КО-ПРЕНЕССА 0,002\\0,000625 N30 ТАБЛ

Лекарственная форма

Таблеткалар 2 мг/0,625 мг



Таблетки 2 мг/0,625 мг

Состав

Бір таблетканың құрамында

2 мг/0,625 мг доза үшін:

• белсенді заттар: 2 мг периндоприл эрбумині
• 0
• 625 мг индапамид
  
  
  
  активные вещества: периндоприла эрбумин 2 мг
• индапамид 0
• 625 мг
  
  вспомогательные вещества: кальция хлорида гексагидрат
• лактозы
  
  моногидрат
• кросповидон
• целлюлоза микрокристаллическая
• натрия гидрокарбонат
• кремния диоксид коллоидный гидратированный
• магния стеарат

Описание

Ко-Пренесса® - комбинация периндоприла, ингибитора ангиотензин-конвертирующего фермента (АКФ) и индапамида - хлорсульфамоилового диуретика. Фармакологическое действие препарата обусловлено свойствами каждого из компонентов и аддитивным синергизмом обоих компонентов при их сочетании.

Механизм действия

Связанный с периндоприлом:

• Периндоприл - ингибитор АКФ
• который катализирует превращение ангиотензина I в ангиотензин II - вещество
• обладающее сосудосуживающими свойствами

Кроме того, АКФ стимулирует секрецию альдостерона и усиливает распад сосудорасширяющего соединения брадикинина до неактивных гептапептидов.Это приводит к снижению секреции альдостерона, вследствие этого, по принципу обратной связи, увеличивается активность ренина в плазме крови.При длительном применении уменьшается общее периферическое сопротивление сосудов (ОПСС), что обусловлено, в основном, действием на сосуды в мышцах и почках.При этом не наблюдается задержки солей и воды или рефлекторной тахикардии.Периндоприл оказывает гипотензивное действие и у больных с низким или нормальным уровнем ренина в крови.

Действие периндоприла обусловлено активностью метаболита периндоприлата.

Периндоприл снижает нагрузку на сердце, оказывая сосудорасширяющее действие на вены (по-видимому, путем изменения метаболизма простагландинов), в результате снижается преднагрузка и уменьшается конечно-диастолическое давление; уменьшая ОПСС, что приводит к

снижению постнагрузки.

Периндоприл вызывает снижение давления наполнения в левом и правом желудочках сердца, снижение ОПСС, увеличение сердечного выброса и сердечного индекса, усиление регионарного кровотока в мышцах.В результате значительно улучшаются результаты пробы с физической нагрузкой.

Связанный с индапамидом:

• Индапамид - сульфонамидное производное с индольным кольцом
• фармакологически связанное с тиазидной группой диуретиков.Обладает способностью ингибировать реабсорбцию натрия в кортикальном сегменте петли Генле.Вызывает дозозависимое увеличение выделения натрия и хлоридов и
• в меньшей степени калия и магния с мочой
• тем самым усиливая диурез и оказывая гипотензивное действие

Характеристики гипотензивного действия

Независимо от возраста пациентов Ко-Пренесса® оказывает дозозависимое гипотензивное действие на систолическое и диастолическое артериальное давление (АД) как в положении лежа, так и стоя.Антигипертензивный эффект длится 24 часа.Снижение артериального давления достигается менее чем через 1 месяц бех тахифилаксии.Прекращение лечения не вызывает резкого эффекта.
Изучение оценки влияния комбинации периндоприла и индапамида на гипертрофию левого желудочка (ГЛЖ), по сравнению с эналаприлом при монотерапии (по результатам эхо-КГ), доказало преимущества комбинации периндоприла и индапамида в снижении индекса массы левого желудочка (по результатам эхо-КГ) и снижении АД по сравнению с эналаприлом при монотерапии.

Периндоприл эффективен при любой степени артериальной гипертензии:

• мягкой
• умеренной и тяжелой.Снижение диастолического и систолического АД наступает как в положении лежа
• так и стоя.Максимум гипотензивного эффекта наблюдается через 4-6 ч после однократного приема и сохраняется на протяжении 24 ч

Отмечается высокая степень остаточного ингибирования активности АКФ через 24 ч после приема препарата – около 80%.У пациентов, поддающихся лечению, нормализация АД достигается через 1 месяц и сохраняется без развития рефлекторной тахикардии.Отмена препарата не приводит к гипертензивной реакции.Периндоприл обладает сосудорасширяющими свойствами, восстанавливает эластичность основных артерий, корректирует гистоморфологические изменения в резистентных артериях и вызывает регрессию гипертрофии левого желудочка сердца.Назначение, при необходимости, тиазидного диуретика приводит к развитию синергической реакции.Комбинация ингибитора АКФ и тиазидного диуретика снижает риск развития гипокалиемии, которая характерна для приема диуретических препаратов.При монотерапии индапамидом отмечается длительный гипотензивный эффект сохраняющийся 24 ч.Гипотензивные свойства проявляются в дозах, при которых индапамид оказывает слабо выраженное диуретическое действие.
Эффективность гипотензивного действия индапамида пропорциональна его способности улучшать эластичность артерий, снижать ОПСС и сопротивление артериол.Индапамид способствует уменьшению гипертрофии левого желудочка сердца.В предельных концентрациях гипотензивная эффективность тиазидных диуретиков или других соответствующих соединений достигает плато и больше не увеличивается, в то время как побочное действие препаратов становится все более и более выраженным.Если лечение неэффективно, то увеличивать дозу препарата не следует.
При краткосрочном, среднесрочном и долгосрочном длительном лечении пациентов с гипертензией индапамид не влияет на липидный обмен (т.е.на содержание триглицеридов, ЛПНП, ЛПВП) и на углеводный обмен, даже у пациентов с сопутствующим сахарным диабетом.

Фармакокинетика

Периндоприл мен индапамидтің фармакокинетикалық қасиеттері оларды әр бөлек қолданумен салыстырғанда өзгермейді.

Абсорбциясы

Периндоприл

Ішке қабылдаудан кейін периндоприл тез сіңіріледі. Препарат биожетімділігі 65-70%. Плазмада периндоприлдің жартылай ыдырау кезеңі 1 сағатқа созылады.

Индапамид

Индапамид асқазан-ішек жолынан тез және толық сіңіріледі. Плазмада Cmax мәніне қабылдаудан кейін шамамен 1 сағаттан соң жетеді.

Таралуы

Периндоприл

Бос периндоприлаттың таралу көлемі (Vd) 0,2 л/кг жуық. Периндоприлаттың қан плазмасы ақуыздарымен, негізінен, АӨФ-мен байланысуы 20% құрайды және препарат концентрациясына байланысты.

Индапамид

Плазма ақуыздарымен байланысуы 79% құрайды. Препаратты қайталап қабылдау оның организмде жиналып қалуына әкелмейді.

Биотрансформациясы

Периндоприл

Периндоприл АӨФ тежегіші болып табылатын периндоприлаттың түзілуімен гидролизденеді. Метаболизмнің басқа өнімдері белсенді емес. Қан плазмасында периндоприлат ең жоғары концентрациясына (Cmax) 3-4 сағаттан соң жетеді. Ас ішу периндоприлдің периндоприлатқа айналуын, ал демек, оның биожетімділігін де төмендетеді, сондықтан препаратты тәулігіне бір рет таңертеңгілік таңғы ас алдында қабылдау ұсынылады.

Индапамид

Жартылай шығарылу кезеңі (T1/2) 14 -24 сағатқа (орта есеппен 18 сағат) созылады. Негізінен, несеппен (дозаның 70%-ы) және нәжіспен (22%) белсенді емес метаболиттер түрінде шығарылады.

Элиминациясы

Периндоприл

Периндоприлат организмнен бүйрек арқылы шығарылады; оның бос фракциясының жартылай шығарылу кезеңі (T1/2) 17 сағатқа жуық созылады, бұл 4 күн ішінде стационарлық жағдайға жету мүмкіндігін береді.

Егде жастағы пациенттерде, сондай-ақ бүйрек және жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде периндоприлат шығарылуы баяулайды. Дозаны таңдау бүйрек функциясының бұзылу дәрежесін (креатинин клиренсін (КК)) ескере отырып жүргізіледі. Диализде периндоприл клиренсі 70 мл/мин құрайды.

Цирроз бар пациенттерде периндоприлдің бастапқы молекуласының бауырлық клиренсі екі есе баяулайды. Алайда түзілген периндоприлат мөлшері азаймайды, сондықтан дозаны таңдау қажет емес.

Дозаға тәуелділігі (тәуелсіздігі)

Периндоприл дозасы мен оның плазмадағы экспозициясы арасындағы байланыс дозаға тәуелді болады.



Фармакокинетические свойства периндоприла и индапамида не меняются в сравнении с их раздельным применением.

