АРИСТА 0,02 N4 ТАБЛ П/О

Лекарственная форма

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 20 мг



Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 20 мг

Состав

Дәрілік препараттың құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 20 мг тадалафил,

қосымша заттар:

• лактоза моногидраты
• натрий кроскармеллозасы
• натрий лаурилсульфаты
• гидроксипропилцеллюлоза
• микрокристалды целлюлоза
• магний стеараты
• қабықтың құрамы:
  
  Опадри® II сары 31К32498 (лактоза моногидраты
• гипромеллоза
• титанның қостотығы (Е171)
• темірдің сары тотығы
• триацетин
• темірдің қара тотығы)

• лактозы моногидрат
• кроскармеллоза натрия
• натрия лаурилсульфат
• гидроксипропилцеллюлоза
• целлюлоза микрокристаллическая
• магния стеарат
• состав оболочки:
  
  Опадри® II желтый 31К32498 (лактозы моногидрат
• гипромеллоза
• титана диоксид (Е171)
• железа оксид желтый
• триацетин
• железа оксид черный)

Побочные действия

Иммундық жүйе тарапынан:

• жиі емес - аса жоғары сезімталдық реакциялары
• сирек - ангионевроздық ісіну*

• жиі - бас ауыру
• жиі емес - бас айналу
• сирек - инсульт# (геморрагиялық асқынуларды қоса алғанда), естен тану, транзиторлық ишемиялық шабуылдар#, бас сақинасы*, құрысулар*, транзиторлық амнезия

• жиі емес - анық көрудің бұзылуы, көздің ауыруы ретінде сипатталған сезімдер
• сирек - көру аумағының ақауы, қабақтың ісінуі, конъюнктиваның гиперемиясы, АИОН*, торқабық қантамырларының окклюзиясы*

• жиі емес - құлақтың шуылдауы
• сирек - есту қабілетінің кенеттен жоғалуы.Жүрек тарапынан#: жиі емес - тахикардия, пальпитация
• сирек - миокард инфарктісі, тұрақсыз стенокардия*, қарыншалық аритмия*.Қантамырлар тарапынан: жиі - қан кернеулері
• жиі емес - артериялық гипотензия^, артериялық гипертензия.Тыныс алу жүйесі, кеуде және көкірек ортасы ағзалары тарапынан: жиі - мұрынның бітелуі
• жиі емес - ентігу, мұрыннан қан кету.Асқазан-ішек жолы тарапынан: жиі - диспепсия
• жиі емес - іштің ауыруы, құсу, жүрек айну, гастроэзофагеалды рефлюкс.Тері және теріасты тіндері тарапынан: жиі емес - бөртпе
• сирек - есекжем, Стивенс-Джонсон синдромы*, эксфолиативті дерматит*, гипергидроз (шамадан тыс терлеу).Қаңқа-бұлшықет және дәнекер тін тарапынан: жиі - арқаның ауыруы, миалгия, аяқ-қолдардың ауыруы.Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан: жиі емес - гематурия.Жыныстық ағзалар мен сүт безі тарапынан: жиі емес - ұзақ эрекция
• сирек - приапизм, жыныстық мүшеден қан кету, гематоспермия.Жалпы бұзылулар және енгізу орнындағы бұзылулар: жиі емес - кеуденің ауыруы#, шеткері ісінулер, шаршау
• сирек - беттің ісінуі* , жүректің тоқтап қалуынан кенеттен болған өлім*#.* Постмаркетингтік кезеңде байқалған, бірақ плацебо-бақыланатын клиникалық зерттеулерде тіркелмеген жағымсыз реакциялар.# Пациенттердің көпшілігінде жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан қауіп факторлары болған.^ Гипертензияға қарсы дәрілерді қабылдаған пациенттерде тадалафилді пайдалану кезінде жиі байқалған жағымсыз реакциялар

• нечасто - реакции гиперчувствительности
• редко - ангионевротический отек*.Со стороны нервной системы: часто - головная боль
• нечасто - головокружение
• редко - инсульт# (включая геморрагические осложнения), обморок, транзиторные ишемические атаки#, мигрень*, судороги*, транзиторная амнезия.Со стороны органа зрения: нечасто - нарушение четкости зрения, ощущения, которые описывались как боль в глазах
• редко - дефект поля зрения, пастозность век, гиперемия конъюнктивы, НПИОН*, окклюзия сосудов сетчатки*.Со стороны органа слуха и лабиринтные нарушения: нечасто - шум в ушах
• редко - внезапная потеря слуха.Со стороны сердца#: нечасто - тахикардия, пальпитация
• редко - инфаркт миокарда, нестабильная стенокардия*, желудочковая аритмия*.Со стороны сосудов: часто - приливы
• нечасто - артериальная гипотензия^, артериальная гипертензия.Со стороны дыхательной системы, органов грудной клетки и средостения: часто - заложенность носа
• нечасто - одышка, носовое кровотечение.Со стороны желудочно-кишечного тракта: часто - диспепсия
• нечасто - боль в животе, рвота, тошнота, гастроэзофагеальный рефлюкс.Со стороны кожи и подкожных тканей: нечасто - сыпь
• редко - крапивница, синдром Стивенса-Джонсона*, эксфолиативный дерматит*, гипергидроз (повышенная потливость).Со стороны скелетно-мышечной и соединительной ткани: часто - боль в спине, миалгия, боль в конечностях.Со стороны почек и мочевыводящих путей: нечасто - гематурия.Со стороны половых органов и молочной железы: нечасто - длительная эрекция
• редко - приапизм, кровотечение из полового члена, гематоспермия.Общие расстройства и нарушения в месте введения: нечасто - боль в грудной клетке#, периферические отеки, усталость
• редко - отек лица*, внезапная сердечная смерть*#.* Нежелательные реакции, которые отмечались в постмаркетинговом периоде, но не регистрировались в плацебо-контролируемых клинических исследованиях.# Большинство пациентов имели факторы риска со стороны сердечно-сосудистой системы.^ Нежелательные реакции, которые наиболее часто отмечались при использовании тадалафила у пациентов, которые уже принимали антигипертензивные средства.Описание отдельных нежелательных реакций
  
