РЕАГИЛА 0,0015 N28 КАПС

Лекарственная форма

Капсулалар, 1,5 мг



Капсулы, 1,5 мг

Состав

1,5 мг бір капсуланың құрамында:

• белсенді зат - 1,5 мг карипразин (1,635 мг карипразин гидрохлориді түрінде)
• қосымша заттар: желатинделген крахмал (жүгері), магний стеараты
• қатты желатинді капсуланың құрамы
  
  қақпағы: титанның қостотығы (Е171), желатин
• корпусы: титанның қостотығы (Е171), желатин
• қара түсті сия құрамы: темірдің қара тотығы (Е172), шеллак, этанол (сусыз), тазартылған су, пропиленгликоль, изопропанол, бутанол, концентрацияланған аммиак ерітіндісі, калий гидроксиді

• крахмал прежелатинизированный (кукурузный), магния стеарат
• состав твердой желатиновой капсулы
  
  крышечка: титана диоксид (Е171), желатин
• корпус: титана диоксид (Е171), желатин
• состав чернил черного цвета: железа оксид черный (Е172), шеллак, этанол (безводный), вода очищенная, пропиленгликоль, изопропанол, бутанол, аммиака раствор концентрированный, калия гидроксид

Фармакодинамика

Механизм действия

Механизм действия карипразина полностью не известен. Тем не менее, предполагается, что терапевтический эффект карипразина обеспечивается комбинацией частичного агонизма по отношению к D3-, D2-дофаминовым рецепторам (величина Ki 0,085-0,3 нмоль/л в сравнении с 0,49-0,71 нмоль/л соответственно) и 5-HT1A-серотониновым рецепторам (величина Ki 1,4-2,6 нмоль/л) и антагонизма по отношению к 5-HT2B- и 5-HT2A-серотониновым рецепторам и Н1-гистаминовым рецепторам (значения Ki 0,58-1,1 нмоль/л, 18,8 нмоль/л и 23,3 нмоль/л соответственно). Карипразин обладает низкой аффинностью к 5-НТ2С-серотониновым и альфа1-адренорецепторам (значения Ki 134 нмоль/л и 155 нмоль/л соответственно). Карипразин не обладает значимой аффинностью к мускариновым холинергическим рецепторам (ИК50 > 1000 нмоль/л). Два основных активных метаболита, дезметилкарипразин и дидезметилкарипразин, обладают схожим с исходным действующим веществом профилем связывания с рецепторами и профилем функциональной активности.

Фармакодинамические эффекты

Карипразин в фармакологически эффективных дозах связывается с D3-рецепторами в такой же степени, как и с D2-рецепторами. У пациентов с шизофренией наблюдалось дозозависимое связывание карипразина с D3 и D2-дофаминовыми рецепторами головного мозга (преимущественно в зонах с преобладанием D3-рецепторов) в терапевтическом диапазоне доз в течение 15 суток.

Влияние карипразина на интервал QT изучалось у пациентов с шизофренией или шизоаффективным расстройством. Были получены данные холтеровского мониторирования ЭКГ в течение 12 часов у пациентов до назначения препарата и по достижении равновесного состояния. Удлинения интервала QT при применении карипразина в дозах, превышающих терапевтические (9 мг/сут или 18 мг/сут), не наблюдалось. У пациентов, получавших карипразин, не было зарегистрировано ни удлинения интервала QTc на ≥ 60 мс от исходного показателя, ни удлинения QTc > 500 мс.

Фармакокинетика

Карипразин имеет два фармакологически активных метаболита, дезметилкарипразин (DCAR) и дидезметилкарипразин (DDCAR), обладающих сходной с карипразином активностью. Общая экспозиция (сумма карипразина и метаболитов DCAR и DDCAR) достигает 50% от экспозиции в равновесном состоянии приблизительно через 1 неделю ежедневного применения, а 90% от экспозиции в равновесном состоянии достигаются через 3 недели. В равновесном состоянии экспозиция дидезметилкарипразина приблизительно в 2-3 раза превышает экспозицию карипразина, а экспозиция дезметилкарипразина составляет приблизительно 30% экспозиции карипразина.

Всасывание

Абсолютная биодоступность карипразина неизвестна. При приеме внутрь карипразин хорошо всасывается. При многократном приёме препарата максимальная концентрация (Сmax) в плазме крови карипразина и основных активных метаболитов наблюдается приблизительно через 3-8 часов.

Однократный прием карипразина в дозе 1,5 мг вместе с жирной пищей (900-1000 калорий) не оказывал значимого влияния на значения Cmax или AUC (площадь под кривой «концентрация-время») карипразина (AUC0-∞ увеличивалась на 12%, Cmax снижалась на <5% после приема пищи по сравнению с приемом натощак). Влияние пищи на экспозицию DCAR и DDCAR также было минимальным.

Карипразин может применяться вне зависимости от приема пищи.

Распределение

На основании популяционного фармакокинетического анализа кажущийся объем распределения (V/F) карипразина составил 916 л, DCAR - 475 л, DDCAR - 1568 л, что указывает на широкое распределение карипразина и его основных активных метаболитов. Карипразин (CAR) и его основные активные метаболиты в высокой степени связываются с белками плазмы крови (96-97% для CAR, 94-97% для DCAR, 92-97% для DDCAR).

