МЕТИПРЕД 0,016 N30 ТАБЛ

Лекарственная форма

16 мг таблеткалар



Таблетки 16 мг

Состав

Дәрілік препараттың құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - метилпреднизолон, 4 мг немесе 16 мг,

қосымша заттар:

• лактоза моногидраты
• жүгері крахмалы
• желатин
• магний стеараты
• тальк

• лактозы моногидрат
• крахмал кукурузный
• желатин
• магния стеарат
• тальк

Фармакодинамика

Метилпреднизолонның әсері, басқа глюкокортикоидтар сияқты, цитоплазмадағы стероидты рецепторлармен әрекеттесу арқылы жүзеге асырылады. Стероидрецепторлы кешені жасуша ядросына тасымалданады, ДНҚ-мен байланысады және көптеген ақуыздар үшін гендердің транскрипциясын өзгертеді. Глюкокортикоидтар көптеген ақуыздардың, буындардың ыдырауын тудыратын әртүрлі ферменттердің, сондай-ақ иммундық және қабыну реакцияларында маңызды рөл атқаратын цитокиндердің синтезін тежейді. Липокортиннің - глюкокортикоидтардың нейроэндокринді әрекеттесуінің негізгі ақуызының синтезін тудырады, бұл қабыну және иммундық жауаптың төмендеуіне әкеледі.

Фармакодинамикалық әсерлері

Метилпреднизолонды қоса, глюкокортикоидтар көптеген жылу, механикалық, химиялық, инфекциялық және иммунологиялық агенттерге тіндік реакцияның дамуын тежейді немесе кедергі келтіреді. Осылайша, глюкокортикоидтар симптоматикалық түрде әрекет етеді, аурудың көріністерін себепке әсер етпестен азайтады. Метилпреднизолонның қабынуға қарсы әсері преднизолонға қарағанда күшті, сол арқылы организмдегі натрий мен сұйықтықтың аз кідіруін, сондай-ақ венаішілік енгізілетін метилпреднизолонның қабынуға қарсы әсерін гидрокортизонның тиімділігінен кем дегенде төрт есе жоғары. Бұл пероральды метилпреднизолон мен гидрокортизонға да қатысты.

Метилпреднизолонның эндокриндік әсеріне ACTH секрециясын басу, эндогендік кортизол өндірісін тежеу жатады, ұзақ уақыт қолданғанда бүйрекүсті безінің ішінара атрофиясын тудырады. 40 мг метилпреднизолонның бір дозасы кортикотропин секрециясын шамамен 36 сағат бойы тежейді. Кальций, D дәрумені, көмірсулар, ақуыз және липидтер алмасуының метаболизміне әсер етеді, сондықтан осы препараттарды ұзақ уақыт қолданған кезде қандағы глюкозаның жоғарылауы, сүйек тығыздығының төмендеуі, бұлшықет атрофиясы және дислипидемия байқалады. Глюкокортикоидтар қан қысымының жоғарылауына және мінез-құлық пен көңіл-күйдің модуляциясына ықпал етеді.

Метилпреднизолонның минералокортикоидты белсенділігі іс жүзінде болмайды.



Эффект метилпреднизолона, как и других глюкокортикоидов, реализуется через взаимодействие со стероидными рецепторами в цитоплазме. Cтероидрецепторный комплекс транспортируется в ядро клетки, соединяется с ДНК и изменяет транскрипцию генов для большинства белков. Глюкокортикоиды угнетают синтез многочисленных белков, различных ферментов, вызывающих деструкцию суставов, а также цитокинов, играющих важную роль в иммунных и воспалительных реакциях. Индуцируют синтез липокортина - ключевого белка нейроэндокринного взаимодействия глюкокортикоидов, что приводит к уменьшению воспалительного и иммунного ответа.

Фармакодинамические эффекты

Глюкокортикоиды, включая метилпреднизолон, подавляют или препятствуют развитию тканевого ответа ко многим тепловым, механическим, химическим, инфекционным и иммунологическим агентам. Таким образом, глюкокортикоиды действуют симптоматически, уменьшая проявления заболевания без воздействия на причину. Противовоспалительный эффект метилпреднизолона сильнее чем у преднизолна, тем самым вызывает меньшую задержку натрия и жидкости в организме, также противоспалительный эффект метилпреднизолона, вводимого внутривенное, как минимум в четыре раза превышает эффективность гидрокортизона. Это относится и к пероральному метилпреднизолону и гидрокортизону.

Эндокринные эффекты метилпреднизолона включают подавление секреции АКТГ, ингибирование продукции эндогенного кортизола, при длительном применении вызывают частичную атрофию коры надпочечников. Разовая доза 40 мг метилпреднизолона ингибирует секрецию кортикотропина около 36 часов. Влияют на метаболизм кальция, витамина Д, углеводный, белковый и липидный обмен, поэтому при длительном применении этих препаратов может наблюдаться увеличение содержания глюкозы в крови, уменьшение плотности костной ткани, явления мышечной атрофии и дислипидемии. Глюкокортикоиды также способствуют повышению кровяного давления и модуляции поведения и настроения.

Метилпреднизолон практически не обладает минералокортикоидной активностью.

Фармакокинетика

Енгізу тәсіліне қарамастан метилпреднизолонның дозаға тәуелділік фармакокинетикасы байқалды.

