ЦИПРОФЛОКСАЦИН 0,5 N10 ТАБЛ СИНТЕЗ

Лекарственная форма

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 500мг



Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 500 мг

Состав

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - ципрофлоксацин гидрохлориді моногидраты 295 мг және 590 мг, (ципрофлоксацинге шаққанда) 250 мг және 500 мг,

қосымша заттар:

• ядро құрамы:жүгері крахмалы
• желатинденген крахмал
• кросповидон
• лактоза моногидраты
• микрокристалды целлюлоза
• тальк
• магний стеараты
• қабық құрамы: гипромеллоза
• макрогол-4000
• пропиленгликоль
• тальк
• коповидон
• титанның қостотығы Е171

Однатаблетка содержит

активное вещество - ципрофлоксацина гидрохлорида моногидрат 590 мг, (в пересчете на ципрофлоксацин) 500 мг,

вспомогательные вещества:

• состав ядра: крахмал кукурузный
• крахмал прежелатинизированный
• кросповидон
• лактозы моногидрат
• целлюлоза микрокристаллическая
• тальк
• магния стеарат

состав оболочки:

• гипромеллоза
• макрогол-4000
• пропиленгликоль
• тальк
• коповидон
• титана диоксид Е171

Фармакодинамика

Бактерияға қарсы жүйелі қолдану препараттары. Микробқа қарсы препараттар - хинолон туындылары. Фторхинолондар. Ципрофлоксацин.

АТХ коды J01MA02



Әсер ету механизмі

Ципрофлоксацин грамтеріс және грамоң қоздырғыштарының кең ауқымына қатысты in vitro жоғары тиімділік танытады. Бактерияларға қарсы әсер ету механизмі II типті топоизомеразаны (ДНҚ-гиразаны және IV топоизомеразаны) басу қабілетімен жүзеге асырылады, олар ДНҚ тіршілік циклінің репликация, транскрипция, репарация және рекомбинация сияқты көптеген үдерістерінде қажет болады.

Фармакодинамикалық әсерлері

Шекаралық концентрациялар(Breakpoints):

• Еуропаның антимикробтық препараттарға сезімталдықты анықтау жөніндегі комитетінің (EUCAST) деректері бойынша сезімталдықты анықтау нәтижелерін жан-жақты түсіндіру үшін клиникалық жағдайларда ең аз басым концентрациялардың шекаралық мәндері:
  
  Микроорганизм Сезімтал
  
  [мг/мл] Резистентті
  
  [мг/мл]
  
  Enterobacteriaceae ≤ 0,5 >
• 1
  
  Pseudomonas spp

≤ 0,5 > 1

Acinetobacter spp.≤ 1 > 1

Staphylococcusspp1.≤ 1 > 1

Streptococcus pneumoniae2 < 0,125 > 2

Haemophilus influenzaе u Moraxella catarrhalis3 ≤ 0,5 > 0,5

Neisseria gonorrhoeae ≤ 0,03 > 0,06

Neisseria meningitides ≤ 0,03 > 0,06

Микроорганизмдердің түрлеріне байланысты емес шекаралық мәндер4 ≤ 0,5 > 1

1 - Staphylococcusspp.-ципрофлоксацин үшін шекаралық мәндер жоғарғы дозалы еммен байланысты.

2 - Streptococcuspneumonia-S.pneumoniaeжабайы типі ципрофлоксацинге және офлоксацинге сезімтал деп есептелмейді және осылайша, аралық сезімталдығы бар микроорганизмдер санатына жатады.

3 -Сезімтал/орташа-сезімтал шектік арақатынасынан асатын ЕТТК мәні бар штаммдар өте сирек кездеседі және осы уақытқа дейін олар туралы хабарлар болған жоқ.Мұндай колониялар анықталған жағдайда идентификация және микробқа қарсы сезімталдығыбойыша тесттерді қайталау қажет және нәтижелер референстік зертханада колонияларды талдағандарасталуы тиіс.Қазіргі уақытта пайдаланылып жүрген резистенттілік шегінен асатын ЕТТК мәндері расталған штаммдар үшін клиникалық жауаптың дәлелдері алынатын сәтке дейін оларрезистентті ретінде қарастырылуы тиіс.Haemophilusspp./Moraxellaspp.-фторхинолондарғасезімталдығы төмен Haemophilusinfluenzaeштаммдарын анықтау ықтимал (ципрофлоксацин үшін ЕТТК - 0,125-0,5 мг/л).H.Influenza туындатқан тыныс алу жолдарының инфекцияларында төмен резистенттіліктің клиникалық мәндерінің дәлелдері жоқ.

4 - Микроорганизм түрлерімен байланысты емес шекаралық мәндернегізінен фармакокинетика/фармакодинамика деректері негізінде анықталдыжәне спецификалық түрлер үшін ЕТТК таралуына байланысты емес.Олар сезімталдықты тестілеуді өткізу ұсынылмайтын түрлерге емес, түрге тән сезімталдық шегі анықталмаған түрлерге ғана қолданылады.Белгілі бір штаммдар үшін пайда болған резистенттіліктің таралуы географиялық аймаққа және уақыт ағымына қарай ерекшеленуі мүмкін.Осыған байланысты, әсіресе күрделі инфекцияларды емдегенде резистенттілік туралы жергілікті ақпарат болғаны жөн.

Белгіленген түрлерінің пайда болған резистенттілігінің таралуы географиялық аймаққа және уақыт ағымына қарай ерекшеленуі мүмкін.Осыған байланысты, штамм сезімталдығын тестілеу кезінде, әсіресе күрделі инфекцияларды емдегенде резистенттілік туралы жергілікті ақпарат болғаны жөн.Егер жергілікті резистенттіктің таралуы препаратты қолданудың пайдасы, кем дегенде, инфекциялардың бірнеше типіне қатысты күмәнды болса - маманмен кеңесу қажет.

ЕТТК (мг/л) шекаралық мәндері және құрамында 5 мкг ципрофлоксацин бар дискілерді пайдалана отырып, диффузиялық тестілеу (аймақтың диаметрі [мм]) үшін клиникалық және зертханалық стандарттар институтының деректері төмендегі кестеде берілген.

Клиникалық және зертханалық стандарттар институты.ЕТТК (мг/л) шекаралық мәндері және дискілерді пайдалана отырып диффузиялық тестілеу (мм) үшін

Микроорганизм Сезімтал Аралық Резистентті

Enterobacteriaceae < 1а 2а >4а

> 21б 16-20б < 15 б

PseudomonasaeruginosaжәнеEnterobacteriaceae тұқымдастарына қатысты емес басқа бактериялар < 1а 2а > 4а

> 21б 16-20б < 15 б

Staphylococcus spp.< 1а 2а > 4а

> 21б 16-20б < 15 б

Enterococcus spp.< 1а 2а > 4а

> 21б 16-20б < 15 б

Haemophilus spp.< 1в - -

> 21г - -

Neisseria gonorrhoeae < 0,06д 0,12-0,5д > 1д

> 41д 28-40д < 27д

Neisseria meningitides < 0,03е 0,06е > 0,12е

> 35ж 33-34ж < 32ж

Bacillus anthracis

Yersinia pestis < 0,25а - -

Francisella tularensis < 0,5з

а-осы қайта әзірленген стандарт тек сорпамен ерітілген Мюллер-Хинтон (CAMHB) катионды түзетілген сорпасын қолданып, Enterobacteriaceae, Pseudomonas aeruginosa штамдары, Enterobacteriaceae, Staphylococcus spp тұқымдастарына жатпайтын басқа да бактерияларға 35±2°С температурада ауа қатынаумен инкубациялайтын, Мюллер-Хинтон (CAMHB) катионды түзетілген сорпасын қолдана отырып тестілерге ғана қатысты, Enteroccus spp.және Bacillus anthracis; 20-24 сағат Acinetobacter spp үшін.Y.pestis үшін 24 сағат (жеткіліксіз өсу кезінде тағы 24 сағат инкубациялайды).

б - осы қайта әзірленгенстандарт 16-18 сағ бойы 35±2°С температурада ауа қатынауымен инкубацияланатын Мюллер-Хинтон агарын қолданумен дисктерді пайдалану арқылы диффузиялық тесттерге ғана қатысты.

в - осы қайта әзірленген стандарт 20-24 сағ бойы 35±2°С температурада ауа қатынауымен инкубацияланатынHaemophilus spp.(HTM) сорпалық тестілік ортаны қолданумен Haemophilus influenzae және Haemophilus parainfluenzae-мен сезімталдықты анықтау үшін дисктерді пайдалану арқылы диффузиялық тесттерге ғана қатысты.

г - осы қайта әзірленген стандарт 16-18 сағ бойы 35±2°С температурада 5 % СО2-даинкубацияланатын HTM қолданумен дисктерді пайдалану арқылы диффузиялық тесттерге ғана қатысты.

д - осы қайта әзірленген стандарт 20-24 сағ бойы 5 % СО2-да 36±1°С температурада (37 °С-ден аспайтын) гонококктық агарды және 1 % белгіленген өсу қоспасын қолданумен сезімталдық тестілеріне (аймақтарға арналған дисктерді және ЕТТК арналған агар ерітіндісін пайдалану арқылы диффузиялық тесттер) ғана қатысты.

е - осы қайта әзірленген стандарт 20-24 сағ бойы 35±2°С температурада 5 % СО2-даинкубацияланатын қойдың 5 % қаны қосылған Мюллер-Хинтон (САМНВ) катиондық түзетілген сорпа қолданумен сорпасы бар қосылыстарды пайдалану арқылы тесттерге ғана қатысты.

