Таллитон

• Производитель
• Страна происхождения
• Группа товаров
• Особенности продажи
• Описание
• Формы выпуска
• Фармакологическое действие
• Фармакокинетика
• Особые условия
• Состав
• Таллитон показания к применению
• Противопоказания
• Дозировка
• Побочные действия
• Лекарственное взаимодействие
• Передозировка
• Условия хранения
• Синонимы

Производитель

-Фармацевтический завод ОАО ЭГИС

Страна происхождения

Венгрия

Группа товаров

Medical

Особенности продажи

R

Альфа- и бета-блокатор

Формы выпуска

• Біріктірілген «соld» (полиамид/алюминий фольга / ПВХ/ / алюминий фольга) үлбірден жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 7 (6,25 мг дозасы үшін) және 14 (12,5мг және 25 мг дозасы үшін) таблеткадан.
• 1 немесе 2 пішінді ұяшықты қаптамадан (12,5 мг және 25 мг дозасы үшін) және 2 немесе 4 пішінді ұяшықты қаптамадан (6,25 мг дозасы үшін) медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қаптамаға салынған.
• По 14 таблеток в контурной ячейковой упаковке из комбинированной пленки «соld» (полиамид / алюминиевая фольга / ПВХ) / алюминиевая фольга).
• По 2 контурные ячейковые упаковоки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках в картонной упаковке.
• По 2 контурных ячейковых упаковок вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках в картонной упаковке.
• По 2 контурные ячейковые упаковоки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках в картонной упаковке.

Фармакологическое действие

Карведилол - препарат третьего поколения, неселективный блокатор адренергических рецепторов (?1-, ?1 и ?2-рецепторов). Вазодилатация обусловлена, прежде всего, антагонизмом ?1-рецепторов. Карведилол способен защищать органы, обладает сильным антиоксидантным действием и нейтрализует свободные радикалы. Благодаря своей ?-блокирующей активности, карведилол угнетает систему ренин-ангиотензин-альдостерон, снижая высвобождение ренина, в связи с чем при его применении редко возникает задержка жидкости. Карведилол лишен внутренней симпатомиметической активности; подобно пропранололу, он имеет мембраностабилизирующие свойства. Карведилол является рацемической смесью двух стереоизомеров. Его R (+) и S (-) энантиомеры обладают одинаковыми ?1-блокирующими и антиоксидантными свойствами. Карведилол неизбирательно подавляет ?1 и ?2-рецепторы, что является свойством его S (-) энантиомера. Карведилол является хорошим антиоксидантом. В клинических исследованиях с определением разных маркеров показано, что у пациентов, принимающих карведилол, снижается окислительный стресс. Он является акцептором свободных радикалов кислорода и подавляет пролиферацию гладкомышечных клеток в стенках сосудов. Избирательная блокада ?1-рецепторов карведилолом снижает периферическое сосудистое сопротивление. Карведилол ослабляет гипертензивную реакцию на агонист ?1-рецепторов фенилэфрин, но не влияет на гипертензивный эффект ангиотензина II. Карведилол не влияет на липидный профиль. Он не изменяет отношение липопротеинов высокой и низкой плотности (ЛПВП/ЛПНП). Артериальная гипертензия При артериальной гипертензии применение карведилола снижает артериальное давление путем сочетания блокады ?-рецепторов и расширения сосудов, связанного с блокадой ?1-рецепторов. Его антигипертензивный эффект не связан с повышением общего периферического сопротивления, характерного для действия чистых ?-блокаторов. При его применении слегка снижается частота сердечных сокращений. У пациентов с артериальной гипертонией не изменяются почечный кровоток и функция почек. Карведилол не влияет на ударный объем и снижает общее периферическое сосудистое сопротивление. Он не ухудшает перфузию отдельных органов и кровоток в артериях, снабжающих органы, в том числе артериях почек, скелетных мышц, предплечий, ног, кожи и головного мозга, а также в сонных артериях. Карведилол реже вызывает похолодание конечностей и повышенную утомляемость при физической нагрузке, характерные для ?-блокаторов, не обладающих сосудорасширяющим действием. Длительные эффекты карведилола при гипертензии подтверждены в нескольких клинических испытаниях оригинального препарата. Его антигипертензивный эффект развивается быстро, достигает максимума в течение 2-3 часов и длится 24 часа. При длительном приеме препарата максимальный эффект может развиться за 3-4 недели. Почечная гипертония В открытых клинических испытаниях оригинального препарата установлено, что карведилол может успешно применяться для лечения почечной гипертензии, включая пациентов с хронической почечной недостаточностью, пациентов на гемодиализе или после трансплантации почки. Как в дни гемодиализа, так и в промежутках между гемодиализом, карведилол постепенно снижает артериальное давление причем его эффект схож с таковым, наблюдаемым у лиц с нормальной функцией почек. На основании сравнительных исследований, проведенных с участием пациентов на гемодиализе, был сделан вывод, что карведилол более эффективен и лучше переносится, чем блокаторы кальциевых каналов. Заболевания коронарных артерий У пациентов с поражением коронарных артерий карведилол имеет противоишемическое и противоангинозное действие, что может проявиться при длительном приеме. В острых исследованиях гемодинамики карведилол значительно снижал потребление кислорода миокардом и гиперактивность симпатической нервной системы. Карведилол снижал преднагрузку желудочков (давление в легочной артерии, давление заклинивания легочных капилляров), а также постнагрузку (общее периферическое сопротивление). Хроническая сердечная недостаточность При хронической сердечной недостаточности карведилол значительно снижал смертность от различных причин и частоту госпитализаций по жалобам на сердечно-сосудистые нарушения в клинических исследованиях, проведенных с оригинальным препаратом. В исследовании COPERNICUS показана эффективность и хорошая переносимость карведилола у больных с тяжелой хронической сердечной недостаточностью. Карведилол увеличивает фракцию выброса и ослабляет симптомы хронической сердечной недостаточности ишемического или не ишемического происхождения. Показана дозо-зависимость эффекта карведилола. В исследовании COMET применение карведилола как компонента стандартной терапии значительно снижало смертность по сравнению с группой, получавшей метопролол. Почечная недостаточность Карведилол снижает заболеваемость и смертность пациентов с дилатационной кардиомиопатией, находящихся на гемодиализе. Мета-анализ плацебо-контролированных клинических исследований оригинального препарата с участием большого числа (>4000) пациентов с заболеваниями почек умеренной или средней тяжести показал, что у почечных больных с нарушением функции левого желудочка, как имеющих, так и не имеющих симптомы сердечной недостаточности, карведилол понижает смертность и частоты событий, связанных с сердечной недостаточностью. Нарушение функции левого желудочка после острого инфаркта миокарда В двойном-слепом исследовании с контролем плацебо (CAPRICORN) участвовало 1 959 пациентов, перенесших инфаркт миокарда, у которых фракция выброса левого желудочка ? 40% или индекс подвижности стенки левого желудочка ? 1.3 (клинические проявление сердечной недостаточности проявлялись не у всех пациентов). По результатам исследования карведилол не вызвал статистически достоверного понижения по комбинированной первичной точке, то есть смертности по любым причинам или частоте госпитализации по поводу сердечно-сосудистых жалоб (понижение на 8%, p=0,297). В то же время, карведилол достоверно понизил смертность по любым причинам (на 23%, p = 0.031), смертность по любым причинам + частоту развития не смертельного инфаркта миокарда (на 29% p = 0.002), смертность по сердечно-сосудистым причинам (на 25% p = 0.024), а также госпитализацию по поводу не смертельного инфаркта миокарда (на 41% p = 0.014), по сравнению с группой плацебо.

