ДЕНЬ И НОЧЬ N10 ТАБЛ

Лекарственная форма

5 таблеток покрытых оболочкой + 5 таблеток с пролонгированным высвобождением

Состав

Дәрілік препараттың құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді заттар

Күндізгі

Түнгі

Парацетамол

Фенилэфрин гидрохлориді

Дифенгидрамин гидрохлориді 500.0

20.0

- 500.0

-

25.0

қосымша заттар:

• микрокристалды целлюлоза
• гипромеллоза 2910
• повидон К30
• натрий кроскармеллозасы
• аммоний метакрилат сополимері (В типі) (Эудрагит)
• магний стеараты
• коллоидты кремнийдің қостотығы

үлбірлі қабық:

• Гипромеллоза 2910
• титанның қостотығы (Е 171)
• полиэтиленгликоль 6000
• темірдің сары тотығы (Е 172)
• тазартылған тальк
  
  
  
  активные вещества:
  
  дневные : парацетамола 500 мг
• фенилэфрина гидрохлорида 20 мг

ночные:

• парацетамола 500 мг
• Дифенгидрамина гидрохлорида 25 мг

вспомогательные вещества:

• целлюлоза микрокристаллическая
• гипромеллоза 2910 (15сПз)
• повидон К30
• натрия кроскармеллоза
• эудрагит
• магния стеарат
• кремния диоксид коллоидный

состав оболочки:

• гипромеллоза 2910 (5 сПз
• 15сПз)
• титана диоксид (Е 171)
• полиэтиленгликоль 6000
• железа оксид желтый (Е 172)
• тальк очищенный

Побочные действия

Парацетомол

Белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес).

- тромбоцитопения, агранулоцитоз

- анафилаксия, тері бөртпелерін, ангионевроздық ісінуді және Стивенс Джонсон синдромын/уытты эпидермальді некролизді қоса, терінің аса жоғары сезімталдық реакциялары

- бронх түйілуі*

- бауыр дисфункциясы

* Парацетамолды қабылдаған кезде бронх түйілу жағдайлары болды, бірақ олар аспиринге немесе басқа ҚҚСП сезімтал астматиктерде едәуір ықтимал.



Дифенгидрамин

Жиі (≥1/100-ден < 1/10-ға дейін) және өте жиі

- шаршау

- седация, ұйқышылдық, зейін қоюдың бұзылуы, тұрақсыздық, бас айналу

- ауыздың құрғауы

Белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес)

- аса жоғары сезімталдық реакциясы, бөртпені қоса, есекжем, тыныс алудың қиындауы және ангионевроздық ісіну

- сананың шатасуы*, парадоксальді қозу* (мысалы, энергияның жоғарылауы, мазасыздық, ашушаңдық)

- құрысулар, бас ауруы, парестезия, дискинезия

- көрудің бұлыңғырлануы

- тахикардия, жүректің соғуы

- бронх секретінің қоюлануы

- асқорыту жолының бұзылысы, оның ішінде жүрек айнуы және құсу

- бұлшықеттің сіресуі

- несеп шығарудың қиындауы, несептің іркілуі



Фенилэфрин

Бас ауруы және құсумен жоғары қан қысымы, артық дозаланғанда ғана ықтимал.

Сирек (≥1/10000 < 1/1000 дейін)

- жүректің жиі қағуы

- аллергиялық реакциялар

- ерлерде несептің іркілуі



Парацетомол

Неизвестно (невозможно оценить на основании имеющихся данных).

тромбоцитопения, агранулоцитоз

анафилаксия, кожные реакции гиперчувствительности, включая кожную сыпь, ангионевротический отек и синдром Стивенса Джонсона/токсический эпидермальный некролиз

бронхоспазм*

печеночная дисфункция

* Были случаи бронхоспазма при приеме парацетамола, но они более вероятны у астматиков, чувствительных к аспирину или другим НПВП.



