НОЛЬПАЗА 0,04 N1 ФЛ ПОР Д/ИН

Лекарственная форма

Инъекция үшін ерітінді дайындауға арналған лиофилизацияланған ұнтақ, 40 мг



Порошок лиофилизированный для приготовления раствора для инъекций, 40 мг

Состав

Бір құтының ішінде

белсенді зат - натрий пантопразолы* 42,3 мг

(40,0 мг пантопразолға баламалы)

қосымша заттар:

• парентеральді қолдануға арналған маннитол
• натрий цитратының дигидраты
• натрий гидроксидінің 1 М ерітіндісі
• инъекцияға арналған су
  
  
  
  Один флакон содержит
  
  активное вещество - натрия пантопразола * 42.3 мг (эквивалентно пантопразолу 40.0 мг)
  
  вспомогательные вещества: маннитол для парентерального использования
• натрия цитрат дигидрат
• 1 М раствор натрия гидроксида
• вода для инъекций

Фармакодинамика

Пантопразол - бұл париеталық жасушалардың протондық помпасына ерекше әсер ету арқылы асқазанда тұз қышқылының секрециясын басатын алмастырушы бензимидазол.

Париеталық жасушалардың қышқыл ортасында пантопразол белсенді түрге айналады-циклдық сульфонамид және H+, K+-АТФаза ферментінің белсенділігін басады.

Тежелу дозаға байланысты және қышқылдың негізгі және стимуляцияланған секрециясына әсер етеді. Көптеген пациенттерде симптомдар ем жүргізілген 2 апта ішінде өтеді. Пантопразолмен емдеу, протондық помпа және Н2-рецепторлардың басқа тежегіштері сияқты, асқазандағы қышқылдықтың төмендеуін қамтамасыз етеді және осылайша, гастриннің секрециясын қышқылдықтың төмендеуіне пропорционал арттырады. Гастрин секрециясының ұлғаюы қайтымды сипатқа ие.

Пантопразол жасушалық рецепторға қатысты ферментпен дистальді байланысты болғандықтан, осы байланыс пайда болғаннан кейін ол басқа заттармен (ацетилхолин, гистамин және гастрин) стимуляцияға қарамастан тұз қышқылының секрециясына әсер етуі мүмкін. Пантопразол гастриннің деңгейін тез арттырады.

Терапияның қысқа курстары шеңберінде гастрин деңгейі көбінесе норманың жоғарғы шегінен артық көтерілмейді.

Ұзақ емдеу курстары аясында гастрин деңгейлері көп жағдайда екі есе артады. Алайда, олардың айтарлықтай өсуі тек жекелеген жағдайларда байқалады. Кейбір жағдайларда ұзақ емдеу кезінде асқазанда арнайы эндокриндік жасушалар санының әлсіз немесе орташа ұлғаюы байқалды (аденоматоидты гиперплазия сияқты), бұл гастрин деңгейінің жоғарылауының салдары.



Нольпаза ® является замещенным бензимидазолом, подавляющим базальную и стимулированную секрецию соляной кислоты в желудке.

Пантопразол преобразовывается в активную форму, которая подавляет активность фермента H+/ K+ - АТФазу париетальных клеток и блокирует заключительный этап выработки соляной кислоты в желудке. Ингибирование секреции соляной зависит от дозы препарата.

При язве желудка и язве двенадцатиперстной кишки, ассоциированными с Helicobacter pylori, снижение секреции соляной кислоты повышает чувствительность микроорганизмов к антибиотикам.

После внутривенного введения 80 мг пантопразола антисекреторный эффект достигает максимального уровня в течение 1 часа и сохраняется 24 ч.

Фармакокинетика

Абсорбциясы

Бір рет немесе қайталап қабылдағаннан кейін фармакокинетикалық параметрлер өзгермейді. 10-нан 80 мг дейінгі дозалар диапазонында плазмадағы пантопразолдың фармакокинетикасы ауыз арқылы қабылдағаннан кейін де, венаға енгізгеннен кейін де желілік сипатқа ие болады.

