АПОНИЛ 0.1 N30 ТАБЛ

Лекарственная форма

Таблеткалар.

Состав

Дәрілік препараттың құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 100 мг нимесулид,

қосымша заттар:

• натрий докузаты
• гидроксипропилцеллюлоза
• лактоза моногидраты
• натрий крахмалы гликоллаты (А типі)
• микрокристалды целлюлоза
• гидратацияланған өсімдік майы
• магний стеараты

• натрий докузат
• гидроксипропилцеллюлоза
• лактозы моногидрат
• натрия крахмала гликоллат
• вода очищенная
• целлюлоза микрокристаллическая
• масло растительное гидратированное
• магния стеарат

Фармакодинамика

Апонил - бұл ауыруды және қызуды басатын әсері бар қабынуға қарсы стероид емес препарат, о пероральді қабылдағаннан кейін жақсы сіңеді және циклооксигеназа ферментін тежеу арқылы әрекет етеді.



Апонил является нестероидным противовоспалительным средством, обладающий противовоспалительным, жаропонижающим и анальгетическим свойствами, является селективным ингибитором синтеза простагландина вследствие ингибирования фермента циклооксигеназы-2 (ЦОГ-2). Ингибирует фермент фосфодиэстеразу IV типа, вследствие чего уменьшается образование супероксида путем активации нейтрофилов без влияния на фагоцитарную и хемотаксическую активность.

Апонил уменьшает внеклеточную доступность гипохлористой кислоты, образующейся в процессе фагоцитоза, а также ингибирует высвобождение гистамина из базофилов и тучных клеток, в зависимости от концентрации, уменьшает образование фактора активации тромбоцитов.

Апонил уменьшает разрушение хрящевой ткани путем подавления синтеза металлопротеаз, таких как коллагеназа и стромелизин.

Нимесулид контролирует активность фермента эластазы в участке воспаления, что обеспечивает противовоспалительный эффект.

Фармакокинетика

Сіңуі

Нимесулид пероральді қабылдағаннан кейін жақсы сіңеді. Ересек еріктілер 100 мг нимесулидті бір рет қабылдағаннан кейін қан плазмасында 3-4 мг/л ең жоғары деңгейге 2-3 сағаттан кейін жетеді, AUC 20-35 мг ч/л құрайды. Нимесулидті 7 күн ішінде күніне екі рет 100 мг қолданғаннан кейін статистикалық маңызды айырмашылықтар байқалмайды.

Таралуы

Плазма ақуыздарымен байланыс 97,5%-ға жетеді.

Биотрансформациясы

Нимесулид бауырда бірнеше жолмен, соның ішінде Р450 (CYP 2C9) цитохромының изоферменттері арқылы белсенді метаболизденеді, сондықтан CYP 2C9 метаболизденетін препараттарды бір мезгілде қабылдау кезінде дәрілік өзара әрекеттесу мүмкіндігі бар. Негізгі метаболит парагидрокси туындысы болып табылады, ол сондай-ақ фармакологиялық белсенді. Бұл метаболиттің пайда болу уақыты шамамен 0,8 сағатты құрайды, осы метаболиттің тұрақтысы жоғары емес, нимесулидтің сіңіру тұрақтысынан едәуір төмен. Гидроксинимесулид - плазмада толығымен конъюгацияланған жалғыз метаболит.

Элиминациясы

Т1/2 3,2-ден 6 сағатқа дейін. Нимесулид негізінен несеппен шығарылады (енгізілген дозаның шамамен 50%). Тек 1-3% организмнен өзгеріссіз шығарылады. Гидроксинимесулид, негізгі метаболит қанда глюкуронат түрінде кездеседі. Дозаның шамамен 29%-ы нәжіспен шығарылады.

Фармакокинетикалық-фармакодинамикалық тәуелділік

Жалғыз және қайталанған дозалардан кейін егде жастағы нимесулидтің фармакокинетикалық бейіні өзгермейді. Дені сау еріктілермен салыстырғанда жеңіл және орташа бүйрек жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі 30-80 мл/мин) бар пациенттерде жүргізілген экспериментте плазмадағы нимесулидтің және оның негізгі метаболитінің ең жоғары деңгейі дені сау еріктілерден жоғары емес. AUC және T1/2 50% жоғары, бірақ денісау еріктілерде байқалған кинетикалық мәндер шегінде. Нимесулидті қайта қабылдау препараттың жиналуына әкеледі. Нимесулидті бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге қолдануға болмайды.