Биотрансформация

Метаболизм карипразина осуществляется путем деметилирования (DCAR и DDCAR), гидроксилирования (гидроксикарипразин, HCAR) и сочетания деметилирования и гидроксилирования (гидроксидезметилкарипразин, HDCAR, и гидроксидидезметилкарипразин, HDDCAR). Метаболиты HCAR, HDCAR и HDDCAR впоследствии трансформируются в соответствующие конъюгаты с сульфатом и глюкуронидом. Еще один метаболит, дездихлорофенилпиперазинкарипразиновая кислота (DDCPPCAR), образуется путем деалкилирования и последующего окисления карипразина.

Карипразин метаболизируется изоферментом CYP3A4 и, в меньшей степени, CYP2D6 до метаболитов DCAR и HCAR. DCAR далее трансформируется с помощью изофермента CYP3A4 и, в меньшей степени, CYP2D6 в DDCAR и HDCAR. DDCAR в дальнейшем метаболизируется изоферментом CYP3A4 до HDDCAR.

Карипразин и его основные активные метаболиты не являются субстратами Р-гликопротеина (P-gp), транспортных полипептидов органических анионов 1B1 и 1B3 (OATP1B1 и OATP1B3) и белка резистентности рака молочной железы (BCRP). Это значит, что взаимодействие карипразина с ингибиторами P-gp, OATP1B1, OATP1B3 и BCRP маловероятно.

Выведение

Карипразин и его основные активные метаболиты выводятся преимущественно посредством печеночного метаболизма. У пациентов с шизофренией после приема карипразина в дозе 12,5 мг/сут 20,8% дозы выводилось почками в виде карипразина и его метаболитов.

В неизмененном виде 1,2% дозы карипразина выводится почками, 3,7% - через кишечник.

Средний конечный период полувыведения (от 1 до 3 суток для карипразина и дезметилкарипразина и от 13 до 19 суток для дидезметилкарипразина) не определял время достижения равновесного состояния или снижения концентрации в плазме крови после прекращения лечения. При лечении пациентов карипразином эффективный период полувыведения имеет большее значение, чем конечный период полувыведения. Эффективный период полувыведения составляет приблизительно 2 суток для карипразина и дезметилкарипразина, 8 суток - для дидезметилкарипразина и приблизительно 1 неделю для общего карипразина. Общая концентрация карипразина в плазме крови постепенно снижается после прекращения или перерыва в приеме препарата. Концентрация общего карипразина в плазме крови снижается на 50% приблизительно через 1 неделю и более чем на 90% приблизительно через 3 недели после окончания приема.

Линейность

При многократном приеме экспозиция карипразина и его двух основных активных метаболитов, дезметилкарипразина и дидезметилкарипразина, в плазме крови увеличивается пропорционально терапевтической дозе от 1,5 до 6 мг.

Фармакокинетика у особых групп пациентов

Нарушение функции почек

Не было выявлено значимой связи между клиренсом карипразина из плазмы крови и клиренсом креатинина при нормальной функции почек (клиренс креатинина (КК) ≥ 90 мл/мин, легком (КК от 60 до 89 мл/мин) и умеренном (КК от 30 до 59 мл/мин) нарушении функции почек.

Применение карипразина у пациентов с тяжелым нарушением функции почек (КК < 30 мл/мин) не изучалось.

Нарушение функции печени

У пациентов с нарушением функции печени легкой и умеренной степени (классы А и В по Чайлд-Пью) не отмечено значимых изменений параметров фармакокинетики (AUC и Cmax) карипразина и его активных метаболитов. Применение карипразина у пациентов с тяжелым нарушением функции печени (класс С по Чайлд-Пью) не изучалось.

Возраст, пол и раса

Клинически значимых различий фармакокинетических показателей (AUC и Cmax суммы карипразина и его основных активных метаболитов) в зависимости от возраста, пола и расы не выявлено. Данных по применению карипразина у пациентов старше 65 лет недостаточно.

Курение

Карипразин не является субстратом изофермента CYP1A2, поэтому влияния курения на фармакокинетику карипразина не ожидается.

Побочные действия

Карипразинді 1,5-6 мг дозаларда қолданғанда өте жиі кездескен жағымсыз дәрілік реакциялар (ЖДР) акатизия (19%) және паркинсонизм (17,5%) болды. Жағымсыз құбылыстардың көбісі ауырлығы жеңіл немесе орташа дәрежеде болды.

Төменде шизофрения кезінде карипразинге жүргізілген зерттеулердің біріктірілген деректерінің негізінде берілген жағымсыз реакциялар дұрыс қолдану терминдері бойынша және туындау жиілігіне сәйкес берілген.



Өте жиі (≥10%)

­ акатизия2, паркинсонизм3.



Жиі (≥1% және <10%)

­ дислипидемия, дене салмағының артуы, тәбеттің төмендеуі, тәбеттің жоғарлауы;

­ ұйқының бұзылуы1, үрейлену;

­ әлсіздік, бас айналу, дистония4, басқа да пирамидалық бұзылулар және қимыл-қозғалыс бұзылыстары5;

­ анық көрмеу;

­ тахиаритмия;

­ артериялық қысымның жоғарылауы;

­ құсу, жүрек айну, іш қату;

­ «бауыр» ферменттері белсенділігінің жоғарылауы;

­ қан сарысуында креатинфосфокиназа белсенділігінің жоғарылауы;

­ шаршағыштық.