Таралуы

Пантопразол шамамен 98% қан сарысуының ақуыздарымен байланысады. Таралу көлемі шамамен 0,15 л/кг тең.

Биотрансформациясы

Заттар бауырда толығымен метаболизденеді. Препарат биотрансформациясының негізгі жолы CYP2C19 көмегімен деметилирлену болып табылады, кейін сульфатты конъюгация, ал басқа метаболизмдік реакциялар қатарына CYP3A4 ферментімен тотығу жатады.

Элиминациясы

Жартылай шығарылу кезеңі шамамен 1 сағатқа тең, ал клиренс шамамен 0,1 л/сағ/кг құрайды. Пантопразолдың париеталық жасушалардың протондық помпасымен арнайы байланысуына байланысты жартылай шығарылу кезеңі препараттың әсер ету ұзақтығымен (қышқыл секрециясының бәсеңдеуі) байланысты емес.

Бүйрек экскрециясы пантопразол метаболиттерін (шамамен 80%) шығарудың негізгі жолы болып табылады, ал қалған бөлігі нәжіспен шығарылады. Қан сарысуындағы да, несептегі де негізгі метаболит сульфатпен байланысқан десметилпантопразол болып табылады. Негізгі метаболиттің жартылай шығарылу кезеңі (шамамен 1,5 сағат) пантопразолға қарағанда сәл ұзағырақ.

Пациенттердің ерекше топтары

Бүйрек функциясы бұзылған (оның ішінде диализдегі) пациенттерге пантопразол дозасын төмендету талап етілмейді. Бұл пациенттерде препараттың жартылай шығарылуының қысқа кезеңі байқалады. Пантопразолдың өте аз мөлшері диализдің әсеріне ұшырайды. Пантопразолдың негізгі метаболитінің жартылай шығарылу кезеңі (2-3 сағат) сәл ұзағырақ болса да, ол тез шығарылады, сондықтан шоғырлану болмайды.

Бауыр циррозы бар пациенттерде (Чайлд-Пью жіктемесі бойынша А және Б класстары) жартылай шығарылу кезеңі 7 - 9 сағатқа дейін ұлғаяды, ал AUC 5-7 есе ұлғаяды, сарысудағы ең жоғары концентрациясы тек 1,5 есе артады.

Егде жастағы пациенттерде AUC және Cmax аздап артуының клиникалық маңызы жоқ.

Пантопразолды 2 жастан 16 жасқа дейінгі балаларға 0,8 немесе 1,6 мг/кг дозада бір рет енгізгеннен кейін пантопразолдың шығарылуы мен жасы немесе салмағы арасында айтарлықтай байланыс байқалған жоқ. AUC мәндері және бөлу көлемі ересектер қатысқан зерттеулерден алынған деректермен келісілді.



Фармакокинетика не меняется после однократного или повторного внутривенного введения.

В диапазоне дозы от 10 мг до 80 мг кинетика пантопразола в плазме крови остается линейной, как после перорального приема, так и после внутривенного введения.

Связывание пантопразола с белками плазмы крови составляет приблизительно 98 %. Объем распределения - около 0.15 л/кг.

Пантопразол практически полностью метаболизируется в печени. Основной путь метаболизма - деметилирование с помощью CYP2C19 с последующей коньюгацией с сульфатом; другие пути метаболизма включают окисление CYP3A4. Конечный период полувыведения составляет приблизительно 1 час и клиренс – около 0.1 л/ч/кг.

Метаболиты выводятся, в основном (приблизительно 80 %), почками (с мочой), и около 20 % выделяются фекалиями. Основным метаболитом как в плазме крови, так и в моче является десметилпантопразол, который связывается с сульфатом. Период полувыведения основного метаболита длиннее (приблизительно 1.5 часа), чем у пантопразола.

Фармакокинетика в специальных группах

У пациентов с недостаточность функционального фермента CYP2C19 (примерно 3 % Европейского населения, так называемых «медленные метаболизаторы»), метаболизм пантопразола, вероятно, в основном, катализируется с помощью CYP3A4. После применения однократной дозы 40 мг пантопразола, AUC в плазме крови примерно в 6 раз выше у медленных метаболизаторов, чем у пациентов с функциональным ферментом CYP2C19 («быстрые метаболизаторы») и средние пиковые концентрации в плазме крови приблизительно на 60 % выше.

Пациентам с нарушенной функцией почек (включая пациентов, находящихся на гемодиализе) нет необходимости в снижении дозы пантопразола. Так же, как и у здоровых добровольцев, период полувыведения препарата у таких больных короткий. Незначительное количество пантопразола диализируется. Несмотря на то, что период полувыведения основного метаболита несколько увеличивается (2–3 ч), он выводится быстро и, таким образом, не накапливается в организме.

Хотя у пациентов с циррозом печени (класс А и В) период полувыведения пантопразола увеличивается до 7–9 часов и, соответственно в 5–7 раз увеличивается AUC, максимальная концентрация пантопразола в плазме крови повышается в 1,5 раза по сравнению с таковой у пациентов со здоровой печенью.

У пациентов пожилого возраста небольшое увеличение AUC и повышение максимальной концентрации, по сравнению с соответствующими данными у пациентов младшего возраста, не являются клинически значимыми.

Побочные действия

Кез келген басқа препараттармен сияқты, бұл препарат жағымсыз әсерлерді тудыруы мүмкін, бірақ олар барлығында бірдей дамымайды.

Жиі

- асқазан түбінің безді полиптері

- инъекция орнында тромбофлебит

Жиі емес

- бас ауыруы, бас айналу

- ауыздың құрғауы, жүрек айнуы, құсу, іштің кебуі, метеоризм, іштің ауыруы және жайсыздық, диарея, іш қату

- тері бөртпелері, қышу, экзантема

- астения, шаршағыштық

- бауыр ферменттерінің жоғары белсенділігі (трансаминаза, γ-глутамилтранспептидаза),

- ұйқысыздық

- жамбас, білек немесе омыртқалардың сынуы

Сирек

- агранулоцитоз

- дәрілік препараттың әсер етуші затқа және қосымша заттарына жоғары сезімталдық (анафилаксиялық реакциялар мен анафилаксиялық шокты қоса алғанда)

- гиперлипидемия және триглицеридтер мен холестериннің жоғары мөлшері, салмақтың өзгеруі

- билирубиннің жоғары мөлшері

- дәм сезімдерінің бұрмалануы

- депрессия (және жағдайдың барлық қосарлас нашарлауы)

- көрудің бұзылуы/көрудің бұлыңғырлануы

- есекжем, ангионевроздық ісіну

- артралгия, миалгия

- гинекомастия

- дененің жоғары температурасы, шеткері ісінулер

Өте сирек

- тромбоцитопения, лейкопения, панцитопения

- бағдардан жаңылу (және жағдайдың барлық қосарлас нашарлауы)

Жиілігі белгісіз

- гипонатриемия, гипомагниемия, гипокальциемия*, гипокалиемия*

- елестеулер, сананың шатасуы (әсіресе осы жағдайларға бейім пациенттерде, сондай-ақ егер олар емдеу басталғанға дейін пайда болса, осы симптомдардың нашарлауы)

- парестезия

- микроскопиялық колит

- бауыр жасушаларының зақымдануы, сарғаю, гепатоцеллюларлық жеткіліксіздік

- Стивенс-Джонсон синдромы, Лайелл синдромы, көп формалы экссудативті эритема, фотосезімталдық, жеделге жуық тері қызыл жегісі, эозинофилиямен және жүйелік симптомдармен дәрілік реакция (DRESS)

- тубулоинтерстициальді нефрит (ТИН) (ол бүйрек функциясының үдемелі жеткіліксіздігімен бірге жүруі мүмкін)

- бұлшықеттің түйілуі **



Часто (от 1/00 до 1/10)

- тромбофлебит в месте введения инъекции

Нечасто (от 1/1000 до 1/100):

