ТИЗОПТАН 3МЛ КАПЛИ ГЛАЗНЫЕ

Лекарственная форма

Көзге тамызатын дәрі, 3 мл



Капли глазные, 3 мл

Состав

1 мл препараттың құрамында

белсенді заттар:

• 0
• 3 мг биматопрост
• 6
• 83 мг тимолол малеаты (5
• 0 мг тимололға баламалы)
• қосымша заттар: бензалконий хлориді
• лимон қышқылы моногидраты
• динатрий гидрофосфаты гептагидраты
• натрий хлориді
• натрий гидроксиді
• хлорсутек қышқылы
• инъекцияға арналған су
  
  
  
  1 мл препарата содержит
  
  активные вещества: биматопрост 0
• 3 мг
• тимолола малеат 6
• 83 мг (эквивалентно тимололу 5 мг)
• вспомогательные вещества: бензалкония хлорид
• кислоты лимонной моногидрат
• динатрия гидрофосфата гептагидрат
• натрия хлорид
• натрия гидроксид до рН 7.3
• кислота хлороводородная до рН 7.3
• вода для инъекций до 1 мл

Фармакодинамика

Препарат екі әсер етуші заттан:

• биматопрост пен тимололдан тұрады

Бұл екі компоненті қосымша әсер ету механизмдерінің есебінен көзішілік қысымның (КІҚ) жоғарылауын төмендетеді және бөлек-бөлек енгізілетін кез келген қосылыспен салыстырғанда, біріккен әсері КІҚ қосымша төмендеуіне алып келеді.Препараттың бір реттік дозасы жылдамырақ әсер ете бастайды.

Биматопрост - көзге арналған әсері күшті гипотензиялық әсер етуші зат.Бұл синтетикалық простамид, құрылымы жағынан простагландиннің қандай-да бір белгілі рецепторлары арқылы әсер етпейтін F 2a простагландинмен (PGF 2a) байланысқан.Биматопрост жуырда ашылған, простамидтер деп аталатын биосинтезделген заттардың әсерлерін іріктеп имитациялайды.Алайда, құрылымы жағынан простамид рецепторы идентификацияланбаған.Биматопрост соның көмегімен адамда көзішілік қысымды төмендететін әсер ету механизміне трабекулярлық желі арқылы сулы ылғалдың ағып шығуының артуы және увеосклералық ағып шығудың күшеюі негіз болады.

Тимолол - бұл адренергиялық бета-1 және бета-2 рецепторлардың селективті емес блокаторы, оның елеулі ішкі симпатомиметикалық, тікелей миокардиодепрессивтік немесе жергілікті жансыздандыратын (жарғақшаны тұрақтандыратын) белсенділігі жоқ.Тимолол сулы ылғалдың түзілуін азайтудың есебінен КІҚ төмендетеді.Дәл әсер ету механизмі нақты анықталмаған, бірақ эндогендік бета-адренергиялық стимуляциядан туындаған циклдық АМФ синтезінің жоғарылауын бәсеңдетуі мүмкін.

Клиникалық тиімділігі мен қауіпсіздігі

12 апталық клиникалық зерттеуде глаукомасы немесе көз гипертензиясы бар пациенттерде белсенді заттарын (биматопрост пен тимололды) бөлек-бөлек және біріктірілген препаратты (биматопрост/тимолол) қолданудың тиімділігі мен қауіпсіздігі салыстырылды.Белсенді заттарды жеке-жеке қолдану және біріктірілген препаратты пайдалану КІҚ төмендетудегі тиімділігінің аздығымен немесе көптігімен ерекшеленбеді.

Емдеудің екі тобы да бүкіл зерттеу кезеңі бойына барлық қадағалау мерзімдерінде көздің КІҚ нашарлауының бастапқы деңгейімен салыстырғанда, статистикалық және клиникалық тұрғыдан елеулі орташа төмендеуді көрсетті (p <0,001).

Белсенді заттарды жеке-жеке (биматопрост пен тимололды) және біріктірілген препаратты (биматопрост/тимолол) қолданғанда КІҚ төмендететін емдік әсері 2, 6 және 12 апталарда байқалған.

Зерттеуледі негізге алсақ, біріктірілген құрамды қолдану биматопростпен (күніне бір рет) және тимололмен (күніне екі рет) емдеумен салыстырғанда, КІҚ төмендетудегі тиімділігінен кем түспейді.

Біріктірілген препарат үшін қолда бар әдебиеттердің деректерінен, таңертеңгіге қарағанда, кешкі уақытта қолдану КІҚ төмендету үшін тиімдірек болы мүмкіндігі шамаланып отыр.

Балалар

18 жасқа дейінгі балаларда қолданудың қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.



Тизоптан - комбинированный лекарственный препарат, входящие в его состав биматопрост и тимолол снижают внутриглазное давление (ВГД) за счет сочетанного взаимодействия, приводя к значительно более выраженному гипотензивному эффекту по сравнению с эффектом каждого из компонентов в отдельности.Биматопрост относится к синтетическим простамидам, по химической структуре сходен с простагландином F2α (PGF2α).Биматопрост не оказывает влияния ни на один из известных типов рецепторов простагландина.Гипотензивное действие биматопроста осуществляется за счет усиления оттока внутриглазной жидкости через трабекулы и по увеосклеральному пути оттока внутриглазной жидкости глаза.

Тимолол - неселективный бета-адреноблокатор, не обладает внутренней симпатомиметической и мембраностабилизирующей активностью.