  Изменения на электрокардиограмме (ЭКГ), в первую очередь, синусовая брадикардия, у пациентов, получавших терапию тадалафилом ежедневно, отмечались с более высокой частотой, чем у пациентов, получавших плацебо.Большинство изменений на ЭКГ не были связаны с возникновением нежелательных реакций.Особые группы пациентов
  
  Данные клинических исследований о применении тадалафила у пациентов в возрасте старше 65 лет в качестве терапии ЭД или ДГПЖ ограничены.В клинических исследованиях при использовании тадалафила для лечения ЭД диарея отмечалась чаще у пациентов в возрасте старше 65 лет.В клинических исследованиях при использовании тадалафила в дозе 5 мг ежедневно один раз в сутки для лечения ДГПЖ головокружение и диарея регистрировались чаще у пациентов в возрасте старше 75 лет

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Тадалафилмен емдеуді бастар алдында ЭД немесе ҚБҚГ диагностикалау және ауру дамуының ықтимал себептерін анықтау мақсатында анамнез жинау және пациентке физикалық тексеру жүргізу керек.

ЭД емін бастар алдында пациенттің жүрек-қантамыр жүйесінің жай-күйін бағалау қажет, өйткені сексуалдық белсенділік кезінде кардиологиялық қауіптің белгілі бір дәрежесі бар. Тадалафилдің тамыр кеңейтетін қасиеттері бар, оны қолданғанда АҚ болымсыз транзиторлық төмендейтіні байқалады және органикалық нитраттардың гипотензиялық әсері күшейеді.

ЭД кезінде тиісті медициналық тексеруден кейін ауру дамуының ықтимал себептерін анықтау және емдеу тәсілін анықтау қажет. Тадалафилмен емдеу жамбас аймағына хирургиялық операция жасалған немесе жүйкелерді сақтамай түбегейлі простатэктомия жасалған пациенттерге тиімді болып табыла ма, жоқ па белгісіз.

Тадалафилмен емдеуді бастар алдында қуықасты безі карциномасын жоққа шығару мақсатында ҚБҚГ бар пациенттерге (тек 5 мг Ариста) тиісті тексеру жүргізу, сондай-ақ жүрек-қантамыр жүйесінің жай-күйін мұқият бағалау керек.

Жүрек-қантамыр жүйесі

Миокард инфарктісін, жүректің тоқтап қалуынан кенеттен болған өлімді, тұрақсыз стенокардияны, қарыншалық аритмияны, инсультті, транзиторлық ишемиялық шабуылдарды, кеуденің ауыруын, пальпитацияны және тахикардияны қоса алғанда, жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан ауыр жағымсыз реакциялар постмаркетингтік кезеңде және/немесе клиникалық зерттеулерде байқалған. Жоғарыда көрсетілген жағымсыз реакциялар байқалған пациенттердің көпшілігінде жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан қауіп факторлары болған. Дегенмен, жоғарыда көрсетілген жағымсыз реакциялар мен қауіп факторлары, тадалафилді қолдану, сексуалдық белсенділік немесе осы немесе өзге де факторлардың үйлесуі арасында тікелей өзара байланысты дәл анықтау мүмкін емес.

Гипертензияға қарсы препараттармен ем алатын пациенттерде тадалафил АҚ төмендеуін туындатуы мүмкін. Мұндай пациенттерге дәрілік затты күнделікті қабылдауды бастар алдында (тек 5 мг Ариста) гипертензияға қарсы препараттардың дозасын түзету туралы мәселені қарастыру қажет.

α1-адреноблокаторлармен ем алатын кейбір пациенттерде тадалафилді пайдаланғанда симптоматикалық артериялық гипотензия дамуы мүмкін. Тадалафилді доксазозинмен біріктіріп пайдалану ұсынылмайды.

Көру

Тадалафил мен ФДЭ5 басқа тежегіштерін қолданумен байланысты көру аумағы мен АИОН ақауларының пайда болу жағдайлары хабарланған. Бақылау деректерін талдау нәтижелері тадалафилді немесе басқа да ФДЭ5 тежегіштерін пайдаланғанда ЭД бар еркектерде жедел АИОН даму қаупі артатынын айғақтайды. Пациенттер көру аумағының ақаулары пайда болған жағдайда дәрілік затты қолдануды тоқтатқаны және дереу дәрігерге қаралғаны туралы хабардар болуы тиіс.

Есту қабілетінің төмендеуі немесе есту қабілетінің кенеттен жоғалуы

Тадалафилді пайдалану кезінде есту қабілетінің кенеттен жоғалу жағдайлары хабарланды; бұл ретте кейбір пациенттерде басқа қауіп факторлары (мысалы, жасы, қант диабеті, артериялық гипертензия және анамнезінде есту қабілетінің жоғалуы) болды. Пациенттер есту қабілетінің кенеттен төмендеуі немесе есту қабілетінің жоғалуы жағдайында дәрілік затты қабылдауды тоқтатып, дереу дәрігерге қаралу керек екендігі туралы хабардар болуы тиіс.

Бүйрек және бауыр функциясының бұзылуы

Бүйрек функциясының ауыр бұзылулары бар пациенттерге препаратты күнделікті режимде пайдалану қан плазмасындағы тадалафил концентрациясының жоғарылауына байланысты («концентрация-уақыт» (AUC) қисығы астындағы аудан бойынша бағалау), сондай-ақ осы санаттағы пациенттерге дәрілік затты осындай қолданудың шектеулі клиникалық тәжірибесіне және диализ тиімсіздігіне байланысты ұсынылмайды.

Бауыр функциясының ауыр бұзылулары (Чайлд-Пью бойынша С класы) бар пациенттерге препаратты бір рет қолдану қауіпсіздігі жөніндегі клиникалық деректер шектеулі. Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде ЭД және ҚБҚГ емінде тадалафилді күнделікті қабылдаудың тиімділігі мен қауіпсіздігі бағаланбаған. Мұндай пациенттерге дәрілік затты пайдаланғанда пайда / қауіп арақатынасына мұқият жеке бағалау жүргізілуі керек.

