ВАЗИЛИП 0,01 N28 ТАБЛ

Лекарственная форма

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 10 мг



Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 10 мг

Состав

Дәрілік препараттың құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 10 мг, 20 мг немесе 40 мг симвастатин,

қосымша заттар:

• лактоза моногидраты
• желатинделген крахмал
• бутилгидроксианизол
• лимон қышқылы
• аскорбин қышқылы
• жүгері крахмалы
• микрокристалды целлюлоза
• магний стеараты
• қабықтың құрамы: гипромеллоза
• тальк
• пропиленгликоль
• титанның қостотығы (Е171)
  
  
  
  Одна таблетка содержит
  
  активное вещество - симвастатин 10 мг
• вспомогательные вещества: лактозы моногидрат
• крахмал прежелатинированный
• бутилгидроксианизол
• кислота лимонная безводная
• кислота аскорбиновая
• крахмал кукурузный
• целлюлоза микрокристаллическая
• магния стеарат
• состав оболочки: гипромеллоза
• тальк
• пропиленгликоль
• титана диоксид (Е171)

Фармакодинамика

Вазилип тығыздығы төмен липопротеиндер холестеринінің (ТТЛП-Х) қалыпты да, сонымен қатар жоғарылаған концентрациясын да төмендетеді. ТТЛП-Х тығыздығы өте төмен липопротеиннен (ТӨТЛП) түзіледі және көбіне ТТЛП жоғары аффинді рецепторларымен катаболизденеді. ТТЛП деңгейінің Вазилип препаратымен төмендеуінің механизмі ТӨТЛП холестеринінің (ТӨТЛП-Х) төмендеуін, сонымен қатар ТТЛП рецепторларының индукциясын да қамтуы мүмкін, ол ТТЛП-Х өндірілуінің төмендеуіне және катаболизмінің жоғарылауына әкеледі. В аполипопротеин деңгейі де Вазилип препаратымен емдеу барысында айқын төмендейді. Бұдан басқа, Вазилип ТТЛП-Х деңгейін орташа арттырады және қан плазмасындағы триглицеридтер деңгейін төмендетеді. Осындай өзгерулердің нәтижесінде жалпы холестериннің ТТЛП-Х-ге арақатынасы және ТТЛП-Х-нің ТЖЛП-Х-ге арақатынасы төмендейді.

Клиникалық тиімділік және қауіпсіздік

Жүректің ишемиялық ауруы (ЖИА) немесе жүректің ишемиялық ауруының жоғары қаупі

Heart Protection Study (HPS) зерттеуінде симвастатинмен емдеудің әсері гиперлипидемиясы бар немесе онсыз, сондай-ақ ЖИА, басқа окклюзиялық артерия аурулары немесе қант диабеті бар 20 536 пациентте (40-80 жас) зерттелді. Бұл зерттеуде орта есеппен 5 жыл ішінде 10 269 пациент симвастатинді тәулігіне 40 мг дозада, ал 10 267 пациент плацебо қабылдады. Бастапқы деңгейде 6 793 пациентте (33 %) ТТЛП холестерин деңгейі 116 мг/дл төмен болды; 5063 пациенттің (25 %) деңгейі 116 мг/дл 135 мг/дл дейін болды; және 8 680 пациенттің (42 %) деңгейі 135 мг/дл жоғары болды.

Плацебомен салыстырғанда тәулігіне 40 мг симвастатинмен емдеу барлық себептерден болатын өлім қаупін сенімді түрде төмендетті (симвастатин тобындағы пациенттерде 12,9% [1 328 адам] және плацебо тобында 14,7% [1507 адам]; р=0,003) ЖИА-дан өлімінің 18% төмендеуіне байланысты (5,7% [587 адам] 6,9% [707 адам] салыстырғанда; р=0,0005; абсолютті қауіп 1,2% төмендеді). Тамырдан емес аурулардан болатын өлім-жітімнің төмендеуі статистикалық маңыздылық деңгейіне жеткен жоқ.

Симвастатин сонымен қатар ауыр коронарлық асқынулардың қаупін 27% (p<0,0001) азайтты (өлімге әкелмейтін миокард инфарктісінен немесе ЖИА салдарынан болатын өлімнен тұратын біріктірілген соңғы көрсеткіш). Симвастатин 30% (p<0,0001) коронарлық тамырларға хирургиялық араласу қажеттілігін (аортокоронарлық шунттау және тері арқылы транслюминальді коронарлық ангиопластиканы қоса) және 16% (p=0,006) шеткері және басқа коронарлық емес тамырларды реваскуляризациялау емшараларының қажеттілігін азайтты. Симвастатин ишемиялық инсульт санының 30 (p<0,0001) төмендеуіне байланысты инсульт қаупін 25% (p < 0,0001) төмендетті. Сонымен қатар, қант диабеті бар пациенттердің қосалқы тобында симвастатин 21% (p=0,0293) макроваскулярлық асқынулардың даму қаупін, соның ішінде шеткері қантамырлардың реваскуляризация емшараларын (хирургиялық араласу немесе ангиопластика), аяқтың ампутациясын немесе аяқтың ойық жарасын төмендетеді. Асқынулардың даму жиілігінің пропорционалды төмендеуі барлық қосалқы топтарда, соның ішінде ЖИА жоқ, бірақ ми тамырларының немесе шеткері артериялардың ауруларында, зерттеуге енгізілген кездегі жасы 70 жастан аз және одан жоғары ерлер мен әйелдерде, артериялық гипертензиямен немесе онсыз, әсіресе пациенттер арасында ұқсас болды, зерттеуге енгізілген кезде ТТЛП холестерин деңгейі 3,0 ммоль/л төмен болды.

Scandinavian Simvastatin Survival Study (4S) зерттеуі жүректің ишемиялық ауруы (ЖИА) және жалпы холестериннің бастапқы деңгейі 212-309 мг/дл (5,5-8,0 ммоль/л) бар 4444 пациентте симвастатинмен емдеудің жалпы өлім-жітімге әсерін бағалады. Бұл көп орталықты, рандомизацияланған, қосарлы жасырын, плацебо бақыланатын зерттеу болды. Стенокардиясы немесе миокард инфарктісі (МИ) бар пациенттер орта есеппен 5,4 жыл бойы емдік диетаны, стандартты емді және симвастатинді тәулігіне 20-40 мг (n = 2221) немесе плацебо (n = 2223) дозасында қабылдады. Симвастатин өлім қаупін 30% төмендетті (абсолютті қауіп 3,3% төмендету). ЖИА өлім қаупі 42% төмендеді (абсолютті қауіптің 3,5% төмендеуі). Симвастатин сонымен қатар күрделі коронарлық асқынулардың даму қаупін 34% азайтты (ЖИА салдарынан болатын өлім және клиникалық расталған өлімге әкелмейтін жағдайлардың саны). Сонымен қатар, симвастатин өлімге әкелетін және өлімге әкелмейтін цереброваскулярлық асқынулардың (инсульт және өтпелі ишемиялық шабуылдар) қаупін 28% - ға сенімді түрде төмендетті. Басқа (жүрек-қантамыр емес) себептерден болатын өлім-жітімнің төмендеуіндегі топтар арасындағы айырмашылықтар статистикалық тұрғыдан маңызды болмады.

