Скидки
ЦЕФАЗОЛИН-АКОС 1,0 N1 ФЛ
Цефазолин-акос инструкция по применению
Лекарственная форма
Вена ішіне және бұлшықет ішіне енгізу үшін ерітінді дайындауға арналған 1 г ұнтақ
Порошок для приготовления раствора для внутривенного и внутримышечного введения, 1 г
Состав
Бір құтының ішінде
белсенді зат - 1 г натрий цефазолині (цефазолинге шаққанда)
Один флакон содержит
активное вещество – цефазолин натрия (в пересчете на цефазолин) 1,0 г
Фармакодинамика
Цефазолин - әсер ету ауқымы кең I буынды цефалоспоринді антибиотик. Бактерицидтік әсер көрсетеді. Цефазолиннің әсер ету механизмі транспептидаза сияқты пенициллин байланыстырушы ақуыздарды (ПБА) бөгеу салдарынан өсу фазасында бактериялардың бактериялық жасушалық жақтауы синтезін басуға негізделген.
Фармакодинамикалық әсерлері
Цефазолиннің тиімділігі негізінен дәрілік заттың концентрациясын осы қоздырғыш үшін ең төменгі тежегіш концентрациядан жоғары ұстау уақытының ұзақтығына байланысты болады.
Микробқа қарсы әсер ету ауқымы кең, грамоң (Staphylococcus spp., Staphylococcus aureus (пенициллиназаны өндірмейтін және өндіретін; Streptococcus pneumoniae), Corynebacterium diphtheriae, Bacillus anthracis және грамтеріс (Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Shigella spp., Salmonella spp., Escherichia coli, Klebsiella spp., Treponema spp., Leptospira spp.) микроорганизмдерге қатысты белсенді. Haemophilus influenzae, кейбір Enterobacter және Enterococcus штаммдарға қатысты белсенді.
Төзімді - индолға оң протея штаммдары, Pseudomonas aeruginosa, Mycobacterium tuberculosis, Serratia spp., анаэробтық микроорганизмдер, Staphylococcus spp. метициллинрезистентті штаммдар.
Клиникалық тиімділігі және қауіпсіздігі
Клиникалық тиімділігі және қауіпсіздігі туралы деректер жоқ.
Балалар
Шала туған сәбилер мен жаңа туған нәрестелерде пайдалану қауіпсіздігі анықталмағандықтан, осы пациенттерде препаратты қолдану ұсынылмайды.
Цефазолин-АКОС - цефалоспориновый антибиотик I поколения для паренте-рального применения. Действует бактерицидно, нарушая синтез клеточной стенки микроорганизмов. Имеет широкий спектр действия, активен в отноше-нии грамположительных (Staphylococcus spp., Staphylococcus aureus (не продуцирующие и продуцирующие пенициллиназу; в том числе Streptococcus pneumoniae), Corynebacterium diphtheriae, Bacillus anthracis) и грамотрицательных (Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Shigella spp., Salmonella spp., Escherichia coli, Klebsiella spp., Treponema spp., Leptospira spp.) микроорганизмов. Активен в отношении Haemophilus influenzae, некоторых штаммов Enterobacter spp. и Enterococcus spp.
Не эффективен в отношении Pseudomonas aeruginosa, индолположительных штаммов Proteus spp., Mycobacterium tuberculosis, Serratia spp., анаэробных микроорганизмов, метициллин-устойчивых штаммов Staphylococcus spp.
Фармакокинетика
Сіңуі
Парентеральді енгізгеннен кейін қанда препараттың жоғары концентрациясы түзіледі. 500 мг және 1000 мг дозада бұлшықет ішіне енгізген кезде ең жоғары концентрацияға (Cmax) 1 сағаттан кейін жетеді және 20-40 мкг/мл және тиісінше 37-63 мкг/мл құрайды. Вена ішіне қолданған кезде ең жоғары концентрациясы іс жүзінде енгізгеннен кейін бірден анықталады және шамамен 188 мкг/мл құрайды.
Таралуы
Цефазолин сүйек тініне, жұлын сұйықтығына, асциттік сұйықтыққа, плевралық және синовиальді сұйықтықтарға, өтке енеді. Плаценталық бөгет арқылы оңай өтеді, алайда гематоэнцефалдық бөгет арқылы өтуге қабілетсіз.
Плазма ақуыздарымен байланысуы -70-86%. Таралу көлемі - 11л/1,73м2. Өт қабы мен өттегі концентрациясы қан сарысуындағыға қарағанда айтарлықтай жоғары. Өт қабының обструкциясында өттегі концентрациясы плазмадағыға қарағанда аз.
