ОЛВИОН 0,1 №4 ТАБЛ П/О (Силденафил)

Лекарственная форма

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 100 мг



Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 100 мг

Состав

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 140.482 мг силденафил цитраты (100.000 мг силденафилге баламалы)

қосымша заттар:

• микрокристалды целлюлоза (Avicel РН 102)
• натрий кроскармеллозасы (Ас-Di-Sol)
• сусыз кальций гидрофосфаты
• магний стеараты
  
  
  
  Одна таблетка содержит
  
  активное вещество - силденафила цитрат 140
• 482 мг (эквивалентно силденафилу 100.000 мг)
  
  вспомогательные вещества: целлюлоза микрокристаллическая (Авицел РН 102)
• натрия кроскармеллоза (Ас-Di-Sol)
• кальция гидрофосфат безводный
• магния стеарат
  
  состав оболочки: Опадри II Белый 31К58902

Фармакодинамика

Олвион эректильді дисфункцияны емдеуге арналған, яғни сексуальдық стимуляция кезінде ол жыныс мүшесіне қанағымын арттыру арқылы бұзылған эректильді функцияны қалпына келтіреді.

Жыныс мүшесі эрекциясының физиологиялық механизмі сексуальдық стимуляция кезінде каверналы денеде азот тотығының (NO) босатылуын қамтиды. Азот тотығы гуанилатциклаза ферментін белсендіреді, бұл циклдік гуанозинмонофосфат (цГМФ) деңгейінің жоғарылауына, каверналы денеде тегіс бұлшықеттің босаңсуына және қан ағынының артуына әкеледі.

Силденафил каверналы денедегі 5-типті (ФДЭ-5) цГМФ-спецификалық фосфодиэстеразаның күшті және селективті тежегіші болып табылады, онда ФДЭ-5 цГМФ ыдырауы үшін жауап береді. Силденафил эрекцияға шеткері әсер көрсетеді. Силденафил адамның оқшауланған каверналы денесіне тікелей босаңсытатын әсер етпейді, бірақ бұл тінге NO босаңсытатын әсерін күшейтеді. Сексуальдық стимуляция кезінде орын алатын NО/цГМФ метаболизмдік жолын белсендірген кезде ФДЭ-5 силденафилмен тежелуі каверналы денеде цГМФ деңгейінің жоғарылауына әкеледі. Сондықтан силденафилмен қажетті өнімді фармакологиялық әсерді көрсету үшін сексуальдық стимуляция қажет.

Фармакодинамикалық әсерлері

Силденафил in vitro зерттеулер көрсеткендей, эрекцияның дамуы үдерісіне қатысатын ФДЭ5-ке қатысты селективті. Оның ФДЭ5-ке қатысты белсенділігі басқа белгілі фосфодиэстеразаларға қатысты белсенділігінен жоғары. Оның торқабықта бейненің берілуіне қатысатын ФДЭ6-ға қатысты тиімділігі 10 есе төмен. Ең жоғары ұсынылатын дозаларда оның селективтілігі ФДЭ1-ге қатысты 80 есе, ФДЭ 2, 3, 4, 7, 8, 9, 10 және 11 қатысты 700 есе төмен. ФДЭ-5 қатысты силденафилдің белсенділігі оның жүректің жиырылуына қатысатын спецификалық фосфодиэстераза ФДЭ-З қатысты белсенділігінен, шамамен 4 000 есе жоғары.

Клиникалық тиімділігі және қауіпсіздігі

Дозаны енгізгеннен кейін сексуальдық стимуляцияға жауап ретінде силденафил эрекция тудыруы мүмкін уақыт аралығын бағалау үшін екі клиникалық зерттеу жүргізілді. Препаратты ашқарынға қабылдаған пациенттерде жыныс мүшесінің плетизмографиясын (RigiScan) зерттеуде 60% қаттылықты (жыныстық акт үшін жеткілікті) эрекция алғандар үшін орташа басталу уақыты 25 минутты құрады (диапазон 12-37 минут). RigiScan жеке зерттеуінде силденафил препараттың дозасын қабылдағаннан кейін 4-5 сағаттан соң сексуальдық стимуляцияға жауап ретінде эрекцияны тудыруы мүмкін.

Силденафил артериялық қысымның орташа және қысқа мерзімді төмендеуін тудырады, бұл көп жағдайда клиникалық әсерлерге әкелмейді. 100 мг силденафилді пероральді қабылдағаннан кейін систолалық артериялық қысымның орташа максималды төмендеуі жатқан қалыпта 8,4 мм с.б. құрады. Диастолалық артериялық қысымның тиісті өзгерісі жатқан қалыпта 5.5 мм с. б. құрады. Артериялық қысымның төмендеуінің бұл көрсеткіштері силденафилдің тамыркеңейткіш әсеріне сәйкес келеді, бұл тамырлардың тегіс бұлшықеттеріндегі цГМФ деңгейінің жоғарылауына байланысты болуы мүмкін. Дені сау еріктілерде силденафилдің 100 мг дейінгі бір реттік пероральді дозалары ЭКГ-ға клиникалық маңызды әсер еткен жоқ.

Жүректің ауыр ишемиялық ауруы (ЖИА) (кемінде бір коронарлық артерия стенозының> 70%) бар 14 пациентте 100 мг силденафилдің бір реттік пероральді дозасының гемодинамикалық әсерін зерттеуде демалу кезіндегі орташа систолалық және диастолалық артериялық қысым бастапқы деңгеймен салыстырғанда тиісінше 7% және 6% - ға азайды. Өкпенің орташа систолалық қысымы 9% төмендеді. Силденафил жүректің шығарымына әсер етпеді және стеноздалған коронарлық артериялар арқылы қанағымын бұзбады.

Салыстырмалы жасырын плацебо-бақыланатын физикалық жүктеме сынағында эректильді дисфункциясы және созылмалы тұрақты стенокардиясы бар 144 пациент бағаланды. Пациенттер антиангиналық дәрілік заттарды (нитраттардан басқа) алды. Нәтижелер силденафил мен плацебо арасындағы клиникалық маңызды уақыт айырмашылығын стенокардия симптомдарының айқындылығы төмендегенге дейін көрсеткен жоқ.

Кейбір пациенттерде силденафилді 100 мг дозада қабылдағаннан кейін Фарнсворт-Мунсель 100 тестінің көмегімен 1 сағаттан соң түс реңктерін (көк/жасыл) ажырату қабілетінің жеңіл және өтпелі бұзылуы анықталды. Препаратты қабылдағаннан кейін 2 сағаттан соң бұл өзгерістер болмады. Түсті ажырату қабілетінің бұзылуы көздің торқабығындағы жарықтың берілу процесіне қатысатын FDE 6 тежелуінен болады деп саналады. Силденафил көру өткірлігіне, контрастты қабылдауға әсер етпеді.

