ФЛАПРОКС 0,5 N10 ТАБЛ П/О

Лекарственная форма

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 500 мг.



Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 500 мг.

Состав

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - ципрофлоксацин 500,00 мг (ципрофлоксацин гидрохлориді моногидраты түрінде 582,00 мг),

қосымша заттар:

• микрокристалды целлюлоза (Авицел рН101)
• жүгері крахмалы
• кросповидон
• натрий кроскармеллозасмы (Ац-ди-соль)
• сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы (Аэросил 200)
• магний стеараты

Қабығы Опадри ақ Y-1-7000:

• гидроксипропилметилцеллюлоза
• титанның қостотығы (Е171)
• полиэтиленгликоль 400

Одна таблетка содержит

активное вещество - ципрофлоксацин 500,00 мг (в форме ципрофлоксацина гидрохлорида моногидрата (582,00 мг)),

вспомогательные вещества:

• целлюлоза микрокристаллическая (Авицел рН101)
• крахмал кукурузный
• кросповидон
• натрия кроскармеллоза (Ац-ди-соль)
• кремния диоксид коллоидный безводный (Аэросил 200)
• магния стеарат

Оболочка Опадри белый Y-1-7000:

• гидроксипропилметилцеллюлоза
• титана диоксид (Е171)
• полиэтиленгликоль 400

Фармакодинамика

Фторхинолондар тобының кең ауқымда әсер ететін микробқа қарсы препарат.

Бактерицидтік әсері бактериялардың ДНҚ репликациясы, транскрипциясы, репарациясы мен рекомбинациясына қажетті II типті топоизомераза (ДНҚ-гираза) мен IV типті топоизомеразаны тежеуінің нәтижесі болып табылады.



Флапрокс – противомикробный препарат широкого спектра действия, производное хинолина, подавляет бактериальную ДНК-гиразу (топоизомеразы II и IV, ответственные за процесс суперспирализации хромосомной ДНК вокруг ядерной РНК, что необходимо для считывания генетической информации), нарушает синтез ДНК, рост и деление бактерий; вызывает выраженные морфологические изменения (в т.ч. клеточной стенки и мембран) и быструю гибель бактериальной клетки.

Действует бактерицидно на грамоположительные организмы в период покоя и деления (т.к. влияет не только на ДНК – гиразу, но и вызывает лизис клеточной стенки), на грамположительные микроорганизмы – только в период полувыведения.

Низкая токсичность для клеток макроорганизма объясняется отсутствием в них ДНК-гиразы. На фоне приема Флапрокса не происходит параллельной выработки устойчивости к другим антибиотикам, не принадлежащим к группе ингибиторов гиразы, что делает его высокоэффективным по отношению к бактериям, которые устойчивы, например к аминогликозидам, пенициллинам, цефалоспоринам, тетрациклинам и многим другим антибиотикам.

К Флапроксу чувствительны грамотрицательные аэробные бактерии:

• энтеробактерии (Escherichia coli, Sаlmonella spp., Shigella spp., Citrobacter spp., Klebsiella spp., Enterobacter spp., Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Serratia marcescens, Hafnia alvei, Edwardsiella tarda, Providencia spp., Morganella morganii, Vibrio spp., Yersinia spр.), другие грамотрицательные бактерии (Haemophilus spp., Pseudomonas aeruginosa, Moraxella catarrhalis, Aeromonas spp., Pasteurella multtocida, Plesiomonas shigelloides, Campylobacter jejuni, Neisseria spp.), некоторые внутриклеточные возбудители - Legionella pneumophila, Brucella spp., Listeria monocytogenes, Mycobacterium tuberculosis, Mycrobacterium kansasii
• грамположительные аэробные бактерии: Staphylococcus sрр

(Staphylococcus aureus, Staphylococcus haemolyticus, Staphylococcus hominis, Staphylococcus saprophyticus), Staphylococcus spp.(Streptococcus reptococcus pyogenes, Streptococcus agalactiae).Активен в отношении Bacillus anthracis in vitro.

Большинство стафилоккоков, устойчивых к метициллину, резистентны и к ципрофлоксацину.Чувствительность Streptococcus pneumonia, Enterococcus faecalis, Mycobacterium avium (расположенных внутриклеточно) – умеренная (для их подавления требуются высокие концентрации).

К препарату резистентны:

• Bacteroides fragilis
• Pseudomonas cepacia
• Pseudomonas maltophila
• Ureaplasma urealyticum
• Clostridium difficile
• Nocardia asteroids.Не эффективен в отношении Treponema pallidum

Резистентность развивается крайне медленно, поскольку, с одной стороны, после действия Флапрокса практически не остается персистирующих микроорганизмов, а с другой – у бактериальных клеток нет ферментов, инактивирующих его.

Фармакокинетика

Сіңірілуі

Ципрофлоксациннің 250 мг, 500 мг және 750 мг құрайтын таблетка түріндегі бір реттік дозасын ішке қабылдағаннан кейін зат көбіне жіңішке ішекте жылдам және толық сіңеді; қан сарысуындағы ең жоғары концентрациясына 1-2 сағаттан кейін жетеді.

Бір реттік дозасы 100-750 мг қан сарысуындағы 0,56 мг/л-ден 3,7 мг/л дейінгі ең жоғары концентрациясын (Cmax) қамтамасыз етеді. Сарысудағы концентрациясы қабылданған дозаға (1000 мг дейін) пропорционалды жоғарылайды.

Абсолюттік биожетімділігі 70-80% құрайды.

Әр 12 сағат сайын 400 мг ципрофлоксациннен 60-минуттық венаішілік инфузиялар әр 12 сағат сайын ішке 500 мг қабылдауға биобаламалы болды AUC («қан сарысуындағы концентрация -уақыт» қисық астындағы аудан) бойынша.

Таралуы

Ципрофлоксацин ақуыздармен нашар байланысады (20-30%); плазмада басым бөлігі иондалмаған түрде болады; тұрақты тепе-теңдік күйінде таралу көлемі дене салмағына 2-3 л/кг құрайды. Ципрофлоксацин өкпе тіні сияқты әртүрлі тіндерде (эпителий сұйықтығында, альвеолярлы макрофагтарда, тін биоптаттарында), мұрынның қосалқы қойнауларында, қабыну ошақтарында (тері күлдіреуігінің сұйықтығында) және несеп-жыныс жолында (несеп, қуық асты безі, эндометрий) жоғары концентрацияларға жетеді, олардың жалпы концентрацияcы плазмадағы осындайынан асып кетеді.

Метаболизмі

Негізінен in vitro микробқа қарсы белсенділігі бар, бірақ бастапқы қосылыстарға қарағанда аз дәрежелі төрт метаболит:

• дезэтиленципрофлоксацин (М1)
• сульфоципрофлоксацин (М2)
• оксоципрофлоксацин (М3) және формилципрофлоксацин (М4) түзілумен метаболизденеді

Ципрофлоксацин CYP450 1A2 изоферментінің орташа тежегіші ретінде белгілі.

Шығарылуы

Негізінен өзгеріссіз күйде бүйрекпен, аз дәрежеде нәжіспен шығарылады.Бүйрек функциясы қалыпты тұлғаларда жартылай шығарылу кезеңі шамамен 4-7 сағат құрайды.



При пероральном приеме ципрофлоксацина быстро и достаточно полно всасывается из желудочно – кишечного тракта (преимущественно в 12 – перстной и тощей кишке).Прием пищи замедляет всасывание, но не изменяет максимальную концентрацию (Сmaх) и биодоступность.

