Лекарственная форма
Таблеткалар 80 мг
Таблетки 80 мг
Состав
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат- сәйкесінше 40 немесе 80 мг телмисартан,
қосымша заттар:
- меглумин
- натрий гидроксиді
- повидон (PVP К - 30)
- полисорбат 80
- маннитол
- магний стеараты
- су
Одна таблетка содержит
активное вещество - телмисартан 80 мг соответственно - вспомогательные вещества: меглумин
- натрия гидроксид
- повидон (PVP К- 30)
- полисорбат 80
- маннитол
- магния стеарат
- вода
Побочные действия
Жиі емес:
- - несеп шығару жолдарының инфекциялары (соның ішінде цистит)
- жоғарғы тыныс алу жолдарының инфекциялары
- анемия
- гиперкалиемия
- ұйқысыздық - депрессия
- синкопе (естен тану)
- бас айналу
- брадикардия - гипотензия
- ортостаздық гипотензия
- ентігу - жөтел
- іштің ауыруы - құсу
- диспепсия
- метеоризм
- диарея
- терінің қышынуы - гипергидроз
- бөртпе
- арқаның ауыруы - миалгия
- сіңірлердің ауыруы (тендинит тәрізді симптомдар)
- бүйректің жедел жеткіліксіздігін қоса - бүйрек функциясының жедел бұзылуы
- кеуде қуысының ауыруы - астения (әлсіздік)
- қандағы креатининнің жоғарылауы
Сирек:
- сепсис (өліммен аяқталатын жағдайларды қоса)
- эозинофилия - тромбоцитопения
- аса жоғары сезімталдық - анафилаксиялық реакциялар
- гипогликемия (қант диабеті бар пациенттерде)
- мазасыздық сезімі
- ұйқышылдық
- көру бұзылыстары
- тахикардия
- ауыздың кеберсуі - асқазан аумағындағы жайсыздық
- бауыр функциясының бұзылуы/бауыр бұзылыстары
- ангионевроздық ісіну (өліммен аяқталуларға дейінгі) - экзема
- эритема
- есекжем
- дәрі-дәрмектік бөртпе
- уытты бөртпе
- артралгия - аяқтардың ауыруы
- бұлшықеттердің түйілуі (балтыр бұлшықеттерінің құрысуы)
тұмауға ұқсас синдром
- гемоглобин деңгейінің төмендеуі - қандағы несеп қышқылы концентрациясының жоғарылауы
- «бауыр» ферменттері белсенділігінің жоғарылауы
- қандағы креатинфосфокиназа концентрациясының (КФК) жоғарылауы
Өте сирек:
- өкпенің интерстициальді ауруы
Нечасто:
- инфекции мочевыводящих путей (в том числе цистит) - инфекции верхних дыхательных путей
- анемия
- гиперкалиемия
- бессонница - депрессия
- синкопе (обморок)
- головокружение
- брадикардия - гипотензия
- ортостатическая гипотензия
- одышка - кашель
- боль в животе - рвота
- диспепсия
- метеоризм
- диарея
- кожный зуд - гипергидроз
- сыпь
- боль в спине - миалгия
- боль в сухожилиях (тендинитоподобные симптомы)
- нарушение функции почек - включая острую почечную недостаточность
- боль в грудной клетке - астения (слабость)
- повышение креатинина в крови
Редко:
- сепсис (включая случаи с летальным исходом)
- эозинофилия - тромбоцитопения
- гиперчувствительность - анафилактические реакции
- гипогликемия (у пациентов с сахарным диабетом)
- чувство беспокойства
-сонливость
- зрительные расстройства
- тахикардия
- сухость во рту - дискомфорт в области желудка
- нарушение функции печени/печеночные расстройства
- ангионевротический отек (вплоть до летальных исходов) - экзема
- эритема
- крапивница
- медикаментозная сыпь
- токсическая сыпь
- артралгия - боль в нижних конечностях
- спазмы мышц (судороги икроножных мышц)
гриппоподобный синдром
- снижение уровня гемоглобина - повышение концентрации мочевой кислоты в крови
- повышение активности «печеночных» ферментов
- повышение концентрации креатинфосфокиназы (КФК) в крови
Очень редко:
- интерстициальная болезнь лёгких
Особенности продажи
рецептурные
Особые условия
Реноваскулярлық гипертензия
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін дәрілермен ем алып жүрген, бүйрек артерияларының екі жақты тарылуы немесе жұмыс істейтін жалғыз бүйрек артериясы тарылуы бар пациенттерде ауыр гипотензияның даму қаупі жоғары болады.
