ПАНАДОЛ ДЕТСКИЙ 0,12/5МЛ 100МЛ СУСП

Панадол инструкция по применению

Дозировка

Дозалау режимі

Балаларға қолдануға арналған.

Тек ішке қабылдауға арналған.

Қолданар алдында құтының ішіндегісін жақсылап шайқау керек (кемінде 10 сек.). Қаптама ішіне салынған өлшегіш шприці препаратты дұрыс және тиімді дозалауға мүмкіндік береді.

Өлшеуіш шприцті пайдалану жөніндегі нұсқаулық:

1. Жүгірткіні тоқтағанша итеріңіз,

шприц толығымен жабық болуы үшін. Содан кейін

шприцті құтының мойнына мықтап салыңыз

2. Құтыны төңкеріп,

тиісті доза алу үшін жүгірткіні

ақырын тартыңыз. Дұрыс доза

жүгірткінің кең жиектері шприц

корпусындағы «мл» белгісін көрсететін

жерде көрсетіледі.

3. Құтыны кері аударыңыз және абайлап

шприцті құтының мойнынан айналмалы

қозғалыстармен шығарыңыз.

Препаратты қолданғаннан кейін:

- құтыны қақпақпен жабыңыз және оны мықтап жабу үшін бұраңыз. Содан кейін, шертуді естігенше қақпақты кері қарай бұраңыз. Өлшеуіш шприцті жылы сумен шайып, құрғатыңыз. Стерилизацияның қажеті жоқ

Ұсынылған дозадан асырмау керек. Емделудің ең қысқа кезеңі ішінде қажетті тиімділікке жету үшін ең аз дозаны қолдану керек.

Баланың жасы Бір реттік доза, мл

2-3 ай

- салмағы 4 кг-ден астам,

- күні жетіп туған нәресте (босану 37 апта толған мерзімде болған) Бір реттік 2,5 мл (қажет болғанда 4-6 сағаттан кейін қайталап 2,5 мл пайдалануға болады)

Жасы 2 айдан кіші балаларда қолдануға болмайды.

Қабылдаулар арасындағы аралық 4 сағаттан аз емес.

2 дозадан артық бермеу керек.

Егер қосымша доза талап етілсе және температура 24 сағаттан ұзақ төмендемесе ауыр инфекциялық ауруды болдырмау үшін дәрігерден кеңес алу қажет.

2-3 айлық балаларға вакцинацияның бір реттік 10-15 мг/кг дозасынан кейін реакциялардың симптоматикалық емі үшін қолданылуы мүмкін. Егер температура 2-ші дозадан кейін төмендемесе дәрігерге қаралу керек.

Баланың жасы Бір реттік доза, мл Қабылдау жиілігі (24 сағат ішінде)

3-6 ай 2,5 мл 4 рет

6-24 ай 5 мл 4 рет

2-4 жас 7,5 мл 4 рет

4-8 жас 10 мл 4 рет

8-10 жас 15 мл 4 рет

10-12 жас

20 мл 4 рет

24 сағат ішінде 4 дозадан артық қабылдауға болмайды.

Ең жоғарғы 60 мг/кг тәуліктік дозаны 24 сағат ішінде 10-15 мг/кг-ден дозаларға бөлу керек.

Қабылдаулар арасындағы аралық 4 сағаттан аз емес.

Препаратты дәрігердің тағайындауынсыз және қадағалауынсыз 3 күннен артық қолдану ұсынылмайды.



Режим дозирования

Предназначен для применения у детей.

Предназначен только для приема внутрь.

Перед употреблением содержимое флакона следует хорошо взболтать (не менее 10 сек.). Мерный шприц, вложенный внутрь упаковки, позволяет правильно и рационально дозировать препарат.

Инструкция по использованию мерного шприца:

1. Протолкните ползунок до упора,

чтобы шприц был полностью закрыт. Затем

прочно вставьте шприц в горлышко флакона

2. Переверните флакон вверх дном и

осторожно потяните ползунок для набора

соответствующей дозы. Правильная доза

будет обозначена в том месте, где широкие

края ползунка указывают на отметку в «мл»

на корпусе шприца.

