ГЛЕНЦЕТ АДВАНС N14 ТАБЛ

Лекарственная форма

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар



Таблетки, покрытые пленочной оболочкой

Состав

Қосымша мәліметтер

Дәрілік препараттың құрамы

Бір таблетканың құрамында:

• Интрагранулярлық бөлік
  
  белсенді зат -монтелукаст натрий (монтелукастқа баламалы) - 10.0 мг
• қосымша заттар: лактоза моногидраты
• микрокристалды целлюлоза
• сусыз кальций гидрофосфаты
• натрий кроскармеллозасы
• гидроксипропилцеллюлоза

Экстрагранулярлық бөлік

белсенді зат - левоцетиризин дигидрохлориді - 5.0 мг;

қосымша заттар:

• микрокристалды целлюлоза, натрий кроскармеллозасы, магний стеараты, үлбірлі қабық, Опадрай сары 13В52204: темірдің (III) сары тотығы (Е172), темірдің (III) қызыл тотығы (Е172), титанның қостотығы (Е171)
  
  
  
  Одна таблетка содержит
  
  активные вещества: монтелукаст натрия
  
  (эквивалентно монтелукасту) - 10,0 мг,
  
  левоцетиризин дигидрохлорид - 5,0 мг
• вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, микрокристаллическая целлюлоза, фосфат кальция двухосновный безводный, кроскармеллоза натрия, гидроксипропилцеллюлоза, магния стеарат
• пленочная оболочка: опадрай желтый 13B52204: железа(III) оксид желтый (Е172), железа(III) оксид красный (Е172), титана диоксид (Е171)

Фармакодинамика

Препарат монтелукаст (лейкотриенді блокатор рецепторлары) және левоцетиризин (Н1-гистаминді блокатор рецепторлары) біріктірілімі болып табылады.

Монтелукаст тыныс алу жолдарының эпителийінің цистеинилді лейкотриендерінің CysLT-рецепторларын селективті тежейді. Цистеинил лейкотриеннің 1 типті рецепторлары (CysLT рецепторлары) адамның тыныс алу жолдарында, соның ішінде бронхтың тегіс бұлшықет жасушаларында, макрофагтарда және басқа қабынуға қарсы жасушаларда (эозинофилдер мен кейбір миелоидты бағаналы жасушаларды қоса) болады. Цистеинил лейкотриендері (LTC4, LTD4, LTE4) арахидон қышқылынан түзілетін эйкозаноидтар класына жатады және организмнің әртүрлі жасушаларында, соның ішінде ірі жасушалар мен эозинофилдерде түзілетін қабыну медиаторлары болып табылады. Цистеинил лейкотриендері бронх демікпесі мен аллергиялық риниттің патофизиологиясымен арақатынас орнатады. Аллергиялық ринит кезінде аллергеннің әсерінен кейін аллергиялық реакцияның ерте және кеш кезеңдерінде мұрын қуысының шырышты қабығының қабынуға қарсы жасушаларынан цистеинил лейкотриендер босап шығады, бұл аллергиялық ринит симптомдарымен көрінеді. Цистеинил лейкотриендерімен интраназальды сынамада мұрын обструкциясы симптомдарының жоғарылауы көрсетілді. Ұқсастығы және іріктілігі жоғары монтелукаст Cyslt-рецепторларымен байланысады, шеткергі қандағы, тыныс алу жолдарындағы эозинофилдер санын азайтады.

Левоцетиризин-цетиризиннің R-энантиомері; бәсекеге қабілетті гистамин антагонисті; H1-гистаминді рецепторларды бөгейді, олардың ұқсастығы цетиризинге қарағанда 2 есе жоғары. Левоцетиризин аллергиялық реакциялардың гистаминге тәуелді сатысына әсер етеді; эозинофилдердің миграциясын азайтады, қантамыр өткізгіштігін төмендетеді, қабыну медиаторлары мен цитокиндердің босап шығуын шектейді (VCAM-1 және басқалар).

Левоцетиризин дамудың алдын алады және аллергиялық реакциялардың барысын жеңілдетеді, антиэкссудативті, қышынуға қарсы әсер етеді; антихолинергиялық және антисеротониндік әсер етпейді дерлік. Емдік дозаларда седативті әсер етпейді дерлік.

Әсер пациенттердің 50% - ында бір реттік дозаны қабылдағаннан кейін 12 минуттан кейін, 1 сағаттан кейін-95% - да басталады және 24 сағат бойы жалғасады.



Глецет Адванс -комбинированный препарат, содержащий монтелукаст в дозировке 10 мг и левоцетиризина дигидрохлорид в дозировке 5 мг.