Бүйрек функциясының бұзылуы және бүйрек ауыстырып салудан кейінгі жағдайлар
Телмисартан бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде пайдаланылғанда қан сарысуындағы калий мен креатинин деңгейін мезгіл-мезгіл қадағалау ұсынылады. Таяуда бүйрек трансплантациясы жасалған пациенттерде телмисартан пайдалану тәжірибесі жоқ.
Айналымдағы қан көлемінің (АҚК) төмендеуі
Ауқымды диуретикалық ем, тұз тұтынуды шектеу, диарея немесе құсу салдарынан АҚК төмендеуі және/немесе гипонатриемиясы бар пациенттерде, әсіресе, алғашқы доза қабылданған соң симптоматикалық гипотензияны байқауға болады. Мұндай жағдайларды, әсіресе, АҚК төмендеуі және/немесе натрий азаюын телмисартан тағайындалғанша түзету керек.
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің қосарлы блокадасы:
- Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің тежелісі нәтижесінде
- әсіресе
- осы жүйеге әсер ететін дәрілік препараттар біріктірілгенде сезімтал адамдарда тіркелген бүйрек функциясының өзгеру жағдайлары (соның ішінде
- жедел бүйрек жеткіліксіздігі) белгілі
Сондықтан ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне қосарлы блокада қолдануды (мысалы, АӨФ тежегішін немесе рениннің тікелей тежегіші - алискиренді ангиотензин II рецепторларының антагонисіне қосу кезінде) жеке жағдайлармен шектеліп, бүйрек функциясына мұқият мониторинг жасау керек.
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесін ынталандыруға байланысты басқа жағдайлар
Тамыр тонусы мен бүйрек функциясы көбінесе ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің белсенділігіне тәуелді пациенттерде (мысалы, ауыр іркілісті жүрек жеткіліксіздігі немесе, бүйрек артериясының тарылуы қоса, қатар жүретін бүйрек ауруы бар пациенттер) бұл жүйеге әсер ететін басқа дәрілермен емдеу жедел гипотензиямен, гиперазотемиямен, олигуриямен немесе, сирек жағдайларда, жедел бүйрек жеткіліксіздігімен байланыстырылады.
Алғашқы альдостеронизм
Алғашқы альдостеронизмі бар пациенттер, әдетте, ренин-ангиотензин жүйесін тежеу жолымен әсер ететін гипертензияға қарсы дәрілермен емдеуге жауап бермейді.Сондықтан пациенттердің бұл тобында телмисартан пайдалану ұсынылмайды.
Қолқа және митральді клапандардың тарылуы, обструкциялық гипертрофиялық кардиомиопатия
Басқа тамыр кеңейткіш дәрілерді пайдалану кезіндегідей, қолқа немесе митральді стеноздан немесе обструкциялық гипертрофиялық кардиомиопатиядан зардап шегетін пациенттерде телмисартан тағайындалғанда ерекше сақ болу керек.
Гиперкалиемия
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін дәрілермен емдеу кезінде, әсіресе, бүйрек аурулары және/немесе жүрек жеткіліксіздігі бар болса, гиперкалиемияны байқауға болады.Осы қауіп тобының пациенттерінде калий деңгейін бақылап отыру ұсынылады.
Калий жинақтаушы диуретиктерді, калий препараттарын, құрамында калий бар тұз алмастырғыштарын немесе калий деңгейін арттыра алатын (гепарин және т.б.) басқа дәрілерді біріктіріп пайдалану сарысудағы калий деңгейінің артуына алып келуі мүмкін, сондықтан оларды телмисартанмен абайлап пайдалану керек.
Бауыр функциясының бұзылуы
Телмисартанды холестазы, өт шығару жолдарының обструкциялық аурулары немесе бауыр жеткіліксіздігінің ауыр дәрежесі бар пациенттерге тағайындауға болмайды. Телмисартанды холестазы, өт шығару жолдарының обструкциялық аурулары немесе бауыр жеткіліксіздігінің ауыр дәрежесі бар пациенттерге тағайындауға болмайды.