Биодоступность – 50 – 85 %, объем распределения – 2-3,5 л/кг, связь с белками плазмы крови – 20-40%.Время достижения максимальной концентрации (ТСmaх) при пероральном приеме – 60-90 мин, Сmaх линейно зависит от величины принятой дозы и составляет при дозах 250 и 500 мг соответственно 1,2 и 2,4 мкг/мл.Через 12 ч после приема внутрь 250 и 500 мг концентрация препарата в плазме снижается до 0,1 и 0,2 мкг/мл соответственно.

Ципрофлоксацин хорошо распределяется в тканях организма (исключая ткань, богатую жирами, например, нервную ткань).Концентрация в тканях в 2-12 раз выше, чем в плазме.Терапевтические концентрации достигаются в слюне, миндалинах, печени, желчном пузыре, желчи, кишечнике, органах брюшной полости и малого таза (эндометрии, фаллопиевых трубах, яичниках и матке), семенной жидкости, ткани простаты, почках и мочевыводящих органах, легочной ткани, бронхиальном секрете, костной ткани, мышцах, синовиальной жидкости и суставных хрящах, перитонеальной жидкости, коже.В спинномозговую жидкость (СМЖ) проникает в небольшом количестве, где его концентрация при отсутствии воспаления мозговых оболочек составляет 6-10% от таковой в сыворотке крови, а при воспаленных – 14-37 %.

Ципрофлоксацин хорошо проникает также в глазную жидкость, бронхиальный секрет, плевру, брюшину, лимфу, через плаценту.Концентрация ципрофлоксацина в нейтрофилах крови в 2-7 раз выше, чем в сыворотке крови.

Активность несколько снижается при значениях рН менее 6.

Ципрофлоксацин метаболизируется в печени (15-30 %) с образованием малоактивных метаболитов (диэтилципрофлоксацин, сульфоципрофлоксацин, оксоципрофлоксацин, формилципрофлоксацин).

Период полувыведения (Т1/2) – около 4 ч, при хронической почечной недостаточности (ХПН) – до 12 ч.Выводится в основном почками путем канальцевой фильтрации и канальцевой секреции в неизменном виде (40-50 %) и в виде метаболитов (15 %), остальная часть – через желудочно – кишечный тракт.Небольшое количество выводится с грудным молоком.

Почечный клиренс – 3-5 мл/мин/кг; общий клиренс – 8-10 мл/мин/кг.При ХНП (хронический почечный недостаточности) (клиренс креатинина (КК) выше 20 мл/мин) процент выводимого через почки препарата снижается, но кумуляции в организме не происходит вследствие компенсаторного увеличения метаболизма препарата и выведение через желудочно – кишечный тракт.

Побочные действия

жиі

- жүрек айнуы, диарея

жиі емес

- зеңдік суперинфекциялар

- эозинофилия

- тәбет төмендеуі

- психомоторлық аса жоғары белсенділік, қозу

- бас ауыруы, бас айналуы, ұйқының бұзылуы, дәм сезу бұзылуы

- құсу, гастроинтестинальді және іш аумағының ауыруы, диспепсия, метеоризм

- трансаминазалар деңгейінің жоғарылауы, билирубин деңгейінің жоғарылауы

- бөртпе, қышыну, есекжем

- сүйек-бұлшықет ауыруы (мысалы, аяқ-қолдың арқаның, кеуденің ауыруы), буындардағы ауыру

- бүйрек функциясы бұзылуы

- астения, қызба

- қандағы сілтілік фосфатаза деңгейінің артуы

сирек

- лейкопения, анемия, нейтропения, лейкоцитоз, тромбоцитопения, тромбоцитемия

- гипергликемия, гипогликемия

- парестезия, дизестезия, гипестезия, тремор, құрысулар (эпилепсиялық статусты қоса), вертиго

- көрудің бұзылуы (мысалы, диплопия)

- құлақтағы шуыл, естімей қалу /естудің бұзылуы

- тахикардия

- тамырлар кеңеюі, гипотензия, естен тану

- ентігу (демікпе жай-күйін қоса)

- антибиотикпен астасқан колит (өте сирек өліммен аяқталу мүмкіндігі бар)

- бауыр функциясының бұзылуы, холестаздық сарғаю, гепатит

- фотосезімталдық реакциялары

- миалгия, артрит, бұлшықет тонусының артуы және бұлшықет түйілулері

- бүйрек жеткіліксіздігі, гематурия, кристаллурия, тубулоинтерстициальді нефрит

- ісіну, қатты тершеңдік (гипергидроз)

- амилаза деңгейінің артуы

өте сирек

- гемолиздік анемия, агранулоцитоз, панцитопения (өмірге қауіп төндіретін), сүйек кемігі функциясының бәсеңдеуі (өмірге қауіп төндіретін).

- анафилаксиялық реакция, анафилаксиялық шок (өмірге қауіп төндіретін), сарысу құю ауруы типі бойынша реакция

- психоздық реакциялар (суицидтік ойларға немесе өзін өлтіруге әрекет етуге және нақты өзін өзі өлтіруге әкелуі мүмкін)

- бас сақинасы, қимыл - қозғалыс үйлесімінің бұзылуы, жүріс бұзылуы, иіс сезу бұзылуы, бассүйекішілік гипертензия және мидың жалған ісігі

- түсті айырудың бұзылуы

- васкулит

- панкреатит

- бауыр некрозы (өте сирек жағдайларда өмір үшін қауіпті бауыр жеткіліксіздігіне дейін үдеуі мүмкін)

- петехийлер, көп формалы эритема, түйінді эритема, Стивенс-Джонсон синдромы (өмірге қауіпті болуы ықтимал), уытты эпидермальді некролиз (өмірге қауіпті болуы ықтимал)

- миастения, тендинит, сіңірлер үзілуі (көбіне ахилл сіңірі), миастения гравис симптомдарының өршуі

жиілігі белгісіз

- антидиурездік гормонның адекватты емес секрециялану синдромы (SIADH)

- гипогликемиялық кома

- мания, гипоманияны қоса

- шеткері нейропатия және полинейропатия

- қарыншалық аритмия және «пируэт» типті тахикардия (көбіне QT аралығы ұзару қаупінің факторы бар пациенттерде бақыланды), электрокардиограммада (ЭКГ) QT аралығы ұзаруы

- жедел жайылған экзантематозды пустулез, эозинофилиясы және жүйелік симптомдары бар дәрілік реакция (DRESS)

- халықаралық қалыптасқан қатынастың ұлғаюы (K дәруменінің антагонистерін қабылдайтын пациенттерде)

Хинолондар мен фторхинолондарды қолдануға байланысты, кейбір жағдайларда алдыңғы қауіп факторларының болуына қарамастан, әртүрлі және кейде бірнеше мүшелер мен сезім жүйелеріне әсер етумен, ұзақ мерзімді (бірнеше айлар немесе жылдар бойы) мүгедектікке әкелетін және ықтимал қайтымсыз ауыр дәрілік реакциялардың (соның ішінде тендинит, сіңірдің үзілуі, артралгия, аяқ-қолдың ауыруы, жүрістің бұзылуы, парестезиямен, депрессиямен байланысты нейропатиялар, шаршау, есте сақтау қабілетінің бұзылуы, ұйқының бұзылуы және есту, көру, дәм және иіс сезу бұзылыстарының) өте сирек жағдайлары тіркелді.

