АМВАСТАН 0,02 N30 ТАБЛ П/О

Лекарственная форма

20 мг, үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар



Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 20 мг

Состав

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат:

• аторвастатин (кальций аторвастатині тригидраты түрінде) 10 мг, 20 мг
• қосымша заттар: кальций карбонаты, лактоза моногидраты, микрокристалды целлюлоза, натрий кроскармеллозасы, сахароза стеараты, магний стеараты

• Опадри® ақ Y-1-7000 (гипромеллоза
• полиэтиленгликоль
• титанның қостотығы)

• кальция карбонат
• лактозы моногидрат
• целлюло¬за микрокристаллическая
• натрия кроскармеллоза
• сахарозы стеарат
• магния стеарат
• состав оболочки: Опадрай белый (Y -1-7000): гидроксипропилметилцеллюлоза 29105 ср
• полиэтиленгликоль 400
• титана диоксид (Е171)

Фармакодинамика

Аторвастатин 3-гидрокси-3-метилглютарил-кофермент А редуктазаның (ГМГ-КоА-редуктаза), 3-гидрокси-3-метиглютарил-коэнзим A-ның мевалонатқа, стеролдардың, оның ішінде холестериннің ізашарына айналуына қатысатын ферменттің селективті бәсекелес тежегіші болып табылады. Триглицеридтер мен бауыр холестерині тығыздығы өте төмен липопротеиндердің (ТӨТЛП) құрамына кіреді және шеткері тіндерге тасымалдану үшін қан плазмасына босап шығады. Тығыздығы төмен липопротеиндер (ТТЛП) ТӨТЛП-ден түзіледі, олардың катаболизмі негізінен ТТЛП-ге тектестігі жоғары рецептормен (ТТЛП-рецептор) байланысу арқылы жүреді.

Аторвастатин ГМГ-КоА-редуктазаны және бауырдағы холестерин биосинтезін тежеу, сондай-ақ гепатоциттер беткейіндегі ТТЛП-рецепторлар санының артуы арқылы қан плазмасындағы липопротеиндер холестеринінің деңгейлерін төмендетеді, соның нәтижесінде ТТЛП қармалуы мен катаболизмінің жылдамдығы артады.

Аторвастатин ТТЛП түзілуін және ТТЛП бөлшектерінің санын азайтады. Аторвастатинді пайдаланған кезде қан айналымындағы ТТЛП бөлшектерінің сапа жағынан оң өзгерістерімен бірге ТТЛП-рецепторлар белсенділігінің елеулі әрі тұрақты жоғарылауы байқалады. Аторвастатин гомозиготалы отбасылық гиперхолестеринемиясы бар пациенттерде (әдетте, гиполипидемиялық дәрілермен емге жауап бермейтін пациенттер тобы) қандағы тығыздығы төмен липопротеиндер холестеринінің (ХС-ТТЛП) деңгейін елеулі дәрежеде төмендетеді.

Аторвастатин әсерінің дозаға тәуелділігін зерттеуде жалпы холестерин (жалпы ХС) (30%-46%), ХС-ТТЛП (41%-61%), аполипопротеин B (ApoB) (34%-50%) және қандағы триглицеридтер (ТГ) (14%-33%) концентрацияларының төмендеуі байқалды, бұл ретте тығыздығы төмен липопротеиндер холестеринінің (ХС-ТТЛП) және аполипопротеин А1 (ApoА1) концентрациялары айқындығы әртүрлі дәрежеде жоғарылағаны тіркелді. Гетерозиготалы отбасылық гиперхолестеринемиясы, гиперхолестеринемияның тұқым қуаламайтын түрлері және аралас гиперлипидемиясы бар пациенттерде, инсулинге тәуелді емес қант диабеті бар пациенттерді қоса, емнің нәтижелері өзара ұқсас.

Қандағы жалпы ХС, ХС-ТТЛП және ApoB деңгейлерінің төмендеуі жүрек-қантамырлық асқынулардың туындау қаупінің және жүрек-қантамырлық аурулардан өлім жағдайларының азаюына түрткі болатыны анықталды.