Дифенгидрамин

Часто (≥ от 1/100 до < 1/10) и очень часто

усталость

седация, сонливость, нарушения в внимании, неустойчивость, головокружение

сухость во рту

Неизвестно (невозможно оценить на основании имеющихся данных)

реакции гиперчувствительности, включая сыпь, крапивница, затрудненное дыхание и ангионевротический отек

спутанность сознания*, парадоксальное возбуждение* (например, повышение энергии, беспокойство, нервозность)

судороги, головная боль, парестезия, дискинезия

затуманенное зрение

тахикардия, сердцебиение

сгущение бронхиального секрета

расстройство пищеварительного тракта, в том числе тошнота и рвота

подергивание мышц

затруднение мочеиспускания, задержка мочи



Фенилэфрин

Высокое кровяное давление с головной болью и рвотой, вероятно, только при передозировке.

Редко (≥ 1/10000 до < 1/1000)

учащенное сердцебиение

аллергические реакции

задержка мочи у мужчин

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Не применять одновременно с другими парацетамол-содержащими препаратами. Одновременное применение с другими препаратами, содержащими парацетамол, может привести к передозировке.

Передозировка парацетамолом может вызвать необратимое повреждение печени, что может привести к трансплантации печени или летальному исходу.

Опасность передозировки выше у лиц с нецирротической алкогольной болезнью печени. У пациентов с наличием состояний, которые сопровождаются снижением уровня глутатиона (например, с тяжелыми инфекциями, такими как сепсис) возможно увеличение риска возникновения метаболического ацидоза.

Следует не применять другие антигистаминные препараты, включая местные антигистаминные препараты, а также лекарства от кашля и простуды.

Не рекомендуется одновременный прием с алкоголем, так как дифенгидрамин может усилить седативный эффект алкоголя.

Пациентам следует рекомендовать проконсультироваться с врачом, если их головные боли становятся постоянными.

Следует применять с осторожностью:

• пациентам с эпилепсией или судорожными расстройствами
• миастенией
• узкоугольной глаукомой
• гипертрофией простаты
• задержкой мочи
• астмой
• бронхитом и хронической обструктивной болезнью легких (ХОБЛ)
• печеночной недостаточностью и легкой и средней почечной недостаточностью

пациентам, принимающим ингибиторы моноаминоксидазы (ИМАО) или в течение 2 недель после прекращения приема ИМАО.

пациентам, принимающим другие препараты с антимускариновыми свойствами (например, атропин, трициклические антидепрессанты.

Не принимать дольше 7 дней, если не поддерживается благоприятное соотношение польза/риск.При сохранении симптомов необходимо обратиться к лечащему врачу.

Только ночные таблетки:

• могут вызвать сонливость

С осторожностью применять пожилым людям, поскольку они могут быть более подвержены побочным эффектам.Следует не применять пожилым людям при спутанности сознания.
Пациентам с редкими наследственными проблемами непереносимости галактозы, лактазной недостаточностью Лаппа или глюкозо-галактозной мальабсопрцией не следует принимать это лекарство.
Препарат следует применять с осторожностью пациентам с синдромом Рейно или сахарным диабетом.

У пациентов с гипертрофией предстательной железы могут возникнуть трудности с мочеиспусканием.

Показания

- дене температурасының көтерілуі, ринит құбылыстарымен қатар жүретін ЖРВИ және тұмау симптомдарын жоюда



- устранение симптомов ОРВИ и гриппа, сопровождающихся повышением температуры, явлениями ринита

Противопоказания

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- әсер етуші заттарға немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- моноаминоксидаза тежегіштерімен бәсекелес емдеу

- артериялық гипертензия немесе ишемиялық жүрек ауруы

- қант диабеті

- жабық бұрышты глаукома

- гипертериоз

- простата гиперплазиясы

- феохромоцитома

- препарат компоненттеріне жоғары сезімталдық

- 12 жасқа дейінгі балаларға (күндізгі таблеткалар үшін)

- 16 жасқа дейінгі балаларға (түнгі таблеткалар үшін)

- жүктілік және емшек емізу кезеңі

- порфирия



- гиперчувствительность к действующим веществам или к любому из вспомогательных веществ