Приапизм және жыныстық мүшенің анатомиялық деформациясы

Пациенттер ұзақ эрекция (4 сағат және одан көп) туындаған жағдайда, олар дереу медициналық көмекке жүгінуі тиіс екендігі туралы хабардар болуы керек. Приапизмді уақтылы емдемеген кезде жыныстық мүше тіндерінің зақымдануы және потенцияның қайтымсыз жоғалуы байқалуы мүмкін.

Тадалафилді жыныстық мүшенің анатомиялық деформациясы бар пациенттерге (мысалы, қисаю, кавернозды фиброз немесе Пейрони ауруы) немесе приапизмге бейімділігі бар пациенттерге (мысалы, орақтәрізді -жасушалық анемия, көптеген миелома немесе лейкоз) пайдаланғанда сақ болу қажет.

CYP3A4 тежегіштерімен бірге қолдану

Тадалафилді CYP3A4 күшті тежегіштерімен (ритонавир, саквинавир, кетоконазол, итраконазол және эритромицин) ем қабылдап жүрген пациенттерге пайдаланғанда сақ болу керек, өйткені қан плазмасындағы тадалафил концентрациясы (AUC бойынша бағалау) жоғарылайды.

Тадалафил және ЭД емдеуге арналған басқа да дәрілік заттар

Тадалафилдің басқа ФДЭ5 тежегіштерімен немесе ЭД емдеу үшін басқа дәрілік заттармен біріктірілімдерін қолданудың қауіпсіздігі мен тиімділігіне зерттеулер жүргізілген жоқ. Пациенттер мұндай біріктірілімдерді пайдалануға болмайтыны туралы хабардар болуы керек.

Қосымша заттар

Аристаның құрамында лактоза бар, сондықтан галактоза жақпаушылығымен, лактаза жеткіліксіздігімен немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясымен сипатталатын сирек тұқым қуалайтын аурулары бар пациенттерге дәрілік препаратты қабылдауға болмайды.

Аристаның құрамында бір таблеткада 1 ммольден аз натрий (23 мг) бар, яғни іс жүзінде «құрамында натрий жоқ».

Педиатрияда қолданылуы

Препарат 18 жасқа дейінгі балаларға қолдануға ұсынылмайды.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Препарат әйелдерге қолдануға арналмаған.

Фертильділік

Клиникалық зерттеулер нәтижелеріне сәйкес, кейбір ер адамдарда дәрілік затты қолданған кезде шәуетте сперматозоидтар концентрациясының төмендегені байқалғанына қарамастан, дәрілік заттың адамның фертильділігіне теріс әсер етуі екіталай.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Препарат автокөлік жүргізу және механизмдерді басқару қабілетіне шамалы әсер етеді. Клиникалық зерттеулерде тадалафилді қолданғанда бас айналудың туындау жиілігі плацебо пайдаланғанда осындаймен салыстырылмалы болғанына қарамастан, автокөлік жүргізу және механизмдерді басқару кезінде пациент сақ болу керек



Использование препарата в ежедневном режиме у пациентов с тяжелыми нарушениями функции почек не рекомендуется в связи с повышением концентрации тадалафила в плазме крови.



Перед началом лечения тадалафилом

Перед началом лечения тадалафилом следует собрать анамнез и провести физикальное обследование пациента с целью диагностики ЭД или ДГПЖ и установления возможных причин развития заболевания.

Перед началом терапии ЭД необходимо оценить состояние сердечно-сосудистой системы пациента, так как существует определенная степень кардиологического риска при сексуальной активности. Тадалафил обладает сосудорасширяющими свойствами, при его применении отмечается незначительное транзиторное снижение АД и усиливается гипотензивное действие органических нитратов.

При ЭД после соответствующего медицинского обследования необходимо установить возможные причины развития заболевания и определить тактику лечения. Неизвестно, является ли терапия тадалафилом эффективной у пациентов, перенесших оперативное вмешательство в области таза или радикальную простатэктомию без сохранения нервов.

Перед началом лечения тадалафилом у пациентов с ДГПЖ (только Ариста 5 мг) с целью исключения карциномы предстательной железы, следует провести соответствующее обследование, а также тщательно оценить состояние сердечно-сосудистой системы.

Сердечно-сосудистая система

Тяжелые нежелательные реакции со стороны сердечно-сосудистой системы, включая инфаркт миокарда, внезапную сердечную смерть, нестабильную стенокардию, желудочковую аритмию, инсульт, транзиторные ишемические атаки, боль в грудной клетке, пальпитацию и тахикардию, отмечались в постмаркетинговом периоде и/или в клинических исследованиях. Большинство пациентов, у которых отмечались вышеуказанные нежелательные реакции, уже имели факторы риска со стороны сердечно-сосудистой системы. Тем не менее, не возможно точно установить прямую взаимосвязь между вышеуказанными нежелательными реакциями и факторами риска, применением тадалафила, сексуальной активностью или сочетанием этих или иных факторов.

У пациентов, получающих терапию антигипертензивными препаратами, тадалафил может вызвать снижение АД. У таких пациентов перед началом ежедневного приема лекарственного средства (только Ариста 5 мг) необходимо рассмотреть вопрос о коррекции дозы антигипертензивных препаратов.

У некоторых пациентов, получающих терапию α1-адреноблокаторами, при использовании тадалафила может развиваться симптоматическая артериальная гипотензия. Использовать тадалафил в комбинации с доксазозином не рекомендуется.

Зрение

Сообщалось о случаях возникновения дефектов полей зрения и НПИОН, связанных с применением тадалафила и других ингибиторов ФДЭ5. Результаты анализа данных наблюдений свидетельствуют о том, что риск развития острой НПИОН у мужчин с ЭД при использовании тадалафила или других ингибиторов ФДЭ5 повышается. Пациенты должны быть проинформированы, что в случае возникновения дефектов полей зрения, им следует прекратить применение лекарственного средства и незамедлительно обратиться к врачу.

