ПРЕДНИЗОЛОН 0,03/МЛ 1МЛ N3 АМП

Лекарственная форма

Вена ішіне және бұлшықет ішіне енгізуге арналған ерітінді, 30 мг/мл



Раствор для внутривенного и внутримышечного введения, 30 мг/мл

Состав

1 мл ерітіндінің құрамында

белсенді зат - преднизолон фосфатына баламалы, преднизолон натрий фосфаты, 30 мг

қосымша заттар:

• динатрий эдетаты
• сусыз динатрий гидрофосфаты
• натрий дигидрофосфаты дигидраты
• пропиленгликоль
• ортофосфорлы қышқылы
• инъекцияға арналған су

1 мл раствора содержит

активное вещество – преднизолон натрия фосфат, эквивалентный преднизолона фосфату - 30 мг,

вспомогательные вещества:

• динатрия эдетат
• натрия гидрофосфат
• натрия дигидрофосфат дигидрат
• пропиленгликоль
• вода для инъекций

Фармакодинамика

Преднизолон - синтетикалық глюкокортикоидтық препарат, гидрокортизонның дегидратацияланған аналогы. Қабынуға қарсы, аллергияға қарсы және иммунодепрессивтік әсер береді, бета-адренорецепторлардың эндогендік катехоламиндерге сезімталдығын арттырады.

Спецификалық цитоплазмалық рецепторлармен (глюкокортикостероитардың (ГКС) рецепторлары барлық тіндерде бар, әсіресе олар бауырда көп) ақуыздардың (соның ішінде өмірлік маңызы бар үдерістерді реттейтін ферменттердің) түзілуін индукциялайтын кешен түзе отырып, өзара әрекеттеседі.

Фармакодинамикалық әсерлері

Қабынуға қарсы әсері эозинофилдермен және қабыну медиаторларының қалың жасушаларымен босап шығуының бәсеңдеуімен; липокортиндер түзілуінің және гиалурон қышқылын өндіріп шығаратын қалың жасушалар саны азаюының индукциялануымен; капиллярлар өткізгіштігінің азаюымен; жасуша жарғақшаларының (әсіресе лизосамалық) және органеллалар жарғақшаларының тұрақтануымен байланысты. Қабыну үдерістерінің барлық кезеңдеріне әсер етеді:

• арахидон қышқылының деңгейінде простагландиндер (Pg) синтезін (липокортин А2 фосфолипазаны бәсеңдетеді
• арахидон қышқылының либерациясын бәсеңдетеді және қабыну
• аллергия және т.б

үдерістеріне ықпал ететін эндоасқынтотықтардың, лейкотриендердің биосинтезін тежейді), "қабынуға қарсы цитокиндердің" (интерлейкин 1, альфа ісік некрозының факторы және басқа) синтезін тежейді; жасуша жарғақшасының түрлі зақымдаушы факторлардың әсеріне төзімділігін арттырады.

Ақуыздық алмасу:

• қан плазмасындағы глобулиндер мөлшерін азайтады
• бауырда және бүйректе альбуминдер синтезін арттырады (альбумин/глобулин коэффициентінің жоғарылауымен)
• бұлшықет тінінде ақуыздың синтезін төмендетеді және катаболизмін күшейтеді

Липидтік алмасу:

• жоғары май қышқылдарының және триглицеридтердің синтезін арттырады
• майды қайта таратып бөледі (май жинақталуы көбінесе иық
• бет
• іш аймақтарында орын алады)
• гиперхолестеринемияның дамуына алып келеді

Көмірсулық алмасу:

• көмірсулардың асқазан-ішек жолынан сіңірілуін арттырады
• глюкоза-6-фосфатаза белсенділігін жоғарылатады (глюкозаның бауырдан қанға түсуінің жоғарылауы)
• фосфоэнолпируваткарбоксилазаның белсенділігін және аминотрансферазалардың синтезін арттырады (глюконеогенездің белсенділенуі)
• гипергликемияның дамуына ықпал етеді

Су-электролиттік алмасу:

• организмде Na+ мен суды іркиді, К+ шығарылуын стимуляциялайды (минералокортикоидтық белсенділік), асқазан-ішек жолынан Са2+ сіңірілуін төмендетеді, сүйектерден кальцийдің "
• шайылуын"
• және оның бүйректік экскрециясының жоғарылауын туындатады, сүйек тінінің минералдануын төмендетеді.Иммунодепрессиялық әсеріне лимфоидтық тіндер инволюциясының, лимфоциттер (әсіресе Т-лимфоциттер) пролиферациясы бәсеңдеуінің, В-жасушалар миграциясының және Т- және В-лимфоциттердің өзара әрекеттесулері бәсеңдеуінің, цитокиндердің (интерлейкин-1, 2
• гамма-интерферон) лимфоциттерден және макрофагтардан босап шығуының және антиденелер түзудің төмендеуінің туындауы себепші болады.Аллергияға қарсы әсері аллергия медиаторлары синтезінің және секрециясының төмендеуі, сенсибилизацияланған қалың жасушалардан гистамин базофилдерінің және басқа да биологиялық белсенді заттардың босап шығуының тежелуі, айналымдағы базофилдер санының азаюы, лимфоидтық және дәнекер тіндер дамуының бәсеңдеуі, Т- және В-лимфоциттер, қалың жасушалар санының азаюы, эффекторлық жасушалардың аллергия медиаторларына сезімталдығының төмендеуі, антиденелер түзілуінің бәсеңдеуі, организмнің иммундық жауабының өзгеруі нәтижесінде дамиды.Тыныс алу жолдарының обструкциялық аурулары кезінде әсері, негізінен, қабыну үдерістерінің тежелуімен, шырышты қабықтардың ісінуінің алдын алуымен немесе айқындығының азаюымен, бронхтар эпителийінің шырыш астындағы қабатының эозинофильді инфильтрациясының төмендеуімен және бронх шырыштарында айналымдағы иммундық кешендердің жинақталуымен, сондай-ақ, шырышты қабықтардың эрозиялануының және десквамациясының тежелуімен жүзеге асады.Бронхтардың ұсақ және орташа калибрлі бета-адренорецепторларының эндогендік катехоламиндерге және экзогендік симпатомиметиктерге сезімталдығын арттырады, шырыштың өндірілуін азайтудың есебінен оның тұтқырлығын төмендетеді.Адренокортикотроптық гормонның синтезі мен секрециясын және екіншіден - эндогендік ГКС синтезін бәсеңдетеді.Қабыну үдерісі барысында дәнекер тіндердің реакциясын тежейді және тыртықты тіндердің түзілуі мүмкіндігін төмендетеді