ж - осы қайта әзірленген стандарт 48 сағ бойы 35±2°С температурада ауа қатынауыменинкубацияланатын анықталған 2 % өсу қоспасын қолданумен Мюллер-Хинтон (САМНВ) катиондық түзетілген сорпа қолданумен сорпасы бар қосылыстарды пайдалану арқылы тесттерге ғана қатысты.

In vitroмикроорганизмдердің келесі сезімтал штаммдарына қатысты ципрофлоксацинбелсенділігін көрсетті:

• Аэробты грамоң микроорганизмдер:Bacillus anthracis
• Staphylococcus aureus (метициллин-сезімтал)
• Staphylococcus saprophyticus
• Streptococcus spp

Аэробты грамтеріс микроорганизмдер:

• Aeromonas spp
• Moraxella catarrhalis
• Brucella spp
• Neisseria meningitides
• Citrobacter koseri
• Pasteurella spp
• Francisella tularensi
• Salmonella spp
• Haemophilus ducreyi
• Shigella spp
• Haemophilus influenza
• Vibrio spp
• Legionella spp
• Yersinia pestis

Анаэробты микроорганизмдер:

• Mobiluncus spp.Басқа микроорганизмдер:Chlamydia trachomatis
• Chlamydia pneumonia
• Mycoplasma hominis
• Mycoplasma pneumonia.Келесі микроорганизмдер үшін ципрофлоксацинге сезімталдықтың ауытқымалы дәрежесі көрсетілді: Acinetobacter baumannii
• Burkholderia cepacia
• Campylobacter spp
• Citrobacter freundii
• Enterococcus faecalis
• Enterobacter aerogenes
• Enterobacter cloacae
• Escherichia coli
• Klebsiella pneumonia
• Klebsiella oxytoca
• Morganella morganii
• Neisseria gonorrhoeae
• Proteus mirabillis
• Proteus vulgaris
• Providencia spp
• Pseudomonas aeruginosa
• Pseudomonas fluorescens
• Serratia marcescens
• Streptococcus pneumonia
• Peptostreptococcus spp
• Propionibacterium acnes.Мыналар ципрофлоксацинге табиғи резистентті деп саналады: Staphylococcus aureus (метициллин-резистентті)
• Stenotrophomonas maltophilia
• Actinomyces spp
• Enteroccus faecium
• Listeria monocytogenes
• Mycoplasma genitalium
• Ureaplasma urealitycum
• анаэробты микроорганизмдер (Mobiluncus spp
• Peptostreptococus spp
• Propionibacterium acnesқоспағанда).Клиникалық тиімділігі және қауіпсіздігі
  
  Клиникалық тиімділігі және қауіпсіздігі туралы деректер жоқ.Балалар
  
  Сmax және AUC зерттеулерінде жас мөлшеріне (1 жастан асқан балалар) байланысты болмады.Көп реттік дозалау (күніне 3 рет 10 мг/кг) кезінде де Сmax және AUC жоғарылауы байқалмады.Түрлі инфекциялары бар бала жасындағы пациенттер тобында ципрофлоксацин фармакокинетикасын талдау негізінде орташа жартылай ыдырау уақыты анықталған
• ол 4-5 сағатқа жуық
• биожетімділігі - 50 - 80 %-ды құрады

Ципрофлоксацин - противомикробный препарат широкого спектра действия, производное хинолина, подавляет бактериальную ДНК-гиразу (топоизомеразыII и IV, ответственные за процесс суперспирализации хромосомной ДНК вокруг ядерной РНК, что необходимо для считывания генетической информации), нарушает синтез ДНК, рост и деление бактерий; вызывает выраженные морфологические изменения (в т.ч.клеточной стенки и мембран) и быструю гибель бактериальной клетки.Действует бактерицидно на грамотрицательные организмы в период покоя и деления (т.к.влияет не только на ДНК-гиразу, но и вызывает лизис клеточной стенки), на грамположительные микроорганизмы – только в период полувыведения.Низкая токсичность для клеток макроорганизма объясняется отсутствием в них ДНК-гиразы.На фоне приема ципрофлоксацина не происходит парал-лельной выработки устойчивости к другим антибиотикам, не принадлежа-щим к группе ингибиторов гиразы, что делает его высокоэффективным по отношению к бактериям, которые устойчивы, например к аминогликазидам, пенициллинам, цефалоспоринам, тетрациклинам и многим другим антибиотикам.К ципрофлоксацину чувствительны грамотрицательные аэробные бактерии:

• энтеробактерии (Escherichiacoli, Salmonellaspp., Shigellaspp., Citrobacterspp., Klebsiellaspp., Enterobacterspp., Proteusmirabilis, Proteusvulgaris, Serratiamarcescens, Hafniaalvei, Edwardsiellatarda, Providenciaspp., Morganellamorganii, Vibriospp., Yersiniaspp.), другие грамотрицательные бактерии (Haemophilusspp., Pseudomonasaeruginosa, Moraxellacatarrhalis, Aeromonasspp., Pasteurellamultocida, Plesiomonasshigelloides, Campylobacterjejuni, Neisseriaspp.), некоторые внутриклеточные возбудители - Legionellapneumophila, Brucellaspp., Listeriamonocytogenes, Mycobacteriumtuberculosis, Mycobacteriumkansasii
• грамположительные аэробные бактерии: Staphylococcusspp.(Staphylococcus aureus, Staphylococcus haemolyticus, Staphylococcus hominis, Staphylococcus saprophyticus), Streptococcus spp.(St reptococcuspyogenes, St reptococcus agalactiae).АктивенвотношенииBacillusanthracisinvitro.Большинство стафилококков, устойчивых к метициллину, резистентны и к ципрофлоксацину.Чувствительность Streptococcuspneumoniae, Enterococcusfaecalis, Mycobacteriumavium (расположенных внутриклеточно) – умеренная (для их подавления требуются высокие концентрации).К препарату резистентны: Bacteroidesfragilis, Pseudomonascepacia, Pseudomonasmaltophilia, Ureaplasmaurealyticum, Clostridiumdifficile, Nocardiaasteroids.Не эффективен в отношении Treponemapallidum.Резистентность развивается крайне медленно, поскольку, с одной стороны, после действия ципрофлоксацина практически не остается персистирующих микроорганизмов, а с другой – у бактериальных клеток нет ферментов, инактивирующих его

Фармакокинетика

Абсорбциясы

Ципрофлоксациннің 250 мг және 500 мг дозадағы таблеткаларын пероральді түрде қабылдағаннан кейін ципрофлоксацин көбіне жіңішке ішектің жоғарғы бөлігінен тез және жақсы сіңеді.

Қан сарысуында ең жоғары концентрацияға 1-2 сағаттан соң жетеді.

Препараттың абсолюттік биожетімділігі 70-80% құрайды. Қан сарысуында ең жоғары концентрация (Cmax) және «концентрация/уақыт» қисығы астындағы жалпы аудан (AUC) дозаның артуымен жоғарылайды.

Таралуы

Ципрофлоксациннің ақуыздармен байланысу пайызы мардымсыз (20-30%), бірақ қан плазмасында көбіне иондалмаған түрде болады. Ципрофлоксацин қантамырлардан тыс кеңістікте еркін диффузияланады. Дене салмағына шаққанда 2-3 л/кг құрайтын тұрақты тепе-теңдік жағдайында елеулі таралу көлемі ципрофлоксациннің тіндерге қан сарысуындағы препарат деңгейінен көп есе басым болатын концентрацияларда өтетінін айғақтайды.

Биотрансформациясы

Төрт метаболит (диэтилципрофлоксацин, сульфоципрофлоксацин, оксоципрофлоксацин, формилципрофлоксацин) түзу арқылы метаболизденеді, оларin vitro микробқа қарсы белсенділікке ие, бірақ бастапқы қосылысқа қарағанда аз дәрежеде. Ципрофлоксацин СУР450 1А2 изоферментінің орташа тежегіші ретінде белгілі.

Элиминациясы

Негізінен, өзгермеген күйде бүйрекпен, аздаған дәрежеде нәжіспен шығарылады. Бүйрек функциясы қалыпты адамдардағы жартылай шығарылу уақыты4-7 сағатқа жуық. Бүйрек клиренсі - 180 - 300 мл/кг/сағ, организмнің жалпы клиренсі - 480 - 600 мл/кг/сағ. Ципрофлоксацин гломерулярлық фильтрацияға және тубулярлық секрецияға ұшырайды. Бүйрек функциясының ауыр бұзылуы ципрофлоксациннің жартылай ыдырау кезеңінің 12 сағатқа дейін жоғарылауына әкеледі,бірақпрепарат метаболизмінің компенсаторлық ұлғаюы және АІЖ арқылы шығарылу салдарынан организмде кумуляцияжүрмейді.Аздаған мөлшері емшек сүтімен шығарылады. 1 % доза өтпен шығарылады.

Дозаға тәуелділігі (Дозаға тәуелсіздігі)

Жартылай шығарылу кезеңі (Т1/2) - 4 сағ жуық, созылмалы бүйрек жеткіліксіздігінде (СБЖ) - 12 сағ дейін. Негізінен, өзекшелік фильтрация және өзекшеліксекреция арқылы өзгермеген күйде(40-50 %) және метаболиттер түрінде (15 %), қалған бөлігі - ішек арқылы шығарылады.

Аздаған мөлшері емшек сүтімен шығарылады.

Фармакокинетикалық-фармакодинамикалық тәуелділігі.

