ВЕРМОКС 0,1 N6 ТАБЛ ГЕДЕОН

Лекарственная форма

Вермокс, 100 мг, таблеткалар.



Таблетки, 100 мг

Состав

Дәрілік препарат құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 100 мг мебендазол;

қосымша заттар:

• натрий лаурилсульфаты
• сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы
• магний стеараты
• натрий сахарині
• тальк
• жүгері крахмалы
• лактоза моногидраты

• натрия лаурилсульфат
• кремния диоксид коллоидный безводный
• магния стеарат
• натрия сахарин
• тальк
• крахмал кукурузный
• лактозы моногидрат

Фармакодинамика

Мебендазол кең ауқымды әсер ететін, гельминтке қарсы синтетикалық дәрі болып табылады. Тіркелген көрсетілімдер бойынша қолданғанда мебендазол ішек қуысында жергілікті әсер етіп, паразиттер жасушаларында тубулиннің түзілуін бұзады, бұл глюкоза қармалуының және құрттардың ас қорыту үдерісінің бұзылуына, және соның салдарынан аутолиз дамуына әкеледі.



Противоглистное средство широкого спектра действия. Нарушает тканевое дыхание глистов и вызывает дегенерацию цитоплазматических микротрубочек глиста, препятствует утилизации глюкозы, снижает энергообмен, уменьшает образование АТФ в тканях и тем самым вызывает необратимый паралич мускулатуры и гибель паразита.

Фармакокинетика

Сіңірілуі

Мебендазол ішке арқылы қабылдаған кезде өте аз мөлшерде сіңіріледі.

Таралуы және биотрансформациясы

Гельминтке қарсы стандартты дозада пероральді қабылдағаннан кейін бір мезгілде жүйе алды метаболизмінің жоғарылығы және заттың ерігіштігінің төмендігі салдарынан мебендазолдың биожетімділігі өте төмен болады. Сіңірілген мебендазолдың шамамен 90%-ы қан плазмасы ақуыздарымен байланысады.

Пациенттердің ерекше топтары

Педиатриялық популяция

1 жастан 16 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде мебендазолдың қан плазмасындағы концентрациясы туралы деректер шектеулі. Бұл деректер ересектермен салыстырғанда 3 жастан 16 жасқа дейінгі пациенттерде мебендазолдың жүйелі экспозициясының айтарлықтай жоғарырақ екенін көрсетпейді. 1-ден 3 жасқа дейінгі балаларда жүйелі әсері ересектердегіден жоғарырақ, бұл ересектермен салыстырғанда кг салмаққа дозаның жоғары болуы салдарынан.



После приема внутрь плохо всасывается. Биоусвояемость обычной антигельминтной дозы недостаточная из-за низкой растворимости и интенсивного первичного метаболизма. 90% абсорбированной фракции вступает в связь с белками плазмы. Биодоступность повышается при одновременном приеме препарата с жирной пищей. Выводится преимущественно в неизмененном виде с калом.

Побочные действия

Қан және лимфа жүйесі тарапынан бұзылулар

Жиілігі анықталмаған:

• нейтропения
  
  Иммундық жүйе тарапынан бұзылулар
  
  Өте сирек: аса жоғарғы сезімталдық рекциялары
• соның ішінде
• анафилаксиялық және анафилактоидты реакциялар

• бас айналу

• жүрек айнуы
• құсу

• іштің ауыруы
• диарея.Жиілігі анықталмаған: метеоризм.Бұл симптомдар паразиттік инвазиядан да туындауы мүмкін.Бауыр және өт жолдары тарапынан бұзылулар
  
  Жиілігі анықталмаған: талдаулар нәтижесі бойынша бауыр функциясының бұзылуы
• гепатит.Тері және теріасты тіндері тарапынан бұзылулар
  
  Өте сирек: уытты эпидермалық некролиз
• Стивенс - Джонсон синдромы
• экзантема
• ангионевроздық ісіну
• есекжем
• алопеция
  
  Препаратты ұсынылған дозадан едәуір асатын дозаларда ұзақ уақыт қабылдағанда келесі жағымсыз реакциялар байқалды:
  
  Қан және лимфа жүйесі тарапынан бұзылулар
  
  Өте сирек: агранулоцитоз.Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан бұзылулар
  
  Жиілігі анықталмаған: гломерулонефрит.Балалар
  
  Балалардағы қосымша жағымсыз әсері:
  
  Жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар
  
  Өте сирек: құрысулар

• Очень редко
  
  - агранулоцитоз (резкое снижение количества белых кровяных телец в крови
• приводящее к повышенной восприимчивости к инфекциям)
  
  Неизвестно
  
  - гломерулонефрит (воспаление почек)
  
  
  
  Прием мебендазола в рекомендованной дозе
• как правило
• не сопровождается развитием каких-либо нежелательных симптомов.При массивной паразитарной инвазии может отмечаться преходящая боль в животе и диарея

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Необходимые меры предосторожности при применении

- нарушение функции печени

- сахарный диабет

- применение в течение длительного периода времени.