Гиполипидемическое средство. Аторвастатин - селективный конкурентный ин¬гибитор ГМГ-КоА-редуктазы - фермента, превращающего З-гидрокси-3-метилглутарилкоэнзим А в мевалоновую кислоту, являющуюся предшествен¬ником стеролов, включая холестерин. ТГ и холестерин в печени включаются в состав ЛПОНП, поступают в плазму и транспортируются в периферические ткани. ЛПНП образуются из ЛПОНП в ходе взаимодействия с рецепторами ЛПHП. Снижает уровни холестерина и липопротеинов в плазме за счет угнете¬ния ГМГ-КоА-редуктазы, синтеза холестерина в печени и увеличения числа "печеночных" рецепторов ЛПНП на поверхности клеток, что приводит к усиле¬нию захвата и катаболизма ЛПНП. Снижает образование ЛПНП, вызывает вы¬раженное и стойкое повышение активности ЛПНП-рецепторов. Снижает уро¬вень ЛПНП у больных с гомозиготной семейной гиперхолестеринемией, кото¬рая обычно не поддается терапии гиполипидемическими лекарственными сред¬ствами. Снижает уровень общего холестерина на 30-46%, ЛПНП - на 41-61%, аполипопротеина В - на 34-50% и ТГ - на 14-33%; вызывает повышение уровня холестерина-ЛПВП и аполипопротеина А. Дозозависимо снижает уровень ЛПНП у больных с гомозиготной наследственной гиперхолестеринемией, рези¬стентной к терапии другими гиполипидемическими лекарственными средства¬ми. Достоверно снижает риск развития ишемических осложнений (в т.ч. разви¬тие смерти от инфаркта миокарда) на 16%, риск повторной госпитализации по поводу стенокардии, сопровождающейся признаками ишемии миокарда, - на 26%. Не оказывает канцерогенного и мутагенного действия. Терапевтический эффект достигается через 2 недели после начала терапии, достигает максимума через 4 недели и сохраняется в течение всего периода лечения.

Фармакокинетика

Сіңірілуі

Аторвастатин ішке қабылдағаннан кейін асқазан-ішек жолында тез сіңеді, дәрілік зат қан плазмасындағы ең жоғары концентрациясына (Сmax) 1-2 сағаттан кейін жетеді; сіңу дәрежесі дозаға пропорционалды жоғарылайды. Ішке қабылдаған кезде үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар түріндегі аторвастатиннің биожетімділігі ерітінді түріндегі дәрілік затты пероральді қабылдау кезіндегі осындаймен салыстырғанда 95%-99% құрайды. Аторвастатиннің абсолюттік биожетімділігі 12%-ға жуықты құрайды, ал ГМГ-КоА-редуктазаға қатысты жүйелі тежегіштік белсенділігі 30%-ға жуықты құрайды. Аторвастатиннің жүйелі биожетімділігінің төмендігі асқазан-ішек жолының шырышты қабығындағы және/немесе бауырдағы (алғашқы өту әсері) жүйеалдылық метаболизмімен байланысты.

Таралуы

Аторвастатиннің таралу көлемі орта есеппен 381 л жуықты құрайды. Дәрілік заттың қан плазмасы ақуыздарымен байланысу дәрежесі 98% және одан көбірек.

Метаболизмі

Аторвастатиннің метаболизміне P450 3A4 цитохром жүйесінің изоферменті қатысады, дәрілік заттың биотрансформациясының нәтижесінде орто- және пара-гидроксилденген туындылар, сондай-ақ әртүрлі β-тотығу өнімдері түзіледі. Одан әрі метаболиттер глюкуронизация үдерісіне ұшырайды. In vitro зерттеу деректері орто- және пара-гидроксилденген туындылар ГМГ-КоА-редуктазаға аторвастатиндегі осындаймен салыстырымды тежегіш әсерін тигізетінін айғақтайды. Қан плазмасындағы ГМГ-КоА-редуктазаға қатысты тежегіш белсенділік шамамен 70%-ға метаболиттер белсенділігіне байланысты болады.

