АУГМЕНТИН 0,156/5МЛ 100МЛ ПОР Д/СУСП

Лекарственная форма

Аугментин, ішке қабылдау үшін суспензия дайындауға арналған ұнтақ, 125 мг/31,25 мг/5 мл, 100 мл



Порошок для приготовления суспензии для приема внутрь,

125 мг/31,25 мг/5 мл, 100 мл

Состав

Дәрілік препараттың құрамы

5 мл суспензия құрамында

белсенді заттар:

• 125 мг амоксициллин (амоксициллин тригидраты түрінде)
• 31
• 25 мг клавулан қышқылы (калий клавуланаты түрінде)
• қосымша заттар: ксантан шайыры
• аспартам
• янтарь қышқылы
• сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы
• гипромеллоза
• «ақшыл патока» құрғақ хош иістендіргіші
• таңқурай құрғақ хош иістендіргіші
• апельсин құрғақ хош иістендіргіші 1
• апельсин құрғақ хош иістендіргіші 2
• сусыз кремнийдің қостотығы

• амоксициллин (в виде амоксициллина тригидрата) 125 мг
• кислота клавулановая (в виде калия клавуланата) 31,25 мг,
  
  вспомогательные вещества: камедь ксантановая, аспартам, кислота янтарная, кремния диоксид коллоидный безводный, гипромеллоза, ароматизатор апельсиновый сухой 610271 Е, ароматизатор апельсиновый сухой 9/027108, ароматизатор малиновый сухой NN07943, ароматизатор «Светлая патока» сухой 52927/АР, кремния диоксид безводный

Фармакодинамика

Амоксициллин кең ауқымды әсері бар, жартылай синтетикалық (бета-лактамды) антибиотик, бактериялық жасуша қабырғасының ажырамас құрылымдық құрамдас бөлігі болып табылатын бактериялық пептидогликанның биосинтетикалық жолында бір немесе бірнеше ферменттерді (көбінесе пенициллинді байланыстыратын ақуыздар, PBP деп аталады) тежейді. Бактериялардың жасуша жақтаулары пептидогликандарының биосинтезін тежеуі, бұл жасушалардың лизисіне және қырылуына әкеледі.

Амоксициллин төзімді бактериялар түзетін бета-лактамазалармен ыдырауға бейім, сондықтан амоксициллиннің белсенділік спектріне осы ферменттерді шығаратын микроорганизмдер кірмейді.

Клавулан қышқылы құрылымдық жағынан пенициллиндерге қатысты бета-лактам болып табылады. Ол кейбір бета-лактамаза ферменттерін инактивациялайды, осылайша амоксициллиннің инактивациясын болдырмайды. Клавулан қышқылының өзі клиникалық пайдалы бактерияға қарсы әсерді қамтамасыз етпейді.

Фармакокинетикалық/фармакодинамикалық байланысы

Ең төменгі тежейтін концентрациядан (T>MIC) асып кету уақыты амоксициллин үшін тиімділіктің негізгі анықтаушы факторы болып саналады.

Резистенттіліктің даму механизмі

Аугментин препаратына төзімділікті дамытудың 2 механизмі бар

- B, C, D кластарын қоса, клавулан қышқылының әсеріне сезімтал емес бактериялық бета-лактамазалармен инактивациялау;

-пенициллинді байланыстыратын ақуыздың деформациясы, бұл микроорганизмге қатысты антибиотиктің жақындығының төмендеуіне әкеледі;

Бактериялық қабырғаның өткізбеушілігі, сондай-ақ сорғы механизмдері, әсіресе грамтеріс микроорганизмдердегі қарсылықты тудыруы немесе дамуына ықпал етуі мүмкін.

Амоксициллин/клавулан қышқылы үшін MIC шекті мәндері организмнің микробқа қарсы сезімталдықты сынау жөніндегі Еуропалық комитетінің (EUCAST) талаптарына сәйкес келеді. Сезімталдық шектері (μg /мл)

Сезімтал Тұрақты

Haemophilus influenzae ≤ 21 > 21

Moraxella catarrhalis ≤ 11 > 11

Staphylococcus spp ≤ 0.1252,3,4 > 0.1252,3,4

Enterococcus ≤ 41 > 81

Streptococcus A, B, C, G ≤ 0.252 > 0.252

Streptococcus pneumoniae ≤ 0.51,5 > 11,5

Энтеробактериялар ≤ 81,6 > 86

Несеп шығару жолдарының асқынбаған инфекцияларындағы энтеробактериялар ≤ 321,6 > 326

Грам-теріс анаэробтар ≤ 41 > 81

Грам оң анаэробтар

(Clostridioides difficile қоспағанда) ≤ 41 > 81

Түрлерге байланысты емес басқару нүктелері ≤ 21 > 81

1 Берілген мәндер амоксициллин концентрациясына жатады. Сезімталдықты анықтау үшін клавулан қышқылының концентрациясы 2 мг/л деп белгіленеді.