Клиникалық тиімділігі және қауіпсіздігі

Ревматоидтық артриті бар ересек науқастарда кортикостеродтардың төмен (преднизолонның дозасына баламалы) дозаларын, қабынуға қарсы стероидты емес дәрілерді (ҚҚСД) және плацебоны қысқа мерзімді қабылдаудың буындардағы ауырудың айқындығына, пальпация кезінде ауырсынуға және қол басы бұлшықеттерінің күшіне ықпалы.Науқастардың шамамен 2/3 бөлігі әйелдер болды, орташа жасы 55 жасты, аурудың орташа ұзақтығы - 6 жыл (2-ден 10 жылға дейін) құрады.6 сынақта преднизолон қолданылды, 4-еуінде - преднизонның баламалы дозалары (сондықтан әрі қарайғы талдауда тек преднизолон туралы ғана сөз болмақ).3 сынақта тәуліктік 2,5; 3,0 және 7,5 мг; 3 зерттеуде - 10 мг; 4-еуінде - 15 мг дозаларының тиімділігі бағаланды.7 сынақта емдеу ұзақтығы 7 күнді, қалғандарында - 5 күннен 14 күнге дейінді құрады.Стандартты орташа айырмашылықтарды пайдаланып мета-талдау преднизолонды қабылдау буындардың ауыруын және пальпация кезінде ауырсынуды, плацебо және ҚҚСД қабылдауға қарағанда, тиімдірек азайтатындығын, және қол басы бұлшықеттерінің күшін плацебоға қарағанда көбірек дәрежеде арттыратындығын көрсетті.Ревматоидтық артритте преднизолонның төмен дозаларын қысқа мерзімді (14 күн) қабылдау буындардың ауыруын және оларды пальпациялау кезінде аурушаңдығын, плацебо және ҚҚСД қабылдауға қарағанда, тиімдірек азайтады, және қол басы бұлшықеттерінің күшін, плацебоға қарағанда, көбірек дәрежеде арттырады.Балалар

Педиатриялық топта бақыланатын клиникалық зерттеулер туралы деректер жоқ.Балаларда өсу кезеңінде глюкокортикостероидтар тек абсолюттік көрсетілімдері бойынша және емдеуші дәрігердің аса мұқият бақылауымен қолданылуы тиіс.


Преднизолон - синтетический глюкокортикоидный препарат, дегидрированный аналог гидрокортизона.Оказывает противовоспалительное, противоаллергическое и иммунодепрессивное действие, повышает чувствительность бета-адренорецепторов к эндогенным катехоламинам.Взаимодействует со специфическими цитоплазматическими рецепторами (рецепторы для глюкокортикостероидов (ГКС) есть во всех тканях, особенно их много в печени) с образованием комплекса, индуцирующего образование белков (в т.ч.ферментов, регулирующих в клетках жизненно важные процессы).Противовоспалительный эффект связан с угнетением высвобождения эозинофилами и тучными клетками медиаторов воспаления; индуцированием образования липокортинов и уменьшения количества тучных клеток, вырабатывающих гиалуроновую кислоту; с уменьшением проницаемости капилляров; стабилизацией клеточных мембран (особенно лизосомальных) и мембран органелл.Действует на все этапы воспалительного процесса:

• ингибирует синтез простагландинов (Pg) на уровне арахидоновой кислоты (липокортин угнетает фосфолипазу А2, подавляет либерацию арахидоновой кислоты и ингибирует биосинтез эндоперекисей, лейкотриенов, способствующих процессам воспаления, аллергии и др.), синтез "
• провоспалительных цитокинов"
• (интерлейкин 1, фактор некроза опухоли альфа и др.)
• повышает устойчивость клеточной мембраны к действию различных повреждающих факторов.Белковый обмен: уменьшает количество глобулинов в плазме крови, повышает синтез альбуминов в печени и почках (с повышением коэффициента альбумин/глобулин), снижает синтез и усиливает катаболизм белка в мышечной ткани.Липидный обмен: повышает синтез высших жирных кислот и триглицеридов, перераспределяет жир (накопление жира происходит преимущественно в области плечевого пояса, лица, живота), приводит к развитию гиперхолестеринемии.Углеводный обмен: увеличивает абсорбцию углеводов из желудочно-кишечного тракта
• повышает активность глюкозо-6-фосфатазы (повышение поступления глюкозы из печени в кровь)
• увеличивает активность фосфоэнолпируваткарбоксилазы и синтез аминотрансфераз (активация глюконеогенеза)
• способствует развитию гипергликемии.Водно-элетролитный обмен: задерживает Na+ и воду в организме, стимулирует выведение К+ (минералокортикоидная активность), снижает абсорбцию Са2+ из желудочно-кишечного тракта, вызывает "
• вымывание"
• кальция из костей и повышение его почечной экскреции, снижает минерализацию костной ткани.Иммунодепрессивный эффект обусловлен вызываемой инволюцией лимфоидной ткани, угнетением пролиферации лимфоцитов (особенно Т-лимфоцитов), подавлением миграции В-клеток и взаимодействия Т- и В-лимфоцитов, торможением высвобождения цитокинов (интерлейкина-1, 2
• гамма-интерферона) из лимфоцитов и макрофагов и снижением образования антител.Противоаллергический эффект развивается в результате снижения синтеза и секреции медиаторов аллергии, торможения высвобождения из сенсибилизированных тучных клеток и базофилов гистамина и др.биологически активных веществ, уменьшения числа циркулирующих базофилов, подавления развития лимфоидной и соединительной ткани, уменьшения количества Т- и В-лимфоцитов, тучных клеток, снижения чувствительности эффекторных клеток к медиаторам аллергии, угнетения антителообразования, изменения иммунного ответа организма.При обструктивных заболеваниях дыхательных путей действие обусловлено, главным образом, торможением воспалительных процессов, предупреждением или уменьшением выраженности отека слизистых оболочек, снижением эозинофильной инфильтрации подслизистого слоя эпителия бронхов и отложением в слизистой бронхов циркулирующих иммунных комплексов, а также торможением эрозирования и десквамации слизистой.Повышает чувствительность бета-адренорецепторов бронхов мелкого и среднего калибра к эндогенным катехоламинам и экзогенным симпатомиметикам, снижает вязкость слизи за счет уменьшения ее продукции.Подавляет синтез и секрецию адренокортикотропного гормона и вторично - синтез эндогенных ГКС.Тормозит соединительнотканные реакции в ходе воспалительного процесса и снижает возможность образования рубцовой ткани

Фармакокинетика

Сіңуі

Қан плазмасындағы ең жоғарғы концентрациясы 90 минуттан кейін білінеді. Вена ішіне енгізгенде қан плазмасындағы ең жоғарғы концентрациясы 30 минуттан кейін білінеді.