Сіңуі

Пероральді метилпреднизолонның биожетімділігі әдетте 80% - дан асады, бірақ жоғары дозалар қолданылған жағдайда 60% - ға дейін төмендеуі мүмкін. Метилпреднизолонды пероральді қабылдаған кезде қан сарысуындағы концентрацияның шыңы 1-2 сағаттан кейін байқалады.

Байланыспаған метилпреднизолонның сіңірілу дәрежесі вена ішіне және бұлшықет ішіне енгізу кезінде бірдей жоғары және пероральді енгізумен салыстырғанда метилпреднизолонды пероральді ерітіндімен және таблетка түрімен едәуір жоғары екені байқалды.

Таралуы

Метилпреднизолон организмнің тіндеріне белсенді бөлінеді, гематоэнцефалдық бөгет арқылы өтеді және емшек сүтіне бөлінеді. Метилпреднизолонның қан плазмасы ақуыздарымен байланысу дәрежесі шамамен 77% құрайды.

Биотрансформациясы

Метилпреднизолон метаболизмі бауырда жүзеге асырылады. Бауырдағы метилпреднизолон метаболизмі негізінен CYP3A4 изоферментінің көмегімен жүзеге асырылады.

Элиминациясы

Қан плазмасынан жалпы метилпреднизолонның жартылай шығарылу кезеңінің орташа мәні 1.8-5.2 сағатты құрайды. Таралу көлемі шамамен 1,4 мл/кг және жалпы клиренс 5-6 мл/мин / кг құрайды. Қабынуға қарсы әсердің ұзақтығы - 18-36 сағат. Препараттың шамамен 5% - ы организмнен несеппен шығарылады.

Фармакокинетикалық-фармакодинамикалық тәуелділігі

Зерттеулер жүргізілген жоқ.



Абсорбция

Биодоступность перорального метилпреднизолона обычно составляет более 80 %, но может снижаться до 60 % в случае применения высоких доз. При пероральном приеме метилпреднизолона пик концентрации в сыворотке крови наблюдается через 1-2 часа.

Наблюдалось, что степень абсорбции несвязанного метилпреднизолона одинаково высока при внутривенном и внутримышечном введении и значительно выше, чем при пероральном введении метилпреднизолона с пероральным раствором и таблетированной формой.

Распределение

Метилпреднизолон активно распределяется в ткани организма, проходит через гематоэнцефалический барьер и выделяется в грудное молоко. Степень связывания метилпреднизолона с белками плазмы крови - примерно 77 %.

Биотрансформация

Метаболизм метилпреднизолона осуществляется в печени. Метаболизм метилпреднизолона в печени преимущественно осуществляется с помощью изофермента CYP3A4.

Элиминация

Среднее значение периода полувыведения общего метилпреднизолона из плазмы крови составляет 1.8-5.2 ч. Объем распределения равен приблизительно 1,4 мл/кг и общий клиренс составляет 5-6 мл/мин/кг. Продолжительность противовоспалительного эффекта - 18-36 часов. Около 5 % препарата выводится из организма с мочой.

Фармакокинетическая-фармакодинамическая зависимость

Исследования не проводились.

Побочные действия

Жиі

- Инфекциялар

- Кушинг синдромының дамуы, гипофиздік-бүйрек үсті безі жүйесінің бәсеңдеуі

- Натрий және су іркілісі

- Депрессия, эйфория

- Катаракта

- Артериялық гипертензия

- Пептидті ойық жара (ойылу және қан кетудің болжамды қаупімен)

- Шеткері ісінулер, көгерулер, тері атрофиясы, акне

- Балалардағы өсу кідірісі, остеопороз, бұлшықет әлсіздігі

- Жаралардың нашар жазылуы

- Қан плазмасында калий деңгейінің төмендеуі

Белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес)

- Ісік лизисі синдромы, Капоши саркомасы

- Оппортунистік инфекциялар

- Жоғары сезімталдық реакциялары (анафилаксиялық және анафилактоидты реакцияларды қоса)

- Лейкоцитоз

- Гипопитуитаризм, стероидтарды тоқтату синдромы

- Метаболизимдік ацидоз, липоматоз, эпидуральді липоматоз, гипокалиемиялық алкалоз, дислипидемия, глюкоза жағымдылығының бұзылуы, инсулинге (немесе диабет кезінде ішуге арналған гипогликемиялық препараттарға) қажеттіліктің артуы, тәбеттің артуы (бұл салмақ қосуға алып келуі мүмкін)

- Көңіл-күйдің құбылуы, психологиялық тәуелділік, суицидтік ойлар, психоздық бұзылулар (мания, сандырақтау, елестеу және шизофренияны қоса), аффектілі бұзылулар, психикалық бұзылулар, тұлғалық өзгеріс, сананың шатасуы, қозу, қалыптан тыс мінез-құлық, ұйқысыздық, ашушаңдық

- Эпидуральді липоматоз, бассүйекішілік қысым көтерілуі (көру жүйкесі дискісінің ісінуімен) [идиопатиялық бассүйекішілік гипертензия], құрысулар, амнезия, когнитивтік бұзылулар, бас айналу, бас ауыру

