Лекарственная форма
Қабықпен қапталған таблеткалар, 40 мг
Таблетки, покрытые оболочкой, 40 мг
Состав
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат ⃰- эзомепразол магний дигидраты 21,75 мг немесе 43.5 мг,
қосымша заттар:
- метакрил қышқылы - этилакрилат сополимері (1:1)
- тальк
- триэтилцитрат
- гипромеллоза (2910(3сPs))
- қант сфералары NF (меш 60/80)
- магний стеараты NF
- гидроксипропилцеллюлоза
- глицерин моностеараты 40-55
- полисорбат 80
- микрокристалды целлюлоза
- повидон К-29/32
- макрогол 6000
- кросповидон (А типі)
- натрий стеарил фумараты
- Опадрай Қызғылт 03B34284 немесе Опадрай Қызғылт 03B34285 (гипромеллоза (2910(6сPs))
- титанның қостотығы (Е171)
- макрогол (PEG 400)
- темірдің сары тотығы (Е172)
- темірдің қызыл тотығы (Е172)
⃰ - 20 мг және 40 мг эзомепразолға баламалы
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Ұзынша пішінді, екі жақ беті дөңес, ашық-қызғылт түсті үлбірлі қабықпен қапталған, ішекте еритін таблеткалар.Таблеткалардың өлшемі:
- (6.55±0.4)мм х (13.6±0.6)мм (20 мг доза үшін)
Ұзынша пішінді, екі жақ беті дөңес, қызғылт түсті үлбірлі қабықпен қапталған, ішекте еритін таблеткалар.
Таблеткалардың өлшемі:
- (8.2±0.5)мм х (17±0.6) мм (40 мг доза үшін)
Одна таблетка содержит
активное вещество ⃰ - эзомепразола магния дигидрат 43.5 мг,
вспомогательные вещества:
- сополимер кислоты метакриловой - этилакрилата (1:1)
- тальк
- триэтилцитрат
- гипромеллоза (2910(3сPs))
- сахарные сферы NF (меш 60/80)
- магния стеарат NF
- гидроксипропилцеллюлоза
- глицерина моностеарат 40-55
- полисорбат 80
- целлюлоза микрокристаллическая
- повидон К-29/32
- макрогол 6000
- кросповидон (тип А)
- натрия стеарила фумарат
- Опадрай Розовый 03B34284 или Опадрай Розовый 03B34285 (гипромеллоза (2910(6сPs))
- титана диоксид (Е171)
- макрогол (PEG 400)
- железа оксид желтый (Е172)
- железа оксид красный (Е172).- ⃰ эквивалентно 40 мг эзомепразола
Описание внешнего вида - запаха
- вкуса
Таблетки кишечнорастворимые продолговатой формы - с двояковыпуклой поверхностью
- покрытые пленочной оболочкой розового цвета
Размер таблеток:
- (8.2±0.5)мм х (17±0.6) мм (для дозировки 40 мг)
Побочные действия
Жиі (>1/100, <1/10)
- бас ауыру
- іштің ауыруы, іш қату, диарея, метеоризм, жүрек айну, құсу, асқазанның фундальді бездерінің қатерсіз полиптері
Жиі емес (>1/1000, <1/100)
- шеткергі ісіну
- дерматит, қышыну, есекжем, бөртпе
- бас айналу, парестезия, ұйқышылдық
- ауыздың құрғауы
- вертиго
- ұйқысыздық
- бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы
- жамбас мойнының, білезік сүйектерінің немесе омыртқалардың сыну қаупі
Сирек (>1/10000, <1/1000)
- лейкопения, тромбоцитопения
- аса жоғары сезімталдық реакциялары, мысалы, қызба, ангионевроздық ісіну және анафилаксиялық реакция/шок
- қозу, сананың шатасуы, депрессия
- дәм сезудің бұзылуы
- гипонатриемия
- бронх түйілуі
- көрудің бұлыңғырлануы
- стоматит және асқазан-ішек кандидозы
- сарғаюмен (немесе онсыз) гепатит
- фотосезімталдық, алопеция
- артралгия, миалгия
- дімкәстану, қатты терлеу
Өте сирек (<1/10000)
- агранулоцитоз, панцитопения
- елестеулер (негізінен әлсіреген пациенттерде), озбырлы мінез-құлық
- анамнезінде бауыр аурулары бар пациенттердегі бауыр жеткіліксіздігі, бауыр энцефалопатиясы
- мультиформалы эритема, Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермальді некролиз, эозинофилиямен және жүйелік симптомдармен дәрілік реакциялар (DRESS синдромы)
- бұлшықет әлсіздігі
- интерстициальді нефрит, кейбір пациенттерде бүйрек жеткіліксіздігінің дамуы туралы хабарланды
- гинекомастия
Белгісіз (қолда бар деректер бойынша жиілікті анықтау мүмкін емес)
- гипокалиемиямен астасқан немесе араласпаған гипомагниемия, ауыр гипомагниемия гипокальциемияға әкелуі мүмкін
- микроскопиялық колит
- жеделге жуық терінің қызыл жегісі
Часто (>1/100, <1/10)
- головная боль
- боль в животе, запор, диарея, метеоризм, тошнота, рвота, доброкачественные полипы фундальных желез желудка
Нечасто (>1/1000, <1/100)
- периферический отек
- дерматит, зуд, крапивница, сыпь
- головокружение, парестезия, сонливость
- сухость во рту
- вертиго
- бессонница
- повышение уровня ферментов печени