Ерте жастағы макулярлы дегенерациясы (п = 9) дәлелденген пациенттерді плацебо бақыланатын айқаспалы зерттеуде силденафил 100 мг бір реттік дозада жақсы көтерімді болды. Арнайы визуалды тесттер (көру өткірлігі, Амслер торы, түстерді қабылдау, түстердің өтуін модельдеу, Хэмфри периметрі және фотостресс) бойынша бағаланатын көрудің клиникалық маңызды өзгерістері анықталған жоқ.

Дені сау еріктілерде 100 мг силденафилді пероральді бір рет қабылдағаннан кейін сперматозоидтардың қозғалғыштығы мен морфологиясына әсері байқалмады ( 4.6-бөлімді қараңыз).

Клиникалық сынақтар туралы қосымша ақпарат

Клиникалық зерттеулерде силденафилді 19-87 жас аралығындағы 8000-нан астам пациентке енгізді. Пациенттердің келесі топтары ұсынылды:

• егде жастағы (19.9%)
• артериялық гипертензиясы бар пациенттер (30.9%)
• қант диабеті (20.3%)
• жүректің ишемиялық ауруы (5.8%)
• гиперлипидемия (19.8%)
• жұлынның зақымдануы (0.6%)
• депрессия (5.2%)
• простатаның трансуретралық резекциясы (3
• 7%)
• радикалды простатэктомия (3.3%)

Келесі топтар жеткілікті түрде ұсынылмаған немесе клиникалық сынақтардан шығарылған:

• жамбас хирургиясы бар пациенттер
• сәулелік терапиядан кейінгі пациенттер
• бүйрек немесе бауыр функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер және кейбір жүрек-қантамыр аурулары бар пациенттер ( 4.3-бөлімді қараңыз)

Белгіленген дозалы зерттеулерде емдеу олардың эрекциясын жақсартты деп хабарлаған пациенттердің үлесі плацебодағы 25% - бен салыстырғанда 62% (25 мг), 74% (50 мг) және 82% (100 мг) болды.Бақыланатын клиникалық сынақтарда препаратты тоқтату жиілігі төмен және плацебоға ұқсас болды.
Барлық зерттеулерде силденафилді қабылдауға байланысты жақсару туралы хабарлаған пациенттердің үлесі келесідей болды:

• психогенді эректильді дисфункция (84%)
• аралас эректильді дисфункция (77%)
• органикалық эректильді дисфункция (68%)
• қарт адамдар (67%)
• қант диабеті (59).%)
• жүректің ишемиялық ауруы (69 %)
• гипертония (68%)
• қуықасты безінің трансуретралық резекциясы (61%)
• радикалды простатэктомия (43%)
• жұлынның зақымдануы (83%)
• депрессия (75%)

Силденафилдің қауіпсіздігі мен тиімділігі ұзақ мерзімді зерттеулерде расталды.Балалар популяциясы

Педиатриялық популяцияның барлық қосалқы топтарында эректильді дисфункцияны емдеу нәтижелері туралы мәліметтер жоқ.

Олвион - селективный ингибитор циклогуанозинмонофосфат (цГМФ)-специфической фосфодиэстеразы 5-го типа (ФДЭ5) в кавернозном теле, где ФДЭ5 отвечает за распад цГМФ.Олвион оказывает периферическое воздействие на эрекцию.

Олвион предназначен для пероральной терапии эректильной дисфункции.В естественных условиях, т.е.при наличии сексуальной стимуляции, он восстанавливает нарушенную эректильную функцию за счёт усиления притока крови к половому члену.

Физиологический процесс, лежащий в основе эрекции полового члена, включает в себя высвобождение оксида азота (NO) в кавернозном теле под действием сексуальной стимуляции.Оксид азота активирует фермент гуанилат-циклазу и повышает содержание циклического гуанозин монофосфата (цГМФ), который расслабляет гладкомышечные клетки кавернозного тела и способствует его наполнению кровью.

Олвион не обладает прямым расслабляющим действием на изолированное кавернозное тело человека, но усиливает релаксирующее действие NO в этой ткани.При активации связи NO/цГМФ, которая происходит под действием сексуальной стимуляции, подавление ФДЭ5 силденафилом приводит к повышению цГМФ в кавернозном теле.Таким образом, для развития желаемого фармакологического действия силденафила необходима сексуальная стимуляция.

Исследования in vitro показали, что силденафил селективен в отношении ФДЭ5, участвующей в процессе развития эрекции.Его активность в отношении ФДЭ5 превосходит активность в отношении других известных фосфодиэстераз.Он в 10 раз менее эффективен в отношении ФДЭ6, которая принимает участие в фотопередаче в сетчатке.В максимальных рекомендуемых дозах он в 80 раз менее селективен в отношении ФДЭ1, в 700 раз - в отношении ФДЭ 2, 3, 4, 7, 8, 9, 10 и 11.Активность силденафила в отношении ФДЭ5 примерно в 4 000 раз превосходит его активность в отношении ФДЭЗ, специфической фосфодиэстеразы, участвующей в сокращении сердца.

Фармакокинетика

Силденафил ішке қабылдаған кезде тез сіңеді. Ашқарынға қабылдағанда ең жоғары плазмалық концентрацияға 30-120 минут (орташа 60 минут) ішінде жетеді. Пероральді қолданғаннан кейінгі орташа абсолютті биожетімділігі 41% (25-63% мәндер диапазонымен) құрайды. Ішке қабылдағаннан кейін «концентрация - уақыт» (AUC) қисығы астындағы аудан және силденафилдің ең жоғары концентрациясы (Cmax) ұсынылған дозалар диапазонында дозаға пропорционалды түрде ұлғаяды (25 мг-100 мг).

Силденафилді тамақпен қабылдаған кезде сіңу жылдамдығы қан плазмасында ең жоғары концентрацияға жету уақытының орташа кідіруімен (tmax) 60 минут және Cmax мәнінің орташа азаюымен 29%-ға төмендейді.

Таралуы

Силденафилдің таралу көлемі (Vd) тепе-тең жағдайда 105 л жуықты құрайды, бұл оның организмнің тініне енгенін білдіреді. Бір реттік дозада силденафилді пероральді қабылдағаннан кейін 100 мг дозада қан плазмасындағы силденафилдің орташа ең жоғары жалпы концентрациясы шамамен 440 нг/мл (құбылу коэффициенті 40%) құрайды. Силденафил (және оның негізгі айналымдағы метаболиті - N-десметил-метаболит) 96% қан плазмасының ақуыздарымен байланысуына байланысты, қан плазмасындағы бос силденафилдің орташа ең жоғары концентрациясы 18 нг/мл (38 нМ) құрайды. Ақуыздармен байланысуы препараттың жалпы концентрациясына байланысты емес.

