ЭРЛИС 0,02 N4 ТАБЛ П/О

Лекарственная форма

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар 20 мг



Таблетки, покрытые пленочной оболочкой 20 мг

Состав

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 2,5 мг, 5 мг, 10 мг немесе 20 мг тадалафил

қосымша заттар:

• таблетканың ядросы: лактоза моногидраты, микрокристалды целлюлоза, повидон К-30, полоксамер 188, натрий лаурилсульфаты, натрий кроскармеллозасы, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, магний стеараты
  
  қабығы: поливинил спирті, макрогол, тальк, титанның қостотығы (E171)
• 5 мг, 10 мг және 20 мг таблеткалардың құрамында темірдің сары тотығы (Е172) мен темірдің қызыл тотығы (Е172) бар

• ядро таблетки: лактозы моногидрат, микрокристаллическая целлюлоза, повидон К-30, полоксамер 188, натрия лаурилсульфат, кроскармеллоза натрия, кремния диоксид коллоидный безводный, магния стеарат,
  
  оболочка: поливиниловый спирт, макрогол, тальк, титана диоксид (E171)
• таблетки 5 мг, 10 мг и 20 мг содержат также железа оксид желтый (Е172) и железа оксид красный (Е172)

Побочные действия

Жиі

- бас ауыруы

- ысынулар

- мұрынның бітелуі

- диспепсия

- арқаның ауыруы, миалгия, аяқ-қолдардың ауыруы

Жиі емес

- аса жоғары сезімталдық реакциялары

- бас айналуы

- анық көрмеу, көз алмасының ауыру сезімі

- құлақтың шыңылдауы

- тахикардия, жүрек соғуының күшеюі, гипотония3, гипертония

- ентігу, мұрыннан қан кету

- іш ауыруы, құсу, жүрек айнуы, гастро-эзофагальді рефлюкс

- бөртпе

- гематурия

- ұзаққа созылған эрекция

- кеуденің ауыруы1, шеткері ісіну, қажу

Сирек

- Квинке ісінуі2

- инсульт1 (соның ішінде МҚЖБ геморрагиялық типі), естен тану, бас сақинасы2, құрысулар2, транзиторлық амнезия, транзиторлық ишемиялық шабуылдар (ТИШ)1

- көру аясының тарылуы, қабақтардың ісінуі, конъюнктива гиперемиясы, артериитпен байланыссыз, алдыңғы ишемиялық оптикалық нейропатия2, торқабық қантамырларының окклюзиясы2

- кенеттен естімей қалу

- миокард инфарктісі, тұрақсыз стенокардия2, қарыншалық аритмия2

- есекжем, Стивенс-Джонсон синдромы2, эксфолиативтік дерматит2, гипергидроз (тершеңдік)

- приапизм, жыныс мүшесінен қан кету, гематоспермия

- беттің ісінуі2, кенеттен болған жүрек ауруынан өлімге ұшырау



Часто

- головная боль

- приливы

- заложенность носа

- диспепсия

- боль в спине, миалгия, боль в конечностях

Нечасто

- реакции гиперчувствительности

- головокружение

- нечеткость зрительного восприятия, болевые ощущения в глазном яблоке

- звон в ушах

- тахикардия, усиленное сердцебиение, гипотония3, гипертония

- одышка, носовое кровотечение

- боль в животе, рвота, тошнота, гастро-эзофагальный рефлюкс

- сыпь

- гематурия

- длительная эрекция

- боль в груди1, периферический отек, утомляемость

Редко

- отек Квинке2

- инсульт1 (в том числе ОНМК по геморрагическому типу), обморок, мигрень2, судороги2, транзиторная амнезия, транзиторные ишемические атаки (ТИА)1

- сужение полей зрения, припухлость век, гиперемия конъюнктивы, передняя ишемическая оптическая нейропатия, не связанная с артериитом2, окклюзия сосудов сетчатки2

- внезапная потеря слуха

- инфаркт миокарда, нестабильная стенокардия2, желудочковая аритмия2

- крапивница, синдром Стивенса-Джонсона2, эксфолиативный дерматит2, гипергидроз (потливость)

