Лекарственная форма
Таблеткалар, 10 мг/5 мг
Таблетки, 10 мг/5 мг
Состав
Бір таблетканың құрамында
белсенді заттар:
- 10 мг лизиноприл (10
- 88 мг лизиноприл дигидраты түрінде)
- 5 мг амлодипин (6
- 94 мг амлодипин бесилаты түрінде)
- қосымша заттар: магний стеараты
- натрий крахмалы гликоляты (А типі)
- микрокристалды целлюлоза 101 типі
- микрокристалды целлюлоза 12 типі
Сыртқы түрінің - иісінің
- дәмінің сипаттамасы
Дөңгелек пішінді - беті тегіс
- ақ немесе ақ дерлік түсті
- бір жағында ойығы
- сызығы және екінші жағында «А
Одна таблетка содержит
активные вещества: лизиноприла 10 мг (в виде лизиноприла дигидрата 10 - 88 мг)
- амлодипина 5 мг (в виде амлодипина бесилата 6
- 94 мг)
- вспомогательные вещества: магния стеарат
- натрия крахмала гликолят (тип А)
- целлюлоза микрокристаллическая тип 101
- целлюлоза микрокристаллическая тип 12
- Описание внешнего вида
- запаха
- вкуса
Таблетки круглой формы - с плоской поверхностью
- белого или почти белого цвета
- с фаской
- с риской на одной стороне и гравировкой «А + L» на другой стороне
- диаметром (8 ± 0.1) мм
Описание
Экватор® 10 мг/5 мг является комбинированным препаратом с фиксированной дозой, содержащим лизиноприл и амлодипин в качестве активных веществ.
Лизиноприл
Лизиноприл представляет собой ингибитор фермента пептидил дипептидазы. Он ингибирует ангиотензинпревращающий фермент (АПФ), который катализирует превращение ангиотензина I в вазоконстрикторный пептид, ангиотензин II. Ангиотензин II также стимулирует секрецию альдостерона корой надпочечников. Ингибирование АПФ приводит к снижению концентраций ангиотензина II, в результате чего снижается вазопрессорная активность и уменьшается секреция альдостерона. Снижение последнего может приводить к увеличению содержания калия в сыворотке крови.
Поскольку считается, что в основе механизма, посредством которого лизиноприл снижает артериальное давление лежит, прежде всего, угнетение ренин-ангиотензин-альдостероновой системы, лизиноприл снижает артериальное давление даже у пациентов с артериальной гипертензией с низким уровнем ренина. АПФ идентичен кининазе II, ферменту, который разрушает брадикинин.
По сравнению с блокатором кальциевых каналов, который вызвал такое же снижение артериального давления, у пациентов, получавших лизиноприл, было выявлено значительно большее снижение экскреции альбумина с мочой, что свидетельствует о том, что АПФ-ингибирующее действие лизиноприла, в дополнение к антигипертензивному эффекту, также уменьшало микроальбуминурию прямым воздействием на ткани почек.
Лечение лизиноприлом не влияет на контроль гликемии, что подтверждается отсутствием значительного влияния на уровни гликозилированного гемоглобина (HbA1c).
Амлодипин
Амлодипин – это дигидропиридиновый ингибитор поступления ионов кальция (блокатор медленных кальциевых каналов или антагонист ионов кальция), блокирует их поступление через мембраны в мышечные клетки миокарда и сосудов.
Механизм антигипертензивного действия амлодипина обусловлен прямым расслабляющим влиянием на гладкие мышцы сосудов.
Прием амлодипина один раз в сутки ежедневно приводит к клинически значимому снижению артериального давления у пациентов с артериальной гипертензией как в вертикальном, так и в горизонтальном положении в течение 24 часов. Вследствие медленного начала действия быстрый гипотензивный эффект не наступает.
Амлодипин не оказывает какого-либо неблагоприятного влияния на обмен веществ или концентрацию липидов плазмы крови и может применяться при лечении пациентов с бронхиальной астмой, сахарным диабетом 2 типа и подагрой.
Побочные действия
Әсер етуші заттарының екеуін бір мезгілде қабылдаған пациенттердегі жағымсыз реакциялардың жиілігі, әсер етуші заттарының біреуін қабылдаған пациенттердегі сәйкесінше жиілігінен аспайды. Жағымсыз реакциялар бұрын амлодипинді және/немесе лизиноприлді қабылдағанда тіркелген осындайлардан өзгешеленбейді. Жағымсыз реакциялар әдетте, жеңіл, қысқамерзімді болған және сирек жағдайларда емдеудің тоқтатылуына алып келген. Біріктірілген препаратты қабылдағанда анағұрлым жиі кездесетін жағымсыз реакцияларға ауыру (8%), жөтел (5%), және бас айналуы (3%) жатады.
Лизиноприл
Жиі (10 пациенттің 1-еуінде дамуы мүмкін):
- бас айналуы
- бас ауыруы
- ортостатикалық әсерлер (артериялық гипотензияны қоса)
- жөтел
- диарея
- құсу
- бүйрек функциясының бұзылуы
Жиі емес (100 пациенттің 1-еуінде дамуы мүмкін):
- көңіл-күйдің өзгермелілігі
- ұйқы бұзылулары
- елестеулер
- парестезия
- вертиго
- дисгевзия (дәм сезудің бұзылуы)
- жоғары қауіп тобындағы пациенттерде артериялық қысымның шамадан тыс төмендеуі салдарынан болуы ықтимал миокард инфарктісі («Арнайы ескертулер» бөлімін қараңыз)
- жүрек соғуының жиілегенін сезіну
- тахикардия
- жоғары қауіп тобындағы пациенттерде артериялық қысымның шамадан тыс төмендеуі салдарынан болуы ықтимал ми қанайналымының жедел бұзылуы («Арнайы ескертулер» бөлімін қараңыз)
- Рейно синдромы
- ринит
- жүрек айнуы
- іш ауыруы
- ас қорытудың бұзылуы
- бөртпе
- терінің қышынуы
- импотенция
- қатты қажу
- астения
- қан сарысуындағы мочевина және креатинин концентрациясының жоғарылауы
- «бауыр» ферменттері белсенділігінің жоғарылауы
- гиперкалиемия
Сирек (1000 пациенттің 1-еуінде дамуы мүмкін):
- антидиурездік гормонның қалыптан тыс секрециясы синдромы (АГҚСС)
- сананың шатасуы
- паросмия (иіс сезудің бұзылуы)
- ауыздың құрғауы
- есекжем
- шаштың түсуі
- псориаз
- аса жоғары сезімталдық/ангионевроздық ісіну: беттің
- аяқ-қолдардың
- еріннің
- тілдің
- дауыс саңылауының және/немесе көмейдің ісінуі («Арнайы ескертулер» бөлімін қараңыз)
- уремия
- бүйректің жедел жеткіліксіздігі
- гинекомастия
- гематокрит төмендеуі
- гемоглобин төмендеуі
- гипербилирубинемия
- гипонатриемия
Өте сирек (10000 пациенттің 1-еуінде дамуы мүмкін):
- сүйек кеміктік қан өндірілуінің бәсеңдеуі
- анемия
- тромбоцитопения
- лейкопения
- нейтропения
- агранулоцитоз («Арнайы ескертулер» бөлімін қараңыз)
- гемолиздік анемия
- лимфаденопатия
- аутоиммундық бұзылулар
- гипогликемия
- бронх түйілуі
- синусит
- аллергиялық альвеолит
- эозинофильді пневмония
- панкреатит
- интестинальді ангионевроздық ісіну
- бауыр-жасушалық немесе холестаздық гепатит
- сарғаю
- бауыр жеткіліксіздігі («Арнайы ескертулер» бөлімін қараңыз)
- гипергидроз
- күлдіреуік
- уытты эпидермалық некролиз
- Стивенс-Джонсон синдромы
- мультиформалы эритема
- терінің жалған лимфомасы*
- олигурия анурия.Жиілігі белгісіз (қолда бар мәліметтердің негізінде анықтау мүмкін емес): анафилаксиялық/анафилактоидтық реакция
- депрессия
- естен тану.* Келесі симптомдардың біреуін немесе бірнешеуін қамтитын симптомдар кешені туралы хабарланған: қызба
- васкулит
- миалгия
- артралгия/артрит
- антинуклеарлық антиденелерге (АНА) оң реакция
- эритроциттердің шөгу жылдамдығының (ЭШЖ) артуы
- эозинофилия және лейкоцитоз
- тері бөртпесі
- фотосенсибилизация немесе тері тарапынан басқа өзгерістер
Амлодипин
Өте жиі (10 пациенттің 1-еуінен көбінде дамуы мүмкін):
- Шеткері ісінулер.Жиі (10 пациенттің 1-еуінде дамуы мүмкін):
ұйқышылдық - бас айналуы
- бас ауыруы (әсіресе емдеудің басында)
- көру бұзылулары (соның ішінде диплопия)
- жүрек қағуын сезіну
- бет терісіне «қан тебулер»
- ентігу
- іш ауыруы
- жүрек айнуы
- диспепсия
- дефекацияның өзгеруі (диарея және іш қатуы)
- тобық ісінуі
- бұлшықет құрысулары
- қатты қажу
- астения.Жиі емес (100 пациенттің 1-еуінде дамуы мүмкін):
ұйқысыздық - көңіл-күйдің құбылулары (соның ішінде мазасыздық)
- депрессия
- естен тану
- тремор
- дисгевзия
- гипестезия
- парестезия
- құлақтағы шуыл
- аритмиялар (соның ішінде
- брадикардия
- қарыншалық тахикардия
- жүрекшелердің фибрилляциясы)
- артериялық гипотензия
- жөтел
- ринит
- құсу
- ауыздың құрғауы
- алопеция
- тері бөртпесі
- экзантема
- пурпура
- тері түсінің өзгеруі
- гипергидроз
- терінің қышынуы
- артралгия
- миалгия
- арқаның ауыруы
- есекжем
- несеп шығару бұзылысы
- никтурия
- несеп шығарудың жиілеуі
- импотенция
- гинекомастия
- кеуде қуысының ауыруы
- ауырсыну
- дімкәстану
- дена салмағының жоғарылауы
- дене салмағының азаюы.Сирек (1000 пациенттің 1-еуінде дамуы мүмкін):
сананың шатасуы.Өте сирек (10000 пациенттің 1-еуінде дамуы мүмкін):
тромбоцитопения - лейкопения
- аллергиялық реакциялар
- гипергликемия
- шеткері нейропатия
- миокард инфарктісі
- васкулит
- панкреатит
- гастрит
- қызыл иектердің гиперплазиясы
- гепатит
- сарғаю
- «бауыр» ферменттері белсенділігінің жоғарылауы**
- мультиформалы эритема
- ангионевроздық ісіну
- эксфолиативтік дерматит
- Стивенс-Джонсон синдромы
- Квинке ісінуі
- фотосенсибилизация.Жиілігі белгісіз (қолда бар мәліметтердің негізінде анықтау мүмкін емес):
экстрапирамидалық бұзылулар - уытты эпидермалық некролиз.** Көбінесе холестазға сәйкес келеді
Балалар
Клиникалық зерттеулерден алынған қауіпсіздік жөніндегі мәліметтер, лизиноприлдің, тұтас алғанда, артериялық гипертензиямен балаларда жағымды болғанын, және осы жас тобындағы қауіпсіздік бейіні ересек пациенттердегі осындаймен салыстырымды екендігін көрсетеді.