Биотрансформациясы
Биотрансформацияланбайды.
Элиминациясы
Препараттың жартылай шығарылу кезеңі шамамен 1 сағат 35 минутты құрайды. Бүйрек арқылы өзгермеген күйде шумақтық сүзілу жолымен шығарылады (енгізілген дозаның 80-нен 100% - ға дейін 24 сағатта шығарылады), елеусіз мөлшерде емшек сүтімен шығарылады. Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде препараттың жартылай шығарылу кезеңі артады.
Дозаға тәуелділігі (тәуелді еместігі)
Деректер жоқ.
Фармакокинетикалық-фармакодинамикалық тәуелділігі
Деректер жоқ
Время достижения максимальной концентрации (ТСmax) при внутримышечном введении в дозе 1 г - 1 ч; максимальная концентрация (Сmax) –64 мкг/мл; после внутривенного введения ТСmax – в конце инфузии, после внутривенного введения 1 г Cmax – 180 мкг/мл. Проникает в суставы, ткани сердечно-сосудистой системы, в брюшную полость, почки и мочевыводящие пути, плаценту, среднее ухо, дыхательные пути, кожу и мягкие ткани. В небольших количествах выделяется с грудным молоком. Концентрация в ткани желчного пузыря и желчи значительно выше, чем в сыворотке крови. При обструкции желчного пузыря концентрация в желчи меньше, чем в плазме. Объем распределения – 0.12 л/кг. Связь с белками плазмы – 85 %. Период полувыведения (Т1/2) при внутримышечном введении – 1.8 ч, при внутривенном введении – 2 ч. При нарушении функции почек Т1/2 – 20-40 ч.
Выводится преимущественно почками в неизменном виде:
- в течение первых 6 ч – 60-90 %
- через 24 ч – 70-95 %
Побочные действия
Жиі:
- - жүрек айнуы
- құсу
- тәбеттің жоғалуы
- диарея
- инъекция орнының ауырсынуы және қатаюы
Жиі емес:
- кандидозды стоматит (ұзақ емдеген кезде) - дисбактериоз
- мультиформалы эритема - тері бөртпесі
- қышыну
- есекжем
- дәрі-дәрмектік қызба - ангиодистрофия
- вена ішіне енгізу кезінде флебиттің даму жағдайлары байқалды
- құрысулар (бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде - препараттың жоғары дозаларын қолданғанда)
Сирек:
- гипергликемия - гипогликемия
- лейкопения
- гранулоцитопения
- нейтропения
- тромбоцитопения
- лейкоцитоз
- моноцитоз
- лимфоцитопения
- базофилия
- эозинофилия
- гранулоцитоз
- қатерлі экссудативті эритема (Стивенс-Джонсон синдромы) - уытты эпидермальді некролиз (Лайелл синдромы)
- бас айналу - жалпы әлсіздік
- қорқынышты түстер
- аса жоғары белсенділік
- үрейлі жай-күйлер
- күйгелектік
- ұйқысыздық
- ұйқышылдық
- түстерді ажырату қабілетінің бұзылуы
- сананың шатасуы
- жөтел - ринит
- бронх түйілуі
- плевралық жалқық
- кеуденің ауыруы
- ентігу немесе респираторлық дистресс-синдром
- АЛТ - АСТ
- билирубин
- сілтілі фосфатаза деңгейінің транзиторлық жоғарылауы
- транзиторлық гепатит және холестаздық сарғаю
- генитальді кандидоз - вагинит
- артралгия
- бүйрек жеткіліксіздігінің клиникалық белгілерінсіз бүйрек функциясының бұзылуы (қандағы мочевина азоты деңгейінің транзиторлы жоғарылауы - гиперкреатининемия)
- ұзақ қолданғанда препаратқа төзімді қоздырғыштардан туындаған суперинфекция өршуі мүмкін
Өте сирек:
- - гемоглобиннің және / немесе гематокриттің төмендеуі
- геморрагиялар - апластикалық анемия
- панцитопения
- гемолитикалық анемия
- агранулоцитоз
- тромбоцитоз
- анафилаксиялық шок
- Квинке ісінуі - тахикардия
- гипотензия
- тіл мен беттің ісінуі
- аногенитальді қышыну
- жалған жарғақшалы энтероколит
Белгісіз: құрысулар
Иногда
- головная боль - головокружение
- нарушение функции почек (у больных с заболеваниями почек при лечении большими дозами – 6 г)
- тошнота - рвота
