ПАНТАП 0,04 N28 ТАБЛ

Лекарственная форма

Ішекте еритін қабықпен қапталған таблеткалар, 40 мг



Таблетки, покрытые кишечнорастворимой оболочкой, 40мг

Состав

Дәрілік препарат құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 45.10 мг натрий пантопразолы сесквигидраты (40.00 мг пантопразолға баламалы)

қосымша заттар:

• сусыз натрий фосфаты
• IsoMalt LM-PF
• натрий карбоксиметилцеллюлозасы 7MXF
• кросповидон CL
• натрий стеарил фумараты
  
  үлбірлі қабық: гидроксипропилметилцеллюлоза 603 Вт (Pharmacoat 603 White)
• повидон К25
• №9 үлбірлі жабынға арналған материал (Sepisperse AP3232 Juane Yellow)
  
  ішекте еритін үлбірлі жабын: метакрил қышқылының этилакрилат сополимері (Eudragit L30D-55 (30%))
• триэтилцитрат (Цитрофлекс)
• симетикон эмульсиясы 30%
  
  №9 үлбірлі жабын құрамы (Sepisperse AP3232 Juane Yellow): гидроксипропилметилцеллюлоза (Е464)
• пропиленгликоль
• титанның қостотығы (Е 171)
• темірдің (III) сары тотығы (Е 172)

• натрий фосфат безводный
• IsoMalt LM-PF
• натрия карбоксиметилцеллюлоза 7MXF
• кросповидон CL
• натрия стеарил фумарат
  
  пленочное покрытие: гидроксипропилметилцеллюлоза 603 Bт (Pharmacoat 603 White)
• повидон К 25
• материал для пленочного покрытия №9 (Sepisperse AP3232 Juane Yellow)
  
  кишечнорастворимое пленочное покрытие: этилакрилатный сополимер метакриловой кислоты (Eudragit L30D-55(30%))
• триэтилцитрат (Цитрофлекс)
• эмульсия симетикона 30%
  
  Состав пленочного покрытия №9 (Sepisperse AP3232 Juane Yellow): гидроксипропилметилцеллюлоза (Е464)
• пропиленгликоль
• титана диоксид (Е171)
• железа (III) оксид желтый (Е172)

Фармакодинамика

ПАНТАП ® 40 содержит активное вещество пантопразол, который при-надлежит к группе замещенного бензамидазола, ингибирующего конечный этап в продуцировании соляной кислоты, посредством образования ковалентной связи с (Н+ - К+) АТФ-азной ферментной системой на секреторной поверхности париетальных клеток.

Длительность подавления активности соляной кислоты пантопразолом более 24 часов. Кислотная секреция нормализуется в течение 3-5 дней после приема последней дозы ПАНТАП ® 40.

При применении препарата наблюдается повышенный уровень сывороточного гастрина, который нормализуется после прекращения лечения.

Побочные действия

Жиі

- асқазан түбінің безді полиптері.

Жиі емес

- ұйқы бұзылыстары, бас ауыру, бас айналу

- диарея, жүрек айну/құсу, іштің кебуі, іш қату, ауыз кеберсуі, іштің ауыруы және жайсыздану

- бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы (трансаминазалар, y-GT)

- бөртпе/экзантема/бөрту, қышыну

- жамбастың, қол басының немесе омыртқа бағанының сынуы

- астения, шаршау және нашар хал-ахуал

Сирек

- агранулоцитоз

- аса жоғары сезімталдық (анафилаксиялық реакциялар мен анафилаксиялық шокты қоса)

- гиперлипидемия және липидтер деңгейінің жоғарылауы (триглицеридтер, холестерин)

- салмақтың өзгеруі

- депрессия (және барлық нашарлау күйі), дәм сезудің бұзылуы

- көрудің бұзылуы/көрудің бұлыңғырлануы

- билирубин деңгейінің жоғарылауы

- есекжем, ангионевроздық ісіну

- артралгия, миалгия

- гинекомастия

- дене температурасының көтерілуі

- шеткері ісіну

Өте сирек

- тромбоцитопения, лейкопения, панцитопения

- бағдардан жаңылу

Белгісіз

- гипонатриемия, гипомагниемия, гипомагниемиямен байланысты гипокальциемия, гипокалиемия