Часто (от ? 1/100 до < 1/10)
- головокружение, головная боль, сонливость, повышенная утомляемость
- учащенное сердцебиение, ортостатическая гипотензия
- сухой кашель, прекращающийся при отмене препарата
- слабость, диарея, тошнота, рвота, боль в животе
- нарушение функции почек
- периферические отеки, отек лодыжки, гиперемия кожи
Нечасто (от ? 1/1 000 до <1/100)
- нарушение сна, бессонница, изменение настроения (в т.ч.тревожность), депрессия, астения, недомогание
- парестезии, гипестезии, вертиго, тремор, обморок, дисгевзия
- расстройства зрения (в т.ч.диплопия)
- шум в ушах
- тахикардия, артериальная гипотензия, инфаркт миокарда и нарушение мозгового кровообращения, вероятно в результате чрезмерной артериальной гипотензии у пациентов группы высокого риска, синдром Рейно
- одышка
- боли в грудной клетке, спине, артралгии, миалгии, тонические судороги в мышцах
- ринит
- сухость во рту, диспепсия, изменение дефекации (диарея, запоры)
- зуд, кожные высыпания, алопеция, пурпура, изменение цвета кожи, повышенное потоотделение, экзантема
- расстройство мочеиспускания (в т.ч.учащенное мочеиспускание), никтурия
- импотенция, гинекомастия
- повышение концентрации креатинина, мочевины в сыворотке крови, гиперкалиемия, повышение активности «печеночных» ферментов
- увеличение или снижение массы тела
Редко (от ? 1/10 000 до < 1/1 000)
- синдром неадекватной секреции антидиуретического гормона
- спутанность сознания, нарушение психики
- псориаз, крапивница, гиперчувствительность/ангионевротический отек лица, конечностей, губ, надгортанника и гортани, языка
- острая почечная недостаточность, уремия
- незначительное снижение гемоглобина и гематокрита при длительном применении препарата, гипербилирубинемия, гипонатриемия
Очень редко (< 1/10 000)
- угнетение костномозгового кроветворения:
- агранулоцитоз, лейкопения, нейтропения, тромбоцитопения
- гемолитическая анемия, анемия, лимфоаденопатии
- аутоиммунные нарушения
- гипогликемия, гипергликемия
- периферическая нейропатия, гипертонус
- повышение артериального давления
- желудочковая тахикардия, брадикардия, фибрилляция предсердий, аритмии, васкулит
- бронхоспазм, аллергический альвеолит, эозинофильная пневмония, синусит
- интестинальный ангионевротический отек
- панкреатит, гастрит, гиперплазия десен, гепатоцеллюлярная или холестатическая желтуха, гепатит, печеночная недостаточность
- токсический эпидермальный некролиз, синдром Стивенса-Джонсона, мультиформная эритема, эксфолиативный дерматит, вульгарная пузырчатка, светочувствительность, псевдолимфома кожи, отек Квинке
- олигурия/анурия
Получены данные о том, что синдром псевдолимфомы кожи может включать один или более из ниже перечисленных симптомов: лихорадка, васкулит, миалгия, артралгия/артрит, повышение уровня антинуклеарных антител (АНА), увеличение скорости оседания эритроцитов (СОЭ), эозинофилия и лейкоцитоз, сыпь, фотосенсибилизация или другие изменения со стороны кожи.При применении амлодипина также зарегистрированы исключительные случаи возникновения экстрапирамидного синдрома
Особенности продажи
рецептурные
Особые условия
Егер Сізде төменде көрсетілген жағдайлардың/аурулардың қандай-да біреуі бар болса, препаратты қабылдауды бастағанға дейін емдеуші дәрігермен кеңесу қажет:
- Қолқа стенозы
- митральді стеноз
- гипертрофиялық обструкциялық кардиомиопатия
- артериялық гипотензия
- цереброваскулярлық аурулар (соның ішінде
- ми қанайналымының жеткіліксіздігі)
- жүректің ишемиялық ауруы
- коронарлық жеткіліксіздік
- ЖСЖ
- шығу тегі ишемиялық емес ФК III‒IV
- жедел миокард инфарктісі (сондай-ақ
- жедел миокард инфарктісінен кейін 1 ай ішіндегі)
- Принцметал стенокардиясы
- синустық түйін әлсіздігі синдромы (айқын тахикардия немесе брадикардия)
- дәнекер тіннің ауыр аутоиммундық жүйелі аурулары (соның ішінде
- жүйелі қызыл жегі
- склеродермия)
- калий жинақтаушы диуретиктерді
- калий препараттарын және калий негізді тұз алмастырғыштарды қабылдау
- миелосупрессия
- қант диабеті
- гиперкалиемия
- гипонатриемия
- бүйрек артерияларының екіжақты стенозы
- жалғыз бүйрегі қызмет аткаратын пациенттердегі бүйрек артериясының стенозы
- бүйрек трансплантациясынан кейінгі жағдай
- бүйрек жеткіліксіздігі
- азотемия
- өткізгіштігі жоғары жарғақшаларды пайдаланып жүргізілген гемодиализ
- бастапқы альдостеронизм
- тұз мөлшері шектелген диета
- айналымдағы қан көлемінің төмендеуімен байланысты жағдайлар (соның ішінде қосу және диарея)
- жас егделігі
- бауыр жеткіліксіздігі
- CYP3A4 изоферментінің тежегіштерімен немесе индукторларымен бір мезгілде қолдану
- құрамында алискирен бар препараттармен
- немесе ангиотензин II рецепторларының антагонистерімен (ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы кезінде артериялық гипотензияның
- гиперкалиемияның және бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупінің жоғарылауы) бір мезгілде қолдану
- қара нәсілді пациенттерде қолданылуы
Жекелеген компоненттерін қолданумен байланысты төменде келтірілген ескертулердің барлығы біріктірілген Экватор препаратына да қатысты.
Лизиноприлмен байланысты
Симптоматикалық артериялық гипотензия
Симптоматикалық гипотензия артериялық гипертензиясы асқынбаған пациенттерде сирек туындайды.Лизиноприлді қолдану аясындағы артериялық гипертензиясы бар пациенттерде артериялық гипотензияның гиповолемия аясында, мысалы, диуретиктерді қолданғанда, диетада ас тұзы шектелген, диализ жүргізілген, диарея немесе құсу, немесе ренинге тәуелді айқын гипертензия болған кезде туындау ықтималдығы зор.(«Қолдануға болмайтын жағдайлар» және «Жағымсыз реакциялардың сипаттамасы» бөлімдерін қараңыз).Жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде, бүйректің қатарлас жеткіліксіздігінің болуына байланыссыз, симптоматикалық гипотензияның дамығаны байқалған.«Ілмектік» диуретиктердің жоғарырақ дозалары пайдаланылатын жүректің ауырырақ жеткіліксіздігі бар, гипонатриемиясы немесе бүйректің функционалдық жеткіліксіздігі бар пациенттерде симптоматикалық гипотензияның дамуы ықтималдығы анағұрлым зор.Симптоматикалық гипотензияның даму қаупі жоғары пациенттерде емдеудің басында немесе дозасын түзеткен кезде жағдайын мұқият бақылау қажет.Дәл осы жағдай жүректің ишемиялық ауруы немесе цереброваскулярлық аурулары бар, артериялық қысымның тым айқын төмендеуі миокард инфарктісіне немесе ми қанайналымының бұзылуына алып келуі мүмкін пациенттерге де қатысты.
Артериялық гипотензия туындаған жағдайда пациентті көлденеңінен жатқызу керек, қажет болған жағдайда, натрий хлоридінің 0,9% ерітіндісін вена ішіне құю ұсынылады.Өтпелі артериялық гипотензия, әдетте, препаратпен ары қарай емдеу үшін қарсы көрсетілім болып табылмайды; ары қарай емдеу әдетте, гиповолемияны түзетудің нәтижесінде артериялық қысым қалпына келгеннен кейін асқынуларсыз жүреді.
Жүрек жеткіліксіздігі бар және артериялық қысымы қалыпты немесе төмен кейбір пациенттерде лизиноприлді қолданғанда жүйелі артериялық қысым қосымша төмендеуі мүмкін.Бұл әсері күтілетін жағдай және емдеуді тоқтату үшін себеп болып табылмайды.Егер гипотензия клиникалық көріністерге алып келсе, онда дозасын азайту немесе лизиноприлді қабылдауды тоқтату ұсынылуы мүмкін.
