РАВЕЛ СР 0,0015 N30 ТАБЛ

Лекарственная форма

Босап шығуы ұзаққа созылатын, үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 1,5 мг



Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, с пролонгированным высвобождением, 1,5 мг

Состав

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - индапамид 1,5 мг

қосымша заттар:

• гидроксипропилметилцеллюлоза
• целлактоза (75 % альфа-лактоза моногидраты және 25 % целлюлоза ұнтағы)
• сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы
• магний стеараты
  
  үлбірлі қабық: Opadry Y-1-7000 (гидроксипропилметилцеллюлоза
• макрогол 400
• титанның қостотығы (Е171))
  
  
  
  активное вещество- индапамид 1.5 мг
• вспомогательные вещества: гипромеллоза
• целлактоза (75 % альфа-лактозы и 25 % порошка целлюлозы)
• повидон
• кремния диоксид коллоидный безводный
• магния стеарат

Описание

РАВЕЛ® СР- производное сульфаниламида из группы тиазидных диуретиков. Препарат ингибирует абсорбцию натрия в кортикальном сегменте почечных канальцев, что приводит к увеличению выделения ионов натрия и хлора с мочой, и, тем самым приводит к усилению диуреза. В меньшей степени препарат увеличивает выведение ионов калия и магния. Дополнительно к диуретическому эффекту, индапамид также обладает сосудистым эффектом, связанным со снижением артериолярного и общего периферического сосудистого сопротивления.

При монотерапии обладает антигипертензивным действием продолжительностью 24 часа.

Индапамид уменьшает гипертрофию левого желудочка. Антигипертензивное действие тиазидоподобных диуретиков, включая индапамид, при более высоких дозах не усиливается, а нежелательные последствия продолжают расти.

Исследования кратко-, средне- и долговременного лечения показали, что индапамид, в отличие от других диуретиков, не препятствует метаболизму липидов (общий холестерин, триглицериды, ХС ЛПНП и ХС ЛПВП), и не препятствует метаболизму углеводов, даже у пациентов с артериальной гипертензией и сахарным диабетом.

Фармакокинетика

Абсорбциясы

Индапамидтің фракциясы асқазан-ішек жолында тез және толығымен дерлік сіңеді. Ас ішу сіңірілу жылдамдығын сәл баяулатады, бірақ сіңірілген препараттың мөлшеріне әсер етпейді. Қан сарысуындағы ең жоғарғы концентрациясына препаратты қабылдағаннан кейін шамамен 12 сағаттан соң жетеді. Тұрақты концентрациясына жеткеннен кейін, екі дозасы арасындағы үзіліс кезінде қан сарысуындағы концентрациясының өзгерістері төмендейді.

Таралуы

Индапамидтің плазма ақуыздарымен байланысуы 79% құрайды. Жартылай шығарылу кезеңі 14-тен 24 сағатқа дейін құрайды (орташа алғанда, 18 сағат). Тепе-теңдік концентрациясына 7 күннен кейін жетеді. Қайталап қабылдау индапамидтің жинақталуына алып келмейді.

Биотрансформациясы

Индапамид, негізінен, бауырда метаболизденеді. Индапамидтің 70%-ы бүйрек арқылы, көбінесе белсенді емес метаболиттері түрінде шығарылады (өзгеріссіз препараттың фракциясы 5%-ға жуықты құрайды).

Элиминациясы

Препараттың 22 %-ы белсенді емес метаболиттері түрінде нәжіспен шығарылады.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде препараттың фармакокинетикалық параметрлері өзгермейді.



Всасывание

Фракция индапамида быстро и почти полностью всасывается в желудочно-кишечном тракте. Прием пищи немного замедляет скорость абсорбции, но не влияет на количество абсорбированного препарата. Максимальная концентрация в сыворотке крови достигается примерно через 12 часов после приема препарата. После достижения стабильной концентрации, изменения в концентрации в сыворотке крови в перерыве между двумя дозами снижаются.

Распределение, метаболизм и выведение

Связывание индапамида с белками плазмы составляет 79%, период полувыведения - от 14 до 24 часов (в среднем, 18 часов). Равновесная концентрация достигается через 7 дней. Повторный прием не ведет к накоплению индапамида.

Индапамид, в основном, метаболизируется в печени. 70% индапамида выводится почками, преимущественно в виде неактивных метаболитов (фракция неизмененного препарата составляет около 5%). 22 % препарата выводится с калом в виде неактивных метаболитов.

У пациентов с почечной недостаточностью фармакокинетические параметры препарата не изменяются.

