УРСОЗИМ 0,25N60 КАПС

Лекарственная форма

Капсулалар, 250 мг



Капсулы, 250 мг

Состав

Бір капсуланың құрамында

белсенді зат - 250 мг урсодезоксихолий қышқылы,

қосымша заттар:

• картоп крахмалы
• магний стеараты
• сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы
• капсуланың құрамы: желатин
• титанның қостотығы (Е171)
• пропиленгликоль
• метилпарагидроксибензоат
• пропилпарагидроксибен- зоат
• натрий лаурилсульфаты
• сірке қышқылы
• сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы

• крахмал картофельный
• магния или кальция стеарат
• кремния диоксид коллоидный безводный

Фармакодинамика

Әсер ету механизмі

Урсодезоксихолий қышқылы аз мөлшерде адамның өтінде болады.

Урсодезоксихолий қышқылы пероральді қабылдаудан кейін оның ішекте сіңуін бәсеңдету және оның өтке сөлінісін төмендету есебінен өттің холестеринмен қанығуын азайтады. Холестериннің дисперсиясы жолымен және сұйық кристалды фаза түзілуінен болуы мүмкін, өттегі холестеринді тастардың біртіндеп еруі жүреді.

Осы мәліметтер бойынша урсодезоксихолий қышқылының бауырдың холестаздық аурулары кезіндегі әсері детергенттер және уытты өт қышқылдары ретінде әрекет ететін липофильдерді гидрофильді, цитопротективті және уытты емес урсодезоксихолий қышқылына салыстырмалы түрде ауыстырумен, бауыр жасушасының секреторлық функциясының жақсаруымен, сондай-ақ иммунорегуляторлық процестермен байланысты болуы ықтимал.

Балалар

Муковисцидоз

Муковисцидозға (CFAHD) байланысты гепатобилиарлық ауруы бар пациенттердің педиатриялық популяциясында урсодезоксихолий қышқылын 10 жылдан астам қолдану тәжірибесі алынды. Урсодезоксихолий қышқылын қолдану өт түтігінің пролиферациясын азайтады, гистологиялық зерттеу кезінде анықталған зақымдануды тежейді және тіпті ем CFAHD ерте сатыларында басталған жағдайда гепатобилиарлық жүйенің өзгерістерінің кері дамуына ықпал етеді деген деректер бар. Урсодезоксихолий қышқылымен терапияны емдеу тиімділігін оңтайландыру мақсатында CFAHD диагнозы қойылғаннан кейін мүмкіндігінше ертерек бастау керек.



Урсозим® - гепатопротектор оказывает желчегонное действие. Уменьшает синтез холестерина в печени, всасывание его в кишечнике и концентрацию в желчи, повышает растворимость холестерина в желчевыводящей системе, стимулирует образование и выведение желчи. Обладая высокими полярными свойствами, УДХК образует нетоксичные смешанные мицеллы с аполярными (токсичными) желчными кислотами, что снижает способность желудочного рефлюктата повреждать клеточные мембраны при билиарном рефлюкс-гастрите и рефлюкс-эзофагите. Кроме того УДХК образует двойные молекулы, способные включаться в состав клеточных мембран, стабилизировать их и делать невосприимчивыми к действию цитотоксичных мицелл. Уменьшает насыщенность желчи холестерином за счет угнетения его абсорбции в кишечнике, подавление синтеза в печени и понижение секреции в желчь; повышает растворимость холестерина в желчи, образуя с ними жидкие кристаллы; уменьшает литогенный индекс желчи. Результатом является растворение холестериновых желчных камней и предупреждение образования новых конкрементов. Иммуномодулирующее действие обусловлено угнетением экспрессии HLA- антигенов на мембранах гепатоцитов и холангиоцитов, нормализацией естественной киллерной активности лимфоцитов и др. Достоверно задерживает прогрессирование фиброза у больных первичным билиарным циррозом, муковисцидозом и алкогольным стеатогепатитом, уменьшает риск развития варикозного расширения вен пищевода.

Замедляет процессы преждевременного старения и гибели клеток (гепатоцитов, холангиоцитов).

Фармакокинетика

Ішке қабылдағаннан кейін урсодезоксихолий қышқылы жіңішке ішекте және мықын ішектің бас жағында пассивті тасымалдану арқылы және мықын ішектің аяқталған жерінде белсенді тасымалдану арқылы жылдам сіңеді. Сіңірілу жылдамдығы, әдетте, 60-80% құрайды. Сіңірілгеннен кейін өт қышқылы бауырда таурин және глицин амин қышқылдарымен конъюгацияға толық дерлік ұшырайды, содан соң өт арқылы шығарылады. Бауыр арқылы бірінші клиренсі 60%-ға жетеді.