Қант диабеті
Жүректің ишемиялық ауруымен (ЖИА) қатар жүретін қант диабеті бар пациенттерде артериялық қысымды төмендететін дәрілік заттармен (мысалы, ангиотензин рецепторларының бөгегіштері немесе АӨФ тежегіштері) емделу кезінде өлімге соқтыратын миокард инфарктісінің даму қаупі артып, жүрек-қантамыр аурулары салдарынан болатын күтпеген өлім көбеюі мүмкін.Қант диабеті бар пациенттерде ЖИА симптомсыз болуы, сондықтан да диагностикаланбауы мүмкін.Қант диабеті бар пациенттер телмисартан қабылдауды бастар алдында ЖИА анықтау және тиісті ем тағайындау үшін, тиісті диагностикалық тексеруден (мысалы, дене жүктемесімен электрокардиограмма) өтуі тиіс.
Артериялық гипертензиясы бар қара нәсілді пациенттерде төмен ренин жағдайларының едәуір басымдығы салдарынан, АӨФ тежегіштері сияқты, телмисартанды қоса, ангиотензин рецепторлары бөгегіштерінің қара нәсілді пациенттерде АҚ төмендету тиімділігі қара нәсілді еместерден аз.
Гипертензияға қарсы басқа заттар сияқты, ангиотензин рецепторларының бөгегіштері ишемиялық кардиопатия немесе ишемиялық жүрек-қантамыр ауруына шалдыққан пациенттерде қан қысымын шектен тыс төмендетуі мүмкін, бұл миокард инфарктісіне немесе инсультке әкелуі мүмкін.
Этникалық өзгешеліктер:
- Ангиотензин-өзгертуші фермент тежегіштеріне жүргізілген бақылауға сәйкес
- телмисартан мен ангиотензин II рецепторының басқа антагонистерінің қара нәсілді адамдарда қан қысымын төмендету тиімділігінің басқа нәсілдегілерден аз екені анық болды
- бұл артериялық қысымы жоғары қара нәсілді адамдардағы төмен ренинді жағдайлардың өте кең таралуымен байланысты болуы мүмкін
Педиатрияда қолдану
18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде Телсартанның қауіпсіздігі мен тиімділігі зерттелмеген.
Жүктілік немесе лактация кезінде
Жүктілік
Жүктілік кезеңінде ангиотензин II рецепторларының антагонистерін қабылдауға кеңес берілмейді.Ангиотензин II рецепторларының антагонистерін қабылдаған және жүктілікті жоспарлап жүрген пациенттер жүктілік кезінде пайдаланғанда қауіпсіздік бейіні белгілі гипертензияға қарсы препараттармен баламалы емге көшірілуі тиіс.
Жүктілік анықталған жағдайда ангиотензин II рецепторларының антагонистерімен емдеу дереу тоқтатылып, сәйкесті баламалы ем басталуы тиіс.
Телмисартанмен жүргізілген клиникаға дейінгі зерттеулерде тератогендік әсері расталмайды, бірақ фетоуыттылығы айғақталады.
Жүктіліктің екінші және үшінші триместрлерінде ангиотензин II рецепторларының антагонистері қарсы көрсетілімді, өйткені жүктіліктің бұл кезеңдерінде ангиотензин II рецепторларының антагонистерін қабылдау фетоуытты (бүйрек жұмысының нашарлауы, олигогидрамнион, бассүйек қатаюының баяулауы), сондай-ақ жаңа туған нәрестелер үшін уытты (бүйрек жеткіліксіздігі, гипотония, гиперкалиемия) болып табылады.Егер ангиотензин II рецепторларының антагонистері жүктіліктің екінші триместрінде қабылданса, бүйрек пен бассүйек функциясына ультрадыбыстық зерттеу жүргізу ұсынылады.Аналары ангиотензин II рецепторларының антагонистерін қабылдаған жаңа туған нәрестелер гипотонияға қатысты мұқият қадағалануы тиіс.
Лактация кезеңі
Телмисартан лактация кезеңінде қарсы көрсетілімді, өйткені оның емшек сүтімен бөлінуі белгісіз.Клиникаға дейінгі зерттеулер телмисартанның емшек сүтімен бөлініп шығатынын көрсетті.
Фертильділігі
Препараттың адам фертильділігіне әсер етуіне зерттеулер жүргізілмеген.Клиникаға дейінгі зерттеулерде телмисартанның екі жыныстың да фертильділігіне әсерлері анықталмаған.