- приапизм, кровотечение из полового члена, гематоспермия

- отек лица2, внезапная кардиальная смерть

Особенности продажи

рецептурные

Лекарственное взаимодействие

Басқа заттардың тадалафилге ықпалы

Р450 цитохромының тежегіштері

Тадалафилдің метаболизмі, негізінен, CYP3А4 ферментінің әсерінен орын алады. CYP3A4 селективті тежегіші кетоконазолды (күніне 200 мг) дозада қабылдау тадалафил монотерапиясы кезіндегі дәл осындай көрсеткіштермен салыстырғанда, тадалафилдің (10 мг) плазмалық концентрациясын (AUC) 2 есе және Cmax 15%-ға арттырады. Кетоконазолды (күніне 400 мг) дозада қабылдау, тадалафилдің (20 мг) плазмалық концентрациясын 4 есе және Cmax 22%-ға арттырады. CYP3A4, CYP2C9, CYP2C19 және CYP2D6 тежегіші болып табылатын протеаза тежегіші ритонавир, (күніне екі рет 200 мг), тадалафилдің (20 мг) Cmax өзгертпей, плазмалық концентрациясын 2 есе арттырады. Спецификалық өзара әрекеттесулері зерттелмегенімен, саквинавир сияқты, протеазаның басқа тежегіштері, сондай-ақ, эритромицин, кларитромицин, итраконазол және грейпфрут шырыны сияқты, CYP3A4 басқа тежегіштері, тадалафилмен бірге абайлап қолданылуы тиіс, өйткені, тадалафил препаратының плазмалық концентрацияларының жоғарылауын күтуге болады.

Тадалафил мен тасымалдағыш ақуыздардың (мысалы, р-гликопротеиннің), тасымалдағыштар тежелуі түрткі болған өзара дәрілік әрекеттесулерінің ықтималдығы бар. Соның салдарынан, жағымсыз реакциялардың жиілігі артуы мүмкін.

Тасымалдағыштар

Тасымалдағыштардың (мысалы Р-гликопротеин) тадалафил фармакокинетикасындағы рөлі зерттелмеген. Сондықтан, тасымалдағыштардың тежелуі түрткі болған өзара дәрілік әрекеттесулердің ықтималдығы бар.

P450 цитохромының индукторлары

CYP3A4 индукторы рифампицин тадалафилдің (10 мг) бөлек қабылданғандағы плазмалық концентрациясымен салыстырғанда, тадалафилдің плазмалық концентрациясын 88%-ға төмендетеді. Плазмалық концентрациясының төмендеуі тадалафил тиімділігінің азаюына алып келуі мүмкін, алайда, тиімділігінің ондай азаюының айқындық дәрежесі зерттелмеген. Фенобарбитал, фенитоин және карбамазепин сияқты CYP3A4 басқа индукторлары да тадалафилдің плазмалық концентрацияларын азайтуы мүмкін.

Тадалафилдің басқа дәрілік заттарға ықпалы

Нитраттар

Тадалафил (5, 10 және 20 мг) нитраттардың гипотензиялық әсерін күшейтетіні анықталды. Сол себепті, органикалық нитраттардың кез келген түрін қабылдап жүрген пациенттерге тадалафилді қабылдауға болмайды. 7 күн бойы тәуліктік 20 мг дозадағы тадалафил мен 0,4 мг сублингвальді нитроглицеринді әр түрлі уақыттта бірге қабылдаудың қауіпсіздігін бағалауда, бұл өзара әрекеттесуі 24 сағаттан артыққа созылғаны белгілі болды және ол тадалафилдің соңғы дозасын қабылдағаннан кейін 48 сағат өткен соң анықталмады. Сол себепті, егер Эрлисті кез келген дозасында (2,5-20 мг) қабылдап жүрген пациентте нитраттарды өмірге қауіп төндіретін жағдайда қолдану қажет болса, Эрлис препаратының соңғы дозасын қабылдағаннан кейін нитраттарды қолдану туралы шешім қабылданғанға дейін кемінде 48 сағат өтуі тиіс. Ондай жағдайда нитраттарды тек талапқа сай гемодинамикалық мониторингілеумен, қатаң медициналық бақылаумен қолдану керек.