Снижение слуха или внезапная потеря слуха

Сообщалось о случаях внезапной потери слуха при использовании тадалафила; при этом у некоторых пациентов имелись другие факторы риска (такие как, возраст, сахарный диабет, артериальная гипертензия и потеря слуха в анамнезе). Пациенты должны быть проинформированы, что в случае внезапного снижения слуха или потери слуха, им следует прекратить прием лекарственного средства и незамедлительно обратиться к врачу.

Нарушения функции почек и печени

Использование препарата в ежедневном режиме у пациентов с тяжелыми нарушениями функции почек не рекомендуется в связи с повышением концентрации тадалафила в плазме крови (оценка по площади под кривой «концентрация-время» (AUC)), а также в связи с ограниченным клиническим опытом подобного применения лекарственного средства у данной категории пациентов и неэффективностью диализа.

Клинические данные по безопасности однократного применения препарата у пациентов с тяжелыми нарушениями функции печени (класс С по Чайлд-Пью) ограничены. Эффективность и безопасность ежедневного приема тадалафила при терапии ЭД и ДГПЖ у пациентов с нарушениями функции печени не оценивались. При использовании лекарственного средства у таких пациентов должна быть проведена тщательная индивидуальная оценка соотношения польза/риск.

Приапизм и анатомическая деформация полового члена

Пациенты должны быть проинформированы, что в случае возникновения продолжительной эрекции (4 часа и более), им следует незамедлительно обратиться за медицинской помощью. При несвоевременной терапии приапизма может отмечаться повреждение тканей полового члена и необратимая потеря потенции.

Необходимо соблюдать осторожность при использовании тадалафила у пациентов с анатомической деформацией полового члена (например, искривление, кавернозный фиброз или болезнь Пейрони) или у пациентов с предрасположенностью к приапизму (например, серповидно-клеточная анемия, множественная миелома или лейкоз).

Совместное применение с ингибиторами CYP3A4

При использовании тадалафила у пациентов, получающих терапию сильными ингибиторами CYP3A4 (ритонавир, саквинавир, кетоконазол, итраконазол и эритромицин), следует соблюдать осторожность, так как концентрация тадалафила в плазме крови при этом (оценка по AUC) повышается.

Тадалафил и другие лекарственные средства для лечения ЭД

Исследования безопасности и эффективности применения комбинаций тадалафила с другими ингибиторами ФДЭ5 или другими лекарственными средствами для лечения ЭД не проводились. Пациенты должны быть проинформированы, что такие комбинации не следует использовать.

Вспомогательные вещества

Ариста содержит лактозу, поэтому пациентам с редкими наследственными заболеваниями, которые характеризуются непереносимостью галактозы, лактазной недостаточностью или мальабсорбцией глюкозы-галактозы, не следует принимать лекарственный препарат.

Ариста содержит менее 1 ммоль натрия (23 мг) в одной таблетке, т.е. практически «не содержит натрия».

Применение в педиатрии

Препарат не рекомендуется для использования у детей до 18 лет.

Во время беременности или лактации

Препарат не предназначен для использования у женщин.

Фертильность

Согласно результатам клинических исследований, маловероятно, что лекарственное средство будет оказывать отрицательное влияние на фертильность у человека, несмотря на то, что у некоторых мужчин при его применении отмечалось снижение концентрации сперматозоидов в семенной жидкости.

Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Препарат оказывает незначительное влияние на способность к вождению автотранспорта и управлению механизмами. Несмотря на то, что в клинических исследованиях частота возникновения головокружения при применении тадалафила была сравнима с таковой при использовании плацебо, во время вождения автотранспорта и управления механизмами пациенту следует соблюдать осторожность.

Показания

Қолданылуы

- еркек жынысты ересек пациенттерде эректильді дисфункцияны емдеуде. Эректильді дисфункцияны емдегенде тадалафилдің әсері білінуі үшін сексуалды стимуляция қажет.

Ариста препараты әйел адамдарға қолдануға арналмаған.



- лечение эректильной дисфункции (ЭД) у взрослых мужчин (препарат эффективен только при наличии сексуальной стимуляции);

- лечение симптомов доброкачественной гиперплазии предстательной железы (ДГПЖ) у взрослых мужчин (только Ариста 5 мг).

Препарат не предназначен для использования у женщин.

Противопоказания

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- белсенді затқа немесе препараттың қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық;

- органикалық нитраттарды кез келген дәрілік түрінде бір мезгілде қолдану - клиникалық зерттеулерде тадалафил органикалық нитраттардың гипотензиялық әсерін күшейтетіні анықталды, бұл шамамен дәрілік заттардың азот тотығы/циклдік гуанозинмонофосфат (цГМФ) қатысуымен жасушаішілік сигнал беру процесіне біріктірілген әсерімен байланысты

- 5 типті фосфодиэстераза (ФДЭ5) тежегіштерін бұрын пайдаланумен байланысқа қарамастан, алдыңғы ишемиялық оптикалық нейропатия (АИОН) салдарынан бір көздің көрмей қалуы

- симптоматикалық артериялық гипотензияның потенциалды даму қаупіне байланысты гуанилатциклаза стимуляторларын, мысалы, риоцигуатты бір мезгілде қолдану.

Препаратты сексуалдық белсенділік ұсынылмаған жүрек-қантамыр ауруларымен ауыратын пациенттерге қолдануға болмайды. Жүрек-қантамыр аурулары бұрыннан бар пациенттерде сексуалдық белсенділік кезінде кардиологиялық қауіп дәрежесін ескерген жөн.

