ЛОМФЛОКС 0,4 N5 ТАБЛ П/О

Лекарственная форма

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 400 мг



Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 400 мг

Состав

Бір таблетка құрамында

белсенді зат:

• 450
• 4 мг ломефлоксацин гидрохлориді (400
• 0 мг ломефлоксацинге баламалы)
  
  қосалқы заттар: жүгері крахмалы
• лактоза
• повидон
• тазартылған тальк
• кросповидон
• натрий лаурилсульфаты
• коллоидты кремнийдің қостотығы
• натрий крахмалы гликоляты
• магний стеараты
  
  қабығының құрамы: 2-пропанол
• гидроксипропилметилцеллюлоза
• титанның қостотығы (Е171)
• тазартылған тальк
• пропиленгликоль
• метиленхлорид

Одна таблетка содержит

активное вещество - ломефлоксацина гидрохлорид 450,4 мг (эквивалентно ломефлоксацину 400,0 мг)

вспомогательные вещества:

• крахмал кукурузный
• лактоза
• повидон
• тальк очищенный
• кросповидон
• натрия лаурилсульфат
• кремния диоксид коллоидный
• натрия крахмала гликолят
• магния стеарат
  
  состав оболочки: 2-пропанол
• гидроксипропилметилцеллюлоза
• титана диоксид (Е171)
• тальк очищенный
• пропиленгликоль
• метиленхлорид

Описание внешнего вида, запаха, вкуса

Таблетки капсуловидной формы, покрытые пленочной оболочкой белого или почти белого цвета, с линией разлома на одной стороне и маркировкой «LOMFLOX 400» на другой стороне.

Фармакодинамика

Ломефлоксацин фторхинолондар тобының бактерицидтік әсер ету ауқымы кең, микробқа қарсы синтетикалық препараты болып табылады. Тетрамерімен кешен түзе отырып бактерияның ДНҚ-гиразасын бұғаттайды және ДНҚ транскрипциясы мен репликациясын бұзады, микробтар жасушаларының қырылуына алып келеді.

Фармакодинамикалық әсерлері

Грамтеріс және грамоң микроорганизмдерге қатысты белсенді:

• грамтеріс аэробтар (Citrobacter diversus және freundii
• Enterobacter cloacaae
• aerogenes және agglomerans
• Escherichia coli
• Haemophilus influenzae және para-influenzae
• Klebsiella pneumoniae
• oxytoca және ozaenae
• Moraxella catarrhalis
• Proteus mirabilis
• stuartii және vulgaris
• Pseudomonas aeruginosa
• Morganella morganii
• Legionella pneumophlla
• Salmonella spp
• Shigella spp
• Providencia rettgeri
• Serratia liquefaciens және marcescens
• Neisseria gonorrhoeae
• Neisseria meningitidis)
• грамоң аэробтар (Staphylococcus saprophyticus
• aureus және epidermidis)
• хламидиялар
• туберкулез микобактериялары (жасушадан тыс және жасуша ішінде орналасқан)
• кейбір микоплазмалар мен уреаплазмалар штамдары

Қышқыл ортада тиімділігі төмендейді, резистенттілік баяу өрбиді.Антибиотиктен кейінгі айқын әсері бар.Стрептококктар (А, В, D, G топтарының көпшілігі), Streptococcus pneumoniae, Pseudomonas cepacia, Ureaplasma urealyticum, Mycoplasma hominis және анаэробтар ломефлоксацин әсеріне төзімді.

Клиникалық тиімділігі және қауіпсіздігі

Төменгі тыныс жолдарының инфекциясы бар пациенттерді емдеу кезінде ципрофлоксацинмен салыстырғанда ломефлоксацинге рандомизацияланған бақыланатын зерттеу жүргізілді:

• созылмалы бронхиттің асқынуы және созылмалы бронхит аясында қайталама ошақты пневмониялар кезінде.Пациенттердің бір бөлігі зерттеуге енгізілгенге дейін әсері жоқ басқа бактерияға қарсы препараттарды (линкомицин, гентамицин, метициллин, ампициллин) алды.Бөлінген микрофлораның ломефлоксацинге (1124 штамм) және ципрофлоксацинге (1556 штамм) сезімталдығын in vitro алдын ала зерттеулер ципрофлоксациннің, әсіресе грамоң бактерияларға қатысты неғұрлым жоғары белсенділігін көрсетті.Ципрофлоксацинге S.pneumoniae 230 (22,2%) штамының 52-сі және 774 штамның 97-сі (12,5%) Streptococcus spp.сезімтал болды
• ломефлоксацинге тиісінше 168 штамның 9-ы (5,3%) және 510 штаммның 21-і (4%).Клиникалық зерттеуге ломефлоксацинге және ципрофлоксацинге сезімтал грамтеріс бактериялардан туындаған инфекциясы бар пациенттер енгізілді.Ломефлоксацин 30 пациентте тәулігіне бір рет 400 мг, ципрофлоксацин - 31 пациентте тәулігіне 2 рет 500 мг-нан қолданған.Емдеу ұзақтығы тиісінше орта есеппен 8,3 және 7,5 күнді құрады.Ломефлоксациннің жоғары тиімділігі байқалады: 30 пациенттің ішінен емдеудің толық курсы 28-де жүргізілді (бір пациентте препарат есекжем дамығандықтан, екінші пациентте - негізгі аурудың қайталама асқынуына байланысты тоқтатылды).Екі препарат да бір реттік және курстық дозалардың айтарлықтай айырмашылығына қарамастан (2,5 есе) бірдей тиімділікті көрсетті.Ломефлоксацинмен емдеу кезінде қақырықты санациялау 82,1% жағдайда, ципрофлоксацинмен емдеу кезінде - 83,9% байқалды.Әр топта бір пациентте қақырық санациясына қол жеткізілмеген және 4 пациентте реинфекция орын алған.Жүргізілген зерттеулер негізінде ломефлоксацин басқа бактерияға қарсы препараттармен емдеу тиімсіз болған кезде төменгі тыныс жолдарының грамтеріс микрофлорадан туындаған инфекцияларын емдеу үшін ұсынылады.Ломефлоксацин пульмонологиялық тәжірибе үшін екінші қатардағы жоғары тиімді препарат ретінде қарастырылады

Ломефлоксацин созылмалы простатиттер мен үрпі-қуық қабынуын, соның ішінде хламидиоздан туындағандарды емдеуде тиімді болды:

• хламидиялық инфекция кезінде емдік әсерге барлық пациенттерде
• бактериялық простатиттерде - 94% қол жеткізілді.Созылмалы үдерістері бар кейбір пациенттерде (ерлердегі созылмалы простатит
• әйелдердегі созылмалы уретроцистит) жақсы емдік әсері бар ломефлоксацин 3-4 апта бойы 400 мг тәуліктік дозада қолданылған

Қашықтан литотрипсия операциясының алдында созылмалы пиелонефриттің өршуінің алдын алу үшін және жүргізілген литотрипсиядан кейін инфекциялық асқынуларды емдеу үшін 63 пациентте (10-15 күн бойы тәулігіне бір рет 400 мг-ден) ломефлоксацинді қолданғанда оң нәтижелер алынды.Пациенттердің көпшілігінде емдік әсері байқалды, соның ішінде басқа бактерияға қарсы препараттарды қолдану тиімсіз болған 18 адамда.Ломефлоксацин зәр шығару жолдарының бактериялық инфекциясы кезінде жаңа аминогликозидтермен, III буын цефалоспориндерімен тиімділігі жағынан салыстырылды және хламидиялық немесе аралас хламидиялық-бактериялық инфекция жағдайларында осы препараттардың әсерінен асып түсті.Несеп шығару жолдарының инфекциялары бар пациенттерде ломефлоксациннің тиімділігі ципрофлоксацин, офлоксацин және пефлоксацин тиімділігімен салыстыруға болады.Ломефлоксацин ауыр госпитальдық урологиялық инфекцияны емдеуде екінші қатардағы препарат ретінде және амбулаториялық пациенттер үшін эмпирикалық қысқа мерзімді емнің маңызды құралы ретінде қарастырылады.Ломефлоксациннің, соның ішінде аурудың ағымы ауыр пациенттерде жағымдылығы жақсы болғаны байқалды.4 пациентте препаратты тоқтатуды талап етпеген асқазан-ішек жолы тарапынан жанама реакциялар байқалды.Балалар

Ломефлоксацинді педиатриялық топта қолданудың қауіпсіздігі мен тиімділігі туралы деректер жоқ.Балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерде қолдануға болмайды.