- елестеулер, сананың шатасуы (әсіресе, осыған бейім пациенттерде, егер олар бұрын бар болса, осы симптомдардың нашарлауы)

- парестезия, микроскопиялық колит

- гепатоцеллюлярлы зақымдану, сарғаю, гепатоцеллюлярлық жеткіліксіздік

- Стивенс-Джонсон синдромы, Лайелл синдромы, мультиформалы эритема, фотосезімталдық, жеделге жуық терінің қызыл жегісі

- бұлшықеттер түйілуі (электролиттік бұзылыс салдары ретінде)

- интерстициальді нефрит (бүйрек жеткіліксіздігіне дейін болжамды үдеуімен).



Часто

- железистые полипы дна желудка.

Нечасто

- расстройства сна, головная боль, головокружение

- диарея, тошнота/рвота, вздутие живота, запор, сухость во рту, боль в животе и дискомфорт

- повышение уровня ферментов печени (трансаминазы, y-GT)

- сыпь/экзантема/высыпания, зуд

- переломы бедра, кистей или позвоночника

- астения, усталость и плохое самочувствие

Редко

- агранулоцитоз

-гиперчувствительность (включая анафилактические реакции и анафилактический шок)

- гиперлипидемия и повышение уровня липидов (триглицериды, холестерин)

- изменения веса

- депрессия (и все ухудшения), нарушение вкуса

- нарушение зрения/помутнение зрения

- повышение уровня билирубина

- крапивница, ангионевротический отек

- артралгия, миалгия

- гинекомастия

- повышение температуры тела

- отек периферический

Очень редко

- тромбоцитопения, лейкопения, панцитопения

- дезориентация

Неизвестно

- гипонатриемия, гипомагниемия, гипокальциемия, связанная с гипомагниемией, гипокалиемия

- галлюцинация, спутанность сознания (особенно у предрасположенных пациентов, ухудшение этих симптомов если они существовали раньше)

- парестезия, микроскопический колит

-.гепатоцеллюлярное повреждение, желтуха, гепатоцеллюлярная недостаточность

- синдром Стивенса-Джонсона, синдром Лайелла, эритема мультиформная, фоточувствительность, подострая кожная красная волчанка

- спазм мышц (как следствие электролитного расстройства)

- тубулоинтерстициальный нефрит (с возможной прогрессией до почечной недостаточности).

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Бауыр жеткіліксіздігі

Бауыр функциясының ауыр бұзылулары бар пациенттерде, әсіресе, пантапразолды ұзақ уақыт қабылдап жүрген пациенттерде бауыр ферменттерінің деңгейіне жүйелі бақылау жүргізу ұсынылады. Бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауында препаратты қабылдауды тоқтату керек.

Біріктірілген ем

Біріктірілген ем жағдайында тиісті дәрілік заттардың қысқаша сипаттамаларын жетекшілікке алу қажет.

Асқазанның қатерлі жаңа түзілімі

Пантопразол асқазанның қатерлі жаңа түзілімінің симтомдарын бүркемелеп, соның салдарынан диагностикасын кідіртуі мүмкін.

Егер қандай да бір сақтандыратын белгілер (мысалы, салмақтың көздеусіз қатты түсіп кетуі, қайталамалы құсу, дисфагия, қан аралас құсу, анемия немесе нәжістегі қан) туындаса және асқазан ойық жарасы күмән тудырса немесе диагностикаланса, қатерлі жаңа түзілім жоққа шығарылу керек.

Егер симтомдар сақталса, тиісті емдеуге қарамастан, одан әрі тексеруден өту мәселесін қарастыру керек.

АИТВ протеазасы тежегіштерімен бірге қолдану

Пантопразолды сіңірілуі асқазан ішіндегі қышқыл рН-ортасына тәуелді болатын АИТВ протеазасы тежегіштерімен (атазанавир сияқты) қолдану, олардың биожетімділігінің төмендеуіне орай, ұсынылмайды.

B12 дәруменінің сіңуіне әсері

Золлингер-Эллисон синдромы және ұзақ емдеу қажет болатын басқа патологиялық гиперсекреторлық жай-күйлері бар пациенттерде пантопразол, қышқылды бөгейтін барлық препараттар сияқты, гипо- немесе ахлоргидрия салдарынан, B12 дәруменінің (цианокобаламин) сіңірілуін төмендетуі мүмкін. Бұл B12 дәруменінің организмдегі қорлары азайған немесе ұзақ уақыт емдегенде B12 дәруменінің сіңуін төмендететін қауіп факторлары бар пациенттерде немесе тиісті клиникалық симптомдар болғанда ескерілу керек.

Ұзақ мерзімді емдеу

Ұзақ уақыт емдегенде, әсіресе, егер ол 1 жылдан асып кетсе, пациенттер жүйелі қадағалауда болуы тиіс.

Бактериялар туғызған асқазан-ішек жолының инфекциялары

ПАНТАП® 40, барлық протонды сорғы тежегіштері сияқты, әдетте, асқазан-ішек жолында болатын Salmonella, Campylobacter немесе C.difficile сияқты асқазан бактериялары санының сәл көбеюіне әкелуі мүмкін.





Гипомагниемия

Үш айдан бір жылға дейінгі кезеңде протонды сорғы тежегіштерін алған пациенттерде ауыр гипомагниемия дамуы мәлімделді.

Шаршау, тетания, сандырақтау, құрысулар, бас айналу және қарыншалық аритмия сияқты гипомагниемияның күрделі көріністері кенет немесе елеусіз көрініс беруі мүмкін. Гипомагниемия гипокальциемияға және/немесе гипокалиемияға әкелуі мүмкін. Гипомагниемия бар пациенттердің көпшілігінде магниймен орын басу емін тағайындаудан және протонды сорғы тежегіштерін тоқтатудан кейін жай-күй жақсарды.

Ұзақ уақыт ем қолдануы тиіс пациенттерге немесе протонды сорғы тежегіштерін дигоксинмен немесе гипомагнемияны тудыруы мүмкін дәрілік заттармен (мысалы, диуретиктер) бірге қабылдап жүрген пациенттерге протонды сорғы тежегіштерімен емдеуді бастар алдында және емдеу кезінде мезгіл-мезгіл магний деңгейін анықтау ұсынылады.

Сүйектер сынуы

Протонды сорғы тежегіштері, әсіресе, үлкен дозаларда және ұзақ уақыт қолданғанда (>1 жыл) көбінесе егде жастағы адамдарда немесе басқа қауіп факторлары болғанда жамбас, білезік және омыртқа сынуының туындау қаупін біршама арттыруы мүмкін. Зерттеу деректері протонды сорғы тежегіштерінің жалпы сыну қаупін 10-40% арттыруы мүмкін деп болжауға мүмкіндік береді. Кейбір қауіптер басқа қауіп факторларымен де байланысты болуы мүмкін. Остеопороз дамуына бейім пациенттер қолданыстағы клиникалық ұсынымдарға сәйкес ем алып, D дәрумені мен кальцийдің жеткілікті мөлшерін қабылдауы тиіс.

Жеделге жуық жүйелі қызыл жегі (ЖҚЖ)

Протонды сорғы тежегіштерімен емдеу кезінде жеделге жуық жүйелі қызыл жегінің дамуы өте сирек білінеді. Егер зақымданулар, әсіресе, күн сәулесінің әсеріне шалдыққан тері бөліктерінде туындаса және егер осы құбылыс артралгиямен қатар жүрсе, пациент дереу медициналық көмекке жүгінуі тиіс, ал медициналық қызметкер препарат қабылдауды тоқтату мүмкіндігін қарастыруы тиіс. Осының алдында протонды сорғы тежегіштерімен емдеуден кейінгі жеделге жуық ЖҚЖ протонды сорғының басқа тежегіштерімен жеделге жуық ЖҚЖ қаупін арттыруы мүмкін.

