СИАЛИС 0,02 N4 ТАБЛ П/О

Лекарственная форма

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 20 мг



Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 20 мг

Состав

Дәрілік препарат құрамы

Бір таблетка құрамында

белсенді зат - тадалафил, 20 мг

қосымша заттар - лактоза моногидраты, лактоза моногидраты (құрғақ спрей), гидроксипропилцеллюлоза (өте ұсақ), натрий кроскармеллозасы, гидроксипропилцеллюлоза, натрий лаурилсульфаты, микрокристалды целлюлоза (түйіршік 102), магний стеараты.

қабықтың құрамы:

• бояғыш қоспа Opadry II Сары 32К12884 (лактоза моногидраты
• гидроксипропилметилцеллюлоза 2910
• гипромеллоза 15сР (Е464)
• титанның қостотығы (Е171)
• триацетин (триацетат глицерин/триацетин)
• темірдің (III) сары тотығы (Е172)

• тальк

• красящая смесь Opadry II Желтый 32К12884 (лактозы моногидрат
• гидроксипропилметилцеллюлоза 2910
• гипромеллоза 15сР (Е464)
• титана диоксид (Е171)
• триацетин (триацетат глицерина/триацетин)
• железа (III) оксид желтый (Е172)
  
  полировка: тальк

Фармакодинамика

Сиалис® является эффективным, обратимым селективным ингибитором специфической фосфодиэстеразы типа 5 (ФДЭ5) циклического гуанозин монофосфата (цГМФ). Когда сексуальное возбуждение вызывает местное высвобождение оксида азота, ингибирование ФДЭ5 Сиалисом® ведет к повышению уровней цГМФ в кавернозном теле полового члена. Следствием этого является релаксация гладких мышц артерий и приток крови к тканям полового члена, что и вызывает эрекцию. Сиалис® не оказывает эффекта в отсутствии сексуального стимулирования.

Исследования in vitro показали, что Сиалис® является селективным ингибитором ФДЭ5. ФДЭ5 является ферментом, обнаруженным в гладких мышцах кавернозного тела, в гладких мышцах сосудов внутренних органов, в скелетных мышцах, тромбоцитах, почках, легких и мозжечке. Действие Сиалиса® на ФДЭ5 является более активным, чем на другие фосфодиэстеразы. Сиалис® является в 10000 раз более мощным в отношении ФДЭ5, чем в отношении ФДЭ1, ФДЭ2, ФДЭ4 и ФДЭ7, которые локализуются в сердце, головном мозге, кровеносных сосудах, печени, лейкоцитах, скелетных мышцах и в других органах. Сиалис® в 10 000 раз активнее блокирует ФДЭ5, чем ФДЭ3 - фермент, который обнаруживается в сердце и кровеносных сосудах. Эта селективность в отношении ФДЭ5 по сравнению с ФДЭ3 имеет важное значение, поскольку ФДЭ3 является ферментом, принимающим участие в сокращении сердечной мышцы. Кроме того, Сиалис® примерно в 700 раз активнее в отношении ФДЭ5, чем в отношении ФДЭ6, обнаруженной в сетчатке и являющейся ответственной за фотопередачу. Сиалис® также проявляет действие в 10000 раз более мощное в отношении ФДЭ-5 в сравнении с его влиянием на ФДЭ-7 через ФДЭ-10. Сиалис® улучшает эрекцию и возможность проведения успешного полового акта. Препарат действует в течение 36 часов. Эффект проявляется уже через 16 минут после приема препарата при наличии сексуального возбуждения.

Сиалис® у здоровых лиц не вызывает достоверного изменения систолического и диастолического давления в сравнении с плацебо в положении лёжа (среднее максимальное снижение составляет 1,6/0,8 мм рт. ст., соответственно) и в положении стоя (среднее максимальное снижение составляет 0,2/4,6 мм рт. ст., соответственно). Сиалис® не вызывает достоверного изменения частоты сердечных сокращений.

Сиалис® не вызывает изменений распознавания цветов (голубой/зелёный), что объясняется низким сродством его к ФДЭ6. С целью оценки влияния ежедневного приема Сиалиса® на сперматогенез было проведено несколько исследований. Ни в одном из исследований не наблюдалось нежелательного влияния на морфологию сперматозоидов и их подвижность. В одном из исследований было выявлено снижение средней концентрации сперматозоидов по сравнению с плацебо. Снижение концентрации сперматозоидов было связано с более высокой частотой эякуляции. Кроме того, не наблюдалось нежелательного влияния на среднюю концентрацию половых гормонов, тестостерона, лютеинизирующего гормона и фолликулостимулирующего гормона при приеме Сиалиса®, по сравнению с плацебо.

Фармакокинетика

Сіңірілуі

Ішке қабылдағаннан кейін тадалафил тез сіңеді. Плазмадағы орташа ең жоғары байқалатын концентрацияға (Cmax) ішке қабылдағаннан кейін орта есеппен 2 сағаттан соң қол жеткізіледі. Пероральді қабылдағаннан кейін тадалафилдің абсолютті биожетімділігі анықталған жоқ.

Тадалафилдің сіңу жылдамдығы мен дәрежесі тамақтануға байланысты емес, сондықтан Сиалисті тамақтануға қарамастан қолдануға болады. Қабылдау уақыты (таңертең немесе кешке) сіңу жылдамдығы мен дәрежесіне клиникалық маңызды әсер еткен жоқ.

Таралуы

Таралуының орташа көлемі 63 л жуықты құрайды, бұл тадалафилдің организм тіндеріне тарайтындығын көрсетеді. Емдік концентрацияларда тадалафилдің 94%-ы плазмада ақуыздармен байланысады. Ақуыздармен байланысуы бүйрек функциясы бұзылғанда өзгермейді.