Шығарылуы

Аторвастатин мен метаболиттері бауырдағы және/немесе бауырдан тыс биотрансформациядан кейін негізінен өтпен шығарылады. Дегенмен, аторвастатин үшін энтерогепатикалық рециркуляция тән емес сияқты. Дәрілік заттың адамда қан плазмасынан жартылай шығарылу кезеңі орта есеппен 14 сағатқа жуықты құрайды, бұл ретте ГМГ-КоА-редуктазаға қатысты тежегіш белсенділігі шамамен 20-30 сағаттан соң 50%-ға төмендейді және қанда айналымда жүрген метаболиттердің белсенділігіне байланысты болады.

Аторвастатин 1B1 және 1B3 органикалық аниондардың тасымалдаушы ақуыздарының (сәйкесінше OATP1B1 және OATP1B3) субстраты болып табылады. Аторвастатиннің метаболиттері OATP1B1 субстраттары болып табылады. Сондай-ақ, аторвастатин P-гликопротеиннің және сүт безі обырының резистенттілік ақуызының (BCRP) субстраты болып табылатыны анықталған, олар дәрілік заттың ішекте сіңуін және өтпен шығарылуын шектеуі мүмкін.

Пациенттердің ерекше топтары

Егде жастағы пациенттер

Аторвастатин мен оның белсенді метаболиттерінің қан плазмасындағы концентрациялары егде жастағы дені сау пациенттерде жасырақ пациенттердегі осындайдан жоғары болды, бұл ретте липидтік бейінге әсері егде жастағы пациенттерде жасырақ пациенттердегі осындаймен салыстырымды болды.

Балалар мен жасөспірімдер

Ашық 8 апталық зерттеуде гетерозиготалы отбасылық гиперхолестеринемиясы бар және қандағы ХС-ТТЛП бастапқы деңгейі 4 ммоль/л және одан көбірек болатын 6-17 жастағы балалар (15 пациент - Таннер бойынша 1 саты, 24 пациент - Таннер бойынша ≥ 2 саты) тәулігіне 1 рет аторвастатинді шайнайтын таблеткалар түрінде (5 мг немесе 10 мг) немесе үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар түрінде (10 мг немесе 20 мг) қабылдады. Пациенттің дене салмағы популяциялық фармакокинетикалық модельде аторвастатин үшін бірден-бір тәуелсіз айнымалы болды. Балаларда ішке қабылдаған кезде дәрілік заттың клиренсі (дене салмағы бойынша аллометриялық қайта есептеуді қоса) ересектердегі осындаймен салыстырымды болды. Қандағы ХС-ТТЛП мен жалпы ХС деңгейлерінің тұрақты төмендеуі аторвастатин және о-гидроксиаторвастатин үшін барлық дозалар диапазонында тіркелді.

Жынысы

Аторвастатин мен оның белсенді метаболиттерінің әйелдердің қанындағы концентрациялары еркектердегі осындайлардан ерекшеленеді (әйелдерде Сmax мәні шамамен 20%-ға жоғары, ал AUC мәні шамамен 10%-ға төмен). Бұл айырмашылықтардың клиникалық маңызы жоқ, өйткені еркектер мен әйелдерде липидтік бейінге ықпалындағы елеулі айырмашылықтар тіркелмеген.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Бүйрек функциясының бұзылулары аторвастатин мен оның белсенді метаболиттерінің қан плазмасындағы концентрацияларына және липидтік бейінге қатысты әсерлеріне ықпалын тигізбейді.

Бауыр функциясының бұзылуы

Бауырдың созылмалы алкогольдік ауруы бар пациенттерде (Чайлд-Пью шкаласы бойынша В класы) аторвастатин мен оның белсенді метаболиттерінің қан плазмасындағы айтарлықтай жоғары концентрациялары байқалды (Cmax және AUC мәндері сәйкесінше шамамен 16 есе және 11 есе ұлғайған).