• - нарушения сна
  
  - головная боль
• головокружение
  
  - тошнота
• рвота
• вздутие живота
• сухость во рту
• боли и дискомфорт
• диарея
• запоры
  
  - повышение активности ферментов печени (трансаминаз
• гамма-глутамил-трансферазы)
  
  - экзантема
• сыпь
• зуд
  
  - астения
• утомляемость
• недомогание
  
  Редко (от 1/10000 до 1/1000)
  
  - реакции гиперчувствительности (включая анафилактические реакции и анафилактический шок)
• крапивница
• ангионевротический отек
  
  - гиперлипидемия
• повышение триглицеридов
• холестерина
  
  - изменение веса
• нарушение вкуса
  
  - депрессия
  
  - расстройства зрения
  
  - увеличение уровня билирубина в крови
  
  - артралгия
• миалгия
  
  - гинекомастия
  
  - повышение температуры тела
• периферический отек
  
  - агранулоцитоз
  
  Очень редко ( 1/10000):
  
  - тромбоцитопения
• лейкопения
• панцитопения
  
  - нарушения пространственной ориентации (и все сопутствующие ухудшения)
  
  Неизвестно:
  
  - гипонатриемия
• гипомагниемия
  
  - галлюцинации
• спутанность сознания (особенно у предрасположенных пациентов
• а также утяжеление существующих симптомов)
  
  - гепатоцеллюлярные повреждения
• желтуха
• гепатоцеллюлярная недостаточность
  
  - синдром Стивенса-Джонсона
• синдром Лайелла
• экссудативная полиморфная эритема
• светочувствительность
  
  - интерстициальный нефрит

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Бауыр функциясының жеткіліксіздігі

Бауыр функциясының ауыр бұзылысы бар пациенттерде бауыр ферменттерінің деңгейін бақылау қажет. Бауыр ферменттерінің деңгейі жоғарылаған жағдайда пантопразолды венаға енгізуді тоқтату керек.

Біріктірілген ем

Біріктірілген ем жүргізу кезінде тиісті дәрілік препараттардың жалпы сипаттамаларын назарға алу керек.

Асқазанның қатерлі жаңа түзілімдері

Пантопразолды қолданған кезде клиникалық әсер қатерлі жаңа түзілімдердің даму симптомдарын жасыруы және диагноз қоюды кейінге қалдыруы мүмкін. Кез келген қауіпті симптомдар болған жағдайда (мысалы, түсініксіз елеулі салмақ жоғалту, бірнеше рет құсу ұстамалары, дисфагия, қан аралас құсу, анемия немесе мелена), сондай-ақ асқазанның ойықжара ауруы анықталған немесе оған күдіктенген кезде қатерлі жаңа түзілімнің бар-жоғын анықтау керек, өйткені пантопразолды қолдану симптомдардың айқындылығын төмендетуі және диагноз қоюды кейінге қалдыруы мүмкін.

Егер тиісті емге қарамастан, симптомдар өтпесе, қосымша тексеру жүргізу қажет.

Асқазан-ішек жолдарының бактериялық инфекциялары

Пантопразолмен емдеу Salmonella және Campylobacter немесе C. difficile сияқты бактериялар тудыратын асқазан-ішектің инфекциялы ауруларының даму қаупінің орташа артуына әкелуі мүмкін.

Гипомагниемия

Ауыр гипомагниемия жағдайлары ППТ (протондық помпа тежегіштерімен) емделген пациенттерде сирек байқалды, мысалы, пантопразолмен, кем дегенде 3 ай бойы, ал көп жағдайда жыл бойы. Гипомагниемияның ауыр көріністері, шаршау, тетания, делирий, пароксизм, бас айналу және қарыншалық аритмия сияқты айқын белгілер мен симптомдарсыз пайда болуы мүмкін. Гипомагниемия гипокальциемияға және/немесе гипокалиемияға әкелуі мүмкін. Гипомагниемияның (және гипокальциемиямен және/немесе гипокалиемиямен байланысты гипомагниемия) көптеген жағдайларында пациенттердің жай-күйі магний препараттарымен алмастырушы қалпына келтіру емін жүргізгеннен және протонды помпа тежегіштерін тоқтатқаннан кейін жақсарады.