3. Переверните флакон обратно и осторожно

вытащите шприц из горлышка флакона

вращательными движениями

После использования препарата:

- накройте флакон крышкой и проверните ее, чтобы прочно закрыть. Затем поверните крышку в обратную сторону, пока не услышите щелчок. Промойте мерный шприц теплой водой и высушите. Нет необходимости в стерилизации

Не превышать рекомендованную дозу. Следует применять самую малую дозу препарата, необходимую для достижения эффекта, в самый короткий период лечения.

Возраст ребенка Разовая доза, мл

2-3 месяца

- вес более 4 кг,

- ребенок доношенный (роды произошли в срок не ранее 37 недель) Однократно 2,5 мл (при необходимости допустимо использовать через 4-6 часов повторно 2,5 мл)

Не применять детям младше 2-х месяцев.

Интервал между приемами не менее 4 часов.

Не давать более 2-х доз.

Если требуется дополнительная доза и температура не снижается более 24 часов, необходимо проконсультироваться с врачом, чтобы исключить серьезное инфекционное заболевание.

Детям 2-3 месяцев возможно применение для симптоматического лечения реакции после вакцинации в разовой дозе 10-15 мг/кг. Если температура не снижается после 2-й дозы, следует обратиться к врачу.

Возраст ребенка Разовая доза, мл Частота приема (в течение 24 часов)

3-6 месяцев 2,5 мл 4 раза

6-24 месяцев 5 мл 4 раза

2-4 года 7,5 мл 4 раза

4-8 лет 10 мл 4 раза

8-10 лет 15 мл 4 раза

10-12 лет 20 мл 4 раза

Не принимать более 4 доз в течение 24 часов.

Максимальную суточную дозу 60 мг/кг следует разделить на дозы по 10-15 мг/кг в течение 24 часов.

Интервал между приемами не менее 4 часов.

Препарат не рекомендуется принимать более 3 дней без назначения и наблюдения врача.

Передозировка

Парацетамолмен артық дозалану бауырдың қайтымсыз зақымдануына алып келуі мүмкін, ол бауырды трансплантациялауға немесе өлімге әкелуі мүмкін. Жедел панкреатит жағдайы, әдетте бауыр функциясы бұзылуы және гепатоуыттылығымен үйлесімде болған жағдайлар бақыланды.

Ұсынылған дозадан асып кеткен жағдайда өзін жақсы сезінгеннің өзінде, дереу медициналық көмекке жүгінген жөн, өйткені кейіннен болатын күрделі бауырдың зақымдану қаупі бар.

Бауырдың зақымдануы ересек пациенттерде 10 г және одан да көп парацетамол қабылдағаннан кейін мүмкін болады. Егер пациентте келесі қауіп факторлары болса, 5 г немесе одан да көп парацетамол қабылдау бауырдың зақымдалуына әкелуі мүмкін:

- карбамазепинмен, фенобарбиталмен, дифенинмен, примидонмен, рифампицинмен, шілтер жапырақты шайқурай препараттарымен немесе бауыр ферменттерін стимуляциялайтын басқа препараттармен ұзақ емдеу.

- созылмалы алкоголизм

- глутатион деңгейі төмендеуімен бірге жүретін жай-күйлер болғанда (тамақ ішу бұзылыстары, муковисцидоз, АИТВ-инфекция, ашығу, жалпы жүдеулік).

Алғашқы 24 сағатта парацетамолмен жедел улану симптомдары жүрек айну, құсу, асқазанның ауыруы, тершеңдік, тері жабындарының бозаңдануы болып табылады. Бауырдың зақымдануы артық дозаланудан кейін 12-48 сағаттан кейін анықталады.

Глюкоза метоболизмінің бұзылулары және метаболизмдық ацидоз пайда болуы мүмкін. Ауыр улану кезінде бауыр жеткіліксіздігі энцефалопатияға, қан кетуге, гипогликемияға, ми ісінуіне және өлімге дейін прогрессиялау мүмкін. Жедел түтікшелі некрозы бар бүйректің жедел жеткіліксіздігі белдің ауырсынумен, гематуриямен және протеинуриямен анықталады және бауырдың ауыр жарақаттары болмаса да дамуы мүмкін. Сондай-ақ жүрек аритмиясы және панкреатит те байқалды.