Жедел миокард инфарктісі кезіндегі артериялық гипотензия
Жедел миокард инфарктісі дамыған жағдайда, вазодилататорларды қолдану гемодинамика жағдайын едәуір нашарлатуы мүмкін (мысалы, егер систолалық артериялық қысымы 100 мм сн.бағ.немесе одан төмен құрайтын болса, немесе кардиогендік шок жағдайында) пациенттерге лизиноприлді тағайындауға болмайды.Миокард инфарктісінен кейінгі алғашқы 3 күн ішінде, егер систолалық артериялық қысым 120 мм сн.бағ.немесе одан төмен құраса, дозасын төмендету қажет.Егер систолалық артериялық қысым 100 мм сн.бағ.немесе одан төмен құраса, демеуші дозаларын 5 мг дейін немесе уақытша 2.5 мг дейін төмендету керек.Тұрақты артериялық гипотензия (систолалық АҚ 1 сағаттан астам уақыт бойы 90 мм сн.бағ.төмен) жағдайында, лизиноприлді тоқтатқан дұрыс.
Қолқа және митральді клапан стенозы / гипертрофиялық кардиомиопатия
АӨФ басқа тежегіштерін қолданғандағы сияқты, лизиноприлді бар митральді клапан стенозы және сол жақ қарыншаның шығу жолының обструкциясы бар пациенттерде, мысалы, қолқа клапанының стенозы немесе гипертрофиялық кардиомиопатия кезінде сақтықпен қолдану керек.
Бүйрек функциясының бұзылуы
Бүйрек функциясының бұзылуы (КК <80 мл/мин) кезінде, лизиноприлдің бастапқы дозасы КК байланысты, содан соң пациенттің емге клиникалық жауабына байланысты таңдалуы тиіс.Қан сарысуындағы калий мөлшері мен креатинин концентрациясын дағдылы бақылау ондай пациенттерді емдеудегі стандартты медициналық тәжірибенің бір бөлігі болып табылады.
Жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде, АӨФ тежегіштерін тағайындағаннан кейінгі артериялық гипотензия бүйрек функциясының ары қарай нашарлауына алып келуі мүмкін.Ондай жағдайда, бүйректің әдетте қайтымды жедел жеткіліксіздігінің дамығаны туралы хабарланған.
Бүйрек артериясының екіжақты стенозы немесе жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар, АӨФ тежегіштерін қабылдаған кейбір пациенттерде қандағы мочевина мен қан сарысуындағы креатининнің, әдетте емдеуді тоқтатқаннан кейін қайтымды жоғарылауы білінген.Мұндай әсерінің бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде байқалу ықтималдығы зор.Қатарлас реноваскулярлық гипертензия болған жағдайда, ауыр артериялық гипотензия мен бүйрек жеткіліксіздігінің қаупі жоғарылайды.Ондай пациенттерде емдеуді мұқият медициналық қадағалау жүргізе отырып, төмен дозаларын пайдаланып, және дозасын абайлап титрлей отырып бастау керек.Диуретиктер аталған жағдайды ушықтыруы мүмкін болғандықтан, лизиноприлмен емдеудің алғашқы апталары ішінде оларды тоқтата тұру және бүйрек функциясын бақылау керек.
Артериялық гипертензиясы бар, бүйрек қантамырларының қандай-да бір қатарлас аурулары жоқ кейбір пациенттерде қан сарысуындағы мочевина концентрациясы мен креатининнің әдетте болар-болмас және қысқамерзімді жоғарылағаны, әсіресе, лизиноприл мен диуретикті бір мезгілде қолданғанда білінген.Ондай әсерінің бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде байқалу ықтималдығы зор.Диуретиктің және/немесе лизиноприлдің дозасын төмендету және/немесе тоқтату қажет болуы мүмкін.
Креатининнің сарысудағы 177 мкмоль/л асатын концентрациясы ретінде анықталатын және/немесе протеинурия 500 мг/24 сағ асатын бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде жедел миокард инфарктісі кезінде лизиноприлмен емдеуді бастамау керек.Емдеу кезінде туындаған бүйрек функциясының бұзылуы (сарысудағы креатинин концентрациясы 265 мкмоль/л жоғары немесе бастапқы деңгейімен салыстырғанда екі есе жоғары) жағдайында, дәрігер лизиноприлді тоқтату мүмкіндігін қарастыруы тиіс.
Аса жоғары сезімталдық/ангионевроздық ісіну
Аса сирек жағдайларда, лизиноприлді қоса, ангиотензин-өзгертуші фермент тежегіштерін қолданғанда, беттің, аяқ-қолдардың, еріннің, тілдің, дауыс саңылауының және/немесе көмейдің ангионевроздық ісінуі дамығаны туралы хабарланған.Ісіну емдеудің кез келген сәтінде басталуы мүмкін.Ондай жағдайда, лизиноприлді дереу тоқтату қажет, пациент тиісінше ем қабылдауы және симптомдары толық басылғанға дейін стационарда медициналық қадағалауда болуы тиіс.Тіпті тыныс алу функцияларының қатарлас бұзылуынсыз, тек тіл аймағында ғана ісіну пайда болған жағдайда, пациентті ұзақ уақыт қадағалау қажет болуы мүмкін, өйткені, антигистаминдік препараттармен және кортикостероидтармен емдеу жеткіліксіз болуы мүмкін.
Аса сирек жағдайларда, көмейдің немесе тілдің ангионевроздық ісінуінің дамуымен байланысты өлім жағдайы туралы хабарланған.Ісіну тілді, дауыс саңылауын немесе көмейді қамтыған пациенттерде, әсіресе, анамнезінде тыныс жолдары аймағында хирургиялық араласым болған жағдайда, тыныс жолдарының обструкциясының қаупі жоғары.Ондай жағдайларда, адреналинді енгізуден және/немесе тыныс жолдарының өткізгіштігін демеуден тұратын шұғыл көмек көрсету ұсынылады.Пациент симптомдары толық және тұрақты түрде басылғанға дейін қатаң медициналық қадағалауда болуы тиіс.
АӨФ тежегіштері басқа нәсілді пациенттердегіге қарағанда, қара нәсілді пациенттерде ангионевроздық ісінуді жиі туғызады.
Бұрын АӨФ тежегіштерімен емдеумен байланыссыз ангионевроздық ісіну білінген пациенттер, АӨФ тежегішін қабылдағанда ангионевроздық ісінудің даму қаупіне көбірек ұшырауы мүмкін («Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз).
Ангионевроздық ісінудің даму қаупінің жоғарылайтындығына байланысты, АӨФ тежегіштерін сакубитрилмен (неприлизин тежегіштері)/валсартанмен бір мезгілде қабылдау қарсы көрсетілімді.Сакубитрилдің алғашқы дозасын қабылдау лизиноприлдің соңғы дозасынан кейін 36 сағаттан ерте басталмауы тиіс.Лизиноприлмен емдеуді сакубитрилдің/валсартанның соңғы дозасын қабылдағаннан кейін 36 сағаттан ерте бастамау керек («Қолдануға болмайтын жағдайлар» және «Басқа дәрілік препарттармен өзара әрекеттесулері» бөлімдерін қараңыз).
АӨФ тежегіштерін рацекадотрилмен, mTOR тежегіштерімен (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус), сондай-ақ, вилдаглиптинмен бір мезгілде қабылдау ангионевроздық ісінудің (мысалы, тыныс алу жеткіліксіздігімен немесе онсыз жүретін тыныс жолдарының немесе тілдің ісінуінің) даму қаупін арттыруы мүмкін («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесулері» бөлімін қараңыз).АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде, рацекадотрилмен, mTOR тежегіштерімен, сондай-ақ вилдаглиптинмен емдеуді сақ болып бастау керек.
Гемодиализ жүргізілетін пациенттердегі анафилактоидтық реакциялар
Өткізгіштігі жоғары, жоғары ағымды диализ жарғақшаларын (мысалы, AN69) пайдаланып гемодиализ жүргізілетін және АӨФ тежегішін бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттердегі анафилактоидтық реакциялар туралы хабарланған.Мұндай пациенттерде диализ жарғақшасының басқа түрінің немесе басқа класқа жататын гипотензиялық препараттың пайдаланылуына көңіл бөлу керек.
Тығыздығы төмен липопротеиндердің (ТТЛП) аферезі кезіндегі анафилактоидтық реакциялар
Сирек жағдайларда, АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде, декстран сульфаты қолданылған ТТЛП аферезі кезінде өмірге қауіп төндіретін анафилактоидтық реакциялар дамуы мүмкін.Егер аферезді әрбір жүргізудің алдында АӨФ тежегішін қабылдауды уақытша тоқтатса, ондай реакцияларды болдырмауға мүмкіндік болған.
Десенсибилизация
Десенсибилизация (мысалы, жәндіктердің уы) кезінде, АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде тұрақты анафилактоидтық реакциялар байқалады.Дәл осы пациенттерде АӨФ тежегіштерімен емдеуді уақытша тоқтатқан жағдайда, аталған реакциялардың пайда болуына жол бермеуге мүмкіндік туған, алайда олар, аталған препараттар байқаусызда қабылданған жағдайда пайда болған.
Бауыр жеткіліксіздігі
Аса сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерімен емдеу аясында холестаздық сарғаюдан басталған және фульминанттық некрозға дейін үдеген және (кейде) өлімге соқтырған синдром дамыған.Аталған синдромның даму механизмі зерттелмеген.Сарғаю белгілері пайда болған немесе «бауыр» ферменттерінің белсенділігі едәуір жоғарылаған жағдайда, лизиноприлмен емдеуді тоқтату керек, пациенттер тиісінше медициналық қадағалауда болуы тиіс.