Тәуліктік дозаға және бауырдың жай-күйіне немесе бұзылыстарының бар болуына байланысты өтте өте мол гидрофильді урсодезоксихолий қышқылы жиналады. Сонымен қатар, басқа да, көптеген липофильді өт қышқылдары мөлшерінің біршама азайғаны байқалады.

Ішек бактерияларының әсерімен препарат 7-кето-литохолий қышқылы мен литохолий қышқылына ішінара ыдырайды. Литохолий қышқылы гепатоуытты және жануарлардың кейбір түрлерінде бауырдың паренхиматозды зақымдануын туындатуы мүмкін. Адамдарда өте аз мөлшерде сіңеді, ол бауырда сульфатталады және, осылайша, өтпен немесе ақыр соңында нәжіспен экскрецияланар алдында уытсызданады.

Урсодезоксихолий қышқылының биологиялық жартылай шығарылу кезеңі 3.5-5.8 күнді құрайды.



После приема внутрь урсодезоксихолевая кислота быстро всасывается в тонкой кишке и в начале подвздошной кишки посредством пассивного транспорта и в окончании подвздошной кишки посредством активного транспорта. Скорость абсорбции, как правило, составляет 60-80%. После абсорбции, желчная кислота подвергается почти полной конъюгации в печени с аминокислотами таурином и глицином, и затем выводится с желчью. Первый клиренс через печень достигает 60 %.

В зависимости от суточной дозы и имеющегося нарушения или состояния печени, в желчи накапливается все больше гидрофильной урсодезоксихолевой кислоты. В то же время, наблюдается относительное уменьшение содержания других, более липофильных желчных кислот.

Под воздействием кишечных бактерий происходит частичное расщепление препарата на 7-кето-литохолевую кислоту и литохолевую кислоту. Литохолевая кислота гепатотоксична и может вызвать паренхиматозные поражения печени у некоторых видов животных. У людей всасывается очень небольшое количество, которое сульфатируется в печени и таким образом детоксицируется, перед тем как экскрецией с желчью или, в конечном итоге, с калом.

Биологический период полувыведения урсодезоксихолевой кислоты составляет 3.5-5.8 дней.

Побочные действия

Жиі

- қамыр тәрізді (жұмсақ) нәжіс немесе диарея

Өте сирек

- бастапқы билиарлы циррозды емдеу кезінде іш аумағының оң жағының қатты ауырсынулары

- өт тастарының кальцийленуі, препаратты тоқтатқаннан кейін ішінара регрессияланатын бастапқы билиарлық цирроздың кеш сатыларын емдеуде бауыр циррозының декомпенсациясы

- есекжем



Частота нежелательных реакций классифицируется следующим образом:

• очень частые (1/10), частые (1/100, <
• 1/10), нечастые (1/1 000, <
• 1/100), редкие (1/10 000, <
• 1/1 000), очень редкие (<
• 1/10 000), неизвестно (невозможно оценить частоту на основании имеющихся данных)

• во время лечения урсодезоксихолевой кислотой в редких случаях развивалась кальцификация желчных камней.В очень редких случаях наблюдалась декомпенсации печеночного цирроза
• которая частично регрессировала после завершения терапии

• в клинических исследованиях часто сообщалось о случаях пастообразного стула или диареи

• сильные боли в правой абдоминальной области при лечении первичного билиарного цирроза

• в очень редких случаях развивалась крапивница

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Урсозим® капсулаларын медициналық бақылаумен қабылдаған жөн.

Емдеудің алғашқы үш айы ішінде бауырдың функциялық АСТ (СГОТ), АЛТ (СГПТ) және гамма-ГТ көрсеткіштерін әрбір 4 апта сайын, содан соң әрбір 3 ай сайын бақылап отырған жөн. Көрсетілген параметрлерге мониторинг бауыр функциясы бұзылуларын ерте сатыда, атап айтқанда - бастапқы билиарлық цирроздың кеш сатыларындағы пациенттерде; бұдан басқа, осылайша бастапқы билиарлық циррозы бар пациенттің жүргізілетін емге орай қандай әрекет көрсететінін жылдам анықтауға болатынын айқындауға мүмкіндік береді.

Бастапқы билиарлық цирроздың ауқымды сатыларын емдегенде

Өте сирек жағдайларда бауыр циррозының декомпенсациясы байқалды, ол емдеуді аяқтағаннан кейін ішінара кері дамыды.

Бастапқы билиарлық циррозы бар пациенттерде сирек жағдайларда клиникалық симптомдар емнің бас кезінде нашарлауы мүмкін, мысалы, қышыну пайда болуы мүмкін. Мұндай жағдайда доза тәулігіне 250 мг-ге дейін азайтылып, жоғарыда сипатталғандай ұсынылған дозаға дейін біртіндеп арттырылуы тиіс.