Периндоприл

Всасывание и метаболизм

После приема внутрь периндоприл быстро абсорбируется. Биодоступность препарата 65 –70%. Период полураспада периндоприла в плазме составляет 1 ч. Периндоприл гидролизуется с образованием периндоприлата, который является ингибитором АКФ. Другие продукты метаболизма неактивны. Максимальная концентрация (Cmax) периндоприлата в плазме крови достигается через 3-4 ч. Прием пищи снижает превращение периндоприла в периндоприлат, а, следовательно, и его биодоступность, поэтому препарат рекомендуется принимать один раз в сутки, утром перед завтраком.

Распределение

Связь между дозой периндоприла и его экспозицией в плазме является линейной. Объем распределения (Vd) свободного периндоприлата близок к 0,2 л/кг. Связывание периндоприлата с белками плазмы крови, в основном, с АКФ, составляет 20% и зависит от концентрации препарата.

Выведение

Периндоприлат выводится из организма через почки; период полувыведения (T1/2) его свободной фракции составляет около 17 ч, что позволяет достичь стационарного состояния за 4 дня.

Фармакокинетика в особых клинических случаях

У пожилых пациентов, а также у больных с почечной и сердечной недостаточностью, выведение периндоприлата замедляется. Подбор дозы проводится с учетом степени нарушения функции почек (клиренс креатинина (КК)). При диализе клиренс периндоприла составляет 70 мл/мин.

У больных с циррозом печеночный клиренс исходной молекулы периндоприла замедляется вдвое. Однако количество образующегося периндоприлата не снижается, поэтому подбора дозы не требуется.

Индапамид

Всасывание

Индапамид быстро и полностью абсорбируется из желудочно-кишечного тракта. Cmax в плазме достигается приблизительно через 1 час после приема.

Распределение

Связывание с белками плазмы составляет 79%. Повторный прием препарата не приводит к его накоплению в организме.

Выведение

Период полувыведения (T1/2) составляет 14 -24 часа (в среднем 18 часов). Выводится, в основном, с мочой (70% от дозы) и калом (22%) в форме неактивных метаболитов.

Фармакокинетика в особых клинических случаях

Фармакокинетика индапамида не изменяется у больных с почечной недостаточностью.

Побочные действия

Жиі (10 адамнан 1-не дейін зақымдауы мүмкін)

- төмен артериялық қысымға байланысты қатты бас айналу немесе естен тану

Сирек (100 адамнан 1-не дейін зақымдауы мүмкін)

- бронх түйілу (кеуде қуысының қысылу сезімі, сырылдар және ентігу)

- бет, ерін, ауыз, тіл немесе тамақтың ісінуі, тыныс тарылуы (ангионевроздық ісіну)

Өте сирек (10 000 адамнан 1-не дейін болуы мүмкін)

- терінің ауыр реакциялары, мультиформалы эритеманы (беттегі, қол мен аяқтағы қышытатын қызыл дақтардан жиі басталатын тері бөртпесі) немесе терінің қарқынды бөртпесін, есекжемді, бүкіл дене терісінің қызаруын, қатты қышынуды, сулы бөртпені, терінің қабыршақтануы мен ісінуін, шырышты қабықтардың қабынуын (Стивенс-Джонсон синдромы) немесе басқа аллергиялық реакцияларды қоса

- жүрек-қантамыр бұзылулары (жүректің жүйесіз соғуы, стенокардия (физикалық күш түсіруден болатын кеуденің, жақсүйектің және арқаның ауыруы), миокард инфарктісі)

- болжамды инсульт белгісі болуы мүмкін қолдың немесе аяқтың әлсіреуі немесе сөйлеу кінәраттары

- хал-ахуалдың күрт нашарлауымен қатар жүретін іштің немесе арқаның қатты ауыруын туғызуы мүмкін ұйқы безінің қабынуы

- гепатит белгісі болуы мүмкін терінің немесе көз ақуызының сарғаюы (сары ауру)

Белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес)

- өмірге қатерлі жүректің жүйесіз соғуы

- бауыр аурулары тудыратын ми ауруы (бауыр энцефалопатиясы)

- бұлшықет құрысуы, бұлшықет әлсізідігі, рабдомиолиз



Жиілігінің кему ретімен мына жағымсыз әсерлерді қамтуы мүмкін:

• Жиі (10 адамнан 1-не дейін болуы мүмкін):
  
  Аллергиялық және демікпелік реакцияларға бейім тұлғаларда болатын тері реакциялары
• бас ауыру
• бас айналу
• көрудің бұзылуы
• құлақтың шуылдауы (құлақтағы шуылды сезіну)
• жөтел
• ентігу (ентігу)
• асқазан-ішек бұзылыстары (жүрек айну
• құсу
• іштің ауыруы
• дәм сезу қабілетінің бұзылуы
• диспепсия немесе ас қорытудың қиындауы
• диарея
• іш қату)
• аллергиялық реакциялар (тері бөртпесі
• қышыну сияқты)
• құрысулар
• шаршау сезімі
• гипокалиемия
  
  
  
  Жиі емес (100 адамнан 1-не дейін зақымдауы мүмкін):
  
  Көңіл-күйдің құбылуы
• ұйқының бұзылуы
• депрессия
• есекжем
• пурпура (терідегі қызыл нүктелер)
• күлбіреуіктер шоғырлануы
• бүйрек кінәраттары
• импотенция
• тершеңдік
• эозинофилдер мөлшерінің көбеюі (лейкоциттер типі)
• зертханалық көрсеткіштердің өзгеруі: қабылдауды тоқтату кезінде қайтымды болатын қандағы калийдің жоғары деңгейі
• қандағы натрийдің төмен деңгейі
• ұйқышылдық
• естен танулар
• жүрек қағу (өзінің жүрек соғуын сезіну)
• тахикардия (жүректің жиі соғуы)
• қант диабетімен науқастардағы гипогликемия (қандағы төмен қант деңгейі)
• васкулит (қан тамырларының қабынуы)
• ауыз кеберсуі
• жарыққа сезімталдық реакциялары (терінің күнге жоғары сезімталдығы)
• артралгиялар (буындардың ауыруы)
• миалгиялар (бұлшықеттердің ауыруы)
• кеуденің ауыруы
• дімкәстану
• шеткері ісінулер
• дене температурасының көтерілуі
• қан мочевинасының жоғарылауы
• қандағы креатининнің артуы
• құлап қалу
  
  
  
  Сирек (1000 адамнан 1-не дейін зақымдауы мүмкін):
  
  Псориаз ағымының өршуі
• зертханалық көрсеткіштердің өзгеруі: бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы
• сарысулық билирубиннің жоғары деңгейі
• қажу
• антидиуретикалық гормонның баламалы емес секреция синдромы (SIADH)
• анурия/олигурия
• ысынулар
• жедел бүйрек жеткіліксіздігі
• гипохлоремия
• гипомагнемия
  
  
  
  Өте сирек (10 000 адамнан 1-не дейін зақымдауы мүмкін):
  
  Сананың шатасуы
• эозинофилиялық пневмония (пневмонияның сирек түрі)
• концентрацияланған несеп (күңгірт түсті)
• жүрек айну
• бұлшықеттердің құрысуы
• сананың шатасуы және АдГ (антидиурездік гормон) талапқа сай емес секрециясынан болатын ұстамалар

Сипатталған симптомдар болғанда дереу дәрігерге қаралу керек.Ринит (мұрын бітелісі немесе бөліністері), қанның ақ және қызыл денешіктері санының азаюы сияқты қан көрсеткіштерінің өзгеруі, гемоглобин төмендеуі, тромбоциттер санының азаюы, қандағы кальций деңгейінің жоғарылауы, бауыр функциясының бұзылуы



Белгісіз (қолда бар деректер бойынша жиілігін бағалау мүмкін емес):

• ЭКГ өзгерістері
• зертханалық көрсеткіштердің өзгеруі: несеп қышқылының және қандағы қанттың жоғары деңгейі
• миопия (алыстан көрмеу)
• көздің бұлыңғырлануы
• көрудің бұзылуы
• хориоидты жалқық
• тері түсінің өзгеруі
• қол немесе аяқ саусақтарының ұйып қалуы және ауыруы (Рейно феномені).Жүйелі қызыл жегі бар болса (коллагенді ауыру типі)
• аурудың өршуі болуы мүмкін

Қан, бүйрек, бауыр немесе ұйқы безі тарапынан бұзылулар және зертханалық көрсеткіштердің (қан талдаулары) өзгерістері болуы мүмкін.Дәрігер сіздің жай-күйңізді бақылау үшін зертханалық тексеру тағайындауы мүмкін.