Дені сау адамдарда енгізілген дозаның 0,0005%-дан азы спермадан табылды.

Биотрансформациясы

Тадалафил негізінен Р450 цитохромының CYP3А4 изоферментінің қатысуымен метаболизденеді. Негізгі айналымдағы метаболиті метилкатехолглюкуронид болып табылады, ол тадалафилге қарағанда, ФДЭ-5-ке қатысты, ең кемінде, 13 000 есе азырақ белсенді. Демек, осы метаболиттің концентрациясы клиникалық тұрғыдан маңызды болып табылмайды.

Элиминациясы

Дені сау адамдарда ішке қабылдағанда тадалафилдің орташа клиренсі сағатына 2,5 л, ал жартылай шығарылуының орташа кезеңі 17,5 сағатты құрайды. Тадалафил көбіне белсенді емес метаболиттер түрінде, негізінен, нәжіспен бірге (дозаның 61%-ға жуығы) және, аз дәрежеде, несеппен бірге (дозаның 36%-ға жуығы) шығарылады.

Дозаға тәуелділігі/тәуелсіздігі

Дені сау адамдардағы тадалафилдің фармакокинетикасы уақытқа және дозаға қатысты өзара байланысты. 2,5-тен 20 мг-ге дейінгі дозалар ауқымында «концентрация-уақыт» қисығы астындағы ауданы (AUC) дозаға пропорционалды түрде артады. Плазмада тепе-тең концентрацияларға препаратты тәулігіне бір рет қабылдағанда 5 күн ішінде жетеді.

Эрекциясы бұзылған пациенттерде, тұрғындар тобын есепке ала отырып анықталған фармакокинетикасы эрекциясы бұзылмаған адамдардағы препараттың фармакокинетикасына ұқсас болды.



Всасывание

После приёма внутрь тадалафил быстро всасывается. Средняя максимальная концентрация (Сmax) в плазме достигается в среднем через 2 часа после приёма внутрь.

Скорость и степень всасывания тадалафила не зависят от приема пищи, поэтому препарат Сиалис® можно принимать вне зависимости от приёма пищи. Время приёма (утром или вечером) не имело клинически значимого эффекта на скорость и степень всасывания.

Фармакокинетика тадалафила у здоровых лиц линейна в отношении времени и дозы. В диапазоне доз от 2,5 до 20 мг площадь под кривой «концентрация-время» (AUC) увеличивается пропорционально дозе. Равновесные концентрации в плазме достигаются в течение 5 дней при приёме препарата один раз в сутки.

Фармакокинетика тадалафила у пациентов с нарушением функции эрекции аналогична фармакокинетике препарата у лиц без нарушения функции эрекции.

Распределение

Средний объём распределения составляет около 63 л, что указывает на то, что тадалафил распределяется в тканях организма. В терапевтических концентрациях 94% тадалафила в плазме связывается с белками. Связывание с белками не изменяется при нарушенной функции почек. У здоровых лиц менее 0,0005 % введённой дозы обнаружено в сперме.

Метаболизм

Тадалафил в основном метаболизируется с участием изофермента CYP3А4 цитохрома Р450. Основным циркулирующим метаболитом является метилкатехолглюкуронид, который по крайней мере в 13 000 раз менее активен в отношении ФДЭ5, чем тадалафил. Следовательно, концентрация этого метаболита не является клинически значимой.

Выведение

У здоровых лиц средний клиренс тадалафила при приёме внутрь составляет 2,5 л/час, а средний период полувыведения - 17,5 часов. Тадалафил выводится преимущественно в виде неактивных метаболитов, в основном, с калом (около 61 % дозы) и, в меньшей степени, с мочой (около 36 % дозы).

Особые группы населения

Пожилые пациенты

Здоровые лица пожилого возраста (65 лет и старше) имели более низкий клиренс тадалафила при приёме внутрь, что выражалось в увеличении площади под кривой «концентрация-время» (AUC) на 25 % по сравнению со здоровыми лицами в возрасте от 19 до 45 лет. Это различие не является клинически значимым и не требует корректировки дозы.

Пациенты с почечной недостаточностью

У лиц с почечной недостаточностью, включая пациентов, находящихся на гемодиализе, площадь под кривой «концентрация-время» (AUC) была больше, чем у здоровых лиц. В клинических фармакологических исследованиях с применением единичной дозы тадалафила (от 5 до 20 мг), площадь под кривой «концентрация-время» (AUC) практически удвоились у пациентов с легкой (клиренс креатинина от 51 до 80 мл/мин) или умеренной (клиренс креатинина от 31 до 50 мл/мин) почечной недостаточностью и у пациентов с терминальной стадией почечной недостаточности на диализе. У пациентов, находящихся на гемодиализе, Cmax была на 41% выше, чем у здоровых лиц. Гемодиализ незначительно влияет на элиминацию тадалафила.

Пациенты с печёночной недостаточностью

Фармакокинетика тадалафила у лиц со слабой и среднетяжелой печёночной недостаточностью сравнима с таковой у здоровых лиц. В отношении пациентов с тяжёлой печёночной недостаточностью (класс С по классификации Чайлд-Пью) данных не имеется. Не было получено данных по применению тадалафила больше чем 10 мг пациентами с печеночной недостаточностью.

Пациенты с сахарным диабетом

У пациентов с сахарным диабетом на фоне применения тадалафила площадь под кривой «концентрация-время» (AUC) была меньше примерно на 19 %, чем у здоровых лиц. Это различие не требует подбора дозы.

Побочные действия

Жиі

- бас ауыру

- гиперемия

- мұрынның бітелуі

- диспепсия

- арқаның ауыруы, миалгия, аяқ-қолдың ауыруы

Жиі емес

- аса жоғары сезімталдық реакциялары

- бас айналу

- көрудің бұлынғырлануы, көздегі ауыру сияқты сипатталған сезімдер

- құлақтағы шуыл

- тахикардия, жүрек қағуы

- гипотензия, артериялық гипертензия

- ентігу, мұрыннан қан кету

- іштің ауыруы, құсу, жүректің айнуы, гастро-эзофагеальді рефлюкс

- бөртпе

- гематурия

- ұзаққа созылатын эрекция

- кеуденің ауыруы, шеткері ісіну, қажығыштық

Сирек

- Квинке ісінуі

- инсульт (соның ішінде геморрагиялық), естен тану, ми қанайналымының өткінші ишемиялық бұзылуы, бас сақинасы, құрысулар, өтпелі амнезия

- көру ауқымының тарылуы, қабақтың ісінуі, конъюнктива гиперемиясы, артериитпен байланысты емес алдыңғы ишемиялық оптикалық нейропатия, торқабық тамырларының окклюзиясы

- кенеттен естімей қалу

- миокард инфарктісі, тұрақсыз стенокардия, қарыншалық аритмия

- есекжем, Стивенс-Джонсон синдромы, эксфолиативті дерматит, гипергидроз (тершеңдік)

- приапизм, жыныс мүшесінен қан кету, гематоспермия

- беттің ісінуі, кенеттен жүректен өлім

Белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес)

- орталық серозды хориоретинопатия (ОСХ)



Побочные реакции, встречавшиеся чаще, чем в единичных случаях, перечислены в соответствии со следующей градацией:

• очень часто (10 %)
• часто (1%,10 %)
• иногда (0,1 %, 1 %)
• редко ( 0,01 %, 0,1 %)
• крайне редко ( 0,01 %), частота неизвестна (невозможно оценить частоту появления реакций по имеющимся данным)

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Сиалиспен емдеуді бастар алдында

- дәрілік препараттардың көмегімен емдеу жөнінде шешім қабылдағанға дейін эректильді дисфункцияны және ықтимал негізгі себептерін анықтау үшін пациенттің ауру тарихын зерттеу және физикалық тексеру жүргізу қажет;

- эректильді дисфункцияның кез келген емін бастағанға дейін пациенттің жүрек-қантамыр жүйесінің жағдайына баға беру қажет, өйткені сексуалдық белсенділікпен байланысты жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан асқынулардың пайда болуының белгілі бір қаупі бар. Тадалафилдің қантамырларды кеңейтетін қасиеттері бар, соның нәтижесінде артериялық қысымның жеңіл және өткінші төмендеуін туындатады және осылайша нитраттардың гипотензиялық әсерін күшейтеді;

- эректильді дисфункцияға баға беруге тиісінше медициналық тексеру жүргізуден кейін потенциалды себептерін және тиісті емдеу әдістерін анықтау қамтылуы тиіс. Жамбас ағзаларына немесе жүйкені сақтамайтын радикальді простатэктомия операциясын бастан кешкен пациенттерде Сиалис® препаратының тиімділігі зерттелген жоқ;

Жүрек-қантамыр аурулары

- маркетингтен кейінгі бақылау аясында және/немесе клиникалық сынақтар барысында миокард инфарктісін, кенттен жүректен өлімді, тұрақсыз стенокардияны, қарыншалық аритмияны, инсультті, ми қан айналымының өткінші бұзылуларын, кеуденің ауыруын, жүректің қағуын және тахикардияны қоса, күрделі жүрек-қантамыр асқынулары тіркелді. Осы асқынулар тіркелген пациенттердің көбісі жүрек-қантамыр ауруларының даму қаупі бар топқа жатты. Дегенмен, осы оқиғалардың жүрек-қантамыр ауруларының қатар жүруімен, Сиалис® препаратын қабылдаумен, сексуалдық белсенділікпен, немесе осы немесе басқа да факторлардың біріктірілімімен тікелей байланысты екендігін-еместігін жоғары дәрежеде сенімді түрде анықтау мүмкін емес.

Альфа-блокаторларды қабылдау аясында Сиалис® препаратын қабылдау кейбір пациенттерде симптоматикалық гипотензияға әкелуі мүмкін. Тадалафил мен доксазозинді біріктіру ұсынылмайды;

Көру

- Сиалис® препаратын және ФДЭ-5 басқа да тежегіштерін қабылдаумен байланысты орталық серозды хориоретинопатияны (ОСХ) қоса, көрудің бұзылулары және артериитпен байланысты емес алдыңғы ишемиялық оптикалық нейропатия (NAION) жағдайлары тіркелді. ОСХ жағдайларының көпшілігі тадалафилді тоқтатқаннан кейін өздігінен басылған. NAION қатысты алғанда, пациенттер көзінің көруі кенеттен бұзылған жағдайда, ол Сиалис® препаратын қабылдауды тоқтатуы және дереу дәрігерге қаралуы керек екендігінен хабардар болуы тиіс.

Есту қабілетінің төмендеуі немесе кенеттен жоғалуы

- Сиалис® препаратын қолданғаннан кейін естуден кенет айырылу жағдайлары тіркелді. Кейбір жағдайларда қауіп факторлары бар (мысалы, жасы, қант диабеті, гипертония және анамнездағы мұның алдында естуден айырылу жағдайлары) болса да, пациенттерге Сиалис® препаратын қабылдауды тоқтатуға және естуі күрт нашарлаған немесе естімей қалған жағдайда дәрігерге қаралу керектігіне кеңес берген жөн;

Бауыр жеткіліксіздігі

- бауыр функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар (Чайлд-Пью шкаласы бойынша С класы) пациенттердің Сиалис® препаратын бір реттік қабылдауының қауіпсіздігі жөнінде деректер шектеулі. Сиалис® препаратын тағайындаған жағдайда емдеуші дәрігер жекелей мұқият баға беру арқылы пайдасы мен қаупінің арақатынасын қорытындылауы тиіс;

