УЛСЕПАН 0,04 N1 ПОР Д/ИНЪЕКЦИЙ

Лекарственная форма

Инъекция үшін ерітінді дайындауға арналған лиофилизацияланған ұнтақ, 40 мг



Лиофилизированный порошок для приготовления раствора для инъекций

40 мг

Состав

Дәрілік препараттың құрамы

Бір құтының ішінде

белсенді зат - 45.11 мг натрий пантопразолы сесквигидраты (40 мг пантопразол негізіне баламалы),

қосымша зат:

• рН 9.0 - 11.0 дейінгі 0.1 М натрий гидроксиді ерітіндісі

Фармакодинамика

Пантопразол париетальді жасушалардың Н+/К+ - АТФазасымен (протонды помпа) спецификалық байланысу реакциясы арқылы асқазандағы тұз қышқылының секрециясын төмендететін, орнын басқан бензимидазол болып табылады.

Асқазанның париетальді жасушаларында қышқыл ортада пантопразол белсенді түрге айналады және тұз қышқылы синтезінің соңғы сатысына қатысатын Н+/К+-АТФаза ферментін тежейді. Дәрілік зат дозаға тәуелді әсер етеді және базальді, сондай-ақ стимуляцияланған тұз қышқылының секрециясын да тежейді. Пациенттердің көбінде тұз қышқылы секрециясының жоғарылауына байланысты аурудың симптомдары 2 апта ішінде жойылады. Басқа ППТ немесе H 2- рецепторларының блокаторлары сияқты, асқазандағы қышқылдықтың пантопразол арқылы төмендеуі қайтымды сипаттағы гастрин секрециясының пропорционалды жоғарылауына әкеледі. Пантопразол тұз қышқылының синтезіне қатысатын соңғы буынның жұмысын бұзатындықтан, ол стимуляциялайтын заттардың типіне (ацетилхолин, гистамин, гастрин) қарамастан оның секрециясын тежей алады. Вена ішіне енгізген кезде дәрілік зат пероральді қабылдау кезіндегідей бірдей әсер етеді.

Фармакодинамикалық әсерлері

Пантопразолды қолданған кезде ашқарынға қандағы гастрин деңгейі жоғарылайды. Әдетте, бұл көрсеткіш қысқа мерзімді емдеу кезінде қалыпты мәндердің жоғарғы шегінен аспайды, бірақ пантопразолды ұзақ уақыт бойы қолдану әдетте оның екі есе артуымен қатар жүреді. Сирек жағдайларда қандағы гастрин концентрациясының айтарлықтай жоғарылауы байқалуы мүмкін. Нәтижесінде, ұзақ мерзімді емдеу процесінде аздаған жағдайларда асқазанның спецификалық эндокриндік (энтерохромаффинді) жасушаларының (қарапайымнан аденоматозды гиперплазияға дейін) әлсіз немесе орташа айқын пролиферациясы байқалды. Бұл ретте, адамда карциноидты ісіктердің (атипті гиперплазия) немесе жануарларға жүргізілген зерттеулерде хабарланған (5.3 бөлімін қараңыз) асқазанның карциноидтары дамуына бейім жағдайлардың пайда болу жай-күйлері тіркелмеген.

Жануарларға жүргізілген зерттеулердің нәтижелеріне сәйкес пантопразолдың қалқанша бездің эндокриндік функциясына байланысты көрсеткіштерге ұзақ уақыт (бір жылдан астам) бойы әсерін жоққа шығаруға болмайды.

Антисекреторлық препараттармен емдеу кезінде тұз қышқылы секрециясының төмендеуі нәтижесінде қандағы гастрин концентрациясы жоғарылайды. Асқазандағы қышқылдықтың төмендегенде CgA деңгейі де жоғарылайды. Қандағы CgA концентрациясының жоғарылауы нейроэндокриндік ісіктерді анықтау үшін диагностикалық зерттеу жүргізу кезінде талдау нәтижелерінің бұрмалануына әкеп соғуы мүмкін.

Қолда бар деректерге сәйкес, CgA деңгейін анықтау кезінде зерттеуге дейін 5 күннен 2 аптаға дейінгі кезеңде ППТ қолдануды тоқтатқан жөн. Бұл CgA деңгейін қалыпты мәндер шегіне қайтару үшін қажет, себебі ол ППТ қолдану нәтижесінде жоғарылауы мүмкін.