Фторхинолондарды қабылдайтын пациенттерде кейде жарылумен асқынған аневризманың (соның ішінде өліммен аяқталумен) және аорта қатпарлануының, сондай-ақ жүрек клапандарының кез келгенінің регургитациясы/жеткіліксіздігі жағдайлары тіркелген.

Балалар және жасөспірімдер

Жоғарыда ескерілген артропатия жағдайлары (артралгия, артрит) ересектер зерттеулерінде сипатталған. Артропатия балаларда жиі анықталады.



Часто:

• - тошнота
• диарея
  
  Иногда:
  
  - рвота
• боль в животе
• снижение аппетита
  
  - головокружение
• головная боль
• повышенная утомляемость
• тревожность
  
  - нарушение вкуса и обоняния
  
  - лейкопения
  
  Редко:
  
  - метеоризм
  
  - тахикардия
• нарушения сердечного ритма
  
  - тромбоцитопения
  
  - гипопротромбинемия
• повышение активности «печеночных» трансаминаз и щелочной фосфатазы
  
  - боль в области груди
  
  - инфаркт миокарда
  
  Очень редко
  
  - холестатическая желтуха (особенно у пациентов с перенесенными заболеваниями печени)
• гепатит
• гепатонекроз
  
  - панкреатит
  
  - тремор
• бессонница
• «кошмарные» сновидения
• периферическая паралгезия (аномалия восприятия чувства боли)
• потливость
• повышение внутричерепного давления
• тревожность
• спутанность сознания
• депрессия
• галлюцинации
• а также другие проявления психотических реакций (изредка прогрессирующие до состояния
• в которых пациент может причинить себе вред)
• мигрень
• обморочные состояния
  
  - паранойя
  
  - атаксия
  
  - судороги
  
  - фобия
  
  - нарушение зрения (диплопия
• изменение световосприятия)
• шум в ушах
• снижение слуха
  
  - снижение артериального давления
• тромбоз церебральных артерий
  
  - гранулоцитопения
• анемия
• лейкоцитоз
• тромбоцитоз
• гемолитическая анемия
  
  - гиперкреатининемия
• гипербилирубинемия
• гипергликемия
  
  - желудочно- кишечные перфорации кишечника
  
  - желудочно-кишечные кровотечения
  
  - почечная недостаточность
  
  - гематурия
• кристаллурия (прежде всего при щелочной моче и низком диурезе)
• гломерулонефрит
• дизурия
• полиурия
• задержка мочи
• альбуминурия
• уретральные кровотечения
• гематурия
• снижение азотвыделительной функции почек
• интерстициальный нефрит
  
  - аллергические реакции: иногда – кожный зуд
• редко – крапивница
• отек лица или гортани
• очень редко – образование волдырей
• сопровождающихся кровотечениями
• и появление маленьких узелков
• образующих струпья
• лекарственная лихорадка
• точечные кровоизлияния на коже (петехии)
• одышка
• эозинофилия
• васкулит
• узловая эритема
• мультиформная экссудативная эритема (в т.ч

синдром Стивенса – Джонсона), токсический эпидермальный некролиз (синдром Лайелла)

- прочие:

• астения
• повышенная светочувствительность
• суперинфекции (кандидоз
• псевдомембранозный колит)
• «приливы» крови к лицу
• повышенное потоотделение
• артралгия
• артрит
• тендовагинит
• разрывы сухожилий
• миалгия
  
  - затуманенное зрение
• диплопия
  
  - кровохарканье
  
  - бронхоспазм
  
  - ангионевротический отек
  
  - звон в ушах
  
  - лихорадка

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Анамнезінде құрамында хинолондар немесе фторхинолондар бар препараттарды қабылдаумен байланысты жағымсыз реакциялары бар пациенттерде ципрофлоксацинді қолданудан аулақ болу керек. Мұндай пациенттерді ципрофлоксацинмен емдеуді терапияның баламалы нұсқалары болмаған кезде және пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалағаннан кейін ғана бастаған жөн.

Ауыр инфекциялық аурулар және грамоң әрі анаэробты флора туғызған аралас инфекциялық үдерістер

Ципрофлоксацинмен монотерапия грамоң немесе анаэробты қоздырғыштар туындатуы мүмкін ауыр инфекцияларды және ауруларды емдеуге сай келмейді. Атап көрсетілген жағдайларда ципрофлоксацин бактерияға қарсы басқа сәйкес препараттармен бір мезгілде тағайындау керек.

Стрептококктық инфекциялар (Streptococcus pneumoniae қоса)

Ципрофлоксацин тиімділігінің жеткіліксіздігіне байланысты стрептококктық инфекцияларды емдеуге ұсынылмайды.

Жыныс жолының инфекциялары

Гонококкты уретрит, цервицит, эпидидимоорхит және кіші жамбас мүшелерінің қабыну аурулары фторхинолон-төзімді Neisseria gonorrhoeae штаммдардан туындауы мүмкін. Тиісінше, ципрофлоксацин-резистентті Neisseria gonorrhoeae қоспаған жағдайда ғана, гонококкты уретрит немесе цервицитті емдеу үшін ципрофлоксацинді қолдануға болады. Эпидидимоорхитте кіші жамбас мүшелерінің қабыну ауруларында ципрофлоксацинді эмпириялық қолдану ципрофлоксацинге төзімді Neisseria gonorrhoeae қоспаған жағдайларда, тек бактерияға қарсы басқа сәйкес дәрілермен (мысалы, цефалоспорин) үйлесімде қарастырылуы мүмкін. Егер 3 күн өткенде клиникалық жақсару басталмаса, емді қайта қарау керек.

Несеп шығару жолдарының инфекциялары

Escherichia coli - несеп шығару жолдарының кеңірек таралған қоздырғышының фторхинолондарға төзімділігі әртүрлі аймақта ауытқымалы. Ем тағайындайтын дәрігерлер Escherichia coli штаммдарының фторхинолондарға төзімділігінің оқшауланған таралуын ескеруі керек.

Менопауза кезеңінде әйелдерде асқынбаған циститтерде қолданылуы мүмкін ципрофлоксациннің бір реттік дозасының тиімділігі, ұзақ емдеуге қарағанда аздау. Мұны да хинолондарға Escherichia сoli төзімділігінің артуына қатысты ескеру керек.

Интраабдоминальді инфекциялар

Операциядан кейінгі интраабдоминальді инфекцияларды емдеу үшін ципрофлоксацин тиімділігінің деректері шектеулі.

Саяхатшылар диареясы

Ципрофлоксацинді таңдау кезінде сапарлап барған елдегі сәйкес патогенді микроорганизмнің ципрофлоксацинге төзімділігі туралы ақпаратты есепке алу қажет.

Сүйектер мен буындардың инфекциялары

Микробиологиялық зерттеу нәтижелеріне қарай, ципрофлоксацинді микробқа қарсы басқа препараттармен біріктіріп тағайындау керек.

Сібір ойық жарасының ингаляциялық түрі

Адамда қолдану in vitro сезімталдығына зерттеулер деректеріне және жануарлардағы зерттеулер нәтижелеріне, ондай-ақ адамда қолданылуының шектеулі деректеріне негізделген. Емдеуші дәрігер сібір ойық жарасын емдеу бойынша ұлттық және/немесе халықаралық құжаттарды жетекшілікке алу керек.

Балалар және жасөспірімдер

Балалар мен жасөспірімдерде ципрофлоксацинді ресми ұсыныстарға сәйкес қолдану керек. Емді балалар мен жасөспірімдерде тек кистозды фиброзды және/немесе ауыр инфекциялық ауруларды емдеуде тәжірибесі бар мамандар тағайындауы тиіс. Жануарлардағы эксперименттер ципрофлоксациннің жетілмеген жануарлардағы буын артропатиясын туындататынын көрсетті.

