ВЕРОШПИРОН 0,025 N20 ТАБЛ

Name: ВЕРОШПИРОН 0,025 N20 ТАБЛ
Brand: -ГЕДЕОН РИХТЕР ОАО
Price: 878.00 KZT

Рецептурный препарат

Внешний вид товара может отличаться от изображённого на фотографии

-Гедеон Рихтер ОАО

Цена:

878.00 тнг.

Количество:

Вид товара:	Лекарственные средства
Действующие вещества:	Спиронолактон
Производитель:	-ГЕДЕОН РИХТЕР ОАО
Страна происхождения:	Венгрия
Форма выпуска и упаковка:	20 таблеткадан поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада. 1 пішінді қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады. По 20 таблеток в контурной ячейковой упаковке из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой. По 1 контурной упаковке вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках вкладывают в картонную пачку.
Беречь от детей:	Да
Все лекарства Верошпирон	Все аналогичные товары

Инструкция по применению

Верошпирон инструкция по применению

Лекарственная форма

Верошпирон, 25 мг, таблеткалар

Таблетки, 25 мг

Состав

Дәрілік препараттың құрамы

Бір таблетканың құрамында:

белсенді зат: 25 мг спиронолактон
қосымша заттар: сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы
магний стеараты
тальк
жүгері крахмалы
лактоза моногидраты

Одна таблетка содержит

активное вещество - спиронолактон 25 мг

вспомогательные вещества:

кремния диоксид коллоидный
магния стеарат
тальк
крахмал кукурузный
лактозы моногидрат

Фармакодинамика

Спиронолактон альдостеронның бәсекелі антагонисі болып табылады. Нефронның дистальды бөліктерінде спиронолактон натрий мен судың альдостеронмен тежелуіне жол бермейді және альдостеронның әсерінен калийдің шығарылуын басады. Препарат Na, Cl иондарының шығарылуын күшейтіп қана қоймайды және K иондарының шығарылуын әлсіретеді, сонымен қатар h иондарының несеппен бірге шығарылуын тежейді. Диуретик әсерінее байланысты спиронолактон артериялық қысымды төмендетеді.

Клиникалық тиімділігі және қауіпсіздігі

Альдактонды қолдануды рандомизацияланған зерттеу (RALES) - жүрек функциясының III-IV кластағы жеткіліксіздігі бар, рандомизация сәтінде NYHA жіктемесі бойынша жүрек функциясының IV кластағы жеткіліксіздігін зерттеуге қосқанға дейін 6 ай ішінде анықталған 35% - дан аспайтын лықсыту фракциясы бар 1663 пациенттің қатысуымен жүргізілген жасырын салыстырылмалы көпорталықты зерттеу. Барлық пациенттер ілмекті диуретиктерді қабылдады, пациенттердің 97% - ы АӨФ тежегішін, 78%-дигоксинді қабылдады (зерттеу жүргізу кезінде бета-блокаторлардың кең таралуы болған жоқ, пациенттердің тек 15% - ы бета-блокаторларды қабылдады). Қан сарысуында креатинин концентрациясының 2,5 мг/дл-ден астам бастапқы жоғарылауы немесе қан сарысуында калийдің бастапқы мөлшерінің 5,0 мЭкв/л-ден астам жоғарылауы болған пациенттер зерттеуге қосылмады. Сондай-ақ зерттеуден қан сарысуындағы калий мөлшерінің бастапқы көрсеткішімен салыстырғанда 25% - ға жоғарылауы тіркелген пациенттер шығарылып тасталды. Пациенттер тәулігіне бір рет 25 мг спиронолактон тобына немесе тиісті плацебо қабылдайтын топқа 1:

1 арақатынасында рандомизацияланды

Препаратты тәулігіне 25 мг дозада жақсы көтерген пациенттерге клиникалық көрсетілімдер бойынша препараттың дозасын тәулігіне 50 мг дейін арттырған.Препаратты тәулігіне 25 мг дозада көтермеген пациенттерге спиронолактон дозасын 2 күнде 1 рет 25 мг дейін төмендетті.RALES зерттеуіндегі бастапқы нүкте кез келген себептерден болатын өлім болды.Пациенттерді орташа есеппен 24 ай бойы бақылағаннан кейін, RALES зерттеуі мерзімінен бұрын аяқталды, өйткені жоспарланған аралық талдау спиронолактон қабылдаған пациенттер тобында өлімнің айтарлықтай төмендегенін анықтады.Спиронолактон өлім қаупін плацебоға қарағанда 30% - ға азайтты (p <0,001; 95% сенімділік аралығы 18% - дан 40% - ға дейін).Бұдан басқа, спиронолактон жүректің тоқтап қалуынан болған өлімінің, ең алдымен жүректің кенеттен тоқтап қалуынан және жүрек функциясы жеткіліксіздігінің өршуінен болатын өлімнің, сондай-ақ жүрек аурулары бойынша ауруханаға жатқызу қаупін едәуір азайтты.NYHA жіктемесі бойынша сатының өзгеруі спиронолактон қабылдайтын топта анағұрлым қолайлы болды.Гинекомастия және кеуденің ауыруы спиронолактон қабылдаған ерлердің 10% - ында, плацебо (p <0,001) тобындағы ерлердегі 1% - бен салыстырғанда байқалды.Ауыр гиперкалиемияның даму жиілігі пациенттердің екі тобында да бірдей төмен болды.

Спиронолактон является конкурентным антагонистом альдостерона.Он действует в дистальных канальцах нефрона, ингибируя задержку ионов натрия и воды, а также экскрецию ионов калия - эффекты альдостерона.Он не только повышает экскрецию Na+ и Cl- и снижает экскрецию К+ с мочой – он также снижает экскрецию Н+.Как следствие своего диуретического эффекта, он обладает гипотензивным действием.

Фармакокинетика

Спиронолактонның асқазан-ішек жолынан тез және толық сіңіріледі. Қан плазмасы ақуыздарымен белсенді байланысады (шамамен 90%). Спиронолактон адам организмінде тез метаболизденеді. Спиронолактонның фармакологиялық белсенді метаболиттері 7альфа-тиометилспиронолактон және канренон болып табылады. Өзгермеген спиронолактонның қаннан жартылай шығарылу кезеңі қысқа (1,3 сағат) болғанына қарамастан, белсенді метаболиттердің жартылай шығарылу кезеңі неғұрлым ұзақ (2,8-ден 11,2 сағатқа дейінгі аралықта). Метаболиттері негізінен бүйрек арқылы шығарылады, олардың аздаған мөлшері ішек арқылы шығарылады. Спиронолактон және оның метаболиттері плацента арқылы және емшек сүтіне енеді.

Дені сау еріктілер 15 күн ішінде ашқарынға тәулігіне 100 мг спиронолактон қабылдағаннан кейін препараттың плазмадағы ең жоғары концентрациясына (t max), плазмадағы ең жоғары концентрациясына (C max) қол жеткізу уақыты, сондай-ақ спиронолактонның жартылай шығарылу кезеңі (t 1/2) тиісінше 2,6 сағатты, 80 нг/мл және шамамен 1,4 сағатты құрады. 7альфа-тиометилспиронолактон және канренон метаболиттері үшін t max көрсеткіші тиісінше 3,2 сағат және 4,3 сағатты, C max - 391 нг/мл және 181 нг/мл, ал t 1/2 - 13,8 сағат және 16,5 сағатты құрады.

Спиронолактонды бір рет қабылдағаннан кейін бүйрек белсенділігі 7 сағаттан кейін шыңына жетеді және кем дегенде 24 сағатқа созылады.

Абсорбция спиронолактона из желудочно-кишечного тракта быстрая и полная. В значительной степени он связывается с белками плазмы (приблизительно 90 %). Спиронолактон подвергается быстрому метаболизму. Его активными метаболитами являются 7?-тиометилспиронолактон и канренон. Несмотря на то, что период полувыведения самого спиронолактона короток (1,3 часа), периоды полувыведения его активных метаболитов продолжительнее (от 2,8 до 11,2 часов). Метаболиты экскретируются, главным образом, с мочой; малая часть экскретируется с калом. Спиронолактон и его метаболиты проникают через плаценту и экскретируются с материнским молоком.