Ұзақ емдеуді қажет ететін немесе дигоксинмен немесе гипомагниемияны туындатуы мүмкін дәрілік препараттармен бір мезгілде ППТ алатын пациенттерге (мысалы, диуретиктер), ППТ ем бастағанға дейін және емдеудің бүкіл курсы бойы белгілі бір уақыт аралығында магний деңгейін анықтауға тексеру жүргізу ұсынылады.

Сүйектердің сынуы

Протондық помпа тежегіштерін, әсіресе жоғары дозаларда және ұзақ уақыт кезеңі ішінде (1 жылдан астам) қолдану көбінесе егде жастағы пациенттерде немесе басқа да белгілі қауіп факторлары бар пациенттерде сан, білек немесе омыртқалардың сыну қаупінің шамалы артуына әкелуі мүмкін. Протондық помпа тежегіштерін қолдану аясында сынулардың жалпы қаупі 10-40%-ға артуы мүмкін. Осы жағдайлардың кейбірі басқа қауіп факторларымен байланысты болуы мүмкін. Остеопороздың даму қаупі тобына кіретін пациенттер өзекті клиникалық ұсынымдарға сәйкес ем алуы және D дәрумені мен кальцийдің жеткілікті мөлшерін қабылдауы тиіс.

Жеделге жуық терілік қызылжегі (ЖТҚЖ)

Сирек жағдайларда протондық помпа тежегіштерін қолдану ЖТҚЖ дамуымен байланысты. Артралгиямен бірге жүретін, әсіресе күн сәулесінің әсеріне ұшыраған тері бөліктерінде зақымданулар пайда болған кезде пациент дереу медициналық көмекке жүгінуі қажет және бұл жағдайда пантопразолмен емдеуді тоқтату ұсынылады. Протондық помпа тежегіші емінің алдыңғы курсы кезінде ЖТҚЖ дамуы басқа протондық помпа тежегіштерін қолдану аясында оның пайда болу қаупінің жоғарылауына себепші болуы мүмкін.

Зертханалық зерттеулердің нәтижелеріне әсері

А (CgA) хромогранин құрамының артуы нейроэндокриндік жаңа түзілімдердің болуын анықтауға арналған зерттеу нәтижелеріне әсер етуі мүмкін. Мұндай жағдайларды болдырмау үшін пантопразолмен емдеуді А хромограниннің құрамын анықтағанға дейін кемінде 5 күн бұрын тоқтату керек. Егер CgA және гастриннің деңгейлері бастапқы өлшеуден кейін қалыпты мәндеріне қайтпаса, протондық помпа тежегішін тоқтатқаннан кейін 14 күннен соң хромограниннің деңгейін қайта анықтау қажет.

Балалар мен жасөспірімдер

Нольпаза® балаларға қолдануға ұсынылмайды, өйткені 18 жасқа толмаған пациенттерде оның тиімділігі дәлелденбеген.



У пациентов с печеночной недостаточностью, в особенности во время длительного лечения, необходимо наблюдать за уровнем печеночных ферментов. В случае повышения ферментов печени, внутривенное введение пантопразола следует прекратить.

Перед началом лечения следует исключить новообразование, так как применение пантопразола может сгладить симптоматику и отсрочить постановку правильного диагноза.

Пациенту следует получить консультацию врача в следующих случаях:

• - симптомы сохраняются в течение 2 недель
  
  - выраженная потеря веса (ненамеренная)
• анемия
• желудочно-кишечное кровотечение
• дисфагия
• рецидивирующая рвота
• рвота с кровью (в данных случаях требуется исключение новообразования)
  
  - наличие язвы желудка
• хирургической операции на желудок в прошлом
  
  - расстройство пищеварения
• изжога более 4 недель
  
  - печеночная недостаточность
• заболевания печени
• желтуха
  
  - любые другие серьезные заболевания
• которые отражаются на общем состоянии здоровья
  