Нимесулид хорошо всасывается при пероральном применении, прием пищи не влияет на абсорбционную способность нимесулида. Время достижения максимальной концентрации в крови (Тmax ), при приеме внутрь, составляет 1,2 – 3,3 часа. Объем распределения (Vd ) составляет 0,18 – 0,39 л/кг, связывание с белками плазмы крови составляет – 99 %. Хорошо проникает через гисто-гематические барьеры.

Нимесулид активно метаболизируется в печени с образованием 4- гидроксинимесулида. Период полувыведения составляет 1,8 – 5,25 часов. Общий клиренс - от 31,02 до 106,16 мл/ч/кг.

Выводится в виде метаболитов – 50,5 –62,5 % с мочой, 17,9 – 36,2 % через кишечник и менее 0,1 % в неизмененном виде.

Побочные действия

Жиі

- диарея, жүрек айнуы, құсу

- бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы

Жиі емес

- бас айналуы, артериялық гипертензия, ентігу

- іш қату, метеоризм, асқазан-ішектен қан кетулер, 12 елі ішектің ойық жарасы мен тесілуі, асқазанның ойық жарасы мен тесілуі

- тері қышынуы, бөртпе, қатты тершеңдік, ісіну.

Сирек

- анемия, эозинофилия, гиперкалиемия

- аса жоғары сезімталдық, эритема, дерматит

- мазасыздық, күйгелектік, түнгі қорқыныштар, анық көрмеу, әлсіздік, астения

- тахикардия, геморрагия, артериялық қысымның тұрақсыздығы, қан кернеулер

- дизурия, гематурия.

Өте сирек

- тромбоцитопения, панцитопения, пурпура

- анафилаксия, есекжем, ангионевроздық ісіну, беттің ісінуі, полиформды эритема, Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермальді некролиз

- бас ауыруы, ұйқышылдық, энцефалопатия (Рейе синдромы), көрудің бұзылуы, вертиго, гипотермия

- демікпе, бронх түйілуі

- гастрит, іштің ауыруы, диспепсия, стоматит, қарамайтәрізді нәжіс

- гепатит, шұғыл дамыған гепатит, сарғаю, холестаз

- несеп шығуының іркілуі, бүйрек жеткіліксіздігі, олигурия, интерстициальді нефрит.

Белгісіз

- бекітілген дәрілік бөртпе



часто ( l/100, < l/10):

• - диарея, тошнота, рвота
  
  - повышение уровня печеночных ферментов
  
  иногда ( l/l,000, <
• l/100):
  
  - головокружение
  
  - гипертензия
  
  - одышка
  
  - запор, метеоризм, гастрит
  
  - зуд, сыпь, повышенная потливость
  
  - отеки
  
  редко ( l/10,000, <
• l/l,000):
  
  - анемия, эозинофилия
  
  - повышенная чувствительность
  
  - гиперкалиемия
  
  - чувство страха, нервозность, кошмарные сновидения
  
  - нечеткое зрение
  
  - тахикардия
  
  - геморрагия, лабильность артериального давления, приливы
  
  - эритема, дерматит
  
  - дизурия, гематурия, задержка мочеиспускания
  
  - слабость, астения
  
  очень редко (<
• l/10,000):
  
  - тромбоцитопения, панцитопения, пурпура
  
  - анафилаксия
  
  - головная боль, сонливость, энцефалопатия (синдром Рейе)
  
  - вертиго
  
  - расстройство зрения
  
  - астма, бронхоспазм
  
  - боль в животе, диспепсия, стоматит, дегтеобразный стул, желудочно-кишечное кровотечение, язва и перфорация 12-перстной кишки, язва и перфорация желудка
  
  - гепатит, молниеносный гепатит (включая летальные исходы), желтуха, холестаз
  
  - крапивница, ангионевротический отек, отек лица, эритема полиформная, синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз
  
  - почечная недостаточность, олигурия, интерстициальный нефрит
  
  - гипотермия

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Нимесулид диуретиктер мен антигипертензивті препараттардың әсерін төмендетуі мүмкін. Бүйрек функциясы бұзылған кейбір пациенттерде нимесулид пен АКФ тежегіштерін, ангиотензин II антагонистерін немесе циклооксигеназа жүйесін басатын заттарды бір мезгілде тағайындағанда бүйрек функциясының нашарлауы және әдетте қайтымды болатын жедел бүйрек жеткіліксіздігінің дамуы мүмкін. Бұл препараттарды бір мезгілде сақтықпен қабылдау керек, әсіресе егде жастағы пациенттерге. Пациенттер сұйықтықтың жеткілікті мөлшерін алуы тиіс, ал бүйрек функциясын біріктірілген ем басталғаннан кейін мұқият бақылау керек.