Силденафилді бір рет 100 мг дозада қабылдаған дені сау еріктілерде дозаны қабылдағаннан кейін 90 минуттан соң эякулятта препараттың қабылданған дозасының 0,0002% - дан (орта есеппен - 188 нг) кемі анықталды.

Биотрансформациясы

Ақуыздармен байланысуы препараттың жалпы концентрациясына байланысты емес. Силденафил негізінен Р450 цитохроманың микросомалық изоферменттерінің әсерімен бауырда метаболизденеді:

• CYP3A4 (негізгі жолы) және CYP2C9 (қосымша жолы)

Негізгі айналымдағы белсенді метаболиті силденафилдің N-деметилденуі нәтижесінде түзіледі.Бұл метаболит фосфодиэстеразаларға силденафилдің бейініне ұқсайтын селективтілік бейінін иеленген, ал оның ФДЭ-5 қатысты белсенділігі негізгі затының белсенділігінен шамамен 50% құрайды.Қан плазмасындағы метаболиттің концентрациясы силденафил концентрациясының 40%-ға жуығын құрайды.N-деметилденген метаболит әрі қарай метаболизмге ұшырайды.Оның жартылай шығарылуының ақырғы кезеңі 4 сағатқа жуықты құрайды.

Элиминациясы

Силденафилдің организмнен жалпы клиренсі 41 л/сағатты құрайды, жартылай шығарылуының терминальді кезеңі - 3-5 сағат.Ішке қабылдағаннан немесе вена ішіне енгізгеннен кейін силденафил метаболиттер түрінде негізінен нәжіспен бірге (шамамен дозаның 80%-ы) және аз дәрежеде несеппен бірге (шамамен дозаның 13%-ы) шығарылады.

Дозаға тәуелділігі (тәуелсіздігі)

Қатысты емес.

Фармакокинетикалық-фармакодинамикалық тәуелділік

Егде жастағылар

Егде жастағы пациенттерде (65 жас және одан үлкен) силденафил клиренсі төмендеген, ал плазмадағы силденафилдің және оның белсенді N-десметил-метаболитінің концентрациясы шамамен 90% жоғары. Жасына байланысты қан плазмасының ақуыздарымен байланысуындағы айырмашылықтарына қарай, силденафилдің плазмалық концентрациясының сәйкес жоғарылауы 40% құрайды.

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі

Бүйрек функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерде (креатинин клиренсі <30 мл/мин), силденафилдің клиренсі төмендейді, ал орташа AUC және Cmax сәйкесінше 100% және 88% жоғарылайды.Одан басқа, N­десметилденген метаболиттің AUC және Cmax мәндері де сәйкесінше 79% және 200% жоғарылайды.

Бауыр функциясының жеткіліксіздігі

Бауырдың жеңіл немесе орташа циррозы бар еріктілерде (Child-Pugh A және B) силденафил клиренсі төмендеді, бұл бауыр жеткіліксіздігі жоқ тиісті жастағы еріктілермен салыстырғанда AUC (84%) және Cmax (47%) ұлғаюына әкелді.Бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерде силденафилдің фармакокинетикасы зерттелмеген.



Силденафил быстро всасывается при приеме внутрь.Максимальные плазменные концентрации при приёме натощак достигаются в течение 30-120 минут (медиана 60 минут).Абсолютная биодоступность в среднем составляет 40% (25%-63%).После приёма внутрь площадь под кривой "концентрация - время" (AUC) и максимальная концентрация (Cmax) силденафила увеличиваются пропорционально дозе в диапазоне рекомендованных доз (25 мг-100 мг).



При приёме силденафила с пищей скорость его всасывания снижается, время достижения максимальной концентрации (Tmax) увеличивается, в среднем, на 60 минут, а Cmax снижается в среднем на 29%.



Объем распределения (Vd) силденафила в равновесном состоянии составляет около 105 л, что свидетельствует о его проникновение в ткани организма.После однократного приёма внутрь 100 мг, средняя максимальная концентрация силденафила составляет примерно 440 нг/мл (CV 40%).Поскольку силденафил и его основной циркулирующий метаболит (N-десметил) на 96% связывается с белками плазмы крови, средние плазменные концентрации свободной фракции силденафила составляют 18 нг / мл (38 нМ).Связывание с белками не зависит от общей концентрации препарата.



Силденафил метаболизируется главным образом в печени под действием микросомальных изоферментов цитохрома Р450:

• CYP3A4 (основной путь) и CYP2C9 (дополнительный путь).Основной циркулирующий активный метаболит образуется в результате N-деметилирования силденафила.Этот метаболит обладает профилем селективности к фосфодиэстеразам, аналогичным профилю силденафила, а его активность в отношении ФДЭ5 составляет примерно 50% от активности основного вещества.Концентрация метаболита в плазме крови составляет около 40% от концентрации силденафила.N-деметилированный метаболит подвергается дальнейшему метаболизму
• конечный период его полувыведения составляет около 4 часов

Общий клиренс силденафила из организма составляет 41 л/час, терминальный период полувыведения - 3-5 часов.После приема внутрь или внутривенного введения силденафил выводится в виде метаболитов, в основном, с калом (примерно 80% дозы) и в меньшей степени с мочой (примерно 13% дозы).


Фармакокинетика у особых групп пациентов



Пожилые:

• У пожилых пациентов (65 лет и старше) клиренс силденафила снижен
• а концентрация силденафила и его активного N-десметил-метаболита в плазме примерно на 90% выше.Из-за различий в связывании с белками плазмы крови
• обусловленных возрастом
• соответствующее повышение плазменных концентраций силденафила составляет 40%

Почечная недостаточность:

• У пациентов с тяжёлыми нарушениями функции почек (клиренс креатинина <
• 30 мл/мин), клиренс силденафила снижается, а средние AUC и Cmax увеличиваются на 100% и 88% соответственно.Кроме этого, значения AUC и Cmax N­десметилового метаболита также увеличиваются на 79% и 200% соответственно

Побочные действия

Өте жиі (≥ 1/10)

- бас ауыруы

Жиі (> 1/100, <1/10)

- бас айналу

- түстің визуалды бұрмалануы**, визуалды бұзылыстар, көру жітілігінің бұзылуы

- тері гиперемиясы, вазодилатация (бетке «қан тебу»)

- мұрынның бітелуі

- жүрек айнуы, диспепсия

Жиі емес (≥1/1,000 <1/100 дейін)

- ринит

- аса жоғары сезімталдық

- ұйқышылдық, гипоэстезия

- көзжас ағуының бұзылуы***, көздің ауыруы, көз қарығу, фотопсия, көздің гиперемиясы, қабылдау жарықтығының өзгеруі, конъюнктивит