Тимолол снижает ВГД за счет уменьшения образования внутриглазной жидкости.Точный механизм действия не установлен, возможно, он связан с угнетением синтеза циклического аденозинмонофосфата (ц-АМФ) и вызывается эндогенной стимуляцией бета-адренергических рецепторов.

Фармакокинетика

Сіңуі

Биматопрост пен тимололдың плазмадағы концентрациялары, дені сау субъектілерде белсенді заттарын бөлек-бөлек (биматопрост пен тимололды) қолдану монотерапиясы біріктірілген құраммен (биматопрост/тимолол) емдеумен салыстырылған айқаспалы зерттеуде анықталды. Жекелеген компоненттерінің жүйелі сіңірілуі өте төмен болған және оған, біріктірілген препараттың құрамында енгізілуі әсер етпеген.

Біріктірілген құраммен (биматопрост/тимолол) жүргізілген, жүйелі сіңірілуі өлшенген 12 айлық екі зерттеуде, жекелеген компоненттерінің бірде-біреуінің жинақталғаны байқалмады.

Биматопрост

Сіңуі

Биматопрост адамның мөлдір қабығы мен аққабығына in vitro жақсы енеді. Көзге енгізгеннен кейін биматопросттың жүйелі әсері өте төмен және ол уақыт өте келе жинақталмайды. 0,03% биматопросттың бір тамшысын екі апта бойы екі көзге де күнделікті енгізуден кейін қандағы концентрациялары ең жоғарғысына дозасын енгізгеннен кейінгі 10 минут ішінде жеткен және дозасын енгізгеннен кейінгі 1,5 сағат ішінде анықталу шегінен (0,025 нг / мл) төмен деңгейге дейін төмендеген. Cmax және AUC 0-24 сағаттық орташа мәндері 7-ші және 14-ші күндері ұқсас сәйкесінше 0,08 нг/мл және 0,09 нг/мл болды, бұл дәрілік заттың тұрақты концентрациясына көзге енгізілуінің алғашқы аптасы ішінде жеткенін көрсетіп отыр.

Таралуы

Биматопрост организм тіндеріне бірқалыпты таралады, ал адамда тепе теңдік жағдайында жүйелі таралу көлемі 0,67 л / кг құраған. Адамның қаныда биматопрост негізінен плазмада болады. Биматопросттың плазма ақуыздарымен байланысуы шамамен 88% құрайды.

Биотрансформациясы

Биматопрост көзге енгізгеннен кейін жүйелі қан ағымына түскен кезде, ол қанда айналымдағы негізгі зат болып табылады. Содан соң биматопрост тотығуға, алуан түрлі метаболиттерін түзе отырып N-деэтилденуге және глюкурондануға ұшырайды.

Элиминациясы

Биматопрост бірінші кезекте бүйректік экскреция арқылы шығарылады, дені сау еріктілерге енгізілген венаішілік дозасының 67%-ына дейінгісі несеппен шығарылған, дозасының 25%-ы нәжіспен шығарылған. Вена ішіне енгізгеннен кейін анықталған жартылай шығарылу кезеңі шамамен 45 минутты құрады, қандағы жалпы клиренсі 1,5 л / сағ / кг құрады.

Фармакокинетикалық-фармакодинамикалық тәуелділігі

Егде жастағы адамдар

0,3 мг / мл биматопростты екі рет қабылдағаннан кейін егде жастағы адамдарда (65 жас шамасындағы және одан үлкен субъектілер) биматопросттың AUC 0-24 сағаттық 0,0634 нг/мл орташа мәні, дені сау жастау ересек адамдардағы 0,0218 нг/мл-ге қарағанда едәуір жоғары болды. Алайда, бұл жаңалықтың клиникалық маңызы жоқ, өйткені жүйелі әсері егде жастағыларда да, жас адамдарда да көзге енгізгенде өте төмен күйінде қалады. Биматопросттың уақыт өте келе қанда жинақталуы байқалмаған, және қауіпсіздік бейіні егде жастағы және жас пациенттерде бірдей болды.

Тимолол

Көзге тамызатын дәрінің 0,5% ерітіндісін катарактаны алып тастау операциясы жасалған адамдарға жергілікті офтальмологиялық енгізуден кейін, тимололдың ең жоғарғы концентрациясы дозасы енгізілгеннен кейін бір сағаттан соң сулы ылғалда 898 нг/мл құрады. Дозасының бір бөлігі жүйелі түрде сіңеді, ол кезде бауырда қарқынды метаболизденеді.

Тимололдың плазмадан жартылай шығарылу кезеңі 4 сағаттан 6 сағатқа дейін құрайды. Тимолол бауырда ішінара метаболизденеді, тимолол мен оның метаболиттері бүйрек арқлы шығарылады. Тимолол қан плазмасы ақуыздарымен байланыспайды.



Тизоптан

Системная абсорбция препарата минимальна, не отличается как при комбинированном лечении, так и при инстилляции каждого из компонентов препарата в отдельности.

В двух исследованиях продолжительностью 12 месяцев не отмечено системной кумуляции ни одного из действующих веществ.

Биматопрост

В исследованиях in vitro показано, что биматопрост проникает в радужную оболочку глаза и склеру. При инстилляции 0,03% раствора биматопроста по 1 капле в оба глаза один раз в сутки в течение 2 недель максимальная концентрация (Сmax) биматопроста в плазме крови достигается в течение 10 минут после применения, и в течение 1,5 часов его концентрация в плазме крови снижается до нижнего предела определения (0,025 нг/мл).

