АТРИБЕТ 0,02 N30 ТАБЛ П/О

Лекарственная форма

Үлбірлі қабықпен қапталған 20 мг



Таблетки, покрытые пленочной оболочкой 20 мг

Состав

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат -21,70 мг аторвастатин кальций тригидраты 20 мг аторвастатинге шаққанда

қосымша заттар:

• Ядро: кальций карбонаты
• ұнтақ
• лактоза моногидраты
• микрокристалды целлюлоза
• натрий кроскармеллозасы
• повидон
• май қышқылдарының полиоксиэтилен сорбитан эфирі (Полисорбат 60)
• коллоидты сусыз кремнийдің қостотығы
• тальк
• магний стеараты
• Қабығы: ақ Опадри 03F28342

Одна таблетка содержит

активное вещество - аторвастатина кальция тригидрата 21,70 мг в пересчете на аторвастатин 20 мг

вспомогательные вещества:

• Ядро: кальция карбонат
• порошок
• лактозы моногидрат
• целлюлоза микрокристаллическая
• натрия кроскармеллоза
• повидон
• полиоксиэтилен сорбитана эфиры жирных кислот (Полисорбат 60)
• кремния диоксид коллоидный безводный
• тальк
• магния стеарат
• Оболочка: Опадри белый 03F28342

Фармакодинамика

Аторвастатин 3-гидрокси-2-метил-глютарил-коэнзим А-ның, холестеринді қоса, стеролдар ізашары - мевалонатқа айналуына жауапты холестерин биосинтезінің шектік жылдамдығын айқындайтын фермент - ГМГ-КоА-редуктазаның селективті бәсекелес тежегіші болып табылады. Бауырда триглицеридтер және холестерин тығыздығы өте төмен липопротеиндер (ТӨТЛП) құрамына қосылады, қан плазмасына түседі және шеткері тіндерге тасымалданады. ТӨТЛП-ден тығыздығы төмен липопротеиндер (ТТЛП) түзіледі, олар көбінесе ТТЛП жоғары аффинді рецепторларымен өзара әрекеттесу арқылы катаболизденеді.

Аторвастатин бауырдағы ГМГ-КоА-редуктаза мен холестерин синтезінің тежелуі есебінен, сондай-ақ ТТЛП арттыратын жасушалар беткейіндегі «бауырлық» рецепторлар ТТЛП мөлшерінің артуы есебінен қан плазмасындағы холестерин мен липопротеиндер деңгейлерін төмендетеді.

Препарат ТТЛП өнімін және ТТЛП бөлшектерінің санын азайтады. Аторвастатин айналымдағы ТТЛП бөлшектер сапасының жағымды өзгерістерімен біріккен ТТЛП рецепторлары белсенділігінің айқын және тұрақты жоғарылауын туындатады.

Басқа липидемиялық дәрілермен емдеуге резистентті гомозиготалы тұқым қуалайтын гиперхолестеринемиясы бар науқастарда ТТЛП деңгейін дозаға байланысты төмендетеді.

Доза/әсер арақатынасына жүргізілген зерттеулер аторвастатиннің жалпы холестерин (30-46%-ға), ТТЛП холестерині (41-61%-ға), аполипопротеин В (34-50%-ға) және триглицеридтер (14-33%-ға) деңгейлерін төмендетіп, сонымен бір мезгілде ТТЛП құрамындағы холестерин деңгейін және аполипопротеин А деңгейін сол немесе өзгеше дәрежеде арттыратынын көрсетті. Бұл нәтижелер, инсулинге тәуелсіз қант диабеті бар пациенттерді қоса, гетерозиготалы отбасылық гиперхолестеринемиясы, гиперхолестеринемияның және аралас гиперлипидемияның отбасылық емес түрлері бар пациенттерде ұқсас болды.

Жалпы холестерин, ТТЛП холестерині және аполипопротеин деңгейінің төмендеуіне байланысты, жүрек-қантамыр ауруларының үдеу қаупі азаяды, сәйкесінше, өлім қатері азаяды. 80 мг аторвастатиннің жедел фазадағы жедел коронарлы синдромы бар пациенттердің ауруханадан кейінгі және 16 апта бойы жалғасқан жағдайының динамикасына ықпалын тигізуіне жүргізілген зерттеулер мұндай қауіптің 16%-ға төмендегенін айғақтады. Препаратты егде жастағы пациенттерде пайдалану кезінде, жалпы популяциямен салыстырғанда, гиполипидемиялық емнің қауіпсіздігінде, тиімділігінде немесе мақсатқа қол жеткізуінде айырмашылықтары байқалған жоқ.



Аторвастатин является селективным конкурентным ингибитором ГМГ-КоА-редуктазы - фермента, определяющего предельную скорость биосинтеза холестерина, ответственного за превращение 3-гидрокси-2-метил-глютарил-коэнзима А в мевалонат, предшественник стеролов, включая холестерин. В печени триглицериды и холестерин включается в состав липопротеинов очень низкой плотности (ЛПОНП), поступают в плазму крови и транспортируются к периферическим тканям. Из ЛПОНП образуются липопротеины низкой плотности (ЛПНП), которые катаболизируются преимущественно посредством взаимодействия с высокоаффинными рецепторами ЛПНП.

Аторвастатин снижает уровни холестерина и липопротеинов в плазме крови за счет ингибирования ГМГ-КоА-редуктазы и синтеза холестерина в печени, а также за счет увеличения количества «печеночных» рецепторов ЛПНП на поверхности клеток, увеличивающего ЛПНП.

Препарат снижает продукцию ЛПНП и количество частиц ЛПНП. Аторвастатин вызывает выраженное и стойкое повышение активности рецепторов ЛПНП в сочетании с благоприятными изменениями качества циркулирующих частиц ЛПНП.

Дозозависимо снижает уровень ЛПНП у больных с гомозиготной наследственной гиперхолестеринемией, резистентной к терапии другими липидемическими средствами.

Исследования соотношения доза/эффект показали, что аторвастатин снижает уровень общего холестерина (на 30-46%), холестерина ЛПНП (на 41-61%), аполипопротеина В (на 34-50%) и триглицеридов (на 14-33%), одновременно вызывая, в той или иной степени, возрастание уровней холестерина в ЛПВП и аполипопротеина А. Эти результаты оказались аналогичными у пациентов с гетерозиготной семейной гиперхолестеринемией, несемейными формами гиперхолестеринемии и смешанной гиперлипидемией, включая пациентов с инсулиннезависимым сахарным диабетом.