Жиі емес (≥0,1% және <1%)

­ анемия, эозинофилия;

­ қандағы тиреотроптық гормон концентрациясының төмендеуі;

­ қан сарысуындағы натрий мөлшерінің бұзылуы, қант диабеті, қан сарысуындағы глюкоза концентрациясының жоғарылауы;

­ суицидтік мінез-құлық, делирий, депрессия, либидоның төмендеуі, либидоның жоғарылауы, эрекциялық дисфункция;

­ дизестезия, дискинезия6, кеш байқалатын дискинезия, вертиго, летаргия;

­ көзішілік қысымның жоғарылауы, аккомодацияның бұзылуы, көз көргіштігінің төмендеуі, көздің тітіркенуі;

­ жүрек өткізгіштігінің бұзылулары, брадиаритмия, ЭКГ-де QT аралығының ұзаруы, ЭКГ-де T толқынының бұзылуы, артериялық қысымның төмендеуі;

­ ықылық, шөлдеу, гастроэзофагеальді рефлюкстік ауру, қанда билирубин мөлшерінің жоғарылауы;

­ қышу, бөртпе;

­ дизурия, поллакиурия.



Сирек (≥0,01% және <0,1%)

­ нейтропения;

­ аса жоғары сезімталдық;

­ гипотиреоидизм;

­ құрысу ұстамалары/құрысулар, амнезия, афазия, катаракта, фотофобия;

­ дисфагия;

­ рабдомиолиз.



Жиілігі белгісіз

­ қатерлі нейролептикалық синдром;

­ уытты гепатит;

­ жаңа туылған нәрестелердегі тоқтату синдромы.



Наиболее частыми нежелательными лекарственными реакциями (НЛР) при применении карипразина в дозах 1,5-6 мг были акатизия (19%) и паркинсонизм (17,5%). Большинство нежелательных явлений были легкой или средней степени тяжести.

Перечисленные ниже нежелательные реакции, основанные на объединенных данных исследований карипразина при шизофрении, распределены по терминам предпочтительного употребления и в соответствии с частотой возникновения.



Очень часто (≥10%)

- акатизия2, паркинсонизм3.



Часто (≥1% и <10%)

- увеличение массы тела, снижение аппетита, повышение аппетита, дислипидемия;

- нарушения сна1, тревога;

- вялость, головокружение, дистония4, прочие экстрапирамидные нарушения и двигательные расстройства5;

- нечеткость зрения;

- тахиаритмия;

-повышенное артериальное давление;

- тошнота, запор, рвота;

- повышение активности «печеночных» ферментов;

- повышение активности креатинфосфокиназы сыворотки крови;

- утомляемость.



Нечасто (≥0,1% и <1%)

- анемия, эозинофилия;

- снижение концентрации тиреотропного гормона в крови;

- нарушение содержания натрия в сыворотке крови, повышение концентрации глюкозы в сыворотке крови, сахарный диабет;

- суицидальное поведение, делирий, депрессия, снижение либидо, повышение либидо, эректильная дисфункция;

- летаргия, дизестезия, дискинезия6, поздняя дискинезия, вертиго;

- раздражение глаз, повышенное внутриглазное давление, нарушение аккомодации, снижение остроты зрения;

- нарушения сердечной проводимости, брадиаритмия, удлинение интервала QT на ЭКГ, нарушение T волны на ЭКГ, пониженное артериальное давление;

- икота, жажда, гастроэзофагеальная рефлюксная болезнь, повышение содержания билирубина крови;

- зуд, сыпь;

- дизурия, поллакиурия.



Редко (≥0,01% и <0,1%)

- нейтропения;

- гиперчувствительность;

- гипотиреоидизм;

- судорожные припадки/судороги, амнезия, афазия, фотофобия, катаракта;

- дисфагия;

- рабдомиолиз.



Частота неизвестна

- злокачественный нейролептический синдром;

- токсический гепатит;

- синдром отмены у новорожденных.



1Нарушения сна:

• бессонница
• необычные/кошмарные сновидения
• нарушение циркадного ритма сна
• диссомния
• гиперсомния
• нарушение засыпания
• интрасомническое расстройство
• кошмарные сновидения
• нарушение сна
• сомнамбулизм
• раннее пробуждение

• акатизия
• психомоторная гиперактивность
• неусидчивость

• акинезия
• брадикинезия
• брадифрения
• ригидность по типу «зубчатого колеса»
• экстрапирамидные расстройства
• нарушение походки
• гипокинезия
• скованность суставов
• тремор
• маскообразное лицо
• ригидность мышц
• скованность опорно-двигательного аппарата
• ригидность затылочных мышц
• паркинсонизм

• блефароспазм
• дистония
• мышечное напряжение
• оромандибулярная дистония
• кривошея
• тризм.5Прочие экстрапирамидные нарушения и двигательные расстройства: нарушения равновесия
• бруксизм
• слюнотечение
• дизартрия
• шаткость походки
• нарушение глабеллярного рефлекса
• снижение рефлексов
• двигательные расстройства
• синдром «беспокойных ног»
• повышенное слюноотделение
• нарушение движений языка.6Дискинезия: хореоатетоз
• дискинезия
• гримасничанье
• окулогирный криз
• протрузия языка

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Суицидтік ойлар мен мінез-құлық

Суицидтілік (суицидтік ойлар, суицидтік әрекеттер және жасалған суицид) психоз аясында болуы мүмкін және әдетте емдеуді бастағаннан кейін бірден немесе психозға қарсы басқа препараттармен емдеуден ауысқаннан кейін байқалады. Психозға қарсы препараттармен емделу барысында суицид қаупі жоғары пациенттер мұқият бақылауда болуы тиіс.