Ломфлокс является синтетическим противомикробным препаратом фторхинолоновой группы широкого спектра бактерицидного действия.Блокирует ДНК-гиразу бактерии, образуя комплекс с ее тетрамером и нарушает транскрипцию и репликацию ДНК, приводит к гибели микробной клетки.Активен в отношении грамотрицательных и грамположительных микроорга¬низмов:

• грамотрицательных аэробов (Citrobacter diversus и freundii
• Enterobacter cloacaae
• aerogenes и agglomerans
• Escherichia coli
• Haemophilus influenzae и para-influenzae
• Klebsiella pneumoniae
• oxytoca и ozaenae
• Moraxella catarrhalis
• Proteus mirabilis
• stuartii и vulgaris
• Pseudomonas aeruginosa
• Morganella morganii
• Legionella pneumophlla
• Salmonella spp
• Shigella spp
• Providencia rettgeri
• Serratia liquefaciens и marcescens
• Neisseria gonorrhoeae
• Neisseria meningitidis)
• грамположительных аэробов (Staphylococcus saprophyticus
• aureus и epidermidis)
• хламидий
• микобактерий туберкулеза (как вне-
• так и внутриклеточно расположенные)
• некоторых штаммов микоплазмы и уреаплазмы.В кислой среде эффективность снижается
• резистентность развивается медленно.Обладает выраженным постантибиотическим эффектом.Стрептококки (большинство групп А
• В
• D
• G)
• Streptococcus pneumoniae
• Pseudomonas cepacia
• Ureaplasma urealyticum
• Mycoplasma hominis и анаэробы устойчивы к действию Ломфлокса

Фармакокинетика

Сіңірілуі

Ішке қабылдағаннан кейін ломефлоксацин асқазан-ішек жолынан толық дерлік сіңеді. Ішу арқылы қабылдағаннан кейін биожетімділігі 99% құрайды. Қан плазмасында 400 мг дозада қабылдағанда Cmax (ең жоғары концентрациясы) 1,5-2 сағаттан соң жетеді және 3-5, 2 мг/л құрайды.

Таралуы

Плазма ақуыздарымен байланысуы 10% құрайды. Ломефлоксацин көптеген тіндерге жылдам өтеді. Организмнің тіндері мен биологиялық сұйықтықтарындағы концентрациялары, әдетте, плазмадағысына қарағанда 2-7 есе жоғары, әсіресе өкпе макрофагтарында, қуықасты безінде және несепте.

Биоөзгерісі

Болар-болмас бөлігі (5%) биоөзгеріске ұшырайды, несепте 5 метаболиті сәйкестендірілген:

• глюкуронид - енгізілген дозасының 9%-ы
• қалған 4-еуі - 0
• 5%-ынан аз

Элиминациясы

Ломефлоксациннің жартылай шығарылу кезеңі 7-9 сағатты құрайды.Шамамен 70-80%-ы 24 сағат ішінде несеппен өзгермеген күйде шығарылады.

Дозаға тәуелділігі (тәуелсіздігі)

Ас ішу сіңірілуін азайтады (12%).

Фармакокинетикалық-фармакодинамикалық тәуелділігі

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде ломефлоксациннің жартылай шығарылу кезеңі едәуір ұзарады.



После приема внутрь ломефлоксацин практически полностью всасывается из желудочно-кишечного тракта.Биодоступность после перорального приема составляет 99%.При приеме в дозе 400 мг в плазме крови Cmax (максимальная концентрация) достигается через 1,5-2 ч и составляет 3-5,2 мг/л.Связывание с белками плазмы составляет 10%.Ломефлоксацин быстро проникает в большинство тканей.Концентрации в тканях и биологических жидкостях организма, как правило, в 2-7 раз выше, чем в плазме, особенно в легочных макрофагах, тканях предстательной железы и в моче.Период полувыведения (T1/2) ломефлоксацина составляет 7-9 ч.Около 70-80% выводится в неизмененном виде с мочой в течение 24 ч.У пациентов с нарушениями функции почек T1/2 ломефлоксацина существенно увеличивается.