Препарат жүрек-қантамыр жүйесінің төменде сипатталған аурулары бар пациенттерге (қауіпсіз қолдану жөніндегі ақпараттың болмауы себебінен) қарсы көрсетілімді:

• - соңғы 90 күн ішінде бастан өткерген миокард инфарктісі
• - жыныстық қатынас кезінде туындайтын тұрақсыз стенокардия немесе стенокардия
• - соңғы 6 ай ішінде жүрек функциясының II және одан жоғары кластағы жеткіліксіздігі (Нью-Йорк кардиологиялық қауымдастығының (NYHA) жіктеуі бойынша)
• - бақыланбайтын аритмиялар
• - артериялық гипотензия (артериялық қысым (АҚ) 90/50 мм

• - инфаркт миокарда, перенесенный в течение последних 90 дней
• - нестабильная стенокардия или стенокардия, возникающая во время полового акта
• - сердечная недостаточность класс II и выше (по классификации Нью-Йоркской кардиологической ассоциации (NYHA)) в течение последних 6 месяцев
• - неконтролируемые аритмии
• - артериальная гипотензия (артериальное давление (АД) менее 90/50 мм.рт.ст.) или неконтролируемая артериальная гипертензия
• - инсульт, перенесенный в течение последних 6 месяцев

Лекарственное взаимодействие

Басқа дәрілік заттардың тадалафилге әсері

P450 цитохромы жүйесі ферменттерінің тежегіштері

Тадалафил метаболизмі процесіне көбіне CYP3A4 қатысады. CYP3A4 селективті тежегішін кетоконазолды (тәулігіне 200 мг доза) тадалафилмен (10 мг доза) бірге қолданғанда соңғысының қан плазмасындағы ең жоғары концентрациясы (Cmax) 15% - ға жоғарылады, ал AUC мәні монотерапия кезінде тадалафил үшін ұқсас көрсеткіштермен салыстырғанда 2 есе артты. 400 мг тәуліктік дозадағы кетоконазолмен біріктіріп қолданғанда қан плазмасындағы тадалафил концентрациясы (20 мг доза) 4 есе (AUC бойынша бағалау) жоғарылады, ал Cmax мәні 22% - ға артты. CYP3A4, CYP2C9, CYP2C19 және CYP2D6 тежегішімен (протеаза тежегіші; дозасы тәулігіне 2 рет 200 мг) бір мезгілде қолданғанда қан плазмасында тадалафил концентрациясы (20 мг доза) 2 есе (AUC бойынша бағалау) жоғарылады, ал Cmax мәні өзгерген жоқ.

Тадалафилдің басқа протеаза тежегіштерімен (мысалы, саквинавир) және басқа CYP3A4 тежегіштерімен (мысалы, эритромицин, кларитромицин, итраконазол және грейпфрут шырыны) спецификалық өзара әрекеттесуіне зерттеулер жүргізілген жоқ. Осындай біріктірілімдерді сақтықпен пайдалану керек, өйткені бұл ретте қан плазмасында тадалафил концентрациясы жоғарылауы мүмкін, ал осының салдарынан жағымсыз реакциялардың туындау жиілігі артуы мүмкін.

Тасымалдаушы ақуыздар

Тадалафилдің организмге таралу процесіндегі тасымалдаушы ақуыздардың (мысалы, Р-гликопротеин) мәні белгісіз. Тасымалдаушы ақуыздарды тежеу арқылы дәрілік өзара әрекеттесу мүмкіндігі бар.

P450 цитохромы жүйесі ферменттерінің индукторлары

CYP3A4 индукторы рифампицинмен бірге пайдаланғанда тадалафил үшін AUC мәні (10 мг доза) тадалафилмен жүргізілетін монотерапиямен салыстырғанда 88%-ға азайды. Тадалафилдің тиімділігі төмендеуі мүмкін; тиімділігінің төмендеу дәрежесі белгісіз. CYP3A4 басқа индукторларымен (мысалы, фенобарбитал, фенитоин және карбамазепин) бір мезгілде қолданғанда қан плазмасындағы тадалафил концентрациясы да төмендеуі мүмкін.

Тадалафилдің басқа дәрілік заттарға әсері

Органикалық нитраттар

Клиникалық зерттеулерде 5 мг, 10 мг және 20 мг дозаларда тадалафил органикалық нитраттардың гипотензиялық әсерін күшейтетіні анықталды; тадалафилді органикалық нитраттармен бір мезгілде кез келген дәрілік түрінде қолдануға болмайды. 150 пациент 7 күн бойы 20 мг тәуліктік дозада тадалафил және әртүрлі уақытта 0,4 мг дозада нитроглицеринді сублингвальді қабылдаған клиникалық зерттеу нәтижелеріне сәйкес өзара әрекеттесу 24 сағаттан астам уақытқа созылды және тадалафилді соңғы қабылдағаннан кейін 48 сағаттан соң анықталмады. Осылайша, тадалафилмен емді кез келген дозада (2,5-тен 20 мг-ға дейін) қабылдайтын және өмірге қауіп төндіретін жағдайлар туындаған кезде органикалық нитраттарды пайдалану қажет болатын пациенттерге органикалық нитраттарды қолданар алдында тадалафилдің соңғы дозасын қабылдағаннан кейін кемінде 48 сағат өтуі тиіс екенін назарға алу керек; мұндай жағдайларда нитраттарды гемодинамиканы тиісті мониторингілеу арқылы мұқият медициналық бақылаумен ғана қолдану қажет.

Гипотензиялық дәрілер (кальций өзекшелерінің блокаторларын қоса алғанда)

Доксазозинді (тәулігіне 4 мг және 8 мг доза) және тадалафилді (бір реттік доза түрінде 5 мг және 20 мг тәуліктік доза) бір мезгілде қолданғанда α-адреноблокатордың гипотензиялық әсері едәуір артады; әсері кемінде 12 сағатқа созылады және талып қалуды қоса, клиникалық симптомдардың дамуымен қатар жүруі мүмкін. Осы себепті жоғарыда аталған дәрілік заттардың біріктірілімін пайдалану ұсынылмайды.

Тадалафилді альфузозинмен немесе тамсулозинмен біріктіріп қолданғанда дені сау еріктілердің шектеулі санының қатысуымен жүргізілген өзара әрекеттесуді зерттеулерде мұндай әсерлердің туындағаны туралы хабарланған жоқ. Дегенмен, тадалафилді кез келген α-адреноблокаторлармен ем алатын пациенттерге (әсіресе егде жастағы) пайдаланғанда сақ болу керек; емдеуді тадалафилдің ең аз дозасынан бастау және оны біртіндеп түзету қажет.