Диарея дамыған жағдайда дозаны азайтқан жөн, ұзаққа созылған диарея жағдайында емдеуді тоқтату керек.

Холестериндік өт тастарын еріту үшін қолданғанда:

• Тастың өлшеміне байланысты тастардың кальцинозы белгілерін емдеу және дер кезінде айқындаудың ілгері дамуына баға беру үшін емді бастағаннан кейін 6-10 айдан соң өт қалтасының түрегеліп тұрғанда және шалқасынан жатқанда көрінетін қарайған жерлерін (ультрадыбыстық зерттеу) тексеріп
• көзбен көру (пероральді холецистография) керек

• Для оценки прогресса в лечении и своевременного выявления признаков кальциноза камней в зависимости от размера камней
• желчный пузырь следует визуализировать (пероральная холецистография) с осмотром затемнений в положении стоя и лежа на спине (ультразвуковое исследование) через 6-10 месяцев после начала лечения

• Крайне редко отмечались случаи декомпенсации цирроза печени
• которые частично регрессировали после прекращения лечения

• рекомендуется применение негормональных методов или контрацептивов с низким содержанием эстрогена.Однако
• пациенты
• получающие урсодезоксихолевую кислоту для растворения желчных камней
• должны использовать негормональные средства контрацепции
• так как гормональные оральные контрацептивы могут повышать риск развития билиарного литиаза.Следует исключить беременность перед началом терапии.Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
  
  Урсодезоксихолевая кислота не оказывает отрицательного влияния на способность к вождению и управлению механизмами

Показания

Ересектер

- декомпенсацияланған бауыр цирозы жоқ жағдайда бастапқы билиарлық циррозды (ББЦ) кешенді ем құрамында емдеуде

- өт қалтасы өз функциясын атқарып тұрған науқастарда холестеринді өт тастарын еріту үшін. Холестеринді тастар рентгенограммада қарауыту болып көрінбеуі керек және диаметрі 15 мм-ден аспауы керек.

- билиарлы рефлюкс-гастритті емдеуде

Балалар

6 жастан 18 жасқа дейінгі балаларда муковисцедозға/фиброзға байланысты гепатобилиарлық бұзылуларда



Взрослые

- лечение первичного билиарного цирроза (ПБЦ) при отсутствии декомпенсированного цироза печени в составе комплексной терапии

- для растворения холестериновых желчных камней у больных с функционирующим желчным пузырем. Холестериновые камни не должны выглядеть как затемнения на рентгенограмме и превышать 15 мм в диаметре.

- лечение билиарного рефлюс-гастрита

Дети

Гепатобилиарные нарушения, связанные с муковисцедозом/фиброзом у детей с 6 до 18 лет

Противопоказания

- әсер етуші затына, өт қышқылдарына немесе 6.1 бөлімде аталған қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- өт қалтасының немесе өт жүретін түтіктің жедел қабыну аурулары

- өт жүретін түтіктің бітелуі (жалпы өт түтігінің немесе өт қалтасы түтіктерінің)

- бауыр шаншуының жиі көріністері

- рентгендік оң (кальций мөлшері жоғары) өт тастары

- өт қалтасы жиырылғыштығының бұзылулары

6 жастан 18 жасқа дейінгі балаларда кистозды фиброзға байланысты гепатобилиарлық бұзылуларда қолданғанда:

• - сәтсіз портоэнтеростомия немесе билиарлы атрезиясы бар балаларда өт ағымының дұрыс қалпына келмеуінде

• - острые воспалительные заболевания желчного пузыря или желчных протоков
  
  - непроходимость желчных протоков (общих желчных протоков или пузырных протоков)
  
  - частые эпизоды печеночных колик
  
  - рентгеноположительные (с высоким содержанием кальция) желчные камни
  
  - нарушения сократимости желчного пузыря
  
  - гиперчувствительность к компонентам препарата или желчным кислотам
  
  При применении при гепатобилиарных нарушениях
• связанных с кистозным фиброзом
• у детей от 6 до 18 лет:
  
  - неудачная портоэнтеростомия или без восстановления нормального тока желчи у детей с билиарной атрезией

Лекарственное взаимодействие

Құрамында алюминий гидроксиді немесе смектит (алюминий тотығы) бар холестирамин, холестипол және антацидтер ішекте Урсодезоксихолий қышқылының сіңірілуін төмендетеді және осылайша оның сіңірілуі мен тиімділігін азайтады. Егер құрамында осы заттардың ең болмағанда біреуі бар препараттарды пайдалану бәрібір қажет деп табылса, Урсозим® 250 мг препаратын қабылдаудан кемінде 2 сағат бұрын немесе қабылдағаннан кейін 2 сағаттан соң қабылдау керек.