Таралуы

Препараттың 90%-ға дейінгісі қан плазмасының ақуыздарымен:

• транскортинмен (кортизолды байланыстыратын глобулинмен) және альбуминдермен байланысады

Биотрансформациясы

Преднизолон бауырда, ішінара бүйректе және басқа тіндерде, негізінен, глюкурон және күкірт қышқылдарымен конъюгациялану жолымен метаболизденеді.Метаболиттері белсенді емес.

Элиминациясы

Өтпен және несеппен шумақтық сүзілу жолымен шығарылады және 80-90%-ы бүйрек өзекшелерімен кері сіңіріледі.Дозасының 20%-ы өзгермеген күйінде бүйрек арқылы шығарылады.Вена ішіне енгізгеннен кейін қан плазмасынан жартылай шығарылу кезеңі 2-3 сағат.



До 90% препарата связывается с белками плазмы крови:

• транскортином (кортизолсвязывающим глобулином) и альбуминами.Преднизолон метаболизируется в печени
• частично в почках и других тканях
• в основном путём конъюгации с глюкуроновой и серной кислотами.Метаболиты неактивны.Выводится с желчью и мочой путём клубочковой фильтрации и на 80-90% реабсорбируется почечными канальцами.20% дозы выводится почками в неизменённом виде.Период полувыведения из плазмы крови после внутривенного введения 2-3 часа

Побочные действия

Гипоталамус-гипофиз-бүйрекүсті бездері жүйесінің супрессиясын қоса, болжамды жағымсыз әсерлердің даму жиілігі дозаға, тағайындау уақытына және емдеу ұзақтығына тәуелді. Жағымсыз әсерлерін барынша аз мерзім ішінде ең төмен тиімді дозаны қолдана отырып барынша азайтуға болады.

Өте жиі

- инфекцияларға жоғары сезімталдық, бұрыннан бар инфекциялардың өршуі, жасырын инфекциялардың белсенділенуі және преднизолонның иммуносупрессорлық және қабынуға қарсы әсері салдарынан инфекция симптомдарының бүркемеленуі

- эозинофилдер және лимфоциттер санының төмендеуі

- бұрыннан бар аурудың бүркемеленуіне немесе өршуіне алып келетін иммуносупрессорлық және қабынуға қарсы әсер

- преднизолонды ұзақ уақыт пероральді қолданғанда бүйрекүсті бездері функциясының жеткіліксіздігі (гипоталамустың тежелуімен басталатын және бүйрекүсті бездері қыртысының шынайы атрофиясымен аяқталатын), бүйрекүсті бездері функциясының жеткіліксіздігі салдарынан тоқтату синдромы (бас ауыруы, жүрек айнуы, бас айналуы, анорексия, әлсіздік, эмоционалдық жағдайдың өзгерулері, апатия және стресс жағдайларына әдеттен тыс реакция, инсулинге сезімталдығы төмен «стероидты қант диабеті», бұрыннан қант диабетінен зардап шегіп жүрген пациенттерде қандағы қант деңгейінің жоғарылауы (100%). Өсу гормоны секрециясының бұзылулары және өсу гормонына сезімталдықтың төмендеуі нәтижесінде бой өсудің кідіруі

- көзішілік қысымның жоғарылауы (пероральді препаратпен ем қабылдап жүрген пациенттердің 40%-ына дейін), препаратпен пероральді түрде ұзақ уақыт емделіп жүрген пациенттердің 30%-ында катаракта

- өкпе обырынан зардап шегіп жүрген пациенттерде өкпе абсцесі (12%).

- арқаның ауыруы, қимыл-қозғалыстың төмендеуі, қатты ауыру, омыртқалардың компрессиялық сынулары және омыртқа биіктігінің төмендеуі, жілік сүйектерінің сынулары сияқты симптомдармен остеопороз.

Жиі

- лейкоциттер және тромбоциттер санының жоғарылауы

- физиологиялық дозасынан жоғары пероральді дозаларды (әдетте тәулігіне 50 мг-ден көбірек) ұзақ уақытқа тағайындағанда май жиналудың өзгеруін (ай тәріздес бет, орталықтық семіру, «бұқа өркеш») қоса Кушинг синдромы, калийдің орнына натрийді ұстап қалу салдарынан гипокалиемия, бала туа алатын жастағы әйелдерде аменорея, ішке қабылданатын жоғары дозалармен емдегенде холестерин, триглицеридтер және липопротеин деңгейлерінің жоғарылауы

- эйфория, депрессия, кортикостероидтар индукциялаған психоз

- гипертензия (натрийдің іркілуі салдарынан, бұл сұйықтықтың іркілуіне алып келеді), жүрек функциясының іркілісті жеткіліксіздігінің ушығуы (натрийдің іркілуі нәтижесінде)

- туберкулездің даму қаупінің жоғарылауы

- ауыз қуысының кандидозы, колитте, илеитте, дивертикулитте симптомдардың күшеюі

- шырышты қабықтардың зеңдік инфекциясы, созылулар, безеу бөртпесі, көгерулердің пайда болуы, дерматит, экхимоз, бет эритемасы, атрофия, гирсутизм, жараның баяу жазылуы, қатты терлеу, телеангиэктазиялар және терінің жұқаруы, терінің бұрыннан бар ауруларының бүркемеленуі немесе нашарлауы

- түнгі полиурия

Жиі емес

- аллергиялық реакциялар

- пероральді аз дозалармен емдегенде қант диабеті (<1%), пероральді төмен дозалармен емдегенде холестерин, триглицеридтер және липопротеиндер деңгейлерінің жоғарылауы

- ұйқысыздық, көңіл-күйдің құбылуы, тұлғалық өзгерістер, маниакальді синдром және елестеулер

- тыныс алу бұлшықеттерінің миопатиясы

- асқазанның ойық жарасы немесе тоқ ішектің ойық жарасы, асқазан-ішектік қан құйылулар (0,5%), асқазанның, ішектің тесілулері

- сүйек тінінің асептикалық некрозы

- кальций мен фосфат экскрециясының жоғарылауы салдарынан несеп тастары, жыныс гормондары секрециясының бұзылулары (етеккірдің бұзылуы, гирсутизм, импотенция), васкулит

Сирек

- қанның ұюы салдарынан тромбоз қаупі

- қалқанша без функциясының өзгерулері

- церебральді безгек кезінде кома жағдайы созылуы мүмкін, ақыл-ой кемістігі

- көздің герпестік инфекциясымен бір мезгілде көздің мөлдір қабығы бұзылуының жоғары қаупі (осы инфекцияны бүркемелейтін болғандықтан), глаукома (препаратпен ұзақ уақыт пероральді емдеу).