Фармакологиялық қауіпсіздік, көп рет енгізу кезіндегі уыттылық, геноуыттылық, канцерогендік потенциал және репродуктивтік және онтогенетикалық уыттылық бойынша стандартты зерттеу нәтижелерінен алынған клиникаға дейінгі деректерде адам үшін ерекше зиян анықталмаған.



При пероральном приеме ципрофлоксацин быстро и достаточно полно всасывается из желудочно-кишечного тракта (ЖКТ) (преимущественно в 12-перстной и тощей кишке). Прием пищи замедляет всасывание, но не изменяет максимальную концентрацию (Сmax) и биодоступность. Биодоступность - 50-85 %, объем распределения – 2-3,5 л/кг, связь с белками плазмы – 20-40 %. Время достижения максимальной концентрации (ТСmax) при пероральном приеме – 60-90 мин, Сmax линейно зависит от величины принятой дозы и составляет при дозах 250 и 500 мг соответственно 1,2 и 2,4 мкг/мл. Через 12 ч после приема внутрь 250 и 500 мг концентрация препарата в плазме снижается до 0,1 и 0,2 мкг/мл соответственно.

Ципрофлоксацин хорошо распределяется в тканях организма (исключая ткань, богатую жирами, например нервную ткань). Концентрация в тканях в 2-12 раз выше, чем в плазме. Терапевтические концентрации достигаются в слюне, миндалинах, печени, желчном пузыре, желчи, кишечнике, органах брюшной полости и малого таза (эндометрии, фаллопиевых трубах и яичниках, матке), семенной жидкости, ткани простаты, почках и мочевыводящих органах, легочной ткани, бронхиальном секрете, костной ткани, мышцах, синовиальной жидкости и суставных хрящах, перитонеальной жидкости, коже.В спинномозговую жидкость (СМЖ) проникает в небольшом количестве, где его концентрация при отсутствии воспаления мозговых оболочек составляет 6-10 % от таковой в сыворотке крови, а при воспаленных – 14-37 %. Ципрофлоксацин хорошо проникает также в глазную жидкость, бронхиальный секрет, плевру, брюшину, лимфу, через плаценту, Концентрация ципрофлоксацина в нейтрофилах крови в 2-7 раз выше, чем в сыворотке крови.

Активность несколько снижается при значениях рН менее 6.

Ципрофлоксацин метаболизируется в печени (15-30 %) с образованием малоактивных метаболитов (диэтилципрофлоксацин, сульфоципрофлоксацин, оксоципрофлоксацин, формилципрофлоксацин).

Период полувыведения (Т1/2) – около 4 ч, при хронической почечной недостаточности (ХПН) – до 12 ч. Выводится в основном почками путем канальцевой фильтрации и канальцевой секреции в неизмененном виде (40-50 %) и в виде метаболитов (15 %), остальная часть с калом.

Почечный клиренс – 3-5 мл/мин/кг; общий клиренс – 8-10 мл/мин/кг. При ХПН (клиренс креатинина (КК) выше 20 мл/мин) процент выводимого через почки препарата снижается, но кумуляции в организме не происходит вследствие компенсаторного увеличения метаболизма препарата и выведения через ЖКТ.

Побочные действия

Жиі

- жүрек айнуы, диарея

Жиі емес

- зеңдік суперинфекциялар

- эозинофилия

- тәбеттің және қабылданатын ас мөлшерінің төмендеуі

- психомоторлық аса жоғары белсенділік/ажитация

- бас ауыруы

- бас айналуы

- ұйқының бұзылуы

- дәм сезудің бұзылуы

- құсу, іш ауыруы, диспепсия, метеоризм

- «бауыр» трансаминазалар белсенділігінің жоғарылауы, билирубин концентрациясының жоғарылауы

- тері бөртпесі, тері қышымасы, есекжем

- сүйек-бұлшықет ауыруы (мысалы, қол-аяқтың ауыруы, арқаның ауыруы, кеуденің ауыруы), артралгия

- бүйрек функциясының бұзылуы

- спецификалық емес этиологиядағы ауыру синдромы, жалпы дімкәстік, қызба

- қан плазмасындағы сілтілік фосфатаза белсенділігінің жоғарылауы

Сирек

- лейкопения, анемия, нейтропения, лейкоцитоз, тромбоцитопения, тромбоцитемия

- аллергиялық реакциялар, аллергиялық ісіну/ангионевроздық ісіну

- гипергликемия, гипогликемия

- сананың шатасуы және дезориентация, үрей, түс көрудің бұзылуы (түнде қорқынышты түстер көру), депрессия (суицидтік әрекеттер/ойлар, сондай-ақ суицид әрекеті немесе орындалған суицид сияқты өзін-өзі зақымдау мақсатындағы мінез-құлықтың күшеюі), елестеу

- парестезия және дизестезия, гипестезия, тремор, құрысу (эпилепсия ұстамаларын қоса), вертиго

- көрудің нашарлауы (диплопия)

- құлақтың шулауы, естімей қалу, естудің нашарлауы

- тахикардия

- вазодилатация, артериялық қысымның төмендеуі, қанның бет терісіне «тебу» сезімі

- тыныс алудың бұзылуы (бронх түйілуін қоса)

- жалған жарғақшалы колит (өтесирек жағдайларда өліммен аяқталуы ықтимал)

- бауыр функциясының бұзылуы, сарғаю, гепатит (инфекциялық емес)

- фотосенсибилизация, күлдіреуіктің түзілуі

- миалгия, артрит, бұлшықет тонусының жоғарылауы, бұлшықеттің құрысуы

- бүйрек жеткіліксіздігі, гематурия, кристаллурия, тубулоинтерстициальді нефрит

- ісіну, қатты тершеңдік

- амилаза деңгейлерінің жоғарылауы

Өте сирек

- гемолиздік анемия, агранулоцитоз, панцитопения (өмірге қауіпті), сүйек кемігінің бәсеңдеуі (өмірге қауіпті)

- анафилаксиялық реакциялар, анафилаксиялық шок (өмірге қауіпті), сарысу құю ауруы

- психоздық реакциялар (суицидтіәк әрекеттер/ойлар, сондай-ақ суицид әрекеті немесе орындалған суицид сияқты өзін-өзі зақымдау мақсатындағы мінез-құлықтың күшеюі)

- бас сақинасы, қимыл үйлесімінің бұзылуы, иіс сезудің бұзылуы, гиперестезия, бассүйекішілік гипертензия және идиопатиялық (қатерсіз) бассүйекішілік гипертензия жәнемидың жалған ісігі

- түсті ажырату қабілетінің бұзылуы

- васкулит

- панкреатит

- бауыр тіндерінің некрозы (аса сирек жағдайларда өмірге қауіпті бауыр жеткілкісіздігіне дейін өршитін)

- петехия, шағын түрлердің мультиформалы эритемасы, түйіндік эритема, Стивенс-Джонсон синдромы (қатерлі экссудативті эритема), оның ішіндеөмірге қауіпті Лайелл синдромы (уытты эпидермальді некролиз), оның ішінде өмірге қауіпті

- бұлшықет әлсіздігі, тендинит, сіңірлердің үзілуі (көбінесе ахилл), миастения симптомдарының өршуі

Жиілігі белгісіз

- мания, гипомания

- шеткері нейропатия және полинейропатия

- QT аралығының ұзаруы, қарыншалық аритмия, оның ішінде «пируэт» типті (көбінесе QT аралығының ұзаруына бейімділік бар пациенттерде)

- жедел жайылған пустулездік экзантема, эозинофилиямен және жүйелі белгілер мен дәрілік реакциялар (DRESS-синдром)

-антидиурездік гормонның адекватты емес секреция синдромы (SIADH)

- халықаралық қалыптасқан қатынастың (ХҚҚ) жоғарылауы (К дәруменінің антагонистерін қабылдайтын пациенттерде).



Часто

- тошнота, диарея

Иногда

- рвота, боль в животе, снижение аппетита

- головокружение, головная боль, повышенная утомляемость, тревожность,

- нарушение вкуса и обоняния

- лейкопения, эозинофилия

Редко

- чувство слабости, длительное применение антибиотика может вызвать по-явление устойчивых штаммов бактерий и грибов

- метеоризм

- тахикардия, нарушение сердечного ритма, периферические отеки

- тромбоцитопения

- гипопротромбинемия, повышение активности «печеночных» трансаминаз и щелочной фосфатазы, креатинина, билирубина и мочевины

- васкулиты

Очень редко

- боль в суставах, воспаление в суставах

- холестатическая желтуха (особенно у пациентов с перенесенными заболе-ваниями печени), гепатит, гепатонекроз, псевдомембранозный колит

- тремор, бессонница, «кошмарные» сновидения, периферическая паралгезия (аномалия восприятия чувства боли), потливость, повышение внутричерепного давления, неустойчивость при ходьбе, тревожность, спутанность сознания, депрессия, галлюцинации, а также другие проявления психотических реакций (изредка прогрессирующие до состояний, в которых пациент может причинить себе вред), мигрень, обморочные состояния

- нарушение зрения (диплопия, изменение цветовосприятия), шум в ушах, снижение слуха

- повышение концентраций липазы, амилазы

- снижение артериального давления, тромбоз церебральных артерий

- гранулоцитопения, анемия, лейкоцитоз, агранулоцитоз, тромбоцитоз, панцитопения, гемолитическая анемия, угнетение костного мозга, изменение уровня протромбина