Холестерин мен гомоцистеиннің қосымша төмендеуінің (SEARCH) тиімділігін зерттеу анамнезінде миокард инфарктісі бар 12064 пациентте 80 мг және 20 мг (бақылаудың орташа ұзақтығы 6,7 жыл) негізгі қантамыр асқынуларының (НҚА, өліммен аяқталатын ЖИА, өліммен аяқталмайтын миокард инфарктісі, коронарлық реваскуляризация емшарасы, өліммен аяқталмайтын немесе өліммен аяқталатын инсульт немесе шеткері реваскуляризация емшарасы ретінде анықталатын) симвастатинмен емдеу әсерін салыстырды. Екі топ арасында НҚА жиілігінде сенімді айырмашылықтар байқалмады; симвастатин 80 мг симвастатинмен салыстырғанда 20 мг (n=1553; 25,7%) (n=1 477; 24,5%); салыстырмалы қауіп - 0,94, 95% сенімділік аралығы (СА):

• 0
• 88-ден 1
• 01-ге дейін

Зерттеу кезінде екі топ арасындағы ТТЛП холестерин мәндерінің абсолютті айырмашылығы 0,35=0,01 моль/л болды.Бұл симвастатинді 80 мг дозада қабылдаған пациенттерде 1% құрады, ал симвастатинді 20 мг дозада қабылдаған пациенттерде 0,02%.Миопатия жағдайларының жартысына жуығы емдеудің бірінші жылында пайда болды.Емдеудің әрбір келесі жылында миопатияның даму жиілігі шамамен 0,1% құрады.

Алғашқы гиперхолестеринемия және аралас гиперлипидемия

Гиперхолестеринемиясы бар пациенттерде тәулігіне 10, 20, 40 және 80 мг дозада симвастатиннің тиімділігі мен қауіпсіздігін салыстыру бойынша зерттеулерде ТТЛП холестеринінің орташа төмендеуі сәйкесінше 30, 38, 41 және 47% құрады.Аралас гиперлипидемиясы бар пациенттер 40 мг және 80 мг симвастатин қабылдаған зерттеулерде триглицеридтердің орташа төмендеуі сәйкесінше 28% және 33% (плацебо - 2%), ал ТТЛП холестеринінің орташа жоғарылауы сәйкесінше 13% және 16% (плацебо - 3%) болды.

Балалар

Қосарлы жасырын, плацебо-бақыланатын зерттеуде гетерозиготалы отбасылық гиперхолестеринемиямен (геОГ) 10-17 жас аралығындағы (орташа жасы 14,1 жас) 175 пациент (Таннер шкаласы бойынша 99 II сатыдағы немесе одан жоғары ұл және менархеден кейін кем дегенде бір жыл бұрын болған 76 қыз) симвастатин немесе плацебо қабылдаған топтарға рандомизацияланған.24 апта ішінде (негізгі зерттеу).Бұл топқа қосылудың негізі 160-тан 400 мг/дл-ге дейінгі ТТЛП холестеринінің бастапқы деңгейі және ата-аналардың кем дегенде біреуінде ТТЛП холестерин деңгейінің 189 мг/дл-ден жоғары болуы болды.Симвастатиннің дозасы (кешке бір рет) алғашқы 8 аптада 10 мг, екінші 8 аптада 20 мг және одан әрі 40 мг құрады.24 аптадан кейін 144 пациент емдеуді жалғастыруға шешім қабылдады және 40 мг симвастатин немесе плацебо қабылдады.

Симвастатин плазмадағы ТТЛП холестеринін, триглицеридтерді (ТГ) және аполипопротеин в (Апо-В) деңгейін сенімді түрде төмендетті.48 аптадан кейін жүргізілген зерттеудің нәтижелері негізгі зерттеуде алынған нәтижелермен салыстырылды.

24 апталық емдеуден кейін ТТЛП холестеринінің орташа мәні плацебо қабылдаған топтағы 207,8 мг/дл (тербеліс:

• 128
• 0-334
• 0 мг/дл) салыстырғанда 40 мг дозада симвастатин қабылдаған топта 124
• 9 мг/дл (тербеліс: 64
• 0 - 289
• 0 мг/дл) болды

Симвастатинмен 24 апталық емдеуден кейін (8 апталық аралықпен тәулігіне 10, 20 және 40 мг дозаның ұлғаюымен) ТТЛП холестеринінің орташа мөлшері 36,8% (плацебо:

• бастапқы деңгеймен салыстырғанда 1,1%-ға жоғарылау), Апо - В-32,4% (плацебо: 0,5%) және ТГ орташа деңгейі 7,9% - ға (плацебо: 3,2%)
• ТТЛП холестеринінің орташа мөлшері 8,3% - ға өсті (плацебо: 3,6%).Симвастатиннің геОГ бар балалардағы жүрек-қантамыр оқиғаларына ұзақ мерзімді емдік әсері белгісіз

Гетерозиготалы отбасылық гиперхолестеринемиясы бар балаларда тәулігіне 40 мг-ден асатын дозалардың қауіпсіздігі мен тиімділігі зерттелмеген.Ересектердегі ауру мен өлімнің төмендеуіне қатысты балалардағы симвастатинмен емдеудің ұзақ мерзімді тиімділігі анықталмаған.

Активным веществом препарата Вазилип® является симвастатин, основным эффектом которого является снижение содержания общего холестерина и холестерина липопротеинов низкой плотности (ЛПНП) в плазме крови.Вазилип® является ингибитором 3-гидрокси-3-метил глутарил коэнзима А (ГMГ-КoA) редуктазы, фермента, катализирующего превращение ГМГ-КоА в мевалоновую кислоту (ранний этап синтеза холестерина).Вазилип® снижает концентрацию общего холестерина, холестерина липопротеинов низкой плотности (ЛПНП) и триглицеридов.Содержание холестерина липопротеинов очень низкой плотности (ЛПОНП) также снижается, в то время как содержание холестерина липопротеинов высокой плотности (ЛПВП) умеренно повышается.Cнижает содержание общего холестерина и ЛПНП в случаях гетерозиготной семейной и несемейной форм гиперхолестеринемии, при смешанной гиперлипидемии, когда повышенное содержание холестерина является фактором риска.Препарат снижает уровень общего холестерина и холестерина липопротеинов низкой плотности (ЛПНП) у пациентов с ишемической болезнью сердца, снижая риск инфаркта миокарда и летального исхода для этих больных.Антисклеротический эффект Вазилипа® является следствием воздействия препарата на стенки сосудов и компоненты крови.Вазилип® изменяет метаболизм макрофагов, угнетая их активацию и разрушение атеросклеротических бляшек.Вазилип® подавляет синтез изопреноидов, являющихся факторами роста при пролиферации гладкомышечных клеток внутренней оболочки сосудов.Под действием симвастатина улучшается эндотелий-зависимое расширение кровеносных сосудов.Терапевтический эффект наступает через 2 недели, максимальный эффект наблюдается через 4 - 6 недель лечения.