Зертханалық зерттеулер нәтижелеріне әсері

Хромогранин А (CgA) деңгейінің жоғарылауы нейроэндокриндік жаңа түзілімдерді тексеруден өткізуге кедергі келтіруі мүмкін. Оны болдырмау үшін ПАНТАП® 40 препаратымен емдеуді хромогранин А (CgA) өлшеулерін өткізуден, кем дегенде, 5 күн бұрын тоқтату керек. Егер бастапқы зерттеуден кейін хромогранин А (CgA) деңгейі және гастрин деңгейі қалып шегіне келмесе, протонды сорғы тежегішімен емдеуді тоқтатудан кейін 14 күн өткен соң талдаулар қайта жасалу керек.

Натрий

Препарат құрамында құтысына 1 ммоль мөлшерінен аз натрий бар (23 мг), ол клиникалық мәнді емес.



Печеночная недостаточность

У пациентов с тяжелыми нарушениями функции печени, особенно у пациентов, длительно принимающих пантапразол, рекомендуется проводить регулярный контроль уровня ферментов печени. При увеличении уровня печеночных ферментов следует прекратить прием препарата.

Комбинированная терапия

В случае комбинированной терапии необходимо следовать кратким характеристикам соответствующих лекарственных средств.

Злокачественные новообразование желудка

Пантопразол может маскировать симптомы злокачественного новообразования желудка и тем самым задержать диагностику.

Злокачественное новообразование следует исключить, если возникают какие-либо настораживающие признаки (например, тяжелая, непреднамеренная потеря веса, рецидивирующая рвота, дисфагия, рвота с кровью, анемия или кровь в кале) и подозревается или диагностируется язва желудка.

Если симптомы сохраняются, несмотря на соответствующее лечение, следует рассмотреть вопрос о дальнейшем обследовании.

Совместное применение с ингибиторами протеазы ВИЧ

Не рекомендуется применять пантопразол с ингибиторами протеазы ВИЧ, абсорбция которых зависит от кислой внутрижелудочной pH-среды, (такие как атазанавир), из-за снижения их биодоступности.

Влияние на всасывание витамина B12

У пациентов с синдромом Золлингера-Эллисона и другими патологическими гиперсекреторными состояниями, требующими длительного лечения, пантопразол, как и все кислотоблокирующие препараты, может снижать абсорбцию витамина B12 (цианокобаламина) из-за гипо- или ахлоргидрии. Это следует учитывать у пациентов с уменьшенными запасами в организме или факторами риска снижения всасывания витамина B12 при длительной терапии или при наличии соответствующих клинических симптомов.

Долгосрочное лечение

При длительном лечении, особенно если оно превышает 1 год, пациенты должны находиться под регулярным наблюдением.

Инфекции желудочно-кишечного тракта, вызванные бактериями

ПАНТАП® 40, как и все ингибиторы протонной помпы может привести к незначительному увеличению количества желудочных бактерий, которые обычно присутствуют в желудочно-кишечном тракте, таких как Salmonella, Campylobacter или C.difficile.

Гипомагниемия

Сообщалось о развитии тяжелой гипомагниемии у пациентов, получавших ингибиторы протонной помпы в период от трех месяцев до одного года.

Серьезные проявления гипомагниемии, такие как усталость, тетания, бред, судороги, головокружение и желудочковые аритмии могут проявляться внезапно или незаметно. Гипомагниемия может привести к гипокальциемии и/или гипокалиемии. У большинства пациентов с гипомагниемией состояние улучшалось после назначения заместительной терапии магнием и отмены ингибиторов протонной помпы.

Пациенты, которые должны применять длительную терапию, или пациенты, которые принимают ингибиторы протонной помпы вместе с дигоксином или лекарственными средствами, которые могут вызвать гипомагниемию (например диуретики), рекомендуется определять уровень магния перед началом лечения ингибиторами протонной помпы и периодически во время лечения.