- диарея
- боль в животе
- псевдомембранозный энтероколит
- лейкопения
- дисбактериоз
Редко
- судороги
- холестатическая желтуха - гепатит
- нейтропения - тромбоцитопения
- тромбоцитоз
- гемолитическая анемия
- суперинфекция - вызываемая устойчивыми к антибиотику штаммами
- канди-дамикоз (в т.ч.кандидозный стоматит)
-гипертермия - кожная сыпь
- крапивница
- кожный зуд
- бронхоспазм
- эозинофилия
- ангионевротический отек
- артралгия
- анафилактический шок
- мультиформная экссудативная эритема (в т.ч.синдром Стивенса-Джонсона)
- токсический эпидермальный некролиз (синдром Лайелла)
Местные реакции
- при внутримышечном введении – болезненность (в месте введения) - при внутривенном введении - флебит
Лабораторные показатели
- положительная реакция Кумбса - повышение активности «печеночных» трансаминаз
- гиперкреатининемия
- увеличение протромбинового времени
Особенности продажи
рецептурные
Особые условия
Аса жоғары сезімталдық реакциялары:
- Басқа бета-лактамды бактерияға қарсы дәрілер жағдайындағыдай
- Цефазолинге ауыр және кенеттен өлімге әкелетін аса жоғары сезімталдық реакциялары туралы хабарламалар бар
Анамнезінде пенициллиндерге, карбапенемге аллергиялық реакциялары болған пациенттерде цефалоспориндік антибиотиктерге жоғары сезімталдық байқалуы мүмкін.
Анамнезінде аллергиялық реакциялардың (бронх демікпесі, аллергиялық ринит) кез келген түрі болған пациенттерде Цефазолинді қолданған кезде сақ болу қажет.
Бактерияға қарсы препараттармен емдеу, әсіресе егде жастағы адамдарда ауыр ауруларда, сондай-ақ әлсіз пациенттерде, балаларда антибиотикпен астасқан диареяның, колиттердің, оның ішінде жалған жарғақшалы колиттің пайда болуына әкелуі мүмкін.Сондықтан, Цефазолинмен емдеу кезінде немесе одан кейін диарея туындаған кезде осы диагноздарды, оның ішінде жалған жарғақшалы колитті жоққа шығару керек.Цефазолинді қолдануды ауыр және/немесе қан аралас іш өту жағдайында тоқтату және тиісті ем жүргізу қажет.
Цефазолинді ұзақ қолдану микроорганизмдердің сезімталдығының (төзімділік) дамуына әкелуі мүмкін.Пациентті мұқият клиникалық бақылау өте қажет.
Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде жоғары дозаларды мақсатқа сай емес тағайындағанда құрысу туындауы мүмкін.
Бүйрек функциясы төмендеген науқастарда бүйректің функционалдық зақымдануының ауырлығына байланысты Цефазолин енгізулері арасындағы дозалар мен аралықтарды дұрыс таңдау қажет.Бүйрек тұрақсыз жұмыс істеген жағдайда қан сарысуындағы Цефазолин деңгейін тұрақты бақылау препаратты қолдану қауіпсіздігін қамтамасыз етуге мүмкіндік береді.
Цефалоспориндер протромбин белсенділігінің төмендеуін тудыруы мүмкін.Қауіп тобына бүйрек немесе бауыр жеткіліксіздігі бар немесе алиментарлық статусы нашар пациенттер, сондай-ақ бактерияға қарсы емнің ұзақ курсынан өткен пациенттер және бұрын антикоагулянттық емге тұрақтанған пациенттер кіреді.Қауіп тобындағы пациенттерде протромбин уақытын немесе ХҚҚ бақылау қажет.Қажет болған жағдайда К дәруменін енгізу керек (аптасына 10 мг).
Егер олар Бенедикт ерітіндісін, Фелинг ерітіндісін немесе Клинитест таблеткаларын пайдалана отырып жүргізілсе, несептегі қант құрамына зертханалық талдаулардың жалған оң нәтижелері байқалуы мүмкін.Сонымен қатар, Цефазолин ферменттік әдістер арқылы өндірілген несептегі қант мөлшеріне талдау нәтижелеріне әсер етпейді.Сонымен қатар, Кумбстың тікелей және тікелей емес тестінің жалған оң нәтижелері байқалуы мүмкін, мысалы, анасы Цефазолинмен емделген нәрестелерде.