Побочные действия

Жағымсыз құбылыстардың жиілігін анықтау келесі критерийлерге сәйкес жүргізіледі:

• өте жиі (≥1/10), жиі (≥1/100 - <
• 1/10 дейін), жиі емес (≥1/1000 - <
• 1/100 дейін), сирек (≥1/10000 - <
• 1/1000 дейін), өте сирек (<
• 1/10000), белгісіз (қолда бар деректердің негізінде бағалау мүмкін емес)

Жиі емес

- бас ауыруы, жүрек айнуы, фотосезімталдық, бас айналуы, іш өту, абдоминальді ауырсынулар

Сирек

- жүрек айнуы, құсу, ауыздың құрғауы, эпигастрий аумағының ауыруы, метеоризм, іш қату, диарея, дисбиоз, гастроэнтерит, диспепсия, дисфагия, тіл түсінің өзгеруі, тілдің ісінуі, тәбеттің төмендеуі немесе жоғарылауы, фарингит, стридор

- бауыр комасы, сарғаю, бауыр функциясының бұзылуы, холелитиаз,

бауыр трансаминазалары белсенділігінің артуы

- жарыққа сезімталдық, терінің қышуы, Квинке ісінуі, бөртпе, есекжем, терінің қабыршақтануы, экзема, безеу, терінің ойық жарасы

- артериялық гипотензия, гипертензия, тахикардия, брадикардия, экстрасистолия, көгеру, жүрек жеткіліксіздігінің және стенокардияның өршуі, миокард инфарктісі, қарыншалар мен жүрекшелер фибрилляциясы, миокардиопатия, аритмия

- цереброваскулярлық бұзылулар, флебит, өкпе артериясының тромбоэмболиясы, жоғары температураға төзімділіктің төмендеуі

- диспноэ, респираторлық инфекциялар, бронх түйілуі, жөтел, қақырық секрециясының артуы, қан түкіру, ентігу, синусит, ринит, жедел респираторлық дистресс-синдром, тұмау тәрізді симптомдар

- дизурия, несеп шығарудың қиындауы, анурия, несеп шығаруға ауырсынып қысылулар, ісіну, несеп шығарудың бұзылуы, странгурия

- балтыр бұлшықеттерінің құрысуы, буын сырқырауы, бұлшықет сырқырауы, байламдардың үзілуі, бұлшықет әлсіздігі, остеомиелит, синовит, рабдомиолиз, бұлшықеттің еріксіз жиырылуы, бұлшықет тонусының жоғарылауы, парестезия, сал ауруы

- бас ауыруы, қажу, дімкәстік, астения, күйгелектік, бас айналуы, естен танулар, атаксия, құрысулар, қимыл-қозғалыс өршуі, тремор, үрейлену, қозу, депрессия, ұйқының бұзылуы (инсомния), ұйқысыздық, ұйқышылдық, сананың шатасуы, парестезия, ойлаудың бұзылуы, дереализация/деперсонализация, параноидтық реакция, мазасыздық, паронирия, зейін қоюдың бұзылуы

- көрудің бұзылуы, конъюнктивит, көздің ауыруы, көзден жас парлау;

- құлақтың ауыруы және құлақтағы шуыл;

- тромбоцитопения, тромбоцитемия, протромбин уақытының ұзаруы, лейкоцитоз, лейкопения, лимфоцитопения, моноцитоз, эозинофилия, гранулоцитопения, мочевина азотының (ҚМА) жоғарылауы, креатинин, гипокалиемия, гипогликемия, гипергликемия, анемия, фибринолиздің күшеюі, гематурия, альбуминурия

- вагинит, гениталий аймағының ауыруы, қынап кандидозы, қынап монилиазы, лейкорея, етеккір оралымының бұзылуы, етеккіраралық қан кету (әйелдерде)

- орхит, эпидидимит (ерлерде)

- бетке қан тебу, тершеңдік, қалтырау, шөлдеу, подагра, мұрыннан қан кету, асқазан-ішектен қан кету, пурпура, лимфоаденопатия.