- риск развития переломов шейки бедра, костей запястья или позвонков
Редко (>1/10000, <1/1000)
- лейкопения, тромбоцитопения
- реакции гиперчувствительности:
- лихорадка, ангионевротический отек и анафилактическая реакция/анафилактический шок
- возбуждение, спутанность сознания, депрессия
- нарушение вкусовых ощущений
- гипонатриемия
- бронхоспазм
- нечеткость зрения
- стоматит и желудочно-кишечный кандидоз
- гепатит с желтухой (или без)
- фотосенсибилизация, алопеция
- артралгии, миалгии
- недомогание, повышенное потоотделение
Очень редко (< - 1/10000)
- агранулоцитоз, панцитопения
- галлюцинации (преимущественно у ослабленных пациентов), агрессивное поведение
- печеночная недостаточность, печеночная энцефалопатия у пациентов, имеющих заболевания печени в анамнезе
- мультиформная эритема, синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз
- мышечная слабость
- интерстициальный нефрит, у некоторых пациентов сообщалось о развитии почечной недостаточности
- гинекомастия
Неизвестно (невозможно определить частоту по имеющимся данным)
- гипомагниемия ассоциированная или неассоциированная с гипокалиемией, тяжелая гипомагниемия может привести к гипокальциемии
- микроскопический колит
- подострая кожная красная волчанка
Особенности продажи
рецептурные
Особые условия
Препарат дәрігердің тағайындауы бойынша қолданылады. Препаратты тағайындар алдында және препаратпен емдеу кезеңінде дәрігерге келесі жағдайларда хабарлау керек:
- - бүйрек функциясының бұзылуы
- бауыр функциясының бұзылуы
- анамнезінде дәрілік препараттарға аллергиялық реакциялардың болуы
- қан талдауын тапсыруға дайындық (Хромогранин А)
- осы препаратты қолдану кезеңінде салмақ жоғалту - жұтынудың қиындауы
- іштің ауыруы
- асқазанның қорытпауы
- құсу
- мелена (қан аралас нәжіс)
- «Жағымсыз реакциялардың сипаттамасы» бөлімінде белгіленген жағымсыз реакциялардың пайда болуы
Кез-келген мазасыз симптомдар болған кезде (мысалы - дене салмағының айтарлықтай өздігінен жоғалуы
- қайталама құсу
- дисфагия
- қан құсу немесе мелена)
- сондай-ақ асқазанның ойық жарасы болған кезде (немесе асқазанның ойық жарасына күдік болған кезде) қатерлі жаңа түзілімнің болуын болдырмау керек
- өйткені Эзомепразол-Тева препаратымен емдеу симптомдардың жеңілдетілуіне және диагноздың баяулауына әкелуі мүмкін
Эзомепразолды ұзақ уақыт қолдану
Препаратты ұзақ уақыт бойы (әсіресе бір жылдан астам) қабылдайтын пациенттер дәрігердің тұрақты бақылауында болуы тиіс.
«Қажеттілігіне қарай» ем
Эзомепразол-Тева препаратын «қажеттілігіне қарай» қабылдайтын пациенттерге симптомдардың сипаты өзгерген кезде өз дәрігерімен байланысу қажеттілігі туралы нұсқау берілуі тиіс.«Қажеттілігіне қарай» ем тағайындау кезінде плазмадағы эзомепразол концентрациясының ауытқуын назарға ала отырып, препараттың басқа дәрілік заттармен өзара әрекеттесуін ескеру керек.
Helicobacter pylori эрадикациясы
Helicobacter pylori эрадикациясы үшін Эзомепразол-Тева препаратын тағайындаған кезде үштік емнің барлық компоненттері үшін дәрілік өзара әрекеттесу мүмкіндігі ескерілуі тиіс.Кларитромицин CYP3A4 күшті тежегіші болып табылады, сондықтан СУР3А4 (мысалы, цисаприд) қатысуымен метаболизденетін басқа препараттарды қабылдайтын пациенттерге эрадикациялық ем тағайындау кезінде кларитромициннің осы дәрілік заттармен ықтимал қарсы көрсетілімдері мен өзара әрекеттесуін ескеру қажет.
Сахароза
Эзомепразол-Тева таблеткаларының құрамында сахароза бар, сондықтан олар тұқым қуалайтын фруктоза көтере алмаушылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы немесе сахараза-изомальтаза жеткіліксіздігі бар пациенттерге қарсы көрсетілімді.
Асқазан-ішек инфекциялары
Протонды сорғы тежегіштерімен емдеу Salmonella және Campylobacter туындататын асқазан-ішек инфекцияларының пайда болу қаупінің шамалы артуына әкелуі мүмкін.
В12 дәруменінің сіңуі
Эзомепразол, асқазан сөлінісін төмендететін барлық препараттар сияқты, гипо- және ахлоргидрия салдарынан B12 дәруменінің (цианокобаламин) сіңірілуін төмендетуі мүмкін.Мұны организмде В12 дәрумені төмен пациенттерде және В12 дәруменінің сіңірілуінің төмендеу қаупі факторлары бар пациенттерде ұзақ емдеу кезінде назарға алған жөн.
