ОКСАПИН 0,3 N30 ТАБЛ П/О

Лекарственная форма

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 300 мг



Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 300 мг

Состав

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 300 мг окскарбазепин

қосымша заттар:

• микрокристалды целлюлоза РН 102
• кросповидон
• повидон К30
• сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы
• магний стеараты
  
  қабықтың құрамы: Opadry 04F82782 сары*
  
  * - құрамы: полиэтиленгликоль
• гипромеллоза
• титанның қостотығы (Е 171)
• темірдің сары тотығы (Е 172)
  
  
  
  Одна таблетка содержит
  
  активное вещество - окскарбазепин 300 мг
• вспомогательные вещества: целлюлоза микрокристаллическая
• кросповидон
• поливинилпиролидон
• кремния диоксид коллоидный безводный
• магния стеарат
• спирт изопропиловый
• состав оболочки: Оpadry 04F82782 желтый

Фармакодинамика

ОКСАПИННІҢ фармакологиялық белсенділігі, ең алдымен, оның метаболиті - моногидрокситуындының (МГТ) әсер етуімен жүзеге асады. Окскарбазепиннің және оның МГТ-нің әсер ету механизмі, негізінен, потенциалтәуелді натрий өзектерінің блокадасымен байланысты, ол нейрондардың қайта қозған жарғақшаларының тұрақтануына, сериялы нейрондық разрядтардың пайда болуының тежелуіне және импульстардың синапстық өткізілуінің төмендеуіне әкеледі.

Фармакодинамикалық әсерлері

Препараттың құрысуға қарсы әсерінің жүзеге асырылуына калий иондары өткізгіштігінің жоғарылауы және потенциалтәуелді кальций өзектерінің модуляциясы көмегін тигізеді. Мидың нейромедиаторларымен елеулі өзара әрекеттесулері немесе рецепторларымен байланысуы байқалған жоқ. Окскарбазепин және МГТ құрысуға қарсы әсер береді. ОКСАПИН препараты парциальді (фокальді) эпилепсиялық ұстамалардағы (жай, күрделі; салдарлы жайылумен немесе онсыз парциальді ұстамаларда) және жайылған тонусты-клонусты ұстамалардағы тиімділігін монотерапияда да, сонымен қатар ОКСАПИН препаратын біріктірілген ем құрамында қолданғанда да көрсетті.



Фармакологическая активность Оксапина® обусловлена, в первую очередь, действием его метаболита – моногидроксипроизводного (МГП). Механизм действия окскарбазепина и его МГП связан, в основном, с блокадой потенциалзависимых натриевых каналов, что приводит к стабилизации перевозбужденных мембран нейронов, ингибированию возникновения серийных нейрональных разрядов и снижению синаптического проведения импульсов.

Реализации противосудорожного действия препарата оказывает содействие повышение проводимости ионов калия и модуляция потенциалзависимых кальциевых каналов. Не было отмечено значительного взаимодействия с нейромедиаторами мозга или связывания с рецепторами. Окскарбазепин и МГП оказывают противосудорожное действие. Эффективность препарата Оксапин® при парциальных (фокальных) эпилептических приступах (простых, сложных; парциальных приступах с вторичной генерализацией или без нее) и при генерализованных тонико-клонических приступах было продемонстрирована как при монотерапии, так и при применении препарата Оксапин® в составе комбинированной терапии.

Фармакокинетика

Сіңірілуі.

Ішке қабылдағаннан кейін окскарбазепин толық сіңеді және аздаған дәрежеде метаболизденіп, фармакологиялық тұрғыдан белсенді метаболит 10-моногидрокситуынды (МГТ) түзеді.