Белгісіз

- анафилаксиялық шок, көмейдің ісінуі, өкпе ісінуі, жүректің тоқтауы, атаксия, ми қантамырларының тромбозы, елестеулер, ауыз қуысының шырышты қабығының ауыруы, жалғанжарғақшалы колит, гемолиздік анемия, гепатит, тендинит, диплопия, көздің қарығуы, фобиялар, эксфолиативтік дерматит, гиперпигментация, Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермалық некролиз, дәм сезудің бұрмалануы (дисгевзия), интерстициальді нефрит, бүйрек жеткіліксіздігі, полиурия, несеп шығарудың іркілуі, васкулит

- шеткергі нейропатия, "пируэт" типті қарынша тахикардиясы (torsade de pointes), түйінді эритема, бауыр некрозы, Гравис миастениясының өршуі, дисфазия, нистагм, ішек перфорациясы, желікпелік реакция, бүйректегі тастар, ацидоз, ықылық, агранулоцитоз, триглицеридтердің жоғарылауы; қан сарысуындағы холестерин мен глюкозаның жоғарылауы, гиперкалиемия, альбуминурия, кандидурия, кристаллурия



Определение частоты побочных явлений проводится в соответствии со следующими критериями:

• очень часто (≥ 1/10), часто (≥ от 1/100 до <
• 1/10), нечасто (≥ от 1/1000 до <
• 1/100), редко (≥ 1/10000 до <
• 1/1000), очень редко (<
• 1/10000), неизвестно (невозможно оценить на основании имеющихся данных)

Нечасто

- головная боль, тошнота, фоточувствительность, головокружения, диарея, абдоминальные боли

Редко

- тошнота, рвота, сухость во рту, боль в эпигастральной области, метеоризм, запор, диарея, дисбактериоз, гастроэнтерит, диспепсия, дисфагия, изменение цвета языка, отек языка, cнижение или повышение аппетита, фарингит, стридор

- печеночная кома, желтуха, нарушение функции печени, холелитиаз,

повышение активности печеночных трансаминаз

- фотосенсибилизация, кожный зуд, отек Квинке, сыпь, крапивница, шелушение кожи, экзема, прыщи, изъязвление кожи

- артериальная гипотензия, гипертензия, тахикардия, брадикардия, экстрасистолия, цианоз, прогрессирование сердечной недостаточности и стенокардии, инфаркт миокарда, фибрилляция желудочков и предсердий, миокардиопатия, аритмия

- цереброваскулярные нарушения, флебит, тромбоэмболия легочной артерии, снижение устойчивости к высокой температуре

- диспноэ, респираторные инфекции, бронхоспазм, кашель, увеличение секреции мокроты, кровохарканье, одышка, синусит, ринит, острый респираторный дистресс-синдром, гриппоподобные симптомы

- дизурия, затрудненное мочеиспускание, анурия, болезненные позывы на мочеиспускание, отеки, нарушение мочеиспускания, странгурия

- судороги икроножных мышц, артралгия, миалгия, разрыв связок, мышечная слабость, остеомиелит, синовит, рабдомиолиз, непроизвольные мышечные сокращения, повышение мышечного тонуса, парестезии, паралич

- головная боль, утомляемость, недомогание, астения, нервозность, головокружение, обмороки, атаксия, судороги, гиперкинез, тремор, тревожность, возбуждение, депрессия, расстройства сна (инсомния), бессонница, сонливость, спутанность сознания, парестезии, нарушение мышления, дереализация/деперсонализация, параноидальная реакция, беспокойство, паронирия, нарушение концентрации

- нарушение зрения, конъюнктивит, боль в глазах, слезотечение;

- боль и шум в ушах;

- тромбоцитопения, тромбоцитемия, удлинение протромбинового времени, лейкоцитоз, лейкопения, лимфоцитопения, моноцитоз, эозинофилия, гранулоцитопения, повышение азота мочевины (АМК), креатинина, гипокалиемия, гипогликемия, гипергликемия, анемия, усиление фибринолиза, гематурия, альбуминурия

- вагинит, боль в области гениталий, вагинальный кандидоз, вагинальный монилиаз, лейкорея, нарушение менструального цикла, межменструальное кровотечение (у женщин)

- орхит, эпидидимит (у мужчин)

- приливы крови к лицу, увеличение потоотделения, озноб, жажда, подагра, носовые кровотечения, желудочно-кишечные кровотечения, пурпура, лимфоаденопатия.