Ингибитор протонового насоса (Н+-К+-АТФ-азы).

Блокирует заключительную стадию секреции соляной кислоты, снижая базальную и стимулированную секрецию, независимо от природы раздражителя. При внутривенном введении антисекреторный эффект пантопразола достигает максимума в течение 1 часа и сохраняется 24 часа. Не влияет на моторику ЖКТ. Секреторная активность нормализуется через 3-4 дня после окончания применения.

Фармакокинетика

Пантопразолдың фармакокинетикалық параметрлері бір реттік және көп реттік енгізген кезде бір-бірінен ерекшеленбейді. 10 мг-ден 80 мг-ға дейінгі дозалар ауқымында пероральді және вена ішіне енгізгенде дәрілік зат қандағы концентрация өзгеруінің дозаға тәуелді кинетикасына ие.

Таралуы

Пантопразолдың таралу көлемі шамамен 0,15 л/кг, қан плазмасы ақуыздарымен байланысу дәрежесі шамамен 98% құрайды.

Метаболизмі

Пантопразол іс жүзінде тек бауырда метаболизденеді. Кейіннен сульфаттану арқылы CYP2C19 қатысуымен деметилдену метаболизмнің негізгі жолы болып табылады. Биотрансформацияның басқа жолдары CYP3A4 қатысуымен болатын тотығуды қамтиды.

Шығарылуы

Пантопразолдың жартылай шығарылуының соңғы кезеңі шамамен 1 сағатты құрайды, клиренсі шамамен 0,1 л/сағ/кг құрайды; бірлі-жарым жағдайларда дәрілік заттың анағұрлым баяу шығарылуы байқалған. Пантопразолдың әсер ету ұзақтығы (тұз қышқылының секрециясын тежеу) жартылай шығарылу кезеңімен байланысты емес және одан едәуір асып түседі, бұл дәрілік заттың асқазанның париетальді жасушаларымен спецификалық өзара әрекеттесуіне байланысты.

Пантопразол метаболиттері негізінен бүйрекпен (шамамен 80%-ы) және асқазан-ішек жолы арқылы шығарылады. Сульфатпен конъюгацияланған десметилпантопразол қанда да, несепте де анықталатын дәрілік заттың негізгі метаболиті болып табылады, оның жартылай шығарылу кезеңі шамамен 1,5 сағатты құрайды, бұл пантопразолдағыдан сәл асып түседі.



Пантопразол не кумулирует и его фармакокинетика одинакова как после однократного, так и после многократного применения препарата. После внутривенного введения в диапазоне доз от 10 до 80 мг Cmax и AUC возрастают пропорционально введенным дозам. После введения 40 мг пантопразола внутривенно с постоянной скоростью не менее 15 минут Cmax составляет 5,52 мкг/мл, AUC - 5,4 мкг×ч/мл.

Связывание пантопразола с белками плазмы крови составляет 98%, объем распределения колеблется в пределах от 11,0 до 23,6 л, клиренс - 0,1 л/ч/кг.

Пантопразол метаболизируется в печени при участии системы цитохрома Р-450, основным метаболитом является десметилпантопразол, конъюгирующий с сульфатом. В виде метаболитов, почками экскретируется приблизительно 71%, путем билиарной экскреции - 18% введенной дозы. T1/2 пантопразола -1 час, T1/2 метаболита - около 1,5 часов.

Фармакокинетика в особых случаях

Фармакокинетика пантопразола не изучалась у лиц младше 18 лет.

Небольшое повышение показателя AUC и Cmax у пожилых людей не является клинически значимым и не требует корректировки дозы.

При применении пантопразола у пациентов с почечной недостаточностью (в т.ч. у пациентов, находящихся на гемодиализе) снижения дозы не требуется.

У пациентов с печеночной недостаточностью при применении раствора для внутривенного введения значение T1/2 увеличивается до 7-9 ч, показатель AUC возрастает в 5-7 раз, Cmax увеличивается в 1,5 раза. Дозы свыше 40 мг в день у таких пациентов не изучались.

Побочные действия

Басқа барлық препараттар сияқты, бұл дәрілік зат барлық пациенттерде бірдей көрінбейтін жағымсыз әсерлерді тудыруы мүмкін.

Жиі

- асқазан түбінің безді полиптері (қатерсіз)

- енгізген жердегі тромбофлебит

Жиі емес

- ұйқының бұзылуы

- бас ауыруы, бас айналуы

- диарея, жүрек айнуы/құсу, іш кебуі және ауырлық сезімі, констипация, ауыздың құрғауы, іш ауыруы және жайсыздық сезімі

- қандағы бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы (трансаминазалар, γ-глутамилтранспептидаза)

- бөрту/экзантема/бөртпе, қышыну

- жамбастың, білезіктің немесе омыртқаның сынуы

- астения, шаршау және дімкәстік

Сирек

- агранулоцитоз

- аса жоғары сезімталдық реакциялары (анафилаксиялық реакциялар мен анафилаксиялық шокты қоса)

- гиперлипидемия, қандағы триглицеридтер мен холестерин деңгейінің жоғарылауы, дене салмағының өзгеруі

- депрессия (және жағдайдың нашарлауы)

- дисгевзия

- көрудің бұзылуы/көру анықтығының бұзылуы

- қандағы билирубин деңгейінің жоғарылауы

- есекжем, ангионевроздық ісіну

- артралгия, миалгия

- гинекомастия

- дене температурасының жоғарылауы, шеткері ісіну

Өте сирек

- тромбоцитопения, лейкопения, панцитопения

- дезориентация (және жағдайдың нашарлауы)

Жиілігі белгісіз

- гипонатриемия, гипомагниемия, гипокальциемия*, гипокалиемия*

- елестеу, сананың шатасуы (әсіресе бейім пациенттерде, жағдайдың нашарлауы)

- парестезия

- микроскопиялық колит

- бауыр жасушасының зақымдануы, сарғаю, бауыр жеткіліксіздігі

- Стивенс-Джонсон синдромы, Лайелл синдромы, мультиформды эритема, фотосезімталдық реакциялары, жеделге жуық терінің қызыл жегісі, эозинофилиямен және жүйелік симптомдармен дәрілік реакция (DRESS)

- бұлшықеттің түйілуі (электролиттік бұзылулармен байланысты)

- тубулоинтерстициальді нефрит (ТИН) (аурудың өршуі және бүйрек жеткіліксіздігінің дамуы ықтимал).

* Гипокальциемия және / немесе гипокалиемия гипомагниемияның дамуымен байланысты болуы мүмкін.



Часто

- тромбофлебит в месте инъекции

Нечасто

- головная боль, головокружение

- сухость во рту, тошнота, рвота, вздутие живота, абдоминальная боль и дискомфорт, диарея, запор

- кожная сыпь, зуд, экзантема

- астения, утосляемость и недомогание

- повышение активности печеночных ферментов (трансаминаз, γ - GT)

- нарушение сна

Редко

- агранулоцитоз

- повышенная чувствительность к активному и вспомогательным компонентам препарата (включая анафилактические реакции и анафилактический шок)

- гиперлипидемия, повышение уровня триглицеридов, холестерина

- повышение содержания билирубина

- изменение веса, нарушение вкуса

- депрессия (и все сопутствующие ухудшения)

- нарушение зрения/нечеткость зрения

- крапивница, ангионевротический отек

- артралгия, миалгия

- гинекомастия

- повышение температуры тела, периферические отеки

Очень редко

- тромбоцитопения, лейкопения, панцитопения

- дезориентация (и все сопутствующие ухудшения)

Неизвестно

- гипонатриемия, гипомагниемия

- галлюцинации, спутанность сознания (особенно у предрасположенных к этим состояниям больных, а также ухудшение этих симптомов, если они существовали до начала лечения)

- гепатоцеллюлярные повреждения, желтуха, гепатоцеллюлярная недостаточность

- синдром Стивенса - Джонсона, синдром Лайелла, экссудативная многоформная эритема, светочувствительность

- интерстициальный нефрит

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Асқазанның қатерлі жаңа түзілімдері

Пантопразолмен емдеу асқазанның қатерлі жаңа түзілімдерінің симптомдарын бүркемелеуі мүмкін және осылайша дұрыс диагноз қою процесін баяулатуы мүмкін. Пациентте, мысалы, дене салмағының айтарлықтай төмендеуі, бірнеше рет құсу, дисфагия, қан аралас құсу, анемия немесе мелена сияқты клиникалық симптомдар пайда болған жағдайда, асқазанның ойық жарасына күдік туындаған кезде немесе ол бар болған кезде қатерлі жаңа түзілімді жоққа шығару керек.

Егер жоғарыда аталған симптомдар тиісті емге қарамастан сақталса, пациентті одан әрі тексеру туралы мәселені қарастыру керек.