- вертиго, тиннит

- тахикардия, пальпитация

- артериялық гипертензия, артериялық гипотензия

- мұрыннан қан кету, мұрынның қосалқы қойнауларының бітелуі

- гастроэзофагеальді рефлюкс ауруы, құсу, іштің жоғарғы бөлігінің ауыруы, ауыздың құрғауы

- бөртпе

- миалгия, аяқ-қолдың ауыруы

- гематурия

- кеуденің ауыруы, жоғары шаршағыштық, ысыну сезімі

- жүректің жиырылу жиілігінің жоғарылауы

Сирек (≥ 1/10,000 <1/1,000 дейін)

- ми қанайналымының бұзылуы, транзиторлы ишемиялық шабуыл, құрысулар*, құрысулардың қайталануы*, талмалар

- көру жүйкесінің алдыңғы артерииттік емес невропатиясы (NAION)*, торқабық тамырлары окклюзиясы*, торқабыққа қан құйылу, атеросклероздық ретинопатия, торқабықтың тарапынан бұзылулар, глаукома, көру өрісінің бұзылуы, диплопия, көру өткірлігінің бұзылуы, миопия, астенопия, шыны тәрізді денедегі бұлыңғырлану, көздің нұрлы қабығының тарапынан бұзылулар, мидриаз, көру аймағында жарық көзінің айналасында нұрлы қабық шеңберлерінің болуы, көздің ісінуі, конъюнктивалық гиперемия, көздің тітіркенуі, көздегі қалыпты емес сезім, қабақтың ісінуі, аққабық түсінің өзгеруі

- естудің нашарлауы

- кенеттен коронарлық өлім*, миокард инфарктісі, қарыншалық аритмия*, жүрекше фибрилляциясы, тұрақсыз стенокардия

- тамақтың қысылу сезімі, мұрынның шырышты қабығының ісінуі, мұрынның шырышты қабығының құрғауы

- ауыз гипестезиясы

- Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермалық некролиз*

- жыныс мүшесінен қан кету, приапизм*, гематоспермия, эрекцияның жоғарылауы

- ашушаңдық



Очень часто (>1/10)



- головная боль



- вазодилатация («приливы» крови к лицу)



Часто (> 1/100, < 1/10)



- головокружение



- изменение зрения (затуманенное зрение, изменение чувствительности к свету)



- хроматопсия (легкая и преходящая) главным образом, изменение восприятия



оттенков цвета



- учащенное сердцебиение



- ринит (заложенность носа)



- диспепсия



Нечасто



-тошнота, рвота, сухость во рту



-кожная сыпь



-боль в груди, миалгия



-общая слабость, сонливость



-гипостезия



-вертиго, звон в ушах



-нарушение слезотечения



Редко



-реакция повышенной чувствительности



-обморок



-снижение или потеря слуха



-фибрилляция предсердий



-гипертензия, гипотензия



-носовое кровотечение



-снижение или потеря зрения, вследствие неартериальной передней ишемической оптической нейропатии



- судороги, рецидив судорог



-серьезные кардиоваскулярные события, включая инфаркт миокарда, внезапную сердечную смерть, желудочковую аритмию, цереброваскулярные геморрагические и транзиторные ишемические атаки, ассоциированные с приемом силденафила.

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Препаратпен емдеуді бастамас бұрын, эректильді дисфункция дамуының ықтимал себептерін анықтау және диагноз қою үшін анамнезді мұқият жинау және пациентті тексеру керек.

Жүрек-қантамыр ауруларының қауіп факторлары

Эрекцияның бұзылуын емдеуге арналған препараттарды сексуальді белсенділік жағымсыз болатын еркектерге тағайындамау керек. Жүрек аурулары болғанда сексуальді белсенділік белгілі бір қауіп төндіреді, сондықтан эректильді дисфункцияның бұзылу себебіне байланысты кез келген емді бастамас бұрын жүрек-қантамыр жүйесін тексеруден өткізген жөн. Жүрек функциясының жеткіліксіздігі, тұрақсыз стенокардиясы, соңғы 6 айда орын алған миокард инфарктісі немесе инсульт, өмірге қатер төндіретін аритмиялары, артериялық гипертониясы (АҚ > 170/100 мм с. б.) немесе гипотониясы (АҚ < 90/50 мм с. б.) бар пациенттерде сексуальді белсенділік жайсыздық тудырады.

Силденафил АҚ-тың өткінші төмендеуіне әкелетін жүйелі вазодилатациялау әсерін береді, бұл клиникалық тұрғыдан маңызды құбылыс емес және пациенттердің көпшілігінде қандай да бір зардаптарға әкеп соқтырмайды. Дегенмен, силденафилді тағайындағанға дейін, әсіресе сексуальді белсенділік аясында сәйкес аурулары бар пациенттерде вазодилатациялаушы әсердің ықтимал жағымсыз көріністерінің пайда болу қаупіне тиянақты баға берілуі тиіс. Солжақ қарыншадан шығатын жол бітелген (соның ішінде қолқа стенозы, гипертрофиялық обструкциялық кардиомиопатиясы), сондай-ақ вегетативтік жүйке жүйесі тарапынан АҚ реттелісінің ауыр бұзылуы түрінде көрініс беретін сирек кездесетін көптеген жүйелі атрофия синдромы бар пациенттерде вазодилататорларға жоғары сезімталдық байқалады.

Силденафил нитраттардың гипотензиялық әсерін күшейтеді

Постмаркетингтік кезеңде миокард инфарктісін, тұрақсыз стенокардияны, кенеттен жүректен болатын өлімді, қарыншалық аритмияны, цереброваскулярлы қан құйылуды, транзиторлық ишемиялық шабуылды, АГ және уақыты бойынша силденафилді қолданумен сәйкес келетін артериялық гипотензияны қоса, жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан ауыр жағымсыз реакциялар туралы хабарланған. Көптеген пациенттерде, бірақ барлығында емес, жүрек-қантамыр ауруларының қауіп факторлары болған. Мұндай жағымсыз реакциялардың көпшілігі жыныстық қатынастан кейін немесе бірден, тек бірнешеуі - жыныстық белсенділіксіз силденафилді қолданғаннан кейін көп ұзамай байқалды. Сондықтан мұндай жағымсыз реакциялардың дамуы қауіп факторларымен тікелей байланысты ма немесе олардың дамуы басқа факторларға байланысты ма, анықтау мүмкін емес.

Приапизм

Эректильді дисфункциясы бар пациенттерді емдеуге арналған дәрілерді, оның ішінде силденафилді жыныс мүшесінің анатомиялық деформациясы бар адамдарға (ангуляция, каверналы фиброз немесе Пейрони ауруы сияқты) немесе приапизмнің дамуына ықпал ететін жағдайлары бар пациенттерге (орақ тәрізді-жасушалы анемия, көптеген миелома немесе лейкемия сияқты) сақтықпен тағайындау керек.

Препарат нарыққа шыққаннан кейін ұзартылған эрекция және приапизм жағдайлары туралы хабарланған. Егер эрекция 4 сағаттан артық созылса, пациенттер дереу медициналық көмекке жүгінуі тиіс. Дереу емдеу болмаған кезде приапизм пенис тіндерінің зақымдануына және тұрақты потенцияның жоғалуына әкелуі мүмкін.

ФДЭ-5 басқа тежегіштерімен немесе эректильді дисфункция кезінде емдеуге арналған басқа да препараттармен бір мезгілде қолдану.

Силденафилді ФДЭ-5 басқа тежегіштерімен немесе құрамында силденафил бар өкпе артериясының гипертензиясы кезінде емдеуге арналған басқа да препараттармен (мысалы, Ревацио) немесе эректильді дисфункция кезінде емдеуге арналған басқа да препараттармен бір мезгілде қолданудың қауіпсіздігі мен тиімділігі зерттелмеген. Сондықтан мұндай біріктірілімді қолдану ұсынылмайды.

Көру қабілетіне әсері

Көру ақауларының туындауы туралы өздігінен келіп түскен хабарламалар силденафил мен ФДЭ-5 басқа да тежегіштерін қолданумен байланысты болды. Сирек жағдай болып табылатын көру жүйкесінің анемиялық емес алдыңғы ишемиялық невропатиясы жағдайлары туралы өздігінен келіп түскен хабарламалар болды және қадағалау зерттеулерінде хабарланған, бұл силденафил мен ФДЭ-5 басқа да тежегіштерін қолданумен астасқан. Пациенттерді көру қабілеті кенеттен бұзылған жағдайда силденафилді қолдануды тоқтату және дереу дәрігерге қаралу керектігін ескерту керек.

Ритонавирмен бір мезгілде қолдану.

Силденафил мен ритонавирді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

α-адренорецепторлардың блокаторларын бір мезгілде қолдану

α-адренорецепторлардың блокаторларын қабылдайтын пациенттерге силденафилді сақтықпен қолданған жөн, өйткені мұндай біріктірілім кейбір бейім пациенттерде симптоматикалық гипотензияға әкелуі мүмкін. Симптоматикалық гипотензия әдетте силденафилді қолданғаннан кейін 4 сағат ішінде пайда болады. Постуральді гипотензияның ықтимал дамуын азайту мақсатында α-адренорецепторлардың блокаторларын қабылдайтын пациенттерде олардың жағдайын α-адренорецепторлардың блокаторларының көмегімен силденафилді қолдану басталғанға дейін тұрақтандыру қажет. Сондай-ақ 25 мг бастапқы дозаны қолдану мүмкіндігін қарастыру керек. Бұдан басқа, пациенттерді ортостаздық гипотензия белгілері пайда болған жағдайда қалай әрекет ететінін хабардар еткен жөн.

Қан кетуге әсері

Адамның тромбоциттерін зерттеу нәтижелері in vitro силденафил натрий нитропруссидінің антиагрегациялық әсерлерін күшейтетінін көрсетті. Қан ұюы бұзылған немесе АІЖ жедел ойықжарасы бар пациенттерде силденафилді қолдану қауіпсіздігі туралы ешқандай ақпарат жоқ. Осылайша, осы топтағы пациенттерде силденафилді қолдану пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалағаннан кейін ғана мүмкін.

Есту қабілетін жоғалту

Силденафилді қоса, ФДЭ-5 барлық тежегіштерін пайдалану кезінде естудің кенеттен нашарлауы немесе жоғалуының сирек жағдайлары туралы мәліметтер бар. Пациенттердің көпшілігінде осы патологияның дамуына қауіп факторлары болды. ФДЭ-5 тежегіштерін қолдану және есту қабілетінің нашарлауы немесе жоғалуы арасындағы себеп-салдарлық байланыс анықталмаған. Алайда есту қабілеті кенеттен нашарлаған немесе жоғалған жағдайда препаратты қабылдауды тоқтату және дереу дәрігерге қаралу қажет.



Для диагностики нарушений эрекции, определения возможных их причин и выбора адекватного лечения необходимо собрать полный медицинский анамнез и провести тщательное физикальное обследование.



Препараты, предназначенные для лечения нарушений эрекции, не следует назначать мужчинам, для которых сексуальная активность нежелательна. Сексуальная активность представляет определенный риск при наличии заболеваний сердца, поэтому перед началом любой терапии по поводу эректильной дисфункции необходимо провести обследование сердечнососудистой системы. Сексуальная активность является нежелательной у больных с сердечной недостаточностью, нестабильной стенокардией, перенесенными в последние 6 месяцев инфарктом миокарда или инсультом, жизнеугрожающими аритмиями, артериальной гипертонией (АД > 170/100 мм рт. ст.) или гипотонией (АД < 90/50 мм рт. ст.).



Олвион оказывает системное вазодилатирующее действие, приводящее к преходящему снижению АД, что не является клинически значимым явлением и не приводит к каким-либо последствиям у большинства пациентов. Тем не менее, перед назначением Олвиона должен быть тщательно оценен риск возникновения возможных нежелательных проявлений вазодилатирующего действия у пациентов с соответствующими заболеваниями, особенно на фоне сексуальной активности. Повышенная восприимчивость к вазодилататорам наблюдается у больных с обструкцией выходного тракта левого желудочка (в том числе аортальным стенозом, гипертрофической обструктивной кардиомиопатией), а также, с редко встречающимся синдромом множественной системной атрофии, проявляющимся тяжелым нарушением регуляции АД со стороны вегетативной нервной системы.



У небольшого числа пациентов с наследственным пигментным ретинитом имеются нарушения функций фосфодиэстераз сетчатки. Сведения о безопасности применения Олвион у таких больных отсутствуют, поэтому Олвион у данной категории больных следует применять с осторожностью.



Имеются сообщения о редких случаях развития неартериальной передней ишемической оптической нейропатии, которая приводит к ухудшению зрения и слепоте при использовании всех ингибиторов ФДЭ5, в том числе Олвион. Большинство из этих пациентов имели факторы риска, такие как:

• возраст старше 50 лет
• диабет
• артериальная гипертензия
• заболевания коронарных артерий
• гиперлипидемия и курение

Причинно-следственная связь между применением ингибиторов ФДЭ5 и развитием неартериальной передней ишемической оптической нейропатии не была установлена.Врачи должны информировать пациентов, имеющих в анамнезе неартериальную переднюю ишемическую оптическую нейропатию о повышенном риске неблагоприятного воздействия препарата и возникновении рецидива заболевания.В случае неожиданного ухудшения или потери зрения, необходимо прекратить прием препарата и немедленно обратиться к врачу.