Приапизм және жыныс мүшесінің анатомиялық деформациясы

- пациенттер 4 сағатқа және одан көпке созылатын эрекция пайда болған жағдайда дереу медициналық жәрдемге жүгіну керектігінен хабардар болуы тиіс. Приапизмді дер кезінде емдемеу жыныс мүшесі тінінің зақымдануына және потенцияның тұрақты жоғалуына әкеп соғуы мүмкін;

- Сиалис® препаратын жыныс мүшесінің анатомиялық деформациясы бар (мысалы, бұрыштық қисаю, кавернозды фиброзда немесе Пейрони ауруында) пациенттерге немесе приапизмге бейім (мысалы, орақ-жасушалы анемияда, көптеген миеломада немесе лейкемияда) пациенттерде сақтықпен қолданған жөн;

CYP3A4 тежегіштерімен біріктіріп қолдану

- Сиалис® препаратын күшті әсер ететін CYP3A4 тежегіштерін (ритонавир, саквинавир, кетоконазол, итраконазол және эритромицин) қабылдап жүрген пациенттерге тағайындағанда сақтық танытқан жөн, өйткені осы дәрілік заттарды бір мезгілде қабылдағанда қан плазмасындағы концентрацияларының жоғарылағаны байқалды;

Сиалис® және эректильді дисфункцияны емдеудің басқа әдістерін біріктіру

- Сиалис® препаратының басқа ФДЭ-5 тежегіштерімен және эректильді дисфункцияны емдеудің басқа әдістерімен біріктірудің қауіпсіздігі мен тиімділігі зерттелген жоқ. Пациенттер Сиалис® препаратын осындай біріктіріліммен бірге қабылдауға жол бермеу керектігінен хабардар болуы тиіс;

- қолданылмаған дәрілік препарат немесе шығын материалдары жергілікті талаптарға сәйкес утилизациялануы керек.



Препарат Сиалис® не предназначен для применения у женщин!

Перед началом медикаментозной терапии необходимо изучение истории болезни и проведение физического обследования пациента для диагностики эректильной дисфункции и определения потенциальных причин возникновения данного состояния.

Сексуальная активность имеет потенциальный риск для пациентов с сердечно-сосудистыми заболеваниями. Поэтому лечение эректильной дисфункции, в том числе с использованием Сиалиса®, не следует проводить у мужчин с такими заболеваниями сердца, при которых сексуальная активность не рекомендована.

Как и другие ФДЭ5 ингибиторы, Сиалис® обладает системными сосудорасширяющими свойствами, что может приводить к транзиторному снижению давления крови, и, таким образом, усиливает гипотензивное действие нитратов.

До начала терапии эректильной дисфункции, врачи должны учитывать состояние сердечно-сосудистой системы пациента в связи с наличием определенной степени риска развития сердечно-сосудистой патологии, связанного с сексуальной активностью.

Эффективность применения Сиалиса® у пациентов, перенесших не нервосберегающую радикальную простатэктомию или операцию органов тазовой полости, не изучалась.

Инфаркт миокарда, внезапная сердечная смерть, нестабильная стенокардия, желудочковая аритмия, инсульт, транзиторные ишемические атаки, боль в груди, учащенное сердцебиение и тахикардия наблюдались у пациентов, ранее имеющих сердечно-сосудистые факторы риска. Однако невозможно точно определить связаны ли эти явления непосредственно с данными факторами риска, с препаратом Сиалис®, с сексуальным возбуждением или с комбинацией этих или других факторов.

Необходимо проявлять осторожность при назначении Сиалиса® пациентам, принимающим альфа1-адреноблокаторы, например доксазозин, поскольку одновременное применение может привести к симптоматической гипотензии у некоторых пациентов. В исследовании клинической фармакологии у 18 здоровых добровольцев, принимавших однократную дозу Сиалиса®, не наблюдалось симптоматической гипотензии при одновременном введении тамсулозина, альфа1A-адреноблокатора. Одновременный прием доксазозина и Сиалиса® не рекомендуется.

Сиалис® следует применять с осторожностью у пациентов с тяжелой почечной недостаточностью (клиренс креатинина менее 30 мл/мин), хронической почечной недостаточностью (ХПН) (клиренс креатинина менее 50 мл/мин). Поскольку клинические данные в отношении пациентов с тяжёлой печёночной недостаточностью (класс С по классификации Чайлд-Пью) ограниченны, необходимо проявлять осторожность при назначении Сиалиса® этой группе пациентов.

Существуют ограниченные клинические данные о безопасности однократного приема препарата Сиалис® пациентами с тяжелой печеночной недостаточностью (класс C по шкале Чайлд-Пью). В случае назначения Сиалиса®, лечащий врач должен исходить из тщательной индивидуальной оценки соотношения пользы и риска.

Имеются сообщения о возникновении приапизма при использовании ингибиторов ФДЭ5, включая Сиалис®. Пациенты должны быть проинформированы о необходимости немедленного обращения за медицинской помощью в случае возникновения эрекции, продолжающейся 4 часа и более. Несвоевременное лечение приапизма ведет к повреждению тканей полового члена, в результате чего может наступить долговременная потеря потенции. Сиалис® следует применять с осторожностью у пациентов с предрасположенностью к приапизму (например, при серповидно-клеточной анемии, множественной миеломе или лейкемии) или у пациентов с анатомической деформацией полового члена (например, угловое искривление, кавернозный фиброз или болезни Пейрони).

Следует соблюдать осторожность при назначении Сиалиса® пациентам, использующим мощные ингибиторы CYP3A4 (ритонавир, саквинавир, кетоконазол, итраконазол и эритромицин) в связи с отмечаемым увеличением воздействия Сиалиса® (AUC) при комбинированной терапии данными препаратами.