Неизвестно

- анафилактический шок, отек гортани, отек легких, остановка сердца, атаксия, тромбоз сосудов головного мозга, галлюцинации, болезненность слизистой оболочки полости рта, псевдомембранозный колит, гемолитическая анемия, гепатит, тендинит, диплопия, светобоязнь, фобии, эксфолиативный дерматит, гиперпигментация, синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз, извращение вкуса (дисгевзия), интерстициальный нефрит, почечная недостаточность, полиурия, задержка мочеиспускания, васкулит

- периферическая нейропатия, желудочковая тахикардия типа "пируэт" (torsade de pointes), узловатая эритема, некроз печени, обострение миастении Гравис, дисфазия, нистагм, перфорация кишечника, маниакальная реакция, почечные камни, ацидоз, икота, агранулоцитоз, повышение триглицеридов; холестерина и глюкозы в сыворотке крови, гиперкалиемия, альбуминурия, кандидурия, кристаллурия

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

До начала терапии следует провести соответствующие тесты для идентификации возбудителя заболевания и оценки чувствительности к Ломфлоксу. Лечение Ломфлоксом может быть начато до получения результатов этих тестов. После получения результатов тестов должна быть избрана соответствующая терапия. Проводимое периодически во время терапии Ломфлоксом тестирование на культуре позволяет получить информацию о сохраняющейся чувствительности патогенного микроорганизма к Ломфлоксу и о возможном появлении бактериальной резистентности.

С осторожностью назначается при почечной недостаточности; поскольку выведение Ломфлокса может быть снижено, тщательное клиническое наблюдение и соответствующие лабораторные исследования должны быть проведены до начала и на протяжении терапии. У пациентов со снижением функции почек (Cl креатинина < 50 мл/мин) во избежание кумуляции необходима коррекция дозы.

В период лечения следует избегать воздействия ультрафиолетовых лучей. Антацидные средства, витамины и другие препараты, содержащие магний, алюминий, железо, не следует принимать за 2 ч до и в течение 2 ч после приема Ломфлокса.

В случае появления на фоне лечения таких симптомов, как судороги, возбуждение, светобоязнь, спутанность сознания, галлюцинации, препарат следует отменить.

Во время курса лечения необходимо увеличить количество потребляемой жидкости.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством и потенциально опасными механизмами

Ломфлокс может вызвать головокружение и нарушение внимания, поэтому вопрос о возможности занятий потенциально опасными видами деятельности, требующими повышенного внимания и быстроты психомоторных реакций, следует решать только после оценки индивидуальной реакции пациента на препарат.

Показания

Дәрілік препарат ересектерде, әдетте, аталған инфекциялардың бастапқы емі үшін ұсынылатын, бактерияға қарсы дәрілерді қолдану қолайсыз деп саналатын жағдайларда немесе егер бастапқы емдеу тиімді болмаса:

• - тыныс жолдарының төменгі бөліктерінің инфекцияларында
• соның ішінде
• созылмалы бронхиттің өршуінде
  
  - ортаңғы отитте
  
  - несеп-жыныс жүйесінің инфекцияларында
• соның ішінде созда
• хламидиозда
  
  - тері мен жұмсақ тіндердің инфекцияларында
  
  - сүйектер мен буындардың инфекцияларында
• соның ішінде созылмалы остеомиелитте
  
  - инфекциялық энтероколиттерде
  
  - трансуретральді хирургиялық араласымдар кезіндегі инфекциялық асқынулардың профилактикасы үшін қолдануға арналған
  
  
  
  Лекарственный препарат показан к применению у взрослых
• в тех случаях
• когда считается неприемлемым применение антибактериальных средств
• которые обычно рекомендуются для первоначального лечения этих инфекций или если первоначальное лечение было не эффективным:
  
  - инфекции нижних отделов дыхательных путей
• в том числе обострение
  
  хронического бронхита
  
  - средний отит
  
  - инфекции мочеполовой системы
• в том числе гонорея
• хламидиоз
  
  - инфекции кожи и мягких тканей
  
  - инфекции костей и суставов
• в том числе хронический остеомиелит
  
  - инфекционные энтероколиты
  
  - профилактика инфекционных осложнений при трансуретральных
  
  хирургических вмешательствах

Противопоказания

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- ломефлоксацинге, басқа хинолондарға, фторхинолондарға немесе қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- церебральді атеросклероз, эпилепсия және ОЖЖ құрысу синдромымен жүретін басқа да аурулары

- анамнезінде хинолондарды, фторхинолондарды қолданумен байланысты сіңірлердің аурулары/зақымданулары бар пациенттер

- жүктілік және емшек емізу кезеңі

- балалар мен 18 жасқа толмаған жасөспірімдерге

- тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Lapp (ЛАПП)-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар адамдарға