Имеются сведения о редких случаях внезапного ухудшения или потери слуха при использовании всех ингибиторов ФДЭ5, включая Олвион.



Большинство пациентов имели факторы риска для развития данной патологии.Причинно-следственная связь между применением ингибиторов ФДЭ5 и ухудшением или потерей слуха не была установлена.Однако в случае внезапного ухудшения или потери слуха необходимо прекратить прием препарата и немедленно обратиться к врачу.



Безопасность и эффективность Олвиона в комбинации с другими средствами, предназначенными для лечения нарушений эрекции, не изучались, поэтому применение подобных комбинаций не рекомендуется.



Пленочное покрытие таблеток Олвион содержит лактозу.В следствие этого Олвион не следует назначать мужчинам с наследственной непереносимостью галактозы, лактазной недостаточностью или глюкозо-галактозной мальабсорбцией.



Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами



На фоне приема препарата Олвион какого-либо отрицательного влияния на способность управлять автомобилем или другими техническими средствами не наблюдалось.Однако учитывая побочные действия препарата - снижение АД, развитие хроматопсии, затуманенного зрения, следует внимательно относиться к индивидуальным реакциям организма в указанных ситуациях, особенно в начале лечения и при изменении режима дозирования.

Показания

- еркектерде жыныс мүшесінің қанағаттандырарлықтай жыныстық қатынас үшін жеткілікті эрекцияға жету және оны сақтау қабілетсіздігімен байқалатын эректильді функцияның бұзылуын емдеу үшін



Олвион препаратының әсерінің дамуы үшін сексуалды стимуляция қажет.



- лечение эректильной дисфункции у мужчин, проявляющейся неспособностью достичь и поддерживать эрекцию полового члена, достаточную для совершения удовлетворительного полового акта.



Для развития эффекта Олвиона необходима сексуальная стимуляция.

Противопоказания

- силденафилге немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- органикалық нитраттар азот тотығының донаторлары (амилнитрит сияқты) болып табылатын препараттарды немесе кез келген түрдегі нитраттарды бір мезгілде қабылдауға болмайды, өйткені силденафил NO/цГМФ метаболизмі жолына әсер етеді және нитраттардың гипотензиялық әсерін күшейтеді

- силденафилді қоса, ФДЭ-5 тежегіштерін риоцигуат сияқты гуанилатциклазаның стимуляторларымен бірге енгізуге болмайды, себебі ол симптоматикалық гипотензияға әкелуі мүмкін

- жүрек-қантамырлық ауыр аурулар (тұрақсыз стенокардия, жүрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі)

- көру жүйкесінің артериялық емес генездегі (NAION) алдыңғы ишемиялық оптикалық нейропатиялары салдарынан бір көздің көрмей қалуы (ол ФДЭ-5 тежегіштерін қабылдаумен байланысты болуы немесе болмауына байланыссыз)

- бауырдың ауыр зақымдануы

- гипотензия (артериялық қысым (АҚ) <90/50 мм с. б.) немесе гипертензия (АҚ > 170/100 мм с.б.)

- жуырда болған миокард инфарктісі немесе инсульт

- торқабықтың анықталған туа біткен дегенеративті аурулары

(пигментті ретинит, ретиналық фосфодиэстеразалардың туа біткен ақаулары)

- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер

Сақтықпен:

• - жыныс мүшесінің анатомиялық деформациясы (оның ішінде
• ангуляция
• каверналы фиброз немесе Пейрони ауруы)
  
  - приапизмнің дамуына бейімдейтін аурулар (орақ тәрізді-жасушалы анемия
• көптеген миеломалар
• лейкоз
• тромбоцитемия)
  
  - қан кетумен қатар жүретін аурулар
  
  - он екі елі ішектің ойықжара ауруының өршуі
  
  Тіркелген көрсетілімдері бойынша препарат әйелдерге қолдануға арналмаған

- гиперчувствительность к силденафилу и другим компонентам препарата



- одновременный прием препаратов, являющихся донаторами оксида азота



органических нитратов или нитритов в любых формах



- тяжёлые сердечнососудистые заболевания (нестабильная стенокардия,



тяжёлая сердечная недостаточность)



- потеря зрения в одном глазу вследствие передней ишемической оптической



нейропатии зрительного нерва неартериального генеза (NAION) (независимо от того, связана она или нет с применением ингибиторов ФДЭ5)



- тяжёлые поражения печени



- гипотензия (артериальное давление (АД) <90/50 мм рт.ст.) или гипертензия



(АД > 170/100 мм рт.ст.)



- недавно перенесенные инфаркт миокарда или инсульт



- установленные врождённые дегенеративные заболевания сетчатки



(пигментный ретинит, врождённый дефект ретинальных фосфодиэстераз)



- детский и подростковый возраст до 18 лет



С осторожностью:

• анатомическая деформация полового члена (в том числе
• ангуляция
• кавернозный фиброз или болезнь Пейрони)
  
  
  
  заболевания
• предрасполагающие к развитию приапизма (серповидно-клеточная анемия
• множественная миелома
• лейкоз
• тромбоцитемия)
  
  
  
  заболевания
• сопровождающиеся кровотечением
  
  
  
  обострение язвенной болезни двенадцатиперстной кишки
  
  
  
  По зарегистрированному показанию препарат не предназначен для применения у женщин

Лекарственное взаимодействие

Басқа препараттардың силденафилге әсері

In vitro зерттеу

Силденафил метаболизмі негізінен 3A4 изоформасы (негізгі жол) және 2C9 изоформасы (екінші дәрежелі жол) Р450 цитохромы (CYP) қатысуымен өтеді. Сондықтан осы изоферменттердің тежегіштері силденафил клиренсін төмендетуге қабілетті.

In vivo зерттеу

Клиникалық зерттеулер мәліметтерінің популяциялық фармакокинетикалық талдауы силденафил клиренсі CYP 3A4 тежегіштерімен (кетоконазол, эритромицин, циметидин сияқты) бір мезгілде қолданғанда төмендегенін көрсетті. Силденафил мен CYP 3A4 тежегіштерін бір мезгілде қолданған кезде жағымсыз құбылыстар жиілігінің жоғарылауы анықталмаса да, силденафилдің ұсынылатын бастапқы дозасы 25 мг құрайды.

Р450 өте күшті тежегіші ритонавир АИТВ-протеазасының тежегішін бір мезгілде қолдану тепе-тең концентрация жағдайында (тәулігіне 1 рет 500 мг) және силденафил (бір реттік доза 100 мг) силденафилдің Cmax 300% - ға (4 есе) жоғарылауына және силденафилдің плазмалық AUC 1000% - ға (11 есе) жоғарылауына әкелді. 24 сағаттан кейін силденафилдің плазмалық деңгейлері силденафилді жеке қолдануға тән шамамен 5 нг/мл деңгеймен салыстырғанда әлі де 200 нг/мл жуық болды, бұл Р450 субстраттарының кең ауқымына ритонавирдің елеулі әсеріне жауап береді. Силденафил ритонавирдің фармакокинетикасына әсер етпейді. Осы фармакокинетикалық деректерді ескере отырып, силденафил мен ритонавирді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Кез келген жағдайда силденафилдің ең жоғары мөлшері қандай жағдайда да 48 сағат бойы 25 мг аспауы тиіс.