Урсодезоксихолий қышқылы циклоспориннің ішектен сіңірілуіне әсер етуі мүмкін. Сондықтан, циклоспорин қабылдап жүрген науқастарда дәрігер қандағы циклоспорин концентрациясын тексеруі және қажет болған жағдайда циклоспориннің дозасын түзетуі тиіс.

Урсодезоксихолий қышқылы циклоспориннің ішектен сіңуіне ықпалын тигізуі мүмкін. Сондықтан циклоспоринді қабылдап жүрген науқастарда дәрігер қандағы циклоспориннің концентрациясын тексеруі және қажет болғанда циклоспориннің дозасын түзетуі тиіс.

Клиникалық зерттеулерде дені сау еріктілерде урсодезоксихолий қышқылы (күніне 500 мг) мен розувастатинді (күніне 20 мг) бір мезгілде қолдану плазмадағы розувастатин деңгейінің сәл жоғарлауына әкелген. Басқа статиндермен мұндай өзара әрекеттесудің клиникалық маңызы белгісіз.

Жекелеген жағдайларда Урсозим® 250 мг ципрофлоксациннің сіңуін төмендетуі мүмкін.

Урсодезоксихолий қышқылының дені сау еріктілерде нитрендипиннің ең жоғары шектегі плазмалық концентрациясын (Смах) және фармакокинетикалық қисық - «концентрация-уақыт» қисығы астындағы ауданды (AUC), кальций антагонисін азайтатындығы дәлелденген. Нитрендипин мен урсодезоксихолий қышқылын бір мезгілде пайдалану нәтижелеріне мұқият мониторинг ұсынылады. Нитрендипин дозасын ұлғайту қажет болуы мүмкін. Бұдан басқа, дапсонның емдік әсерін бәсеңдететіні мәлімделді.

Ұсынылған деректер, сондай-ақ in vitro зерттеулерінің нәтижелері негізінде урсодезоксихолий қышқылы Р450 цитохромы 3А энзимдерін индукциялайды деп болжам жасауға болады; дегенмен, дәрілік өзара әрекеттесулерді талапқа сай клиникалық зерттеу деректері бойынша, урсодезоксихолий қышқылы Р450 цитохромы 3А субстраттарына жататын будесонидтің айқын индукциясын туындатпайды.

Эстрогендік гормондар және қанда холестерин деңгейін төмендететін клофибрат сияқты агенттер холестериннің бауырлық секрециясын ұлғайтады, демек, өт тастары түзілуін стимуляциялауы мүмкін, ал бұл өт қалтасында тастарды еріту үшін пайдаланылатын урсодезоксихолий қышқылына қарсы әсері болып табылады.



Холестирамин, холестипол и антациды, содержащие алюминия гидроксид или смектит (алюминия оксид), снижают абсорбцию урсодезоксихолевой кислоты в кишечнике и таким образом уменьшают ее абсорбцию и эффективность. Если же использование препаратов, содержащих хотя бы одно из этих веществ, все же является необходимым, их нужно принимать минимум за 2 ч до или после приема Урсозима®.

Урсодезоксихолевая кислота может повлиять на поглощение циклоспорина из кишечника. Поэтому у больных, принимающих циклоспорин, врач должен проверить концентрацию циклоспорина в крови и скорректировать дозу циклоспорина в случае необходимости.

В клиническом исследовании у здоровых добровольцев одновременное применение урсодезоксихолевой кислоты (500 мг/день) и розувастатина (20 мг/день) привело к слегка повышенному уровню в плазме розувастатина. Клиническая значимость этого взаимодействия вместе с другими статинами неизвестна.

В отдельных случаях Урсозим® может снижать всасывание ципрофлоксацина.

Доказано, что урсодезоксихолевая кислота уменьшает пиковые плазменные концентрации (Сmах) и площадь под фармакокинетической кривой - кривой «концентрация-время» (AUC) нитрендипина, антагониста кальция у здоровых добровольцев. Рекомендуется тщательный мониторинг результатов одновременного использования нитрендипина и урсодезоксихолевой кислоты. Увеличение дозы нитрендипина может быть необходимым.

Кроме того, сообщалось об ослаблении терапевтического действия дапсона.

На основании представленных данных, а также результатов исследований in vitro, можно предположить, что урсодезоксихолевая кислота, индуцирует энзимы 3А цитохрома Р450; тем не менее, по данным адекватного клинического исследования лекарственных взаимодействий, урсодезоксихолевая кислота не вызывает выраженной индукции будесонида, который относится к субстратам цитохрома Р450 3А.

Эстрогенные гормоны и агенты, снижающие уровень холестерина в крови, такие как клофибрат, увеличивают печеночную секрецию холестерина и, следовательно, могут стимулировать образование желчных камней, что является контрэффектом урсодезоксихолевой кислоты, используемой для растворения камней в желчном пузыре.