SLCO1B1 генетикалық полиморфизмі

Аторвастатинді қоса, ГМГ-КоА-редуктазаның барлық тежегіштерін бауырдың қармауына ОАTP1B1 тасымалдаушы ақуызы қатысады. SLCO1B1 генетикалық полиморфизмі бар пациенттерде аторвастатиннің жүйелі әсерінің жоғарылау қаупі бар, бұл рабдомиолиздің даму қаупінің жоғарылауына себеп болуы мүмкін. SLCO1B1 c.521CC генотипі SLCO1B1 с.521ТТ генотипі бар пациенттердегі осындаймен салыстырғанда дәрілік заттың жүйелі әсерінің 2,4 есе (AUC) жоғарылауымен байланысты. Мұндай пациенттерде аторвастатиннің бауыр жасушаларымен қармалу үдерісінің генетикалық детерминацияланған бұзылуы байқалуы мүмкін. Жоғарыда көрсетілген өзгерістердің аторвастатиннің тиімділігіне қатысты маңыздылығы белгісіз



Абсорбция:

• Аторвастатин быстро абсорбируется после приема внутрь
• время достижения Сшах: 1-2 ч

• объем распределения составляет приблизительно 381 л.Степень связывания с белками плазмы >
• 98%

• Аторвастатин метаболизируется преимущественно в печени под действием ци-тохрома CYP3A4 с образованием фармакологически активных метаболитов -орто-и парагидроксилированных производных и различных продуктов бета-окисления.Ингибирующий эффект препарата в отношении ГМГ-КоА-редуктазы примерно на 70% определяется активностью циркулирующих мета¬болитов

• Выводится с желчью после печеночного и/или внепеченочного ме¬таболизма (не подвергается выраженной кишечно-печеночной рециркуляции).Период полувыведения аторвастатина приблизительно 14 ч, но полупериод ингиби-рующей активности в отношении ГМГ-КоА-редуктазы составляет 20-30 ч, что связано с наличием активных метаболитов.Менее 2% от принятой внутрь дозы препарата определяется в моче.Сmах и AUC аторвастатина у пожилых (65 лет и старше) на 40 и 30% соответственно выше таковых у пациентов среднего возраста (клинического значения не име¬ет).Заболевания почек не влияют на плазменные концентрации аторвастатина или снижение уровня ЛПНП
• нет необходимости в коррекции дозы у таких пациентов.Не выводится в ходе гемодиализа вследствие интенсивного связывания с бел¬ками плазмы.У пациентов с алкогольными поражениями печени плазменные концентрации аторвастатина значительно повышаются (Сmах и AUC в тяжелых случаях воз-растает в 16 и 11 раз соответственно)

Побочные действия

Инфекциялық және паразиттік аурулар:

• жиі - назофарингит

• сирек - тромбоцитопения

• жиі - аллергиялық реакциялар
• өте сирек - анафилаксия

• жиі - гипергликемия
• жиі емес - гипогликемия, дене салмағының жоғарылауы, анорексия.Психиканың бұзылулары: жиі емес - түнгі қорқыныштар, ұйқысыздық.Жүйке жүйесі тарапынан: жиі - бас ауыруы
• жиі емес - бас айналу, парестезия, гипестезия, дисгевзия, амнезия, гравис миастениясі
• сирек - шеткері нейропатия.Көру мүшесі тарапынан: жиі емес - анық көрудің бұзылуы, миастенияның көздегі түрі
• сирек - көрудің бұзылулары.Есту мүшесі және лабиринттік бұзылулар: жиі емес - құлақтың шуылдауы
• өте сирек - естімей қалу.Тыныс алу жүйесі, кеуде қуысы мен көкірек ортасы: жиі - фаринголарингеальді ауыру, мұрыннан қан кету.Асқазан-ішек жолдары тарапынан: жиі - іш қату, метеоризм, диспепсия, жүрек айну, диарея
• жиі емес - құсу, іштің жоғарғы және төменгі бөлігінде ауыру, кекіру, панкреатит.Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан: жиі емес - гепатит
• сирек - холестаз
• өте сирек - бауыр жеткіліксіздігі.Тері және тері асты тіндері тарапынан: жиі емес - есекжем, тері бөртпесі, қышыну, алопеция
• сирек - ангионевроздық ісіну, мультиформалы эритеманы қоса, буллездік дерматит, Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермалық некролиз.Қаңқа-бұлшықет және дәнекер тін тарапынан: жиі - миалгия, артралгия, аяқ-қол ауыруы, бұлшықет түйілуі, буын ісінуі, арқаның ауыруы
• жиі емес - мойын ауыруы, бұлшықет әлсіздігі
• сирек - миопатия, миозит, рабдомиолиз, бұлшықет жыртылуы, кейде сіңірдің үзілумен қатар жүретін тендинопатия
• өте сирек - жегі тәрізді синдром
• жиілігі белгісіз - иммунға байланысты некроздық миопатия (ИБНМ) (4.4 бөлімін қараңыз).Жыныс ағзалары және сүт безі тарапынан: өте сирек - гинекомастия.Жалпы бұзылыстар және енгізген жердегі бұзылулар: жиі емес - әлсіздік, астения, кеуде қуысының ауыруы, шеткері ісінулер, шаршау, дене температурасының жоғарылауы.Зертханалық және аспаптық зерттеулердің нәтижелеріне әсері: жиі - бауырдың функционалдық көрсеткіштерінің бұзылуы, қандағы креатинкиназа деңгейінің жоғарылауы
• жиі емес - несептегі лейкоциттерді анықтау кезіндегі зерттеудің оң нәтижесі

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Применение ингибиторов ГМГ-КоА-редуктазы для снижения уровня липидов в крови может приводить к изменению биохимических показателей, отражаю¬щих функцию печени. Функцию печени следует контролировать перед началом терапии, через 6 и 12 недель после начала приема аторвастатина; после каждого повышения дозы, а также периодически, например, каждые 6 месяцев.

С осторожностью препарат следует назначать при заболеваниях печени в анамнезе, тяжелых нарушениях электролитного баланса, эндокринных и мета¬болических нарушениях, хроническом алкоголизме, артериальной гипотензии,

тяжелых острых инфекциях (сепсис), неконтролируемой эпилепсии, обширных хирургических вмешательствах, травмах, заболеваниях скелетных мышц. При применении аторвастатина, как и других средств этого класса, описаны случаи рабдомиолиза с острой почечной недостаточностью, обусловленной миоглобинурией. Терапию препаратом следует временно прекратить или полно¬стью отменить при появлении признаков возможной миопатии или наличии фактора риска развития почечной недостаточности на фоне рабдомиолиза (на¬пример, тяжелая острая инфекция, артериальная гипотензия, серьезная опера¬ция, травма, тяжелые обменные, эндокринные и электролитные нарушения и неконтролируемые судороги).

Больных необходимо предупредить, что лечение аторвастатином может вызвать миопатию. Диагноз миопатии (боль и слабость в мышцах в сочетании с повышением активности креатинфосфоки-назы (КФК) более чем в 10 раз по сравнению с верхней границей нормы) следу¬ет предпологать у больных с распространенными миалгиями, болезненностью или слабостью мышц и/или выраженным повышением активности КФК. Больных необходимо предупредить о том, что им следует немедленно сообщить врачу о появлении необъяснимых болей или слабости в мышцах, если они сопровож¬даются недомоганием или лихорадкой. Терапию аторвастатином следует пре¬кратить в случае выраженного повышения активности КФК или при наличии подтвержденной или предполагаемой миопатии. Риск миопатии при лечении другими препаратами этого класса повышался при одновременном применении циклоспорина, фибратов, эритромицина, никотиновой кислоты или азольных противогрибковых средств. Назначая аторвастатин в комбинации с данными средствами в гиполипидемических дозах, следует тщательно взвесить ожидае¬мую пользу и риск лечения, регулярно наблюдать больных с целью выявления болей или слабости в мышцах, особенно в течение первых месяцев лечения и в периоды повышения дозы любого препарата. В подобных ситуациях можно ре-комендовать периодическое определение активности КФК, хотя такой контроль не позволяет предотвратить развитие тяжелой миопатии.