Нейтропения/агранулоцитоз
АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде нейтропения/агранулоцитоз, тромбоцитопения және анемия дамығаны туралы хабарланған.Бүйрек функциясы қалыпты, басқа ауырлататын факторлары жоқ пациенттерде нейтропения сирек дамиды.Нейтропения мен агранулоцитоз АӨФ тежегіштерімен емдеуді тоқтатқаннан кейін басылған.Дәнекер тіндердің жүйелі аурулары бар пациенттерде, сондай-ақ, иммуносупрессиялық емді, аллопуринолды немесе прокаинамидті қабылдап жүрген немесе осы асқындыратын факторлар бірігіп келген пациенттерде, әсіресе, егер бүйрек функциясының бұзылуы бар болса, лизиноприлді аса сақтықпен қолдану керек.Кейбір мұндай пациенттерде кей жағдайларда антибиотикпен қарқынды емдеуге жауап бермейтін ауыр инфекциялар дамыған.Егер лизиноприл ондай пациенттерде пайдаланылса, онда лейкоциттер мөлшерін жүйелі түрде бақылап отыру ұсынылады; бұдан өзге, пациенттерге кез келген инфекция белгілері туралы хабарлап отыру қажеттілігін түсіндіру керек.
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы
АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді қатарлас қолдану артериялық гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеуі (бүйректің жедел жеткіліксіздігін қоса) қаупін арттыратындығы туралы мәліметтер алынған.Осы себепті, АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қолданудың есебінен жүргізілетін РААЖ қосарлы блокадасы ұсынылмайды.(«Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесулері» бөлімін қараңыз).
Егер қосарлы блокада аса қажет болса, онда мұндай емді дәрігердің қадағалауымен, бүйрек функцясын, электролиттер мөлшері мен артериялық қысымды мұқият бақылай отырып жүргізу керек.Диабеттік нефропатиясы бар пациенттерде АӨФ тежегіштерімен және ангиотензин II рецепторларының блокаторларымен біріктірілген емді қолданбау керек.
Нәсіл
Қара нәсілді пациенттерде АӨФ тежегіштері, басқа нәсілге жататын пациенттердегіге қарағанда, ангионевроздық ісінуді жиірек туғызады.
АӨФ басқа тежегіштерімен жағдайдағы сияқты, басқа нәсілге жататын пациенттердегіге қарағанда, қара нәсілді пациенттерде лизиноприлдің артериялық қысымды төмендетуге қатысты тиімділігі аздау болуы мүмкін, бұған артериялық гипертензиядан зардап шегіп жүрген қара нәсілді пациенттерде ренин деңгейі төмен жағдайлар жиілігінің жоғарырақ екендігі түрткі болуы ықтимал.
Жөтел
АӨФ тежегіштерімен емдеу кезінде жөтелдің туындағаны туралы хабарланған.Жөтел, әдетте, құрғақ, тұрақты, және препаратты тоқтатқаннан кейін тыйылған.Жөтелдің дифференциациялық диагностикасы кезінде АӨФ тежегіштері индукциялаған жөтелдің болуы мүмкіндігін ескеру керек.
Хирургиялық араласым/анестезия
Ауқымды операциялық араласым жүргізілетін пациенттерде немесе артериялық гипотензияға алып келетін препараттармен жүргізілетін жалпы анестезия кезінде, лизиноприл рениннің компенсаторлық лықсып шығуынан кейін ангиотензин II түзілуін бөгеуі мүмкін.Егер жоғарыда келтірілген механизмнің нәтижесінде артериялық гипотензия дамуы ықтимал болса, айналымдағы қан көлемінің ұлғаюына түзету жүргізуге болады.
Гиперкалиемия
АӨФ тежегіштері қан сарысуындағы калий мөлшерінің жоғарылауын туғызуы мүмкін, өйткені олар альдостеронның босап шығуын бөгейді.Әдетте, бұл әсері бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде клиникалық тұрғыдан елеусіз.Дегенмен, бүйрек функциясының бұзылулары, қант диабеті бар пациенттерде немесе құрамында калий бар тағамдық қоспаларды (соның ішінде, құрамында калий бар тұз алмастырғыштар), калий жинақтаушы диуретиктерді (мысалы, спиронолактон, триамтерен немесе амилорид) қабылдап жүрген пациенттерде, сондай-ақ, қан сарысуындағы калий мөлшерінің жоғарылауын туғызуға қабілетті басқа препараттарды (мысалы, гепарин, триметоприм немесе ко-тримаксазол атауымен де белгілі біріктірілген триметоприм/сульфаметоксазол препаратын, және, әсіресе, альдостерон антагонистерін немесе ангиотензин рецепторларының блокаторларын) қабылдап жүрген пациенттерде гиперкалиемия байқалуы мүмкін.Калий жинақтаушы диуретиктер мен ангиотензин рецепторының блокаторлары АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде сақтықпен қолданылуы тиіс.Жоғарыда көрсетілген препараттарды бір мезгілде қолдану қажет болған жағдайда, қан сарысуындағы калий мөлшері мен бүйрек функциясына жүйелі түрде бақылау жүргізу керек.(«Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесулері» бөлімін қараңыз).
Қант диабеті бар пациенттер
Қант диабеті бар, гипогликемиялық препараттарды ішке қабылдап жүрген немесе инсулинді қабылдап жүрген пациенттерде, АӨФ тежегішімен емдеудің алғашқы айы ішінде гликемияны мұқият бақылауды жүзеге асыру керек («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесулері» бөлімін қараңыз).
Литий препараттары
Әдетте, литий препараттары мен лизиноприлді бір мезгілде қабылдау ұсынылмайды («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесулері» бөлімін қараңыз).
Жүктілік
Жүктілік кезінде АӨФ тежегіштерімен емдеуді бастамау керек.Егер АӨФ тежегішімен емделуді жалғастыру қажет деп есептелмесе, жүктілікті жоспарлап жүрген пациент әйелдерді жүктілік кезінде қолданылуының қауіпсіздік бейіні белгілі баламалы гипотензиялық дәрілерге көшіру керек.Жүктілік расталған жағдайда, АӨФ тежегіштерімен емдеуді дереу тоқтату және қажет болған жағдайда, баламалы емін тағайындау керек.(«Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз).
Егде жастағы пациенттер
Егде жастағы пациенттерде дозасын арттырған кезде сақтық таныту керек («Қолдану жөніндегі ұсынымдар» бөлімін қараңыз).
Амлодипинмен байланыстылары:
- Амлодипиннің гипертониялық криз кезінде қолданылуының қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған
Жүрек жеткіліксіздігі
Жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде амлодипинді сақ болып қолдану керек.Жүректің ауыр жеткіліксіздігі (Нью-Йорк кардиологтар қауымдастығы, NYHA жіктеуі бойынша III және IV класты) бар пациенттердің қатысуымен жүргізілген ұзаққа созылатын плацебо бақыланатын зерттеуде плацебо қабылдаған пациенттер тобындағыға қарағанда, амлодипинді қабылдаған пациенттер тобында, өкпенің ісінуі жиірек тіркелген.
Кальций өзекшелерінің блокаторын, соның ішінде амлодипинді, жүректің іркілісті жеткіліксіздігі бар пациенттерге абайлап тағайындау керек, өйткені олар жүрек-қантамыр асқынулары мен өлім қаупін арттыруы мүмкін.
Бауыр жеткіліксіздігі
Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде амлодипиннің жартылай шығарылу кезеңінің ұзарғаны және «концентрация-уақыт» қисығы астындағы ауданының (AUC) артқаны байқалады, алайда, дозалануына қатысты сәйкесінше ұсынымдар әзірленбеген.Сондықтан, амлодипинді қолдануды дозалану ауқымындағы ең төменгі дозасынан бастаған дұрыс; және емді бастау мен дозасын арттыруды сақтықпен жүргізу керек.Бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге дозасын баяу жоғарылату және мұқият қадағалау қажет болуы мүмкін.
Егде жастағы пациенттер
Егде жастағы пациенттерде дозасын абайлап арттыру керек («Қолдану жөніндегі ұсынымдар» бөлімін қараңыз).
Бүйрек жеткіліксіздігі
Бұл топтағы пациенттерде амлодипинді әдеттегі дозаларында тағайындауға болады.Амлодипиннің қан плазмасындағы концентрацияларының өзгерістері бүйрек жеткіліксіздігінің дәрежесімен өзара байланысты емес.Амлодипин диализ арқылы шығарылмайды.
Экватор препаратымен байланысты
Қосымша зат
Препараттың құрамында әрбір таблеткада 1 ммоль-ден кем натрий (23 г) бар, яғни құрамында натрий жоқ деуге болады.
Жүктілік немесе лактация кезінде
Жүктілік
Экватор препаратын жүктіліктің бірінші триместрінде қолдану ұсынылмайды; препаратты жүктіліктің екінші және үшінші триместрлерінде қолдануға болмайды.
Талапқа сай бақыланатын клиникалық зерттеулерде лизиноприл мен амлодипиннің жүкті әйелдерде қолданылу тәжірибесі жоқ.Алайда, әсер етуші заттарының екеуін де жүктілік кезінде қолдану ұсынылмайды немесе қолдануға болмайды (әсер етуші заттарына қатысты ақпаратты төменнен қараңыз).
Жүктілік расталған жағдайда, Экватор препаратын қабылдауды дереу тоқтату және қажет болған жағдайда, баламалы емін бастау керек.
Жүктілік кезінде Экватор препаратын қабылдауды бастамау керек.Егер Экватор препаратымен емделуді жалғастыру қажет деп есептелмесе, жүктілікті жоспарлап жүрген пациент әйелдерді жүктілік кезінде қолданылуының қауіпсіздік бейіні белгілі баламалы гипотензиялық дәрілерге көшіру керек.
Лизиноприл
АӨФ тежегіштерін жүктіліктің бірінші триместрінде қолдану ұсынылмайды.
АӨФ тежегіштерін жүктіліктің екінші және үшінші триместрлерінде қолдануға болмайды.