Емі: артық дозаланған кезде жедел медициналық көмек қажет. Пациентті дереу ауруханаға жеткізу керек, тіпті дозаланудың ерте белгілері болмаса да. Симптомдар жүрек айнуымен және құсумен шектелуі мүмкін немесе артық дозаланудың ауырлығын немесе ағзалардың зақымдану қаупін көрсетпеуі мүмкін. Парацетамолдың шамадан тыс дозасы 1 сағат ішінде қабылданған жағдайда белсендірілген көмірмен емдеу ұсынылады. Қан плазмасындағы парацетамол концентрациясын препаратты қабылдағаннан кейін 4 сағаттан ерте емес және кейінірек анықтау керек (концентрацияны неғұрлым ерте анықтау шынайы болып табылмайды).

N-ацетилцистеинмен емдеуді парацетамолды қабылдағаннан кейін 24 сағат ішінде жүргізуге болады, алайда осы антидоттан ең жоғары әсерін оны қабылдағаннан кейін 8 сағат ішінде қолданған кезде алуға болады. Осы уақыттан кейін антидоттың тиімділігі күрт төмендейді. Қажет болса, N-ацетилцистеин пациентке ұсынылған дозаларға сәйкес вена ішіне енгізіледі. Құсу болмаған жағдайда, пациентті ауруханаға шұғыл тасымалдау мүмкіндігі болмаған жағдайда балама ретінде метионинді пероральді қолдануға болады.

Қажеттілігі болған жағдайда дәрілік препараттың қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкерге кеңес алу үшін жүгіну ұсынылады



Передозировка парацетамолом может вызвать необратимое повреждение печени, что может привести к трансплантации печени или летальному исходу. Наблюдались случаи острого панкреатита, обычно, в сочетании с нарушением функции печени и гепатотоксичностью.

В случае превышения рекомендованной дозы следует немедленно обратиться за медицинской помощью, даже при хорошем самочувствии, так как существует риск отсроченного серьезного повреждения печени.

Повреждения печени возможны у взрослых пациентов после приема 10 г и более парацетамола. Прием внутрь 5 г и более парацетамола может привести к повреждению печени, если у пациента имеются следующие факторы риска:

- продолжительное лечение карбамазепином, фенобарбиталом, дифенином, примидоном, рифампицином, препаратами зверобоя продырявленного или другими препаратами, стимулирующими печеночные ферменты.

- хронический алкоголизм

- при наличии состояний, которые сопровождаются снижением уровня глутатиона (расстройства приема пищи, муковисцидоз, ВИЧ-инфекция, голодание, общее истощение).

Симптомами острого отравления парацетамолом в первые 24 часа являются тошнота, рвота, боли в желудке, потливость, бледность кожных покровов. Поражение печени определяется через 12-48 часов после передозировки.

Могут возникать нарушения метаболизма глюкозы и метаболический ацидоз. При тяжелом отравлении печеночная недостаточность может прогрессировать в энцефалопатию, кровоизлияния, гипогликемию, отек мозга и летальный исход. Острая почечная недостаточность с острым некрозом канальцев может проявляться сильной поясничной болью, гематурией, протеинурией и развиться даже при отсутствии тяжелого поражения печени. Отмечались также сердечная аритмия и панкреатит.

Лечение: при передозировке необходима незамедлительная медицинская помощь. Пациента следует немедленно доставить в больницу, даже если отсутствуют ранние симптомы передозировки. Симптомы могут ограничиваться тошнотой и рвотой или могут не отражать тяжести передозировки или риска поражения органов. Лечение активированным углем целесообразно в случае, когда чрезмерная доза парацетамола была принята в течение 1 часа. Концентрацию парацетамола в плазме крови следует определять не ранее чем через 4 часа и даже позже после приема препарата (более раннее определение концентрации не является достоверным).

Лечение N-ацетилцистеином можно проводить в течение 24 часов после приема парацетамола, однако, максимальный эффект от данного антидота возможно получить при его применении в течение 8 часов после приема. Эффективность антидота резко снижается после этого времени. При необходимости N-ацетилцистеин вводят пациенту внутривенно согласно рекомендуемым дозам. При отсутствии рвоты возможно применение метионина перорально как альтернатива при невозможности экстренной транспортировки пациента в больницу.

При необходимости рекомендуется обратиться за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата