.

Креатинин клиренсі Дозалау аралығы

≥50 мл / мин 4 сағат

30-50 мл / мин 6 сағат

Гемодиализдегі пациенттерде парацетамолдың емдік дозаларын қабылдағаннан кейін жартылай шығарылу кезеңі 40-50%-ға қысқаруы мүмкін.

Енгізу әдісі мен жолы

Ішке қабылдауға арналған.

1 пакеттің ішіндегісін бір стақан қайнаған ыстық суда еріту және ыстықтай ішу керек.

Препаратты күннің кез келген уақытында қабылдауға болады, бірақ дұрысы кешке немесе ұйықтар алдында қабылдау.

Дозалар арасындағы аралық уақыт кемінде 4 сағатты құрауы тиіс.

Үздіксіз қабылдаудың ең жоғары кезеңі - дәрігердің кеңесінсіз 3 күн.

Нельзя превышать максимальную суточную дозу. Чтобы избежать риск передозировки, следует убедиться, что другие препараты, принимаемые одновременно, не содержат парацетамол.

Взрослые и подростки от 18 лет - разовая доза: 1 пакетик.

Суточная доза - по 1 пакетику каждые 4-6 часов.

Максимальная суточная доза: 3 пакетика в сутки.

Особые инструкции по дозированию:

У пациентов с почечной недостаточностью минимальный интервал приема следует корректировать в соответствии со следующей таблицей.

Клиренс креатинина Интервал дозирования

≥50 мл / мин 4 часа

30-50 мл / мин 6 часов

У пациентов, находящихся на гемодиализе, период полувыведения после приема терапевтических доз парацетамола может быть сокращен на 40-50%.

Метод и путь введения

Для приема внутрь.

Содержимое 1 пакетика растворить в стакане кипяченой горячей воды и выпить горячим.

Препарат можно принимать в любое время дня, но предпочтительнее принимать вечером или перед сном.

Время интервала между дозами должно составлять не менее 4-х часов.

Максимальный период непрерывного применения - 3 дня без консультации врача.

Передозировка

Препаратпен артық дозалану жағдайында парацетамолмен артық дозалану симптомдары анағұрлым маңызды болады.

Парацетамол:

Артық дозалану жағдайында, симптомдары болмаса да, жедел медициналық көмек қажет.

Жедел артық дозалану жағдайында парацетамол гепатоуытты әсер тудыруы және бауыр некрозына әкелуі мүмкін. Артық дозалану, сондай-ақ ұзақ уақыт ішінде қолжеткізілген жоғары жалпы доза анальгетиктерді қабылдаудан туындаған нефропатияны бауырдың қайтымсыз жеткіліксіздігімен тудыруы мүмкін. Артық дозалану қаупі әсіресе егде жастағы пациенттерде, жас балаларда, бауыр аурулары бар пациенттерде, шамадан тыс алкоголь созылмалы тұтыну, ұзақ уақыт тоя тамақтанбағанда немесе изоферменттер индукторларын бір мезгілде қолдану кезінде өзекті.

Парацетамолмен артық дозалану бауыр жеткіліксіздігіне, энцефалопатияға, комаға және өлімге әкелуі мүмкін.

Ересектерде және дене салмағы 140-200 мг/кг балаларда 7.5-10 г парацетамолды пероральді қабылдағаннан кейін (мысалы, алкогольді шамадан тыс тұтынумен немесе аз мөлшерде тамақтану кезінде глутатион қорының төмендеуімен) бауыр мен бүйрек өзекшелері уыттануының жедел симптомдары өмірге қауіпті жасуша некрозы түрінде туындайды.

Плазмадағы концентрациялар >200 мкг/мл 4 сағаттан кейін, > 100 мкг/мл 8 сағаттан кейін, > 50 мкг/мл 12 сағаттан кейін және > 30 мкг/мл 15 сағаттан кейін өліммен аяқталатын бауырдың зақымдануына немесе бауыр комасына әкеледі. Гепатоуыттылық плазмадағы парацетамол концентрациясымен тікелей байланысты.

Симптомдары

1-ші кезең (= 1-ші күн): жүрек айну, құсу, іштің ауыруы, тәбеттің жоғалуы, жалпы әлсіздік, бозару, терлеу.

2-ші кезең (= 2-ші күн): хал-ахуалдың субъективті жақсаруы, бауырдың ұлғаюы, трансаминазалардың жоғарылауы (АСТ, АЛТ), билирубин мәндерінің жоғарылауы, тромбопластин уақытының ұзаруы, лактатдегидрогеназа деңгейінің артуы.

3-ші кезең (= 3-ші күн): трансаминазалар деңгейі (АСТ, АЛТ) өте жоғары, сарғаю, гипогликемия, бауыр комасы.

Өзекшелердің жедел некрозы бар жедел бүйрек жеткіліксіздігі бауырдың ауыр зақымдануы болмаған да дамуы мүмкін.

Сондай-ақ, тұрақсыз жүрек соғуы мен панкреатит туралы хабарламалар болды.

Емі

Уыттануға күдік туындаған кезде емді дереу бастау керек, ол мынадай шараларды қамтуы тиіс: белсендірілген көмірді кейіннен енгізе отырып, асқазанды шаю (алғашқы 1-2 сағат ішінде ғана тиімді), N-ацетилцистеинді немесе метионинді пероральді қабылдау.

Антидотты пероральді қабылдау қиындаған немесе мүмкін емес жағдайларда (мысалы, қатты құсу, сананың бұлыңғырлануы), N-ацетилцистеинді мүмкіндігінше 8 сағат ішінде вена ішіне енгізуге болады.