АӨФ тежегіштерін жүктіліктің бірінші триместрі кезінде қабылдаумен байланысты тератогенділік қаупі туралы эпидемиологиялық зерттеулердің мәліметтері дәлелді емес, алайда, қауіптің аздап жоғарылайтындығын жоққа шығаруға болмайды.Егер АӨФ тежегішімен емдеу қажет деп есептелмесе, жүктілікті жоспарлап жүрген пациент әйелдерді жүктілік кезінде қолданылуының қауіпсіздік бейіні белгілі баламалы гипотензиялық дәрілерге көшіру керек.Жүктілік расталған жағдайда, АӨФ тежегішімен емдеуді дереу тоқтату және қажет болған жағдайда, баламалы емін бастау керек.
Әйелдерде АӨФ тежегіштерін жүктіліктің екінші және үшінші триместрлері кезінде қолдану фетоуыттылығы (бүйрек функциясының төмендеуі, қағанақ суының аздығы, бассүйектің сүйектенуінің баяулауы) мен неонатальді уыттылығын (бүйрек жеткіліксіздігі, артериялық гипотензия, гиперкалиемия) индукциялайтындығы белгілі.Егер АӨФ тежегіші жүктіліктің екінші триместрінен бастап қолданылса, бүйрек функциясы мен бассүйекке ультрадыбыстық зерттеу жүргізу ұсынылады.Артериялық гипотензияны дер кезінде анықтау үшін, аналары АӨФ тежегіштерін қабылдаған нәрестелерді мұқият қадағалау ұсынылады («Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз).
Амлодипин
Амлодипиннің жүктілік кезінде қолданылуының қауіпсіздігі анықталған жоқ.
Жануарларға жүргізілген зерттеулерде жоғары дозаларын қолданғандағы ұрпақ өрбітуге уыттылығы байқалды.
Жүктілік кезінде қолдану тек, бұдан гөрі қауіпсіздеу баламалы емі болмаған жағдайда ғана, аурудың өзі ана мен шарана үшін қауіптің жоғарылығымен байланысты болған жағдайларда ғана ұсынылады.
Бала емізу
Лизиноприлдің бала емізу кезінде қолданылуы туралы ақпарат жоқ.Амлодипин емшек сүтіне бөлініп шығады.Баланың анасының сүтімен қабылдаған амлодипин мөлшері, квартильаралық 3-7 % ауқыммен, ең көбі 15 % деп бағаланады.Амлодипиннің балаға әсері бағаланған жоқ.
Экватор препаратын бала емізу кезінде қолдану ұсынылмайды, әсіресе, жаңа туған немесе шала туған нәрестені қауіпсіздік бейіні анықталған баламалы препараттарды пайдаланған дұрыс.
Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Лизиноприл
Көлік құралдарын басқару немесе механизмдермен жұмыс жасау кезінде бас айналуының немесе шаршаудың дамуы мүмкіндігін ескеру керек.
Амлодипин
Амлодипин көлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс жасау қабілетіне болар-болмас немесе орташа ықпал тигізуі мүмкін.Егер амлодипинді қабылдағанда пациенттер бас айналуын, бас ауыруын, шаршауды немесе жүрек айнуын сезінсе, бұл реакция жылдамдығына әсер етуі мүмкін.Әсіресе, препаратты қабылдауды бастаған кезде сақтық таныту керек.
Жоғарыда келтірілген ақпаратты ескерсек, Экватор препараты көлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс жасау қабілетіне әсер етуі мүмкін (әсіресе, препаратпен емдеудің басында).
Связанные с лизиноприлом:
- Симптоматическая гипотензия
Симптоматическая гипотензия редко наблюдается у пациентов с неосложненной артериальной гипертензией.У пациентов с артериальной гипертензией - получающих лизиноприл
- артериальная гипотензия наиболее вероятна
- если у пациента снижен объем циркулирующей крови
- например
- вследствие приема диуретиков
- диета с ограничением поваренной соли
- диализа
- диареи или рвоты
- или тяжелой ренин-зависимой артериальной гипертензии.У пациентов с сердечной недостаточностью
- сопровождающейся или не сопровождающейся почечной недостаточностью
- наблюдалась симптоматическая гипотензия.Данное явление наиболее вероятно у пациентов с более тяжелой степенью сердечной недостаточности и является результатом приема более высоких доз петлевых диуретиков
- гипонатриемии или функциональной почечной недостаточности.Следует проводить тщательный мониторинг состояния пациентов
- находящихся в группе повышенного риска развития симптоматической гипотензии в начале лечения и при коррекции дозы.Те же рекомендации относятся и к пациентам с ишемической болезнью сердца или цереброваскулярным заболеванием
- у которых чрезмерное снижение артериального давления может привести к инфаркту миокарда или острому нарушению мозгового кровообращения
В случае развития артериальной гипотензии пациента следует положить на спину и, при необходимости, провести внутривенную инфузию физиологического раствора.Транзиторная гипотензивная реакция не является противопоказанием к последующему применению лизиноприла, который обычно можно применять сразу после повышения артериального давления после увеличения объема циркулирующей крови.
У некоторых пациентов с сердечной недостаточностью, с нормальным или пониженным артериальным давлением, может наблюдаться дополнительное снижение системного артериального давления при применении лизиноприла.Данный эффект является ожидаемым и обычно не требует прекращения лечения.Если артериальная гипотензия становится симптоматической, может потребоваться снижение дозы или прекращение применения лизиноприла.Артериальная гипотензия при остром инфаркте миокарда
Лечение лизиноприлом не следует начинать у пациентов с острым инфарктом миокарда, подверженных риску дальнейшего серьезного ухудшения гемодинамики после лечения вазодилататорами.Это пациенты с систолическим артериальным давлением 100 мм.рт.ст.или ниже, или с кардиогенным шоком.В течение первых 3 дней после инфаркта миокарда дозу следует уменьшить, если систолическое артериальное давление составляет 120 мм.рт.ст.или ниже.Поддерживающие дозы следует уменьшить до 5 мг или, временно, до 2,5 мг, если систолическое артериальное давление составляет 100 мм.рт.ст.или ниже.В случае сохранения артериальной гипотензии (систолическое артериальное давление менее 90 мм.рт.ст.сохраняется более 1 часа) лизиноприл следует отменить.Стеноз аортального и митрального клапана/гипертрофическая кардиомиопатия:
- Как и в случае других ингибиторов АПФ, лизиноприл следует назначать с осторожностью пациентам со стенозом митрального клапана и обструкцией выходного тракта левого желудочка, такой как аортальный стеноз или гипертрофическая кардиомиопатия.Почечная недостаточность
В случае почечной недостаточности (клиренс креатинина < - 80 мл/мин) начальную дозу лизиноприла следует подбирать в зависимости от клиренса креатинина у пациента, а затем в зависимости от реакции пациента на лечение.Рутинный контроль содержания калия и концентрации креатинина являются частью стандартной медицинской практики лечения таких пациентов.У пациентов с сердечной недостаточностью артериальная гипотензия после начала лечения ингибиторами АПФ может приводить к дальнейшему ухудшению функции почек.В таких случаях сообщалось об острой почечной недостаточности, как правило, обратимой.У некоторых пациентов с двухсторонним стенозом почечных артерий или со стенозом артерии единственной почки, которые получали ингибиторы ангиотензинпревращающего фермента, наблюдалось увеличение концентрации мочевины в крови и креатинина в сыворотке крови, как правило, обратимое при прекращении лечения.Это особенно вероятно у пациентов с почечной недостаточностью.В случае сопутствующей вазоренальной артериальной гипертензии существует повышенный риск развития тяжелой артериальной гипотензии и почечной недостаточности.У таких пациентов лечение следует начинать под тщательным медицинским наблюдением с низких доз и осторожно титровать дозу.Поскольку лечение диуретиками может способствовать развитию указанных выше состояний, их применение следует прекратить, при этом функцию почек следует контролировать в течение первых недель терапии лизиноприлом.У некоторых пациентов с артериальной гипертензией без выраженной предшествующей вазоренальной гипертензии отмечалось увеличение концентрации мочевины в крови и креатинина в сыворотке крови, обычно незначительное и транзиторное, особенно в тех случаях, когда лизиноприл применялся одновременно с диуретиком.Это особенно вероятно у пациентов с предшествующей почечной недостаточностью.Может потребоваться снижение дозы и/или отмена диуретика и/или лизиноприла.При остром инфаркте миокарда, лечение лизиноприлом не следует начинать у пациентов с признаками почечной недостаточности, которые определялись как концентрация креатинина в сыворотке крови превышающая 177 мкмоль/л и/или протеинурия, превышающая 500 мг/24 часа.В случае развития нарушения функции почек во время лечения лизиноприлом (концентрация креатинина в сыворотке превышающая 265 мкмоль/л или в два раза выше соответствующего значения до начала лечения), врач должен рассмотреть целесообразность отмены лизиноприла.Повышенная чувствительность, ангионевротический отек
Сообщалось о редких случаях ангионевротического отека лица, рук и ног, губ, языка, голосовой щели и/или гортани у пациентов, получавших ингибиторы АПФ, включая лизиноприл.Ангионевротический отек может возникнуть в любой момент во время лечения.В таких случаях следует немедленно отменить лизиноприл, назначить соответствующее лечение, обеспечить медицинское наблюдение, чтобы убедиться в разрешении всех симптомов до выписки пациента.Даже в случаях отека языка, не сопровождающегося дыхательной недостаточностью, пациентам может потребоваться длительное наблюдение, поскольку лечения антигистаминными препаратами и кортикостероидами может быть недостаточно.Очень редко сообщалось о случаях смерти вследствие ангионевротического отека, связанного с отеком гортани или отеком языка.У пациентов с поражением языка, голосовой щели и гортани может возникать обструкция дыхательных путей, особенно у пациентов, ранее перенесших операцию на дыхательных путях.В таких случаях следует сразу же оказать неотложную медицинскую помощь.Она может включать введение адреналина и/или поддержание свободной проходимости дыхательных путей.Пациент должен находиться под тщательным наблюдением врача до полного и стабильного исчезновения симптомов.Ингибиторы ангиотензинпревращающего фермента вызывают ангионевротический отек у пациентов негроидной расы чаще, чем у пациентов другой расовой принадлежности.Пациенты, у которых ранее отмечался ангионевротический отек, не связанный с лечением ингибиторами АПФ, могут быть подвержены большему риску развития ангионевротического отека при приеме ингибитора АПФ.Анафилактоидные реакции у пациентов, находящихся на гемодиализе