Өте сирек

- кетоацидоз және гиперосмолярлық кома, жасырын гиперпаратиреоздың көрініс беруі, порфирияның жылдам дамуы

- ісік лизисі синдромы

- жасырын эпилепсияның көрініс беруі, мидың жалған ісігі (бас ауыру, көздің айқын көрмеуі және көрудің бұзылулары сияқты симптомдарымен бассүйекішілік катерсіз гипертензия)

- экзофтальм (препаратпен ұзақ уақыт пероральді емдеуден кейін)

- жүректің минуттық көлемінің төмендеу қаупі жоғарылайтын кардиомиопатия, гипокалиемия салдарынан аритмия

- жоғары дозалармен ұзақ емдеуден кейін панкреатит

- эпидермалық некролиз, Стивен-Джонсон синдромы

Белгісіз (қолда бар деректердің негізінде бағалау мүмкін емес)

- брадикардия (жүрек соғуының баяулауы)

- склеродермиялық бүйректік криз

Әртүрлі популяциялар ішінде склеродермиялық бүйректік криздің туындауы ауытқып отырады. Өте жоғары қауіп диффуздық склеродермиясы бар пациенттерде білінеді. Ең төмен қауіп шектеулі склеродермиясы бар (2%) және ювенильді склеродермиясы бар (1%) пациенттерде білінді.



Очень часто (>1/10); часто (>1/100, <1/10); нечасто (>1/1000, <1/100); редко (>1/10000, <1/1000); очень редко (<1/10000.

В общем, частота развития прогнозируемых нежелательных эффектов, включая супрессию системы гипоталамус-гипофиз-надпочечники, зависит от дозы, времени назначения и длительности лечения. Нежелательные эффекты могут быть сведены к минимуму применением самой низкой эффективной дозы в течение, насколько возможно, минимального периода.

Очень часто

- повышенная восприимчивость к инфекции, усугубление имеющейся инфекции, активация латентной инфекции и маскирование симптомов инфекции вследствие иммуносупрессорного и противовоспалительного эффекта преднизолона

- снижение количества эозинофилов и лимфоцитов

- иммуносупрессорный и противовоспалительный эффект, приводящий к маскированию или усугублению существующего заболевания

- недостаточность надпочечников (начинающаяся с ингибирования гипоталамуса и завершающаяся истинной атрофией коры надпочечников) при длительном пероральном применении преднизолона, синдром отмены вследствие недостаточности надпочечников (головная боль, тошнота, головокружение, анорексия, слабость, изменения эмоционального состояния, апатия и неадекватная реакция на стрессовые ситуации, «стероидный сахарный диабет» с низкой чувствительностью к инсулину, повышение уровня сахара крови у пациентов, уже страдающих сахарным диабетом (100%). Задержка роста у детей в результате нарушения секреции гормона роста и снижения чувствительности к гормону роста

- повышение внутриглазного давления (до 40% пациентов, получавших лечение пероральным препаратом), катаракты у 30% пациентов при длительном лечении препаратом перорально.

- абсцесс легкого у пациентов, страдающих раком легкого (12%).

- остеопороз с такими симптомами, как боль в спине, снижение подвижности, острая боль, компрессионные переломы позвонков и снижение высоты позвонков, переломы длинных костей (25% при длительном лечении препаратом для приема внутрь, см. раздел 4.4). Миопатия (10%) при лечении высокими дозами.

Часто

- повышение количества лейкоцитов и тромбоцитов

- Синдром Кушинга, включая изменение отложения жира (лунообразное лицо, центральное ожирение, «бычий горб») при длительном назначении пероральных доз выше физиологических (обычно более 50 мг в сутки), гипокалиемия вследствие удержания натрия вместо калия, аменорея у женщин детородного возраста, повышение уровня холестерина, триглицеридов и липопротеинов при лечении высокими дозами, принимаемыми внутрь

- эйфория, депрессия, индуцированный кортикостероидами психоз

- гипертензия (вследствие удержания натрия, что приводит к удержанию жидкости), усугубление застойной сердечной недостаточности (в результате удержания натрия)

- повышенный риск развития туберкулеза

- кандидоз ротовой полости, усиление симптомов при колите, илеите, дивертикулите

- грибковая инфекция слизистых оболочек, растяжки, угревидная сыпь, образование синяков, дерматит, экхимоз, эритема лица, атрофия, гирсутизм, медленное заживление ран, повышенное потоотделение, телеангиэктазии и истончение кожи, маскировка или ухудшение имеющихся заболеваний кожи.

- ночная полиурия

Нечасто

- аллергические реакции

- сахарный диабет (<1%) при лечении малыми дозами перорально, повышение уровня холестерина, триглицеридов и липопротеинов при лечении низкими дозами перорально

- бессонница, колебания настроения, изменения личности, маниакальный синдром и галлюцинации

- миопатия дыхательной мускулатуры

- язвы желудка или язвы ободочной кишки, желудочно-кишечные кровоизлияния (0,5%), перфорации желудка, кишечника

- асептический некроз костной ткани

- мочевые камни вследствие повышенной экскреции кальция и фосфата, нарушения секреции половых гормонов (нарушение менструации, гирсутизм, импотенция), васкулит

Редко

- риск тромбоза вследствие свертывания крови

- изменения функции щитовидной железы

- при церебральной малярии состояние комы может продлиться, слабоумие.

- высокий риск разрушения роговой оболочки глаза при одновременной герпесной инфекции глаз (ввиду маскировки этой инфекции), глаукома (длительное лечение препаратом перорально).