Фторхинолондық антибиотиктер келесі жағдайларда:

• - ауыр емес және бактерияға қарсы емсіз басылуы мүмкін инфекцияларды емдеуде (мысалы
• ауызжұтқыншақ инфекциялары)
  
  - бактериялық емес инфекцияларды
• мысалы
• бактериялық емес (созылмалы) простатитті емдеуде
  
  - саяхатшылар диареясының немесе төменгі несеп шығару жолдарының қайталанатын инфекцияларының (қуықтан тыс таралмайтын инфекциялар) алдын алу үшін
  
  - егер әдетте ұсынылатын
• бактерияға қарсы басқа дәрілерді пайдалануға мүмкіндік болмаса
• орташа бактериялық инфекцияларды емдеу үшін пайдаланылмауы тиіс

- гиперчувствительность к ломефлоксацину, другим хинолонам, фторхинолонам или к любому из вспомогательных веществ

- церебральный атеросклероз, эпилепсия и другие заболевания ЦНС с

судорожным синдромом

- пациенты, имеющие в анамнезе заболевания/повреждения сухожилий, связанных с применением хинолонов, фторхинолонов

- период беременности и кормления грудью

- детский и подростковый возраст до 18 лет

- лицам с наследственной непереносимостью галактозы, дефицитом фермента Lapp (ЛАПП)-лактазы, мальабсорбцией глюкозы-галактозы

Фторхинолоновые антибиотики не должны использоваться:

• - при лечении инфекций
• которые не являются тяжелыми и могут пройти без антибактериальной терапии (например
• инфекции ротоглотки)
  
  - при лечении небактериальных инфекций
• например
• небактериального (хронического) простатита
  
  - для предотвращения диареи путешественника или повторных инфекций нижних мочевых путей (инфекции
• которые не распространяются за пределы мочевого пузыря)
  
  - для лечения умеренных бактериальных инфекций
• если другие обычно рекомендуемые антибактериальные лекарства
• не могут быть использованы

Лекарственное взаимодействие

Ломефлоксацин повышает активность пероральных антикоагулянтов и увеличивает токсичность нестероидных противовоспалительных средств. Антациды и сукральфат замедляют всасывание и снижают биодоступность (образуют хелатные соединения), пробенецид - почечную экскрецию. Является взаимным антагонистом рифампицина.

В отличие от других хинолонов ломефлоксацин не ингибирует метаболизм теофиллина, поэтому перерасчет дозы теофиллина не нужен.

На уровне других хинолонов может вмешиваться в метаболизм кофеина (чай/кофе), уменьшая клиренс, удлиняя период полураспада и усиливая симптомы передозировки кофеина.

Отсутствует перекрестная резистентность с пенициллинами, цефалоспоринами, аминогликозидами, ко-тримоксазолом, метронидазолом.

Изменение МНО (международного нормализованного отношения)

Сообщалось о большом количестве случаев увеличения активности перорального антикоагулянта у пациентов, получавших антибактериальные средства, особенно фторхинолоны, макролиды, тетрациклины, ко-тримоксазол и некоторые цефалоспорины. По-видимому, факторами риска являются инфекционные и воспалительные процессы, возраст и общее состояние пациента. В таких условиях сложно установить, что явилось причиной изменения МНО - инфекция или лечение. В качестве меры предосторожности необходимо проводить частый контроль МНО, и при необходимости корректировать дозу перорального антикоагулянта.

Варфарин - хинолоны могут усиливать действие перорального антикоагулянта, варфарина или его производных. При одновременном введении этих препаратов следует тщательно контролировать протромбин или другие тесты коагуляции. Однако не наблюдалось клинически или статистически значимых различий в отношении протромбинового времени или фармакокинетики энантиомера варфарина у пациентов, получавших как варфарин, так и ломефлоксацин в стационарных условиях.

Нестероидные противовоспалительные препараты - одновременный приём нестероидных противовоспалительных препаратов с хинолоном может увеличить риск развития судорог.

Кортикостериоды

В связи с тем, что в группе пациентов пожилого возраста, у пациентов имеющих нарушения со стороны почек и у пациентов с трансплантацией органов имеется высокий риск повреждения связок, поэтому следует избегать одновременного применения фторхинолонов с кортикостероидами, так как увеличивается риск повреждения связок, в связи с чем следует избегать комбинированного использования этих препаратов.