Гипертензияға қарсы дәрілер (кальций өзекшелерінің блокаторларын қоса)

Доксазозин (күніне 4 және 8 мг) мен тадалафилді (5 мг, жүйелі түрде тәулігіне бір рет, және бір реттік 20 мг дозада қабылданған) бірге енгізу аталған альфа-блокатордың гипотензиялық әсерін айтарлықтай күшейтеді. Бұл әсері кемінде он екі сағатқа созылады және естен тануларды қоса, түрлі симптомдармен көрініс беруі мүмкін. Осы себепті, аталған препараттарды біріктіру ұсынылмайды.

Тадалафилді альфузозинмен немесе тамсулозинмен біріктіргенде жоғарыда сипатталған әсері байқалмаған. Дегенмен, альфа-блокаторлардың кез келгенін, әсіресе, егделеу жаста қабылдап жүрген пациенттерде тадалафилді пайдаланғанда сақтық таныту керек. Емдеуді ең төмен дозаларынан бастап, дозасын сатылап қайта қараған дұрыс.

Дәрілік заттардың өзара әрекеттесуін бағалағанда тадалафилдің гипертензияға қарсы дәрілік заттардың гипотензиялық әсерін күшейтуге қабілеттілігі зерттелді. Кальций өзекшелерінің блокаторларын (амлодипин), ангиотензин өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштерін (эналаприл), бета-адренергиялық рецепторлардың блокаторларын (метопролол), тиазидтік диуретиктерді (бендрофлуазид) және ангиотензин II рецепторларының блокаторларын (бөлек немесе тиазидтермен, кальций өзекшелерінің блокаторларымен, бета-блокаторлармен және/немесе альфа-блокаторлармен біріктіріп қабылданатын түрлі типтері мен дозаларын) қоса, гипертензияға қарсы дәрілік заттардың негізгі кластары зерттелді. Аталған кластардың кез келгенінің дәрілік заттарымен тадалафилдің (20 мг дозасы қолданылған, ангиотензин II рецепторларының блокаторларымен және амлодипинмен өзара әрекеттесулерін зерттеулерді қоспағанда, 10 мг) клиникалық тұрғыдан елеулі өзара әрекеттесуі болмаған. Гипертензияға қарсы препараттардың бірнеше (4-ке дейін) класымен бірге қабылданған тадалафилдің (20 мг) өзара әрекеттесуін зерттеуде, гипотензиялық дәрілердің бірнешеуін қабылдап жүрген пациенттерде амбулаторияда өлшенген артериялық қысымның өзгерістері қысымды бақылауға алу шараларымен салыстырымды болды. Артериялық қысымы дәрі-дәрмекпен мұқият бақылауға алынған пациенттерде, оның төмендеуі өте аз, және дені сау еріктілердегі осындаймен ұқсас болды. Артериялық қысымы бақылауға алынбаған пациенттерде оның төмендеуі көбірек болған, әйтсе де ол төмендеуі қадағаланғандардың көпшілігінде гипотензиялық симптоматиканың пайда болуына алып келмеген. Гипертензияға қарсы бірге тағайындалған дәрілік заттарды қабылдап жүрген пациенттерде, 20 мг тадалафил артериялық қысымның төмендеуін туғызуы мүмкін, ол (альфа-блокаторлардан басқасы, жоғарыдан қараңыз), әдетте, өте төмен болып табылады және клиникалық тұрғыдан елеулі көріністеріге алып келмеуі ықтимал. Тадалафилді гипертензияға қарсы дәрілік заттарды қабылдаумен параллель немесе бөлек қабылдаған пациенттерде жағымсыз әсерлердің басталуында ешқандай айырмашылық анықталған жоқ. Дегенмен, гипертензияға қарсы дәрілік заттарды қабылдап жүрген пациенттерге артериялық қысымның төмендеуі мүмкіндігін ескерту қажет.