Безопасность и эффективность комбинации Сиалиса® с другими ингибиторами ФДЭ5 и видами лечения эректильной дисфункции не изучались. Поэтому применение подобных комбинаций не рекомендуется.

Сиалис® содержит в своем составе лактозу. Пациенты с редкими наследственными проблемами непереносимости галактозы, дефицитом Lapp-лактазы или глюкозо-галактозной мальабсорбцией не должны принимать Сиалис®.

Нарушения зрения и случаи развития не артериальной передней ишемической оптической нейропатии (НАПИОН) наблюдались при применении Сиалиса® и других ингибиторов ФДЭ5. НАПИОН является причиной нарушения зрения, включая полную потерю зрения. В настоящее время невозможно определить, существует ли прямая связь между развитием НАПИОН и приемом ингибиторов ФДЭ5 или другими факторами. Пациент должен быть осведомлен, что в случае внезапной потери зрения он должен прекратить прием Сиалиса® и немедленно обратиться к врачу. Врачи также должны сообщить пациентам, что у людей, перенесших НАПИОН, повышен риск повторного развития данного состояния.

Внезапное уменьшение или потеря слуха, которые могут сопровождаться шумом в ушах, сообщаются в связи с использованием тадалафила. Врачи должны проконсультировать пациентов о прекращении приема тадалафила

и немедленно обратитесь к врачу в случае внезапного снижения или потери слуха.

Доклинические исследования показали дополнительный снижающий эффект на системное артериальное давление при сочетанном применении ингибиторов ФДЭ-5 и риоцигуата. В ходе клинических исследований риоцигуат показал усиление гипотензивного воздействия ингибиторов ФДЭ-5. В исследуемых группах пациентов не было получено никаких доказательств благоприятного клинического эффекта при сочетании таких препаратов. Сочетанное применение риоцигуата с ингибиторами ФДЭ-5, включая тадалафил, противопоказано.

Беременность

Существуют ограниченные данные по применению тадалафила беременными женщинами. В качестве меры предосторожности предпочтительно избегать прием препарата Сиалис® во время беременности.

Лактация

Сиалис® не следует использовать во время кормления грудью.

Фертильность

У некоторых мужчин было отмечено снижение концентрации сперматозоидов.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Несмотря на то, что частота возникновения головокружения на фоне плацебо и Сиалиса® одинакова, в период лечения необходимо соблюдать осторожность при вождении автотранспорта и занятиями другими потенциально опасными видами деятельности, требующими повышенной концентрации внимания и быстроты психомоторных реакций.

Показания

 ер жынысты ересек пациенттерде эректильді дисфункцияны емдеу. Эректильді дисфункцияны емдегенде тадалафилдің әсері білінуі үшін сексуалдық стимуляция қажет.

Сиалис® препараты әйел адамдарға қолдануға арналмаған.



 лечение эректильной дисфункции у взрослых пациентов мужского пола. Для проявления эффекта тадалафила в лечении эректильной дисфункции необходима сексуальная стимуляция.

Сиалис® не предназначен для применения лицами женского пола.

Противопоказания

 әсер етуші затқа немесе «Қосымша мәліметтер» бөлімінде атап көрсетілген қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық;

 құрамында органикалық нитраттардың кез келген түрлері бар препараттарды қабылдау;

 сексуалдық белсенділік ұсынылмайтын, жүрек-қантамырлар ауруларына шалдыққан ер адамдарға. Дәрігерлер осындай аурулары бар пациенттерде сексуалдық белсенділік кезінде жүрек-қантамырлар асқынуларының ықтимал қауіптерін ескеруі керек;

 тадалафил қабылдау жүрек-қантамырлары аурулары бар пациенттердің келесі тобына қарсы көрсетілім болып табылады:

• - соңғы 90 күн ішінде миокард инфарктімен ауырған пациенттер,
  
  - тұрақсыз стенокардиясы бар болған немесе, жыныстық қатынас кезінде стенокардия ұстамасы пайда болған пациенттер, соңғы 6 ай ішінде Нью-Йорк кардиологиялық ассоциациясының (NYHA) жіктеуі бойынша, жүрек функциясының ІІ және одан жоғары класқа жататын жеткіліксіздігі анықталған пациенттер,
  
  - жүрек ырғағының бақыланбайтын бұзылуы, гипотензиясы (АҚ ˂90/50 мм с.б.) немесе бақыланбайтын артериялық гипертензиясы бар пациенттер,
  
  - соңғы 6 ай ішінде инсультті бастан кешкен пациенттер
•  бұдан бұрын ФДЭ-5 тежегішінің әсерімен байланысты екендігіне-еместігіне тәуелсіз, артериитпен байланысты емес алдыңғы ишемиялық оптикалық нейропатия (NAION) салдарынан бір көзі көрмей қалған пациенттерге қолдануға болмайды
•  тадалафилді қоса, ФДЭ-5 тежегіштерін риоцигуат сияқты гуанилатциклаза стимуляторларымен бірге қабылдауға болмайды, өйткені симптоматикалық гипотонияның дамуына потенциалды түрде әкеп соғуы мүмкін

• инфаркт миокарда в течение последних 90 дней
• нестабильная стенокардия
• возникновение приступа стенокардии во время полового акта
• сердечная недостаточность II-IV классов по классификации Нью-Йоркской кардиологической ассоциации (NYHA)
• развившаяся в течение последних 6 месяцев
• неконтролируемая аритмия
• артериальная гипотензия (АД менее 90/50 мм рт.ст.)
• неконтролируемая артериальная гипертензия
• ишемический инсульт в течение последних 6 месяцев
  
  - потеря зрения на один глаз вследствие не связанной с артериитом передней ишемической оптической нейропатии (НАПИОН) (вне зависимости от связи с приемом ингибиторов ФДЭ-5)
  