Буындарға және/немесе қоршаған тіндерге болжамды жағымсыз әсеріне байланысты пайдасы мен қаупінің арақатынасын мұқият бағалаудан кейін ғана емді бастау керек.

Муковисцидоздағы бронх-өкпе инфекциялары

Клиникалық зерттеулерге 5-17 жас аралығындағы балалар және жасөспірімдер қатыстырылды. 1 жастан 5 жасқа дейінгі балаларды емдеуге қатысты деректер шектеулі.

Несеп жолының асқынған инфекциялары және пиелонефрит

Несеп жолының инфекцияларын ципрофлоксацинмен емдеу мәселесін басқа препараттармен емдеу мүмкін болмайтын жағдайларда және тек микробиологиялық талдау жүргізуден кейін ғана қарастыру керек.

Клиникалық зерттеулерге 1-17 жас аралығындағы балалар және жасөспірімдер қатыстырылды.

Басқа спецификалық ауыр инфекциялар

Басқа ауыр инфекциялар тұсында препарат емнің ресми хаттамасына сәйкес немесе басқа емді қолдануға болмағанда немесе стандартты ем тиімсіз болған жағдайда және микробиологиялық талдау нәтижелері ципрофлоксацин қолдануды растағанда ғана, пайда/қаупін мұқият бағалаудан кейін қолданылады. Жоғарыда аталғандарынан тыс, спецификалық ауыр инфекцияларда ципрофлоксацин қолдану клиникалық сынақтарда бағаланбаған. Клиникалық тәжірибе шектеулі. Сол себепті осындай инфекцияларға шалдыққан пациенттерді емдеуде ерекше сақ болу ұсынылады.

Аса жоғары сезімталдық

Препараттың бір реттік дозасын қабылдағаннан кейін өмірге қауіпті болуы мүмкін анафилаксиялық және анафилактоидты реакцияларды қоса, аса жоғары сезімталдық реакциялары туындауы мүмкін. Көрсетілген реакциялар туындаған жағдайда препарат қабылдауды тоқтату және тиісінше ем тағайындау керек.

Ұзақ мерзімді, мүгедектікке алып келетін және ықтимал қайтымсыз күрделі жағымсыз дәрілік реакциялар

Хинолондар мен фторхинолондарды қолданған пациенттерде, пациенттердің жасына және алдыңғы қауіп факторларына қарамастан, әртүрлі, кейде адам ағзасының бірнеше жүйелеріне (қаңқа-бұлшықет, жүйке, психикалық жүйелер және сезім ағзаларына) әсер ететін ұзақ (бірнеше ай немесе жылдар бойы), мүгедектікке әкелетін және ықтимал қайтымсыз ауыр жағымсыз дәрілік реакциялардың өте сирек жағдайлары туралы хабарланды. Кез келген күрделі жағымсыз реакцияның алғашқы белгілері мен симптомдары пайда болған кезде ципрофлоксацинді қабылдауды дереу тоқтатып, дәрігерге қаралу керек.

Тендинит және сіңірдің үзілуі

Ципрофлоксацинді анамнезінде хинолондармен емделуге байланысты сіңірлердің аурулары және бұзылулары бар пациенттерге тағайындауға болмайды. Алайда, қоздырғышты микробиологиялық растаудан кейін аталған пациенттерге пайдасы мен қаупінің арақатынасын мұқият бағалаудан кейін ципрофлоксацин кейбір ауыр инфекцияларды емдеу үшін, әсіресе стандартты ем тиімсіздігінде немесе қолданылған антибиотиктерге бактериялық резистенттілікте, ципрофлоксацинді таңдау дұрыстығы микробиологиялық расталған жағдайда, тағайындалуы мүмкін.

Сіңірдің қабынуы және сіңірдің үзілуі (әсіресе, ахилл сіңірлерінің), кейде екі жақты, хинолондармен және фторхинолондармен емдеуді бастағаннан кейін 48 сағат ішінде, сондай-ақ емдеу аяқталғаннан кейін бірнеше айдан кейін де пайда болуы мүмкін.

Сіңірлер аппаратының зақымдану қаупі егде жастағы пациенттерде немесе бір мезгілде кортикостероидтар алатын пациенттерде жоғары болуы мүмкін. Кортикостероидтар мен фторхинолондарды бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек.

Тендиниттің алғашқы белгілерінде (мысалы, ауырсынулы ісіну, қабыну) ципрофлоксацинді тоқтату керек және балама емдеу әдісін қарастырған жөн. Зақымдалған аяқ-қолды тиісті түрде емдеу керек (мысалы, аяқтың иммобилизациясы). Тендинопатия белгілері пайда болса, кортикостероидтарды қолдануға болмайды.

Миастения грависпен ауыратын пациенттер

Ципрофлоксацинді ауыр миастениясы бар пациенттерде қолдануда сақ болу керек, өйткені оның симптомдары өршуі мүмкін.

Шеткері нейропатия

Хинолондар және фторхинолондар қабылдайтын пациенттерде парестезияға, гипестезияға, дизестезияға немесе әлсіздікке әкелетін сенсорлық немесе сенсомоторлық полиневропатия жағдайлары тіркелді. Ципрофлоксацин қабылдайтын пациенттерге егер ауыру, ашыту, шаншу, ұю немесе әлсіздік сияқты невропатия симптомдары дамыса, потенциалды қайтымсыз жай-күй дамуын болдырмас үшін емді жалғастыру алдында өз дәрігеріне хабарласу ұсынылады.

Аневризмасы және аорта ыдырауы, жүрек қақпақшасының регургитациясы/ жеткіліксіздігі

Эпидемиологиялық зерттеулерде фторхинолондар қабылдағаннан кейін, әсіресе егде жастағы пациенттерде аневризма дамуының және аорта қатпарлануының және митралдық қақпақшаның регургитациясының даму қаупі жоғары екені хабарланды.

Фторхинолондарды қабылдаған пациенттерде аневризманың дамуы және аорта қатпарлануы, кейде жарылуымен асқынған (өліммен аяқталған жағдайларды қоса), регургитация/жүрек қақпақшасының жеткіліксіздігі туралы хабарламалар алынды.

Фторхинолондарды пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалағаннан және анамнезінде аневризмасы немесе туа біткен жүрек қақпақшасының ақауы бар не аневризма және/немесе аорта қатпарлануы немесе жүрек қақпақшасының ауруы бар пациенттерде терапияның басқа болжамды нұсқаларын қарастырғаннан кейін ғана қолдану керек, сондай-ақ қауіптің басқа факторлары немесе дамуына бейімдейтін жай-күйі бар пациенттерде:

• - сонымен бірге аневризма және аорта қатпарлануы және жүрек қақпақшасының регургитациясы/жеткіліксіздігі (мысалы
• Марфан синдромы немесе Элерс-Данлос синдромы
• Тернер синдромы
• Бехчет ауруы
• гипертония
• ревматоидты артрит сияқты дәнекер тінінің патологиясы) сонымен қатар
• - аорта аневризмасы және қатпарлануы (мысалы
• Такаясу артериті немесе алып жасушалы артерит немесе белгілі атеросклероз немесе Шегрен синдромы сияқты тамыр аурулары) сонымен қатар
• - жүрек қақпақшасының регургитациясы/жеткіліксіздігі (мысалы
• инфекциялық эндокардит)

Жүйелі кортикостероидтарды бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде аневризманың және аорта қатпарлануының дамуы және оның жарылу қаупі жоғарылауы мүмкін.

