АЛОТЕНДИН 0,005/0,01 N30 ТАБЛ П/О

Лекарственная форма

5 мг/10 мг, таблеткалар



Таблетки, 5 мг/10 мг

Состав

белсенді заттар:

• 5 мг бисопролол фумараты
  
  10 мг амлодипин (13
• 9 мг амлодипин бесилатына баламалы)
• бисопролола фумарат 5 мг
  
  амлодипин 10 мг (в виде 13
• 9 мг амлодипина бесилата)

Описание

Алотендин - комбинированный антигипертензивный препарат, в состав которого входят блокатор медленных кальциевых каналов (амлодипин) и селективный ?-адреноблокатор (бисопролол). Препарат оказывает антигипертензивное действие.

Амлодипин ингибирует трансмембранный переход ионов кальция в миокардиальные и гладкомышечные сосудистые клетки (блокатор медленных кальциевых каналов или антагонист ионов кальция). Механизм антигипертензивного действия связан с прямым релаксирующим эффектом на гладкую мускулатуру сосудов, что приводит к снижению периферического сосудистого сопротивления.

Точный механизм, посредством которого облегчаются симптомы стенокардии, полностью не установлен, и может включать:

• 1) расширение периферических артериол
• таким образом
• уменьшение общего периферического сопротивления (постнагрузка)

Поскольку это не приводит к рефлекторной тахикардии, затраты энергии миокардом и потребность в кислороде снижаются.

2) за счет расширения основных венечных артерий и артериол, как в нормальных, так и ишемизированных областях, происходит улучшение поставки кислорода.За счет этого увеличивается поставка кислорода в миокард, даже в случае спазма венечных артерий (вариантная стенокардия или стенокардия Принсметала).

Бисопролол является мощным, высокоселективным ?1-адренорено-блокатором, лишенным внутренней симпатомиметической активности (ISA), а также он не обладает существенными мембраностабилизирующими свойствами.

Он обладает низким аффинитетом к ?2-рецепторам гладких мышц бронхов и сосудов, а также к ?2-рецепторам, имеющим отношение к метаболической регуляции.По этой причине, маловероятно, что бисопролол в целом влияет на резистетность дыхательных путей и ?2-опосредованные метаболические эффекты.?1-избирательность распространяется за пределы диапазона терапевтических дозировок.Бисопролол не обладает отчетливым отрицательным инотропным эффектом.Максимальный эффект бисопролола развивается через 3-4 часа после его перорального назначения. Элиминационный период полувыведения из плазмы (10-12 часов) обеспечивает 24-часовую эффективность после однократного в сутки дозирования препарата.Обычно, максимальный антигипертензивный эффект развивается через 2 недели.При остром назначении у пациентов с коронарной патологией сердца без хронической сердечной недостаточности бисопролол уменьшает частоту сердечных сокращений и ударный объем и, таким образом, минутный объем сердца и потребление кислорода.При продолжительном назначении первоначально повышенное периферическое сопротивление снижается.Антигипертензивный эффект ?-блокаторов, помимо прочих, связан со снижением активности ренина.

Фармакодинамические свойства комбинированного препарата:

• Данная комбинация позволяет усилить антигипертензивный и антиангинальный эффект за счет дополняющих друг друга механизмов действия двух активных веществ: вазоселективного эффекта антагониста кальция амлодипина (понижение периферического сопротивления) и кардиоселективного эффекта ?-блокатора бисопролола (понижение минутного объема)

Фармакокинетика

Амлодипин:

• Сіңуі:
  
  Амлодипин ішке қабылдағаннан кейін жақсы сіңеді және қандағы ең жоғары шыңына қабылдағаннан кейін 6-12 сағатта жетеді

Ас ішу оның биожетімділігіне әсер етпейді.Абсолютті биожетімділігі 64-80% құрайды.

Таралуы:

• Таралу көлемі 21 л/кг.Қан плазмасындағы тепе-тең концентрациясына (5-15 нг/мл) күнделікті дозалаудың 7-8 күнінен кейін жетеді.In vitro зерттеулері көрсеткендей
• амлодипиннің қан айналымындағы 97
• 5% қан плазмасының ақуыздарымен байланысады

Биотрансформациясы және элиминациясы:

• Амлодипин бауырмен белсенді емес пиридин туындыларына дейін тез метаболизденеді (шамамен 90%).10% бастапқы қосындылардан және 60% белсенді емес метаболиттерден бүйрекпен
• 20-25 % - ішек арқылы бөлініп шығарылады

Қан плазмадасындағы концентрациясының төмендеуі екі фазалы сипатқа ие.Қан плазмасынан жартылай шығарылуының соңғы элиминациялық кезеңі шамамен 35-50 сағатты құрайды және тәулігіне бір рет дозалануына сәйкес келеді.
Жалпы клиренсі 7 мл/мин/кг тең (пациенттің салмағы 60 кг болғанда - 25 л/сағ).Егде пациенттерде бұл көрсеткіш 19 л/сағат құрайды.


Егде жастағы пациенттер

Амлодипиннің фармакокинетикасы пациенттің жасының ұлғаюына қарай айтарлықтай өзгеріске ұшырамайды.Амлодипиннің клиренсі төмендеуге бейім болуының салдарынан егде жастағыларда AUC мәні және жартылай шығарылу кезеңі артады.Жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде AUC мәні мен жартылай шығарылу кезеңінің артуы осы жас тобындағыларды зерттеу нәтижесінің негізінде күтілгенге сәйкес келді (4.4 бөлімін қараңыз).Бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттер

Амлодипин белсенділігі жоқ компоненттерге дейін қарқынды метаболизденеді (шамамен 90%-ға).Бастапқы қосылыстың 10% өзгермеген түрінде бүйрекпен шығарылады.Амлодипиннің плазмадағы концентрациясының өзгеруі бүйрек функциясы бұзылысының дәрежесіне тәуелді емес.Осындай пациенттерге әдетте амлодипиннің ұсынылған дозаларын тағайындауға болады.Амлодипин гемодиализ кезінде шығарылмайды.Бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттер:

• Амлодипинді бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерге қолдану туралы шектеулі деректер ғана бар.Бауыр функциясының бұзылуында - клиренстің төмендеуіне байланысты - амлодипиннің жартылай шығарылу кезеңі артады және AUC шамамен 40-60%-ға жоғарылайды.Бисопролол:
  