Фармакокинетика

Симвастатин - белсенді емес лактон, ол тиісінше бета-гидроксиқышқылға, ГМГ-КоА-редуктазаның күшті тежегішіне дейін in vivo гидролизденеді. Негізінен гидролиз бауырда жүреді; адамның қан плазмасындағы гидролиз жылдамдығы өте төмен.

Фармакокинетикалық қасиеттері ересектерде зерттелді. Балалар мен жасөспірімдерде фармакокинетикалық деректер жоқ.

Абсорбциясы

Симвастатин жақсы сіңеді және бауыр арқылы алғаш өткенде экстенсивті метаболизмге ұшырайды. Бауырдағы метаболизмі бауырдағы қан ағынына байланысты. Белсенді түрінің әсер ететін негізгі орны бауыр болып табылады. Симвастатинді пероральді қолданудан кейін жүйелік қан ағынындағы бета-гидроксиқышқылдың мөлшері қабылданған дозаның 5%-дан азын құрайды. Қан плазмасында белсенді тежегіштер ең жоғары концентрациясына симвастатинді қабылдағаннан кейін шамамен 1 - 2 сағаттан соң жетеді. Бір мезгілде тамақ ішу сіңуіне ықпалын тигізбейді.

Симвастатиннің бір реттік және көп реттік дозаларының фармакокинетикасы көп реттік қолданудан кейін препараттың жиналып қалмайтындығын айғақтайды.

Таралуы

Симвастатин және оның белсенді метаболиті қан ақуыздарымен 95%-дан көбірек байланысады.

Элиминациясы

Симвастатин CYP3A4 субстраты болып табылады. Қан плазмасындағы симвастатиннің негізгі метаболиттері - бета-гидроксиқышқыл және тағы белсенді төрт метаболиті. 14C таңбаланған симвастатинді пероральді қолданудан кейін препараттың 13%-ы несеппен және 60%-ы нәжіспен 96 сағат ішінде шығарылады. Препараттың нәжіспен бірге шығарылған мөлшері сіңген және сіңбей өтке шығарылған препараттың баламалы мөлшерін қамтиды. Бета-гидроксиқышқылды вена ішіне енгізгеннен кейін осы метаболиттің жартылай шығарылу кезеңі 1.9 сағатқа жуықты құрайды. Вена ішіне енгізілген дозаның орта есеппен 0.3%-ы ғана несеппен бірге тежегіштер түрінде шығарылады.

Пациенттердің ерекше топтары

Полиморфизм SLCO1B1

SLCO1B1 c.521T> C ген тасымалдаушыларында OATP1B1 белсенділігі төменірек болады. Генотип (TT) таралуы көбірек пациенттермен салыстырғанда симвастатин қышқылының негізгі белсенді метаболитінің орташа экспозициясы (AUC) C аллелінің гетерозиготты тасымалдаушыларында (CT) 120%-ды және гомозиготты (CC) тасымалдаушыларында 221% құрайды; C аллелінің тасымалдаушылары еуропа тұрғындарының 18% құрайды. Полиморфизмі SLCO1B1 пациенттерде симвастатин қышқылының әсері ұлғаюы қаупі бар, бұл рабдомиолиз қаупі артуына әкелуі мүмкін.



Симвастатин представлен в неактивной лактонной форме, которая относительно хорошо абсорбируется из желудочно-кишечного тракта от 61% до 85%. После перорального приема максимальная терапевтическая концентрация в плазме крови достигается через – 1,3 - 2,4 ч. и снижается на 90% через 12 ч. Связь с белками плазмы крови – 98%.

Метаболизируется в печени, имеет эффект «первого прохождения» через печень (в основном гидролизуется в свою активную форму бета-гидроксикислоту). Период полувыведения активных метаболитов составляет 1,9 ч.

В основном выводится через желудочно – кишечный тракт (60%) в виде метаболитов. Около 10 - 15% выводится почками в неактивной форме.

Побочные действия

Редко(? 1/10,000, <1/1000)

- анемия

- головная боль, парестезия, головокружение, периферийная невропатия

- запор, боль в животе, метеоризм, диспепсия, диарея, тошнота, рвота,

панкреатит

- гепатит, желтуха

- сыпь, зуд, облысение

- миопатия, рабдомиолиз, миалгия, мышечные спазмы

- астения

- аллергические реакции:

• отек Квинке, крапивница, фотосенсибилизация
  
  - волчаноподобный синдром, ревматическая полимиалгия, дерматомиозит, васкулит
  
  - артрит, артралгия, лихорадка, «приливы» крови к коже лица, одышка и выраженная слабость
  
  - тромбоцитопения, эозинофилия, увеличение скорости оседания эритроцитов (СОЭ), увеличение печеночных трансаминаз (АЛТ, АСТ и ГГТ) в сыворотке,
  
  повышение щелочной фосфатазы и увеличение уровня КФК в сыворотке
  
  Очень редко(<
• 1/10,000):
  
  - ухудшение памяти
  
  - нарушения сна, включая бессонницу и кошмары
  
  - сексуальная дисфункция
  
  - депрессия
  
  - исключительные случаи интерстициального заболевания легких, особенно
  
  при долгосрочной терапии

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Миопатия/рабдомиолиз

Симвастатин, басқа ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері сияқты, кейде миопатияның пайда болуына әкеледі, ол бұлшықет ауыруы, бұлшықеттің ауырсынуы немесе әлсіздігі түрінде көрінеді, креатинкиназа (КК) деңгейінің қалыптың жоғарғы шегінен 10 еседен астам жоғарылауымен қатар жүреді. Миопатия кейде миоглобинурияға байланысты жедел бүйрек жеткіліксіздігімен/онсыз және өте сирек жағдайларда өлімге әкелетін рабдомиолиз түрінде болады. Миопатияның даму қаупі қан плазмасындағы ГМГ-КоА-редуктазасының тежеуші белсенділігінің жоғары деңгейінде жоғарылайды (4.5-бөлімді қараңыз).

Басқа ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері сияқты, миопатия/рабдомиолиздің даму қаупі дозаға байланысты. 41 413 пациент симвастатин қабылдаған клиникалық зерттеулер деректер базасында, оның 24 747 (шамамен 60 %) кем дегенде 4 жылдық бақылау медианасы бар зерттеулерге енгізілген, миопатия жиілігі сәйкесінше 20, 40 және 80 мг/тәулік дозаларында шамамен 0,03 %, 0,08 % және 0,61 % құрады. Бұл зерттеулерде пациенттер мұқият бақылауда болды және кейбір өзара әрекеттесетін дәрілік заттар алынып тасталды.

Клиникалық зерттеуде анамнезінде тәулігіне 80 мг симвастатин қабылдаған, миокард инфарктісі бар пациенттерге жүргізілген клиникалық зерттеулерде (кейінгі бақылаудың орташа кезеңі - 6,7 жыл) миопатияның пайда болу жиілігі, тәулігіне 20 мг дозаны қолданған пациентердегі 0,02 %-бен салыстырғанда, шамамен 1,0 % құрады. Миопатияның жартысына жуық жағдайлары емдеудің алғашқы жылы ішінде байқалды. Емдеудің әрбір кейінгі жылы миопатия жағдайларының жиілігі шамамен 0,1 % құрады.