В связи со снижением уровня общего холестерина, холестерина ЛПНП и аполипопротеина понижается риск прогрессирования сердечно-сосудистых заболеваний и, соответственно, уменьшается риск смерти. Исследования влияния аторвастатина 80 мг на динамику состояния пациентов с острым коронарным синдромом в острой фазе после госпитализации и продолжавшееся в течение 16 недель подтвердили снижение такого риска на 16%.

При использовании препарата у пожилых пациентов различий в безопасности, эффективности или достижении целей гиполипидемической терапии в сравнении с общей популяцией не отмечалось.

Фармакокинетика

Сіңуі.

Ішке қабылдағаннан кейін аторвастатин қанға тез сіңеді. Қан плазмасында ең жоғары концентрацияға (Cmax) 1-2 сағат ішінде жетеді. Сіңу дәрежесі аторвастатин дозасына пропорционалды түрде артады. Тамақ ішу препараттың сіңірілу жылдамдығын және ұзақтығы біршама (сәйкесінше, 25%-ға және 9%-ға) төмендетеді, алайда холестериннің азаюы аторвастатинді тамақсыз қабылдаған кездегі осындайға ұқсас. Аторвастатиннің абсолютті биожетімділігі шамамен 12%-ды, ГМГ-КоА-редуктазаға қатысты тежегіш белсенділігін анықтайтын жүйелік биожетімділігі 30%-ды құрайды. Төмен жүйелік биожетімділігі асқазан-ішек жолының шырышты қабығындағы жүйеалды метаболизмі және бауыр арқылы «алғаш өту» кезінде жүзеге асады.

Таралуы.

Аторвастатиннің орташа таралу көлемі шамамен 381 л құрайды. Қан плазмасы ақуыздарымен байланысуы - 98%.

Метаболизмі.

Аторвастатин көбіне бауырда Р450 цитохромының CYP3A4, CYP3A5 және CYP3A7 изоферменттерінің қатысуымен метаболизденіп, фармакологиялық тұрғыдан белсенді метаболиттерді (орто- және парагидроксилденген туындылар, бета-тотығу өнімдері) түзеді. In vitro орто- және парагидроксилденген метаболиттер аторвастатиндегіге ұқсас ГМГ-КоА-редуктазаға тежегіш әсер береді. Препараттың ГМГ-КоА-редуктазаға қатысты тежегіш әсерінің шамамен 70%-ы айналымдағы метаболиттер белсенділігімен анықталады.

Шығарылуы.

Аторвастатин бауырлық және/немесе бауырдан тыс метаболизмнен кейін көбіне өтпен бірге шығарылады (айқын ішек-бауырлық кері айналымға түспейді).

Жартылай шығарылу кезеңі - 14 сағат. ГМГ-КоА-редуктазаға қатысты тежегіш белсенділігі белсенді метаболиттерінің болуының арқасында 20-30 сағатқа жуық сақталады. Препараттың қабылданған дозасының 2%-дан азы несептен табылады. Гемодиализ барысында шығарылмайды.

Пациенттердің ерекше топтары

Егде жастағылар:

• 65 жастағы және одан үлкен егде жастағы адамдарда қан плазмасындағы аторвастатиннің концентрациясы жастау ересек пациенттердегі ге қарағанда (Cmax шамамен 40%-ға, AUC шамамен 30%-ға) жоғары
• егде жастағы адамдарда гиполипидемиялық емдеудің қауіпсіздігінде, тиімділігінде және мақсатқа қол жеткізуінде жалпы популяциямен салыстырғанда айырмашылықтар байқалған жоқ

Балалар:

• балаларда препараттың фармакокинетикасына зерттеулер жүргізілген жоқ

Жынысы:

• әйелдерде қан плазмасындағы аторвастатин концентрациясының еркектердегі осындайдан айырмашылығы жоқ (Cmax шамамен 20% жоғары
• ал AUC 10% төмен)
• алайда препараттың еркектер мен әйелдердегі липидтік алмасуға ықпал етуінде клиникалық тұрғыдан маңызды айырмашылықтары байқалған жоқ

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі:

• бүйрек ауруы қан плазмасындағы аторвастатин концентрациясына немесе оның липидтік алмасу көрсеткіштеріне ықпалын тигізбейді
• осыған орай
• бүйрек функциясы бұзылған науқастарда дозаны өзгерту қажет емес

Гемодиализ:

• гемодиализдің аторвастатин клиренсінің елеулі жоғарылауына әкелуі екіталай
• өйткені препарат қан плазмасы ақуыздарымен едәуір дәрежеде байланысқан.Бауыр функциясының жеткіліксіздігі: аторвастатин концентрациясы алкогольдік бауыр циррозы (Чайлд-Пью В) бар науқастарда едәуір (Cmax шамамен 16 есеге
• AUC шамамен 11 есеге) жоғарылайды

Всасывание.После приема внутрь аторвастатин быстро всасывается в кровь.Максимальная концентрация (Cmax) в плазме крови достигается в течение 1-2 часов.Степень поглощения возрастает пропорционально дозе аторвастатина.Прием пищи несколько снижает скорость и длительность абсорбции препарата (на 25% и 9% соответственно), однако, снижение холестерина сходно с таковым при приеме аторвастатина без пищи.Абсолютная биодоступность аторвастатина составляет примерно 12%, системная биодоступность, определяющая ингибирующую активность в отношении ГМГ-КоА-редуктазы - 30%.Низкая системная биодоступность обусловлена пресистемным метаболизмом в слизистой желудочно-кишечного тракта и при «первом прохождении» через печень.Распределение.Средний объем распределения аторвастатина составляет примерно 381 л.Связь с белками плазмы крови - 98%.Метаболизм.Аторвастатин метаболизируется преимущественно в печени с участием изоферментов CYP3A4, CYP3A5 и CYP3A7 цитохрома Р450 с образованием фармакологически активных метаболитов (орто- и парагидроксилированных производных, продуктов бета-окисления).In vitro орто- и парагидроксилированные метаболиты оказывают ингибирующее действие на ГМГ-КоА-редуктазу, сопоставимое с таковым у аторвастатина.Ингибирующий эффект препарата в отношении ГМГ-КоА-редуктазы примерно 70% определяется активностью циркулирующих метаболитов.Выведение.Аторвастатин выводится преимущественно с желчью после печеночного и/или внепеченочного метаболизма (не подвергается выраженной кишечно-печеночной рециркуляции).Период полувыведения - 14 часов.Ингибирующая активность в отношении ГМГ-КоА-редуктазы сохраняется около 20-30 часов благодаря наличию активных метаболитов.Менее 2% от принятой внутрь дозы препарата определяется в моче.Не выводится в ходе гемодиализа.Особые группы пациентов