Средние значения Сmax и площади под кривой «концентрация-время» (AUC0-24 ч) биматопроста были близки на 7 и 14 день применения, и составляли 0,08 нг/мл и 0,09 нг*ч/мл соответственно, указывая на то, что равновесная концентрация биматопроста достигается в течение первой недели применения.

Биматопрост умеренно распределяется в тканях, и системный объем распределения при достижении равновесной концентрации препарата составляет 0,67 л/кг. Биматопрост находится преимущественно в плазме крови. Связь биматопроста с белками плазмы крови составляет приблизительно 88%. Биматопрост подвергается окислению, N-деэтилированию и глюкуронированию с образованием различных метаболитов.

Биматопрост выводится преимущественно почками. Около 67% препарата, введенного внутривенно здоровым добровольцам, выводилось с мочой, а 25% - через желудочно-кишечный тракт (ЖКТ). Период полувыведения (Т1/2) биматопроста. Определенный после его внутривенного введения, составил приблизительно 45 минут; а общий клиренс - 1,5 л/ч/кг.

У пожилых больных:

• При применении биматопроста 2 раза в день среднее значение (AUC0-24 ч) у пожилых больных составляет 0.0634 нг*ч/мл
• что существенно превышает значение данного показателя у здоровых молодых лиц - 0.0218 нг*ч
• мл

Тем не менее, клинической значимости данное отличие не имеет, поскольку системная экспозиция биматопроста при его местном применении у пожилых больных и здоровых молодых лиц остается очень низкой.Кумуляции биматопроста в системной циркуляции не наблюдается, профиль безопасности не отличается у пожилых больных и лиц молодого возраста.

Тимолол

У больных, которым проводилось хирургическое лечение катаракты, после инстилляции глазных капель в виде 0,5% раствора, Сmax тимолола во внутриглазной жидкости через 1 ч составила 898 нг/мл.Некоторое количество препарата попадает в системный кровоток и подвергается метаболизму в печени.Т1/2 тимолола составляет около 4-6 ч.Часть тимолола, подвергшегося метаболизму в печени, выводится через желудочно-кишечный тракт, а другая его часть и метаболиты выводятся почками.Тимолол в незначительной степени связывается с белками плазмы крови.

Побочные действия

Өте жиі

- конъюнктива гиперемиясы

Жиі

- бас ауыруы

- нүктелік кератит, мөлдір қабықтың эрозиясы, ашыту сезімі, конъюнктиваның тітіркенуі, көздің қышынуы, көздің шаншу сезімі, бөгде денені сезіну, көздің құрғауы, қабақтардың эритемасы, көздің ауыруы, көздің қарығуы, көзден бөліністер, көру қабілетінің бұзылуы, қабақтардың қышынуы, көру өткірлігінің нашарлауы, блефарит, қабақтың ісінуі

, көздің тітіркенуі, көз жасы ағуының артуы, кірпіктердің өсуі

- ринит

-қабақтардың пигментациясы, гирсутизм, терінің гиперпигментациясы (периокулярлық)

Жиі емес

- ирит, конъюнктиваның ісінуі, қабақтардың ісінуі, көздегі әдеттен тыс сезіну, астенопия, трихиаз, нұрлы қабықтың гиперпигментациясы, қабақ ойығының тереңдеуі, қабақтың тартылуы, кірпіктер түсінің өзгеруі (күңгірттенуі)

- ентігу

Белгісіз (қолда бар деректердің негізінде бағалау мүмкін емес)

- аллергиялық дерматиттің, ангионевроздық ісінудің, көзге аллергияның белгілерін немесе симптомдарын қоса, аса жоғары сезімталдық реакциялары

- ұйқысыздық, түнде шым-шытырық түстер көру

- дисгевзия, бас айналуы

- кисталы макулярлық ісіну, көздің ісінуі, анық көрмеу, көздегі жайсыздық

- брадикардия

- гипертония

- бронх түйілуі (көбінесе, бұрын бронхоспастикалық ауруы болған пациенттерде), демікпе

- шаршау.

Жергілікті қолданылатын басқа офтальмологиялық препараттар сияқты, биматопрост / тимолол жүйелі қан ағымына сіңеді. Тимололдың сіңуі жүйелі бета-блокаторларды қолданғанда байқалатынға ұқсас жағымсыз әсерлерді тудыруы мүмкін. Жергілікті офтальмологиялық енгізуден кейінгі жүйелі жағымсыз реакциялардың жиілігі, жүйелі енгізу кезіндегіге қарағанда төмен.

Белсенді заттарының кез келгенін (биматопрост немесе тимолол) қолданғанда байқалған немесе препаратты қолданғанда да туындауы ықтимал қосымша жағымсыз реакциялар

- анафилаксияны қоса, жүйелі аллергиялық реакциялар

- гипогликемия

- депрессия, естен тану, елестеулер

- естен тану, ми қанайналымының бұзылуы, миастенияның белгілері мен симптомдарының күшеюі, парестезия, церебральді ишемия

- мөлдір қабық сезімталдығының төмендеуі, диплопия, птоз, фильтрациялық операциядан кейін хориоидеяның қатпарлануы, кератит, блефароспазм, торқабыққа қан құйылу, увеит

- атриовентрикулярлық блокада, жүректің тоқтап қалуы, аритмия, жүрек жеткіліксіздігі, жүректің іркілісті жеткіліксіздігі, кеуденің ауыруы, жүрек қағуы, ісіну

- гипотония, Рейно феномені, аяқ-қолдардың мұздауы

- демікпенің өршуі, ӨСОА өршуі, жөтел

- жүрек айнуы, диарея, диспепсия, ауыздың құрғауы, іш ауыруы, құсу

- псориаз тәрізді бөртпе немесе псориаздың өршуі, тері бөртпесі

- миалгия

- сексуалдық дисфункция, либидо төмендеуі

- астения

- бауырдың функционалдық тестілерінің бұзылуы

Құрамында фосфаттар бар көзге тамызатын дәрілерді қолданғанда жағымсыз реакциялар туралы хабарланған

Мөлдір қабығы елеулі зақымданған кейбір пациенттерде, құрамында фосфаттар бар көзге тамызатын дәрілерді пайдаланғандағы мөлдір қабық кальцификациясы жағдайлары туралы өте сирек хабарланды.