Фармакокинетика

Сіңуі Карведилол асқазан-ішек жолынан тез сіңеді, оның биожетімділігі пероральді енгізгенде шамамен 25% - ды құрайды. Карведилол ішектегі Р-гликопротеиннің субстраты болып табылады. Осылайша Р-гликопротеин көмегімен тасымалданатын дәрілік заттың биожетімділігі карведилолмен біріктіргенде жоғарылауы мүмкін. Қан сарысуындағы ең жоғары концентрациясына ішке қабылдағаннан кейін шамамен 1 сағаттан соң жетеді. Аспен бірге қабылдау биожетімділігі мен плазмадағы ең жоғары концентрациясына әсер етпейді, бірақ плазмада ең жоғары концентрациясына жету уақытын ұзартуы мүмкін. Таралуы Карведилол жоғары липофильділікке ие және қан плазмасының ақуыздарымен 98-99 % байланысады. Болжамды таралу көлемі 2 л/кг құрайды. Биотрансформациясы Бұл препарат бауыр арқылы алғашқы өткенде қарқынды метаболизмге ұшырайды. Ішке қабылдағаннан кейін бауыр арқылы алғашқы өту метаболизмі 60-75 % құрайды. Карведилол бауырда тотығу және конъюгация арқылы қарқынды метаболизмге ұшырайды, негізінен өтпен бірге шығарылатын бірнеше метаболиттер пайда болады. Зерттеулерде карведилолдың ішек-бауырлық айналымы анықталды. Әсер етуші заты негізінен глюкуронидпен конъюгациялану жолымен бауырда метаболизденеді. Фенольді сақинаның метилсізденуі және гидроксилденуі -рецепторларды бөгеуге қабілетті үш белсенді метаболиттің түзілуіне әкеледі. Клиникаға дейінгі зерттеулердің нәтижелері 4'- гидроксифенолды метаболиттің бета-адренорецепторларды бөгеу қабілеті карведилолдікінен 13 есе асып түсетінін көрсетті. Сонымен қатар, барлық үш белсенді метаболит карведилолға қарағанда әлсіздеу вазодилататорлар болып табылады. Қан плазмасындағы үш белсенді метаболиттің концентрациясы карведилол концентрациясының 1/10 құрады. Карведилолдың екі гидрокси-карбазол метаболиттерінің антиоксиданттық белсенділігі карведилол белсенділігінен 30 және 80 есе асып түседі. Фармакокинетикалық зерттеулер адамда карведилолдың тотықтырғыш метаболизмі стереоселекциялы болып табылатынын көрсетті. In vitro зерттеу нәтижелері Р450 (CYP2D6, CYP3A 4, CYP2E1, CYP2C9 және CYP1A2) цитохромы изоферменттерінің тотығу және гидроксилдеу процестеріне ықтимал қатысатынын көрсетеді. Дені сау еріктілер мен пациенттердің қатысуымен жүргізілген зерттеулер деректерінің негізінде R-энантиомердің негізінен CYP2D6 цитохромымен, ал S-энантиомердің CYP2D6 және CYP2C9 цитохромдарымен метаболизденетіні көрсетілген. Генетикалық полиморфизм Адамның фармакокинетикалық зерттеулерінің нәтижелері бойынша CYP2D6 цитохромы R - және S- карведилолдың метаболизмінде негізгі рөл атқарады деп қорытынды жасауға болады. CYP2D6 баяу метаболизаторларында қан плазмасында карведилолдың (алдымен R-энантиомердің) концентрациясының жоғарылауы байқалған, ол альфа-бөгейтін белсенділігінің жоғарылауына әкелуі мүмкін. CYP2D6 генотипінің R- және S-карведилолдың фармакокинетикасындағы маңыздылығы популяциялық фармакокинетикалық зерттеулердің нәтижелерімен расталады. Әйтсе де басқа зерттеулер осы бақылауды дәлелдеген жоқ. Қорытындылай келе, CYP2D6 генетикалық полиморфизмінің клиникалық рөлі шектеулі деген қорытындыға келді. Элиминациясы 50 мг карведилолды бір рет ішке қабылдағаннан кейін карведилолдың шамамен 60% - ы өтпен бөлініп, 11 күн ішінде ішек арқылы шығарылды. Ішке бір рет қабылдағаннан кейін препараттың шамамен 16% өзгермеген карведилол (2%) немесе оның метаболиті түрінде бүйрекпен шығарылды. Дені сау еріктілерге 12,5 мг препаратты вена ішіне енгізгеннен кейін карведилолдың плазмадан клиренсі шамамен 500-700 мл/мин, ал жартылай шығарылу кезеңі - шамамен 2,5 сағатты құрайды. 50 мг препаратты ішке қабылдағаннан кейін сол еріктілерде карведилолдың орташа жартылай шығарылу кезеңі шамамен 6,5 сағатты құрайды, бұл бір дозаның жартылай сіңу кезеңіне сәйкес келеді дерлік. Ішке қабылдағаннан кейін S-карведилолдың жалпы клиренсі карведилолдың R клиренсіне қарағанда екі есе жоғары. Дозаға тәуелділігі Карведилолдың дозаға тәуелді фармакокинетикалық параметрлері бар, яғни оның плазмадағы деңгейі енгізілген дозаға пропорциялы. Балалар 18 жасқа дейінгі пациенттерді зерттеу кезінде алынған фармакокинетикалық деректер балалардың дене салмағына шаққанда клиренсі ересектердікіне қарағанда едәуір жоғары екенін көрсетеді. Пациенттердің ерекше топтары: Егде жастағы пациенттер Артериялық гипертензиясы бар егде жастағы пациенттерде карведилолдың фармакокинетикасы жасына байланысты емес. Гипертензиясы бар егде жастағы пациенттердің қатысуымен жүргізілген түпнұсқа карведилолдың бір клиникалық сынағында жастау адамдармен салыстырғанда жағымсыз әсер бейінінде ешқандай айырмашылық анықталған жоқ. Сол сияқты, жүректің коронарлық ауруы бар егде жастағы пациенттердің қатысуымен жүргізілген басқа клиникалық зерттеуде жағымсыз әсерлердің айырмашылығы табылған жоқ. Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі Карведилолды ұзақ уақыт қабылдағанда бүйректің қанайналымы нашарлаған жоқ, және шумақтық сүзіліс жылдамдығы өзгерген жоқ. Артериялық гипертензияcы және бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде қан плазмасындағы AUC, жартылай шығарылу кезеңі және Cmax айтарлықтай өзгерген жоқ. Бүйрек функциясының жеткіліксіздігінде карведилолдың бүйрек арқылы шығарылуы төмендейді, бірақ бұл оның фармакокинетикалық параметрлеріне тек елеусіз әсер етеді. Препарат оның мүмкін диализ жарғақшасы арқылы өтуіне кедергі ететін плазма ақуыздарымен күшті байланысуы себебінен, организмнен диализ кезінде шығарылмайды. Бауыр функциясының жеткіліксіздігі Бауыр функциясының ауыр бұзылуында алғашқы өту метаболизмінің әлсіреуіне байланысты карведилолдың биожетімділігі едәуір (80 % дейін) жоғарылайды. Сондықтан карведилолды бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерде қолдануға болмайды. Циррозы бар пациенттердің қатысуымен жүргізілген фармакокинетикалық зерттеуде карведилолдың экспозициясы (AUC) бауыр ауруларында 6,8 есе жоғарылайтыны анықталды. Жүрек функциясының жеткіліксіздігі Клиникалық зерттеуде жүрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде R- және S-карведилолдың клиренсі дені сау адамдарда бұрын анықталған мәндерге қарағанда нақты төменірек болған. Бұл нәтижелер жүрек функциясы жеткіліксіздігінің R- және S-карведилолдың фармакокинетикасына айтарлықтай әсер ететінін болжамдауға мүмкіндік береді Қант диабеті β-адреноблокаторлар инсулинге төзімділікті жоғарылатады және гипогликемия симптомдарын бүркемелеуі мүмкін. Сонымен қатар, қантамырларды кеңейтетін әсері бар β-адреноблокаторлар (карведилол) - қандағы глюкоза деңгейіне және липидтер бейініне жағымдырақ әсер ететіні анықталды. Карведилолдың кейбір дәрежеде инсулинге сезімталдықты жоғарылататыны және метаболизмдік синдромның кейбір көріністерін тежейтіні көрсетілген. Карведилол быстро всасывается из желудочно-кишечного тракта. Этот препарат подвергается интенсивному метаболизму при первом прохождении через печень, и его биодоступность при пероральном введении составляет приблизительно 25%. Максимальная концентрация в сыворотке крови достигается примерно через 1 час после приема внутрь. Одновременный прием пищи не влияет на биодоступность и максимальную концентрацию в плазме, но может удлинить время достижения максимальной концентрации в плазме. Карведилол обладает высокой липофильностью и на 98-99% связывается с белками плазмы крови. Кажущийся объем распределения составляет 2 л/кг. Таллитон подвергается интенсивному метаболизму в печени путем окисления и конъюгации, с образованием нескольких метаболитов, которые в основном выводятся с желчью. После приема внутрь метаболизм первого прохождения через печень составляет 60-75%. В исследованиях обнаружена кишечно-печеночная циркуляция карведилола. Действующее вещество метаболизируется преимущественно в печени, в основном путем конъюгации с глюкуронидом. Деметилирование и гидроксилирование фенольного кольца приводят к образованию трех активных метаболитов, обладающих способностью блокировать ?-рецепторы. Оксидативный метаболизм карведилола является стереоселективным. R-энантиомер преимущественно метаболизируется CYP2D6 и CYP1A2, а S-стереоизомер в большей степени метаболизируется CYP2C9 и в меньшей степени - CYP2D6. Другие изоферменты цитохромов CYP450, принимающие участие в метаболизме карведилола - CYP3A4, CYP2E1 и CYP2C19. Максимальная концентрация R-карведилола в плазме в 2 раза выше, чем концентрация S-карведилола. По результатам фармакокинетических исследований установлено, что цитохром CYP2D6 играют ведущую роль в метаболизации R- и S-карведилола. У медленных метаболизаторов CYP2D6 может наблюдаться повышение концентрации карведилола (прежде всего R-энантиомера) в плазме крови, что может привести к повышению альфа-блокирующей активности. Важность генотипа CYP2D6 в фармакокинетике R- и S-карведилола потверждается и результатами популяционных фармакокинетических исследований. Однако другие исследования не подтвердили это наблюдение. В заключение был сделан вывод, что клиническая роль генетического полиморфизма CYP2D6 ограничена. Средний период полувыведения карведилола составляет примерно 6 часов, его клиренс из плазмы составляет примерно 500-700 мл/мин. Экскреция осуществляется в основном с желчью, а выделяется препарат через кишечник. Незначительная часть выделяется через почки в виде метаболитов. Карведилол имеет линейные фармакокинетические параметры, т.е. его уровни в плазме пропорциональны введенной дозе. Фармакокинетика у специальных групп пациентов Пациенты с сопутствующим нарушением функции почек При длительном приеме карведилола почечное кровообращение не ухудшалось, и скорость клубочковой фильтрации не изменялась. AUC в плазме крови, период полувыведения и Cmax существенно не изменялись у пациентов с артериальной гипертензией и почечной недостаточностью. При почечной недостаточности выведение карведилола через почки снижается, но это оказывает лишь незначительное влияние на его фармакокинетические параметры. Препарат не выводится из организма при диализе, возможно в связи с его сильным связыванием с белками плазмы, препятствующим прохождению через диализную мембрану. Пациенты с нарушением функции печени При тяжелом нарушении функции печени биодоступность карведилола значительно (до 80%) повышается в связи с ослаблением метаболизма первого прохождения. Поэтому карведилол противопоказан у пациентов с нарушением функции печени. В фармакокинетическом исследовании с участием пациентов с циррозом было установлено, что экспозиция (AUC) карведилола при заболевании печени повышалась в 6,8 раз. Пациенты пожилого возраста У пациентов пожилого возраста с артериальной гипертензией фармакокинетика карведилола не зависила от возраста. Уровни карведилола в плазме у пациентов пожилого возраста примерно на 50% выше, чем у молодых. Сердечная недостаточность В клиническом исследовании 24 пациентов с сердечной недостаточностью клиренс R- и S-карведилола был достоверно ниже, чем значения ранее определенные у здоровых людей. Эти результаты позволяют предполагать, что сердечная недостаточность в значительной мере влияет на фармакокинетику R- и S-карведилола. Пациенты с сахарным диабетом ?-адреноблокаторы повышают резистентность к инсулину и могут маскировать симптомы гипогликемии. В то же время, было установлено, что ?-адреноблокаторы с сосудорасширяющим эффектом (карведилол) – оказывают более благоприятный эффект на уровень глюкозы в крови и профиль липидов. Было показано, что карведилол в некоторой степени повышает чувствительность к инсулину и тормозит некоторые проявления метаболического синдрома.