Пожилые:

• концентрации аторвастатина в плазме крови у людей в возрасте 65 лет и старше выше (Cmax примерно на 40%, AUC примерно на 30%), чем у взрослых пациентов молодого возраста
• различий в безопасности, эффективности или достижении целей гиполипидемической терапии у пожилых людей в сравнении с общей популяцией не обнаружено.Дети: исследования фармакокинетики препарата у детей не проводились.Пол: концентрация аторвастатина в плазме крови у женщин отличается (Cmax примерно на 20% выше, а AUC на 10% ниже) от таковой у мужчин, однако клинически значимых различий влияния препарата на липидный обмен у мужчин и женщин не выявлено.Почечная недостаточность: заболевание почек не влияет на концентрацию аторвастатина в плазме крови или его воздействие на показатели липидного обмена, в связи с этим изменением дозы у больных с нарушением функции почек не требуется.Гемодиализ: маловероятно, что гемодиализ приведет к существенному увеличению клиренса аторвастатина, так как препарат в значительной степени связан с белками плазмы крови.Печеночная недостаточность: концентрация аторвастатина значительно повышается (Cmax примерно на 16 раз, AUC примерно в 11 раз) у больных с алкогольным циррозом печени (Чайлд-Пью В)

Побочные действия

Жиі (1%)

- бас ауыру

- гипергликемия, сарысулық КФК белсенділігінің жоғарылауы, функциональді бауырлық тестілердің ауытқулары

- назофарингит, жұтқыншақтың, көмейдің ауыруы, мұрыннан қан кету

- аллергиялық реакциялар

- іш қату, метеоризм, диспепсия, жүректің айнуы, диарея

- миалгия, артралгия, аяқ-қолдың ауыруы, бұлшық еттің түйілулері, буындардың ісінуі, арқаның ауыруы.

Сирек:

• -тромбоцитопения
  
  - шеткері невропатия
  
  - көрудің бұзылуы
  
  - холестаздық сарғаю
  
  -ангионевроздық ісіну
• буллезді бөртпе
• полиморфты экссудативті эритема (соның ішінде Стивенс-Джонсон синдромы)
• Лайелл синдромы
  
  -миозит
• миопатия
• рабдомилиоз
• тендопатия
• кейде сіңірлердің үзілуіне дейін асқынатын
  
  Өте сирек:
  
  - анафилаксия
  
  - естуден айырылу
  
  - бауыр функциясының жеткіліксіздігі
  
  - гинекомастия

Жиі емес:

• - гипогликемия
• дене салмағының артуы
• анорексия
  
  - қорқынышты түстер көру
• ұйқысыздық
  
  - бас айналу
• парестезиялар
• гипестезия
• дисгевзия
• амнезия

- көрудің бұлдырауы

- құлақтың шуылдауы

- құсу, іштің жоғарғы және төменгі жағының ауыруы, кекіру, панкреатит, гепатит

- есекжем, тері бөртпесі, қышыну, алопеция

- мойынның ауыруы, бұлшық еттің шаршауы

- дімкәстік, астения, кеуденің ауыруы, шеткері ісінулер, шаршау, гипертермия

- несепте лейкоциттерге оң тест.
Белгісіз:

• - иммунитетке байланысты некроздық миопатия

ГМГ-КоА-редуктазаның басқа тежегіштері жағдайындағы сияқты, қан сарысуында трансаминазаларының жоғары көрсеткіштері аторвастатин қабылдаған пациенттерде байқалды.Бұл өзгерулер, әдеттегідей, жеңіл, өткінші және емдеуде үзілісті қажет етпейді.Сарысудағы трансаминазалардың клиникалық тұрғыдан маңызды (қалыптың жоғары шегінен > 3 есе) жоғарылауы аторвастатин қабылдаған пациенттердің 0,8%-да байқалды.Бұл жоғарылау дозамен байланысты және барлық пациенттерде қайтымды болды.
Клиникалық сынақтарда қан сарысуындағы креатинкиназа деңгейінің (қалыптың жоғары шегінен 3 еседен көбірекке) жоғарылауы аторвастатин қабылдаған пациенттердің 2,5%-да байқалды, осыған ұқсас өзгерулер ГМГ-КоА-редуктазаның басқа тежегіштерін қолданған кезде де білінді.Қалыптың жоғары шегінен 10 есе артық деңгейлер аторвастатинмен ем қабылдаған пациенттердің 0,4%-да байқалды.
Балалар

Жиі:

• - бас ауыру
• іштің ауыруы
• аланинаминотрансферазаның
• қан креатинінің
• фосфокиназаның жоғарылауы.Қолда бар деректер негізінде балаларда жағымсыз реакциялардың жиілігі
• типі және ауырлығы ересектердегі сияқты болады деп күтіледі.Қазіргі таңда препаратты балаларға қолданудың ұзақ мерзімдік қауіпсіздігіне қатысты тәжірибелер шектеулі

Келесі жағымсыз оқиғалар кейбір статиндермен тіркелді:

• - сексуальді дисфункция
  
  - депрессия
  
  - өкпенің интерстициальді ауруларының сирек жағдайлары, әсіресе ұзақ емделген кезде
  
  - қант диабеті (жиілігі ашқарында қандағы ≥ глюкоза деңгейі 5,6 ммоль / л, ДСИ>
• 30 кг / м2 түріндегі қауіп факторларының болуына немесе жоқтығына байланысты болады, триглицеридтердің жоғарылауы, гипертонияның бар болуы)