Симвастатинді 80 мг дозада қолданатын пациенттерде миопатияның даму қаупі ТТЛП-Х төмендеуіне қатысты тиімділігі ұқсас басқа статиндермен салыстырғанда жоғары. Сондықтан 80 мг дозадағы Вазилип препаратын ауыр гиперхолестеринемиясы бар және жүрек-қантамыр жүйесінің асқыну қаупі жоғары пациенттерде ғана қолдану керек, олар төмен дозаларды қолданғанда қажетті әсерге қол жеткізе алмайды және мұндай дозада препаратты қолданудың артықшылықтары потенциалды қауіптерден жоғары болады деп күтілуде. Симвастатинді 80 мг дозада қабылдап жүрген, симвастатинмен өзара әрекеттесетін препаратты қолдану қажет пациенттерде симвастатинді өте төмен дозада қолдану немесе басқа препараттармен өзара әрекеттесу потенциалы азырақ білінетін статиндер тобының баламалы препаратын тағайындау керек.

Жүрек-қантамыр ауруларының қаупі жоғары пациенттерде симвастатинмен тәулігіне 40 мг (3,9 жылдық бақылау медианасы) ем қабылдаған клиникалық зерттеуде қытайлық емес пациенттерде миопатия деңгейі шамамен 0,05 % құрады (n = 7367), ал қытайлық пациенттерде 0,24 % (n = 5468).

Бұл клиникалық зерттеуде бағаланған жалғыз азиялық популяция қытайлықтар болса да, азиялық нәсілді пациенттерге симвастатинді қолданғанда сақ болу керек және ең төменгі қажетті дозаны қолдану керек

Тасымалдайтын ақуыздар функциясының төмендеуі

Пептидті ақуыздарды тасымалдау OATP функциясы төмендеуі симвастатин қышқылының жүйелік әсерін жоғарылатуы және миопатияның және рабдомиолиздің қаупін ұлғайтуы мүмкін. Функция төмендеуі өзара әрекеттесуші дәрілік заттармен (мысалы, циклоспоринмен) тежелуі нәтижесінде немесе SLCO1B1 c.521T> C генотипі тасымалдаушысы болып табылатын пациенттерде туындауы мүмкін.

Белсенділігі төменірек ақуызды OATP1B1 кодтайтын, SLCO1B1 (c.521T> C) генінің аллельдерін тасымалдаушы пациенттерде симвастатин қышқылының жүйелік әсері жоғары және миопатияның жоғары қаупі болады. Симвастатиннің жоғары дозасына (80 мг) байланысты миопатияның қаупі негізінде генетикалық тестілеусіз 1% жуықты құрайды. 80 мг доза қабылдаған, гомозигота C аллельдерінің тасымалдаушысындағы (сондай-ақ CC деп те аталатын) SEARCH зерттеулері нәтижесін негізге алсақ, бір жыл ішіндегі миопатияның даму қаупі 15% құрайды, бұл арада гетерозиготты аллель С (СТ) тасымалдаушысындағы қауіп 1,5% құрайды. Кеңірек таралған генотип (ТТ) бар пациенттерде тиісті қаупі 0,3% құрайды. Мүмкін болған жағдайда С аллелі қатысуында генотиптеуді жеке пациенттер үшін симвастатинді 80 мг дозада қолданар алдында пайда мен қауіпті бағалаудың бір бөлігі ретінде қарастыру керек және CC генотипі анықталған пациенттерде жоғары доза қолданудан аулақ болу керек. Алайда генотиптеуде бұл геннің болмауы миопатияның даму мүмкіндігін жоққа шығармайды.

Креатинкиназаны анықтау

Қарқынды дене жүктемесінен кейін немесе КК арттыру үшін ықтимал кез келген баламалы себептер болған жағдайда да креатинкиназа (КК) деңгейін анықтамаған жөн, өйткені бұл алынған нәтижелерді талдауды қиындатады. Егер КК деңгейі бастапқымен салыстырғанда едәуір (жоғары қалып шегінен 5 еседен астамға) жоғарыласа, нәтижелерін айғақтау үшін 5-7 күннен кейін қайтадан талдау жүргізген жөн.

Емдеуге дейін

Симвастатинмен емдеуді бастаған, немесе симвастатин дозасын арттырған барлық пациенттерге миопатияның даму қаупі және түсініксіз бұлшықет ауыруы, бұлшықеттердегі ауырсыну немесе әлсіздік пайда болған жағдайда оны дереу мәлімдеу қажеттілігі жөнінде айтқан жөн.

Препаратты рабдомиолиздің пайда болуы үшін бейім факторлары бар пациенттерге абайлап қолданған жөн. Референтті бастапқы мәндерін білу үшін КК деңгейін келесі жағдайларда емдеуді бастар алдында анықтау керек:

• - егде жас (≥ 65 жас)
  
  - әйелдер
  
  - бүйрек функциясының бұзылуы
  
  - бақыланбайтын гипотиреоз
  
  - жеке немесе отбасылық анамнезде тұқым қуалайтын бұлшықет ауруларының болуы
  
  - анамнезде статиндер немесе фибраттардың бұлшықеттерге уытты әсерінің жағдайлары
  
  - алкогольді шамадан тыс пайдалану
  
  Мұндай жағдайларда емдеген кездегі қаупін потенциалды артықшылығымен салыстырған жөн
• сондай-ақ клиникалық мониторинг жүргізу ұсынылады

Егер пациентте бұрын фибраттармен немесе статиндермен емдеген кезде бұлшықет жүйесі тарапынан бұзылулар байқалса, осы кластың әртүрлі препараттарымен емдеуді сақтықпен бастаған жөн.Егер КК бастапқы деңгейі едәуір (жоғары қалып шегімен салыстырғанда 5 еседен астамға) жоғарыласа, емдеуді бастамаған жөн.

Емдеу кезінде

Егер пациентте статиндермен емдеу кезінде бұлшықеттің ауыруы, бұлшықет әлсіздігі немесе құрысулар пайда болса, КК деңгейін тексеру керек.Егер қарқынды дене жүктемесі жоқ кезде осы деңгейдің едәуір (жоғары қалып шегімен салыстырғанда 5 еседен астам) жоғарылағаны анықталса, емдеуді тоқтатқан жөн.Егер бұлшықет симптомдары қатты білінсе және күн сайын жайсыздықты туындатса, тіпті КК деңгейі жоғары қалып шегінен кем дегенде 5 еседен азға жоғары болса да, препаратты қолдануды тоқтату жөніндегі мәселені қарастырған жөн.Кез келген басқа этиологиялы миопатияға күдіктенген жағдайда емдеуді тоқтату керек.

Кейбір статиндермен ем кезінде немесе емнен кейін иммунитетке байланысты болатын некроздаушы миопатияның (IMNM) дамуы туралы өте сирек хабарланды.

