АВАМИС 0,0275/ДОЗА 120ДОЗ СПРЕЙ НАЗАЛЬНЫЙ

Лекарственная форма

Мұрынға арналған дозаланған спрей, 27.5 мкг/доза, 120 доза



Спрей назальный дозированный, 27.5 мкг/доза, 120 доз

Состав

1 дозаның құрамында

белсенді зат - флутиказон фуроаты (микрондалған), 27.5 мкг,

қосымша заттар:

• сусыз глюкоза
• дисперсті целлюлоза
• полисорбат 80
• 50% бензалконий хлоридінің ерітіндісі
• динатрий эдетаты
• тазартылған су
  
  
  
  1 доза содержит
  
  активное вещество - флутиказона фуроат (микронизированный) 27.5 мкг
• вспомогательные вещества: глюкоза безводная
• целлюлоза дисперсная
• полисорбат 80
• бензалкония хлорид 50 % раствор
• динатрия эдетат
• вода очищенная

Описание

Респираторлық жүйе. Мұрынға арналған препараттар. Деконгестанттар және жергілікті қолдануға арналған басқа мұрын препараттары. Глюкокортикостероидтар. Флутиказон фуроаты.



Авамис – синтетический трифлуоринатный кортикостероид для местного применения. Обладает высокой активностью к глюкокортикоидным рецепторам и мощным противовоспалительным действием.

Одноразовая доза 110 мкг дает существенное улучшение в самочувствии пациента (уменьшение ринореи, заложенности носа, чиханья, зуда в носу, облегчение глазных симптомов, таких как зуд, жжение, слезоточивость и покраснение глаз). Улучшение носовых и глазных симптомов наблюдается через 8 часов после первого введения и сохраняется полных 24 часа после однократного суточного введения препарата. Авамис улучшает качество жизни пациентов, включая физическую и социальную активность.

Фармакодинамика

Флутиказон фуроаты-айқын қабынуға қарсы әсері бар глюкокортикоидты рецепторларға аффинділігі өте жоғары, қабынуға қарсы айқын әсері бар синтетикалық трифторланған кортикостероид.



Механизм действия

Флутиказона фуроат - синтетический трифторированный кортикостероид с высокой аффинностью к глюкокортикоидным рецепторам.

Фармакокинетика

Абсорбциясы

Флутиказон фуроаты алғашқы өтудің қарқынды метаболизміне және бауыр мен ішекте толық сіңірілмеуіне ұшырайды, бұл препараттың елеусіз жүйелік әсеріне әкеледі. Тәулігіне 1 рет 110 микрограмм дозада интраназальді енгізу әдетте препараттың плазмадағы өлшенетін концентрациясына әкелмейді. Флутиказон фуроатының абсолютті биожетімділігі интраназальді қолданған кезде 0.5% құрайды, нәтижесінде 110 микрограмм қабылдағаннан кейін жүйелік қан ағымына 1 микрограмм флутиказон фуроатынан аз түседі.

Таралуы

Флутиказон фуроаты қан плазмасының ақуыздарымен 99%-дан аса байланысады. Қан плазмасында тепе-теңдік концентрациясына жеткенде флутиказон фуроатының таралу көлемі үлкен, орташа есеппен 608 л құрайды.

Биотрансформациясы

Флутиказон фуроаты жүйелі қан ағымынан (жалпы плазмалық клиренс 58 л/сағ құрайды), негізінен белсенді емес 17β карбоксил метаболиті (GW694301X) пайда болғанға дейін бауырдағы метаболизм арқылы, цитохромның P450 жүйесінің CYP 3A4 изоферментінің қатысуымен жылдам шығарылады. Метаболизмнің негізгі жолы 17β-карбоксил қышқылы метаболиті түзілгенге дейінгі s-фторметилкарботонат гидролизі болып табылады. In vivo зерттеулерінде флутиказон фуроатының флутиказонға дейін ыдырауы жүрмейтіні анықталды.