Монтелукаст селективно ингибирует CysLT1-рецепторы цистеиниловых лейкотриенов (ЛТC4, ЛТД4 и ЛТE4) — наиболее мощных медиаторов хронического персистирующего воспаления, ассоциированных с патофизиологическими механизмами развития бронхиальной астмы и аллергического ринита. Уменьшает выраженность спазма гладкой мускулатуры бронхиол и сосудов, отека, миграцию эозинофилов и макрофагов; уменьшает секрецию слизи и улучшает мукоцилиарный транспорт. Монтелукаст вызывает бронходилатацию в течение 2-х часов после приема внутрь и может усиливать действие ?2-адреномиметиков, проявляя синергизм.

Левоцетиризин – R-энантиомер цетиризина, который относится к группе конкурентных антагонистов гистамина и блокирует H1-гистаминовые рецепторы. Левоцетиризина - левовращающий изомер цетиризина, высокоселективный антагонист периферических Н1-рецепторов. Сродство к H1-гистаминовым рецепторам у левоцетиризина в 2 раза выше, чем у цетиризина.

Левоцетиризин оказывает влияние на гистаминозависимую стадию аллергических реакций, а также уменьшает миграцию эозинофилов, уменьшает проницаемость сосудов, ограничивает высвобождение медиаторов воспаления и цитокинов (VCAM-1 и др.).

Таким образом, левоцетиризин предупреждает развитие и облегчает течение аллергических реакций, обладает противоэкссудативным, противозудным действием, практически не оказывает антихолинэргического и антисеротонинового действия. В терапевтических дозах практически не оказывает седативного эффекта.

Фармакокинетика

Абсорбциясы

Монтелукаст ішке қабылдағаннан кейін тез және толықтай дерлік сіңіріледі. Кәдімгі тамақ ішу монтелукаст плазмасындағы (Cmax) биожетімділікке және ең жоғары концентрацияға әсер етпейді. Ересектерде үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар түріндегі монтелукастты аш қарынға қабылдаған кезде 10 мг, Cmax дозасында 3 сағаттан кейін жетеді. Ішке қабылдау кезінде биожетімділігі 64% құрайды.

Левоцетиризин ішке қабылдау кезінде асқазан-ішек жолынан тез және толық сіңіріледі; тамақтану сіңірілудің толықтығына әсер етпейді, бірақ оның жылдамдығын төмендетеді. Биожетімділігі 100% жетеді. Қан плазмасындағы ең жоғары концентрацияға (ТCmax) қол жеткізу уақыты - 0,9 сағат, қан плазмасындағы ең жоғары концентрацияға (Cmax) 270 нг/мл, тепе-тең концентрацияға 2 тәуліктен кейін қол жеткізіледі.

Таралуы

Монтелукаст қан плазмасының ақуыздарымен 99% - дан артық байланысады. Монтелукасттың таралу көлемі орта есеппен 8-11 литрді құрайды.

Левоцетиризин 90% қан плазмасының ақуыздарымен байланысады. Таралу көлемі 0,4 л/кг құрайды.

Метаболизмі

Монтелукаст бауырда белсенді метаболизденеді. Емдік дозаларды пайдалану кезінде монтелукаст метаболиттерінің плазмадағы концентрациясы тепе-тең жағдайда ересектерде және балаларда анықталмайды.

Монтелукаст метаболизмі процесіне Р450 CYP (ЗА4 және 2С9) цитохромының изоферменттері қатысады деп болжанады, бұл ретте монтелукаст емдік концентрацияларында Р450 CYP:

• ЗА4
• 2С9
• 1А2
• 2А6
• 2С19 және 2D6 цитохромының изоферменттерін тежемейді

Адамдарда левоцетиризин дозасының 14% - дан кемі метаболизденеді, өйткені генетикалық полиморфизм немесе фермент тежегіштерін бір мезгілде қабылдау салдарынан левоцетиризиннің фармакокинетикалық бейініндегі болжамды айырмашылықтар шамалы.Метаболизмдік түрлендірулер хош иісті сақинаның тотығуынан тұрады, N және О деалкилдену және тауринмен конъюгация.Деалкилдену процесі негізінен CYP3A4 изоферментінің көмегімен жүзеге асырылады, ал хош иісті сақинаның тотығуы көптеген және/немесе анықталмаған CYP изоформаларымен жүреді.Левоцетиризин 5 мг дозада ішке қабылдағанда және/немесе қан плазмасындағы ең жоғары концентрациядан асқан кезде 1А2, 2С9, 2С19, 2D6, 2Е1, 3А4 изоферменттерінің белсенділігіне әсер етпейді.Метаболизмнің шектеулі болуына және метаболизмді тежейтін белсенділіктің болмауына байланысты левоцетиризиннің метаболизм деңгейінде басқа заттармен өзара әрекеттесу ықтималдығы аз.