Нимесулид фуросемидтің диуретикалық әсерін және натрийдің, аз дәрежеде калийдің шығарылуын уақытша төмендетуі мүмкін, сондықтан бүйрек немесе жүрек функциялары бұзылған пациенттерге Апонил препараты пен фуросемидті бір мезгілде қолданған кезде ерекше сақ болу керек.

Нимесулид литийдің шығарылуын азайтуы мүмкін, бұл қан плазмасындағы литий деңгейінің жоғарылауына және оның уыттылығына әкеледі, сондықтан литийді Апонил препаратымен бір мезгілде қолданғанда қандағы литий деңгейін жиі бақылау қажет.

Глибенкламидпен, теофиллинмен, варфаринмен, дигоксинмен, циметидинмен және антацидті препараттармен бір мезгілде қолданғанда клиникалық тұрғыдан елеулі өзара әрекеттесулер байқалған жоқ.

Нимесулид CYP2C9 ферменттік жүйесінің белсенділігін бәсеңдетеді. Осы ферменттің субстраты болып табылатын препараттарды нимесулидпен бір мезгілде қабылдаған кезде осы препараттардың плазмадағы концентрациясы жоғарылауы мүмкін.

Метотрексатты қабылдағанға дейін кем дегенде 24 сағат ішінде немесе қабылдағаннан кейін кем дегенде 24 сағаттан соң Апонил препаратын тағайындау кезінде сақ болу қажет, өйткені қан плазмасындағы метотраксаттың деңгейі, соған сәйкес оның уытты әсерлері күшейе түсуі мүмкін.

Циклоспоринмен бір мезгілде қолданғанда олардың бүйрекке уытты әсері артуы мүмкін.

Зерттеулер нимесулидтің толбутамидпен, салицил және вальпрой қышқылымен байланысу орындарынан ығысатынын көрсетті. Алайда, оның плазмадағы деңгейіне ықтимал әсер етуіне қарамастан, осы өзара әрекеттесулердің клиникалық маңыздылығы анықталған жоқ.

Апонил препаратымен емдеу кезінде гепатоуытты әсері бар препараттармен бір мезгілде қолданудан, сондай-ақ алкогольді теріс пайдаланудан аулақ болу керек, өйткені бұл заттар бауыр тарапынан жағымсыз реакциялардың даму қаупін арттыруы мүмкін.

Кортикостероидтармен бір мезгілде қолданғанда асқазан-ішек жолының қан кетуінің/ойық жарасының даму қаупінің жоғарылауы байқалады



Нимесулид следует назначать только в качестве препарата второй линии. Решение о терапии нимесулидом должно приниматься на основании оценки всех рисков для конкретного пациента.

При совместном применение Апонила с фуросемидом, антигипертензивными средствами, ингибиторами АПФ, препаратами подавляющими циклооксигеназу, необходимо соблюдать осторожность, особенно, лицам пожилого возраста. При применении данных комбинаций, необходимо потребление достаточного количества жидкости, а так же контроль функции почек.

При совместном применении НПВС с бета-адреноблокаторами следует контролировать артериальное давление.

При назначении нимесулида пациентам, получающим терапию препаратами лития, необходим контроль уровня лития в плазме крови.

При назначении нимесулида менее чем за 24 часа до или менее чем через 24 часа после приема метотрексата, требуется соблюдать осторожность, так как уровень метотрексата в плазме крови и, соответственно, его токсические эффекты могут усиливаться.

При повышении температуры тела и появлении гриппоподобных симптомов у больных, применяющих нимесулид, прием препарата следует отменить.

При появлении симптомов поражения печени, во время лечения нимесулидом ( анорексия, тошнота, рвота, боль в животе, утомляемость, темный цвет мочи) , или отклонение от нормальных значений лабораторных показателей функции печени, необходимо прекратить прием препарата.

Повторное назначение нимесулида в этом случае противопоказано.

Во время лечения нимесулидом следует воздерживаться от приема других анальгетиков. Следует избегать сопутствующего применения нимесулида и других НПВП, в том числе, селективных ингибиторов циклооксигеназы-2.