- Хориоретинопатия, глаукома (көру жүйкесінің болжамды зақымдануымен), экзофтальм, анық көрмеу

- Вертиго

- Жүректің созылмалы жеткіліксіздігі (бейімділігі бар пациенттерде), жүрек ырғағының бұзылуы, миокард инфарктісі нәтижесінде миокардтың жарылуы

- Тромбоз бұзылулары, артерия эмболиясы, гипотензия

- Өкпе эмболиясы, ықылықтау

- Геморрагиялар, ішек тесілуі, асқазаннан қан кету, панкреатит, перитонит, ойық жаралы эзофагит, эзофагит, іштің кебуі, іштің ауыруы, диарея, диспепсия, жүрек айну

- Гепатит, бауыр ферменттері белсенділігінің жоғарылауы

- Квинке ісінуі, телеангиэктазиялар, гирсутизм, петехиялар, эритема, жолақтар түзілуі, бөртпе, қышыну, есекжем, терінің гипо-/гиперпигментациясы, гипергидроз

- Остеонекроз, миалгия, патологиялық сынулар, миопатия, бұлшықеттер атрофиясы, нейропатиялық артропатия, артралгия, миалгия

- Жүйесіз етеккір оралымы

- Склеродермиямен байланысты бүйрек кризі

- Қалжырау, дімкәстану

- Аланинаминотрансфераза, аспартатаминотрансфераза, сілтілі фосфатаза белсенділігінің жоғарылауы, көзішілік қысым көтерілуі, көмірсуларға төзімділік төмендеуі, несепте кальций деңгейінің жоғарылауы, тері сынамаларын өткізу кезіндегі реакциялар бәсеңдеуі

- Омыртқа бағандарының компрессиялық сынулары, сіңірлердің (бәрінен жиірек Ахиллес сіңірінің) үзілуі





Часто

- Инфекции

- Развитие синдрома Кушинга, подавление гипофизарно-надпочечниковой системы

- Задержка натрия и воды

- Депрессия, эйфория

- Катаракта

- Артериальная гипертензия

- Пептическая язва (с возможным риском прободения и кровотечения)

- Периферические отеки, синяки, атрофия кожи, акне

- Задержка роста у детей, остеопороз, мышечная слабость

- Ухудшение заживления ран

- Пониженный уровень калия в плазме крови

Неизвестно (невозможно оценить на основании имеющихся данных)

- Синдром лизиса опухоли, саркома Капоши

- Оппортунистические инфекции

- Реакции повышенной чувствительности (включая анафилактические и анафилактоидные реакции)

- Лейкоцитоз

- Гипопитуитаризм, синдром отмены стероидов

- Метаболический ацидоз, липоматоз, эпидуральный липоматоз, гипокалиемический алкалоз, дислипидемия, нарушение переносимости глюкозы, повышение потребности в инсулине (или оральных гипогликемических препаратах при диабете), повышение аппетита (что может привести к увеличению веса)

- Перепады настроения, психологическая зависимость, суицидальные мысли, психoтические нарушения (включая манию, бред, галлюцинацию и шизофрению), аффективные нарушения, психические нарушения, изменение личности, спутанное состояние, возбуждение, ненормальное поведение, бессонница, раздражительность

- Эпидуральный липоматоз, повышение внутричерепного давления (с отеком диска зрительного нерва) [идиопатическая внутричерепная гипертензия], судороги, амнезия, когнитивные нарушения, головокружение, головная боль

- Хориоретинопатия, глаукома (с возможным повреждением зрительного нерва), экзофтальм, нечеткость зрения

- Вертиго

- Хроническая сердечная недостаточность (у восприимчивых пациентов), нарушение ритма сердца, разрыв миокарда в результате инфаркта миокарда

- Тромботические нарушения, артериальная эмболия, гипотензия

- Легочная эмболия, икота

- Геморрагии, перфорация кишки, желудочное кровотечение, панкреатит, перитонит, язвенный эзофагит, эзофагит, вздутие живота, боль в животе, диарея, диспепсия, тошнота

- Гепатит, повышение активности печеночных ферментов

- Отек Квинке, телеангиэктазии, гирсутизм, петехии, эритема, образование стрий, сыпь, зуд, крапивница, гипо-/гиперпигментация кожи, гипергидроз

- Остеонекроз, миалгия, патологические переломы, миопатия, атрофия мышц, нейропатическая артропатия, артралгия, миалгия

- Нерегулярный менструальный цикл

- Почечный криз, связанный со склеродермией

- Утомляемость, недомогание

- Повышение активности аланинаминотрансферазы, аспартатаминотрансферазы, щелочной фосфатазы, повышение внутриглазного давления, снижение толерантности к углеводам, повышение уровня кальция в моче, подавление реакций при проведении кожных проб

- Компрессионные переломы позвонков, разрывы сухожилий (чаще всего Ахиллесово сухожилие)

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Педиатрияда қолдану

Балалар мен жасөспірімдерді кортикостероидтармен ұзақ емдеген кезде олардың өсуі мен дамуына мұқият бақылауды жүзеге асыру қажет. Ұзақ, күнделікті, екі дозаға бөлінген глюкокортикоидты ем қабылдайтын балаларда өсу бәсеңдеуі мүмкін және бұл режим ең шұғыл көрсеткіштермен шектелуі тиіс. Баламалы глюкокортикоидты емдеу әдетте бұл жағымсыз әсерді болдырмайды немесе азайтады.