Периндоприл оказывает ингибирующее действие на систему ренин-ангиотензин-альдостерон (РААС) и уменьшает выведение ионов калия почками на фоне приема индапамида.У 2% пациентов на фоне применения препарата Ко-Пренесса® было отмечено развитие гипокалиемии.
Частота побочных реакций, которые могут возникать во время терапии, приведена в виде следующей градации:

• очень часто (>
• 1/10)
• часто (>
• 1/100, <
• 1/10)
• нечасто (>
• 1/1000, <
• 1/100)
• редко (>
• 1/10 000, <
• 1/1000)
• очень редко (<
• 1/10 000)
• частота не установлена (частота не может быть подсчитана по доступным данным)

Со стороны системы кроветворения:

• очень редко
  
  -тромбоцитопения
• лейкопения/нейтропения
• агранулоцитоз
• апластическая анемия
• гемолитическая анемия
  
  -в определенных клинических ситуациях (пациенты после трансплантации почки
• пациенты
• находящиеся на гемодиализе) - анемия
  
  
  
  
  
  Со стороны ЦНС:
  
  часто
  
  -парестезии
• головная боль
• головокружение
• вертиго
• слабость
  
  нечасто
  
  -нарушение сна
• лабильность настроения
• очень редко
  
  -спутанность сознания
  
  Со стороны зрения:
  
  часто
  
  -нарушение зрения
  
  Со стороны органа слуха:
  
  часто
  
  -шум в ушах
  
  Со стороны сердечно-сосудистой системы:
  
  нечасто
  
  -снижение АД (в т.ч.ортостатическая гипотензия)
  
  очень редко
  
  -нарушения ритма сердца (в т.ч.брадикардия
• желудочковая тахикардия
• мерцательная аритмия)
  
  -стенокардия и инфаркт миокарда
• возможно
• вследствие избыточного снижения АД у пациентов группы высокого риска
  
  -удлинение интервала QT на электрокардиограмме
  
  Со стороны дыхательной системы:
  
  часто
  
  ­на фоне применения ингибиторов АКФ может возникать сухой кашель
• длительно сохраняющийся во время приема препаратов этой группы и исчезающий после их отмены.При наличии данного симптома следует рассмотреть ятрогенную этиологию

-одышка

нечасто

-бронхоспазм

очень редко

-эозинофильная пневмония, ринит

Со стороны пищеварительной системы:

• часто
  
  -запор, сухость слизистой оболочки полости рта, тошнота, боли в эпигастрии, анорексия, рвота, боль в животе, дисгевзия, диспепсия, диарея
  
  очень редко
  
  -панкреатит
  
  -цитолитический или холестатический гепатит
  
  частота не установлена
  
  -печеночная энцефалопатия у пациентов с печеночной недостаточностью
  
  -повышение уровня печеночных ферментов
  
  
  
  Со стороны гепатобилиарной системы:
  
  очень редко: холестаз или цитолитический гепатит
  
  -в случае печеночной недостаточности, существует возможность наступления печеночной энцефалопатии
  
  Со стороны кожных покровов:
  
  часто
  
  -кожная сыпь, зуд, макулопапулезная сыпь
  
  нечасто
  
  -ангионевротический отек лица, губ, конечностей, слизистой оболочки языка, голосовой щели и/или гортани
• крапивница
  
  -реакции повышенной чувствительности у пациентов, предрасположенных к бронхообструктивным и аллергическим реакциям
  
  -геморрагический васкулит
  
  -у пациентов с острой формой системной красной волчанки возможно ухудшение течения заболевания
  
  -пурпура
  
  очень редко
  
  -многоформная эритема, токсический эпидермальный некролиз, синдром Стивенса-Джонсона
  
  -реакции повышенной фоточувствительности
  
  Со стороны костно-мышечной системы:
  
  часто
  
  -спазмы мышц
  
  Со стороны мочевыделительной системы:
  
  нечасто
  
  -почечная недостаточность
  
  Очень редко
  
  -острая почечная недостаточность
  
  Со стороны репродуктивной системы:
  
  Нечасто
  
  -импотенция
  
  Лабораторные показатели:
  
  -гипокалиемия, особенно значимая для пациентов, относящихся к группе риска
  
  -гипонатриемия и гиповолемия, приводящие к дегидратации и ортостатической гипотензии
  
  -повышение концентрации мочевой кислоты и глюкозы в крови во время приема препарата
  
  -незначительное повышение концентрации креатинина в моче и в плазме крови, проходящее после отмены терапии, чаще у пациентов со стенозом почечной артерии, при лечении артериальной гипертензии диуретиками и в случае почечной недостаточности
  
  -гиперкалиемия, чаще преходящая
  
  редко
  
  -гиперкальциемия
  
  прочие:
  
  нечасто
  
  -повышенное потоотделение.Общие нарушения:
  
  редко
  
  ­астения
  
  не часто
  
  ­потливость

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Нейтропения/агранулоцитоз/тромбоцитопения/анемия

АӨФ тежегіштерін қабылдау аясында нейтропенияның даму қаупі дозаға байланысты сипатта болады және қабылданған дәрілік затқа және қатар жүретін аурулардың болуына тәуелденеді. Нейтропения қатар жүретін аурулары жоқ пациенттерде сирек туындайды, алайда қауіп бүйрек функциясы бұзылуы бар пациенттерде, әсіресе, дәнекер тіннің жүйелі аурулары (оның ішінде, жүйелік қызыл жегі, склеродермия) аясында артады.

АӨФ тежегіштерін қабылдауды тоқтатудан кейін нейтропенияның клиникалық белгілері өздігінен басылады.

Периндоприл дәнекер тіннің жүйелі аурулары бар пациенттерде иммунодепрессиялық дәрілерді, аллопуринол немесе прокаинамидті қабылдау аясында және оларды бірге қолданғанда, әсіресе, бүйрек функциясының бастапқы бұзылуы бар пациенттерде ерекше сақтықпен қолданылу керек. Кейбір пациенттерде, бірқатар жағдайларда антибиотиктермен қарқынды емдеуге төзімді ауыр инфекциялық аурулар пайда болды. Периндоприлді ондай пациенттерге тағайындағанда қандағы лейкоциттер мөлшерін мезгіл-мезгіл бақылау ұсынылады. Пациенттер инфекциялық аурулардың кез келген белгілерін (мысалы, баспа, қызба) дәрігерге мәлімдеуі тиіс.

Жоғары сезімталдық/ангионевроздық ісіну (Квинке ісінуі)

АӨФ тежегіштері, оның ішінде периндоприл қабылданғанда, сирек жағдайларда бет, аяқ-қол, ерін, тілдің, дауыс саңылауының және/немесе көмейдің ангионевроздық ісінуінің дамуын байқауға болады. Симптомдар пайда болғанда Ко-Пренесса® препаратын қабылдау дереу тоқтатылуы тиіс, ал пациент ісіну белгілері толық басылғанша қадағалануы тиіс. Егер ісіну тек бет пен ерінде болса, әдетте, оның симптомдарын емдеуге антигистаминдік дәрілерді қолдану мүмкін болса да, оның көріністері өздігінен басылады. Көмей ісінуімен қатар жүретін ангионевроздық ісіну өліммен аяқталуға әкелуі мүмкін. Тілдің, дауыс байламдарының немесе көмейдің ісінуі тыныс жолдарының обструкциясына әкелуі мүмкін. Осындай симптомдар болғанда тері астына дереу 1:

• 1000 сұйылтылған (0
• 3 немесе 0
• 5 мл) эпинефрин (адреналин) енгізу және/немесе тыныс жолдарының өткізгіштігін қамтамасыз ету керек

Анамнезі күрделі қара нәсілді тұлғаларда ангионевроздық ісіну қаупі басқа нәсіл пациенттерімен салыстырғанда жоғары.

Анамнезінде АӨФ тежегіштерін қабылдаумен байланысты емес Квинке ісінуі болған пациенттерде осы топтың препараттарын қабылдағанда оның даму қаупі артуы мүмкін.

Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерімен ем аясында ішектің ангионевроздық ісінуі дамиды.Осы орайда пациенттерде оқшау симптом ретінде немесе жүрек айну және құсумен біріккен, кейбір жағдайларда беттің осының алдында ангионевроздық ісінуінсіз және С-1 эстераза ферментінің қалыпты белсенділігімен іштің ауыруы білінеді.Диагноз құрсақ аумағына компьютерлік томография, ультрадыбыстық зерттеу көмегімен немесе хирургиялық араласу сәтінде қойылады.Симптомдар АӨФ тежегіштерін қабылдауды тоқтатудан кейін жоғалады.АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген, іш аумағының ауыруы бар пациенттерде дифференциялық диагноз қойылғанда ішектің ангионевроздық ісінуінің даму мүмкіндігін ескеру қажет.