Үлбірлі қабықпен қапталған таблетка түріндегі ОКСАПИН препаратын 600 мг дозада ашқарынға бір реттік қабылдаудан кейін, қан плазмасындағы МГТ ең жоғары концентрациясы 34 мкмоль/л, Тmax шамамен 4,5 сағатты құрайды. Фармакокинетикалық зерттеулерде қан плазмасынан окскарбазепиннің 2%-ы және МГТ-нің 70%-ы анықталғанын көрсетті; басқа бөлігі қан плазмасынан тез шығарылатын екіншілік метаболиттерге тиесілі.

Тамақ ішу сіңу жылдамдығына және дәрежесіне ықпалын тигізбейді.

Таралуы.

МГТ таралу көлемі (Vd) 49 л құрайды.

МГТ-нің шамамен 40%-ы қан плазмасы ақуыздарымен, негізінен альбуминмен байланысады. Емдік ауқымда байланысу дәрежесі қан сарысуындағы препарат концентрациясына байланысты емес. Окскарбазепин және МГТ α1-қышқыл гликопротеинмен байланыспайды. Қан плазмасында МГТ Сss ОКСАПИНДІ тәулігіне 2 рет қабылдағанда 2-3-тәулікте жетеді. Тепе-тең жағдайда МГТ-нің фармакокинетикалық параметрлері дозаға байланысты және тәуліктік 300-2400 мг дозалар ауқымында дозаларға тәуелді болады.

Биотрансформациясы.

Окскарбазепин бауырда цитозольді ферменттермен фармакологиялық тұрғыдан белсенді метаболит МГТ-ке тез метаболизденеді, ол әрі қарай глюкуронизацияға ұшырайды. Ең аз мөлшерде (шамамен дозаның 4%-ы) гидроксилденіп, белсенді емес метаболит - 10,11-гидрокситуынды (ДГТ) түзеді.

Элиминациясы.

Окскарбазепин метаболиттер түрінде көбіне бүйрек арқылы (95%) шығарылады, 1%-дан азы өзгермеген күйінде шығарылады. Шығарылатын метаболиттердің шамамен 80%-ын МГТ құрайды, олардың 49%-ын глюкуронидтер және 27%-ын өзгермеген МГТ құрайды. ДГТ түрінде шығарылады (шамамен 3%), окскарбазепин конъюгаталары түрінде 13% шығарылады. Дозаның шамамен 4%-ы нәжіспен бірге шығарылады. Окскарбазепин қан плазмасынан тез шығарылады, Т1/2 1,3-2,3 сағатты құрайды. МГТ жартылай шығарылу кезеңі, орта есеппен, 9,3±1,8 сағатты құрайды. Препаратты тәулігіне екі рет қабылдаған пациенттерде МГТ тұрақты плазмалық концентрацияға 2-3 тәулік ішінде жетті. МГТ фармакокинетикасы тәулігіне 300-2400 мг ауқымдағы препараттың пропорциялы дозасына желілі болып табылады.



Всасывание. После приема внутрь окскарбазепин полностью всасывается и в значительной степени метаболизируется с образованием фармакологически активного метаболита 10-моногидроксипроизводного (МГП).

После одноразового приема препарата Оксапин® в форме таблеток, покрытых оболочкой, в дозе 600 мг натощак максимальная концентрации в плазме крови МГП составляет 34 мкмоль/л, Тmax – приблизительно 4,5 часа. В фармакокинетических исследованиях показано, что в плазме крови определяется 2% окскарбазепина и 70% МГП; другая часть приходится на вторичные метаболиты, которые быстро выводятся из плазмы крови.

Прием пищи не влияет на скорость и степень всасывания.

Распределение. Объем распределения (Vd) МГП составляет 49 л.

Приблизительно 40% МГП связывается с белками плазмы крови, в основном с альбумином. В терапевтическом диапазоне степень связывания не зависит от концентрации препарата в сыворотке крови. Окскарбазепин и МГП не связываются с ?1-кислым гликопротеином. Сss МГП в плазме крови достигается на 2-3-ие сутки при приеме Оксапина® 2 раза в сутки В равновесном состоянии фармакокинетические параметры МГП линейные и дозозависимы в диапазоне суточных доз 300–2400 мг.