После приема 100 мг спиронолактона ежедневно в течение 15 дней показатели времени до достижения пиковой концентрации в плазме (tmax), пиковой концентрации в плазме (Cmax) и периода полувыведения (t1/2) спиронолактона составили:

2
6 часа
80 нг/мл и
приблизительно 1
4 часа
соответственно

Для 7?-тиометилспиронолактона и канренона эти показатели составили, соответственно, 3,2 и 4,3 часа; 391 нг/мл и 181 нг/мл; 13,8 и 16,5 часов.

Влияние на почки единичной дозы спиронолактона достигает пика через 7 часов и сохраняется, по меньшей мере, в течение 24 часов.

Побочные действия

Өте жиі

- гиперкалиемия (бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде және бір мезгілде калий препараттарын қабылдайтын пациенттерде)

- аритмия (бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде және спиронолактонмен бір мезгілде калий препараттарын қабылдайтын пациенттерде)

- либидоның төмендеуі, эрекциялық дисфункция, гинекомастия (еркектерде), сүтбездердің ауыруы, кеуде ауыруы (еркектерде), сүтбездердің үлкеюі, етеккір циклінің бұзылуы (әйелдерде)

Жиі

- Гиперкалиемия (егде пациенттерде, қант диабеті кезінде және АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде)

- жүректің айнуы, құсу

- бедеулік (препаратты тәулігіне 450 мг жоғары дозада қолданғанда)

Жиі емес

- бағдардан адасу

- ұйқышылдық (бауыр циррозы бар пациенттерде), бас ауыру

- астения, шаршау

Сирек

- аса жоғары сезімталдық

- гипонатриемия, дегидратация, порфирия

- гастрит, ойықжара, асқазаннан қан кету, асқазанның ауыруы, диарея

- бөртпе, есекжем

Өте сирек

- тромбоцитопения, агранулоцитоз, эозинофилия

- гирсутизм

- салдану, параплегия

- васкулит

- дауыс тембрінің өзгеруі

- гепатит

- алопеция, экзема, сақина тәрізді эритема, терінің жегі тәріздес өзгеруі

- остеомаляция

- бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігі

- қандағы мочевина концентрациясының жоғарылауы, қандағы креатинин концентрациясының жоғарылауы

Белгісіз

- гиперхлоремиялық ацидоз

- жағымсыз артериялық гипертензия

- Буллезді пемфигоид (әдетте, ұзақ қолданғанда), Стивенс-Джонсон синдромы, эозинофилиямен және жүйелі көріністермен байқалатын дәрілік реакция (DRESS синдромы), уытты эпидермалық некролиз

- Гликозилденген гемоглобин мөлшерінің жоғарылауы (HbA1c)

Очень часто (?1/10)

- гиперкалиемия (у пациентов с почечной недостаточностью и тех, кто получает препараты калия)

- аритмия (у пациентов с почечной недостаточностью и тех, кто получает препараты калия)

- снижение либидо, эректильная дисфункция, гинекомастия (у мужчин), болезненность молочной железы, увеличение молочной железы, менструальные нарушения (у женщин)

Часто (?1/100, <1/10)

- гиперкалиемия (у пожилых пациентов, диабетиков и получающих ингибиторы АПФ)

- тошнота, рвота

- бесплодие (в случае использования высоких доз (450 мг в сутки))

Нечасто (?1/1000, <1/100)

- головная боль, спутанность сознания, сонливость, астения, усталость, головокружение, мышечные спазмы, атаксия, судороги икроножных мышц

Редко (?1/10000, <1/1000)

- гиперчувствительность

- гипонатриемия, дегидратация, порфирия

- гастрит, язва, желудочное кровотечение, боль в желудке, диарея, запор

- сыпь, крапивница, гиперемия

Очень редко (<1/10000)

- тромбоцитопения, агранулоцитоз, эозинофилия, мегалобластоз

- гирсутизм

- паралич, параплегия

- васкулит

- изменение тембра голоса

- гепатит

- алопеция, экзема, кольцевидная эритема, волчаночно-подобные поражения кожи

- остеомаляция

- острая почечная недостаточность

- повышение содержания мочевины сыворотки крови, гиперкреатининемия

Неизвестная частота

- гиперхлоремический ацидоз или алкалоз

- нежелательная гипотензия

Нежелательные эффекты обычно купируются после отмены препарата.