Бауыр функциясының бұзылуы

Пантопразолмен емдеу кезінде, әсіресе ұзаққа созылған ем кезінде, бауыр функциясының ауыр бұзылулары бар пациенттерде қандағы бауыр ферменттерінің концентрациясын үнемі бақылау керек. Егер қандағы бауыр функциясының деңгейі жоғарыласа, дәрілік препаратты қабылдауды тоқтату керек.

Адамның иммунтапшылығы вирусының (АИТВ) протеаза тежегіштерімен бір мезгілде қолдану

Пантопразолды АИТВ протеаза тежегіштерімен бір мезгілде қабылдау ұсынылмайды, олардың сіңуі асқазан ортасының рН-на тікелей байланысты (мысалы, атазанавир секілді), олардың биожетімділігінің айтарлықтай төмендеуіне байланысты.

Бактериялық асқазан-ішек инфекциялары

Пантопразолды вена ішіне енгізген кезде, Salmonella, Campylobacter немесе Clostridium difficile сияқты бактериялардан туындайтын асқазан-ішек инфекцияларының пайда болу қаупі аздап артуы мүмкін.

Гипомагниемия

Сирек жағдайларда протонды помпа тежегіштерімен (ППТ), оның ішінде пантопразолмен үш айдан астам емделген пациенттерде ауыр гипомагниемия пайда болған; мұндай жағдайлардың көпшілігінде дәрілік заттар бір жыл бойы қолданылған. Ауыр гипомагниемия қажумен, тетаниямен, делириймен, құрысумен, бас айналумен және аритмиямен көріністелуі мүмкін; оның симптомдары біртіндеп дамып, байқалмай қалуы мүмкін. Гипомагниемия гипокальциемияның және/немесе гипокалиемияның дамуымен қатар жүруі мүмкін. Пациенттердің көбінде гипомагниемия белгілері, сондай-ақ онымен байланысты гипокальциемия және/немесе гипокалиемия белгілері магний препараттарымен орын басу емін тағайындағанда және ППТ пайдалануды тоқтатқанда жойылады.

Ұзақ уақыт бойы болжамды түрде ППТ қабылдайтын немесе дигоксинмен немесе гипомагниемияны туындатуы мүмкін басқа дәрілік заттармен (мысалы, диуретиктер) бірге ППТ пайдаланылатын пациенттер дәрігердің бақылауында болуы керек; ППТ-мен емдеу басталғанға дейін де, сондай-ақ емдеу кезінде мезгіл-мезгіл қандағы магний концентрациясын бақылау ұсынылады.

Сүйек сынуы

ППТ, әсіресе жоғары дозаларда немесе ұзақ уақыт бойы (> 1 жыл) қолданылғанда, әсіресе егде жастағы пациенттерде немесе басқа қауіп факторлары бар болған кезде ортан жіліктің, білезіктің және омыртқа бағанының сыну қаупін арттыруы мүмкін. Обсервациялық зерттеулерде ППТ сыну қаупін 10-40%-ға арттыруы мүмкін екендігі анықталды, бұл ішінара басқа да факторларға байланысты болуы мүмкін. Остеопороз қаупі бар пациенттерді емдеу клиникалық ұсынымдарға сәйкес жүргізілуі керек, бұл ретте олар кальций мен D дәруменінің жеткілікті мөлшерін қабылдап отыруы керек.

Жеделге жуық терінің қызыл жегісі

ППТ пайдалану жеделге жуық терінің қызыл жегісінің дамуымен өте сирек байланысты. Егер теріде, әсіресе тікелей күн сәулесінің әсеріне ұшырайтын жерлерде артралгияның пайда болуымен қатар жүретін зақымдану ошақтары пайда болғанда пациент дереу медициналық көмекке жүгінуі керек; мұндай жағдайда дәрігер Улсепанды қолдануды тоқтату туралы мәселені қарастыруы керек. Анамнезінде ППТ қабылдау аясында жеделге жуық терінің қызыл жегісі жағдайлары байқалған пациенттерде ППТ тобындағы басқа дәрілік заттарды кейіннен пайдалану кезінде осы аурудың даму қаупі жоғары болған.