2 Кестедегі үзілу нүктесінің мәндері бензилпенициллиннің үзілу нүктесі мәндеріне негізделген.

3 Стафилококктардың көпшілігі пенициллиназа продуценттері болып табылады, бұл оларды бензилпенициллинге, феноксиметилпенициллинге, ампициллинге, амоксициллинге, пиперациллинге және тикарциллинге төзімді етеді. Стафилококктардың бензилпенициллин мен цефокситинге сезімталдығы сыналған кезде, олардың жоғарыда аталған агенттерге сезімталдығы туралы хабарлауға болады. Дегенмен, ауызша препараттардың, әсіресе феноксиметилпенициллиннің тиімділігі анық емес. Бензилпенициллинге төзімді, бірақ цефокситинге сезімтал изоляттар β-лактамаза тежегіштері, изоксазолилпенициллиндер (оксациллин, клоксациллин, диклоксациллин және флуклоксациллин), нафциллин және көптеген цефалоспориндердің комбинацияларына сезімтал. Цефтаролин мен цефтобипролді қоспағанда, цефокситинге төзімді изоляттар барлық бета-лактамдық препараттарға төзімді.

4 Ампициллинге сезімтал S. saprophyticus mecA-теріс және ампициллинге, амоксициллинге және пиперациллинге (бета-лактамаза тежегішінсіз немесе бірге) сезімтал..

5 Бета-лактамдарға төзімділік механизмдерін болдырмау үшін 1 бірлік оксациллинмен диск скринингтік сынамасын қолдану керек. Егер скрининг нәтижесі теріс болса (тежелу аймағы ≥20 мм), клиникалық шектік нүктелері бар барлық бета-лактамды агенттер қосымша сынақтарсыз сезімтал деп есептелуі мүмкін.

6 Жабайы типті энтеробактериялар аминопенициллиндерге сезімтал болып жіктеледі. Кейбір елдер жабайы типті E. coli және P. mirabilis изоляттарын «артық әсерге сезімтал» ретінде жіктеуді жөн көреді. Бұл жағдайда MIC орнату нүктесін S ≤ 0,5 мг/л және сәйкес аймақ диаметрінің орнату нүктесін S ≥ 50 мм пайдаланыңыз..



Аугментин препаратына сезімталдық географиялық орналасуы мен уақытына байланысты өзгеруі мүмкін. Препаратты тағайындар алдында мүмкіндігінше жергілікті деректерге сәйкес штаммдардың сезімталдығын бағалау және нақты пациенттен, әсіресе ауыр инфекциялар жағдайында үлгілерді алу және талдау жолымен сезімталдықты анықтау қажет.

Төменде микроорганизмдердің амоксициллиннің клавулан қышқылымен біріктіріліміне in vitro сезімталдығына сәйкес жіктемесі ұсынылған.

Сезімталдығы жоғары қоздырғыштар

Грамоң аэробтар

Enterococcus faecalis

Gardnerella vaginalis

Staphylococcus aureus (метициллинге сезімтал) £

Streptococcus agalactiae

Streptococcus pneumoniae1

Streptococcus pyogenes және басқа да бета-гемолиздік стрептококктар

Streptococcus viridans тобы

Грамтеріс аэробтар

Capnocytophaga spp.

Eikenella corrodens

Haemophilus influenzae2

Moraxella catarrhalis

Pasteurella multocida

Анаэробтық микроорганизмдер

Bacteroides fragilis

Fusobacterium nucleatum

Prevotella spp.