Частота побочных эффектов, выявленных в ходе исследований, оценивалась следующим образом:

• очень часто (>
• 1/10), часто (>
• 1/100, <
• 1/10)
• нечасто (>
• 1/1000, <
• 1/100)

В клинических исследованиях препарата Тизоптан выявлены следующие побочные эффекты:

• Со стороны центральной нервной системы: часто - головная боль
• головокружение

Со стороны органа зрения:

• очень часто - гиперемия конъюнктивы, рост ресниц
• часто - поверхностный кератит, эрозия роговицы, ощущение жжения, зуд, жгучая боль в глазах, ощущение инородного тела, сухость слизистой оболочки глаз, покраснение век, боль в глазах, фотофобия, выделения из глаз, нарушение зрения, зуд кожи век, снижение остроты зрения, блефарит, отек век, раздражение слизистой оболочки глаз, эпифора
• нечасто - иридоциклит, отек конъюнктивы, болезненность век, астенопия, трихиаз, гиперпигментация радужки, углубление складки века, ретракция века
• частота неизвестна - кистоидный макулярный отек

Со стороны дыхательной системы:

• часто - ринит
• нечасто - диспноэ
• частота неизвестна - бронхоспазм (преимущественно у пациентов с существующим бронхоспастическим заболеванием).Со стороны кожи и подкожно-жировой клетчатки: часто - пигментация кожи век, гирсутизм, периокулярная гиперпигментация кожи.Другие побочные эффекты, которые наблюдались при применении одного из компонентов препарата и потенциально возможные в период лечения препаратом Тизоптан:
  
  Биматопрост
  
  Инфекционные и паразитарные заболевания: инфекционное заболевание (катаральные явления и симптомы поражения верхних дыхательных путей).Со стороны органа зрения: аллергический конъюнктивит, катаракта, потемнение ресниц, блефароспазм, кровоизлияние в сетчатку глаза, увеит, периорбитальная эртиема, затуманивание зрения.Со стороны сердечно-сосудистой системы: повышение артериального давления.Общие нарушения и изменения в месте введения: астения, периферические отеки.Со стороны желудочно-кишечного тракта: тошнота.Лабораторные показатели: изменения активности ферментов печени.Тимолол
  
  Со стороны иммунной системы: системные аллергические реакции, включая отек Квинке, крапивницу, очаговые и множественные высыпания, зуд, анафилаксию.Со стороны обмена веществ и питания: гипогликемия.Психические нарушения: бессонница, депрессия, кошмарные сновидения, потеря памяти.Со стороны центральной нервной системы: синкопе, острое нарушение мозгового кровообращения, усиление симптомов миастении gravis, парестезия, ишемия головного мозга.Со стороны органа зрения: снижение чувствительности роговицы, диплопия, птоз, отслойка сосудистой оболочки (после оперативного лечения глаукомы), кератит, затуманивание зрения.Со стороны органа слуха и вестибулярного аппарата: шум в ушах.Со стороны сердечно-сосудистой системы: атриовентрикулярная блокада, остановка сердца, нарушения ритма сердца, потеря сознания, брадикардия, сердечная недостаточность.Застойная сердечная недостаточность, снижение артериального давления, боль в грудной клетке.Нарушение мозгового кровообращения, перемежающая хромота, синдром Рейно, похолодание конечностей, сердцебиение, отеки.Со стороны дыхательной системы: бронхоспазм (в основном у лиц с эпизодами бронхоспазма в анамнезе), одышка, кашель.Со стороны желудочно-кишечного тракта: извращение вкуса, тошнота, диарея, диспепсия, сухость слизистой оболочки полости рта.Боль в животе, рвота.Со стороны кожи и подкожно-жировой клетчатки: алопеция, псориазоподобные высыпания, обострение псориаза, кожная сыпь.Со стороны опорно-двигательного аппарата и соединительной ткани: системная красная волчанка, боль в мышцах.Со стороны мочевыделительной системы: болезнь Пейрони.Со стороны репродуктивной системы и молочной железы: половая дисфункция, снижение либидо.Другие: астения/утомляемость

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Басқа офтальмологиялық дәрілік препараттар сияқты, Тизоптан жүйелі қан ағымына өтуі мүмкін. Құрамында бета-адренергиялық компонент тимолол болғандықтан, бета-блокаторларды қолданғандағы сияқты, жүйелі жағымсыз (жүрек-қантамыр және тыныс алу жүйесі тарапынан) реакциялардың түрлі типтері байқалуы мүмкін. Препаратты жергілікті тағайындағандағы жағымсыз реакциялардың туындау жиілігі жүйелі қолданғандағыға қарағанда төмен.