Часто (1%)

- головная боль

- гипергликемия, повышение активности сывороточной КФК, отклонения функциональных печеночных тестов

- назофарингит, боль в глотке, гортани, носовое кровотечение

- аллергические реакции

- запор, метеоризм, диспепсия, тошнота, диарея

- миалгия, артралгия, боль в конечности, мышечные спазмы, опухание суставов, боли в спине.Редко:

• -тромбоцитопения
  
  - периферическая невропатия
  
  - нарушения зрения
  
  - холестатическая желтуха
  
  -ангионевротический отек
• буллезная сыпь
• полиморфная экссудативная эритема (в т.ч.синдром Стивенса-Джонсона)
• синдром Лайелла
  
  -миозит
• миопатия
• рабдомилиоз
• тендопатия
• иногда осложняющаяся
  
  разрывом сухожилий.Очень редко:
  
  - анафилаксия
  
  - потеря слуха
  
  - печеночная недостаточность
  
  - гинекомастия.Нечасто:
  
  - гипогликемия
• увеличение массы тела
• анорексия
  
  - кошмарные сны
• бессонница
  
  - головокружение
• парестезии
• гипестезия
• дисгевзия
• амнезия.- расплывчатое зрение
  
  - шум в ушах
  
  - рвота
• боль в животе верхняя и нижняя
• отрыжка
• панкреатит
• гепатит
  
  - крапивница
• кожная сыпь
• зуд
• алопеция
  
  - боль в шее
• усталость мышц
  
  - недомогание
• астения
• боль в груди
• периферические отеки
• усталость
• гипертермия
  
  - положительный тест на лейкоциты в моче.Не известно:
  
  - иммуноопосредованную некротическая миопатия

Как и в случае других ингибиторов ГМГ-КоА-редуктазы, повышенные показатели трансаминаз в сыворотке крови отмечались у пациентов, получавших аторвастатин.Эти изменения, как правило, легкие, преходящие и не требующие прерывания лечения.Клинически важное повышение в сыворотке трансаминаз (> 3 раз от верхней границы нормы) отмечалось у 0,8% пациентов, получавших аторвастатин.Это повышение связано с дозой и было обратимым у всех пациентов.В клинических испытаниях, повышенные уровни креатинкиназы в сыворотке крови (более, чем в 3 раза выше верхней границы нормы) отмечались у 2,5% пациентов, принимавших аторвастатин, подобные изменения отмечались и при применении других ингибиторов ГМГ-КоА-редуктазы.Уровни, в 10 раз превышающие верхнюю границу нормы, отмечались у 0,4% пациентов, получавших лечение аторвастатином.Дети

Часто:

• - головная боль, боль в животе, повышение аланинаминотрансферазы, креатина крови, фосфокиназы.На основании имеющихся данных, частота, тип и тяжесть побочных реакций у детей, как ожидается, будет такой-же, как и у взрослых.В настоящее время имеется ограниченный опыт в отношении долгосрочной безопасности применения препарата у детей.Следующие неблагоприятные события были зарегистрированы с некоторыми статинами:
  
  - сексуальная дисфункция
  
  - депрессия
  
  - редкие случаи интерстициального заболевания легких, особенно при длительном лечении
  
  - сахарный диабет (частота будет зависеть от наличия или отсутствия факторов риска в виде уровня в крови натощак ≥ глюкозы 5,6 ммоль / л, ИМТ>
• 30 кг / м2, повышения триглицеридов, имеющейся гипертонии)

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Атрибет препаратымен емдеуді бастар алдында адекватты диетотерапия, дене белсенділігін арттыру, семіздікке шалдыққан науқастарда дене салмағын төмендету және басқа да жағдайларды емдеу жолымен гиперхолестеринемияны бақылауға қол жеткізуге әрекет жасау қажет.

Бауырға әсері

Қандағы липидтер деңгейін төмендету үшін ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін қолдану бауыр функциясын көрсететін биохимиялық көрсеткіштердің өзгеруіне әкелуі мүмкін. Бауыр функциясын емдеуді бастар алдында, аторвастатин қабылдау басталғаннан кейін 6 апта, 12 апта өткен соң және дозаны әрбір арттырудан кейін, ал әрі қарай белгілі бір мерзіммен, мысалы, әрбір 6 ай сайын қадағалап отыру керек. Аторвастатинмен емделу кезінде қан сарысуында бауыр ферменттері белсенділігінің жоғарылайтынын байқауға болады. Ферменттер деңгейінің жоғарылауы білінетін пациенттер фермент деңгейлері қалып шегіне оралғанша бақылауда болуы тиіс. АЛТ немесе АСТ мәндері ҚЖШ 3 еседен көбірекке асып кететін деңгейге дейін тұрақты артқан жағдайда Атрибет дозасын азайту немесе емдеуді тоқтату ұсынылады. Алкогольді шамадан тыс тұтынатын және/немесе анамнезінде бауыр ауруы бар науқастарда Атрибетты сақтықпен қолдану керек. Бауырдың белсенді ауруы немесе шығу тегі түсініксіз аминотрансферазалар белсенділігінің тұрақты жоғарылауы Атрибеттің тағайындалуына қарсы көрсетілімдер болып саналады.

Геморрагиялық инсульт

Алдыңғы 6 айда инсульт немесе транзиторлы ишемиялық шабуыл болған (жүректің ишемиялық ауруы - ЖИА жоқ), және 80 мг дозадағы аторвастатинді қабылдай бастаған 4731 пациенттің қатысуымен жүргізілген зерттеулерді талдау 80 мг аторвастатин қабылдаған топта, плацебо тобымен салыстырғанда (плацебо тобындағы 33-ке қарама-қарсы аторвастатинде - 55), геморрагиялық инсульттердің жоғары пайызы анықталды. Геморрагиялық инсульті бар пациенттерде қайталанған инсульттің жоғары даму қаупі байқалды (плацебодағы 2-ге қарама-қарсы аторвастатинде - 7). Алайда 80 мг аторвастатин қабылдаған пациенттерде кез келген типтегі инсульттердің аз саны (311-ге қарама-қарсы 265) және ЖИА аз саны байқалды.

