МИЛЬГАММА 2МЛ N5 АМП

Лекарственная форма

Бұлшықет ішіне инъекцияға арналған ерітінді, 2 мл



Раствор для внутримышечных инъекций, 2 мл

Состав

Бір ампула препараттың (2 мл) құрамында

белсенді заттар:

• тиамин гидрохлориді 100 мг
• пиридоксин гидрохлориді 100 мг
• цианокобаламин 1 мг
• қосымша заттар: лидокаин гидрохлориді 20 мг
• бензил спирті 40 мг
• натрий полифосфаты 20 мг
• калий гексацианоферраты (III) 0.20 мг
• натрий гидроксиді 12 мг
• инъекцияларға арналған су 2 мл-дейін

• тиамина гидрохлорид 100 мг
• пиридоксина гидрохлорид 100 мг
• цианокобаламин 1 мг
• вспомогательные вещества: лидокаина гидрохлорид
• спирт бензиловый
• натрия полифосфат
• калия гексацианоферрат (III)
• натрия гидроксид
• вода для инъекций

Побочные действия

Сирек:

• - бензил спиртіне аса жоғары сезімталдық реакциялары
  
  Өте сирек:
  
  - аса жоғары сезімталдық реакциялары (мысалы
• тері бөртпесі
• экзантема
• тыныс алудың қиындауы
• шок
• ангионевроздық ісіну)
  
  - тахикардия
  
  - тершеңдік ұстамалары
• акне
• қышымамен және есекжеммен айқындалған тері реакциялары
  
  Өте сирек / жекелеген жағдайларда:
  
  - енгізу орнындағы бұзылулар: жылдам енгізу кезіндегі (кездейсоқ венаішілік инъекция
• қарқынды қанмен қамтамасыз ететін тіндерге инъекция) немесе артық дозалау кезіндегі жүйелі реакциялар

• реакции гиперчувствительности на бензиловый спирт
  
  Очень редко:
  
  реакции гиперчувствительности (например
• кожная сыпь
• экзантема
• затрудненное дыхание
• шок
• ангионевротический отек)
  
  тахикардия
  
  приступы потливости
• акне
• кожные реакции
• выраженные зудом и крапивницей
  
  Исключительно редко / В единичных случаях:
  
  нарушения в месте введения: системные реакции при быстром введении (случайная внутривенная инъекция
• инъекция в ткани с интенсивным кровоснабжением) или при передозировке.В этом случае могут возникнуть головокружение
• рвота
• брадикардия
• аритмия
• спутанность сознания и судороги
  
  ощущение жжения в месте введения

Особенности продажи

Отпускается без рецепта

Особые условия

Ампула ашылғаннан кейін микробиологиялық тұрғыдан препарат дереу енгізілуге жатады. Мильгамма® тек бұлшықет ішіне ғана енгізіледі (б/і).

Алты айдан астам ұзақ қолдану нейропатияны тудыруы мүмкін.

Мильгамма® доза бірлігіне (2 мл) құрамында 1 ммольден кем натрий (23 мг) бар.

Педиатрияда қолдану. Қатысы жоқ.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік кезінде В1 дәруменін қолданудың ұсынылатын тәуліктік дозасы екінші триместрде 1,2 мг, үшінші триместрде 1,3 мг; төртінші айдан бастап В6 дәрумені - 1,9 мг; В12 дәрумені - 2,6 мкг құрайды. Жүктілік кезінде көрсетілген дозалардың артуы B1 және B6 дәрумендерінің ауыр тапшылығы расталған жағдайда ғана мүмкін.

B1, В6 және В12 дәрумендері емшек сүтіне өтеді.

В6 дәруменінің жоғары дозалары сүт өндіруді тежеуі мүмкін.

Жүктілік кезінде және лактация кезеңінде препаратты қолдану туралы шешімді В1, В6 және В12 дәрумендерінің ауыр тапшылығы жағдайында емдеуші дәрігер ғана және пайдасы мен қаупі мұқият бағалағаннан кейін қабылдайды.

Препараттың көлік құралдарын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Мильгамма® көлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне әсер етпейді. Ерекше сақтық шаралары қажет емес.



Препарат Мильгамма® вводится исключительно внутримышечно (в/м), ни в коем случае не внутривенно (в/в) в кровоток, так как содержание лидокаина в препарате может привести к сердечной аритмии. При случайном попадании в вену пациент должен наблюдаться врачом или должен быть госпитализирован, в зависимости от тяжести симптомов.

Препарат при длительном применении более шести месяцев может вызвать нейропатию.

Препарат на единицу дозы (2 мл) содержит натрий менее 1 ммоль (23 мг).

С микробиологической точки зрения после вскрытия ампулы препарат подлежит немедленному введению. Мильгамма® вводится исключительно внутримышечно (в/м).

Длительное применение более шести месяцев может вызвать нейропатию.

Мильгамма® на единицу дозы (2 мл) содержит натрий менее 1 ммоль (23 мг).

Применение в педиатрии. Не применимо.

Во время беременности или лактации

Во время беременности рекомендуемая суточная доза применения витамина В1 составляет 1,2 мг во втором триместре, 1,3 мг в третьем триместре; витамина В6 - 1,9 мг с четвертого месяца; витамина В12 - 2,6 мкг. Превышение указанных доз во время беременности возможно только в случае подтвержденного тяжелого дефицита витаминов B1 и B6.