Побочные действия

Жиі

- қандағы төмен калий деңгейі

- аса жоғары сезімталдық реакциясы

- макулопапулалық бөртпе

Жиі емес

- қандағы натрийдің төмен деңгейі, бұл сусыздануға және төмен артериялық қысымға әкелуі мүмкін

- құсу

- пурпура (аллергиялық және демікпе реакцияларына бейімділігі бар пациенттерде)

- импотенция (эрекцияны алу немесе сақтау мүмкінсіздігі)

Сирек

- қандағы хлордың төмен деңгейі

- қандағы магнийдің төмен деңгейі

- бас айналуы, шаршағыштық, бас ауыруы, парестезия

- күйгелектік

- жөтел, фарингит, синусит

- жүрек айнуы, іштің қатуы, ауыздың құрғауы

Өте сирек

- тромбоцитопения, лейкопения, агранулоцитоз, аплазиялық анемия, гемолиздік анемия

- аритмия, артериялық гипотензия

- бауыр функциясының бұзылуы, панкреатит

- бүйрек жеткіліксіздігі

- ангионевроздық ісіну және/немесе есекжем, уытты эпидермалық некролиз, қатерлі экссудатвиті эритема, геморрагиялық васкулит

- гиперкальциемия

Белгісіз (қолда бар деректердің негізінде баға беру мүмкін емес)

- бауыр жеткіліксіздігі кезінде бауыр энцефалопатиясының туындау мүмкіндігі, гепатит

- электрокардиограммада QT аралығының ұзаруы, қарынша тахикардиясы (өлімге соқтыруы мүмкін)

- емдеу кезінде қан плазмасындағы несеп қышқылы мен глюкоза деңгейінің артуы:

• подаграсы немесе қант диабеті, глюкозуриясы бар пациенттерде бұл диуретиктік дәрілерді қолданудың талапқа сай болатындығы аса мұқият саралануы тиіс
  
  - бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы
  
  - бұрыннан бар диссеминацияланған қызыл жегі өршуі мүмкін, жоғары фотосезімталдық
  
  - миопия, анық көрмеу, көрудің бұзылуы, жедел жабық бұрышты глаукома, хориоидальді жалқық
  
  - естен тану
  
  
  
  Часто (>
• 1/100 до <
• 1/10)
  
  - макулопапулезная сыпь
  
  - гипокалиемия
  
  Нечасто (>
• 1/1,000 до <
• 1/100)
  
  -тошнота, рвота
  
  -пурпура ( у пациентов с предрасположенностью к аллергическим и астматическим реакциям)
  
  Редко (>
• 1/10,000 до <
• 1/1,000)
  
  -головокружение, усталость, головная боль, парестезия
  
  -нервозность
  
  -кашель, фарингит, синусит
  
  -тошнота, запор или диарея, расстройство пищеварения, боль в животе, су-хость
  
  во рту
  
  -астения
  
  Очень редко (<
• 1/10,000),
  
  - тромбоцитопения, лейкопения, агранулоцитоз, апластическая анемия, гемоли-
  
  тическая анемия
  
  -аритмия, артериальная гипотензия
  
  -панкреатит
  
  -нарушение функции печени, панкреатит
  
  - почечная недостаточность, инфекции мочевыводящих путей, никтурия,
  
  полиурия
  
  -ангионевротический отек и/или крапивница, токсический эпидермальный некролиз, синдром Стивена Джонсона, геморрагический васкулит

-реакции фоточувствительности

-гиперкальциемия, гипокалиемия

Не известно, связаны ли с приемом препарата (невозможно оценить на основе имеющихся данных):

• - возможность возникновения печеночной энцефалопатии при печеночной
  
  недостаточности
  
  - удлинение интервала QT на электрокардиограмме
  
  - увеличение уровня мочевой кислоты и глюкозы в плазме крови во время
  
  лечения: у пациентов с подагрой или сахарным диабетом
• глюкозурией
  
  должна быть очень тщательна взвешена целесообразность данных диурети-
  
  ческих средств
  
  - возможное обострение уже существующей диссеминированной красной
  
  волчанки
  
  - гипонатриемия с гиповолемией
• приводящие к дегидратации и ортостати-
  
  ческой гипотензии.Одновременная потеря ионов хлора может привести ко
  
  вторичному компенсаторному метаболическому алкалозу (частота и степень
  
  данного эффекта слабые)

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

- бауыр жеткіліксіздігі

- бүйрек жеткіліксіздігі

- қант диабеті

- фотосезімталдық

- электролит теңгерімінің бұзылулары (натрий, калий, кальций, несеп қышқылы)

- көру өткірлігінің төмендеуі немесе көздің ауыруы

Бауыр жеткіліксіздігі

Бауыр жеткіліксіздігі, су-электролит теңгерімінің бұзылуы, гиперпаратиреозы бар пациенттерге, жүрек ырғағы бұзылған пациенттерге немесе біріктірілген ем жүргізілетін, гиперурикемиясы бар (әсіресе подаграмен немесе ураттық нефролитиазбен қатар жүретін) пациенттерге препаратты сақтықпен қабылдау керек.

Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде, тиазидтік диуретиктер, әсіресе электролиттер теңгерімі бұзылған кезде, бауыр энцефалопатиясын тудыруы мүмкін. Бұл жағдайда диуретиктік дәрілерді қабылдауды дереу тоқтату қажет.

Бүйрек жеткіліксіздігі

Бүйрек жеткіліксіздігі, су-электролит теңгерімінің бұзылуы, гиперпаратиреозы бар пациенттерге, жүрек ырғағы бұзылған пациенттерге немесе біріктірілген ем жүргізілетін, гиперурикемиясы бар (әсіресе подаграмен немесе ураттық нефролитиазбен қатар жүретін) пациенттерге препаратты сақтықпен қабылдау керек.

Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктердің тиімділігі тек, бүйрек функциясының қалыптылығы немесе өте аз төмендеуі кезінде ғана (қан плазмасындағы креатинин деңгейі <25 мг/л, яғни ересектерде 220 мкмоль/л) аса жоғары. Егде жастағы пациенттерде, қан плазмасындағы креатинин деңгейі жас шамасына, салмақ пен жынысына байланысты өзгеруі мүмкін.

Диуретиктермен емдеу кезіндегі су мен натрийді жоғалтудан туындаған салдарлы гиповолемия емдеудің басында шумақтық сүзілудің төмендеуіне алып келеді. Бұл қан плазмасындағы мочевина мен креатинин деңгейінің жоғарылауына алып келуі мүмкін. Бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде бүйректің мұндай уақытша жеткіліксіздігі, әдетте, ауыр салдарларға алып келмейді, дегенмен, оның туындауы бұрыннан бар бүйрек жеткіліксіздігін елеулі дәрежеде күшейтуі мүмкін.

Қант диабеті

Қысқа, орташа және ұзақ мерзімді емдеуді зерттеулер, индапамидтің басқа диуретиктерге қарағанда, липидтер (жалпы холестерин, триглицеридтер, ТТЛП ХС және ТЖЛП ХС) метаболизміне кедергі келтірмейтінін және тіпті, артериялық гипертензиясы және қант диабеті бар пациенттерде де көмірсулардың метаболизміне кедергі жасамайтынын көрсетті.

Басқа жағдайлар

Фотосезімталдық

Тиазидтер мен тиазид тәрізді диуретиктерді қабылдағанда фотосезімталдық реакциялары жағдайлары тіркелген. Емдеу барысында фотосезімталдық реакциясы пайда болған жағдайда, препаратты қабылдауды тоқтату ұсынылады. Егер оны қолдануды қайтадан бастау қажет болса, терінің нәзік жерлерін күннен немесе жасанды ультракүлгін сәуледен қорғау ұсынылады.

Қан плазмасындағы натрий деңгейі

Диуретиктер кейде өте ауыр салдары болатын гипонатриемияны тудыруы мүмкін. Қан плазмасындағы натрий деңгейлері емдеу басталғанға дейін, содан соң қатаң белгіленген уақыт аралықтары сайын жүйелі түрде өлшенеді. Бастапқы сатысында қан плазмасындағы натрий деңгейінің төмендеуі симптомсыз жүруі мүмкін, сондықтан жүйелі түрде бақылаудың маңызы үлкен. Егде жастағы пациенттерде және бауыр циррозы бар пациенттерде, бақылау жиірек болуы тиіс.

Қан плазмасындағы калий деңгейі

Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктермен емдеудің негізгі қаупі - калий деңгейінің төмендеуі және гипокалиемияның дамуы. Белгілі бір жоғары қауіп тобындағыларда:

• нашар тамақтанатын пациенттерде және/немесе бірнеше препаратты бір мезгілде қабылдап жүрген, егде жастағы пациенттерде, бауырдың ісінулермен және асцитпен жүретін циррозы бар пациенттерде, жүректің ишемиялық ауруы және жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде гипокалиемияның (<
• 3,4 ммоль/л) даму қаупінің алдын алу жүргізілуі тиіс

Ондай пациенттерде гипокалиемия оймақгүл препараттарының кардиоуыттылығын және аритмияның туындау қаупін арттырады.Себебінің - туа біткен немесе препараттардың индукциялауынан болуына байланыссыз қауіп тобына QT аралығы ұзарған пациенттер де жатады.