Гипомагнемия
Гипомагниемияның ауыр түрі туралы эзомепразол сияқты протонды помпа тежегіштерімен ем қабылдаған пациенттерде кемінде 3 ай бойы, ал көп жағдайда - бір жыл бойы хабарланды.Гипомагниемияның шаршау, тетания, сандырақтау, құрысулар, бас айналу және қарыншалық аритмия сияқты ауыр көріністері байқалуы мүмкін, бірақ бұл симптомдар байқалмай басталуы мүмкін және оларды өткізіп жіберуге болады.Көптеген жағдайларда гипомагниемия байқалған пациенттердің жағдайы магниймен орын басу емінен және протонды помпа тежегіштерімен емдеуді тоқтатқаннан кейін жақсарды.Ұзақ емделу күтілетін пациенттерде немесе протонды помпа тежегіштерімен дигоксинмен немесе гипомагниемияның дамуына әкелуі мүмкін дәрілік препараттармен (мысалы, диуретиктермен) бірге ем қабылдап жүрген пациенттерде протонды помпа тежегіштерімен емдеуді бастар алдында және ем кезінде кезең-кезеңімен магний деңгейін анықтау туралы мәселені қарау керек.
Сынудың туындау қаупі
Протонды сорғы тежегіштері, әсіресе жоғары дозаларда және ұзақ уақыт қолданғанда (>1 жыл), негізінен егде жастағы пациенттерде немесе басқа қауіп факторлары болған кезде жамбас, білезік пен омыртқаның сыну қаупін арттыруы мүмкін.Остеопороз қаупі бар пациенттер D дәрумені мен кальцийдің жеткілікті мөлшерімен тиісті ем қабылдауы керек.
Жеделге жуық терінің қызыл жегісі (ЖЖТҚЖ)
Протон сорғының тежегіштерін қолдану субакутты жеделге жуық терінің қызыл жегісінің өте сирек даму жағдайларымен байланысты.Егер терінің зақымдануы, әсіресе күн сәулесі тию мүмкін ашық жерлерде, артралгиямен бірге пайда болса, пациент уақтылы медициналық көмекке жүгінуі керек, ал дәрігер эзомепразолды тоқтату туралы шешімді қарауы керек.Анамнезінде протонды помпа тежегішімен бірлесіп емдеген кезде жеделге жуық терінің қызыл жегісі протонды помпаның басқа тежегіштерін қолданған кезде оның даму қаупін арттыруы мүмкін.
Басқа дәрілік препараттармен біріктірілімі
Эзомепразолды атазанавирмен бірге қолдану ұсынылмайды.Егер атазанавирдің протонды помпа тежегішімен біріктірілімін болдырмау мүмкін болмаса, стационар жағдайында пациенттерді мұқият бақылау ұсынылады, сондай-ақ атазанавирдің дозасын 400 мг және 100 мг ритонавирге дейін арттыруды қарастыру керек; эзомепразолдың дозасын 20 мг асырмау керек.
Эзомепразол CYP 2C19 тежегіші болып табылады.Сондықтан эзомепразолмен емдеудің басында, кезінде және соңында эзомепразолдың метаболизмі CYP 2C19 қатысуымен өтетін дәрілік заттармен өзара әрекеттесу мүмкіндігін ескеру керек.Мұндай өзара әрекеттесу клопидогрел мен эзомепразол арасында байқалады.Эзомепразол мен клопидогрелді бірге қолдану ұсынылмайды.
Эзомепразолды «қажеттілігіне қарай» режимінде қолдану үшін тағайындай отырып, қан плазмасындағы эзомепразол концентрациясының ауытқуларына байланысты препараттың басқа дәрілік заттармен өзара әрекеттесуінің салдарын ескерген жөн.
Тері тарапынан жағымсыз реакциялары (ТКЖР)
Полиморфты эритема (ПЭ), Стивенс-Джонсон синдромы (ССД), уытты эпидермальды некролиз (УЭН) және эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен дәрілік реакциялар(DRESS синдромы) сияқты өмір үшін қауіпті жағдай болып табылуы мүмкін күрделі жағымсыз тері реакциялары (ТКЖР), эзомепразолды қабылдау аясында өте сирек байқалады.
Күрделі жағымсыз тері реакцияларының белгілері мен симптомдары дамыған жағдайда пациенттер дереу емдеуші дәрігеріне хабарласуы керек.Эзомепразолды қабылдауды дереу тоқтатып, пациентке қосымша медициналық көмек көрсету немесе мұқият оның жағдайын бақылау қажет.
Осындай жағымсыз реакциялар дамыған пациенттерге эзомепразолды қайта тағайындауға болмайды.
Зертханалық зерттеулердің нәтижелеріне әсері
Хромогранин А (CgA) деңгейінің жоғарылауына байланысты нейроэндокринді ісіктерді анықтау бойынша зертханалық зерттеулердің нәтижелеріне әсер етуі мүмкін.Мұндай әсер етуді болдырмау үшін эзомепразолмен емдеуді СgA деңгейін өлшеуге дейін кемінде 5 күн бұрын тоқтату керек.Егер CgA және гастрин деңгейі бастапқы өлшеуден кейін референттік мәндерге оралмаған болса, онда зерттеуді протонды помпа тежегіштерімен емдеуді тоқтатқаннан кейін 14 күннен кейін қайталау қажет.