Элиминациясы

Ішке қабылдағаннан және вена ішіне қолданғаннан кейін ол негізінен нәжіспен шығарылады, бұл флутиказон фуроаты мен оның метаболиттерінің өтпен шығарылуын көрсетеді. Вена ішіне енгізгеннен кейін жартылай шығарылу кезеңі орта есеппен 15.1 сағатты құрайды. Ішке және вена ішіне енгізгеннен кейін несеппен экскрециясы, тиісінше, шамамен 1% және 2% құраған.

Балалар

Флутиказон фуроатын тәулігіне бір рет 110 мкг дозада интраназальді қолданғаннан кейін, ол пациенттердің көпшілігінде сандық бағалауға келмейді. Сандық бағалауға жататын флутиказон фуроаты концентрациясының тәулігіне бір рет 110 микрограмм дозасын интраназальді қабылдағаннан кейін бала жасындағы пациенттердің 15.1%-ында, ал тәулігіне бір рет 55 микрограмм қабылдағаннан кейін - бала жасындағы пациенттердің тек 6.8%-ында ғана байқалды. Жасы кіші балаларда (6 жасқа толмаған) қан плазмасында флутиказон фуроаты жоғары концентрациясының бар екендігі туралы дәлелдер жоқ. 55 мкг дозасын қабылдағаннан кейін өлшенетін деңгейлері бар пациенттерде флутиказон фуроатының орташа концентрациясы тиісінше 2-5 және 6-11 жастағы балалар үшін 18.4 пг/мл және 18.9 пг/мл құрады.

110 микрограмм дозасын қабылдағаннан кейін өлшенетін деңгейлері бар пациенттерде флутиказон фуроатының орташа концентрациясы тиісінше 2-5 және 6-11 жастағы балалар үшін 14.3 пг/мл және 14.4 пг/мл құраған. Алынған деректер ересектер мен 12 жастан асқан балаларда байқалатын көрсеткіштерге ұқсас, мұнда өлшенетін деңгейлері бар пациенттерде флутиказон фуроатының орташа концентрациясы тиісінше 55 және 110 микрограмм дозада қабылдағаннан кейін 15.4 пг/мл және 21.8 пг/мл болған.

Егде жастағы пациенттер

Фармакокинетикалық деректер егде жастағы пациенттердің аз ғана санында (≥65 жаста, N = 23/872; 2,6%) болған. Егде жастағы пациенттерде жас пациенттермен салыстырғанда сандық бағалауға жататын концентрацияларда флутиказон фуроатын анықтау жағдайлары жиі кездесетіні туралы дәлелдер жоқ.

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттер

Дені сау еріктілерде интраназальді қолданғаннан кейін флутиказон фуроаты несепте анықталмады. Метаболиттердің 1%-дан азы несеппен шығарылады, сондықтан бүйрек функциясының бұзылуы флутиказон фуроатының фармакокинетикасына әсер етеді деп күтілмейді.

Бауыр функциясы бұзылған пациенттер

Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде интраназальді қолдануға флутиказон фуроатын пайдалану туралы деректер жоқ. Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде флутиказон фуроатын ингаляциялық қолдану деректері бар (флутиказон фуроаты немесе флутиказон фуроаты / вилантерол түрінде), олар интраназальді енгізуге арналған препаратқа да қолданылады. Ингаляция арқылы бір рет 400 мкг флутиказон фуроатын алған бауыр функциясының орташа дәрежелі (Чайлд-Пью шкаласы бойынша В класы) бұзылуы бар пациенттерде жүргізілген зерттеу Смах (42%) жоғарылағанын және AUC0-∞ (172%) жоғарылағанын көрсетті, сондай-ақ дені сау еріктілермен салыстырғанда кортизол деңгейінің орташа (орташа алғанда 23%-ға) төмендеуіне алып келді. 7 күн бойы ингаляцияға арналған флутиказон фуроатын/вилантеролды бірнеше рет қабылдағаннан кейін дені сау еріктілермен салыстырғанда орташа немесе ауыр дәрежедегі (Чайлд-Пью шкаласы бойынша В және С класы) бауыр функциясы бұзылған пациенттерде флутиказон фуроаты жүйелі әсерінің (орташа алғанда екі есе, AUC0-24 бойынша өлшенген) ұлғаюы байқалды. Қалыпты дәрежедегі бауыр функциясы бұзылған пациенттерде флутиказон фуроаты жүйелік әсерінің жоғарылауы (флутиказон фуроаты / вилантерол 200/25 мкг дозада) дені сау еріктілермен салыстырғанда қан сарысуындағы кортизол деңгейінің орташа 34% - ға төмендеуімен байланысты болды. Ауыр дәрежедегі бауыр функциясы бұзылған пациенттерде қан сарысуындағы кортизол деңгейіне әсері байқалған жоқ (флутиказон фуроаты / вилантерол 100/12.5 мкг дозада). Осы нәтижелердің негізінде интраназальді қолданғаннан кейін 110 мкг дозада флутиказон фуроатының орташа болжамды әсері бауыр функциясы бұзылған пациенттер тобында кортизолды басуға әкеледі деп күтілмейді.



Абсорбция

После интраназального введения флутиказона фуроата (110 мкг в сутки) максимальная концентрация (Смах) в плазме крови у большинства пациентов не обнаруживается (т.е. она составляет менее 10 пг/мл), системное действие препарата - незначительное. Количественно определяемые уровни наблюдались только у 31% пациентов в возрасте 12 лет и старше.

Абсолютная биодоступность интраназального флутиказона фуроата, вводимого по 880 мкг три раза в день (общая дневная дозировка - 2640 мкг), составляет 0,50%.

Распределение

При достижении равновесной концентрации в плазме крови флутиказона фуроата имеет большой объем распределения (около 608 л). Он обладает довольно высокой способностью связываться с белками плазмы крови (более 99%).

Метаболизм

Флутиказон фуроат быстро выводится из плазмы крови (общий клиренс в плазме крови 58,7 л/час), главным образом, в результате метаболизма в печени до неактивного 17?-карбоксильного метаболита (GW694301X) под действием изофермента CYP3A4 системы цитохрома Р450. Основным путем метаболизма является гидролиз S-флуорометил карботиоата до 17?-карбоксильного кислого метаболита.

Выведение

Основным путем элиминации является выведение флутиказона пропионата и его метаболитов с желчью. С мочой выделяется около 1% препарата.

Пожилые

Данные, полученные от ограниченного числа пациентов, показали, что нет существенных различий в фармакокинетике у пожилых и более молодых пациентов.

Дети

После интраназального введения флутиказона фуроата (110 мкг в сутки) максимальная концентрация (Смах) в плазме крови у большинства пациентов не обнаруживается (т.е. она составляет менее 10 пг/мл), системное действие препарата - незначительное. Количественно определяемые уровни наблюдались у 15,1% детей после введения 110 мкг один раз в день и только у 6,8% детей, принимавших 55 мкг 1 раз в день.

Почечная недостаточность

Менее 1% флутиказона выводится с мочой, так что не ожидается какого-либо влияния на фармакокинетику препарата в случае нарушения функции почек.

Печеночная недостаточность

Нет данных, связанных с интраназальным применением флутиказона у пациентов с печеночной недостаточностью. Не ожидается влияния на фармакокинетику препарата в случаях легкой и средней степени печеночной недостаточности. Отсутствуют данные по применению препарата у пациентов с тяжелой степенью печеночной недостаточности; у таких пациентов возможно увеличение экспозиции флутиказона.

Пол, раса

Не влияет.

Побочные действия

Нежелательные реакции, приведенные ниже, сгруппированы по частоте встречаемости:

• очень частые (>
• 1/10), частые (>
• 1/100, <
• 1/10), нечастые (>
• 1/1000, <
• 1/100), редкие (?1/10, 000 и <
• 1/1000), очень редкие (<
• 1/10, 000)

