ЛЕВОТИРОН 25МКГ N100 ТАБЛ

Рецептурный препарат

Временно нет в наличии

Вид товара:	Лекарственные средства
Действующие вещества:	Левотироксин натрия
Производитель:	-ABDI IBRAHIM ILAC SANAYI VE TICARET A.S.
Страна происхождения:	Турция
Форма выпуска и упаковка:	ПВХ/ПВДХ/ПЭ үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 25 таблеткадан салынады. Пішінді ұяшықты 4 қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа салынған. По 25 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки ПВХ/ПВДХ/ПЭ и фольги алюминиевой. По 4 контурные ячейковые упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в коробку из картона.

Инструкция по применению

Левотирон инструкция по применению

Лекарственная форма

Таблеткалар

Таблетки

Состав

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат ̶ 25 мкг, натрий левотироксині.

қосымша заттар:

лактоза моногидраты
жүгері крахмалы
желатин (Bloom 80)
натрий кроскармеллозасы
магний стеараты

Одна таблетка содержит

активное вещество - левотироксин натрия 25 мкг

вспомогательные вещества:

лактозы моногидрат
кукурузный крахмал
желатин (Bloom 80)
натрия кроскармеллоза
магния стеарат

Описание внешнего вида
запаха
вкуса

Таблетки круглой формы
белого цвета
с оттиском «25» (в соответствии с дозировкой) с одной стороны и «+» с другой стороны

Побочные действия

Белгісіз (қолда бар деректер негізінде баға беру мүмкін емес):

− жүрек аритмиясы (мысалы
жыпылықтағыш аритмия және экстрасистолалар)
тахикардия
жүректің қағуы
стенокардия

− бас ауыруы

− бұлшықет әлсіздігі және құрысулар

− гиперемия
қызу

− құсу
диарея

− етеккір оралымының бұзылуы

− бассүйекішілік гипертензия
тремор
мазасыздық
ұйқының бұзылуы

− шамадан тыс терлеу

− дене салмағының кемуі

− аса жоғары сезімталдық реакциялары (ангионевроздық ісіну және т.б.)

Неизвестно (невозможно оценить на основании имеющихся данных):

− сердечная аритмия (например
мерцательная аритмия и экстрасистолы)
тахикардия
сердцебиение
стенокардия

− головная боль

− мышечная слабость и судороги

− гиперемия
жар

− рвота
диарея

− нарушение менструального цикла

− внутричерепная гипертензия
тремор
беспокойство
нарушение сна

− чрезмерное потоотделение

− снижение массы тела

− реакции гиперчувствительности (ангионевротический отек и т.д.)

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Препараттың құрамында лактоза бар, сондықтан оны сирек кездесетін тұқым қуалайтын проблемалары, оның ішінде галактоза жақпаушылығы, лактаза жеткіліксіздігі немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар пациенттерге қолдану ұсынылмайды.

Балалар

Левотироксинмен емді бастаған кезде туғандағы салмағы өте төмен шала туған нәрестелерде гемодинамикалық параметрлерді бақылау керек, өйткені бүйрекүсті бездері функциясының жетілмеуінен қан айналудың бұзылуы туындауы мүмкін.

Жүктілік

Жүктілік кезінде және әсіресе лактация кезеңінде левотироксин қабылдауды жалғастырған жөн. Жүктілік кезеңінде тіпті дозаны арттыру қажет болуы мүмкін. Препаратты ұсынылған емдік дозаларда қабылдағанда тератогендік және фетоуыттық әсерлердің пайда болуы жөнінде деректер жоқ. Препаратты жүктілік кезеңінде шамадан тыс жоғары мөлшерлерде қабылдау шаранаға және постнатальді дамуға жағымсыз ықпалын тигізуі мүмкін.