Шығарылуы

Монтелукасттың клиренсі дені сау ересектерде орта есеппен 45 мл/мин құрайды.Монтелукастты пероральді қабылдағаннан кейін қабылданған дозаның 86% - ы ішекпен 5 күн ішінде және 0,2% - дан аз бүйрекпен шығарылады, бұл монтелукаст пен оның метаболиттері тек өтпен шығарылатындығын растайды.Дені сау ересектерде жартылай шығарылу кезеңі 2,7-ден 5,5 сағатқа дейінді құрайды.Монтелукаст фармакокинетикасы 50 мг-ден жоғары дозаларды қабылдаған кезде сызықтық сипатқа ие болады дерлік.Таңертең және кешкі уақытта монтелукаст қабылдаған кезде фармакокинетикада айырмашылықтар байқалмайды.Монтелукастты дәрілік түрде тәулігіне 1 рет қабылдаған кезде үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 10 мг плазмадағы белсенді заттың қалыпты (шамамен 14%) жинақталуы байқалады.

Ересектерде левоцетиризиннің (Т1/2) жартылай шығарылу кезеңі 7,9 ± 1,9 сағатты құрайды.Орташа бақыланатын жалпы клиренс - 0,63 мл/мин/кг.Организмнен 95 сағат ішінде толық шығарылады.Препараттың қабылданған дозасының шамамен 85,4% - ы бүйрекпен, шамамен 12,9% - ы ішек арқылы шығарылады.Бүйрек жеткіліксіздігі кезінде (креатинин клиренсі (КК) 40 мл/мин кем) клиренсі төмендейді (гемодиализдегі пациенттерде 80% - ға төмендейді, бұл тиісті дозалау режимін өзгертуді талап етеді), жартылай шығарылу кезеңі (Т1/2) ұзартылады.10% - дан кемі стандартты 4 сағаттық гемодиализ емшарасы барысында жойылады.

Пациенттердің әртүрлі топтарындағы монтелукаст фармакокинетикасының ерекшеліктері

Жынысы

Монтелукаст фармакокинетикасы әйелдер мен ерлерде бірдей.

Егде жастағы пациенттер

Тәулігіне 1 рет ішке қабылдаған кезде, құрамында 10 мг монтелукаст бар үлбірлі қабықпен қапталған таблеткаларды, фармакокинетикалық бейіні мен биожетімділігі егде жастағы адамдар мен жас пациенттерде ұқсас болады.

Левоцетиризин фармакокинетикасы бойынша деректер шектеулі.6 күн бойы тәулігіне бір рет 30 мг левоцетиризинді қайта қабылдаған кезде егде жастағы пациенттерде жалпы клиренс жасырақ ересек пациенттерге қарағанда шамамен 33% төмен болды.Цетиризин рацематының таралуы жасқа қарағанда бүйрек функциясына көбірек тәуелді екендігі көрсетілді, сондықтан егде жастағы пациенттерде препараттың дозасын бүйрек функциясына байланысты түзету керек.

Бауыр жеткіліксіздігі

Ауырлық дәрежесі жеңіл және орташа бауыр жеткіліксіздігі және бауыр циррозының клиникалық көріністері бар пациенттерде монтелукаст метаболизмінің баяулауы байқалды, бұл «концентрация-уақыт» (AUC) фармакокинетикалық қисығының астындағы ауданның 10 мг монтелукаст бір рет қабылдағаннан кейін шамамен 41% ұлғаюымен қатар жүреді.Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде монтелукастты шығару кезеңі дені сау еріктілермен салыстырғанда аздап артады (орташа жартылай шығарылу уақыты 7,4 сағат).Ауырлық дәрежесі жеңіл және орташа бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде монтелукаст дозасын түзету талап етілмейді.Бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде монтелукаст фармакокинетикасының сипаты туралы деректер жоқ (Чайлд Пью шкаласы бойынша 9 балдан жоғары).

Бүйрек жеткіліксіздігі

Монтелукаст және оның метаболиттері несеппен шығарылмайтындықтан, бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде монтелукаст фармакокинетикасы бағаланбаған.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде креатинин клиренсі 40 мл/мин аз болғанда левоцетиризин клиренсі азаяды.Гемодиализдегі пациенттерде жалпы клиренс 80% - ға төмендейді, бұл дозалау режимін өзгертуді талап етеді.10% - дан кемі стандартты 4 сағаттық гемодиализ емшарасы барысында жойылады.

Балалар

Дене салмағы 20-дан 40 кг-ге дейінгі 6-дан 11 жасқа дейінгі балаларда бір рет 5 мг левоцетиризин қабылдаған кезде Сmах көрсеткіштері және «концентрация уақыты» қисығының астындағы аудан (AUC) дені сау ересек адамдарда ұқсас көрсеткіштерден шамамен екі есе артық.6 айдан 5 жасқа дейінгі балаларда левоцетиризинді 1,25 мг дозада қабылдау тәулігіне бір рет 5 мг препаратты қабылдаған кезде ересектердегі осыған сәйкес келетін қан плазмасындағы концентрациясына әкеледі.