Имеются редкие сообщения о развитии обратимого нарушения функции печени, гепатита и нейтропении у пациентов, получавших мебендазол в стандартных дозах по зарегистрированным показаниям. Эти явления и случаи гломерулонефрита и агранулоцитоза также описаны при длительном приеме препарата в дозах, значительно превосходящих рекомендованные.

При применении у пациентов с нарушением функции печени следует соблюдать осторожность.

При длительном применении необходим контроль общего анализа крови, функции печени, почек.

Препарат несовместим с алкоголем.

Во время лечения нет необходимости в назначении слабительных средств и соблюдении диеты.

Вермокс снижает потребность в инсулине у пациентов с сахарным диабетом.

Данный препарат содержит 110 мг лактозы моногидрата (в 1 таблетке), в связи с этим его не следует принимать пациентам с такими редкими наследственными заболеваниями, как непереносимость галактозы, лактазная недостаточность или синдром глюкозо-галактозной мальабсорбции.

Данный лекарственный препарат содержит менее 1 ммоль (23 мг) натрия, то есть по сути не содержит натрия.

Применение в педиатрии

Достаточный опыт клинического применения у детей до 2 лет отсутствует. Имеются очень редкие сообщения о развитии судорог у детей младше 2 лет, поэтому применение препарата Вермокс у детей до 2 лет противопоказано.

Во время беременности или лактации

Беременность

Поскольку Вермокс противопоказан при беременности, препарат не должен назначаться при подтвержденной или предполагаемой беременности.

Период грудного вскармливания

Мебендазол выделяется с грудным молоком в небольшом количестве после приема внутрь. Поэтому, Вермокс не должен назначаться женщинам в период кормления грудью.

Репродуктивная функция

Имеющиеся данные о репродуктивной токсичности мебендазола указывают на отсутствие у препарата влияния на мужскую фертильность в дозах до 40 мг/кг/сутки.

Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Мебендазол не оказывает влияния на способность управлять транспортными средствами или работать механизмами.

Показания

Қолданылуы

Асқазан-ішек жолының мыналардан туындаған оқшауланған немесе аралас паразиттік ауруларында:

• Еnterobius vermicularis (жұмыр құрттар/острицалар)
• Ascaris lumdricoides (аскаридалар)
• Trichuris trichiura (түктібас құрттар)
• Ancylostoma duodenale (анкилостомалар), Necator americanus (америкалық қисық басты құрттар)
• Strongloides stercoralis (жіпшелі нематодтар)
• Taenia spp (таспа құрттар)

• - энтеробиоз (Enterobius vermicularis) (круглые черви/острицы)
• - аскаридоз (Ascaris lumbricoides) (аскариды)
• - трихинеллез (Trichuris trichiura) (власоглавы)
• - анкилостомидоз (Ancylostoma duodenale) (анкилостомы)
• - некатороз (Necator americanus ) (американская кривоголовка)
• - стронгилоидоз (Strongyloides stercoralis) нематоды ниточные
• - тениоз (Taenia spp) (ленточные черви)

Противопоказания

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- әсер етуші затқа немесе 6.1 бөлімінде атап көрсетілген қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- галактоза жақпаушылығы, лактаза жеткіліксіздігі немесе глюкоза/галактоза мальабсорбциясы сияқты тұқым қуалайтын аурулар

- жүктілік және емшек емізу кезеңі

- 2 жасқа дейінгі балалар.



- повышенная чувствительность к какому-либо из компонентов препарата

- нарушение функции печени

- наследственная непереносимость галактозы, лактозы, лактазная недостаточность, мальабсорбция глюкозы/галактозы

- беременность и период лактации

- детский возраст до 6 лет

Лекарственное взаимодействие

Циметидин

Циметидинмен қатарлас қолдану мебендазолдың бауырдағы метаболизмінің баяулауымен қатар жүруі мүмкін, нәтижесінде оның қан плазмасындағы концентрациясы ұлғаяды, әсіресе ұзақ уақыт қолдану кезінде. Соңғы жағдайда дозаны түзету қажеттігіне баға беру үшін мебендазолдың қан плазмасындағы концентрациясын анықтау ұсынылады.

Метронидазол

Стивенс -Джонсон синдромының, уытты эпидермалық некролиздің (СДС/УЭН) туындау жағдайларын зерттеуге бағытталған жағдай-бақылау зерттеулерінің нәтижелері СДС/УЭН және мебендазол мен метронидазолды қабылдау арасында байланыс болуы мүмкін екенін көрсетеді. Бұл өзара әрекеттесу туралы толығырақ ақпарат жоқ. Жоғарыда айтылғанды ескере отырып, мебендазол мен метронидазолды бір мезгілде қолданудан аулақ болу ұсынылады.



Циметидин

Сопутствующее применение с циметидином может сопровождаться замедлением метаболизма мебендазола в печени, и как следствие, увеличением его концентрации в плазме крови, особенно при длительном применении. В последнем случае рекомендуется определять концентрацию мебендазола в плазме крови для оценки необходимости коррекции дозы.

Метронидазол

Необходимо избегать одновременного применения мебендазола и метронидазола.