Акатизия, мазасыздық

Акатизия және мазасыздық психозға қарсы препараттарды қолданғанда кездесетін жиі жағымсыз реакциялар болып табылады. Акатизия - ішкі мазасыздық сезімімен және үнемі қозғалыста болуды қажет етуімен, сондай-ақ түрегеліп тұрған немесе отырған кезде корпустың шайқалуымен, аяқты көтерумен, орнында тұрып жүруді имитациялаумен және отырған күйінде аяқты айқастыру-жазумен сипатталатын қимыл-қозғалыс бұзылысы. Карипразин акатизияны және мазасыздықты туындататын болғандықтан, оны акатизия симптомдары немесе оған бейімділігі байқалған пациенттерде сақтықпен қолданған жөн. Акатизия емнің бас кезінде дамиды. Демек, емдеудің алғашқы фазасы ішінде пациенттерге мұқият бақылау жүргізу маңызды. Профилактика дозаны біртіндеп арттыруды қамтиды; емдік шаралар карипразиннің дозасын аздап төмендетуді немесе ЭПС-ті басуға арналған препараттарды қолдануды қамтиды. Препарат дозасы пациенттің емдеуге жекелей жауабына және жағымдылығына байланысты түзетілуі мүмкін.

Кеш байқалатын дискинезия

Кеш байқалатын дискинезия - психозға қарсы препараттарды қабылдап жүрген пациенттерде туындауы мүмкін, өзіне потенциалды қайтымды, ырғақты, негізінен тілдің және беттің еріксіз қимылын қамтитын синдром. Карипразинді қабылдап жүрген пациентте кеш дискинезия белгілері және симптомдары пайда болғанда препарат қабылдауды тоқтатудың мақсатқа сай болуын қарастыру керек.

Паркинсон ауруы

Паркинсон ауруы бар пациенттерге психозға қарсы дәрілік препараттарды қолданған кезде аялық аурулардың өршуін туындатуы және Паркинсон ауруы симптомдарының күшеюіне әкелуі мүмкін. Демек, карипразинді Паркинсон ауруы бар пациенттерге тағайындай отырып, дәрігер оның пайдасы мен қаупін мұқият таразылауы тиіс.

Көз симптомдары/катаракта

Көзбұршақтың өзгеруі/катаракта мен карипразинді қабылдау арасында себеп-салдарлық байланыс анықталған жоқ. Дегенмен, катарактамен потенциалды байланысты симптомдар дамыған пациенттерді офтальмологиялық тексеруге жіберу және содан соң емдеуді жалғастыру мүмкіндігіне баға беру қажет.

Қатерлі нейролептикалық синдром (ҚНС)

Психозға қарсы дәрілерді қолданғанда өмір үшін қауіпті симптомдар кешені - қатерлі нейролептикалық синдромның дамығаны байқалды. ҚНС-тің клиникалық көріністеріне гипертермия, бұлшықеттердің сіресуі, қан сарысуындағы креатинфосфокиназа белсенділігінің артуы, сананың бұзылысы және вегетативті жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар (тамыр ырғағының жүйесіздігі, артериялық қысымның тұрақсыздығы, тахикардия, қатты терлеу және жүрек ырғағының бұзылулары) жатады. Қосымша көріністер миоглобинурияны (рабдомиолиз) және бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігін қамтуы мүмкін. Егер пациентте ҚНС белгілері және симптомдары немесе түсініксіз этиологиямен жоғары қызба байқалса, карипразинді қолдануды дереу тоқтату қажет.

Құрысулар және құрысу ұстамалары

Карипразинді анамнезінде құрысулары бар немесе құрысуға дайындық шегінің төмендеуімен қатар жүретін аурулары бар пациенттерге сақтықпен қолданған жөн.

Деменциясы бар егде пациенттер

Деменциясы бар пациенттерге карипразинді қолдану зерттелген жоқ. Препаратты деменциясы бар егде жастағы пациенттерге, жалпы өлім-жітім қаупі жоғары болғандықтан, тағайындау ұсынылмайды.

Ми қанайналымының жедел бұзылу қаупі (МҚЖБ)

Карипразин цереброваскулярлық жағымсыз реакциялар қаупін арттыруы мүмкін. Осы қауіптің жоғарылау механизмі анықталған жоқ. Психозға қарсы басқа препараттарды қолданғанда немесе пациенттердің басқа топтарында қауіптің артуын жоққа шығаруға болмайды.

Карипразинді инсульттің қауіп факторлары бар пациенттерге сақтықпен қолданған жөн.