N-ацетилцистеин оқиға басталған 16 сағаттан кейін кейбір қорғауды қамтамасыз ете алады.

Парацетамолдың плазмадағы концентрациясын анықтау қажет (қабылдағаннан кейін 4 сағаттан ерте емес).

Тыныс алуды және қан айналымын бақылау (адреналинсіз!).

Құрысулар (тремор) кезінде диазепамды тағайындауға болады.

Бауыр сынамаларын емнің басында және әрбір 24 сағат сайын орындау және қайталау қажет. Көп жағдайда бауыр трансаминазаларының деңгейі 1-2 аптадан кейін бауыр функциясының толық қалпына келуімен қалыпқа келеді. Алайда, өте ауыр жағдайларда бауырды ауыстырып қондыру қажет болуы мүмкін.

Фенирамин және фенилэфрин

Симптомдары

Антигистамин компонентінің парасимпатолитикалық әсерінің және фенилэфриннің симпатомиметикалық әсерінің өзара күшеюіне байланысты мынадай белгілер пайда болуы мүмкін: ұйқышылдық, кеш қозу (әсіресе балаларда); көрудің бұзылуы, бөртпе, жүрек айну, құсу, бас ауруы, қан айналымының бұзылуы, кома, құрысулар, гипертензия, брадикардия.

Арнайы антидоты жоқ.

Әдеттегі шұғыл шаралар қолданылады.

Стимуляторларды қолдануға болмайды; егер артериялық қысым төмендесе, вазопрессорларды тағайындауға болады.

Гипертензияны альфа-рецепторлар блокаторларын вена ішіне енгізу арқылы емдеуге болады. Құрысулар (тремор) кезінде диазепамды тағайындауға болады.

В случае передозировки препаратом симптомы передозировки парацетамолом будут наиболее значительными.

Парацетамол:

В случае передозировки требуется немедленная медицинская помощь, даже если симптомы отсутствуют.

В случае острой передозировки парацетамол может вызвать гепатотоксический эффект и привести к некрозу печени. Передозировка, а также высокая общая доза, достигнутая в течение более длительного периода времени, могут вызвать нефропатию, вызванную приемом анальгетиков, с необратимой печеночной недостаточностью. Риск передозировки особенно актуален у пожилых пациентов, маленьких детей, пациентов с заболеваниями печени, хроническим злоупотреблением алкоголем, хроническим недоеданием или одновременным применением индукторов изоферментов.

Передозировка парацетамола может привести к печеночной недостаточности, энцефалопатии, коме и смерти.

После перорального приема 7.5-10 г парацетамола у взрослых и 140-200 мг/кг массы тела у детей (у предрасположенных пациентов, например, с повышенным потреблением алкоголя или сниженными запасами глутатиона при приеме малых доз еды) возникают острые симптомы интоксикации клеток печени и почечных канальцев в виде опасного для жизни некроза клеток.

Концентрации в плазме >200 мкг/мл через 4 часа, > 100 мкг/мл через 8 часов, > 50 мкг/мл через 12 часов и > 30 мкг/мл через 15 часов приводят к поражению печени с летальным исходом или печеночной коме. Гепатотоксичность напрямую зависит от концентрации парацетамола в плазме.

Симптомы

1-я фаза (= 1-й день): тошнота, рвота, боли в животе, потеря аппетита, общее недомогание, бледность, потливость.

2-я фаза (= 2-й день): субъективное улучшение самочувствия, увеличение печени, повышение значений трансаминаз (АСТ, АЛТ), повышение значений билирубина, удлинение тромбопластинового времени, повышение уровня лактатдегидрогеназы.

3-я фаза (= 3-й день): уровень трансаминаз (АСТ, АЛТ) сильно повышен, желтуха, гипогликемия, печеночная кома.

Острая почечная недостаточность с острым некрозом канальцев может развиться даже при отсутствии тяжелого поражения печени.

Также были сообщения о нерегулярном сердцебиении и панкреатите.

Лечение

При подозрении на интоксикацию следует немедленно начать терапию, которая должна включать следующие меры: промывание желудка (эффективен только в течение первых 1 -2 часов) с последующим введением активированного угля, пероральный прием N-ацетилцистеина или метионина.

В ситуациях, когда пероральное применение антидота затруднено или невозможно (например, из-за сильной рвоты, помутнения сознания), N-ацетилцистеин можно вводить внутривенно, если возможно, в течение 8 часов.

N-ацетилцистеин может обеспечивать некоторую защиту через 16 часов поле начала события.

Необходимо определить концентрацию парацетамола в плазме (не ранее, чем через 4 часа после приема).

Контроль дыхания и кровообращения (без адреналина!).

При судорогах (треморе) можно назначать диазепам.

Печеночные пробы необходимо выполнять и повторять в начале лечения и каждые 24 часа. В большинстве случаев уровень печеночных трансаминаз нормализуется через 1-2 недели с полным восстановлением функции печени. Однако в очень тяжелых случаях может потребоваться пересадка печени.

Фенирамин и фенилэфрин

Симптомы

Из-за взаимного усиления парасимпатолитического действия антигистаминного компонента и симпатомиметического действия фенилэфрина, могут возникать следующие симптомы: сонливость, позднее возбуждение (особенно у детей); нарушения зрения, сыпь, тошнота, рвота, головная боль, нарушение кровообращения, кома, судороги, гипертензия, брадикардия.

Специфического антидота нет.

Применяются обычные экстренные меры.

Стимуляторы применять нельзя; если артериальное давление падает, можно назначить вазопрессоры.

Гипертензию можно лечить с помощью внутривенного введения блокаторов альфа-рецепторов. При судорогах (треморе) можно назначать диазепам.

Сертификаты