Бұлшық етке әсері

Аторвастатинмен, басқа да ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерімен емдеу сияқты, миопатияны туындатуы мүмкін. Бұлшық еттің ауыруы таралған немесе бұлшық еттің әлсіздігі және/немесе КК белсенділігінің айқын жоғарылаған пациенттерде миопатия диагнозын (қалыптың жоғары шегімен салыстырғанда, креатинкиназаның (КК) 10 еседен астамға жоғарылауымен біріккен бұлшық еттің ауыруы мен әлсіздігі) талқыға салған жөн. Егер олар дімкәстанумен немесе қызбамен қатар жүрсе, бұлшық еттерде түсініксіз ауыру немесе әлсіздіктің пайда болғанын дәрігерге дереу хабарлау керектігін пациенттерге алдын ала ескерту қажет. КФК белсенділігі айқын жоғарылаған жағдайда немесе расталған әлде болжанған миопатия болғанда Атрибет препаратымен емдеуді тоқтатқан жөн. Осындай жайдайларда, мұндай бақылау ауыр миопатияның дамуын болдырмауға мүмкіндік бермесе де, КК белсенділігін мезгіл-мезгіл анықтап отыруды ұсынуға болады.

Осы кластың басқа препараттары сияқты, аторвастатинді қолданған кезде миоглобинурия себебінен бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігі бар рабдомиолиз жағдайларының болғаны сипатталған.

Ықтимал миопатия белгілері пайда болған кезде немесе рабдомиолиз аясында бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің даму қаупінің факторлары (мысалы, ауыр жедел инфекция, артериялық гипотензия, күрделі операция, жарақат, зат алмасулық, эндокриндік және электролиттік ауыр бұзылулар және бақыланбайтын құрысулар) бар болғанда Атрибет препаратымен емдеуді уақытша немесе толық тоқтатқан жөн.

Препаратты тағайындағанға дейін

Атрибет препаратын рабдомиолизге бейім ететін факторлары бар пациенттерге сақтықпен тағайындау керек. КK деңгейін келесі жағдайларда статиндермен емдеуді бастағанға дейін өлшеген жөн:

• - бүйрек функциясының жеткіліксіздігі
  
  - гипотиреоз
  
  - жеке немесе отбасылық анамнезінде тұқым қуалайтын бұлшық ет бұзылуларының болуы
  
  - статиндерді немесе фибраттарды қабылдау аясында бұлшық ет уыттылығының бұдан бұрынғы жағдайы
  
  - анамнезінде бауыр ауруларының болуы және/немесе алкогольді едәуір мөлшерде пайдалану
  
  - егде жаста (70 жастан асқан)
• препаратты тағайындау қажеттілігін рабдомиолизге бейім ететін басқа факторлардың болуына қарай қарастырған жөн

- дәрілік өзара әрекеттесулер нәтижесінде немесе тұрғындардың ерекше топтарында (генетикалық субпопуляцияны қоса) плазмалық деңгейлері артуы мүмкін жағдайларда.

Мұндай жағдайларда емдеу қаупін ықтимал пайдасымен арақатынасын ескере отырып қарастырған жөн, және міндетті түрде клиникалық мониторинг ұсынылады.

Егер КK деңгейі бастапқыда едәуір жоғары болса (> 5 есе ҚЖШ), емдеуді бастамаған жөн.

Креатинкиназаны өлшеу

Дене жүктемесінен кейін немесе КК арттыратын кез келген стимулятор бар болған жағдайда креатинкиназа (КК) өлшенбеуі тиіс, өйткені ол оның маңызына түсінік беруді қиындатады.Егер КK деңгейлері бастапқыда едәуір жоғары болса (> 5 есе ULN), оларды алынған нәтижелерді дәлелдеу үшін 5 -7 күннен кейін қайтадан анықтау қажет.

Басқа дәрілік препараттармен қатар емдеу

Рабдомиолиз қаупі Атрибет препаратын аторвастатиннің плазмалық концентрациясын арттыруы мүмкін, CYP3A4 немесе тасымалдаушы ақуыздардың күшті тежегіштері сияқты дәрілік препараттармен (мысалы, циклоспорин, телитромицин, кларитромицин, делавирдин, стирипентол, кетоконазол, вориконазол, итраконазол, позаконазол және, АИТВ-протеаза тежегіштері ритонавирді, лопинавирді, атазанавирді, индинавирді, дарунавирді қоса, және т.б.) бір мезгілде тағайындағанда ұлғаяды.Гемфиброзилді және фибрин қышқылының басқа туындылары, боцепревирді, эритромицинді, ниацинді, эзетимибті, телапревирді немесе типранавир/ритонавир біріктірілімін қатар қолданғанда миопатия қаупі де ұлғаюы мүмкін.Егер мүмкін болса, өзара әрекеттеспейтін дәрілік препараттармен бірге альтернативті сызбаларды тағайындаған жөн.

Кейбір статиндермен емдеу кезінде немесе емдеуден кейін иммунитетке байланысты некроздық миопатия (ИБНМ) жөнінде өте сирек мәлімдемелер болды.ИБНМ клиникалық тұрғыдан проксимальді бұлшық еттердің тұрақты әлсіздігімен және, статиндермен емдеудің тоқтатылғанына қарамастан сақталатын, сарысудағы креатинкиназа деңгейінің жоғарылауымен сипатталады.

Осы дәрілік препараттарды Атрибетпен бір мезгілде қолданған жағдайда қатар жүргізілген емдеудің пайдасы мен қаупіне мұқият баға беру қажет.Пациенттер аторвастатиннің плазмалық концентрациясын арттыратын дәрілік препарттарды қабылдаған кезде Атрибет препаратының өте төмен ең жоғары дозасы ұсынылады.Бұдан басқа, CYP3A4 күшті тежегіштерін қолданған жағдайда Атрибеттің ең төмен бастапқы дозасы ұсынылады, сондай-ақ осы пациенттерге тиісінше клиникалық мониторинг жүргізу керек.

Аторвастатин мен фузидий қышқылын бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, сондықтан фузидий қышқылымен емдеу барысында Атрибет препаратымен емдеуді уақытша тоқтата тұру қажет болуы мүмкін.