Жүрек және қантамырлар тарапынан бұзылулар

- Артериялық қысымның өзгерулері

Карипразин ортостатикалық гипотензияны, сондай-ақ артериялық гипертензияны туындатуы мүмкін. Карипразинді артериялық қысымы өзгеруге бейім, жүрек-қантамыр аурулары бар пациенттерге сақтықпен қолдану керек. Артериялық қысымды қадағалау қажет.

- ЭКГ өзгерулері

Психозға қарсы препараттарды қабылдап жүрген пациенттерде QT аралығының ұзаруы туындауы мүмкін.

Карипразинді қабылдаған кезде күрделілік критерийлеріне жауап бермеген, QT аралығы ұзаруының небары бірнеше жағдайлары тіркелді. Сондықтан карипразинді жүрек-қантамыр аурулары бар пациенттерге және отбасылық анамнезінде QT аралығының ұзаруы бар пациенттерге, сондай-ақ QT аралығының ұзаруын туындатуы мүмкін дәрілік препараттарды қабылдап жүрген пациенттерде сақтықпен қолдану керек.

- Веналық тромбоэмболия (ВТЭ)

Психозға қарсы препараттарды қолданған кезде веналық тромбоэмболия жағдайлары тіркелді. Психозға қарсы препараттарды қабылдап жүрген пациенттерде ВТЭ қаупінің жүре пайда болған факторлары жиі болатындықтан, карипразинмен емдеуді бастағанға дейін және емдеу кезінде ВТЭ-нің ықтимал қауіп факторларын анықтау және профилактикалық шаралар қабылдау қажет.

Гипергликемия және қант диабеті

Қант диабеті бар немесе қант дибеті дамуының қауіп факторлары бар (мысалы, семіздік, отбасылық анамнезінде диабеттің болуы) пациенттерде атипиялық антипсихотиктермен емдеуді бастағанда қан сарысуындағы глюкоза мөлшерін мұқият бақылау талап етіледі. Карипразинді қолданған кезде глюкоза концентрациясының өзгеруімен байланысты жағымсыз құбылыстар тіркелді.

Дене салмағының өзгеруі

Карипразинді қабылдаған кезде дене салмағының едәуір артуы байқалды. Пациенттер дене салмағын ұдайы бақылап отыруы керек.

Қосымша заттар

3 мг, 4,5 мг және 6 мг капсулалар, Реагила препаратының құрамында балаларға арналған дәрілік препараттарда қолдануға тыйым салынған жылтыр көк FCF (E133) бояғышы бар.



Жүктілік немесе лактация кезінде

Бала туа алатын жастағы әйелдер/контрацепция

Дәрігер бала туа алатын жастағы әйелдерге Реагила препаратын қабылдау кезінде жүктілікке жол бермеуге кеңес беруі тиіс. Бала туу функциясы сақталған пациенттер емделу кезінде және Реагила препаратын қабылдауды тоқтатқаннан кейін ең кемінде 10 апта бойы контрацепцияның тиімділігі жоғары әдістерін қолдануы тиіс.

Жүктілік

Жүкті әйелдерге карипразинді қолдану жөнінде деректер жоқ немесе олар жеткіліксіз.

Жүктілік кезінде және контрацепцияның сенімді әдістерін пайдаланбай жүрген, бала туа алатын жастағы әйелдерде Реагила препаратын қолдану ұсынылмайды.

Жүктіліктің үшінші триместрі кезінде психозға қарсы препараттардың (соның ішінде карипразиннің) әсеріне ұшыраған жаңа туған нәрестелерде, туғаннан кейін экстрапирамидалық бұзылыстарды және/немесе тоқтату синдромын қоса, ауырлық дәрежесі және ұзақтығы құбылып отыратын жағымсыз реакциялардың даму қаупі бар. Мұндай жаңа туған нәрестелерде қозу, гипертонус, гипотонус, тремор, ұйқышылдық, респираторлық дистресс-синдром және қоректенудің бұзылуы білінді. Осы асқынулардың ауырлығы құбылып отырды. Кейбір жағдайларда симптомдар өздігінен қайтты, ал сол кезде басқа жағдайлар қарқынды емдеу бөлімдерінде емделуді және ауруханаға жатуды созуды қажет етті. Сондықтан мұндай жаңа туған нәрестелер тиянақты бақылауды керек етеді.

Бала емізу

Емшек сүтіне карипразиннің және оның негізгі белсенді метаболиттерінің өтетін-өтпейтіндігі белгісіз. Жаңа туған нәрестелер/сәбилер үшін қауіпті жоққа шығаруға болмайды. Реагила препаратын қабылдап жүрген әйелдер бала емізуден бас тартуы керек.

Фертильділік

Адамның фертильділігіне карипразиннің ықпалы зерттелген жоқ.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Көлік құралдарын және механизмдерді басқару қабілетіне карипразин әлсіз немесе орташа ықпалын тигізеді. Пациенттер потенциалды қауіпті механизмдерді, соның ішінде көлік құралдарын басқаруға, Реагила препараты олардың қабілетіне жағымсыз ықпалын тигізбейтіндігіне толық сенімді болғанша, сақтықпен қарауы тиіс.