АИТВ-протеаза тежегішін, CYP 3A4 тежегіші саквинавирді тепе-тең концентрацияны (тәулігіне 3 рет 1200 мг) қамтамасыз ететін дозада және силденафилді (бір рет 100 мг) бір мезгілде қолдану силденафилдің Cmax 140% - ға артуына және силденафилдің жүйелі экспозициясының (AUC) 210%-ға артуына әкелді. Силденафилдің саквинавирдің фармакокинетикасына әсері анықталған жоқ. Кетоконазол және итраконазол сияқты CYP 3A4 күшті тежегіштері неғұрлым айқын әсер етеді деп болжанады.

Силденафилді 100 мг бір реттік дозада эритромицинмен бірге, күніне екі рет 500 мг белгіленген режимде 5 күн бойы қабылдаған кезде силденафилдің жүйелі әсерінің 182% - ға (AUC бойынша) артуы байқалады.

Азитромицинмен бірге қолданғанда (3 күн бойы тәулігіне 500 мг дозада), AUC, Cmax, Tmax көрсеткіштеріне, элиминация жылдамдығының тұрақтылығына немесе силденафилдің немесе оның негізгі айналымдағы метаболитінің кейінгі жартылай шығарылу кезеңіне әсер ету белгілері анықталған жоқ.

Циметидин (Р450 цитохромы тежегіші және CYP 3A4 спецификалық емес тежегіші) 800 мг дозада сау еріктілерде 50 мг дозада силденафилмен бір мезгілде қолданған кезде силденафилдің плазмалық концентрациясының 56% - ға артуына әкелді.

Грейпфрут шырыны ішектің қабырғасындағы CYP 3A4 әлсіз тежегіші болып табылады және силденафилдің плазмалық деңгейінің орташа жоғарылауын тудыруы мүмкін.

Антацидті дәрілерді (магний гидроксиді/алюминий гидроксиді) бір рет қолдану силденафилдің биожетімділігіне әсер етпейді.

Барлық дәрілік заттармен спецификалық өзара әрекеттесуге зерттеу жүргізілмесе де, популяциялық фармакокинетикалық талдау деректері бойынша силденафил фармакокинетикасы оны CYP 2C9 тежегіштері тобына (толбутамид, варфарин, фенитоин), CYP 2D6 тежегіштері тобына (серотонинді кері қармайтын селективті тежегіштері, трициклді антидепрессанттар сияқты), тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер тобына, ілмектік және калий жинақтаушы диуретиктер, ангиотензин өзгертуші фермент тежегіштері, кальций антагонистері, β-адренорецепторлар антагонистері немесе CYP 450 метаболизмі индукторлары (рифампицин, барбитураттар сияқты) тобына жататын дәрілік заттармен бір мезгілде қолданғанда силденафил фармакокинетикасы өзгерген жоқ. Рифампицин сияқты CYP 3A4 күшті индукторларын бір мезгілде қолдану қан плазмасындағы силденафил концентрациясының анағұрлым айқын төмендеуіне әкелуі мүмкін.

Никорандил кальций өзекшелерінің активаторы мен нитраттың гибридін білдіреді. Нитратты компонент оның силденафилмен маңызды әрекеттесу мүмкіндігін алдын ала анықтайды.

Силденафилдің басқа дәрілік заттарға әсері

In vitro зерттеу

Силденафил Р450 1А2, 2С9, 2С19, 2D6, 2Е1 және 3А4 (IC50> 150 мкМ) цитохромы изоформаларының әлсіз тежегіші болып табылады. Силденафилдің қан плазмасындағы шамамен 1 мкМ құрайтын ең жоғары концентрациясын ескеріп, ұсынылған дозасын қабылдағаннан кейін, Олвионның осы изоферменттер субстраттарының клиренсін өзгерту ықтималдығы аз.

Силденафил мен фосфодиэстеразаның, теофиллин немесе дипиридамол секілді спецификалық емес тежегіштерімен өзара әрекеттесуі туралы деректер жоқ.

In vivo зерттеу

Силденафил нитраттардың гипотензивті әсерін оларды ұзақ уақыт қолданғанда да, жедел көрсетілімдері бойынша тағайындағанда да күшейтеді. Сондықтан силденофилді азот тотығының (мысалы, амилнитритпен) немесе кез келген формадағы нитраттардың донаторларымен біріктіріп қолдануға болмайды.

Риоцигуат

Клиникалық зерттеулерде риоцигуат ФДЭ-5 тежегіштерінің гипотензиялық әсерін күшейтті. Зерттелген популяцияда мұндай біріктіруді қолдану кезінде қолайлы клиникалық әсері туралы деректер болған жоқ. Риоцигуатты ФДЭ-5 тежегіштерімен, оның ішінде силденафилмен бір мезгілде қолдануға болмайды.

Силденафилді альфа-блокаторлармен бір мезгілде қолдану симптоматикалық гипотензияның пайда болуына әкелуі мүмкін (силденафилді қабылдағаннан кейін 4 сағат ішінде). Альфа-адреноблокатор доксазозин (4 мг және 8 мг) мен силденафилді (25 мг, 50 мг және 100 мг) бір мезгілде қолданғанда доксазозинмен емнің көмегімен тұрақтандырылған простатаның қатерсіз гиперплазиясы бар пациенттерде симптоматикалық постуральді гипотензияның сирек жағдайлары туралы хабарланды. Бұл хабарлар бас айналуды және естен тану емес, естен тану алдындағы жағдайларды қамтыды.

Силденафилді (50 мг) екеуі де CYP2C9 метаболизденетін толбутамидпен (250 мг) немесе варфаринмен (40 мг) бір мезгілде қолданғанда, айтарлықтай өзара әрекеттесу байқалған жоқ.

Силденафил (50 мг) ацетилсалицил қышқылын (150 мг) қабылдағанда қан кету уақытының қосымша артуын туындатпайды.

Силденафил (50 мг) қандағы алкогольдің орташа ең жоғары деңгейі 0,08% (80мг/дл) болғанда алкогольдің гипотензиялық әсерін күшейтпейді.