Өкпенің интерстициальді ауруы

Өкпенің интерстициальді ауруларының төтенше жағдайлары, әсіресе ұзақ мерзімдік ем кезінде, кейбір статиндерді қолданғанда тіркелді.Бұл ауру ентігумен, өнімсіз жөтелмен және жалпы денсаулық жағдайының нашарлауымен (шаршау, салмақтың жоғалуы және қызба) көрініс беруі мүмкін.Егер пациентте өкпенің интерстициальді ауруының дамығанына күмән бар болса, Атрибет препаратымен емдеу тоқтатылуы тиіс.

Қант диабеті

Кейбір деректер статиндердің қанда глюкоза деңгейін арттыруы мүмкін екендігін, ал диабеттің даму қаупі жоғары кейбір пациенттерде гипергликемияны туындатуы мүмкін екендігін айғақтайды, бұл гипогликемиялық препараттарды тағайындауды қажет етуі мүмкін.Бұл қауіп, алайда, статиндерді қабылдаған кезде қантамырлық қауіптің азаюымен қайта өлшенуі мүмкін, сондықтан Атрибет препаратымен емдеуді тоқтату үшін себеп болмауы тиіс.Гипергликемия қаупі бар (ашқарында глюкоза деңгейі 5,6-дан 6,9 ммоль / л дейін, дене салмағы > 30 кг/м2, триглицеридтер деңгейі жоғары, гипертония) пациенттер ұлттық нұсқауларға сәйкес клиникалық және биохимиялық бақылауда болуы тиіс.

Қосымша заттар

Атрибет препаратының құрамында лактоза бар.Сирек тұқым қуалайтын аурулары - галактоза жақпаушылығы, Lapp лактоза тапшылығы немесе глюкоза/галактоза жақпаушылығы бар пациенттер бұл препаратты қабылдамауы тиіс.

Жүктілік және лактация кезеңі

Жүктілік кезінде және емшек емізу кезеңінде Атрибет препаратын қолдануға болмайды.Жүкті әйелдерде препаратты қолданудың қауіпсіздігі анықталған жоқ.Жүкті әйелдерде аторвастатинмен бақыланатын клиникалық зерттеулер жүргізілген жоқ, ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерінің жатырішілік әсерінен кейін дамудың туа біткен ақаулары жөнінде сирек мәлімдемелер алынды.Жануарларға жүргізілген зерттеулерде аторвастатин фертильділікке ықпалын көрсеткен жоқ және тератогенді болған жоқ, алайда уытты дозаларын (аторвастатиннің тәуліктік дозасы адам үшін ұсынылатын дозадан 6-21 есе артық) қолданған кезде егеуқұйрықтың және үй қояндарының ұрпағына уытты әсері (дамуының кідіруі және ұрпағының тірі қалуынің қиындауы) байқалды.Ұрпақ өрбіту жасындағы әйелдер емделу кезінде контрацепцияның тиімді әдістерін пайдалануы тиіс.Атрибет препараты жүкті әйелдерге, жүкті болғысы келіп жүрген немесе жүкті екендігіне күмәнді әйелдерге қолданылмауы тиіс.Емдеу жүктілік кезінде немесе әйелдің жүкті екені анықталғанға дейін тоқтатылуы тиіс.Пациент жүкті болуды жоспарлаған жағдайда Атрибет препаратымен емдеуді ұрықтанудан 1 ай бұрын тоқтатуы тиіс екендігінен хабардар болуы тиіс.

Осы препараттың немесе оның метаболиттерінің емшек сүтімен бірге бөлініп шығатыны-шықпайтыны белгісіз.Егеуқұйрықтарда аторвастатиннің және оның белсенді метаболиттерінің плазмалық концентрациялары сүттен табылғандарға ұқсас.Ауыр жағымсыз реакциялардың дамуы мүмкін болғандықтан, Атрибет препаратын қабылдап жүрген әйелдер өз балаларын емшекпен қоректендірмеуі тиіс.

Көлік құралын немесе қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне дәрілік заттың ықпал ету ерекшеліктері.

Көлік құралдарын немесе потенциалды қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне препараттың аздаған ықпалы бар.







Перед началом терапии препаратом Атрибет необходимо попытаться добиться контроля гиперхолестеринемии путем адекватной диетотерапии, повышения физической активности, снижения массы тела у больных с ожирением и лечения других состояний.

Воздействие на печень

Применение ингибиторов ГМГ-КоА-редуктазы для снижения уровня липидов в крови может приводить к изменению биохимических показателей, отражающих функцию печени.Функцию печени следует контролировать перед началом терапии, через 6, 12 недель после начала приема аторвастатина и после каждого повышения дозы, а в дальнейшем с определенной периодичностью, например, каждые 6 месяцев.При лечении аторвастатином может наблюдаться повышение активности печеночных ферментов в сыворотке крови.Пациенты, у которых отмечается повышение уровня ферментов, должны находиться под контролем до возвращения уровня ферментов к норме.В случае стойкого повышения значений АЛТ или АСТ до уровня, превышающего более чем в 3 раза верхнюю границу нормы (ВГН), рекомендуется снизить дозу препарата Атрибет или прекратить лечение.Атрибет следует с осторожностью применять у больных, злоупотребляющих алкоголем и/или имеющих заболевание печени в анамнезе.Активное заболевание печени или стойкое повышение активности аминотрансфераз неясного генеза служит противопоказанием к назначению препарата Атрибет.

Геморрагический инсульт

Анализ исследования с участием 4731 пациента (без ишемической болезни сердца - ИБС), у которых был инсульт или транзиторная ишемическая атака в предшествующие 6 месяцев, и которые начали принимать аторвастатин в дозе 80 мг, выявил высокий процент геморрагического инсульта в группе, принимавшей 80 мг аторвастатина в сравнении с группой плацебо (аторвастатин - 55, против 33 в группе плацебо).У пациентов с геморрагическим инсультом наблюдался повышенный риск развития повторного инсульта (аторвастатин - 7, против 2 в группе плацебо).Однако у пациентов, принимавших аторвастатин 80 мг, наблюдалось меньшее общее количество инсультов любых типов (265 против 311) и меньшее число ИБС.