Кортикостероидтарды ұзақ уақыт бойы қабылдаған нәрестелер мен балалар бассүйекішілік қысымның жоғарылау ерекше қаупіне ұшырайды.

Кортикостероидтардың жоғары дозалары балаларда панкреатитті тудыруы мүмкін.

Балаларда гипертрофиялық кардиомиопатия дамуы мүмкін, осыған байланысты тиісті диагностика жүргізілуі керек.

Қосымша заттар

Метипред құрамында 70 мг (4 мг таблетка) немесе 131 мг (16 мг таблетка) лактоза бар. Сирек тұқым қуалайтын галактоза көтере алмаушылығы, лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза сіңірілуінің бұзылуы бар пациенттер бұл препаратты қабылдамауы тиіс.

Жүктілік және лактация кезеңі

Осы дәрілік затты жүкті, бала емізетін немесе ұрпақ өрбіту жасындағы әйелдерге тағайындау алдында кортикостероидтар қолданудан күтілетін пайданы анасына және эмбрион немесе шаранаға қатысты болуы мүмкін жағымсыз әсерлерімен салыстыра өлшеу қажет.

Жүктілік

Буаз жануарларға кортикостероидтар енгізу, таңдай жарықшақтарын, жатырішілік өсу кідірісін қоса, ұрық дамуының бұзылуларына әкелді, әрі мидың өсуі мен дамуына ықпал етті. Талапқа сай зерттеулердің болмауына байланысты метилпреднизолонның адамның ұрпақты болу функциясына әсері жүктілік кезінде бұл дәрілік препаратты ана мен шарана үшін пайда мен қауіп арақатынасын мұқият бағалағаннан кейін ғана пайдалану керек.

Кейбір кортикостероидтар плацента арқылы оңай өтеді.

Бір ретроспективті зерттеу кортикостероидтармен ем қабылдайтын аналарда дене салмағы төмен балалардың туу жағдайларының жиілігі жоғарылағанын көрсетті. Адамдарда дене салмағы төмен балалардың туылу қаупі дозаға тәуелді болып көрінеді және кортикостероидтардың төменгі дозаларын қолдану арқасында төмендеуі мүмкін. Жүктілік кезінде кортикостероидтардың елеулі дозаларын алған аналарда туған нәрестелердің ана құрсағында кортикостероидтардың үлкен дозаларының әсеріне ұшыраған нәрестелерде бүйрекүсті безі функциясының жеткіліксіздігі өте сирек кездесетініне қарамастан, бүйрекүсті безі функциясының жеткіліксіздігі белгілеріне олардың жай-күйін мұқият бақылау және бағалау қажет.

Кортикостероидтардың босану барысы мен нәтижесіне әсері белгісіз.

Аналары жүктілік кезінде кортикостероидтармен ұзақ ем қабылдаған жаңа туған нәрестелерде катаракта даму жағдайлары болды.

Лактация

Кортикостероидтар емшек сүтіне енеді.

Емшек сүтіндегі кортикостероидтар еметін нәрестелерде бойдың өсуін тежейді және эндогендік ГКС өндірісіне кедергі келтіруі мүмкін. Бұл дәрілік препаратты бала емізу кезінде ана мен бала үшін пайда мен қауіп арақатынасын мұқият бағалағаннан кейін ғана пайдалану керек.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Кортикостероидтардың көлік құралын басқару немесе жабдықта жұмыс істеу қабілетіне әсері зерттелмеген. Препараттың мүмкін болатын жағымсыз реакцияларын (бас айналу, көрудің бұзылуы, шаршау) ескере отырып, олар пайда болған кезде автокөлікті басқарудан немесе қауіптілігі зор механизмдермен жұмыс жүргізуден бас тартқан жөн.



Применение в педиатрии

При продолжительном лечении кортикостероидами детей и подростков необходимо осуществлять тщательный контроль за их ростом и развитием. У детей, получающих длительную, ежедневную, разделенную на две дозы глюкокортикоидную терапию, рост может подавляться, и этот режим должен быть ограничен самыми неотложными показаниями. Альтернативная глюкокортикоидная терапия обычно позволяет избежать или свести к минимуму этот побочный эффект.

Младенцы и дети, получающие кортикостероиды в течение длительного времени, подвергаются особому риску повышения внутричерепного давления.

Высокие дозы кортикостероидов могут вызвать панкреатит у детей.

Возможно развитие гипертрофической кардиомиопатии у детей, в связи с этим следует провести соответствующую диагностику.

Вспомогательные вещества

Метипред содержит лактозу 70 мг (таблетка 4 мг) или 131 мг (таблетка 16 мг). Пациенты с редкой наследственной непереносимостью галактозы, дефицитом лактазы или нарушением всасывания глюкозы-галактозы не следует принимать этот препарат.

Во время беременности и лактации

Перед назначением данного лекарственного средства беременным, кормящим грудью, или женщинам репродуктивного возраста, необходимо соизмерить ожидаемую пользу применения кортикостероидов с возможными побочными действиями в отношении матери и эмбриона или плода.