Жүрек тарапынан бұзылыстар

Жүрек-қантамыр аурулары бар (мысалы, жүректің ишемиялық ауруы, Принцметал стенокардиясы және жүрек жеткіліксіздігі бар), бета-адреноблокаторлармен ем қабылдап жүрген пациенттер сыни тұрғыдан бағалануы тиіс және басқа белсенді заттармен емдеу мүмкіндігін қарастыру керек. Жүрек-қантамыр аурулары бар пациенттер аталған аурулар ағымының нашарлауы және жағымсыз реакциялардың туындауы белгілеріне қатысты қадағалауда болуы тиіс.

Өткізгіштік уақытына теріс әсер ететіндігіне байланысты, бета-адреноблокаторларды жүректің бірінші дәрежелі блокадасы бар пациенттерге сақтықпен тағайындау керек.

Қантамырлар тарапынан бұзылыстар

Қанайналымның ауыр шеткері бұзылыстарымен (мысалы, Рейно ауруының ауыр түрлері немесе Рейно синдромы) пациенттерге препаратты сақтықпен қолдану керек.

Тыныс алу жүйесі

Ппрепаратты қолданғанда бронх демікпесі бар науқастарда бронх түйілуі салдарынан, сондай-ақ, сирегірек - жүрек жеткіліксіздігінен болған өлім жағдайларын қоса, тыныс алу жүйелері тарапынан жағымсыз әсерлер туралы хабарламалар болған. Препаратты өкпенің созылмалы жеңіл / орташа обструкциялық ауруы (ӨСОА) бар науқастарда сақтықпен және тек, ықтимал пайдасы ықтимал қаупінен асып түсетін болса ғана пайдалану керек.

Гипогликемия / қант диабеті

Бета-адреноблокаторлар жедел гипогликемияның белгілері мен симптомдарын бүркемелеуі мүмкін, соған байланысты тосыннан гипогликемияға ұшыраған пациенттерде немесе диабеті бар науқастарда сақтықпен қолдану керек. Сонымен қатар бета-адреноблокаторлар гипертиреоз белгілерін де бүркемелеуі мүмкін.

Басқа бета-адреноблокаторлар

Тимолол көзішілік қысымға әсер етуі немесе жүйелі бета-адреноблокаторды бұрыннан қабылдап жүрген пациенттерде жүйелі бета-блокаторлардың әсерін күшейтуі мүмкін. Ондай пациенттерді мұқият қадағалау ұсынылады. Сонымен қатар, жергілікті екі бета-адреноблокаторды қолдану ұсынылмайды.

Анафилаксиялық реакциялар

Анамнезінде атопиялық көріністер болған және түрлі аллергендерге ауыр анафилаксиялық реакциялары бар науқастарда бета-адреноблокаторларды қолданғанда, эпинефриннің (адреналиннің) әдетте анафилаксиялық реакцияларды басу үшін пайдаланылатын дозалары тиімсіз болуы мүмкін.

Хориоидеяның қатпарлануы

Фильтрациялық хирургиядан кейін көзішілік сұйықтықтың өндірілуін төмендететін дәрілерді (мысалы, тимололды, ацетазоламидті) қолданғанда, хориоидея қатпарланған жағдайлар туралы хабарланған.

Хирургиялық жансыздандыру

β-бөгегіштік әсері бар офтальмологиялық препараттар β-агонистердің, мысалы адреналиннің жүйелі әсерлерін бәсеңдетуі мүмкін. Анестезиолог дәрігерге пациенттің тимололды қолданғаны туралы ескерту қажет.

Бауыр

Бауырдың ағымы жеңіл ауруы бар немесе бауыр ферменттерінің - аланинаминотрансферазаның (АЛТ), аспартатаминотрансферазаның (АСТ) және/немесе жалпы билирубиннің белсенділігі әуелден жоғары пациенттерде, биматопрост 24 айдан артыққа созылатын зерттеу кезеңі ішінде бауыр функциясына әсер етпеген. Тимололдың бауыр функциясына әсер етуі салдарынан болған жағымсыз реакциялар туралы деректер жоқ.

Көру мүшелері

Пациенттерді емдеуді бастағанға дейін кірпіктердің өсуі, қабақ терісі пигментациясының және көздің нұрлы қабығы пигментациясының күшеюі мүмкіндігі туралы ақпарат беру қажет, өйткені биматопрост пен Тизоптан препаратын зерттеулер барысында осындай жағымсыз әсерлер анықталған. Кейбір өзгерістер тұрақты болып шығуы, және егер препараттың инстилляциясы тек бір көзге жүргізілген болса, екі көз арасында айырмашылықтардың туындауымен қатар жүруі мүмкін. Тизоптан препаратын тоқтатқаннан кейін нұрлы қабықтың пигментациясы тұрақты күйінде қалып қоюы мүмкін. Тизоптан препаратымен 12 ай емдеуден кейін нұрлы қабық пигментациясының жиілігі 0,2% науқаста байқалған. Ал тек көзге тамызатын дәрі түріндегі биматопростпен 12 ай емдеуден кейін 1,5%, 3 жылға созылған емдеу кезеңі ішінде бұл әсердің жиілігінің ары қарай артқаны байқалмаған. Көздің нұрлы қабығы пигментациясының күшеюіне меланоциттер мөлшерінің артуы ғана емес, олардың өндірілуінің күшеюі түрткі болады. Нұрлы қабық пигментациясының күшеюі әсерінің даму ұзақтығы белгісіз. Биматопростты қолданғанда байқалған көздің нұрлы қабығы түсінің өзгеруі бірнеше айдан бірнеше жылға дейін айқын білінбеуі мүмкін. Препаратты қолдану невустарға немесе көздің нұрлы қабығында пигмент жинақталуына ықпал етпейді. Кейбір пациенттерде көзұя маңы аймағының пигментациясы қайтымды сипатқа ие екендігі хабарланған. Рефракция өзгеруі мүмкін (жекелеген жағдайларда миотикалық дәрілермен емдеуді тоқтатудың салдарынан).