Очень редко

- кетоацидоз и гиперосмолярная кома, проявление латентного гиперпаратиреоза, ускорение развития порфирии

- синдром лизиса опухоли

- проявление латентной эпилепсии, псевдоопухоль головного мозга (доброкачественная внутричерепная гипертензия с такими симптомами, как головная боль, неясное зрение и нарушения зрения)

- экзофтальм (после длительного перорального лечения препаратом)

- кардиомиопатия с повышением риска снижения минутного объема сердца, аритмия вследствие гипокалиемии

- панкреатит после длительного лечения высокими дозами

-эпидермальный некролиз, синдром Стивен-Джонсона

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Емдеуді бастар алдында (емдеу үдерісінде жағдайдың ургенттілігіне байланысты мүмкін болмағанда) пациент ықтимал қарсы көрсетілімдерді анықтау тұрғысында тексерілуі тиіс. Клиникалық тексеру жүрек-қантамыр жүйесін зерттеуді, өкпені рентгенологиялық зерттеуді, асқазан мен он екі елі ішекті, несеп шығару жүйесін, көру мүшелерін; қан формуласын, қан плазмасындағы глюкоза және электролиттер мөлшерін қамтуы тиіс.

Преднизолонмен (әсіресе ұзаққа созылатын) емдеу кезінде окулистің бақылауы, артериялық қысымды, су-электролиттік теңгерім жағдайын, сондай-ақ, шеткері қан көрінісін және қандағы глюкоза деңгейін бақылау қажет.

Жағымсыз құбылыстарды азайту мақсатында организмге К+ түсуін (диета, калий препараттары) арттыру керек. Тағам ақуыздарға, дәрумендерге бай болуы, май, көмірсулар және ас тұзының мөлшерлері шектелуі тиіс.

Препараттың әсері гипотиреозы және бауыр циррозы бар пациенттерде күшейеді.

Препарат бұрыннан бар эмоционалдық орнықсыздықты немесе психоздық бұзылуларды күшейтуі мүмкін. Анамнезінде психоз көрсетілсе, преднизолонның жоғары дозаларын дәрігердің қатаң бақылауымен тағайындайды.

Демеуші ем кезіндегі стресс жағдайларында (мысалы, хирургиялық операциялар, жарақат немесе инфекциялық аурулар) глюкокортикостероидтарға қажеттіліктің жоғарылауымен байланысты препараттың дозасына түзету жүргізу керек. Күрт тоқтатқанда, әсіресе мұның алдында жоғары дозаларды қолданған жағдайда, «тоқтату» синдромы (анорексия, жүректің айнуы, мәңгіру, бұлшықет-қаңқаның жайылған ауыруы, жалпы әлсіздік) дамуы, сондай-ақ, преднизолонның тағайындалу себебінен ауру өршуі мүмкін.

Преднизолонмен емдеу кезінде тиімділігі (иммундық жауап) төмендейтін болғандықтан вакцинацияны жасамау керек.

Интеркурренттік инфекцияларды, сепсистік жағдайларда және туберкулезде преднизолонды тағайындай отырып, бактерицидтік әсері бар антибиотиктермен бір мезгілде ем жүргізу қажет.

Сүйек-буын жүйесіне рентгенологиялық бақылау (омыртқаның, қол басы сүйектерінің суреттері) керек.

Преднизолон 11- және 17-оксикетокортикостероид метаболиттерінің мөлшерін арттырады.

Склеродермиялық бүйректік криз (жедел склеродермиялық нефропатия)

Жүйелік склеродермиясы бар пациенттер преднизолонды тәуліктік 15 мг және одан көбірек дозада күн сайын қабылдағанда, артериялық гипертензиямен және диурездің төмендеуімен бірге склеродермиялық бүйректік криздің (өліммен аяқталуы мүмкін) даму жағдайлары жиілігінің артуы байқалатындықтан, сақтық таныту қажет. Артериялық қысымды және бүйрек функциясын (қан плазмасындағы креатинин концентрациясы) белгіленген тәртіппен бақылау керек. Бүйректік кризге күдіктенгенде артериялық қысымды өте мұқият бақылау қажет.

Егде жаста пайдалану

Жүйелі кортикостероидтардың таралған жағымсыз әсерлері егде жаста өте күрделі салдарларымен, әсіресе остеопорозбен, гипертониямен, гипокалиемиямен, диабетпен, инфекцияға ұшыраумен және терінің жұқаруымен байланысты болуы мүмкін. Өмірге қауіп төндіретін реакцияларға жол бермеу үшін мұқият клиникалық бақылау қажет.

Бүйрек жеткіліксіздігі

Бүйрек және несеп шығару жолдарының жасырын инфекциялық аурулары бар пациенттерде Преднизолон лейкоцитурияны туындатуға қабілетті, мұның диагностикалық маңызы болуы мүмкін.

Қант диабеті

Қант диабеті бар пациенттерде қандағы глюкоза мөлшерін бақылау және қажет болған жағдайда емге түзету енгізу керек.

Қосымша заттар

Қосымша заттардың құрамында 1 мл препаратта 259.376 мг мөлшерде пропиленгликоль бар, алкогольдің әсеріне ұқсас әсерлер туындауы мүмкін.

Педиатрияда қолданылуы

Преднизолонмен ұзақ емдеген кезде балаларда бойдың өсуі мен даму динамикасын мұқият бақылау қажет. Емделу кезеңінде қызылшаға, желшешекке шалдыққан пациенттермен қарым-қатынаста болған балаларға профилактикалық мақсатта спецификалық иммуноглобулиндерді тағайындайды.

Бүйрекүсті бездері функциясының жеткіліксіздігі кезінде, минералокортикоидтық әсерінің әлсіздігі салдарынан, алмастыру емі үшін преднизолонның минералокортикоидтармен біріктірілімін пайдаланады.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Жүктілік кезінде (әсіресе І триместрде) өмірлік көрсетілімдері бойынша ғана қолданады.

Жүктілік кезеңінде ұзақ емдегенде шаранада өсудің бұзылуы мүмкін екендігі жоққа шығарылмайды. Жүктіліктің ІІІ триместрінде қолданған жағдайда шаранада бүйрекүсті безі қыртысы атрофиясының туындау қаупі бар, ол жаңа туған нәрестеде алмастыру емін жүргізуді қажет етуі мүмкін.

Бала емізу

Преднизолон аздаған мөлшерде емшек сүтімен бөлініп шығады. Дегенмен, преднизолонның күніне 40 мг дейінгі дозаларының балада жүйелі әсерлерді туындатуы екіталай. Лактация кезеңінде қолдану қажет болған жағдайда, анасы үшін емдеудің күтілетін пайдасын және бала үшін қаупін мұқият салыстыру керек. Емшектегі нәрестені қадағалау ұсынылады.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Препарат автомобильді жүргізу және техникамен жұмыс жасау қабілетіне ықпалын тигізбейді.



Перед началом лечения (при невозможности из-за ургентности состояния - в процессе лечения) больной должен быть обследован на предмет выявления возможных противопоказаний. Клиническое обследование должно включать исследование сердечно-сосудистой системы, рентгенологическое исследование легких, исследование желудка и двенадцатиперстной кишки, системы мочевыделения, органов зрения; контроль формулы крови, содержания глюкозы и электролитов в плазме крови.

Во время лечения Преднизолоном (особенно длительного) необходимо наблюдение окулиста, контроль артериального давления, состояния водно-электролитного баланса, а также картины периферической крови и уровня глюкозы крови.

С целью уменьшения побочных явлений следует увеличить поступление К+ в организм (диета, препараты калия). Пища должна быть богатой белками, витаминами, с ограничением содержания жиров, углеводов и поваренной соли.

Действие препарата усиливается у больных с гипотиреозом и циррозом печени.

Препарат может усиливать существующие эмоциональную нестабильность или психотические нарушения. При указании на психозы в анамнезе Преднизолон в высоких дозах назначают под строгим контролем врача.

В стрессовых ситуациях во время поддерживающего лечения (например, хирургические операции, травма или инфекционные заболевания) следует провести коррекцию дозы препарата в связи с повышением потребности в глюкокортикостероидах. При внезапной отмене, особенно в случае предшествующего применения высоких доз, возможно развитие синдрома «отмены» (анорексия, тошнота, заторможенность, генерализованные мышечно-скелетные боли, общая слабость), а также обострение заболевания, по поводу которого был назначен Преднизолон.

Во время лечения Преднизолоном не следует проводить вакцинацию в связи со снижением ее эффективности (иммунного ответа).

Назначая Преднизолон при интеркуррентных инфекциях, септических состояниях и туберкулезе, необходимо одновременно проводить лечение антибиотиками бактерицидного действия.

У больных сахарным диабетом следует контролировать содержание глюкозы крови и при необходимости корригировать терапию.

Показан рентгенологический контроль за костно-суставной системой (снимки позвоночника, кисти).

У больных с латентными инфекционными заболеваниями почек и мочевыводящих путей Преднизолон способен вызвать лейкоцитурию, что может иметь диагностическое значение.

Преднизолон повышает содержание метаболитов 11- и 17-оксикетокортикостероидов.

Применение в педиатрии

У детей во время длительного лечения Преднизолоном необходимо тщательное наблюдение за динамикой роста и развития. Детям, которые в период лечения находились в контакте с больными корью или ветряной оспой, профилактически назначают специфические иммуноглобулины.

Вследствие слабого минералокортикоидного эффекта для заместительной терапии при надпочечниковой недостаточности Преднизолон используют в комбинации с минералокортикоидами.

Беременность и период лактации

При беременности (особенно в I триместре) применяют только по жизненным показаниям.

При длительной терапии в период беременности не исключена возможность нарушения роста плода. В случае применения в III триместре беременности существует опасность возникновения атрофии коры надпочечников у плода, что может потребовать проведения заместительной терапии у новорожденного.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Препарат не оказывает влияния на способность водить автомобиль и работать с техникой.

Показания

Организмде глюкокортикостероидтар концентрациясының тез жоғарылауын қажет ететін ургенттік жағдайларда

- шок жағдайларында (күйіктік, жарақаттық, операциялық, уытты)

- тамырды тарылтатын дәрілер, плазма алмастырғыш препараттар және басқа да симптоматикалық ем тиімсіз болғанда

- аллергиялық реакцияларда (ауыр жедел түрлері), гемотрансфузиялық шокта, анафилаксиялық шокта, анафилактоидтық реакцияларда

- мидың ісінуінде (соның ішінде ми ісіктері аясында немесе хирургиялық араласыммен, сәулелік еммен немесе бас жарақатымен байланысты)

- бронх демікпесінде (ауыр түрі), демікпелік статуста

- дәнекер тінінің жүйелі ауруларында (жүйелі қызыл жегі, ревматоидтық артрит)

- бүйрекүсті бездері функциясының жедел жеткіліксіздігінде

- тиреоуыттық кризде

- жедел гепатитте, бауырлық комада

- қабыну құбылыстарын азайту және тыртықтанып тарылулардың алдын алу үшін (қышқылдармен және сілтілермен уланғанда)



Ургентные состояния, требующие быстрого повышения концентрации глюкокортикостероидов в организме

- шоковые состояния (ожоговый, травматический, операционный, токсический)

- при неэффективности сосудосуживающих средств, плазмозамещающих препаратов и другой симптоматической терапии

- аллергические реакции (острые тяжелые формы), гемотрансфузионный шок, анафилактический шок, анафилактоидные реакции

- отек мозга (в т.ч. на фоне опухоли мозга или связанный с хирургическим вмешательством, лучевой терапией или травмой головы)

- бронхиальная астма (тяжелая форма), астматический статус

- системные заболевания соединительной ткани (системная красная волчанка, ревматоидный артрит)

- острая надпочечниковая недостаточность

- тиреотоксический криз

- острый гепатит, печеночная кома

- уменьшение воспалительных явлений и предупреждение рубцовых сужений (при отравлении кислотами и щелочами)

Противопоказания

Өмір сүру көрсетілімдері бойынша қысқа мерзімде қолдану үшін жалғыз ғана қарсы көрсетілім төмендегі болып табылады.