Гипокалиемия (брадикардия сияқты) ауыр аритмиялардың, атап айтқанда, өмірге қауіп төндіруі ықтимал, жүрек ырғағының «пируэт» типті бұзылуының туындауына бейімділік факторы болып табылады.Ондай пациенттерде қан плазмасындағы калий деңгейін мүмкіндігінше жиірек бақылап отыру қажет.Қан плазмасындағы калий деңгейін бірінші өлшеу емдеудің бірінші аптасы ішінде жүргізілуі тиіс.Калий деңгейінің төмендігі анықталса, оны түзету қажет.

Қан сарысуындағы магнийдің төмен концентрациясына байланысты анықталған гипокалиемия, егер қан сарысуындағы магний деңгейін түзету енгізілмесе, емдеуге резистентті болуы мүмкін.

Қан плазмасындағы магний:

• Индапамидті қоса
• тиазидтер және олармен байланысты диуретиктер
• магнийдің несеппен шығарылуын арттыратыны көрсетілген
• бұл гипомагниемияға әкелуі мүмкін

Қан плазмасындағы кальций деңгейі

Тиазидтер мен тиазид тәрізді диуретиктер кальцийдің несеппен шығарылуын төмендетуі және қан плазмасындағы кальций концентрациясының уақытша елеусіз жоғарылауына алып келуі мүмкін.Айқын гиперкальциемия бұрын анықталмаған гиперпаратиреоздың салдары болуы мүмкін.Қалқанша маңы бездерінің функциясын жоспарлы тексеруге дейін диуретиктердің көмегімен емдеу тоқтатылуы тиіс.
Несеп қышқылы

Қандағы несеп қышқылының деңгейі жоғары пациенттерде подагра ұстамаларының саны артуы мүмкін.
Хориоидальді жалқық, жедел миопия және салдарлы жабықбұрышты глаукома

Құрамында сульфонамид немесе сульфонамид туындылары бар препараттар көру аясының жайылуымен, өтпелі миопиямен және жедел жабық бұрышты глаукомамен жүретін хориоидальді жалқыққа алып келетін идиосинкразиялық реакцияны туғызуы мүмкін.Симптомдары көру өткірлігі төмендеуінің жедел басталуын немесе көздің ауыруын қамтиды, ол әдетте, препаратты қабылдау басталған сәттен бастап бірнеше сағаттан бір аптаға дейінгі уақыт ішінде басталады.Жедел жабық бұрышты глаукоманың емделмеуі қайтымсыз көрмей қалуға әкеп соқтыруы мүмкін.Бастапқы емі дәрілік затты қабылдауды шұғыл түрде тоқтатудан басталады.Бақыланбайтын көзішілік қысым жағдайында, дереу медициналық немесе хирургиялық ем қажет болуы мүмкін.Жедел жабық бұрышты глаукоманың даму қаупінің факторлары анамнезде сульфонамидке немесе пенициллинге аллергиялық реакциялардың болуын қамтуы мүмкін.
Қосымша заттар

Бұл дәрілік заттың құрамында лактоза бар.Сирек тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза сіңірілуінің мальабсорбциясы бар пациенттер бұл препаратты қабылдамауы тиіс.
Педиатрияда қолданылуы

Балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерде қолдануға болмайды, қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.
Жүктілік және лактация кезеңі

Жүкті әйелдерге жүктілік кезіндегі физиологиялық ісінулер кезінде ешбір жағдайда, диуретиктік препараттарды қолдануға болмайды.Диуретиктер шарананың өсуіне қауіп төндіретін фетоплацентарлық ишемияға әкеп соқтыруы мүмкін.
Индапамид емшек сүтіне өтетіндіктен, бала емізу ұсынылмайды.
Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Индапамид қырағылыққа әсер етпейді, бірақ кейбір жағдайларда, әсіресе, емдеудің басындағы артериялық қысымның төмендеуімен байланысты немесе гипертензияға қарсы басқа препаратты қосқан кезде түрлі реакциялар болуы мүмкін, бұл көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетінің бұзылуына алып келуі мүмкін.