  - пациенты старше 55 лет
• с изменившейся симптоматикой или с новыми выявленными симптомами
  
  У пациентов с рецидивами симптомов нарушения пищеварения
• изжогой в течение продолжительного времени рекомендовано регулярное наблюдение врача

Показания

Нольпаза® ересектерде қолдануға көрсетілген:

• - асқазан мен он екі елі ішектің ойықжара ауруы
  
  - рефлюкс-эзофагит
  
  - Золлингер-Эллисон синдромы немесе асқазан сөлінің патологиялық гиперсекрециясымен сипатталатын басқа да жағдайлар
  
  
  
  Нольпаза® показана для применения у взрослых:
  
  - язвенная болезнь желудка и двенадцатиперстной кишки
  
  - рефлюкс-эзофагит
  
  - синдром Золлингера-Эллисона или другие состояния
• характеризующиеся патологической гиперсекрецией желудочного сока

Противопоказания

- бензимидазолды алмастыратын препараттың әсер етуші затына және кез келген қосымша заттарға жоғары сезімталдық

- атазанавирді бір мезгілде қолдану

- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер



- повышенная чувствительность к активному веществу, другим замещенным бензимидазолам, к любому из вспомогательных веществ

- одновременное применение с атазанавиром

- выраженные нарушения функции печени и почек

- беременность и период лактации

- детский и подростковый возраст до 18 лет

Лекарственное взаимодействие

Сіңуі рН мәндеріне байланысты дәрілік препараттар

Асқазан сөлі секрециясының айқын және ұзақ басылуына байланысты пантопразол басқа дәрілік препараттардың сіңуіне әсер етуі мүмкін, олар үшін рН пероральді қабылдау кезінде биожетімділіктің маңызды факторы болып табылады, мысалы, кетоконазол, итраконазол және позаконазол сияқты кейбір азолды зеңге қарсы дәрілер, сондай-ақ басқа да дәрілік препараттар, мысалы, эрлотиниба.

АИТВ протеаза тежегіштері

Пантопразолды АИТВ протеаза тежегіштерімен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, олардың сіңуі асқазандағы рН-ға байланысты, мысалы, атазанавир, өйткені бұл жағдайда олардың биожетімділігі айтарлықтай төмендеуі мүмкін. Егер протондық помпа тежегіштерімен бірге АИТВ протеазы тежегіштерін тағайындауды болдырмау мүмкін болмаса, қатаң клиникалық мониторинг жүргізу ұсынылады (мысалы, вирустық жүктеме). Пантопразолдың тәуліктік дозасы 20 мг аспауы тиіс. АИТВ протеаза тежегіштерінің дозаларын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Кумарин қатарының антикоагулянттары (фенпрокумон және варфарин)

Пантопразолды варфаринмен немесе фенпрокумонмен бір мезгілде қолдану олардың фармакокинетикасына немесе ХҚҚ (халықаралық қалыптасқан қатынас) әсер етпеді. Дегенмен, протондық помпа тежегіштері мен варфарин немесе фенпрокумон қабылдаған пациенттерде ХҚҚ жоғарылауы және протромбин уақытын ұзарту туралы хабарламалар бар. ХҚҚ жоғарылауы және протромбин уақытын ұзарту патологиялық қан кетулердің пайда болуына немесе тіпті өлімге әкелуі мүмкін. Пантопразолмен және варфаринмен немесе фенпрокумонмен емделіп жатқан пациенттерге ХҚҚ және протромбиндік уақыт көрсеткіштерінің мониторингі қажет болуы мүмкін.

Метотрексат

Протондық помпа тежегіштерін метотрексаттың жоғары дозаларымен біріктіріп қолданғанда (мысалы, 300 мг) қандағы метотрексат деңгейі артады. Осыған байланысты метотрексаттың жоғары дозаларымен емделіп жатқан пациенттерге, мысалы, қатерлі жаңа түзілімдерімен немесе псориазбен ауыратын пациенттерге пантопразолмен емдеуді уақытша тоқтату ұсынылады.