Сообщалось об анафилактоидных реакциях у пациентов, находящихся на диализе с использованием высокопроточных диализных мембран с высокой проницаемостью (например, AN 69), и одновременно получавших ингибитор АПФ.У таких пациентов следует рассмотреть целесообразность применения другого типа диализной мембраны или гипотензивного препарата другого класса.Анафилактоидные реакции во время афереза липопротеинов низкой плотности (ЛПНП)
В редких случаях у пациентов, получавших ингибиторы АПФ во время афереза липопротеинов низкой плотности (ЛПНП) с декстрана сульфатом, возникали жизнеугрожающие анафилактоидные реакции.Такие реакции предотвращали путем временной отмены ингибитора АПФ перед каждой процедурой афереза.Десенсибилизация
У пациентов, получающих ингибиторы АПФ во время десенсибилизации ядом перепончатокрылых (например, Hymenoptera venom), возникают стойкие анафилактоидные реакции.У таких пациентов, анафилактоидные реакции были предупреждены посредством временной отмены ингибиторов АПФ и развивались вновь после случайного приема данного лекарственного средства
Печеночная недостаточность
В очень редких случаях прием ингибиторов АПФ сопровождался синдромом, который начинался с холестатической желтухи, прогрессировал до фульминантного некроза и (иногда) приводил к летальному исходу.Механизм развития данного синдрома неясен.Пациентам, получающим лизиноприл, у которых развивается желтуха или значительно повышается активность «печеночных» ферментов, следует прекратить прием лизиноприла и находиться под соответствующим медицинским наблюдением.Нейтропения/агранулоцитоз
Сообщалось о нейтропении/агранулоцитозе, тромбоцитопении и анемии у пациентов, получавших ингибиторы АПФ.У пациентов с нормальной функцией почек без других отягощающих факторов нейтропения развивается редко.Нейтропения и агранулоцитоз являются обратимыми и исчезают после отмены ингибитора АПФ.Лизиноприл следует назначать с особой осторожностью пациентам с системными заболеваниями соединительной ткани, при лечении иммунодепрессантами, при лечении аллопуринолом или прокаинамидом, или при сочетании этих отягощающих факторов, особенно при наличии предшествующего нарушения функции почек.У некоторых из этих пациентов развились серьезные инфекционные заболевания, которые в нескольких случаях не поддавались интенсивной антибиотикотерапии.Периодически во время лечения лизиноприлом, рекомендуется проводить лабораторные исследования (анализ крови с подсчетом лейкоцитарной формулы) у таких пациентов, а также предупредить их о необходимости сообщать о появлении первых признаков инфекционного заболевания.Расовая принадлежность
У пациентов негроидной расы ингибиторы ангиотензинпревращающего фермента чаще вызывают ангионевротический отек, чем у пациентов другой расовой принадлежности.Как и в случае с другими ингибиторами АПФ, у пациентов негроидной расы лизиноприл может быть менее эффективен в отношении снижения артериального давления, чем у пациентов другой расовой принадлежности, что, вероятно, обусловлено более высокой частотой состояний с низким уровнем ренина у пациентов негроидной расы, страдающих артериальной гипертензией.Кашель
Сообщалось о кашле при применении ингибиторов АПФ.Кашель обычно является непродуктивным, персистирующим и исчезает после отмены препарата.Кашель, индуцированный приемом ингибиторов АПФ, следует учитывать при дифференциальном диагнозе кашля.Хирургическое вмешательство/анестезия
У пациентов, которым проводится обширное оперативное вмешательство или во время общей анестезии препаратами, приводящими к артериальной гипотензии, лизиноприл может блокировать образование ангиотензина II после компенсаторного выброса ренина.Если развивается артериальная гипотензия, вероятно в результате приведенного выше механизма, можно провести коррекцию увеличением объёма циркулирующей крови.Гиперкалиемия
У некоторых пациентов, получавших ингибиторы АПФ, включая лизиноприл, наблюдалось повышение содержания калия в сыворотке крови.Группу риска по развитию гиперкалиемии составляют пациенты с почечной недостаточностью, сахарным диабетом 2 типа или пациенты, принимающие одновременно калийсберегающие диуретики, калийсодержащие пищевые добавки или калийсодержащие заменители соли, а также те пациенты, которые принимают другие препараты, способные вызывать повышение содержания калия в сыворотке крови (например, гепарин).В случае необходимости одновременного применения указанных выше препаратов рекомендуется регулярный контроль содержания калия в сыворотке крови.Пациенты с сахарным диабетом
У пациентов с сахарным диабетом, принимающих гипогликемические препараты внутрь или получающих инсулин, в течение первого месяца лечения ингибитором АПФ следует осуществлять тщательный контроль гликемии.Связанные с амлодипином
Безопасность и эффективность применения амлодипина при гипе
Показания
Ересектердегі эссенциальді артериялық гипертензияны емдеу үшін.
Ұқсас дозалардағы лизиноприлмен және амлодипинмен біріктіріп емдеу аясында артериялық қысымы талапқа сай бақыланған ересек пациенттерді Экватор препаратына көшіруге болады.
Лечение эссенциальной артериальной гипертензии у взрослых.
На препарат Экватор могут быть переведены взрослые пациенты с адекватным контролем артериального давления на фоне комбинированной терапии лизиноприлом и амлодипином в аналогичных дозах
Противопоказания
Лизиноприлмен байланыстылары:
- - Лизиноприлге немесе АӨФ кез келген басқа тежегішіне аса жоғары сезімталдық
- Анамнездегі, АӨФ тежегіштерімен алдыңғы емдеумен байланысты ангионевроздық ісіну.
- Тұқым қуалайтын немесе идиопатиялық ангионевроздық ісіну.
- Жүктіліктің 2-ші және 3-ші триместрлері («Арнайы ескертулер» бөлімдерін қараңыз).
- Экватор препаратын қант диабеті бар пациенттерде немесе бүйрек жеткіліксіздігі бар (шумақтық сүзіліс жылдамдығы (ШСЖ) <60 мл/мин/1,73 м2) пациенттерде алискирен препараттарымен бір мезгілде қабылдауға болмайды («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесулері» бөлімін қараңыз).
- Ангионевроздық ісіну қаупінің жоғары болуымен байланысты нейтралды эндопептидаза тежегіштерімен бір мезгілде қабылдау (мысалы, құрамында сакубитрил бар препараттармен).(«Арнайы ескертулер» және «Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесулері» бөлімдерін де қараңыз).
Амлодипинмен байланыстылары:
- - Амлодипинге немесе дигидропиридиннің кез келген басқа туындысына аса жоғары сезімталдық
- Айқын артериялық гипотензия.
- Шок (соның ішінде, кардиогендік шок).
- Сол жақ қарыншаның шығу жолының обструкциясы (қолқа стенозының ауыр дәрежесі).
- Жедел миокард инфарктісінен кейінгі жүректің гемодинамикалық тұрғыдан тұрақсыз жеткіліксіздігі.
Экватор препаратымен байланысты:
- Жекелеген компоненттерін қолданумен байланысты жоғарыда көрсетілген қарсы көрсетілімдердің барлығы біріктірілген Экватор препаратына да қатысты
- Әсер етуші заттарға немесе «Дәрілік препараттың құрамы» бөлімінде атап келтірілген қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық.- 18 жасқа дейін.- Бала емізу кезеңі.
- повышенная чувствительность к лизиноприлу или другим ингибиторам АПФ
- повышенная чувствительность к амплодипину или другим производным дигидропиридинов
- повышенная чувствительность к вспомогательным компонентам препарата
- выраженная артериальная гипотензия
- ангионевротический отек в анамнезе на фоне терапии ингибиторами АПФ
- наследственный или идиопатический ангионевротический отек
- обструкция выходного тракта левого желудочка (тяжелая степень аортального стеноза), стеноз митрального клапана/гипертрофическая кардиомиопатия
- шок (в том числе кардиогенный шок)
- гемодинамически нестабильная сердечная недостаточность после острого инфаркта миокарда
- беременность и период лактации
- детский и подростковый возраст до 18 лет (из-за недостаточности данных по безопасности и эффективности)
Лекарственное взаимодействие
Лизиноприл
Гипотензиялық препараттар
Лизиноприлді басқа гипотензиялық препараттармен (мысалы, нитроглицеринмен және басқа нитраттармен немесе тамырды кеңітетін басқа дәрілермен) бірге қолданғанда артериялық қысым күрт төмендеуі мүмкін (аддитивтік әсері).
Клиникалық зерттеулердің мәліметтері, РААЖ АӨФ тежегіштерімен, ангиотензин II рецепторларының блокаторларымен немесе алискиренмен бірге қолданғандағы қосарлы блокадасы РААЖ бөгейтін бір препаратты ғана пайдаланумен салыстырғанда, артериялық гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеуі (бүйректің жедел жеткіліксіздігін қоса) сияқты жағымсыз құбылыстар қаупінің жоғарылауымен байланысты екендігін көрсетті («Қолдануға болмайтын жағдайлар» және «Арнайы ескертулер» бөлімдерін қараңыз).
Ангионевроздық ісінудің даму қаупін арттыратын препараттар
Нейтралды эндопептидаза тежегіштері
АӨФ тежегіштерімен және рацекадотрилмен (энкефалиназа тежегіштері) бір мезгілде қабылдағанда ангионевроздық ісіну қаупінің жоғары болатындығы жайлы жағдайлар тіркелінген («Арнайы ескертулер» бөлімін қараңыз).