Беременность

Введение кортикостероидов беременным животным приводило к нарушениям развития плода, включая расщепление неба, внутриутробную задержку роста, и влияло на рост и развитие мозга. Ввиду отсутствия адекватных исследований влияния метилпреднизолона на репродуктивную функцию у человека, во время беременности этот лекарственный препарат следует использовать только после тщательной оценки соотношения пользы и риска для матери и плода.

Некоторые кортикостероиды легко проникают через плаценту.

Одно ретроспективное исследование показало повышение частоты случаев рождения детей с низкой массой тела у матерей, получающих лечение кортикостероидами. У людей риск рождения детей с низкой массой тела, по всей видимости, имеет дозозависимый характер и может быть снижен благодаря применению более низких доз кортикостероидов. Новорожденных, родившихся у матерей, получавших значительные дозы кортикостероидов во время беременности, необходимо тщательно наблюдать и оценивать их состояние на предмет признаков недостаточности функции надпочечников несмотря на то, что у новорожденных, подвергавшихся воздействию больших доз кортикостероидов в утробе матери, недостаточность функции надпочечников встречается довольно редко.

Влияние кортикостероидов на течение и исход родов неизвестно.

Отмечались случаи развития катаракты у новорожденных, матери которых получали продолжительное лечение кортикостероидами во время беременности.

Лактация

Кортикостероиды проникают в грудное молоко.

Кортикостероиды в грудном молоке могут подавлять рост и препятствовать выработке эндогенного ГКС у младенцев, находящихся на грудном вскармливании. Этот лекарственный препарат следует использовать во время кормления грудью только после тщательной оценки соотношения пользы и риска для матери и младенца.

Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Влияние кортикостероидов на способность управлять транспортным средством или проводить работы на оборудовании не изучали. Учитывая возможные побочные реакции препарата (головокружение, нарушения зрения, усталость), при их появлении следует воздерживаться от управления автотранспортом или проведения работ с потенциально опасными механизмами.

Показания

Глюкокортикоидтармен жүйелі немесе жергілікті емдеуді талап ететін жағдайлар, әсіресе аутоиммунды аурулар:

• • қабыну және жүйелі ревматизм аурулары (мысалы, ревматоидты артрит, ювенильді ревматоидты артрит, шорбуынданатын спондилоартрит)
• • коллагеноздар (мысалы, жүйелі қызыл жегі, жүйелі дерматомиозит)
• • аллергиялық жағдайлар (мысалы, аса жоғары сезімталдық реакциялары, сарысу құю ауруы, жанаспалы дерматит, анафилаксиялық шок)
• • өкпе аурулары (мысалы, өкпе саркоидозы, бронх демікпесі)
• • бассүйекішілік қысымды төмендету үшін (мысалы, жаңа түзілімдердің фонында мидың ісінуі)
• • трансплантаттың қабылданбай ажырау реакциялары
• • кейбір дерматологиялық аурулар (мысалы, кәдімгі сулы бөртпе)
• • гематологиялық аурулар (мысалы, идиопатиялық тромбоцитопениялық пурпура, аутоиммунды гемолиздік анемия)
• • цитостатикалық еммен астасқан ісік аурулары (мысалы, лейкемия, қатерлі лимфома)
• • бауыр аурулары (мысалы, аутоиммунды гепатит)
• • неврологиялық аурулар (мысалы, жайылған склероз, миастения)
• • көз аурулары (мысалы, увеит, көз жүйкесінің невриті)
• • бүйрек аурулары (мысалы, гломерулонефрит)
• • асқазан-ішек аурулары (мысалы, спецификалық емес ойық жаралы колит, Крон ауруы)

• • воспалительные и системные ревматические заболевания (например ревматоидный артрит, ювенильный ревматоидный артрит, анкилозирующий спондилоартрит)
• • коллагенозы (например системная красная волчанка, системный дерматомиозит)
• • аллергические состояния (например реакции гиперчувствительности, сыворотковая болезнь, контактный дерматит, анафилактический шок)
• • болезни легких (например саркоидоз легких, бронхиальная астма)
• • для снижения внутричерепного давления (например отек мозга на фоне новообразований)
• • реакции отторжения трансплантата
• • некоторые дерматологические заболевания (например пузырчатка обыкновенная)
• • гематологические заболевания (например идиопатическая тромбоцитопеническая пурпура, аутоиммунная гемолитическая анемия)
• • опухолевые заболевания, в сочетании с цитостатической терапией (например лейкемия, злокачественная лимфома)
• • заболевания печени (например аутоимунные гепатиты)
• • неврологические заболевания (например рассеянный склероз, миастения)
• • заболевания глаз (например увеит, неврит глазного нерва)
• • заболевания почек (например гломерулонефрит)
• • желудочно-кишечные заболевания (например неспецифический язвенный колит, болезнь Крона)

Противопоказания

- метилпреднизолонға немесе кез келген қосымша заттарға аса жоғары сезімталдық

- жүйелі зеңдік инфекция

- сирек тұқым қуалайтын галактоза көтере алмаушылығы, лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза сіңірілуінің бұзылуы

Иммунодепрессивті әсер ететін дозаларда ГКС ем қабылдап жүрген пациенттерге тірі немесе тірі аттенуирленген вакциналарды енгізу ұсынылмайды.