Суицидальные мысли и поведение

Суицидальность (суицидальные мысли, попытки суицида и совершённый суицид) возможна на фоне психоза и обычно наблюдается сразу после начала лечения или после перехода с терапии другими антипсихотическими препаратами. В ходе лечения антипсихотическими препаратами пациенты с высоким риском суицида должны находиться под тщательным наблюдением.

Акатизия, неусидчивость

Акатизия и неусидчивость являются частыми нежелательными реакциями при применении антипсихотических препаратов. Акатизия - это двигательное расстройство, характеризующееся чувством внутреннего беспокойства и потребностью находиться в постоянном движении, а также такими действиями, как раскачивание корпуса в положении стоя или сидя, поднимание ног, имитирующее ходьбу на месте, и скрещивание-раскрещивание ног в положении сидя. Так как карипразин может вызвать акатизию и неусидчивость, его следует применять с осторожностью у пациентов, у которых уже наблюдались симптомы акатизии или есть предрасположенность к ней. Акатизия развивается в начале лечения. Следовательно, важно проводить тщательное наблюдение за пациентами в первой фазе лечения. Профилактика включает постепенное увеличение дозы; лечебные мероприятия включают небольшое снижение дозы карипразина или применение препаратов для купирования ЭПС. Доза препарата может быть скорректирована в зависимости от индивидуального ответа пациента на лечение и переносимости.

Поздняя дискинезия

Поздняя дискинезия - синдром, включающий в себя потенциально необратимые, ритмичные, непроизвольные движения, главным образом, языка и/или лица, которые могут возникать у пациентов, получающих антипсихотические препараты. При появлении признаков и симптомов поздней дискинезии у пациента, принимающего карипразин, следует рассмотреть целесообразность отмены препарата.

Болезнь Паркинсона

При применении у пациентов с болезнью Паркинсона антипсихотические лекарственные препараты могут вызывать обострения фонового заболевания и приводить к усилению симптомов болезни Паркинсона. Следовательно, назначая карипразин пациентам с болезнью Паркинсона, врач должен тщательно взвесить пользу и риски.

Глазные симптомы/катаракта

Причинно-следственная связь между изменениями хрусталика/катарактой в исследованиях у человека и приемом карипразина не установлена. Тем не менее, пациентов, у которых развились симптомы, потенциально связанные с катарактой, необходимо направить на офтальмологическое обследование и затем оценить возможность продолжения терапии.

Злокачественный нейролептический синдром (ЗНС)

При применении антипсихотиков было отмечено развитие опасного для жизни симптомокомплекса - злокачественного нейролептического синдрома. К клиническим проявлениям ЗНС относятся гипертермия, ригидность мышц, увеличение активности креатинфосфокиназы в сыворотке крови, расстройство сознания и нарушения со стороны вегетативной нервной системы (нерегулярность пульса, нестабильность артериального давления, тахикардия, повышенное потоотделение и нарушения ритма сердца). Дополнительные проявления могут включать миоглобинурию (рабдомиолиз) и острую почечную недостаточность. Если у пациента отмечаются признаки и симптомы ЗНС или высокая лихорадка неясной этиологии без дополнительных клинических проявлений ЗНС, карипразин необходимо немедленно отменить.

Судороги и судорожные припадки

Карипразин следует применять с осторожностью у пациентов с судорогами в анамнезе или с заболеваниями, сопровождающимися снижением порога судорожной готовности.

Пожилые пациенты с деменцией

Применение карипразина у пациентов с деменцией не изучалось. Не рекомендуется назначать препарат пациентам пожилого возраста с деменцией ввиду повышенного риска общей смертности.

Риск острого нарушения мозгового кровообращения (ОНМК)

Карипразин может повышать риск цереброваскулярных нежелательных реакций. Механизм повышения этого риска не установлен. Нельзя исключить повышение риска при применении других антипсихотических препаратов или у других групп пациентов.

Карипразин следует применять с осторожностью у пациентов с факторами риска инсульта.

Нарушения со стороны сердца и сосудов

- Изменения артериального давления

Карипразин может вызвать ортостатическую гипотензию, а также артериальную гипертензию. Карипразин следует применять с осторожностью у пациентов с сердечно-сосудистыми заболеваниями, предрасположенных к изменениям артериального давления. Необходимо контролировать артериальное давление.

- Изменения ЭКГ

У пациентов, принимающих антипсихотические препараты, может возникнуть удлинение интервала QT.

Было зарегистрировано всего несколько случаев удлинения интервала QT при приеме карипразина, не отвечавших критериям серьезности. Таким образом, карипразин следует применять с осторожностью у пациентов с сердечно-сосудистыми заболеваниями и у пациентов с удлинением интервала QT в семейном анамнезе, а также у пациентов, принимающих лекарственные препараты, которые могут вызывать удлинение интервала QT.

- Венозная тромбоэмболия (ВТЭ)

При применении антипсихотических препаратов были зарегистрированы случаи венозной тромбоэмболии. Так как у пациентов, принимающих антипсихотические препараты, часто имеются приобретенные факторы риска ВТЭ, необходимо выявить все возможные факторы риска ВТЭ до начала и во время лечения карипразином и принять профилактические меры.