  - одновременный прием доксазозина
• а также лекарственных средств для лечения эректильной дисфункции
  
  - частое (более 2 раз в неделю) применение у пациентов с хронической почечной недостаточностью (КК менее 30 мл/мин)
  
  - наследственная непереносимость галактозы
• дефицит Lapp-лактазы и глюкозо-галактозная мальабсорбция
  
  - детский и подростковый возраст до 18 лет
  
  - Совместный прием ингибиторов ФДЭ-5
• включая тадалафил
• со стимуляторами гуанилатциклазы
• такими как риоцигуат
• поскольку может потенциально привести к развитию симптоматической гипотонии

Лекарственное взаимодействие

Басқа заттардың тадалафилге ықпалы

Р450 цитохромының тежегіштері

Тадалафилдің метаболизмі негізінен CYP3А4 ферментінің әсер етуімен жүреді. Кетоконазолды (күніне 200 мг дозада), CYP3A4 селективті тежегішін қабылдау, тадалафилмен монотерапия кезіндегі көрсеткіштермен салыстырғанда, тадалафилдің (10 мг) плазмалық концентрациясын (AUC) 2 есе және Cmax 15%-ға арттырады. Кетоконазолды (күніне 400 мг) қабылдау тадалафилдің (20 мг) плазмалық концентрациясын 4 есе және Cmax 22%-ға арттырады. Ритонавир (күніне екі рет 200 мг), CYP3A4, CYP2C9, CYP2C19 және CYP2D6 тежегіштері болып табылатын протеаза тежегіші тадалафилдің (20 мг) плазмалық концентрациясын Cmax өзгертусіз 2 есеге арттырады. Спецификалық өзара әрекеттесулері зерттелмесе де, саквинавир сияқты протеазаның басқа тежегіштер және эритромицин, кларитромицин, итраконазол және грейпфрут шырыны сияқты CYP3A4-ң басқа тежегіштері тадалафилмен бірге сақтықпен қабылдануы тиіс, өйткені тадалафилдің плазмалық концентрациясының артатындығын күтуге болады.

Нәтижесінде жағымсыз реакциялар жиілеуі мүмкін.

Тасымалдаушылар

Тасымалдаушылардың (мысалы, р-гликопротеиннің) тадалафилдің фармакокинетикасындағы рөлі зерттелген жоқ. Сондықтан тасымалдаушылардың тежелуі арқылы дәрілік өзара әрекеттесудің болуы ықтимал.

Р450 цитохромының индукторлары

CYP3A4 индукторы рифампицин, жеке қабылдаған кездегі тадалафилдің (10 мг) плазмалық концентрациясымен салыстырғанда, тадалафилдің плазмалық концентрациясын 88%-ға төмендетеді. Плазмалық концентрациясының төмендеуі тадалафилдің тиімділігінің азаюына әкелуі мүмкін, алайда тиімділігінің осындай азаюының айқындылық дәрежесі зерттелген жоқ. CYP3A4 басқа да фенобарбитал, фенитоин және карбамазепин сияқты индукторлары сондай-ақ тадалафилдің плазмалық концентрациясын азайтуы мүмкін.

Тадалафилдің басқа дәрілік заттарға ықпалы

Нитраттар

Тадалафилдің (5, 10 және 20 мг) нитраттардың гипотензиялық әсерін күшейтетіні анықталды. Сондықтан Сиалис® препаратын органикалық нитраттардың кез келген түрін қабылдап жүрген пациенттердің қабылдауына болмайды. Осылайша, егер Сиалис® препаратын кез келген дозада (5 мг - 20 мг) қабылдап жүрген пациенттерде нитраттарды қолдану өмірге қауіп төнген жағдайларда қажет деп саналса, нитраттарды қолдану жөніндегі шешімге дейін Сиалис® препаратының соңғы дозасын қабылдағаннан кейін ең кемінде 48 сағат өтуі тиіс. Мұндай жағдайларда нитраттарды адекватты гемодинамикалық мониторингпен бірге қатаң медициналық бақылаумен ғана қолданған жөн.

Гипертензияға қарсы дәрілер (кальций өзекшелерінің блокаторларын қоса)

Доксазозинді (күніне 4 және 8 мг) және тадалафилді (тәулігіне бір рет ұдайы қабылданатын 5 мг және бір реттік доза 20 мг) бірге қолдану осы альфа-блокатордың гипотензиялық әсерін едәуір күшейтеді. Осы әсер кем дегенде он екі сағатқа созылады, және естен тануды қоса, әртүрлі симптомдармен көрініс беруі мүмкін. Осы себепті осы препараттарды біріктіру ұсынылмайды.

Дәрілердің өзара әрекеттесуіне жүргізілген зерттеулерде жоғарыда сипатталған әсер тадалафилді альфузозинмен немесе тамсулозинмен біріктірген кезде байқалған жоқ. Дегенмен, кез келген альфа-блокаторларды қабылдап жүрген пациенттерде, әсіресе егде жастағыларда тадалафилді қолданғанда сақтық танытқан жөн. Емдеуді ең төмен дозалардан бастап, дозаны сатылап қайта қарастыра отырып бастау керек.

Гипертензияға қарсы дәрілік заттарды қабылдап жүрген пациенттерге артериялық қысымның ықтимал төмендеуі жөнінде алдын ала ескерту қажет.

Риоцигуат

Клиникаға дейінгі зерттеулер ФДЭ-5 тежегіштерін және риоцигуатты біріктіріп қолданғанда жүйелік артериялық қысымды қосымша төмендететін әсер беретінін көрсетті. Клиникалық зерттеулер барысында риоцигуат ФДЭ-5 тежегіштерінің гипотензиялық әсерінің күшейгенін көрсетті. Пациенттердің зерттелген топтарында осындай препараттарды біріктіргенде жағымсыз клиникалық әсерге ешқандай айғақтамалар алынған жоқ. Риоцигуатты ФДЭ-5 тежегіштерімен, тадалафилді қоса, біріктіріп қолдануға болмайды.