Пациентам с почечной и/или печеночной недостаточностью, нарушением вод-но-электролитного баланса, гиперпаратиреозом, больным с нарушением сер-дечного ритма, или пациентам с комбинированной терапией, гиперурикемией (особенно сопровождающейся подагрой или уратным нефролитиазом), препарат следует принимать с осторожностью.
Специальные предупреждения

У пациентов с нарушенной функцией печени, тиазидные диуретики могут вы-звать печеночную энцефалопатию, особенно при электролитном дисбалансе.В этом случае прием диуретических средств необходимо немедленно прекратить.
Фоточувствительность

При приеме тиазидов и тиазидоподобных диуретиков были зарегистрированы случаи реакции фоточувствительности.Если во время лечения происходит реакция фоточувствительности, то терапию рекомендуется прекратить.При необходимости повторного применения индапамида, рекомендуется защищать открытые участки кожи от солнца или от искусственного УФ- излучения.
Вспомогательные вещества

Данное лекарственное средство содержит лактозу.Пациенты с редким наследственным заболеванием непереносимости галактозы, дефицитом лактазы Лаппа или нарушением всасывания глюкозы и галактозы не должны принимать этот препарат.
Специальные меры предосторожности

Уровень натрия в плазме крови

Диуретики могут вызвать гипонатриемию, иногда с очень серьезными последствиями.Уровень натрия в плазме крови измеряется до начала лечения, а затем регулярно через строго определенные промежутки времени.В начальной стадии снижение уровня натрия в плазме крови может протекать бессимптомно, поэтому регулярный контроль имеет огромное значение.У пациентов пожилого возраста и больных циррозом печени, контроль должен быть более частым.

Уровень калия в плазме крови

Основной риск лечения тиазидными и тиазидоподобными диуретиками – сни-жение уровня калия и развитие гипокалиемии.Риск возникновения гипокалиемии (<3,4 ммоль/л) должен быть предотвращен у определенных групп с высоким риском, а именно:

• у плохо питающихся пациентов и/или одновременно принимающих несколько препаратов
• у пациентов пожилого возраста
• больных циррозом печени с отеками и асцитом
• у пациентов с ишемической болезнью сердца и сердечной недостаточностью.У таких пациентов гипокалиемия повышает кардиотоксичность препаратов наперстянки и риск возникновения аритмий.Пациенты с удлиненным интервалом QT также относятся к группе риска
• независимо от причины- врожденной или индуцированной препаратами

Гипокалиемия (также как и брадикардия) является предрасполагающим фактором возникновения тяжелых аритмий, в частности, потенциально угрожающие жизни нарушения сердечного ритма типа «пируэт».У таких больных необходимо как можно чаще контролировать уровень калия в плазме крови.Первое измерение уровня калия в плазме крови должно быть проведено в течение первой недели лечения.При обнаружении низкого уровня калия, требуется его коррекция.Уровень кальция в плазме крови

Тиазиды и тиазидоподобные диуретики могут снизить выделение кальция с мочой и привести к незначительному временному повышению концентрации кальция в плазме крови.Выраженная гиперкальциемия может быть следствием невыявленного ранее гиперпаратиреоза.Лечение с помощью диуретиков должно быть прекращено до запланированного обследования функции паращитовидных желез.Уровень мочевой кислоты

У пациентов с повышенной концентрацией мочевой кислоты возможны приступы подагры.Функция почек и диуретики

Тиазидные и тиазидоподобные диуретики максимально эффективны только при нормальной или минимально сниженной функции почек (уровень креатинина в плазме крови <25 мг/л, то есть 220 мкмоль/л у взрослых).У лиц пожилого возраста, уровень креатинина в плазме крови может изменяться в зависимости от возраста, веса и пола.Вторичная гиповолемия, вызванная потерей воды и натрия при лечении диуретиками, приводит к снижению клубочковой фильтрации в начале лечения.Это может привести к повышению уровня мочевины и креатинина в плазме крови.У пациентов с нормальной функцией почек, такая временная почечная недостаточность обычно не приводит к серьезным последствиям, тем не менее, ее возникновение в значительной степени может усилить имеющуюся почечную недостаточность.
Спортсмены

Спортсмены должны учитывать, что данный препарат содержит активные ве-щества, которые могут давать положительную реакцию на допинговые тесты.





Беременность и период лактации

Беременным женщинам ни в коем случае нельзя применять диуретические препараты при физиологических отеках в период беременности.Диуретики могут привести к фетоплацентарной ишемии, угрожающей росту плода.Грудное вскармливание не рекомендуется, так как индапамид проникает в грудное молоко.Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Индапамид не влияет на бдительность, но в некоторых случаях возможны разные реакции, связанные со снижением артериального давления, особенно в начале лечения или при добавлении другого антигипертензивного препарат, что может привести к нарушению способности управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами.