Особые условия

Жүрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігі Жүрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде Таллитон препаратының дозасын іріктеу кезеңінде жүрек функциясының жеткіліксіздігі симптомдарының күшеюі немесе сұйықтың іркілуі мүмкін. Ондай симптомдар пайда болғанда диуретиктердің дозасын жоғарылату керек, ал Таллитон препаратының дозасын пациенттің клиникалық жай-күйі тұрақтанғанға дейін жоғарылатуға болмайды. Кейбір жағдайларда дозаны төмендету немесе Таллитон препаратын қабылдауды уақытша тоқтату қажет болуы мүмкін. Бұл дозаны бұдан әрі қарай дұрыс іріктеуге кедергі келтірмейді. Артериялық гипертензиясы бар, жүрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігін емдеу үшін оймақгүл препараттарын қолданудағы пациенттерде, Таллитонды сақтықпен қолдану керек, өйткені оймақгүл және карведилол жүрекше-қарыншалық өткізгіштікті баяулатуы мүмкін. Миокардтың жедел инфарктісінен кейін солжақ қарынша функциясының бұзылуы Карведилолмен емді бастар алдында пациент гемодинамикалық тұрақты және АӨФ тежегіштерін кем дегенде 48 сағат ішінде қабылдауы керек, ал соңғы 24 сағатта АКФ тежегіштерінің дозасы тұрақтыландырылуы керек. Қант диабеті Басқа -адреноблокаторлар сияқты карведилол қант диабеті бар пациенттерде жедел гипогликемия симптомдарын бүркемелеуі немесе гликемиялық бақылауды нашарлатуы мүмкін. Осыған сәйкес қант диабеті бар пациенттерде Таллитон препаратымен емнің басында және дозасын жоғарылатқанда айрықша назар аудару және қандағы глюкозаның мөлшерін жиірек тексеріп отыру талап етіледі. Басқа β-адреноблокаторларды қолданудағы секілді, Таллитон препаратымен емдеу аясында латентті диабет клиникалық айқындалуы немесе осыған дейін болған клиникалық айқын диабеттің ағымы нашарлауы мүмкін. Қант диабеті және жүрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігі бар пациенттерде кейбір жағдайларда карведилол гликемиялық бақылауды нашарлатуы мүмкін. Жүрек функциясының іркілістік жеткіліксіздігі кезіндегі бүйрек функциясы Таллитон препаратымен емдеу аясында төмен артериялық қысыммен (систолалық артериялық қысым 100 мм сын.бағ. төмен) жүректің ишемиялық ауруымен, қантамырларының диффузиялы зақымдануымен және/немесе бүйрек функциясының бұрын болған бұзылуларымен байқалатын жүрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігінде бүйрек функциясының қайтымды төмендеуі мүмкін. Осы жоғарыда аталған қауіп факторлары бар пациенттерде Таллитон препаратының дозасын жоғарылатқанда бүйрек функциясын бақылау керек. Егер бүйрек функциясының бәсеңдеуі байқалса, онда Таллитон препаратының дозасын азайту немесе емдеуді тоқтату керек. Жанаспалы линзалар Жанаспалы линзаларды пайдаланатын пациенттерге, Таллитон препаратын қолданғанда көзжастың өндірілуі азаятынын ескерту керек. Шеткері қантамырлардың аурулары Препаратты шеткері артериялардың зақымдануы бар пациенттерге тағайындағанда сақ болу керек, өйткені таза бета-блокаторлар артериялық жеткіліксіздік симптомдарын туындатуы немесе күшейтуі мүмкін. Карведилолдың сондай-ақ альфа-бөгегіш қасиеттері де бар, олар бұл әсерге қарсы әсер етуі мүмкін. Рейно феномені Шеткері қанайналымы бұзылуы (мысалы, Рейно феномені) болғанда Таллитонды симптомдарының күшеюі мүмкін болғандықтан сақтықпен қолдану керек. Тиротоксикоз Басқа да адреноблокаторлар секілді, Таллитон тиреотоксикоз симптомдарын бүркемелеуі мүмкін. Брадикардия Егер пациентте брадикардия (жүректің жиырылу жиілігі минутына 55 соғудан төмен) байқалса препарат дозасын азайту керек Аса жоғары сезімталдық -адреноблокаторларды анамнезінде аса жоғары сезімталдығы бар немесе десенсибилизациялаушы ем қабылдап жүрген пациенттерге сақтықпен тағайындау керек, өйткені -адреноблокаторлар аллергендерге сезімталдықты арттырып, анафилаксиялық реакцияларды күшейтуі мүмкін. Тері тарапынан ауыр реакциялар Өте сирек жағдайларда карведилолмен емдеу аясында уытты эпидермалық некролиз (УЭН) және Стивенс-Джонсон синдромы (СДС) секілді тері тарапынан ауыр реакциялар дамуы туралы хабарланды. Карведилолды препаратты қабылдаумен байланысты болуы мүмкін тері тарапынан ауыр реакциялар болған пациенттерде қабылдауды мүлдем тоқтату керек. Псориаз Карведилолды псориазы немесе отбасылық анамнезі бар пациенттерге қолдану қауіп пен пайда арақатынасын бағалауды қажет етеді, өйткені карведилол ауруды күшейтуі ықтимал. Феохромоцитома Кез келген -адреноблокаторларды анықталған феохромоцитомасы бар пациенттерде қолдануды -адренорецепторлардың сәйкес емдік блокадасына дейін бастауға болмайды. - сондай-ақ -бөгейтін қасиеті бар карведилолды феохромоцитомада қолдану тәжірибесі болмағандықтан феохромоцитомаға күдік болғанда оны сақтықпен қолдану керек. Принцметал стенокардиясы Принцметалл стенокардиясы бар пациенттерде іріктеп әсер етпейтін -адреноблокаторлар кеуде тұсының ауыруын туғызуы мүмкін. Карведилолдың 1-адреноблокаторлық тиімділігі бұл әсердің алдын алатын болса да, карведилолды Принцметал стенокардиясы кезінде қолдану тәжірибесі шектеулі, сондықтан препаратты сақтықпен тағайындау керек. Өкпенің созылмалы обструкциялық аурулары Пероральді немесе демікпеге қарсы ингаляциялық препараттарды қабылдамайтын өкпенің созылмалы обструкциялық аурулары (оның ішінде бронх түйілу синдромы) бар пациенттерде карведилолды қолдану қауіп пен пайда арақатынасын бағалауды талап етеді. Бронх түйілуіне бейім пациенттерде тыныс алу жолдары кедергісінің артуы нәтижесінде тыныстық жеткіліксіздік дамуы мүмкін. Қабылдаудың басында және карведилолдың дозасын жоғарылатқанда ондай пациенттердің жағдайын айрықша бақылау, ал бронх түйілуі дамығанда карведилолдың дозасын төмендету керек. Басқа препараттармен өзара әрекеттесуі Карведилолдың басқа препараттармен (дигоксинмен, циклоспоринмен, рифампицинмен, орталықтық анестезияға арналған дәрілермен, аритмияға қарсы препараттармен) маңызды фармакокинетикалық және фармакодинамикалық өзара әрекеттесуі белгілі. Кальций өзекшелерінің блокаторларымен бірге қолдану Верапамил және дилтиазем типтес пероральді кальций өзекшелерінің блокаторларын, сондай-ақ басқа да аритмияға қарсы дәрілерді бірге қолдану ЭКГ және артериялық қысымды мұқият бақылауды қажет етеді. Анестезия Жалпы анестезия арқылы жүргізілетін хирургиялық араласымдарда карведилолдың және жалпы анестезия үшін қолданылатын дәрілердің теріс инотроптық әсерлерінің синергизмі мүмкін болғандықтан сақтық таныту керек. Клонидин Карведилолмен және клонидинмен біріктірілген емді тоқтату қажет болғанда әуелі карведилол қабылдауды біртіндеп тоқтату, ал бірнеше күннен кейін клонидин енгізуді тоқтату керек. Карведилолды тоқтату симптомдары Карведилолды қолдануды, әсіресе жүректің ишемиялық ауруымен ауыратын пациенттерде кенеттен тоқтатпаған жөн. Қайтарым әсерін болдырмау мақсатында препаратты біртіндеп, бір-екі апта бойы тоқтату керек. Педиатрияда қолдану Карведилолдың тиімділігі мен қауіпсіздігі балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерде анықталмаған. Егде жастағы пациенттер Клиникалық зерттеу нәтижелері артериялық гипертензиясы бар егде жастағы пациенттерде жағымсыз реакциялар спектрі жасырақ пациенттердегі осындайдан өзгеше емес екенін көрсетті. Жүректің ишемиялық ауруы бар егде жастағы пациенттердің басқа бір клиникалық зерттеуінде бұл пациенттердегі жағымсыз реакциялардың жасырақ пациенттердегі байқалған реакциялардан айырмашылығы жоқтығы көрсетілген. Осылайша, егде жастағы пациенттерде препараттың дозасын өзгерту қажет емес (4.2-бөлімді қараңыз). Бүйрек жеткіліксіздігі Карведилолды ұзақ уақыт қолданғанда бүйрек қан ағымының автореттелуі және шумақтық сүзіліс жылдамдығы өзгермейді. Ауырлығы орташа дәрежедегі бүйрек функциясының бұзылуында және ауыр бүйрек жеткіліксіздігінде карведилол дозасын өзгерту қажет емес (4.2-бөлімді қараңыз) Бауыр жеткіліксіздігі Карведилол бауыр функциясының ауыр бұзылулары бар пациенттерге қарсы көрсетілімде (4.3-бөлімді қараңыз). Сахароза: препарат құрамында сахароза бар. Бұл препаратты тұқым қуалайтын фруктоза көтере алмаушылығында, глюкоза/галактоза мальабсорбциясында немесе сахароза/изомальтоза тапшылығында тағайындауға болмайды. Лактоза: препарат құрамында лактоза бар. Бұл препаратты сирек тұқым қуалайтын галактозаға төзімділіктің бұзылулары, тұқым қуалайтын саамалық лактаза жеткіліксіздігі немесе глюкоза-галактозалық мальабсорбциясы синдромы бар пациенттерге тағайындауға болмайды. Басқа заттар Таллитон препаратының 12.5 мг әр таблеткасының құрамында сары «Күн батар түстес» (Е 110) бояғышы бар, ол аллергиялық реакция туындатуы мүмкін. Жүктілік немесе лактация кезінде Жүктілік Карведилолды зерттеу репродукциялық уыттылықты анықтады. Адамдағы әлеуетті қаупі белгісіз. Жүкті әйелдерде карведилолды қолдану туралы деректер шектеулі. Карведилолды жүктілік кезінде қабылдауға болмайды, күтілетін пайдасы ықтимал қаупінен асып кететін жағдайларды қоспағанда. Бета-адреноблокаторлар плаценталық қанағымды төмендетеді, бұл шарананың жатырішілік өліміне, түсік тастауға немесе мезгілінен бұрын босануға әкелуі мүмкін. Сонымен қатар, шаранада немесе жаңа туған нәрестеде жағымсыз реакциялар дамуы мүмкін (әсіресе гипогликемия және брадикардия). Жаңа туған нәрестелер босанудан кейінгі кезеңде жүрек-өкпелік асқынулардың жоғары даму қаупіне ұшырауы мүмкін. Лактация Эксперименттік зерттеулер карведилол мен оның метаболиттері емшек сүтіне бөлінетінін көрсетті. Әйелдің емшек сүтіне карведилолдың бөлінуі туралы ақпарат жоқ. Басқа бета-адреноблокаторлар, әсіресе липофильді молекулалар, адамның емшек сүтіне бөлінеді, бірақ әртүрлі дәрежеде. Сондықтан карведилолды қабылдау кезінде емшек емізу ұсынылмайды. Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері Карведилолдың көлік құралдарын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер етуі зерттелген жоқ. Карведилолға жеке реакциялардың әртүрлі болуына (бас айналу, шаршағыштық) байланысты көлік құралдарын басқару мен механизмдермен жұмыс істеу нашарлатуы мүмкін. Бас айналу немесе басқа симптомдар дамыған жағдайда Таллитон қабылдайтын пациенттерге автокөлікті басқаруға және механизмдермен жұмыс істеуге болмайды. Бұл симптомдар әдетте емдеу курсының басында немесе дозаны өзгерткенде, сондай-ақ алкогольді қабылдауға байланысты жиі пайда болады. Хроническая сердечная недостаточность: У пациентов с хронической сердечной недостаточностью в период подбора дозы Таллитона возможно нарастание симптомов сердечной недостаточности или задержка жидкости. При возникновении таких симптомов следует увеличить дозу диуретиков, а дозу Таллитона не следует повышать до стабилизации клинического состояния пациента. В некоторых случаях может возникнуть необходимость снижения дозы или временного прекращения приема Таллитона. Это не препятствуют дальнейшему правильному подбору дозы. У пациентов с артериальной гипертензией, принимающих препараты наперстянки для лечения хронической сердечной недостаточности, Таллитон можно применять с осторожностью, так как и наперстянка, и Таллитон могут замедлять предсердно-желудочковое проведение. Нарушение функции левого желудочка после острого инфаркта миокарда: Перед началом терапии Таллитоном пациент должен быть гемодинамически стабильным и получать ингибитор АПФ по меньшей мере в течение 48 часов, а в последние 24 часа доза иАПФ должна стабилизироваться. Сахарный диабет: Как и другие ?-адреноблокаторы, Таллитон в некоторых случаях может ухудшить гликемический контроль или маскировать симптомы острой гипогликемии у больных сахарным диабетом. В соответствии с этим у больных сахарным диабетом в начале лечения Таллитоном и при повышении дозы требуется особое внимание и более частое измерение содержания глюкозы в крови. Как и при применении других ?-адреноблокаторов, на фоне лечения Таллитоном латентный диабет может стать клинически выраженным или может ухудшиться течение уже существующего клинически выраженного диабета. Функция почек при застойной сердечной недостаточности: На фоне терапии Таллитоном возможно обратимое снижение функции почек при хронической сердечной недостаточности с низким артериальным давлением (систолическое артериальное давление ниже 100 мм рт.ст.), ишемической болезнью сердца, диффузным поражением сосудов и/или ранее существовавшим нарушением функции почек. У этих пациентов, имеющих вышеприведенные факторы риска, следует следить за функцией почек во время повышения дозы Таллитона. Если отмечается угнетение функции почек, то доза Таллитона должна быть снижена или лечение должно быть прекращено. Контактные линзы: Пациентов, использующих контактные линзы, следует предупредить, о том, что при применении Таллитона уменьшается продукция слезной жидкости. Синдром Рейно: При наличии расстройств периферического кровообращения (например, феномена Рейно) Таллитон следует применять с осторожностью из-за возможности усиления симптомов. Тиреотоксикоз: Как и другие ?-адреноблокаторы, Таллитон может маскировать симптомы тиреотоксикоза. Брадикардия: Дозу препарата необходимо снизить, если у больного отмечается брадикардия (частота сердечных сокращений менее 55 ударов в минуту). Гиперчувствительность: Учитывая риск тяжелых анафилактических реакций, ?-адреноблокаторы следует назначать с осторожностью у пациентов с гиперчувствительности в анамнезе или принимающих на гипосенсибилизирующую терапию. Тяжелые реакции со стороны кожи: В очень редких случаях на фоне терапии карведилолом сообщалось о развитии тяжелых реакций со стороны кожи, таких как токсический эпидермальный некролиз (ТЭН) и синдром Стивена-Джонсона (ССД). Таллитон следует навсегда отменить у пациентов с тяжелыми реакциями со стороны кожи, вероятно связанными с приемом препарата. Псориаз: Применение Таллитона у больных псориазом или с семейным анамнезом требует оценки соотношения риска и пользы, так как карведилол может усилить заболевание или спровоцировать появление симптомов. Феохромоцитома: Применение Таллитона у пациентов с установленной феохромоцитомой не следует начинать до соответствующей терапевтической блокады ?-адренорецепторов. Опыт применения карведилола, имеющего как ?- так и ?-блокирующие свойства, при феохромоцитоме отсутствует, в связи с чем при подозрении на феохромоцитому его можно применять только с осторожностью. Стенокардия Принцметалла: У больных стенокардией Принцметалла неизбирательные ?-адреноблокаторы могут вызывать боль в груди. Хотя ?1-адреноблокирующий эффект может предупреждать это действие, опыт применения Таллитона при этой форме стенокардии ограничен. Хронические обструктивные заболевания легких: Применение Таллитона у пациентов с хроническими обструктивными заболеваниями легких (в том числе бронхоспастическим синдромом), не принимающих пероральные или ингаляционные противоастматические препараты, требует оценки соотношения риска и пользы. У пациентов, предрасположенных к бронхоспазму, может развиться респираторный дистресс-синдром в результате повышения сопротивления дыхательных путей. В начале приема и при повышении дозы карведилола требуется особое наблюдение за состоянием таких пациентов, а при развитии бронхоспазма дозу карведилола следует снизить. Взаимодействие с другими препаратами Известен целый ряд важных фармакокинетических и фармакодинамических взаимодействий карведилола с другими препаратами (дигоксином, циклоспорином, рифампицином, средствами для центральной анестезии, антиаритмическими препаратами. При необходимости прекращения комбинированной терапии Таллитоном и клонидином следует сначала постепенно прекратить прием Таллитона, а через несколько дней прекратить введение клонидина. Сахароза: Каждая таблетка Таллитона содержит 12,5мг сахарозы. Это необходимо учитывать при применении препарата у больных сахарным диабетом, при наследственной непереносимости фруктозы, нарушении усвоения глюкозы/галактозы или при дефиците сахаразы/изомальтазы. Лактоза: Каждая таблетка Таллитона содержит 50мг лактозы. Это необходимо учитывать при применении препарата при недостаточности лактазы, галактоземии и синдроме нарушения всасывания глюкозы/галактозы. Каждая таблетка Таллитона 12.5 мг содержат краситель Сансет желтый (Е 110), который может вызывать аллергические реакции. Отмена препарата Отмену препарата, особенно у пациентов с ишемической болезнью сердца, следует проводить постепенно уменьшая дозу (в течение 1-2х недель) с целью предотвращения эффекта отдачи. Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами В связи с различиями в индивидуальных реакциях на Таллитон (головокружение, усталость) может ухудшаться способность управления транспортными средствами и работы с механизмами, а также деятельности. требующей чувства равновесия. Эти симптомы особенно часто возникают в начале курса лечения или при изменении дозы, а также в связи с употреблением алкоголя.