Цефазолиннің 1000 мг бір құтысында 2,1 ммоль/л (немесе 48 мг) натрий бар.Бұл деректерді құрамында аз мөлшерде натрий бар диетадағы пациенттер үшін назарға алу қажет.
Педиатрияда қолдану
Шала туған нәрестелерде және жаңа туған нәрестелерде пайдалану қауіпсіздігі анықталмаған, мұндай пациенттерде препаратты қолдану ұсынылмайды.
Жүктілік немесе лактация кезінде
Жүктілік немесе лактация кезінде қолдануға болмайды.
Препараттың көлік құралын немесе потенциалды қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне дәрілік заттың ықпал ету ерекшеліктері
Цефазолин-АКОС препаратын қолданған кезде пайда болуы мүмкін:
- бас айналу
- құрысулар
- жүрек айнуы
- құсу
- іштің ауыруы
- осыларға байланысты емдеу кезінде көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқарудан бас тарту қажет
- почечная и/или печеночная недостаточность
- заболевания кишечника (в т.ч.колит в анамнезе)
- детский возраст (до 1 года)
- пациенты с бронхиальной астмой, высыпаниями или эпизодами крапивницы в анамнезе
- в случаях недостаточности или нарушения питания, при проведении парентерального питания или пациенты с выраженной потерей сил (данные пациенты могут страдать дефицитом витамина К, им необходимо проводить тщательный мониторинг)
При применении препарата Цефазолин-АКОС могут возникать:
- головокружение
- судороги
- тошнота
- рвота
- боль в животе
- в связи с этим на время лечения следует воздержаться от управления транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Показания
Препаратқа сезімтал микроорганизмдер туындатқан инфекцияларда:
- - жедел және созылмалы бронхит
- инфекция жұқтырылған бронхоэктаза
- бактериялық пневмония және бронхопневмония
- эмпиемада және өкпе абсцесі
- жедел және созылмалы пиелонефрит - цистит
- уретрит
- простатит
- мастит - тілмелі қабыну
- карбункул
- инфекция жұқтырылған гангрена
- флегмона
- жарақат
- күйік инфекциялары және операциядан кейінгі инфекциялар
- остеомиелит - септикалық артрит
- эндокардит
- сепсис
- перитонит
- ортаңғы отит
- мерез - соз
- операция алдындағы және операциядан кейінгі кезеңдегі хирургиялық инфекциялар профилактикасы
Инфекции - вызванные чувствительными к препарату микроорганизмами:
- острый и хронический бронхит - инфицированные бронхоэктазы
- бактериаль-ная пневмония и бронхопневмония
- эмпиема и абсцесс легких
- острый и хронический пиелонефрит - цистит
- уретрит
- простатит
- мастит - рожистые воспаления
- карбункул
- инфицированная гангрена
- флегмо-на
- раневые
- ожоговые и послеоперационные инфекции
- остеомиелит - септический артрит
- эндокардит
- сепсис
- перитонит
- средний отит
- сифилис - гонорея
- профилактика хирургических инфекций в пред- и послеоперационном периоде
Противопоказания
- цефалоспорин тобындағы препараттарға және басқа да беталактамды антибиотиктерге жоғары сезімталдық
- жүктілік және лактация кезеңі
- жаңа туған нәрестелер (1 айға дейінгі)
- жүрек блокадасы
- повышенная чувствительность к препаратам группы цефалоспоринов и другим беталактамным антибиотикам
- беременность и период лактации
- новорожденные (до 1 месяца)
- блокада сердца
Лекарственное взаимодействие
Антикоагулянттар. Цефалоспориндер сирек жағдайларда коагуляцияның бұзылуына және қан кетуге әкелуі мүмкін. Сондықтан, антикоагулянттар (мысалы, варфарин немесе гепарин) енгізілген кезде коагуляция көрсеткіштерін бақылау керек.
К дәрумені. Цефамандол, цефазолин және цефотетан сияқты кейбір цефалоспориндер әсіресе К1 дәруменінің тапшылығы жағдайында К1 дәруменінің алмасуын бұзады. Бұл К1 дәруменімен орын басу емін қажет етуі мүмкін.
Пробенецид. Оның бүйрек диурезіне тежегіш әсеріне (өзекшелік секрециясын) байланысты пробенецидті қолдану қандағы Цефазолиннің сақталу уақыты мен концентрациясының артуына әкеп соқтырады.
Аминогликозидтер/Диуретиктер. Цефазолин нефроуытты аминогликозидтер мен тез әсер ететін диуретиктердің (мысалы, фуросемид) әсерін күшейтетінін жоққа шығаруға болмайды. Сондықтан осы препараттармен бірге емдеу кезінде бүйрек функциясын бақылау ұсынылады
Антикоагулянты. Цефалоспорины могут в редких случаях привести к рас-стройствам коагуляции и кровотечению. Поэтому, когда вводятся антикоагу-лянты (например, варфарин или гепарин), следует контролировать показатели коагуляции.
Витамин К. Некоторые цефалоспорины, такие как цефамандол, цефазолин и цефотетан, нарушают обмен витамина К1, особенно в случаях дефицита вита-мина К1. Это может потребовать заместительной терапии витамином К1.
Пробенецид. Из-за его ингибирующего влияния на почечный диурез (канальцевую секрецию), применение пробенецида приводит к увеличению концентрации и времени удерживания Цефазолина в крови.
Аминогликозиды/Диуретики. Нельзя исключить, что Цефазолин усиливает действие нефротоксических аминогликозидов и быстродействующих диуретиков (например, фуросемид). Поэтому во время сопутствующей терапии этими препаратами рекомендуется контролировать функцию почек.
Ближайшие к вам пункты доставки в Алматы вы можете посмотреть здесь.
Дозировка
Ересектерге арналған орташа тәуліктік доза - 1-4 г; енгізу жиілігі - тәулігіне 2-4 рет. Ең жоғары тәуліктік доза - 6 г. Емдеудің орташа ұзақтығы 7-10 күнді құрайды.Операциядан кейінгі инфекция профилактикасы үшін - вена ішіне, операцияға дейін 0,5-1 сағат бұрын 1 г, 0,5-1 г - операция кезінде және операциядан кейін алғашқы тәулікте әр 8 сағат сайын 0,5-1 г.
Бүйрек функциясы бұзылған науқастарға креатинин клиренсінің (КК) мәніне сай дозалау режимін өзгерту талап етіледі: КК 55 мл/мин және одан көп немесе плазмада креатинин концентрациясы 1,5 мг % және аз болғанда толық дозаны енгізуге болады; КК 54-35 мл/мин немесе плазмада креатинин концентрациясы 3-1.6 мг % болғанда толық дозаны енгізуге болады, бірақ инъекция арасындағы аралықты 8 сағатқа дейін ұзарту керек; КК 34-11 мл/мин немесе плазмада креатинин концентрациясы 4,5-3,1 мг% кезінде - ½ дозаны 12 сағ аралықпен; КК 10 мл/мин және одан аз немесе плазмада креатинин концентрациясы 4,6 мг % және көп болса - әр 18-24 сағатта ½ әдеттегі дозаны енгізуге болады. Барлық ұсынылатын дозалар алғашқы 0,5 г дозадан кейін енгізіледі.
1 айлық және одан үлкен балаларға - 25-50 мг/кг/тәул; инфекция ауыр болған кезде доза 100 мг/кг/тәул арттырылуы мүмкін. Енгізу жиілігі - тәулігіне 3-4 рет. Бүйрек функциясы бұзылған балаларға дозалау режимін түзету КК мәніне байланысты жүргізіледі: КК 70-40 мл/мин болғанда - орташа тәуліктік дозаның 60% және әр 12 сағатта енгізеді; КК 40-20 мл/мин болғанда - 12 сағаттық аралықпен орташа тәуліктік дозаның 25%; КК 5-20 мл/мин болғанда - әр 24 сағатта орташа тәуліктік дозаның 10%. Барлық ұсынылатын дозаны алғашқы дозадан кейін енгізеді.
Бұлшықет ішіне енгізу үшін 0,5 г препаратты натрий хлоридінің изотониялық 2-3 мл ерітіндісінде немесе инъекцияға арналған суда, 1 г - натрий хлоридінің изотониялық 4-5 мл ерітіндісінде немесе инъекцияға арналған суда ерітеді. Алынған ерітіндіні бұлшықетке терең етіп енгізеді.
Вена ішіне сорғалатып енгізу үшін препараттың бір реттік дозасын
0.9 % натрий хлоридінің изотониялық 10 мл ерітіндісінде сұйылтып 3-5 минут бойы баяу енгізеді.
Вена ішіне препаратты тамшылатып енгізген кезде (0.5 г және 1 г)
0.9 % натрий хлоридінің изотониялық 100-250 мл ерітіндісінде немесе 5 % декстроза ерітіндісінде сұйылтып, 20-30 мин бойы енгізеді (енгізу жылдамдығы 1 минутта 60-80 тамшы).
Құты ішіндегісін сұйылтқан кезде толық ерігенге дейін жақсылап сілку қажет.
Енгізу әдісі мен жолы
Вена ішіне (сорғалатып және тамшылатып), бұлшықет ішіне.
Қабылдау уақытын көрсете отырып қолдану жиілігі
Енгізу жиілігі - тәулігіне 2-4 рет.
Внутривенно (струйно и капельно), внутримышечно.
Средняя суточная доза для взрослых – 1-4 г; кратность введения – 2-4 раза в сутки. Максимальная суточная доза – 6 г. Средняя продолжительность лечения составляет 7-10 дней.
Для профилактики послеоперационной инфекции - внутривенно, 1 г за 0.5-1 ч до операции, 0.5-1 г – во время операции и по 0.5-1 г – каждые 8 ч в течение первых суток после операции.
Больным с нарушениями функции почек требуется изменение режима дозирования в соответствии со значениями клиренса креатинина (КК): при КК 55 мл/мин и более или при концентрации креатинина в плазме 1,5 мг% и менее можно вводить полную дозу; при КК 54-35 мл/мин или концентрации креатинина в плазме 3-1.6 мг% можно вводить полную дозу, но интервалы между инъекциями необходимо увеличить до 8 ч; при КК 34-11 мл/мин или концентрации креатинина в плазме 4.5-3.1 мг% - ? дозы с интервалами 12 ч; при КК 10 мл/мин и менее или при концентрации креатинина в плазме 4.6 мг% и более – ? обычной дозы каждые 18-24 ч. Все рекомендуемые дозы вводят после начальной дозы 0.5 г.
Детям 1 мес и старше – 25-50 мг/кг/сут; при тяжелом течение инфекции доза может быть увеличена до 100 мг/кг/сут. Кратность введения – 3-4 раза в сутки. У детей с нарушениями функции почек коррекцию режима дозирования проводят в зависимости от значений КК: при КК 70-40 мл/мин – 60 % от средней суточной дозы и вводят каждые 12 ч; при КК 40-20 мл/мин – 25 % средней суточной дозы с интервалом в 12 ч; при КК 5-20 мл/мин – 10 % средней суточной дозы каждые 24 ч. Все рекомендуемые дозы вводят после начальной дозы.
Для внутримышечного введения 0.5 г препарата растворяют в 2-3 мл изотонического раствора натрия хлорида или воды для инъекций, 1 г – в 4-5 мл изотонического раствора натрия хлорида или воды для инъекций. Полученный раствор вводят глубоко в мышцу.
Для внутривенного струйного введения разовую дозу препарата разводят в 10 мл изотонического раствора натрия хлорида 0.9 % и вводят медленно, в течение 3-5 мин.
При внутривенном капельном введении препарата (0.5 г и 1 г) разводят в 100-250 мл изотонического раствора натрия хлорида 0.9 % или раствора декстрозы 5 % и вводят в течение 20-30 минут (скорость введения 60-80 капель в 1 минуту).
Во время разведения флаконы необходимо энергично встряхивать до полного растворения.
Передозировка
Симптомдары: ұйқышылдық, парестезия, бас ауыруы, әсіресе бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде құрысулар болуы мүмкін. Артық дозалану кезіндегі зертханалық көрсеткіштердің өзгеруі: қан сарысуындағы креатинин деңгейінің жоғарылауы, бауырдың функционалдық тестілерінің өзгеруі, Кумбстың оң сынамасы, тромбоцитоз, тромбоцитопения, эозинофилия, лейкопения, протромбин уақытының ұзаруы.Емі - симптоматикалық ем. Ауыр артық дозаланған жағдайда, әсіресе бүйрек жеткіліксіздігі бар науқастарда гемодиализ және гемосорбция қолданылады.
Симптомы: сонливость, парестезии, головная боль, возможны судороги, осо-бенно у пациентов с почечной недостаточностью. Изменения лабораторных показателей при передозировке: повышение уровня креатинина в сыворотке крови, изменение функциональных печеночных тестов, положительная проба Кумбса, тромбоцитоз, тромбоцитопения, эозинофилия, лейкопения, удлинение протромбинового времени.
Лечение - симптоматическая терапия. В случае тяжелой передозировки, осо-бенно у больных с почечной недостаточностью, применяют гемодиализ и гемосорбцию.