5-альфа-редуктаза тежегіштері

Қуықасты безінің аденомасын симптоматикалық емдегенде 5 мг тадалафилді және 5 мг финастеридті бір мезгілде қолдануды плацебо және 5 мг финастеридті қабылдаумен салыстыратын клиникалық сынақтарда қандай да болсын жағымсыз реакциялардың басталғаны білінген жоқ. Дегенмен, тадалафилді және 5-альфа-редуктаза тежегіштерін бірге қолданудың салдарына қатысты дәрілік заттардың өзара әрекеттесуіне формальді зерттеу жүргізілмесе де, тадалафилді және 5-альфа-редуктаза тежегіштерін қатар тағайындағанда сақтық танытқан жөн.

CYP1A2 субстраттары (мысалы, теофиллин)

Дәрілік заттардың өзара әрекеттесуіне жүргізілген клиникалық зерттеулер барысында 10 мг тадалафилді теофиллинмен (фосфодиэстеразаның селективті емес тежегіші) бір мезгілде қолданғанда ешқандай фармакокинетикалық өзара әрекеттесулер байқалған жоқ. Жалғыз ғана фармакодинамикалық әсер жүректің жиырылу жиілігінің аздап артуы (минутына 3,5 соғу) болды. Осы әсер мардымсыз болып табылса да және осы зерттеуде клиникалық маңызы болмаса да, осы дәрілік заттарды бірге тағайындаған кезде мұны ескерген жөн.

Этинилэстрадиол және тербуталин

Тадалафилді пероральді түрде қабылдағанда этинилэстрадиолдың биожетімділігін арттыратын қабілетін көрсетті; осындай артудың клиникалық салдары анықталмаса да, осындай артуды тербуталинді пероральді түрде енгізген кезде күтуге болады.

Алкоголь

Тадалафилді (10 мг немесе 20 мг) бір мезгілде қабылдау алкогольдің концентрациясын арттырмайды (қандағы ең жоғары орташа концентрациясы 0,08%). Бұдан басқа, алкогольмен бірге енгізгеннен кейін 3 сағаттан соң тадалафилдің концентрациясында ешқандай өзгерулер байқалған жоқ. Алкогольді оның сіңу жылдамдығын барынша арттыратындай етіп (түнгі ашығудан кейін және алкоголь қабылдағаннан кейін 2 сағат бойы тамақ ішпей) енгізді. Тадалафил (20 мг) препараты алкогольдің әсерінен қан қысымының орташа төмендеуін арттырмайды (0,7 г/кг, ол салмағы 80 кг еркектің 180 мл 40% спиртті [арақ] қабылдауына ұқсас), бірақ бірқатар пациенттерде постуральді бас айналу және ортостаздық гипотензия байқалды. Тадалафилді алкогольдің өте төмен дозаларымен (0,6 г/кг) бірге енгізгенде гипотензия байқалған жоқ және бас айналу бір алкогольдің өзін қабылдаған кездегі жиілікте байқалды. Алкогольдің когнитивтік функцияларға ықпалы тадалафилді (10 мг) қабылдаған кезде өзгерген жоқ.

P450 цитохромы-ферменттерімен метаболизденетін препараттар

Тадалафил Р450 цитохромының изоформаларымен метаболизденетін дәрілік заттардың клиникалық тұрғыдан маңызды тежелуін және клиренсінің индукциясын туындатпайды. Зерттеулер тадалафилдің CYP3A4, CYP1A2, CYP2D6, CYP2E1, CYP2C9 және CYP2C19 қоса, Р450 цитохромы изоформаларын тежемейтінін және индукцияламайтынын айғақтады.

CYP2C9 субстраттары (мысалы, R-варфарин)

Тадалафил (10 мг және 20 мг) S-варфариннің немесе R-варфариннің (CYP2C9 субстраты) экспозициясына (AUC) клиникалық тұрғыдан маңызды ықпалы болған жоқ және варфаринмен индукцияланған протромбин уақытының өзгеруіне ықпалын тигізген жоқ.

Аспирин

Тадалафил (10 мг және 20 мг) ацетилсалицил қышқылының әсерін туындайтын қан кету ұзақтығын арттырмайды.

Диабетке қарсы дәрілік заттар

Диабетке қарсы дәрілік заттармен өзара әрекеттесуіне арнайы зерттеулер жүргізілген жоқ.



Влияние других препаратов на Сиалис®

Метаболизм тадалафила происходит в основном под действием фермента CYP3А4. Приём кетоконазола (200 мг в день), селективного ингибитора CYP3A4, увеличивает плазменную концентрацию (AUC) тадалафила (10 мг) в 2 раза и Cmax на 15% по сравнению с этими же показателями при приёме тадалафила отдельно. Приём кетоконазола (400 мг в день) увеличивает плазменную концентрацию тадалафила (20 мг) в 4 раза и Cmax на 22%. Ритонавир (200 мг дважды в день), ингибитор протеазы, являющийся ингибитором CYP3A4, CYP2C9, CYP2C19 и CYP2D6, увеличивает плазменную концентрацию тадалафила (20 мг) в 2 раза без изменения Cmax. Хотя специфические взаимодействия не изучались, другие ингибиторы протеазы, такие как саквинавир и другие ингибиторы CYP3A4, такие как эритромицин, кларитромицин, итраконазол и грейпфрутовый сок должны с осторожностью приниматься совместно с тадалафилом, так как можно ожидать увеличения плазменных концентраций тадалафила.

Существует потенциальная возможность лекарственного взаимодействия Сиалиса® и транспортных белков (например Р-гликопротеина), опосредованного ингибированием транспортеров.