Состав

• Бір таблетканың құрамында белсенді зат - 6,25 мг, 12,5 мг, 25 мг карведилол қосымша заттар: лактоза моногидраты, кросповидон, сахароза, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, повидон К-25, магний стеараты, хинолинді сары (Е104) (6,25 мг таблеткалар), «Күн батар түстес» сары (Е110) (12,5 мг таблеткалар) активное вещество - карведилол 25 мг, вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, кросповидон, сахароза, кремния диоксид коллоидный безводный, повидон К-25, магния стеарат
• Бір таблетканың құрамында белсенді зат - 6,25 мг, 12,5 мг, 25 мг карведилол қосымша заттар: лактоза моногидраты, кросповидон, сахароза, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, повидон К-25, магний стеараты, хинолинді сары (Е104) (6,25 мг таблеткалар), «Күн батар түстес» сары (Е110) (12,5 мг таблеткалар) активное вещество - карведилол 12,5 мг, вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, кросповидон, сахароза, кремния диоксид коллоидный безводный, повидон К-25, магния стеарат
• Бір таблетканың құрамында белсенді зат - 6,25 мг, 12,5 мг, 25 мг карведилол қосымша заттар: лактоза моногидраты, кросповидон, сахароза, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, повидон К-25, магний стеараты, хинолинді сары (Е104) (6,25 мг таблеткалар), «Күн батар түстес» сары (Е110) (12,5 мг таблеткалар) активное вещество - карведилол 6,25 мг вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, кросповидон, сахароза, кремния диоксид коллоидный безводный, повидон К-25, магния стеарат

Таллитон показания к применению

• - артериялық гипертензияда Артериялық гипертензияны монотерапия ретінде немесе біріктірілген ем құрамында емдеу. - жүрек функциясының клиникалық айқын білінетін созылмалы жеткіліксіздігінде (NYHA II-IV) біріктірілген ем құрамында: қарсы көрсетілімдері жоқ пациенттерде шығу тегі ишемиялық немесе ишемиялық емес болуына байланыссыз жүрек функциясының тұрақты жеңіл, орташа немесе ауыр созылмалы жеткіліксіздігінде, жүрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігінің стандартты емімен біріктіріп (жүрек гликозидтерімен немесе онсыз АӨФ тежегіштері, диуретиктер) емдеу үшін. Жүрек функциясы жеткіліксіздігін стандартты емдеуге арналған препараттармен біріктіру аурудың үдеуін баяулатады және, осылайша, ауыруды да (жүрек-қантамыр ауруларына байланысты ауруханаға жатқызуды азайтады, және пациенттің өмір сапасын жақсартады), өлімді де азайтады. - созылмалы тұрақты стенокардияда Созылмалы тұрақты стенокардияны ұзақ емдеу. - миокардтың жедел инфарктісінен кейін солжақ қарынша функциясының бұзылуында Солжақ қарынша функциясының бұзылуымен қатар жүретін миокард инфарктісін (солжақ қарыншаның лықсыту фракциясы < 40% немесе қарынша қабырғасының қозғалу индексі ≤ 1,3) бастан өткерген пациенттерді АӨФ тежегіштерімен немесе басқа дәрілік заттармен біріктіріп емдеу үшін. - артериальная гипертензия в качестве монотерапии или в составе комбинированной терапии - клинически выраженная хроническая сердечная недостаточность (NYHA II-IV) в составе комбинированной терапии: для лечения стабильной легкой, умеренной или тяжелой хронической сердечной недостаточности независимо от ее ишемического или не ишемического происхождения, в сочетании со стандартным лечением хронической сердечной недостаточности (ингибиторы АПФ, диуретики, с или без сердечных гликозидов) у пациентов с отсутствием противопоказаний. Комбинация с препаратами для стандартного лечения сердечной недостаточности замедляет прогрессирование заболевания и, таким образом, понижает как заболеваемость (снижает госпитализацию, связанную с сердечно-сосудистыми заболеваниями, и улучшает качество жизни пациента), так и смертность - ишемическая болезнь сердца (длительное лечение хронической стабильной стенокардии) - дисфункция левого желудочка после острого инфаркта миокарда: для лечения пациентов, перенесших инфаркт миокарда, сопровождающийся нарушением функции левого желудочка (фракция выброса левого желудочка < 40% или индекс движения стенки желудочка ≤ 1,3) в комбинации с ингибиторами АПФ или другими лекарственными средствами.
• - артериялық гипертензияда Артериялық гипертензияны монотерапия ретінде немесе біріктірілген ем құрамында емдеу. - жүрек функциясының клиникалық айқын білінетін созылмалы жеткіліксіздігінде (NYHA II-IV) біріктірілген ем құрамында: қарсы көрсетілімдері жоқ пациенттерде шығу тегі ишемиялық немесе ишемиялық емес болуына байланыссыз жүрек функциясының тұрақты жеңіл, орташа немесе ауыр созылмалы жеткіліксіздігінде, жүрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігінің стандартты емімен біріктіріп (жүрек гликозидтерімен немесе онсыз АӨФ тежегіштері, диуретиктер) емдеу үшін. Жүрек функциясы жеткіліксіздігін стандартты емдеуге арналған препараттармен біріктіру аурудың үдеуін баяулатады және, осылайша, ауыруды да (жүрек-қантамыр ауруларына байланысты ауруханаға жатқызуды азайтады, және пациенттің өмір сапасын жақсартады), өлімді де азайтады. - созылмалы тұрақты стенокардияда Созылмалы тұрақты стенокардияны ұзақ емдеу. - миокардтың жедел инфарктісінен кейін солжақ қарынша функциясының бұзылуында Солжақ қарынша функциясының бұзылуымен қатар жүретін миокард инфарктісін (солжақ қарыншаның лықсыту фракциясы < 40% немесе қарынша қабырғасының қозғалу индексі ≤ 1,3) бастан өткерген пациенттерді АӨФ тежегіштерімен немесе басқа дәрілік заттармен біріктіріп емдеу үшін. - артериальная гипертензия в качестве монотерапии или в составе комбинированной терапии - клинически выраженная хроническая сердечная недостаточность (NYHA II-IV) в составе комбинированной терапии: для лечения стабильной легкой умеренной или тяжелой хронической сердечной недостаточности независимо от ее ишемического или не ишемического происхождения в сочетании со стандартным лечением хронической сердечной недостаточности (ингибиторы АПФ диуретики с или без сердечных гликозидов) у пациентов с отсутствием противопоказаний Комбинация с препаратами для стандартного лечения сердечной недостаточности замедляет прогрессирование заболевания и, таким образом, понижает как заболеваемость (снижает госпитализацию, связанную с сердечно-сосудистыми заболеваниями, и улучшает качество жизни пациента), так и смертность - ишемическая болезнь сердца (длительное лечение хронической стабильной стенокардии) - дисфункция левого желудочка после острого инфаркта миокарда: для лечения пациентов, перенесших инфаркт миокарда, сопровождающийся нарушением функции левого желудочка (фракция выброса левого желудочка < 40% или индекс движения стенки желудочка