Периндоприлді сакубитрил/валсартанмен біріктіріп қабылдау ангионевроздық ісінудің жоғары даму қаупіне байланысты қарсы көрсетілімді.Сакубитрил/валсартан біріктірілімін периндоприлдің соңғы дозасын қабылдаудан кейін 36 сағат өтуінен ерте қабылдауға болмайды.Егер сакубитрил/валсартанмен емдеу тоқтатылса, периндоприлмен емдеуді сакубитрил/валсартанның соңғы дозасын қабылдаудан кейін 36 сағат өткен соң ғана бастау керек.Басқа бейтарап эндопептидаза тежегіштерін (БЭТ) (мысалы, рацекадотрил) және АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қолдану ангионевроздық ісінудің даму қаупін арттыруы мүмкін.Демек, периндоприл қабылдайтын пациенттерде тежегіштермен (БЭТ) (мысалы, рацекадотрил) емді бастар алдында пайда және қауіп арақатынасын мұқият бағалау қажет.

mTOR тежегіштерін (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус) және глиптиндерді (мысалы, линаглиптин, саксаглиптин, ситаглиптин, вилдаглиптин) бір мезгілде қабылдау

Бір мезгілде mTOR тежегішін (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус) глиптиндерді (мысалы, линаглиптин, саксаглиптин, ситаглиптин, вилдаглиптин) қабылдаған пациенттерде ангионевроздық ісінудің едәуір жоғары қаупі болуы мүмкін (мысалы, тыныс жолдарының ісінуі немесе тыныс алу жеткіліксіздігімен немесе онсыз тілдің ісінуі).

Десенсибилизация жасау кезіндегі анафилактоидтық реакциялар

Жарғақ қанатты жәндіктердің (ара, сона) уымен десенсибилизациялау емінде АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде өмірге қатерлі ұзаққа созылатын анафилактоидтық реакциялар дамуы жөнінде жекелеген хабарламалар бар.АӨФ тежегіштерін күрделі аллергологиялық анамнезі бар немесе десенсибилизация емшарасынан өткен, аллергиялық реакцияларға бейім науқастарда сақтықпен қолдану қажет.Жарғақ қанатты жәндіктер уымен иммундық ем қабылдап жүрген пациенттер АӨФ тежегішін қолданбау керек.Дегенмен де, десенсибилизация емшарасының басталуынан кем дегенде 24 сағат бұрын АӨФ тежегішін уақытша тоқтату арқылы анафилактоидтық реакциядан сақтануға болады.

ТТЛП аферезін жасау кезіндегі анафилактоидтық реакциялар

Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде декстран сульфатын пайдаланумен ТТЛП аферезі жасалғанда өмірге қатерлі анафилактоидтық реакциялар дамуы мүмкін.Анафилактоидтық реакцияларға жол бермеу үшін әрбір аферез емшарасы алдында АӨФ тежегішімен емдеуді уақытша тоқтату керек.

Бастапқы гиперальдостеронизм

Бастапқы гиперальдостеронизм бар пациенттерде, әдетте, әсер ету механизмі ренин-ангиотензин жүйесін тежеуге негізделген гипертензияға қарсы препараттарды қолданғанда клиникалық тиімділігінің төмен екені байқалады.Осыған орай, аталған препаратты ондай жағдайларда қолдану ұсынылмайды.

Гемодиализ

АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде жоғары ағынды жарғақшаларды (мысалы, AN69®) пайдаланумен гемодиализ жасалғанда анафилактоидтық реакциялар білінді.Сондықтан басқа типті жарғақшаны пайдаланған немесе басқа фармакотерапиялық топтың гипотензиялық дәрісін қолданған дұрыс.

Калий жинақтайтын диуретиктер, калий препараттары, құрамында калий бар қоспалар немесе тұзды алмастырушылар

Әдетте, периндоприл мен калий жинақтайтын диуретиктерді, сондай-ақ калий препараттарын және құрамында калий бар қоспаларды немесе ас тұзын алмастырғыштарды бірге қолдану ұсынылмайды.

Жөтел

АӨФ тежегішімен ем аясында құрғақ жөтел пайда болуы мүмкін.Жөтел осы топтың препараттарын қабылдау аясында ұзақ сақталады және оларды тоқтатқанда басылады.Пациентте құрғақ жөтел болғанда осы симптомның АӨФ тежегішін қабылдаумен байланысты болуы мүмкін екенін есте ұстау керек.Егер дәрігер АӨФ тежегішімен ем пациентке қажет деп санаса, препарат қабылдауды жалғастыруға болады.

Артериялық гипотензия және/немесе бүйрек жеткіліксіздігі қаупі (жүректің созылмалы жеткіліксіздігі, су-электролит теңгерімінің бұзылулары бар пациенттерде)

Кейбір патологиялық жай-күйлерде, әсіресе, айқын гиповолемияда және қан плазмасында электролиттер мөлшері төмендегенде (тұзсыз диета немесе диуретиктерді ұзақ қабылдау аясында), АҚ бастапқыда төмен болған, бүйрек артериясының (оның ішінде екі жақты) стенозы, жүректің созылмалы жеткіліксіздігі немесе ісінумен және асцитпен қатар жүретін бауыр циррозы бар пациенттерде РААЖ елеулі белсенділенуі болуы мүмкін.

АӨФ тежегіштерін қолдану РААЖ бөгелісін туындатады, сондықтан да АҚ күрт төмендеуімен және/немесе бүйректің функционалдық жеткіліксіздігінің дамуын айғақтайтын қан плазмасында креатинин концентрациясының жоғарылауымен қатар жүруі мүмкін.Бұл құбылыстар препараттың алғашқы дозасын қабылдағанда немесе емнің алғашқы екі аптасы ішінде жиірек байқалады.Кейде бұл жай-күйлер жедел дамиды.Ондай жағдайларда емді жаңғыртқанда периндоприл мен индапамид біріктірілімін төменірек дозада пайдалану, ал артынан дозаны біртіндеп арттыру ұсынылады.

Егде жастағы пациенттер

Ко-Пренесса® препаратын қабылдауды бастар алдында бүйректің функционалдық белсенділігін және қан плазмасында калий иондарының мөлшерін бағалау қажет.Емнің басында препарат дозасы, әсіресе, АҚК азаюы және электролиттер жоғалуы жағдайында, АҚ төмендеу дәрежесін ескере отырып таңдалады.Осындай шаралар АҚ күрт төмендеуін болдырмауға мүмкіндік береді.

Атеросклероз

Артериялық гипотензия қаупі барлық науқастарда бар, алайда, жүректің ишемиялық ауруы және ми қан айналымының жеткіліксіздігі бар пациенттерде препаратты қолданғанда ерекше сақтық шарасын қадағалау керек.Осындай пациенттерде емдеуді периндоприл мен индапамид біріктірілімінің төмен дозаларынан бастау керек.

Реноваскулярлық гипертензиясы бар пациенттер

Реноваскулярлық гипертензияны емдеу әдісі реваскуляризация болып табылады.Дегенмен де, АӨФ тежегіштерін пайдалану хирургиялық араласу күтілетін пациенттерде де, хирургиялық араласудың жасалуы мүмкін болмаған жағдайда да жағымды әсерін көрсетеді.Диагностикаланған немесе алдын ала болжанған бүйрек артериясының стенозы бар пациенттерде емдеуді периндоприл мен индапамид біріктірілімінің төменірек дозаларынан бастау керек.Кейбір науқастарда препаратты тоқтатқанда басылатын бүйректің функционалдық жеткіліксіздігі дамуы мүмкін.

Басқа қауіп топтары

Жүректің созылмалы жеткіліксіздігі бар (NYHA жіктеуі бойынша IV функционалдық класс) пациенттерде және 1 типті қант диабетімен (калий иондары мөлшерінің өздігінен арту қауіптілігі) науқастарда емдеу периндоприл мен индапамид біріктірілімінің төменірек дозаларынан және дәрігердің тұрақты бақылауымен басталуы тиіс.

Артериялық гипертензиямен және жүректің ишемиялық ауруымен науқастар бета-адреноблокаторлар қабылдауды тоқтатпауы тиіс:

• периндоприл мен индапамид біріктірілімі бета-адреноблокаторлармен бірге пайдаланылуы тиіс

Қант диабеті бар пациенттер

Ко-Пренесса® препаратын ішке қабылдауға арналған гипогликемиялық дәрілер немесе инсулин қабылдап жүрген қант диабеті бар пациенттерге тағайындағанда емнің алғашқы айында қан плазмасында глюкоза концентрациясын жүйелі бақылау қажет.

Этникалық өзгешеліктер

Периндоприлдің, басқа АӨФ тежегіштері сияқты, басқа нәсіл өкілдерімен салыстырғанда, қара нәсілді пациенттерде айқындылығы аз гипотензиялық әсер көрсететіні анық.Бұл айырмашылық артериялық гипертензиясы бар қара нәсілді науқастарда рениннің төмен белсенділігінің жиірек білінуіне себеп болуы мүмкін.
Хирургиялық араласу/Жалпы анестезия

Жалпы анестезия қолданумен хирургиялық араласу жасалатын науқастарда АӨФ тежегіштерін қолдану, әсіресе, гипертензияға қарсы әсер ететін жалпы анестезияға қарсы дәрілерді пайдаланғанда айқын АҚ төмендеуіне әкелуі мүмкін.Хирургиялық араласудан 12 сағат бұрын ұзақ әсер ететін АӨФ тежегіштерін, оның ішінде периндоприлді қабылдауды тоқтату ұсынылады.