Бүйрек жеткіліксіздігі
Препараттың дозасын түзету қажет емес.Бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде Эзомепразол-Тева препаратын қолдану тәжірибесі шектеулі; осыған байланысты препаратты осындай пациенттерге тағайындаған кезде сақ болу керек.
Бауыр жеткіліксіздігі
Жеңіл және орташа бауыр жеткіліксіздігінде препараттың дозасын түзету қажет емес.Бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін ең жоғары тәуліктік доза - 20 мг-дан аспауы керек.
Егде жастағы пациенттер
Препараттың дозасын түзету қажет емес.
Натрийдің мөлшері
Эзомепразол-Тева таблеткаларының құрамында бір таблеткаға 1 ммольден (23 мг) аз натрий бар, яғни іс жүзінде натрий жоқ.
Жүктілік немесе лактация кезінде қолдану
Жүктілік
Эзомепразол-Тева препаратын жүкті әйелдерде қолдану туралы деректер жеткіліксіз.Препаратты жүкті әйелдерге тағайындаған кезде абай болу керек.
Бала емізу
Эзомепразолдың емшек сүтімен бөлінуі белгісіз.Эзомепразолдың жаңа туған нәрестелерге/сәбилерге әсері туралы жеткілікті ақпарат жоқ.Эзомепразолды емізу кезінде әйелдерге қабылдау ұсынылмайды.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Дәрілік заттың жағымсыз әсерлерін ескере отырып, көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару кезінде сақ болу керек.
Показания
Ересектер
Гастроэзофагеальді рефлюкс ауруы (ГЭРА)
- эрозиялық рефлюкс-эзофагитті емдеу
- қайталануды болдырмау үшін эрозиялық рефлюкс-эзофагит жазылғаннан кейін ұзаққа созылған демеуші ем
- гастроэзофагеальді рефлюкс ауруын симптоматикалық емдеу
Helicobacter pylori эрадикациясына арналған біріктірілген ем
- Helicobacter pylori-мен астасқан асқазан мен он екі елі ішектің ойық жарасы кезінде біріктірілген бактерияға қарсы ем құрамында
- Helicobacter pylori-мен астасқан он екі елі ішектің ойық жарасын емдеу
- Helicobacter pylori-мен астасқан асқазан және он екі елі ішек ойық жарасының қайталануының профилактикасы
Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілерді (ҚҚСД) қабылдау
- ҚҚСД қабылдаумен байланысты асқазанның ойық жарасының жазылуы
- қауіп тобына жататын пациенттерде қабынуға қарсы стероидты емес дәрілерді қабылдаумен байланысты асқазанның және он екі елі ішектің ойық жарасының профилактикасы
Эзомепразолды қолдануға арналған басқа да жағдайлар
- қайта қан кетудің алдын алу мақсатында в/і препараттарын қолданғаннан кейін асқазанның немесе он екі елі ішектің ойық жарасынан қан кеткен пациенттерде ұзаққа созылған ем
- Золлингер-Эллисон синдромы
12 жастан асқан балалар мен жасөспірімдер
Гастро-эзофагеальді рефлюкс ауруы (ГЭРА)
- эрозиялық рефлюкс-эзофагитті емдеу
- қайталануды болдырмау үшін эрозиялық рефлюкс-эзофагит жазылғаннан кейін ұзаққа созылған демеуші ем
- гастро-эзофагеальді рефлюкс ауруын симптоматикалық емдеу
Helicobacter pylori эрадикациясына арналған біріктірілген ем
- Helicobacter pylori-мен астасқан асқазан мен он екі елі ішектің ойық жарасы кезінде біріктірілген бактерияға қарсы ем құрамында.
Взрослые
Гастро-эзофагеальная рефлюксная болезнь (ГЭРБ)
- лечение эрозивного рефлюкс-эзофагита
-длительная поддерживающая терапия после заживления эрозивного рефлюкс- эзофагита для предотвращения рецидива
- симптоматическое лечение гастро-эзофагеальной рефлюксной болезни
Комбинированная терапия для эрадикации Helicobacter pylori
- в составе комбинированной антибактериальной терапии при язвенной болезни желудка и двенадцатиперстной кишки, ассоциированной с Helicobacter pylori
- лечение язвы двенадцатиперстной кишки, ассоциированной с Helicobacter pylori
- профилактика рецидивов язвы желудка и двенадцатиперстной кишки, ассоциированной с Helicobacter pylori
Приём нестероидных противовоспалительных средств (НПВС)
- заживление язвы желудка, связанной с приёмом НПВС
- профилактика язвы желудка и двенадцатиперстной кишки, связанной с приёмом нестероидных противовоспалительных средств у пациентов, относящихся к группе риска
Другие состояния для применения эзомепразола
- длительная терапия у пациентов, перенесших кровотечение язвы желудка или двенадцатиперстной кишки после в/в применения препаратов с целью профилактики повторного кровотечения
- синдром Золлингера-Эллисона
Дети и подростки старше 12 лет
Гастро-эзофагеальная рефлюксная болезнь (ГЭРБ)
- лечение эрозивного рефлюкс-эзофагита
- длительная поддерживающая терапия после заживления эрозивного рефлюкс- эзофагита для предотвращения рецидива
- симптоматическое лечение гастро-эзофагеальной рефлюксной болезни
Комбинированная терапия для эрадикации Helicobacter pylori
- в составе комбинированной антибактериальной терапии при язвенной болезни желудка и двенадцатиперстной кишки, ассоциированной с Helicobacter pylori.