Нәсіл

Әртүрлі нәсілдік этникалық топтардың пациенттерінде фармакокинетикалық параметрлердің клиникалық елеулі айырмашылықтары анықталған жоқ.



Отдельное фармакокинетическое исследование комбинированного препарата с целью определения фармакокинетических характеристик не проводилось.

Всасывание

Монтелукаст быстро и практически полностью всасывается после приема внутрь.Средний пик концентрации в плазме (Сmaх) достигается через 3 часа после приема у взрослых натощак.Средняя биодоступность при приеме внутрь составляет 64%.Прием пищи не влияет на биодоступность и максимальную концентрацию в плазме (Сmaх).

Левоцетиризин быстро и полностью всасывается после приема внутрь. У взрослых после однократного приема препарата с терапевтической дозой левоцетиризина 5 мг Сmaх достигается через 0,9 часа и составляет 270 нг/мл, после повторного приема в дозе 5 мг – 308 нг/мл.Равновесный уровень концентрации достигается через 2 суток.

Прием пищи не влияет на полноту абсорбции, хотя скорость ее уменьшается.

Распределение

Монтелукаст связывается с белками плазмы крови более чем на 99%.Объем распределения монтелукаста составляет в среднем 8-11 л.

Левоцетиризин на 90% связывается с белками плазмы крови.Объем распределения левоцетиризина составляет 0,4 л/кг.Биодоступность достигает 100%.

Метаболизм

Монтелукаст активно метаболизируется в печени.При использовании терапевтических доз концентрация метаболитов монтелукаста в плазме в равновесном состоянии у взрослых не определяется.

Предполагается, что в процесс метаболизма монтелукаста вовлечены изоферменты цитохрома Р450CYP (3А4 и 2С9), при этом в терапевтических концентрациях монтелукаст не ингибирует изоферменты цитохрома Р450CYP:

• 3А4
• 2С9
• 1А2
• 2А6
• 2С19 и 2D6

Левоцетиризин в небольших количествах, менее14%, метаболизируется в организме путем N- и O-дезалкилирования (в отличие от других антагонистов Н1-гистраминовых рецепторов, которые метаболизируются в печени с помощью системы цитохомов) с образованием фармакологически неактивного метаболита.Из-за низкого уровня метаболизма и отсутствия метаболического потенциала взаимодействие левоцетиризина с другими лекарственными препаратами представляется маловероятным.

Выведение

Плазменный клиренс монтелукаста составляет у здоровых взрослых в среднем 45 мл/мин.После перорального приема монтелукаста, 86% его количества выводится с калом в течение 5 дней и менее 0,2% - с мочой, что подтверждает выведение монтелукаста и его метаболитов с желчью.Период полувыведения (Т1/2) монтелукаста у молодых здоровых взрослых составляет от 2,7 до 5,5 часов.Фармакокинетика сохраняет практически линейный характер при приеме внутрь доз свыше 50 мг.При приеме монтелукаста в утренние и вечерние часы различий фармакокинетики не наблюдается.При приеме 1 раз в сутки таблеток с содержанием монтелукаста 10 мг наблюдается умеренная (около 14%) кумуляция активного вещества в плазме.

Фармакокинетический профиль и биодоступность сходны у пожилых и пациентов молодого возраста при приеме монтелукаста в дозе 10 мг 1 раз в сутки.У пациентов с печеночной недостаточностью легкой и средней степени тяжести и клиническими проявлениями цирроза печени отмечено замедление метаболизма монтелукаста, сопровождающееся увеличением площади по фармакокинетической кривой «концентрация-время» (AUC) приблизительно на 41% после однократного приема препарата в дозе 10 мг.Выведение монтелукаста у этих пациентов несколько увеличивается по сравнению со здоровыми субъектами (среднее время полувыведения – 7,4 часа).Изменения дозы монтелукаста для пациентов с печеночной недостаточностью легкой и средней степени тяжести не требуется.Данных о характере фармакокинетики монтелукаста у пациентов с тяжелой печеночной недостаточностью (более 9 баллов по шкале Чайлд-Пьюга) нет.
Период полувыведения (Т1/2) левоцетиризина у взрослых составляет 7,9±1,9 ч.Общий клиренс составляет 0,63 мл/мин/кг.Около 85,4% принятой дозы препарата выводится почками в неизменном виде путем клубочковой фильтрации и канальцевой секреции, около 12,9% - через кишечник.У пациентов с печеночной недостаточностью (клиренс креатинина (КК)‹40 мл/мин) клиренс препарата уменьшается, а Т1/2 удлиняется (так, у больных, находящихся на гемодиализе, общий клиренс снижается на 80%), что требует соответствующего изменения режима дозирования.Менее 10% левоцетиризина удаляется в ходе стандартной 4-часовой процедуры гемодиализа.
Фармакокинетика у особых групп пациентов

Почечная недостаточность:

• Монтелукаст: Исследования пациентов с почечной недостаточностью не проводились.Поскольку монтелукаст и его метаболиты выводятся через желчные пути
• необходимости в коррекции дозы для пациентов с почечной недостаточностью нет

Левоцетиризин:

• Вероятный клиренс левоцетиризина коррелируется с клиренсом креатинина.Поэтому рекомендуется корректировать интервалы дозирования левоцетиризина, основанные на клиренсе креатинина у пациентов с умеренной и тяжелой почечной недостаточностью.У пациентов с терминальной стадией почечной недостаточности, общий клиренс уменьшается приблизительно на 80% по сравнению со здоровыми людьми.Количество левоцетиризина, удаленного во время стандартной 4-часовой процедуры гемодиализа, составило <
• 10%.Печеночная недостаточность:
  
  Монтелукаст: Необходимости в коррекции дозы при легкой и умеренной печеночной недостаточности нет.Данные о фармакокинетике монтелукаста у пациентов с тяжелой печеночной недостаточностью (балл Child-Pugh >
• 9) отсутствуют.Левоцетиризин: Левоцетиризин не изучался у пациентов с печеночной недостаточностью.Не почечный клиренс, как было установлено, составляет около 28% от общего клиренса у здоровых взрослых пациентов после приема внутрь.Так как левоцетиризин, в основном, выводится в неизмененном виде почками, значительное снижение клиренса у пациентов с печеночной не-достаточностью, маловероятно

Побочные действия

- Очень часто (1/10)

- Часто (1/100, <1/10)

- Нечасто (1/1,000, <1/100)

- Редко (1/10,000, <1/1,000)

- Очень редко (<1/10,000), включая отдельные случаи

Монтелукаст

Очень часто( 1/10):

• - инфекции верхних дыхательных путей
  
  Часто (1/100, <
• 1/10):
  
  - диарея, тошнота, рвота, боли в животе
  
  - сыпь
  
  - увеличение уровня печеночных трансаминаз (АЛТ, АСТ) в плазме крови
  
  - лихорадка
  
  Нечасто (1/1000, <
• 1/100):
  
  - расстройства сна (ночные кошмары, бессонница, сомнамбулизм), разд-ражительность, возбуждение (включая агрессивное поведение или враж-дебность), депрессия, головокружение, сонливость, парестезия/гипестезия, эпилептический приступ
  
  - эпистаксис
  
  - сухость во рту, диспепсия
  
  - аллергические реакции в виде анафилаксии, крапивница, зуд
  
  - гематомы
  
  - астения, усталость, недомогание, отек
  
  - артралгия, миалгия, мышечные судороги
  
  Редко (1/10,000, <
• 1/1,000)
  
  - учащенное сердцебиение
  
  - отек Квинке
  
  - склонность к кровоточивости, носовое кровотечение
  
  - тремор
  
  Очень редко (1/10,000, ‹1/1000):
  
  - эозинофильная инфильтрация паренхимы печени
  
  - гепатит (включая холестатический и гепатоцеллюлярный)
  
  - узловая эритема
  
  - галлюцинации, склонность к суициду
  
  - сидром Чарга-Стросса
  
  Левоцетиризин
  
  Очень часто( 1/10):
  
  - сонливость
  
  Часто (1/100, <
• 1/10):
  
  - сухость во рту
  
  - головная боль, утомляемость
  
  Нечасто (1/1000, <
• 1/100):
  
  - астения
  
  - боль в животе
  
  Очень редко(1/10,000, ‹1/1000):
  
  - гиперчувствительность, в том числе анафилаксия
  
  - агрессия, возбуждение
  
  - судороги
  
  - нарушение зрения
  
  - учащенное сердцебиение
  
  - одышка, диспноэ
  
  - тошнота, повышение аппетита, рвота
  
  - гепатит
  
  - отек Квинке, зуд, сыпь, крапивница
  
  - миалгия
  
  - увеличение веса
  
  -дизурия, задержка мочи
  
  В постмаркетинговых наблюдениях были зарегистрированы очень редкие случаи следующих побочных реакций:
  
  - изменение функциональных проб печени
  
  -диарея

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Қауіпсіздігі мен тиімділігі бойынша деректердің шектеулі болуына байланысты 15 жасқа дейінгі балаларда қолдануға болмайды.

Монтелукаст

Сирек жағдайларда монтелукастты қоса, бронх демікпесін емдеуге арналған препараттарды қабылдайтын пациенттерде, кейде васкулит пен Чарджа-Стросс синдромының клиникалық көріністерімен қатар жүретін жүйелі эозинофилия пайда болуы мүмкін. Бұл жай-күйді әдетте жүйелі глюкокортикостероидтармен емдейді. Мұндай жағдайлар әдетте, бірақ әрдайым емес, дозаны төмендетумен немесе пероральді глюкокортикостероидтарды тоқтатумен байланысты. Дәрігерлер пациенттерде эозинофилия, васкулит бөртпесі, өкпе симптомдарының жоғарылауы, жүрек тарапынан асқынулар және/немесе нейропатия ықтималдығы туралы білуі керек.

Ацетилсалицил қышқылына және басқа да қабынуға қарсы стероидты емес препараттарға (ҚҚСП) аллергиясы расталған пациенттер бұл препараттарды монтелукастпен емдеу кезеңінде қабылдамауы тиіс, өйткені ол аллергиялық бронх демікпесі бар пациенттерде тыныс алу функциясын жақсарта отырып, алайда ҚҚСП туындаған бронхоконстрикцияны толық алдын ала алмайды.

Психоневрологиялық құбылыстар монтелукаст қабылдайтын ересектерде, жасөспірімдерде және балаларда хабарланды. Пациенттер мен дәрігерлер психоневрологиялық құбылыстарға мұқият болу керек.Пациенттерге және/немесе күтім жасайтын адамдарға нұсқау берілуі және осындай өзгерістер пайда болған жағдайда өз дәрігеріне хабарлауы тиіс. Егер мұндай құбылыстар орын алса, дәрігерлер монтелукастпен емдеуді жалғастырудың қауіптері мен пайдасын мұқият бағалауы тиіс.

Левоцетиризин

Препаратпен емдеу кезінде этанолды қабылдау ұсынылмайды.

Сақтықпен

Бүйректің созылмалы жеткіліксіздігі (дозалау режимін түзету қажет);

жұлынның зақымдануы, қуық асты безінің гиперплазиясы бар пациенттер, сондай-ақ несептің іркілуіне бейімдейтін басқа факторлар болған кезде, өйткені левоцетиризин несептің іркілу қаупін арттыруы мүмкін; алкогольмен бір мезгілде қолданғанда.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі және өзара әрекеттесудің басқа түрлері

Монтелукаст

Монтелукаст бронх демікпесінің және/немесе аллергиялық риниттің профилактикасы және ұзақ мерзімді емдеу үшін дәстүрлі түрде қолданылатын басқа дәрілік заттармен бірге тағайындалуы мүмкін. Монтелукасттың ұсынылатын емдік дозасы мынадай препараттардың фармакокинетикасына клиникалық елеулі әсер етпейді:

• теофиллин
• преднизон
• преднизолон
• пероральді контрацептивтер (этинилэстрадиол/норэтистерон 35/1)
• терфенадин
• дигоксин
• варфарин
• гемфиброзил
• итраконазол

Фенобарбиталды бір мезгілде қабылдаған кезде AUC мәні төмендейді (шамамен 40%), бірақ монтелукастты дозалау режимін түзету қажет емес.Монтелукаст CYP ЗА4 изоферментімен метаболизденгендіктен, егер монтелукаст фенитоин, фенобарбитал және рифампицин сияқты CYP ЗА4 изоферментін индукциялайтын препараттармен бір мезгілде тағайындалса, сақ болу керек.Алайда монтелукасттың дозасын өзгертудің қажеті жоқ.

In vitro зерттеулер монтелукаст СҮР2С8 изоферментінің потенциалды тежегіші болып табылады, алайда, монтелукаст пен росиглитазонды (CYP 2С8 изоферментімен алғашқы метаболизденетін медициналық препараттар өкілінің алдын ала субстраты) қамтитын препарат-препарат өзара әрекеттесуінің клиникалық зерттеулерінің деректері монтелукаст дозалары in vivo CYP 2С8 изоферменттерін тежемейтінін көрсетті.Демек, монтелукаст осы ферментпен метаболизденетін препараттардың (мысалы, паклитаксел, росиглитазон және репаглинид) метаболизміне елеулі әсер етпейді.

Гемфиброзил (CYP 2С8 және 2С9 тежегіші) монтелукаст жүйелік әсерінің әсерін 4,4 есе арттырады.Алайда монтелукаст жүйелік әсеріне гемфиброзилдің әсері мақұлданған 10 мг дозадан асатын дозаларда монтелукаст қолдану кезіндегі қауіпсіздік жөніндегі деректер негізінде клиникалық маңызды болып саналмайды, сондықтан гемфиброзилмен бірге қабылдаған кезде монтелукаст дозасын түзету талап етілмейді.Итраконазолды, CYP ЗА4 күшті тежегішін гемфиброзилмен және монтелукастпен бірге бірге қабылдау монтелукаст жүйелік әсерінің қосымша артуына әкелмеді.

Левоцетиризин

Цетиризин рацематының феназонмен, жалған эфедринмен, циметидинмен, кетоконазолмен, эритромицинмен, азитромицинмен, глипизидпен және диазепаммен дәрілік өзара әрекеттесуін зерттеу кезінде клиникалық елеулі жағымсыз өзара әрекеттесулер анықталған жоқ.