Іштің, кеуденің немесе арқаның кенеттен ауырусынуы пайда болған жағдайда пациенттер жедел жәрдем бөліміне дереу дәрігерге баруы керек.

Пациенттерге жедел ентігу, жүрек соғуының жаңа ұстамасы, құрсақ қуысының немесе аяқтың ісінуі пайда болған жағдайда дереу медициналық көмекке жүгіну ұсынылады.

Көру қабілетінің бұзылуы

Көрудің бұзылулары туындағанда немесе көздің басқа зақымдануларында

дереу дәрігер кеңесіне жүгінген жөн.

Фотосезімталдық

Ципрофлоксациннің фотосезімталдық реакциясын туындататыны дәлелденген.Ципрофлоксацин қабылдайтын пациенттер тіке түсетін күн сәулесінің әсерінен немесе УК-сәулеленуден аулақ болу керек.

Құрысу

Ципрофлоксацин, басқа хинолондар сияқты, құрысу ұстамасын туындатады немесе құрысу шегін төмендетеді.Эпилепсиялық статус жағдайлары хабарланған.Ципрофлоксацин құрысу ұстамаларына түрткі болатын ОЖЖ аурулары бар пациенттерде сақтықпен қолданылу керек, атап көрсетілген құбылыстар туындаған жағдайда препарат қолдануды тоқтату керек.Тіпті ципрофлоксацин емінің алғашқы күнінен кейін де психоздық бұзылыстар туындауы мүмкін.Сирек жағдайларда депрессия немесе психоз суицидтік ойларға және өзін-өзі өлтіру немесе нақты өзін өзі өлтіру жағдайларына дейін үдеуі мүмкін.Осы жағдайларда емді тоқтату керек.

Жүрек-қантамыр жүйесі

Ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондарды төмендегідей QT аралығын ұзартатын белгілі қауіп факторлары бар пациенттерде абайлап қолдану керек:

• - туа біткен QT аралығының ұзару синдромы
• - QT аралығын ұзартатыны белгілі препараттарды бір мезгілде пайдалану (мысалы, аритмияға қарсы IA және III класс дәрілері, трициклді антидепрессанттар, макролидтер, психозға қарсы дәрілер)
• - электролитті бұзылулар, мысалы, түзетілмеген гипокалиемия, гипомагниемия
• - жүрек аурулары (мысалы, жүрек жеткіліксіздігі, миокард инфарктісі, брадикардия)

Егде жастағы пациенттер және әйелдер QTc аралығын ұзартатын препараттарға аса сезімтал болуы мүмкін.Сондықтан пациенттердің осы тобында, ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондарды сақтықпен пайдалану керек.
Дисгликемия

Хинолондардың барлық типтерін қолданғанда гипергликемия, сондай-ақ гипогликемияны қоса, әдетте диабеті бар, гипогликемиялық дәрілік заттарды пероральді (глибенкламид) немесе инсулин қабылдайтын пациенттерде қандағы глюкоза деңгейінің бұзылулары туралы хабарланған.Гипогликемиялық кома жағдайлары туралы хабарланды.Қант диабеті бар науқастарға қандағы глюкоза деңгейін мұқият бақылау ұсынылады.
Асқазан-ішек жолы

Препаратпен емдеу кезінде немесе одан кейін (емдеуден кейінгі бірнеше аптаны қоса) ауыр және персистирленетін диареяның болуы дереу емдеуді талап ететін антибиотиктер қолданумен байланысты колитті (өмірге қатерлі, өліммен аяқталуы мүмкін) көрсетуі мүмкін.Ондай жағдайларда ципрофлоксацинді дереу тоқтатып, тиісінше емдеуді бастау қажет.Аталған жағдайда перистальтикаға қарсы препараттарды тағайындау қарсы көрсетілімді.
Бүйрек және несеп шығару жүйесі

Ципрофлоксацинмен емдеу кезінде кристаллурия дамуынан аулақ болу үшін пациенттердің жеткілікті мөлшерде сұйықтық қабылдауын қамтамасыз ету керек және несептің шектен тыс сілтіленуінен сақтану керек.
Бүйрек функциясының шектеулі болуы

Ципрофлоксацин көбіне өзгеріссіз күйде несеп арқылы шығарылатындықтан, бүйрек функциясы бұзылған пациенттерге ципрофлоксациннің жинақталуы салдарынан болатын жағымсыз реакциялар көбеюінен сақтану үшін, дозаны түзету талап етілуі мүмкін.
Бауыр және өт шығару жолдары

Ципрофлоксацин қабылдауға байланысты бауыр некрозының және өміріне қатерлі бауыр жеткіліксіздігінің даму жағдайлары туралы хабарланған.Бауыр ауруларының қандай да бір белгілері немесе симптомдары (тәбеттің жойылуы, сарғаю, несептің күңгірт түске боялуы, қышыну, іштің ауыруы) білінген жағдайда препаратпен емдеуді тоқтату керек.
Резистенттілігі

Ципрофлоксацинмен емдеу курсы кезінде немесе одан кейін клиникалық тұрғыда анықталған асқын инфекциямен немесе оның симптомдары жоқ ципрофлоксацинге резистентті бактериялар бөлініп шығуы мүмкін.Ауруханаішілік инфекцияларды және/немесе Staphylococcus және Pseudomonas инфекцияларын ұзақ уақыт емдеу және емдеу кезінде ципрофлоксацин-резистентті қоздырғыштардың пайда болу қаупі аса жоғары.
Цитохром P450

Ципрофлоксацин CYP1A2 бәсеңдетеді, сондықтан да осы жүйемен метаболизденетін, бір мезгілде қабылданатын заттардың (мысалы, теофиллин, клозапин, оланзапин, ропинирол, тизанидин, дулоксетин, агомелатин) сарысулық концентрацияларының артуын туындатуы мүмкін.
Сондықтан атап көрсетілген дәрілерді ципрофлоксацинмен бір мезгілде қабылдайтын пациенттер артық дозаланудың клиникалық белгілерін анықтау мақсатында мұқият медициналық бақылауда болуы тиіс.Бұдан бөлек, бұл заттардың сарысулық концентрацияларының (мысалы, теофиллин) мониторингі қажеттілігі де туындауы мүмкін.Бір мезгілде ципрофлоксацин мен тизанидин қолдану қарсы көрсетілімді.
Метотрексат

Ципрофлоксацин мен метотрексатты бір мезгілде тағайындау ұсынылмайды.
Тесттермен өзара әрекеттесулері

Ципрофлоксациннің Mycobacterium tuberculosis қарсы in vitro белсенділігін бағалауда ципрофлоксацин қабылдайтын пациенттерден алынған үлгілерде бактериологиялық зерттеулер жалған-теріс нәтиже болуы мүмкін.
Глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы

Ципрофлоксацин қолданғанда глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы бар пациенттерде гемолиздік реакциялар дамығаны туралы хабарланды.Ықтимал пайдасы болуы мүмкін қаупінен астам жағдайларды қоспағанда, препаратты бұндай пациенттерге тағайындаудан аулақ болу керек.Мұндай жағдайларда гемолиз дамуының потенциалды мүмкіндігін бақылау керек.
Флапрокстың құрамында бір таблеткада 1 ммоль-ден аз (23 мг) натрий бар, яғни іс жүзінде «құрамында натрий жоқ».
Жүктілік және лактация кезінде

Жүкті әйелдерге ципрофлоксацинді қолдану туралы қолда бар деректер даму ақауларының жоқтығын немесе ципрофлоксациннің фето/неонатальді уыттылығын көрсетеді.Жануарлардағы зерттеулер ұрпақ өрбіту жүйесіне тікелей немесе жанама зиянды әсерін анықтамады.Хинолондардың әсеріне ұшыраған жас дарақтарда және ұрықтарында шеміршек дамымауына әсері бақыланды.Сондықтан препараттың шараналарда/жаңа туған нәрестелерде буын шеміршегінің зақымдалуын туындатуы жоққа шығарылмайды.Сақтық шарасы ретінде ципрофлоксацинді жүктілікте қолдануға болмайды.