Қолқа стенозы/Митральді стеноз/Гипертрофиялық кардиомиопатия

АӨФ тежегіштері сол жақ қарыншаның шығу саңылауының обструкциясы бар науқастарға және митральді стенозда сақтықпен тағайындалуы тиіс.

Бауыр жеткіліксіздігі

Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерін қабылдау аясында холестаздық сарғаю пайда болады.Осы синдром үдегенде кейде өліммен аяқталатын фульминантты бауыр некрозы дамиды.Осы синдромның даму механизмі анық емес.АӨФ тежегіштерін қабылдау аясында сарғаю болғанда пациент дәрігерге қаралу керек.АӨФ тежегіштерін қабылдау аясында бауыр ферменттерінің белсенділігі едәуір жоғарылағанда препарат қабылдауды тоқтату керек.

Гиперкалиемия

Гиперкалиемия АӨФ тежегіштерімен, оның ішінде периндоприлмен емдеу кезінде дамуы мүмкін.Гиперкалиемияның қауіп факторлары бүйрек жеткіліксіздігі, бүйрек функциясының бұзылуы, егде жас (> 70 жас), қант диабеті, кейбір қатар жүретін жай-күйлер (дегидратация, жүректің созылмалы жеткіліксіздігінің жедел декомпенсациясы, метаболизмдік ацидоз), калий жинақтайтын диуретиктерді (спиронолактон, эплеренон, триамтерен, амилорид сияқты) бір мезгілде қабылдау, сондай-ақ калий препараттарын немесе құрамында калий бар ас тұзының алмастырғыштарын бір мезгілде қабылдау, сондай-ақ қан плазмасында калий иондары мөлшерінің артуына ықпал ететін басқа дәрілерді (мысалы, гепарин, триметоприм/сульфаметоксазол ретінде белгілі ко-тримоксазол, басқа АӨФ тежегіштері, ангиотензин II рецепторының антагонистері, күніне ≥ 3 г ацетилсалицил қышқылы, ЦОГ-2 тежегіштері және селективті емес ҚҚСП, циклоспорин немесе такролимус, триметоприм сияқты иммунодепрессанттар) (әсіресе бүйрек функциясы төмендеп кеткен пациенттерде) қолдану болып табылады.Гиперкалиемия жүрек ырғағының күрделі, кейде өлімге әкелетін бұзылуларына әкелуі мүмкін.Егер жоғарыда аталған дәрілерді біріктіріп қабылдау қажет болса, емдеу қан сарысуында калий иондарының мөлшерін жүйелі бақылау аясында абайлап жүргізілуі тиіс.


Индапамид

Бауыр энцефалопатиясы

Бауыр функциясының бұзылулары болғанда, әсіресе электролиттер теңгерімсіздігі жағдайында тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер қабылдау, бауыр комасына дейін үдеуі мүмкін бауыр энцефалопатиясының дамуына әкелуі мүмкін.Ондай жағдайда Ко-Пренесса® препаратын қабылдауды дереу тоқтату керек.
Фотосезімталдық

Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер қабылдау аясында фотосезімталдық реакциясының даму жағдайлары хабарланды.Препаратты қабылдау аясында фотосезімталдық реакциясы дамыған жағдайда емдеуді тоқтату керек.Диуретиктермен емді жалғастыру қажет болса, тері жабындарын күн сәулесінің немесе жасанды ультракүлгін сәулелердің әсерінен қорғауға кеңес беріледі.

Су-электролит теңгерімі/Қан плазмасындағы натрий иондарының мөлшері

Емдеу басталуына дейін қан плазмасында натрий иондарының мөлшерін анықтау қажет.Препаратты қабылдау аясында осы көрсеткішті жүйелі бақылап отыру керек.Барлық диурездік дәрілер кейде күрделі асқынуларға алып келетін гипонатриемияны тудыруға қабілетті.Бастапқы сатыдағы гипонатриемия клиникалық симптомдармен қатар жүруі мүмкін, сондықтан жүйелі зертханалық бақылау қажет.Натрий иондарының мөлшерін жиірек бақылау егде жастағы пациенттерге көрсетілген.Бұл егде жастағы пациенттерде және бауыр циррозы бар пациенттерде одан да жиірек болуы тиіс.

Қан плазмасындағы калий иондарының мөлшері

Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктермен ем гипокалиемияның даму қаупімен байланысты.Гипокалиемия бұлшықеттің бұзылысын туындатуы мүмкін.Рабдомиолиз жағдайлары туралы, негізінен, ауыр гипокалиемия аясында хабарланды.Жоғары қауіп тобына жататын пациенттердің келесі санаттарында:

• егде жастағы пациенттерде
• жүдеп кеткен немесе біріктірілген дәрі-дәрмектік ем қабылдап жүрген пациенттерде
• бауыр циррозы
• шеткері ісінулері немесе асциті
• жүректің ишемиялық ауруы
• жүректің созылмалы жеткіліксіздігі бар пациенттерде гипокалиемиядан (3.4 ммоль/л-ден аз) сақтану қажет.Осы науқастарда гипокалиемия жүрек гликозидтерінің уытты әсерін күшейтеді және аритмияның даму қаупін арттырады

Жоғары қауіп тобына QT аралығының ұзаруы бар пациенттер де жатады, бұл ретте осы ұзарудың туа біткен себептерден немесе дәрілік заттардың әсерінен туындауы маңызды емес.

Гипокалиемия, брадикардия сияқты, жүрек ырғағының ауыр бұзылуларының, әсіресе, өлімге әкелуі мүмкін «пируэт» типті аритмияның дамуына ықпал етеді.Жоғарыда сипатталған барлық жағдайларда қан плазмасында калий иондарының мөлшерін жүйелі бақылау қажет.Калий иондарының мөлшерін алғашқы өлшеуді емдеу басталған алғашқы апта ішінде жүргізу қажет.

Гипокалиемия анықталғанда тиісті емдеу тағайындалуы тиіс.
Қан сарысуындағы магний концентрациясының төмен болуына байланысты анықталған гипокалиемия, егер қан сарысуындағы магний деңгейіне түзету енгізілмесе, емдеуге нашар берілуі мүмкін.Қан плазмасындағы магний

Индапамидті қоса, тиазидтер және олармен байланысты диуретиктер магнийдің несеппен шығарылуын арттыратыны көрсетілген, бұл гипомагниемияға әкелуі мүмкін.Қан плазмасындағы кальций иондарының мөлшері

Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер кальций иондарының бүйрекпен шығарылуын азайтып, қан плазмасында кальций иондары мөлшерінің мардымсыз әрі уақытша жоғарылауына әкеледі.Айқын гиперкальциемия бұрын диагностикаланбаған гиперпаратиреоз салдары болуы мүмкін.Қалқанша маңы бездерінің функциясын зерттеу алдында диурездік дәрілер қабылдауды тоқтату керек.

Қан плазмасындағы глюкоза мөлшері

Қант диабеті бар пациенттерде, әсіресе, гипокалиемия бар болса, қандағы глюкоза мөлшерін бақылап отыру қажет.
Несеп қышқылы

Ем аясында қан плазмасында несеп қышқылының концентрациясы жоғарылаған науқастарда подагра ұстамаларының туындау жиілігі артуы мүмкін.

Диурездік заттар және бүйрек функциясы

Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер тек бүйрек функциясы сақталған немесе аздап бұзылған пациенттерде толық шамада тиімді (ересек пациенттерде қан плазмасындағы креатинин концентрациясы 2,5 мг/дл немесе 220 мкмоль/л-ден төмен).Егде жастағы пациенттерде КК Кокрофт формуласы бойынша жас, дене салмағы және жыныстың ескерілуімен есептеледі:

• (140 - жасы) х дене салмағы
  
  Clcr = ----------------------------------------------------------
  
  0
• 814 х қан плазмасындағы креатинин деңгейі
  
  
  
  онда: жасы - жыл
• дене салмағы - килограмм
• плазмадағы креатинин деңгейі - мкмоль/л.Формула ер жынысты егде жастағы пациентке есептелді
• әйелге ыңғайлау үшін нәтижесін 0
• 85-ке көбейту керек.Диуретиктермен емдеудің басында науқастарда гиповолемияға және гипонатриемияға байланысты шумақтық сүзілу жылдамдығының уақытша төмендеуін және қан плазмасында мочевина концентрациясы мен креатинин жоғарылауын байқауға болады.Бұл бүйректің транзиторлы функционалдық жеткіліксіздігі бүйрек функциясы өзгермеген пациенттерге қауіпті емес
• алайда бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде оның айқындылығы күшеюі мүмкін

Спортшылар

Индапамид допинг-бақылау жүргізілгенде оң реакция беруі мүмкін.Хориоидты жалқық, жедел миопия және салдарлы жабық бұрышты глаукома

Құрамында сульфонамид немесе сульфонамид туындылары бар препараттар көру өрісінің түсуі, өткінші миопия және жедел жабық бұрышты глаукома арқылы хориоидты жалқыққа әкелетін идиосинкразиялық реакцияны тудыруы мүмкін.Симптомдар көру өткірлігі төмендеуінің жедел басталуын немесе көздің ауыруын қамтиды, әдетте, бұл препаратты қабылдау басталған сәттен бастап бірнеше сағат ішінде бір аптаға дейін байқалады.Жедел жабық бұрышты глаукомаға емдеу жүргізілмеуі қайтымсыз көрмей қалуға әкелуі мүмкін.Бастапқы емдеу дәрілік зат қабылдауды шұғыл тоқтатумен жүзеге асады.Бақыланбайтын көзішілік қысым кезінде дереу медициналық немесе хирургиялық емдеу қажет болуы мүмкін.Жедел жабық бұрышты глаукоманы дамытатын қауіп факторлары өзінде сульфонамидке немесе пенициллинге аллергиялық реакциялардың анамнезде болуын қамтуы мүмкін.