Показания

- артериялық гипертензияда (демеуші ем)



- артериальная гипертензия (поддерживающая терапия)

Противопоказания

- әсер етуші затына, басқа сульфонамидтерге немесе қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- бүйректің ауыр жеткіліксіздігі

- бауыр энцефалопатиясы немесе бауыр функциясының ауыр бұзылулары

- гипокалиемия

- жүктілік және лактация кезеңі

- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге



-повышенная чувствительность к индапамиду, другим сульфаниламидам

или компонентам препарата

-тяжелая почечная недостаточность

-печеночная энцефалопатия или тяжелые нарушения функции печени

-гипокалиемия

-детский и подростковый возраст до 18 лет (безопасность и эффективность

не изучены)

-беременность и период лактации

Лекарственное взаимодействие

Қолдану ұсынылмайтын біріктірілімдер

Литий:

• натрийсіз диетадағы сияқты (литий шығарылуының азаюы)
• артық дозалану белгілерімен бірге қан плазмасындағы литий концентрациясының жоғарылауы

Алайда, диуретиктерді қолдану қажет болса, қан плазмасындағы литий деңгейін жүйелі түрде бақылауға алу және дозаларына түзету жүргізу керек.

Сақтықты талап ететін біріктірілімдер

а) қарыншалық тахикардияны тудыратын препараттар:

• - аритмияға қарсы Ia класты препараттар (хинидин
• гидрохинидин
• дизопирамид)
  
  - аритмияға қарсы дәрілердің III класы (амиодарон
• соталол
• дофетилид
• ибутилид)
  
  - психозға қарсы кейбір препараттар: фенотиазиндер (хлорпромазин
• циамемазин
• левомепромазин
• тиоридазин
• трифлуоперазин)
  
  - бензамидтер (амисульприд
• сульпирид
• сультоприд
• тиаприд)
  
  - бутирофенондар (дроперидол
• галоперидол)
  
  - басқа да: бепридил
• цизаприд
• дифеманил
• эритромицин IV
• галофантрин
• мизоластин
• пентамидин
• спарфлоксацин
• моксифлоксацин
• винкамин IV

Индапамидті осы препараттардың кез-келгенімен, әсіресе гипокалиемия бар кезде бір мезгілде қолдану, қарыншалық аритмияның, әсіресе «пируэт» типті қарыншалық тахикардияның даму қаупін арттырады.Бұл біріктірілімді қолданар алдында гипокалиемияны бақылауда ұстау қажет.Қан плазмасындағы электролиттер деңгейін бақылау және ЭКГ қажет.

Гипокалиемия болған жағдайда, «пируэт» типті қарыншалық тахикардия туындатпайтын препараттарды қолданған жөн.
б) қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (жүйелі қолдану), ЦОГ-2 селективті тежегіштерін қоса, салицил қышқылының жоғары дозалары (тәулігіне ≥ 3 г):

• индапамидтің гипотензиялық әсері азаюы мүмкін.Сусыздануы (шумақтық сүзілудің төмендеуі) бар пациенттерде бүйректің жедел жеткіліксіздігінің қаупі бар.Емдеудің басында пациенттің бүйрек функциясын бақылау
• сондай-ақ су теңгерімін қалпына келтіру қажет

в) ангиотензин өзгертуші ферменттердің (АӨФ) тежегіштері:

• АӨФ тежегіштері емдеудің басында бұрыннан натрий тапшылығы бар пациенттерде (әсіресе, бүйрек артериясының стенозы бар пациенттерде) кенеттен гипотензия және/немесе бүйректің жедел жеткіліксіздігін тудыруы мүмкін.Гипертензия кезінде, егер диуретиктік дәрілермен алдыңғы емдеу натрий тапшылығына себеп болса, АӨФ тежегіштерімен емдеу басталғанға дейін 3 күн бұрын диуретиктік дәрілерді қолдануды тоқтату және қажет болса, қабылдауды калий жинақтаушы диуретиктерсіз қайта бастау ұсынылады немесе емдеуді АӨФ тежегішінің бастапқы төменгі дозасымен тағайындауға және дозасын біртіндеп арттыруға болады.Жүректің созылмалы жеткіліксіздігі бар пациенттерде, емдеуді АӨФ тежегіштерінің өте төмен дозаларынан бастау қажет, дозаларын төмендеткеннен кейін, калий жинақтаушы диуретиктерсіз қолданған дұрыс.Барлық пациенттерде, АӨФ тежегіштерімен емдеудің алғашқы апталары бойына бүйрек функциясын (қан плазмасындағы креатинин деңгейін) бақылауға алу қажет.Гипокалиемия тудыратын басқа да препараттар:
  