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

- Ерекше сақтықпен спиронолактонды негізгі ауруы ацидоздың және/немесе гиперкалиемияның дамуына түрткі болуы мүмкін пациенттерде қолданған жөн.

- Диабеттік нефропатиясы бар пациенттерде гиперкалиемияның даму қаупі жоғары болады.

- Спиронолактон қабылдау қан мочевина азотының (ҚМА) өткінші жоғарылауын, әсіресе бүйрек функциясының бұзылуы және гиперкалиемия аясында туындатуы мүмкін. Спиронолактон қайтымды гиперхлоремиялық метаболизмдік ацидоз туғызуы мүмкін. Осылайша, препаратты қолдану бүйрек және бауыр функциясы бұзылған пациенттерде, сондай-ақ егде жастағы пациенттерде қан сарысуында электролиттер көрсеткіштерін және бүйрек функциясын ұдайы бақылап отыру қажет.

- Спиронолактонды гиперкалиемия туындататын препараттармен (мысалы, басқа калийсақтағыш диуретиктер, АӨФ тежегіштері, ангиотензин II рецепторларының антагонисі, альдостерон блокаторлары, гепарин, төменмолекулалы гепарин, калий препараттары, калийге бай диета, құрамында калий бар тұз алмастырғыштарын тұтыну) бір мезгілде қолдану ауыр гиперкалиемия дамуына әкелуі мүмкін.

- Гиперкалиемия өлімге әкеп соғуы мүмкін. Спиронолактон қабылдайтын жүрек функциясы жеткіліксіздігінің ауыр түрі бар пациенттерде калий мөлшерін бақылап отыру мен түзетудің маңызы зор. Препаратты басқа калийсақтағыш диуретиктермен бірге қолданбаған жөн. Сарысудағы калий мөлшері 3,5 мЭкв/л жоғары пациенттерге калий препараттарын қолдануға болмайды. Калий мен креатинин мөлшерін мониторингілеудің ұсынылатын жиілігі препаратты қабылдау басталғаннан немесе спиронолактон дозасын арттырғаннан кейін бір аптадан кейін, ай сайын алғашқы 3 ай ішінде, содан кейін тоқсан сайын бір жыл ішінде, одан кейін әрбір 6 ай сайын. Қан сарысуындағы калий мөлшері 5 мЭкв/л-ден артық немесе креатинин мөлшері 4 мг/дл-ден артық болған кезде спиронолактонды қабылдауды уақытша немесе толық тоқтату керек.

- Порфириясы бар пациенттерде Верошпирон препаратын аса сақтықпен қолдану керек, өйткені көптеген препараттар порфирия өршуін қоздырады.

- Препарат қабылдағанда алкоголь тұтынуға тыйым салынады.

Қосымша заттар

Лактоза

Верошпирон таблеткаларының құрамында лактоза моногидраты бар. Бұл препаратты галактоза жақпаушылығы, толық лактаза жеткіліксіздігі немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы синдромы сияқты сирек тұқым қуалайтын аурулары бар пациенттер қабылдамауы керек.

Натрий

Бұл препараттың құрамында бір таблеткада кемінде 1 ммоль (23 мг) натрий, яғни құрамында натрий жоқ.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Спиронолактон адамдарда антиандрогендік әсерге ие, сондықтан оны жүктілік кезінде қолдануға болмайды. Спиронолактон немесе оның метаболиттері гематоплаценталық бөгет арқылы өтеді. Буаз егеуқұйрықтарда спиронолактонды қолдану аясында еркек жынысты ұрықтарының феминизациясы байқалды, ал туғаннан кейін әйел жынысты және еркек жынысты ұрпақтарында эндокриндік бұзылулар байқалды. Жүкті әйелдерде спиронолактонды қолдану ықтимал пайдасы ана мен шарана үшін ықтимал қауіптерінен асқан жағдайда ғана мүмкін болады.

Бала емізу

Спиронолактон метаболиттері емшек сүтінде анықталды. Спиронолактонды қолдану қажет болған жағдайда бала емізуді тоқтатып, баланы тамақтандырудың басқа әдісін қолданған жөн.