Индуктор CYP3A4 рифампицин снижает плазменную концентрацию тадалафила на 88% по сравнению с плазменной концентрацией тадалафила (10 мг) при приеме отдельно. Снижение плазменной концентрации может привести к уменьшению эффективности тадалафила, однако степень выраженности такого уменьшения эффективности не изучена. Другие индукторы CYP3A4, такие как фенобарбитал, фенитоин и карбамазепин также могут уменьшить плазменные концентрации тадалафила.

Одновременный приём антацидов (магния гидроксид/алюминия гидроксид) и Сиалиса® снижает скорость всасывания препарата без изменения площади под фармакокинетической кривой (AUC) для Сиалиса®.

Увеличение рН желудка в результате приёма Н2-антагониста низатидина, не оказывало влияния на фармакокинетику Сиалиса®.

Безопасность и эффективность комбинации Сиалиса® с другими видами лечения нарушений функции эрекции не изучались, поэтому применение подобных комбинаций не рекомендуется.

Влияние Сиалиса® на другие препараты

Известно, что Сиалис® усиливает гипотензивное действие нитратов. Это происходит в результате аддитивного действия нитратов и Сиалиса® на метаболизм окиси азота и цГМФ. Поэтому, применение Сиалиса® на фоне применения нитратов противопоказано. В случае возникновения жизнеугрожающего состояния, когда назначение нитратов клинически обосновано, необходимо выдержать 48 часовой интервал после приема последней дозы Сиалиса®. В таких условиях, нитраты следует применять только под строгим медицинским наблюдением с соответствующим гемодинамическим мониторингом.

Сиалис® не оказывает клинически значимого действия на клиренс лекарств, метаболизм которых протекает с участием изофермента цитохрома P450. Исследования подтвердили, что Сиалис® не ингибирует и не индуцирует изоферменты CYP1А2, CYP3А4, CYP2С9, CYP2C19, CYP2D6, CYP2E1.

Сиалис® не оказывает клинически заметного влияния на фармакокинетику S-варфарина или R-варфарина. Сиалис® не влияет на действие варфарина в отношении протромбинового времени.

Сиалис® не увеличивает длительность кровотечения, вызываемого ацетилсалициловой кислотой.

Сиалис® обладает системными сосудорасширяющими свойствами и может усиливать действие антигипертензивных препаратов, направленное на снижение артериального давления. Дополнительно, у пациентов, принимавших несколько антигипертензивных средств, у которых артериальная гипертензия плохо контролировалась, наблюдалось несколько большее снижение артериального давления. У подавляющего большинства пациентов эти снижения не были связаны с гипотензивными симптомами. Пациентам, получающим лечение антигипертензивными препаратами и принимающим Сиалис®, должны быть даны соответствующие клинические рекомендации.

При применении Сиалиса® здоровыми добровольцами, принимавшими альфа1-адреноблокатор доксазозин (4-8 мг в сутки), наблюдалось значительное усиление гипотензивного действия доксазозина. Некоторые пациенты испытывали симптомы, связанные со снижением артериального давления, включая обморок. Этот эффект длится не менее двенадцати часов и может быть симптоматическим. Поэтому не рекомендуется одновременное применение Сиалиса® и доксазозина. По результатам двух клинических исследований не отмечалось значимого снижения артериального давления при применении Сиалиса® здоровыми лицами, принимавшими альфа1-адреноблокаторы тамсулозин и альфузосин. Тем не менее, следует соблюдать осторожность при применении Сиалиса® пациентам, принимающим любые альфа-адреноблокаторы, особенно в пожилом возрасте. Лечение следует начинать с минимальных доз и постепенно корректировать.

Сиалис® не влиял на концентрацию алкоголя, равно как и алкоголь не влиял на концентрацию Сиалиса®. Применение Сиалиса® не вызывал статистически значимого снижения средней величины артериального давления, вызванного приёмом алкоголем в дозе 0.7 г/кг. У некоторых пациентов наблюдалась постуральное головокружение и ортостатическая гипотензия. При приеме Сиалис® в сочетании с более низкими дозами алкоголя (0.6 г/кг), артериальная гипотензия не наблюдалась, а головокружение возникало с той же частотой, что при приёме одного только алкоголя.

Сиалис® не оказывает клинически значимого эффекта на фармакокинетику или фармакодинамику теофиллина, неселективного ингибитора фосфодиэстеразы, за исключением небольшого увеличения частоты сердечных сокращений (3.5 ударов в минуту). Несмотря на незначительный характер данного явления, возможность учащения ЧСС следует учитывать при одновременном назначении Сиалиса® и теофиллина.

Доклинические исследования показали дополнительный снижающий эффект на системное артериальное давление при сочетанном применении ингибиторов ФДЭ-5 и риоцигуата. В ходе клинических исследований риоцигуат показал усиление гипотензивного воздействия ингибиторов ФДЭ-5. В исследуемых группах пациентов не было получено никаких доказательств благоприятного клинического эффекта при сочетании таких препаратов. Сочетанное применение риоцигуата с ингибиторами ФДЭ-5, включая тадалафил, противопоказано.

Сочетание тадалафила и гуанилатциклазы стимуляторов, таких как риоцигуат, не рекомендуется, поскольку это может привести к симптоматической гипотензии.

Было отмечено увеличение биодоступности этинилэстрадиола при применении Сиалиса®. Можно ожидать возникновение подобного эффекта при пероральном назначении тербуталина, хотя клинические последствия точно не установлены.

Тадалафил (10 мг и 20 мг) не увеличивает длительность кровотечения, вызываемого ацетилсалициловой кислотой.

Клинические исследования по изучению взаимодействия Сиалиса® с антидиабетическими лекарственными препаратами не проводились.