  Сіңуі:
  
  Бисопролол асқазан-ішек жолынан түгелдей дерлік (>
• 90%) сіңіріледі.Бауыр арқылы бірінші өту әсерінің төмендігіне байланысты (шамамен 10%), препараттың абсолютті биожетімділігі ішу арқылы қабылдағаннан кейін шамамен 90% құрайды

Таралуы:

• Таралу көлемі 3
• 5 л/кг тең.Бисопрололдың қан плазмасының ақуыздарымен байланысуы 30%.Биотрансформациясы және элиминациясы:
  
  Бисопролол организмнен екі жолмен шығарылады: 50% бауырмен белсенді емес метаболиттерге дейін метаболизденеді
• содан кейін бүйрекпен шығарылады.Қалған 50% өзгермеген түрінде бүйрекпен шығарылады.Элиминация бүйректе және бауырда бірдей дәрежеде жүретіндіктен
• жеңіл және орташа дәрежедегі бауыр мен бүйрек функциясының бұзылулары бар пациенттерде дозаны түзетудің қажеті жоқ.Жалпы клиренсі шамамен 15 л/сағатты құрайды.Плазмадан жартылай шығарылуының элиминациялық кезеңі шамамен 10-12 сағат.Дозаға тәуелділігі
  
  Бисопрололдың кинетикасы дозаға тәуелді және жасқа байланыссыз.Біріктірілген препарат
  
  Екі компоненттің арасындағы өзара әрекеттесулерге фармакокинетикалық зерттеулер жүргізілген жоқ.Биобаламалылығын зерттеу нәтижелері негізінде
• тіпті
• егер осындай өзара әрекеттесулер бар болса да
• Алотендин біріктірілген препаратымен емдеу кезінде бұл гипотезалық өзара әрекеттесулердің дәрежесі
• жеке компоненттерін Алотендин препаратындағыдай дозаларда бөлек-бөлек қабылдаған кездегімен бірдей

После приема внутрь амлодипин хорошо всасывается и пиковые значения в крови достигаются через 6-12 часов после приема.Прием пищи не влияет на его биодоступность.Абсолютная биодоступность составляет 64-80%.Объем распределения 21 л/кг.Равновесная концентрация в плазме крови (5-15 нг/мл) достигается через 7-8 дней ежедневного дозирования.Исследования in vitro показали, что 93-98% циркулирующего в кровотоке амлодипина связывается с белками плазмы крови.Амлодипин быстро метаболизируется (приблизительно на 90%) печенью до неактивных пиридиновых производных.10% от родоначального соединения и 60% от неактивных метаболитов экскретируется с мочой, 20-25 % – с калом.Снижение концентрации в плазме крови имеет двухфазный характер.Конечный элиминационный период полувыведения из плазмы крови составляет около 35-50 часов, и соответствует однократному в сутки дозированию.Общий клиренс равен 7 мл/мин/кг (при весе пациента 60кг - 25 л/час).У пожилых пациентов это значение составляет 19 л/час.Фармакокинетика амлодипина не претерпевает существенных изменений при почечной недостаточности и с увеличением возраста пациентов.Клиренс амлодипина имеют тенденцию к понижению, в результате чего повышается значение AUC и период полувыведения у пожилых.Повышение значения AUC и периода полувыведения у пациентов с сердечной недостаточностью соответствовали ожидаемым на основании результатов исследования возрастных групп.Амлодипин интенсивно метаболизируется (приблизительно на 90%) до неактивных компонентов.10% исходного соединения выводится в неизменной форме почками.Изменения концентрации амлодипина в плазме не зависят от степени нарушения функции почек.Таким пациентам можно назначать обычно рекомендуемые дозы амлодипина.Амлодипин не выводится при гемодиализе.В случае печеночной недостаточности – из-за уменьшения клиренса – рекомендуется уменьшение начальной дозы.Бисопролол почти полностью (>90%) всасывается из желудочно-кишечного тракта.В силу очень малого эффекта первого прохождения через печень (приблизительно 10%), абсолютная биодоступность препарата после перорального приема составляет около 90%.Объем распределения равен 3,5 л/кг.Связывание бисопролола с белками плазмы крови 30%.Бисопролол экскретируется из организма двумя путями:

• 50% метаболизируется печенью до неактивных метаболитов
• которые затем выделяются почками.Оставшиеся 50% экскретируются почками в неизменной виде.Поскольку элиминация происходит в почках и печени в равной степени
• коррекция дозировки у пациентов с легкой и средней степенью нарушения функции печени и почек не требуется.Общий клиренс составляет примерно 15 л/ч.Элиминационный период полувыведения из плазмы около 10 часов.Кинетика бисопролола линейная и не зависит от возраста

Побочные действия

Амлодипин бойынша:

• Көбірек жиілікпен хабарланған жағымсыз әсерлер мыналар болды: ұйқышылдық
• бас айналуы
• бас ауыруы
• жүректің қатты соғуы
• қатты ысынулар
• іштің ауыруы
• жүрек айну
• тобық буындарының ісінуі
• ісінулер және қатты шаршау

Қан және лимфа жүйесі тарапынан бұзылулар:

• Өте сирек: лейкопения, тромбоцитопения
  
  Иммундық жүйе тарапынан бұзылулар:
  
  Өте сирек: аллергиялық реакциялар
  
  Зат алмасу және тамақтану тарапынан бұзылулар:
  
  Өте сирек: гипергликемия
  
  Психиканың бұзылулары:
  
  Жиі емес: ұйқысыздық, көңіл күйдің өзгеруі (үрейлену жай-күйін қоса), депрессия
  
  Сирек: сананың шатасуы
  
  Жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар:
  
  Жиі: бас ауыруы, бас айналуы, ұйқышылдық (әсіресе ем басталғанда)
  
  Жиі емес: синкопе, гипестезия, парестезиялар, дәм сезудің бұрмалануы (дисгевзия), тремор
  
  Өте сирек: бұлшықет тонусының жоғарылауы, шеткері нейропатия
  
  Жиілігі белгісіз: экстрапирамидалық бұзылыстар
  
  
  
  Көру мүшесі тарапынан бұзылулар:
  
  Жиі: көрудің бұзылуы (диплопияны қоса)
  