Противопоказания
- эзомепразолға, орын басқан бензимидазолдарға немесе басқа ингредиенттерге немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық
- тұқым қуалайтын фруктоза көтере алмаушылық
- глюкоза-галактоза мальабсорбциясы немесе сахараза-изомальтаза жеткіліксіздігі
- нелфинавирмен бір мезгілде қабылдау
- ГЭРА кезіндегі 12 жасқа дейінгі балалар
- гастроэзофагеальді рефлюкс ауруынан өзге,
басқа көрсетілімдер бойынша балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер
Сақтықпен
- бүйректің ауыр жеткіліксіздігі
- повышенная чувствительность к эзомепразолу, замещенным бензимидазолам или другим ингредиентам, входящим в состав препарата
- наследственная непереносимость фруктозы
- глюкозо-галактозная мальабсорбция или сахаразо-изомальтазная недостаточность
- одновременный прием с нелфинавиром
- детский возраст до 12 лет при ГЭРБ
- детский и подростковый возраст до 18 лет по другим показаниям, кроме
гастроэзофагеальной рефлюксной болезни
С осторожностью
- тяжелая почечная недостаточность
Лекарственное взаимодействие
Эзомепразолдың басқа дәрілік препараттардың фармакокинетикасына әсері
Протеаза тежегіштері
Омепразолдың кейбір протеаза тежегіштерімен өзара әрекеттесуі туралы хабарланды. Омепразолды қабылдаған кезде асқазанның рН жоғарылауы протеаза тежегіштерінің сіңуіне әсер етуі мүмкін. Басқа ықтимал өзара әрекеттесу механизмдері CYP 2C19 тежелуімен байланысты.
Атазанавир мен нелфинавир омепразол қабылдаумен бір мезгілде тағайындалған жағдайларда сарысудағы осы препараттар деңгейінің төмендеуі байқалды, сондықтан оларды біріктіріп қолданудан аулақ болу керек. Омепразолды тәулігіне бір рет 40 мг дозада және атазанавир 300 мг/ритонавир 100 мг бірге тағайындау AUC, сондай-ақ C max және C min атазанавир мәндерінің 75% - ға айтарлықтай төмендеуіне алып келді. Атазанавир дозасын 400 мг-ға дейін арттыру омепразолдың атазанавир концентрациясына әсерін өтемеді. Сондықтан эзомепразолды атазанавирмен бірге тағайындауға болмайды, ал эзомепразол мен нелфинавирді бір мезгілде тағайындауға жол берілмейді.
Омепразолды тәулігіне 20 мг дозада атазанавирмен 400 мг/ритонавирмен 100 мг бір мезгілде қолдану атазанавирді тәулігіне 20 мг омепразолсыз тәулігіне 300 мг/ритонавирді қолданумен салыстырғанда атазанавир экспозициясының шамамен 30% - ға азаюына әкелді. Омепразолды тәулігіне 40 мг дозада бір мезгілде қолданғанда нелфинавирдің AUC, Cmax және Cmin орташа мәндерінің 36-39% - ға, ал M8 фармакологиялық белсенді метаболиті үшін AUC, Cmax және Cmin орташа мәндерінің 75-92% - ға төмендеуі байқалды. Омепразол мен эзомепразолдың ұқсас фармакодинамикалық әсерлері мен фармакокинетикалық қасиеттеріне байланысты эзомепразолды атазанавирмен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, ал эзомепразолды нелфинавирмен бір мезгілде қолдануға болмайды.
Саквинавирге қатысты (ритонавирмен бір мезгілде қабылдаған кезде) омепразолмен (күніне 40 мг) бірге емдеу кезінде сарысудағы препарат деңгейінің жоғарылауы (80-100%) байқалды. Омепразолмен күніне бір рет 20 мг емдеу дарунавирдің (ритонавирмен бір мезгілде қабылдаған кезде) және ампренавирдің (ритонавирмен бір мезгілде қабылдаған кезде) концентрациясына қандай да бір әсер етпейді. Эзомепразолмен күніне бір рет 20 мг емдеу ампренавирдің концентрациясына қандай да бір әсер етпейді (ритонавирмен бір мезгілде немесе бір мезгілде емес қабылдау кезінде). Омепразолмен күніне бір рет 40 мг емдеу лопинавир концентрациясына ешқандай әсер етпейді (ритонавирмен бір мезгілде қабылдағанда).
Метотрексат
ППТ мен метотрексатты бірге қабылдаған кезде кейбір пациенттерде концентрацияның жоғарылауы байқалады. Метотрексатты жоғары дозаларда қолданған кезде эзомепразолды қабылдауды тоқтата тұру қажет.
Такролимус
Эзомепразолмен бірге тағайындау сарысудағы такролимус концентрациясын арттыратыны хабарланды. Бірге қолданған кезде такролимус концентрациясын, сондай-ақ бүйрек функциясын (креатинин клиренсі) мұқият бақылау қамтамасыз етілуі тиіс және қажет болған жағдайда такролимустың дозасы түзетілуі тиіс.
рН-тәуелді абсорбциясы бар дәрілік препараттар
Эзомепразолмен және протонды помпаның басқа тежегіштерімен емдеу аясында асқазан сөлінің қышқылдығын басу сіңірілуі ортаның қышқылдығына байланысты препараттардың сіңірілуінің өзгеруіне әкелуі мүмкін.