- гиперкреатининемия, гипербилирубинемия, гипергликемия

- периферическая нейропатия

-диспноэ, отек гортани

- психоз, изредка с суицидальными тенденциями

- гематурия, кристаллурия (прежде всего при щелочной моче и низком диурезе), острая почечная недостаточность, вагинальный кандидоз, гломерулонефрит, дизурия, полиурия, задержка мочи, альбуминурия, уретральные кровотечения, гематурия, снижение азотвыделительной функции почек, интерстициальный нефрит

- аллергические реакции:

• иногда – кожный зуд
• редко – крапивница
• отек лица или гортани
• анафилактический шок
• очень редко – образование волдырей
• сопровождающихся кровотечениями
• и появление маленьких узелков
• образующих струпья
• лекарственная лихорадка
• точечные кровоизлияния на коже (петехии)
• одышка
• эозинофилия
• васкулит
• узловая эритема
• мультиформная экссудативная эритема (в т.ч

синдром Стивенса-Джонсона), токсический эпидермальный некролиз (синдром Лайелла), реакции фоточувствительности

- прочие:

• астения
• повышенная светочувствительность
• суперинфекции (кандидоз
• псевдомембранозный колит)
• «приливы» крови к лицу
• повышенное потоотделение
• артралгия
• артрит
• тендовагинит
• разрывы сухожилий
• миалгия
• реакции типа сывороточной болезни

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Ауыр инфекциялар және грамоң және анаэробты патогендерден туындаған аралас инфекциялар

Ципрофлоксацинмен монотерапия грамоң және анаэробты бактериялардан туындаған ауыр инфекциялар мен инфекцияларды емдеу үшін қолданбайды. Мұндай инфекциялар кезінде ципрофлоксацинді басқа да сәйкес келетін бактерияға қарсы дәрілермен бір мезгілде енгізу қажет.

Жыныс жолдарының инфекциясы

Фторохинолонға төзімді Neisseria gonorrhoeae түрлері гонококк уретритін, цервицит, орхоэпидидимит және кіші жамбас ағзаларының қабыну ауруларын туғызуы мүмкін. Сондықтан, гонококк уретритін немесе цервицитті емдеу үшін ципрофлоксацин тек ципрофлоксацинге төзімді Neisseria gonorrhoeae штаммдарының болуы жоққа шығарылған жағдайда ғана тағайындалу керек. Орхоэпидидимит пен кіші жамбас ағзаларының қабыну ауруларын емдеу үшін ципрофлоксацинге төзімді Neisseria gonorrhoeae штаммдары қосылмайтын клиникалық жағдайларды қоспағанда, бактерияға қарсы басқа препаратпен (мысалы, цефалоспорин) біріктірілген ципрофлоксацинмен эмпирикалық емді қарастыру керек. Егер 3 күн емдеуден соң клиникалық жақсару болмаса, емді қайта қарау керек.

Несеп шығару жолдарының инфекциясы

Фторхинолондарға несеп шығару жолдарының инфекцияларымен байланысты ең көп таралған патоген Escherichia coli төзімділігі Еуропа Одағының түрлі елдерінде өзгеріп отырады. Ем тағайындайтын дәрігерлерге фторхинолондарға Escherichia coli төзімділігінің жергілікті таралуын ескеруге кеңес беріледі.

Ципрофлоксациннің әйелдерде климакс алдындағы кезеңдегі асқынбаған цистит кезінде қолдануға болатын бір реттік дозасының, ұзаққа созылатын емдеуге қарағанда, аз тиімділікпен астасуы күтіледі. Оны фторхинолондарға Escherichia coli төзімділігі дәрежесінің артуына қатысты тіптен ескеру керек.

Интраабдоминальді инфекциялар

Ципрофлоксациннің операциядан кейінгі интраабдоминальді инфекцияларды емдеудегі тиімділігі туралы деректер шектеулі.

Саяхатшылар диареясы

Ципрофлоксацинді таңдауда сапарлап барған елдердегі сәйкесті микроорганизмдердің ципрофлоксацинге төзімділігі туралы ақпаратты ескеру керек.

Сүйектер мен буындар инфекциялары

Микробиологиялық зерттеу нәтижелеріне қарай, ципрофлоксацинді микробқа қарсы басқа препараттармен біріктіріп қолдану керек.

Стрептококк инфекциясы

Тиімділігі жеткіліксіз болғандықтан, ципрофлоксацинді стрептококк инфекцияларын емдеуге қолдану ұсынылмайды.

Сібір жарасының өкпедегі түрі

Дәрігер сібір жарасын емдеудің ұлттық және/немесе халықаралық хаттамасына сәйкес әрекет етуі тиіс.

Балалар мен жасөспірімдер

Ципрофлоксацинді балалар мен жасөспірімдерде қолдануды қолжетімді ресми нұсқауларға сәйкес жүзеге асыру керек.

Ципрофлоксацинмен емдеуді балалар мен жасөспірімдерде муковисцидозды және/немесе ауыр инфекцияларды емдеу тәжірибесі бар дәрігерлер ғана бастауға тиіс. Буындар және/немесе айналасындағы тіндермен байланысты жағымсыз әсерлердің болуы мүмкіндігі салдарынан емдеуді тек пайданың/ қауіптің арақатынасын мұқият бағалаудан кейін бастау керек.

Кисталық фиброз кезіндегі бронх-өкпе инфекциялары

P. aeruginosa туғызған кисталық фиброздың өкпедегі өршуінен зардап шегетін науқас балалар (5-17 жас) үшін;

Буындар және/немесе айналасындағы тіндер тарапынан жағымсыз құбылыстардың болуы мүмкіндігі себепті, емдеуді тек мұқият бағалаудан және дәрігер нұсқау бергеннен кейін бастау керек.

Несеп шығару жолдарының асқынған инфекциялары және пиелонефрит

1-17 жас шамасындағы балалар мен жасөспірімдерде басқаша емдеу мүмкін болмағанда несеп шығару жолдарының инфекцияларын ципрофлоксацин қолданумен емдеу мүмкіндігін қарастыру керек, осы орайда емдеу микробиологиялық зерттеу нәтижелеріне негізделуі тиіс.

Басқа спецификалық ауыр инфекциялар

Микробиологиялық зерттеу нәтижелері бойынша, ресми нұсқауларға сай немесе «пайда-қауіп» арақатынасын мұқият бағалаудан кейін басқа инфекциялар болғанда, басқа емді қолдануға болмағанда немесе жалпыға ортақ ем тиімсіз болып шыққанда ципрофлоксацин қолдану өзін-өзі ақтайды.

Жоғарыда көрсетілгендерінен басқа, спецификалық ауыр инфекциялар жағдайында ципрофлоксацин қолдану клиникалық сынақтар барысында бағаланбаған, ал клиникалық тәжірибесі шектеулі. Сәйкесінше, осындай инфекциялары бар пациенттерді емдеуге сақтықпен қара.

Аса жоғары сезімталдық

Кейбір жағдайларда аса жоғары сезімталдық пен аллергиялық реакциялар, оның ішінде анафилаксиялық және анафилактоидтық реакциялар бір реттік дозасынан кейін туындауы және өмірге қатерлі болуы мүмкін. Ондай реакциялар туындағанда, ципрофлоксацин қабылдауды тоқтату және талапқа сай медициналық ем жүргізу керек.

Қаңқа-бұлшықет жүйесі

Жалпы, ципрофлоксацинді анамнезінде сіңірлердің аурулары/ хинолондар қолданумен байланысты бұзылыстары болған пациенттерге қолдануға болмайды. Соған қарамастан, өте сирек жағдайларда, қоздырғышының микробиологиялық зерттеуінен және «пайда/қауіп» арақатынасын бағалаудан кейін, осы пациенттерге жекелеген ауыр инфекциялық үдерістерді емдеу үшін, атап айтқанда - стандартты ем тиімсіз болған немесе бактериялық төзімділік болған жағдайда, микробиологиялық зерттеулер нәтижелері ципрофлоксацинді қолдануға болатынын көрсетсе, ципрофлоксацинді тағайындауға болады.

Ципрофлоксацинді қолданғанда емдеудің алғашқы 48 сағатында тендинит немесе сіңірдің (әсіресе ахилл сіңірінің) кейде екіжақты үзілуі туындауы мүмкін. Егде жастағы пациенттерде немесе кортикостероидтарды бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде тендинопатия қаупі жоғары болуы мүмкін.

Тендиниттің қандай да бір белгілері (мысалы, ауырсынулы ісіну, қабыну) туындағанда ципрофлоксацин қолдануды тоқтату керек. Зақымданған аяқ-қолдың тыныштық күйін қамтамасыз ету керек.

Ципрофлоксацинді гравис миастениясы бар пациенттерде сақтықпен қолданады, өйткені симптомдар айқындылығы күшеюі мүмкін.

Көру қабілетінің бұзылуы

Көру нашарлаған немесе көзге қандай да бір әсер ету болған жағдайда дереу окулист дәрігерге қаралу керек.

Фотосезімталдық

Ципрофлоксациннің фотосезімталдық реакциясын туғызатыны дәлелденген. Ципрофлоксацин қабылдап жүрген пациенттер емделу кезінде қанық күн сәулесінен немесе ультракүлгін сәулеленуден сақтану керек.