Дәрілік заттың көлік құралдарын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Емдеудің басында ұзақтығы әркімде жеке белгіленетін уақыт кезеңінде көлік құралдарын және қауіптілігі зор механизмдер басқарудан бас тартқан дұрыс. Әрі қарай шектеулер әр пациент үшін жеке анықталуы керек.

Верошпирон® следует применять с особой осторожностью у пациентов, имеющих заболевания, которые могут обусловить развитие ацидоза и/или гиперкалиемии. Препарат может повысить риск развития гиперкалиемии у пациентов с диабетической нефропатией.

Терапия Верошпироном® может вызвать транзиторное повышение содержания азота мочевины сыворотки крови, особенно у пациентов с уже имеющимся нарушением функции почек и гиперкалиемией. Верошпирон® может вызвать развитие обратимого гиперхлоремического метаболического ацидоза. Таким образом, у пациентов с нарушением функции почек и печени, а также у пожилых пациентов следует регулярно исследовать биохимические показатели функции почек, а также электролитный баланс.

Терапия Верошпироном® может нарушить процесс определения сывороточного дигоксина, кортизола плазмы и эпинефрина.

Во время лечения Верошпироном® запрещается прием алкоголя.

В состав лекарственного препарата входит лактоза. Препарат не должен назначаться пациентам с редкими врожденными формами непереносимости лактозы:

лактазная недостаточность Лаппа
глюкозо-галактозная мальабсорбция

Беременность и лактация

Препарат противопоказан при беременности и в период грудного вскармливания.При необходимости в назначении препарата следует прекратить грудное вскармливание.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

В начале лечения от управления транспортными средствами и потенциально опасными механизмами следует отказаться на период времени, продолжительность которого определяется индивидуально.В дальнейшем, к этому ограничению следует подходить дифференцировано у каждого отдельного пациента.

Показания

Қолданылуы

Верошпирон ересектер мен балаларда келесі көрсетілімдер бойынша қолдануға арналған:

- басқа емге жауап бермейтін немесе оны көтере алмайтын пациенттердегі жүрек функциясының іркілістік жеткіліксіздігі
сондай-ақ басқа диуретиктердің әсерін күшейту үшін

- эссенциалдық гипертензия
негізінен гипокалиемия жағдайында
әдетте
гипертензияға қарсы басқа да препараттармен біріктіріп

- асцитпен және/немесе ісінумен қатар жүретін бауыр циррозы

- бастапқы гиперальдостеронизмді емдеу

- нефроздық синдром кезіндегі ісінулер

- егер пациент қандай да бір басқа препараттарды алу мүмкін емес жағдайларда
гипокалиемияны емдеу

- басқа емдеу әдістері қолданылмайтын кезде жүрек гликозидтерін қабылдайтын пациенттерде гипокалиемияның профилактикасы

- застойная сердечная недостаточность в случаях
когда у пациента не наблюдается ответ на лечение другими диуретиками или есть необходимость в потенцировании их эффектов

- эссенциальная артериальная гипертензия
главным образом
в случаях гипокалиемии
обычно в комбинации с другими антигипертензивными препаратами

- цирроз печени
сопровождающийся отеками и/или асцитом

- лечение первичного гиперальдостеронизма

- отеки
обусловленные нефротическим синдромом

- лечение гипокалиемии (в случаях невозможности получения другой терапии)

- профилактика гипокалиемии у пациентов
получающих сердечные гликозиды
в случаях
когда другие подходы рассматриваются как нецелесообразные

Противопоказания

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- әсер етуші затқа немесе 6.1 бөлімінде атап көрсетілген қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- анурия

- бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігі

- бүйрек функциясының ауыр бұзылулары (шумақтық сүзілу жылдамдығы 10 мл/мин аз)

- жүрек функциясының жеткіліксіздігі (шумақтық сүзілу жылдамдығы 30 мл/мин кем немесе креатининнің сарысу концентрациясы 220 мкмоль/л астам)

- гиперкалиемия

- гипонатриемия

- Аддисон ауруы

- эплеринонды немесе басқа калийсақтағыш диуретиктерді бір мезгілде қолдану

- жүктілік және бала емізу кезеңі

- тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, толық лактаза жеткіліксіздігі немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы

- повышенная чувствительность к действующему веществу или к любому из вспомогательных веществ, перечисленные в разделе «Состав».