Риоцигуат

ФДЭ-5 тежегіштері мен риоцигуатты бірге қолданғанда, жүйелі артериялық қысымды қосымша төмендететін әсері анықталды. Риоцигуат ФДЭ-5 тежегіштерінің гипотензиялық әсерінің күшейгенін көрсетті. Ондай препараттарды біріктіргенде жағымды клиникалық әсер беретіндігіне ешқандай дәлелдер алынбаған. Тадалафилді қоса, ФДЭ-5 тежегіштерімен риоцигуатты бірге қолдануға болмайды.

5-альфа-редуктаза тежегіштері

Қуықасты безі аденомасының симптоматикалық емі кезінде 5 мг тадалафил мен 5 мг финастеридті бір мезгілде қолдануды плацебо және 5 мг финастеридті бір мезгілде қабылдаумен салыстырғанда, қандай-да бір жаңа жағымсыз реакциялардың басталғаны анықталмады. Дегенмен, тадалафил мен 5-альфа-редуктаза тежегіштерінің бірге қолданылуына қатысты дәрілік заттардың өзара әрекеттесуін ресми түрде зерттеулер жүргізілмегендіктен, тадалафил мен 5-альфа-редуктаза тежегіштерін параллель тағайындағанда сақтық таныту керек.

CYP1A2 субстраттары (мысалы, теофиллин)

10 мг тадалафилді теофиллинмен (фосфодиэстеразаның селективті емес тежегіші) бір мезгілде қолданғанда дәрілік заттардың өзара әрекеттесуін бағалаған кезде ешқандай фармакокинетикалық өзара әрекеттестік байқалмаған. Бірден-бір фармакодинамикалық әсері жүректің жиырылу жиілігінің болар-болмас (минутына 3,5 соғуға) артуы болды. Бұл әсері мардымсыз болып табылатын және клиникалық тұрғыдан маңызы жоқ болғанымен, оны аталған дәрілік заттарды бірге тағайындаған кезде ескеру керек.

Этинилэстрадиол және тербуталин

Тадалафил пероральді қабылданғанда этинилэстрадиолдың биожетімділігін арттыруға қабілеттілігін танытқан; осыған ұқсас жоғарылауын тербуталинді пероральді енгізгенде де күтуге болады, әйтсе де, ондай жоғарылауының клиникалық салдарлары анықталмаған.

Алкоголь

Тадалафилді (10 мг немесе 20 мг) бір мезгілде қабылдау алкоголь концентрациясын арттырмайды (қандағы орташа ең жоғарғы концентрациясы 0,08%). Бұдан өзге, алкогольмен бірге енгізгеннен кейін 3 сағаттан соң тадалафил концентрациясында ешқандай өзгерістер байқалмаған. Алкоголь оның сіңірілу жылдамдығын барынша арттыратындай жолмен енгізілген (түнгі ашығудан кейін және алкоголді қабылдаудан кейінгі 2 сағат ішінде ас ішпей тұрып). Тадалафил (20 мг) алкогольден (0,7 г/кг, бұл салмағы 80 кг ер адамның 180 мл 40% спирт [арақ] ішуіне сәйкес келеді) туындаған қан қысымының орташа төмендеуін арттырмайды, бірақ, пациенттердің бірқатарында постуральді бас айналуы мен ортостатикалық гипотензия байқалған. Тадалафил алкоголдің төменірек (0,6 г/кг) дозаларымен бірге енгізілген кезде, гипотония байқалмаған және тек қана алкогольді қабылдағандағыдай жиілікпен байқалған. Тадалафилді (10 мг) қабылдағанда алкогольдің когнитивтік функцияларға ықпалы өзгермеген.

P450 цитохромы ферменттер арқылы метаболизденетін препараттар

Тадалафил Р450 цитохромының изоформалары арқылы метаболизденетін дәрілік заттар клиренсінің клиникалық тұрғыдан елеулі тежелуін немесе индукциялануын туғызбайды. Зерттеулерден, тадалафилдің CYP3A4, CYP1A2, CYP2D6, CYP2E1, CYP2C9 және CYP2C19 қоса, Р450 цитохромының изоформаларын тежемейтіні және индукцияламайтыны расталды.