Тизоптанды афакиясы бар науқастарда, артқы капсуланың жарылуларымен артифакиясы бар пациенттерде, немесе макулалық ісіну үшін белгілі қауіп факторлары бар (мысалы, көзішілік хирургиялық араласым жүргізілген, торқабық веналарының окклюзиясы, көздің қабыну ауруы және диабеттік ретинопатиясы бар) пациенттерде сақтықпен пайдалану керек, өйткені макуланың ісінуін тудыруы мүмкін. Тизоптанды белсенді көзішілік қабынуы (мысалы, увеиті) бар пациенттерде сақтықпен пайдалану керек, өйткені қабыну ушығуы мүмкін.

Мөлдір қабықтың аурулары бар пациенттерде Тизоптан қолданылмайды, өйткені көздің құрғауы синдромын индукциялауы мүмкін.

Тері

Терінің препарат байқаусызда жағылып кеткен бөліктеріне түк өсуі мүмкін. Тизоптанды қатаң түрде медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулыққа сәйкес қолдану және Тизоптан препаратын жақ терісіне немесе терінің басқа бөліктеріне тигізбеу маңызды.

Құтысын ашқаннан кейін оның ішіндегісінің микробтық контаминацияға ұшырауы мүмкіндігін жоққа шығаруға болмайды, ол көздің қабынумен жүретін зақымдануларына алып келуі мүмкін. Құтысы алғаш ашылғаннан кейін препараттың жарамдылық мерзімі 28 тәулікті құрайды. Аталған уақыт өткеннен кейін, тіпті егер ерітінді түгел пайдаланылмаса да, құтыны лақтырып тастау керек.

Дәрілік препараттың картон қорапшасына құтысының ашылған күнін жазып қою ұсынылады.

Басқа жағдайлар

Тизоптан көздің қабыну аурулары, неоваскулярлық, қабынудан кейінгі, жабық бұрышты, тар бұрышты және туа біткен глаукомасы бар науқастарда зерттелмеді.

Глаукомасы немесе көз гипертензиясы бар пациенттердегі биматопросттың тиімділігі мен қауіпсіздігі жөніндегі зерттеулерде, биматопросттың күнделікті 1 дозасына қарағанда жиірек тамызу КІҚ төмендету әсерін азайтуы мүмкін екендігі көрсетілген. Тизоптанды простагландиннің басқа аналогтарымен пайдаланып жүрген пациенттер КІҚ өзгеруін жүйелі түрде бақылап отыруы тиіс.

Бензалконий хлориді

Препараттың құрамында бензалконий хлориді бар, соған байланысты ириттер болуы мүмкін. Жұмсақ жанаспалы линзалармен жанасуына жол бермеу, қолданар алдында жанаспалы линзаларды алып тастау және препаратты тамызғаннан кейін кемінде 15 минут күте тұру қажет. Бензалконий хлориді жұмсақ жанаспалы линзаларды түссіздендіреді.

.



Так же, как и другие офтальмологические лекарственные препараты, Тизоптан может проникать в системный кровоток. Из-за присутствия тимолола, бета-адренергического компонента, могут наблюдаться различные типы нежелательных реакций (со стороны сердечно-сосудистой и дыхательной системы), как при применении системных бета-блокаторов. Частота возникновения нежелательных реакций при местном назначении препарата ниже, чем при системном применении.

Сердечно-сосудистая система

Бета-адреноблокаторы могут вызывать ухудшение состояния у пациентов с сердечнососудистыми заболеваниями (например, с ишемической болезнью сердца, стенокардией Принцметала и сердечной недостаточностью), и гипотонией. Поэтому в ряде случаев следует рассматривать варианты терапии с другими активными веществами.

Пациентам с тяжелыми периферическими расстройствами кровообращения (например, тяжелые формы болезни Рейно или синдрома Рейно) препарат следует применять с осторожностью.

Дыхательная система

При применении тимолола имелись сообщения о побочных эффектах со стороны органов дыхания, включая смертельные исходы вследствие бронхоспазма у больных бронхиальной астмой, а также реже - от сердечной недостаточности. Препарат следует использовать с осторожностью у больных с легкой / умеренной хронической обструктивной болезнью легких (ХОБЛ) и только тогда, когда потенциальная польза превышает потенциальный риск.

Гипогликемия / сахарный диабет

Бета-адреноблокаторы могут маскировать признаки и симптомы острой гипогликемии, в связи с этим следует применять с осторожностью у пациентов, подверженных спонтанной гипогликемии или у больных с диабетом. Также бета-адреноблокаторы могут также маскировать признаки гипертиреоза.

Другие бета-адреноблокаторы

Тимолол может оказать влияние на внутриглазное давление или усилить действие системных бета-блокаторов у пациентов, уже получающих системный бета-адреноблокатор. Рекомендуется тщательное наблюдение за такими пациентами. Также не рекомендуется применение двух местных бета-адреноблокаторов.