Басқалары:
- Гипертензияға қарсы дәрілерді қабылдау кезіндегідей
- ишемиялық кардиомиопатиясы немесе ишемиялық жүрек-қантамыр ауруы бар пациенттерде қан қысымының шектен тыс төмендеуі миокард инфарктісіне немесе инсультке әкелуі мүмкін
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Препараттың автомобильді және механизмдерді басқару қабілетіне әсер етуіне арнайы клиникалық зерттеулер жүргізілмеген.Алайда автомобильді басқарғанда және механизмдермен жұмыс істегенде бас айналу мен ұйқышылдықтың дамуы мүмкін екенін ескеру керек, бұл сақтық шарасын қадағалауды талап етеді.
Реноваскулярная гипертензия
Имеется повышенный риск развития тяжелой гипотензии и почечной недостаточности у пациентов с двухсторонним стенозом почечных артерий или стенозом артерии единственной функционирующей почки, которые получают лечение лекарствами, влияющими на ренин-ангиотензин-альдостероновую систему.Нарушения функции почек и состояния после пересадки почки
При использовании телмисартана у пациентов с почечной недостаточностью рекомендуется периодическое наблюдение за уровнем калия и креатинина в сыворотке крови.Опыт использования телмисартана у пациентов с недавней трансплантацией почки отсутствует.Снижение объема циркулирующей крови (ОЦК)
Симптоматическая гипотензия, особенно после приема первой дозы, может наблюдаться у пациентов со снижением ОЦК и/или гипонатриемией вследствие массивной диуретической терапии, ограничения потребления соли, диареи или рвоты.Такие состояния, особенно снижение ОЦК и/или снижение натрия, следует откорректировать до назначения телмисартана.Двойная блокада ренин-ангиотензин-альдостероновой системы:
- Известны случаи изменения функции почек (в т.ч.острой почечной недостаточности) как результат ингибирования ренин-ангиотензин-альдостероновой системы
- зарегистрированные у восприимчивых людей
- особенно при комбинации лекарственных препаратов
- влияющих на эту систему.Поэтому применение двойной блокады ренин-ангиотензин-альдостероновой системы (например
- при добавлении ингибитора АПФ или прямого ингибитора ренина алискирена к антагонисту рецепторов ангиотензина II) следует ограничить индивидуальными случаями и проводить при тщательном мониторинге функции почек.Другие состояния
- связанные со стимуляцией ренин-ангиотензин-альдостероновой системы
У пациентов - сосудистый тонус и функция почек которых зависят преимущественно от активности ренин-ангиотензин-альдостероновой системы (например
- пациенты с тяжелой застойной сердечной недостаточностью или сопутствующим заболеванием почек
- включая стеноз почечной артерии)
- лечение другими лекарствами
- влияющими на эту систему
- связывали с острой гипотензией
- гиперазотемией
- олигурией или
- в редких случаях
- с острой почечной недостаточностью.Первичный альдостеронизм
Пациенты с первичным альдостеронизмом обычно не реагируют на лечение антигипертензивными лекарствами - действующими путем ингибирования ренин-ангиотензиновой системы.Поэтому использование телмисартана у этой группы пациентов не рекомендуется.Стеноз аортального и митрального клапанов
- обструктивная гипертрофическая кардиомиопатия
Как и при использовании других сосудорасширяющих лекарств - у пациентов
- страдающих аортальным или митральным стенозом или обструктивной гипертрофической кардиомиопатией
- следует соблюдать особую осторожность при назначении телмисартана.Гиперкалиемия
Во время лечения лекарствами - влияющими на ренин-ангиотензин-альдостероновую систему
- может наблюдаться гиперкалиемия
- особенно при наличии заболеваний почек и/или сердечной недостаточности.У пациентов этой группы риска рекомендуется контролировать уровень калия
Комбинированное использование калий-сберегающих диуретиков, препаратов калия, заменителей соли, содержащих калий или другие лекарства, которые могут увеличить уровень калия (гепарин и т.д.), может привести к повышению уровня калия в сыворотке, поэтому их следует использовать с телмисартаном осторожно.Нарушения функции печени
Телмисартан не следует назначать пациентам с холестазом, обструктивными заболеваниями желчевыводящих путей или тяжелой степенью печеночной недостаточности.Телмисартан следует применять только с осторожностью у пациентов с печеночной недостаточностью легкой и умеренной степени.Сахарный диабет
У пациентов с сахарным диабетом с сопутствующей ишемической болезнью сердца (ИБС) риск развития фатального инфаркта миокарда и неожиданной смерти вследствие сердечно-сосудистых заболеваний может повышаться при лечении лекарственными средствами, снижающими артериальное давление (напр.блокаторы рецепторов ангиотензина или ингибиторы АПФ).У пациентов с сахарным диабетом ИБС может быть бессимптомной и поэтому недиагностированной.Пациенты с сахарным диабетом должны проходить надлежащее диагностическое обследование (напр.электрокардиограмма с физической нагрузкой), чтобы установить и назначить соответствующее лечение ИБС перед началом приема телмисартана.Как и ингибиторы АПФ, блокаторы ангиотензиновых рецепторов, включая телмисартан, обладают меньшей эффективностью снижения АД у чернокожих пациентов, чем у нечернокожих вследствие значительного преобладания состояний низкого ренина у чернокожих пациентов с артериальной гипертензией.Как и другие антигипертензивные вещества, блокаторы ангиотензиновых рецепторов могут вызвать чрезмерное снижение давления крови у пациентов с ишемической кардиопатией или ишемическим сердечно-сосудистым заболеванием, что может привести к и инфаркту миокарда или инсульту.Этнические различия:
- В соответствии с наблюдениями по ингибиторам ангиотензин-превращающего фермента
- телмисартан и другие антагонисты рецептора ангиотензина II очевидно менее эффективны для понижения кровяного давления людей с черной кожей
- чем у иных рас
- возможно в связи с более широким распространением низкорениновых состояний у людей с черной кожей
- имеющих повышенное артериальное давление.Применение в педиатрии
Безопасность и эффективность Телсартана у детей и подростков в возрасте до 18 лет не изучены.Во время беременности или лактации
Беременность
Не рекомендуется прием антагонистов ангиотензин-II-рецепторов в период беременности.Пациенты - принимающие антагонисты ангиотензин-II-рецепторов и планирующие беременность
- должны быть переведены на альтернативную терапию антигипертензивными препаратами с известным профилем безопасности при использовании во время беременности.В случае установления беременности лечение антагонистами ангиотензин-II-рецепторов должно быть немедленно прекращено и должна быть начата соответствующая альтернативная терапия.Доклинические исследования с телмисартаном не подтверждают тератогенного эффекта
- но свидетельствуют о фетотоксичности.Антагонисты рецепторов ангиотензина II противопоказаны во время второго и третьего триместров беременности
- так как в эти периоды беременности прием антагонистов рецепторов ангиотензина II является фетотоксичным (ухудшение работы почек
- олигогидрамнион
- замедление окостенения черепа)
- а также токсичным для новорожденных (почечная недостаточность
- гипотония
- гиперкалиемия).Если антагонисты рецепторов ангиотензина II принимались во время второго триместра беременности
- рекомендуется провести ультразвуковое исследование функции почек и черепа.Новорожденные
- чьи матери принимали антагонисты рецепторов ангиотензина II
- должны тщательно наблюдаться в отношении гипотонии.Период лактации
Телмисартан противопоказан в период лактации - так как неизвестно выделяется ли он с грудным молоком.Доклинические исследования показали выделение телмисартана с грудным молоком.Фертильность
Исследования по воздействию препарата на фертильность человека не проводились.В доклинических исследованиях не обнаружено воздействия телмисартана на фертильность обоих полов.Другое:
Как и при приеме антигипертензивных средств чрезмерное пониженое кровяного давления у пациентов с ишемической кардиомиопатией или ишемическим сердечно-сосудистым заболеванием может привести к инфаркту миокарда или инсульту.Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Специальных клинических исследований влияния препарата на способность управлять автомобилем и механизмами не проводилось.Однако при управлении автомобилем и работе с механизмами следует принимать во внимание возможность развития головокружения и сонливости - что требует соблюдения осторожности
Показания
эссенциальді артериялық гипертензияны емдеуде
жүрек-қантамыр ауруларының жоғары даму қаупі бар 55 жастан асқан пациенттерде жүрек-қантамыр аурулары мен өлімге ұшыраудың профилактикасында (төмендетуде)
лечение эссенциальной артериальной гипертензии
профилактика (снижение) сердечно-сосудистой заболеваемости и смертности у пациентов старше 55 лет с высоким риском развития сердечно-сосудистых заболеваний
Противопоказания
әсер етуші затқа (заттарға) немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық
өт жолдарының обструкциялық аурулары
бауырдың ауыр жеткіліксіздігі
қант диабетімен немесе бүйрек жеткіліксіздігі бар (ШСЖ < 60 мл/мин/ 1,73 м2) пациенттерде телмисартанды алискиренмен бірге қабылдау
сирек кездесетін тұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығы
жүктілік және лактация кезеңі
18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер
повышенная чувствительность к телмисартану или к любому из компонентов препарата
обструктивные заболевания желчных путей
тяжелая печеночная недостаточность
совместный прием телмисартана с алискиреном у пациентов с сахарным диабетом или почечной недостаточностью (СКФ < 60 мл/мин/ 1,73 м2)
редкая наследственная непереносимость фруктозы
беременность и период лактации
детский и подростковый возраст до 18 лет
Лекарственное взаимодействие
Дигоксин
Телмисартанды дигоксинмен біріктіріп қолданғанда плазмадағы дигоксиннің ең жоғары концентрациясының (49%) және қалдық концентрациясының (20%) орташа жоғарылауы байқалды. Телмисартанды қолдануды бастау, түзету және тоқтату кезінде оны терапевтік диапазонда ұстап тұру үшін дигоксин деңгейін бақылау керек.