CYP2C9 субстраттары (мысалы, R-варфарин)

Тадалафилдің (10 мг және 20 мг) S-варфариннің немесе R-варфарин (CYP2C9 субстраты) экспозициясына (AUC) клиникалық тұрғыдан елеулі әсері болмаған және варфарин индукциялаған протромбин уақытының өзгеруіне ықпал етпеген.

Ацетилсалицил қышқылы

Тадалафил (10 мг және 20 мг) ацетилсалицил қышқылынан туындаған қан кету ұзақтығын арттырмайды.

Диабетке қарсы дәрілік заттар

Диабетке қарсы дәрілік заттармен өзара әрекеттесуін арнайы зерттеулер жүргізілген жоқ.



Арнайы ескертулер

Бүйрек және бауыр жеткіліксіздігі

Тадалафил әсерінің жоғарылығы (қисық асты ауданы), клиникалық тәжірибенің шектеулілігі және клиренсіне диализдің ықпал етпеуі мүмкіндігі салдарынан, бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін Эрлис препаратын күніне бір рет қабылдау дозасы ұсынылмайды.

Бауырдың ауыр жеткіліксіздігі (Чайлд-Пью шкаласы бойынша C класы) бар пациенттердің Эрлис препаратын бір рет қабылдауының қауіпсіздігі жөнінде клиникалық деректер шектеулі. Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде эректильді дисфункцияны немесе қуықасты безінің қатерсіз гиперплазиясын емдеу үшін препаратты күніне бір рет қабылдауды бағалау жүргізілмеген. Эрлис препаратын тағайындаған жағдайда, емдеуші дәрігер пайдасы мен қаупінің арақатынасын мұқият жекелей бағалауға сүйенуі тиіс.

Фертильділік

Бірінен соң бірі жүргізілген екі клиникалық сынақ адамдарда бұл әсерінің ықтималдығы аздығын көрсетті, әйтсе де кейбір ерлерде сперматозоидтар концентрациясының төмендегені білінген.

Қосымша заттар

Эрлистің құрамында лактоза бар. Сирек, тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, лактаза (Лапп типті) тапшылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы синдромы бар пациенттерде препаратты қолданбау керек.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Тадалафил автомобиль басқару немесе механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне болар-болмас әсер береді. Клиникалық сынақтарда плацебо және тадалафилді қабылдағандағы бас айналулар туралы хабарламалардың жиіліктері ұқсас болғанымен, пациенттер автомобиль басқаруды немесе механизмдермен жұмыс жасауды бастар алдында өздерінің Эрлиске реакциясының ерекшеліктері туралы білуі тиіс.



Влияние других веществ на тадалафил

Ингибиторы цитохрома Р450

Метаболизм тадалафила происходит в основном под действием фермента CYP3А4. Прием кетоконазола селективного ингибитора CYP3A4, в дозе (200 мг в день), увеличивает плазменную концентрацию (AUC) тадалафила (10 мг) в 2 раза и Cmax на 15% по сравнению с этими же показателями при монотерапии тадалафила. Прием кетоконазола в дозе (400 мг в день) увеличивает плазменную концентрацию тадалафила (20 мг) в 4 раза и Cmax на 22%. Ритонавир, ингибитор протеазы, (200 мг дважды в день), являющийся ингибитором CYP3A4, CYP2C9, CYP2C19 и CYP2D6, увеличивает плазменную концентрацию тадалафила (20 мг) в 2 раза без изменения Cmax. Хотя специфические взаимодействия не изучались, другие ингибиторы протеазы, такие как саквинавир, а также другие ингибиторы CYP3A4, такие как эритромицин, кларитромицин, итраконазол и грейпфрутовый сок должны с осторожностью приниматься совместно с тадалафилом, так как можно ожидать увеличения плазменных концентраций препарата тадалафила.

Существует потенциальная возможность лекарственного взаимодействия тадалафила и транспортных белков (например, р-гликопротеина), опосредованного ингибированием транспортеров. Вследствие чего может повыситься частота побочных реакций.

Переносчики

Роль переносчиков (например Р-гликопротеина) в фармакокинетике тадалафила не изучена. Поэтому существует вероятность лекарственного взаимодействия, опосредованного ингибированием переносчиков.