  Есту ағзасы тарапынан бұзылулар және лабиринттік бұзылыстар:
  
  Жиі емес: құлақтың шыңылдауы
  
  Жүрек тарапынан бұзылулар:
  
  Жиі: жүрек қағуы
  
  Жиі емес: аритмия (брадикардияны, қарыншалық тахикардияны және жүрекшелер фибрилляциясын қоса)
  
  Өте сирек: миокард инфарктісі
  
  Тамырлар тарапынан бұзылулар:
  
  Жиі: қан кернеулері
  
  Жиі емес: артериялық гипотензия
  
  Өте сирек: васкулит
  
  Тыныс алу жүйесі, кеуде қуысы және көкірек ортасы ағзалары тарапынан бұзылулар:
  
  Жиі: ентігу, ринит
  
  Жиі емес: жөтел, ринит
  
  Асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулар:
  
  Жиі: жүрек айнуы, іштің ауыруы, диспепсия, асқазан-ішек жолының мотильділігінің бұзылуы (диареяны және іш қатуды қоса)
  
  Жиі емес: құсу, ауыздың құрғауы
  
  Өте сирек: гастрит, қызылиек гиперплазиясы, панкреатит,
  
  Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан бұзылулар:
  
  Өте сирек: гепатит, сарғаю, бауыр ферменттері белсенділігінің жоғарылауы (көп жағдайларда холестазбен)
  
  Тері және теріасты тіндері тарапынан бұзылулар:
  
  Жиі емес: алопеция, пурпура, тері түсінің өзгеруі, қатты тершеңдік, қышыну, тері бөртпесі, экзантема, есекжем
  
  Өте сирек: ангионевроздық ісіну, көп формалы эритема, эксфолиативті дерматит, Стивенс-Джонсон синдромы, Квинке ісінуі, жарыққа сезімталдық
  
  Жиілігі белгісіз: уытты эпидермалық некролиз
  
  Қаңқа-бұлшықет және дәнекер тіні тарапынан бұзылулар:
  
  Жиі: табан буындарының ісінуі, бұлшықет құрысуы
  
  Жиі емес: артралгия, миалгия, арқаның ауыруы
  
  Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан бұзылулар:
  
  Жиі емес: несеп шығарудың бұзылуы, никтурия, жиі несеп шығару
  
  Ұрпақ өрбіту жүйесі және сүт безі тарапынан бұзылулар:
  
  Жиі емес: белсіздік, гинекомастия
  
  Жалпы бұзылыстар және енгізген жердегі бұзылулар:
  
  Өте жиі: ісіну,
  
  Жиі: шаршау, астения
  
  Жиі емес: кеуденің ауыруы, ауыру, дімкәстік
  
  Зертханалық және аспаптық зерттеулердің нәтижелеріне ықпалы:
  
  Жиі емес: дене салмағының артуы немесе азаюы
  
  
  
  Бисопролол бойынша:
  
  Зат алмасу және тамақтану тарапынан бұзылулар:
  
  Сирек: триглицеридтер деңгейінің жоғарылауы
  
  Психиканың бұзылулары:
  
  Жиі емес: депрессия
  
  Сирек: қорқынышты түстер көру, елестеулер
  
  Жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар:
  
  Жиі: бас айналуы*, бас ауыруы*
  
  Жиі емес: ұйқының бұзылуы
  
  Сирек: синкопе
  
  Көру мүшесі тарапынан бұзылулар:
  
  Сирек: көз жасы сұйықтығы секрециясының төмендеуі (егер пациент жанаспалы линзаларды тағып жүрсе, осыны ескеру керек)
  
  Өте сирек: конъюнктивит
  
  Есту ағзасы тарапынан бұзылулар және лабиринттік бұзылыстар:
  
  Сирек: естудің бұзылуы
  
  Жүрек тарапынан бұзылулар:
  
  Жиі емес: АВ-өткізгіштіктің бұзылулары, бұрыннан бар жүрек жеткіліксіздігінің нашарлауы, брадикардия
  
  Тамырлар тарапынан бұзылулар:
  
  Жиі: аяқ-қолдың салқындауын және ұюын сезіну
  
  Жиі емес: артериялық гипотензия
  
  Тыныс алу жүйесі, кеуде қуысы және көкірек ортасы ағзалары тарапынан бұзылулар :
  
  Жиі емес: анамнезінде бронх демікпесі немесе тыныс алу жүйесінің обструкциялық аурулары бар пациенттерде бронх түйілуі
  
  Сирек: аллергиялық ринит
  
  Асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулар:
  
  Жиі: жүрек айну, құсу, диарея, іш қату сияқты асқазан-ішектік симптомдар
  
  Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан бұзылулар:
  
  Сирек: гепатит
  
  Тері және теріасты тіндері тарапынан бұзылулар:
  
  Сирек: қышыну, ысынулар, тері бөртпесі сияқты аса жоғары сезімталдық реакциялары
  
  Өте сирек: алопеция.β-блокаторлар псориазды туғызуы немесе ағымын нашарлатуы мүмкін, немесе теріде псориаз тәрізді өзгерістерді туындатуы мүмкін
  
  Қаңқа-бұлшықет және дәнекер тіні тарапынан бұзылулар:
  
  Жиі емес: бұлшықет әлсіздігі және бұлшықет түйілуі
  
  
  
  Ұрпақ өрбіту жүйесі және сүт безі тарапынан бұзылулар:
  
  Сирек: эректильді функцияның бұзылуы
  
  Жалпы бұзылыстар және енгізген жердегі бұзылулар:
  
  Жиі: шаршау*,
  
  Жиі емес: астения*
  
  Зертханалық және аспаптық зерттеулердің нәтижелеріне ықпалы:
  
  Сирек: бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы (АЛТ, АСТ)
  
  
  
  В отношении амлодипина:
  
  Часто ( ?1/100 - <
• 1/10)
  
  -головная боль, головокружение, сонливость (особенно в начале лечения), усталость
  
  -сердцебиение
  
  -«приливы»
  
  -тошнота, боль в животе
  
  - отеки, периферические отеки (отек лодыжек)
  
  Нечасто ( ?1/1 000 - <
• 1/100)
  
  - расстройства зрения (включая диплопию), бессонница, изменения настроения (включая тревожное состояние), депрессия, звон в ушах
  
  - синкопэ, гипестезия, парестезии, извращение вкуса, тремор
  
  -артериальная гипотензия
  
  -одышка, ринит, боль в груди, астения, боль, плохое самочувствие
  
  - сухость во рту, рвота, диспепсия, нарушение мотильности желудочно-кишечного тракта (включая диарею и запор),
  
  - повышенная потливость, пурпура, изменение цвета кожи, экзантема, аллопеция
  
  -артралгии, миалгии, судороги в мышцах, боль в спине
  
  -поллакиурия, расстройство мочеиспускания, никтурия
  
  -повышение или снижение массы тела
  
  -нарушение потенции, гинекомастия
  
  -гипергликемия
  
  Редко ( ?1/10 000 - <
• 1/1 000)
  
  -спутанность сознания
  
  -васкулит
  
  Очень редко (<
• 1/10 000)
  
  -лейкопения, тромбоцитопения
  
  -аллергические реакции, ангионевротический отек, многоформная эритема, крапивница, эксфолиативный дерматит, синдром Стивенса-Джонсона, отек Квинке, светочувствительность
  
  -повышение тонуса мышц, периферическая нейропатия
  
  -инфаркт миокарда, аритмия (включая брадикардию, желудочковую тахикардию и фибрилляцию предсердий)
  
  -кашель
  
  - гиперплазия десен, гастрит, панкреатит,
  
  - холестаз, желтуха, гепатит, повышение уровня ферментов печени (в большинстве случаев с холестазом)
  
  
  
  В отношении бисопролола:
  
  Часто ( ?1/100 - <
• 1/10)
  
  -головокружение**, головная боль**, усталость**, изнеможение**
  
  -ощущение похолодания и онемения конечностей
  
  -желудочно-кишечные симптомы, тошнота, рвота, диарея, запор
  
  Нечасто ( ?1/1 000 - <
• 1/100)
  
  - расстройства сна, депрессия
  
  -нарушения АВ-проводимости, ухудшение имеющейся сердечной недостаточности, брадикардия
  
  -бронхоспазм у пациентов с бронхиальной астмой в анамнезе
  
  -артериальная гипотензия
  
  -мышечная слабость и судороги
  
  Редко ( ?1/10 000 - <
• 1/1 000)
  
  -кошмарные сновидения, галлюцинации, нарушения слуха
  
  -синкопэ
  
  -снижение секреции слезной жидкости (это следует учитывать, если пациент носит контактные линзы)
  
  -аллергический ринит
  
  -гепатит, повышение уровня ферментов печени (АлАТ, АсАТ)
  
  -реакции гиперчувствительности, зуд, сыпь
  
  - повышение уровня триглицеридов
  
  - «приливы»
  
  - нарушение потенции
  
  Очень редко (<
• 1/10 000)
  
  -конъюнктивит
  
  -аллопеция, - ?-блокаторы могут провоцировать или утяжелять течение псориаза, либо могут вызывать псориазоподобные изменения на коже
  
  ** Эти симптомы особенно типичны в начале лечения.Они, в основном, не выражены и часто исчезают в течение 1-2 недель

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Амлодипин бойынша:

• Амлодипиннің гипертониялық криздердегі тиімділігі мен қауіпсіздігі анықталмаған

Жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге препаратты сақтықпен тағайындау керек.NYHA бойынша III/IV класты жүректің ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде жүргізілген ұзақ мерзімдік, плацебо-бақыланатын зерттеулер нәтижесіне сәйкес, амлодипин тобында өкпе ісінуінің жиілігі плацебо тобына қарағанда жоғары болды, бірақ бұл жүрек жеткіліксіздігінің нашарлауымен байланысты болған жоқ.Кальций өзекшелерінің блокаторларын, соның ішінде амлодипинді де, жүректің іркілісті жеткіліксіздігі бар пациенттерге сақтықпен тағайындау керек, өйткені бұл препараттар жүрек-қантамырлық оқиғалардың әрі қарай дамуын және өлім қаупін арттыруы мүмкін.

Бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттер

Бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерде амлодипиннің жартылай шығарылу уақыты және AUC мәндері артады.Пациенттердің осы тобында дозалауға қатысты ұсыныстар анықталған жоқ. Сондықтан мұндай пациенттерге препаратты сақтықпен тағайындау керек.

Бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттер

Пациенттердің осы тобында амлодипинді әдеттегі дозада қолдануға болады.Плазмадағы амлодипин концентрациясының өзгеруі бүйрек функциясының бұзылу дәрежесімен байланысты емес.Амлодипин гемодиализ жолымен шығарылмайды.

Егде жастағы пациенттер

Егде жастағыларда дозаны жоғарылатқанда сақ болу керек.

Бисопролол бойынша:

• Әсіресе жүректің ишемиялық ауруы жағдайында егер препаратты тоқтатуға нақты көрсетілімдер болмаса
• кардиальді патологияның уақытша нашарлауына әкеліп соғуы мүмкіндігіне байланысты
• бисопрололмен емді кенеттен тоқтатуға болмайды

Бисопролол жүрек жеткіліксіздігімен байланысты артериялық гипертензия немесе стенокардиясы бар пациенттерге аса сақтықпен тағайындалуы тиіс.
Бисопролол келесі жағдайларда сақтықпен қолданылуы тиіс:

• - қандағы глюкоза деңгейінің үлкен ауытқуы болатын қант диабетінде, гипогликемия симптомдары (тахикардия, жүректің қатты соғуы, қатты терлеу) бүркемеленуі мүмкін
• - қатаң түрде ашығу /диета
• - бір мезгілде десенсибилизациялайтын ем жүргізгенде (Басқа β-адреноблокаторларды қабылдаған жағдайдағыдай, бисопролол аллергендерге сезімталдықтың жоғарылауын және анафилаксиялық реакциялардың ауырлауын тудыруы мүмкін.Адреналинді қолдану күтілетін емдік әсерді әркез бере бермеуі мүмкін)
• - I дәрежедегі АВ-блокада
• - Принцметал стенокардиясы
• - шеткері артериялардың окклюзиялық аурулары (шағымдардың көбеюі емнің басында ерекше айқынырақ болуы мүмкін)
• - псориаз немесе оның анамнезінде болуы - бұл жағдайда, пайдасы мен қаупін мұқият қарастырғаннан кейін, тек β-адреноблокаторлар ғана (бисопролол) қолданылуы тиіс
• - бисопролмен емдегенде гипертиреоз симптомдары жойылуы мүмкін
• - феохромоцитомасы бар пациенттерде бисопролол α-адренорецепторларды бөгегеннен кейін ғана тағайындалуы тиіс
• - жалпы анестезия жүргізу алдында анестезиолог пациенттерден β-адреноблокаторларды қолдануына қатысты ақпаратты біліп алуы тиіс.Жалпы анестезия жүргізілген пациенттерде анестезияның индукциясы және интубация кезінде, сондай-ақ операциядан кейінгі кезеңде β -блокада аритмия мен миокард ишемиясы жиілігін азайтады.Қазіргі уақытта операция кезінде, кейін де β-блокаданы демеу қамтамасыз етілуі керектігі ұсынылады.Анестезиолог брадиаритмияны, рефлекторлық тахикардияның әлсіреуін және қан жоғалтудың орнын толтырудың рефлекторлы мүмкіндігінің бәсеңдеуін туындатуы мүмкін басқа препараттармен өзара әрекеттесуінің зор ықтималдығына байланысты β-блокада туралы есте ұстауы керек.Егер β- адреноблокаторларды хирургиялық араласу алдында тоқтату қажет болса, бұл біртіндеп жүргізіліп, шамамен анестезиялауға дейінгі 48 сағат ішінде аяқталуы тиіс
• - селективті емес β-блокаторларға қарағанда, кардиоселективтілер (β -1-селективті) өкпе функциясына аз дәрежеде әсер етуі мүмкін екеніне қарамастан, тыныс жолдарының обструкциялық аурулары бар пациенттерде мұндай емдеу өте қажет деп саналған жағдайларды қоспағанда, кез келген β-блокаторларды қолданудан аулақ болған жөн.Мұндай жағдайларда бисопрололды сақтықпен тағайындау қажет.Бронх демікпесінде және симптомдар туындата алатын басқа да өкпенің созылмалы обструкциялық ауруларында, бір мезгілде бронходилатациялық ем жүргізілуі тиіс.Жеке-дара жағдайларда, бронх демікпесі бар пациенттерде, тыныс жолдарында кедергінің жоғарылауының дамуы мүмкін болғандықтан, β2-стимуляторлар дозасын жоғарылату қажет болуы мүмкін

Эффективность и безопасность амлодипина при гипертонических кризах не установлена.Пациентам с сердечной недостаточностью препарат следует назначать с осторожностью.Согласно результатам долгосрочных, плацебо-контролируемых исследований, проведенных у пациентов с тяжелой сердечной недостаточностью III/IV класса по NYHA, частота отека легких в группе амлодипина была выше, чем в группе плацебо, но это не было связано с ухудшением сердечной недостаточности.
Пациенты с н

арушением функции печени

Время полужизни амлодипина продлевается у пациентов с нарушением функции печени.Рекомендации по дозированию у этой группы пациентов не установлены, Поэтому таким пациентам препарат следует назначать с осторожностью.Пациенты с нарушением функции почек

В этой группе пациентов амлодипин может применяться в обычных дозах.Изменения концентрации амлодипина в плазме не коррелируют со степенью нарушения функции почек.Амлодипин не выводится путем гемодиализа.Пожилые пациенты

У пожилых следует соблюдать осторожность при повышении доз

Особенно в случае ишемической болезни сердца, лечение не следует прекращать внезапно, если только нет четких показаний к отмене препарата, поскольку это может привести к временному ухудшению кардиальной патологии.Алотендин должен назначаться с особой осторожностью пациентам с артериальной гипертензией или стенокардией, связанных с сердечной недостаточностью.Препарат должен с осторожностью применяться при следующих состояниях:

• - сахарный диабет с большими колебаниями уровня глюкозы крови, симптомы гипогликемии (тахикардия, сильное сердцебиение, повышенная потливость) могут маскироваться
• - строгое голодание/диета
• - одновременно проводимая десенсибилизирующая терапия (Как и в случае приема других ?-блокаторов, препарат может вызывать повышение чувствительности к аллергенам и утяжеление анафилактических реакций.Применение адреналина не всегда может дать ожидаемый терапевтический эффект)
• - АВ-блокада I степени
• - стенокардия Принсметала
• - окклюзионные заболевания периферических артерий (усиление жалоб может быть особенно выраженным в начале лечения)
• - псориаз или его наличие в анамнезе – в этом случае должны использоваться только ?-блокаторы (бисопролол) после тщательного рассмотрения пользы и рисков
• - при лечении Алотендином, симптомы гипертиреоза могут быть стертыми
• - пациентам с феохромоцитомой Алотендин должен назначаться только после блокады ?-рецепторов
• - перед проведением общей анестезии анестезиолог должен получить информацию о приеме пациентом ?-блокаторов.У пациентов, которым проводится общая анестезия, ? -блокада уменьшает частоту аритмии и ишемии миокарда во время индукции анестезии и интубации, а также в послеоперационном периоде.В настоящее время рекомендуется, чтобы поддержание ? -блокады обеспечивалось периоперационно.Анестезиологу следует помнить о ? -блокаде по причине потенциальной возможности взаимодействия с другими препаратами, что может вызвать брадиаритмию, ослабление рефлекторной тахикардии и угнетение рефлекторной возможности компенсировать кровопотерю.Если необходимо отменить ?-блокатор перед хирургическим вмешательством, это должно быть выполнено постепенно, и завершено примерно в течение 48 часов до анестезии
• - при бронхиальной астме и других хронических обструктивных заболеваниях легких, которые могут вызывать симптомы, одновременно должна проводиться бронходилатирующая терапия.В отдельных случаях у пациентов с бронхиальной астмой может развиться увеличение сопротивления в дыхательных путях, и по этой причине может потребоваться увеличение дозы ?2-стимуляторов.Применение в педиатрии
  
  Алотендин не рекомендуется применять у детей и подростков младше 18 лет в связи с отсутствием данных по безопасности и эффективности применения в данной категории пациентов.Беременность и кормление грудью
  