Гипертензияға қарсы препараттардың келесі класстарын біріктіру:

• диуретиктер
• бета-блокаторлар
• АӨФ тежегіштері
• ангиотензин II антагонистері
• гипертензияға қарсы дәрілік заттар (орталықтық әсер ететіндер және қантамырларды кеңейтетіндер)
• нейрондардың адреноблокаторлары
• кальций өзекшелерінің блокаторлары және альфа-адреноблокаторлары силденафил қабылдап жүрген пациенттердегі жағымсыз реакциялардың пайда болу жиілігін бойынша плацебомен салыстырғанда ешқандай да айырмашылықтарының болмайтындығын көрсетті

Артериялық гипертензиямен ауыратын науқастарда силденафилді (100 мг) амлодипинмен бір мезгілде қолданғанда айтарлықтай клиникалық өзара әрекеттесулер байқалған жоқ.Артериялық қысымның (АҚ) жатқан күйде орташа қосымша төмендеуі систолалық үшін 8 мм с.б.және диастолалық үшін 7 мм с.б. құрады.

Силденафил 100 мг дозада АИТВ-протеаза тежегіштерінің, CYP 3A4 субстраттары болып табылатын саквинавирдің және ритонавирдің фармакокинетикалық көрсеткіштеріне әсер еткен жоқ.

Бозентанмен бір мезгілде қолданғанда силденафил тепе-тең жағдайда (тәулігіне үш рет 80 мг) сәйкесінше ер жынысты сау еріктілерде бозентанның AUC және Cmax (тәулігіне екі рет 125 мг) 49,8% және 42% - ға жоғарылауын тудырады.



Метаболизм силденафила опосредован, в основном, изоформами цитохрома P450 (CYP) - 3A4 (основной путь) и 2C9 (второстепенный путь).Следовательно, ингибиторы этих изоферментов могут понижать, а индукторы повышать клиренс силденафила.



При одновременном применении силденафила с ингибиторами CYP3A4 (такими как кетоконазол, эритромицин и циметидин) клиренс силденафила снижается.



Циметидин (800 мг), при одновременном применении с силденафилом (в дозе 50 мг) вызывает увеличение концентраций силденафила в плазме крови на 56 %.



При приеме силденафила в разовой дозе 100 мг вместе с эритромицином, в установленном режиме (500 мг два раза в день в течение 5 дней), наблюдается увеличение системного воздействия силденафила на 182 % (по AUC).Одновременный прием ингибитора протеазы ВИЧ саквинавира, являющегося ингибитором CYP3A4, в установленном режиме (1200 мг три раза в день) с силденафилом (100 мг разовой дозой) приводит к увеличению Cmax и AUC силденафила на 140 % и на 210 % соответственно.Одновременный прием ингибитора протеазы ВИЧ ритонавира, являющегося сильным ингибитором цитохрома P450, в установленном режиме (500 мг два раза в день) с силденафилом (100 мг разовой дозой) приводит к увеличению Cmax силденафила на 300 % (4-кратно), а также к увеличению AUC силденафила в плазме крови на 1000% (11-кратно).Через 24 часа уровни силденафила в плазме крови все еще составляют, приблизительно, 200 нг/мл по сравнению с уровнем после приема только силденафила (приблизительно 5 нг/мл).Эти данные согласуется с выраженными эффектами ритонавира на широкий спектр субстратов P450.Предполагается, что при совместном применении силденафила с более сильными ингибиторами CYP3A4, такими как кетоконазол и итраконазол, имел бы место более выраженный эффект.



Силденафил (100мг) не оказывает влияния на фармакокинетику ритонавира и саквинара, при их постоянном уровне в крови.



Ингибиторы изофермента цитохрома CYP2C9 (толбутамид, варфарин), ингибиторы изофермента цитохрома CYP2D6 (селективные ингибиторы обратного захвата серотонина, трициклическеие антидепрессанты), тиазидные и тиазидоподобные диуретики, ингибиторы ангиотензин-превращающего фермента (АПФ) и антагонисты кальция не влияют на фармакокинетику силденафила.



При совместном применении с азитромицином (в дозе 500 мг в сутки в течение 3 дней), признаков влияния на показатели AUC, Cmax, Tmax, константу скорости элиминации или последующий период полувыведения силденафила или его основного циркулирующего метаболита не выявлено.



Воздействие силденафила на другие лекарственные средства



Силденафил является слабым ингибитором изоформ цитохрома Р450 1А2, 2С9, 2С19, 2D6, 2Е1 и 3А4 (IC50> 150 мкМ).Учитывая пиковую концентрацию силденафила в плазме крови составляющую примерно 1 мкМ, после приема рекомендуемых доз, маловероятно, что Олвион изменит клиренс субстратов этих изоферментов.



Данные о взаимодействии силденафила и неспецифических ингибиторов фосфодиэстеразы, таких как теофиллин или дипиридамол отсутствуют.Разовый прием антацидного средства (магния гидроксида/алюминия гидроксида) не влияет на биодоступность силденафила.



Силденафил усиливает гипотензивное действие нитратов, как при их длительном применении, так и при назначении по острым показаниям; поэтому применение силденофила в сочетании с донаторами оксида азота (например, амилнитритом) или нитратами в любой форме противопоказано.



Силденафил (50 мг) не усиливает гипотензивное действие алкоголя, при средних максимальных уровнях алкоголя в крови 0,08% (80мг/дл).



Одновременное применение силденафила с альфа-блокаторами может привести к возникновению симптоматической гипотензии (в течение 1-4 часов после приема силденафила).При одновременном приеме альфа-адреноблокатора доксазозина (4мг) и силденафила (25 мг) у пациентов с доброкачественной гиперплазией простаты, стабилизированных с помощью терапии доксазозином, сообщалось о редких случаях симптоматической постуральной гипотензии.Эти сообщения включали случаи головокружения и предобморочного состояния, но не обмороки.



При совместном приеме силденафила (50 мг) с толбутамидом (250 мг) или варфарином (40 мг), оба из которых метаболизируется CYP2C9, значимых взаимодействий не наблюдалось.



Силденафил (50 мг) не вызывает дополнительного увеличения времени кровотечения при приеме ацетилсалициловой кислоты (150 мг).



Силденафил усиливает антиагрегационный эффект нитропрусида натрия (донатора оксида азота).



Объединение следующих классов антигипертензивных препаратов:

• диуретики
• бета-блокаторы
• ингибиторы АПФ
• антагонисты ангиотензина II
• антигипертензивные лекарственные средства (сосудорасширяющие и центрального действия)
• адреноблокаторы нейронов
• блокаторы кальциевых каналов и альфа-адреноблокаторы не показало различий по частоте возникновения побочных реакций у пациентов
• принимавших силденафил по сравнению с плацебо

При одновременном применении силденафила (100 мг) с амлодипином, у больных с артериальной гипертензией, не отмечено значимых клинических взаимодействий.Среднее дополнительное снижение артериального давления (АД) в положении лежа составляло 8 мм рт.ст.для систолического и 7 мм рт.ст.для диастолического.