Таллитон противопоказания

• - белсенді затқа немесе препараттың қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық - тыныс жолдарының созылмалы обструкциялық аурулары - бауыр функциясының елеулі бұзылуы - анамнезіндегі бронх түйілуі немесе бронх демікпесі (басқа да β-адреноблокаторларды қолданған кездегідей) - 2 және 3-дәрежелі атриовентрикулярлық блокада (электрокардиостимуляторы бар пациенттерді қоспағанда) - синус түйінінің әлсіздік синдромы (соның ішінде синоурикулярлық блокада) - айқын брадикардия (жүректің жиырылу жиілігі минутына 50 соққыдан аз) - кардиогенді шок - айқын артериялық гипотензия (систолалық АҚ 85 мм сын.бағ. төмен) - метаболизмдік ацидоз - феохромоцитома (жай-күйі -адренорецепторлардың жеткілікті блокадасымен тұрақтандырылған пациенттерді қоспағанда) - оң инотропты дәрілерді және/немесе диуретиктерді вена ішіне енгізуді талап ететін жүрек функциясының тұрақсыз декомпенсацияланған жеткіліксіздігі; өкпелік жүрек - верапамил және дилтиазем типтес кальций өзекшелерінің блокаторларын бір мезгілде вена ішіне енгізу - жүктілік және лактация кезеңі - балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер (оның қауіпсіздігі мен тиімділігі жөніндегі деректердің жеткіліксіздігіне байланысты) - повышенная чувствительность к активному или любому из неактивных ингредиентов препарата - выраженная задержка жидкости или перегрузка сердца, требующая внутривенного введения инотропных препаратов - выраженное нарушение функции печени - бронхоспазм или бронхиальная астма в анамнезе - нарушения проводимости (синдром слабости синусного узла, синоатриальная блокада, атриовентрикулярная блокада 2-й и 3-й степени), за исключением пациентов с искусственным водителем ритма - выраженная брадикардия (частота сердечных сокращений менее 50 ударов в минуту) - выраженная артериальная гипотензия (систолическое артериальное давление ниже 85 мм рт ст) - кардиогенный шок - метаболический ацидоз - феохромоцитома (за исключением состояния, стабилизированного назначением ?-адреноблокаторов) - нестабильная декомпенсированная сердечная недостаточность, требующая внутривенного введения положительных инотропных средств и/или диуретиков; легочное сердце - беременность и период лактации - детский и подростковый возраст до 18 лет (в связи с недостаточностью данных о его безопасности и эффективности)

Таллитон дозировка

• Артериялық гипертензия Ересектер Ұсынылатын бастапқы доза - алғашқы 2 күн бойы тәулігіне бір рет 12,5 мг. Егер пациенттер осы дозаны жақсы көтеретін болса, онда оны жоғарылатуға болады. Демеуші доза: тәулігіне бір рет 25 мг. Бұл доза көптеген пациенттер үшін жеткілікті. Әсері қанағаттанарлық болмаған жағдайда, бірақ кемінде емдеудің 14-күнінен ерте емес, дозаны тәулігіне бір рет ең жоғарғы деңгейі - 50 мг дейін жоғарылатуға болады (немесе тәулігіне екі рет 25 мг). Тәуліктік доза 50 мг аспауы керек. Егде жастағы пациенттер Ұсынылатын бастапқы доза 12,5 мг құрайды. Бұл дозаны ұзақ уақыт қолдану кейбір пациенттерде артериялық қысымды бақылауға мүмкіндік береді. Әсері қанағаттанарлықсыз болған кезде дозаны 2 апталық аралықтан күніне бір рет 50 мг ең жоғары дозаға дейін немесе күніне екі рет 25 мг-ден арттыруға болады. Созылмалы тұрақты стенокардия Ересектер Ұсынылатын бастапқы доза - алғашқы екі күн бойы тәулігіне екі рет 12,5 мг. Демеуші доза - тәулігіне екі рет 25 мг-ден. Қажет болғанда, дозаны 14-күндік аралықпен тәулігіне екі рет 100 мг ең жоғары тәуліктік дозаға дейін жоғарылатады. Егде жастағы пациенттер Ұсынылатын ең жоғары тәуліктік доза екі қабылдауға 50 мг-ге тең. Жүрек функциясының клиникалық айқын білінетін созылмалы жеткіліксіздігі (NYHA II-IV): Ересектер Таллитон препаратымен емнің басында, сондай-ақ дозаны таңдау және дозаны жоғарылату, кардиологтың мұқият қадағалауымен, емдеу мекемесінде жүргізілуі керек. Таллитон препаратының дозасын пациенттің тұрақты клиникалық жағдайында ғана таңдауға болады. Доза әрбір пациент үшін жекелей тағайындалады. Дигоксиннің, диуретиктердің және АӨФ тежегіштерінің дозаларын Таллитон препаратын қабылдауды бастағанға дейін тұрақтыландыру керек. Ұсынылатын бастапқы доза - 14 күн бойы тәулігіне екі рет 3,125 мг-ден (немесе таңертең және кешке 6,25 мг 1/2 таблетка). Егер жақсы көтере алса және клиникалық қажеттілік болса дозаны екі аптадан кем емес аралықтан кейін, тәулігіне екі рет 6,25 мг-ге дейін арттыруға болады, содан кейін тәулігіне екі рет 12,5 мг-ге дейін, ары қарай тәулігіне екі рет 25 мг-ге дейін. Дозаны пациенттер көтере алатын ең жоғары деңгейге дейін жоғарылату керек. Пациенттер олармен ең ең жоғары көтерімді және демеуші дозаны қабылдауы керек. Ең аз тиімді доза тәулігіне 2 рет 6,25 мг-ды құрайды. Ең жоғары ұсынылатын доза: - тәулігіне екі рет 25 мг-ден жүрек функциясының ауыр созылмалы жеткіліксіздігі бар барлық пациенттер үшін және дене салмағы 85 кг аз, жүрек функциясының жеңіл және орташа дәрежедегі жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін. - тәулігіне екі рет 50 мг-ден дене салмағы 85 кг-ден жоғары, жүрек функциясының жеңіл және орташа созылмалы жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін. Дозаны әрбір жоғарылатар алдында пациенттерді жүрек функциясының жеткіліксіздігі симптомдарының күшеюі мен вазодилатация белгілерін (гипотензия, бас айналуы) анықтау мақсатында тексеру керек. Жүрек функциясының жеткіліксіздігі немесе сұйықтың іркілуі симптомдары қайтымды жоғарылауы мүмкін. Ондай жағдайларда диуретиктердің дозасын арттыру ұсынылады. Кейбір жағдайларда Таллитон препаратының дозасын төмендетуге немесе оны қабылдауды уақытша тоқтатуға қажеттілік пайда болуы мүмкін. Препаратты қабылдауды бір аптадан артық уақытқа тоқтату қажет болғанда оны қабылдауды тәулігіне 2 рет ең төменгі бастапқы ұсынылатын дозадан қайта бастау, ал содан кейін дозаларды титрлеудің жоғарыда көрсетілген тәртібіне сәйкес анықтау керек. Препаратты қабылдауды 2 аптадан артық уақытқа тоқтату қажет болғанда оны қабылдауды ең төменгі бастапқы ұсынылатын дозадан, яғни тәулігіне екі рет 3,125 мг Таллитон препаратынан қайта бастау керек, ал содан кейін дозаны титрлеудің жоғарыда көрсетілген тәртібіне сәйкес анықтау керек. Вазодилатация симптомдары дамуы мүмкін болған кезде (гипотензия, жылы аяқ-қолдар) алдымен диуретиктердің дозасын төмендету керек. Егер осы симптомдар сақталса, ал пациент АӨФ тежегіштерін қабылдаса, АӨФ тежегіштің дозасын төмендету керек. Қажет болса, осыдан кейін Таллитон препаратының дозасын төмендетуге болады. Ондай жағдайларда Таллитон препаратының дозасын жүрек функциясы жеткіліксіздігінің нашарлау симптомдары немесе вазодилатация тұрақтанғанша жоғарылатуға болмайды. Миокард инфарктісінен кейінгі солжақ қарынша функциясының бұзылуы Ересектер Таллитон препаратының тұрақты дозасын дәрігердің қатаң бақылауымен әркімге жеке таңдау қажет. Препаратты стационарда немесе амбулаторияда, гемодинамика көрсеткіштері тұрақты және сұйықтық іркілісі жоқ болған кезде тағайындайды. Карведилолмен емдеуді бастар алдында: гемодинамикалық тұрақты пациенттерге әуелі, кем дегенде, 48 сағат бойы АӨФ тежегіштерін тағайындау керек. Соңғы 24 сағат емдеу барысында АӨФ тежегіштерінің дозасы тұрақты болуы тиіс. Осыдан кейін карведилолмен емді миокард инфарктісінен кейінгі 3 - 21 күндері бастауға болады. Карведилолдың ұсынылатын бастапқы дозасы: солжақ қарынша функциясының бұзылуымен білінетін миокард инфарктісін бастан өткерген пациенттерде ұсынылатын бастапқы доза - 6,25 мг. Препараттың алғашқы дозасын қабылдағаннан кейінгі үш сағаттың ішінде пациенттің жай-күйіне бақылау жүргізеді (4.4 бөлімін қараңыз). Карведилолдың кейінгі дозалары: егер пациент Таллитон препаратының алғашқы дозасын жақсы көтерсе (көтере алмаушылықтың клиникалық белгілерінсіз тамыр соғысының жиілігі 50/мин астам, систолалық артериялық қысымы > 80 мм сын.бағ.), онда дозаны 3-10 күн бойы тәулігіне екі рет 6.25 мг дейін тағы да арттыруға болады. Егер пациент тәулігіне екі рет 6.25 мг бастапқы дозаны көтере алмаса (әсіресе брадикардия (˂ 50/мин), систолалық артериялық қысымы ˂ 80 мм сын.бағ. немесе сұйықтық іркілісі), онда дозаны 3-10 күн бойы тәулігіне екі рет 3.125 мг дейін төмендету керек. Ал егер пациент емдеуді жақсы көтерсе, онда 3-10 күннен кейін дозаны күніне екі рет 6.25 мг дейін тағы да арттыруға болады. Дозаны әрі қарай арттыру:егер пациент тәулігіне 6.25 мг дозаны жақсы көтерсе, онда әр 3-10 күн сайын дозаны тәулігіне екі рет 12.5 мг дейін және тәулігіне екі рет 25 мг дейін арттыруға болады. Дозаны пациент көтере алатын ең жоғарғы дозаға дейін арттыру керек. Ұсынылатын ең жоғары доза - пациенттің дене салмағына қарамастан тәулігіне екі рет 25 мг. Пациенттердің ерекше топтары Егде жастағы пациенттер Доза ересектерге арналған дозаларға сәйкес келеді. Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде қолдану Бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің әртүрлі дәрежесі бар, оның ішінде бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде дозаны таңдаудың қажеттілігі жоқ. Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде қолдану Карведилол ауыр бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге қарсы көрсетілімді. Бауыр жеткіліксіздігі жеңіл дәрежесі немесе орташа бұзылғанда препарат дозасын төмендетуге қажеттілік туындауы мүмкін. Балалар Карведилолды оның қауіпсіздігі мен тиімділігі туралы деректердің жеткіліксіздігіне байланысты 18 жасқа дейінгі балаларға тағайындауға болмайды. Енгізу әдісі мен жолы Ішке қабылдауға арналған. Препаратты қатаң түрде дәрігердің тағайындауы бойынша қолдану керек! Таблеткаларды шайнамай судың көп мөлшерімен ішіп қабылдау керек. Жүрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігі бар пациенттерде таблеткаларды аспен қабылдау керек. Препарат применяется строго по назначению врача! Таблетки следует принимать, не разжевывая, и запивать большим количеством воды. Пациентам с хронической сердечной недостаточностью таблетки следует принимать с пищей. Лечение карведилолом требует длительного времени. Артериальная гипертензия: рекомендуемая начальная доза - 12,5мг один раз в сутки в течение первых 2 дней. Если эта доза хорошо переносится пациентом, ее можно повысить. Поддерживающая доза: 25мг один раз в сутки. Для большинства пациентов эта доза достаточна. При недостаточном эффекте, но не ранее 14 дня лечения, дозу можно увеличить до максимальной - 50мг один раз в сутки (или 25мг два раза в сутки). Ишемическая болезнь сердца: рекомендуемая начальная доза - 12,5мг два раза в сутки в течение первых двух дней. Поддерживающая доза - по 25мг два раза в сутки. При необходимости, дозу увеличивают с 14-дневными интервалами до максимальной суточной дозы 100 мг два раза в сутки. Клинически выраженная хроническая сердечная недостаточность (NYHA II-IV): Начало терапии Таллитоном, а также подбор и увеличение дозы, должны происходить под тщательным наблюдением кардиолога в лечебном учреждении. Подбор дозы Таллитона возможен только в клинически стабильном состоянии пациента. Доза всегда устанавливается для каждого пациента индивидуально. Дозы дигоксина, диуретиков и ингибиторов АПФ следует стабилизировать до начала приема Таллитона. Рекомендуемая начальная доза - 3,125мг два раза в сутки в течение 14 дней (или 1/2 таблетки 6,25мг утром и вечером). При хорошей переносимости и клинической необходимости дозу увеличивают с интервалами не менее двух недель до 6,25мг два раза в сутки, затем до 12,5 мг два раза в сутки, потом до 25мг два раза в сутки. Дозу следует повышать до максимального уровня, переносимого пациентом. Пациенты должны получать максимальную переносимую ими поддерживающую дозу. Максимальная рекомендуемая доза: - 25мг два раза в сутки для всех пациентов с тяжелой хронической сердечной недостаточностью и для пациентов с легкой и умеренной степенью хронической сердечной недостаточности с массой тела менее 85 кг. - 50мг два раза в сутки для пациентов с легкой и умеренной хронической сердечной недостаточностью и массой тела более 85кг. Перед каждым повышением дозы пациентов следует обследовать для выявления симптомов нарастания сердечной недостаточности и признаков вазодилатации (гипотензия, головокружение). Может произойти преходящее нарастание симптомов сердечной недостаточности или задержки жидкости. В таких случаях рекомендуется повысить дозу диуретиков. В некоторых случаях может возникнуть необходимость в снижении дозы Таллитона или временном прекращении его приема. При необходимости прекращения приема препарата более чем на одну неделю прием следует возобновить с низшей рекомендованной дозы 2 раза в сутки, а затем уточнять дозу в соответствии с указанным выше порядком титрования доз. При необходимости прекращения приема препарата на срок более 2-х недель его прием следует возобновлять с низшей рекомендованной начальной дозы, т.е. по 3,125 мг Таллитона 2 раза в сутки, а затем уточнять дозу в соответствии с указанным выше порядком титрования доз. При возможном развитии симптомов вазодилатации (гипотензия, теплые конечности) прежде всего, следует понизить дозу диуретика. Если эти симптомы сохраняются, а пациент принимает и ингибиторы АПФ, следует понизить дозу иАПФ. При необходимости, после этого можно понизить дозу Таллитона. В этих случаях нельзя повышать дозы Таллитона, пока не стабилизируются симптомы ухудшения сердечной недостаточности или вазодилатации. Отмену препарата, особенно при хронической стенокардии, следует проводить постепенно уменьшая дозу. Пожилые пациенты - артериальная гипертензия: начальная доза - 12,5мг. Длительное применение этой дозы позволяет контролировать артериальное давление у некоторых пациентов. При необходимости дозу можно увеличивать с интервалом в 2 недели до максимальной дозы - 50мг (или 25мг два раза в сутки). - хроническая стабильная стенокардия: максимальная суточная доза - 50 мг за два приема. - клинически выраженная хроническая сердечная недостаточность (NYHA II-IV): назначают обычные дозы, рекомендуемые для взрослых. - дисфункция левого желудочка после инфаркта миокарда: назначают обычные дозы, рекомендуемые для взрослых. Пациенты с нарушением функции почек У пациентов с умеренной или тяжелой степенью тяжести почечной недостаточностью, необходимости в подборе дозы нет. Пациенты с нарушением функции печени Таллитон противопоказан пациентам с нарушениям функции печени. При умеренном нарушении функции печени может возникнуть необходимость в снижении дозы препарата.