Метаболизм. Окскарбазепин быстро метаболизируется цитозольными ферментами печени в фармакологически активный метаболит МГП, который подвергается дальнейшей глюкуронизации. Минимальные количества (приблизительно 4% дозы) гидроксилируются с образованием неактивного метаболита – 10,11-гидроксипроизводного (ДГП).

Выведение. Окскарбазепин выводится в виде метаболитов преимущественно почками (95%), меньше 1% выводится в неизмененном виде. Приблизительно 80% метаболитов, которые выводятся, составляет МГП, из них 49% составляют глюкурониды и 27% ? неизмененный МГП. ДГП выводится в неизмененном виде (приблизительно 3%), конъюгаты окскарбазепина составляют 13%. Приблизительно 4% дозы выводится с калом. Окскарбазепин быстро выводится из плазмы крови, Т1/2 составляет 1,3–2,3 часа. Период полувыведения МГП составляет, в среднем, 9,3±1,8 часа. У пациентов, которые принимали препарат дважды в сутки, стойкие плазменные концентрации МГП достигались на протяжении 2–3 суток. Фармакокинетика МГП является линейно пропорциональной дозе препарата в диапазоне 300–2400 мг/сут.

Побочные действия

Жиі емес лейкопения.

Сирек сүйек кемігі функциясының бәсеңдеуі, апластикалық анемия, агранулоцитоз, панцитопения, нейтропения

Өте сирек тромбоцитопения.

Иммундық жүйе тарапынан бұзылулар

Сирек анафилаксиялық реакциялар

Өте сирек жоғары сезімталдық реакциясы #

Эндокриндік жүйе тарапынан бұзылулар

Жиі дене салмағының артуы

Жиі емес гипотиреоз

Зат алмасу және тамақтану тарапынан бұзылулар

Жиі гипонатриемия †.

Сирек летаргия, жүрек айну, бас айналу, плазма осмолярлығының жоғарылауы, құсу, бас ауыруы, сананың шатасуы немесе басқа неврологиялық белгілер мен симптомдарымен байқалатын антидиурездік гормонның талапқа сай емес секреция синдромы.

Психиканың бұзылуы

Жиі қозғыштық (атап айтқанда күйгелектік), аффектілі құбылмалылық, сананың шатасуы, депрессия, апатия

Жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар

Өте жиі ұйқышылдық, бас ауыру, бас айналу.

Жиі атаксия, тремор, нистагм, зейіннің бұзылуы, амнезия, сөйлеудің бұзылуы (дизартрияны қоса алғанда); көбінесе окскарбазепин дозасын титрлеу кезінде

Көру ағзасы тарапынан бұзылулар

Өте жиі диплопия

Жиі Бұлыңғыр көру, көру қабілетінің бұзылуы

Есту ағзасы тарапынан бұзылулар

Жиі вертиго

Жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан бұзылулар

Өте сирек атриовентрикулярлық блокада, аритмия.

Қантамырлар тарапынан бұзылулар

Өте сирек артериялық гипертензия.

Асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулар

Өте жиі құсу, жүрек айну.

Жиі диарея, іштің ауыруы, іш қату.

Өте сирек панкреатит және/немесе липаза және / немесе амилаза деңгейінің жоғарылауы

Бауыр мен өтқалта тарапынан бұзылулар

Өте сирек гепатит

Тері және тері асты тіндері тарапынан бұзылулар

Жиі бөртпе, алопеция, акне

Жиі емес есекжем

Сирек Эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен байқалатын дәрілік бөртпе (DRESS), жедел жайылған экзентематозды пустулез (AGEP)

Өте сирек

Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермалық некролиз (Лайелл синдромы), ангионевроздық ісіну, мультиформалы эритема.