Орталық жүйке жүйесі

Ципрофлоксациннің, басқа хинолондар сияқты, құрысулар туғызатыны немесе құрысуға дайындық шегін төмендететіні белгілі. Эпилепсиялық статус жағдайлары хабарланды. Құрысулардың туындауы мүмкіндігіне бейімдейтін ОЖЖ бұзылыстары бар пациенттерде ципрофлоксацин сақтықпен қолданылу керек. Құрысулар туындағанда ципрофлоксацин қабылдауды тоқтатылады. Психоздық реакциялар тіпті ципрофлоксацинді алғаш қабылдаудан кейін де туындауы мүмкін. Сирек жағдайларда депрессия немесе психоз суицидпен немесе суицидке әрекеттенумен аяқталатын суицидтік әрекеттерге/ойларға дейін үдеуі мүмкін. Ондай жағдайларда ципрофлоксацин қабылдау тоқтатылу керек.

Ципрофлоксацин қабылдаған пациенттерде полиневропатия жағдайлары байқалды (жеке немесе біріккен күйде туындаған ауыру, шымырлату сезімі, сенсорлық бұзылыстар немесе бұлшықет әлсіздігі сияқты неврологиялық симптомдар негізінде).

Қайтымсыз жай-күйлер дамуының алдын алу мақсатында, невропатия симптомдары, атап айтқанда, ауыру, шымырлату сезімі, шаншу сезімі, ұю және/немесе әлсіздік болған пациенттерге ципрофлоксацин енгізуді тоқтату керек.

Жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан бұзылулар

QT ұзаруының төмендегідей белгілі қауіп факторлары бар пациенттерде, ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондар қолданғанда сақтық таныту керек, мысалы:

• QT аралығы ұзаруының туа біткен синдромы
• QT аралығын ұзартатын препараттармен (мысалы, аритмияға қарсы IA немесе III класс препараттары, трициклды антидепрессанттар, макролидтер, антипсихотиктер) бір мезгілде қолдану
• түзетілмеген электролит теңгерімсіздігі (мысалы, гипокалиемия, гипомагнезиемия)
• - жүрек аурулары (мысалы, жүрек жеткіліксіздігі, миокард инфарктісі, брадикардия)

Егде жастағы пациенттер мен әйелдер түзетілген QT аралығын ұзартатын препараттарға аса сезімтал болуы мүмкін.Сондықтан, пациенттердің осы топтарында, ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондар қолданғанда сақтық таныту керек.

Аневризма және қолқаның қатпарлануы, сондай-ақ жүрек қақпашаларының регургитациясы/ жеткіліксіздігі

Эпидемиологиялық зерттеулерде, әсіресе егде адамдарда аневризманың дамуының және қолқаның қатпарлануының жоғары қаупі, сондай-ақ фторхинолондарды қабылдағаннан кейін қолқалық және митральдік клапанның ригургитациясы туралы хабарланады. Фторхинолондарды қабылдау кезінде кейде үзілумен (оның ішінде өліммен аяқталумен) асқынған аневризманың және қолқа қатпарлануының, сондай-ақ жүрек клапандарының кез келгенінің регургитациясының / жеткіліксіздігінің жағдайлары тіркелген.

Сондықтан, фторхинолондарды пайда мен қауіп арақатынасын мұқият бағалағаннан кейін және жүрек қақпақшаларының аневризмасына немесе туа біткен кемістігіне қатысты ауыр отбасылық анамнезі бар пациенттерде, аневризмасы және/немесе аорта қатпарлануы не анамнезінде жүрек қақпақшаларының жеткіліксіздігі бар пациенттерде, сондай-ақ басқа да қауіп факторлары немесе алдын алу жағдайлары болған кезде басқа да емдік мүмкіндіктерді қарастырғаннан кейін ғана пайдалану керек

• екі жағдайда да аневризмада және аортаның қатпарлауында, сондай-ақ жүрек қақпақшасының регургитациясында/жеткіліксіздігінде (мысалы, Марфан синдромы немесе Элерс-Данлос синдромы, Тернер синдромы, Бехчет ауруы, гипертензия, ревматоидты артрит сияқты дәнекер тіндердің тарапынан бұзылулар), сондай-ақ

• аневризмада және аортаның қатпарлауында (мысалы, Такаясу артерииті немесе алып жасушалы артериит немесе белгілі атеросклероз немесе Шегрен синдромы сияқты қантамыр аурулары), сондай-ақ

• жүрек қақпақшасының регургитациясында/жеткіліксіздігінде (мысалы, инфекциялық эндокардит).

Жүйелі кортикостероидтармен бір мезгілде ем қабылдайтын пациенттерде аневризманың және аорта қатпарлануының, сондай-ақ үзілудің қаупі артуы мүмкін.

Іштің, кеуденің немесе арқаның кенеттен ауыруы жағдайында пациенттерге жедел жәрдем алу үшін дереу дәрігерге бару ұсынылады.

Пациенттерге жедел ентігу, алғаш рет жүрек соғысы пайда болған, сондай-ақ іш қуысының немесе аяқ-қолдардың ісінуі дамыған жағдайда дереу медициналық көмекке жүгіну ұсынылады.

Асқазан-ішек жолы

Емдеу барысында немесе одан кейін ауыр және тұрақты диареяның туындауы (тіпті, емдеуден кейін бірнеше аптадан соң) дереу емдеуді талап ететін антибиотикпен астасқан колитті (өліммен аяқталу мүмкіндігімен өмірге қауіпті) көрсетуі мүмкін.Ондай жағдайларда ципрофлоксацин қабылдауды дереу тоқтату және тиісті ем қолдануды бастау қажет.Осы жағдайда перистальтиканы бәсеңдететін дәрілік заттар қарсы көрсетілімді.

Бүйрек және несеп шығару жүйесі

Ципрофлоксацин қолданумен байланысты кристаллурия туралы хабарланды.Ципрофлоксацин қабылдап жүрген пациенттер жеткілікті мөлшерде сұйықтық ішуі және несептің шамадан тыс сілтіленуінен сақтануы керек.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Ципрофлоксацин организмнен негізінен, бүйрек арқылы өзгеріссіз күйде шығарылатындықтан, ципрофлоксацин жинақталуы салдарынан жағымсыз дәрілік реакциялардың артуын болдырмау мақсатында, бүйрек функциясының бұзылулары бар пациенттер үшін дозаны түзету қажет.

Гепатобилиарлы жүйе

Ципрофлоксацин қолданғанда пациенттің өміріне қатерлі бауыр некрозы мен бауыр жеткіліксіздігінің даму жағдайлары хабарланды.Бауыр ауруының қандай да бір симптомдары (анорексия, сарғаю, несептің қараюы, қышыну немесе құрсақтың алдыңғы қабырғасының ширығуы сияқты) білінген жағдайда емдеуді тоқтату керек.

Глюкоза-6-фосфат дегидрогеназа тапшылығы

Ципрофлоксацинді қолдану кезінде глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы бар пациенттерде гемолиздік реакциялар туралы хабарланды.Ықтимал пайдасы ықтимал қаупінен асып түсетін жағдайлардан басқасында, осы пациенттер ципрофлоксацин қолданудан сақтану керек.Ондай жағдайда гемолиздің пайда болу мүмкіндігін қадағалау керек.

Төзімділік

Ципрофлоксацинмен емдеу курсы кезінде немесе одан кейін клиникалық тұрғыда анықталған асқын инфекциямен немесе онсыз төзімді бактериялар бөлінуі мүмкін.Ұзаққа созылатын емдеу курстары кезінде және ауруханаішілік инфекцияларды және/немесе Staphylococcus және Pseudomonas түрлері туғызған инфекцияларды емдеуде ципрофлоксацинге төзімді бактериялар бөлінуінің белгілі бір қаупі бар.

Р450 цитохромы

Ципрофлоксацин CYP1А2 бәсеңдетеді, сондықтан да осы фермент арқылы метаболизденетін, бір мезгілде тағайындалған заттардың (мысалы теофиллин, клозапин, оланзапин, ропинирол, тизанидин, дулоксетин) қан сарысуындағы концентрациясының жоғарылауын туғызуы мүмкін.Ципрофлоксацин мен тизанидинді бір мезгілде тағайындауға болмайды.Сондықтан, артық дозалануының клиникалық белгілерін анықтау үшін, осы заттарды ципрофлоксацинмен бір мезгілде қабылдайтын пациенттерді мұқият қадағалау керек, сондай-ақ қан сарысуында концентрациясын (мысалы, теофиллиннің) анықтау қажет болуы мүмкін.

Метотрексат

Ципрофлоксацин мен метотрексатты бір мезгілде тағайындау ұсынылмайды.

Зертханалық талдаулар нәтижелеріне әсері

Ципрофлоксацин микобактериялар өсіріндісінің көбеюін бәсеңдету арқылы Mycobacterium tuberculosis үшін сеппе нәтижелеріне in vitro әсер етуі мүмкін, бұл ципрофлоксацин қабылдап жүрген пациенттерде сеппе талдауының жалған-теріс нәтижелеріне әкелуі мүмкін.

Дисгликемия

Басқа хинолондар жағдайындағыдай пероральді гипогликемиялық дәрілермен (мысалы, глибенкламидпен) немесе инсулинмен қатар ем алатын қант диабеті бар пациенттерде жиі кездесетін қандағы глюкоза концентрациясының, оның ішінде гипогликемия мен гипергликемияның өзгеру жағдайлары тіркелді.Гипогликемиялық кома жағдайлары туралы хабарланды.Қант диабетімен ауыратын барлық пациенттерде қандағы глюкоза концентрациясын мұқият бақылау ұсынылады.