Анафилактические реакции

При применении бета-адреноблокаторов у больных с атопическими проявлениями в анамнезе и тяжелыми анафилактическими реакциями на различные аллергены дозы эпинефрина (адреналина), которые обычно используются для купирования анафилактических реакций, могут быть неэффективны.

Отслойка хориоидеи

Сообщалось о случаях отслойки хориоидеи при применении средств, снижающих выработку внутриглазной жидкости (например, тимолола, ацетазоламида) после фильтрационной хирургии.

Хирургическая анестезия

Офтальмологические препараты с β-блокирующим действием могут подавлять системные эффекты β-агонистов, например, адреналина. Необходимо предупредить врача-анестезиолога о применении пациентом тимолола.

Печень

У больных с заболеванием печени легкого течения или исходно повышенной активностью ферментов печени - аланинаминотрансферазы (АЛТ), аспартатаминотрансферазы (АСТ) и/или общего билирубина, биматопрост не оказывал влияния на функцию печени в течение периода изучения продолжительностью более 24 месяцев. Данные о нежелательных реакциях вследствие влияния тимолола на функцию печени отсутствуют.

Орган зрения

До начала лечения пациентов необходимо информировать о возможном росте ресниц, усилении пигментации кожи век и пигментации радужной оболочки глаз, поскольку эти побочные эффекты установлены в ходе исследований биматопроста и препарата Тизоптан. Некоторые изменения могут оказаться постоянными, и могут сопровождаться возникновением различий между глазами, если инстилляции препарата проводили только в один глаз. После отмены препарата Тизоптан пигментация радужной оболочки может остаться постоянной. Через 12 месяцев лечения препаратом Тизоптан частота пигментации радужной оболочки отмечена у 0,2% больных. А через 12 месяцев лечения только биматопростом в виде глазных капель 1,5%, дальнейшего увеличения частоты данного эффекта не наблюдалось в течение терапии продолжительностью 3 года. Усиление пигментации радужной оболочки глаза обусловлено усилением продукции меланоцитов, а не просто увеличением их количества. Длительность развития эффекта усиления пигментации радужной оболочки неизвестна. Изменение цвета радужной глаза, наблюдаемое при применении биматопроста, может быть невыраженным в период от нескольких месяцев до нескольких лет. Применение препарата не оказывает влияния на невусы или отложения пигмента на радужной оболочке глаза. Сообщалось, что пигментация периорбитальной области у некоторых пациентов носит обратимый характер. Возможно изменение рефракции (вследствие отмены терапии миотическими средствами в отдельных случаях).

Тизоптан следует использовать с осторожностью у больных с афакией, у пациентов артифакией с заднекапсулярными разрывами, или у пациентов с известными факторами риска для макулярного отека (например, с внутриглазным хирургическим вмешательством, окклюзией вен сетчатки, воспалительным заболеванием глаз и диабетической ретинопатией), поскольку может вызывать отек макулы. Тизоптан следует использовать с осторожностью у пациентов с активным внутриглазным воспалением (например, увеитом), так как воспаление может усугубиться.

У пациентов с заболеваниями роговицы, поскольку может индуцировать синдром сухого глаза

Кожа

Возможен рост волос на тех участках кожи, на которые случайно наносился препарат. Важно применять Тизоптан строго в соответствии с инструкцией по медицинскому применению и не допускать попадания препарата Тизоптан на кожу.

Вспомогательные вещества

Вспомогательное вещество бензалкония хлорид, входящий в состав препарата Тизоптан, может вызвать раздражение слизистой оболочки глаз и изменение цвета мягких контактных линз. Контактные линзы необходимо снять до введения препарата, одеть их можно через 15 минут после инстилляции. Бензалкония хлорид может вызвать острый кератит и/или токсическую язву роговицы. В связи с этим необходимо наблюдение за состоянием пациента при частом или продолжительном лечении препаратом Тизоптан у лиц с синдромом «сухого» глаза и при изменениях роговицы.

После вскрытия флакона нельзя исключить возможность микробной контаминации его содержимого, что может привести к воспалительным поражениям глаз. Срок годности препарата после первого вскрытия флакона составляет 28 суток. После истечения указанного времени флакон следует выбросить, даже если раствор полностью не использован.

Рекомендуется записывать на картонной пачке лекарственного препарата дату вскрытия флакона.

Другие условия

Тизоптан не был изучен у больных с воспалительными заболеваниями глаз, неоваскулярной, поствоспалительной, закрытоугольной, узкоугольной и врожденной глаукомой.

В исследованиях по эффективности и безопасности биматопроста у пациентов с глаукомой или глазной гипертензии, было показано, что более частое закапывание, чем на 1 дозу биматопроста ежедневно может уменьшить эффект снижения ВГД. Пациенты, использующие Тизоптан с другими аналогами простагландина должны производить регулярный контроль изменения ВГД.

Беременность и лактация

Адекватные данные по использованию фиксированной комбинации биматопрост/тимолол у беременных женщин отсутствуют. Тизоптан при беременности следует применять только в тех случаях, когда ожидаемая польза для матери превышает потенциальный риск для плода. Адекватных и строго контролируемых исследований препарата Тизоптан у беременных женщин не проводилось. в исследованиях на животных получены данные по репродуктивной токсичности при высоких дозах биматопроста.