Ципрофлоксацин емшек сүтімен бөлінеді.Буын шеміршегінің зақымдалуының потенциалды қаупіне байланысты бала емізу кезеңінде ципрофлоксацинді қолдануға болмайды.
Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Ципрофлоксацинге жүйке жүйесінің әсер етуіне байланысты пациент реакцияларының жылдамдығына әсер етуі мүмкін, соның салдарынан жоғары зейін қоюды және психомоторлық реакциялардың жылдамдығын талап ететін автомобиль басқару немесе басқа қызмет түрлерімен айналысу қабілеті бұзылуы мүмкін.


С осторожностью:

• выраженный атеросклероз сосудов головного мозга
• нарушение мозгового кровообращения
• психические заболевания
• выраженная почечная или печеночная недостаточность
• пожилой возраст
• поражение сухожилий при ранее проводившейся терапии фторхинолонами

Флапрокс не является препаратом выбора при подозреваемой или установленной пневмонии, вызванной Streptococcus pneumonia.Во избежание развития кристаллурии недопустимо превышение рекомендованной суточной дозы, необходимо также достаточное потребление жидкости и поддержание кислой реакции мочи.Больным с эпилепсией, приступами судорог в анемнезе, сосудистыми заболеваниями и органическими поражениями мозга, в связи с угрозой развития побочных реакций со стороны центральной нервной системы (ЦНС) Флапрокс следует назначать только по «жизненным» показаниям.При возникновении во время или после лечения тяжелой и длительной диареи следует исключать диагноз псевдомембранозного колита, который требует немедленной отмены препарата и назначения соответствующего лечения.При появлении болей в сухожилиях или первых признаков тендовагинита лечение следует прекратить (описаны отдельные случаи воспаления и даже разрыва сухожилий во время лечения фторхинолонами).Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Во время лечения следует воздержаться от управления транспортными средствами и обслуживания машин и механизмов, требующих повышенной концентрации внимания и быстроты психомоторных реакций.При применении Флапрокса следует избегать прямых солнечных лучей и интенсивного ультрафиолетового излучения.В случае возникновения фоточувствительности (появления ожогоподобных кожных реакций) прием препарата следует прекратить.

Показания

Препарат ципрофлоксацинге сезімтал микроорганизмдерден туындаған бірқатар инфекцияларды емдеуге арналған. Емдеуді бастар алдында микроорганизмдердің ципрофлоксацинге төзімділігі жөніндегі қолда бар ақпаратқа аса назар аударған жөн. Антибиотиктерді тиісінше қолдану бойынша ресми нұсқауларды ескеру керек.

Ересектер:

• - грамтеріс бактериялардан туындаған тыныс алу жолдарының төменгі бөліктерінің инфекциялары: өкпенің созылмалы обструктивті ауруларының өршуі (ципрофлоксацин әдетте осы инфекцияларды емдеу үшін ұсынылатын басқа антибиотиктер орынсыз деп есептелсе ғана қолданылуы керек)
• муковисцидоздағы бронх-өкпе аурулары немесе бронхоэктаздық аурулар
• пневмония
• - созылмалы іріңді ортаңғы құлақ отиті
• - созылмалы синусит өршуі, әсіресе грамтеріс бактериялардан туындаған
• - несеп шығару жолдарының инфекциялары: асқынбаған жедел цистит (ципрофлоксацин әдетте осы инфекцияларды емдеу үшін ұсынылатын басқа антибиотиктер орынсыз деп есептелсе ғана қолданылуы керек)
• жедел пиелонефрит
• несеп шығару жолдарының асқынған инфекциялары
• бактериялық простатит
• - жыныс мүшелерінің инфекциялары: сезімтал микроорганизмдерден Neisseria gonorrhoeae туындаған гонококкты уретрит және цервицит
• эпидидимоорхит, сезімтал микроорганизмдерден Neisseria gonorrhoeae туындаған жағдайларды қоса
• кіші жамбас мүшелерінің қабыну аурулары, сезімтал микроорганизмдерден Neisseria gonorrhoeae туындаған жағдайларды қоса
• - асқазан-ішек жолдарының инфекциялары (мысалы, саяхатшылар диареясы)
• - интраабдоминальді инфекциялар
• - грамтеріс бактерияларынан туындаған тері және жұмсақ тіндер инфекциялары
• - қатерлі сыртқы отит
• - сүйектер мен буындардың инфекциялары
• - Neisseria meningitidis микроорганизмдерден туындаған инвазивті инфекциялардың профилактикасы
• - сібір ойық жарасының ингаляциялық түрі (аурумен жанасудан кейінгі емі және профилактикасы)

Ципрофлоксацин бактериялық инфекциядан туындауы мүмкін нейтропениясы және қызбасы бар пациенттерде емдеуде қолданылуы мүмкін.

6 жастан асқан балалар мен жасөспірімдер:

• - Pseudomonas aeruginosa микроорганизмдерден туындаған муковисцидозы бар балалардағы бронх-өкпе ауруларында
• - несеп шығару жолдарының асқынған инфекцияларында және пиелонефритте
• - сібір ойық жарасының ингаляциялық түрінде (жанасудан кейінгі аурудың профилактикасы және емінде)

Қажет болған жағдайда ципрофлоксацин сондай-ақ балалар мен жасөспірімдердегі ауыр инфекцияларды емдеу үшін қолданылуы мүмкін.
Емді тек балалар мен жасөспірімдердегі кистозды фиброзды және/немесе ауыр инфекцияларды емдеуде тәжірибесі бар маман тағайындауы мүмкін.
Жүйелік фторхинолондар, оның ішінде пероральді, инъекциялық және ингаляциялық түрлерін қоса, ұзақ мерзімді (айлар немесе жылдарға созылатын), мүгедектікке әкелетін, потенциалды қайтымсыз жағымсыз реакцияларды тудыруы мүмкін, кейде адам организмінің көптеген жүйелеріне және сезім мүшелеріне әсер етеді.
Жүйелік қолдануға арналған фторхинолондар әдетте инфекция кезінде ұсынылатын басқа антибиотиктер жарамсыз болған жағдайда ғана қолданылуы керек.
Басқа антибиотиктер орынсыз деп саналатын және фторхинолондар көрсетілуі мүмкін жағдайлар:

• • осы инфекцияда ұсынылған бірінші қатардағы басқа антибиотиктерге төзімділік болғанда
• • бірінші қатардағы басқа антибиотиктер осы пациентке қарсы көрсетілімде
• • бірінші қатардағы басқа антибиотиктер пациентте емдеуді тоқтатуды қажет ететін жағымсыз реакцияларды туындатты
• • бірінші қатардағы басқа антибиотиктермен емдеу сәтсіз болды