Теофиллин (тәулігіне 400 мг) левоцетиризиннің жалпы клиренсін 16% төмендетеді, бұл ретте теофиллиннің кинетикасы өзгермейді.

Ритонавирді (тәулігіне 2 рет 600 мг) және цетиризинді (тәулігіне 10 мг) бір мезгілде қабылдау кезінде зерттеуде цетиризин экспозициясының 40% артқаны, ал ритонавирдің экспозициясы аздап өзгергені (-11%) көрсетілген.

Макролидтермен немесе кетоконазолмен бірге қолдану ЭКГ-де сенімді өзгерістер туындатпады.

Бір қатар жағдайларда левоцетиризинді алкогольмен немесе орталық жүйке жүйесіне (ОЖЖ) бәсеңдететін әсер ететін дәрілік препараттармен бір мезгілде қолданғанда, цетиризин рацематы алкогольдің әсерін күшейтетіні дәлелденбесе де, олардың ОЖЖ әсері күшеюі мүмкін.

Фертильділік, жүктілік және лактация

Жүктілік

Жүктілік кезінде препаратты қолдану қауіпсіздігі бойынша талапқа сай және қатаң бақыланатын клиникалық зерттеулер жүргізілген жоқ.Препаратты жүктілік кезінде қолдануға болмайды.

Емшек емізу

Монтелукасттың емшек сүтіне бөлінуі туралы деректер жоқ.Левоцетиризин емшек сүтімен шығарылады.Сондықтан лактация кезінде препаратты қолдану қажет болған жағдайда емшек емізуді тоқтату ұсынылады.

Фертильділік

Деректер жоқ.

Көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсері

Препараттың көлік құралдары мен механизмдерді басқару қабілетіне әсерін зерттеу жүргізілген жоқ.Емдеу кезеңінде автокөлікті жүргізу және жоғары зейін шоғырландыруды және психомоторлық реакциялардың жылдамдығын талап ететін басқа да қауіпті қызмет түрлерімен айналысу кезінде сақ болу қажет, өйткені препарат әлсіздікті, ұйқышылдықты және бас айналуды туындатуы мүмкін.



Принимать с осторожностью при хронической почечной недостаточности (требуется коррекция режима дозирования) и в пожилом возрасте (возможно снижение клубочковой фильтрации).Требуется соблюдение осторожности при одновременном употреблении с алкоголем.

Монтелукаст

Пациентам не рекомендуется использование данного комбинированного препарата, содержащего монтелукаст и левоцетиризин, для лечения острых приступов астмы и держать при себе всегда наготове подходящие препараты неотложной терапии для таких случаев.При приступе пациентам следует немедленно обратиться к врачу.Не рекомендуется резко менять монтелукаст на ингаляционный или оральный кортикостероид.

Данных, свидетельствующих о том, что можно уменьшить количество применений оральных кортикостероидов, и одновременно принимать монтелукаст нет.

Лечение монтелукастом не отменяет необходимость для пациентов с аспириновой астмой избегать прием аспирина и других нестероидных противовоспалительных средств.

Психоневрологические осложнения наблюдались у взрослых, подростков и детей, принимавших монтелукаст.Сообщения после регистрационного наблюдения об использовании монтелукаста включают:

• возбуждение
• агрессивное поведение или враждебность
• беспокойство
• угнетенное состояние
• нарушение ориентации
• нарушение сна
• галлюцинации
• бессонницу
• раздражительность
• нетерпеливость
• лунатизм
• суицидальные мысли и поведение (включая суициды) и дрожь

Клинические сведения некоторых сообщений послеригастрационного наблюдения, включающих информацию о монтелукасте, соответствуют фармакологическому эффекту.Пациенты и медицинские работники, выписывающие препарат, должны быть готовы к психоневрологическим осложнениям.Пациенты должны быть проинструктированы, что, в случае появления данных изменений, необходимо сообщить о них медицинскому работнику, который прописал данный препарат.Медицинские работники, прописывающие препарат, должны тщательно оценить риск и пользу для продолжения лечения монтелукастом, в случае возникновения таких признаков.

В редких случаях, пациенты, принимающие монтелукаст, могут иметь системную эозинофилию, иногда клинические признаки васкулита, указывающие на синдром Чарга-Стросса, состояние, которое зачастую лечится системной кортикостероидной терапией.Эти случаи, обычно, но не всегда, ассоциировались с уменьшением или отменой оральной кортикостероидной терапии.Возможность того, что антагонисты рецепторов лейкотриенов могут быть связаны с появлением синдрома Чарга-Стросса, не может быть ни исключена, ни установлена.Врачи должны быть готовы к эозинофилии, васкулитной сыпи, ухудшению легочных симптомов, кардиологическим осложнениям и / или к нейропатии, которые могут быть у их пациентов.Пациенты, у которых развились данные симптомы, должны быть повторно осмотрены и их схема лечения заново оценена.