Эзомепразол, асқазандағы қышқыл секрециясын төмендететін басқа препараттар сияқты, кетоконазол, итраконазол және эрлотиниб сіңуінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Сонымен қатар, сау адамдарда дигоксинмен 20 мг эзомепразолды бірге қабылдау дигоксиннің биожетімділігін 10% - ға (он пациенттің екеуінде 30% - ға дейін) арттырды. Дигоксин қабылдайтын егде жастағы пациенттерге жоғары дозаларда эзомепразолды сақтықпен тағайындау қажет және соңғысының емдік дәрілік мониторингі күшейтілуі тиіс.
CYP2C19 қатысуымен метаболизденетін дәрілік заттар
Эзомепразол CYP2C19 - оның метаболизміне қатысатын негізгі ферментті тежейді. Тиісінше, эзомепразолды диазепам, циталопрам, имипрамин, кломипрамин, фенитоин және т.б. сияқты CYP2C19 метаболизміне қатысатын басқа препараттармен бірге қолдану осы препараттардың плазмадағы концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін, бұл өз кезегінде дозаны азайтуды талап етуі мүмкін. Эзомепразол-Тева препаратын «қажеттілігіне қарай» режимінде тағайындаған кезде бұл өзара әрекеттесу туралы есте ұстаған жөн.
Диазепам
CYP2C19 цитохромының субстраты болып табылатын эзомепразол мен диазепамның 30 мг бірге қабылдаған кезде диазепам клиренсінің 45% - ға төмендегені байқалады.
Фенитоин
Эзомепразолды 40 мг дозада тағайындау эпилепсиясы бар пациенттерде фенитоиннің қалдық концентрациясының 13% - ға артуына алып келді. Осыған байланысты эзомепразолмен емдеудің басында және оны тоқтатқан кезде плазмадағы фенитоин концентрациясын бақылау ұсынылады.
Вориконазол
Омепразолды күніне 40 мг дозада вориконазолмен бірге қабылдау (CYP2C19 субстраты) C max және AUC концентрациясын тиісінше 15%-ға және 41% - ға арттырады.
Варфарин
Варфаринді 40 мг эзомепразолмен бірге қабылдау варфаринді ұзақ уақыт қабылдайтын пациенттерде коагуляция уақытының өзгеруіне әкелмейтіні көрсетілген. Алайда тіркеуден кейінгі қолдану кезінде варфарин мен эзомепразолды бірге қолданған кезде ХҚҚ (халықаралық қалыптасқан қатынас) индексінің клиникалық мәнді жоғарылауының бірнеше жағдайлары туралы хабарланды. Сондықтан осы препараттарды немесе кумариннің басқа туындыларын бірге қолданудың басында және соңында ХҚҚ-ны бақылау ұсынылады.
Цизаприд
Цизапридті 40 мг эзомепразолмен бірге қабылдау цизапридтің фармакокинетикалық параметрлері мәндерінің:
- AUC - 32% - ға және жартылай шығарылу кезеңінің 31% - ға жоғарылауына алып келді
- алайда цизапридтің плазмадағы ең жоғары концентрациясы айтарлықтай өзгермейді
Цизапридпен жүргізілетін монотерапия кезінде байқалған QT аралығының шамалы ұзаруы Эзомепразол-Тева препаратын қосқан кезде ұлғайған жоқ.
Цилостазол
Эзомепразол, омепразол сияқты, CYP2C19 тежегіштері ретінде әсер етеді.40 мг дозада тағайындалған омепразол цилостазолдың Cmax және AUC 18%-ға және тиісінше 26% - ға, сондай-ақ оның белсенді метаболиттерінің бірін 29%-ға және тиісінше 69% - ға арттырды.
Клопидогрел
Клопидогрел (300 мг жүктеме дозасы/75 мг тәуліктік демеуші доза) мен эзомепразол арасындағы күн сайын ішке 40 мг дозадағы фармакокинетикалық (ФК)/фармакодинамикалық (ФД) өзара әрекеттесу клопидогрелдің белсенді метаболиті экспозиция деңгейінің орташа 40%-ға төмендеуіне және тромбоциттердің ең жоғары тежелуінің (АДФ-индукцияланған) орташа 14% - ға төмендеуіне әкелгенін көрсетті.
Клопидогрелді 20 мг эзомепразолдың және 81 мг АСҚ дозалары белгіленген біріктіріліммен бірге қолданған кезде клопидогрелдің монотерапиясымен салыстырғанда клопидогрелдің белсенді метаболитінің экспозициясы шамамен 40%-ға төмендегенін көрсетті.Алайда тромбоциттердің тежелуінің (АДФ-индукцияланған) ең жоғары деңгейі клопидогрелде де, эзомепразолмен және АСҚ-мен біріктірілген клопидогрелде де бірдей болды.
Жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан елеулі жағымсыз құбылыстар тұрғысынан эзомепразолдың өзара әрекеттесуінің ФК/ФД клиникалық салдары туралы қарама-қайшы деректер алынды.Сақтық шарасы ретінде клопидогрел мен эзомепразолды бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек.
Клиникалық маңызды өзгерістер туындатпайтын дәрілік заттар
Эзомепразол-Тева амоксициллин мен хинидин фармакокинетикасында клиникалық маңызды өзгерістер туындатпайды.