Индукторы цитохрома P450

Индуктор CYP3A4 рифампицин снижает плазменную концентрацию тадалафила на 88% по сравнению с плазменной концентрацией тадалафила (10 мг) при приеме отдельно. Снижение плазменной концентрации может привести к уменьшению эффективности тадалафила, однако степень выраженности такого уменьшения эффективности не изучена. Другие индукторы CYP3A4, такие как фенобарбитал, фенитоин и карбамазепин также могут уменьшить плазменные концентрации тадалафила.

Влияние тадалафила на другие лекарственные средства

Нитраты

Было установлено, что тадалафил (5, 10 и 20 мг) усиливает гипотензивное действие нитратов. Таким образом, прием тадалафила противопоказан пациентам, которые принимают любые формы органических нитратов. При оценке безопасности совместного приема тадалафила в суточной дозе 20 мг в течение 7 дней и 0,4 мг нитроглицерина сублингвально в разное время, было установлено, что указанное взаимодействие длилось более 24 часов и не обнаруживалось по истечении 48 часов после приема последней дозы тадалафила. Таким образом, если у пациента, принимающего Эрлис в любой дозировке (2,5-20 мг), применение нитратов считается необходимым в угрожающей жизни ситуации, до решения о применении нитратов должно пройти по крайней мере 48 часов после приема последней дозы препарата Эрлис. В такой ситуации нитраты следует применять только под строгим медицинским контролем с адекватным гемодинамическим мониторингом.

Антигипертензивные средства (включая блокаторы кальциевых каналов)

Совместное введение доксазозина (4 и 8 мг в день) и тадалафила (5 мг, принимаемых регулярно раз в сутки, и в однократной дозе 20 мг) значительно усиливает гипотензивный эффект данного альфа-блокатора. Этот эффект длится не менее двенадцати часов и может проявляться различными симптомами, включая обмороки. По этой причине не рекомендуется комбинировать эти препараты.

Описанный выше эффект не отмечался при комбинировании тадалафила с альфузозином или тамсулозином. Тем не менее, следует проявлять осторожность при использовании тадалафила у пациентов, принимающих любые альфа-блокаторы, особенно в пожилом возрасте. Лечение следует начинать с минимальных доз с поэтапным пересмотром дозы.

При оценке взаимодействия лекарственных средств изучалась способность тадалафила усиливать гипотензивное действие антигипертензивных лекарственных средств. Были изучены основные классы антигипертензивных лекарственных средств, включая блокаторы кальциевых каналов (амлодипин), ингибиторы ангиотензин-превращающего фермента (АПФ) (эналаприл), бета-адренергические блокаторы рецепторов (метопролол), тиазидные диуретики (бендрофлуазид) и блокаторы рецепторов ангиотензина II (различные типы и дозы, принимаемые изолированно или в комбинации с тиазидами, блокаторами кальциевых каналов, бета-блокаторами и/или альфа-блокаторами). Тадалафил (10 мг, за исключением исследований взаимодействий с блокаторами рецепторов ангиотензина II и амлодипином, в которых применялась доза 20 мг) не имел клинически значимого взаимодействия с лекарственными средствами любого из этих классов. При изучении взаимодействия тадалафила (20 мг), принимаемого в сочетании с несколькими (до 4) классами антигипертензивных препаратов, у пациентов, принимающих несколько гипотензивных средств, изменения артериального давления, измеряемые амбулаторно, соотносились с мерами по контролю давления. У пациентов, артериальное давление которых находилось под тщательным медикаментозным контролем, его снижение было минимальным, и схожим с таковым у здоровых добровольцев. У пациентов, артериальное давление которых не контролировалось, его снижение было больше, хотя это снижение не приводило к появлению гипотензивной симптоматики у большинства наблюдаемых. У пациентов, получающих совместно назначенные антигипертензивные лекарственные средства, тадалафил 20 мг может вызвать снижение артериального давления, которое (за исключением альфа-блокаторов, см. выше), как правило, является минимальным и скорее всего не приводит к клинически значимым проявлениям. Не было выявлено никакой разницы в наступлении побочных эффектов у пациентов, принимавших тадалафил параллельно с приемом антигипертензивных лекарственных средств или изолированно. Тем не менее, необходимо предупреждать пациентов, принимающих антигипертензивные лекарственные средства, о возможном снижении артериального давления.