  Бисопролол оказывает фармакологические эффекты, которые могут вызывать вредное воздействие на беременность и/или плод/новорожденного.В целом, ?-адреноблокаторы уменьшают плацентарную перфузию, что вызывает задержку роста, внутриматочную смерть, самопроизвольный аборт и досрочные роды.У плода и новорожденного могут наблюдаться нежелательные эффекты (гипогликемия и брадикардия).Если лечение ?-адреноблокаторами необходимо, предпочтительны селективные ?1-адреноблокаторы

Алотендин не следует применять во время беременности, если только к тому нет строгих показаний.Если лечение Алотендином сочтено необходимым, требуется тщательный мониторинг маточно-плацентарного кровотока и роста плода.В случае негативного влияния на беременность или плод, следует решить вопрос об альтернативном лечении.Новорожденные должны тщательно наблюдаться.Симптомы гипогликемии и брадикардии в целом ожидаемы в течение первых 3 дней.Нет данных об экскреции препарата в грудное молоко, поэтому назначение Алотендина при кормлении грудью не рекомендуется.Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами.Препарат может оказывать незначительный эффект на способность управлять транспортными средствами и работы с потенциально опасными механизмами.Если у пациентов, принимающих препарат, есть жалобы на головокружение, головную боль, утомляемость или тошноту, возможно нарушение реакционной способности.В исследовании с участием пациентов с ИБС бисопролол не нарушал способности управлять транспортными средствами и работы с механизмами.Тем не менее, учитывая вариабельность индивидуальных реакций на препарат, способность управлять транспортными средствами и механизмами может нарушаться.Такое влияние наиболее часто отмечается в начале лечения, при изменении лечения и в случае одновременного употребления алкоголя.

Показания

Препарат артериялық қан қысымы ұсынылатын бекітілген біріктіріліміндегідей дозалардағы жеке компоненттері (амлодипин және бисопролол) бір мезгілде қолданылғанда талапқа сай бақыланатын пациенттерде орын басу емі ретінде артериялық гипертензияны емдеу үшін көрсетілген.



- лечение артериальной гипертензии в виде монотерапии или, если необходимо, в составе комбинированной терапии с другими антигипертензивными средствами

- лечение хронической стабильной стенокардии в виде монотерапии или, если необходимо, в составе комбинированной терапии с другими антиангинальными средствами

- в качестве заместительной терапии у пациентов, артериальное давление и/или хроническая стабильная стенокардия у которых может адекватно контролироваться одновременным применением амлодипина и бисопролола в тех же дозах

Противопоказания

Амлодипин бойынша:

• - ауыр гипотония
  
  - миокард инфарктісінен кейінгі гемодинамикалық тұрақсыз жүрек жеткіліксіздігі
  
  - шок (кардиогендікті қоса)
  
  - сол жақ қарыншадан қанның лықсуына кедергі келтіретін аортаның айқын тарылуы
  
  Бисопролол бойынша:
  
  - инотропты әсері бар препараттарды вена ішіне енгізуді қажет ететін
  
  жүректің жедел жеткіліксіздігі немесе жүрек жеткіліксіздігінің көріністері
  
  - кардиогенді шок
  
  - II немесе III дәрежедегі АВ-блокадасы (пейсмейкерсіз)
  
  - синусты түйіннің әлсіздігі синдромы
  
  - синоатриальді блокада
  
  - емдеуді бастар алдындағы клиникалық мәні бар брадикардия (жүректің жиырылу жиілігі минутына 60 соғудан төмен)
  
  - клиникалық елеулі артериялық гипотензия (систолалық артериялық қысым <
• 100 мм.сын

бағ.)

- ауыр бронх демікпесі немесе өкпенің ауыр созылмалы обструкциялық ауруы

-шеткері артериялардың окклюзиялайтын ауруларының ауыр түрі және Рейно синдромының ауыр түрі

- емделмеген феохромоцитома

- метаболизмдік ацидоз

Алотендин таблеткалары бойынша:

• - амлодипинге
• дигидропиридин туындыларына
• бисопрололға және /немесе 6.1 бөлімінде атап көрсетілген кез келген қосымша заттарына аса жоғары сезімталдық
  
  
  
  - гиперчувствительность к амлодипину
• производным дигидропиридина
• бисопрололу и/или любому из вспомогательных веществ
  
  - тяжелая гипотония
  
  - гемодинамически нестабильная сердечная недостаточность после инфаркта миокарда

- нестабильная стенокардия

- выраженный стеноз аорты

- острая сердечная недостаточность или эпизоды сердечной недостаточности, требующие внутривенного введения препаратов с инотропным действием

- шок (включая и кардиогенный шок)

- АВ-блокада II или III степени (без пейсмейкера)

- синдром слабости синусового узла

- синоатриальная блокада

- брадикардия (частота сердечных сокращений менее 60 ударов/мин) перед началом лечения

- артериальная гипотензия (систолическое артериальное давление < 100 мм.рт.ст.)

- тяжелая бронхиальная астма или тяжелое хроническое обструктивное заболевание легких

- поздние стадии окклюзирующих заболеваний периферических артерий и тяжелая форма синдрома Рейно

- нелеченная феохромоцитома

- метаболический ацидоз

Лекарственное взаимодействие

Амлодипинді CYP3А4 күшті немесе орташа тежегіштерімен (мысалы, протеаза тежегіштері, азольді зеңге қарсы препараттар, макролидтер, мысалы, эритромицин немесе кларитромицин, верапамил немесе дилтиазем) бір мезгілде тағайындау амлодипиннің плазмадағы концентрациясының клиникалық елеулі мәнге дейін жоғарылауын туындатуы мүмкін. Егде жастағы пациенттерде бұл фармакокинетикалық өзгерістер айқынырақ болуы мүмкін. Сондықтан оларға клиникалық бақылау және дозаны нақтылау қажет.

Кларитромицин CYP3А4 тежегіші болып табылады. Амлодипинді кларитромицинмен бірге қабылдайтын пациенттерде гипотензияның даму қаупі артады. Мұндай пациенттерге мұқият медициналық бақылау қажет.

CYP3А4 белгілі индукторларымен (рифампицин, шілтер жапырақты шайқурай /hypericum perforatum/) бір мезгілде қолдану амлодипиннің плазмадағы концентрациясын төмендетуі мүмкін. Сондықтан бірге қабылдау кезінде және одан кейін артериялық қысымды мониторинг жүргізу және дозаны нақтылау қажеттілігін шамалау қажет, әсіресе CYP3А4 күшті индукторларымен бірге қолданған кезде.