  - амфотерицин В (IV)
  
  - глюко- және- минералды кортикостероидтар (жүйелік)
  
  - тетракозактид
  
  - стимуляциялайтын іш жүргізгіш дәрілер
  
  Гипокалиемияның (аддитивті әсері) туындау қаупі артады.Қан плазмасындағы калий деңгейін мұқият бақылау және реттеу қажет.Оймақгүлді бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде, препаратты сақтықпен қолдану қажет.Мұндай пациенттер оны стимуляциялайтын іш жүргізгіш дәрілерсіз қабылдауы тиіс.Баклофен гипотензиялық әсерін күшейтеді.Көп мөлшерде су ішу қажет
• емдеудің басында бүйрек функциясын жүйелі түрде бақылау қажет.Гипокалиемия және/немесе гипомагниемия оймақгүлдің уытты әсерінің дамуына себепші болады
• бір мезгілде қолданғанда қан плазмасындағы калий және магний деңгейін мұқият бақылау және реттеу және ЭКГ жүргізу, қажет болса - емдеуді өзгерту қажет.Аллопуринол
  
  Индапамидпен бір мезгілде қолдану аллопуринолға аса жоғары сезімталдық реакцияларының жиілігін арттыруы мүмкін

Сақтықты қажет ететін біріктірілімдер

Калий жинақтаушы диуретиктер (амилорид, спиронолактон, триамтерен).Бұл біріктірілімді кейбір пациенттерге тағайындаудың тиімділігіне қарамастан, гипокалиемия немесе гиперкалиемия туындауы мүмкін (әсіресе, бүйрек жеткіліксіздігі немесе қант диабеті бар пациенттерде).Қан плазмасындағы калий деңгейін бақылау, ЭКГ мониторингін жүргізу, қажет болса - емді қайта қарастыру керек.Метформин диуретиктік дәрілерді қабылдаумен, атап айтқанда ілмектік диуретиктермен байланысты бүйрек жеткіліксіздігінің дамуы салдарынан лактацидоздың даму қаупін арттырады; егер қан плазмасындағы креатинин деңгейі ерлерде 15 мг/л (135 мкмоль/л) және әйелдерде 12 мг/л (110 мкмоль/л) асатын болса - метформинді қолдану ұсынылмайды.Диуретиктерді қабылдауға байланысты дигидратациясы бар пациенттерде, әсіресе құрамында йод бар контрастылы заттардың жоғары дозаларын қабылдағанда, бүйректің жедел жеткіліксіздігінің даму қаупі жоғарылайды.Йодконтрастылы дәрілерді тағайындағанға дейін су теңгерімін қалпына келтіру қажет.Имипрамин тәрізді антидепрессанттар, нейролептиктер гипотензиялық әсерінің айқындығын арттырады және ортостатикалық гипотензияның (аддитивтік әсері) даму қаупін жоғарылатады.Кальций тұздары кальцийдің несеппен шығарылуының төмендеуі нәтижесінде гиперкальциемияның туындау қаупін арттырады.Циклоспорин, такролимус айналымдағы циклоспорин концентрациясы өзгермеген кезде, тіпті су болмаған және/немесе натрий тапшылығы кезінде де қан плазмасындағы креатинин деңгейін арттыруы мүмкін.Кортикостероидтар, тетракозактидтер (жүйелі әсер ететін) гипотензиялық әсер ету (су және натрийдің іркілуі) айқындығының азаюына алып келеді.

Нерекомендуемые комбинации

Одновременное применение с препаратами лития может привести к повышению концентрации лития в плазме крови с признаками передозировки, как и при безнатриевой диете (уменьшение выведения лития).Однако, при необходимости применения диуретиков, следует систематически контролировать уровень лития в плазме крови и проводить корригирование доз.