Воздействие на мышцы

Лечение аторвастатином, как и другими ингибиторами ГМГ-КоА-редуктазы, может вызвать миопатию.Диагноз миопатии (боль и слабость в мышцах в сочетании с повышением креатинкиназы (КК) более чем в 10 в сравнении с верхней границей нормы), следует подозревать у пациентов с распространенными болями в мышцах или слабостью мышц и/или выраженным повышением активности КК.Пациентов необходимо предупредить о том, что им следует немедленно сообщить врачу о появлении необъяснимых болей или слабости в мышцах, особенно если они сопровождаются недомоганием или лихорадкой.В случае выраженного повышения активности КК или при наличии подтвержденной или предполагаемой миопатии, терапию препаратом Атрибет следует прекратить.В подобных ситуациях можно рекомендовать периодическое определение активности КК, хотя такой контроль не позволяет предотвратить развитие тяжелой миопатии.

При применении аторвастатина, как и других препаратов этого класса, описаны случаи рабдомиолиза с острой почечной недостаточностью, обусловленной миоглобинурией.

Терапию препаратом Атрибет следует временно прекратить или отменить полностью при появлении признаков возможной миопатии или наличии фактора риска развития почечной недостаточности на фоне рабдомиолиза (например, тяжелая острая инфекция, артериальная гипотензия, серьезная операция, травма, тяжелые обменные, эндокринные и электролитные нарушения и неконтролируемые судороги).

До назначения препарата

Препарат Атрибет следует назначать с осторожностью пациентам, имеющим предрасполагающие факторы для рабдомиолиза.Уровень КK следует измерять до начала лечения статинами в следующих ситуациях:

• - почечная недостаточность
  
  - гипотиреоз
  
  - наличие в личном или семейном анамнезе наследственных мышечных нарушений
  
  - предыдущий случай мышечной токсичности на фоне приема статинов или фибратов
  
  - наличие в анамнезе заболеваний печени и/или употребление значительного количества алкоголя
  
  - в пожилом возрасте (старше 70 лет)
• необходимость назначения препарата следует рассматривать
• в зависимости от наличия других предрасполагающих факторов для рабдомиолиза
  
  - в случаях
• когда может произойти увеличение плазменных уровней
• в результате лекарственных взаимодействий или у особых групп населения (включая генетические субпопуляции)

В таких ситуациях, риск от лечения следует рассматривать с учетом соотношения с возможной пользой, и рекомендуется обязательный клинический мониторинг.
Если уровни КK исходно значительно повышены (> 5 раз ВГН), лечение начинать не следует.
Измерение креатинкиназы

Креатинкиназу (КК) не должна измеряться после физических нагрузок или в присутствии любого альтернативного стимулятора повышения КК, так как это затрудняет интерпретацию ее значений.Если уровни КK исходно значительно повышены (> 5 раз ULN), их необходимо повторно определить через 5 -7 дней, чтобы подтвердить полученные ранее результаты.
Сопутствующее лечение с другими лекарственными препаратами

Риск рабдомиолиза повышается при назначении препарата Атрибет одновременно с лекарственными препаратами, которые могут повышать плазменную концентрацию аторвастатина, такими как сильные ингибиторы CYP3A4 или транспортных белков (например, циклоспорин, телитромицин, кларитромицин, делавирдин, стирипентол, кетоконазол, вориконазол, итраконазол, позаконазол и ингибиторы ВИЧ - протеазы, включая ритонавир, лопинавир, атазанавир, индинавир, дарунавир, и т.д.).Риск миопатии может быть также повышен при сопутствующем применении гемфиброзила и других производных фибриновой кислоты, боцепревира, эритромицина, ниацина, эзетимиба, телапревира или комбинации типранавир/ритонавир.Если возможно, следует назначать, альтернативные схемы с невзаимодействующими лекарственными препаратами.
Отмечались очень редкие сообщения об иммуно-опосредованной некротической миопатии (ИОНМ) во время или после лечения с некоторыми статинами.ИОНМ клинически характеризуется стойкой слабостью проксимальных мышц и повышенным уровнем в сыворотке креатинкиназы, которые сохраняются, несмотря на прекращение лечения статинами.
В тех случаях, когда одновременное применение этих лекарственных препаратов с Атрибетом необходимо, польза и риск сопутствующего лечения необходимо тщательно оценивать.Когда пациенты получают лекарственные препараты, которые повышают плазменную концентрацию аторвастатина, рекомендуется более низкая максимальная доза препарата Атрибет.Кроме того, в случае применения сильных ингибиторов CYP3A4, следует назначать минимальную начальную дозу Атрибета, также рекомендуется проведение надлежащего клинического мониторинга этих пациентов.
Одновременное применение аторвастатина и фузидиевой кислоты не рекомендуется, поэтому в ходе терапии фузидиевой кислотой, может потребоваться временная приостановка лечения препаратом Атрибет.
Интерстициальное заболевание легких

Исключительные случаи интерстициального заболевания легких были зарегистрированы при применении некоторых статинов, особенно при долгосрочной терапии.Это заболевание может проявляться одышкой, непродуктивным кашлем и ухудшением общего состояния здоровья (усталость, потеря веса и лихорадка).Если есть подозрение, что у пациента развилось интерстициальное заболевание легких, терапия препаратом Атрибет должна быть прекращена.
Сахарный диабет

Некоторые данные свидетельствуют о том, что статины могут повышать уровень глюкозы в крови, а у некоторых пациентов, с высоким риском развития диабета, могут вызвать гипергликемию, это может потребовать назначения гипогликемических препаратов.Этот риск, однако, перевешивается уменьшением сосудистого риска при приеме статинов и поэтому не должен стать причиной для прекращения лечения препаратом Атрибет.Пациенты с риском гипергликемии (уровень глюкозы натощак от 5,6 до 6,9 ммоль / л, масса тела > 30 кг/м2, высокий уровень триглицеридов, гипертония) должны находиться под клиническим и биохимическим контролем в соответствии с национальными рекомендациями.
Вспомогательные вещества

Препарат Атрибет содержит лактозу.Пациенты с редким наследственным заболеванием непереносимости галактозы, дефицитом лактозы Lappа или непереносимостью глюкозы/галактозы не должны принимать этот препарат.
Беременность и период лактации