Жүре пайда болған төзімділік проблема бола алатын микроорганизмдер

Грамоң аэробтар

Enterococcus faecium*

Грамтеріс аэробтар

Escherichia coli

Klebsiella oxytoca

Klebsiella pneumonia

Proteus mirabilis

Proteus vulgaris

Табиғи төзімділігі бар микроорганизмдер:

• Грамтеріс аэробтар
  
  Acinetobacter spp

• Chlamydophila pneumoniae
  
  Chlamydophila psittaci
  
  Coxiella burnetti
  
  Mycoplasma pneumoniae

• Грамположительные аэробы: Enterococcus faecalis
• Gardnerella vaginalis
• Staphylococcus aureus (чувствительные к метициллину)
• коагулаза-негативные стафилококки (чувствительные к метициллину)
• Streptococcus agalactiae
• Streptococcus pneumoniae1
• Streptococcus pyogenes и другие бета-гемолитические стрептококки
• группа Streptococcus viridans
• Bacillius anthracis
• Listeria monocytogenes
• Nocardia asteroides
  
  Грамотрицательные аэробы: Actinobacillus actinomycetemcomitans
• Capnocytophaga spp
• Eikenella corrodens
• Haemophilus influenzae
• Moraxella catarrhalis
• Neisseria gonorrhoeae
• Pasteurella multocida
  
  анаэробные микроорганизмы: Bacteroides fragilis
• Fusobacterium nucleatum
• Prevotella spp

• Enterococcus faecium*
  
  Грамотрицательные аэробы: Escherichia coli, Klebsiella oxytoca, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris
  
  Микроорганизмы с природной резистентностью:
  
  грамотрицательные аэробы: Acinetobacter species, Citrobacter freundii, Enterobacter species, Legionella pneumophila, Morganella morganii, Providencia species, Pseudomonas species, Serratia species, Stenotrophomonas maltophilia
• прочие: Chlamydia trachomatis, Chlamydophila pneumoniae, Chlamydophila psittaci, Coxiella burnetti, Mycoplasma pneumoniae.*Природная чувствительность при отсутствии приобретенной резистентности
  
  1 За исключением штаммов Streptococcus pneumoniae, резистентных к пенициллинам

Фармакокинетика

Сіңірілуі

Амоксициллин мен клавуланат рН физиологиялық мәні бар сулы ерітінділерде жақсы ериді, екі зат та ішу арқылы қабылдағаннан кейін асқазан-ішек жолынан тез әрі толығымен сіңеді. Амоксициллин мен клавулан қышқылының сіңуі препаратты тамақтанудың басында қабылдаған жағдайда ұтымды болмақ. Препаратты ішке қабылдағаннан кейін оның биожетімділігі 70 % құрайды. Препарат қос компонентінің бейіндері ұқсас және плазмада шектік концентрациясына (Тmax) шамамен 1 сағаттта жетеді. Амоксициллин мен клавулан қышқылының концентрациясы қан сарысуында амоксициллин мен клавулан қышқылын бірге, сонымен қатар әр компонентті бөлек қолдану жағдайындағы сияқты бірдей.

Төменде дені сау еріктілер Аугментин препаратының бір дозасын, ішке қабылдау үшін суспензия дайындауға арналған ұнтақты, 5 мл (457 мг) 400 мг + 57 мг қабылдаған екі клиникалық зерттеулерде алынған амоксициллин мен клавулан қышқылының фармакокинетикалық параметрлерінің мәндері келтірілген.

Фармакокинетикалық параметрлердің орташа мәндері

Әсер етуші зат Cmax

(мг/л) Tmax

(сағат) AUC

(мг×с/л)

Амоксициллин 6,94  1,24 1,13 (0,75-1,75) 17,29  2,28

Клавулан қышқылы 1,10  0,42 1,0 (0,5-1,25) 2,34  0,94

Cmax-қан плазмасындағы ең жоғары концентрация.

Tmax-қан плазмасындағы ең жоғары концентрацияға қол жеткізу уақыты.

AUC-«концентрация-уақыт» тәуелділік қисығының астындағы аудан.

T1/2-жартылай шығарылу кезеңі.

Аугментин препаратын қолданған кезде қан сарысуындағы амоксициллин концентрациясы амоксициллинмен монотерапия кезінде баламалы дозаларды пероральді қабылдаған кездегідей болады.

Таралуы

Амоксициллин мен клавулан қышқылының емдік концентрациясына әртүрлі ағзалар мен тіндерде, интерстициальді сұйықтықта (өкпе, іш қуысы ағзалары, өт қабы, май, сүйек және бұлшықет тіндері, плевралық, синовиальді және перитонеальді сұйықтықтарда, теріде, өт, іріңді бөліну, қақырық) қол жеткізіледі. Амоксициллин мен клавулан қышқылы іс жүзінде цереброспинальді сұйықтыққа енбейді.

Амоксициллин мен клавулан қышқылының плазма ақуыздарымен байланысуы орташа:

• клавулан қышқылы үшін 25% және амоксициллин үшін 18%

• 25% для клавулановой кислоты и 18% для амоксициллина.Амоксициллин
• как и большинство пенициллинов
• выделяется с грудным молоком.В грудном молоке также обнаружены следовые количества клавулановой кислоты.За исключением риска сенсибилизации
• амоксициллин и клавулановая кислота не оказывает негативного влияния на здоровье младенцев
• вскармливаемых грудным молоком.Амоксициллин и клавулановая кислота проникают через плацентарный барьер

Побочные действия

Жиі

- тері және шырышты қабықтардың кандидозы

- жүрек айнуы, құсу, диарея

Жиі емес

- бас айналуы, бас ауыруы;

- ас қорытудың бұзылуы;

- АЛТ/АСТ бауыр ферменттері деңгейінің орташа жоғарылауы;

- тері бөртпесі, қышыну, есекжем;

Сирек

- қайтымды лейкопения (нейтропенияны қоса), тромбоцитопения;

- мультиформалы эритема;

Өте сирек

- Коунис синдромы (Арнайы ескертулер бөлімін караңыз)

Белгісіз

- сезімтал емес микроорганизмдердің жылдам өсуі;

- қайтымды агранулоцитоз және гемолиздік анемия;

- қан кету уақытының және протромбин уақытының индексінің ұлғаюы;

- ангионевроздық ісіну, анафилаксия; сарысу ауруына ұқсас синдром, аллергиялық васкулит;

- қайтымды жоғары белсенділік және құрысулар;

- асептикалық менингит;

- гепатит, холестаздық сарғаю

- Стивенс-Джонсон синдромы;

- уытты эпидермальді некролиз;

- буллезді эксфолиативті дерматит, жедел жайылған экзантематозды пустулез; Бұл симптомдар дамыған кезде препарат тоқтатылуы тиіс.

- интерстициальді нефрит, кристаллурия, гематурия;

- антибиотиктермен астасқан колит (соның ішінде псевдомембранозды және геморрагиялық)

- қара түкті тіл (тілдің жіпше тәрізді сопақшаларының созылмалы гиперплазиясы)

- балалардағы тіс эмальының қайтымды беткейлік бояуы (щеткамен оңай кетіріледі). Жақсы ауыз қуысының гигиенасы тістердің дақтарын болдырмауға көмектеседі

- эозинофилиямен және жүйелік симптомдармен дәрілік реакция (Drug reaction with eosinophilia and systemic symptoms - DRESS-синдром).



Очень часто ? 1 из 10, часто ? 1 из 100 и < 1 из 10, иногда ? 1 из 1000 и < 1 из 100, редко ? 1 из 10000 и < 1 из 1,000, очень редко < 1 из 10000

Часто

- кандидоз кожных и слизистых покровов

- тошнота, рвота, диарея

Тошнота чаще встречается при применении высоких доз препарата. Для снижения степени проявления рекомендуется принимать суспензию в начале приема пищи.

Нечасто

- головокружение, головная боль

- диспепсия

- умеренное повышение уровня печеночных ферментов АЛТ/АСТ

- кожная сыпь, зуд, крапивница

Редко

- обратимая лейкопения (включая нейтропению), тромбоцитопения

- мультиформная эритема

Неизвестно

- обратимые агранулоцитоз и гемолитическая анемия, увеличение времени кровотечения и индекса протромбинового времени

- ангионевротический отек, анафилаксия; синдром, сходный с сывороточной болезнью, аллергический васкулит

- обратимая повышенная активность и судороги

- антибиотико-ассоциированный колит (включая псевдомембранозный и геморрагический)

- черный волосатый язык (хроническая гиперплазия нитевидных

сосочков языка)

- изменение окраски поверхностного слоя зубной эмали

- гепатит, холестатическая желтуха

- синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз, буллёзный эксфолиативный дерматит, острый генерализованный экзантематозный пустулёз

При развитии данных симптомов препарат должен быть отменен.