Зертханалық зерттеулердің нәтижелеріне әсері

Қандағы хромогранин А (CgA) деңгейінің жоғарылауы нейроэндокриндік ісіктерді анықтау үшін диагностикалық тексеру жүргізу кезінде талдау нәтижелерін бұрмалауы мүмкін. Бұған жол бермеу үшін CgA деңгейін өлшеуге дейін кемінде 5 күн бұрын ППТ қолдануды тоқтату керек. Егер қандағы CgA және гастрин концентрациясы қалыпты мәндер ауқымында орналаспаса, ППТ қабылдауды тоқтатқаннан кейін 14 күннен соң өлшеуді қайта жүргізу керек.

Қосымша заттар

Улсепан құрамында бір құтыда 1 ммольден аз (23 мг) натрий бар, яғни «құрамында натрий жоқ».

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Жүктілік кезеңінде әйелдерде препаратты қолдану туралы қолда бар шектеулі деректер (жүктіліктің 300-1000 нәтижесі) дәрілік зат даму ақауларының пайда болуын туындатпайтыны және шарана мен жаңа туған нәрестеге уыты әсер етпейтіні туралы айғақтайды.

Сақтық шарасы ретінде Улсепан препаратын жүктілік кезеңінде әйелдерде пайдалану ұсынылмайды.

Лактация

Пантопразолдың адамда емшек сүтімен бөлінетіні туралы хабарламалар бар (деректер шектеулі). Бала, оның ішінде жаңа туған нәресте үшін қауіпті жоққа шығаруға болмайды. Бала емізуді тоқтату немесе Улсепан препаратымен жүргізілетін емді уақытша тоқтату/тоқтату мәселесінде шешім қабылдау кезінде әйел үшін препаратты қолдану пайдасы мен бала үшін қауіптің арақатынасын бағалау қажет.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Пантопразол көлік жүргізу және механизмдерді басқару қабілетіне әсер етпейді немесе шамалы әсер етеді.

Дәрілік затты қолдану нәтижесінде бас айналу және көрудің бұзылуы сияқты жағымсыз реакциялар пайда болуы мүмкін, сонда пациенттер автокөлік пен механизмдерді басқарудан бас тартуы керек.



До начала терапии следует исключить возможность злокачественного новообразования желудка и пищевода, так как применение Улсепана может уменьшить выраженность симптомов и отсрочить установление правильного диагноза. Диагноз рефлюкс-эзофагита требует обязательного эндоскопического подтверждения.

При применении у пациентов с нарушениями функции печени следует регулярно контролировать активность печеночных ферментов в плазме крови и, при их повышении отменить Улсепан.

Понижение кислотности желудка повышает количество желудочных бактерий, которые обычно присутствуют в желудочно - кишечном тракте.

Лечение препаратами, понижающими кислотность, приводит к повышению риска развития желудочно-кишечных инфекций, вызываемых такими микроорганизмами, как Salmonella, Campylobacter.

Применение в педиатрии

Из-за недостаточного количества данных по безопасности и эффективности не рекомендуется использование препарата при лечении детей и подростков до 18 лет.

Беременность и лактация

Применение препарата в период беременности возможно в случае, если ожидаемая польза для матери превышает потенциальный риск для плода или ребенка. Лактацию в период лечения препаратом следует прекратить.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Учитывая побочные действия препарата, следует соблюдать осторожность при управлении транспортными средствами и работе с потенциально опасными механизмами.

Показания

- гастроэзофагеальді рефлюкс ауруында;

- асқазан мен он екі елі ішектің ойық жара ауруында;

- Золлингер-Эллисон синдромында және тұз қышқылының гиперсекрециясымен сипатталатын, басқа патологиялық жағдайларда.



- рефлюкс-эзофагит

- синдром Золлингера-Эллисона и другие патологические гиперсекреторные состояния

Противопоказания

- белсенді затқа, орнын басатын бензимидазолдарға немесе препараттың қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық;

- пантопразолды атазанавирмен бірге қолдану;

- 18 жасқа дейінгі балалар;

- жүктілік және лактация кезеңі.



- гиперчувствительность к пантопразолу и вспомогательным компонентам препарата

- гепатит и цирроз печени, сопровождающие тяжелой печеночной недостаточностью

- совместное применение с атазанавиром

- выраженные нарушения функции почек

Лекарственное взаимодействие

рН-тәуелді сіңуі бар дәрілік препараттар

Тұз қышқылы секрециясының ұзақ мерзімді айтарлықтай төмендеуіне байланысты пантопразол биожетімділігі едәуір дәрежеде асқазан ортасының рН-на тәуелді дәрілік заттардың (мысалы, кетоконазол, итраконазол, позаконазол сияқты азол тобындағы кейбір зеңге қарсы дәрілер және эрлотиниб сияқты басқа дәрілік препараттар) сіңуін төмендетуі мүмкін.