Препарат показан для лечения ряда инфекций, вызванных чувствительными к ципрофлоксацину микроорганизмами.Перед началом терапии особое внимание следует обратить на имеющуюся информацию об устойчивости микроорганизмов к ципрофлоксацину.Необходимо учитывать официальные руководства по надлежащему использованию антибиотиков.Взрослые:

• - инфекции нижних отделов дыхательных путей, вызванные грамотрицательными бактериями: обострения хронической обструктивной болезни легких (ципрофлоксацин следует применять только тогда, когда другие антибиотики, обычно рекомендуемые для лечения этих инфекций, считаются неподходящими)
• бронхолегочные заболевания при муковисцидозе или бронхоэктатической болезни
• пневмония
• - хронический гнойный средний отит
• - обострение хронического синусита, особенно вызванного грамотрицательными бактериями
• - инфекции мочевыводящих путей: неосложненный острый цистит (ципрофлоксацин следует применять только тогда, когда другие антибиотики, обычно рекомендуемые для лечения этих инфекций, считаются неподходящими)
• острый пиелонефрит
• осложненные инфекции мочевыводящих путей
• бактериальный простатит
• - инфекции половых органов: гонококковый уретрит и цервицит, вызванный чувствительными микроорганизмами Neisseria gonorrhoeae
• эпидидимоорхит, включая случаи, вызванные чувствительными микроорганизмами Neisseria gonorrhoeae
• воспалительные заболевания органов малого таза, включая случаи, вызванные чувствительными микроорганизмами Neisseria gonorrhoeae
• - инфекции желудочно-кишечного тракта (например, диарея путешественников)
• - интраабдоминальные инфекции
• - инфекции кожи и мягких тканей, вызванные грамотрицательными бактериями
• - злокачественный наружный отит
• - инфекции костей и суставов
• - профилактика инвазивных инфекций, вызываемых микроорганизмами Neisseria meningitidis
• - ингаляционная форма сибирской язвы (постконтактная профилактика и лечение заболевания).Ципрофлоксацин может применяться при лечении пациентов с нейтропенией и лихорадкой, которая может быть вызвана бактериальной инфекцией.Дети и подростки старше 6 лет:
  
  - бронхолегочные заболевания у детей с муковисцидозом, вызванные микроорганизмами Pseudomonas aeruginosa
• - осложненные инфекции мочевыводящих путей и пиелонефрит
• - ингаляционная форма сибирской язвы (постконтактная профилактика и лечение заболевания).При необходимости ципрофлоксацин также может применяться для лечения тяжелых инфекций у детей и подростков.Лечение может быть назначено только специалистом, имеющим опыт в лечении кистозного фиброза и/или тяжелых инфекций у детей и подростков.Системные фторхинолоны, включая пероральные, инъекционные и ингаляционные формы, могут вызывать длительные (продолжающиеся несколько месяцев или лет), инвалидизирующие, потенциально необратимые нежелательные реакции, поражающие иногда несколько систем организма человека и органы чувств.Фторхинолоны для системного применения следует использовать только в случаях, когда другие антибиотики, обычно рекомендуемые при инфекции, не подходят.Ситуации, в которых другие антибиотики считаются нецелесообразными и могут быть показаны фторхинолоны:
  
  • имеется устойчивость к другим антибиотикам первого ряда, рекомендованным при данной инфекции
• • другие антибиотики первого ряда противопоказаны данному пациенту
• • другие антибиотики первого ряда вызвали у пациента нежелательные реакции, требующие прекращения лечения
• • лечение другими антибиотиками первого ряда оказалось безуспешным

Противопоказания

- белсенді затқа, басқа хинолондарға немесе препараттың қандай да бір қосымша заттарына аса жоғары сезімталдық;

- ципрофлоксацин және тизанидинді бір мезгілде қабылдау.

- жүктілік және лактация кезеңі

- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер (муковисцидоз аясындағы бронх-өкпе ауруларын қоспағанда, сондай-ақ сібір ойық жарасының өкпедегі түрінің профилактикасы және емі, несеп шығару жолдарының асқынған инфекцияларында 6 жастан асқан балалар мен жасөспірімдерге)

Қолдану кезіндегі қажетті сақтық шаралары

Аса жоғары сезімталдық

Препараттың бір реттік дозасын қабылдағаннан кейін өмір үшін қауіпті болуы мүмкін анафилаксиялық және анафилактоидтық реакцияларды қоса, аса жоғары сезімталдық реакциялары туындауы мүмкін. Аталған реакциялар туындаған жағдайда препарат қабылдауды тоқтату және тиісті ем тағайындалуы қажет.



- гиперчувствительность к активному веществу, другим хинолонам или какому-либо из вспомогательных веществ препарата;

- одновременное применение ципрофлоксацина и тизанидина.

- беременность и период лактации

- детский и подростковый возраст до 18 лет (за исключением бронхолегочных заболеваний на фоне муковисцидоза, а также профилактики и лечения легочной формы сибирской язвы, осложненных инфекции мочевыводящих путей у детей и подростков старше 6 лет)

Лекарственное взаимодействие

Препараттардың ципрофлоксацинге әсері

QT аралығын ұзартатын дәрілік заттар

Ципрофлоксацин, басқа фторхинолондар сияқты, QT аралығын ұзартатын препараттарды (мысалы, аритмияға қарсы IA және III класс препараттары, трициклді антидепрессанттар, макролидтер, психозға қарсы дәрілер) қабылдайтын пациенттерге сақтықпен қолдану керек.

Хелатты кешендердің түзілуі

Ципрофлоксацинді (ішке) және құрамында мультивалентті катиондар және минералды қоспалары (мысалы, кальций, магний, алюминий, темір) бар препараттарды, фосфаттарды байланыстыратын (мысалы, севеламер карбонаты немесе лантан карбонаты) полимерлі препараттарды, сукральфатты немесе антацидтерді, сондай-ақ құрамында магний, алюминий немесе кальций бар буферлік сыйымдылығы үлкен препараттарды (мысалы, диданозин таблеткалары) бір мезгілде қабылдау ципрофлоксациннің сіңуін төмендетуі мүмкін. Сондықтан ципрофлоксацинді осы препараттарды қабылдаудан 1-2 сағат бұрын уақытқа, немесе осы препараттарды қабылдағаннан кейін ең кемі 4 сағаттан соң қабылдауға тағайындау керек.

Бұл шектеу Н2-рецепторлар блокаторларының класына жататын антацидтерге қатысты емес.

Тамақ өнімдері және сүт өнімдері

Тамақ өнімдері құрамындағы кальций препараттың сіңуіне елеулі әсер етпейді. Дегенмен, сүт өнімдерін немесе минералдармен байытылған сусындарды (мысалы, сүт, йогурт, кальциймен байытылған апельсин шырыны) және ципрофлоксацинді бір мезгілде қолдануға жол бермеген жөн, өйткені мұндайда соңғысының сіңуі азаюы мүмкін.

Пробенецид

Пробенецид ципрофлоксациннің бүйректік секрециясына ықпал етеді. Бір мезгілде пробенецид пен ципрофлоксацин қолдану сарысуда ципрофлоксацин концентрациясының жоғарылауына алып келеді.

Метоклопрамид

Метоклопрамид ципрофлоксациннің (пероральді қолданылатын) сіңуін тездетеді, нәтижесінде плазмадағы ең жоғары концентрацияға ең аз уақыт ішінде жетеді. Ципрофлоксацин биожетімділігі өзгермейді.

Омепразол

Ципрофлоксацин мен омепразолды бір мезгілде қолдану ципрофлоксациннің

Cmax және AUC елеусіз азайтады.