Периндоприл және индапамид

Ем аясында осының алдында бүйрек функциясының айқын бұзылуы болмаған, артериялық гипертензиясы бар кейбір пациенттерде, әсіресе, егер белсенді компоненттің екеуі де пациент үшін жаңа болса, бүйректің функционалдық жеткіліксіздігінің зертханалық белгілері болуы мүмкін.Бұл жағдайда Ко-Пренесса® препаратымен емдеуді тоқтату керек.Әріқарай периндоприл мен индапамид біріктірілімінің төмен дозаларын пайдаланып, біріктірілген емді жаңғыртуға немесе препараттарды монотерапия режимінде пайдалануға болады.
Артериялық гипотензия және су-электролит теңгерімінің бұзылуы

Гипонатриемия (әсіресе, бүйрек артериясының, оның ішінде екі жақты стенозы бар пациенттерде) артериялық гипотензияның күрт даму қаупімен байланысты.Сондықтан пациенттерді қадағалау кезінде сусызданудың ықтимал симптомдарына және қан плазмасында электролиттер мөлшерінің, мысалы, диареядан немесе құсудан кейін төмендеуіне көңіл бөлу керек.Осындай пациенттерге қан плазмасында электролиттер мөлшерін жүйелі бақылау қажет.
Айқын артериялық гипотензияда натрий хлоридінің 0,9% ерітіндісін вена ішіне енгізу қажет болуы мүмкін.Транзиторлы артериялық гипотензия емді жалғастыруға қарсы көрсетілім емес.АҚК және АҚ қалпына келген соң периндоприл мен индапамид біріктірілімінің төмен дозаларын пайдаланумен емді жаңғыртуға немесе препараттарды монотерапия режимінде пайдалануға болады.
Калий мөлшері

Периндоприл мен индапамидті біріктіріп қолдану, әсіресе, қант диабеті немесе бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде гипокалиемияның дамуын болдырмайды дамуына кедергі келтірмейді.Диуретикпен біріктірілімде басқа гипотензиялық дәрілерді қолдану жағдайындағы сияқты, қан плазмасында калий иондарының мөлшерін жүйелі бақылау қажет.
Қосымша заттар

Осы дәрілік препарат құрамында лактоза бар.Сирек тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, жалпы лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза сіңуінің бұзылуы бар пациенттер бұл препаратты қабылдамауы тиіс.Препарат құрамында дозасына 1 ммоль-ден аз натрий (23 мг) бар, яғни іс жүзінде натрий жоқ деуге болады.

Периндоприл

Нейтропения/агранулоцитоз

Риск развития нейтропении на фоне приема ингибиторов АКФ носит дозозависимый характер и зависит от принимаемого лекарственного средства и наличия сопутствующих заболеваний.Нейтропения редко возникает у больных без сопутствующих заболеваний, однако риск увеличивается у больных с нарушением функции почек, особенно на фоне системных заболеваний соединительной ткани (в том числе, системная красная волчанка, склеродермия).После отмены ингибиторов АКФ клинические признаки нейтропении проходят самостоятельно.С особой осторожностью следует применять периндоприл у пациентов с системными заболеваниями соединительной ткани, на фоне приема иммунодепрессивных средств, аллопуринола или прокаинамида и при их совместном применении, особенно у пациентов с исходным нарушением функции почек.У некоторых пациентов возникали тяжелые инфекционные заболевания, в ряде случаев, устойчивые к интенсивной антибиотикотерапии.При назначении периндоприла таким пациентам рекомендуется периодически контролировать количество лейкоцитов в крови.Пациенты должны сообщать врачу о любых признаках инфекционных заболеваний (например, ангина, лихорадка).Повышенная чувствительность/ангионевротический отек (отек Квинке)

При приеме ингибиторов АКФ, в т.ч.и периндоприла, в редких случаях может наблюдаться развитие ангионевротического отека лица, конечностей, губ, языка, голосовой щели и/или гортани.При появлении симптомов прием препарата Ко-Пренесса® должен быть немедленно прекращен, а пациент должен наблюдаться до тех пор, пока признаки отека не исчезнут полностью.Если отек затрагивает только лицо и губы, то его проявления обычно проходят самостоятельно, хотя для лечения его симптомов могут применяться антигистаминные средства.Ангионевротический отек, сопровождающийся отеком гортани, может привести к летальному исходу.Отек языка, голосовых связок или гортани может привести к обструкции дыхательных путей.При появлении таких симптомов следует немедленно ввести подкожно эпинефрин (адреналин) в разведении 1:

• 1000 (0
• 3 или 0
• 5 мл) и/или обеспечить проходимость дыхательных путей.У лиц негроидной расы с отягощенным анамнезом риск ангионевротического отека повышен по сравнению с другими расами.У пациентов
• в анамнезе которых отмечался отек Квинке
• не связанный с приемом ингибиторов АПФ
• может быть повышен риск его развития при приеме препаратов этой группы.В редких случаях на фоне терапии ингибиторами АКФ развивается ангионевротический отек кишечника.При этом у пациентов отмечается боль в животе как изолированный симптом или в сочетании с тошнотой и рвотой
• в некоторых случаях без предшествующего ангионевротического отека лица и при нормальной активности фермента С-1 эстеразы.Диагноз устанавливается с помощью компьютерной томографии брюшной области
• ультразвукового исследования или в момент хирургического вмешательства.Симптомы исчезают после прекращения приема ингибиторов АКФ.У пациентов с болью в области живота
• получающих ингибиторы АКФ
• при проведении дифференциального диагноза необходимо учитывать возможность развития ангионевротического отека кишечника.Анафилактоидные реакции при проведении десенсибилизации
  
  Имеются отдельные сообщения о развитии длительных
• угрожающих жизни анафилактоидных реакций у больных
• получающих ингибиторы АКФ во время десенсибилизирующей терапии ядом перепончатокрылых насекомых (пчелы
• осы).Ингибиторы АКФ необходимо применять с осторожностью у больных с отягощенным аллергологическим анамнезом или склонностью к аллергическим реакциям
• проходящих процедуры десенсибилизации.Следует избегать применения ингибитора АКФ пациентам
• получающим иммунотерапию ядом перепончатокрылых насекомых.Тем не менее
• анафилактоидной реакции можно избежать путем временной отмены ингибитора АКФ не менее чем за 24 ч до начала процедуры десенсибилизации.Анафилактоидные реакции при проведении афереза ЛПНП
  
  В редких случаях у пациентов
• получающих ингибиторы АКФ
• при проведении афереза ЛПНП с использованием декстрана сульфата могут развиваться угрожающие жизни анафилактоидные реакции.Для предотвращения анафилактоидной реакции следует временно прекращать терапию ингибитором АКФ перед каждой процедурой афереза.Гемодиализ
  
  У пациентов
• получающих ингибиторы АКФ
• при проведении гемодиализа с использованием высокопроточных мембран (например
• AN69®) были отмечены анафилактоидные реакции.Поэтому желательно использовать мембрану другого типа или применять гипотензивное средство другой фармакотерапевтической группы.Калийсберегающие диуретики и препараты калия
  
  Как правило
• совместное применение периндоприла и калийсберегающих диуретиков
• а также препаратов калия и калийсодержащих заменителей пищевой соли не рекомендуется.Кашель
  
  На фоне терапии ингибитором АКФ может возникать сухой кашель.Кашель длительно сохраняется на фоне приема препаратов этой группы и исчезает после их отмены.При появлении у пациента сухого кашля следует помнить о возможной связи этого симптома с приёмом ингибитора АКФ.Если врач считает
• что терапия ингибитором АКФ необходима пациенту
• прием препарата может быть продолжен.Риск артериальной гипотензии и/или почечной недостаточности (у пациентов с хронической сердечной недостаточностью
• нарушениями водно-электролитного баланса)
  