С осторожностью:

• выраженный атеросклероз сосудов головного мозга
• нарушение мозгового кровообращения
• психические заболевания
• эпилепсия
• выраженная почечная и/или печеночная недостаточность
• пожилой возраст
• поражения сухожилий при ранее проводившейся терапии фторхинолонами

Ципрофлоксацин не является препаратом выбора при подозреваемой или установленной пневмонии, вызванной Streptococcuspneumoniae.
Во избежание развития кристаллурии недопустимо превышение рекомендованной суточной дозы, необходимо также достаточное потребление жидкости и поддержание кислой реакции мочи.
Больным с эпилепсией, приступами судорог в анамнезе, сосудистыми забо-леваниями и органическими поражениями мозга, в связи с угрозой развития побочных реакций со стороны центральной нервной системы (ЦНС) ципрофлоксацин следует назначать только по «жизненным» показаниям.
При возникновении во время или после лечения тяжелой и длительной диареи следует исключить диагноз псевдомембранозного колита, который требует немедленной отмены препарата и назначения соответствующего лечения.
Случаи полинейропатии (на основании неврологических симптомов, таких, как боли, жжение, нарушения чувствительности или мышечная слабость, по отдельности или в комбинации) встречались у пациентов, получавших ципрофлоксацин.Препарат следует отменить у пациентов с симптомами нейропатии, включая боли, жжения, покалывания, онемение, и/или слабость с целью предотвращения развития необратимых нарушений.
Имеются случаи о серьезных и фатальных реакциях у пациентов, параллельно применяющих ципрофлоксацин и теофиллин.Эти реакции включали остановку сердца, судороги, эпилептическое состояние и нарушение дыхания.Хотя эти сообщения касаются подобных серьезных отрицательных воздействий у пациентов, получающих только теофиллин, но возможность, что эти реакции могут быть вызваны ципрофлоксацином, не была исключена.Если сопутствующего использования нельзя избежать, то уровень теофиллина в сыворотке должен быть проверен и внесены соответствующие корректировки дозировки.

Терапия хинолонами может быть связана с реакциями гиперчувствительности, даже после однократного приема.Терапия препаратом должна прекращаться при первых признаках аллергической реакции.При тяжелых анафилактических реакциях требуется немедленная неотложная помощь.
Как и в случае с другими антимикробными средствами широкого спектра действия, длительное применение препарата может приводить к избыточному росту нечувствительных микроорганизмов и суперинфекции.Как и в случае с другими сильно действующими препаратами, на фоне длительной терапии рекомендуется периодическая оценка функций органов и систем, включая почечные, печеночные и гемопоэтические функции.
CYP450:

• Ципрофлоксацин - ингибитор пути печеночного CYP1A2 фермента.Coвместное применение ципрофлоксацина с другими лекарственными препаратами
• прежде всего метаболизируемымиCYP1A2 (например
• теофиллин
• метилксантины
• тизанидин)
• приводит к увеличенным концентрациям в плазме препаратов
• вводимых совместно
• и может привести к клинически значительным фармакодинамическим побочным эффектам вводимых совместно препаратов

Тяжелые инфекции и микст – инфекции грамм – положительными и ана-эробными патогенами.Монотерапияципрофлоксацином не предназначена для лечения тяжелых инфекций и инфекций, возможно, вызванных грамм – позитивными или анаэробными патогенами.При таких инфекциях ципрофлоксацин следует применять совместно с прочими адекватными антибактериальными препаратами.Стрептококковые инфекции (включая вызванные StreptococcusPneumoniae).Ципрофлоксацин не рекомендуется к применению с целью терапии стрептококковых инфекций ввиду неадекватного уровня эффективности.Инфекции мочеполовых путей.Фторхинолон – резистентные гонококковые уретриты, цервициты, эпидидимо – орхиты и воспалительные процессы малого таза могут вызываться изолированными штаммами NeisseriaGonorrhoeae.Следовательно, ципрофлоксацин следует применять для терапии гонококковых уретритов или цервицитов только в случае исключения ципрофлоксацин – резистентных микроорганизмов.Для терапии эпидидимо – орхитов и воспалительных процессов малого таза эмпирическое применение ципрофлоксацина следует рассматривать только в комбинации с прочими адекватными антибактериальными веществами (например, цефалоспорин), если только ципрофлоксацин – резистентные микроорганизмы не исключены на основании данных.Если клинического улучшения нет на третьи сутки терапии, ее следует отменить.Инфекции мочевых путей.Резистентность к фторхинолонам со стороны кишечной палочки – наиболее часто встречаемого патогена, задействованного в развитии инфекций мочевых путей.Врачам рекомендуется учитывать местную распространенность резистентной к фторхинолонам кишечной палочки.Однократное введение ципрофлоксацина по оценкам связано с более низкой эффективностью, чем длительная терапия.Это также следует принимать во внимание относительно повышающегося уровня резистентности кишечной палочки к хинолонам.Внутриабдоминальные инфекции.Имеется ограниченный объем данных относительно эффективности терапии послеоперационных внутриабдоминальных инфекций.Диарея путешественников.При выборе ципрофлоксацина следует учитывать информацию по резистентности к ципрофлоксацину релевантных патогенов в посещаемых странах.Инфекционные патологии костей и суставов.Ципрофлоксацин следует применять в комбинации с прочими антибактериальными веществами в зависимости от результатов микробиологического исследования.Скелетно – мышечная система.В целом ципрофлоксацин не следует применять у пациентов с заболевания-ми/нарушениями сухожильной ткани в анамнезе, связанных с применением ципрофлоксацина.Тем не менее, в очень редких случаях, после микробиологического исследования этиологического агента и тщательного анализа соотношения риска и выгоды ципрофлоксацин можно назначать таким пациентам для терапии некоторых тяжелых инфекций, в частности в случае неудачи стандартной терапии или наличия резистентности микроорганизмов при условии, что микробиологическое обследование обосновывает применение ципрофлоксацина.В условиях применения ципрофлоксацина могут развиваться тендиниты и разрывы сухожилий (особенно Ахиллова сухожилия), иногда в двухстороннем варианте, и даже в первые 48 часов после начала терапии.Воспаления и разрывы сухожилий могут происходить даже по прошествии нескольких месяцев после отмены терапии ципрофлоксацином.Риск тендинопатии может повышаться у пожилых пациентов или пациентов, одновременно получающих терапию кортикостероидами.
При наличии любых симптомов тендинита (например, болезненный отек, воспаление), терапию ципрофлоксацином следует отменить.Следует соблюдать покой пораженной конечности.Ципрофлоксацин следует применять с осторожностью у пациентов с тяжелой псевдопаралитической миастенией.Фотосенсибилизация.Ципрофлоксацин, как было доказано, вызывает реакции фотосенсибилиза-ции.Пациентам, принимающим ципрофлоксацин, следует избегать прямого контакта с солнечными лучами или УФ – облучения в ходе лечения.Нарушения со стороны сердечнососудистой системы.Следует применять хинолоны с осторожностью у пациентов с известными факторами риска относительно удлинения QT – интервала, такими, как:

• - наследственный синдром удлиненного QT – интервала
• - одновременное применение препаратов, удлиняющих QT – интервал (на-пример, антиаритмические средства классов 1А и 3, трициклические антидепрессанты, макролиды, антипсихотические препараты).- некорректированные электролитные нарушения (например, гипокалиемия, гипомагниемия)
• - сердечные патологии (например, сердечная недостаточность, инфаркт миокарда, брадикардия).Пожилые пациенты и женщины могут оказаться более чувствительными к QT – удлиняющим препаратам.Следовательно, при применении фторхинолонов, включая сюда ципрофлоксацин, в данных популяциях следует проявлять осторожность.Сообщалось о случаях кристаллурии, связанной с ципрофлоксацином.Пациенты, получающие ципрофлоксацин, должны адекватно пить, причем следует избегать избыточно щелочной реакции мочи.Нарушения функции почек.Поскольку ципрофлоксацин в основном выделяется в неизмененном виде через почки у пациентов с нарушением почечной функции требуется корректировка дозировок, во избежание усугубления побочных эффектов препарата ввиду накопления ципрофлоксацина.Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
  
  Во время лечения следует воздерживаться от управления транспортными средствами и обслуживания машин и механизмов, требующих повышенной концентрации внимания и быстроты психомоторных реакций.При применении ципрофлоксацина следует избегать прямых солнечных лучей и интенсивного ультрафиолетового излучения.В случае возникновения фоточувствительности (появления ожогоподобных кожных реакций) прием препарата следует прекратить

Показания

Сезімтал микроорганизмдерден туындаған инфекциялық-қабыну ауруларында:

• - грамтеріс микроорганизмдерден туындаған төменгі тыныс алу жолдарының инфекцияларында (өкпенің созылмалы обструкциялық ауруының өршуі, муковисцидозда немесе бронхоэктазаларда бронхөкпе инфекциялары, пневмония)
  
  - созылмалы іріңді ортаңғы отитте, синуситте
  
  - несеп шығару жолдарының инфекцияларында
  
  - жыныс мүшелерінің инфекцияларында (Neisseria gonorrhoeaeсезімтал штаммдарынан туындаған гонококктік уретрит және цервицит, эпидидимоорхит
• кіші жамбас ағзаларының қабыну аурулары, Neisseria gonorrhoeaeсезімтал штаммдарынан туындаған жағдайларды қоса)
  
  - құрсақ қуысының инфекцияларында (асқазан-ішек жолының бактериялық инфекциялары)
  
  - интраабдоминальді инфекцияларда
  
  - сүйектер мен буындардың инфекцияларында (остеомиелит, сепсистік артрит)
  
  - терінің және жұмсақ тіндердің инфекцияларында
  
  - Neisseria meпiпgitidisәсерінен туындаған инвазиялық инфекциялардың профилактикасында
  