Құрамында сакубитрил (неприлизин тежегіштері) бар дәрілік препараттарды АӨФ тежегіштерімен бір мезгілде қабылдағанда ангионевроздық ісінудің даму қаупі жоғарылайды, сондықтан көрсетілген препараттарды бір мезгілде қабылдау қарсы көрсетілімді. АӨФ тежегіштерін препаратты қабылдауды тоқтатқаннан кейін 36 сағаттан ерте бастамау керек.
Құрамында сакубитрил бар препараттарды АӨФ тежегіштерін қабылдайтын пациенттерге қарсы көрсетілімде, сондай-ақ, АӨФ тежегіштерін тоқтатқаннан кейін 36 сағат ішінде тағайындауға болмайды («Қолдануға болмайтын жағдайлар» және ««Арнайы ескертулер» бөлімдерін қараңыз)
Тіндік плазминоген белсендіргіші
Обсервациялық зерттеулерде ишемиялық инсульттің тромболитикалық емі үшін қолданылған алтеплазадан кейін АӨФ тежегіштерін қабылдаған пациенттерде ангионевроздық ісінудің даму қаупінің жоғарылайтындығы байқалған.
АӨФ тежегіштерін сүтқоректілер жасушаларындағы рапамицин нысанасының тежегіштерімен (mTOR) (мысалы, темсиролимус, сиролимус, эверолимус), немесе вилдаглиптинмен бір мезгілде қабылдау ангионевроздық ісінудің даму қаупінің жоғарылауына алып келуі мүмкін.
(«Арнайы ескертулер» бөлімдерін қараңыз).
Диуретиктер
Диуретиктік дәрілерді лизиноприлмен бір мезгілде қабылдау, әдетте, қосымша гипотензиялық әсер береді.
Диуретиктерді қабылдап жүрген және әсіресе, диуретиктер жуырда тағайындалған пациенттерге лизиноприлді тағайындағанда, артериялық қысымның шамадан тыс төмендеуі орын алуы мүмкін. Диуретиктерді қабылдау лизиноприлмен емдеуді бастағанға дейін тоқтатылған жағдайда, симптоматикалық гипотензияның даму қаупі төмендеуі мүмкін («Арнайы ескертулер» бөлімін және «Қолдану жөніндегі ұсынымдар» бөлімін қараңыз).
Құрамында калий бар тағамдық қоспалар, калий жинақтаушы диуретиктер, құрамында калий бар тұз алмастырғыштар және қан сарысуындағы калий мөлшерін арттыруы мүмкін басқа препараттар
Қан сарысуындағы калий мөлшері әдетте қалыпты мәндерінің шегінде қалатындығына қарамастан, лизиноприлді қабылдап жүрген кейбір пациенттерде гиперкалиемия байқалуы мүмкін. Калий жинақтаушы диуретиктерді (спиронолактон, триамтерен немесе амилорид сияқты), құрамында калий бар тағамдық қоспаларды немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарын бір мезгілде қабылдау әсіресе, бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде қан сарысуындағы калий мөлшерінің елеулі жоғарылауына алып келуі мүмкін. Лизиноприлді триметоприм және ко-тримоксазол (триметоприм/сульфаметоксазол) сияқты қан сарысуындағы калий мөлшерін арттыратын басқа препараттармен бір мезгілде қабылдағанда сақтық таныту керек (өйткені, триметопримнің калий жинақтаушы диуретик амилорид сияқты әсер ететіндігі белгілі). Осылайша, лизиноприлді жоғарыда атап келтірілген препараттармен бір мезгілде қабылдау ұсынылмайды. Бір мезгілде қолданылуы қажет болған жағдайда, препараттарды сақтықпен және қан сарысуындағы калий мөлшеріне жүйелі түрде мониторинг жүргізе отырып қолдану керек. («Арнайы ескертулер» бөлімін қараңыз).
Циклоспорин
АӨФ тежегіштері мен циклоспоринді бір мезгілде қолдану гиперкалиемияға алып келуі мүмкін. Қан сарысуындағы калий мөлшеріне мониторинг жүргізу ұсынылады.
Гепарин
АӨФ тежегіштері мен гепаринді бір мезгілде қолдану гиперкалиемияға алып келуі мүмкін. Қан сарысуындағы калий мөлшеріне мониторинг жүргізу ұсынылады.
Егер лизиноприл калий жинақтамайтын диуретикпен бір мезгілде қолданылса, диуретикті қабылдаудан болған гипокалиемия азаюы мүмкін.
Литий препараттары
АӨФ тежегіштері мен литий препараттарын бір мезгілде қолданғанда қан сарысуындағы литий концентрацияларының қайтымды жоғарылағаны және уытты әсерлерінің пайда болғаны туралы хабарланған. Тиазидтік диуретиктерді бір мезгілде қабылдау литийдің уытты әсерлерінің даму қаупін арттыруы және литийдің АӨФ тежегіштерін қолдану аясындағы бұрыннан бар уыттылық қаупін күшейтуі мүмкін. Лизиноприл мен литий препараттарын бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, бірақ, аталған біріктірілімді қолданудың қажеттілігі дәлелденген жағдайда, қан сарысуындағы литий мөлшерін мұқият бақылау керек. («Арнайы ескертулер» бөлімін қараңыз).
Тәулігіне ≥3 г дозадағы ацетилсалицил қышқылын қоса, қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП)
АӨФ тежегіштері мен қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды (мысалы, қабынуға қарсы препарат ретіндегі ацетилсалицил қышқылы, ЦОГ-2 тежегіштері және селективті емес ҚҚСП) бір мезгілде қолданғанда гипертензияға қарсы әсері әлсіреуі мүмкін. АӨФ тежегіштері мен ҚҚСП бір мезгілде қабылдау бүйректің жедел жеткіліксіздігі ықтималдығын қоса, бүйрек функциясы бұзылуының қаупін арттыруы, және әсіресе, бастапқыда бүйрек функциясының төмендігі бар пациенттерде қан сарысуындағы калий мөлшерін арттыруы мүмкін. Аталған әсерлер әдетте қайтымды. Бұл біріктірілім әсіресе, егде жастағы пациенттерде сақтықпен тағайындалуы тиіс. Пациенттер сұйықтықты жеткілікті көлемде қабылдауы тиіс. Бұдан өзге, біріктірілген емді тағайындағаннан кейін бүйрек функциясын бақылау қажеттілігін қарастыру және оны ары қарай жүйелі түрде жүргізіп отыру керек.
Алтын препараттары
Құрамында алтын бар инъекциялық препаратты (мысалы, натрий ауротиомалатын) енгізгеннен кейінгі нитритоидтық реакциялар (гиперемияны, жүрек айнуын, бас айналуын және өте айқын болуы мүмкін артериялық гипотензияны қоса, вазодилатация симптомдары), АӨФ тежегіштерімен ем қабылдап жүрген пациенттерде жиі тіркелген.
Трициклдық антидепрессанттар / нейролептиктер / жалпы анестезияға арналған дәрілер
Жалпы анестезияға арналған кейбір дәрілерді, трициклдық антидепрессанттар мен нейролептиктерді АӨФ тежегіштерімен бір мезгілде қолдану артериялық қысымның ары қарай төмендеуіне алып келуі мүмкін («Арнайы ескертулер» бөлімін қараңыз).
Симпатомиметиктер
Симпатомиметиктер АӨФ тежегіштерінің гипертензияға қарсы әсерін азайтуы мүмкін.
Гипогликемиялық препараттар
Эпидемиологиялық зерттеулер, АӨФ тежегіштері мен гипогликемиялық препараттарды (инсулиндер, ішке қабылдауға арналған гипогликемиялық препараттар) бір мезгілде қабылдау гипогликемияның даму қаупімен жүретін гипогликемиялық әсерін күшейтуі мүмкін екендігін көрсетті. Бұл құбылыстың даму ықтималдығы препараттар біріктірілімімен емдеудің алғашқы аптасы ішінде, сондай-ақ, бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде анағұрлым зор.
Ацетилсалицил қышқылы, тромболитиктер, бета-адреноблокаторлар, нитраттар
Лизиноприлді ацетилсалицил қышқылымен (кардиологиялық дозалардағы), тромболитиктермен, бета-адреноблокаторлармен және/немесе нитраттармен бір мезгілде қолдануға болады.
Амлодипин
Басқа дәрілік препараттардың амлодипинге әсері
CYP3A4 изоферментінің тежегіштері
Амлодипинді CYP3A4 изоферментінің күшті немесе орташа тежегіштерімен (протеаза тежегіштері, азолдық топтың зеңге қарсы препараттары, эритромицин немесе кларитромицин сияқты макролидтер, верапамил немесе дилтиазем) бір мезгілде қолдану амлодипин концентрациясының және сәйкесінше, артериялық гипотензияның даму қаупінің елеулі жоғарылауына алып келуі мүмкін. Аталған фармакокинетикалық өзгерістердің клиникалық көріністері егде жастағы пациенттерде айқынырақ болуы мүмкін. Соған байланысты, клиникалық жағдайға мониторинг жүргізу және препараттың дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Кларитромицин - CYP3A4 изоферментінің тежегіші. Амлодипинді қабылдап жүрген пациенттерде кларитромицинді қолдану артериялық гипотензияның даму қаупін арттырады. Кларитромицинді амлодипинмен бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттер мұқият медициналық қадағалауда болуы тиіс.
CYP3A4 изоферментінің индукторлары
CYP3A4 изоферментінің белгілі индукторларын бір мезгілде қолданғанда, амлодипиннің қандағы концентрациясы өзгеруі мүмкін. Осы себепті, әсіресе, CYP3A4 күшті индукторларымен (мысалы, рифампицинмен, шілтер жапырақты шәйқурай препараттарымен) бір мезгілде қолданған кезде және одан кейін артериялық қысымды бақылау да, препараттың дозасын түзету де керек.