АИТВ протеаза тежегіштері

Пантопразолды АИТВ протеаза тежегіштерімен бірге қолдану ұсынылмайды, олардың сіңуі едәуір дәрежеде асқазан ортасының рН-на тәуелді, мысалы, атазанавир секілді, себебі олардың биожетімділігі төмендейді.

АИТВ протеаза тежегіштерін ППТ-мен бір мезгілде қолдану қажеттілігі туындаған жағдайларда пантопразолдың дозасы тәулігіне 20 мг-нан аспауы тиіс, сондай-ақ пациенттерге мұқият мониторинг жүргізу ұсынылады (мысалы, вирустық жүктемені анықтау). АИТВ протеаза тежегіштерінің дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Кумарин туындылары тобындағы антикоагулянттар (фенпрокумон немесе варфарин)

Пантопразол варфаринмен немесе фенпрокумонмен бір мезгілде қолданғанда соңғылардың фармакокинетикасына немесе ХҚО-ға (халықаралық қалыптасқан қатынас) айтарлықтай әсер еткен жоқ. Алайда, ППТ варфаринмен немесе фенпрокумонмен бірге қабылдаған пациенттерде ХҚО және протромбин уақытының (ПУ) көрсеткіштері жоғарылаған жағдайлар байқалды. ХҚО және ПУ мәндері ұлғайған кезде өліммен аяқталған жағдайға да әкеп соғуы мүмкін, қан кетудің даму қаупі жоғарылайды. Варфаринмен немесе фенпрокумонмен бірге Улсепан алған пациенттерде ХҚО және ПУ көрсеткіштерін бақылау ұсынылады.

Метотрексат

Кейбір пациенттерде ППТ және метотрексатты жоғары дозада (300 мг) бір мезгілде қолдану соңғысының қандағы концентрациясының жоғарылауына әкелетіні хабарланды. Сондықтан метотрексатты жоғары дозада тағайындағанда, мысалы, онкологиялық аурулар мен псориаз кезінде Улсепанды қолдануды уақытша тоқтату туралы мәселені қарастыру керек.

Басқа өзара әрекеттесулер

Пантопразол көбінесе бауырда P450 цитохром жүйесінің изоферменттерімен метаболизденеді. CYP2C19 қатысатын деметилдену метаболизмнің негізгі жолы болып табылады, басқа метаболизмдік жолдар CYP3A4 қатысатын тотығу процестерін қамтиды.

Пантопразол мен карбамазепин, диазепам, глибенкламид, нифедипин және құрамында левоноргестрел мен этинилэстрадиол бар пероральді контрацептивтер сияқты жоғарыда аталған изоферменттер метаболизміне қатысатын дәрілік заттарды бірлесіп қолданғанда маңызды клиникалық өзара әрекеттесулер байқалмады.

Метаболизмдік биотрансформацияға бірдей изоферменттер қатысатын пантопразол мен басқа дәрілік заттардың немесе химиялық қосылыстардың өзара әрекеттесу қаупін жоққа шығаруға болмайды.

Бірқатар зерттеулердің нәтижелері метаболизмге CYP1A2 (кофеин, теофиллин сияқты), CYP2C9 (пироксикам, диклофенак, напроксен сияқты), CYP2D6 (метопролол сияқты), CYP2E1 (этанол сияқты) қатысатын пантопразол мен препараттар арасындағы дәрілік өзара әрекеттесудің жоқтығын көрсетеді. Пантопразол дигоксиннің Р-гликопротеинмен байланысты сіңуіне әсер етпеді.

Пантопразолды антацидтермен бір мезгілде қолданғанда ешқандай өзара әрекеттесу байқалмады.

Пантопразолды әртүрлі антибиотиктермен (кларитромицин, метронидазол, амоксициллин) бірге пайдалану кезінде клиникалық маңызды өзара әрекеттесулер анықталған жоқ.

CYP2C19 тежегіштері мен индукторлары

Флувоксамин сияқты CYP2C19 тежегіштері қандағы пантопразол концентрациясын жоғарылатуы мүмкін. Сондықтан мұндай біріктірілімдерді қолданған кезде, жоғары дозада ұзаққа созылған дәрілік ем алатын пациенттерде немесе бауыр функциясы бұзылған пациенттерде пантопразол дозасын төмендету қажеттілігі туындауы мүмкін.

CYP2C19 және CYP3A4 индукторлары, мысалы, рифампицин және құрамында шайқурай (Hypericum perforatum) бар препараттар, қан плазмасында жоғарыда аталған изоферменттермен метаболизденетін ППТ концентрациясын төмендетуі мүмкін.



При одновременном применении препаратов, биодоступность которых зависит от рН среды желудка (например, кетоконазол), Улсепан может изменять их абсорбцию.

В связи с тем, что пантопразол метаболизируется в печени ферментной системой цитохрома Р450, нельзя исключить возможность лекарственного взаимодействия с препаратами, метаболизирующимися той же ферментной системой.

Ингибиторы протеазы ВИЧ

Пантопразол не рекомендуется применять вместе с ингибиторами протеазы ВИЧ, всасывание которых является pH-зависимыми (например, атаназавир) из-за существенного снижения их биодоступности.

В случае, если совместное применение ингибиторов протеаз ВИЧ и ингибиторов протонной помпы все же необходимым, рекомендуется проводить тщательный клинический контроль (например, определение вирусной нагрузки). Доза пантопразола в подобных случаях не должна превышать 20 мг в день. Также может потребоваться корректировка дозировки ингибитора протеаз ВИЧ.

Кумариновые антикоагулянты (варфарин или фенпрокумон)

При совместном применении пантопразола с фенпрокумона или варфарина, не было выявлено клинически значимых взаимодействий. Тем не менее, нужно отметить, что известны случаи увеличения МНО и протомбинового времени у пациентов, получавших ингибиторы протонной помпы с варфарином или фенпрокумон. Увеличение МНО и протомбированного времени может привести патологическим кровотечениям опасным для жизни. В связи с этим, такие пациенты должны находиться под наблюдением врача с целью своевременного выявления увеличения МНО и протромбинового времени.

Метотрексат

Имеются сообщения о повышении уровня метотрексата в крови у некоторых пациентов при его совместном применении в высоких дозах (например, 300 мг) с ингибиторами протонной помпы. Поэтому при использовании высоких доз метотрексата, например, у пациентов со злокачественными новообразованиями псориазе, может возникнуть необходимость в рассмотрении вопроса о временной отмене пантопразола.

Другие исследования лекарственных взаимодействий

Пантопразол активно метаболизируется в печени с помощью ферментной системы цитохрома P450. Основным путем метаболизма является деметилирование с помощью изофермента CYP2C19, а среди других путей метаболизма отмечается окисление с помощью изофермента CYP3A4.

Специальные исследования не выявили клинически значимого взаимодействия препарата Улсепан с кофеином, карбамазепином, диазепамом, этанолом, диклофенаком, глибенкламидом, напроксеном, метопрололом, нифедипином, фенитоином, пироксикамом, теофиллином, оральными контрацептивами, содержащими левоноргестрел и этинилэстрадиол.

Нельзя исключить взаимодействия пантопразола с другими лекарственными препаратами или веществами, которые метаболизируются с помощью то же ферментной системы.

Результаты различных исследований взаимодействия показывают, что пантопразол не влияет на метаболизм активных веществ, метаболизируемых с помощью изоферментов CYP1A2 (например, кофеин, теофиллин), CYP2C9 (например, пироксикам, диклофенак, напроксен), CYP2D6 (например, метопролол), CYP2E1 (например, этанол). Пантопразол не нарушает p-гликопротеинзависимую абсорбцию дигоксина.

Взаимодействия при совместном применении с антацидами не обнаружено.

При одновременном приеме с антибиотиками, такими как кларитромицин, амоксициллин, с метронидазолом, взаимодействия не выявлено.

Препараты ингибирующие или индуцирующие CYP2C19

Такие ингибиторы активности изофермента CYP2C19, как флувоксамин, могут повышать системное действие пантопразола. Снижение дозы Улсепан может понадобиться пациентам, получающим длительное лечение высокими дозами пантопразола, или пациентам с печеночной недостаточностью.

Такие индукторы активности изоферментов CYP2C19 и CYP3A4, как рифампицин и зверобой (Hypericum perforatum), могут снижать концентрацию в плазме ИПН, которые метаболизируются с помощью этих ферментных систем.