Жүктілік кезінде препаратты антитиреоидтық дәрілермен біріктіріп қолдануға болмайды, өйткені натрий левотироксинін қабылдау антитиреоидтық дәрілердің дозаларын арттыруды қажет етуі мүмкін. Антитиреоидтық дәрілер, натрий левотироксинінен айырмашылығы, плацента арқылы енуі мүмкін, олай болса шаранада гипотиреоз дамуы мүмкін.

Жүктілік кезеңінде тиреоидты супрессияға диагностикалық тест жүргізуге кеңес берілмейді, өйткені радиоактивті заттарды жүкті әйелдерге қолдануға болмайды. Жүктілік кезінде және әсіресе лактация кезеңінде левотироксин қабылдауды жалғастырған жөн. Жүктілік кезеңінде тіпті дозаны арттыру қажет болуы мүмкін.

Қан сарысуындағы ТТГ деңгейінің жоғарылауы жүктіліктің 4 аптасынан кейін-ақ орын алуы мүмкін, анасының сарысуындағы ТТГ мәндері триместрдегі жүктіліктің қалыпты мәндері шегінде екендігіне көз жеткізу үшін, левотироксинді қабылдап жүрген жүкті әйелдер ТТГ әр триместр сайын өлшеп отыруға тиіс. Сарысудағы ТТГ деңгейінің жоғарылауын левотироксиннің дозасын арттыру арқылы түзету керек. Босанғаннан кейінгі ТТГ деңгейлері ұрықтану алдындағы мәндермен ұқсас болатындықтан, левотироксиннің дозасы босанғаннан кейін бірден, жүктілікке дейінгі дозасына қайта оралуға тиіс. Сарысудағы ТТГ мақсатты деңгейіне босанғаннан кейін 6-8 аптадан соң қол жеткізілуге тиіс.

Препаратты ұсынылған емдік дозаларда қабылдағанда тератогендік және фетоуыттық әсерлердің пайда болуы жөнінде деректер жоқ. Препаратты жүктілік кезеңінде шамадан тыс жоғары мөлшерлерде қабылдау шаранаға және постнатальді дамуға жағымсыз ықпалын тигізуі мүмкін.

Жүктілік кезінде препаратты антитиреоидтық дәрілермен біріктіріп қолдануға болмайды, өйткені натрий левотироксинін қабылдау антитиреоидтық дәрілердің дозаларын арттыруды қажет етуі мүмкін. Антитиреоидтық дәрілер, натрий левотироксинінен айырмашылығы, плацента арқылы енуі мүмкін, олай болса шаранада гипотиреоз дамуы мүмкін.

Лактация кезеңі

Левотироксин лактация кезінде емшек сүтіне секрецияланады, бірақ ұсынылатын емдік дозаларды қабылдағанда Левотирон препаратының концентрациялары сәбиде гипертиреоздың дамуын тудыруы немесе ТТГ сөлінісін басу үшін жеткіліксіз болып табылады.

Препараттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Натрий левотироксині табиғи тиреоидтық гормонға ұқсас, көлік құралдарын және механизмдерді басқару қабілетіне оның ешқандай да ықпалы күтілмейді.

Специальные предупреждения

Информация по вспомогательным веществам

Препарат содержит лактозу, поэтому его применение не рекомендуется пациентам с редкими наследственными проблемами, такими как непереносимость галактозы, лактазная недостаточность или глюкозо-галактозная мальабсорбция.

Дети

Во время начала терапии левотироксином следует контролировать гемодинамические параметры у недоношенных младенцев с очень низкой массой тела при рождении, поскольку может возникнуть нарушения кровообращения из-за незрелости функции надпочечников.

Беременность

Во время беременности и особенно в период лактации прием левотироксина следует продолжать. В период беременности даже может потребоваться увеличение дозы. Нет данных о возникновении тератогенных и фетотоксичных эффектов при приеме препарата в рекомендуемых терапевтических дозах. Прием препарата в период беременности в чрезмерно высоких дозах может негативно влиять на плод и постнатальное развитие.

Применение при беременности препарата в комбинации с антитиреоидными средствами противопоказано, так как прием левотироксина натрия может потребовать увеличение доз антитиреоидных средств. Поскольку антитиреоидные средства, в отличие от левотироксина натрия, могут проникать через плаценту, то у плода может развиться гипотиреоз.