Өзара әрекеттесудің басқа зерттеулері

Пантопразол Р450 цитохром жүйесінің ферменттері арқылы бауырда толығымен метаболизденетін. Препарат метаболизмінің негізгі жолы CYP2C19 әсерімен деметилдену болып табылады, ал басқа метаболизмдік реакциялар қатарына CYP3A4 ферментінің тотығуы жатады.

Сол сияқты метаболизденетін дәрілік препараттармен, атап айтқанда карбамазепинмен, диазепаммен, глибенкламидпен, нифедипинмен және құрамында левоноргестрел және этинилэстрадиол бар ішілетін контрацептивтермен өзара әрекеттесуін зерттеу клиникалық мәнді өзара әрекеттесулерді айқындамады.

Пантопразолдың басқа дәрілік препараттармен немесе сол ферменттік жүйе арқылы метаболизденетін заттармен өзара әрекеттесуінің ықтималдығын болдырмауға болмайды.

Пантопразол CYP1A2 изоферменттері арқылы метаболизденетін белсенді заттардың метаболизміне әсер етпейді (мысалы, кофеин, теофиллин), CYP2C9 (мысалы, пироксикам, диклофенак, напроксен), CYP2D6 (мысалы, метопролол) және CYP2E1 (мысалы, этанол), сондай-ақ р-гликопротеинмен байланысты дигоксиннің сіңуін бұзбайды.

Бір мезгілде тағайындалған антацидтермен өзара әрекеттесу анықталған жоқ.

Онымен бір мезгілде тағайындалатын белгілі бір антибиотиктермен (кларитромицин, метронидазол, амоксициллин) пантопразолдың клиникалық елеулі өзара әрекеттесулері анықталмаған.

CYP2C19 тежейтін немесе индукциялайтын дәрілік препараттар

CYP2C19 ингибиторлары, мысалы, флувоксамин, пантопразолдың жүйелік экспозициясын арттыруы мүмкін. Ұзақ уақыт бойы пантопразолдың жоғары дозаларымен емделген пациенттерге немесе бауыр функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерге дозаны төмендету қажет болуы мүмкін.

CYP 2C19 немесе CYP 3A4-ке әсер ететін ферменттер индукторлары, мысалы, рифампицин және шайқурай (Hypericum perforatum), осы ферменттік жүйелер арқылы метаболизденетін протонды помпа тежегіштерінің плазмалық концентрациясын төмендетуі мүмкін.



Необходимо обратить внимание на одновременный прием пантопразола с препаратами, всасывание которых зависит от рН среды желудка, например, некоторыми противогрибковыми препаратами из группы азолов, такими как кетоконазол, интраконазол, позаконазол, эрлотиниб, ввиду изменения абсорбции данных препаратов.

Одновременный прием пантопразола и атазанавира значительно уменьшает биодоступность последнего и, тем самым, снижает его эффективность.

При совместном применении фенпрокумона или варфарина отмечено несколько единичных случаев изменения Международного нормализационного отношения (МНО или INR), поэтому пациентам, получающим кумариновые антикоагулянты (фенпрокомон, варфарин) рекомендуется контроль протромбинового времени/МНО после назначения, завершения приема пантопразола или в случаях нерегулярного использования пантопразола.

Пантопразол имеет высокую химическую стабильность при нейтральном рН и

и низкий потенциал взаимодействия с системой цитохрома Р 450, поэтому риск побочных реакций, вызванных взаимодействием Нольпазы® с другими препаратами, метаболизирующимися системой цитохром Р450, можно считать минимальным.

Исследования показывают отсутствие клинически значимых взаимиодействий Нольпазы® с кофеином, карбамазипином, диазепамом, этанолом, диклофенаком, напроксеном, метапрололом, нифедипином, фенитоином, пираксикамом, теофилином, оральными контрацептивами, содержащими левононгестрел и этинилэстрадиол.

При назначении пантопразола с антибиотиками как кларитромицин, метронизадол, амоксициклин, клинически значимых взаимодействий не выявлено.