- гиперчувствительность к метилпреднизолону или к любому из вспомогательных веществ

- системная грибковая инфекция

- редкая наследственная непереносимость галактозы, дефицит лактозы или нарушение всасывания глюкозы-галактозы

Пациентам, получающим лечение ГКС в дозах, оказывающих иммунодепрессивное действие, не рекомендуется введение живых или живых аттенуированных вакцин.

Лекарственное взаимодействие

Метилпреднизолон P450 (CYP) цитохромының субстраты болып табылады және негізінен CYP3A4 изоферментімен метаболизденеді. CYP3A4 ересектердің бауырында ең көп таралған CYP тектес басым изоферменті болып табылады. Ол эндогендік және синтетикалық кортикостероидтар үшін I метаболизмдік фазаның маңызды кезеңі болып табылатын стероидтардың 6β-гидроксилденуін катализдейді. Көптеген басқа қосылыстар сонымен қатар CYP3A4 изоферментінің субстраттары болып табылады, олардың кейбіреулері (басқа дәрілермен бірге) глюкокортикоидтардың метаболизмін индукция (белсенділену) немесе CYP3A4 изоферментінің тежелуі есебінен өзгертетіні көрсетілген.

CYP3A4 изоферментінің тежегіштері

CYP3A4 изоферментінің белсенділігін бәсеңдететін дәрілік заттар, әдетте, бауыр клиренсін төмендетеді және метилпреднизолон сияқты CYP3A4 изоферментінің субстраттары болып табылатын дәрілік препараттардың қан плазмасындағы концентрациясын арттырады. CYP3A4 изоферментінің тежегіші болған жағдайда стероидты уыттылық құбылыстарын болдырмау үшін метилпреднизолон дозасын титрлеу керек.

Кобицистат сияқты CYP3A тежегіштерімен бір мезгілде қабылдау жүйелі кортикостероидтардың жағымсыз әсерлерінің қаупін арттырады деп күтілуде. Егер пайдасы жүйелі кортикостероидтардың жағымсыз әсерлерінің қаупінен аспаса, осы біріктірілімді пайдаланудан аулақ болу керек, бұл жағдайда пациенттер жүйелі кортикостероидтардың жағымсыз әсерлерінің болуын бақылауы тиіс.

Эритромицин, кларитромицин, тролеандомицин, кетоконазол, итраконазол, изониазид, дилтиазем,мибефрадил, апрепитант, фозапрепитант, АИТВ протеаза тежегіштері (индинавир, ритонавир), циклоспорин және этинилэстрадиол/норэтистерон CYP3A4 изоферментінің тежегіштері болып табылады. Грейпфрут шырыны да CYP3A4 изоферментінің тежегіші болып табылады.

CYP3A4 изоферментінің индукторлары

CYP3A4 изоферментінің белсенділігін индукциялайтын дәрілік заттар әдетте бауыр клиренсін арттырады және CYP3A4 субстраты болып табылатын препараттардың қан плазмасындағы концентрациясын төмендетеді. Бірге қолданған кезде қажетті әсер алу үшін метилпреднизолон дозасын арттыру қажет болуы мүмкін.

Бұл топқа рифампицин, карбамазепин, фенобарбитал, примидон және фенотоин сияқты препараттар кіреді.

CYP3A4 изоферментінің субстраттары

CYP3A4 изоферментінің басқа субстратының қатысуымен метилпреднизолонның бауыр клиренсі өзгеруі мүмкін, бұл метилпреднизолон дозасын тиісті түзетуді талап етуі мүмкін. Препараттарды монотерапия түрінде қолданғанда пайда болатын жағымсыз әсерлер препараттарды бір мезгілде қолданғанда жиі пайда болуы мүмкін.

Глюкокортикоидтар, оның ішінде Метипред олар бірге қолданған кезде плазмадағы такролимус концентрациясын арттыруы мүмкін, кортикостероидтарды тоқтатқан кезде плазмадағы такролимус концентрациясы жоғарылайды.

Метипредті және циклоспоринді бір мезгілде қолданған кезде құрысулардың пайда болу жағдайлары байқалды. Осы препараттарды бір мезгілде енгізу метаболизмнің өзара тежелуін тудыратындықтан, құрысулар және басқа да жағымсыз әсерлер осы препараттардың әрқайсысын монотерапия ретінде қолданумен байланысты болып, оларды бірге қолданғанда жиі туындауы мүмкін.

Метипред аддитивті иммуносупрессивті әсерге ие, бұл емдік әсерлерді немесе АИТВ протеазаларымен бірге қабылдаған кезде әртүрлі жағымсыз реакциялардың даму қаупін арттыруы мүмкін.

Метилпреднизолон ацетилдену жылдамдығына және изониазидтің клиренсіне әсер етуі мүмкін

CYP3A4 изоферментімен байланыссыз әсерлер

Метилпреднозолонды қолданумен байланысты басқа дәрілік өзара әрекеттесулер мен әсерлер төмендегі кестеде сипатталған.

Кестеде метилпреднизолонды қолданумен байланысты дәрілік заттардың анағұрлым кең таралған және/немесе клиникалық маңызы бар өзара әрекеттесулердің және әсерлердің тізбесі мен сипаттамасы келтірілген.