Применение в педиатрии

Клинические данные об эффективности и безопасности применения препарата у детей отсутствуют. Аторвастатин может быть назначен детям только врачом-специалистом. Опыт применения аторвастатина для лечения детей ограничивается только лишь небольшой популяцией больных (возраст 10-17 лет), страдающих некоторыми формами тяжелой дислипидемии. Рекомендуемая начальная суточная доза препарата для лечения гетерозиготной семейной гиперхолестеринемии составляет 10 мг; в зависимости от эффективности и переносимости препарата она может быть увеличена до 80 мг в сутки. Последующее наблюдение за развитием этих детей не осуществлялось.

Беременность

Женщины репродуктивного возраста во время лечения должны пользоваться соответствующими средствами контрацепции. Аторвастатин можно применять у женщин репродуктивного возраста только в том случае, если вероятность бе¬ременности очень низкая; пациентка должна быть информирована о возможном риске для плода при лечении аторвастатином.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Учитывая побочные действия препарата, следует соблюдать осторожность при управлении автотранспортом.

Показания

Қолданылуы

Гиперхолестеринемияны емдеу

- отбасылық гиперхолестеринемияны (гетерозиготалы нұсқасы) немесе біріктірілген (аралас) гиперлипидемияны (Фредриксон жіктемесі бойынша тиісінше IIа типі және IIЬ типі) қоса, алғашқы гиперхолестеринемиясы бар ересектерде, жасөспірімдерде және 10 жастағы және одан үлкен балаларда жалпы холестерин (жалпы ХС), тығыздығы төмен липопротеиндер холестерині (ХС-ТТЛП), қандағы аполипопротеин В (ApoB) және триглицеридтер (ТГ) деңгейін төмендету үшін диетаға қосымша ретінде, диетаның және басқа дәрі-дәрмектік емес әдістердің тиімділігі жеткіліксіз болған кезде;

- гомозиготалы отбасылық гиперхолестеринемиясы бар ересектерде қандағы жалпы ХС және ХС-ТТЛП деңгейлерін төмендету үшін қандағы липидтер деңгейін төмендетуге бағытталған емдеудің басқа әдістеріне (мысалы, ТТЛП аферезі) қосымша ретінде, немесе мұндай әдістерді пайдалану мүмкіндігі болмаған жағдайларда.

Жүрек-қантамырлық асқынулардың профилактикасы

Алғашқы жүрек-қантамырлық асқыну дамуының жоғары қаупі бар ересек пациенттерде жүрек-қантамырлық асқынулардың профилактикасында, басқа қауіп факторларын түзету аясындағы қосымша шара ретінде



- как дополнение к диете для лечения пациентов с повышенным содержанием в плазме крови общего холестерина, Хс-ЛПНП, аполипопротеина В и триглицеридов у больных первичной гиперхолестеринемией включая семейную гетерозиготную, комбинированную (смешанной) гиперлипидемией (типы IIa и IIb по Фредериксону), с повышенным содержанием триглицеридов в плазме крови, в случае отсутствия адекватного эффекта при диетотерапии

- для снижения содержания в плазме крови общего холестерина и Хс-ЛПНП у больных гомозиготной семейной гиперхолестеринемией при недостаточной эффективности диетотерапии и других нефармакологических методов лечения

- профилактика сердечно-сосудистых осложнений у взрослых пациентов, имеющих высокий риск, в качестве дополнения к коррекции других факторов риска

- в сочетании с диетой для лечения детей в возрасте 10-17 лет с повышенным содержанием в плазме крови общего холестерина, Хс-ЛПНП и аполипопротеина В с гетерозиготной семейной гиперхолестеринемией, когда диеты и другие нефармакологических мер недостаточно.