Сүйек-бұлшықет жүйесі тарапынан бұзылулар



Сирек Окскарбазепинмен ұзақ ем қабылдаған пациенттер арасында сүйек тінінің минералды тығыздығының төмендегені, остеогенездің бұзылулары, остеопороз, сынулар жөнінде хабарланды. Окскарбазепиннің сүйек метаболизміне қалайша ықпал ететіндігі айқын емес.

Өте сирек жүйелі қызылжегі.

Жалпы бұзылулар және препаратты енгізу орнындағы өзгерістер

Өте жиі шаршағыштық

Жиі астения

Зертханалық және аспаптық зерттеулердің нәтижелері

Жиі емес бауыр ферменттері, қандағы сілтілі фосфатаза деңгейінің жоғарылауы

Сирек Т4 төмендеуі (клиникалық маңыздылығы түсініксіз)

Жарақаттар, уланулар және емшаралардың асқынулары

Жиі емес құлау



#Жоғары сезімталдық (оның ішінде көпағзалық аса жоғары сезімталдық) бөртпемен, қызбамен сипатталады. Қан және лимфалық жүйе (эозинофилия, тромбоцитопения, лейкопения, лимфаденопатия, спленомегалия), бауыр (гепатит, бауырдың қалыпқа сәйкес келмейтін функциялық сынамасы), бұлшықеттер мен буындар (буынның ісінуі, миалгия, артралгия), жүйке жүйесі (бауырлық энцефалопатия), бүйрек (бүйрек функциясының жеткіліксіздігі, интерстициальді нефрит, протеинурия), өкпе (өкпенің ісінуі, демікпе, бронхтың түйілуі, өкпенің интерстициальді ауруы, ентігу), ангионевроздық ісіну сияқты басқа да ағзалар мен жүйелер де қамтылуы мүмкін.

†гипонатриемия, конвульсия, энцефалопатия, сананың тежелуі сияқты белгілермен және симптомдармен астасқан (қосымша жағымсыз әсерлер жүйке жүйесі тарапынан бұзылыстар бөлімінде де көрсетілген), көру қабілетінің бұзылуы (атап айтқанда, бұлыңғыр көру), гипотиреоз, құсу, жүрек айну.

Окскарбазепинді қолдану кезеңінде клиникалық тұрғыдан маңызды гипонатриемия (натрий <125 ммоль/л) өте сирек дамуы мүмкін. Ол көбіне, емдеуді бастағаннан кейін 1 жылдан көбірек кезең ішінде натрийдің плазмалық деңгейі <125 ммоль/л көрсеткішіне дейін төмендеген пациенттер болса да, окскарбазепинмен емдеудің алғашқы 3 айы ішінде дамыған.



Приведенные ниже побочные реакции классифицированы в следующие группы согласно частоте возникновения:

• очень часто (больше 10%)
• часто (1–10%)
• нечасто (0
• 1–1%)
• редко (0
• 01–0
• 1%)
• очень редко (меньше 0
• 01%)
• включая отдельные сообщения

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Аса жоғары сезімалдық реакциялары анамнезінде карбамазепинге аса жоғары сезімталдығы жоқ пациенттерде пайда болуы мүмкін. Жоғары сезімталдық реакциялары дамыған кезде қанайналым мен лимфалық жүйелер (эозинофилия, тромбоцитопения, лимфаденопатия, спленомегалия), бұлшықеттер мен буындар (миалгия, буын айналасының ісінулері, артралгия), жүйке жүйесі (энцефалопатия), бүйрек (протеинурия, интерстициальді нефрит, бүйрек функциясының жеткіліксіздігі), өкпе (ентігу, өкпенің ісінуі, бронхтың түйілуі, интерстициальді қабыну) зақымдануы, бауыр функциясы көрсеткіштерінің қалыптан ауытқуы, ангионевроздық ісіну, анафилаксиялық реакциялар болуы мүмкін. Жоғары сезімталдық реакциялары дамыған кезде ОКСАПИНДІ® қолдануды тоқтату және тиісті ем жүргізу қажет.