В период беременности не рекомендуется проводить диагностический тест тиреоидной супрессии, так как применение радиоактивных веществ противопоказано беременным женщинам.

Поскольку повышение уровня ТТГ в сыворотке крови может происходить уже через 4 недели беременности, беременные женщины, принимающие левотироксин, должны измерять ТТГ в течение каждого триместра, чтобы контролировать значения TТГ сыворотке крови матери в пределах триместр-специфического контрольного диапазона во время беременности. Повышенный уровень ТТГ в сыворотке следует корректировать путем увеличения дозы левотироксина. Поскольку уровень ТТГ после родов должен соответствовать уровню ТТГ до беременности, дозировка левотироксина должна возвращаться к исходной дозировке на момент начала беременности сразу после родов. Целевой уровень ТТГ в сыворотке должен быть достигнут через 6-8 недель после родов.

Период лактации

Левотироксин секретируется в грудное молоко при лактации, но концентрации препарата Левотирон при приеме рекомендованных терапевтических доз являются недостаточными для того, чтобы вызвать развитие гипертиреоза или подавление секреции ТТГ у младенца.

Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Левотироксин натрия идентичен природному тиреоидному гормону, никакого влияния на способность управлять транспортными средствами и механизмами не ожидается.

Показания

Левотирон 25 - 200 мкг:

- қатерсіз эутиреоидты зобты емдеуде

- операциядан кейінгі гормональді статусына байланысты эутиреоидты зобты хирургиялық емдеуден кейінгі оның қайталануының профилактикасында

- гипотиреозда орнын алмастыру емі ретінде

- қалқанша без обырының емінде

Левотирон 25 - 100 мкг:

- гипертиреозды антитиреоидты препараттармен емдегенде қатар жүргізілетін ем ретінде

Левотирон 100/150/200 мкг:

- тиреоидты супрессия тестін жүргізгенде диагностикалық дәрі ретінде

Левотирон 25 - 200 мкг:

- лечение доброкачественного эутиреоидного зоба

- профилактика рецидива после хирургического лечения эутиреоидного зоба в зависимости от послеоперационного гормонального статуса

- заместительная терапия при гипотиреозе

- терапия рака щитовидной железы

Противопоказания

- белсенді затқа немесе кез келген қосымша заттарға аса жоғары сезімталдық

- емделмеген бүйрекүсті безі жеткіліксіздігі

- емделмеген гипофиз жеткіліксіздігі

- емделмеген тиреотоксикоз

- жүктілік кезеңінде антитиреодты дәрілермен біріктіріп қолдану

- жедел миокард инфарктісі, жедел миокардит және жедел панкардит

- галактозаның жақпауымен, Lapp лактаза ферментінің тапшылығымен немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясымен байланысты сирек тұқым қуалайтын аурулары бар пациенттер

- повышенная чувствительность к активному веществу или любому вспомогательному веществу

- нелеченая недостаточность надпочечников

- нелеченая гипофизарная недостаточность

- нелеченый тиреотоксикоз

- применение в период беременности в комбинации с антитиреодными средствами

- острый инфаркт миокарда, острый миокардит и острый панкардит

- пациенты с редкими наследственными заболеваниями, связанными с непереносимостью галактозы, дефицитом фермента Lapp лактазы или глюкозо-галактозной мальабсорбцией

Лекарственное взаимодействие

Диабетке қарсы дәрілер

Левотироксин диабетке қарсы дәрілердің тиімділігін төмендетуі мүмкін. Сондықтан тиреоидты гормондармен емдеудің бас кезінде қандағы глюкоза деңгейін жиі тексеруге кеңес беріледі. Қажеттілік болған кезде диабетке қарсы дәрілердің дозасын түзеткен жөн.

Кумарин туындылары

Левотироксин антикоагулянттық емнің әсерін күшейтуі мүмкін, өйткені ол антикоагулянттарды плазма ақуыздарымен байланысынан ығыстырып шығарады, бұл әсіресе егде жастағы пациенттерде, қан кетудің, мысалы, ОЖЖ-ге қан құйылудың немесе асқазан-ішектік қан кетудің даму қаупін арттыруы мүмкін. Сондықтан қатар жүргізілетін емнің басында және барысында коагуляция параметрлеріне үнемі мониторинг қажет. Қажет болған кезде антикоагулянттардың дозасын түзеткен жөн.

Протеаза тежегіштері

Ритонавир, индинавир, лопинавир сияқты протеаза тежегіштері левотироксиннің тиімділігіне әсерін тигізуі мүмкін. Тиреоидты гормондар деңгейіне тиянақты мониторинг жүргізуге ұсыныс жасалады. Қажет болған кезде левотироксиннің дозасын түзеткен жөн.

Фенитоин

Фенитоин левотироксиннің тиімділігіне оларды плазма ақуыздарымен байланысынан ығыстыру арқылы ықпал етуі мүмкін, бұл бос T4 және T3 деңгейлерінің артуына әкелуі мүмкін. Басқа жағынан алғанда, фенитоин бауырда левотироксин метаболизмінің қарқындылығын арттырады. Тиреоидты гормондардың деңгейіне тиянақты мониторинг жүргізуге кеңес беріледі.

Колестирамин, колестипол

Колестирамин және колестипол сияқты ион алмастыратын шайырларды қабылдау натрий левотироксинінің сіңуін тежейді. Сондықтан натрий левотироксинін аталған препараттарды қабылдаудан 4-5 сағат бұрын қабылдаған жөн.

Құрамында алюминий бар препараттар, құрамында темір бар препараттар, кальций карбонаты

Құрамында алюминий бар препараттар (антацидтер, сукральфат) тиісті әдебиеттерде левотироксиннің тиімділігін әлеуетті түрде төмендетуші ретінде сипатталады. Құрамында левотироксин бар препараттарды құрамында алюминий бар препараттарды қабылдаудан кем дегенде 2 сағат бұрын қабылдаған жөн. Бұл құрамында темір бар препараттарға және кальций карбонатына да қатысты.

Салицилаттар, дикумарол, фуросемид, клофибрат

Салицилаттар, дикумарол, фуросемид жоғары дозаларда (250 мг), клофибрат және басқа да препараттар натрий левотироксинін плазма ақуыздарымен байланысынан ығыстыруы мүмкін, бұл бос T4 фракциясы деңгейінің жоғарылауына әкеледі.

Орлистат

Левотироксин мен орлистатты бірге қолданған кезде гипотиреоз және/немесе гипотиреозды бақылау қасиеті төмендеуі мүмкін. Бұл әсер йодталған тұз және/немесе левотироксин сіңірілуі төмендеуінен болуы мүмкін.

Севеламер

Севеламер левотироксиннің сіңуін төмендетуі мүмкін. Сондықтан пациенттерде қатар жүргізілетін емнің басында және аяғында қалқанша без функциясының өзгеруіне мониторинг жүргізу керек. Қажеттілік болғанда левотироксиннің дозасын түзеткен жөн.

Тирозинкиназа тежегіштері

Иматиниб, сунитиниб сияқты тирозинкиназа тежегіштері левотироксиннің тиімділігін төмендетуі мүмкін.

Сондықтан пациенттерде қатар жүргізілетін емнің басында және аяғында қалқанша без функциясының өзгеруіне мониторинг жүргізу керек. Қажеттілік болғанда левотироксиннің дозасын түзеткен жөн.

Пропилтиоурацил, глюкокортикоидтар, бета-симпатолитиктер, амиодарон және құрамында йод бар контрастылы препараттар

Көрсетілген заттар T4-тің Т3-ке шеткері айналуын тежейді.

Құрамында йод мөлшері жоғары болғандықтан, амиодарон гипертиреозға да, сондай-ақ гипотиреозға да түрткі болуы мүмкін. Функционалдық автономиясы анықталмаған болуы ықтимал түйінді зобқа ерекше назар аударған жөн.

Сертралин, хлорохин/прогуанил

Бұл заттар левотироксиннің тиімділігін төмендетеді және сарысудағы ТТГ деңгейін арттырады.

Фермент-индукциялайтын әсері бар препараттар

Барбитураттар немесе карбамазепин сияқты фермент-индукциялаушы әсері бар препараттар левотироксиннің бауырлық клиренсін арттыруы мүмкін.

Р-450 цитохромын индукциялайтын препараттардың әсері

Құрамында шайқурай (Hypericum perforatum L.) бар өнімдер сияқты ферменттерді индукциялайтын дәрілік заттар левотироксиннің бауыр клиренсін жоғарылатуы мүмкін, бұл қан сарысуындағы тиреоид гормонының концентрациясының төмендеуіне әкеледі.

Осылайша, қалқанша безге орын басу емін алатын пациенттерге, егер бұл препараттар бір мезгілде енгізілсе, тиреоидты гормондардың дозасын арттыру қажет болуы мүмкін.

Протон сорғысының тежегіштері (ПСТ):

ПСТ-мен бір мезгілде қолдану ПСТ тудырған асқазан сөлінің рН жоғарылауына байланысты қалқанша безі гормондарының сіңуінің төмендеуіне әкелуі мүмкін

Қатарлас емдеу кезінде қалқанша безінің функциясына үнемі мониторинг жүргізу және клиникалық бақылау ұсынылады.Тиреоидты гормондардың дозасын арттыру қажет болуы мүмкін.

Сондай-ақ, ПСТ-мен емдеу аяқталғанда да сақ болу керек.

Эстрогендер

Құрамында эстрогені бар контрацептивтерді пайдаланып жүрген әйелдерде, немесе орнын басатын гормональді ем қабылдап жүрген постменопаузадағы әйелдерде левотироксинге қажеттілік өсуі мүмкін.

Құрамында соя бар өнімдер

Құрамында соя бар өнімдерді қолдану левотироксиннің ішекте сіңуінің төмендеуіне ықпал етеді.Сондықтан, әсіресе құрамында соя бар өнімдерді пайдалануды бастаған кезде немесе тоқтатқаннан кейін, Левотирон дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Зертханалық зерттеулердің нәтижелеріне әсері:

Биотин биотин/стрептавидиннің өзара әрекеттесуіне негізделген қалқанша безінің иммунологиялық талдауларының нәтижелеріне әсер етуі мүмкін
нәтижесінде тесттің жалған төмендеген немесе жалған жоғарылаған нәтижелеріне әкеледі («Қолдану кезінде қажетті сақтандыру шаралары» бөлімін қараңыз)

Противодиабетические средства

Левотироксин может снизить эффективность противодиабетических средств.Поэтому рекомендуется часто проверять уровень глюкозы в крови в начале лечения тиреоидными гормонами.При необходимости следует проводить коррекцию дозы противодиабетических средств.

Производные кумарина

Левотироксин может усилить действие антикоагулянтной терапии, поскольку он вытесняет антикоагулянты из связи с белками плазмы, что может повысить риск развития кровотечения, например, кровоизлияния в ЦНС или желудочно-кишечного кровотечения, особенно у пожилых пациентов.Поэтому необходим регулярный мониторинг параметров коагуляции в начале и в ходе сопутствующей терапии.При необходимости дозу антикоагулянтов следует скорректировать.
Ингибиторы протеазы

Ингибиторы протеазы, такие как ритонавир, индинавир, лопинавир, могут оказывать влияние на эффективность левотироксина.Рекомендуется проводить тщательный мониторинг уровня тиреоидных гормонов.При необходимости следует скорректировать дозу левотироксина.