Клиникалық зерттеулерде кальций өзекшелерінің блокаторлары (амлодипин), ангиотензин өзгертуші фермент тежегіштері (эналаприл), β-адреноблокаторлар (метопролол), тиазидті диуретиктер (бендрофлуазид) және ангиотензин II рецепторларының блокаторлары (әртүрлі типтер мен дозалар, тиазидті диуретиктермен, кальций өзекшелерінің блокаторларымен, β-адреноблокаторлармен және/немесе α-адреноблокаторлармен моно - немесе біріктірілген ем) сияқты гипертензияға қарсы дәрілердің гипотензиялық әсерінің күшеюіне қатысты тадалафил потенциалы да бағаланды. Тадалафилдің дәрілік заттармен клиникалық елеулі өзара әрекеттесуі (дозасы 10 мг; ангиотензин II рецепторларының блокаторларымен және 20 мг доза қолданылған амлодипинмен өзара әрекеттесуін зерттеуді қоспағанда) жоғарыда көрсетілген кластардан анықталған жоқ. Басқа клиникалық зерттеулерде тадалафилді (дозасы 20 мг) гипертензияға қарсы дәрілермен (бір мезгілде 4-класқа дейін) біріктіріп қолданғанда, тадалафилді гипертензияға қарсы бірнеше дәрілермен емдеу аясында амбулаториялық жағдайлардағы пациенттердің АҚ оны бақылау дәрежесіне сәйкес өзгеретіні анықталды. Бұл тұрғыда АҚ тиісті түрде бақыланған пациенттерде дені сау еріктілердегі төмендеуге ұқсас АҚ-ның ең аз төмендеуі байқалды. Пациенттердің АҚ тиісінше бақылау болмаған жағдайда, оның төмендеуі айқын болды, дегенмен олардың көпшілігінде бұл ретте артериялық гипотензияның дамуымен байланысты симптомдар байқалған жоқ. Гипертензияға қарсы дәрілермен ем қабылдап жүрген пациенттерде 20 мг дозада тадалафил қабылдау аясында АҚ төмендеуі мүмкін; бұл ретте АҚ өзгеруі, әдетте, әлсіз айқын сипатта болады және клиникалық мәні болуы екіталай (α-адреноблокаторлармен емдеу жағдайларын қоспағанда - жоғарыда қараңыз). Клиникалық зерттеулер деректеріне (3-фаза) сәйкес тадалафилді гипертензияға қарсы дәрілермен біріктіріп немесе оларсыз пайдаланған пациенттерде жағымсыз реакциялар бейінінде айырмашылықтар анықталған жоқ. Гипертензияға қарсы дәрілерді қабылдайтын пациенттер тадалафил қабылдау аясында АҚ ықтимал төмендеуіне қатысты тиісті нұсқаулар алуы керек.

Риоцигуат

Клиникаға дейінгі және клиникалық зерттеулерде риоцигуаттың ФДЭ5 тежегіштерінің гипотензиялық әсерін күшейтетіні анықталды. Осы біріктірілімнің неғұрлым жоғары клиникалық тиімділігін куәландыратын деректер алынған жоқ. Риоцигуатты ФДЭ5 тежегіштерімен, оның ішінде тадалафилмен бір мезгілде қолдануға болмайды.

5-α-редуктаза тежегіштері

ҚБҚГ симптомдарын жеңілдету мақсатында тадалафилді (5 мг доза) және финастеридті (5 мг доза), сондай-ақ финастеридті (5 мг доза) және плацебоны бірге қолдану бағаланған клиникалық зерттеуде жаңа жағымсыз реакциялар байқалған жоқ. Алайда, дәрілік заттардың тадалафил мен 5-α-редуктаза тежегіштерінің әсерін бағалаумен өзара әрекеттесуіне зерттеулер ресми жүргізілмегендіктен, осындай біріктірілімдерді пайдаланғанда сақ болған жөн.

CYP1A2 субстраттары (мысалы, теофиллин)

Клиникалық зерттеулерде тадалафилді 10 мг дозада теофиллинмен (фосфодиэстеразаның селективті емес тежегіші) біріктіріп қолданғанда дәрілік заттар арасында фармакокинетикалық өзара әрекеттесулер анықталған жоқ; бұл ретте фармакодинамикалық өзара әрекеттесу байқалды, оның нәтижесінде жүрек жиырылу жиілігі болмашы (минутына 3,5 рет) артты. Бұл әсер әлсіз білінгеніне және клиникалық маңызы болмағанына қарамастан, осындай біріктірілімдерді пайдалану кезінде оның туындау ықтималдығын ескеру қажет.

Этинилэстрадиол және тербуталин

Тадалафилді қолданғанда пероральді қабылдағанда этинилэстрадиолдың биожетімділігі артатыны анықталды, сондай-ақ тербуталинді пероральді қабылдағанда биожетімділігінің осыған ұқсас артуын күтуге болады; бұл өзгерістердің клиникалық маңыздылығы белгісіз.

Алкоголь

Тадалафилді 10 мг немесе 20 мг дозаларда қолданғанда қан плазмасындағы алкоголь концентрациясы (Cmax орташа мәні 0,08% құрады) өзгерген жоқ. Сондай-ақ, алкоголь қабылдағаннан кейін 3 сағат ішінде қан плазмасында тадалафил концентрациясының өзгеруі байқалған жоқ. Алкогольді қабылдау процедурасы ең жоғары сіңу жылдамдығына қол жеткізгендей етіп (таңертең аш қарынға алкогольді ішкеннен кейін 2 сағат бойы тамақ ішуден бас тарта отырып) жүзеге асырылды. Тадалафил 20 мг дозада алкогольдің гипотензиялық әсерін күшейтпеді (дене салмағы 80 кг ер адам үшін 0,7 г/кг немесе 180 мл-ге жуық 40% алкоголь (арақ)), дегенмен, кейбір пациенттерде постуральды бас айналу және ортостатикалық гипотензия байқалды. Тадалафилді алкогольмен неғұрлым төмен дозаларда (0,6 г/кг) қабылдағанда АҚ-тың төмендейтіні хабарланбаған, ал бас айналу алкогольді бөлек қабылдау кезіндегі жиілікте тіркелген. Тадалафил 10 мг дозада алкогольдің когнитивті функцияларға әсерін күшейтпеді.