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Мұрынға арналған кортикостероидтарды қолданғанда, әсіресе ұзақ уақыт бойы жоғары дозаларды қабылдағанда жүйелік әсерлер пайда болуы мүмкін. Мұндай әсерінің туындау ықтималдығы, пероральді кортикостероидтарды қолданғандағыға қарағанда аздау және кортикостероидтардың түрлері мен пациенттің жекелей жауабына байланысты өзгеріп тұруы мүмкін. Ықтимал жүйелік әсерлеріне Кушинг синдромы, кушингоидтық белгілер, адренальді супрессиясы, балалар мен жасөспірімдерде өсудің тежелуі, катаракта, глаукома және айтарлықтай сирек - психомоторлық гиперактивтілікті, ұйқының бұзылуы, мазасыздықты, депрессияны немесе озбырлықты (әсіресе, балаларда) қоса, бірқатар психологиялық немесе мінез-құлықтық әсерлерін жатқызуға болады. Мұрын кортикостероидтарын ұсынылғаннан жоғары дозаларда қолдану бүйрек үсті безі функциясының клиникалық мәнді бәсеңдеуіне әкелуі мүмкін. Стресс кезеңінде немесе жоспарлы хирургиялық араласу кезінде пациенттің мұрын кортикостероидтарын ұсынылғаннан асатын дозаларда қолдануының дәлелі болған кезде мұндай пациенттерде жүйелі кортикостероидтарды қосымша қабылдау мүмкіндігін қарастыру керек. Флутиказон фуроатын тәулігіне бір рет 110 микрограмм дозада қабылдаған балалар мен ересектерде гипоталамус-гипофиз-бүйрек үсті безі (ГГН) жүйесінің бәсеңдеуімен байланыс байқалған жоқ. Дегенмен, интраназальді қолдануға арналған флутиказон фуроатының дозасын ринит симптомдарын тиімді бақылауда ұстап тұруға болатын анағұрлым төмен дозасына дейін төмендету керек. Барлық мұрынішілік кортикостероидтарды қолданғандағы сияқты, глюкокортикоидты емнің қандай да бір басқа түрлерін бір мезгілде тағайындаған жағдайда олардың жалпы жүйелік жүктемесін ескеру керек.

Бүйрек үсті безі функциясының ықтимал бұзылуы туралы қандай да бір жорамалдар болған кезде пациенттерді стероидтармен жүйелі емдеуден флутиказон фуроатын қолданылатын емдеуге ауыстырған жағдайда сақ болу керек.

Көру бұзылулары

Кортикостероидтарды жүйелі немесе жергілікті қолданғанда, көрудің бұзылуы туындауы мүмкін. Егер пациентте көрудің шашыраңқылығы немесе көру бұзылуларының басқа түрлері сияқты симптомдар білінсе, кортикостероидтарды жүйелі немесе жергілікті қолданғаннан кейін хабарланған катаракта, глаукома немесе орталықтық сероздық хориоретинопатия (ОСХ) сияқты сирек аурулар қамтылуы мүмкін ықтимал себептерін бағалау үшін, пациентті офтальмологқа жолдау мәселесін қарастыру керек.

Өсудің тежелуі

Балаларды мұрынішілік кортикостероидтармен ұсынылған дозаларында емдегенде өсудің тежелу жағдайлары туралы хабарланды. Флутиказон фуроатын бір жыл бойы тәулігіне 110 мкг дозада қабылдаған балаларда өсу қарқынының төмендеуі байқалды (4.8 және 5.1-бөлімдерді қараңыз). Сондықтан балаларға ауру симптомдарын барабар бақылауды қамтамасыз ететін ең төменгі ықтимал тиімді дозаны тағайындау керек. Мұрын кортикостероидтарымен ұзақ емделіп жүрген балалардың өсуін жүйелі түрде өлшеп отыру ұсынылады. Баланың өсуі кешеуілдеген жағдайда, қолданылатын дозаны төмендету мақсатында және егер мүмкін болса, ауру симптомдарын бақылауды қамтамасыз ететін ең төмен тиімді дозаға дейін төмендету мақсатында емді қайта қарау керек. Сонымен қатар, пациентті педиатрға жіберу мүмкіндігін қарастыру керек

Жүктілік

Жүкті әйелдерде флутиказон фуроатын қолдану туралы талапқа сай деректер жоқ. Жануарларға жүргізілген зерттеулерде анықталғандай, глюкокортикостероидтар жарықшақты және құрсақішілік дамудың кідірісін қоса, даму ақауларын тудырады. Бұл деректердің ең аз жүйелік әсеріне әкелетін ұсынылған дозаларында мұрын препаратын алатын адамдарға маңызы болуының ықтималдығы аз (5.2-бөлімді қараңыз). Флутиказон фуроатын жүктілік кезінде тек, егер анасы үшін күтілетін пайдасы шарана немесе бала үшін ықтимал қауіптен асып түсетін болса ғана қолдану керек.