  - сібір ойық жарасының өкпелік түрінің профилактикасында және емінде

Инфекционно-воспалительные заболевания, вызванные чувствительными микроорганизмами:

• - инфекции нижних дыхательных путей, вызванные грамотрицательными микроорганизмами (обострение хронической обструктивной болезни легких, бронхолегочные инфекции при муковисцидозе или при бронхоэктазах, пневмония)
  
  - хронический гнойный средний отит, синусит
  
  - инфекции мочевыводящих путей
  
  - инфекции половых органов (гонококковый уретрит и цервицит, эпидидимоорхит, вызванные чувствительными штаммами Neisseria gonorrhoeae
• воспалительные заболевания органов малого таза, включая случаи, вызванные чувствительными штаммами Neisseria gonorrhoeae)
  
  - инфекции брюшной полости (бактериальные инфекции желудочно-кишечного тракта)
  
  - интраабдоминальные инфекции
  
  - инфекции костей и суставов (остеомиелит, септический артрит)
  
  - инфекции кожи и мягких тканей
  
  - профилактика инвазивных инфекций, вызванных Neisseria meпiпgitidis
  
  - профилактика и лечение легочной формы сибирской язвы

Противопоказания

- повышенная чувствительность к ципрофлоксацину или другим препаратам из группы фторхинолонов, а также к вспомогательным веществам

- одновременное применение ципрофлоксацина и тизанидина из-за клинически значимых побочных эффектов (артериальная гипотензия, сонливость), связанных с увеличением концентрации тизанидина в плазме крови

- детский и подростковый возраст до 18 лет

- поражение центральной нервной системы с пониженным судорожным порогом (после черепно-мозговых травм, инсульта, воспалительных процессов мозга и мозговых оболочек)

- тендинит (в том числе и в анамнезе)

- беременность (нельзя полностью исключить риск поражения хрящевых точек роста у плода)

- период лактации (нельзя полностью исключить риск поражения хрящевых точек роста костей у ребенка)

- поражение сухожилий при ранее проводившемся лечении фторхинолонами

- псевдомембранозный колит

- поражения сухожилий (включая тендовагинит), разрыв сухожилий, поражения мышц (рабдомиолиз)



- гиперчувствительность к препарату

- одновременный прием с тизанидином (риск выраженного снижения артериального давления (АД), сонливости)

- беременность и период лактации

- подростковый возраст до 18 лет (кроме терапии осложнений, вызванных Pseudomonasaeruginosa у детей с муковисцидозом легких от 6 до 17 лет; профилактика и лечение легочной формы сибирской язвы, инфицированной Bacillusanthracis)

- непереносимость лактозы

- недостаточность лактазы

- глюкозо-галактозная мальабсорбция

- эпилепсия

Лекарственное взаимодействие

QT аралығын ұзартатын дәрілік препараттар

QT аралығының ұзаруын туындататын дәрілік препараттарды (мысалы,IА класты немесе III класты антиаритмиялық препараттар, трициклдық антидепрессанттар, макролидтер, нейролептиктер) қабылдайтын пациенттерге басқа фторхинолондар сияқты ципрофлоксацинді бір уақытта қолданғанда сақтық таныту керек.

Хелаттық қосылыстардың түзілуі

Ципрофлоксациннің таблеткалық түрлері мен құрамында катион бар препараттарды, құрамында кальций, магний, алюминий, темір, сукральфат, антацидтер, полимерлік фосфаттық қосылыстар (севеламер, лантан карбонаты сияқты) бар минералды қоспаларды жәнеқұрамында магний, алюминий немесе кальций бар буферлік сыйымдылығы үлкен препараттарды (диданозин таблеткасы сияқты) бір уақытта қабылдау ципрофлоксациннің сіңуін төмендетеді. Мұндай жағдайларда, ципрофлоксациндібұл препараттарды қабылдауға дейін 1-2 сағат бұрын, не қабылдағаннан кейін 4 сағаттан соң қабылдау керек.

Бұл шектеуН2-гистаминдік рецепторлар блокаторларының класына жататын дәрілік препараттарға қатысты емес.

Ас пен сүт өнімдерін қабылдау

Ципрофлоксацин мен сүт өнімдерін немесе кальциймен құнарланған сусындарды (мысалы, сүт, йогурт, кальциймен құнарланған апельсин шырыны) бір уақытта қолданудан аулақ болу керек, өйткені бұл ретте ципрофлоксациннің сіңуі төмендеуі мүмкін. Алайда басқа тағам өнімдерінің құрамына кіретін кальцийципрофлоксациннің сіңуіне елеулі әсер етпейді.

Теофuллин

Ципрофлоксацин менқұрамында теофиллин бар препараттарды бір уақытта қолдану қан плазмасындағы теофиллин концентрациясының жағымсыз жоғарылауы мүмкін, тиісінше теофиллин-индукцияланған жағымсыз құбылыстардың туындауы мүмкін; өте сирек жағдайларда бұл жағымсыз құбылыстар пациенттің өміріне қатерлі болуы мүмкін. Егер осы екі препаратты бір уақытта қолданудан басқа амал болмаса, ондақан плазмасындағы теофиллин концентрациясын тұрақты бақылаған жөн және егер қажет болса, теофиллин дозасын азайту керек.

Метоклопрамид

Метоклопрамид ципрофлоксациннің сіңірілуін күшейтеді, осының нәтижесінде қысқа уақыт ішінде қан плазмасындағы ең жоғарғы концентрацияға жетеді. Ципрофлоксациннің биоэквиваленттілігіне әсері байқалмады.

Омепразол

Ципрофлоксацин мен омепразолды бір уақытта тағайындауципрофлоксацин Сmaxжәне AUC аздап төмендеуіне әкеледі.

Ксантиннің басқа туындылары

Ципрофлоксацин мен кофеинді немесе пентоксифиллинді (оксипентифиллин) бір уақытта қолдану қан сарысуындағы ксантин туындылары концентрациясының ұлғаюына әкелуі мүмкін.

Циклоспорин

Ципрофлоксацин мен құрамында циклоспорин бар препараттарды бір уақытта қолдану кезіндеқан плазмасындағы креатинин концентрациясының қысқа мерзімді өтпелі жоғарылауы байқалды. Мұндай жағдайларда, қандағы креатинин концентрациясын аптасына екі рет анықтап отыру қажет.

Пробенецuд

Пробенецид ципрофлоксациннің бүйрекпен шығарылу жылдамдығын баяулатады. Ципрофлоксацин менқұрамында пробенецид бар препараттарды бір уақытта қолдануқан плазмасындағы ципрофлоксацин концентрациясының жоғарылауына әкеледі.

Фенuтоин

Ципрофлоксацин мен фенитоинды бір уақытта қолданғандақан плазмасындағы фенитоин мөлшерінің өзгеруі (жоғарылауы немесе төмендеуі) байқалды. Екі препаратты да қабылдайтын пациенттердеекі препаратты бір уақытта қолдану барысында және біріктірілген ем аяқталғаннан кейінгі қысқа уақытта қан плазмасындағы фенитоин мөлшерін анықтауды қоса, фенитоинмен емдеуге бақылау жүргізу ұсынылады.

Метотрексат

Метотрексат пен ципрофлоксациндібір уақытта қолданғанда метотрексаттың бүйрек-өзекшелік тасымалы баяулауы мүмкін, бұлқан плазмасындағы метотрексат концентрациясының жоғарылауымен қатар жүруі мүмкін. Бұл ретте метотрексаттың жағымсыз әсерлерінің даму ықтималдығы ұлғаюы мүмкін. Осыған байланысты, метотрексат пен ципрофлоксацин бір уақытта қолдану ұсынылмайды.

Тuзанидин

Тизанидин мен ципрофлоксацин бір уақытта қолдану кезінде қан сарысуындағы тизанидин концентрациясының ұлғаюы анықталды:

• ең жоғарғы концентрацияның (Сmах) 7 есе (4-тен 21 есеге дейін) ұлғаюы
• AUC көрсеткішінің («концентрация-уақыт» фармакокинетикалық қисық астындағы ауданы) 10 есе (6-дан 24 есеге дейін) ұлғаюы

Қан сарысуындағы тизанидин концентрациясының ұлғаюы артериялық қысымның төмендеуін және ұйқышылдық туындатуы мүмкін.Осылайша, ципрофлоксацин менқұрамында тизанидин бар препараттарды бір уақытта қолдануға болмайды.Сарысудағы тизанидин концентрациясының ұлғаюы гипотензиялық және седативті әсерлерді күшейтуі мүмкін.

Дулоксетин

Дулоксетин менР450 цитохромы CYP1А2 изоферментінің күшті тежегіштерін (флувоксамин сияқты) бір уақытта қолдану дулоксетин AUC және Сmах ұлғаюына әкелуі мүмкін.Ципрофлоксацинмен ықтимал өзара әрекеттесу туралы клиникалық деректердің жоқтығына қарамастан ципрофлоксацин мен дулоксетинді бір уақытта қолданғанда осындай өзара әрекеттесу ықтималдығын болжауға болады.

Ропинирол

Ропинирол менР450 цитохромы CYP1А2 изоферментінің орташа тежегіші ципрофлоксацинді бір уақытта қолдану ропинирол Сmахжәне AUC тиісінше 60 және 84 %-ға ұлғаюына әкелді.Ропиниролды ципрофлоксацинмен бірге қолдану кезінде және біріктірілген ем аяқталғаннан кейін қысқа уақыт ішінде оның жағымсыз әсерлерін бақылау керек.