- преднизолонға немесе қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

Ұзақ уақыт емдегенде:

• - асқазан мен он екі елі ішектің ойық жара ауруы, эзофагит, гастрит, жедел және жасырын пептидтік ойық жара, ішекке жуырда жасалған анастомоз, тесілу немесе іріңдеу қаупі бар спецификалық емес ойық жаралы колит, дивертикулит, HbsAg оң реакциясымен созылмалы гепатит
  
  - паразиттік және шығу тегі вирустық, зеңдік немесе бактериялық инфекциялық аурулар (қазіргі таңда өтіп жатқан немесе жуырда бастан өткерген, жуырда пациенттермен жанасуды қоса) - қарапайым герпес, белдемелік герпес (виремиялық фаза), желшешек, қызылша
• амебиаз, стронгилоидоз
• жүйелі микоз
• белсенді және жасырын туберкулез

Ауыр инфекциялық ауруларда қолдануға тек, спецификалық ем аясында ғана жол беріледі

- вакцина алдындағы және вакцинадан кейінгі кезең (вакцинацияға дейінгі 8 апта және вакцинациядан кейінгі 2 апта), БЦЖ екпесінен кейінгі лимфаденит, иммун тапшылығы жағдайлары (соның ішінде ЖИТС немеме АИТВ инфекциясын жұқтыру)

- жуырда бастан өткерген миокард инфарктісі (жедел және баяу өрбитін миокард инфарктісі бар пациенттерде некроз ошағы таралуы, тыртықты тіндер түзілуінің баяулауы және соның салдарынан жүрек бұлшықетінің үзілуі ықтимал), жүрек функциясының ауыр созылмалы жеткіліксіздігі, артериялық гипертензия, гиперлипидемия

- қант диабеті (соның ішінде көмірсуларға толеранттылықтың бұзылуы), тиреотоксикоз, гипотиреоз, Иценко-Кушинг ауруы, семіздік (III-IV дәрежесі)

- бүйрек және/немесе бауыр функциясының созылмалы ауыр жеткіліксіздігі, нефроуролитиаз

- гипоальбуминемия және оның туындауына бейім ететін жағдайлар

- жүйелі остеопороз, миастения gravis

- жедел психоз, полиомиелит (бульбарлық энцефалит түрін қоспағанда)

- ашық- және жабық бұрышты глаукома

- БЦЖ екпесінен кейінгі лимфаденит

- жүктілік кезеңі.



Для кратковременного применения по жизненным показаниям единственным противопоказанием является повышенная чувствительность к Преднизолону или компонентам препарата.

У детей в период роста ГКС должны применяться только по абсолютным показаниям и под особо тщательным наблюдением лечащего врача.

С осторожностью препарат следует назначать при следующих заболеваниях и состояниях:

• - язвенная болезнь желудка и двенадцатиперстной кишки, эзофагит, гастрит, острая или латентная пептическая язва, недавно созданный анастомоз кишечника, неспецифический язвенный колит с угрозой перфорации или абсцедирования, дивертикулит, хронический гепатит с HbsAg положительной реакцией
  
  - паразитарные и инфекционные заболевания вирусной, грибковой или бактериальной природы (протекающие в настоящее время или недавно перенесенные, включая недавний контакт с больным) - простой герпес, опоясывающий герпес (виремическая фаза), ветряная оспа, корь
• амебиаз, стронгилоидоз
• системный микоз
• активный и латентный туберкулез.Применение при тяжелых инфекционных заболеваниях допустимо только на фоне специфической терапии
  
  - пре- и поствакцинальный период (8 недель до и 2 недели после вакцинации), лимфаденит после прививки БЦЖ, иммунодефицитные состояния (в т.ч.СПИД или ВИЧ инфицирование)
  
  - недавно перенесенный инфаркт миокарда (у больных с острым и подострым инфарктом миокарда возможно распространение очага некроза, замедление формирования рубцовой ткани и вследствие этого - разрыв сердечной мышцы), тяжелая хроническая сердечная недостаточность, артериальная гипертензия, гиперлипидемия
  
  - сахарный диабет (в т.ч.нарушение толерантности к углеводам), тиреотоксикоз, гипотиреоз, болезнь Иценко-Кушинга, ожирение (III-IVст)
  
  - тяжелая хроническая почечная и/или печеночная недостаточность, нефроуролитиаз
  
  - гипоальбуминемия и состояния, предрасполагающие к ее возникновению
  
  - системный остеопороз, миастения gravis
  
  - острый психоз, полиомиелит (за исключением формы бульбарного энцефалита)
  
  - открыто- и закрытоугольная глаукома
  
  - беременность
  
  - лимфаденит после прививки БЦЖ

Лекарственное взаимодействие

Преднизолонның вена ішіне енгізілетін басқа препараттармен фармацевтикалық үйлесімсіздігі болуы мүмкін - оны басқа препараттардан бөлек (вена ішіне болюсті түрде, немесе екінші ерітінді ретінде басқа тамызғыш арқылы) енгізу ұсынылады. Преднизолон ерітіндісін гепаринмен араластырғанда тұнба түзіледі.

Преднизолонды мыналармен бір мезгілде тағайындау:

• - "
• бауырлық"
• микросомалық ферменттердің индукторларымен (фенобарбитал, фенитоин, теофиллин, рифампицин, эфедрин) оның концентрациясының төмендеуіне алып келеді
  
  - диуретиктермен (әсіресе "
• тиазидтік"
• және карбоангидраза тежегіштерімен) және В амфотерицинмен организмнен К+ шығарылуының күшеюіне
• құрамында натрий бар препараттармен - ісінулерге және артериялық қысымның жоғарылауына алып келуі мүмкін
  
  - В амфотерицинмен жүрек функциясы жеткіліксіздігінің даму қаупі артады
  
  - жүрек гликозидтерімен олардың жағымдылығы нашарлайды және қарыншалық экстрасистолияның даму ықтималдылығы жоғарылайды (гипокалиемияның туындауына байланысты)
  
  - әсері тікелей емес антикоагулянттармен олардың әсерін әлсіретеді (сирек жағдайда күшейтеді) (дозаны түзетуді қажет етеді)
  
  - антикоагулянттармен және фибринолитиктермен асқазан-ішек жолындағы ойық жаралардан қан кетулердің даму қаупі жоғарылайды
  
  - этанолмен және қабынуға қарсы стероидты емес препараттармен (ҚҚСП) асқазан-ішек жолында эрозиялық-ойық жаралы зақымдардың туындау және қан кетулердің даму қаупі күшейеді (артриттерді емдеген кезде ҚҚСП-пен біріктірілімінде емдік әсерлердің жинақталуына байланысты глюкокортикостероидтардың дозасы төмендетілуі мүмкін)
  
  - парацетамолмен гепатоуыттылықтың даму қаупі артады (бауыр ферменттерінің индукциясы және парацетамолдың уытты метаболитінің түзілуі)
  