ОКСАПИНДІ® қолданған кезде (пациенттердің 2,7%-да) гипонатриемия (сарысудағы натрий концентрациясы 125 ммоль/л-ден аз) байқалды, ол әдетте клиникалық көріністермен қатар жүрген жоқ және емдеуді түзетуді керек етпеді. Натрий концентрациясы ОКСАПИН® қабылдауды тоқтатқанда (дозасын азайтқанда) немесе консервативті емдеуде (сұйықтықты пайдаланудың шектелуі) қалыпқа келді. Бүйрек функциясының бұзылулары бар немесе қан сарысуындағы натрий концентрациясы төмен болатын пациенттерде, немесе натрийдің организмнен шығарылуын күшейтетін препараттармен (диуретиктер, антидиурездік гормон секрециясына ықпалын тигізетін препараттар) қатар ем қабылдап жүрген пациенттерде ОКСАПИНМЕН® емдеуді бастағанға дейін қан сарысуындағы натрий концентрациясын анықтау қажет. Емдеуді бастағаннан кейін 2 аптадан соң және әрі қарай 3 ай бойы ай сайын немесе қажет болғанда қан сарысуындағы натрий концентрациясын бақылау қажет. Егде жастағы пациенттерде осы қауіп факторына ерекше назар аударған жөн. Қажет болғанда диуретиктерді және қан сарысуында натрий концентрациясын төмендететін басқа препараттарды тағайындағанда ОКСАПИНМЕН® ем қабылдап жүрген пациенттер сол нұсқауларды ұстануы керек. Гипонатриемияға күдіктенуге мүмкіндік беретін клиникалық симптомдар пайда болғанда қан сарысуындағы натрий концентрациясын өлшеу қажет. Қалған пациенттер үшін қан сарысуындағы натрий концентрациясын өлшеу қанға мезгіл-мезгіл сайын талдама жүргізу кезінде жүзеге асырылуы мүмкін.

Сұйықтықтың іркілуін дер кезінде анықтау үшін жүрек функциясының жеткіліксіздігі бар барлық пациенттерде дене салмағын бақылау қажет. Сұйықтық іркілген жағдайда немесе жүрек функциясы жеткіліксіздігінің симптомдары өршігенде қан сарысуындағы натрий концентрациясын анықтау қажет. Гипонатриемия пайда болған жағдайда тұтынатын сұйықтықтың мөлшерін шектеу қажет. Окскарбазепинді қолданғанда өте сирек жағдайларда жүректің өткізгіштігі бұзылуы мүмкін болғандықтан, ОКСАПИН® қабылдап жүрген, бұрыннан өткізгіштігінің бұзылулары (AV-блокада, аритмия) бар пациенттерді мұқият бақылау қажет.

ОКСАПИНМЕН® емдеген кезде пациенттерде агранулоцитоздың, апластикалық анемияның және панцитопенияның дамуы өте сирек білінді. Сүйек кемігінде қан түзудің айқын бәсеңдеу симптомдары дамыған кезде препарат қабылдауды тоқтату жөніндегі мәселені қарау қажет.

Гепатиттің дамуының өте сирек жағдайлары жөнінде хабарланды, олар көп жағдайларда ойдағыдай қайтты. Гепатитке күмәнданғанда препарат қабылдауды тоқтату жөніндегі мәселені қарау қажет.

Пероральді контрацептивтерді қолданып жүрген, бала көтере алатын жастағы әйелдерге ОКСАПИНДІ® бір мезгілде қолдану гормондық контрацептивтер тиімділігінің төмендеуіне әкелуі мүмкін екендігіне қатысты алдын ала ескертілуі тиіс. ОКСАПИН® қабылдап жүрген, пациенттердің осы санатына контрацепцияның гормондық емес дәрілерін қолдануға кеңес беріледі.

Эпилепсияға қарсы препараттарды қолдану суицидтік ойлардың және мінез-құлық белгілерінің туындау қаупінің жоғарылауын туындатады. Сондықтан пациенттерді суицидтік ойлар және мінез-құлық белгілерінің бар-жоқтығына тексерген және тиісті ем тағайындаған жөн.