Таллитон побочные действия

• Өте жиі: - бастың нашар байқалатын айналуы және ауыруы - жүрек функциясының жеткіліксіздігі - артериялық қысымның төмендеуі - астения (шаршауды қоса) Жиі: - бронхит, пневмония, жоғарғы тыныс жолдарының инфекциясы, несеп шығару жолдарының инфекциясы - анемия - дене салмағының жоғарылауы, гиперхолестеринемия, гипергликемия, гипогликемия және қант диабеті бар пациенттерде қандағы глюкоза деңгейін бақылаудың нашарлауы - депрессия, көңіл-күйдің болмауы - естен тану, естен тану алдындағы жағдай - көрудің бұзылулары, көзжас ағудың азаюы (көздің құрғақтығы), көздің тітіркенуі - брадикардия, гиперволемия, сұйықтықтың көбеюі - ортостатикалық гипотензия, шеткері қанайналымның нашарлауы (аяқ-қолдың салқындауы, шеткері қантамырлар аурулары, мезгіл-мезгіл ақсақтықтың асқынуы және Рейно синдромы), гипертензия - ентігу, өкпе ісінуі, сезімтал пациенттерде бронх демікпесі - жүрек айну, құсу, диарея, диспепсия, іштің ауыруы - аяқ-қолдың ауыруы - диффузиялы қантамырлық аурулары және/немесе бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігі және бүйрек функциясының бұзылуы - ауырсыну, ісіну Жиі емес: - ұйқының бұзылуы, қорқынышты түстер көру, елестеулер, сананың шатасуы - парестезия - жүрекше-қарыншалық блокада және стенокардия - іш қату - тері реакциялары (мысалы, аллергиялық экзантема, дерматит, есекжем, қышыну, жалпақ теміреткіге ұқсас реакциялар, терінің псориазға ұқсас өзгерістері, некролиз - эрекциялық функцияның бұзылуы Сирек: - тромбоцитопения - мұрынның бітелуі - ауыздың құрғауы - несеп шығуының бұзылуы Өте сирек: - лейкопения - жоғары сезімталдық реакциялары (аллергиялық реакциялар) - психоздар - АСТ мен АЛТ аминотрансферазалары жоғарылауы және гамма-глутамил-трансферазаның жоғарылауы - әйелдердегі несепті ұстай алмау Жекелеген жағымсыз реакциялардың сипаттамасы Бас айналуды, көрудің бұзылуын және брадикардияны қоспағанда, жағымсыз әсерлердің жиілігі қабылданған дозаларға байланысты болған жоқ. Бас айналу, естен тану, бас ауыру және астения әдетте әлсіз білінеді және көбінесе емдеу курсының басында байқалады. Жүрек функциясының іркілістік жеткіліксіздігі бар пациенттерде жүрек функциясы жеткіліксіздігінің нашарлауы және сұйықтың іркілуі карведилол дозасын таңдау кезінде дамуы мүмкін. Жүрек функциясының жеткіліксіздігі плацебо қабылдаған, сондай-ақ карведилол қабылдаған пациенттерде де жиі жағымсыз реакция болып табылады (миокардтың жедел инфарктісінен кейін солжақ қарынша функциясы бұзылған пациенттерде тиісінше 14,5% және 15,4%).. Бүйрек функциясының өтпелі нашарлауы жүрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігі, артериялық қысымы төмен, жүректің ишемиялық ауруы және/немесе бүйрек функциясының бұзылулары бар пациенттерде препаратпен емдеу аясында байқалды. Тіркеуден кейінгі кезең Тіркеуден кейінгі кезеңде төменде берілген жағымсыз реакциялар туралы хабарлар түскен. Бұл хабарламаларда популяцияның көлемі туралы ақпарат болмағандықтан, әрдайым жиілігі немесе себептік байланысын анықтау мүмкін болған жоқ. Метаболизм мен тамақтанудың бұзылуы: - басқа β-адреноблокаторларды қолданған жағдайдағыдай, карведилолмен емдеу аясында жасырын ағымдағы қант диабетінің манифестациясы немесе оның симптоматикасының күшеюі туралы хабарланды Тері және тері асты тіндері тарапынан бұзылулар: - алопеция - тері тарапынан ауыр реакциялар (Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермалық некролиз, көпформалы эритема) Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан бұзылулар: - әйелдерде несепті ұстай алмаудың препаратты тоқтатқаннан кейін қайтатын бірнеше жағдайлары байқалған. Жүрек тарапынан бұзылулар Сезімтал пациенттерде (егде жастағы, бұрыннан брадикардиясы бар пациенттерде, синус түйінінің функциясы бұзылған немесе жүрекше-қарыншалық блокадасы бар пациенттерде) синусты түйіннің тоқтауы болуы мүмкін. Очень часто (?1/10) - головокружение и головная боль (обычно слабо выражены и чаще всего наблюдаются в начале лечения) - сердечная недостаточность - астения (включая утомляемость) Часто (?1/100, <1/10) - бронхит, пневмония, инфекции верхних дыхательных путей - одышка, отек легких, бронхиальная астма - инфекция мочевыводящих путей - нарушение функции почек и почечная недостаточность у пациентов с диффузными сосудистыми заболеваниями и/или нарушением функции почек - анемия - увеличение массы тела, гиперхолестеринемия, ухудшение контроля уровня глюкозы крови (гипергликемия, гипогликемия) -депрессия, подавленное настроение - обморок, предобморочное состояние - нарушения зрения, пониженное слезоотделение (сухость глаз), раздражение глаз - брадикардия, гиперволемия, отеки и задержка жидкости - снижение артериального давления, ортостатическая гипотензия, нарушения периферического кровообращения (похолодание конечностей, заболевания периферических сосудов, ухудшение перемежающейся хромоты и синдром Рейно) -тошнота, рвота, боль в животе, диарея, диспепсия - боль в конечностях - боль, отеки Нечасто (?1/1000, ?1/100) - нарушения сна - парестезия - предсердно-желудочковая блокада и стенокардия - запор - кожные реакции (например, аллергическая экзантема, дерматит, крапивница, зуд, реакции, сходные с плоским лишаем, псориазоподные изменения кожи, некролиз. - нарушение эректильной функции Редко (? 1/10000, ? 1/1000) - тромбоцитопения - заложенность носа - сухость во рту - нарушения мочеиспускания Очень редко (? 1/10000) - лейкопения - реакции повышенной чувствительности (аллергические реакции) - повышение уровня аминотрансфераз АСТ и АЛТ и повышение ?-глутамилтрансферазы У пациентов с застойной сердечной недостаточностью ухудшение сердечной недостаточности и задержка жидкости могут развиться во время подбора дозы препарата. Преходящее ухудшение функции почек наблюдалось на фоне терапии препаратом у пациентов с хронической сердечной недостаточностью с низким артериальным давлением, ишемической болезнью сердца и/или имеющимся нарушением функции почек. Пострегистрационный период В пострегистрационном периоде поступали сообщения о побочных реакциях, приведенных ниже. Так как эти сообщения не всегда содержали информацию о размере популяции, частоту или причинную связь не всегда удавалось установить. - как и в случае применения других ?-адреноблокаторов, сообщалось о манифестации латентно текущего сахарного диабета или об усиление его симптоматики на фоне терапии Таллитоном - алопеция - тяжелые реакции со стороны кожи (синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз) - наблюдалось несколько случаев недержания мочи у женщин, которое проходило после отмены препарата.