Эпидемиологические исследования не выявили врожденных пороков развития плода, но установили риск задержки внутриутробного развития плода при приеме внутрь препаратов группы бета-адреноблокаторов. В тех случаях, когда пациентки принимали бета-адреноблокатор до момента родоразрешения, у новорожденных отмечались характерные для этой группы препаратов клинические симптомы (например, брадикардия, гипотензия, респираторный дистресс-синдром и гипогликемия). В случае применения препарата Тизоптан вплоть до родов, необходимо наблюдение за состоянием новорожденного в течение первых дней жизни. В исследованиях на животных показана репродуктивная токсичность тимолола при использовании доз, значительно превышающих, чем дозы, назначаемые в клинической практике.

Тизоптан не рекомендуется применять во время беременности, за исключением случаев особой необходимости.

Бета-блокаторы проникают в грудное молоко. Однако, при применении тимолола в виде глазных капель в терапевтических дозах маловероятно развитие клинических симптомов у детей, ввиду отсутствия достаточного количества препарата в грудном молоке.

Неизвестно, проникает ли биматопрост в грудное молоко у человека, но установлено, что он содержится в молоке лактирующих крыс.

Тизоптан не следует применять у женщин в период грудного вскармливания.

Влияние на способность к управлению автомобилем и другими механизмами

Возможно преходящее ухудшение зрения после введения препарата, поэтому больной должен подождать до полного восстановления зрения, прежде чем приступить к вождению автомобиля или управлению механизмами.

Показания

- ашық бұрышты глаукомасы және көзішілік гипертензиясы бар науқастарда бета-адреноблокаторлар тобының препараттары мен простагландин аналогтарын қолданудың тиімділігі жеткіліксіз болған жағдайда, көзішілік қысымды (КІҚ) төмендету үшін



- снижение внутриглазного давления (ВГД) у больных с открытоугольной глаукомой и внутриглазной гипертензией при недостаточной эффективности местного применения препаратов группы бета-адреноблокаторов и аналогов простагландина.

Противопоказания

- әсер етуші заттарға немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- өршу сатысындағы бронх демікпесін және анамнезде болған көріністерін, өкпенің созылмалы ауыр обструкциялық ауруын (ӨСОА) қоса, тыныс жолдарының жоғары реактивтілігі синдромы

- синустық брадикардия, синустық түйін әлсіздігі синдромы, синоаурикулярлық блокада, жүректің имплантацияланған жасанды ырғақ жетекшісінсіз II және III дәрежелі атриовентрикулярлық блокада, жүректің клиникалық тұрғыдан айқын жеткіліксіздігі, кардиогендік шок

- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге



- повышенная чувствительность к компонентам препарата

- синдром повышенной реактивности дыхательных путей, включая бронхиальную астму в стадии обострения и перенесенные эпизоды в анамнезе, тяжелая хроническая обструктивная болезнь легких (ХОБЛ)

- синусовая брадикардия, синдром слабости синусового узла, синоаурикулярная блокада, атриовентрикулярная блокада II и III степени без имплантированного искусственного водителя ритма сердца, клинически выраженная сердечная недостаточность, кардиогенный шок

- детский и подростковый возраст до 18 лет.

Лекарственное взаимодействие

Бекітілген биматопрост/тимолол біріктірілімінің дәрілермен өзара әрекеттесулерін зерттеу мақсатында арнайы зерттеулер жүргізілмеген.

Бета-блокаторлардың офтальмологиялық ерітінділері мен ішке қабылданатын «баяу» кальций өзекшелері блокаторларын, гуанетидинді, бета-адреноблокаторларды, парасимпатомиметиктерді, аритмияға қарсы препараттарды (амиодаронды қоса) және жүрек гликозидтерін брге қолданудың әсерлері күшеюі мүмкін, бұл артериялық қысымның төмендеуімен және/немесе айқын брадикардиямен көрініс берген.

Тимололды CYP2D6 тежегіштерімен (хинидинмен, флуоксетинмен, пароксетинмен) бірге қолданғанда бета-блокаторлардың жүйелі әсерлерінің (мысалы, ЖЖЖ төмендеуі, депрессия) күшейгені туралы хабарланды.

Офтальмологиялық бета-блокаторлар мен адреналинді (эпинефринді) бір мезгілде қолданғанда ара-арасында мидриаз жағдайлары туралы хабарланған.

Тизоптанды простагландиндердің басқа аналогтарымен, қолданып жүрген пациенттер көзішілік қысымның өзгеруін бақылау үшін қадағалауда болуы тиіс.

Құрамында фосфаттар бар, көзге тамызатын дәрілермен бірге қолданғанда өте сирек жағдайда мөлдір қабықтың кальцификациясы жағдайлары туралы хабарланған.



Специальных исследований по изучению лекарственного взаимодействия фиксированной комбинации биматопрост/тимолол не проводилось.

Возможно потенцирование эффектов совместного применения офтальмологических растворов бета-блокаторов и принимаемых внутрь блокаторов «медленных» кальциевых каналов, гуанетидина, бета-адреноблокаторов, парасимпатомиметиков, антиаритмических препаратов (включая амиодарон) и сердечных гликозидов, что проявлялось снижением артериального давления и/или выраженной брадикардией.

Сообщалось о потенциировании системных эффектов бета-блокаторов (например, снижение ЧСС, депрессия) при совместном применении тимолола с ингибиторами CYP2D6 (хинидином, флуоксетином, пароксетином).

Периодически сообщалось о случаях мидриаза при одновременном применении офтальмологических бета-блокаторов и адреналина (эпинефрина).

Пациенты, применяющие Тизоптан с другими аналогами простагландинов, должны находиться под наблюдением для контроля изменения внутриглазного давления.

Очень редко сообщалось о случаях кальцификации роговицы при совместном применении с фосфат-содержащими глазными средствами.