ОКСАПИНДІ® және алкогольді бір мезгілде қолдану препараттың седативтік әсерін күшейтеді.

Кез келген басқа ЭҚП сияқты, ОКСАПИНДІ® құрысу ұстамаларының пайда болу қаупіне байланысты біртіндеп тоқтатқан жөн.



Реакции гиперчувствительности могут возникать у пациентов без гиперчувствительности к карбамазепину в анамнезе. При развитии реакций повышенной чувствительности возможно поражение кровеносной и лимфатической систем (эозинофилия, тромбоцитопения, лимфаденопатия, спленомегалия), мышц и суставов (миалгия, отеки в области суставов, артралгия), нервной системы (энцефалопатия), почек (протеинурия, интерстициальный нефрит, почечная недостаточность), легких (одышка, отек легких, бронхоспазм, интерстициальное воспаление), отклонение от нормы показателей функции печени, ангионевротический отек, анафилактические реакции. При развитии реакций повышенной чувствительности необходимо прекратить применение Оксапина® и провести соответствующую терапию.

При применении Оксапина® (у 2,7% пациентов) наблюдалась гипонатриемия (концентрация натрия в сыворотке меньше 125 ммоль/л), которая обычно не сопровождалась клиническими проявлениями и не нуждалась в корреляции терапии. Концентрация натрия нормализовалась при отмене (уменьшении дозы) Оксапина® или консервативном лечении (ограничение потребления жидкости). У пациентов, у которых уже есть нарушения функции почек и низкая концентрация натрия в сыворотке крови, или у пациентов, которые получают сопутствующее лечение препаратами, усиливающими выведение натрия из организма (диуретики, препараты, которые влияют на секрецию антидиуретического гормона), до начала терапии Оксапином® необходимо определить концентрацию натрия в сыворотке крови. Необходимо контролировать концентрацию натрия в сыворотке крови через 2 недели после начала терапии и в дальнейшем ежемесячно на протяжении 3 месяцев или при необходимости. С особым вниманием к данным факторам риска следует относиться у пациентов пожилого возраста. При необходимости назначение диуретиков и других препаратов, которые понижают концентрацию натрия в сыворотке крови, пациентам, которые получают терапию Оксапином®, следует придерживаться тех же рекомендаций. При появлении клинических симптомов, которые позволяют заподозрить гипонатриемию, необходимо измерять концентрацию натрия в сыворотке крови. Для остальных пациентов измерения концентрации натрия в сыворотке крови могут осуществляться во время проведения периодических анализов крови.

Необходим контроль массы тела у всех пациентов с сердечной недостаточностью для своевременного определения задержки жидкости. В случае задержки жидкости или при прогрессировании симптомов сердечной недостаточности необходимо определить концентрацию натрия в сыворотке крови. В случае возникновения гипонатриемии необходимо ограничить количество потребляемой жидкости. Поскольку при применении окскарбазепина в очень редких случаях возможно нарушение сердечной проводимости, необходимо тщательное наблюдение за пациентами с предыдущими нарушениями проводимости (AV-блокада, аритмия), которые получают Оксапин®.

При лечении Оксапином® у пациентов очень редко отмечалось развитие агранулоцитоза, апластической анемии и панцитопении. При развитии симптомов выраженного угнетения костномозгового кроветворения необходимо рассмотреть вопрос об отмене препарата.

Существуют сообщения об очень редких случаях развития гепатита, которые в большинстве случаев разрешались успешно. При подозрении на гепатит необходимо рассмотреть вопрос об отмене препарата.

Женщины детородного возраста, которые применяют пероральные контрацептивы, должны быть предупреждены относительно того, что одновременное применение Оксапин® может привести к снижению эффективности гормональных контрацептивов. Данной категории пациенток, которые получают Оксапин®, рекомендовано применение негормональных средств контрацепции.