IMNM клиникалық жағынан статиндермен ем тоқтатылуына қарамастан сақтала беретін тұрақты проксимальді бұлшықет әлсіздігі мен сарысудағы креатинкиназа деңгейінің жоғарылауымен сипатталады.

Егер симптомдар басылса және КК деңгейі қалыпқа келсе, статинді немесе статиндер тобының баламалы препаратын өте төмен дозада және мұқият бақылаумен емдеуді қайта жаңғырту жөніндегі мәселені қарастыруға болады.

Миопатия 80 мг доза қабылдап жүрген пациенттерде жиірек байқалады.КК деңгейін мезгіл-мезгіл анықтау ұсынылады, себебі бұл миопатияның субклиникалық жағдайларын анықтауға ықпал етуі мүмкін.Алайда мұндай мониторинг миопатияның дамуын әрдайым алдын алуы мүмкін емес.

Симвастатинмен емдеуді жоспарланған ауқымды хирургиялық араласымнан бірнеше күн бұрын және қандай да болсын күрделі медициналық немесе хирургиялық жағдайлар туындағанда уақытша тоқтата тұрған жөн.

Дәрілік препараттардың өзара әрекеттесуінен туындаған миопатияның даму қаупін төмендету бойынша шаралар

Симвастатинді CYP3A4 рецепторлардың потенциалды тежегіштерімен (итраконазол, кетоконазол, позаконазол, вориконазол, эритромицин, кларитромицин, телитромицин, АИТВ-протеаза тежегіштері (мысалы, нелфинавир), боцепревир, телапревир, нефазодон және құрамында кобистат бар препараттар) бірге, миопатия/рабдомиолиз даму қаупінің ұлғаюы салдарынан, қолдануға болмайды.

Миопатия мен рабдомиолиздің даму қаупі симвастатиннің белгілі бір дозаларымен амиодарон, амлодипин, верапамил немесе дилтиаземді бір мезгілде қолданғанда да артады (4.2 және 4.5 бөлімдерді қараңыз).Фузидий қышқылын статиндермен бір мезгілде қолданғанда рабдомиолизді қоса, миопатияның даму қаупі артуы мүмкін (4.5 бөлімді қараңыз).ГомоОГ бар пациенттерде ломитапидті симвастатинмен бір мезгілде қолданғанда бұл қауіп жоғарылауы мүмкін.

Тиісінше, CYP3A4 тежегіштеріне қатысты симвастатинді бір мезгілде итраконазолмен, кетоконазолмен, позаконазолмен, вориконазолмен, АИТВ протеаза тежегіштерімен (мысалы, нелфинавирмен), боцепревирмен, телапревирмен, эритромицинмен, кларитромицинмен, телитромицинмен, нефазодонмен және құрамында кобицистат бар дәрілік заттармен қолдану қарсы көрсетілімде.Егер CYP3A4 күшті тежегіштерімен (AUC шамамен 5 немесе одан да көп есе ұлғайтатын дәрі) емдемеу мүмкіндігі жоқ болса симвастатинмен ем емдеу курсы бойында тоқтатылуы тиіс (баламалы статинді қолдану мүмкіндігін қарастыру).Бұдан басқа, симвастатинді және басқа кейбір қуаты азырақ CYP3A4 тежегіштерімен:

• флуконазол
• верапамил
• дилтиаземмен біріктіргенде сақ болу керек.Грейпфрут шырынын және симвастатинді қатар қабылдаудан аулақ болу керек.Симвастатинді гемфиброзилмен қолдану қарсы көрсетілімде.Миопатияның және рабдомиолиздің жоғары қаупіне байланысты фенофибратты қоспағанда
• симвастатинді басқа фибраттармен қабылдайтын пациенттерде симвастатин дозасы тәулігіне 10 мг аспауы тиіс.Фенофибратты симвастатинмен қолданғанда сақ болу керек
• өйткені монотерапия кезінде олардың кез келгені миопатия туындатуы мүмкін

Дәрілік өзара әрекеттесуден туындаған миопатия қаупін азайту бойынша шаралар

Симвастатинді фузидий қышқылының жүйелік түрлерімен бір мезгілде немесе фузидий қышқылымен емдеуді тоқтатқаннан кейін 7 күн ішінде қолданбаған жөн.Фузидий қышқылын жүйелі қолдану қажет деп саналатын пациенттерде статинмен емдеуді фузидий қышқылымен емдеу кезінде тоқтату керек.Фузидий қышқылы мен статиндерді біріктірілімде қабылдаған пациенттерде рабдомиолиздің (соның ішінде өліммен аяқталатын) дамуы туралы хабарламалар бар (4.5 бөлімді қараңыз).Пациентке бұлшықет әлсіздігі, ауыру немесе ауырсынудың қандай да симптомдары байқалса, дереу дәрігерге қаралуға кеңес беру керек.Статиндік емді фузидий қышқылының соңғы дозасынан кейін жеті күннен кейін қайта жаңғыртуға болады.Фузидий қышқылын ұзартылған жүйелі енгізу қажет болған ерекше жағдайларда, мысалы, ауыр инфекцияларды емдеу үшін симвастатин мен фузидий қышқылын бір мезгілде қолдану қажеттілігі тек әрбір нақты жағдайда және мұқият медициналық бақылауда қарастырылуы керек.
Симвастатинді амиодарон, амлодипин, верапамил немесе дилтиаземмен тәулігіне 20 мг-ден жоғары дозада біріктіріп қолданудан аулақ болу керек.ГомоОГ бар пациенттерде ломитапидпен тәулігіне 40 мг-ден жоғары дозада симвастатинді біріктіріп қолданудан аулақ болу керек (4.2, 4.3 және 4.5 бөлімдерді қараңыз).
Симвастатинмен бір мезгілде CYP3A4 орташа тежеуші әсері бар басқа дәрілік заттарды, әсіресе симвастатиннің жоғары дозаларын қабылдайтын пациеттерде миопатияның даму қаупі жоғары болуы мүмкін.Симвастатинді орташа CYP3A4 тежегішімен (AUC шамамен 2-5 есе арттыратын препараттар) бір мезгілде қолданғанда симвастатин дозасын түзету қажет болуы мүмкін.Кейбір орташа CYP3A4 тежегіштері үшін, мысалы, дилтиазем үшін симвастатиннің ең жоғары дозасы 20 мг ұсынылады (4.2 бөлімді қараңыз).
Симвастатин сүт безі обырына резистенттілік ақуызын тасымалдаушы субстрат болып табылады (BCRP-breast cancer resistance protein).
BCRP тежегіштері болып табылатын (мысалы, элбасвир және гразопревир) препараттарды қатарлас енгізу плазмадағы симвастатин концентрациясының ұлғаюына және миопатияның жоғары қаупіне әкелуі мүмкін; сондықтан симвастатин дозасын түзетуді тағайындалған дозаға байланысты қарастыру керек.
Элбасвир және гразопревирді симвастатинмен бірге енгізу зерттелмеген; алайда симвастатин дозасы құрамында элбасвир немесе гразопревир бар препараттар қосылған препараттарды қатарлас алатын пациенттерде күніне 20 мг аспауы тиіс.Миопатия/рабдомиолиз қаупінің ұлғаюы салдарынан симвастатинді фузид қышқылымен бірге тағайындау ұсынылмайды.Симвастатинді грейпфрут шырынымен бірге қолдануға жол бермеген жөн.

ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін және ниацинді (никотин қышқылын) липид-модификациялайтын дозаларда (тәулігіне ≥ 1 г) бірге қолданғанда миопатия/рабдомиолиздің бірнеше жағдайлары тіркелді.Монотерапиядағы осы препараттардың әрқайсысы миопатияны тудыруы мүмкін.

Жүрек-қантамыр ауруларының қаупі жоғары және тәулігіне 40 мг дозада симвастатинді эзетимибпен 10 мг немесе онсыз қабылдаған ТТЛП-ХС деңгейі жақсы бақыланатын пациенттерді қамтитын клиникалық зерттеуде (3,9 жылдық бақылау медианасы) липидті өзгертетін дозалар қосылған жүрек-қантамыр нәтижелеріне қатысты қосымша артықшылықтар анықталған жоқ (≥1 г/тәулік) никотин қышқылы (никотин қышқылы).Симвастатин мен липидті өзгертетін дозаларды (≥ 1 г/тәулік) никотин қышқылын немесе құрамында ниацин бар препараттарды біріктіріп емдеу қажет болған жағдайда, осы емнің қауіп-пайда арақатынасын мұқият саралау қажет.Біріктірілген емнің алғашқы айларында бұлшықет ауруы, ауырсыну немесе әлсіздік сияқты бұлшықет дисфункциясының кез-келген белгілері мен симптомдарының пайда болуын, әсіресе емдеудің алғашқы айларында және кез-келген препараттың дозасы жоғарылағанда мұқият бақылау қажет.
Сонымен қатар, бұл зерттеу 40 мг симвастатинді немесе 10/40 мг эзетимиб/симвастатинді модификацияланған босату/ларопипрант 2000 мг/40 мг никотин қышқылымен бірге қолданғанда қытайлық емес (0,24%) пациенттерде миопатияның даму қаупінің жоғары екенін растады (1,24%).Бұл клиникалық зерттеуде бағаланған жалғыз азиялық популяция қытайлықтар болғанымен, қытайлық пациенттерде миопатия жиілігі қытайлық емес пациенттерге қарағанда жоғары болғанымен, симвастатинді липидті өзгертетін дозалармен (≥1 г/тәулік) ниацинмен (никотин қышқылы) бір мезгілде қолдану азиялық пациенттерге ұсынылмайды.
Анипимокс құрылымдық жағынан ниацинмен байланысты.Анипимокс зерттелмегенімен, бұлшықетке байланысты уытты әсерлердің қаупі ниацинге ұқсас болуы мүмкін.
Даптомицин

ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін (мысалы, симвастатин) даптомицинмен бір мезгілде қолдану кезінде миопатия және/немесе рабдомиолиз жағдайлары туралы хабарланды.ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін даптомицинмен қолданғанда сақ болу керек, өйткені осы препараттардың кез келгені монотерапия кезінде миопатияны және/немесе рабдомиолизді туындатуы мүмкін.Даптомицин қабылдайтын пациенттерде, егер қатарлас қолданудың артықшылығы қауіптен жоғары болмаса симвастатинді уақытша тоқтату мүмкіндігін қарастыру керек.ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерімен (мысалы, симвастатинмен) потенциалды өзара әрекеттесуі туралы қосымша ақпарат және одан әрі мониторинг бойынша қосымша ұсынымдар алу үшін даптомицинді медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулықты басшылыққа алу қажет (4.5 бөлімді қараңыз).

Бауыр функциясына ықпалы

Клиникалық зерттеулерде симвастатин қабылдаған бірнеше ересек пациенттерде қан сарысуында трансаминазалар деңгейінің (жоғары қалып шегімен салыстырғанда 3 еседен астам) тұрақты жоғарылауы байқалды.Трансаминаза деңгейлері, әдеттегідей, симвастатинді қолдануды уақытша тоқтата тұрғаннан немесе оны тоқтатқаннан кейін бастапқы көрсеткіштеріне баяу оралды.

Емдеуді бастар алдында және, клиникалық көрсетілімдері бойынша, емдеу барысында бауыр функциясының көрсеткіштерін тексеру ұсынылады.80 мг дозаға ауысқан пациенттерде дозаны арттырар алдында, дозаны 80 мг-ге дейін арттырғаннан кейін 3 айдан соң және кейін емдеудің алғашқы жылы бойы (мысалы, жарты жылда 1 рет) мезгіл-мезгіл қосымша талдау жүргізген жөн.Қан сарысуында трансаминаза деңгейі жоғарылаған пациенттерге ерекше көңіл бөлу керек; мұндай пациенттерде бауыр функциясына тест жүргізуді дереу қайталаған және соңына қарай оны өте жиірек жүргізген жөн.Егер трансаминаза деңгейінің жоғарылауы жалғасса, атап айтқанда жоғары қалып шегімен салыстырғанда 3 есе жоғарыласа, және тұрақты болып табылса, симвастатин қолдануды тоқтату керек.Айта кету керек, АЛТ бұлшықеттерден бөлінуі мүмкін, сондықтан КК аясында АЛТ деңгейінің жоғарылауы миопатияны көрсетуі мүмкін (жоғарыдағы «Миопатия/рабдомиолиз» бөлімін қараңыз).

Статиндер, соның ішінде симвастатин қабылдап жүрген пациенттерде бауыр жеткіліксіздігінің сирек жағдайлары, соның ішінде өліммен аяқталу жөнінде постмаркетингтік мәлімдемелер бар.Клиникалық симптомдармен және/немесе гипербилирубинемиямен немесе сарғаюмен қатар жүретін, бауырдың күрделі зақымдары жағдайында препарат қабылдауды дереу тоқтатқан жөн.Егер баламалы этиологиясы байқалмаса, Вазилипті қабылдауды қайта бастамаған жөн.

Алкогольді шамадан тыс пайдаланатын пациенттерде препаратты абайлап қолдану керек.

Липидтердің деңгейін төмендететін басқа препараттарды қолданған кездегідей, симвастатинмен емдеген кезде қан сарысуындағы трансаминазаның орташа (жоғары қалып шегімен салыстырғанда 3 есе азырақ) жоғарылағаны жөнінде мәлімделді.Мұндай өзгерістер симвастатинді қолдануды бастағаннан кейін көп ұзамай пайда болды, жиі уақытша болды, қандайда болсын симптомдармен қатар жүрген жоқ және емдеуді тоқтатуды қажет етпеді.

Өкпенің интерстициальді ауруы

Симвастатинді қоса, кейбір статиндерді әсіресе ұзаққа созылған ем кезінде қолданғанда өкпенің интерстициальді ауруларының жағдайлары жөнінде мәлімделді.Білінген көріністерге диспноэ, қақырықсыз жөтел және жалпы жағдайдың нашарлауы (әлсіздік, дене салмағының төмендеуі және қызба) жатуы мүмкін.Егер пациентте өкпенің интерстициальді ауруына күмән болса, статиндермен емдеуді тоқтатқан жөн.