Эзомепразол мен напроксенді немесе рофекоксибті қысқа мерзімді бірге қолданғанда клиникалық маңызды фармакокинетикалық өзара әрекеттесулер анықталған жоқ.
Басқа дәрілік заттардың эзомепразолдың фармакокинетикасына әсері
CYP2C19 және/немесе CYP3A4 тежейтін дәрілік заттар
Эзомепразол метаболизміне CYP2C19 және CYP3A4 қатысады.СУР3А4 тежейтін эзомепразолды кларитромицинмен (тәулігіне 2 рет 500 мг) бірге қолдану эзомепразолдың AUC мәнінің 2 есе ұлғаюына әкелді.Омепразолды және біріктірілген СУР3А4 және CYP2C19 тежегішін вориконазолды бірге қолдану эзомепразолдың AUC мәнін 280% - ға арттырды.Мұндай жағдайларда эзомепразол дозасын түзету талап етілмейді.Алайда ауыр дәрежедегі бауыр функциясы бұзылған пациенттерде немесе ұзақ емделу кезінде дозаны түзету қажет болуы мүмкін.
CYP2C19 және/немесе CYP3A4 индукциялайтын дәрілік заттар
CYP2C19 немесе CYP3A4 ферменттерін индукциялауға қабілетті дәрілік заттар немесе олардың екеуі де (мысалы, рифампицин және кәдімгі шайқурай) эзомепразол метаболизмінің төмендеуі есебінен сарысудағы эзомепразол деңгейінің төмендеуіне әкелуі мүмкін.
Балалар және жасөспірімдер
Балалар мен жасөспірімдердің өзара әрекеттесуі туралы зерттеулер жүргізілген жоқ.
Влияние эзомепразола на фармакокинетику других лекарственных препаратов
Ингибиторы протеазы
Сообщалось, что омепразол, взаимодействует с некоторыми ингибиторами протеазы.Увеличение pH желудка при приеме омепразола может повлиять на всасывание ингибиторов протеазы.Другие вероятные механизмы взаимодействия связаны с ингибированием CYP 2C19.
В случаях, когда атазанавир и нелфинавир назначались одновременно с приемом омепразолом, было отмечено понижение уровня этих препаратов в сыворотке, поэтому их сочетанное применение следует избегать.Совместное назначение омепразола в дозе 40 мг в один раз сутки и атазанавира 300 мг/ритонавира 100 мг приводило к существенному снижению значений AUC, а также Cmax и Cmin атазанавира на 75%.Увеличение дозы атазанавира до 400 мг не компенсировало влияния омепразола на концентрацию атазанавира.Поэтому не следует назначать эзомепразол совместно с атазанавиром, а одновременное назначение эзомепразола и нелфинавира исключается.
Одновременное применение омепразола в дозе 20 мг в сутки с атазанавиром 400 мг/ритонавиром 100 мг приводило к уменьшению экспозиции атазанавира примерно на 30 % по сравнению с применением атазанавира 300 мг/ритонавира 100 мг в сутки без омепразола 20 мг в сутки.При одновременном применении омепразола в дозе 40 мг в сутки отмечалось снижение средних значений AUC, Cmax и Cmin нелфинавира на 36-39 %, а средних значений AUC, Cmax и Cmin для фармакологически активного метаболита M8 - на 75-92 %.Из-за сходных фармакодинамических эффектов и фармакокинетических свойств омепразола и эзомепразола одновременное применение эзомепразола с атазанавиром не рекомендуется, а одновременное применение эзомепразола с нелфинавиром противопоказано.
В отношении саквинавира (при одновременном приеме с ритонавиром), отмечено увеличение уровня препарата в сыворотке (80-100%) при лечении в сочетании с омепразолом (40 мг раз в день).Лечение омепразолом 20 мг один раз в день не оказывает какого-либо воздействия на концентрацию дарунавира (при одновременном приеме с ритонавиром) и ампренавира (при одновременном приеме с ритонавиром).Лечение эзомепразолом 20 мг раз в день не оказывает какого-либо воздействия на концентрацию ампренавира (при одновременном или неодновременном приеме с ритонавиром).Лечение омепразолом 40 мг раз в день не оказывает какого-либо воздействия на концентрацию лопинавира (при одновременном приеме с ритонавиром).
Метотрексат
При совместном приеме ИПП и метотрексата, отмечается увеличение концентрации у некоторых пациентов.При применении метотрексата в высоких дозах необходимо приостановить прием эзомепразола.
Tакролимус
Сообщалось, что совместное назначение с эзомепразолом увеличивает концентрацию такролимуса в сыворотке.При совместном применении должен быть обеспечен тщательный контроль концентрации такролимуса, а также функции почек (клиренс креатинина), и, при необходимости дозировка такролимуса должна быть откорректирована.
Лекарственные препараты с pH-зависимой абсорбцией
Подавление кислотности желудочного сока на фоне лечения эзомепразолом и другими ингибиторами протонной помпы может привести к изменению абсорбции препаратов, всасывание которых зависит от кислотности среды.
Эзомепразол, как и другие препараты, снижающие секрецию кислоты в желудке, может приводить к снижению абсорбции кетоконазола, итраконазола и эрлотиниба.В то же время совместный прием эзомепразола 20 мг с дигоксином у здоровых лиц увеличивал биодоступность дигоксина на 10 % (до 30 % у двух из десяти пациентов).Необходимо с осторожностью назначать эзомепразол в высоких дозах пациентам пожилого возраста, принимающим дигоксин, и терапевтический лекарственный мониторинг последнего должен быть усилен.