Дантролен инфузиясымен бір мезгілде қолданғанда жануарларда қарыншалар фибрилляциясы және гиперкалиемиядан туындаған, өліммен аяқталған жүрек-қантамырлық коллапс байқалды. Гиперкалиемия даму қаупіне байланысты қатерлі гипертермияның дамуына бейім пациенттерде және қатерлі гипертермияны емдеу барысында дантроленді кальций өзекшелері блокаторларымен бірге қолданудан аулақ болған жөн.

Амлодипиннің басқа препараттарға әсері

Амлодипиннің гипертензияға қарсы әсері артериялық қысымды төмендететін басқа препараттардың гипертензияға қарсы әсерін күшейтеді.

- Такролимус

Амлодипинмен бір мезгілде қолданғанда такролимустың қан плазмасындағы мөлшерінің жоғарылау қаупі артады. Такролимустан туындаған уыттылықтың дамуының алдын алу мақсатында, такролимусты қабылдайтын пациенттерге амлодипинді тағайындаған кезде такролимустың қандағы мөлшеріне мониторинг жүргізу, қажет болса такролимус дозасын тиісінше түзету қажет.

- Сүтқоректілердің жасушаларындағы рапамицин үшін механистикалық нысана тежегіштері mTOR (mammalian Target of Rapamicin):

• темсиролимус
• сиролимус және эверолимус сияқты mTOR тежегіштері CYP3A4 изоферментінің субстраттары болады

Амлодипин CYP3A4 изоферментінің әлсіз тежегішіне жатады.mTOR тежегіштерімен бір мезгілде қолданғанда амлодипин олардың жүйелі әсерін арттыруы мүмкін.

- Циклоспорин

Бүйрегі ауыстырып салынған пациенттерді қоспағанда, циклоспорин мен амлодипиннің арасындағы дәрілік өзара әрекеттесулер дені сау тұлғаларда да, пациенттердің басқа топтарында да зерттелген жоқ.Бүйрегі ауыстырып салынған пациенттерде циклоспориннің ең төменгі концентрациясының жоғарылауы байқалды (орта есеппен 0%-40%).Амлодипин қабылдайтын, бүйрегі ауыстырылған пациенттерде, қажет болған жағдайда, циклоспориннің дозасын тиісінше төмендете отырып, циклоспориннің қандағы деңгейлерін бақылаудың қажеттілігін таразылау керек.

10 мг амлодипиннің қайталанған дозаларын 80 мг симвастатинмен бірге қолдану симвастатиннің бір өзін қолданумен салыстырғанда симвастатиннің қан плазмасындағы деңгейінің 77% жоғарылауына әкелуі мүмкін.Симвастатиннің тәулігіне 20 мг-ден асатын дозасы амлодипин қабылдайтын пациенттерге ұсынылмайды.

Бисопролол бойынша:

• Ұсынылмайтын біріктірілімдер:
  
  - верапамил типті және аз дәрежеде дилтиазем сияқты кальций антагонистері жиырылу қабілетіне, жүрекшелік-қарыншалық өткізгіштікке және артериялық қысымға теріс әсер етеді.β-блокаторлармен ем алатын пациенттерге верапамилді вена ішіне енгізу айқын артериялық гипотензияға және атриовентрикулярлық блокадаға әкелуі мүмкін
• - орталықтық әсері бар гипертензияға қарсы препараттармен бір уақытта қабылдау (мысалы, клонидин, метилдопа, моксонодин, рилменидин) жүрек жеткіліксіздігін нашарлатуы, орталық симпатикалық тонусты төмендете отырып ЖЖЖ-нің, жүректің минуттық көлемінің сиреуіне және вазодилатацияға әкелуі мүмкін.Препаратты күрт тоқтату "
• гипертензия түрінде тоқтату синдромының"
• қаупін арттырумен шартталуы ықтимал

Алотендин препаратының келесі препараттармен біріктірілімі ерекше сақтықпен қолданылуы тиіс:

• - нифедипин секілді, дигидропиридин типті кальций антогонистері артериялық гипотензия қаупін арттырады, және жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде қарыншалардың сорғылық функциясының әрі қарай нашарлау қаупін жоққа шығаруға болмайды
• - I класты аритмияға қарсы препараттар (мысалы, дизопирамид, хинидин, лидокаин, фенитоин, флекаинид, пропафенон) жүрекшелік-қарыншалық өткізу уақытына әсерді көтермелеуі ықтимал және теріс инотропты әсердің күшеюі мүмкін
• - III класты аритмияға қарсы препараттар (мысалы, амиодарон) жүрекшелік-қарыншалық өткізу уақытына әсерді көтермелеуі мүмкін
• - парасимпатомиметикалық дәрілер жүрекшелік-қарыншалық өткізу уақытын ұзартуы мүмкін, осылайша брадикардияның даму қаупін де күшейтуі ықтимал
• - құрамында β- адреноблокатор бар жергілікті препараттар (мысалы, глаукоманы емдеуге арналған көзге тамызатын дәрісі) препараттың жүйелік әсерін өзгертуі мүмкін
• - инсулин және пероральді диабетке қарсы препараттар гипогликемиялық әсердің күшеюін туындатуы мүмкін.β-адренорецепторлар блокадасы гипогликемия симптомын бүркемелеуі мүмкін
• - анестетиктер рефлекторлық тахикардияның нашарлауын және гипотония даму қаупін жоғарылатуы мүмкін
  
  - оймақгүл гликозидтері ЖЖЖ сиретуі, жүрекшелік-қарыншалық өткізу уақытын ұзартуы мүмкін
• - қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер (ҚҚСД) бисопрололдың гипотензиялық әсерін азайтуы мүмкін
• - β-симпатомиметикалық дәрілерді (мысалы, изопреналин, добутамин) бисопрололмен бір мезгілде қолдану екі препараттың да әсерін төмендетуі мүмкін
  
  - β - сондай-ақ альфа-адренорецепторларды (норадреналин, адреналин) белсендіретін симпатомиметиктер бисопрололмен біріктірілімде артериялық қысымның жоғарылауына әкеліп, осы препараттардың α-адренорецепторлармен байланысты вазоконстрикторлық әсерін айқындауы мүмкін.Селективті емес β-адреноблокаторлармен осындай өзара әрекеттесудің мүмкіндігі бар деп саналады