Риоцигуат

При сочетанном применении ингибиторов ФДЭ-5 и риоцигуата был выявлен дополнительный снижающий эффект на системное артериальное давление. Риоцигуат показал усиление гипотензивного воздействия ингибиторов ФДЭ-5. Не было получено никаких доказательств благоприятного клинического эффекта при сочетании таких препаратов. Сочетанное применение риоцигуата с ингибиторами ФДЭ-5, включая тадалафил, противопоказано.

Ингибиторы 5-альфа-редуктазы

При сравнении одновременного применения 5 мг тадалафила и 5 мг финастерида с приемом плацебо и 5 мг финастерида при симптоматическом лечении аденомы предстательной железы, наступления каких-либо новых нежелательных реакций выявлено не было. Тем не менее, поскольку формального исследования взаимодействия лекарственных средств в отношении последствий совместного применения тадалафила и ингибиторов 5-альфа-редуктазы проведено не было, следует проявлять осторожность при параллельном назначении тадалафила и ингибиторов 5-альфа-редуктазы.

Субстраты CYP1A2 (например, теофиллин)

При оценке взаимодействия лекарственных средств при одновременном применении 10 мг тадалафила с теофиллином (неселективный ингибитор фосфодиэстеразы) не было отмечено никакого фармакокинетического взаимодействия. Единственным фармакодинамическим эффектом было незначительное (на 3,5 удара в минуту) увеличение частоты сердечных сокращений. Хотя этот эффект является незначительным и не имел клинического значения, его следует учитывать при совместном назначении этих лекарственных средств.

Этинилэстрадиол и тербуталин

Тадалафил продемонстрировал способность увеличивать биодоступность этинилэстрадиола при пероральном приеме; аналогичное увеличение можно ожидать при пероральном введении тербуталина, хотя клинические следствия такого увеличения являются неопределенными.

Алкоголь

Одновременный прием тадалафила (10 мг или 20 мг) не увеличивает концентрацию алкоголя (средняя максимальная концентрация в крови 0,08%). Кроме того, никаких изменений в концентрации тадалафила не наблюдалось через 3 часа после совместного введения с алкоголем. Алкоголь вводили таким образом, чтобы максимально увеличить скорость его всасывания (после ночного голодания и без приема пищи в течение 2 часов после приема алкоголя). Тадалафил (20 мг) не увеличивает среднее снижение кровяного давления, вызванное алкоголем (0,7 г/кг, что аналогично приему 180 мл 40% спирта [водки] мужчиной весом 80 кг), но у ряда пациентов наблюдались постуральное головокружение и ортостатическая гипотензия. Когда тадалафил вводили с более низкими дозами алкоголя (0,6 г/кг), гипотония не наблюдалась и головокружение наблюдалось с той же частотой, что и при приеме одного алкоголя. Влияние алкоголя на когнитивные функции не изменялось при приеме тадалафила (10 мг).

Препараты, метаболизируемые цитохром-ферментами P450

Тадалафил не вызывает клинически значимого ингибирования или индукцию клиренса лекарственных средств, метаболизируемых изоформами цитохрома Р450. Исследования подтвердили, что тадалафил не ингибирует и не индуцирует изоформы цитохрома Р450, включая CYP3A4, CYP1A2, CYP2D6, CYP2E1, CYP2C9 и CYP2C19.

Субстраты CYP2C9 (например, R-варфарин)

Тадалафил (10 мг и 20 мг) не имел клинически значимого влияния на экспозицию (AUC) S-варфарина или R-варфарина (субстрат CYP2C9), и не оказывал влияния на изменения протромбинового времени, индуцированного варфарином.

Ацетилсалициловая кислота

Тадалафил (10 мг и 20 мг) не увеличивает длительность кровотечения, вызываемого ацетилсалициловой кислотой.

Антидиабетические лекарственные средства

Специальные исследования взаимодействия с антидиабетическими лекарственными средствами не проводились.