- интерстициальный нефрит, кристаллурия

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Взрослым и детям старше 12 лет или с массой тела более 40 кг рекомендуется применение Аугментина® в таблетках.

Перед началом лечения Аугментином® необходимо собрать подробный анамнез, касающийся предшествующих реакций гиперчувствительности на пенициллины, цефалоспорины или другие бета-лактамные антибиотики.

Описаны серьезные, а иногда и фатальные реакции гиперчувствительности (анафилактический шок) на пенициллины, которые чаще выявлялись у пациентов с предшествующей гиперчувствительностью на пенициллины. В случае возникновения аллергической реакции необходимо прекратить лечение Аугментином® и начать альтернативную терапию. При развитии серьезных реакций гиперчувствительности следует незамедлительно ввести пациенту адреналин. Могут потребоваться оксигенотерапия, внутривенное введение стероидов и обеспечение проходимости дыхательных путей, включающее интубацию.

В случае подтверждения заболевания, вызванного амоксициллин-чувствительными штаммами, следует отказаться от комбинации амоксициллин/клавулановая кислота и назначить амоксициллин отдельно.

Не рекомендуется применять Аугментин® при высоком риске возможной резистентности к бета-лактамному компоненту препарата. Аугментин® не должен применяться для лечения патологий, вызванных Streptococcus pneumoniae, обладающих резистентностью к пенициллинам.

Аугментин® не следует назначать при подозрении на инфекционный мононуклеоз, поскольку у пациентов с этим заболеванием амоксициллин может вызвать кожную сыпь, что затрудняет диагностику заболевания.

При назначении препарата пациентам со сниженной функцией почек или при использовании высоких доз возможно развитие судорог.

Совместное применение аллопуринола и амоксициллина увеличивает вероятность развития кожных аллергических реакций.

Длительное лечение Аугментином® может сопровождаться чрезмерным ростом нечувствительных к нему микроорганизмов.

Для профилактики изменения цвета зубной эмали следует чистить зубы после каждого приема суспензии.

Были выявлены случаи развития псевдомембранозного колита на фоне применения антибиотиков, тяжесть которого варьировала от легкой до тяжелой степени. Таким образом, необходимо иметь в виду возможность возникновения данной патологии у пациентов с диареей при приеме антибиотиков или после окончания курса терапии. В случае развития длительной или значительной диареи, при наличии спазмов в области живота, лечение Аугментином® должно быть немедленно прекращено и пациенты должны быть направлены на дальнейшее обследование.

В целом, Аугментин® переносится хорошо и обладает свойственной всем пенициллинам низкой токсичностью. При продолжительном лечении Аугментином® рекомендуется периодически оценивать функции почек, печени, органов кроветворения.

У пациентов, получающих Аугментин®, изредка наблюдается увеличение протромбинового времени, поэтому при одновременном применении Аугментина® и антикоагулянтов необходимо проводить соответствующий мониторинг.

С осторожностью следует применять Аугментин® у пациентов с нарушением функции печени. Признаки и симптомы поражения печени обычно возникают во время или сразу после начала лечения, но в некоторых случаях могут не проявляться в течение нескольких недель после прекращения терапии. Как правило, они обратимы. Печеночные нарушения могут быть очень серьезными, и в крайне редких случаях сообщалось о смертельном исходе. Почти всегда они регистрировались у пациентов с серьезным основным заболеванием или у тех, кто одновременно принимал препараты, известные как потенциально воздействующие на печень.

Сообщались случаи развития антибиотико-ассоциированного колита на фоне приема Аугментина®, степень которого была от незначительной до угрожающей жизни. В связи с этим необходимо рассмотреть возможность развития колита у пациентов с диареей, развившейся во время или после приема антибиотиков. При подтверждении диагноза колита, Аугментин® должен быть немедленно отменен; пациент должен проконсультироваться с врачом для проведения необходимой терапии.

У пациентов с почечной недостаточностью доза препарата должна корректироваться в соответствии с тяжестью заболевания.

У пациентов со сниженным диурезом в редких случаях может возникнуть кристаллурия. Во время введения высоких доз амоксициллина рекомендуется принимать достаточное количество жидкости и поддерживать адекватный диурез для уменьшения вероятности образования кристаллов амоксициллина. У пациентов с катетером необходима постоянная оценка их состояния.

Во время лечения амоксициллином для определения содержания глюкозы в моче необходимо использовать методы ферментного окисления глюкозы, так неферментные методы могут привести к получению ложноположительных результатов.