Қант диабеті

Кейбір деректер класс ретінде статиндердің қандағы глюкоза деңгейін арттыратынын, және келешекте диабеттің жоғары қаупіне ұшырайтын кейбір пациенттерде гипергликемияға әкелуі мүмкін екендігін айғақтайды, онда диабетті ресми емдеу мақсатқа сай болып табылады.Бұл қауіп, алайда, статиндермен қантамырлық қауіптің төмендеуімен екшеледі және, демек, ол статиндермен емдеуді тоқтатуға себеп болмауы тиіс. Қауіп тобындағы пациенттер (аш қарынға глюкоза 5,6-дан 6,9 ммоль/л-ге дейін, ДСИ> 30 кг/м2, триглицеридтердің жоғарылауы, артериялық гипертензия) ұлттық ұсыныстарға сәйкес клиникалық және биохимиялық бақылауда болуы тиіс.

Балаларда қолдану

Гетерозиготалы тұқым қуалайтын ауруы бар 10-17 жас аралығындағы пациенттерде симвастатиннің қауіпсіздігі мен тиімділігі

Гиперхолестеринемия Таннер шкаласы бойынша II сатыдағы және одан жоғары жасөспірім ұлдарда, сондай-ақ менархенің басталуынан кемінде бір жыл өткен қыздарда бақыланатын клиникалық зерттеу барысында бағаланды.Симвастатинді 40 мг-ге дейінгі дозада қолданған кезде 10-17 жас аралығындағы балаларда жағымсыз реакциялардың бейіні плацебо қабылдаған пациенттерге ұқсас болғаны анықталды.40 мг-ден астам дозалары бұл популяцияда зерттелмеген.Мұндайда жасөспірім жастағы ер балалар мен қыз балалардың өсуіне және жыныстық жетілуіне ықпалы, сондай-ақ қыз балаларда етеккір оралымының ұзақтығына ықпалы анықталған жоқ.Жасөспірім жастағы қыздарға симвастатинмен емделу кезінде контрацепцияның тиімді әдістерін қолдануға қатысты кеңес берген жөн.18 жасқа толмаған пациенттерде 48 күннен асатын емдеу курсы кезіндегі препараттың тиімділігі және қауіпсіздігі зерттелген жоқ, ал физикалық, зияткерлік және жыныстық дамуына қатысты зардаптары белгісіз.

10 жасқа дейінгі балаларда қолдану

Симвастатинді қолдану 10 жасқа толмаған пациенттерде, сондай-ақ препубертатты жастағы балаларда және менархе басталғанға дейінгі қыз балаларда зерттелген жоқ.

Қосымша заттар туралы арнайы ақпарат

Вазилиптің құрамында лактоза бар.Сирек тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Lapp (ЛАПП)-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар пациенттерге бұл препаратты қабылдамаған жөн.


Миопатия и рабдомиолиз

Лечение симвастатином, как и другими ингибиторами ГМК-КоА-редуктазы, иногда вызывает миопатию, проявляющуюся болью в мускулах, болезненностью или слабостью, уровень креатинкиназы увеличивается в 10 раз выше верхней границы нормы (ВГН).Миопатия иногда принимает форму рабдомилиоза с острой почечной недостаточностью или без, вследствие миоглобинурии, и редкими случаями фатального исхода.Риск миопатии увеличивается вследствие высокого уровня подавляющей активности ГМК-КоА-редуктазы в плазме.
Риск миопатии и рабдомилиоза зависит от дозировки.Их уровень в клинических испытаниях, исключавших некоторые взаимодействующие лекарственные продукты, а пациенты находились под тщательным наблюдением, был приблизительно 0.03 % при дозе 20 мг, 0.08 % при 40 мг и 0.4 % при 80 мг.
Измерение креатинофосфокиназы

Не следует проводить измерение креатинофосфокиназы (КФK) после интенсивной физической нагрузки или в присутствии иной возможной альтернативной причины увеличения КФK, поскольку это усложняет расшифровку результатов.Если уровни КФK значительно высокие на исходном уровне (более 5 раз относительно ВГН), следует повторно измерить КФК через 5 - 7 дней для подтверждения результата.
Перед началом лечения

Перед началом терапии симвастатином или увеличением его дозы, пациенты должны быть проинформированы о риске развития миопатии и необходимости немедленно обратиться к врачу в случае появления необъяснимой боли, напряжения или слабости в мышцах.У пациентов, предрасположенных к рабдомилиозу, следует соблюдать осторожность.Исходный уровень КФК перед началом терапии необходимо определять в следующих ситуациях:

• - у пожилых пациентов (старше 70 лет)
  
  - при поражении почек
  
  - при декомпенсированном гипотиреозе
  
  - при отягощенном семейном анамнезе по наследственным заболеваниям мышц
  
  - при наличии в анамнезе токсического воздействия на мышцы статинов или
  
  фибратов
  
  - при злоупотреблении алкоголем

В таких ситуациях необходимо оценить возможный риск и ожидаемую пользу, и, во время терапии рекомендуется клинический мониторинг.Для пациентов с опытом миопатии вследствие приема фибратов или статинов, лечение другим препаратом того же класса должно быть начато с осторожностью.При значительном исходном повышении уровня КФК (более 5 раз относительно ВГН) препарат назначать не рекомендуется.Во время лечения

При появлении боли в мышцах, слабости или судорог во время терапии со статином необходимо определить уровень КФК.Если уровень (при отсутствии интенсивной физической нагрузки) повышен значительно (более 5 раз относительно ВГН), лечение следует прекратить.Если мышечные симптомы сильно выражены и причиняют дискомфорт, даже при уровне КФК менее 5 раз относительно верхней границы нормы, возможно, следует прекратить лечение.При подозрении на миопатию терапию необходимо прекратить вне зависимости от причины миопатии

Если симптомы исчезают, и содержание КФК вернулось к нормальному уровню, возможно повторное назначение статина или альтернативного препарата того же класса в минимальной клинически эффективной дозе и под тщательным медицинским наблюдением.Терапию симвастатином необходимо временно прекратить за несколько дней до крупных хирургических вмешательств.
Меры по снижению риска миопатии, вызванной лекарственными взаимодействиями

Риск миопатии и рабдомиолиза значительно возрастает при одновременном применении симвастатина и мощных ингибиторов CYP3A4 (например, итраконазола, кетоконазола, эритромицина, кларитромицина, телитромицина, ингибиторов протеаз ВИЧ, нефазодона), гемфиброзила или циклоспорина.Риск миопатии и рабдомиолиза также увеличивается при совместном использовании фибратов и высоких доз никотиновой кислоты (более 1 г/сутки) или при одновременной терапии амиодароном или верапамилом с высокими дозами симвастатина.Риск также несколько увеличивается при одновременном назначении дилтиазема и высоких доз симвастатина (80 мг).Следовательно, применение симвастатина одновременно с итраконазолом, кетоконазолом, эритромицином, кларитромицином, телитромицином, ингибиторами протеаз ВИЧ и нефазодоном противопоказано.Если нельзя отказаться от терапии перечисленными ингибиторами CYP3A4, следует воздержаться от назначения симвастатина.Симвастатин также необходимо с осторожностью комбинировать с некоторыми другими, менее сильными ингибиторами CYP3A4:

• циклоспорином
• верапамилом и дилтиаземом.Следует избегать одновременного приема симвастатина и грейпфрутового сока.У пациентов
• принимающих циклоспорин
• гемфиброзил или высокие дозы никотиновой кислоты (более 1 г/сут.)
• суточная доза симвастатина не должна превышать 10 мг.Следует избегать одновременного назначения симвастатина и гемфиброзила
• за исключением случаев
• когда ожидаемая польза существенно превышает потенциальный риск такой лекарственной комбинации.Преимущества комбинированного применения симвастатина 10 мг в сутки и других фибратов (кроме фенофибрата)
• никотиновой кислоты (более 1 г/сут.) или циклоспорина должны быть тщательно взвешены с учетом потенциального риска таких комбинаций.Необходима осторожность при одновременном приеме фенофибрата и симвастатина
• так как существует риск развития миопатии при назначении этих препаратов по отдельности.Следует избегать совместного приема симвастатина в дозах
• превышающих 20 мг в сутки
• с амиодароном или верапамилом
• за исключением случаев
• когда ожидаемая польза превышает потенциальный риск миопатии.Влияние на печень
  
  В клинических исследованиях постоянные увеличения трансаминаз в сыворотке (более 3 раз относительно ВГН) произошли у нескольких взрослых пациентов
• которые получали симвастатин.Когда прием симвастатина был прекращен
• уровни трансаминазы обычно медленно снижались до исходного уровня.Рекомендуется
• перед началом лечения и в дальнейшем
• проводить исследование функции печени.При необходимости повышения дозы до 80 мг
• обязателен контроль функции печени пациентов перед повышением дозы
• через 3 месяца после повышения и затем периодически (например
• 1 раз в 6 месяцев) в течение первого года лечения.Особое внимание должно быть уделено пациентам с высоким уровнем трансаминазы сыворотки.У таких пациентов измерения уровня трансаминазы должны проводиться без промедления и в дальнейшем должны проводиться чаще
• чем обычно.При стойком прогрессирующем увеличении уровня трансаминазы в сыворотке крови в 3 раза относительно верхних границ нормы
• лечение симвастатином должно быть прекращено.С осторожностью назначать лицам
• злоупотребляющим алкоголем.Как и при лечении другими гиполипидермическими агентами
• сообщалось об умеренном (менее 3 раз относительно ВГН) повышении трансаминаз сыворотки вследствие терапии с симвастатином.Эти изменения появлялись вскоре после начала терапии с симвастатином
• часто были переходными и бессимптомными
• и прекращение лечения не требовалось.Интерстициальное заболевание легких
  
  Об исключительных случаях интерстициального заболевания легких сообщалось при лечении некоторыми статинами
• особенно при длительном курсе лечения.Характерными особенностями могут являться одышка
• сухой кашель и ухудшение общего состояния здоровья (усталость
• потеря веса и лихорадка).При подозрении на возникновение интерстициального заболевания легких
• лечение статином должно быть прекращено.Специальная информация о некоторых компонентах
  
  Препарат содержит лактозу.Он не показан для пациентов с проблемами лактазной недостаточности
• галактоземией или синдромом мальабсорбции глюкозы- галактозы

Беременность и лактация

Вазилип® противопоказан беременным женщинам, поскольку риск применения препарата для плода превышает пользу от препарата для беременной женщины.Если в период лечения возникает беременность, препарат должен быть отменен, а сама женщина предупреждена о возможной опасности для плода.Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

О неблагоприятном влиянии Вазилипа ® на способность управлять автомобилем и работе с механизмами не сообщалось.

Показания

Қолданылуы

Гиперхолестеринемия

- диетотерапия немесе басқа дәрі-дәрмектік емес емдеу (мысалы, дене жаттығуы, дене салмағының төмендеуі) жеткіліксіз болған кезде бастапқы гиперхолестеринемияны немесе аралас дислипидемияны диетаға қосымша ретінде емдеу

- гомозиготалы отбасылық гиперхолестеринемияда (гомоОГ) диетаға және липидтердің деңгейін төмендетуге (мысалы, ТТЛП аферезі) бағытталған басқа емдеу әдістеріне қосымша ретінде, немесе мұндай әдістер сәйкес келмеген немесе қолжетімсіз болғанда.

Жүрек-қантамырлар ауруының профилактикасы

- басқа қауіп факторларын түзетуге немесе басқа кардиопротекторлық емге қосымша ретінде, холестериннің қалыпты немесе жоғары деңгейінде анық атеросклероздық жүрек-қантамыр аурулары немесе қант диабеті бар пациенттерде жүрек-қантамыр ауруларына байланысты өлім-жітім мен сырқаттанушылықтың төмендеуі



- первичная гиперхолестеринемия или смешанная дислипидемия (при неэффективности диеты или других немедикаментозных методов лечения)

- гомозиготная семейная гиперхолестеринемия (гомоСГ) как дополнение к диете и другим методам лечения, направленным на снижение уровня липидов, или когда такие методы неэффективны

- профилактика сердечно-сосудистых заболеваний (снижение показателя сердечно-сосудистой смертности и заболеваемости у пациентов с явными атеросклеротическими сердечно-сосудистыми заболеваниями или сахарным диабетом, а также при нормальных или повышенных уровнях холестерина - как дополнение при коррекции других факторов риска, или при применении других кардиопротекторных препаратов)

Противопоказания

- повышенная чувствительность к любому из компонентов препарата,

повышенная чувствительность к другим препаратам статинового ряда

(ингибиторам ГМГ-КоА-редуктазы) в анамнезе

- заболевания печени в активной стадии, повышение активности «печеночных»

трансаминаз в сыворотке крови неясного генеза

- беременность и период лактации

- порфирия

- детский возраст до 18 лет

Лекарственное взаимодействие

Одновременное применение симвастатина с ниацином, циклоспорином, эритромицином, кларитромицином, ритонавиром или нефазадоном может приводить к повышению концентрации симвастатина в сыворотке крови, в связи с чем возможно развитие миопатии с рабдомиолизом и почечной недостаточностью. Указанные лекарственные средства являются ингибиторами цитохрома Р450 3А4, участвующего в метаболическом превращении симвастатина в печени. Сходная ситуация может возникнуть при одновременном приеме препарата Вазилип® с производными фиброевой кислоты.

При одновременном приеме с варфарином возможно усиление действия последнего на показатели свертываемости крови, в связи с чем возрастает риск развития кровотечений, с дигоксином (однократная доза) - отмечается умеренное увеличение концентраций дигоксина в плазме крови. Поэтому необходимо тщательное наблюдение за больными, получающими Вазилип® и дигоксин одновременно.

Колестирамин и колестипол снижают биодоступность симвастатина (применение симвастатина возможно через 4 ч после приема указанных препаратов, при этом отмечается аддитивный эффект).