Витамины B1, В6 и В12 проникают в грудное молоко.

Высокие дозы витамина В6 могут ингибировать выработку молока.

Решение о применении препарата во время беременности и в период лактации в случаях тяжелого дефицита витаминов В1, В6 и В12 принимается только лечащим врачом и после тщательной оценки пользы и рисков.

Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством и потенциально опасными механизмами

Мильгамма® не оказывает влияния на способность управлять транспортными средствами и работать с механизмами. Особых мер предосторожности не требуется.

Показания

В1, В6 және В12 дәрумендерінің тапшылығы расталған, тамақ өнімдерімен толықтыру мүмкін емес айқын жүйелі неврологиялық ауруларды емдеу



Лечение выраженных системных неврологических заболеваний, вызванных подтвержденным дефицитом витаминов В1, В6 и В12, который невозможно восполнить пищевыми продуктами

Противопоказания

әсер етуші заттарға немесе кез келген қосымша заттарға аса жоғары сезімталдық

қалпына келмейтін жедел жүрек жеткіліксіздігі, жүрек өткізгіштігінің бұзылуы

жүктілік және емшек емізу кезеңі

12 жасқа дейінгі балалар



гиперчувствительность к действующим веществам или любому из вспомогательных веществ

острая декомпенсированная сердечная недостаточность, нарушения сердечной проводимости

период беременности и кормления грудью

детский возраст до 12 лет

Лекарственное взаимодействие

В1 дәрумені. Тиамин құрамында сульфит бар ерітіндіде толығымен бұзылады. В1 дәруменінің ыдырау өнімдері бар жерде басқа витаминдердің белсенділігі жойылады (темір иондарының төмен концентрациясы осындай белсенділігі жойылуын болдырмауы мүмкін).

Тиамин тотықтырушы заттармен, сынап хлоридімен, йодидпен, карбонатпен, ацетатпен, темір сульфатымен, танин қышқылымен, темір аммоний-цитратымен, сондай-ақ натрий фенобарбитонымен алымен, рибофлавинмен, бензилпенициллинмен, глюкозамен және метабисульфитпен үйлесімсіз. Мыс тиаминнің ыдырауын жеделдетеді; одан басқа рН (3 көп) мәні артқан кезде тиамин өзінің әсерін жоғалтады.

В6 дәрумені. В6 дәруменінің емдік дозалары леводопаның тиімділігін әлсіретуі мүмкін, сол сияқты леводопа В6 дәруменінің емдік дозаларының әсерін төмендетеді. Өзара әрекеттесулер изониазидпен, D-пеницилламинмен және циклосеринмен, Д-пеницилламинмен, адреналинмен, норадреналинмен, сульфонамидтермен байқалады, ол пиридоксин әсерін төмендетеді.

В12. дәрумені. Цианокобаламин тотықтырғыш заттармен және ауыр металл тұздарымен үйлесімсіз, тиаминнен туындаған аллергиялық реакцияларды күшейтуі мүмкін. Рибофлавин, әсіресе жарықтың әсерінен деструктивтік әсер етуі мүмкін. Никотинамид фотолизисті күшейтеді, ал сол уақытта антиоксиданттар бұл үдерісті тежейді.

Лидокаинді парентеральді енгізгенде эпинефринді немесе норэпинефринді бір мезгілде қабылдау жүрекке жағымсыз әсерді күшейтуі мүмкін.

Сондай-ақ, сульфонамидтермен өзара әрекеттесу байқалады.

Жергілікті анестетиктермен артық дозаланғанда эпинефринді немесе норэпинефринді қосымша енгізуден аулақ болу керек.



Витамин В1. Тиамин полностью разрушается в растворах, содержащих сульфиты. Другие витамины инактивируются в присутствии продуктов распада витамина В1 (низкая концентрация ионов железа может предотвратить эту инактивацию).

Тиамин несовместим с окисляющими веществами, хлоридом ртути, йодидом, карбонатом, ацетатом, сульфатом железа, таниновой кислотой, железа аммоний-цитратом, а также фенобарбитоном натрия, рибофлавином, бензилпенициллином, глюкозой и метабисульфитом. Медь ускоряет разрушение тиамина; кроме того, тиамин утрачивает свое действие при увеличе¬нии значений рН (более 3).

Витамин В6. Терапевтические дозы витамина В6 могут ослаблять эффективность леводопы, аналогично леводопа снижает эффект терапевтических доз витамина В6. Взаимодействия наблюдаются с изониазидом, D-пеницилламином и циклосерином, Д-пеницилламином, адреналином, норадреналином, сульфонамидами, которое снижает эффект пиридоксина.

Витамин В12. Цианокобаламин несовместим с окисляющими веществами и солями тяжелых металлов, может усиливать аллергические реакции, вызванные тиамином. Рибофлавин, особенно при воздействии света, может оказывать деструктивное действие. Никотинамид усиливает фотолизис, в то время как антиоксиданты ингибируют этот процесс.

При парентеральном введении лидокаина одновременный прием эпинефрина или норэпинефрина может усиливать побочное действие на сердце.

Также наблюдается взаимодействие с сульфонамидами.

В случаях передозировки местными анестетиками следует избегать дополнительного введения эпинефрина или норэпинефрина.