Переломы костей

Ингибиторы протонной помпы, особенно в больших дозах и при длительном применении (> 1 года), могут несколько увеличивать риск возникновения перелома бедра, запястья и позвоночника, преимущественно у пожилых людей или при наличии других факторов риска. Данные исследований позволяют предположить, что ингибиторы протонной помпы могут увеличивать общий риск переломов на 10-40%. Некоторые риски могут быть также связаны с другими факторами риска. Пациенты, склонные к развитию остеопороза, должны получать терапию в соответствии с действующими клиническими рекомендациями и получать достаточное количество витамина D и кальция.

Подострая системная красная волчанка (СКВ)

При лечении ингибиторами протонного насоса очень редко отмечается развитие подострой системной красной волчанки. Если возникают поражения, особенно на участках кожи, подверженных воздействию солнца, и, если это явление сопровождается артралгией, пациент должен немедленно обратиться за медицинской помощью, и медицинский работник должен рассмотреть возможность прекращения приема препарата. Подострая СКВ после предшествующего лечения ингибиторами протонной помпы может увеличить риск подострой СКВ с другими ингибиторами протонного насоса.

Влияние на результаты лабораторных исследований

Повышение уровня хромогранина А (CgA) может помешать обследованию на нейроэндокринные новообразования. Для того, чтобы избежать этого, лечение препаратом ПАНТАП® 40 следует прекратить как минимум за 5 дней до проведения измерений хромогранина А (CgA). Если уровень хромогранина А (CgA) и уровень гастрина не приходят в норму после начального исследования, анализы следует повторять через 14 дней после прекращения лечения ингибитора протонной помпы.

Натрий

Препарат содержит менее чем 1 ммоль натрия (23 мг) во флаконе, что не является клинически значимым.

Показания

Ересектер мен 12 жастан бастап және одан асқан балаларда мыналарды емдеу үшін қолдануға көрсетілген:

• рефлюкс-эзофагит
  
  Ересектерде қолдануға көрсетілген:
  
  асқазан және он екі елі ішектің ойық жарасы
  
  Золлингер-Эллисон синдромы және жоғары секрециямен қатар жүретін басқа патологиялық жай-күйлер
  
  Helicobacter pylori (H

• рефлюкс-эзофагит
  
  Показан к применению у взрослых при:
  
  язва желудка и двенадцатиперстной кишки
  
  синдром Золлингера-Эллисона и другие патологические состояния
• сопровождающиеся повышенной секрецией
  
  эрадикация Helicobacter pylori (H.pylori)
• в комбинации с соответствующей
  
  антибактериальной терапией
• при язве двенадцатиперстной кишки и желудка
• ассоциированной с Н.pylori

Противопоказания

- препараттың белсенді компоненттеріне, алмастырылған бензимидазолдарға, қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- 12 жасқа дейінгі балалар



- гиперчувствительность к активным компонентам препарата, замещенным бензимидазолам или к любому из вспомогательных веществ

- детский возраст до 12 лет

Лекарственное взаимодействие

рН-тәуелді сіңірілу фармакокинетикасы бар дәрілік заттар

Аталған препараттардың сіңірілу өзгерісіне орай, сіңуі рН-тәуелді болатын препараттармен, мысалы, кетоконазол, итраконазол, позаконазол, эрлотинибпен, оның ішінде емдеу курсына дейін аз уақыт бұрын тағайындалған препараттармен бір мезгілде қабылдауға көңіл бөлу керек.

АИТВ протеазасы тежегіштері

Пантопразол сіңуі рН-тәуелді болатын АИТВ протеазасының тежегіштерімен (мысалы, атаназавир) бірге қолдануға, олардың биожетімділігінің елеулі төмендеуі салдарынан, ұсынылмайды.