Фенитоин

Фенитоин может оказать влияние на эффективность левотироксина путем его вытеснения из связи с белками плазмы, что может привести к повышению уровня свободного T4 и T3.С другой стороны, фенитоин повышает интенсивность метаболизма левотироксина в печени.Рекомендуется проводить тщательный мониторинг уровня тиреоидных

гормонов.
Колестирамин, колестипол

Прием ионообменных смол, таких как колестирамин и колестипол, ингибирует абсорбцию левотироксина натрия.Поэтому левотироксин натрия следует принимать за 4-5 часов до приема указанных препаратов.
Алюминийсодержащие препараты, железосодержащие препараты, карбонат кальция

Алюминийсодержащие препараты (антациды, сукральфат) в соответствующей литературе описываются как потенциально снижающие эффективность левотироксина.Препараты, содержащие левотироксин, следует принимать не менее чем за 2 часа до приема алюминийсодержащих препаратов.Это же относится к железосодержащим препаратам и карбонату кальция.
Салицилаты, дикумарол, фуросемид, клофибрат

Салицилаты, дикумарол, фуросемид в высоких дозах (250 мг), клофибрат и другие препараты могут вытеснять левотироксин натрия из связи с белками плазмы, что приводит к повышению уровня фракции свободного T4.
Орлистат

При совместном применении левотироксина и орлистата может появиться гипотиреоз и/или снижение контроля гипотиреоза.Это возможно вследствие понижения абсорбции йодированной соли и/или левотироксина.
Севеламер

Севеламер может снизить абсорбцию левотироксина.Поэтому рекомендуется проводить мониторинг на предмет изменения функции щитовидной железы у пациентов в начале и в конце сопутствующей терапии.При необходимости следует скорректировать дозу левотироксина.

Ингибиторы тирозинкиназы

Ингибиторы тирозинкиназы, такие как иматиниб, сунитиниб, могут снизить эффективность левотироксина.
Поэтому рекомендуется проводить мониторинг на предмет изменения функции щитовидной железы у пациентов в начале и в конце сопутствующей терапии.При необходимости следует скорректировать дозу левотироксина.
Пропилтиоурацил, глюкокортикоиды, бета-симпатолитики, амиодарон и йодсодержащие контрастные препараты

Указанные вещества ингибируют периферическое превращение T4 в Т3.
Ввиду высокого содержания йода амиодарон может инициировать как гипертиреоз, так и гипотиреоз.Особое внимание следует уделять узловому зобу с возможной нераспознанной функциональной автономией.
Сертралин, хлорохин/прогуанил

Эти вещества снижают эффективность левотироксина и повышают уровень ТТГ в сыворотке.

Препараты, обладающие фермент-индуцирующим действием

Препараты, обладающие фермент-индуцирующим действием, такие как барбитураты или карбамазепин, могут увеличить печеночный клиренс левотироксина.
Эстрогены

У женщин, использующих эстрогенсодержащие контрацептивы, или у женщин в постменопаузе, получающих заместительную гормональную терапию, может возрастать потребность в левотироксине.
Соесодержащие продукты

Употребление соесодержащих продуктов может способствовать снижению кишечного всасывания левотироксина.Поэтому может потребоваться коррекция дозы Левотирон, особенно в начале или после прекращения употребления продуктов, содержащих сою.

Ближайшие к вам пункты доставки в Алматы вы можете посмотреть здесь.

Способ применения

Дозировка

Дозалану режимі

Тәуліктік дозасы зертханалық тестілерге және клиникалық тексеруге байланысты жекелей анықталады. Пациенттердің көбінде T4 және FT4 жоғары концентрациясы байқалатын болғандықтан, сарысудағы тиреотропты гормонның (ТТГ) базальді концентрациясы емдеу курсын анықтау үшін сенімдірек негізді қамтамасыз етеді.

Тиреоидты гормондармен емдеуді төмен дозадан бастап, оны орнын толық басатын дозаға жеткізілгенге дейін әрбір 2-4 апта сайын біртіндеп арттырған жөн.

Препаратты қолдану тәжірибесі салмағы төмен пациенттер және үлкен түйінді зобы бар пациенттер үшін төменірек дозалардың жеткілікті екенін көрсетеді.