Применять с осторожностью при:

• - заболеваниях печени, нарушении свертываемости крови, артериальной гипертензии, сердечнососудистых заболеваниях сопровождающихся отеками
• язве желудочно-кишечного тракта (ЖКТ), кровотечении или перфорации ЖКТ, почечной недостаточности
  
  - лекарственном гепатите тяжелой или средней степени тяжести, у данных пациентов, принимающие нимесулид, должен быть контроль функции печени (при необходимости, исследовать уровень АСТ/АЛТ плазмы крови)

Показания

Қолданылуы

- жедел ауыруды емдеуде

- ауыру синдромы бар остеоартритті симптоматикалық емдеуде

- бастапқы дисменореяда

Противопоказания

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- нимесулидке немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- ацетилсалицил қышқылын немесе басқа да стероид емес қабынуға қарсы препараттарды (ҚҚСП) қабылдауға бронх түйілу, ринит, есекжем, мұрын полиптері түріндегі аса жоғары сезімталдықтың көріністері

- анамнезінде нимесулидке гепатоуыттылық реакциялары

- әлеуетті гепатоуыттылығы бар басқа заттарды қатар қабылдағанда

- алкоголизм, есірткіге тәуелділікте

- ҚҚСП алдағы өткен емнен туындаған анамнездегі асқазан-ішектен қан кету немесе тесілу

- анамнезінде белсенді немесе қайталанатын ойық жара ауруы/қан кету (екі немесе одан да көп эпизодтар)

- анамнезінде цереброваскулярлық қан кетулер, басқа локализациядағы қан құйылулар, сондай-ақ қан кетулерімен қатар жүретін аурулары бар болғанда (оның ішінде ҚҚСП қабылдаумен байланысты)

- қан ұюдың ауыр бұзылуында

- жүректің ауыр жеткіліксіздігі

- бүйректің ауыр жеткіліксіздігінде (креатинин клиренсі 30 мл/мин)

- бауыр жеткіліксіздігінде

- суық тию немесе тұмау симптомдарының болуы

- жүктілік және лактация кезеңінде тұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығында, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы, сахараза-изомальтаза жеткіліксіздігінде

- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер

- жүктілік және лактация кезеңі.



- повышенная чувствительность к нимесулиду или к одному из вспомогательных веществ препарата

- имевшие место в прошлом гиперергические реакции ( например бронхоспазм, ринит, крапивница) в связи с приемом ацетилсалициловой кислоты или других нестероидных противовоспалительных препаратов

- наличие в анамнезе гепатотоксических реакций на нимесулид

- сопутствующий прием других веществ с потенциальной гепатотоксичностью

- алкоголизм, наркозависимость

- язва желудка или двенадцатиперстной кишки в фазе обострения, наличие в анамнезе язвы, перфорации или кровотечения в желудочно-кишечном тракте

- наличие в анамнезе цереброваскулярных кровотечений или других кровоизлияний, а также заболеваний, сопровождающихся кровоточивостью

- тяжелые нарушения свертывающей системы крови

- тяжелая степень сердечной недостаточности

- тяжелая степень почечной недостаточности (клиренс креатинина ? 30 мл/мин)

- заболевания печени, повышение уровня печеночных ферментов, печеночная недостаточность

- пациенты с симптомами простуды или гриппа

- детский и подростковый возраст до 18 лет

- беременность и период лактации

- наследственная непереносимость фруктозы, мальабсорбция глюкозы-галактозы, недостаточность сахаразы-изомальтазы

Лекарственное взаимодействие

При приеме Апонила совместно с фуросемидом, возможно снижение пероральной биодоступности фуросемида, и его действия на клубочковую фильтрацию, почечный кровоток.

Апонил снижает эффективность антигипертензивных препаратов.

У пациентов с нарушением функции почек, при совместном применении Апонила и ингибиторов АПФ, антагонистов ангиотензина II, препаратов подавляющих систему циклооксигеназы, возможно возникновение острой почечной недостаточности, как правило, обратимой.

После приема нимесулида, на фоне постоянного лечения теофиллином,

резко снижается уровень теофиллина в плазме крови.

При совместном применении Апонила с варфарином или другими подобными антикоагулянтами, ацетилсалициловой кислотой, действие последних усиливается.

При совместном применении НПВС с бета-адреноблокаторами возможно повышения артериального давления.

Апонил может уменьшать клиренс лития, что приводит к повышению уровня лития в плазме крови и его токсичности.

При одновременном применении с циклоспорином возможно повышение нефротоксичности последнего.