Препарат Атрибет противопоказан к применению при беременности и в период грудного вскармливания.Безопасность применения препарата у беременных женщин не установлена.Контролируемые клинические исследования с аторвастатином у беременных женщин не проводилось, получены редкие сообщения о врожденных аномалиях развития после внутриутробного воздействия ингибиторов ГМГ-КоА-редуктазы.В исследованиях на животных аторвастатин не показал влияния на фертильность и не был тератогенным, однако, при применении токсичных доз (суточных доз аторвастатина в 6-21 раз превышающих, рекомендуемые дозы для человека), наблюдалось токсическое действие на потомство крыс и кроликов (с задержкой развития и затруднения выживания потомства).Женщины репродуктивного возраста во время лечения должны использовать эффективные методы контрацепции.Препарат Атрибет не должен применяться у женщин, которые беременны, пытаются забеременеть или подозревают, что они беременны.Лечение должно быть приостановлено на время беременности или до тех пор, пока не будет установлено, что женщина не беременна.Пациентка должна быть проинформирована, что в случае планирования беременности, за 1 месяц до зачатия, терапия препаратом Атрибет должна быть прекращена.
Неизвестно, выделяется ли данный препарат или его метаболиты с грудным молоком.У крыс, плазменные концентрации аторвастатина и его активных метаболитов аналогичны тем, которые определялись в молоке.Из-за возможности развития тяжелых побочных реакций, женщины, принимающие препарат Атрибет не должны кормить грудью своих детей.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами.

Препарат имеет незначительное влияние на способность управлять транспортными средствами или потенциально опасными механизмами.

Показания

Гиперхолестеринемия:

• - отбасылық гиперхолестеринемияны (гетерозиготалы нұсқасы) немесе біріктірілген (аралас) гиперлипидемияны (Фредриксон бойынша IIa және IIb типі) қоса
• алғашқы гиперхолестеремиясы бар ересектерде
• жасөспірімдерде және 10 жастан асқан балаларда
• диетаға және басқа да фармакологиялық емес емдеу әдістеріне жеткіліксіз жауап болған жағдайда
• жалпы холестериннің
• тығыздығы төмен липопротеиндер (ТТЛП) холестеринінің
• В аполипопротеиннің және триглицеридтердің жалпы деңгейінің жоғарылауын төмендету үшін диетаға қосымша ретінде
  
  - гомозиготалы отбасылық гиперхолестеринемиясы бар ересектерде жалпы холестеринді және тығыздығы төмен липопротеиндер (ТТЛП) холестеринін азайту үшін басқа гиполипидемиялық емдеу түрлеріне (мысалы
• ТТЛП аферезі) қосымша ретінде немесе мұндай емдеу әдістері жеткіліксіз болғанда

Жүрек-қантамыр ауруларының профилактикасы:

• - алғашқы жүрек-қантамыр ауруларының жоғары қаупі бар ересек пациенттерде жүрек-қантамыр ауруларының профилактикасы үшін
• басқа да қауіп факторларын түзету үшін қосымша ретінде

Гиперхолестеринемия:

• - как дополнение к диете для снижения повышенного общего уровня холестерина
• холестерина-липопротеинов низкой плотности (ЛПНП)
• аполипопротеина В и триглицеридов у взрослых
• подростков и детей в возрасте старше 10 лет с первичной гиперхолестеринемией
• включая семейную гиперхолестеринемию (гетерозиготный вариант) или комбинированную (смешанную) гиперлипидемию (тип IIa и IIb Фредриксону)
• когда имеется недостаточный ответ на диету и другие нефармакологические методы лечения

- для снижения общего холестерина и холестерина - липопротеинов низкой плотности (ЛПНП) у взрослых с гомозиготной семейной гиперхолестеринемией, как дополнение к другим гиполипидемическим видам лечения (например, аферез ЛПНП) или если такие методы лечения являются недоступными.Профилактика сердечно-сосудистых заболеваний:

• -для профилактики сердечно-сосудистых заболеваний у взрослых пациентов
• имеющим высокий риск первичного сердечно-сосудистого заболевания
• в качестве дополнения и для коррекции других факторов риска

Противопоказания

- препарат компоненттеріне жоғары сезімталдық

- бауырдың белсенді аурулары немесе генезі түсініксіз бауыр ферменттері белсенділігінің жоғарылауы (жоғары қалып шегі 3 еседен астамға жоғары)

- жүктілік және лактация кезеңі, контрацепцияның тиімді шараларын пайдаланбайтын ұрпақ өрбіту жасындағы әйелдер

- 10 жасқа дейінгі балалар (тиімділігі мен қауіпсіздігі анықталмаған)

- тұқым қуалайтын лактоза жақпаушылығы, LAPP-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы

Сақтықпен:

• - алкогольді шамадан тыс пайдаланатың пациенттерде
  
  - анамнезінде бауыр аурулары бар болғанда
  
  - электролиттің теңгерімнің ауыр бұзылуларында
  
  - эндокриндік және метаболизмдік бұзылуларда
  
  - артериялық гипотензияларда
  
  - ауыр жедел инфекцияларда (сепсис)
  
  - бақыланбайтын эпилепсияларда
  
  - ауқымды хирургиялық араласымдарда
  
  - жарақаттарда
• қаңқа бұлшық еттерінің ауруларында
  
  
  
  - повышенная чувствительность к компонентам препарата
  
  - активные заболевания печени или повышение активности печеночных ферментов неясного генеза (более чем в 3 раза выше верхней границы нормы)
  
  - беременность и период лактации
• женщины репродуктивного возраста
• не пользующиеся эффективными мерами контрацепции
  
  - детский возраст до 10 лет (эффективность и безопасность не установлены)
  
  - наследственная непереносимость лактозы
• дефицит фермента LAPP-лактазы
• мальабсорбция глюкозы-галактозы

С осторожностью:

• - пациентам
• злоупотребляющим алкоголем
  
  - при заболеваниях печени в анамнезе
  
  - тяжелых нарушениях электролитного баланса
  
  - эндокринных и метаболических нарушениях
  
  - артериальной гипотензии
  
  - тяжелой острой инфекции (сепсис)
  
  - неконтролируемой эпилепсии
  
  - обширных хирургических вмешательствах
  
  - травмах
• заболеваниях скелетных мышц