1-кесте. Метилпреднизолонды басқа дәрілік заттармен немесе заттармен бірге қолданған кездегі маңызды өзара әрекеттесулер / әсерлер

Дәрілік заттың класы немесе түрі

- дәрілік зат немесе зат Өзара әрекеттесу/әсер

Бактерияға қарсы препараттар

- фторхинолондар Фторхинолон мен глюкокортикостероидтарды бірге қолдану, әсіресе егде жастағы адамдарда сіңірдің үзілу қаупін арттырады

Пероральді антикоагулянттар Метилпреднизолон пероральді антикоагулянттардың әсеріне әр түрлі ықпал етеді. Кортикостероидтармен бір мезгілде қолданған кезде антикоагулянттардың күшеюі, сондай-ақ әсерінің азаюы туралы хабарланады. Қажетті антикоагулянттық әсерді сақтау үшін коагулограмманы үнемі бақылау қажет.

Н-холинолитиктер (миорелаксанттар)

- Нейробұлшықет берілісінің блокаторлары Кортикостероидтар холинолитикалық препараттардың әсеріне әсер етуі мүмкін.

1.Кортикостероидтар мен Н-холинолитиктердің жоғары дозаларын бір мезгілде қолданған кезде жедел миопатия жағдайлары туралы хабарланды.

2. Кортикостероидтармен бір мезгілде қолданғанда панкуроний және векуроний блокадасы әсерінің антагонизмі байқалды. Бұл әсерді кез келген Н-холинолитиктерді қолданған кезде күтуге болады.

Холинэстераза тежегіштері Стероидтер миастения грависі бар пациенттерде холинэстераза тежегіштерінің әсерін төмендетуі мүмкін.

Гипогликемиялық препараттар Кортикостероидтар қан плазмасындағы глюкоза концентрациясын жоғарылатуы мүмкін болғандықтан, гипогликемиялық препараттардың дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Ароматаза тежегіштері

- аминоглутетимид Аминоглутетимидпен индукцияланған бүйрекүсті безі функциясының бәсеңдеуі ұзақ ГКС емінен туындаған эндокриндік өзгерістерді күшейтуі мүмкін.

Иммуносупрессанттар

Бір мезгілде қолдану метаболизмнің өзара тежелуін тудырады, бұл бір немесе екі препараттың қан плазмасындағы концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін. Сондықтан да, бұл препараттардың әрқайсысын монотерапия ретінде қолданумен байланысты жағымсыз әсерлер, оларды бірге қолданғанда жиірек туындауы ықтимал.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП)

- ацетилсалицил қышқылының жоғары дозалары 1. Кортикостероидтарды және ҚҚСП-ны бір мезгілде қолдану кезінде асқазан-ішектен қан кету және ойық жаралардың пайда болу жағдайларының жиілігі жоғарылауы ықтимал.

2. Метилпреднизолон жоғары дозаларда қабылданатын ацетилсалицил қышқылының клиренсін арттыруы мүмкін, бұл қан плазмасындағы салицилаттар концентрациясының төмендеуіне әкелуі мүмкін. Метилпреднизолонмен емдеуді тоқтату қан плазмасындағы салицилаттар концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін, бұл салицилаттардың уыттылық қаупінің артуына әкелуі мүмкін.

Қан плазмасындағы калий концентрациясын төмендететін препараттар Кортикостероидтар мен қан плазмасындағы калий концентрациясын төмендететін препараттарды (мысалы, диуретиктер, амфотерицин-В, іш жүргізетін дәрілер) бір мезгілде қолданғанда пациенттерді гипокалиемияның даму мәніне мұқият бақылау керек.

Сондай-ақ кортикостероидтарды ксантиндер немесе β2-агонистермен бір мезгілде қолданғанда гипокалиемияның даму қаупі жоғары екенін ескеру керек.



Метилпреднизолон является субстратом цитохрома P450 (CYP) и в основном метаболизируется изоферментом CYP3A4. CYP3A4 является доминирующим изоферментом наиболее распространенного подсемейства CYP в печени взрослых людей. Он катализирует 6β-гидроксилирование стероидов, которое является важнейшей стадией метаболической фазы I для эндогенных и синтетических кортикостероидов. Многие другие соединения также являются субстратами изофермента CYP3A4, некоторые из которых (наряду с другими лекарственными средствами), как было показано, изменяют метаболизм глюкокортикоидов за счет индукции (активации) или угнетения изофермента CYP3A4.

Ингибиторы изофермента CYP3A4

Лекарственные средства, которые угнетают активность изофермента CYP3A4, обычно снижают печеночный клиренс и повышают концентрацию в плазме крови лекарственных препаратов, которые являются субстратами изофермента CYP3A4, таких как метилпреднизолон. В случае присутствия ингибитора изофермента CYP3A4, следует титровать дозу метилпреднизолона, чтобы избежать явлений стероидной токсичности.

Ожидается, что одновременный прием с ингибиторами CYP3A, такими как кобицистат, увеличивает риск побочных эффектов системных кортикостероидов. Следует избегать использования этой комбинации, если польза не превышает риска побочных эффектов системных кортикостероидов, в этом случае пациенты должны контролировать наличие побочных эффектов системных кортикостероидов.