- гипертензияға қарсы дәрілер, гипотензивті әсері бар басқа дәрілер (мысалы, трициклдық антидепрессанттар, барбитураттар, фенотиазиндер) артериялық гипотензия қаупін жоғарылатады..Алотендиннің қарастыруды қажет ететін препараттармен біріктірілуі:

• - мефлокин брадикардия қаупін жоғарылатуы мүмкін
• - моноаминооксидаза тежегіштері (MAO-B тежегіштерін қоспағанда):
  
  β-адреноблокаторлардың гипотензивті әсерін күшейтеді, сондай-ақ гипертониялық криз қаупін арттырады

- рифампицин - бисопрололдың жартылай шығарылу кезеңінің елеусіз төмендеуі мүмкін, бұл дәрілік препараттарды метаболиздейтін бауыр ферменттерінің индукциясына байланысты болуы ықтимал;

- эрготамин туындылары - бұрыннан бар шеткері қан айналымының бұзылуының нашарлауы мүмкін.

Лекарственные взаимодействия еще не полностью известны.Считается безопасным совместное применение препарата с тиазидными диуретиками, ?-блокаторами, нитратами продолжительного действия, сублингвальными препаратами тринитрата глицерила, нестероидными противовоспалительными средствами, антибиотиками, пероральными гипогликемическими препаратами.Совместное назначение с ингибитором CYP3А4 эритромицином у молодых пациентов и дилтиаземом у пожилых пациентов концентрация амлодипина в плазме соответственно повышалась на 22% и 50%.Однако клиническая значимость этого наблюдения неизвестна.Нельзя исключить, что мощные ингибиторы CYP3А4 (кетоконазол, итраконазол, ритонавир) могут привести к более значительному повышению уровня амлодипина в плазме, чем дилтиазем.Амлодипин следует комбинировать с ингибиторами CYP3А4 с осторожностью, хотя и не сообщалось о побочных эффектах, связанных с такими комбинациями.Отсутствуют данные об эффекте индукторов CYP3А4 на амлодипин.Совместное применение индукторов CYP3А4 (рифампицин, зверобой пронзеннолистный /hypericum perforatum/) может понизить концентрацию амлодипина в плазме.Амлодипин следует комбинировать с индукторами CYP3А4 с осторожностью.В исследованиях лекарственных взаимодействий было показано, что сок грейпфрута, циметидин, алюминий/магний (антацид) и силденафил не влияют на фармакокинетику амлодипина.Антигипертензивный эффект амлодипина усиливает антигипертензивные эффекты других препаратов, понижающих артериальное давление.В исследованиях лекарственных взаимодействий было показано, что амлодипин не влиял на фармакокинетику аторвастатина, дигоксина, этанола (алкоголя), варфарина или циклоспорина.Амлодипин не влияет на результаты лабораторных анализов.Нерекомендуемые комбинации:

• - антагонисты кальция типа верапамила и, в меньшей степени, типа дилтиазема отрицательно влияют на сократительную способность, предсердно-желудочковое проведение и артериальное давление.Внутривенное введение верапамила у пациентов, получающих лечение ?-блокаторами, может привести к выраженной артериальной гипотензии и атриовентрикулярной блокаде
• - одновременное применение с антигипертензивными препаратами центрального действия (например, клонидин, метилдопа, моксонодин, рилменидин) может привести к урежению ЧСС, минутного объема сердца и вазодилатации.Резкая отмена препарата может обусловить повышенный риск “синдрома отмены в виде гипертензии”.Комбинации Алотендина со следующими препаратами должны использоваться с особой осторожностью:
  
  - антагонисты кальция типа дигидропиридина, такие как нифедипин, могут повышать риск артериальной гипотензии, и у пациентов с сердечной недостаточностью нельзя исключать риск усиления дальнейшего ухудшения насосной функции желудочков
• - антиаритмические препараты I класса (например, дизопирамид, хинидин, лидокаин, фенитоин, флекаинид, пропафенон) могут потенцировать эффект на время предсердно-желудочкового проведения и возможно усиление отрицательного инотропного эффекта
• - антиаритмические препараты III класса (например, амиодарон) могут потенцировать эффект на время предсердно-желудочкового проведения
• - парасимпатомиметические средства могут вызывать увеличение времени предсердно-желудочкового проведения и, таким образом, усиливать риск развития брадикардии
• - топические препараты, содержащие ?-блокатор (например, глазные капли для лечения глаукомы) могут изменять системные эффекты препарата
• - инсулин и пероральные противодиабетические препараты могут вызывать усиление гипогликемического эффекта.Блокада ?-адренорецепторов может маскировать симптомы гипогликемии
• - анестетики могу вызывать ухудшение рефлекторной тахикардии и повышение риска развития гипотонии
  
  - гликозиды наперстянки могут вызывать урежение ЧСС, увеличение времени предсердно-желудочкового проведения
• - нестероидные противовоспалительные средства (НПВС) могут уменьшать гипотензивный эффект препарата
• - ?-симпатомиметические средства (например, изопреналин, добутамин) могут уменьшать эффект обоих препаратов
• - симпатомиметики, активирующие как ? - так и альфа-адренорецепторы (норадреналин, адреналин) в комбинации с бисопрололом могут выявить обусловленные альфа-адренорецепторами вазоконстрикторные эффекты таких препаратов, приводя к повышению артериального давления.Такие взаимодействия считаются более вероятными с неселективными бета-блокаторами.- антигипертензивные средства, а также другие средства, обладающими гипотензивным эффектом (например, трициклическими антидепрессантами, барбитуратами, фенотиазинами) могут повышать риск артериальной гипотензии.Комбинации Алотендина с препаратами, требующие рассмотрения:
  
  - мефлокин может повышать риск брадикардии
• - ингибиторы моноаминооксидазы (за исключением ингибиторов MAO-B): могут усиливать гипотензивный эффект ?-блокаторов, а также увеличивать риск гипертонического криза.- рифампицин может вызывать незначительное уменьшение времени полужизни бисопролола, вероятно вследствие индукции метаболических ферментов печени.Обычно это не требует изменения доз.- производные эрготамина могут вызывать ухудшение нарушения периферического кровообращения