Амлодипинді грейпфрутпен немесе грейпфрут шырынымен қабылдау ұсынылмайды, өйткені кейбір пациенттерде биожетімділігі жоғарылауы, соның салдарынан гипотензиялық әсері күшеюі мүмкін.
Дантролен (вена ішіне енгізу)
Зертханалық жануарларда верапамилді және венаішілік дантроленді енгізуді қолдану аясында гиперкалиемиямен қатар жүретін, өлімге соқтыратын және коллапспен жүретін қарыншалардың фибрилляциясы жағдайлары байқалды. Гиперкалиемияның даму қаупі салдарынан, қатерлі гипертермияға ұшыраған пациенттерде, сондай-ақ, қатерлі гипертермияны емдеу кезінде «баяу» кальций өзекшелері блокаторларының, соның ішінде амлодипиннің бір мезгілде қабылдануын болдырмау керек.
Амлодипиннің басқа дәрілік препараттарға әсері
Амлодипиннің гипертензияға қарсы әсері, гипертензияға қарсы әсері бар басқа дәрілік препараттардың сәйкесінше әсерлерін күшейтеді.
Такролимус
Такролимус пен амлодипинді бір мезгілде қолданғанда такролимустың қан плазмасындағы концентрациясы жоғарылай түседі, алайда, аталған фармакокинетикалық өзара әрекеттесудің механизмі толық белгілі емес. Амлодипинмен бір мезгілде қолданғанда такролимустың уыттылығын болдырмау үшін, пациенттердің қан плазмасындағы такролимус концентрациясын бақылау және қажет болған жағдайда, такролимустың дозасын түзету керек.
Сүтқоректілер жасушаларындағы рапамицин нысанасының тежегіштері (mTOR)
Сиролимус, эверолимус, темсиролимус сияқты mTOR тежегіштері CYP3A4 изоферментінің субстраттары болып табылады. Амлодипин - CYP3A4 изоферментінің әлсіз тежегіші. Амлодипин mTOR тежегіштерімен бір мезгілде қабылданғанда қандағы mTOR тежегіштерінің концентрациясын арттыруы мүмкін.
Циклоспорин
Бүйрек трансплантациясынан кейінгі пациенттерді (онда циклоспориннің қалдықтық концентрациясының орташа алғанда 0 %-дан 40 %-ға дейін жоғарылауы байқалған) қоспағанда, дені сау еріктілерде немесе пациенттердің басқа да топтарында циклоспорин мен амлодипиннің өзара әрекеттесулерін клиникалық зерттеулер жүргізілген жоқ. Бүйрек трансплантациясынан кейінгі, амлодипинді қабылдап жүрген пациенттерде циклоспорин концентрациясына мониторинг жүргізуді, ал қажет болған жағдайда - циклоспориннің дозасын төмендету мүмкіндігін қарастыру керек.
Симвастатин
10 мг дозадағы амлодипинді 80 мг дозадағы симвастатинмен біріктіріп бірнеше рет қабылдау симвастатинмен монотерапиямен салыстырғанда, симвастатин экспозициясының 77%-ға жоғарылауына алып келген Сол себепті, амлодипинді қабылдап жүрген пациенттерге симвастатинді 20 мг аспайтын тәуліктік дозасында қабылдау керек.
Өзара әрекеттесулерін клиникалық зерттеулерде амлодипин аторвастатиннің, дигоксиннің немесе варфариннің фармакокинетикалық параметрлеріне әсер етпеген.
Взаимодействия, связанные с лизиноприлом
Диуретики
При добавлении диуретика к терапии лизиноприлом, антигипертензивный эффект обычно усиливается. У пациентов, получающих диуретики, и особенно у тех, кому лечение диуретиками было недавно назначено, при добавлении к терапии лизиноприла изредка может наблюдаться чрезмерное снижение артериального давления. Возможность симптоматической гипотензии при приеме лизиноприла можно свести к минимуму путем отмены диуретика до начала лечения лизиноприлом.
Калийсодержащие пищевые добавки, калийсберегающие диуретики или калийсодержащие заменители соли
Несмотря на то, что в клинических исследованиях содержание калия в сыворотке крови обычно оставалось в пределах нормальных значений, у некоторых пациентов наблюдалась гиперкалиемия. Факторы риска развития гиперкалиемии:
- почечная недостаточность
- сахарный диабет 2 типа и одновременный прием калийсберегающих диуретиков (таких как спиронолактон
- триамтерен или амилорид)
- калийсодержащих пищевых добавок или калийсодержащих заменителей соли
Применение калийсодержащих пищевых добавок, калийсберегающих диуретиков или калийсодержащих заменителей соли, особенно у пациентов с поченочной недостаточностью, может приводить к значительному повышению содержания калия в сыворотке крови.Если лизиноприл назначают одновременно с калий-несберегающим диуретиком, гипокалиемия, индуцированная приемом диуретика, может уменьшиться.
Препараты лития
При одновременном приеме препаратов лития и ингибиторов АПФ отмечались обратимое повышение концентрации лития в сыворотке крови и токсичность.Одновременный прием тиазидных диуретиков может увеличивать риск развития литиевой токсичности и усиливать уже повышенную литиевую токсичность на фоне применения ингибиторов АПФ.Одновременное применение лизиноприла и препаратов лития не рекомендуется, но в случае доказанной необходимости применения данной комбинации, следует тщательно контролировать содержание лития в сыворотке крови.
Нестероидные противовоспалительные препараты (НПВП), в том числе ацетилсалициловая кислота ?3 г/день
Длительное применение НПВП может снижать антигипертензивный эффект ингибитора АПФ.
НПВП и ингибиторы АПФ оказывают аддитивный эффект на повышение содержания калия в сыворотке крови и могут приводить к ухудшению функции почек.Такие эффекты обычно являются обратимыми.В редких случаях может развиваться острая почечная недостаточность, особенно у пациентов с риском развития нарушения функции почек (пациентов пожилого возраста или обезвоженных пациентов).
Препараты золота
Нитритоидные реакции (симптомы вазодилатации, включая гиперемию, тошноту, головокружение и артериальную гипотензию, которые могут быть очень тяжелыми) после введения инъекционного препарата, содержащего золото (например, натрия ауротиомалата), регистрировались чаще у пациентов, получающих лечение ингибиторами АПФ.
Другие антигипертензивные средства
Одновременный прием указанных препаратов может повышать гипотензивный эффект лизиноприла.Одновременный прием лизиноприла с глицерилтринитратом (нитроглицерином) и другими нитратами или другими вазодилататорами может еще больше снизить артериальное давление.
Трициклические антидепрессанты/антипсихотики (нейролептики)/анестетики
Одновременный прием некоторых анестезирующих средств, трициклических антидепрессантов и антипсихотиков с ингибиторами АПФ может приводить к дальнейшему снижению артериального давления.
Симпатомиметики
Симпатомиметики могут снижать антигипертензивный эффект ингибиторов АПФ.
Гипогликемические препараты
Эпидемиологические исследования показали, что одновременный прием ингибиторов АПФ и гипогликемических препаратов (инсулины, гипогликемические препараты для приема внутрь) может усиливать гипогликемический эффект с риском развития гипогликемии.Развитие данного явления наиболее вероятно в течение первых недель лечения комбинацией препаратов, а также у пациентов с почечной недостаточностью.
Ацетилсалициловая кислота, тромболитики, бета-адреноблокаторы, нитраты
Лизиноприл можно применять одновременно с ацетилсалициловой кислотой (в кардиологических дозах), тромболитиками, бета-адреноблокаторами и/или нитратами.
Взаимодействия, связанные с амлодипином
Ингибиторы изофермента CYP3A4
Одновременный прием амлодипина с мощными или умеренными ингибиторами изофермента CYP3A4 (ингибиторы протеазы, противогрибковые препараты группы азолов, макролиды, такие как эритромицин или кларитромицин, верапамил или дилтиазем) может вызывать значительное увеличение концентрации амлодипина.Клиническая картина таких вариаций фармакокинетических параметров может быть более выраженной у пожилых людей.В связи с этим могут потребоваться тщательное медицинское наблюдение и коррекция дозы.
Индукторы изофермента CYP3A4
Данные, касающиеся влияния индукторов изофермента CYP3A4 на амлодипин, отсутствуют.Одновременный прием индукторов изофермента CYP3A4 (например, рифампицина, Зверобоя продырявленного (Hypericum perforatum) может снижать концентрацию амлодипина в плазме крови.Следует с осторожностью назначать амлодипин одновременно с индукторами изофермента CYP3A4.
Прием амлодипина с грейпфрутом или грейпфрутовым соком не рекомендуется, поскольку у некоторых пациентов может повышаться биодоступность и, вследствие этого, усиливаться гипотензивный эффект.
Дантролен (инфузия)
После приема верапамила и внутривенного введения дантролена наблюдалось развитие фибрилляции желудочков с летальным исходом и сердечно-сосудистой недостаточности, наряду с гиперкалиемией.Из-за риска гиперкалиемии, рекомендуется избегать одновременного применения блокаторов кальциевых каналов, таких как амлодипин, у пациентов, предрасположенных к злокачественной гипертермии и получающих лечение по поводу злокачественной гипертермии.
Влияние амлодипина на другие лекарственные препараты
Гипотензивный эффект амлодипина усиливает соответствующие эффекты других лекарственных препаратов, обладающих антигипертензивными свойствами.
В исследованиях клинических взаимодействий амлодипин не влиял на фармакокинетику аторвастатина, дигоксина, варфарина или циклоспорина.
Симвастатин
Одновременный прием повторных доз 10 мг амлодипина и 80 мг симвастатина приводил к увеличению концентрации симвастатина на 77 % по сравнению с соответствующей концентрацией при монотерапии симвастатином.Дозу симвастатина у пациентов, принимающих амлодипин, следует ограничить 20 мг в день.
Скидки