Эритромицин, кларитромицин, тролеандомицин, кетоконазол, итраконазол, изониазид, дилтиазем,мибефрадил, апрепитант, фозапрепитант, ингибиторы протеазы ВИЧ (индинавир, ритонавир), циклоспорин и этинилэстрадиол/норэтистерон являяются ингибиторами изофермента CYP3A4. Грейпфрутовый сок также является ингибитором изофермента CYP3A4.

Индукторы изофермента CYP3A4

Лекарственные средства, которые индуцируют активность изофермента CYP3A4, обычно повышают печеночный клиренс и снижают концентрацию в плазме крови препаратов, которые являются субстратами CYP3A4. При совместном применении может потребоваться повышение дозы метилпреднизолона для получения желаемого эффекта.

В данную группу входят такие препараты как рифампицин, карбамазепин, фенобарбитал, примидон и фенотоин.

Субстраты изофермента CYP3A4

В присутствии другого субстрата изофермента CYP3A4 печеночный клиренс метилпреднизолона может меняться, что может потребовать соответствующей коррекции дозы метилпреднизолона. Существует вероятность того, что побочные явления, проявляющиеся при применении препаратов в виде монотерапии, могут возникать чаще при одновременном применении препаратов.

Глюкокортикоиды, в том числе Метипред могут повышать концентрацию такролимуса в плазме при их совместном применении, при отмене кортикостероидов концентрация такролимуса в плазме повышается.

При одновременном применении Метипреда и циклоспорина были отмечены случаи возникновения судорог. Поскольку одновременное введение этих препаратов вызывает взаимное торможение метаболизма, вероятно судороги и другие побочные эффекты связаны с применением каждого из этих препаратов в качестве монотерапии, при их совместном применении могут возникать чаще.

Метипред обладает аддитивным иммуносупрессивным действием, что может повышать терапевтические эффекты или риск развития различных побочных реакций при приеме совместно с протезами ВИЧ.

Метилпреднизолон может влиять на скорость ацетилирования и клиренс изониазида

Эффекты, не опосредованные изоферментом CYP3A4

Другие лекарственные взаимодействия и эффекты, связанные с применением метилпреднозолона описаны в таблице ниже.

В таблице приведены перечень и описание наиболее распространенных и/или имеющих важное клиническое значение взаимодействий лекарственных средств и эффектов, связанных с применением метилпреднизолона.

Таблица 1. Важные взаимодействия/эффекты при совместном применении метилпреднизолона с другими лекарственными средствами или веществами

Класс или тип лекарственного средства

- лекарственное средство или вещество Взаимодействие/эффект

Антибактериальные препараты

- фторхинолоны Совместное применение фторхинолона и глюкокортикостероидов повышает риск разрывa сухожилия особенно у пожилых людей

Пероральные антикоагулянты Метилпреднизолон оказывает разнообразное влияние на действие пероральных антикоагулянтов. Сообщается как об усилении, так и об уменьшении эффекта антикоагулянтов при одновременном применении с кортикостероидами. Для поддержания необходимого антикоагулянтного эффекта необходим постоянный контроль коагулограммы.

Н-холинолитики (миорелаксанты)

- Блокаторы нейромышечной передачи Кортикостероиды могут влиять на действие холинолитических препаратов.

1.Сообщалось о случаях острой миопатии при одновременном применении высоких доз кортикостероидов и н-холинолитиков.

2. Отмечался антагонизм эффекта блокады панкурония и векурония при одновременном применении с кортикостероидами. Данный эффект можно ожидать при применении любых н-холинолитиков.

Ингибиторы холинэстеразы Стероиды могут снижать эффект ингибиторов холинэстеразы у пациентов с миастенией гравис.

Гипогликемические препараты Так как кортикостероиды могут повышать концентрацию глюкозы в плазме крови, может потребоваться коррекция дозы гипогликемических препаратов.

Ингибиторы ароматазы

- аминоглутетимид Подавление функции надпочечников, индуцированное аминоглутетимидом, может усугублять эндокринные изменения, вызванные длительной терапией ГКС.

Иммунодепрессанты

Одновременное применение вызывает взаимное торможение метаболизма, что может привести к повышению концентрации в плазме крови одного или обоих препаратов. Поэтому вероятно, что побочные эффекты, связанные с применением каждого из этих препаратов в качестве монотерапии, при их совместном применении могут возникать чаще.



Нестероидные противовоспалительные препараты (НПВП)

- высокие дозы ацетилсалициловой кислоты 1. Вероятно повышение частоты случаев желудочно-кишечного кровотечения и образования язв при одновременном применении кортикостероидов и НПВП.

2. Метилпреднизолон может увеличивать клиренс ацетилсалициловой кислоты, принимаемой в высоких дозах, что может привести к снижению концентрации салицилатов в плазме крови. Отмена терапии метилпреднизолоном может привести к повышению концентрации салицилатов в плазме крови, что может привести к увеличению риска токсичности салицилатов.



Препараты, снижающие концентрацию калия в плазме крови При одновременном применении кортикостероидов и препаратов, снижающих концентрацию калия в плазме крови (например, диуретики, амфотерицин-В, слабительные), пациентов следует тщательно наблюдать на предмет развития гипокалиемии.

Также следует учитывать, что существует повышенный риск развития гипокалиемии при одновременном применении кортикостероидов с ксантинами или β2-агонистами.