  - ацетилсалицил қышқылымен оның шығарылуын жылдамдатады және қандағы концентрациясын төмендетеді (преднизолонды тоқтатқан кезде қанда салицилаттардың деңгейі жоғарылайды және жағымсыз құбылыстардың даму қаупі артады)
  
  - инсулинмен және пероральді гипогликемиялық препараттармен, гипотензиялық дәрілермен олардың тиімділігі азаяды
  
  - D дәруменімен оның ішекте Са2+ сіңуіне ықпалы төмендейді
  
  - соматотроптық гормонмен соңғысының тиімділігін, ал празиквантелмен оның концентрациясын төмендетеді
  
  - М-холиноблокаторлармен (антигистаминдік препараттарды және трициклдық антидепрессанттарды қоса) және нитраттармен көзішілік қысымның жоғарылауына ықпал етеді
  
  - изониазидпен және мекселитинмен олардың метаболизмін арттырады (әсіресе "
• баяу"
• ацетилаторлардың), бұл олардың плазмалық концентрацияларының төмендеуіне алып келеді

Карбоангидраза тежегіштері және "ілмектік" диуретиктер остеопороздың даму қаупін арттыруы мүмкін

- индометацин, преднизолонды альбуминдермен байланысынан ығыстырып, олардың жағымсыз әсерлерінің даму қаупін арттырады

- АКТГ преднизолонның әсерін күшейтеді

- эргокальциферол және паратгормон преднизолонның әсерінен туындайтын остеопатияның дамуына кедергі жасайды

- циклоспорин және кетоконазол, преднизолонның метаболизмін баяулата отырып, бірқатар жағдайларда оның уыттылығын арттыруы мүмкін

- андрогендерді және стероидтық анаболиялық препараттарды преднизолонмен бір мезгілде тағайындау шеткері ісінулердің және гирсутизмнің дамуына, безеулердің пайда болуына ықпал етеді

- эстрогендер және құрамында эстроген бар пероральді контрацептивтер преднизолонның клиренсін төмендетеді, бұл оның әсер ету айқындығының күшеюімен қатар жүруі мүмкін

- митотан және бүйрекүсті бездері қыртысы функциясының басқа тежегіштері преднизолонның дозасын арттыру қажеттілігіне себепші болуы мүмкін

- вирустарға қарсы тірі вакциналармен бір мезгілде қолданғанда және иммунизацияның басқа да түрлерінің аясында вирустардың белсенділену және инфекциялардың даму қаупін арттырады

- психозға қарсы дәрілер (нейролептиктер) және азатиоприн преднизолонды тағайындағанда катарактаның даму қаупін арттырады

- антитиреоидтық препараттармен бір мезгілде қолданғанда преднизолонның клиренсі төмендейді, ал тиреоидтық гормондармен - жоғарылайды.



Возможна фармацевтическая несовместимость Преднизолона с другими внутривенно вводимыми препаратами - его рекомендуется вводить отдельно от других препаратов (в/в болюсно, либо через др. капельницу, как второй раствор). При смешивании раствора преднизолона с гепарином образуется осадок.

Одновременное назначение Преднизолона с:

• - индукторами "
• печеночных"
• микросомалъных ферментов (фенобарбитал, фенитоин, теофиллин, рифампицин, эфедрин) приводит к снижению его концентрации

- диуретиками (особенно "тиазидными" и ингибиторами карбоангидразы) и амфотерицином В может привести к усилению выведения из организма К+; с натрийсодержащими препаратами - отеков и повышения артериального давления.
- амфотерицином В увеличивается риск развития сердечной недостаточности.
- сердечными гликозидами ухудшается их переносимость и повышается вероятность развития желудочковой экстрасистолии (из-за вызываемой гипокалиемии).
- непрямыми антикоагулянтами ослабляет (реже усиливает) их действие (требуется коррекции дозы).
- антикоагулянтами и фибринолитиками повышается риск развития кровотечений из язв в желудочно-кишечном тракте.
- этанолом и нестероидными противовоспалительными препаратами (НПВП) усиливается риск возникновения эрозивно-язвенных поражений в желудочно-кишечном тракте и развития кровотечений (в комбинации с НПВП при лечении артритов возможно снижение дозы глюкокортикостероидов из-за суммации терапевтического эффекта).
- парацетамолом возрастает риск развития гепатотоксичности (индукция печеночных ферментов и образования токсичного метаболита парацетамола).
- ацетилсалициловой кислотой ускоряет ее выведение и снижает концентрацию в крови (при отмене преднизолона уровень салицилатов в крови увеличивается и возрастает риск развития побочных явлений).
- инсулином и пероралъными гипогликемическими препаратами, гипотензивными средствами уменьшается их эффективность.
- витамином D снижается его влияние на всасывание Са2+ в кишечнике.- соматотропным гормоном, снижает эффективность последнего, а с празиквантелом - его концентрацию.
- М-холиноблокаторами (включая антигистаминные препараты и трициклические антидепрессанты) и нитратами способствует повышению внутриглазного давления.
- изониазидом и мекселитином увеличивает их метаболизм (особенно у "медленных" ацетилаторов), что приводит к снижению их плазменных концентраций.Ингибиторы карбоангидразы и "петлевые" диуретики могут увеличивать риск развития остеопороза.
- индометацин, вытесняя Преднизолон из связи с альбуминами, увеличивает риск развития его побочных эффектов.
- АКТГ усиливает действие Преднизолона.
- эргокальциферол и паратгормон препятствуют развитию остеопатии, вызываемой Преднизолоном.
- циклоспорин и кетоконазол, замедляя метаболизм Преднизолона, могут в ряде случаев увеличивать его токсичность.
- одновременное назначение андрогенов и стероидных анаболических препаратов с Преднизолоном способствует развитию периферических отеков и гирсутизма, появлению угрей.
- эстрогены и пероральные эстрогенсодержащие контрацептивы снижают клиренс Преднизолона, что может сопровождаться усилением выраженности его действия.
- митотан и другие ингибиторы функции коры надпочечников могут обусловливать необходимость повышения дозы Преднизолона.
- при одновременном применении с живыми противовирусными вакцинами и на фоне других видов иммунизации увеличивает риск активации вирусов и развития инфекций.
- антипсихотические средства (нейролептики) и азатиоприн повышают риск развития катаракты при назначении Преднизолона.
- при одновременном применении с антитиреоидными препаратами снижается, а с тиреоидными гормонами - повышается клиренс Преднизолона.