- анурия, острая почечная недостаточность, выраженное нарушение азотовыделительной функции почек (скорость клубочковой фильтрации < 10 мл/мин).

- сердечная недостаточность (скорость клубочковой фильтрации менее 30 мл/мин или сывороточная концентрация креатинина более 220 мкмоль/л).

-одновременное применение эплеренона или других калийсберегающих диуретиков

- гиперкалиемия, гипонатриемия.

- беременность и период лактации.

- болезнь Аддисона.

- детский возраст до 6 лет.

- пациентам с такими редкими наследственными заболеваниями, как непереносимость галактозы, полная лактазная недостаточность или синдром глюкозо-галактозной мальабсорбции.

Лекарственное взаимодействие

Сопутствующий прием Верошпирона® и других калийсберегающих диуретиков, ингибиторов АПФ, антагонистов рецепторов ангиотензина-II, блокаторов альдостерона, препаратов калия может привести к тяжелой гиперкалиемии.

При совместном применении с:

- другими диуретиками (повышенный диурез)

- холестирамином
хлоридом аммония (повышение риска гиперкалиемии и гиперхлоремического метаболического ацидоза)

- иммунодепрессантами (такролимус и циклоспорин) - повышение риска гиперкалиемии

- антигипертензивными препаратами (особенно ганглиоблокаторами) – может развиться чрезмерная гипотензия
таким образом
доза антигипертензивных препаратов может подлежать уменьшению при добавлении к терапевтической схеме Верошпирона® с последующей корректировкой по мере необходимости

- алкоголем
барбитуратами или наркотическими препаратами - могут потенцировать ортостатическую гипотензию
вызываемую спиронолактоном

- прессорными аминами (норэпинефрином): Верошпирон® уменьшает их действие
это следует учитывать при проведении местной или общей анестезии с применением этих препаратов

- нестероидными противовоспалительными средствами (НПВС)
в частности
ацетилсалициловой кислотой
индометацином и мефенамовой кислотой - повышение риска гиперкалиемии с сопутствующим снижением диуретического
натрийуретического и антигипертензивного действия Верошпирона®

- глюкокортикостероидами
АКТГ - парадоксальное увеличение экскреции калия

- дигоксином - спиронолактон способен увеличивать период полувыведения дигоксина
что может привести к повышению его содержания в сыворотке крови и развитию гликозидной интоксикации

- литием - препараты лития не следует назначать одновременно с диуретиками
поскольку они снижают почечный клиренс лития и могут повысить риск интоксикации

- карбеноксолоном - может вызывать задержку натрия и таким образом
снижать эффективность спиронолактона

- карбамазепином - при одновременном приеме со спиронолактоном может вызывать развитие клинически значимой гипонатриемии

- производными кумарина - их эффект ослабляется

- трипторелином
бусерелином
гонадорелином - их эффекты усиливаются Влияние на результаты лабораторных исследований - может ожидаться влияние на процесс определения концентрации дигоксина радиоиммунологическими методами

Состав и инструкция по применению Верошпирон.
Купить Верошпирон в аптеке в Восточно-Казахстанской области с доставкой.
Цена на Верошпирон - 878.00.

Ближайшие к вам пункты доставки в Восточно-Казахстанской области вы можете посмотреть здесь.

Цены на Верошпирон в других городах

Верошпирон в Алматы, Верошпирон в Астане, Верошпирон в Уральске, Верошпирон в Актау, Верошпирон в Усть-Каменогорске, Верошпирон в Шымкенте, Верошпирон в Караганде

Способ применения

Дозировка

Дозалау режимі

Ересектер

Бастапқы гиперальдостеронизм

Диагностикалық мақсаттар үшін

1) Ұзақ тест: спиронолактон тәулігіне 400 мг-ден 3-4 апта қабылданады. Гипокалиемия және артериялық гипертензияны түзетуге қол жеткізгенде бастапқы гиперальдостеронизм барын болжамдауға болады.

2) Қысқа тест: спиронолактон тәулігіне 400 мг-ден 4 күн бойы қабылданады. Верошпирон препаратын қабылдау кезінде қанда калий мөлшері артқанда және оны тоқтатқаннан кейін төмендегенде бастапқы гиперальдостеронизм барын болжамдауға болады.