Лекарственное взаимодействие

Фармакокинетикалық өзара әрекеттесулер Карведилолдың басқа дәрілік заттардың фармакокинетикасына әсері Карведилол Р-гликопротеиннің субстраты және сонымен бірге тежегіші болып табылады. Осылайша Р-гликопротеин көмегімен тасымалданатын дәрілік заттың биожетімділігі карведилолмен біріктіргенде жоғарылауы мүмкін. Одан басқа Р-гликопротеиннің индукторы немесе тежегіші карведилолдың биожетімділігін өзгертуі мүмкін. Дигоксин Дені сау адамдарда, сондай-ақ жүрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде дигоксиннің плазмадағы концентрациясы дигоксинді карведилолмен біріктіргенде 20%-ға жоғарылауы мүмкін. Әйелдермен салыстырғанда еркектерде әсері едәуір айқынырақ білінді. Дигоксиннің деңгейін ұдайы бақылау емнің басында ұсынылады, дозаны жоғарылатқанда және Таллитон препаратын қабылдауды тоқтатқанда. Карведилол соңғысын вена ішіне енгізген кезде дигоксин деңгейіне әсер еткен жоқ. Циклоспорин Циклоспорин қабылдаған пациенттерде бүйрек немесе жүрек трансплантациясынан кейін екі зерттеу жүргізілген. Таллитон препаратымен емді бастағаннан кейін циклоспориннің плазмадағы концентрациясының шамамен 10-20% жоғарылауы байқалған. Циклоспориннің дозасы шамамен 30% пациенттерде емдік диапазонда демеу үшін төмендетілген. Басқа пациенттерде дозаны төмендету қажет болған жоқ. Орташа циклоспориннің дозасын шамамен 20% төмендету керек болды. Бұл өзара әрекеттесу механизмі белгісіз, алайда карведилолдың ішектегі гликопротеин Р белсенділігін басуы осы өзара әрекеттесуде маңызды рөл атқаруы мүмкін. Дозаны нақтылау қажеттігінің айқын жекелей ауытқушылығына байланысты карведилолды қабылдауды бастағаннан кейін циклоспорин концентрациясын мұқият қадағалау керек және қажет болғанда циклоспориннің дозасын нақтылау керек. Циклоспоринді вена ішіне қолданғанда карведилолмен өзара әрекеттесуі күтілмейді. Басқа дәрілік заттардың карведилолдың фармакокинеткасына әсері CYP2D6 және CYP2C9 цитохромдарының тежегіштері, сондай-ақ индукторлары секілді карведилолдың метаболизмін қан плазмасында R- және S-карведилол концентрациясының жоғарылауына немесе төмендеуіне әкеліп, жүйелік және жүйе алдылық стереоселекциялы модифицикациялауы мүмкін. Пациенттерде немесе дені сау адамдарда байқалған кейбір мысалдар төменде келтірілген, дегенмен бұл тізімді толық деп санауға болмайды. Рифампицин және циметидин 12 дені сау еріктілерге жүргізілген зерттеуде, рифампицин плазмадағы карведилолдың деңгейін шамамен 60%-ға төмендетті, мүмкін, Р-гликопротеин индукциясы нәтижесінде, ол карведилолдың ішектегі сіңуінің азаюына және дене жүктемесі кезінде оның антигипертензиялық әсерінің нашарлауына әкелді. β-адренорецепторлар блокадасының тиімділігін карведилолды рифампицинмен бірге қабылдаған пациенттерде мұқият бақылау талап етіледі. Циметидин AUC мәнін 30% арттырады, бірақ Cmax мәнін өзгертпейді. Аралас функциясы бар (тиісінше рифампицин және циметидин) индукторлармен және оксидаза тежегіштерімен ем алатын пациенттерге бұл препараттарды сақтықпен тағайындау керек, өйткені қан плазмасындағы карведилол деңгейін рифампицин төмендетуі мүмкін, ал циметидин - арттыруы мүмкін. Алайда, циметидиннің қан плазмасындағы карведилол деңгейіне шамалы әсерін ескерсе, мұндай өзара әрекеттесудің клиникалық маңыздылығының ықтималдығы өте аз. Амиодарон Амиодарон мен дезэтил-амиодаронның R және S карведилолдың тотығуын тежейтіні көрсетілді. R және S карведилолдың ең төмен концентрациясы карведилолды монотерапия ретінде қабылдаған пациенттермен салыстырғанда, карведилолды амиодаронмен бірге қабылдаған жүрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде 2,2 есе жоғарылады. Амиодаронның S карведилолға осындай әсері, бәлкім, CYP2С9 цитохромының күшті тежегіші болып табылатын оның метаболиті дезэтил-амиодаронмен байланысты болуы мүмкін. Осылайша, қан плазмасында S карведилол концентрациясының жоғарылауына байланысты бета-адренергиялық блокаданың жоғарылау қаупі артуы мүмкін. Флуоксетин және пароксетин Жүрек функциясының жеткіліксіздігі бар 10 пациентте жүргізілген зерттеулерде, карведилолды флуоксетинмен (CYP2D6 тежегішімен) біріктіріп қолдану плацебо тобымен салыстырғанда энантиомер R(+) AUC мәні деңгейінің 77 % жоғарылауымен және S (-) энантиомер концентрациясының статистикалық тұрғыда елеусіз 35 % жоғарылауымен карведилол метаболизмінің стереоселекциялы ингибициясын туындатты. Сонымен қатар, жағымсыз әсерлер, артериялық қысым және жүректің жиырылу жиілігі тұрғысынан топтар арасында айырмашылықтар анықталған жоқ. CYP2D6 цитохромының күшті тежегіші болып табылатын пароксетиннің бір реттік пероральді дозасының, карведилолдың фармакокинетикасына әсері 12 еріктінің қатысуымен зерттелді. AUC R- және S карведилолдың айтарлықтай жоғарылауына қарамастан, дені сау адамдарда ешқандай клиникалық әсері байқалған жоқ. Грейпфрут шырыны 300 мл грейпфрут шырынын бір рет қолдануды сумен салыстырғанда карведилол AUC мәнін 1,2 есе арттырғаны көрсетілген. Бұл әсердің клиникалық маңыздылығы белгісіз болғанына қарамастан, пациенттерге кем дегенде дозаның тұрақтылығы мен пациенттің реакциясы анықталғанға дейін карведило мен грейпрут шырынын бірге қолданудан аулақ болу ұсынылады. Фармакодинамикалық өзара әрекеттесулері Инсулин және диабетке қарсы пероральді препараттар β-адреноблокаторлар инсулиннің немесе диабетке қарсы пероральді дәрілердің гипогликемиялық әсерін күшейтуі мүмкін. Карведилол гипогликемия белгілерін бәсеңдетуі немесе бүркемелеуі мүмкін (әсіресе тахикардияны). Осыған байланысты инсулин немесе диабетке қарсы пероральді препараттарды қабылдайтын пациенттерде қандағы глюкоза деңгейін үнемі бақылау ұсынылады. Катехоламиндер деңгейін төмендететін дәрілер β-адреноблокаторлар және катехоламиндер деңгейін төмендететін дәрілер (мысалы, резерпин немесе моноаминоксидаза тежегіштері) қабылдайтын пациенттер, мұқият бақылауды қажет етеді, өйткені оларда артериялық гипотензия және/немесе айқын брадикардия пайда болуы мүмкін. Дигоксин Карведилолды жүрек гликозидтерімен бір мезгілде қабылдау жүрекше-қарыншалық өткізгіштікті баяулатуы мүмкін. Дигидропиридиндік емес типтегі (верапамил, дилтиазем) кальций өзекшелерінің блокаторы және аритмияға қарсы басқа да препараттар (амиодарон) Карведилолмен бір мезгілде қолданғанда жүрекше-қарыншалық өткізгіштіктің бұзылу қаупінің жоғарылауы мүмкін. Карведилолмен емдеу аясында верапамил және дилтиазем типтес кальций өзекшелерінің блокаторын вена ішіне енгізуге болмайды. Карведилолды және дилтиаземді бірге қолданған кезде жүрек өткізгіштігі бұзылуының (гемодинамикалық бұзылулармен сирек қатар жүретін) жекелеген жағдайлары тіркелген. Сондықтан, басқа да β-блокаторларды қолданған жағдайдағыдай, карведилолды пероральді кальций өзекшелерінің дигидропиридиндік емес типтегі блокаторларымен (верапамилмен немее дилтиаземмен), амиодаронмен немесе аритмияға қарсы басқа да дәрілік заттармен бірге қолдану кезінде артериялық қысымды, жүрек ырғағының жиілігін және ЭКГ қадағалау керек. Бұл препараттарды карведилолмен бір мезгілде вена ішіне енгізуге болмайды. Клонидин β-адреноблокаторларды клонидинмен бір мезгілде қолданғанда соңғысы олардың антигипертензиялық және брадикардиялық әсерін күшейтуі мүмкін. β-адреноблокатор мен клонидинді қабылдауды тоқтату қажет болғанда алдымен біртіндеп β-адреноблокаторды тоқтату керек. Осыдан кейін бірнеше күннен соң клонидинді қабылдауды дозасын біртіндеп төмендету жолымен тоқтатуға болады. Гипотензиялық дәрілер β-бөгейтін белсенділігі бар басқа препараттар секілді, карведилол гипотензиялық әсері бар (мысалы, -1 рецепторлардың антагонистері) немесе гипотензияны жағымсыз әсерлер бейінінде иеленген басқа қатар қабылданатын дәрілік заттардың әсерін күшейтуі мүмкін. Анестетиктер Наркоз кезінде карведилолдың теріс инотропты әсері мен жалпы анестезияда қолданылатын дәрілер синергизмінің мүмкіндігіне байланысты, организмнің физиологиялық функциясына мониторинг жүргізу керек. Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер препараттар (ҚҚСП) Осындай дәрілерді β-адреноблокаторлармен біріктіру артериялық қысымның жоғарылауына әкелуі және оның реттелуін нашарлатуы мүмкін. Бета-адреномиметик бронходилататорлар Селективті емес β-адреноблокаторлар β-агонистер типіндегі бронходилататорлардың бронхты кеңейтетін әсеріне қарсы тұрады, сондықтан ондай пациенттерді мұқият бақылау қажет. Фармакокинетические взаимодействия Карведилол является субстратом и в то же время ингибитором Р-гликопротеина. Таким образом, биодоступность лекарственных средств, транспортируемых с помощью Р-гликопротеина, может повыситься при комбинации с карведилолом. Кроме того, индукторы или ингибиторы Р-гликопротеина могут изменять биодоступность карведилола. Дигоксин: как у здоровых людей, так и у пациентов с сердечной недостаточностью концентрация дигоксина в плазме может увеличиваться на 20% при комбинировании дигоксина с Таллитоном. Постоянный контроль уровня дигоксина рекомендуется в начале лечения, при подъеме доз и отмене Таллитона. Циклоспорин: было проведено два исследования у пациентов после трансплантации почки или сердца, получавших циклоспорин. После начала лечения Таллитоном наблюдалось повышение концентрации циклоспорина в плазме примерно на 10-20%. Примерно у 30% пациентов доза циклоспорина была снижена для поддержания его концентрации в терапевтическом диапазоне. У других пациентов не было необходимости понижения дозы. В среднем, дозу циклоспорина необходимо было снизить примерно на 20%. В связи с выраженной индивидуальной вариабельностью необходимости уточнения дозы следует тщательно следить за концентрацией циклоспорина после начала применения Талитона и при необходимости уточнять дозу циклоспорина. При внутривенном применении циклоспорина взаимодействия с Таллитоном не ожидается. Как ингибиторы, так и индукторы цитохромов CYP2D6 и CYP2C9 могут стереоспецифически модифицировать системный и пресистемный метаболизм карведилола, приводя к повышению или понижению концентрации R- и S-карведилола в плазме крови. Рифампицин: в исследовании, проведенном на 12 здоровых людей, рифампицин снижал уровень карведилола в плазме примерно на 60%, вероятно, вследствие индукции Р-гликопротеина, что привело к уменьшению всасывания карведилола в кишечнике и к ухудшению его антигипертензивного эффекта. Эффективность блокады ?-адренорецепторов требует тщательного наблюдения у пациентов, принимающих карведилол совместно с рифампицином. Амиодарон: было показано, что амиодарон и дезэтил-амиодарон ингибируют окисление R и S карведилола. Минимальная концентрация R и S карведилола повышалась в 2,2 раза у пациентов с сердечной недостаточностью, получавших карведилол совместно с амиодароном, по сравнению с пациентами, получавшими карведилол в качестве монотерапии. Такой эффект амиодарона на S карведилол, вероятно, связан с его метаболитом дезэтил-амиодароном, который является сильным ингибитором цитохрома CYP2С9. Флуоксетин и пароксетин: в исследовании, проведенном у 10 пациентах с сердечной недостаточностью, комбинированное применение карведилола с флуоксетином (ингибитором CYP2D6) вызвало стереоспецифическую ингибицию метаболизма карведилола с 77% повышением уровня значения AUC энантиомера R (+). В то же время, не было выявлено различий между группами с точки зрения побочных эффектов, артериального давления и частоты сердечных сокращений. Влияние однократной пероральной дозы пароксетина, который является сильным ингибитором цитохрома CYP2D6, на фармакокинетику карведилола изучалось с участием 12 добровольцев. Несмотря на значительное повышение AUC R- и S карведилола, у здоровых людей не наблюдалось никаких клинических эффектов. Фармакодинамические взаимодействия Инсулин и пероральные антидиабетические препараты: ?-адреноблокаторы могут усиливать гипогликемический эффект инсулина или пероральных противодиабетических средств. Таллитон может ослаблять или маскировать признаки гипогликемии (особенно тахикардию). В связи с этим рекомендуется регулярный контроль уровня глюкозы крови у пациентов, принимающих инсулин или пероральные противодиабетические препараты. Средства, понижающие уровень катехоламинов: пациенты, принимающие ?-адреноблокаторы и средства, снижающие уровень катехоламинов (например, резерпин или ингибиторы моноаминоксидазы), нуждаются в тщательном наблюдении, так как у них может возникнуть артериальная гипотензия и/или выраженная брадикардия. Дигоксин: одновременное применение Таллитона с сердечными гликозидами может замедлять предсердно-желудочковую проводимость. Блокаторы кальциевых каналов не дигидропиридинового типа (верапамил, дилтиазем) и другие противоаритмические препараты (амиодарон): при одновременном применении с Таллитоном возможно повышение риска нарушения предсердно-желудочковой проводимости. Внутривенное введение блокаторов кальциевых каналов типа верапамила и дилтиазема на фоне терапии Таллитоном противопоказано. Клонидин: при одновременном применении ?-адреноблокаторов с клонидином последний может потенцировать их антигипертензивный и брадикардический эффекты. При необходимости прекращения применения ?-адреноблокатора и клонидина следует сначала постепенно отменить ?-адреноблокатор. Через несколько дней после этого можно отменить клонидин путем постепенного снижения дозы. Антигипертензивные средства: как и другие препараты, обладающие ?-блокирующей активностью, Таллитон может потенцировать эффекты других сопутствующих лекарственных средств, обладающих либо антигипертензивным эффектом (например, антагонистов ?-1 рецепторов), либо имеющих гипотензию в профиле нежелательных эффектов. Анестетики: во время наркоза следует мониторировать физиологические функции организма, из-за возможности синергизма отрицательных инотропных эффектов карведилола и средств, применяемых для общей анестезии. Нестероидные противовоспалительные средства: комбинирование таких средств с ?-адреноблокаторами может привести к повышению артериального давления и ухудшить его регуляцию. Бета-блокаторы и бронходилататоры: не-кардиоселективные ?-адреноблокаторы противодействуют эффекту бронхорасширяющему эффекту бронходилататоров типа ?-агонистов.