Присутствие клавулановой кислоты в Аугментине® может быть причиной неспецифического связывания IgG и альбуминов с мембраной эритроцитов, что приводит к ложноположительной реакции Кумбса.

Аугментин®, порошок для приготовления суспензии для приема внутрь 125 мг/31,25 мг/5 мл, содержит 2.5 мг/мл аспартама, источника фенилаланина. Не рекомендуется применять препарат пациентам с фенилкетонурией.

Препарат содержит мальтодекстрин (глюкозу). Не рекомендуется применять препарат пациентам с глюкозо-галактозной мальабсорбцией.

Беременность и период лактации

Суспензия для приема внутрь предназначена для применения в педиатрии.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Нет данных; однако, в связи с возможностью развития побочных реакций (аллергия, головокружение, судороги) необходимо соблюдать осторожность.

Показания

Қолданылуы

- жедел бактериялық синуситте (диагнозы расталғанда)

- жоғарғы тыныс жолдарының инфекциялары (соның ішінде ЛОР мүшелерінің инфекциялары), мысалы, қайталанатын тонзиллит

- жедел ортаңғы отит

- созылмалы бронхиттің өршуінде (диагнозы расталғанда)

- ауруханадан тыс пневмонияда

- цистит

- пиелонефрит

- тері мен жұмсақ тіндердің инфекцияларында

- тері асты шелінің қабынуы - целлюлитте, жәндіктер шаққанда, жедел абсцесстер мен жақсүйек-бет маңының флегмоналарында

- сүйектер мен буындар инфекцияларында (остеомиелитте)



острый бактериальный синусит (при подтвержденном диагнозе)

острый средний отит

обострение хронического бронхита (при подтвержденном диагнозе)

внебольничная пневмония

цистит

пиелонефрит

инфекции кожи и мягких тканей (в частности, воспаление подкожной клетчатки - целлюлит, укусы животных, острые абсцессы и флегмоны челюстно-лицевой области)

инфекции костей и суставов (в частности, остеомиелит)

Противопоказания

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- пенициллиндер немесе препараттың кез келген компонентіне аса жоғары сезімталдық

- басқа да бета-лактамды антибиотиктерге (цефалоспориндерге, карбапенемдерге, монобактамдарға) белгілі аса жоғары сезімталдық

- амоксициллин/клавулан қышқылы біріктірілімін қабылдау аясында дамыған сарғаю немесе бауыр функциясының бұзылуы

- фенилкетонурия (препараттың құрамында аспартамның болуына байланысты)



- гиперчувствительность к пенициллинам или к любому компоненту

препарата

- известная гиперчувствительность к другим бета-лактамным

антибиотикам (цефалоспоринам, карбапенемам, монобактамам)

- желтуха или нарушение функции печени, развившиеся на фоне

приема комбинации амоксициллина/клавулановой кислоты

- фенилкетонурия (в связи с наличием аспартама в составе препарата)

- глюкозо-галактозная мальабсорбция (в связи с наличием

мальтодекстрина (глюкозы) в составе препарата)

Лекарственное взаимодействие

Не рекомендуется применять Аугментин® одновременно с пробеницидом. Пробеницид снижает канальцевую секрецию амоксициллина, и поэтому одновременное применение Аугментина® и пробеницида может приводить к повышению в крови уровня амоксициллина.

Одновременное применение аллопуринола и Аугментина® может повысить риск возникновения аллергических реакций. Данные об одновременном применении аллопуринола и Аугментина® в настоящее время отсутствуют.

Аугментин® влияет на кишечную флору и приводит к уменьшению обратного всасывания, снижению эффективности комбинированных оральных контрацептивов.

Были выявлены случаи увеличения протромбинового времени (аценокумарол и варфарин) при одновременном применении Аугментина® и антикоагулянтов необходимо проводить соответствующий мониторинг с корректированием дозы Аугментина® при необходимости.

Пенициллины могут снижать выведение метотрексата, что является потенциальным риском увеличения его токсичности.

У пациентов, принимающих микофенолат мофетил, при совместном применении с Аугментином® концентрация активного метаболита микофеноловой кислоты при назначении начальной дозы снижается приблизительно на 50%. Изменение уровня концентрации начальной дозы может не соответствовать изменениям концентрации суммарной экспозиции микофеноловой кислоты.