Бала емізу

Мұрын ішіне қолданғанда флутиказон фуроатының емшек сүтіне өтетін-өтпейтіні белгісіз.

Флутиказон фуроатын бала емізетін әйелдерге тағайындауды, егер анасы үшін күтілетін пайдасы балаға төнетін кез келген ықтимал қауіптен асып түсетін болса ғана қарастыру керек. .

Фертильділігі

Адамдағы фертильділік туралы деректер жоқ.

Көлік құралдарын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсері

Авамис препараты көлік құралын басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне әсер етпейді немесе елеусіз ғана әсері бар.



Препарат показан только для интраназального применения. Для полного терапевтического эффекта рекомендована регулярная схема лечения. Для достижения максимального эффекта может потребоваться несколько дней.

Возможно системное влияние препарата, преимущественно при применении доз, превышающих рекомендованные, а также при длительном применении препарата. Системные эффекты намного ниже, чем при применении оральных кортикостероидов и могут отличаться у разных пациентов. Потенциальные системные эффекты могут включать синдром Кушинга, развитие кушингоидных симптомов, подавление функции надпочечников, задержку роста у детей и подростков, катаракту, глаукому и, в более редких случаях, психологические и поведенческие эффекты (психомоторная гиперреактивность, расстройство сна, беспокойство, депрессия, агрессия – преимущественно у детей).

Применение препарата в дозах, выше рекомендованных, может привести к клинически значимому подавлению функции надпочечников. В случае развития симптомов, характерных для адреналовой супрессии, следует рассмотреть возможность использования системных кортикостероидов на период стресса или оперативного вмешательства. Использование Авамиса в дозе 110 мкг в сутки не вызывало нарушений со стороны гипоталамо-гипофизарно-надпочечниковой системы у взрослых, детей и подростков, тем не менее по достижении контроля над симптомами ринита следует снижать дозу до минимально эффективной дозы. Как и в случае с другими интраназальными кортикостероидами, необходимо оценить общую системную нагрузку при сопутствующем применении других форм кортикостероидов.

Если существуют предположения о нарушении функции надпочечников, необходимо соблюдать осторожность при переводе пациентов с лечения системными кортикостероидами на Авамис.

Интраназальные и ингаляционные кортикостероиды могут вызвать развитие глаукомы и/или катаракты. Необходим тщательный мониторинг пациентов с жалобами на изменение зрительной функции или с повышением внутриглазного давления, глаукомой и/или катарактой в анамнезе.

Были выявлены случаи задержки роста у детей, получавших препарат в рекомендованных дозах (110 мкг в сутки), в связи с чем рекомендуется проводить регулярный мониторинг роста детей, находящихся на длительной терапии интраназальными кортикостероидами. Если выявлен факт задержки роста, следует пересмотреть проводимую терапию с целью снижения получаемой дозы до минимальной эффективной дозы. Также необходима консультация врача-педиатра.

Авамис содержит бензалкония хлорид, что может вызвать раздражение слизистой носа. Не рекомендуется совместное назначение с ритонавиром в связи с повышенным риском системного влияния флутиказона фуроата.

Нарушения функции почек

Флутиказона фуроат не определяется в моче у здоровых людей после интраназального приема. Менее 1% выделяется с мочой, и, следовательно, почечные нарушения не влияют на фармакокинетику флутиказона фуроата.

Нарушения функции печени

Средняя доза 110 мкг у пациентов с умеренными печеночными нарушениями не подавляет выработку кортизола. У пациентов с тяжелой степенью печеночной недостаточности следует соблюдать осторожность при назначении препарата Авамис в связи с возможностью более частого развития системных побочных реакций.

Беременность и период лактации

При применении препарата в дозе 110 мкг в сутки концентрация флутиказона фуроата в плазме не поддавалась определению, в связи с чем потенциальный риск токсического воздействия на плод очень низок.

Тем не менее, применение Авамиса во время беременности возможно только в том случае, когда ожидаемая польза для матери превышает потенциальный риск для плода.