Противопоказания

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- белсенді затқа немесе препараттың қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық;

- белсенді фазадағы бауыр аурулары немесе қандағы бауыр ферменттері деңгейлерінің этиологиясы анық емес жоғарылауы (көрсеткіштері қалыпты мәндердің жоғарғы шегінен (ҚМЖШ) 3 еседен астам асып кететін жағдайларда);

- С гепатитін емдеу үшін элбасвир/гразопревир біріктірілімін бір мезгілде қолдану;

- жүктілік және емшек емізу кезеңдері.

Контрацепцияның сенімді әдістерін пайдаланбайтын, бала туатын жастағы әйелдерде Амвастанды пайдалануға болмайды.



- гиперчувствительность к компонентам препарата

- заболевания печени в активной стадии или повышение уровня печеночных трансаминаз (трехкратно превышающие верхний предел нормального уровня) неясного генеза

- беременность и период лактации

- женщины, планирующие беременность; не исполь¬зующие адекватные средства контрацепции

- пациенты с наследственной непереносимостью лактозы, дефицитом фермента Lapp-лактазы, мальабсорбцией глюкозы/галактозы

Лекарственное взаимодействие

Риск развития миопатии повышается при лечении препаратами данного класса повышается при со¬вместном применении с циклоспоринами, производными фиброевой кислоты, ниацином, эритромицином, противогрибковыми препаратами азолового ряда. При одновременном приеме внутрь Амвастана и суспензии, содержащей маг¬ния и алюминия гидроксиды, снижалась концентрация аторвастатина в плазме крови примерно на 35%, однако степень уменьшения уровня Хс-ЛПНП при этом не изменялась.

Аторвастатин незначительно повышает концентрацию этинилэстрадиола, но-рэтистерона (норэтиндрона) в плазме крови. Этот эффект следует учитывать при выборе перорального контрацептива для женщины, получающей Амва-стан.

При многократном совместном применении дигоксина и 10 мг аторвастатина равновесные концентрации дигоксина в плазме не изменяются. Тем не менее, последующее ежедневное применение 80 мг аторвастатина увеличивает кон-центрацию дигоксина приблизительно на 20%. Пациентов, принимающих ди-гоксин, необходимо должным образом контролировать.

Возможно уменьшение концентрации аторвастатина в плазме крови при совме¬стном приеме с колестиполом, при этом гиполипидемический эффект усилива¬ется.

При одновременном применении эритромицина (500 мг 4 раза/сутки) и кла-ритромицина (500 мг 2 раза/сутки) умеренно повышается концентрация атор¬вастатина в плазме крови, повышается риск развития миопатии. Концентрация аторвастатина в плазме крови не менялась при одновременном применении Амвастана (10 мг 1 раз/сутки) и азитромицина (500 мг 1 раз/сутки).

При одновременном применении с дилтиаземом, верапамилом, израдипином возможно повышение концентрации аторвастатина в плазме крови и увеличе¬ние риска развития миопатии.

Повышение риска развития миопатии наблюдается при одновременном приме¬нении итраконазола с аторвастатином из-за значительного повышения концен¬трации последнего в плазме крови.

При одновременном применении аторвастатин не влияет на фармакокинетику антипирина (феназона), терфенадина.

Следует соблюдать осторожность из-за увеличения риска снижения эндоген-ных стероидных горомонов при приеме аторвастатина с циметидином, кетоко-назолом, спиронолактоном.

Аторвастатин не оказывает клинически значимого эффекта на протромбиновое время при использовании пациентами, получающими варфарин. При одновременном применении амлодипина 10 мг и Амвастана 80 мг фармакокинетика последнего в равновесном состоянии не изменялась. Не отмечено клинически значимого нежелательного взаимодействия Амваста¬на и антигипертензивных средств.

Одновременное применение Амвастана с ингибиторами протеазы, являющи¬мися ингибиторами цитохрома Р450 ЗА4, сопровождается увеличением кон¬центрации аторвастатина в плазме крови.

Употребление сока грейпфрута во время терапии препаратом может привести к повышению концентрации аторвастатина в плазме крови. Пациенты, прини¬мающие препарат, должны избегать употребления этого сока. Зверобой может снижать концентрации аторвастатина.