Гипергликемия и сахарный диабет

У пациентов с сахарным диабетом или имеющих факторы риска развития сахарного диабета (например, ожирение, диабет в семейном анамнезе) при начале лечения атипичными антипсихотиками требуется тщательно контролировать содержание глюкозы в сыворотке крови. При применении карипразина были зарегистрированы нежелательные явления, связанные с изменениями концентрации глюкозы.

Изменение массы тела

При приеме карипразина наблюдалось существенное увеличение массы тела. Пациентам следует регулярно контролировать массу тела.

Вспомогательные вещества

Препарат Реагила®, капсулы, 3 мг, 4,5 мг и 6 мг содержит краситель красный очаровательный AC (Е129), который может вызывать аллергические реакции.



Беременность и период лактации

Женщины детородного возраста/контрацепция

Врач должен рекомендовать женщинам детородного возраста избегать беременности во время приема препарата Реагила®. Пациентки с сохраненной детородной функцией должны применять высокоэффективные методы контрацепции во время лечения и в течение минимум 10 недель после прекращения приема препарата Реагила®. В настоящее время неизвестно, обладает ли карипразин способностью снижать эффективность гормональных контрацептивов системного действия, поэтому пациентки, принимающие гормональные контрацептивы системного действия, должны дополнительно использовать барьерный метод контрацепции.

Беременность

Данные по применению карипразина у беременных женщин отсутствуют или их недостаточно.

Применение препарата Реагила® во время беременности и у женщин детородного возраста, не использующих надежные методы контрацепции, не рекомендуется.

Новорожденные, подвергавшиеся воздействию антипсихотических препаратов (в том числе карипразина) в течение третьего триместра беременности, имеют риск развития нежелательных реакций после родов, включая экстрапирамидные расстройства и/или синдром отмены, которые могут варьироваться по степени тяжести и продолжительности. У этих новорожденных были отмечены возбуждение, гипертонус, гипотонус, тремор, сонливость, респираторный дистресс-синдром и нарушение вскармливания. Тяжесть этих осложнений варьировала. В некоторых случаях симптомы прекращались самостоятельно, в то время как в других случаях требовались лечение в условиях отделения интенсивной терапии и продление госпитализации. Поэтому такие новорожденные нуждаются в тщательном наблюдении.

Период лактации

Неизвестно, проникают ли карипразин и его основные активные метаболиты в грудное молоко. Нельзя исключить риск для новорожденных/младенцев. Женщинам, принимающим препарат Реагила®, следует отказаться от грудного вскармливания.

Фертильность

Влияние карипразина на фертильность человека не изучалось.



Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять автомобилем и потенциально опасными механизмами

Карипразин оказывает слабое или умеренное влияние на способность управлять транспортными средствами и механизмами. Пациенты должны с осторожностью относиться к управлению потенциально опасными механизмами, в том числе транспортными средствами, до тех пор, пока они не будут полностью уверены в том, что препарат Реагила® не оказывает неблагоприятного влияния на их способности.

Показания

- ересек пациенттерде шизофренияны емдеу үшін.



- Лечение шизофрении у взрослых пациентов.

Противопоказания

- әсер етуші затқа немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық;

- CYP3A4 изоферментінің күшті немесе орташа тежегіштерін бір мезгілде қабылдау;

- CYP3A4 изоферментінің күшті немесе орташа индукторларын бір мезгілде қабылдау.



- Гиперчувствительность к действующему веществу или какому-либо вспомогательному компоненту препарата.

- Одновременный прием мощных или умеренных ингибиторов изофермента CYP3A4.

- Одновременный прием мощных или умеренных индукторов изофермента CYP3A4.

Лекарственное взаимодействие

Басқа дәрілік препараттардың карипразинге ықпал ету қабілеті

Карипразиннің және оның негізгі белсенді метаболиттері дезметилкарипразиннің және дидезметилкарипразиннің метаболизмі көбіне CYP3A4 изоферменті және аз дәрежеде CYP2D6 изоферменті арқылы жүреді.

CYP3A4 изоферментінің тежегіштері

Кетоконазолды, CYP3A4 изоферментінің күшті тежегішін карипразинмен бір мезгілде қысқа мерзімді (4 күн) қолданғанда қан плазмасында карипразиннің (карипразиннің және оның белсенді метаболиттерінің) жалпы экспозициясының, тек байланыспаған заттар немесе байланыспаған және байланысқан компоненттерінің жиынтығы екендігі есепке алынған-алынбағанына қарамай, екі есе артуын туындатты.

Карипразиннің және оның негізгі белсенді метаболиттерінің жартылай шығарылу кезеңі ұзаққа созылатындықтан, бір мезгілде ұзағырақ қолданғанда қан плазмасында карипразиннің жалпы экспозициясының әрі қарай жоғарылайтынын күтуге болады. Сондықтан карипразинді CYP3A4 изоферментінің күшті және орташа тежегіштерімен (мысалы, боцепревир, кларитромицин, кобицистат, индинавир, кетоконазол, итраконазол, нефазодон, нелфинавир, позаконазол, ритонавир, саквинавир, телапревир, телитромицин, вориконазол, дилтиазем, эритромицин, флуконазол, верапамил) бір мезгілде қолдануға болмайды. Грейфрут шырынын қолдануға жол бермеген жөн.