Лидокаин

Лидокаин мен Р450 цитохромы CYP1А2 изоферментінің орташа тежегіші ципрофлоксацинді бір уақытта қолдану лидокаиннің веналық клиренсін

22%-ға төмендетуі мүмкін.Дегенмен, лидокаинмен емдеу жақсы жағымды, препараттарды бірге енгізгенде ципрофлоксациннң жағымсыз әсерлерінің туындауы ықтимал.

Клозапин

Клозапин мен ципрофлоксацинді 7 күн бойы 250 мг дозада бір уақытта қолданғанда клозапин мен N-десметилклозапиннің сарысулық концентрациядарының тиісінше 29 % және 31 % ұлғаюы байқалды.Пациенттің жағдайын бақылау және қажет болса клозапинді ципрофлоксацинмен бірге қолдану уақытында жәнебіріктірілген ем аяқталғаннан кейін қысқа уақыт ішінде оны дозалау режимін түзету керек.

Силденафил

50 мг силденафил мен 500 мг ципрофлоксацинді бір уақытта қолданғандасилденафилдің Сmax және AUС шамамен екі есе өсті.Силденафил мен ципрофлоксацинді бірге тағайындағанда қауіп/пайда арақатынасын ескеру керек.

К дәруменінің антагонистері

Ципрофлоксацин мен К дәруменінің антагонистерін (мысалы, варфарин, аценокумарол, фенпрокумон, флуиндон) бірге қолдануолардың антикоагулянтты әсерінің күшеюіне әкелуі мүмкін.Бұл әсердің шамасы қатарлас инфекцияларға, пациенттіңжасына және жағдайына байланысты өзгеруі мүмкін, сондықтан ципрофлоксациннің ХҚҚ (халықаралық қалыптасқан қатынас) ұлғаюына деген әсерін бағалау күрделі.Ципрофлоксацин мен К дәруменінің антагонистерін бірге қолдану уақытында ХҚҚ барынша жиі бақылау, сондай-ақбіріктірілген ем аяқталғаннан кейін қысқа уақыт ішінде оны дозалау режимін түзету керек.

Золпидем

Ципрофлоксацин мен золпидемді бірге қолданузолпидемнің қандағы концентрациясын ұлғайтуы мүмкін, осылайша, бірге қолданбаған жөн.

Агомелатин

Флувоксамин, Р450 цитохромы CYP1А2 изоферментініңкүшті тежегіші ретінде агомелатин метаболизмін тежейді, бұл агомелатин әсерінің 60 есе ұлғаюына әкеледі.



Вследствие снижения активности процессов микросомального окисления в гепатоцитахципрофлоксацин повышает концентрацию и удлиняет Т1/2 тео-филлина (и других ксантинов, например кофеина), пероральных гипогликемических лекарственных средств, антикоагулянтных средств непрямого действия, способствует снижению протромбинового индекса.

При сочетании с другими противомикробными ЛС (бета-лактамные антибиотики, аминогликазиды, клиндамицин, метронидазол) обычно наблюдается синергизм; можно успешно применяться в комбинации с азлоциллином и цефтазидимом при инфекциях, вызванных Pseudomonasspp.; с мезлоциллином, азлоциллином и другими бета-лактамными антибиотиками – при стрептококковых инфекциях; с изоксазолилпенициллинами и ванкомицином – при стафилококковых инфекциях; с метронидазолом и клиндамицином – при анаэробных инфекциях.

Ципрофлоксацин усиливает нефротоксическое действие циклоспорина, от-мечается увеличение сывороточного креатинина, у таких пациентов необходим контроль этого показателя 2 раза в неделю.

При одновременном приеме усиливает действие антикоагулянтных средств непрямого действия.

Пероральный прием совместно с железосодержащими ЛС, сукральфатом и антацидными ЛС, содержащими ионы магния, кальция и алюминия, приводит к снижению всасывания ципрофлоксацина, поэтому его следует назначать за 1-2 ч до или через 4 ч после приема вышеуказанных ЛС.

Нестероидные противовоспалительные препараты (исключая ацетилсалициловую кислоту) повышают риск развития судорог.

Диданозин снижение всасывание ципрофлоксацина вследствие образования с ним комплексов с содержащимися в диданозине ионов алюминия и магния.

Метоклопрамид ускоряет абсорбцию, что приводит к уменьшению времени достижения его Сmax.

Совместное применение урикозурических ЛС приводит к замедлению выведения (до 50 %) и повышению плазменной концентрации ципрофлоксацина.

Повышает Сmax в 7 раз (от 4 до 21 раза) и площадь под кривой «концентрация-время» (AUC) в 10 раз (от 6 до 24 раз) тизанидина, что повышает риск выраженного снижения артериального давления и сонливости.

Пробенецид:

• пробенецид нарушает почечную экскрецию ципрофлоксацина.Совместное применение пробенецида и ципрофлоксацина повышает концентрации ципрофлоксацина в плазме крови

Омепразол:

• одновременное применение ципрофлоксацина и омепразола приводит к незначительному снижению максимальной плазменной концентрации и средней концентрации в моче ципрофлоксацина

Теофиллин:

• при одновременном применении сифлокса и теофиллина воз-можно повышение концентрации в крови последнего.В таких случаях необходимо корригировать дозу теофиллина.Тизанидин: одновременный прием с тизанидином ведет к повышениюкон-центрации тизанидина в сыворотке крови
• усугубляется гипотензия и усиливается седативный эффект.Кофеин: некоторые хинолоны
• в том числе ципрофлоксацин
• снижают клиренс кофеина и могут продлить период его полувыведения из сыворотки крови

Метотрексат:

• почечный канальцевый транспорт метотрексата может ингибироваться при одновременном приеме ципрофлоксацина
• что может привести к повышению уровня метотрексата в плазме.В результате может повыситься риск токсических реакций
• связанных с приемом метотрексата.Поэтому пациенты
• принимающие метотрексат должны находиться под тщательным наблюдением при одновременном назначении терапии ципрофлоксацином

Фенитоин:

• одновременное применение ципрофлоксацина и фенитоина мо-жет приводить к повышению или понижению плазменных уровней фенитоина
• следовательно
• рекомендуется их мониторинг.Антибиотики:одновременное применениеципрофлоксацина и аминоглико-зидов и бета-лактамных антибиотиков дает аддитивный и синергический эффект.Эффекты на CYP: Ципрофлоксацин - сильный ингибитор CYP1A2 и слабый ингибитор CYP3A4.Циклоспорин: при одновременном применении лекарственных препаратов
• содержащих ципрофлоксацин и циклоспорин
• наблюдалось транзиторное повышение концентрации креатинина в плазме.Следовательно
• необходимо часто (дважды в неделю) контролировать концентрации креатинина в плазме у таковых пациентов.Антагонисты витамина К: одновременное применение ципрофлоксацина с антагонистами витамина К может усиливать его антикоагулянтное действие.Глибенкламид: в некоторых случаях одновременное применение ципрофлоксацина и глибенкламида может усиливать действие глибенкламида (гипогликемия).Дулоксетин: в клинических исследованиях было установлено
• что единовременное применение дулоксетина с сильными ингибиторами изофермента цитохром Р450 1А2
• такими
• как флувоксамин
• может привести к повышению средней концентрации в моче и максимальной концентрации в плазме дулоксетина.Хотя нет клинических данных за возможное взаимодействие с ципрофлоксацином
• сходных эффектов можно ожидать при их единовременном применении.Ропинирол: было установлено в ходе клинического исследования
• что единовременное применение ропинирола
• являющегося ингибитором изофермента цитохром Р450 1А2 средней мощности
• с ципрофлоксацином приводит к повышению средней концентрации в моче и максимальной концентрации в плазме ропинирола на 84 % и 60 %
• соответственно.Рекомендуется мониторинг на предмет побочных эффектов
• обусловленных ропиниролом и коррекция дозировок на протяжении и после единовременного применения с ципрофлоксацином.Лидокаин: на здоровых людях было установлено
• что единовременное применение лекарственных препаратов содержащих лидокаин
• являющийся ингибитором изофермента цитохром Р450 1А2 средней мощности
• с ципрофлоксацином
• снижает клиренс внутривенно введенного лидокаина на 22 %.Хотя терапия лидокаином хорошо переносилась
• в ходе единовременного применения может происходить возможное взаимодействие с ципрофлоксацином
• приводящее к побочным эффектам.Клозапин: по окончании единовременного применения 25 0 мг ципро-флоксацина с клозапином в течение 7 суток плазменные концентрации кло-запина и N-десметилклозапина были повышены на 29 % и 31 %
• соответст-венно.Рекомендуются клиническое наблюдение и адекватная коррекция дозировки клозапина в ходе и по окончании единовременного применения с ципрофлоксацином.Силденафил: единовременное применение силденафила с ципрофлоксацином приводит к повышению средней концентрации в моче и максимальной концентрации в плазме силденафила приблизительно в два раза после пероральной дозировки в 50 мг единовременно с 500 мг ципрофлоксацина.Следовательно
• следует проявлять осторожность при назначении комбинированной терапии с учетом риска и возможной пользы.Продукты питания и молочные продукты: кальций в виде элемента питания не оказывает значительного влияния на всасывание.Однако
• единовременное применение молочных продуктов или же напитков
• обогащенных минеральными веществами (например
• молоко
• йогурт
• апельсиновый сок
• обогащенный минеральными веществами) с ципрофлоксацином следует избегать ввиду возможного снижения всасывания ципрофлоксацина