- конкурентное лечение ингибиторами моноаминоксидазы

- артериальная гипертензия или ишемическая болезнь сердца

- сахарный диабет

- закрытоугольная глаукома

- гипертериоз

- гиперплазия простаты

- феохромоцитома

- повышенная чувствительность к компонентам препарата

- детский возраст до 12 лет (для дневных таблеток)

- детский возраст до 16 лет (для ночных таблеток)

- период беременности и кормления грудью

- порфирия

Лекарственное взаимодействие

Парацетамол:

• Парацетамолдың сіңу жылдамдығын метоклопрамид немесе домперидон арттыруы мүмкін
• ал сіңуін колестирамин төмендетеді

Варфариннің және басқа кумариндердің антикоагулянттық әсері қан кету қаупі жоғары парацетамолды күнделікті тұрақты ұзақ қолданғанда күшеюі мүмкін; Кездейсоқ дозалар елеулі әсер етпейді.

Дифенгидрамин:

• Дифенгидрамин гидрохлориді алкогольдің және орталық жүйке жүйесінің басқа депрессанттарының (мысалы
• кодеин
• транквилизаторлар
• ұйықтайтын дәрілер және ансиолитиктер) және басқа антигистаминдік препараттардың тыныштандыратын әсерін күшейтуі мүмкін

Моноаминоксидаза тежегіштері (МАОТ) дифенгидраминнің антимускариндік әсерін ұзартуы және күшейтуі мүмкін.Өнімді МАОТ сақтықпен немесе МАОТ қабылдауды тоқтатқаннан кейін 2 апта ішінде пайдалану керек.
Дифенгидраминнің холинолитикалық белсенділігі болғандықтан, кейбір холинолитиктердің әсері (мысалы, атропин және үшциклді антидепрессанттар) күшеюі мүмкін.Бұл тахикардияға, ауыздың құрғауына, көрудің көмескіленуіне, асқазан-ішек бұзылыстарына, несептің іркілуі мен бас ауруына әкелуі мүмкін.Дифенгидрамин P450 CYP2D6 цитохромы изоферментінің тежегіші болып табылады.
Сондықтан негізінен CYP2D6 арқылы метаболизденетін метопролол және венлафаксин сияқты дәрілермен өзара әрекеттесу потенциалы болуы мүмкін.
Фенилэфрин:

• МАО тежегіштерімен бір мезгілде қолданғанда фениэфрин әсерінің үдеуі байқалады.Фенотиазиндер
• альфа-адреноблокаторлар (фентоламин)
• фуросемид және басқа да диуретиктер фенилэфриннің вазоконстрикторлық әсерін төмендетеді.Окситоцин
• қастауыш алкалоидтары
• үшциклді антидепрессанттар
• фуразолидон
• прокарбазин
• селегилин
• симпатомиметиктер прессорлық әсерді
• ал соңғысы - аритмогенділікті де күшейтеді

Арнайы ескертулер

Жүктілік немесе лактация кезінде

Бұл өнімді, егер күтілетін пайда шарана үшін потенциалды қауіпті ақтамаса жүктілік кезінде қолдануға болмайды.Ең төменгі тиімді дозаны және емдеудің ең қысқа ұзақтығын ескеру керек.Парацетамол

Жүктілік кезінде кез-келген дәріні пайдаланғандай, жүкті әйелдер парацетамолды қабылдағанға дейін дәрігермен кеңесу керек.Құрсақтағы парацетамолдың әсеріне ұшыраған балалардағы жүйке жүйесінің дамуын эпидемиологиялық зерттеу сенімсіз нәтижелер көрсетті.Клиникалық қажеттілік жағдайында емдеудің ең төмен тиімді дозасын және ең қысқа ұзақтығын қолдану мүмкіндігін қарастыру керек.Дифенгидрамин

Жүкті әйелдердің дифенгидраминді қолдануы туралы жеткілікті деректер жоқ.Жануарларды зерттеу жүктілік кезінде қабылдау үшін жеткіліксіз.Адам үшін потенциалды қаупі белгісіз.Үшінші триместрде тыныштандыратын антигистаминді препараттарды пайдалану жаңа туған нәрестелерде немесе шала туылған нәрестелерде реакция тудыруы мүмкін.Фенилэфрин гидрохлориді