CYP3A4 изоферментінің индукторлары

Карипразинді CYP3A4 изоферментінің күшті және орташа индукторларымен бір мезгілде қолдану қан плазмасында карипразиннің жалпы экспозициясының айқын төмендеуіне әкелуі мүмкін, демек, карипразинді CYP3A4 изоферментінің күшті және орташа индукторларымен (например, карбамазепин, фенобарбитал, фенитоин, рифампицин, шілтер жапырақты шайқурай (Hypericum perforatum), бозентан, эфавиренз, этравирин, модафинил, нафциллин) бір мезгілде қабылдауға болмайды.

CYP2D6 изоферментінің тежегіштері

CYP2D6 изоферменті арқылы жүретін метаболизмдік жол карипразиннің биотрансформациясында қосалқы рөл атқарады; метаболизмі, негізінен, CYP3A4 изоферментімен жүзеге асырылады. Демек, карипразиннің биотрансформациясына CYP2D6 изоферменті тежегіштерінің клиникалық тұрғыдан маңызды ықпалын тигізуі екіталай.

Карипразиннің басқа дәрілік заттарға ықпал ету қабілеті

Р-гликопротеин (P-gp) субстраттары

Теориялық ең жоғары концентрациядағы карипразиннің ішекте P-gp тежеу қабілетінің клиникалық маңызы толық анықталған жоқ. Дегенмен, емдік ауқымы тар дабигатран жән дигоксин сияқты P-gp субстраттарын қолдану қосымша бақылауды және дозаны түзетуді қажет етуі мүмкін.

Гормондық контрацептивтер

28 күн ішінде тәулігіне 6 мг дозада карипразинді қолдану пероральді контрацептивтердің (этинилэстрадиол және левоноргестрел) фармакокинетикасына клиникалық маңызды әсер еткен жоқ.

Фармакодинамикалық өзара әрекеттесулері

Орталық жүйке жүйесіне карипразиннің негізгі әсерін ескере отырып, Реагила препаратын орталықтық әсері бар басқа дәрілік препараттармен және алкогольмен бірге қолданғанда сақтық танытқан жөн.



Способность других лекарственных препаратов оказывать влияние на карипразин

Метаболизм карипразина и его основных активных метаболитов, дезметилкарипразина и дидезметилкарипразина, опосредован преимущественно изоферментом CYP3A4 и в меньшей степени изоферментом CYP2D6.

Ингибиторы изофермента CYP3A4

Кетоконазол, мощный ингибитор изофермента CYP3A4, при краткосрочном (4 дня) применении одновременно с карипразином вызывал двукратное увеличение общей экспозиции карипразина (суммы карипразина и его активных метаболитов) в плазме крови, независимо от того, учитываются ли только несвязанные вещества или сумма несвязанных и связанных компонентов.

Ввиду длительного периода полувыведения карипразина и его активных метаболитов, при более продолжительном одновременном применении можно ожидать дальнейшего повышения общей экспозиции карипразина в плазме крови. Поэтому одновременное применение карипразина c мощными и умеренными ингибиторами изофермента CYP3A4 (например, боцепревир, кларитромицин, кобицистат, индинавир, кетоконазол, итраконазол, нефазодон, нелфинавир, позаконазол, ритонавир, саквинавир, телапревир, телитромицин, вориконазол, дилтиазем, эритромицин, флуконазол, верапамил) противопоказано. Следует избегать употребления грейпфрутового сока.

Индукторы изофермента CYP3A4

Одновременное применение карипразина с мощными и умеренными индукторами изофермента CYP3A4 может привести к выраженному снижению общей экспозиции карипразина в плазме крови, следовательно, одновременный прием карипразина с мощными и умеренными индукторами изофермента CYP3A4 (например, карбамазепин, фенобарбитал, фенитоин, рифампицин, Зверобой продырявленный (Hypericum perforatum), бозентан, эфавиренз, этравирин, модафинил, нафциллин) противопоказан.

Ингибиторы изофермента CYP2D6

Метаболический путь, опосредованный изоферментом CYP2D6, играет второстепенную роль в биотрансформации карипразина; метаболизм, главным образом, осуществляется изоферментом CYP3A4. Следовательно, маловероятно, что ингибиторы изофермента CYP2D6 окажут клинически значимое влияние на биотрансформацию карипразина.

Способность карипразина влиять на другие лекарственные средства

Субстраты Р-гликопротеина (P-gp)

Клиническое значение способности карипразина в теоретической максимальной концентрации в кишечнике ингибировать P-gp полностью не установлено. Тем не менее, применение субстратов P-gp с узким терапевтическим диапазоном, таких как дабигатран и дигоксин, может потребовать дополнительного наблюдения и коррекции дозы.

Гормональные контрацептивы

В настоящее время неизвестно, обладает ли карипразин способностью снижать эффективность гормональных контрацептивов системного действия, поэтому женщины, принимающие гормональные контрацептивы системного действия, должны дополнительно использовать барьерный метод контрацепции.

Фармакодинамические взаимодействия

Учитывая основное влияние карипразина на центральную нервную систему, препарат Реагила® следует с осторожностью применять с другими лекарственными препаратами центрального действия и алкоголем.