Передозировка

Симптомдары: кейіннен болатын жүрек функциясының жеткіліксіздігімен, кардиогендік шокпен, асистолиямен байқалатын айқын артериялық гипотензия, брадикардия, тыныс алудың бұзылуы, бронх түйілуі, құсу, естен тану және жайылған құрысу ұстамалары болуы мүмкін. Емі: Артық дозаланғаннан кейінгі алғашқы бірнеше сағат ішінде асқазанды шаю және құстырту пайдалы болуы мүмкін. Жалпы сипаттағы шаралармен қатар, негізгі физиологиялық параметрлерді мониторингілеу және демеуші емді, қажет болғанда - қарқынды ем бөлімшесінде жүргізу керек. Келесі шараларды қолдануға болады: Пациент аяғын жоғары көтерген күйде шалқасынан жатуы тиіс. Айқын брадикардияда: атропинді 0,5-2 мг-ден вена ішіне. Жүрек қантамыр қызметін демеу үшін: глюкагонды 1-10 мг-ден вена ішіне сорғалатып, содан кейін сағатына 2-5 мг-ден баяу инфузия түрінде. Симпатомиметиктер (добутамин, изопреналин, орципреналин немесе адреналин) әртүрлі дозаларда, дене салмағына және емдік тиімділігіне байланысты. Оң инотропты әсері бар препараттарды енгізу қажет болғанда, фосфодиэстераза тежегіштерін, мысалы, милринонды тағайындайды. Емге төзімді брадикардия жасанды ырғақ жүргізушісін орнатуды қажет етеді. Ауыр гипотензия кезінде вена ішіне сұйықтық енгізуге болады. Шеткері вазодилатация (аяқ-қол жылы болғанда артериялық қысымның төмендеуі) басым болғанда қанайналым параметрлерін ұдайы мониторингілеумен норадреналин қабылдау керек. Бронх түйілуін басу үшін вена ішіне 2-симпатомиметиктер (аэрозоль түрінде немесе вена ішіне) немесе аминофиллин тағайындалады. Құрысулар дамығанда диазепам немесе клоназепамды баяу енгізу ұсынылады. Шок симптомдары басым болған ауыр интоксикация кезінде антидоттармен емдеуді пациенттің жай-күйі тұрақтанғанға дейін жалғастыру керек, өйткені карведилолдың жартылай шығарылу кезеңінің ұзаруын және оның терең компартменттерден қайта таралуын күтуге болады. Симптомы: выраженная артериальная гипотензия, брадикардия, с последующей сердечной недостаточностью, кардиогенным шоком, асистолией, возможны нарушения дыхания, бронхоспазм, рвота, нарушение сознания и генерализованные судорожные припадки. Лечение: Помимо мероприятий общего характера, необходимо проводить мониторинг основных физиологических параметров и проводить поддерживующую терапию, при необходимости - в отделении интенсивной терапии. Можно использовать следующие мероприятия: больной должен находиться в положении лежа на спине с приподнятым ногами. При выраженной брадикардии: атропин по 0,5-2 мг внутривенно. Для поддержания сердечно-сосудистой деятельности: глюкагон по 1-10 мг внутривенно струйно, затем по 2-5 мг в час в виде медленной инфузии. Симпатомиметики (добутамин, изопреналин, орципреналин или адреналин) в различных дозах, в зависимости от массы тела и терапевтической эффективности. При необходимости введения препаратов с положительным инотропным действием, назначают ингибиторы фосфодиэстеразы, например, милринон. Устойчивая к терапии брадикардия требует установки искусственного водителя ритма. При выраженной артериальной гипотензии: назначают норадреналин в условиях непрерывного мониторинга показателей кровообращения. Устойчивая к терапии брадикардия требует установки искусственного водителя ритма. При доминировании периферической вазодилатации (снижение артериального давления при теплых конечностях) необходимо применять норадреналин с постоянным мониторированием параметров кровообращения. Для купирования бронхоспазма назначают 2-симпатомиметики (в виде аэрозоля или внутривенно) или аминофиллин внутривенно. При развитии судорог рекомендуется медленное введение диазепама или клоназепама. При тяжелой интоксикации, когда доминируют симптомы шока, лечение антидотами следует продолжать до стабилизации состояния пациента с учетом периода полувыведения карведилола (6 часов).

Условия хранения

• беречь от детей

Синонимы

• Карведилол
• Акридиол
• Атрам
• Вердикардол
• Дилатренд
• Карведигамма
• Карведил