Метаболизміне P450 цитохромы жүйесінің изоферменттері қатысатын дәрілік заттар

Тадалафил метаболизміне P450 цитохромы жүйесінің изоферменттері қатысатын дәрілік заттардың клиренсіне клиникалық мәнді әсер ететіні күтілмейді. Тадалафил CYP3A4, CYP1A2, CYP2D6, CYP2E1, CYP2C9 және CYP2C19 қоса, P450 цитохромы жүйесі изоферменттерінің белсенділігін тежемейтіні және жоғарылатпайтыны анықталды.

CYP2C9 субстраттары (мысалы, R-варфарин)

Тадалафил 10 мг және 20 мг дозаларда S-варфарин немесе CYP2C9 R-варфарин субстратының (AUC бойынша бағалау) қан плазмасындағы концентрациясына клиникалық мәнді әсер етпеді, сондай-ақ варфаринді пайдаланумен байланысты протромбин уақыты мәндерінің өзгеруіне әсер етпеді.

Ацетилсалицил қышқылы

Тадалафил 10 мг және 20 мг дозаларда ацетилсалицил қышқылын пайдаланумен байланысты қан кету уақытының ұзаруына әсер етпеді.

Диабетке қарсы дәрілер

Диабетке қарсы дәрілермен спецификалық өзара әрекеттесулерге зерттеулер жүргізілген жоқ.



Влияние других лекарственных средств на тадалафил

Ингибиторы ферментов системы цитохрома P450

В процессе метаболизма тадалафила преимущественно участвует CYP3A4. При совместном применении селективного ингибитора CYP3A4 кетоконазола (доза 200 мг в сутки) с тадалафилом (доза 10 мг) максимальная концентрация последнего в плазме крови (Cmax) повышалась на 15%, а значение AUC увеличивалось в 2 раза по сравнению с аналогичными показателями для тадалафила при монотерапии. При комбинированном использовании с кетоконазолом в суточной дозе 400 мг концентрация тадалафила (доза 20 мг) в плазме крови повышалась в 4 раза (оценка по AUC), а значение Cmax увеличивалось на 22%. При одновременном применении с ингибитором CYP3A4, CYP2C9, CYP2C19 и CYP2D6 ритонавиром (ингибитор протеазы; доза 200 мг 2 раза в сутки) концентрация тадалафила (доза 20 мг) в плазме крови повышалась в 2 раза (оценка по AUC), а значение Cmax при этом не изменялось.

Исследования специфических взаимодействий тадалафила с другими ингибиторами протеазы (например, саквинавир) и другими ингибиторами CYP3A4 (например, эритромицин, кларитромицин, итраконазол и грейпфрутовый сок) не проводились. Использовать подобные комбинации следует с осторожностью, так как при этом может повышаться концентрация тадалафила в плазме крови, а вследствие этого может увеличиваться частота возникновения нежелательных реакций.

Белки-переносчики

Значение белков-переносчиков (например, Р-гликопротеин) в процессе распределения тадалафила в организме неизвестно. Существует вероятность лекарственных взаимодействий, опосредованных ингибированием белков-переносчиков.

Индукторы ферментов системы цитохрома P450

При совместном использовании с индуктором CYP3A4 рифампицином значение AUC для тадалафила (доза 10 мг) уменьшалось на 88% по сравнению с таковым при монотерапии тадалафилом. Возможно, при этом снижается эффективность тадалафила; степень снижения эффективности неизвестна. При одновременном применении с другими индукторами CYP3A4 (например, фенобарбитал, фенитоин и карбамазепин) концентрация тадалафила в плазме крови также может уменьшаться.

Влияние тадалафила на другие лекарственные средства

Органические нитраты

В клинических исследованиях было установлено, что тадалафил в дозах 5 мг, 10 мг и 20 мг усиливает гипотензивное действие органических нитратов; одновременное применение тадалафила с органическими нитратами в любой лекарственной форме противопоказано. Согласно результатам клинического исследования, в котором 150 пациентов получали тадалафил в суточной дозе 20 мг в течение 7 дней и нитроглицерин сублингвально в дозе 0,4 мг в разное время, взаимодействие длилось более 24 часов и не определялось через 48 часов после последнего приема тадалафила. Таким образом, пациентам, которые получают терапию тадалафилом в любых дозах (от 2,5 до 20 мг) и у которых при возникновении жизнеугрожающих состояний необходимо использовать органические нитраты, следует принимать во внимание, что перед применением органических нитратов должно пройти не менее 48 часов после приема последней дозы тадалафила; в подобных ситуациях нитраты необходимо применять только под тщательным медицинским наблюдением с соответствующим мониторингом гемодинамики.

Гипотензивные средства (включая блокаторы кальциевых каналов)

При одновременном применении доксазозина (дозы 4 мг и 8 мг в сутки) и тадалафила (суточная доза 5 мг и 20 мг в виде однократной дозы) гипотензивное действие α-адреноблокатора значительно усиливается; эффект длится не менее 12 часов и может сопровождаться развитием клинических симптомов, включая обморок. По этой причине не рекомендуется использовать вышеуказанную комбинацию лекарственных средств.

В исследованиях взаимодействий при комбинированном применении тадалафила с алфузозином или тамсулозином с участием ограниченного количества здоровых добровольцев о возникновении подобных эффектов не сообщалось. Тем не менее, при использовании тадалафила у пациентов (особенно пожилого возраста), получающих терапию любыми α-адреноблокаторами, следует соблюдать осторожность; лечение необходимо начинать с минимальной дозы тадалафила и постепенно ее корректировать.