Моноаминоксидаза тежегіштері (моклобемидті қоса):

• фенилэфрин және моноаминоксидаза тежегіштері сияқты симпатомиметикалық аминдер арасында гипертензиялық өзара әрекеттесу пайда болады (4.3-бөлімді қараңыз).Симпатомиметикалық аминдер: фенилэфринді басқа симпатомиметикалық аминдермен бір мезгілде қолдану жүрек-қантамыр жағымсыз әсерлерінің қаупін арттыруы мүмкін.Бета-блокаторлар және басқа да гипертензияға қарсы дәрілер (дебрисохин
• гуанетидин
• резерпин және метилдопаны қоса): фенилэфрин бета-блокаторлар мен гипертензияға қарсы дәрілердің тиімділігін төмендетуі мүмкін.Гипертония және басқа жүрек-қантамыр жағымсыз әсерлерінің қаупі артуы мүмкін.Үшциклді антидепрессанттар (мысалы
• амитриптилин): фенилэфринмен жүрек-қантамыр жағымсыз әсерлерінің қаупін арттыруы мүмкін.Дигоксин және жүрек гликозидтері: фенилэфринді бір мезгілде қолдану жүректің тұрақсыз соғуының немесе жүрек ұстамасының қаупін арттыруы мүмкін.Лактация
  
  Бұл өнімді емізу кезінде дәрігермен кеңесусіз пайдалануға болмайды.Зерттеулер нәтижесінде емшек емізу немесе емшек еметін нәрестелер үшін қандай да бір қауіп анықталмады.Парацетамол плаценталық бөгет арқылы өтеді және емшек сүтімен шығарылады.Дифенгидрамин емшек сүтінде табылды
• бірақ оның нәрестелерге әсері белгісіз.Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
  
  Ұйқышылдық
• бас айналу
• көрудің бұлыңғырлануы
• когнитивті және психомоторлық бұзылулар тудыруы мүмкін
• бұл пациенттердің көлік құралдарын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне күрделі әсер етуі мүмкін.Әсер еткен жағдайда олар машина жүргізбеуі немесе механизмдермен жұмыс істемеуі керек

Парацетамол

Скорость всасывания парацетамола может быть увеличена метоклопрамидом или домперидоном, а всасывание снижено колестирамином.Антикоагулянтный эффект варфарина и других кумаринов может усиливаться при длительном регулярном ежедневном применении парацетамола с повышенным риском кровотечения; Случайные дозы не оказывают существенного эффекта.Дифенгидрамин

Дифенгидрамина гидрохлорид может усиливать седативное действие алкоголя и других депрессантов центральной нервной системы (например, кодеина, транквилизаторов, снотворных и анксиолитиков) и других антигистаминных препаратов.Ингибиторы моноаминоксидазы (ИМАО) могут продлевать и усиливать антимускариновые эффекты дифенгидрамина.Продукт следует применять с осторожностью с ИМАО или в течение 2 недель после прекращения приема ИМАО.Поскольку дифенгидрамин обладает холинолитической активностью, эффекты некоторых холинолитиков (например, атропина и трициклических антидепрессантов) могут усиливаться.Это может привести к тахикардии, сухости во рту, нечеткости зрения, желудочно-кишечным расстройствам, задержке мочи и головной боли.Дифенгидрамин является ингибитором изофермента цитохрома p450 CYP2D6.Следовательно, может существовать потенциал взаимодействия с лекарствами, которые в основном метаболизируются CYP2D6, такими как метопролол и венлафаксин.Фенилэфрин

При одновременном применении с ингибиторами МАО наблюдается потенцирование эффектов фенилэфрина.Фенотиазины, альфа-адреноблокаторы (фентоламин), фуросемид и другие диуретики снижают вазоконтрикторный эффект фенилэфрина.Окситоцин, алкалоиды спорыньи, трициклические антидепрессанты, фуразолидон, прокарбазин, селегинин, симпатомиметики усиливают прессорный эффект, а последние - и аритмогенность.