Дозалануы жөніндегі нұсқаулар төменде кестелерде берілген.

Көрсетілімі Ұсынылған доза

(натрий левотироксині

мкг /тәулік)

Қатерсіз эутиреоидтық зобты емдеу 75 - 200

Эутиреоидтық зобты хирургиялық емдеуден кейін қайталануының профилактикасы 75 200

Ересектердегі гипотериозда орнын басу емі

− бастапқы доза

− демеуші доза Ересектер

25 50

100 200 Балалар

12.5 50

Дене беткейінің әр м2 шаққанда 100 150 мкг

Гипертиреозды антитиреоидтық препараттармен емдеу кезінде қатар жүргізілетін ем 50 - 100

Қалқанша без обырының супрессивті емі 150 - 300

Тиреоидтық супрессия тестін жүргізген кезде диагностикалық мақсатта қолдану Тестіден 4 апта бұрын Тесті-ден 3 апта бұрын Тестіден 2 апта бұрын Тесті-ден 1 апта бұрын

75 75 150 -200 150-200

Гипотиреозда, сондай-ақ струмэктомиядан немесе тиреоидэктомиядан кейін орнын басатын демеуші ем жағдайында және эутиреоидтық зобты алып тастағаннан кейін қайталануының профилактикасында препаратты, әдеттегідей, бүкіл өмір бойы қабылдайды. Эутиреоидтық статусқа қол жеткізілгеннен кейін гипотиреозды қатар емдеу антитиреоидтық препарат қолданылатын мерзім ішінде қарастырылған.

Қатерсіз эутиреоидтық зобта емдеу ұзақтығы 6 айдан 2 жылға дейінді құрайды. Егер емдеу аталған кезең ішінде жеткіліксіз болса, хирургиялық араласым немесе зобты радиоактивті йодпен емдеу мүмкіндігін қарастырған жөн.

Енгізу әдісі және жолы

Ішке қабылдау: бір тәуліктік дозаны таңертең ашқарынға таңертеңгі тамақтан 30 минут бұрын судың аздаған мөлшерімен (жарты стақан сумен) ішкен дұрыс.

Сәбилерге тәуліктік дозаны алғашқы таңертеңгі тамақтандырудан 30 минут бұрын бір қабылдауға береді. Таблеткаларды суда ерітеді, алынған суспензия тағы да судың біршама мөлшерімен қабылданады. Әрбір қабылдау үшін суспензия жаңадан дайындалуға тиіс.

Қабылдау уақыты көрсетілген қолдану жиілігі

Пациенттерді, олардың жекелей қажеттілігінің негізінде емдеу үшін, құрамында натрий левотироксині әртүрлі мөлшерде болатын - 25-тен 200 мкг-ге дейінгі таблеткалары жеткілікті. Сондықтан әдетте пациенттер тәулігіне небары бір таблетка қабылдауы керек.

Пациенттердің ерекше топтары

Балалар

Жаңа туған нәрестелер мен туа біткен гипотиреозы бар балалар үшін, тез орнын басу емі маңызды болған кезде, бастапқы ұсынылатын доза алғашқы 3 ай ішінде тәулігіне дене салмағының әр кг шаққанда 10-15 мкг құрайды. Содан кейін клиникалық нәтижелерге, ТТГ және тиреоидты гормондар деңгейіне байланысты дозаны түзеткен жөн.

Егде жастағы пациенттер

Егде жастағы пациенттерге, жүректің ишемиялық ауруы бар пациенттерге, және де ауыр немесе бұрыннан гипотиреозы бар пациенттерге емдеуді төмен дозалардан (мысалы, тәулігіне 12.5 мкг) бастау және, тиреоидты гормондарға жиі мониторинг жасай отырып, оларды ұзақ аралықтардан кейін баяу арттыру (екі аптада бір рет дозаны тәулігіне 12.5 мкг-ге біртіндеп арттыру) қажет. Сондықтан мұндай пациенттерде, ТТГ деңгейінің толық түзелуіне әкелмейтін, толық орнын басу емін қамтамасыз етпейтін аз дозадан тағайындау қарастырылуы мүмкін.