Егер АИТВ протеазасының тежегіштері мен протонды сорғы тежегіштерін бірге қолдану бәрібір қажет болған жағдайда, мұқият клиникалық бақылау жүргізу (мысалы, вирустық жүктемені анықтау) ұсынылады. Осындай жағдайларда пантопразол дозасы күніне 20 мг-ден аспауы тиіс. АИТВ протеазасы тежегішінің дозаларын түзету де қажет болуы мүмкін.

Кумаринді антикоагулянттар (варфарин немесе фенпрокумон)

Пантопразолды фенпрокумон немесе варфаринмен бірге қолданғанда клиникалық мәнді өзара әрекеттесулері анықталмады. Дегенмен де, протонды сорғы тежегіштерін варфарин немесе фенпрокумонмен қабылдаған пациенттерде ХҚҚ артуы және протомбин уақытының ұзаруы жағдайларының белгілі екенін атап өту керек. ХҚҚ артуы және протомбин уақытының ұзаруы өмірге қауіпті патологиялық қан кетулерге әкелуі мүмкін. Осыған байланысты, ондай пациенттер ХҚҚ артуын және протомбин уақытының ұзаруын дер мезгілінде анықтау мақсатында дәрігердің қадағалауында болуы тиіс.

Метотрексат

Кейбір пациенттерде протонды сорғы тежегіштерімен метотрексатты жоғары дозаларда (мысалы, 300 мг) бірге қолданғанда оның қандағы деңгейінің жоғарылауы жөнінде хабарламалар бар. Сондықтан метотрексаттың жоғары дозаларын пайдаланғанда, мысалы, қатерлі жаңа түзілімдер, псориаз бар пациенттерде пантопразолды уақытша тоқтату мәселесін қарастыру қажеттілігі туындауы мүмкін.

Дәрілік өзара әрекеттесулерінің басқа зерттеулері

Пантопразол P450 цитохромы ферменттік жүйесінің көмегімен бауырда белсенді метаболизденеді. Негізгі метаболизм жолы CYP2C19 изоферментінің көмегімен деметилдену болып табылады, ал басқа метаболизм жолдары арасында CYP3A4 изоферментінің көмегімен тотығуы білінеді.

Арнайы зерттеулерде препараттың кофеин, карбамазепин, диазепам, этанол, диклофенак, глибенкламид, напроксен, метопролол, нифедипин, фенитоин, пироксикам, теофиллин, құрамында левоноргестрел мен этинилэстрадиол бар ішуге арналған контрацептивтермен клиникалық мәнді өзара әрекеттесуі анықталмады.

Пантопразолдың басқа дәрілік препараттармен немесе сол ферменттік жүйенің көмегімен метаболизденетін заттармен өзара әрекеттесуін жоққа шығаруға болмайды.

Әртүрлі өзара әрекеттесу зерттеулерінің нәтижелері пантопразолдың CYP1A2 (мысалы, кофеин, теофиллин), CYP2C9 (мысалы, пироксикам, диклофенак, напроксен), CYP2D6 (мысалы, метопролол), CYP2E1 (мысалы, этанол) изоферменттерінің көмегімен метаболизденетін белсенді заттар метаболизміне ықпал етпейтінін көрсетеді. Пантопразол дигоксиннің p-гликопротеинге тәуелді сіңірілуін бұзбайды.

Антацидтермен бірге қолдану кезіндегі өзара әрекеттесуі анықталмады.

Кларитромицин, амоксициллин сияқты антибиотиктермен, метронидазолмен бір мезгілде қабылдау кезінде өзара әрекеттесуі анықталмады.

CYP2C19 тежейтін немесе индукциялайтын препараттар

Флувоксамин сияқты CYP2C19 тежегіштері пантопразолдың жүйелі экспозициясын ұлғайтуы мүмкін. Пантопразолдың жоғары дозаларын ұзақ уақыт қабылдайтын пациенттерде немесе бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде дозаны төмендетуді қарастыруға болады.

Рифампицин және шілтер жапырақты шайқурай (Hypericum perforatum) сияқты CYPP2C19 және CYP3A4 ферменттерінің индукторлары плазмада осы ферменттік жүйелермен метаболизденетін ППТ концентрациясын төмендетуі мүмкін.