Емі

Хирургиялық емге дайындық кезінде спиронолактонды тәулігіне 100-ден 400 мг дейінгі дозаларда қолданады. Егер операция тағайындалмаса, спиронолактонды ең аз тиімді дозада ұзақ демеуші ем үшін қолдануға болады. Ондай жағдайда препараттың бастапқы дозасы ең аз тиімді дозаға жеткенге дейін әрбір 14 күн сайын азайтылуы мүмкін. Верошпирон препаратын ұзақ қолданғанда жағымсыз әсерлерінің айқындығын төмендету үшін басқа диуретиктермен біріктірілімде қолдану ұсынылады.

Жүрек функциясының іркілістік жеткіліксіздігі немесе нефроздық синдром аясындағы ісінулер

Бастапқы доза 100 мг құрайды және тәулігіне 25-тен 200 мг дейінгі аралықта өзгеруі мүмкін, препаратты 1-2 қабылдау ішінде қолдануға болады. Верошпирон препаратының анағұрлым жоғары дозаларын қабылдағанда бүйрек өзекшерінің анағұрлым проксимальдық бөлігінде әсер ететін диуретикпен бірге қолданылуы мүмкін. Ондай жағдайда Верошпирон препаратының дозасын түзету керек.

Жүрек функциясының ауыр жеткіліксіздігін емдеген кезде қосымша ем (Нью-Йорк кардиологиялық қауымдастығының (NYHA) жіктеуі бойынша III-IV класс және лықсыту фракциясы ≤35%)

Альдактонды қолдануды рандомизацияланған зерттеу нәтижелері негізінде (RALES: сондай-ақ 5.1 бөлімін қараңыз), егер қан сарысуында калий мөлшері 5,0 мЭкв/л аспайтын болса, ал креатинин концентрациясы қан сарысуында 2,5 мг/дл аспайтын болса, қолданудың басында базалық стандартты ем аясында спиронолактонның дозасы тәулігіне 25 мг құрауы тиіс екендігі анықталды. Тәулігіне 25 мг дозада препарат жағымдылығы жақсы пациенттерге клиникалық көрсетілімдері бойынша дозаны тәулігіне 50 мг дейін арттыруға болады. Препарат жақпайтын пациенттерге тәулігіне 25 мг дозада, препарат дозасын 2 күнде бір рет 25 мг дейін төмендетуге болады (4.4 бөлімін қараңыз).

Бұрын қолданылған гипотензиялық препараттардың тиімділігі жеткіліксіз болған жағдайда артериялық гипертензияны емдеу кезіндегі қосымша ем

Спиронолактонның бастапқы дозасы басқа гипотензиялық препараттармен бір мезгілде қолданғанда тәулігіне 25 мг құрайды. Егер 4 апта өткеннен кейін артериялық қысым мақсатты мәніне жетпесе, препараттың дозасын екі еселеуге болады. Гиперкалиемия дамуын туындатуы мүмкін препаратты қабылдайтын артериялық гипертензиясы бар пациенттерде (мысалы, АӨФ тежегіштері немесе ангиотензин рецепторларының блокаторлары), спиронолактон қолдануды бастағанға дейін қан сарысуында калий және креатинин мөлшерін бағалау керек. Қан сарысуында калий мөлшері 5,0 ммоль/л асатын, ал креатинин концентрациясы қан сарысуында 2,5 мг/дл асатын пациенттерге Верошпирон препаратын қолданбаған жөн. Спиронолактон қабылдауды бастағаннан кейін 3 ай ішінде қандағы калий және креатинин мөлшерін мұқият бағалау керек.

Асцит және бауыр циррозына байланысты ісінулер

Егер несепте Na/K иондарының арақатынасы 1,0 асатын болса, препараттың тәуліктік дозасы 100 мг құрауы тиіс. Егер көрсетілген арақатынасы 1,0 аз болса, препарат дозасы тәулігіне 200-ден 400 мг дейінгі аралықта болуы тиіс.

Демеуші доза әрбір пациент үшін жекелей белгіленуі тиіс.