Сондай-ақ, ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін басқа дәрілер сияқты, телмисартан гиперкалиемияны тудыруы мүмкін. Емдеу гиперкалиемияны тудыруы мүмкін басқа дәрілік заттармен (құрамында калий бар тұз алмастырғыштар, калий жинақтайтын диуретиктер, АӨФ тежегіштері, ангиотензин II рецепторларының антагонистері, қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП, соның ішінде ЦОГ-2 селективті тежегіштері), гепарин, иммуносупрессанттар (циклоспорин немесе такролимус, және триметоприм) біріктірілгенде қауіп артуы мүмкін.
Гиперкалиемияның пайда болуы қатар жүретін қауіп факторларына байланысты.
Жоғарыда аталған терапевтік біріктірілімдер жағдайында қауіп артады. Қауіп әсіресе калий жинақтайтын диуретиктермен және құрамында калий бар тұзды алмастырғыштармен біріктіргенде жоғары. Сонымен, АӨФ немесе ҚҚСП тежегіштерімен біріктіру пайдалану кезінде сақтық шараларын қатаң сақтаған жағдайда қауіп аздау болады.
Бір мезгілде қабылдау ұсынылмайды.
Калий жинақтайтын диуретиктер немесе калий қоспалары
Телмисартан сияқты ангиотензин II рецепторларының антагонистері диуретиктер тудырған калийдің жоғалуын азайтады. Калий жинақтайтын диуретиктер, мысалы, спиронолактон, эплеренон, триамтерен немесе амилорид, калий қоспалары немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштар қан сарысуындағы калий мөлшерінің едәуір жоғарылауына әкелуі мүмкін. Егер бір мезгілде қолдану расталған гипокалиемияға байланысты көрсетілсе, оларды сақтықпен және қан сарысуындағы калий деңгейін жиі бақылау кезінде қолдану керек.
Литий
Телмисартанды қоса, ангиотензин II рецепторларының антагонистерімен литийді бірге пайдаланғанда сарысудағы литий концентрациялары мен уыттылығының қайтымды артуы хабарланған. Аталған жағдайда қан плазмасындағы литий деңгейіне мониторинг жасау ұсынылады, ал пациенттер дәрігердің қатаң қадағалауында болуы тиіс.
Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар
Ацетилсалицил қышқылы, циклооксигеназа-2 [ЦОГ-2] тежегіштері мен іріктелмеген ҚҚСП қамтылатын қабынуға қарсы стероидты емес препараттармен (ҚҚСП) бір мезгілде емделу сусыздануы бар пациенттерде жедел бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупімен байланысты, сусызданған пациенттерде немесе бүйрек функциясы бұзылған егде жастағы пациенттерде тоқтатылған кезде қайтымды. Сондықтан, біріктірілген қабылдауды әсіресе егде жастағы адамдарда сақтық шараларын сақтай отырып, тағайындау керек.
Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттардың синергиялық әсері болуы мүмкін. Емдеудің басында ҚҚСП және телмисартанды бір мезгілде алатын пациенттерге жоғалған су орнын талапқа сай толтыру және бүйрек функциясын бақылау керек/
ҚҚСП-мен бір мезгілде қолданғанда телмисартанның гипертензияға қарсы әсерінің кейбір төмендеуі хабарланған.