Лекарственные средства, метаболизирующиеся при участии CYP2C19
Эзомепразол ингибирует CYP2C19 - основной фермент, участвующий в его метаболизме.Соответственно, совместное применение эзомепразола с другими препаратами, в метаболизме которых принимает участие CYP2C19, такими как диазепам, циталопрам, имипрамин, кломипрамин, фенитоин и др., может привести к повышению концентраций этих препаратов в плазме, что, в свою очередь, может потребовать снижения дозы.Об этом взаимодействии особенно важно помнить при назначении препарата Эзомепразол-Тева в режиме «по необходимости».
Диазепам
При совместном приеме 30 мг эзомепразола и диазепама, который является субстратом цитохрома CYP2C19, отмечается снижение клиренса диазепама на 45%.
Фенитоин
Назначение эзомепразола в дозе 40 мг приводил к повышению остаточной концентрации фенитоина у пациентов с эпилепсией на 13%.В связи с этим рекомендуется контролировать концентрации фенитоина в плазме в начале лечения эзомепразолом и при его отмене.
Вориконазол
Совместный прием омепразола в дозе 40 мг в день с вориконазолом (субстрат CYP2C19) увеличивает концентрацию Cmax и AUC на 15% и 41%, соответственно.
Варфарин
Было показано, что совместный прием варфарина с 40 мг эзомепразола не приводит к изменению времени коагуляции у пациентов, длительно принимающих варфарин.Однако во время пострегистрационного применения сообщалось о нескольких случаях клинически значимого повышения индекса МНО (международное нормализованное отношение) при совместном применении варфарина и эзомепразола.Поэтому в начале и по окончании совместного применения этих препаратов или другими производными кумарина рекомендуется контролировать МНО.
Цизаприд
Совместный прием цизаприда с 40 мг эзомепразола приводил к повышению значений фармакокинетических параметров цизаприда:
- AUC - на 32% и периода полувыведения на 31%
- однако максимальная концентрация цизаприда в плазме при этом значительно не изменяется.Незначительное удлинение интервала QT
- которое наблюдалось при монотерапии цизапридом
- при добавлении препарата Эзомепразол-Тева не увеличивалось
Цилостазол
Эзомепразол, также как и омепразол действуют как ингибиторы CYP2C19.Омепразол, назначаемый в дозировке 40 мг увеличивал Cmax и AUC цилостазола на 18% и 26%, соответственно, а также один из его активных метаболитов на 29% и 69%, соответственно.
Клопидогрел
Отмечено, что фармакокинетическое (ФК)/фармакодинамическое (ФД) взаимодействие между клопидогрелом (нагрузочная доза 300 мг/суточная поддерживающая доза 75 мг) и эзомепразолом в дозе 40 мг внутрь ежедневно приводило к снижению уровня экспозиции активного метаболита клопидогрела в среднем на 40 % и к снижению максимального ингибирования (АДФ-индуцированной) агрегации тромбоцитов в среднем на 14 %.
Было показано, что при применении клопидогрела совместно с комбинацией с фиксированными дозами 20 мг эзомепразола и 81 мг АСК экспозиция активного метаболита клопидогрела снизилась почти на 40 % по сравнению с монотерапией клопидогрелом.Однако максимальные уровни ингибирования (АДФ-индуцированной) агрегации тромбоцитов были одинаковыми как у клопидогрела так и у клопидогрела в комбинации с эзомепразолом и с АСК.
Были получены противоречивые данные о клинических последствиях ФК/ФД взаимодействия эзомепразола с точки зрения серьезных нежелательных явлений со стороны сердечно-сосудистой системы.В качестве меры предосторожности следует избегать одновременного применения клопидогрела и эзомепразола.
Лекарственные средства, не вызывающие клинически значимых изменений
Эзомепразол-Тева не вызывает клинически значимых изменений фармакокинетики амоксициллина и хинидина.
При совместном кратковременном применении эзомепразола и напроксена или рофекоксиба клинически значимые фармакокинетические взаимодействия не выявлены.
Влияние других лекарственных средств на фармакокинетику эзомепразола
Лекарственные средства, которые ингибируют CYP2C19 и/или CYP3A4
В метаболизме эзомепразола принимают участие CYP2C19 и CYP3A4.Совместное применение эзомепразола с кларитромицином (500 мг 2 раза в сутки), который ингибирует CYP3А4, приводило к увеличению значения AUC эзомепразола в 2 раза.Совместное применение омепразола и комбинированного ингибитора CYP3А4 и CYP2C19, вориконазола, увеличивало значение AUC эзомепразола на 280%.В таких случаях не требуется коррекции дозы эзомепразола.Однако у пациентов с нарушением функции печени тяжелой степени тяжести или во время длительного лечения может потребоваться коррекция дозы.
Лекарственные средства, которые индуцируют CYP2C19 и/или CYP3A4
Лекарственные средства, которые способны индуцировать ферменты CYP2C19 или CYP3A4, или оба из них (такие как рифампицин и зверобой обыкновенный), могут вызвать снижение уровня эзомепразола в сыворотке за счет снижения метаболизма эзомепразола.
Детский и подростковый возраст
Исследования взаимодействия у детей и подростков не проводились.
Скидки