Суточная доза определяется индивидуально в зависимости от лабораторных тестов и клинического осмотра. Так как у большинства пациентов наблюдается повышенная концентрация T4 и FT4, базальная концентрация тиреотропного гормона (ТТГ) в сыворотке обеспечивает более надежную основу для определения курса лечения.

Терапию тиреоидными гормонами следует начинать с низкой дозы, постепенно увеличивая ее каждые 2-4 недели до достижения полной заместительной дозы.

Опыт применения препарата показывает, что более низкая дозировка является достаточной для пациентов с низким весом и пациентов с большим узловым зобом.

Рекомендации по дозировке представлены в таблицах ниже.

Показания Рекомендованная доза

(левотироксина натрия мкг /сутки)

Лечение доброкачественного эутиреоидного зоба 75 - 200

Профилактика рецидива

после хирургического лечения эутиреоидного зоба 75 200

Заместительная терапия

при гипотериозе у взрослых

− начальная доза

− поддерживающая доза Взрослые

25 50

100 200 Дети

12.5 50

100 150 мкг/м2

поверхности тела

Сопутствующая терапия во время лечения гипертиреоза антитиреоидными препаратами 50 - 100

Супрессивная терапия рака щитовидной железы 150 - 300

Применение в диагностических целях при проведении теста тиреоидной супрессии За 4 недели

до

теста За 3 недели

до

теста За 2 недели

до

теста За 1 неделю

до

теста

75 75 150 -200 150-200

В случае заместительной поддерживающей терапии при гипотиреозе, а также после струмэктомии или тиреоидэктомии и при профилактике рецидива после удаления эутиреоидного зоба препарат принимают, как правило, в течение всей жизни. Сопутствующее лечение гипертиреоза после достижения эутиреоидного статуса показано на срок, в течение которого применяется антитиреоидный препарат.

При доброкачественном эутиреоидном зобе длительность лечения составляет от 6 месяцев до 2 лет. Если лечения в течение указанного периода оказывается недостаточно, следует рассмотреть возможность хирургического вмешательства или лечения зоба радиоактивным йодом.

Метод и путь введения

Прием внутрь: одна суточная доза утром натощак, за 30 минут до завтрака, предпочтительно с небольшим количеством воды (полстакана воды).

Младенцам суточную дозу дают в один прием за 30 минут до первого утреннего кормления. Таблетки растворяют в воде, получившаяся суспензия принимается еще с некоторым количеством воды. Суспензия должна быть свежеприготовлена для каждого приема.

Частота применения с указанием времени приема

Для лечения пациентов на основании их индивидуальных потребностей доступны таблетки с различным содержанием левотироксина натрия - от 25 до 200 мкг. Поэтому обычно пациентам нужно принимать всего одну таблетку в сутки.

Особые группы пациентов

Дети

Для новорожденных и детей с врожденным гипотиреозом, когда важна быстрая заместительная терапия, начальная рекомендуемая доза составляет 10-15 мкг/кг массы тела в сутки в течение первых 3 месяцев. Затем следует корректировать дозу на индивидуальной основе в зависимости от клинических результатов, уровня ТТГ и тиреоидных гормонов.

Пациенты пожилого возраста

Пожилым пациентам, пациентам с ишемической болезнью сердца, и пациентам с тяжелым или давно существующим гипотиреозом лечение необходимо начинать с низких доз (например, 12.5 мкг/сутки) и медленным их увеличением через продолжительные интервалы (например, постепенное увеличение дозы раз в две недели на 12.5 мкг/сутки) с частым мониторингом тиреоидных гормонов. Поэтому таким пациентам возможно рассмотреть назначение меньшей дозы, не обеспечивающей полной заместительной терапии, которая не будет приводить к полной коррекции уровня ТТГ.

Сертификаты