Левоцетиризин

В ходе клинических испытаний, у некоторых пациентов, получавших лечение левоцетиризином, наблюдалось возникновение сонливости, усталости и слабости.Пациенты должны быть предупреждены об опасности участия при выполнении работ, требующих ясность ума и координацию движения, такие как, управление машинным оборудованием или вождение транспортного средства после приема левоцетиризина.У чувствительных пациентов одновременное употребление левоцетиризина и алкоголя или других ЦНС-депрессантов может повлиять на центральную нервную систему, хотя было доказано, что рацемат цетиризина не усиливает действие алкоголя.

Комбинированный препарат монтелукаст и левоцетиризин содержит лактозу, в качестве неактивного компонента, поэтому пациентам с редкими наследственными проблемами с непереносимостью галактозы, с дефицитом лактазы Лаппа или синдромом мальабсорбции глюкозы и галактозы, не рекомендуется принимать данное средство.

Беременность и период лактации

Исследования применения комбинированного препарата, содержащего монтелукаст и левоцетиризин, в период беременности и лактации не проводились.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Нет данных, свидетельствующих о том, что прием препарата влияет на способность управлять автомобилем или движущимися механизмами.Однако, некоторые пациенты могут испытывать сонливость, усталость и слабость при лечении левоцетиризином.В период приема препарата целесообразно воздерживаться от занятий потенциально опасными видами деятельности, требующими повышенной концентрации внимания и быстроты психомоторных реакций.

Показания

Қолданылуы

Жыл бойғы (персистирленетін) және маусымдық (интермиттирленетін) аллергиялық ринит симптомдарын емдеу.



- сезонный аллергический ринит

Противопоказания

- повышенная чувствительность к активному веществу, другим производным пиперазина или к другим вспомогательным веществам препарата

-тяжелая почечная недостаточность с клиренсом креатинина менее 10 мл/мин

- непереносимость галактозы, дефицит лактазы Лаппа, синдром мальабсорбции глюкозы и галактозы

- детский возраст до 18 лет

- беременность и период лактации

Лекарственное взаимодействие

Монтелукаст в рекомендованной дозе не оказывает клинически значимого эффекта на фармакокинетический профиль таких препаратов как теофиллин, преднизон, преднизолон, комбинированные оральные контрацептивы (норэтиндрон 1 мг/этинилэстрадиол 35 мкг), терфенадин, дигоксин и варфа-рин. Применение монтелукаста в качестве сопутствующего препарата вместе с лекарственными средствами (тиреоидные гормоны, НПВС, бензодиазепины, деконгестанты) не приводит к развитию клинически значимого лекарственного взаимодействия.

Одновременное применение монтелукаста с препаратами, обладающими способностью индуцировать систему цитохрома Р450:

• При однократном приеме монтелукаста в дозе 10 мг на фоне терапии фенобарбиталом AUC монтелукаста снижается на 40 %

Отмечается целесообразность адекватного клинического наблюдения за пациентами, которые на фоне терапии монтелукастом получают лекарственные средства, обладающие способностью индуцировать систему цитохрома Р450, такие как фенитоин, фенобарбитал, рифампицин.

Одновременное применение монтелукаста с препаратами, обладающими способностью ингибировать систему цитохрома Р450:

• Монтелукаст является потенциальным ингибитором изофермента системы цитохрома CYP2С8 по данным in vitro.Однако существующие данные исследований при одновременном применении препаратов монтелукаста и росиглитазона (представитель лекарственных средств
• метаболизирующихся главным образом при участии изофермента CYP2C8) не выявили изменения фармакокинетического профиля росиглитазона
• что не позволило подтвердить ингибирование монтелукастом изофермента CYP2C8 in vivo.Таким образом
• можно полагать
• что монтелукаст не оказывает влияния на фармакокинетический профиль лекарственных средств
• метаболизирующихся при участии этого изофермента (таких как паклитаксел
• росиглитазон и репаглинид)

Изучение взаимодействия левоцетиризина с другими лекарственными препаратами не проводилось.При изучении лекарственного взаимодействия рацемата цетиризина с псевдоэфедрином, циметидином, кетоконазолом, эритромицином, азитромицином, глипизидом и диазепамом клинически значимых нежелательных взаимодействий не выявлено.

При одновременном назначении с теофиллином (400 мг/сут) общий клиренс цетиризина снижается на 16% (кинетика теофиллина не меняется).В ряде случаев при одновременном применении левоцетиризина с алкоголем или лекарственными препаратами, угнетающими ЦНС, возможно усиление их влияния на ЦНС, хотя не доказано, что рацемат цетиризина не усиливает действия алкоголя.
Ритонавир увеличивает содержание цетиризина в плазме примерно на 42%, что сопровождалось увеличением периода полувыведения (53%) и снижение клиренса (29%) цетиризина.Фармакокинетика ритонавира не была изменена при одновременном использовании цетиризина.