Ципрофлоксациннің басқа дәрілік заттарға әсері

Тизанидин

Тизанидинді ципрофлоксацинмен бір мезгілде қабылдауға болмайды.

Метотрексат

Ципрофлоксацин бір мезгілде қолданылғанда метотрексаттың бүйректік тубулярлы тасымалдануы баяулауы мүмкін, бұл қан плазмасында метотрексат деңгейінің жоғарылауына және метотрексатпен байланысты уыттану реакцияларының даму қаупінің артуына алып келуі мүмкін. Бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Теофиллин

Ципрофлоксацин мен теофиллинді бірге қолдану қан сарысуында теофиллин концентрациясының қолайсыз жоғарылауына әкелуі мүмкін, осыған орай, сирек жағдайларда өмірге қатер төндіруі немесе өліммен аяқталуы мүмкін жағымсыз реакциялар пайда болуы мүмкін. Атап көрсетілген біріктірілімді қолдану кезінде теофиллиннің қан сарысуындағы концентрациясын бақылап және қажет болса, оның дозасын азайту қажет.

Басқа ксантин туындылары

Ципрофлоксацин мен кофеин немесе пентоксифиллинді (окспентифиллин) бір мезгілде қолданғанда көрсетілген ксантин туындыларының сарысулық концентрацияларының жоғарылауы туралы хабарланған.

Фенитоин

Бір мезгілде ципрофлоксацин мен фенитоин қолдану фенитоиннің сарысулық деңгейінің жоғарылауына немесе төмендеуіне әкелуі мүмкін, сондықтан препарат деңгейіне бақылау жүргізу талап етіледі.

Циклоспорин

Ципрофлоксацин мен құрамында циклоспорин бар дәрілік препараттарды бір мезгілде қолданғанда қан сарысуында креатинин концентрациясының өтпелі жоғарылауы байқалды. Сондықтан осы пациенттерде қан сарысуында креатинин концентрациясын жиі (аптасына екі рет) бақылау қажет.

К дәрумені антагонистері

Ципрофлоксацинді К дәрумені антагонистерімен бір мезгілде қолданғанда антикоагулянтты әсерінің күшеюі бақылануы мүмкін. Бұл қауіп негізгі ауру түріне, пациенттің жасына және жалпы жай-күйіне қарай өзгеруі мүмкін, сондықтан ципрофлоксациннің ХҚҚ (халықаралық қалыптасқан қатынас) мәнінің артуына әсерінің үлесін бағалау қиын. Ципрофлоксацин мен К дәрумені антагонистерін (мысалы, варфарин, аценокумарол, фенпрокумон немесе флуиндион) бір мезгілде қолдану кезінде және одан кейін бірден жиі ХҚҚ бақылауы керек.

Дулоксетин

Дулоксетинді флувоксамин сияқты CYP450 1А2 изоферменттерінің күшті тежегіштерімен бір мезгілде қолдану дулоксетин AUC және Сmах артуына алып келуі мүмкіндігін көрсетті. Ципрофлоксацинмен болуы мүмкін өзара әрекеттесуі туралы клиникалық деректер болмаса да, бірге қолдануда осыған ұқсас әсерлерін күтуге болады.

Ропинирол

Ропинирол мен ципрофлоксацинді (CYP450 1А2 изоферментінің орташа тежегішін) бір мезгілде қолдану ропинирол Сmах және AUC, тиісінше, 60% және 84% артуына алып келеді. Ципрофлоксацин емі кезінде және одан кейін ропинирол дозасын түзету және бақылау ұсынылады.

Лидокаин

Құрамында лидокаин бар дәрілік препараттар мен ципрофлоксацинді (CYP450 1А2 изоферменттерінің орташа тежегішін) бір мезгілде қолдану вена ішіне енгізілген лидокаин клиренсін 22% азайтатынын көрсетті. Лидокаинмен емдеу жағымдылығының қалыпты екеніне қарамастан, бір мезгілде қолданғанда жағымсыз әсерлері туындауы мүмкін.

Клозапин

250 мг ципрофлоксацин мен клозапинді 7 күн бойы бірге қолданудан кейін клозапин мен N-дезметилклозапин концентрациясының, тиісінше, 29% және 31% жоғарылауы бақыланды. Ципрофлоксацинмен ем кезінде және емнен кейін дереу пациенттің жай-күйін қадағалап және қажет болған жағдайда клозапин дозасын түзету керек.

Силденафил

Ципрофлоксацин мен силденафилді бір мезгілде тағайындағанда қаупі мен күтілетін пайдасын ескеріп, сақ болу керек.

Агомелатин

Флувоксамин, (CYP450 1А2 изоферментінің қуатты тежегіші) агомелатин метаболизмін елеулі тежейді, бұл агомелатин әсерінің 60 есе артуына алып келеді. Ципрофлоксацинмен (CYP450 1А2 орташа тежегіші) болуы мүмкін өзара әрекеттесуінің клиникалық деректері болмауына қарамастан, бір мезгілде қолданғанда осыған ұқсас әсерлер дамуын күтуге болады.

Золпидем

Ципрофлоксацин мен золпидемді бірге қолдану ұсынылмайды. Өйткені бірге қолданғанда қанда золпидем деңгейі артқаны бақылануы мүмкін.



Вследствие снижения активности процессов микросомального окисления в гепатоцитах Флапрокс повышает концентрацию и удлиняет Т1/2 теофиллина (и других ксантинов, например, кофеина), пероральных гипогликемических лекарственных средств, антикоагуляных средств непрямого действия, способствует снижению протромбинового индекса.

При сочетании с другими противомикробными ЛС (бета – лактамные антибиотики, аминогликозиды, клиндамицин, метронидазол) обычно наблюдается синергизм; можно применять в комбинации с азлоциллином и цефтазидимом при инфекциях, вызванных Pseudomonas spp.; с мезлоциллином, азлоциллином и другими бета – лактамными антибиотиками – при стрептококковыми инфекциями; с изоксазолилпенициллинами и ванкомицином – при стафилококковых инфекциях; с ментонидазолом и клиндамицином – при анаэробных инфекциях.

Флапрокс усиливает нефротоксическое действие циклоспорина, отмечается увеличение сывороточного креатинина, у таких пациентов необходим контроль этого показателя 2 раза в неделю.

При одновременном приеме усиливает действие антикоагулянтных средств непрямого действия.

Пероральный прием совместно с железосодержащим ЛС, сукральфатом и антацидными ЛС, содержащими ионы магния, кальция и алюминия, приводит к снижению всасывания Флапрокса, поэтому его следует назначать за 1-2 ч до или через 4 ч после приема вышеуказанных ЛС.

Нестероидные противовоспалительные препараты (исключая ацетилсалициловая кислоту) повышают риск развития судорог.

Диданозин снижает всасывание Флапрокса вследствие образования комплексов с ионами алюминия и магния содержащихся в диданозине.

Метоклопрамид ускоряет абсорбцию Флапрокса, что приводит к уменьшению времени достижения его Сmaх.

Совместное применение урикозурических ЛС приводит к замедлению выведения (до 50 %) и повышению плазменной концентрации Флапрокса.

Флапрокс повышает Сmaх в 7 раз (от 4 до 21 раза) и площадь под кривой «концентрация – время» (AUC) в 10 раз (от 6 до 24 раз) тизанидина, что повышает риск выраженного снижения артериального давления и сонливости.

В комбинации с противодиабетическими препаратами вызывает гипогликемию.