Комбинации, требующие осторожности

а) препараты, вызывающие желудочковую тахикардию:

• -Ia класс антиаритмических препаратов (хинидин
• гидрохинидин
• дизопи-
  
  рамид)
  
  -III класс антиаритмических средств (амиодарон
• соталол
• дофетилид
• ибутилид)
  
  -некоторые антипсихотические препараты: фенотиазины (хлорпромазин
• циамемазин
• левомепромазин
• тиоридазин
• трифлуоперазин)
  
  -бензамиды (амисульприд
• сульпирид
• сультоприд
• тиаприд)
  
  -бутирофеноны (дроперидол
• галоперидол)
• -прочие: бепридил
• цизаприд
• дифеманил
• эритромицин IV
• галофантрин
• мизоластин
• пентамидин
• спарфлоксацин
• моксифлоксацин
• винкамин IV.Одновременное применение индапамида с любым из этих препаратов
• особенно при наличии гипокалиемии
• повышает риск развития желудочковой аритмии
• особенно желудочковой тахикардии типа «пируэт».Перед применением данной комбинации необходим контроль гипокалиемии.Необходим контроль уровень электролитов в плазме крови и ЭКГ.Применяйте вещества
• которые не вызывают риск развития желудочковой тахикардии при наличии гипокалиемии.б) нестероидные противовоспалительные препараты (системный путь)
• включая селективные ингибиторы ЦОГ-2
• высокие дозы салициловой кислоты (? 3 г/ сут): возможно уменьшение антигипертензивного эффекта индапамида.Риск острой почечной недостаточности у пациентов с обезвоживанием (снижение клубочковой фильтрации).Необходимо контролировать функцию почек в начале лечения.дать пациенту воды
  
  в) ингибиторы ангиотензин-конвертирующих ферментов (АКФ): ингибиторы АКФ в начале лечения могут вызвать внезапную гипотензию и/или острую почечную недостаточность у пациентов с уже существующим дефицитом натрия (особенно у пациентов со стенозом почечной артерии).При гипертензии
• если предыдущая терапия диуретическими средствами по-служила причиной дефицита натрия
• рекомендуется прекратить применение диуретических средств за 3 дня до начала лечения ингибиторами АКФ и
• при необходимости
• снова начать прием без калийсберегающих диуретиков или же можно назначить лечение с низкой начальной дозы ингибитора АКФ и увеличивать дозу постепенно.У пациентов с хронической сердечной недостаточностью
• лечение необходимо начинать с очень низких доз ингибитора АКФ
• желательно после снижения доз
• без калийсберегающих диуретиков.У всех пациентов
• в течение первых недель лечения ингибиторами АКФ необ-ходимо проводить контроль функции почек (уровень креатинина в плазме крови)

Другие препараты, вызывающие гипокалиемию:

• - амфотерицин В (IV)
  
  -глюко- и- минерало кортикостероиды (системные)
  
  -тетракозактид
  
  -стимулирующие слабительные средства
  
  Увеличивается риск возникновения гипокалиемии (аддитивный эффект),в связи с чем необходимо тщательно контролировать и регулировать уровень калия в плазме крови.У пациентов, одновременно принимающих наперстянку, необходимо принимать препарат с осторожностью.Такие пациенты должны принимать его без стимулирующих слабительных средств.Баклофен повышает антигипертензивный эффект.Необходимо выпивать большое количество воды
• в начале лечения необходимо проводить систематический контроль функции почек.Гипокалиемия повышает риск развития токсического действия наперстянки
• при одновременном применении необходимо контролировать и регулировать уровень калия в плазме крови и проводить ЭКГ, при необходимости – изменить лечение.Комбинации, которые следует учесть
  
  Калийсберегающие диуретики (амилорид, спиронолактон, триамтерен).Эти комбинации полезны некоторым пациентам, но могут вызвать возникновение гипокалиемии или гиперкалиемии у пациентов с почечной недостаточностью или сахарным диабетом.Необходимо контролировать уровень калия в плазме крови, ЭКГ, при необходимости — изменить лечение.Метформин повышет риск развития лактацидоза вследствие развития почечной недостаточности, связанной с приемом диуретических средств и, в частности с петлевыми диуретиками
• не рекомендуется применять метформин, если уровень креатинина в плазме крови превышает 15 мг/л (135 мкмоль/л) у мужчин и 12 мг/л (110 мкмоль/л) - у женщин.У пациентов с дигидратацией из-за диуретиков, особенно при приеме высоких доз йодсодержащих контрастных веществ, повышается риск развития острой почечной недостаточности
• необходимо восстановить водный баланс до назначения йодоконтрастных средств.Имипрамин-подобные антидепрессанты, нейролептики увеличивают выраженность антигипертензивного эффекта и повышают риск развития ортостатической гипотензии (аддитивный эффект).Соли кальция увеличивают риск возникновения гиперкальциемии в результате снижения выделения кальция с мочой.Циклоспорин, такролимус могут увеличивать уровень креатинина в плазме крови при неизмененной концентрации циркулирующего циклоспорина, даже при отсутствии воды и/или дефицита натрия.Кортикостероиды, тетракозактиды (системного действия) приводят к уменьшению выраженности гипотензивного действия (задержка воды и натрия)