В клинических исследованиях оценивали также потенциал тадалафила в отношении усиления гипотензивного действия таких антигипертензивных средств, как блокаторы кальциевых каналов (амлодипин), ингибиторы ангиотензинпревращающего фермента (эналаприл), β-адреноблокаторы (метопролол), тиазидные диуретики (бендрофлуазид) и блокаторы рецепторов ангиотензина II (различные типы и дозы, моно- или комбинированная терапия с тиазидными диуретиками, блокаторами кальциевых каналов, β-адреноблокаторами и/или α-адреноблокаторами). Клинически значимых взаимодействий тадалафила (доза 10 мг; за исключением исследований взаимодействий с блокаторами рецепторов ангиотензина II и амлодипином, в которых применялась доза 20 мг) с лекарственными средствами из вышеуказанных классов не обнаружено. В других клинических исследованиях при комбинированном применении тадалафила (доза 20 мг) с антигипертензивными средствами (до 4 классов одновременно) было установлено, что у пациентов в амбулаторных условиях при использовании тадалафила на фоне терапии несколькими антигипертензивными средствами АД изменяется в соответствии со степенью его контроля. В этом отношении у пациентов, у которых АД контролировалось надлежащим образом, отмечалось минимальное снижение АД аналогичное снижению у здоровых добровольцев. В случае отсутствия у пациентов надлежащего контроля АД, его снижение было более выраженным, тем не менее, у большинства из них при этом симптомы, связанные с развитием артериальной гипотензии, не отмечались. У пациентов, получающих терапию антигипертензивными средства, на фоне приема тадалафила в дозе 20 мг АД может снижаться; при этом изменение АД, как правило, носит слабо выраженный характер и, маловероятно, что будет иметь клиническое значение (за исключением случаев терапии α-адреноблокаторами - см. выше). Согласно данным клинических исследований (фаза 3) различий в профиле нежелательных реакций у пациентов, которые использовали тадалафил в комбинации с антигипертензивными средствами или без них, не обнаружено. Пациенты, принимающие антигипертензивные средства, должны получать соответствующие рекомендации в отношении возможного снижения АД на фоне приема тадалафила.

Риоцигуат

В доклинических и клинических исследованиях установлено, что риоцигуат усиливает гипотензивное действие ингибиторов ФДЭ5. Данные, свидетельствующие о более высокой клинической эффективности данной комбинации, не получены. Одновременное применение риоцигуата с ингибиторами ФДЭ5, в том числе с тадалафилом, противопоказано.

Ингибиторы 5-α-редуктазы

В клиническом исследовании, в котором оценивалось совместное применение тадалафила (доза 5 мг) и финастерида (доза 5 мг), а также финастерида (доза 5 мг) и плацебо с целью облегчения симптомов ДГПЖ, новые нежелательные реакции не отмечались. Однако, поскольку формально исследования взаимодействий лекарственных средств с оценкой эффектов тадалафила и ингибиторов 5-α-редуктазы не проводились, при использовании подобных комбинаций следует соблюдать осторожность.

Субстраты CYP1A2 (например, теофиллин)

В клинических исследованиях при комбинированном применении тадалафила в дозе 10 мг с теофиллином (неселективный ингибитор фосфодиэстеразы) фармакокинетических взаимодействий между лекарственными средствами не обнаружено; при этом отмечено фармакодинамическое взаимодействие, в результате которого незначительно (на 3,5 удара в минуту) увеличивалась частота сердечных сокращений. Несмотря на то, что данный эффект был слабо выражен и не имел клинической значимости, необходимо учитывать вероятность его возникновения при использовании подобных комбинаций.

Этинилэстрадиол и тербуталин

Установлено, что при применении тадалафила биодоступность этинилэстрадиола при пероральном приеме увеличивается, также можно ожидать аналогичное увеличение биодоступности тербуталина при пероральном приеме; клиническая значимость этих изменений неизвестна.

Алкоголь

При применении тадалафила в дозах 10 мг или 20 мг концентрация алкоголя в плазме крови (среднее значение Cmax составляло 0,08%) не изменялась. Также в течение 3 часов после приема алкоголя не отмечалось изменений концентрации тадалафила в плазме крови. Процедура приема алкоголя осуществлялась таким образом, чтобы достичь максимальной скорости всасывания (утром натощак с воздержанием от приема пищи в течение 2 часов после употребления алкоголя). Тадалафил в дозе 20 мг не усиливал гипотензивное действие алкоголя (0,7 г/кг или около 180 мл 40% алкоголя (водка) для мужчины с массой тела 80 кг), тем не менее, у некоторых пациентов отмечалось постуральное головокружение и ортостатическая гипотензия. При приеме тадалафила с алкоголем в более низких дозах (0,6 г/кг) о снижении АД не сообщалось, а головокружение регистрировалось с той же частотой, что и при приеме алкоголя в отдельности. Тадалафил в дозе 10 мг не усиливал влияние алкоголя на когнитивные функции.

Лекарственные средства, в метаболизме которых участвуют изоферменты системы цитохромома P450

Не ожидается, что тадалафил будет оказывать клинически значимое влияние на клиренс лекарственных средств, в метаболизме которых участвуют изоферменты системы цитохромома P450. Установлено, что тадалафил не ингибирует и не повышает активность изоферментов системы цитохрома P450, включая CYP3A4, CYP1A2, CYP2D6, CYP2E1, CYP2C9 и CYP2C19.

Субстраты CYP2C9 (например, R-варфарин)

Тадалафил в дозах 10 мг и 20 мг не оказывал клинически значимого влияния на концентрацию в плазме крови S-варфарина или субстрата CYP2C9 R-варфарина (оценка по AUC), а также не влиял на изменения значений протромбинового времени, которые были связаны с использованием варфарина.

Ацетилсалициловая кислота

Тадалафил в дозах 10 мг и 20 мг не влиял на увеличение продолжительности времени кровотечения, связанного с использованием ацетилсалициловой кислоты.

Противодиабетические средства

Исследования специфических взаимодействий с противодиабетическими средствами не проводились.