Лекарственные средства с рН-зависимой абсорбционной фармакокинетикой

Следует обратить внимание на одновременный прием с препаратами, всасывание которых является рН-зависимым, например кетоконазолом, итраконазолом, позаконазолом, эрлотинибом, в том числе с препаратами, назначавшимися незадолго до курса лечения, ввиду изменения абсорбции данных препаратов.

Ингибиторы протеазы ВИЧ

Пантопразол не рекомендуется применять вместе с ингибиторами протеазы ВИЧ, всасывание которых является pH-зависимыми (например, атаназавир) из-за существенного снижения их биодоступности.

В случае, если совместное применение ингибиторов протеаз ВИЧ и ингибиторов протонной помпы все же необходимо, рекомендуется проводить тщательный клинический контроль (например, определение вирусной нагрузки). Доза пантопразола в подобных случаях не должна превышать 20 мг в день. Также может потребоваться корректировка дозировки ингибитора протеаз ВИЧ.

Кумариновые антикоагулянты (варфарин или фенпрокумон)

При совместном применении пантопразола с фенпрокумоном или варфарином, не было выявлено клинически значимых взаимодействий. Тем не менее, нужно отметить, что известны случаи увеличения МНО и протомбинового времени у пациентов, получавших ингибиторы протонной помпы с варфарином или фенпрокумоном. Увеличение МНО и протомбированного времени может привести к патологическим кровотечениям опасным для жизни. В связи с этим, такие пациенты должны находиться под наблюдением врача с целью своевременного выявления увеличения МНО и протромбинового времени.

Метотрексат

Имеются сообщения о повышении уровня метотрексата в крови у некоторых пациентов при его совместном применении в высоких дозах (например, 300 мг) с ингибиторами протонной помпы. Поэтому при использовании высоких доз метотрексата, например, у пациентов со злокачественными новообразованиями, псориазом, может возникнуть необходимость в рассмотрении вопроса о временной отмене пантопразола.

Другие исследования лекарственных взаимодействий

Пантопразол активно метаболизируется в печени с помощью ферментной системы цитохрома P450. Основным путем метаболизма является деметилирование с помощью изофермента CYP2C19, а среди других путей метаболизма отмечается окисление с помощью изофермента CYP3A4.

Специальные исследования не выявили клинически значимого взаимодействия препарата с кофеином, карбамазепином, диазепамом, этанолом, диклофенаком, глибенкламидом, напроксеном, метопрололом, нифедипином, фенитоином, пироксикамом, теофиллином, оральными контрацептивами, содержащими левоноргестрел и этинилэстрадиол.

Нельзя исключить взаимодействия пантопразола с другими лекарственными препаратами или веществами, которые метаболизируются с помощью той же ферментной системы.

Результаты различных исследований взаимодействия показывают, что пантопразол не влияет на метаболизм активных веществ, метаболизируемых с помощью изоферментов CYP1A2 (например, кофеин, теофиллин), CYP2C9 (например, пироксикам, диклофенак, напроксен), CYP2D6 (например, метопролол), CYP2E1 (например, этанол). Пантопразол не нарушает p-гликопротеинзависимую абсорбцию дигоксина.

Взаимодействия при совместном применении с антацидами не обнаружено.

При одновременном приеме с антибиотиками, такими как кларитромицин, амоксициллин, метронидазол, взаимодействия не выявлено.

Препараты ингибирующие или индуцирующие CYP2C19

Ингибиторы CYP2C19, такие как флувоксамин, могут увеличивать системную экспозицию пантопразола. Снижение дозы может быть рассмотрено у пациентов, длительно получающих высокие дозы пантопразола, или у пациентов с печеночной недостаточностью.

Индукторы ферментов CYPP2C19 и CYP3A4, такие как рифампицин и зверобой продырявленный (Hypericum perforatum), могут снижать концентрацию в плазме ИПП, которые метаболизируются этими ферментными системами.