  При некоторых патологических состояниях может отмечаться значительная активация РААС
• особенно при выраженной гиповолемии и снижении содержания электролитов плазмы крови (на фоне бессолевой диеты или длительного приема диуретиков)
• у пациентов с исходно низким АД
• стенозом почечной артерии (в том числе
• двусторонним)
• хронической сердечной недостаточностью или циррозом печени с отеками и асцитом.Применение ингибиторов АКФ вызывает блокаду РААС и поэтому может сопровождаться резким снижением АД и/или повышением концентрации креатинина в плазме крови
• свидетельствующим о развитии функциональной почечной недостаточности.Эти явления чаще наблюдаются при приеме первой дозы препарата или в течение первых двух недель терапии.Иногда эти состояния развиваются остро.В таких случаях при возобновлении терапии рекомендуется использовать комбинацию периндоприла и индапамида в более низкой дозе и затем постепенно увеличивать дозу.Пациенты пожилого возраста
  
  Перед началом приема препарата Ко-Пренесса® необходимо оценить функциональную активность почек и содержание ионов калия в плазме крови.В начале терапии дозу препарата подбирают
• учитывая степень снижения АД
• особенно в случае снижения ОЦК и потери электролитов.Подобные меры позволяют избежать резкого снижения АД.Атеросклероз
  
  Риск артериальной гипотензии существует у всех больных
• однако особую осторожность следует соблюдать
• применяя препарат у пациентов с ишемической болезнью сердца и недостаточностью мозгового кровообращения.У таких пациентов лечение следует начинать с низких доз комбинации периндоприла и индапамида.Пациенты с реноваскулярной гипертензией
  
  Методом лечения реноваскулярной гипертензии является реваскуляризация.Тем не менее
• использование ингибиторов АКФ оказывает благоприятное действие у пациентов
• как ожидающих хирургического вмешательства
• так и в том случае
• когда проведение хирургического вмешательства провести невозможно.У пациентов с диагностированным или предполагаемым стенозом почечной артерии лечение следует начинать с более низких доз комбинации периндоприла и индапамида.У некоторых больных может развиться функциональная почечная недостаточность
• которая исчезает при отмене препарата.Другие группы риска
  
  У пациентов с хронической сердечной недостаточностью (IV функциональный класс по классификации NYHA) и больных сахарным диабетом 1 типа (опасность спонтанного увеличения содержания ионов калия) лечение должно начинаться с более низких доз комбинации периндоприла и индапамида и под постоянным врачебным контролем.Больные артериальной гипертензией и ишемической болезнью сердца не должны прекращать прием бета-адреноблокаторов: комбинация периндоприла и индапамида должна использоваться совместно с бета-адреноблокаторами.Пациенты с сахарным диабетом
  
  При назначении препарата Ко-Пренесса® пациентам с сахарным диабетом
• получающим гипогликемические средства для приема внутрь или инсулин
• в течение первого месяца терапии необходим регулярный контроль концентрации глюкозы в плазме крови.Этнические различия
  
  Периндоприл
• как и другие ингибиторы АКФ
• очевидно
• оказывает менее выраженное гипотензивное действие у пациентов негроидной расы по сравнению с представителями других рас.Возможно
• это различие обусловлено тем
• что у больных артериальной гипертензией негроидной расы чаще отмечается низкая активность ренина.Хирургическое вмешательство/Общая анестезия
  
  Применение ингибиторов АКФ у больных
• подвергающихся хирургическому вмешательству с применением общей анестезии
• может привести к выраженному снижению АД
• особенно при использовании средств для общей анестезии
• оказывающих антигипертензивное действие.Рекомендуется прекратить прием ингибиторов АКФ длительного действия
• в том числе периндоприла
• за 12 ч до хирургического вмешательства.Аортальный стеноз/Митральный стеноз/Гипертрофическая кардиомиопатия
  
  Ингибиторы АКФ должны с осторожностью назначаться больным с обструкцией выходного отверстия левого желудочка и при митральном стенозе.Печеночная недостаточность
  
  В редких случаях на фоне приема ингибиторов АКФ возникает холестатическая желтуха.При прогрессировании этого синдрома развивается фульминантный некроз печени
• иногда с летальным исходом.Механизм развития этого синдрома неясен.При появлении желтухи на фоне приема ингибиторов АКФ пациенту следует обратиться к врачу.При значительном повышении активности печеночных ферментов на фоне приема ингибиторов АКФ следует прекратить прием препарата.Гиперкалиемия
  
  Гиперкалиемия может развиваться во время лечения ингибиторами АКФ
• в т.ч.и периндоприлом.Факторами риска гиперкалиемии являются почечная недостаточность
• нарушение функции почек
• пожилой возраст
• сахарный диабет
• некоторые сопутствующие состояния (дегидратация
• острая декомпенсация хронической сердечной недостаточности
• метаболический ацидоз)
• одновременный прием калийсберегающих диуретиков (таких как спиронолактон
• эплеренон
• триамтерен
• амилорид)
• а также препаратов калия или калийсодержащих заменителей пищевой соли
• а также применение других средств
• способствующих повышению содержания ионов калия в плазме крови (например
• гепарин) (особенно у пациентов со сниженной функцией почек).Гиперкалиемия может привести к серьезным
• иногда фатальным нарушениям ритма сердца.Если необходим комбинированный прием указанных выше средств
• лечение должно проводиться с осторожностью
• на фоне регулярного контроля содержания ионов калия в сыворотке крови.Индапамид
  
  При наличии нарушений функций печени прием тиазидных и тиазидоподобных диуретиков может привести к развитию печеночной энцефалопатии.В данном случае следует немедленно прекратить прием препарата Ко-Пренесса® .Фоточувствительность
  
  На фоне приема тиазидных и тиазидоподобных диуретиков сообщалось о случаях развития реакции фоточувствительности.В случае развития реакции фоточувствительности на фоне приема препарата следует прекратить лечение.При необходимости продолжения терапии диуретиками рекомендуется защищать кожные покровы от воздействия солнечных лучей или искусственных ультрафиолетовых лучей

Водно-электролитный баланс/Содержание ионов натрия в плазме крови

До начала лечения необходимо определить содержание ионов натрия в плазме крови.На фоне приема препарата следует регулярно контролировать этот показатель.Все диуретические средства способны вызвать гипонатриемию, которая иногда приводит к серьезным осложнениям.Гипонатриемия на начальном этапе может не сопровождаться клиническими симптомами, поэтому необходим регулярный лабораторный контроль.Более частый контроль содержания ионов натрия показан пациентам пожилого возраста.Содержание ионов калия в плазме крови

Терапия тиазидными и тиазидоподобными диуретиками связана с риском развития гипокалиемии.Необходимо избегать гипокалиемии (менее 3.4 ммоль/л) у следующих категорий пациентов из группы высокого риска:

• пациентов пожилого возраста, истощенных пациентов или получающих сочетанную медикаментозную терапию, пациентов с циррозом печени, периферическими отеками или асцитом, ишемической болезнью сердца, хронической сердечной недостаточностью.Гипокалиемия у этих больных усиливает токсическое действие сердечных гликозидов и повышает риск развития аритмии.К группе повышенного риска также относятся пациенты с увеличенным интервалом QT, при этом не имеет значения, вызвано это увеличение врожденными причинами или действием лекарственных средств.Гипокалиемия, как и брадикардия, способствует развитию тяжелых нарушений ритма сердца, особенно, аритмии типа "
• пируэт"
• , которая может быть фатальной.Во всех описанных выше случаях необходим регулярный контроль содержания ионов калия в плазме крови.Первое измерение содержания ионов калия необходимо провести в течение первой недели от начала терапии.При выявлении гипокалиемии должно быть назначено соответствующее лечение.Содержание ионов кальция в плазме крови
  
  Тиазидные и тиазидоподобные диуретики уменьшают выведение ионов кальция почками, приводя к незначительному и временному повышению содержания ионов кальция в плазме крови.Выраженная гиперкальциемия может быть следствием ранее не диагностированного гиперпаратиреоза.Перед исследованием функции паращитовидных желез следует отменить прием диуретических средств.Концентрация глюкозы в плазме крови
  
  Необходимо контролировать концентрацию глюкозы в крови у пациентов с сахарным диабетом, особенно при наличии гипокалиемии.Мочевая кислота
  
  У больных с повышенной концентрацией мочевой кислоты в плазме крови на фоне терапии может увеличиваться частота возникновения приступов подагры.Диуретические средства и функция почек
  
  Тиазидные и тиазидоподобные диуретики эффективны в полной мере только у пациентов с нормальной или незначительно нарушенной функцией почек (концентрация креатинина в плазме крови у взрослых пациентов ниже 2,5 мг/дл или 220 мкмоль/л).У пациентов пожилого возраста КК рассчитывают с учетом возраста, массы тела и пола по формуле Кокрофта:
  