Неизвестно, выделяется ли флутиказон с материнским молоком, таким образом, применение препарата Авамис возможно только в том случае, когда ожидаемая польза для матери превышает потенциальный риск для ребенка.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Специальных исследований не проводилось, влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами не ожидается.

Показания

Авамис препараты ересектерде, жасөспірімдерде және балаларда (6 және одан асқан жаста) қолдануға арналған.

- аллергиялық ринит симптомдарын емдеу



- лечение симптомов аллергического ринита у взрослых и детей старше 6 лет

Противопоказания

- препарат компоненттеріне жоғары сезімталдық

- ритонавирмен бірге қолдану

- 6 жасқа дейінгі балалар



- повышенная чувствительность к какому-либо из компонентов препарата

- совместное применение с ритонавиром

- детский возраст до 6 лет

Лекарственное взаимодействие

CYP3A изоферменті тежегіштерімен өзара әрекеттесуі

Флутиказон фуроаты Р450 цитохромы жүйесінің CYP3A4 изоферментінің қатысуымен бауырда экстенсивті бастапқы метаболизмге ұшырап, жылдам шығарылады.

CYP3A4 арқылы метаболизденетін басқа глюкокортикоидты (флутиказон пропионаты) қолдану деректерінің негізінде флутиказон фуроаты жүйелік әсерінің арту қаупіне байланысты ритонавирмен бір мезгілде қабылдау ұсынылмайды.

Құрамында кобицистаты бар препараттарды қоса, CYP3A4 күшті тежегіштерімен біріктірілімде флутиказон фуроатын сақтықпен қолдану керек, себебі жүйелік жағымсыз құбылыстардың жоғары даму қаупін жоққа шығаруға болмайды. Кортикостероидтарды қабылдау кезінде қол жеткізілетін пайда жүйелік жағымсыз құбылыстардың жоғары даму қаупінен асып түсетін жағдайларды қоспағанда, мұндай препараттарды бірге қолданудан аулақ болу керек. Бұл жағдайда пациенттер кортикостероидтар туындатқан жүйелі жағымсыз құбылыстардың дамуына медициналық бақылауда болуы тиіс. Интраназальді флутиказон фуроаты мен CYP3A4 - кетоконазол изоферменті күшті тежегішінің дәрілік өзара әрекеттесуін зерттеуде флутиказон фуроатының өлшенетін плазмалық концентрациялары бар пациенттер саны плацебо тобымен салыстырғанда (20 пациенттің 1-еуі) кетоконазол (20 пациенттің 6-ауы) алатын топта көбірек болған. Әсерңнің мұндай шамалы ұлғаюы екі топ арасындағы 24 сағаттық кезең ішінде сарысудағы кортизол құрамының статистикалық маңызды айырмашылығына әкелмеген.

Ферменттердің индукция және әсер етуін тежеу жөніндегі деректер флутиказон фуроаты мен Р450 цитохромы жүйесі изоферменттерінің қатысуымен клиникалық маңызды дозаларда интраназальді қолданғаннан кейін метаболизденетін басқа дәрілік заттар арасындағы метаболизмдік өзара әрекеттесуін күтуге теориялық негіздеме бермейді. Сондықтан флутиказон фуроаты мен басқа препараттардың өзара әрекеттесуін тексеруге клиникалық зерттеулер жүргізілген жоқ.



Следует соблюдать осторожность при применении препарата Авамис одновременно с сильными ингибиторами фермента CYP3A4. Совместное применение с таким ингибитором изофермента CYP3A4 как ритонавир не рекомендуется из-за потенциального риска увеличения системного выведения флутиказона фуроата.

Ингибитор CYP3A4 кетоконазол может повышать концентрацию флутиказона в плазме крови (в клинических исследованиях при сравнении в группе кетоконазола наблюдалось более частое повышение уровня флутиказона в плазме (6 из 20 пациентов), чем в группе плацебо (1 из 20), что в целом не влияло на разницу в концентрации флутиказона при 24 часовом мониторинге двух указанных групп).

Нет оснований предполагать каких-либо метаболических взаимодействий и ингибирующих действий между Авамисом и метаболизмом других препаратов, опосредованных цитохромом Р450, но клинических исследований по изучению данного взаимодействия не проводилось.