Гипокалиемия

Егер калий препараттарын немесе басқа калий жинақтаушы әдістерді қолдану жеткіліксіз болатын болса, препарат тәулігіне 25-100 мг дозада тағайындалады.

Пациенттердің ерекше топтары

Балалар

Препараттың бастапқы дозасы 1-4 қабылдауға тәулігіне дене салмағына 1-3 мг/кг құрайды. Демеуші ем жүргізгенде немесе басқа диуретиктермен бір мезгілде қолданғанда спиронолактон дозасы дене салмағына 1-2 мг/кг дейін төмендетілуі тиіс.

Қажет болғанда ұсақталған 25 мг таблеткадан суспензия дайындауға болады.

Егде жастағы пациенттер

Препаратпен емдеуді ең жоғары қажетті әсеріне жеткенге дейін оны біртіндеп арттыра отырып ең аз дозадан бастау ұсынылады. Спиронолактон метаболизмі мен шығарылуына әсер етуі ықтимал бүйрек пен бауырдың ауыр бұзылулары бар пациенттерде сақ болу керек. Сонымен қоса, препаратты егде жастағы пациенттерде қолданғанда гиперкалиемияның даму қаупін ескерген жөн (4.4 бөлімін қараңыз).

Бауыр функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бауыр функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде қолдану бойынша арнайы нұсқаулар жоқ.

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде қолдану бойынша арнайы нұсқаулар жоқ.

Қолдану тәсілі

Ішке қабылдауға арналған.

Әдетте, спиронолактонның тәуліктік дозасы тамақтанудан кейін тәулігіне 1 немесе 2 рет қабылданады. Препараттың тәуліктік дозасын немесе тәуліктік дозасының бірінші бөлігін таңертең қабылдау ұсынылады.

Верошпирон® назначается в один или в два приема после еды. Прием суточной дозы или первой части суточной дозы рекомендуется осуществлять утром.

Первичный гиперальдостеронизм

В случаях диагностированного первичного гиперальдостеронизма препарат может назначаться при подготовке к операции в дозе 100-400 мг. У пациентов, у которых операция не планируется, препарат может использоваться в качестве длительной поддерживающей терапии в наименьшей эффективной дозировке, определяемой индивидуально. В описанной ситуации начальную дозу допустимо снижать каждые 14 дней до достижения минимальной эффективной дозы. В случаях длительного применения, рекомендуется использовать в комбинации с диуретиками других групп для уменьшения побочных эффектов.

Отеки (застойная сердечная недостаточность, нефротический синдром)

Взрослые: начальная суточная доза составляет 100 мг (25-200 мг) и назначается в один или два приема.

В случае назначения более высоких доз, Верошпирон® можно принимать в комбинации с другими группами диуретиков, действующими в более проксимальных отделах почечных канальцев. В этом случае дозировка Верошпирона® должна корректироваться.

Цирроз печени, сопровождающийся асцитом или отеками

Если соотношение Na+/K+ в моче больше 1, начальная суточная и максимальная суточная дозы составляют 100 мг. Если это соотношение меньше 1, начальная суточная доза составляет 200 мг, максимальная – 400 мг/сут. Поддерживающая доза должна определяться индивидуально.

Эссенциальная артериальная гипертензия

Начальная суточная доза, назначаемая в один или два приема, составляет 50-100 мг и принимается в комбинации с другими антигипертензивными препаратами. Терапия должна продолжаться в течение двух недель, поскольку к концу этого периода достигается максимальный антигипертензивный эффект. Затем величина дозы должна корректироваться индивидуально в зависимости от достигнутого эффекта.

Гипокалиемия

У пациентов, которым недостаточно пищевых добавок с К+ или других методов калий-заместительной терапии, препарат принимают в суточной дозе 25-100 мг.

Дети

Начальная суточная доза составляет 1-3 мг/кг массы тела в один или два приема. Дозу следует снижать до 1-2 мг/кг в случае поддерживающей терапии в комбинации с другими диуретиками.

Пожилые пациенты

Рекомендуется начинать лечение с более низких доз с последующим постепенным увеличением до достижения максимального эффекта. Надлежит принимать во внимание имеющие место печеночные и почечные нарушения, поскольку они влияют на метаболизм препарата и его экскрецию.