Применение противоэпилептических препаратов вызывает повышение риска возникновения суицидальных мыслей и поведения. Поэтому пациентов следует проверить на наличие признаков суицидальных мыслей и поведения и назначить соответствующее лечение.

Одновременное применение Оксапина® и алкоголя усиливает седативный эффект препарата.

Как и любые другие ПЭП, Оксапин® следует отменять постепенно в связи с риском возникновения судорожных приступов.

Применение в период беременности или кормления грудью.

Клинических данных о влиянии окскарбазепина во время беременности недостаточно, чтобы оценить его тератогенный потенциал. Окскарбазепин и МГП проникают через плацентарный барьер. При применении Оксапина® в токсических дозах отмечалось увеличение эмбриональной смертности, задержка и нарушения развития и роста плода.

Если пациентка планирует забеременеть или забеременела во время применения препарата, а также при возникновении вопроса относительно назначения Оксапина® во время беременности необходимо тщательно сопоставить ожидаемое преимущество терапии и возможный риск для плода. Во время беременности необходимо применять минимальные эффективные дозы препарата. Пациентка должна быть предупреждена относительно возможных нарушений развития плода.

Во время беременности не следует прерывать эффективное противоэпилептическое лечение, поскольку прогрессирование заболевания может отрицательно влиять на мать и на плод.

При применении препарата во время беременности необходимо учитывать, что физиологические изменения, происходящие в организме беременной пациентки, могут приводить к постепенному снижению уровня МГП в плазме крови. Для достижения максимального контроля за симптомами заболевания у беременных пациенток необходимо регулярно оценивать клинический эффект препарата и определять концентрации МПГ в плазме крови.

Определение уровня МГП в плазме крови так же рекомендуется проводить в послеродовом периоде, особенно в случае, если во время беременности доза препарата повышалась.

Известно, что во время беременности развивается дефицит фолиевой кислоты. Противоэпилептические средства могут усиливать этот дефицит, который является одной из возможных причин нарушений развития плода, поэтому рекомендуется дополнительный прием фолиевой кислоты.

Применение противоэпилептических препаратов во время беременности может привести к повышению риска кровотечений у новорожденных. Как предостережение рекомендуется назначение витамина К в последние несколько недель беременности, а также новорожденным, матери которых получали Оксапин®.

Окскарбазепин и МГП выделяются в грудное молоко. Поэтому при необходимости применения Оксапина® в период лактации следует прекратить кормление грудью.

Применение в педиатрической практике

Безопасность и эффективность применения препарата для лечения детей до 6 лет не были изучены в достаточной степени, поэтому его не следует назначать детям данной возрастной категории.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Учитывая возможность возникновения головокружения, сонливости или других нарушений со стороны центральной нервной системы при применении Оксапина®, рекомендовано воздержаться от управления автотранспортом или работы с другими механизмами.

Показания

- ересектерде және 6 жастан асқан балаларда салдарлы жайылған немесе онсыз парциальді эпилепсиялық ұстамаларды емдеуде, жайылған тонусты-клонусты эпилепсиялық құрысуларда монотерапия ретінде немесе қосымша ем ретінде



- лечение парциальных эпилептических приступов с или без вторичной генерализации, генерализованных тонико - клонических эпилептических судорог в качестве монотерапии или дополнительной терапии у взрослых и детей старше 6 лет

Противопоказания

- әсер етуші заттарға немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық



- повышенная чувствительность к окскарбазепину, карбамазепину или к любому компоненту препарата

Лекарственное взаимодействие

Микросомалық ферменттердің тежегіштері. Окскарбазепин және оның фармакокинетикалық тұрғыдан белсенді метаболиті МГТ CYP2С19 цитохромының тежегіші болып табылады. Сондықтан ОКСАПИННІҢ® жоғары дозаларын және CYP2С19 арқылы метаболизденетін препараттарды (фенобарбитал, фенитоин) бір мезгілде тағайындау өзара әрекеттесуге әкелуі мүмкін. Кейбір пациенттер үшін препараттардың - CYP2С19 субстраттарының дозасын азайту қажет болуы мүмкін.