Бір зерттеуде телмисартан мен рамиприлді бір мезгілде қолдану рамиприл мен рамиприлат AUC 0-24 және C max көрсеткіштерінің 2,5 есе артуына әкелетіні хабарланды. Бұл құбылыстың клиникалық маңыздылығы анықталмаған.
Диуретиктер (тиазидті немесе ілмекті диуретиктер)
Фуросемид (ілмекті диуретик) және гидрохлоротиазид (тиазидті диуретик) сияқты диуретиктердің жоғары дозаларымен алдыңғы емдеу телмисартан терапиясын бастаған кезде сұйықтық көлемінің төмендеуіне және гипотензия қаупіне әкелуі мүмкін.
Бір мезгілде қолдану кезінде ескеріңіз.
Гипертензияға қарсы басқа дәрілер
Телмисартанның гипертензияға қарсы әсері басқа гипертензияға қарсы препараттармен бір мезгілде қолданғанда күшеюі мүмкін.
Клиникалық зерттеулердің деректері АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қабылдау арқылы ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесі (РААЖ) қосарлы блокадасының РААЖ - ға әсер ететін бір препаратты қолданумен салыстырғанда гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеуі (жедел бүйрек жеткіліксіздігін қоса алғанда) сияқты жағымсыз құбылыстардың жоғары жиілігіне байланысты екенін көрсетті.
Фармакологиялық қасиеттеріне сүйене отырып, баклофен мен амифостин барлық гипертензияға қарсы дәрілердің, соның ішінде телмисартанның гипотензивті әсерін күшейте алады деп болжауға болады. Сонымен қатар, ортостаздық гипотензияны алкоголь, барбитураттар, наркотик немесе антидепрессанттар ушықтыруы мүмкін.
Кортикостероидтар (қабылдаудың жүйелік әдісі)
Телмисартанның кортикостероидты препараттармен бір мезгілдегі емінде гипертонияға қарсы әсері азаяды.
Препарат Телсартан может увеличить гипотензивный эффект других антигипертензивных веществ. Другие клинически значимые взаимодействия не выявлены.
Совместное использование телмисартана с дигоксином, варфарином, гидрохлоротиазидом, глибенкламидом, ибупрофеном, парацетамолом, симвастатином и амлодипином не приводит к клинически значимому взаимодействию. При одновременном применении с дигоксином наблюдалось повышение средней минимальной концентрации дигоксина в плазме крови на 20 % (в единичном случае на 39 %), поэтому необходимо проводить мониторинг уровня дигоксина в плазме крови.
При одновременном использовании телмисартана и рамиприла наблюдалось повышение AUC0-24 и Cmax рамиприла и рамиприлата в 2,5 раза. Клиническая значимость этого явления не установлена.
Калийсберегающие диуретики или калиевые добавки
Антагонисты рецепторов ангиотензина II, такие как телмисартан, аттенуируют вызванную диуретиками потерю калия. Калийсберегающие диуретики, например, спиронолактон, эплеренон, триамтерен или амилорид, калиевые добавки или калийсодержащие заменители соли могут привести к значительному повышению содержания калия в сыворотке крови. Если одновременное применение показано из-за подтвержденной гипокалиемии, их следует применять с осторожностью и при частом контроле уровня калия в сыворотке крови.
Сообщалось об обратимом повышении концентраций лития в сыворотке и токсичности при совместном использовании лития с антагонистами рецепторов ангиотензина II, включая телмисартан. В данном случае рекомендуется проводить мониторинг уровня лития в плазме крови, а пациенты должны находиться под строгим наблюдением врача.
Одновременное лечение нестероидными противовоспалительными препаратами (НПВП), включая ацетилсалициловую кислоту, ингибиторы циклооксигеназы-2 [ЦОГ-2] и неселективные НПВП, связано с риском развития острой почечной недостаточности у пациентов с обезвоживанием.
Препараты, действующие на ренин-ангиотензиновую систему, могут обладать синергическим действием. Пациентам, получающим одновременно НПВП и телмисартан, в начале лечения следует адекватно восполнять потерю воды и контролировать функцию почек.
Сообщалось о некотором снижении антигипертензивного эффекта телмисартана при одновременном применении с НПВП.
Одновременное лечение телмисартана с кортикостероидными препаратами уменьшается противогипертонический эффект.
Скидки