  
  
  (140 - возраст) х масса тела
  
  Clcr = ----------------------------------------------------------
  
  0,814 х уровень креатинина в плазме крови
  
  
  
  где: возраст - в годах,
  
  масса тела - в килограммах,
  
  уровень креатинина в плазме – в мкмоль/л.Формула рассчитана на пожилого пациента мужского пола, для адаптации к женщине результат следует умножить на 0,85.В начале лечения диуретиками у больных из-за гиповолемии и гипонатриемии может наблюдаться временное снижение скорости клубочковой фильтрации и повышение концентрации мочевины и креатинина в плазме крови.Эта транзиторная функциональная почечная недостаточность не опасна

Показания

- эссенциялық артериялық гипертензия



- эссенциальная артериальная гипертензия

Противопоказания

- периндоприлге, индапамидке, АӨФ тежегіштеріне және сульфонамидтерге немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- анамнездегі АӨФ тежегіштерімен ем аясында болатын ангионевроздық ісіну

- тұқым қуалайтын немесе идиопатиялық ангионевроздық ісіну

- декомпенсация сатысындағы жүрек жеткіліксіздігі (негізгі ем болмағанда)

- бүйректің айқын немесе орташа жеткіліксіздігі (КК < 60 мл/мин)

- гемодиализ

- бауырдың ауыр жеткіліксіздігі

- бауыр энцефалопатиясы

- гипокалиемия

- қант диабеті немесе бүйрек функциясының бұзылуы (ШСЖ < 60 мл/мин/1,73 м2) бар пациенттерде құрамында алискирен бар препараттармен бір мезгілде қолдану

- декомпенсацияланған жүрек жеткіліксіздігі емделмейтін пациенттер

- сакубитрил/валсартан біріктірілген еммен бір мезгілде қолдану. Ко-Пренессаны сакубитрил/валсартанды соңғы қабылдаудан кейін 36 сағат өтуінен ерте қабылдауға болмайды

- қанның теріс зарядталған беткейлерімен жанасуына алып келетін экстракорпоральді емдеу

- бүйрек артериясының екі жақты айқын стенозы немесе жұмыс істейтін жалғыз бүйрек артериясының стенозы

- жүктілік және бала емізу кезеңі

- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге



-гиперчувствительность к периндоприлу, индапамиду, ингибиторам АКФ и сульфонамидам и другим составным компонентам препарата

-ангионевротический отек на фоне терапии ингибиторами АКФ в анамнезе

-наследственный или идиопатический ангионевротический отек

-сердечная недостаточность в стадии декомпенсации (в отсутствии базисной терапии)

-выраженная или умеренная почечная недостаточность (КК <60мл/мин)

-гемодиализ

-тяжелая печеночная недостаточность

-печеночная энцефалопатия

-гипокалиемия

-одновременный прием антиаритмических средств, которые могут вызвать желудочковую аритмию типа «пируэт»

-беременность и период лактации

-детский и подростковый возраст до 18 лет

Лекарственное взаимодействие

При комбинированном приеме лития и ингибиторов АКФ отмечены случаи обратимого увеличения концентрации лития в сыворотке и развития токсического действия лития. Сопутствующий прием тиазидных диуретиков может повысить уже имеющийся риск развития токсичности и усилить токсичность лития. Сочетанный прием периндоприла и препаратов лития не рекомендуется, но при его необходимости следует тщательно контролировать содержание лития в сыворотке крови.

Баклофен усиливает выраженность гипотензивного эффекта (необходимо контролировать уровень АД и корректировать дозу Ко-Пренесса® .

Нестероидные противовоспалительные средства (НПВС), в том числе ацетилсалициловая кислота в дозе ?3г/день, ингибиторы циклооксигеназы-2 (ЦОГ-2) и неселективные НПВС, снижают гипотензивный эффект ингибиторов АКФ. Кроме того, отмечено, что НПВС и ингибиторы АКФ оказывают аддитивный эффект на повышение уровня калия в плазме крови, приводя к ухудшению функции почек. Указанное действие носит обратимый характер, но в редких случаях может развиться острая почечная недостаточность, особенно у пациентов с нарушением функции почек, например, у пожилых пациентов или при обезвоженности. У таких пациентов перед началом лечения следует оценить функциональную активность почек и, при необходимости, обеспечить достаточную гидратацию организма. В начале комбинированной терапии, а также периодически во время терапии, следует проводить мониторинг функции почек.

Комбинированный прием трициклических антидепрессантов и нейролептиков с ингибиторами АКФ может привести к дальнейшему снижению артериального давления и повышению риска развития ортостатической гипотензии.

Кортикостероиды и тетракозактид уменьшают гипотензивное действие Ко-Пренесса® (задержка воды и соли, вызванная действием кортикостероидов).

Одновременный прием гипотензивных препаратов других групп может привести к усилению гипотензивного эффекта.

Ингибиторы АКФ уменьшают потерю калия, вызываемую диуретиками. Калийсберегающие диуретики (например, спиронолактон, триамтерен, в монотерапии или в комбинации), калиевые добавки или калийсодержащие заменители соли могут привести к значительному увеличению содержания калия в сыворотке. Если показано сопутствующее применение ввиду выраженной гипокалиемии, препараты должны использоваться с особой осторожностью и с частым мониторингом содержания калия в сыворотке и ЭКГ.

Совместный прием ингибиторов АКФ и противодиабетических препаратов (инсулины, сульфонамиды) может привести к усилению гипогликемического эффекта. Наступление эпизодов гипогликемии крайне редко (улучшение переносимости глюкозы приводит к снижению потребности в инсулине).

При комбинированном приеме ингибиторов АКФ с аллопуринолом, цитостатиками или иммунодепрессантами, системными кортикостероидами или прокаинамидом повышается риск развития лейкопении.

Ингибиторы АКФ могут потенцировать гипотензивный эффект некоторых анестезирующих препаратов.

Предварительная терапия диуретическими препаратами в высоких дозах, особенно у пациентов со снижением ОЦК и/или электролитными нарушениями, в начале терапии ингибитором АКФ может привести к выраженному снижению АД и риску наступления гипотензии.

Имеются редкие сообщения о нитритоидных реакциях (покраснение лица, тошнота, рвота и гипотензия) у пациентов, проходящих инъекционную терапию препаратами золота (ауротималат золота) и сопутствующее лечение ингибиторами АКФ.

Антиаритмические препараты класса IA (хинидин, гидрохинидин, дизопирамид), антиаритмические препараты класса III (амиодарон, дофетилид, ибутилид, бретилий, соталол), некоторые нейролептики (хлорпромазин, циамемазин, левомепромазин, тиоридазин, трифлуоперазин), бензамиды (амисульпирид, сульпирид, сультоприд, тиаприд), производные бутирофенона (дроперидол, галоперидол), другие нейролептики (пимозид), бепридил, сизаприд, дифеманил, эритромицин (внутривенно), галофантрин, мизоластин, моксифлоксацин, пентамидин, спарфлоксацин, винкамин (внутривенно), метадон, астемизол, терфенадин в комбинации с индапамидом повышают риск развития желудочковой аритмии (в частности, пароксизмальной желудочковой тахикардии типа «пируэт»). Гипокалиемия способствует развитию этого эффекта, в связи с чем необходим постоянный контроль уровня калия, своевременная коррекция при необходимости и мониторинг интервала QT.

При одновременном применении индапамида и препаратов, снижающих уровень калия (амфотерицин В внутривенно, глюко- и минералокортикоиды при системном применении, тетракозактид, стимулирующие слабительные средства) повышается риск развития гипокалиемии. Следует контролировать концентрацию калия и, при необходимости, корректировать ее. При необходимости назначения слабительных средств следует использовать препараты без стимулирующего действия на моторику кишечника.

При совместном назначении Ко-Пренесса® с сердечными гликозидами следует учитывать, что гипокалиемия может усиливать токсическое действие сердечных гликозидов. Следует контролировать уровень калия и ЭКГ и, при необходимости, корректировать терапию.

Молочнокислый ацидоз на фоне приема метформина связан, по-видимому, с функциональной почечной недостаточностью, которая обусловлена действием индапамида. Не следует использовать метформин, если уровень сывороточного креатинина превышает 1,5 мг/дл (135 мкмоль/л) у мужчин и 1,2 мг/дл (110 мкмоль/л) - у женщин.

При значительной дегидратации организма, вызванной приемом диуретических препаратов, повышается риск развития почечной недостаточности на фоне применения йодсодержащих контрастных веществ в высоких дозах. Перед применением йодсодержащих контрастных веществ необходимо провести регидратацию.

При одновременном применении с солями кальция возможно увеличение содержания кальция в плазме крови в результате снижения его экскреции с мочой.

При применении Ко-Пренесса® на фоне постоянного применения циклоспорина повышается уровень креатинина в плазме даже при нормальном состоянии водно-электролитного баланса.