Окскарбазепин және МГТ келесі:

• CYP1A2
• CYP2A6
• CYP2D9
• CYP2E1
• CYP4A4 және CYP4C11 микросомалық изоферменттермен әлсіз өзара әрекеттеседі немесе өзара әрекеттеспейді

• иммуносупрессанттардың (циклоспорин
• такролимус)
• дигидропиридинді кальций антагонистерінің
• пероральді контрацептивтердің және эпилепсияға қарсы препараттардың (мысалы
• карбамазепин) концентрацияларын төмендетеді

• CYP1A2
• CYP2A6
• CYP2D9
• CYP2E1
• CYP4A4 и CYP4C11

• иммуносупрессанты (циклоспорин
• такролимус)
• дигидропиридиновые антагонисты кальция
• пероральные контрацептивы и противоэпилептические препараты (например
• карбамазепин).Новый уровень индукции достигается на протяжении 2–3 недель после начала терапии препаратом или изменения дозы.Вальпроевая кислота и ламотриджин.In vitro МГП является слабым индуктором UDP-глюкуронилтрансферазы.Принимая во внимание даже слабую индукционную способность окскарбазепина и МГП
• может быть необходимо увеличение доз сопутствующих препаратов
• которые метаболизируются системой CYP3A4 или UDP-глюкуронилтрансферазой.В случае отмены препарата Оксапин® может быть необходимым уменьшение доз этих препаратов и окончательная коррекция дозы на протяжении 2–3 недель (возможно снижение индукции).Противоэпилептические препараты (ПЭП).Таблица
  
  Возможные взаимодействия Оксапин® и других ПЭП
  
  ПЭПВлияние Оксапин® на концентрацию ПЭПВлияние ПЭП на концентрацию Оксапин®
  
  Карбамазепин0–22% уменьшение40% уменьшение
  
  КлобазамНе изучалосьНе влияет
  
  ФелбаматНе изучалосьНе влияет
  
  Фенобарбитал14–15% увеличение30–31% уменьшение
  
  Фенитоин0–40% увеличение29–35% уменьшение
  
  Вальпроевая кислотаНе влияет0–18% уменьшение
  
  ЛамотриджинУмеренное уменьшение*Не влияет
  
  *Результаты предыдущих исследований показали
• что окскарбазепин может понижать концентрацию ламотриджина
• что важно при применении у детей
• тем не менее
• потенциал взаимодействия окскарбазепина ниже
• чем с индукторами ферментов (карбамазепин
• фенобарбитал
• фенитоин).Концентрация фенитоина в плазме крови увеличивается до 40% при одновременном назначении Оксапина® в дозе 1200 мг/сут.и выше.Поэтому
• при применении доз Оксапина® выше 1200 мг/сут.может быть необходимо уменьшение дозы фенитоина.Увеличение сывороточной концентрации фенобарбитала составляет приблизительно 15% при одновременном назначении с Оксапином®.Одновременное назначение сильных индукторов изоферментов цитохрома P450 (т.е.карбамазепина
• фенитоина и фенобарбитала) приводит к уменьшению концентрации МГП в плазме крови (на 29–40%).У детей от 6 до 12 лет при одновременном назначении одного из противоэпилептических лекарственных средств - индукторов ферментов клиренс МГП увеличивается на 35% в сравнении с монотерапией.Одновременное применение Оксапина® и ламотриджина сопровождалось повышенным риском возникновения побочных реакций (тошнота
• сонливость
• головокружение и головная боль).При одновременном применении нескольких противоэпилептических лекарственных средств необходима коррекция дозы и мониторинг концентрации в плазме крови
• особенно в педиатрической практике у пациентов
• которые получают препарат одновременно с ламотриджином